วารสาร Holy News ฉบับที่ 1380

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  28  สิงหาคม  2022

เรื่อง “คำประกาศของพระเยซู ที่มักมีการเข้าใจผิด” ตอน 3

“คำเทศนาบนภูเขา” EP.2

“พระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้างกฎบัญญัติ”

โดย พาสเตอร์ นคร  เวชสุภาพร

 

เรายังอยู่ในซีรี่ย์การบรรยายชุด “คำประกาศของพระเยซู ที่มักมีการเข้าใจผิด” วันนี้เป็นตอนที่ 3 ซึ่งเป็นเรื่องราวต่อจากครั้งที่แล้วที่พูดถึง “คำเทศนาบนภูเขาของพระเยซูคริสต์” นั่นเอง ครั้งที่แล้ว EP.1 ชื่อตอนว่า “คนป่วยต้องการหมอ คนบาปต้องการพระเยซู”

วันนี้เป็นคำเทศนาบนภูเขา EP.2 ผมให้ชื่อตอนว่า “พระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้างกฎบัญญัติ” ต้องค่อนข้างที่จะละเอียดมาก สำหรับเรื่องนี้  เพราะเรื่องนี้มีคนเข้าใจผิดมาก  และอย่างที่ผมบอกตั้งแต่แรก บอกอยู่บ่อยๆ ว่าเรื่องข่าวประเสริฐของพระเจ้า เป็นเรื่องของโลกวิญญาณทั้งสิ้นเลย ทั้งหมดเลย  มันก็ยากนะ ที่จะเข้าใจ  และมันจะต้องใช้เวลาละเอียดอ่อน ค่อยๆ ซึมซับความจริงนี้ ค่อยๆ ทีละนิด ทีละหน่อย  แล้วให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ในเราช่วยย่อยความรู้อะไรต่างๆ เหล่านี้ค่อยๆ เข้าไป มันต้องใช้เวลา ใช้ความละเอียด  ผมก็จะพยายามทำให้ละเอียดที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

บางทีกลับไปนั่งฟังคำบรรยายของตนเอง ตรงนี้ก็ยังไม่ได้พูด ตรงนั้น ก็ยังไม่ได้อธิบาย เขาจะเข้าใจไหม?  ก็คิดอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ  ก็อธิษฐานต่อพระเจ้าอยู่เรื่อยๆ ว่า …

“ขอพระองค์ทรงเมตตาช่วยลูกด้วยเถิด ให้ลูกสามารถพูดในสิ่งที่พระองค์ต้องการพูดได้หมดครบถ้วนบริบูรณ์ในคำบรรยายทุกๆ ครั้ง”

มันยากมาก ที่ภายในหนึ่งชั่วโมง จะพูดทุกอย่างให้มันเป็น ให้ทุกคนเข้าใจ

ก่อนอื่นขอถือโอกาสมาปูพื้น ปูอยู่เรื่อยๆ เพราะมันเรื่องวิญญาณ ปูพื้นเบื้องหลังของหนังสือที่บันทึกคำเทศนาบนภูเขา  หรือการประกาศข่าวดีของพระเจ้า ของพระเยซูคริสต์ เรื่องสวรรค์มาตั้งอยู่ ซึ่งเป็นหน้าที่ของพระเยซูคริสต์ ที่ดำเนินอยู่ในโลกใบนี้  ประกาศเรื่องนี้ 3 ปีเท่านั้น ซึ่งบันทึกอยู่ในหนังสือพระคัมภีร์ ใช้ชื่อว่าพระกิตติคุณ 4 เล่ม มีมัทธิว มาระโก ยอห์น ลูกา เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ว่าพระเยซูกล่าวอะไรบ้าง? ไม่ได้เป็นหนังสือมาสอนว่ามันหมายความว่าอย่างไร? พระเยซูประกาศ พูด หรือสอน คำเทศนาบนภูเขา เป็นการประกาศทางโลกฝ่ายวิญญาณว่าสวรรค์กำลังมาตั้งอยู่ และจะเข้าสวรรค์ได้อย่างไร?

เป็นบันทึกประวัติศาสตร์ ก่อนที่จะไปศึกษาเรื่องอะไรต่างๆ ต้องรู้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณที่พระเยซูกำลังพูดถึง จะตีความอะไรก็ต้องดูว่าสิ่งที่พูด มันเกี่ยวอะไรกับด้านวิญญาณบ้าง?

พระองค์พูดกับใคร? ครั้งที่แล้วได้ยืนยันแล้ว พูดกับชาวยิวเท่านั้น ชาวยิว ซึ่งพระเจ้าได้เลือกสรรไว้ก่อนคนต่างชาติ … คนต่างชาติ คือใครก็ตามที่ไม่ใช่ชนชาติยิว แล้วจากนั้น ก็จะไปหาคนต่างชาติ ที่ไม่ใช่ยิว ทุกชาติ ทุกภาษา ซึ่งเป็นแผนการของพระเจ้าอันล้ำลึก ก่อนสร้างโลก ก่อนมนุษย์ตกลงไปในความบาป พระคัมภีร์บันทึกอย่างนั้นว่าพระเจ้าวางแผนการนี้ อย่างล้ำลึกเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แผนการนี้ถูกซ่อนอยู่ในพระองค์ ไม่มีใครรู้เลย คือแผนการที่พระองค์ได้เลือกคนยิวก่อน หรือคนอิสราเอลก่อน และเลือกคนต่างชาติทีหลัง ให้มาได้รับความรอด เป็นหนึ่งเดียวกันในพระเยซูคริสต์ ตรงนี้ต้องสำคัญมากๆ เลย เกี่ยวกับโลกวิญญาณอีกแล้ว พระเจ้ามองภาพรวม พระเจ้ามองมาจากฟ้าสวรรค์ มองมาในโลกใบนี้ ไม่ได้มองปัจเจกบุคคลว่าคนนี้ บุคคลนั้น มองเป็นภาพรวมว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์ เป็นกลุ่มเป็นก้อน และพระองค์ก็ทรงแบ่งเลยว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์มี 1 เผ่าพันธุ์เท่านั้นเอง

กลุ่มแรกที่จะได้รับข่าวประเสริฐก่อน ก็คืออิสราเอล หรือว่ายิว

กลุ่มที่สองที่จะตามมา ที่จะรับรู้ข่าวประเสริฐว่าสวรรค์มาตั้งอยู่แล้ว ก็คือคนที่ไม่ใช่ยิว

พระองค์มองจากสวรรค์มนุษย์มีอยู่พันธุ์เดียว แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มที่เรียกว่าชาวยิวกับกลุ่มที่ไม่ใช่ยิว จบแล้ว แค่นี้ มันจะเห็นภาพชัด ในโลกวิญญาณ เป็นอย่างนั้น

สิ่งที่เรากำลังเรียนรู้กัน ในคำเทศนาบนภูเขา คือพระเยซูคริสต์กำลังประกาศให้กับชาวยิว ที่พระเจ้าบอกว่าเลือกทั้งสองกลุ่มเลย แต่เลือกสรรชาวยิวก่อนว่าจะเข้าสวรรค์ได้อย่างไร?

สรุปพื้นๆ ก็คือบอกชาวยิวว่าต้องบังเกิดใหม่เท่านั้น ถึงจะได้เป็นลูกพระเจ้าที่เข้ามาอยู่ในสวรรค์ได้ นี่คือหลักพื้นฐาน ที่เราต้องรู้ว่าเบื้องหลังเป็นอย่างนี้ และเป็นชาวยิว  ที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน ยังไม่ได้เกิดใหม่ คือชาวยิวที่ยังอยู่บนพื้นฐาน ประเพณี วัฒนธรรม ความเชื่อในกฎบัญญัติทางศาสนาของยิวอยู่เลย ท่านจะได้เห็นภาพว่าเวลาพระองค์พูดจะอยู่บนพื้นฐาน ประเพณี ศาสนา ความเชื่อของชาวยิวทั้งหมด ท่านจะได้เห็นภาพ

เพราะฉะนั้น เราเป็นคริสเตียน เราไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย เราฟังดู อาจจะไม่รู้เรื่องด้วย เพราะเป็นประเพณี เป็นศาสนายิว ฉะนั้น เมื่อเราจะศึกษาพระคัมภีร์ตอนนี้ เราต้องรู้เบื้องหลังนี้ให้ได้ ถ้าเราไม่รู้เบื้องหลังนี้ เราก็จะสับสน ถ้าเราเปิดใจต้อนรับข่าวดี ต้อนรับพระเยซูคริสต์แล้ว เราเป็น คริสเตียนแล้วตอนนี้ เราบังเกิดใหม่แล้ว อยู่ในสวรรค์แล้ว ข้อความที่พระเยซูประกาศสอนในหนังสือนี้ก็เป็นเพียงแค่ยืนยันว่าเราได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์แล้วจริงๆ นั่นเอง

เพราะฉะนั้น สิ่งที่พระเยซูกำลังประกาศสอน เรื่องเกี่ยวกับสวรรค์นั้น อย่าเข้าใจผิดว่าพระองค์กำลังพูดกับเรา ซึ่งเป็นคริสเตียนแล้ว อยู่ในสวรรค์แล้ว ก่อนที่จะศึกษาเรื่องพระกิตติคุณทั้ง 4 เล่มนี้ อย่าเข้าใจผิดว่าพระเยซูกำลังสอนให้เราทำตามถ้อยคำของพระองค์นี้ นึกภาพออกนะว่ามีผู้เข้าใจผิด ว่าพระเยซูสอนให้คริสเตียนทำตามนี้ ไม่ใช่ เพราะถ้าเราเชื่ออย่างนั้น เราจะสับสน หลงทางจากข่าวประเสริฐ ที่เราได้รับผลเรียบร้อยไปแล้วจากการรับเชื่อ ในพระเยซูคริสต์ เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด บังเกิดใหม่แล้วอยู่ในสวรรค์แล้ว  ตามพระคัมภีร์ใหม่ที่ได้อธิบายให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว  เราจะสับสน (งงเต้กเลย)

ส่วนเรื่องที่ว่าเมื่อมาเป็นคริสเตียนแล้ว เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ได้อยู่ในสวรรค์แล้ว เราสมควรที่จะปฏิบัติตัวเองอย่างไรให้เหมาะสมนั้น พระเยซูจะมาสอนในหนังสือพันธสัญญาใหม่ ก็คือหลังจากที่พระเยซูตายที่ไม้กางเขน และเป็นขึ้นจากความตาย นั่นแหละ คือพันธสัญญาใหม่ ตอนที่พระเยซูได้เข้ามาสถิตอยู่กับผู้เชื่อแล้ว คือตอนเริ่มต้นพันธสัญญาใหม่

พันธสัญญาใหม่ สำหรับคริสเตียน  ไม่ได้เป็นพันธสัญญาที่เริ่มต้นตั้งแต่พระเยซูเกิด แต่ต้องเป็นพันธสัญญาใหม่หลังจากที่พระเยซูตาย  ที่ไม้กางเขน ถูกฝังไว้ในอุโมงค์และเป็นขึ้นจากความตาย ในวันที่ 3 ซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือ ตั้งแต่ต่อจากพระกิตติคุณ 4 เล่ม มัทธิว  มาระโก  ยอห์น  ลูกา   ตะกี้นี้อธิบายไปแล้ว เป็นประวัติ พระเยซูมาทำอะไร? แต่พระคัมภีร์ใหม่จริงๆ ต้องเริ่มต้นตรงกิจการว่าเมื่อพระเยซูเป็นขึ้นจากความตาย แล้วเกิดอะไรขึ้น คริสเตียนเริ่มต้น ดำเนินชีวิตตามพระคัมภีร์ใหม่ นี่เผ่าพันธุ์มนุษย์ ได้บังเกิดใหม่ เห็นไหม? มองภาพรวม มาเป็นกลุ่มก้อน ชัดเจน

พระคัมภีร์ใหม่ คือตอนที่พระเยซูสอน โดยเข้ามาสถิตอยู่กับผู้เชื่อ พระกิตติคุณสมบูรณ์ พระองค์ทรงสอน ประกาศตอนที่พระองค์ทรงเดินอยู่บนโลกใบนี้ใช่ไหม? แต่พระคัมภีร์ใหม่ พระเยซูได้เข้ามาสถิตอยู่กับผู้เชื่อแล้ว พระองค์ก็จะสอนผ่านทางพระวิญญาณ ที่สถิตอยู่ในมนุษย์ ก็คือผู้เชื่อ ผู้ที่พระองค์ทรงแต่งตั้งไว้ ไม่ว่าจะเป็นอัครทูต เป็นศิษยาภิบาล เป็นอาจารย์ เป็นผู้สอน พระองค์ก็จะสอนเขาผ่านทางผู้คนเหล่านี้

ยกตัวอย่างเช่น พระเยซูใช้ผ่านทางเปาโลไปประกาศให้คนที่เป็นคนต่างชาติ  ก็คือกลุ่มที่ 2 ที่บอกไว้ ตามน้ำพระทัยพระเจ้า จะได้เห็นภาพรวม เห็นเป็นก้อนๆ มันจะชัด

และโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ในเราทั้งหลาย ก็จะทำงานร่วมกันกับคำสอนของอัครทูต หรือบรรดาผู้เชื่อที่พระองค์ทรงแต่งตั้งไว้ อาจารย์ ศิษยาภิบาลเหล่านั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ในผู้เชื่อทั้งหลาย ก็จะยืนยันว่าใช่ จะสอนเราว่าเราผู้เชื่อ เป็นใครในพระคริสต์? เราได้บังเกิดใหม่ในพระคริสต์ เราสมควรประพฤติตนอย่างไร? ให้สมกับที่เป็นลูกของพระเจ้า เป็นความสว่าง เขาประพฤติตัวกันอย่างไร? ไปอ่านดูได้ในพระคัมภีร์ใหม่ เขาประพฤติตัวเหมือนกันหมด

ในพระคัมภีร์ใหม่บอกว่าให้วางใจในพระเจ้า วางใจในพระเยซู เราจะได้บังเกิดใหม่  พอบังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้า เป็นลูกแล้วเป็นเลย แล้วก็สมควรประพฤติตัวอย่างไร?

นี่คือบทสรุป จากสิ่งที่ได้เรียนรู้ จากตอนที่แล้ว ผมใช้ชื่อว่า “คนป่วยต้องการหมอ คนบาปต้องการพระเยซู” ซึ่งเป็นคำพูดของพระเยซู ในหนังสือมัทธิว 5:1-16

เห็นไหม? ท่านจะเห็นภาพชัดเจนในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ แล้วจะทำให้ท่านสามารถที่จะติดตาม ศึกษาเรื่องนี้ต่อไป อย่างเข้าใจ ง่ายขึ้น

ในครั้งที่แล้ว บทที่ 5 ข้อ 1-16 พระเยซูกำลังพูดกับคนที่มีท่าทีในใจที่ถ่อมใจ ยอมรับว่าตนเองไม่สามารถทำตามกฎระเบียบ บัญญัติ ศีลธรรมของชาวยิวได้ครบถ้วนบริบูรณ์ ต้องมีผู้มาช่วยเขา รอพระมาซีฮาห์มาช่วย คนเหล่านี้มีท่าทีที่พร้อม ที่เข้าสู่สวรรค์ในอีก 3 ปีข้างหน้า  ที่พระองค์จะทรงตายที่ไม้กางเขน แล้วก็เป็นขึ้นจากความตาย เริ่มต้นพันธสัญญาใหม่ คนเหล่านี้จะได้เข้าสวรรค์ หมายถึงอย่างนี้

วันนี้เราจะมาดูกันต่อว่าแล้วสำหรับคนที่มีจิตใจแข็งกระด้าง เย่อหยิ่ง คิดว่าตัวเองไม่ป่วย สามารถรักษาบัญญัติได้ครบถ้วนบริบูรณ์ แล้วยังภูมิใจในตัวเองว่าตัวเองทำได้มากกว่าคนอื่น จึงสมควรได้ไปสวรรค์ เป็นใคร เป็นคนที่ยังไม่เชื่อ และเป็นกลุ่มแรก ที่เรียกว่าพวกชาวยิว ไม่ได้เกี่ยวกับคนต่างชาติ ให้รู้ในบริบทที่เรากำลังเรียนนี้ แล้วค่อยปรับเอามาใช้กับเรา ถ้าเผื่อมันสามารถตรงกันได้ ก็ว่ากันไป พระเยซูกำลังพูดกับคนยิวที่มีพื้นฐาน ศาสนายิว ที่ได้รักษาบัญญัติมาตั้งแต่บรรพบุรุษ คนเหล่านี้ ก็คือพวกฟาริสี พวกธรรมาจารย์ พวกที่มีการศึกษาสูง ในเรื่องเกี่ยวกับศาสนายิว ซึ่งเย่อหยิ่งจองหองว่า …

“ฉันรักษาบทบัญญัติของโมเสส”

เห็นไหม? ถ้าคนต่างชาติมาฟัง เขาไม่รู้เรื่อง …

โมเสส คือใครก็ไม่รู้ อะไรอีกหลายคำพูดที่ในพระคัมภีร์บันทึกไว้ในหนังสือมัทธิวนี้  หรือหนังสือพระกิตติคุณนี้ จะเห็นชัดเลยว่าในนั้นเกือบทั้งหมด เราจะไม่รู้เรื่องเลย เพราะเขาพูดถึงกฎระเบียบของศาสนายิวทั้งสิ้น …

“บัญญัติฉันก็ไม่รู้ บัญญัติคืออะไร?”

แต่ชาวยิวเขารู้ทันที บัญญัติ ก็คือบัญญัติตั้งแต่สมัยโมเสส อย่างนี้เป็นต้น ซึ่งตรงนี้พระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้างกฎบัญญัติ

หัวข้อที่ผมใช้ชื่อเรื่องวันนี้ ก็คือ “พระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้างกฎบัญญัติ” ท่านเห็นภาพไหมว่าถ้าท่านเป็นชาวต่างชาติ ที่ยังไม่เชื่อ ท่านรู้เรื่องไหม? ไม่รู้เรื่องพระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้าง บัญญัติคืออะไรก็ไม่รู้ ผมไม่ได้กล่าวหาพระเยซู ใครกล่าวหา พระเยซูเกิดเป็นคนยิว แล้วคนยิวด้วยกัน ที่เขามั่นใจ เขากล่าวหาคนก่อนหน้าพระเยซูแล้ว กล่าวหาคนที่มีใจถ่อม ที่เป็นยิว ที่ไม่แน่ใจตัวเอง ไม่ได้รักษาบทบัญญัติได้ดีเท่าเขา เขาก็ดูถูกคนเหล่านั้นว่าเป็นคนบาป สมควรตกนรก ไม่ให้ความสำคัญกับกฎระเบียบของโมเสสเลย ไม่เหมือนเขา เขารักษาบทบัญญัติ เขาไปเข้าวิหารเป็นประจำวันละ 3 ครั้ง อธิษฐาน เขาอดอาหารเป็นประจำ เขาถวายสิบลดเป็นประจำ เขาทำโน่นทำนี่ รักษาบทบัญญัติเยอะแยะไปหมด พวกยิวอีกประเภทหนึ่ง เช่นคนเก็บภาษีเอย โสเภณีเอย พวกนี้ตกนรก เพราะรักษาบัญญัติไม่ได้ เขาเอาตัวเขาเป็นตัวเปรียบเทียบ เขาทำได้ เขาชอบธรรม เขาสมควรไปสวรรค์ เขาจึงกล่าวหาคนอื่นก่อน พอพระเยซูมา ถูกกล่าวหาแน่นอน พระเยซูกำลังมาชี้ให้เขาเห็นสิ่งที่ตรงกันข้าม ซึ่งเรากำลังจะเรียนรู้กัน

พระเยซูมาแย้ง มาตอบว่าไม่ใช่อย่างนั้นหรอก อย่าเข้าใจผิด เขา คือชาวยิว ที่ยังไม่เชื่อ ต้องจำไว้เลย ไม่ใช่คริสเตียน ชาวยิวที่เย่อหยิ่ง กล่าวหาพระเยซูว่าเป็นผู้มาล้มล้างบัญญัติโมเสส ซึ่งเขายึดถือกันมาตั้งแต่โบราณ บัญญัตินี้ คือหนังสือพระคัมภีร์ ไม่มีเดิม สมัยก่อนยังไม่มีพระคัมภีร์ใหม่ คือพระคัมภีร์ของชาวยิวที่ถือไว้ 5 เล่มแรก ที่มีชื่อตามภาษาฮีบรูว่า “โทราห์” ก็คือหนังสือ 5 เล่ม ซึ่งรวมทั้งบทบัญญัติ 10 ประการบวกกับอีก 603 ข้อ อยู่ในนั้นเสร็จ เราลองอ่านดูในมัทธิว 5:17 ว่าพระองค์ถูกกล่าวหาว่าอย่างไร? …

มัทธิว 5:17 “อย่าคิดว่าเรามา เพื่อล้มล้างหนังสือบทบัญญัติ (พระคัมภีร์เดิม ห้าเล่มแรก) หรือคำเผยวจนะของผู้เผยพระวจนะ เรามิได้มาเพื่อล้มล้างสิ่งเหล่านั้น แต่มา เพื่อทำให้สำเร็จครบถ้วน  เป็นไปตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ (เกี่ยวกับเรา)”

 

“เป็นไปตามที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์เกี่ยวกับเรา” นั่นเอง พระคัมภีร์นี้ ก็คือ 5 เล่มแรก ที่พระเจ้าให้โมเสสเขียนว่ากำเนิดของโลกเป็นอย่างไร? ปฐมกาลลงมาจนกระทั่งถึงเลวีนิติ ก็คือบทบัญญัติต่างๆ สมัยโมเสส

“อย่าคิดว่าเรามา เพื่อล้มล้างหนังสือบทบัญญัติ” ก็คือพระคัมภีร์เดิม ก็คือของเขาไม่เดิม แต่เราเรียกว่าพระคัมภีร์เดิม เพราะว่าเราเรียนรู้ประวัติศาสตร์ เราอยู่ในพระคัมภีร์ใหม่แล้ว มีพันธสัญญา บทบัญญัติใหม่แล้ว เพราะฉะนั้น เลยมีเดิม มีใหม่ แต่ของเขาไม่มีใหม่ เขาก็คือเดิมอย่างเดียว ก็คือพระคัมภีร์นั่นแหละ 5 เล่มแรก พระองค์แย้งเขา บอกเขาว่าเราไม่ได้มาล้มล้างหรอก

ก่อนที่จะเรียนรู้ต่อไป ต้องเข้าใจอีกอย่างหนึ่ง พระเจ้าเป็นความรักใช่หรือไม่? พระเยซูเป็นความรักใช่ไหม? พระคัมภีร์บันทึกไว้ว่าขณะที่เราเป็นคนบาป เป็นศัตรูกับพระองค์ สกปรก พระเยซูคริสต์ทรงสำแดงความรัก พระเจ้าทรงสำแดงความรัก คือให้พระเยซูคริสต์ได้สิ้นพระชนม์เพื่อเรา เป็นการพิสูจน์ว่าพระองค์ทรงเป็นความรักไหม? เป็น เพราะฉะนั้น สิ่งที่พระองค์ทรงประกาศ สิ่งที่พระองค์ทรงสอนเหล่านี้ อยู่เบื้องหลังของท่าทีของความรัก ความห่วงใย  ดุจแก้วตาดวงใจ นึกถึงภาพ เพราะฉะนั้น อย่าไปคิดว่าพระองค์กำลังด่าพวกนี้ พระองค์กำลังโกรธแค้นพวกนี้ว่ามาหาว่าพระองค์เป็นคนล้มล้างบทบัญญัติ เปล่าเลย

ภาพจะเปลี่ยนไปแล้ว เราจะมองภาพออก เวลาเราอ่านพระคัมภีร์ เราจะเห็นว่าพระองค์รักนะ ห่วงใยมาก

แทนที่จะบอกว่า … “อย่าคิดว่าเรามาล้มล้างหนังสือบทบัญญัตินะ” (ทำเสียงเข้มๆ หน่อย)

แต่ให้นึกในใจว่าพระองค์กำลังมาบอกว่า … “อย่าคิดเลย อย่าเข้าใจผิดนะว่าฉันมาล้มล้างบทบัญญัติตามที่เธอคิด เธอเข้าใจผิดแล้ว” (พูดเสียงนุ่มๆ) … น้ำเสียงมันคนละอย่างกัน

จริงๆ แล้วพระเยซูกำลังนำเอาพระคุณพระเจ้ามา กฎแห่งพระคุณของพระเจ้า แล้วถูกกล่าวหาว่ามาล้มล้างบทบัญญัติ  เห็นภาพไหม?

พระเยซูตรัสว่าพระองค์มาทำให้บทบัญญัตินั้นสำเร็จ ฟังให้ดีๆ นะ พระองค์มาทำให้บทบัญญัตินั้นสำเร็จ คือเป็นผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถรักษาบทบัญญัติให้ครบถ้วนบริบูรณ์ให้สำเร็จได้ 100% มันหมายถึงอย่างนั้น

บัญญัติที่พระเจ้าให้ไว้กับมวลมนุษย์ คือบัญญัติที่ท่านต้องทำตามทั้งหมด ที่โมเสสเขียนเอาไว้เป็นตัวอย่าง 600 กว่าข้อ นั่นคือบทบัญญัติที่ท่านถือไว้ เป็นพันธสัญญากับพระเจ้า ไม่มีคนไหนทำได้เลยสักคนหนึ่ง ตั้งแต่วันที่เริ่มพันธสัญญาจนกระทั่งถึงวันที่พระเยซูกำลังพูดนี้ พระเยซูกำลังหมายถึงอย่างนั้น พระองค์ทรงเป็นมนุษย์ผู้เดียวที่สามารถปฏิบัติ 600 กว่าข้อและเลยกว่า 600 กว่าข้ออีก พระองค์จึงบริสุทธิ์  เป็นผู้ชอบธรรม เป็นมนุษย์คนเดียวที่บริสุทธิ์ชอบธรรม เพราะปฏิบัติได้หมดเลย เรียบร้อย ในพระคัมภีร์จึงเขียนไว้ว่าพระองค์มาเพื่อทำให้มันสำเร็จ ครบถ้วน ทำ 100% เลย

พระเยซูจึงเป็นมนุษย์ชาวยิว ที่เกิดในยิว ที่สามารถรักษาบทบัญญัติของบรรพบุรุษ สมัยโมเสสได้ครบถ้วนบริบูรณ์  พระองค์จึงสะอาด บริสุทธิ์ เพียงพอ ตามบทบัญญัติสมัยโมเสสว่าใครก็ตาม ที่รักษาบทบัญญัติเหล่านี้ได้ ครบถ้วนบริบูรณ์ ทุกจุด ทุกขีด เขาจะเป็นผู้บริสุทธิ์ สะอาด พร้อมที่จะเป็นเครื่องถวายบูชาแด่พระเจ้า เพื่อไถ่บาปให้กับมวลมนุษย์ทั้งปวง ไม่มีใครทำได้เลย พระองค์มาเพื่อทำให้สำเร็จในสิ่งที่บทบัญญัติวางไว้ บทบัญญัติวางไว้ เพื่อว่าใครก็ตามในหมู่มนุษย์ สามารถรักษาบทบัญญัติเหล่านี้ได้ครบถ้วนบริบูรณ์กับพระเจ้า แล้วเขาสามารถเป็นตัวแทนของมนุษย์ทั้งปวงไถ่บาปให้เพื่อนมนุษย์ในเผ่าพันธุ์มนุษย์เดียวกันได้ นึกภาพออกใช่ไหมครับ? ผมจึงต้องใช้เวลาช้าหน่อย ค่อยๆ อธิบาย

มีพระเยซูผู้เดียวสามารถที่จะไถ่มนุษย์ได้ พระองค์จึงจำเป็นต้องมาเกิดเป็นมนุษย์ ในหนังสือกาลาเทีย 4:4 บอกว่าเมื่อถึงกำหนดเวลา พระเยซูมากำเนิดที่ในครรภ์ เกิดจากหญิงพรหมจารี เกิดเป็นเนื้อหนัง คือพระองค์เป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ วิญญาณเป็นพระเจ้า แต่ร่างกายเป็นมนุษย์ เกิดจากครรภ์ของหญิง

ในพระคัมภีร์กาลาเทีย บทที่ 4 ตอนนี้บอกว่าพระองค์เกิดเหมือนกับพี่น้อง ก็คือเหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆ เขา เกิดใต้กฎบัญญัติ ก็คือเกิดในเนื้อหนังอย่างเรา ก็คือเกิดจากเนื้อหนัง ที่มาจากแมรี่ มารดา ในครรภ์ เห็นไหมครับ? พระองค์จึงเป็นมนุษย์จริงๆ  เหมือนกับพี่น้องที่เป็นมนุษย์ จำได้ไหม? เหมือนเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ พระองค์ก็เลยเป็นเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ ในเชื้อสายยิว แต่ขณะเดียวกันพระองค์เป็นวิญญาณ ที่มาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์  ไม่ได้มาจากเผ่าพันธุ์ของอาดัม พระองค์จึงเป็นพระเจ้าในร่างของมนุษย์

ร่างของมนุษย์ เพื่อจะสามารถมาไถ่บาป ให้กับมวลมนุษย์ เป็นตัวแทนให้กับมวลมนุษย์ได้ เพราะพระองค์บริสุทธิ์ สะอาดจากข้างใน จึงสามารถรักษาบทบัญญัตินี้ได้ทั้งหมด พระองค์กำลังมาอธิบายให้ฟังอย่างนั้น

พระองค์จึงเตือนพี่น้องเผ่าพันธุ์ของตน  ก็คือเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหลาย พระองค์ชอบพูดคำนี้เสมอเลย “บุตรมนุษย์ๆ” เขาเรียกพระองค์ว่า “อาจารย์ๆ” “บุตรมนุษย์ๆ” พระองค์ต้องการยืนยันให้เขารู้ว่าพระองค์เป็นมนุษย์เหมือนกับท่านทั้งหลายนั่นแหละ  และพระองค์จึงเตือนเผ่าพันธุ์มนุษย์ว่าท่านไม่สามารถที่จะรักษาบทบัญญัติได้ครบถ้วน 100% หรอก มีเราเท่านั้นที่ทำได้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ พระเจ้าทราบก่อนล่วงหน้าแล้วว่า …

“ท่านทำไม่ได้ เราทำได้ พระเจ้าจึงเตรียมทางออกให้กับท่าน คือส่งเรามา เมื่อถึงกำหนดเวลา มาเพื่อช่วยท่าน ส่งเรามา เพื่อเป็นตัวแทนของมนุษย์พันธุ์ใหม่”

ฟังให้ดีๆ นะ เพื่อจะได้เป็นตัวแทน เริ่มต้นมนุษย์พันธุ์ใหม่ เป็นสัญญาใหม่ที่จะเริ่มต้น ที่เรียกว่าพันธสัญญาใหม่ ในโลหิตของพระองค์ พระเยซูคริสต์ที่ไม้กางเขนนั้น ซึ่งพระเจ้าจะทำพันธสัญญาใหม่นี้กับมวลมนุษย์ นึกออกหรือยัง? ที่พูดนี้พูดกับชาวอิสราเอล แต่เล็งไปถึงหลังจากอิสราเอล ก็คือชาวต่างชาติด้วย พระองค์จะทำพันธสัญญาใหม่กับมวลมนุษยชาติต่อจากนี้ ก็คือต่อจากพระเยซูคริสต์ตายที่ไม้กางเขน และเป็นขึ้นจากความตาย ในวันที่ 3 ซึ่งพระองค์ก็จะทรงกระทำให้สำเร็จ เรียบร้อยแล้ว หลังจากที่พูดนี้ อีก 3 ปี ประมาณนั้น ก็คือเมื่อทำสำเร็จ มนุษย์ทุกคน ทั้งสองกลุ่มใหญ่ๆ ทั้งยิวและไม่ใช่ยิว สามารถเป็นผู้ชอบธรรม ก็คือเข้าสวรรค์ได้ โดยผ่านทางความเชื่อ  ต้อนรับสิทธิของเขาในพระเยซูคริสต์ ที่พระองค์ได้ทรงกระทำให้สำเร็จเรียบร้อยแล้ว บนไม้กางเขนนั้น พันธสัญญาใหม่ จึงเริ่มต้นตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ที่ไม้กางเขน คือการสิ้นพระชนม์  การฝังไว้ในอุโมงค์ และการเป็นขึ้นจากความตาย เริ่มเผ่าพันธุ์ใหม่

ผลของพันธสัญญาใหม่ คือมนุษย์คนใด ก็ตาม ไม่ว่าชาติใด ภาษาใด อยู่ในกลุ่มไหนก็ตาม จะกลุ่มยิวหรือไม่ใช่ยิวก็ตาม เมื่อเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ต้อนรับสิทธิของเขา เชื่อแล้ว เขาก็จะได้รับบัพติศมาเข้าไปอยู่ในพระเยซูคริสต์ ตัวเก่าของเขา วิญญาณเก่าของเขาที่เป็นบาปอยู่ ก็จะได้ตายพร้อมกับพระเยซูที่ไม้กางเขน ถูกฝังไว้ในอุโมงค์ แล้วก็จะได้เป็นขึ้นจากความตายในวันที่สาม ร่วมกับพระเยซูคริสต์ในฝ่ายวิญญาณด้วย กลับกลายมาเป็นผู้ชอบธรรม สะอาดหมดจด ดีพร้อมจากวิญญาณข้างในของเขา เข้าสวรรค์ทันที ได้บังเกิดใหม่ทันที นี่พระเยซูกำลังอธิบายให้เขาฟังอย่างนั้น

นี่คือเบื้องหลังว่าพวกท่านทำไม่ได้หรอก มีเราที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้ คือสิ่งเหล่านี้ ที่ผมบอกว่าพระเยซูพูดกับชาวยิว ชาวยิวจะเข้าใจดี เพราะมันพื้นฐานศาสนาของยิว ความเชื่อของยิว มาตั้งแต่บรรพบุรุษ เขารอคอยพระมาซีฮาห์ พระเจ้าได้บอกเขาล่วงหน้า ถึงสิ่งเหล่านี้ ที่ตะกี้นี้ผมอธิบายให้ท่านฟังทั้งหมด ถ้าคนต่างชาติฟัง ก็ไม่รู้เรื่องหรอก แต่ชาวยิวจะเข้าใจดีว่าที่พระองค์พูดหมายถึงอะไร? อาจจะไม่เข้าใจละเอียด แต่รู้ว่าพระองค์กำลังเล็งถึงอะไร?

ชาวยิวก็รู้ ในอดีต พันธสัญญาเดิม มนุษย์ตายจากพระเจ้า อาดัมทำบาป เกิดผล คือความตายมาสู่มวลมนุษย์ มวลมนุษย์ ตอนนั้นยังเป็นกลุ่มก้อนเดียว ยังไม่ได้ถูกแยกออกเป็นอิสราเอล ยิว หรือคนต่างชาติ

ในพันธสัญญาเดิม เนื่องจากอาดัมทำบาป ไม่เชื่อฟังพระเจ้า เรียกว่าตายจากพระเจ้า หลุดจากพระสิริของพระเจ้า ตายจากความชอบธรรม คือการสามารถอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าได้ นี่ไม่สามารถอยู่ในสวรรค์ได้ กลายเป็นคนชั่ว คนบาป ตายจากความชอบธรรม มาอยู่ในบาป ท่านจะเห็นภาพ นี่ก็เกี่ยวกับโลกวิญญาณเหมือนกัน มนุษย์ โดยอาดัมเป็นศัตรูกับพระเจ้า กบฏกับพระเจ้า เกิดผล เป็นความตายจากพระเจ้า หลุดออกจากพระเจ้า ออกจากสวรรค์ มาอยู่ในความบาป อยู่ในที่ที่ไม่มีพระเจ้า อยู่ใต้กฎๆ หนึ่ง ที่เรียกว่ากฎของความบาปและความตาย หรือตามภาษาของคนต่างชาติ ภายหลัง เรียกว่ากฎแห่งกรรม คือทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ต้องรับในสิ่งที่ตัวเองทำ ซึ่งท่านก็รู้อยู่แล้วว่าไม่มีใครทำได้สักคน ไม่มีใครไม่ทำชั่วเลย ทำชั่วนิดหนึ่ง ก็เท่ากับทำแล้ว ซึ่งเดี๋ยวเราจะเรียนรู้ต่อไป พระเยซูอธิบายเรื่องนั้นอีก  ในโรม 10:4 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ …

โรม 10:4  “เพราะว่าสิ่งที่บทบัญญัติได้กำหนดไว้นั้น  พระคริสต์ได้ทรงกระทำให้สำเร็จแล้ว  เป็นเหตุให้มนุษย์ทั้งหลายที่เชื่อในพระองค์ ได้ถูกทำให้เป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า”

 

อย่าลืมนะครับถ้าเผื่อไม่เข้าใจตรงไหน? ฟังมากๆ ค่อยๆ ตามไปทีละนิดทีละหน่อย แล้วก็อธิษฐานกับพระเจ้า ขอพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้เปิดเผยความจริงเหล่านี้ ได้เปิดตาฝ่ายวิญญาณให้เราเข้าใจ  ท่านจะเข้าใจมากขึ้น ผมก็จะพยายามอธิบายให้ได้ละเอียดที่สุด เท่าที่ทำได้

“เพราะว่าสิ่งที่บทบัญญัติ ได้กำหนดไว้นั้น พระคริสต์ได้ทรงกระทำให้สำเร็จแล้ว” เห็นไหมครับ?

บทบัญญัติได้กำหนดเอาไว้นั้น พระคริสต์ได้กระทำให้สำเร็จแล้ว พันธสัญญาเดิม ก็คือบทบัญญัติเดิม ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว มีผู้ใดทำตามนี้ได้ไหม? ถ้าทำตามได้ ถือว่าสะอาดบริสุทธิ์ เป็นผู้ชอบธรรม เข้าไปหาพระเจ้าได้ เมื่อเข้าไปหาพระเจ้าในสวรรค์ได้ แล้วเป็นมนุษย์ ก็สามารถถวายตัวเองไถ่มนุษย์ทุกคนออกมาได้ นี่คือบทบัญญัติเดิม ชาวยิวสมัยนั้น เขารู้ดี เขาเข้าใจดี เขาอ่านในโรม 10:4 ที่เปาโลมาสอนทีหลัง เปาโลกำลังอธิบายให้เขาฟังว่าสิ่งที่บทบัญญัติได้กำหนดเอาไว้นั้น พระคริสต์ได้ทรงกระทำให้สำเร็จแล้ว ก็คือ …

“มีใครสักคนหนึ่งไหม? ที่เป็นตัวแทนของเธอ ที่จะเข้ามาหาฉัน (พระเจ้า)”

ไม่มีเลย เข้ามาไม่ได้สักคนหนึ่งเลย

แต่พระเยซูบอก … “ข้าพระองค์อยู่ที่นี่ ข้าพระองค์มาแล้ว”

มาเพื่อสิ่งที่พระองค์ต้องการ คือเลือด คือโลหิตของผู้บริสุทธิ์  ก่อนหน้านี้ บัญญัตินี้ ก็บอกว่าขอเลือดบริสุทธิ์ แต่ไม่มีใครทำได้ เพราะฉะนั้น ใช้สัตว์แทนไปก่อน แต่ไถ่ไม่ได้ครบถ้วนบริบูรณ์นะ ต้องทำทุกปี เอาสัตว์หัวปีที่สะอาดที่สุด ที่ดีที่สุด ที่ยอดเยี่ยมที่สุดมาฆ่า แล้วเอาโลหิตมาให้พระเจ้า ถือว่าเป็นการชำระบาปชั่วคราว

นี่คือบทบัญญัติ รอให้วันหนึ่ง เมื่อถึงกำหนด ก็คือจะมีมนุษย์คนหนึ่งที่สามารถทำได้ ที่เข้ามาหาเราได้ รักษาบทบัญญัติเหล่านี้ ครบถ้วนบริบูรณ์ อย่าว่าแต่ 613 ข้อเลย มากกว่านั้นอีก เพราะวิญญาณของเขาบริสุทธิ์ สะอาด เป็นพระเจ้า แต่ร่างกายเป็นมนุษย์ เป็นตัวแทนของมนุษย์ เข้ามาหาพระเจ้า และก็มอบถวายตัวเอง เอาเลือดบริสุทธิ์ของพระองค์ไถ่บาป ในฮีบรูบอกว่าทำเพียงครั้งเดียวเป็นพอ ไถ่บาปมนุษย์ทั้งปวง ไม่ใช่ไถ่บาปอิสราเอลอย่างเดียว แต่ไถ่บาปให้มนุษย์ทั้งหมด

เมื่อพระเยซูมาทำให้สำเร็จแล้ว ก็หมายถึงพันธสัญญาเดิม กฎของความบาปและความตาย กฎแห่งการกระทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ก็หมดสมัยไป พระคัมภีร์ใช้คำนี้ว่าล้าสมัยไป หมดไป เพราะมันมีอันใหม่มาดีกว่า มันหมดไปแล้ว เหมือนเรามีโทรศัพท์มือถือตอนนี้ แต่ก่อนนี้เราส่งข้อความกัน เราใช้โทรเลข นั่นเราก็กำลังสื่อสารกันนะ ทุกวันนี้เราเอามือถือมาส่งไลน์ กดเสร็จไปแล้ว ถามว่าโทรเลขยังอยู่ไหม? อยู่ แล้วมีคนใช้ไหม? ไม่มีคนใช้ เพราะมันหมดยุคไปแล้ว  เหมือนกัน มันหมดสมัยไปแล้ว มันเปลี่ยนจากยุคทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ต้องปฏิบัติตามกฎบัญญัติ อยู่ใต้กฎของความบาปและความตายนั้น เปลี่ยนมาเป็นยุคพระคัมภีร์ใหม่ เรียกว่ายุคพระคุณ ไปอ่านพระคัมภีร์ใหม่ หนังสือจดหมายฝากทั้งหมด อาจารย์เปาโล เปโตร ทั้งหมด เรียกตลอด พูดอยู่ซ้ำๆ ซากๆ อยู่ตลอดเวลา …

“พระคุณ”

“ขอพระคุณและสันติสุขดำรงอยู่กับท่าน”

อย่าลืมว่าพระคุณของพระเจ้าสอนท่าน ให้ท่านกระทำดี เห็นไหม? อะไรขึ้นมาก่อน พระคุณ ไม่ใช่ตาต่อตา ฟันต่อฟันแล้ว “พระคุณ” ก็คือได้มาฟรีๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย พระองค์ประทานให้ โดยพระเจ้าเท่านั้น ตั้งแต่นี้ต่อไป แปลว่าตั้งแต่ที่พันธสัญญาใหม่ พันธสัญญาแห่งพระคุณที่พระเยซูคริสต์นำมา ทำสำเร็จแล้ว ที่ไม้กางเขน นั่นแหละ คือการตอกย้ำ พระคัมภีร์ใช้คำนี้ว่าพระองค์ทรงฉีกกรมธรรม์ … กรมธรรม์ คือพันธสัญญา

พันธสัญญาเดิมล้าสมัยแล้ว หมดแล้ว ไม่ใช้แล้ว มาใช้พันธสัญญาใหม่ แต่อนิจจา มนุษย์ถูกหลอก ถูกปิดบังตา ยังคงก้มหน้าก้มตาต๊อกๆ อยู่ในพันธสัญญาเดิม ยังคงก้มหน้าก้มตา ใช้โทรเลข ต๊อกๆ ไม่ได้ไปถึงสวรรค์เลย สวรรค์เขาใช้ไลน์แล้ว กดปุ๊บ ไปเลย นึกภาพออกไหม?

พระเยซูกำลังมาบอกให้พวกเขารู้ว่าถ้าเขาขืนอยู่ในกฎเดิมต่อไป เขาไปไม่รอดแน่ เพราะว่ากฎเดิมมันยกเลิกแล้ว การเอาเลือดสัตว์ไม่ได้ผลแล้ว เพราะพระเจ้าทรงเปลี่ยนแล้ว เปลี่ยนพันธสัญญาเป็นพันธสัญญาใหม่ พันธสัญญาเก่าจบแล้ว ใช้ไม่ได้ ใช้ไม่ดี เปลี่ยนใหม่แล้ว พระองค์ไม่ใช้แล้ว แล้วยังไปพยายามใช้อยู่ พระเจ้าจะรับได้อย่างไร? รับไม่ได้ เอาเลือดสัตว์ไปใช้ตอนนี้ไม่ได้แล้ว เพราะว่าพระเยซูคริสต์ได้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เป็นขึ้นจากความตายเรียบร้อยแล้ว ต้องใช้บทบัญญัติใหม่นี้เท่านั้น พระองค์ไม่ได้มาล้มเลิก เห็นไหม?

เพราะฉะนั้น ถ้าเราสามารถเอาสิ่งนี้มาวิเคราะห์ตอนนี้ได้ ก็คือเพราะฉะนั้น มวลมนุษยชาติ หลังจากที่พระเยซูเป็นขึ้นจากความตายแล้ว ทั้งชาวยิวและไม่ใช่ยิว ก็มี 2 ทางให้เลือกแล้ว  มี 2 พันธสัญญาให้เลือก พันธสัญญาที่ล้าสมัยไปแล้วกับพันธสัญญาใหม่ที่ … ภาษากฎหมายเขาเรียกว่า Active กรมธรรม์ที่ Active กับกรมธรรม์ที่เขาเลิกไปแล้ว กรมธรรม์ที่หมดอายุไปแล้ว กับกรมธรรม์ที่เพิ่งทำใหม่ ยังทำงานอยู่ Active เรามีกรมธรรม์ใหม่แล้ว  และทางบริษัท เขาก็ใช้กรมธรรม์ใหม่นี้ เกิดอุบัติเหตุ เจ็บป่วยอะไรก็ไปเคลมตามที่บันทึกเอาไว้ในกรมธรรม์ อันนี้ที่ใช้อยู่ และเราเกิดเจ็บป่วย เราไปเอากรมธรรม์เดิมไปหาที่บริษัท เขาบอกนี่มันหมดอายุแล้ว อย่างนี้เป็นต้น เราจะใช้อันไหน?

มนุษย์มี 2 ทางให้เลือก คือจะอยู่ในกรมธรรม์เก่า ซึ่งหมดอายุไปแล้ว หรือจะย้ายมาใช้กรมธรรม์ใหม่ จะอยู่ในกฎบัญญัติเดิม กฎแห่งการกระทำตาต่อตา ฟันต่อฟัน ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หรือจะย้ายมาอยู่ในกฎใหม่ กฎวิญญาณแห่งชีวิต เรียกว่ากฎแห่งพระคุณในพระเยซูคริสต์ จะเอาอะไรดี ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น

โรม 8:1-2 บอกว่า … “1 ดังนั้น ไม่มีการลงโทษใดๆ กับผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ 2 เพราะกฎวิญญาณแห่งชีวิตในองค์พระเยซูคริสต์ได้ปลดปล่อยให้เขาเป็นอิสรภาพ จากกฎของความบาปและความตาย”

 

ใครที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ ก็คือใครที่เปิดใจต้อนรับสิทธิอำนาจ ที่พระเยซูคริสต์ได้ทำให้ ไถ่บาปให้ที่ไม้กางเขนนั้น เขาก็จะย้ายจากกรมธรรม์เดิม จากทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ทำชั่วครั้งหนึ่ง ก็ได้ชั่วแน่นอน ลงนรกแน่นอน ไปอยู่ที่พินาศ ที่ไม่มีพระเจ้าแน่นอน หรือจะย้ายมาอยู่ในกฎใหม่  กรมธรรม์ใหม่ในพระเยซูคริสต์ เป็นกฎแห่งพระคุณ เป็นอิสระจากกฎของความบาปและความตาย ถามว่ากฎของความบาปและความตายยังอยู่หรือไม่? อยู่ แต่ใส่ลิ้นชักเอาไว้ อย่าไปยุ่งกับมัน แต่มันอยู่ และมันก็ Active ด้วย สำหรับคนที่ไม่ยอมย้ายไง คนที่ไม่ยอมย้ายก็ยังอยู่ที่เดิม ในโลกวิญญาณ มีอยู่ 2 กรมธรรม์ จะเอาอยู่ที่ไหน? ถ้าอยู่ที่เดิม ก็ต้องทำตามที่เดิม ก็คือต้องทำให้ได้ครบบริบูรณ์ 100% ในการรักษาบทบัญญัติ ที่พระเยซูรักษาได้ ต้องทำให้เหมือนพระเยซูเลย ทำผิดแค่นิดหนึ่งก็ไม่ได้ แล้วทำได้ไหม? ไม่ได้ อย่าฝืน พระเยซูกำลังพูดกับชาวยิวอย่างนี้แหละ

พระเยซูมาทำให้คำเผยพระวจนะสำเร็จด้วย ตะกี้นี้พระองค์ทำให้บทบัญญัติที่กำหนดไว้ สำหรับชาวอิสราเอล ถ้าใครทำได้หมดมาเลย มาเป็นตัวแทนมนุษยชาติ ไม่มีใครทำได้เลย ในโทราห์หรือบทบัญญัติ ในพระคัมภีร์ทั้ง 5 เล่ม ซึ่งชาวยิวต้องถือไว้และปฏิบัติตาม ไม่มีใครทำได้เลย รอกำหนดเวลาที่พระเยซูจะมา

พระเจ้าก็ทรงทราบ หลังจาก 5 เล่มนั้นแล้ว หลังจากโมเสสเขียนเรียบร้อยแล้ว พระองค์ก็มักพูดเสมอใช่ไหม? พระองค์ดูแลอิสราเอล แล้วบอกว่า …

“พวกเจ้ามักกบฏ เดี๋ยวก็ทำไม่ดีๆ”

ก็ทำดีได้อย่างไร? ในวิญญาณมันอยู่ในความตาย อยู่ในอาดัม จะทำดีได้อย่างไร? ต้องรอพระเยซูมา มนุษย์คนเดียว แต่พระเยซูยังไม่มา เห็นภาพหรือยัง? พระเจ้าจึงนำอิสราเอลด้วยอย่างนี้แหละ ด้วยรู้ว่าทำไม่ได้ เดี๋ยวก็ตก เดี๋ยวก็หล่น เดี๋ยวก็ล้ม ล้มสัญญาอยู่เรื่อย ละเมิดสัญญาอยู่เรื่อย  กบฏอยู่เรื่อย พระองค์ก็ปลอบใจ อยากจะบอกว่าปลอบใจ โดยผ่านทางผู้เผยพระวจนะว่าไม่เป็นไร? บางคนก็ไปคิดอีกแบบหนึ่ง แต่ผมคิดแบบนี้ อย่างที่บอก ผมคิดว่าพระเจ้าเป็นความรัก เพราะฉะนั้น พระเจ้าทำทุกสิ่งทุกอย่าง ด้วยผ่านทางความรักมนุษย์ดังแก้วตาดวงใจทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น ผมคิดว่าคำเผยพระวจนะเหล่านี้ พระองค์เผยด้วยความรัก ไม่ใช่เผยด้วยความโกรธ เกลียดชัง ดุด่ามนุษย์ โธ่! สงสารเขาจะตาย นี่กำลังเตรียมจะช่วยเขาให้รอด พระองค์รู้ว่าเขากบฏบ่อยๆ ก็เลยบอกว่า …

“ไม่เป็นไรหรอก รอให้วันนั้นมาถึง”

“วันไหน?”

“วันที่ครบกำหนดเวลา เราจะส่งผู้หนึ่งมาช่วยเจ้า เราจะส่งมา”

นี่คือคำเผยพระวจนะทั้งหมด ทั้งเล่ม พระคัมภีร์เดิม ซึ่งชาวยิวถืออยู่ ผู้เผยพระวจนะก็จะพูดสิ่งเหล่านี้  แค่นี้ ไม่ว่าจะเป็นเยเรมีย์ ไม่ว่าจะเป็นดาเนียล เป็นอิสยาห์ พูดถึงสิ่งเหล่านี้ทั้งสิ้น ทั้งในแง่ของอุปมาบ้าง ในมุมของโลกวิญญาณบ้าง เปรียบเทียบบ้าง ด้วยความห่วงใย และด้วยความรัก ผมยกตัวอย่างมาให้อันหนึ่ง จะเห็นชัด หนึ่งในคำเผยพระวจนะของผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์

จำได้ไหม พระเยซูบอกว่า … “เรามาทำให้บทบัญญัตินั้นสำเร็จ และเรามาทำให้คำเผยพระวจนะเหล่านั้นได้สำเร็จเหมือนกัน”

ทำให้คำเผยพระวจนะ ก็คือคำเผยพระวจนะว่าพระองค์จะมา พระองค์มาแล้ว ก็คือทำให้คำเผยพระวจนะนั้นเป็นจริงนั่นเอง นี่คือหนึ่งในจำนวนคำเผยพระวจนะ จากผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ หนังสือเยเรมีย์ 31:31-34 …

เยเรมีย์ 31:31-34 “31 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่กับพงศ์พันธุ์อิสราเอล และกับพงศ์พันธุ์ยูดาห์ 32 เป็นพันธสัญญา ซึ่งไม่เหมือนพันธสัญญาที่เราได้ทำไว้กับบรรพบุรุษของพวกเขา เมื่อเราจูงมือพวกเขา นำออกมาจากดินแดนอียิปต์ เพราะพวกเขาละเมิดพันธสัญญาที่ทำไว้กับเรา ทั้งๆ ที่เราเป็นเจ้านายของพวกเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น 33 องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับพงศ์พันธุ์อิสราเอล หลังจากสมัยนั้น คือเราจะใส่บทบัญญัติของเราในจิตใจของพวกเขา จารึกบนหัวใจของพวกเขา เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา 34 ผู้คนจะไม่สอนเพื่อนบ้าน หรือสอนพี่น้องของตนอีกต่อไปว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า’ เพราะพวกเขาทุกคนจะรู้จักเรา ตั้งแต่ผู้น้อยที่สุดไปจนถึงผู้ใหญ่ที่สุด” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น “เพราะเราจะอภัยความชั่วร้ายของเขา และจะไม่จดจำบาปทั้งหลายของเขาอีกต่อไป”

 

“เฮ้ๆๆๆๆๆ”

พอเรารู้เบื้องหลังที่อธิบายให้ฟังเมื่อตะกี้ เราจะเห็นไหม?  ถ้าเผื่อชาวยิวถ่อมใจ แล้วฟังพระเยซูคริสต์พูด ทุกคนถ้าถ่อมใจนะ ขอบคุณพระเจ้าๆ จะเหมือนสิเมโอนเลย สิเมโอนที่อยู่ที่พระวิหาร ที่เมื่อเห็นพระเยซู ขอบคุณพระเจ้า รอมาตั้งนานแล้ว

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เวลานั้นจะมาถึง” ที่เราจะทำพันธสัญญาใหม่ ท่านรู้แล้วตอนนี้ ท่านตอบได้แล้ว เวลาไหน? เวลาที่เราจะส่งพระบุตรของเราลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ในหญิงพรหมจารี เขาจะเป็นมนุษย์บริสุทธิ์ เขาจะมาเริ่มต้นพันธสัญญาใหม่ เป็นพันธสัญญา ซึ่งไม่เหมือนพันธสัญญาที่เราได้ทำไว้ คือพันธสัญญาเดิมนั้นกับบรรพบุรุษของเขา เมื่อเราจูงมือเขา นำออกมาจากดินแดนอียิปต์ พวกเขาละเมิดพันธสัญญา ที่ทำกับเราเป็นประจำ มักกบฏ ทั้งๆ ที่เราเป็นเจ้านาย ตรงนี้ไม่ใช่เจ้านาย ความหมายของภาษาเดิมตรงนี้ ทั้งๆ ที่เราเป็นพระเจ้าของเขา ไม่ใช่เขาไม่รับพระองค์เป็นพระเจ้า แต่เขาทำไม่ได้ เพราะข้างในมันสกปรก วิญญาณเขาสกปรก เขาจึงพยายามรักษาบทบัญญัติ แต่ทำไม่ได้ นี่พระเจ้าเมตตารักมนุษย์ขนาดไหน? องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้ว่า “นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับพงศ์พันธุ์อิสราเอล สมัยนั้น ก็คือพันธสัญญาใหม่ คือเราจะใส่บทบัญญัติของเราในจิตใจของเขา จารึกบนหัวใจของเขา คือเราจะให้วิญญาณใหม่กับเขา วิญญาณแห่งความรัก ที่เป็นเหมือนเรา ก็คือวิญญาณที่บังเกิดใหม่ เหมือนพระเยซู เป็นวิญญาณแห่งความรัก และบทบัญญัติที่เราใส่ลงไปในความรักนั้น ที่จะเขียนในใจของเขา ไม่ใช่เขียน 10 ประการกับ 613 ข้อ แต่เป็นเพียงแค่ท่านทั้งหลายจงรักซึ่งกันและกัน เหมือนกับที่พระเจ้าทรงได้รักท่านแล้ว ทำได้ไหม? ทำได้ทุกคน ท่านทั้งหลายจงรักซึ่งกันและกัน เหมือนกับที่พระเจ้าได้ใส่ความรักลงไปในวิญญาณของท่านแล้ว ท่านเป็นความรักแล้ว จงรักกันและกัน สบายสิ

ท่านเป็นปลาแล้วไปว่ายน้ำ สบาย  เห็นภาพไหม? ในอดีตบอกว่าท่านเป็นปลาแล้ว แต่จงบินให้ได้ ตายเลย จงอยู่บนบกให้นานๆ ไม่ไหว แล้วประโยคสุดท้ายบอกว่า …

“เพราะเราจะอภัยในความบาปชั่วของเขา เราจะไม่จดจำบาปทั้งหลายของเขาอีกต่อไป เราลบทิ้งเลย”

ไม่จดจำ ก็แสดงว่าไม่จดจำ เราจะไม่จดจำบาปทั้งหลายของเขา บาปทั้งหลาย คือบาปทั้งหมด ไม่จดจำ ก็คือทำเมื่อไร เราก็ไม่จำ แล้วอย่างนี้เราต้องสารภาพบาปไหม? ก็พระองค์ไม่จำแล้ว อยากจะสารภาพ ก็สารภาพไป แต่ไม่ได้จำ ทำบาปปุ๊บ ลบ … ลบ เพราะพระโลหิตพระเยซูคริสต์ยังอยู่ที่หน้าบัลลังก์ของพระเจ้าในทุกวันนี้เลย เป็นพยานยืนยันว่านั่นแหละ เราจะไม่จำบาปของเจ้าอีกเลย นี่คือคำมั่นสัญญาที่พระเจ้าให้ไว้กับชาวยิว ซึ่งเล็งถึงมนุษยชาติทั้งปวง ก็คือชนต่างชาติจะมาทีหลังด้วย ด้วยความรักและห่วงใย  ต้องเสริมตรงนี้

ในพระคัมภีร์เดิม พระเจ้าได้ทรงให้ผู้เผยพระวจนะ เผยถึงสิ่งต่างๆ ที่พระองค์สัญญาไว้ว่าจะทำในอนาคต เพื่อมวลมนุษยชาติ ทั้ง 2 กลุ่ม ซึ่งในพระคัมภีร์เดิม ยังทำไม่สำเร็จ  เพราะพระเยซูยังไม่มา ก็คือสิ่งที่พระองค์จะทำ ก็คือการแก้ไขความชั่วช้า ความบาปของมวลมนุษย์ ที่วิญญาณของเขา ที่มันสกปรก ที่มันตายอยู่ มันไม่มีทางทำอะไรได้เลย พระเยซูบอกว่าต้นไม้มันเลวอย่างไร? ก็ยังเลวอยู่ดี พระองค์ทรงตรัสว่าทำต้นไม้ให้ดีสิ แล้วทุกอย่างมันจะดีเอง แล้วเราทำต้นไม้ให้ดีได้ไหม? ต้นไม้ ก็คือวิญญาณ วิญญาณไม่ดี ก็ไม่มีอะไรดีเลย แต่ถ้าวิญญาณดี ทุกอย่าง ผลออกมา ก็ดี แล้วเราจะมาทำให้วิญญาณเราดีได้ไหม? ไม่ได้ มันต้องตายแล้วเกิดใหม่ มันหมายความว่าอย่างนั้น

แล้วสิ่งที่พระองค์ทรงสัญญากับมวลมนุษย์ ที่ยังกระทำไม่สำเร็จในสมัยพระคัมภีร์เดิม ก็คือการแก้ไข การรักษาความบาปที่อยู่ในวิญญาณของมนุษย์ ให้หาย ซึ่งเป็นตัวตนที่แท้จริงของมนุษยชาติทั้งปวง มนุษย์เราเกิดมา ก็บาปแล้ว เพราะวิญญาณมันบาป วิญญาณตายอยู่ในความบาป รักษาด้วยวิธีอะไร? ตายแล้วเกิดใหม่ พระเยซูกำลังมาพูดอย่างนั้น ตอนที่พระองค์พูด พระองค์กำลังทำให้สำเร็จ ตอนเดิน พูดอยู่นั้น 3 ปีแล้ว ยังไม่สำเร็จ ตามพันธสัญญา แต่พระองค์กำลังทำอยู่ตอนนี้  ก็คือประกาศให้ พอพร้อมแล้ว 3 ปีแล้ว พระองค์ก็จะทำให้สำเร็จ ตามพันธสัญญานี้ ก็คือสำเร็จแล้ว ที่ไม้กางเขน ที่พระองค์บอก ที่พระองค์ประกาศ ตอนสิ้นพระชนม์ พระองค์บอกว่า “สำเร็จแล้ว” มันหมายถึงอย่างนี้ รอคอยมาตั้งนาน สำเร็จแล้ว พระเจ้าก็ยิ้ม แล้วพระเจ้าก็ออกจากวิหาร ม่านขาดออก 2 ท่อน

นี่คือคำแย้งคำอธิบาย ความจริงของข้อกล่าวหา ที่พระเยซูถูกกล่าวหา พระเยซูคริสต์แย้งว่าพระองค์ไม่ได้มาลบล้างบทบัญญัติ แต่มาเสริมให้มันครบถ้วนบริบูรณ์  ตามที่อธิบายมา เมื่อตะกี้นี้ คือมาทำให้เป้าหมายของบัญญัติที่ให้ไว้นั้น มันครบถ้วนบริบูรณ์ ตามที่ได้ระบุไว้  เป็นความต้องการของพระเจ้านั่นแหละ คือช่วยพวกท่านทั้งหลาย ให้รอด ก็คือมนุษย์ทุกคน ต้องทำให้ตามบทบัญญัติทั้งหมด ถึงจะรอด ซึ่งไม่มีใครทำได้ นี่คือหัวใจของบทบัญญัติ นี่คือหัวใจ จิตวิญญาณของบัญญัติโมเสส ที่อยู่ในพระคัมภีร์เดิม ที่ชาวยิวถืออยู่ แล้วมันเกี่ยวอะไรกันกับชาวต่างชาติ พระคัมภีร์ได้บันทึกไว้ว่าชาวต่างชาติ ไม่ได้ถือบทบัญญัติเหล่านี้ แต่บทบัญญัติเหล่านี้ ได้ถูกเขียนเอาไว้ไม่ใช่หิน แล้วก็ไม่ใช่หนังสัตว์ แต่ถูกบันทึกเอาไว้ ตามหนังสือโรม บอกว่าสำหรับท่านทั้งหลาย คือคนที่ยังไม่เชื่อพระเจ้านั้น นึกว่าไม่มีบทบัญญัติ หรือตอนที่อิสราเอลถือบทบัญญัติโมเสส เปล่าเลย ท่านทั้งหลายมีบทบัญญัติอยู่ในจิตใต้สำนึกของท่านแล้ว พระเจ้าเขียนไว้ในจิตใต้สำนึกท่านแล้ว อะไรดีอะไรชั่ว จิตใต้สำนึกท่านจะฟ้องท่าน สำหรับชาวอิสราเอลที่ถือบทบัญญัติโมเสส แล้วทำอะไรผิดกฎนั้น บทบัญญัติจะฟ้องท่าน บทบัญญัติบอกว่า “อย่าฆ่าคน” ถ้าฆ่าคน ก็จะถือว่าผิดบทบัญญัติ แต่ท่าน แค่โกรธคนในใจ ท่านก็รู้แล้วไม่ดี นั่นแหละ คือความชั่ว คือการทำผิดกฎบัญญัติ ไม่มีใครหนีออกจากนี้ไปได้พ้นหรอก ทุกคนจึงจำเป็นต้องได้รับการช่วยเหลือ จากพระเจ้าผ่านทางพระเยซูคริสต์

นี่คือหัวใจของจิตวิญญาณ ของเป้าหมาย ของบทบัญญัติของพระเจ้า ซึ่งกลุ่มแรกของอิสราเอล เขียนไว้ที่หิน และบันทึกไว้ที่หนังสัตว์ สำหรับคนไม่เชื่อพระเจ้า คนต่างชาติ เขาเขียนไว้ที่จิตใต้สำนึกของเขา นี่คือความลึกเข้าไปในวิญญาณ ที่พระเยซูกำลังจะชี้ให้เขาเห็น  และจะชี้ให้เขาเห็นไปตลอดในการประกาศ ในการสอนของพระองค์ ในหนังสือพระกิตติคุณที่บันทึกเอาไว้ในมัทธิว  มาระโก  ยอห์น  ลูกา โดยเฉพาะคำเทศนาบนภูเขา ที่เรากำลังมาเจาะลึกตอนนี้

เพราะฉะนั้น พระเยซูถูกกล่าวหา ถูกใส่ร้ายป้ายสีว่ามาล้มเลิกบทบัญญัติ กฎแห่งกรรม กฎศาสนา กฎแห่งบัญญัติ คือกฎแห่งการทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว แล้วเราลองคิดดู

คราวนี้ย้อนกลับมาปัจจุบัน เราซึ่งเป็นคริสเตียน เชื่อแล้ว ได้บังเกิดใหม่แล้ว พระเยซูสถิตอยู่ในเรา ถามคริสเตียนทั้งหลายว่าท่านเคยถูกกล่าวหาว่าล้มเลิก ไม่ให้ความสำคัญกับความประพฤติอันดี ตามกฎหมายศีลธรรม ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้แล้วหรือยัง? โดนหรือยัง? ถามคริสเตียนดู พระเยซูอยู่ในเราแล้วนะตอนนี้ ถ้าท่านบังเกิดใหม่ มีพระเยซูคริสต์สถิตอยู่ในท่าน อยู่ใต้บทบัญญัติของพระคุณ ใต้กฎแห่งพระคุณ เป็นอิสระจากกฎของความบาปและความตาย ถูกไหม? ท่านเคยถูกกล่าวหา  เหมือนที่พระเยซูถูกกล่าวหาว่ามาล้มเลิกบทบัญญัติ ล้มเลิกศีลธรรมอันดี ล้มเลิกกฎแห่งกรรมหรือไม่? เคยไหม?

เดี๋ยวยกตัวอย่างให้ดูก็ได้ เช่น เคยมีใครกล่าวหาท่านไหมว่า …

“เป็นคริสเตียนก็ดีนะ ทำบาปอะไรก็ได้ ตามสบาย ไม่ตกนรก พระเจ้าอภัยให้หมดเลย อภัยเสมอ ได้ไปสวรรค์แน่นอน”

เคยมีใครพูดอะไรกับท่านแบบนี้ไหม? ต้องเคยอยู่แล้วล่ะ หรือเขาอาจจะพูดไม่ครบ ใช่ไหม? แล้วผมถามว่าแล้วมันเป็นจริงตามนี้ไหม? ตามที่เขากล่าวหา …

“เป็นคริสเตียนดีนะ ทำบาปอะไรก็ได้ ตามสบาย ไม่ตกนรก พระเจ้าอภัยให้หมดเลย เรียบร้อยไปแล้ว บาปในอนาคต ก็อภัยให้เรียบร้อยแล้ว ได้ไปสวรรค์แน่นอน ตอนนี้ก็อยู่ในสวรรค์แล้ว”

ถูกหรือไม่ถูก? มันถูกนะ น่าติดตามนะ แล้วก็ถูกกล่าวหาว่า …

“พวกเธอคริสเตียนดี เอะอะอะไรก็อ้างพระคุณ รอดแล้วรอดเลย ความประพฤติบนโลกใบนี้ ไม่เกี่ยวกันกับผลของความรอดทางด้านวิญญาณเลย ไม่สำคัญอะไรเท่าไร?”

มีคนเข้าใจผิดกับเราอย่างนี้เหมือนกัน ทั้งๆ ที่มันมีส่วนถูกต้องตามพระคัมภีร์ ตามพันธสัญญาใหม่  เพราะว่าความคิด ความเข้าใจของมนุษย์ไม่สามารถเข้าใจความจริงของโลกฝ่ายวิญญาณได้ ทั้งๆ ที่เอเฟซัส 2:8-9 บอกว่า … “เพราะว่าท่านทั้งหลายได้รับความรอด โดยพระคุณ ผ่านความเชื่อ ความรอดนี้  ไม่ได้มาจากตัวท่านเอง  แต่เป็นของประทานจากพระเจ้า ไม่ใช่ความรอด โดยการประพฤติ เพื่อจะไม่มีใครอวดได้”

มันจริงตามนั้น  และคำกล่าวหาอันนี้ ไม่ใช่กล่าวหาพวกเราที่อยู่ในยุคปัจจุบันเท่านั้น ตอนที่พันธสัญญาเริ่มต้นใหม่ๆ เมื่อ 2,000 ปี เขาก็กล่าวหาคริสเตียนอย่างนี้เหมือนกัน เปาโลจึงแก้ต่างให้ เปาโลจึงพูดในหนังสือโรม บทที่ 6  พวกเขาก็จะพูดเหมือนเมื่อตะกี้นี้ …

“อย่างนี้ก็สบายสิ ทำบาปอย่างไรก็ได้ ทำบาปตามสบายใจเลยสิ”

เปาโลบอก “เห้ย! นายไม่เข้าใจ โลกวิญญาณ มันเป็นไปไม่ได้หรอก ที่คุณเกิดใหม่ แล้วคุณจะไปทำบาป สนุกสนาน เป็นไปไม่ได้หรอก เพราะว่าธรรมชาติที่คุณเกิดใหม่นั้น มันเปลี่ยนไปแล้ว คุณเป็นผู้ชอบธรรม เป็นผู้บริสุทธิ์แล้ว คุณทำบาปไม่เป็นแล้ว มันเป็นไปไม่ได้ คุณได้เกิดใหม่ คุณได้บัพติศมา ตายพร้อมพระเยซู และเป็นขึ้นจากความตายพร้อมพระเยซูด้วย วิญญาณใหม่แล้ว วิญญาณใหม่ของท่านสะอาดหมดจด เต็มไปด้วยความรัก ความบริสุทธิ์ ท่านไม่ชอบทำบาปแล้ว ท่านแพ้บาปด้วย ทำไม่ได้หรอก เหมือนปลาอยู่ในน้ำ ไม่มีปลาตัวไหนอยากจะอยู่บนบก เด้งดึ๊งๆ มันเป็นไปไม่ได้  ธรรมชาติท่านเปลี่ยนไปแล้ว” เห็นไหม? มันอันเดียวกันกับตอนที่พระเยซูประกาศบนภูเขานั้น เหมือนกันไม่มีผิด

สรุปวันนี้ ก็คือท่านจะเลือกอะไร? ท่านมีสิทธิ์เลือกแล้ว สิ่งที่พระเยซูพูดกับชาวยิว ก็เท่ากับเล็งถึงชาวต่างชาติทั้งหมด ในภายหลังด้วยเช่นเดียวกัน เพราะฉะนั้น นี่พูดถึงมนุษย์ทั้งหมดบนโลกใบนี้ เพราะพันธสัญญาใหม่ได้สถาปนามาแล้ว 2,000 ปี เพราะฉะนั้น ท่านเลือกเอา จะอยู่ในพันธสัญญาเดิม แล้วก็พึ่งพาการกระทำของตนเอง ต้องทำดีให้ครบถ้วนบริบูรณ์เหมือนที่พระเยซูคริสต์ได้ทำแล้ว  วิญญาณท่านต้องสะอาดหมดจด บริสุทธิ์ คิดสกปรกนิดหนึ่ง ก็ถือว่ามาจากวิญญาณของท่านแน่นอน ท่านทำได้ไหม? ถ้าทำไม่ได้ พระเยซูแนะนำด้วยความรัก ด้วยความห่วงใย ด้วยน้ำตาไหล ด้วยเลือดของพระองค์ ชีวิตของพระองค์ที่เทให้ บอกว่า …

“น้องๆ เอ๋ย ตามเรามาเถิด น้องๆ ทำไม่ได้หรอก เราทำให้แล้ว แค่เดินตามเรามา แค่นั้นเอง แล้วท่านจะได้รับชีวิตใหม่ อยู่ในพันธสัญญาใหม่ อยู่ในสวรรค์กับเราเลย”

พระเจ้าอวยพรครับ

 

************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

 

เพียงแค่เราเชื่อพระเยซู  เราก็ได้รับสิ่งนี้แล้ว  คือตัวจริงๆ ตัวเป็นๆ ของเรา วิญญาณของเรา ได้พักสงบ อยู่กับพระเจ้าในสวรรค์แล้วทันที ขณะที่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก เพียงแต่รอวันที่พระเยซูคริสต์จะกลับมารับจะปรากฏอีกครั้งหนึ่ง

 

หลังจากนั้น สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเรา แบบชั่วนิรันดร์ ก็คือเราก็จะได้รับร่างกายใหม่ ร่างกายที่เป็นขึ้นจากความตาย ร่างกายที่เป็นอมตะ ไม่ต้องเจ็บป่วย ไม่ต้องเจ็บปวด ไม่ต้องมีความตายอีกแล้ว เป็นร่างกายที่เป็นขึ้นจากความตาย เหมือนพระเยซูที่เป็นขึ้นจากความตาย ในวันอีสเตอร์นั่นแหละ เหมือนเลย เราจะมีร่างกายใหม่ เป็นอย่างนั้นแหละ

 

ทางฝ่ายวิญญาณได้รับเรียบร้อยแล้วทันที  หมดแล้ว  แต่ในขณะที่เรายังอยู่ในร่างกายนี้อยู่ เรายังอยู่ในร่างกายที่จับต้องมองเห็นได้อยู่นี้ ถ้าเราทำตาม 3 ขั้นตอนที่ควรทำ คือรับรู้ วางใจ และอธิษฐาน   ตามที่พระเจ้าแนะนำ   สิ่งที่เราจะได้รับในขณะที่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ผล ประโยชน์ที่จะได้รับ พระเจ้าสัญญาไว้ ก็คือสันติสุขที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ จะปกคลุมอยู่เหนือความคิดจิตใจของท่านครบถ้วนบริบูรณ์เลย

 

แล้วเริ่มต้นฝึกฝนวางใจในพระเจ้า พระเจ้าบอกอย่างไร ก็เชื่อตามนั้น พระเจ้าบอกไม่กลัว ก็ไม่กลัว พระเจ้าบอกให้อธิษฐาน ก็อธิษฐาน วางใจ แล้วก็เริ่มต้นอธิษฐานพูดคุยกับพระเจ้าไปเรื่อยๆ อย่างนี้ ประโยชน์ที่จะได้รับ คือความสุขมากขึ้นในชีวิต ปัญหาต่างๆ ระหว่างดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ พระเจ้าจะนำพาเรา ถ้าตามภาษาไทยเรา เขาเรียกกันว่าพระเจ้าสามารถดลบันดาลช่วยเราได้ แทนที่เราจะทำคนเดียว แทนที่เราจะทำมาหากินตัวคนเดียว แก้ปัญหาด้วยตัวคนเดียว แต่ตอนนี้มีพระวิญญาณบริสุทธิ์ มีพระเจ้าสถิตอยู่กับเรา ถึง 3 องค์ คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าผู้เป็นพ่อ พระเจ้าพระบุตรผู้ช่วยให้รอด คือพระเยซูคริสต์ และพระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ พี่เลี้ยงเรา 3 พระภาค สถิตอยู่กับเรา ในตัวเรา ในวิญญาณของเรา นำพาเราเดิน แล้วท่านจะกลัวอะไรตอนนี้ ท่านก็จะมีความสุขมากกว่าเดิม

 

พระเยซูบอกเกิดเป็นลูกพระเจ้าแล้ว ไม่ต้องกังวลเลยว่าจะเอาอะไรกิน เอาอะไรดื่ม เอาอะไรนุ่งห่ม ไม่ต้องกังวลเรื่องปัญหาต่างๆ เลย เพราะว่าพระเจ้ารู้แล้วว่าท่านต้องการอะไร? สิ่งใดจำเป็นในชีวิตของท่าน ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ พระองค์ทรงรู้ก่อนล่วงหน้าแล้ว แล้วพระองค์จะให้กับท่านแน่นอน ท่านเคยเห็นนกกระจอกมันอดตายไหม? พระเยซูยกตัวอย่าง เมื่อ 2,000 ปีที่แล้วบอกว่าดูตัวอย่างนกกระจอกสิ นกตัวเล็กๆ มันยังไม่อดตายเลย พระเจ้ายังเลี้ยงดูมันเลย แล้วท่านเป็นลูกพระเจ้า มีค่ากับพระเจ้ามากขนาดไหน? พระเจ้ารักท่านมากขนาดไหน? พระเจ้าจะไม่เลี้ยงดูท่านมากกว่านั้นอีกหรือ?

 

แต่ถ้าท่านดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง คนเดียว มีทั้งกิเลสตัณหา มีทั้งความอยาก มีทั้งการล่อลวงต่างๆ ให้ทำชั่ว ซึ่งทำให้เกิดความทุกข์ ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ปกติโลกใบนี้มันทุกข์อยู่แล้ว ท่านก็ไปทำให้มันทุกข์มากขึ้นนั่นเอง ยกตัวอย่าง เรื่องโลภ ปกติไม่โลภ มันก็ทุกข์อยู่แล้ว นี่ท่านไปโลภ มันยิ่งทุกข์มากขึ้น อย่างนี้เป็นต้น นี่คือประโยชน์ที่จะได้รับจากการทำสิ่งต่างๆ ที่ควรทำที่พระเจ้าแนะนำให้ทำ คือเชื่อว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด รับรู้ วางใจ และ อธิษฐาน

 

พระเจ้าอวยพรครับ

 

วารสาร Holy News ฉบับที่ 1379

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  21  สิงหาคม  2022

เรื่อง “หนังสือเอเฟซัส” ตอน 17

โดย พาสเตอร์ วราพร  คงล้วน

 

วันนี้เรามาต่อในหนังสือเอเฟซัส บทที่ 3 ที่เราต้องย้ำกันบ่อยๆ เพราะอยากจะให้ความล้ำลึกของพระเจ้า  ถูกสถาปนาลงไปในวิญญาณของพวกเรา เพื่อเราจะได้มีความมั่นคงในการดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ไม่หันไปเหมา ไม่ผวา พอมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตของเรา ก็ผวาไปผวามา ตอนนี้เราอยู่ในสถานะแบบไหน? อย่างไร? อะไรแบบนี้ ให้เรารับรู้ความจริงว่า ณ เวลานี้ ผู้เชื่อทุกคนอยู่ในสถานะแบบไหนในพระเยซูคริสต์ ถ้อยคำของพระเจ้าบอกว่าพระเยซูทรงสถิตอยู่ในเรา หมายความว่าพระเจ้าทั้ง 3 พระภาคสถิตอยู่ในเรา พระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามาสถิตอยู่ในเรา ผู้เชื่อทั้งหลาย

พระเจ้าจะเข้ามาสถิตอยู่ในเราได้ ก็ต่อเมื่อเราเข้ามาอยู่ในพระองค์ก่อน เราเข้ามาอยู่ในพระองค์ได้อย่างไร? ก็เกิดจากการได้ยินได้ฟังเรื่องราวข่าวดีของพระเยซูคริสต์ ในสิ่งที่พระเยซูคริสต์ได้กระทำให้กับเราเรียบร้อยไปแล้ว บนไม้กางเขน แล้วเราก็เปิดใจยอมรับความช่วยเหลือจากพระเจ้า พอเราเปิดใจปุ๊บ พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์ก็เข้ามาในวิญญาณของเรา  เขาเรียกว่าบัพติศมาวิญญาณของเรา เอาวิญญาณเก่าที่เต็มไปด้วยความบาปและความตาย อยู่ในคำสาปแช่ง อยู่ใน DNA ของอาดัมไปตายพร้อมกับพระเยซูคริสต์ ถูกฝังพร้อมกับพระเยซูคริสต์ และเป็นขึ้นมาใหม่พร้อมกับพระเยซูคริสต์ ด้วยฤทธิ์เดชอำนาจชนิดเดียวกันกับที่พระเจ้าได้ชุบพระเยซูคริสต์ให้เป็นขึ้นมาจากความตาย

ดังนั้น ฤทธิ์เดชอำนาจนี้ คือยิ่งใหญ่มหาศาลมาก เหมือนระเบิดปรมาณูที่มันระเบิดออกมา แล้วทำให้เราได้บังเกิดใหม่ เข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้าเลย แล้วเมื่อเราบังเกิดใหม่ปุ๊บ เราเป็นผู้ชอบธรรมเลย เป็นนะ โดยที่เราไม่ต้องพยายามทำ เกิดมาเป็นผู้ชอบธรรมเลย เกิดมาเป็นความรักเลย เกิดมาเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์เลย ฉะนั้น พอวิญญาณเราได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่ ความคิดจิตใจเราเปลี่ยนแปลงใหม่ แต่เหตุที่เรายังต้องอยู่ในโลกใบนี้ เพราะร่างกายเรายังไม่สูญสิ้นไป ร่างกายเรายังอยู่ในร่างกายเก่าที่ยังอยู่ภายใต้กฎของความบาปและความตายอยู่

แต่ร่างกายที่อยู่ภายใต้กฎของความบาปและความตายตรงนี้ ในพระคัมภีร์บอกว่าได้รับการชำระให้บริสุทธิ์เหมือนกัน ทำไมเรารู้ว่าเราถูกชำระให้บริสุทธิ์ เพราะพระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้าทั้ง 3 พระภาค พระเจ้าพระบิดา พระบุตร พระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามาสถิตอยู่ในเรา ก็คือพอเราเข้าไปอยู่ในพระคริสต์ ผ่านทางความเชื่อ ผ่านทางการบัพติศมาในพระวิญญาณ บังเกิดใหม่ เข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้าปุ๊บ เราเข้าไปอยู่ในพระเยซูคริสต์ พอเข้าไปอยู่ในพระเยซูคริสต์ปุ๊บ ถ้าพูดตามภาษาพวกเรา หอบผ้าหอบผ่อนเข้ามาอยู่กับเราเลย  พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคแพ๊คกระเป๋าเรียบร้อย หิ้วกระเป๋าเข้ามาอยู่ในเราเลย

มองภาพตรงนี้ แล้วเราจะเห็นชัดว่า ณ เวลานี้ พวกเราผู้เชื่อ เราไม่สามารถสัมผัสจับต้องได้ ไม่สามารถที่จะมองด้วยตาเรา แต่ในวิญญาณ ถ้อยคำของพระเจ้าบอกอย่างนั้นว่าเมื่อเราเข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ ผ่านการบัพติศมาในวิญญาณปุ๊บ พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคก็แพ๊คกระเป๋า เดินทางเข้ามาอยู่ในเราเลย ณ เวลานี้  เราจะรู้สึกหรือไม่รู้สึก เข้าใจหรือไม่เข้าใจ อะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้อยคำของพระเจ้าบอกว่า ณ เวลานี้ ร่างกายเราเป็นวิหารของพระเจ้า เป็นที่สถิตของพระวิญญาณบริสุทธิ์

อย่างที่บอก พระวิญญาณบริสุทธิ์เหมือนเป็นตัวแทน พอบอกพระวิญญาณบริสุทธิ์ปุ๊บ ให้พี่น้องนึกถึงทั้ง 3 พระภาคเลย คือพระเจ้าพระบิดา พระบุตร พระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ในเรา นี่คือความยิ่งใหญ่ที่พระเจ้าได้กระทำการงานของพระองค์ผ่านทางชีวิตของพวกเรา เมื่อเราได้บังเกิดใหม่ เรามาดูเอเฟซัส 3:1

เอเฟซัส 3:1 “ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าเปาโลผู้เป็นนักโทษ เพราะเห็นแก่พระเยซูคริสต์ เพื่อท่านผู้เป็นคนต่างชาติ”

 

ทำไมอาจารย์เปาโลถึงเป็นนักโทษได้? จริงๆ อาจารย์เปาโลเดิมทีเป็นกลุ่มเดียวกับพวกฟาริสี เป็นพวกที่มีความรู้เยอะมาก อยู่ในธรรมศาลา อยู่ในกฎบัญญัติเคร่งครัดมากๆ เรารู้ได้อย่างไรว่าอาจารย์เปาโลเคร่งครัด เพราะว่าอาจารย์เปาโลตอนที่พระเยซูคริสต์ประกาศ เรื่องราวความจริง ข่าวประเสริฐของพระเจ้า แล้วมีผู้คนติดตามพระองค์ หลังจากที่พระเยซูคริสต์ได้สิ้นพระชนม์ ถูกฝัง และเป็นขึ้นมาจากความตายปุ๊บ ก็จะมีกลุ่มคน เชื่อว่ากลุ่มคนกลุ่มแรก ก็คือพวกสาวกนั่นแหละ ที่ก่อนหน้านั้น ที่พระเยซูยังไม่ทำภารกิจของพระองค์สำเร็จ ก็ตามพระองค์อยู่แล้ว ติดตามมาตลอด เชื่อในพันธสัญญาที่พระเจ้าเขียนไว้ตั้งแต่ในอดีตว่าอนาคตข้างหน้า พระเจ้าจะส่งพระมาซีฮาห์ พระผู้ช่วยให้รอด มาช่วยพวกเขา ให้รอดพ้นจากการถูกพิพากษา  เขาก็ตามมาตลอด ที่เขาตามมา เขาก็ทำตามกฎบัญญัติที่พระเจ้าตั้งไว้ ก็คือบัญญัติเดิม พระเจ้าบอกว่าคนที่จะมาเป็นของพระเจ้า ก็ให้ทำตามบัญญัติเดิม ที่พระเจ้าตั้งไว้ เริ่มแรกจริงๆ พระเจ้าตั้งสัญญาตรงนี้ ตั้งแต่สมัยปฐมกาล คือตอนที่อาดัม เอวาล้มลงในความบาปปุ๊บ พระเจ้าก็ฆ่าสัตว์ตัวหนึ่ง เพื่อเอาหนังมาห่อหุ้มร่างกายของเขา ก็คือใช้เลือด

หลังจากอาดัม ก็จะมีคาอินกับอาเบลที่ถวายเครื่องบูชา แล้วเราจะเห็นว่าอาเบลถวายเครื่องบูชา คือเอาแกะ ที่ไม่มีตำหนิมาถวายให้กับพระเจ้า ก็คือตามพันธสัญญาที่พระเจ้าบอก คือเอาเลือดมาถวาย ก็เป็นที่พอใจของพระเจ้า มันไม่เกี่ยวกับการประพฤติอะไรเลยนะ ส่วนคาอินก็เอาผลผลิตของเขา ก็คือพืช ผัก ผลไม้ ถามว่าคาอินเอาสิ่งที่ดีที่สุดมาถวายไหม? ดีที่สุดเลยนะ พืช ผัก ผลไม้ ปัจจุบันอาจจะบอกว่าเป็นพวกปลอดสารพิษ ทำอย่างดี ใส่ตะกร้า กระเช้า จัดสวยงามเลย เอามาถวายให้พระเจ้า แต่พระเจ้าไม่รับ เหตุที่ไม่รับ เพราะไม่ได้เป็นไปตามเงื่อนไขแห่งพันธสัญญาของพระเจ้า ต่อให้คาอินทำดีขนาดไหน พระเจ้าก็ไม่รับ เหมือนกับมนุษย์ทุกวันนี้ ต่อให้เราประพฤติปฏิบัติดีขนาดไหน? ถ้าไม่ได้ตามเงื่อนไขที่พระเจ้าตั้งไว้ พระเจ้าก็ไม่รับ รักษากฎบัญญัติเป็นร้อยๆ ข้อ พระเจ้าก็ไม่รับ เพราะว่าเงื่อนไขใหม่ที่พระเจ้าจะรับมนุษย์ได้ ก็คือมาเชื่อ วางใจในพระเยซูคริสต์ มาเชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเราบนไม้กางเขนเท่านั้น แล้วเราก็ได้รับความรอดผ่านทางพระคุณ ไม่ได้ผ่านทางการประพฤติใดๆ เลย ไม่ว่าเราจะประพฤติดี ไม่ดี ก็แล้วแต่ พระเจ้าแค่ดูว่าเราเชื่อในสิ่งที่พระองค์ทำไหม? ก็เป็นลักษณะเหมือนกับเอาเลือดพระเยซูมา พระองค์ก็รับ ถ้าไม่มีเลือดพระเยซู พระองค์ก็ไม่รับ นั่นคือปัจจุบันนะ

แล้วเลือดของพระเยซูมาจากไหน? ก็มาจากเราเชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเราบนไม้กางเขน ยอมรับการช่วยเหลือจากพระเจ้า พระโลหิตของพระเยซูคริสต์ก็มาชำระเรา ให้สะอาดบริสุทธิ์ ก็คือทำให้เราไม่มีบาปเลย ชำระเราให้สะอาดเลย แล้วโลหิตนี้ พระเจ้าหลั่งมาครั้งเดียว  ก็มีผลบังคับใช้ ตั้งแต่อดีต เมื่อ 2,000 ปีที่แล้วจนถึงปัจจุบัน อนาคตข้างหน้า ก็คือใครก็ตามที่เชื่อในสิ่งนี้ เดินเข้ามาบอกพระเจ้าว่า …

“พระองค์ ลูกต้องการความช่วยเหลือ”

แค่นั้นเอง เขาก็จะได้รับการชำระให้สะอาดบริสุทธิ์ แล้วจากนั้น ผู้เชื่อได้รับความรอด ผ่านทางพระคุณ ได้รับการชำระให้สะอาดบริสุทธิ์แล้วใช่ไหม? ได้เข้าบัพติศมาในวิญญาณกับพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว ก็คือวิญญาณเก่าที่เป็นบาป ไปตรึงพร้อมกับพระเยซูคริสต์ ฝังพร้อมกับพระเยซูคริสต์ และเป็นขึ้นมาใหม่พร้อมกับพระเยซูคริสต์ด้วยฤทธิ์เดชอำนาจ ก็คือที่เราเรียกว่าบังเกิดใหม่

พอเราบังเกิดใหม่ เข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้าปุ๊บ ตอนนี้เราเป็นคนใหม่ คนใหม่ที่อยู่ในร่างกายเก่า มันยากดีเนอะ ซึ่งเราต้องทำความเข้าใจตรงนี้ ถ้าเราไม่เข้าใจตรงนี้ เราก็จะงงว่าพระคัมภีร์ว่าอย่างไร? บอกว่าเราสะอาดบริสุทธิ์แล้วไง แต่เรายังทำสิ่งที่ไม่ดีอยู่ แล้วยังไง เราจะสะอาดยังไง แต่ว่าสิ่งที่พระเจ้าบอก คือเรื่องของวิญญาณ

วิญญาณเรา ณ เวลานี้ สะอาดบริสุทธิ์เหมือนพระเจ้า วิญญาณของเรา เป็นวิญญาณที่เชื่อฟังเลย พอเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ปุ๊บ บังเกิดใหม่ปุ๊บ วิญญาณเราเชื่อฟังเลย คือไม่ต้องทำนะ ไม่ต้องพยายามที่จะเชื่อฟัง วิญญาณเก่าที่ไม่มีพระเจ้า ต่อให้เราทำดีแค่ไหน เราก็เชื่อฟังพระเจ้าไม่ได้ เพราะเป็นวิญญาณที่ดื้อและกบฏกับพระเจ้า เชื่อแป๊บๆ ก็ดื้อ ไม่สามารถทำได้ตลอดรอดฝั่ง แต่พอเรามาเชื่อวางใจในพระเจ้าปุ๊บ วิญญาณใหม่เราเป็นวิญญาณที่เชื่อฟังเลย แต่ว่าวิญญาณส่วนวิญญาณ ความประพฤติส่วนความประพฤติ วิญญาณเราเชื่อฟังพระเจ้าเลย แต่ว่าการประพฤติของเรา บางครั้งอาจจะไม่เชื่อฟังก็ได้ อันนี้ คือพระเจ้าไม่ได้สนใจ จะว่าพระเจ้าไม่สนเลย ก็ได้ พระเจ้าแค่ดูว่าตอนนี้เธอเชื่อในพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ เธอเข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว เป็นลูกของพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว ต่อแต่นี้ไป ความรอดนี้ เธอไม่ได้พึ่งการกระทำของตัวเอง ไม่ได้พึ่งการประพฤติใดๆ เลย แต่เป็นพระคุณของพระเจ้า เขาเรียกว่าเป็นของขวัญที่พระเจ้าให้กับมนุษยชาติเปล่าๆ แค่เดินมารับเท่านั้นเอง แล้วคนที่เดินมารับ ก็คือพวกเราทั้งหลายนั่นแหละ ไม่ว่าแต่ละคนมารับตอนไหน? อย่างไร? ก็คือเปิดใจ ยอมรับความช่วยเหลือจากพระเจ้าปุ๊บ ของขวัญชิ้นนี้เป็นของเรา พอจากนั้น เป็นลูกพระเจ้าแล้ว ช่วงนี้เราย้ำบ่อยๆ มาก จำตรงนี้ไว้ เป็นแล้วเป็นเลย เชื่อแล้วเชื่อเลย เกิดแล้วเกิดเลย เกิดเข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้า จะไม่มีการเข้าๆ ออกๆ เกิดแล้ว พอทำผิดปุ๊บ เราหลุดออกจากการเป็นลูกของพระเจ้า ไม่มีนะ เกิดแล้วเกิดเลย เป็นลูกของพระเจ้าก็เป็นเลย

ส่วนประพฤติในขณะที่เรายังอยู่บนโลกใบนี้ ร่างกายเรายังอยู่ภายใต้อิทธิพลของความบาปและความตาย เรามีโอกาสที่จะเผลอ ถูกอิทธิพลข้างนอก ที่ส่งเข้ามา พยายามที่จะดึงความคิดของเราให้คิดตามมัน พอคิดตามมันปุ๊บ คิดเยอะๆ มันก็จะสั่งร่างกายให้ทำตามมันด้วย

เพราะฉะนั้น เหตุผลที่พระเจ้าบอกว่าให้จดจ่อกับสิ่งที่อยู่เบื้องบน ก็คือจดจ่อว่า ณ เวลานี้ เราบังเกิดใหม่แล้ว เราได้รับวิญญาณใหม่ เราเป็นผู้ชอบธรรมแล้ว พระเยซูคริสต์ให้เราเป็นอะไรบ้าง? เป็นความสว่าง เป็นเกลือ เป็นความดีงาม เป็นคนที่เชื่อฟังเลย เราเป็นอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น พอเป็นอยู่แล้ว แค่ทำอย่างเดียว คือยอมให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ใช้อวัยวะทุกส่วนในร่างกายของเรา ก็คือตา หู จมูก ลิ้น กาย ความคิด สมอง แค่นั้นเอง

ทุกอย่างมันเริ่มที่ความคิด ถ้าความคิดเราเปลี่ยน พฤติกรรมเราจะเปลี่ยนแปลงเอง ถ้าความคิดเราไม่เปลี่ยน ความคิดเรายังหมกมุ่นกับสิ่งที่มันวนเวียน แค้นนี้ต้องชำระๆ ความประพฤติเราไม่เปลี่ยนแน่นอน  พอวันดีคืนดี แค้นนี้ต้องชำระจริงๆ มันก็ส่งออกมาเป็นผลของการประพฤติ คือเอาไม้หน้าสาม ไปฟาดหัวคนที่เราบอกว่าแค้นนี้ต้องชำระ นึกออกไหม? ความคิดมันจดจ่ออยู่กับสิ่งที่โลกนี้ส่งเข้ามา  แต่ถ้าความคิดเราจดจ่ออยู่ที่ความเป็นจริง ธรรมชาติใหม่ที่เราเป็นแล้ว  เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ก็คือพระเจ้าบอกว่าตอนนี้เราเป็นความรัก เราเป็นความดีงาม เราเป็นผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ทั้งหมดที่อยู่ในเราแล้ว คือเป็นความรักที่อดทนนาน เป็นความรักที่กระทำคุณให้ ความรักที่ไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง อะไรอย่างนี้ นี่คือธรรมชาติใหม่ของผู้เชื่อ ทุกคนเป็นแบบนี้ คือเป็นอยู่แล้วนะ แค่อนุญาตให้พระเจ้านำสิ่งที่เรามีอยู่ เป็นอยู่ ใช้ออกไป แค่นั้นเอง

ตรงนี้พระคัมภีร์ใช้คำว่า “ให้มันฉายแสงออกไป” พระเจ้าจุดตะเกียงแล้ว เราอย่าเอาฝามาครอบ หรืออย่าเอาถังมาครอบ วิธีครอบ มีเราคนเดียวที่ครอบได้ พระเจ้าไม่ครอบอยู่แล้ว พระเจ้าจุด พระเจ้าต้องการให้แสงสว่างที่เป็นอยู่ในชีวิตใหม่ของเราฉายแสงออกไป ก็คือความดีงามของพระเจ้าฉายแสงออกไป แต่คนที่จะครอบแสงนี้ได้ ก็คือเรา เราเป็นผู้ตัดสินใจ อย่างที่บอก เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ชีวิตเราถูกซื้อโดยพระเจ้าแล้ว แต่พระเจ้าไม่บังคับเรา อยากให้พระเจ้าบังคับเนอะ  เราจะได้ไม่ต้องมาตัดสินใจถูก ผิด แต่ว่าพระเจ้าไม่ฝืนธรรมชาติของพระองค์เอง คือพระเจ้าสร้างมนุษย์ทุกคนเหมือนลูก สร้างให้มีอิสรภาพในการตัดสินใจ พระเจ้าไม่บังคับ เราต้องตัดสินใจทุกวันว่าในเหตุการณ์เรื่องนี้ เราจะอนุญาตให้พระเจ้าทำงานในคาวมคิดของเรา คือคิดตามพระเจ้าว่าเหตุการณ์เรื่องนี้ ให้อภัยเขาเถอะ เขามาเหยียบขาเราเจ็บ เจ็บแต่ให้อภัยเขาเถอะ เขาไม่ได้ตั้งใจ หรือเราจะให้ความคิดจดจ่อ …

“ได้อย่างไร มาเหยียบขาเรา มันเจ็บนะ ไปเหยียบตอบแล้วกัน”

อะไรแบบนี้ มันจะมี 2 อย่าง ที่เราจะตัดสินใจ แล้วอยู่ที่เรา ถ้าเราตัดสินใจตามพระวิญญาณ ก็คือตามธรรมชาติใหม่ของเรา …

“โอเค ไม่เป็นไร เจ็บนิดหนึ่ง เดี๋ยวก็หาย อภัยให้เขา”

นั่นแหละ เราก็ฉายแสงแห่งความเมตตาออกไป คนที่เหยียบเรา เขาก็ไม่ได้ตั้งใจ เขาขอโทษแล้ว ขอโทษอีก ถ้าเรา …

“ไม่เป็นไรค่ะๆ”

มันก็เท่ากับตามพระวิญญาณ แต่ถ้าเราไม่ตามพระวิญญาณ เราตามอิทธิพลของเนื้อหนัง

“ขอโทษแค่นี้ จะจบได้อย่างไร? มันเจ็บนะ” ต้องทำคืน อะไรอย่างนี้

นึกภาพนะพี่น้อง พยายามจะให้เห็นภาพชัดๆ ว่าตามพระวิญญาณกับตามอิทธิพลของเนื้อหนัง มันออกมาเป็นแบบไหน? แล้วคนที่จะตัดสินใจ ก็คือตัวเรา ซึ่งพระเจ้าบอกว่านี่แหละ คือผลที่เราทำตามพระวิญญาณ มันก็จะออกมาเป็นแบบนี้ เพราะว่ามันเป็นธรรมชาติจริงๆ ของเราเลยออกมา แต่ถ้าเราไม่ยอมทำตามพระวิญญาณ เรายังเป็นลูกของพระเจ้าอยู่ไหม? เป็น ยังได้รับความรอดอยู่ไหม? ได้รับ ยังเป็นผู้ชอบธรรมอยู่ไหม? เป็น แต่เป็นผู้ชอบธรรมที่หม่นๆ นิดหนึ่ง ทำสิ่งที่ไม่ค่อยโอเคเท่าไร? แล้วเราก็จะรับผลของโลกใบนี้ ก็คือผลของการหว่านและการเก็บเกี่ยว เป็นผลนะ แต่เฉพาะบนโลกใบนี้เท่านั้น

พอเรารู้ความจริงเหล่านี้ เราก็จะไม่โดนหลอก เราก็จะชั่งใจ เวลาเห็นเหตุการณ์ที่เข้ามาในชีวิตของเราปุ๊บ อย่าเพิ่งรีบ นิ่งๆ แป๊บหนึ่ง แล้วคิดดูว่า ณ เวลานี้ เรื่องนี้ เราจะยอมให้พระเจ้าทำงานในชีวิตของเรา หรือจะยอมให้อิทธิพลของโลกใบนี้เขี่ยเราให้ทำตามเท่านั้นเอง

พออาจารย์เปาโลบอกว่าด้วยเหตุนี้ อาจารย์เปาโลเป็นนักโทษ เพื่อเห็นแก่พระเยซูคริสต์ เพื่อคนต่างชาติ

อาจารย์เปาโลถูกเรียกมา เพื่อไปประกาศกับคนต่างชาติ  คนต่างชาติ ก็คือพวกเรา ใครก็ได้ ชนชาติไหนก็ได้ ที่ไม่ใช่ยิว ไม่ใช่คนอิสราเอล เขาเรียกว่าคนต่างชาติ ฉะนั้น พออาจารย์เปาโลถูกเรียกให้ไปประกาศกับคนต่างชาติปุ๊บ เหมือนกับทรยศ สมัยก่อนอยู่ในวิหาร ยังเป็นพวกเดียวกัน ยังข่มเหงคริสเตียนอยู่เลย ยังไล่ล่าคนที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์อยู่เลย ขอทหารด้วย ตามไป ใครที่เชื่อทางนั้น เขาเรียกว่าทางนั้น คือทางพระเยซูคริสต์ เชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำปุ๊บ ไปไล่ล่า ลากมา เอาไปติดคุก เอาไปโบยตี เอาไปทรมาน แล้วอาจารย์เปาโล ก็คือตัวสำคัญเลย ในลักษณะตอนที่อาจารย์เปาโลทำแบบนั้น เขามีความรู้สึกว่าเขากำลังรับใช้พระเจ้าอยู่ ทำไมเขารู้สึกอย่างนั้น

“ได้อย่างไร ฉันรักษากฎบัญญัติ พระเจ้าพระบิดาบอกให้เราทำอย่างนี้ เราต้องรักษากฎบัญญัติ ต้องทำตามธรรมเนียม ประเพณีทุกอย่าง ต้องเป๊ะๆ อยู่ดีๆ นายคนนี้ ชื่อเยซู มาประกาศว่าให้มาเชื่อฉัน แค่นั้นเอง เธอรอดแล้ว อะไรง่ายขนาดนั้น”

รับไม่ได้ พอรับไม่ได้ อาจารย์เปาโลก็ต้องไล่ล่า หาว่าพระเยซูมาลบล้างบทบัญญัติ หาว่าพระเยซูมาทำให้บัญญัติที่พระเจ้าพูดมาตั้งแต่ในอดีต ให้คนยิวทำ มันเสื่อมเสีย ทำให้มีผู้คนเยอะแยะมากมาย แทนที่จะมาเชื่อวางใจในพระเจ้า มาทำพิธีกรรมในพระวิหาร คนพวกนี้ เดี๋ยวนี้ไม่ทำแล้ว ตามพระเยซูไป ไม่ทำซะอย่างนั้น พอตามพระเยซูไป ก็คือไม่ต้องทำแล้วไง

พระเยซูบอกว่าพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ที่หลั่งออก ก็คือชำระแล้ว แล้วหลังจากที่พระเยซูทำภารกิจของพระองค์สำเร็จ เรื่องของการถวายเครื่องบูชาในพระวิหาร ก็คือถูกยกเลิกแล้ว ไม่ต้องทำ  ทำไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะพระเจ้าไม่รับแล้ว พระเจ้ารับอันใหม่ ก็คือพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ พอเป็นอย่างนี้ อาจารย์เปาโลจึงรับไม่ได้

ตอนที่สตีเฟ่นประกาศข่าวประเสริฐ เรื่องของพระเยซูคริสต์ แล้วถูกหินขว้างตาย ในพระคัมภีร์บอกเปาโลอยู่ที่นั่นด้วย แปลว่าเปาโลอยู่ในกลุ่มเดียวกันที่ …

“สะใจ พวกนี้สมควรตาย เพราะว่ามาทำให้พระเจ้าด้อยค่าลง มาเชื่ออะไรก็ไม่รู้ คนที่ชื่อเยซู”

อะไรอย่างนี้ เปาโลอยู่ที่นั่น แต่พอถึงวันที่พระเจ้าทำงาน พระเจ้าได้มาพบอาจารย์เปาโลระหว่างทางที่เดินทางไปดามัสกัส เดินทางนี้ควบม้าอย่างแรง ขอทหารเป็นกองทัพเลย เพื่อที่จะไปจับผู้เชื่อ ผู้ที่ติดตามพระเยซูคริสต์ ไปจับมาติดคุก ระหว่างเดินทาง พระเยซูมาพบเขา ตกหลังม้าเลย แล้วพระเยซูก็ถามเขาว่า … (ตอนนั้น ชื่อ “เซาโล”)

“เซาโลๆ เจ้าข่มเหงเราทำไม?”

เซาโลตกใจ เฮ้ย! ข่มเหงพระเจ้าตั้งแต่เมื่อไร? พระเยซูบอกว่าถ้าใครข่มเหงผู้เชื่อ ก็เท่ากับข่มเหงพระองค์ ทำไมเป็นอย่างนั้น นี่พูดถึงตอนที่พระเยซูคริสต์ได้เป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว ในยุคที่สาวกไปประกาศ ข่าวประเสริฐแล้ว

หลังจากที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เรากับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน จำได้ใช่ไหม? บัพติศมาเป็นหนึ่งเดียวกัน พระเยซูคริสต์อยู่ในเรา ถ้าใครข่มเหงเรา ก็เท่ากับข่มเหงพระเยซูคริสต์ เพราะว่าพระเยซูคริสต์อยู่ในเรา ฉะนั้น พระเยซูคริสต์ถามเปาโลว่า …

“ข่มเหงเราทำไม?”

เซาโลก็ตกใจ “ข่มเหงตอนไหน? อย่างไร?”

อะไรอย่างนี้ เขายังมีความรู้สึกว่าตัวเองกำลังทำเพื่อพระเจ้าอยู่ กำลังจะไปจัดการกับพวกนอกรีด พวกที่ละเมิดกฎอยู่ แต่พระเยซูกลับมาพบเปาโล แล้วเปาโลก็ตาบอดไป 3 วัน แล้วพระเยซูก็บอกว่าเปาโลเป็นภาชนะที่พระเจ้าเลือกไว้แล้ว เพื่อเขาจะได้ออกไปประกาศกับคนต่างชาติ  แล้วก็เจอความทุกข์ทรมาน เปาโลทุกข์เยอะมากเลย ไปประกาศกับคนต่างชาติ มันเหมือนกับเป็นศัตรูกับพวกคนยิวเลย ได้อย่างไร? เขามีความรู้สึกว่าพระเจ้าเป็นของเขาผู้เดียว เป็นของชนชาติเดียว คนอื่นห้ามยุ่ง

พอเปาโลเลิกทำตามกฎบัญญัติ ไม่พอ ไปติดตามพระเยซูคริสต์ก็ยังไม่พอ  ยังไปประกาศกับคนต่างชาติอีก ยิ่งเคืองใหญ่เลยตอนนี้ ก็เลยไล่ล่าฆ่า จากการที่เป็นที่เคารพ ให้เกียรติของคนยิวในวิหาร ณ เวลานั้น กลายเป็นว่าตอนนี้ไม่ให้เกียรติแล้ว ตอนนี้ไล่ฆ่าเลย ไล่ฆ่าขนาดที่คนต้องเอาเปาโลใส่เข่ง แล้วก็หย่อนให้ลงข้างกำแพง แล้วก็หนีไป แต่ว่าเปาโลก็ไม่ลดละ ต่อให้เปาโลถูกเฆี่ยนตี ถูกโบยตี ถูกทำทุกอย่าง ถูกจับติดคุก สารพัดสารเพที่คนจับอาจารย์เปาโล ไปทำทุกๆ วิถีทาง เพราะเหตุเดียว คืออาจารย์เปาโลไปประกาศกับคนต่างชาติ แค่นั้นเอง นี่คือสิ่งที่อาจารย์เปาโลพูดถึง เพื่อท่านผู้เป็นคนต่างชาติ ฉันก็เลยถูกจับเป็นนักโทษ นี่คือที่มาที่ไป เป็นอย่างนั้น

เอเฟซัส 3:2 “แน่ทีเดียวท่านทั้งหลาย ย่อมได้ยินถึงภารกิจแห่งพระคุณของพระเจ้า ซึ่งประทานแก่ข้าพเจ้า เพื่อท่านแล้ว”

 

“ภารกิจแห่งพระคุณของพระเจ้า ที่ทรงประทานจากพระเจ้า” ก็คือภารกิจนี้แหละ ภารกิจที่ไปประกาศข่าวดี ข่าวประเสริฐ เรื่องของพระเยซูคริสต์ ข่าวดี ต้องเป็นข่าวประเสริฐ เรื่องราวของพระเยซูคริสต์ว่าพระเยซูคริสต์เป็นใคร? มาทำอะไรเพื่อมนุษยชาติ? มาสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนทำไม? หลั่งพระโลหิตเพื่ออะไร? ถูกฝังเพื่ออะไร? ถูกฝัง เพื่อยืนยันว่าพระองค์เป็นมนุษย์จริงๆ ตายเป็น และตายจริงๆ ด้วย และเป็นขึ้นมาจากความตาย ด้วยฤทธิ์เดชอำนาจแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นขึ้นมาใหม่จริงๆ อยู่กับสาวก ณ เวลานั้น ที่ติดตามพระเยซูคริสต์ อยู่กัน 40 วัน ให้เห็นจะๆ เลยว่าพระเยซูเดินอยู่ท่ามกลางผู้คนเป็นร้อยๆ คน ฉะนั้น ยืนยันว่าพระองค์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตายจริงๆ นี่คือข่าวประเสริฐ เรื่องราวของพระเยซูคริสต์ และเป็นข่าวประเสริฐแห่งพระคุณ ทำไมเราต้องใช้คำว่า “ข่าวประเสริฐแห่งพระคุณ” เพราะว่าเป็นข่าวประเสริฐที่พระเจ้าให้เราเปล่าๆ โดยไม่เกี่ยวอะไรกับการประพฤติของมนุษย์เลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะประพฤติดีหรือชั่ว นึกออกไหม?

ความรอดนั้น เกิดจากพระคุณของพระเจ้า ไม่เกี่ยวกับการประพฤติของมนุษย์คนหนึ่งคนใด เพื่อไม่ให้ใครอวดอ้างได้ คืออวดไม่ได้เลยว่า …

“ฉันทำดีกว่าเธอ ฉันรักษาบทบัญญัติได้มากกว่าเธอ ฉันถึงได้รับความรอด ฉันถึงเป็นประชากรของพระเจ้า พระเจ้าถึงยอมรับฉัน”

ไม่ใช่ ต่อให้ทำดีขนาดไหน? พระเจ้ายอมรับเราไม่ได้ ถ้าเราไม่มาเชื่อวางใจในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเราบนไม้กางเขน นี่คือความจริงในโลกวิญญาณ แล้วก็เป็นความจริงในข่าวประเสริฐแท้ๆ ของพระเยซูคริสต์

หลังจากนั้น เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ เราได้รับความรอดผ่านทางพระคุณปุ๊บ เรามาเป็นลูกของพระเจ้าปุ๊บ จากนั้น ไม่ต้องทำอะไรเลย

คำว่า “ไม่ต้องทำอะไร” มนุษย์รับไม่ได้ ทำไมมนุษย์ถึงรับไม่ได้ เพราะว่ามนุษย์ตั้งแต่เริ่มต้นอาดัม เอวา คือเป็นธรรมชาติอยู่ในกฎของความบาปและความตาย มีความรู้สึกว่าเราต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อที่จะรับอะไรบางอย่างเข้ามา ทำดี เพื่อจะได้รับผลดีเข้ามา ถ้าเราทำชั่ว เราก็จะได้รับผลชั่วเข้ามา นั่นคือกฎของบนโลกใบนี้ กฎของความบาปและความตาย แต่พอเรามาเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ปุ๊บ เราพ้นจากกฎของความบาปและความตาย  แต่เราเข้ามาสู่กฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ แล้วกฎนี้ ทำให้เราหลุดพ้นจากกฎของความบาปและความตายในวิญญาณ ไม่เกี่ยวกับโลกนี้นะ  ในวิญญาณ เราหลุดแล้ว เพราะว่าวิญญาณเก่าที่เป็นธรรมชาติเดิม ที่เป็นบาปอยู่ในอาดัมได้ตายไปพร้อมกับพระเยซูคริสต์แล้ว

วิญญาณเราตายจากกฎ วิญญาณใหม่ของเราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎบัญญัติบนโลกใบนี้ วิญญาณใหม่เรานะ แต่วิญญาณใหม่เราอยู่ภายใต้พระคุณ พออยู่ภายใต้พระคุณปุ๊บ ก็จะไม่มีการลงโทษใดๆ สำหรับผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ ค่อยๆ ลำดับภาพ ช้าๆ พี่น้องจะได้เห็นภาพชัดๆ ว่า ณ เวลานี้ พวกเราผู้เชื่อ อยู่ภายใต้กฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎของความบาปและความตาย พอเราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎตรงนี้แล้ว เราสะอาดบริสุทธิ์ เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว จากนั้น ในขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เรายังอยู่ภายใต้กฎ อันนี้ไม่ใช่เรื่องของวิญญาณแล้วนะ อันนี้เป็นเรื่องของวัตถุ ร่างกายเรายังอยู่ในโลกใบนี้ เรายังอยู่ภายใต้กฎนี้อยู่ พออยู่ภายใต้กฎนี้อยู่ หว่านอะไร จะเก็บเกี่ยวสิ่งนั้น อันนี้ชัดเจน พี่น้องต้องแยกให้ชัดเจน แยกระหว่างวิญญาณกับร่างกาย

พอร่างกายที่อยู่บนโลกใบนี้ ยังอยู่ในกฎเดิมปุ๊บ ยังสามารถรับเอาอิทธิพลจากภายนอก อิทธิพลที่โลกใบนี้ อย่างที่พระเยซูบอก โลกใบนี้มันเป็นความมืด เป็นศัตรูกับพระเจ้า อยู่ตรงกันข้ามกับพระเจ้า อยู่ในลักษณะของกฎของการดำเนินชีวิตที่ต่อต้านพระเจ้า ฉะนั้น พออิทธิพลเหล่านี้มันแฝงมากับข่าวสารต่างๆ เยอะแยะมากมาย ทีวี ที่ทุกวันนี้เด็กๆ ก้าวร้าวขึ้น เพราะว่าดูทีวีเยอะ มีสื่อ เรื่องฆ่ารันฟันแทง คือมันเป็นเรื่องของหนัง แต่เด็กแยกแยะไม่ได้ว่านี่คือหนัง นี่คืออยู่ในภาพ ไม่ได้เป็นความจริง พอเด็กแยกแยะไม่ได้ ก็เลยเอาภาพที่เขาเห็นมาใช้ในชีวิตประจำวัน ที่เขาจะมีขึ้นก่อนฉายว่า …

“สารคดีนี้ หรือหนังเรื่องนี้ ถ้าเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีให้พ่อแม่อยู่ด้วย จะได้อธิบายให้เขาฟังว่าอันนี้เอามาใช้ไม่ได้”

หรือในทีวี ปีนขึ้นไปบนขื่อ แล้วกระโดดลงมา นั่นเป็นหนัง แต่เด็กไม่เข้าใจ ดูแล้วก็ สุดยอดเลย ปีนขึ้นไปบนขื่อ เอาผ้ามาพันเป็นซุปเปอร์แมน กระโดดลงมา ตายเลย นึกภาพออกไหมค่ะ

ดังนั้น สื่อพวกนี้ มันสามารถเข้ามาได้ แต่ว่าเราขอบคุณพระเจ้า เรามีฤทธิ์อำนาจที่ยิ่งใหญ่กว่าสื่อพวกนี้ ก็คือพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่อยู่ในเรา ที่จะให้กำลังเราสามารถต่อสู้ขัดขืนมันได้  เราไม่ยอมมันได้ เมื่อก่อนที่เราไม่มีพระเจ้า เราไม่ยอมมันไม่ได้ เพราะเราอยู่ภายใต้กฎของเขา เราเป็นเบี้ยล่างให้เขาปั่นเราให้ทำอะไรตามมันได้หมด เมื่อก่อน ตอนที่เรายังไม่ได้เชื่อพระเจ้า แต่พอเราเชื่อพระเจ้าแล้ว  เราพ้นจากกฎตรงนี้ เราสามารถที่จะปฏิเสธ ไม่ยอมมันได้ ก็คือเมื่อความคิดชั่วๆ ถูกส่งเข้ามาในความคิดของเราปุ๊บ เราสามารถที่จะตัดสินใจว่าจะเชื่อตามมัน หรือเราจะปฏิเสธ

เขาส่งมาว่า … “โกงเขาสิ ใครๆ เขาก็ทำแบบนั้น จะได้ไม่ลำบากไง นิดเดียวเอง”

นั่นแหละ คือความคิดชั่วร้าย แต่ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็จะส่งข้อมูลมา บอกเราว่าอันนี้ คือสิ่งที่ไม่ดี เราเป็นความรัก เราเป็นความดี ถ้าเราไปโกงเขา เราก็ไม่มีความรัก เราไปทำให้เขาเดือดร้อน

ฉะนั้น ตรงนี้แหละ ป้อมปราการหรือสนามรบ คือความคิดตรงนี้ ที่เราจะอนุญาตให้พระวิญญาณบริสุทธิ์นำเรา ตอนนี้เราเป็นคนใหม่ เราเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ เราเป็นความดีงาม เราเป็นความสัตย์ซื่อ อะไรทุกอย่าง ที่เป็นเหมือนพระเจ้า เราเป็นแล้วนะ เราอย่าไปยอมมัน มันหลอกเรา เราไม่ต้องยอม เราสามารถไม่ยอมมันได้ พอความคิดเรารับรู้ตรงนี้ เราไม่ยอมมันได้นี่นา เราก็ปฏิเสธ ปฏิเสธข้อเสนอที่ส่งมา แม้จะเป็นข้อเสนอที่สวยงามก็ตาม ไม่เอา อย่างที่บอกไง ของฟรีไม่มีในโลก นอกจากของฟรีที่พระเจ้าให้เราในโลกวิญญาณ  ของฟรีที่มนุษย์ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้เชื่อหรือไม่เชื่อ ถูกหลอก ก็เพราะเรื่องของฟรีนี่แหละ นำเสนอมาอย่างดีเลย ทำโน่นทำนี่ แล้วก็ลงทุนแค่นี้ ได้กำไรเป็นร้อยเท่า มันไม่มีทาง มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเป็นรูปแบบนี้อย่าไปหลงเชื่อ เชื่อแล้วคนก็ล้มละลายไป มันมีมาเรื่อยๆ ฉะนั้น ถ้าคนไม่โลภ ก็จะไม่ถูกหลอก อันนี้เรื่องจริง แต่ถ้าคนโลภ มักจะถูกหลอก เพราะเขาจับจุดอ่อนของมนุษย์ได้ว่ามนุษย์ทุกคนโลภ เราไม่ปฏิเสธนะว่าพื้นฐานของมนุษย์อยู่ในความบาป โลภทั้งนั้น ไม่ว่าโลภเยอะโลภน้อย นิดหน่อยมันมี พอเรามาเชื่อพระเจ้าปุ๊บ มันก็ยังมีอยู่นะ แต่ว่าถ้อยคำของพระเจ้า ความจริงในเรื่องราวของพระเจ้าจะค่อยๆ เปลี่ยนความคิดของเรา

ฉะนั้น ในพระคัมภีร์บอกว่าให้เราพอใจในสิ่งที่เรามีอยู่ เป็นอยู่ ความพอใจ ก็คือไม่โลภ โลภเมื่อไร ก็พัง พังแค่โลกวัตถุเท่านั้นเองนะ เราก็จะอยู่อย่างยากลำบาก ก็คือถูกหลอกให้ไปลงทุนอะไรก็ตาม แล้วก็ทั้งต้นทั้งดอกหายไป เราก็ทุกข์ทรมาน แต่ว่าไม่ว่าเราจะทุกข์ทรมานในโลกใบนี้แบบไหน? วิญญาณเรายังรอดอยู่นะ ตรงนี้พี่น้องต้องจำให้มั่นๆ …

เอเฟซัส 3:3 “อันได้แก่ข้อลี้ลับ ซึ่งทรงสำแดงแก่ข้าพเจ้า  ตามที่ข้าพเจ้าได้เขียนไว้ก่อนหน้านี้อย่างย่อๆ”

 

ที่อาจารย์เปาโลเขียนไว้ก่อนหน้านี้ ก็คือในเอเฟซัส บทที่ 1 ที่อาจารย์เปาโลแยกแยะให้เห็นว่าแผนการที่ลี้ลับ คือความลับสุดยอดของพระเจ้า ไม่ได้ไปเปิดเผยให้ใครรู้ แต่เปิดเผยให้คริสตจักรรู้ จำได้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันแรกที่มนุษย์ล้มลงในความบาป พระเจ้าก็วางแผนลี้ลับตรงนี้แล้ว ซ่อนไว้ แล้วก็ค่อยๆ เผยพระวจนะให้กับมนุษย์ได้รับรู้ แผนการนี้ ก็คือพระเจ้าจะเลือกกลุ่มคน กลุ่มแรกที่จะเป็นต้นแบบของการรับพระคุณของพระเจ้า การรับการช่วยเหลือจากพระเจ้า ก็คือชนชาติยิว จากอดีต ก็คือพระเจ้าเรียกชนชาติยิวมาเป็นประชากรของพระองค์ ให้กฎบัญญัติให้กับคนยิว สำหรับคนต่างชาติพระเจ้าจารึกไว้ในใจ แต่สำหรับคนยิวมีลายลักษณ์อักษร ก็คือเลือกคนยิวไว้ก่อน ให้มารักษากฎบัญญัติเหล่านี้ แล้วก็ให้คนยิวเหมือนเป็นเงา ในอนาคตข้างหน้าว่าพระเยซูคริสต์จะมาเกิดบนโลกใบนี้ แล้วก็มาเป็นแพะรับบาปให้กับมนุษยชาติ ก็คือเริ่มต้นตั้งแต่ใช้พันธสัญญาเลือดในอดีต ที่พระเจ้าบอกว่าให้เอาเลือด ทุกอย่างจะถูกปะพรมด้วยเลือดหมด คือเข้ามาในพระวิหารของพระเจ้า จะต้องเอาเลือดเข้ามา

ฉะนั้น ทุกคนในยุคนั้น เชื่อในสิ่งที่พระเจ้าพระบิดาบอก ก็คือเอาเลือดของแพะ ของแกะ ของนกพิราบ พอทำผิดทำบาป ก็เข้ามา เอาสิ่งต่างๆ เหล่านี้มาถวายให้พระเจ้า ปุโรหิตก็จะเอาเลือดไปปะพรมแท่นบูชา ถือว่าทำตามกฎระเบียบที่พระเจ้าตั้งไว้

พอมาถึงยุคของพระเยซูคริสต์ ก็ยังคงใช้เลือด แต่เที่ยวนี้จะไม่เหมือนกัน จะไม่ใช้เลือดแพะเลือดแกะ แต่ใช้เลือดของพระเยซูคริสต์ เป็นมนุษย์ผู้เดียวที่ไม่มีเชื้อบาป เป็นมนุษย์ผู้เดียวที่เป็นทั้งมนุษย์และพระเจ้า ฉะนั้น เลือดของพระเยซูคริสต์ คือพันธสัญญาใหม่ ที่พระเจ้าได้ให้กับชนชาติอิสราเอล และอนาคตข้างหน้า ก็ให้คนต่างชาติ

แผนการลี้ลับตรงนี้ ที่พระเจ้าได้วางไว้ ก็คือข่าวประเสริฐ หรือความรอดที่พระเจ้าได้เตรียมไว้ตั้งแต่อดีต ตั้งแต่ปฐมกาล ที่มีการเผยพระวจนะมาตลอด ได้เตรียมไว้ให้กับทั้งคนยิว คือเลือกคนยิวก่อน หลังจากนั้น ข่าวประเสริฐ ข่าวดีนี้ ก็จะถูกเตรียมไว้ให้กับคนต่างชาติ  หลังจากที่พระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย

ตอนที่พระเยซูคริสต์ยังมีชีวิตอยู่ พระเยซูคริสต์ประกาศกับคนยิวเท่านั้น แต่จะมีคนต่างชาติที่ประปรายมา แต่เป้าหมายหลักของพระเยซูคริสต์ คือประกาศกับคนยิว หลังจากที่พระเยซูคริสต์ได้ทำภารกิจสำเร็จ เป็นขึ้นมาจากความตายปุ๊บ ข่าวประเสริฐตรงนี้ ก็ถูกประกาศออกไปให้กับคนต่างชาติผ่านทางอาจารย์เปาโล

นี่คือสาเหตุที่ทำให้พวกคนยิวเคือง เหมือนกับอาจารย์เปาโลทรยศ กบฏ ไปประกาศเรื่องของพระเจ้า ไม่พอ เป็นเรื่องพระเจ้าที่เขาไม่ยอมรับด้วย เรื่องของพระเยซูคริสต์ ไปประกาศกับคนต่างชาติ ซึ่งคนต่างชาติ คนยิวถือว่าเป็นคนไม่มีระดับ เป็นคนละชั้นกับเขา จะมาเป็นลูกของพระเจ้าด้วยกัน มันไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้ มามีศักดิ์ศรีเทียบเท่ากันยิ่งไม่ได้ใหญ่เลย แต่อาจารย์เปาโลประกาศว่า …

“ใครก็ตาม ที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอดปุ๊บ เขาจะเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า อยู่ในฐานะลูกของพระเจ้าเท่ากัน ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นยิวหรือคนต่างชาติ”

รับไม่ได้เลย  นึกภาพออกไหม? อาจารย์เปาโลก็เลยถูกไล่ล่ามาตลอดเวลา

นี่คือแผนการที่พระเจ้าได้วางไว้ แล้วแผนการนี้ก็สำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว หลังจากที่พระเยซูคริสต์เป็นขึ้นมาจากความตาย ไม่ใช่เฉพาะคนยิวเท่านั้น ที่จะได้รับข่าวประเสริฐของพระเจ้า ที่จะได้รับความรอดผ่านทางพระคุณที่พระเจ้าทำให้ แต่พระเจ้าได้เล็งเป้าหมายไว้แล้ว ก็คือข่าวประเสริฐได้ไปถึงมนุษยชาติทั้งหมดบนโลกใบนี้ ณ เวลานี้ ทุกคนมีสิทธิ์ได้รับหมด  พระเยซูทำให้เสร็จหมดแล้ว อยู่ตรงที่ว่าใครได้ยินได้ฟังแล้ว เชื่อก็มารับของขวัญนี้ไป แค่นั้นเอง พระเจ้าอวยพรค่ะ

 

************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

 

เมื่อต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว เราก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรอีกแล้ว เพราะความรอดที่เราได้รับมานั้น เรารอดโดยพระคุณ เป็นของประทานจากพระเจ้า ไม่ใช่การกระทำของเราเอง   ซึ่งเป็นสิ่งที่เราได้รับทันที เมื่อเราถ่อมใจยอมรับ ต้อนรับพระเยซูมาเป็นพระผู้ช่วยให้รอด

 

ความรอดทางฝ่ายจิตวิญญาณ  มันเกิดขึ้นทันทีกับเราเลย  เมื่อเรารับด้วยปากและเชื่อด้วยใจ  ในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เป็นพระบุตรของพระเจ้า  เป็นพระเจ้าที่เกิดมาเป็นมนุษย์  มาไถ่บาปให้กับมนุษยชาติ  รวมทั้งฉันด้วย  และวันที่ 3 พระองค์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย  นี่แหละเชื่อด้วยปากและรับด้วยใจแล้ว …

“ขอต้อนรับสิทธิที่พระเยซูทำให้กับฉัน”

 

แค่นั้นเอง เราก็จะได้รับความรอด ได้บังเกิดใหม่ ได้รับฐานะเป็นบุตรของพระเจ้า (ทันที) เลย  ได้รับความรอดเปล่าๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย เรารอดจากบาป รอดจากการเป็นทาสของมาร รอดจากอาณาจักรของความมืด หรือเราเรียกกันว่านรก รอดจากการถูกพิพากษาลงโทษ ในสิ่งที่เราทำไม่ดี บาปเยอะแยะมากมาย ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคตอีก นี่เรารอดหมดเลย หลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ย้ายเข้ามาอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้า มาเป็นลูกของพระเจ้า เกิดขึ้นทันที ในโลกวิญญาณ

 

แต่พระคัมภีร์ก็มีสอนไว้ แนะนำไว้ว่าหลังจากเชื่อแล้ว ได้รับความรอดอย่างที่บอกเมื่อสักครู่นี้แล้ว พ่อซึ่งเป็นพระเจ้าก็บอก …

“ลูกๆ เอ๋ย เมื่อเป็นลูกแล้ว ควรจะทำอะไรบ้าง? เมื่อดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ หลังจากได้รับความรอด โดยเปล่าๆ ฟรีๆ ควรจะทำอะไรให้เป็นประโยชน์กับตัวเอง”

 

และเมื่อเกิดประโยชน์กับตัวเองแล้ว มันก็จะเกิดประโยชน์กับผู้คนรอบข้าง ก็คือโลกใบนี้ทั้งใบ ซึ่งพระเยซูใช้คำว่าให้แสงสว่างฉายแสงออกไป ที่โลกใบนี้ นั่นคือสิ่งที่พระเจ้าอยากให้เราทำ แล้วเราก็ควรทำ เพื่อประโยชน์ของตัวเราเอง ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้

 

และสิ่งที่เราควรทำ มี 3 ควรกับ 1 ต้อง … ก็คือ “ต้องเชื่อในข่าวดีของพระเจ้า”

ซึ่งเราเชื่อแล้ว  เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว 3 ควร …  ก็คือ “รับรู้  วางใจ  และอธิษฐาน”

ทั้งหมดมี 4 ขั้นตอน สำหรับชีวิตผู้เชื่อ …

ขั้นตอนแรก คือเชื่อแล้ว เป็นผู้เชื่อในข่าวดี เสร็จแล้ว….

–  ควรจะรับรู้

–  ควรจะวางใจ

–  และควรจะอธิษฐาน

ควรจะเป็นอย่างนั้น …

“ต้องเชื่อแล้ว” ก็คือรับด้วยปากและเชื่อด้วยใจแล้วว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราก็ได้รับการบังเกิดใหม่ เป็นลูกพระเจ้าทันทีในวิญญาณ

“ควรจะรับรู้” ก็คือจดจ่อไปที่ฝ่ายวิญญาณในสวรรค์ว่าเราเป็นใครตอนนี้ เราเป็นลูกพระเจ้าจริงๆ พระคัมภีร์เขียนว่าพระเจ้ารักเรามากเลย เราเป็นลูกแล้ว อยู่ในสวรรค์แล้ว

“ควรวางใจ” พอรับรู้เสร็จ ก็ให้เราวางใจ วางภาระลงที่พระเจ้า ให้พระเจ้านำไปตลอด เพราะพระเจ้ารู้มากกว่าเยอะ ไม่ต้องกลัวอะไร? คือพักสงบ พักผ่อนได้แล้ว ทำมาเยอะแล้ว กังวลมาเยอะแล้ว

และสุดท้าย ก็คือ “ควรอธิษฐาน” ควรจะเริ่มต้นอธิษฐาน อธิษฐาน คือการสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้า เรียนรู้จักพระเจ้า และรู้ว่าเราเป็นใครในสวรรค์ ในโลกวิญญาณมันเป็นอย่างไร? เขาดำเนินชีวิตกันอย่างไร? นี่เขาเรียกว่าอธิษฐานทั้งสิ้น

 

เชื่อในข่าวดีของพระเยซูว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า  ผู้ช่วยให้รอดได้ แค่เชื่อตรงนี้ ก็เกิดประโยชน์แล้ว คือได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าทันทีทันใดเลย นี่คือผลประโยชน์ที่ได้เกิดขึ้น และเมื่อเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เราก็ไม่ต้องไปกังวลอีกแล้วว่าหลังจากเราจากโลกนี้ไป เราจะไปอยู่ไหน? ก็เราเป็นลูกของพระเจ้า อยู่ในสวรรค์แล้วทันที จากโลกนี้ไป เราก็อยู่ที่เดิม อยู่ในสวรรค์เหมือนเดิม ชีวิตหลังความตายของเราจะเป็นอย่างไร? เราก็ไม่ต้องกลัว ไม่กังวลอีกแล้ว เพราะเรารู้แล้วว่าตัวจริงๆ ของเรา วิญญาณของเราอยู่กับพระเจ้า บังเกิดใหม่ อยู่ในพระเจ้า อยู่ในสวรรค์เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวนี้ เมื่อเราเชื่อแล้ว มันจะเป็นอย่างนี้

พระเจ้าอวยพรครับ

 

วารสาร Holy News ฉบับที่ 1378

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  14  สิงหาคม  2022

เรื่อง “คำประกาศของพระเยซู ที่มักมีการเข้าใจผิด” ตอน 2

“คำเทศนาบนภูเขา EP.1

“คนป่วยต้องการหมอ คนบาปต้องการพระเยซู”

โดย พาสเตอร์ นคร  เวชสุภาพร

 

วันนี้ เราจะมาต่อเรื่องสัปดาห์ที่แล้วกัน “คำประกาศของพระเยซูคริสต์ ที่มักมีการเข้าใจผิด” วันนี้เป็นตอนที่ 2 ผมให้ชื่อตอนว่า “คำเทศนาบนภูเขา” อย่างที่เกริ่นในสัปดาห์ที่แล้วว่าเราต้องมาเน้นย้ำ ในเรื่องนี้ เพราะว่ายังมีคริสเตียน  ผู้เชื่อจำนวนมากที่อ่านพระคัมภีร์เล่มเดียวกัน  แต่ยังตีความไม่ตรงกัน  เราจึงจำเป็นต้องมาปรับจูน พื้นฐานความเข้าใจ เนื้อหาสาระของข่าวประเสริฐ ให้ถูกต้องตรงกัน ย้ำอีกทีว่าเรามาเน้นเรื่องกระดุมเม็ดแรก ที่สำคัญที่สุด  ถ้ากระดุมเม็ดแรกผิด แย่เลยนะ

กระดุมเม็ดแรกที่สำคัญที่สุด ในการอธิบายความหมายของถ้อยคำพระเจ้าในพระคัมภีร์ ก็คือเราต้องทราบก่อนว่าถ้อยคำของพระเจ้านั้น กำลังพูดกับใคร? เบื้องหลังเป็นอย่างไร? ใครเป็นคนพูด  หมายความว่าอะไร?  ต้องรู้ว่าใครเป็นคนพูด? พูดกับใครสำคัญมาก? ไม่ใช่แค่หยิบเอาไปวลีเดียว แล้วก็พยายามตีความหมาย ใส่ความคิดตัวเองเข้าไป  ความเข้าใจของตัวเอง เข้าไปในวลีนั้น ประโยคนั้น ประโยคเดียว หรือแม้แต่บางเหตุการณ์ คำเดียว ก็เอามาใช้ อะไรแบบนี้ อันตรายมากๆ

ครั้งที่แล้ว เราทำความเข้าใจเกี่ยวกับคำประกาศ ในหนังสือมัทธิวของพระเยซูเรื่องเกี่ยวกับสวรรค์ ในมัทธิว 6:33 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ ทวนกันสักนิดหนึ่ง …

มัทธิว 6:33 “แต่  จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน  และพระองค์ จะประทานสิ่งทั้งปวงเหล่านี้แก่ท่านด้วย”

 

เราได้มาวิเคราะห์กันแล้ว  และก็ได้สรุปกันไปแล้วว่าถ้อยคำตรงนี้ เป็นคำพูดของพระเยซู พระเยซูกำลังพูดกับชาวยิว ส่วนใหญ่ที่ยังยึดติดอยู่กับพันธสัญญาและรักษาบัญญัติเดิม ตามธรรมเนียมปฏิบัติเดิมๆ พูดง่ายๆ คือพระองค์กำลังประกาศให้กับคนที่ยังไม่ได้บังเกิดใหม่ ยังไม่ได้พบกับอาณาจักรสวรรค์นั่นเอง คือคนที่ยังไม่เชื่อนั่นเอง เพราะฉะนั้น คำว่า …

“จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน” จึงไม่สามารถใช้กับผู้เชื่อหรือคริสเตียนได้ เพราะเมื่อได้เชื่อในพระเยซู บังเกิดใหม่แล้ว ได้พบอาณาจักรสวรรค์ และพบกับความชอบธรรมของพระองค์เรียบร้อยไปแล้ว  ได้อยู่ในสวรรค์เลย  ไม่ใช่ได้พบธรรมดา อยู่ในสวรรค์เลย  และพบกับความชอบธรรม คือได้เป็นผู้ชอบธรรม ผ่านทางพระเยซูคริสต์เลย เอเมน

และวันนี้ เราจะมาดูกันต่อ ถึงความหมายที่แท้จริงของคำเทศนาบนภูเขาของพระเยซู ซึ่งก็เป็นถ้อยคำที่ดังมาก คริสเตียนทุกคนต้องเคยได้ยินแน่นอน  แต่ก็มีการเข้าใจผิดอยู่อีกเยอะ เช่นเดียวกัน วันนี้เราจะเริ่มวิเคราะห์กันถึงคำประกาศของพระเยซูคริสต์ ที่เรียกว่าคำเทศนาบนภูเขา คำประกาศบนภูเขา  ก็อย่าลืมนะ กระดุมเม็ดแรกของการอ่านพระคัมภีร์ ต้องยึดหลักให้แม่นก่อนว่าที่พระเยซูประกาศเรื่องอาณาจักรสวรรค์บนภูเขานั้น  เป็นเรื่องของโลกวิญญาณทั้งสิ้น นี่กระดุมเม็ดแรก เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร เรารู้แล้ว คนฟังตอนนั้น เขาไม่รู้ แต่เราทั้งหลาย เราเป็นคริสเตียน เราเรียนรู้แล้ว เรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ คือเรื่องเกี่ยวกับความบาปในใจของมนุษย์ ในวิญญาณของมนุษย์ นึกภาพออกใช่ไหม?

พระเยซูพูดเรื่องต้นไม้ดี ต้นไม้ไม่ดี  ก็คือวิญญาณดี วิญญาณไม่ดี  วิญญาณดี ก็จะให้ผลดี วิญญาณไม่ดี ก็จะให้ผลไม่ดี วิญญาณดี ก็ได้ไปสวรรค์ วิญญาณไม่ดี ก็ตกนรก นึกออกใช่ไหม? หรือพระองค์ทรงพูดสิ่งสกปรกในใจออกมาทำลายผู้นั้น สิ่งสกปรกที่เข้าไปทางปาก ไม่ทำอันตรายหรอก สิ่งที่ออกมาจากใจ คือความบาป

คำพูดพระเยซูที่เราคุ้นๆ หลุมศพฉาบปูนขาว ก็คือข้างใน มันเป็นศพ มันตายอยู่ แต่ข้างนอกดูสะอาดใสแจ๋ว เพราะรักษาบทบัญญัติ  มีศีลธรรมอันดีงาม  ดูแล้วเป็นคนดี แต่วิญญาณข้างในตาย รวมๆ แล้ว คือพระเยซูกำลังมาประกาศแผ่นดินสวรรค์ ให้รู้จักว่าของเก่า ประพฤติตามกฎ ตามบัญญัติ  แต่วิญญาณข้างในตาย  ของใหม่ วิญญาณได้เกิดใหม่  ไม่ได้ดำเนินตามกฎ อยู่ในยุคพระคุณ ให้เปล่าๆ ให้ฟรีๆ คือได้บังเกิดใหม่ฟรีๆ นี่คือภาพรวม คือกฎกับพระคุณนั่นเอง

กำลังมาพูดถึงกฎกับพระคุณ กฎ คืออันเดิม พระคุณ คืออันใหม่  ที่พระองค์นำมา ก็คือสวรรค์ ผ่านทางพระคุณ อะไรประมาณนี้

เรื่องของการบังเกิดใหม่ผ่านทางพระองค์ สิ่งซึ่งผู้ฟังในขณะนั้น  ไม่สามารถเข้าใจเลย เรื่องบังเกิดใหม่  ไม่สามารถเข้าใจเลยว่าต้องบังเกิดใหม่เท่านั้น ถึงเข้าสวรรค์ได้ นี่คือสิ่งที่พระเยซูประกาศ ทั้งหมด ทุกเรื่องราวที่พระองค์ทรงพูด ทรงประกาศอุปมา  ไม่ว่าจะเป็นคำเทศนาบนภูเขา  หรือคำเทศนาอื่นๆ ก็ตาม นี่พูดรวมๆ ให้เลย

เพราะฉะนั้น เรื่องบังเกิดใหม่ ผ่านทางพระองค์ เรื่องวิญญาณที่เต็มไปด้วยความบาป  จะต้องแก้ไขด้วยการตาย แล้วเกิดใหม่นั้น  ผู้ฟังตอนนั้น แม้กระทั่งสาวกที่อยู่ใกล้ชิดเอง ก็ยังไม่เข้าใจ สาวกไม่เข้าใจชัดเจนตรงไหน? ก็ตรงที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์เลย มีอยู่ครั้งหนึ่งสาวกบอกว่า …

“โอ้! แล้วใครจะสามารถเข้าไปในสวรรค์ได้ล่ะอาจารย์”

จำได้ใช่ไหม? สาวกสนิทเลยนะ สาวก 12 คนพูดกับอาจารย์ พระเยซู …

“พระเยซู ฟังมาตลอดเลยเนี้ย แล้วอย่างนี้ใครจะเข้าสวรรค์ได้เล่า คนเขาทำขนาดนี้ ยังไม่ได้เช้าสวรรค์ แล้วใครจะมาเข้าได้ แล้วพระเยซูตอบว่าอย่างไร? พระเยซูบอกว่า …

“สำหรับมนุษย์แล้ว มันเป็นไปไม่ได้หรอก มันเหลือกำลัง”

ใครจะไปทำดีครบถ้วนบริบูรณ์ได้ ตามกฎ ใครล่ะจะบังเกิดใหม่ด้วยตัวเองได้ เป็นไปไม่ได้  แต่สำหรับพระเจ้า ทุกสิ่งเป็นไปได้ ก็คือบังเกิดใหม่ เป็นไปได้จริงๆ

เราจะมาลองดูคำเทศนาบนภูเขาว่าสิ่งที่พูดไปนั้น มันจริงไหม? คำเทศนาบนภูเขา เริ่มต้นตั้งแต่มัทธิว บทที่ 5 ข้อ 1 ไปจนถึงจบมัทธิว บทที่ 7 ข้อสุดท้าย คือประมาณข้อ 28, 29 ลองดูก่อน ไปดูตอนจบสิว่าพระองค์พูดบนภูเขาทั้งหมด ประกาศทั้งหมด เขาเข้าใจไหม? “เขา” คือใคร? เดี๋ยวเราติดตามต่อไปว่าพูดจบแล้ว เขารู้เรื่องไหม? มัทธิว 7:28-29 ได้ตรัสไว้อย่างนี้ …

มัทธิว 7:28-29 “28 เมื่อพระเยซูตรัสคำเหล่านี้เสร็จแล้ว ฝูงชนก็อัศจรรย์ใจ (งง) ด้วยคำสั่งสอนของพระองค์ 29 เพราะพระองค์ทรงสั่งสอนพวกเขาอย่างผู้มีสิทธิอำนาจ (ในโลกวิญญาณ) ไม่เหมือนบรรดาธรรมาจารย์ของเขา”

 

“ฝูงชนก็อัศจรรย์ใจ” ท่านรู้ไหม? ตรงนี้ไม่ได้แปลว่าอัศจรรย์ใจหรอก ฝูงชนก็อึ้งกิ้มกี๋ ไม่รู้ว่าจะพูดว่าอย่างไรเลย ภาษาเดิมตรงนี้ ฝูงชนก็งงเต้กเลย มันเกินกว่าจะเข้าใจ ไม่รู้เรื่องเลย พูดง่ายๆ เป็นศูนย์ ต้องใช้คำว่างงเต้ก ชัดเจน  ฝูงชนก็งงเต้กกับคำประกาศ คำสอนของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงสั่งสอนพวกเขาอย่างผู้มีสิทธิอำนาจในโลกวิญญาณ พระองค์เป็นความจริง พระองค์พูดแรงมาก และมีฤทธิ์อำนาจมาก  เพราะมันเป็นความจริงทั้งหมด พูดออกมาเป็นพลัง เต็มไปหมดเลย พวกเขารู้ว่าเป็นความจริง แน่นอนเชื่อว่าเป็นจริง แต่เข้าใจไหม? ไม่เข้าใจ  งงเต้กในความคิดของมนุษย์  แต่รู้ว่านี่แน่นอน ตาค้างเลย ประหลาดใจ งงเต้ก อึ้งกิมกี่ เพราะแบบนี้ พระองค์ไม่ได้มาสอนเรื่องเกี่ยวกับการกิน การอยู่ สิ่งที่จับต้องมองเห็นได้บนโลกใบนี้ กฎระเบียบอะไรต่างๆ ไม่ได้มาสอน พูดง่ายๆ คือไม่ได้มาสอนศีลธรรม การทำดี ละชั่วนะ อย่างโน้นอย่างนี้  เพราะพระองค์กำลังมาประกาศ เรื่องเกี่ยวกับสวรรค์ เรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ พระองค์กำลังมองไปที่ใจหรือวิญญาณของมนุษย์ แล้วก็ชี้ให้เขาเห็นว่าวิญญาณของมนุษย์ ของพวกท่านทั้งหลายมันเป็นอย่างไรอยู่ วิญญาณมันตายอยู่  มันชั่ว เพราะข้างในมันตาย  พวกเขาไม่สามารถที่จะรับรู้เรื่องที่พระเจ้าพูดได้หรอก ไม่สามารถรับรู้เรื่องพระเยซูคริสต์กำลังอธิบายให้ฟังเรื่องสวรรค์ เพราะตายอยู่ ตาบอดอยู่  หูหนวกอยู่  เขาต้องการฤทธิ์อำนาจอัศจรรย์  ทำให้เขาบังเกิดใหม่  ตาวิญญาณเปิดออก เขาจึงสามารถเข้าใจได้ใช่หรือไม่? เอเมน

ยกตัวอย่างคนเป็นโรคหัวใจ หัวใจวายปั๊บ  สิ่งที่เขาต้องการ คือหมอ หมอรีบไปเลย แล้วหมอไปถึงก็เอาหนังสือว่าด้วยสุขลักษณะของการกิน เพื่อป้องกันโรคหัวใจ  อย่ากินมันนะ อย่ากินเค็มเกินไป ออกกำลังกายบ้างนะ อย่ากินหวานมาก อย่ากินแป้งเยอะเกินไป  อย่าให้อ้วนมากนัก เขารู้เรื่องไหม? ไม่รู้ เพราะว่าเขาหมดสติ ตายอยู่ สิ่งที่เขาต้องการ คืออัศจรรย์ สิ่งที่เขาต้องการอันดับแรก คือปั๊มหัวใจให้เขาขึ้นมาก่อน แล้วค่อยสอนเขาทีหลัง

พระเยซูรู้ คนก่อนหน้าๆ ที่ไม่ใช่พระเยซู สอนอย่างกลับกัน คือเป็นหมอที่เอาหนังสือมาพูดให้คนตายฟังว่าต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ เขาตายอยู่ เขาจะไปรู้เรื่องได้อย่างไร? เขาจะรับรู้ไหม? ไม่มีทาง สิ่งที่เขาต้องการ คือฤทธิ์เดชอำนาจ อัศจรรย์ คือมาชาร์จให้เขาเป็นขึ้นมาจากความตายก่อน แล้วค่อยบอกเขาว่า …

“เกิดใหม่แล้ว ต้องทำอย่างนี้นะ เพราะเราเกิดใหม่แล้ว ควรจะทำอย่างนี้นะ ไม่ควรกินอันนั้น ไม่ควรกินอันนี้”

ถูกไหม? ชัด ปั๊มหัวใจขึ้นมาปุ๊บ หัวใจเดิน ชีวิตเริ่มต้นใหม่ หมอก็จะมาบอก อยู่โรงพยาบาลแล้ว หัวใจหายแล้วนะ ต่อไปนี้ กินอาหารให้เป็นประโยชน์นะ ถูกหรือไม่ถูก? มันต้องเป็นอย่างนั้น

ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ คือพวกฟาริสี พวกธรรมาจารย์ที่สอนให้ประพฤติ ปฏิบัติตามสิ่งที่ตามองเห็น คือตามกฎบัญญัติ ให้รักษาศีล รักษาบทบัญญัติตรงนั้น ตรงนี้ ตรงนี้อย่าทำ ตรงนั้นทำ แต่พระเยซูกำลังมาบอกความจริงนิรันดร์ ในโลกวิญญาณ ไม่ได้มาบอกว่าตรงโน้นให้ทำ ตรงนี้ให้ทำ ตรงนี้ไม่ทำ ตรงนี้อย่าทำ แต่มาบอกว่าอย่าทำทั้งหมดเลย ไม่ต้องทำอะไรเลย ให้มาเกิดใหม่ก่อน  ให้พวกเขาได้รู้ว่าเขาต้องเกิดใหม่ก่อน แล้วเขาถึงจะได้รู้ ได้เห็นทางโลกฝ่ายวิญญาณว่ามันเป็นเช่นไร? พระองค์มาชี้ให้เขาได้รู้ได้เห็น แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็จะเสด็จมาทีหลัง เมื่อเขาบังเกิดใหม่แล้ว มายืนยันถ้อยคำทั้งหมดนี้ ที่เขาไม่เข้าใจ ที่เขางงเต้กอย่างนี้ทีหลัง ต้องให้เขาเกิดใหม่เสียก่อน เอเมนไหม?

คำเทศนาบนภูเขา เริ่มต้นตั้งแต่บทที่ 5 ข้อ 1 เป็นต้นไป สรุปรวมก่อนนะว่าพระเยซูกำลังประกาศ เรื่องเกี่ยวกับแผ่นดินสวรรค์ใช่ไหมครับ? ให้ทำอะไร? เราเรียนรู้ครั้งที่แล้ว  ตั้งแต่ก่อนบทที่ 5 คือบทที่ 4 ที่พระองค์เริ่มต้นประกาศ พระองค์บอกคำแรกเลย “จงกลับใจเสียใหม่” จากทางเดิมของเขา จากการรักษากฎบัญญัติ  เพื่อจะได้เป็นผู้ชอบธรรม  จงกลับใจเสียใหม่ ให้มาบังเกิดใหม่ในพระองค์ ผ่านทางพระองค์ คือพระองค์กำลังบอกถึงโลกฝ่ายวิญญาณ ให้เขาได้รู้ว่าโลกฝ่ายวิญญาณ มันจะเป็นเช่นไร? ในมัทธิว บทที่ 5 นี้ ก็จะมาชี้ให้เห็นแล้ว พระเยซูกำลังพูดถึงโลกฝ่ายวิญญาณ กำลังมาบอกพวกเขาทั้งหลาย ซึ่งมองตามแค่ตามองเห็น เห็นแค่ข้างบนเอง  แต่ใต้น้ำเขามองไม่เห็น เหมือนกับภูเขาน้ำแข็ง

นึกภูเขาน้ำแข็งออกไหม? ที่เรือชน แล้วล่มเลย ก็เพราะว่ามันมองไม่เห็นข้างล่าง  มันลึกขนาดไหน? มันใหญ่ขนาดไหน? มองเห็นแต่ข้างบน ลอยตุ๊บป่องๆ เป็นยอดเล็กๆ นิดเดียว เป็นหิมะเกาะอยู่ เป็นน้ำแข็งลอยอยู่บนน้ำ เหนือมหาสมุทร แต่ข้างล่าง มันเต็มไปด้วยโขดหิน โสโครก อะไรต่างๆ เหล่านั้น ลึกมาก ใหญ่มาก เรือไปก็ชน เรือใหญ่เท่าไรไป ก็ชน  ถ้าเลี่ยงไม่ได้ มองไม่เห็น ไปชนเอา ก็เรือแตก

พระเยซูกำลังมาชี้ให้เขาเห็นว่าที่เขาเห็นกัน ภายนอก ดูกันภายนอกเหล่านั้น มันเป็นแค่ภูเขาน้ำแข็ง บนน้ำ แต่เรากำลังจะมาชี้ให้เห็น ถึงใต้น้ำ มันใหญ่กว่าอีกตั้งเท่าไร?  นี่คือภาพรวมของคำเทศนาบนภูเขา ที่ท่านต้องจำ เป็นพื้นฐานไว้  เพื่อว่าเดี๋ยวเราเรียนกันต่อไป แล้วท่านจะได้รู้ว่าในโลกวิญญาณข้างล่าง มันเป็นอย่างไร? ความลึกของถ้อยคำของพระองค์ในเรื่องโลกวิญญาณ  มันลึกลงไป ที่มนุษย์มองไม่เห็น มันเป็นอยู่จริง ยังไม่เข้าใจตอนนี้หรอก แต่วันหนึ่งเมื่อท่านบังเกิดใหม่ ท่านจะเข้าใจว่ามันลึกขนาดไหน? นั่นคือความจริงในโลกวิญญาณที่พระองค์มาเปิดเผยให้ทราบ ในคำเทศนาบนภูเขานั่นเอง แล้วก็เอามาชี้ให้เห็นว่าท่านจะเข้าสวรรค์ได้อย่างไร? ที่เรากำลังมาประกาศว่าสวรรค์มาตั้งอยู่ จงกลับใจเสียใหม่ๆ จงมาเข้าสวรรค์โดยทางใหม่ เข้าอย่างไร? วิธีใด เริ่มต้นวันนี้เลย มัทธิว 5:1-2 คำเทศนาบนภูเขาของพระเยซูคริสต์ …

มัทธิว 5:1-2 “1 เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นฝูงชนมากมาย ก็เสด็จขึ้นเนินเขา และประทับนั่ง 2 เหล่าสาวกของพระองค์พากันมาหาพระองค์ และพระองค์ทรงเริ่มต้นสั่งสอนพวกเขาว่า …”

 

“พระองค์ทรงเริ่มต้นสั่งสอนพวกเขา” เราก็จะมาดูว่าพวกเขาคือใคร? เรารู้ตั้งแต่ครั้งที่แล้ว พวกเขา ก็คือชาวยิว พุ่งตรงไปที่ชาวยิว แล้วนึกถึงภาพว่าพระองค์นั่งลง มีฝูงชน เข้ามา แล้วกลุ่มแรกที่สนิทกับพระองค์ที่สุด คือสาวกใกล้ชิด ที่พระองค์ทรงเลือกไว้ ชาวยิวเท่านั้น ก็อาจจะมีต่างชาตินิดหนึ่ง ต้องการมาดูอัศจรรย์ ต้องการมาดูเขาล่ำลือถึงเรื่องคนๆ นี้ ก็มาแจมๆ แซมๆ ไปบ้าง แต่ทั้งหมดนั้น เป็นยิว และพระองค์ตั้งใจพูด พุ่งไปที่ยิวโดยเฉพาะ และเฉพาะชาวยิวนั้น ยังมีแบ่งแยกออกเป็นชาวยิวที่เป็นดิน 4 ประเภท จำได้ใช่ไหม? พระเยซูประกาศข่าวประเสริฐเรื่องสวรรค์มาตั้งอยู่  คือข่าวดี เป็นเมล็ดพันธุ์  ประกาศข่าวดีไป จะมีดิน 4 ประเภท ที่ตอบสนองต่อข่าวประเสริฐ

ประเภทแรก ก็คือประเภทที่เป็นดินดี หว่านลงไปปุ๊บ มันเกิดผลเลย แล้วสุดท้าย ประเภทที่ 4 คือเป็นดินที่เป็นหิน กระด้าง หว่านไปแล้วแห้งแกน แล้วก็ยังมีชนิดที่ 2 ชนิดที่ 3 ที่อาจจะเป็นไปได้ ที่จะรับบ้าง ถอยบ้าง จะเกิดผลบ้าง ไม่เกิดผลบ้าง นึกถึงภาพ เวลาฟังพระเยซูพูด แล้วลองจินตนาการตัวเองไปนั่งอยู่ตรงนั้น แล้วลองจินตนาการว่าตรงนี้กำลังพูดถึงกลุ่มไหน? กลุ่มที่เป็นดินดี หรือกลุ่มที่เป็นดินดื้อ ดินแข็งกระด้าง เมล็ดพันธุ์ลงไปทำอะไรไม่ได้เลย หรือเป็นดินที่ไม่กระด้างเท่าไร? พอได้ อะไรประมาณนั้น จะได้เห็นชัด เอาล่ะ  เรารู้แล้วเป็นดิน 4 ประเภท  เดี๋ยวท่านจะรู้เองว่านี่ประเภทไหน? มัทธิว 5:3-5 ต่อมา …

มัทธิว 5:3-5 “3 ความสุขมีแก่ผู้ที่สำนึกว่าตนขัดสนฝ่ายจิตวิญญาณ เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขาแล้ว 4 ความสุขมีแก่ผู้ที่โศกเศร้า เพราะเขาจะได้รับการปลอบประโลม 5 ความสุขมีแก่ผู้ที่ถ่อมสุภาพ เพราะเขาจะได้รับแผ่นดินโลกเป็นมรดก”

 

“ความสุข” แปลจริงๆ แล้ว แปลว่า “พรทางฝ่ายวิญญาณ”

พระพรทางฝ่ายวิญญาณ ก็คือการได้เข้าสวรรค์ สวรรค์กำลังมาตั้งอยู่ ตั้งเมื่อไร? คนที่มีลักษณะท่าทีในใจอย่างนี้แหละ จะเป็นผู้ที่ได้พระพรฝ่ายวิญญาณนี้  ก็คือได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์นั่นเอง

เขาจะได้พรฝ่ายวิญญาณ  คือใคร? ลักษณะเขาเป็นอย่างไร? ลักษณะดินดี คนๆ นี้ ประเภทนี้เป็นอย่างไร? ผู้ที่สำนึกว่าตนขัดสนฝ่ายวิญญาณ ก็คือตนเองป่วยทางวิญญาณ พระเยซูบอกว่าคนป่วยต้องการหมอ เรามาหาคนป่วย คนป่วยทางวิญญาณ คนที่คิดว่าแข็งแรงดีนั้น ไม่ต้องการหมอ ชัดเจนเลย คนที่ขัดสนทางวิญญาณ รู้ว่าตัวเองป่วยทางวิญญาณ อาณาจักรสวรรค์ เป็นของเขาแล้ว

ข้อ 4 บอก “พระพรเป็นของผู้ที่โศกเศร้า เพราะเขาจะได้รับการปลอบประโลมใจ” โศกเศร้าเพราะอะไร? เขาได้รับการปลอบประโลมเพราะอะไร?  โศกเศร้า นึกถึงภาพเปโตรกับสาวก 12 คนจะเห็นชัด  พวกเขาโศกเศร้ามากเลย  เพราะเขาไม่สามารถจะรักษากฎบัญญัติ ศีลธรรมอันดีงามได้เท่าเทียมกับพวกฟาริสี พวกธรรมาจารย์ที่พร่ำพูดตลอดเวลาว่า …

“พวกท่านเป็นคนบาป รักษาสะบาโตก็ไม่รักษา บัญญัติก็ไม่ทำตาม พวกท่านเป็นคนบาป”

แล้วชีวิตเขาก่อนที่พระเยซูจะมาประกาศ เขาเศร้าสร้อยไหม? เศร้าสร้อย สวรรค์ก็จะเป็นของเขาแล้ว คนเหล่านี้ เขาต้องการความช่วยเหลือนั่นเอง

ข้อ 5 บอกว่า “ความสุข คือพระพรทางฝ่ายวิญญาณ  สวรรค์ เป็นของผู้ที่ถ่อมใจ”

ผู้ที่ถ่อมใจ คือยอมรับว่าตัวเอง ทำตามกฎบัญญัติ ศีลธรรมให้ครบถ้วนบริบูรณ์ ตามมาตรฐานที่พระเจ้าให้ไว้ไม่ได้ ยอมรับความจริงว่าทำไม่ได้ ถ่อมใจ  ต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้า ต้องการความช่วยเหลือจากใครก็ได้ช่วยทีๆ พระเยซูก็บอกว่าสวรรค์เป็นของคนเช่นนี้ ตรงกันข้ามกับคนที่ไม่ถ่อมใจ ก็เรียกว่าคนที่เย่อหยิ่งนั่นเอง  …

“ฉันทำได้ ฉันทำได้มากกว่าคนอื่น ฉันทำได้มากกว่าเธอ เพราะฉะนั้น ฉันสมควรไปสวรรค์”

นี่แหละ คือความเย่อหยิ่งที่ตรงกันข้ามกับความถ่อมใจ  ต่อไป มัทธิว 5:6-12 …

มัทธิว 5:6-12  “6 ความสุขมีแก่ผู้ที่หิวกระหายความชอบธรรม เพราะเขาจะได้อิ่มบริบูรณ์ 7 ความสุขมีแก่ผู้ที่เมตตากรุณา เพราะเขาจะได้รับความเมตตากรุณาตอบแทน 8 ความสุขมีแก่ผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์ เพราะเขาจะได้เห็นพระเจ้า 9 ความสุขมีแก่ผู้ที่สร้างสันติ เพราะเขาจะได้ชื่อว่าบุตรของพระเจ้า 10 ความสุขมีแก่ผู้ที่ถูกข่มเหง เพราะความชอบธรรม เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขาแล้ว 11 “ความสุขมีแก่ท่าน  เมื่อคนทั้งหลายสบประมาท ข่มเหง และใส่ร้ายป้ายสีท่าน เพราะเรา 12 จงชื่นชมยินดีเถิด เพราะบำเหน็จของท่านในสวรรค์ยิ่งใหญ่นัก เพราะพวกเขาได้ข่มเหง บรรดาผู้เผยพระวจนะ ที่อยู่ก่อนท่านเหมือนกัน”

 

จริงๆ ตรงนี้ “ความสุขมีแก่” มันน่าจะเติมนิดหนึ่งว่า “ความสุขในวิญญาณ” ไม่อย่างนั้น คนจะเข้าใจผิด เอาไปใช้ในเรื่องโลกวัตถุว่าพอมาเชื่อในพระเจ้าแล้ว ได้บังเกิดใหม่ สวรรค์เป็นของเราแล้ว  จะต้องมีความสุขบนโลกใบนี้ จะต้องมีกิน มีใช้พอเพียง  ไม่ขัดสน จะต้องแข็งแรงดี สุขสบายบนโลกใบนี้ มันไม่ใช่ มันหมายถึงโลกวิญญาณ ที่ผมบอกแล้ว พระองค์พูดถึงโลกวิญญาณทั้งสิ้น พระพรทางฝ่ายวิญาณ เป็นของผู้ที่สร้างสันติ

โอเค เรามาวิเคราะห์ข้อ 6 กัน “พระพรฝ่ายวิญญาณ ความสุขในวิญญาณ การได้เข้าสวรรค์ เป็นของผู้ที่หิวกระหายความชอบธรรม เพราะเขาจะได้อิ่มบริบูรณ์” ผู้ที่แสวงหาความชอบธรรมของพระเจ้า เพราะรู้ว่าตนเองทำไม่ได้ จึงหาผู้ช่วย ไม่สร้างความชอบธรรมของตนเองขึ้นมา โดยการทำตามกฎบัญญัติ แต่รู้ว่าตัวเองทำไม่ได้  ไม่มีทางทำได้เลย จึงแสวงหาความชอบธรรมของพระเจ้า ตรงไหม? แสวงหาความชอบธรรมของพระเจ้าเสียก่อน ก็จะเจอแหละ นี่คือท่าที ลักษณะของผู้ที่จะมาเชื่อวางใจในพระองค์  และได้บังเกิดใหม่ในไม่ช้า เมื่อสวรรค์มาตั้งอยู่

ข้อ 7 “พระพรทางฝ่ายวิญญาณ ความสุขในวิญญาณมีแก่ผู้ที่มีเมตตากรุณา เพราะเขาจะได้รับความเมตตากรุณาตอบแทน” ก็คือคนๆ นั้นเขาเป็นคนเห็นอก เห็นใจมนุษย์ที่เป็นคนบาปด้วยกัน ต่างคนต่างเป็นคนบาป เขาไม่ไปชี้คนอื่นว่า …

“คุณแย่มาก แย่กว่าผม”

“คุณกับผมต่างคนต่างแย่เท่ากัน  คุณก็บาป ผมก็บาปพอกัน”

แต่คนที่เย่อหยิ่งจะชี้คนอื่น … “คุณทำบาป ผมทำดีกว่าตั้งเยอะ  ผมสมควรไปสวรรค์”

แต่ทั้งคนชี้และคนทำ ต่างคนต่างอยู่ในต้นไม้เดียวกัน ก็คือต้นอาดัม ต้นของความบาป คือเน่าเฟะเท่ากัน ต้องการความช่วยเหลือเท่ากันนั่นแหละ  แต่กลับเย่อหยิ่ง บอกว่า …

“ฉันเป็นกิ่งของต้นไม้เน่านี้ แต่กิ่งของฉันดีกว่าเธอ เธอก็แย่มาก ทำบาป”

“เธอและฉันก็เป็นกิ่งที่อยู่ในต้นไม้เดียวกัน ก็คือบาปทั้งคู่”

ดังนั้น คนที่มีจิตใจอย่างนี้ จึงมีโอกาสได้เข้าสวรรค์ก่อนเพื่อนเลย

ข้อ 8 “ความสุขในวิญญาณ มีแก่ผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์ เพราะเขาจะได้เห็นพระเจ้า  เขาจะได้รับการบังเกิดใหม่”

ถ้ามีลักษณะอาการอย่างนั้นมา เมื่อสวรรค์มาตั้งอยู่ เขาจะได้รับการบังเกิดใหม่  มีวิญญาณที่บริสุทธิ์สะอาด ตาฝ่ายวิญญาณจะถูกเปิดออก ก็จะรู้จัก เห็นพระเจ้าในวิญญาณ มันหมายถึงอย่างนั้น

ข้อ 9 “ความสุขในวิญญาณมีแก่ผู้สร้างสันติ เพราะเขาได้ชื่อว่าเป็นบุตรของพระเจ้า”

และเมื่อเขาได้บังเกิดใหม่เป็นลูกของพระเจ้า ก็จะเต็มล้นไปด้วยพระคุณและสันติสุขในใจ และจะดำเนินชีวิตเป็นคนที่สร้างสันติ ไปที่ไหน ก็ทำให้เขาสงบ  ไม่ใช่ไป แล้วก็ทะเลาะกับชาวบ้านเขา สร้างความสงบ ก็คือแม้จะถูกข่มเหงรังแก  ก็นิ่งอยู่ ไม่ใช้ดาบ ไม่ใช้ปืน ไม่ใช้มีดไปสู้กับเขา สร้างสันติ ไปที่ไหนก็มีแต่ความสงบเกิดขึ้น มีแต่สันติภาพเกิดขึ้น

ข้อ 10 ความสุขในวิญญาณมีแก่ผู้ที่ถูกข่มเหง เพราะความชอบธรรม เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขาแล้ว”

เมื่อเขาเข้าสู่สวรรค์  ได้เป็นผู้ชอบธรรม ได้อยู่ในอาณาจักรสวรรค์ของพระเจ้าแล้ว  เขาก็จะเป็นศัตรูกับโลกนี้ทันทีในโลกวิญญาณ  เพราะโลกนี้ พินาศ อยู่ในนรก  ไม่มีพระเจ้าอยู่ในนั้น เป็นศัตรูกับพระเจ้า อยู่ในวงจรอุบาทว์ของความบาปและความตาย แต่เขาได้ถูกย้ายออกมา เป็นผู้ชอบธรรมในสวรรค์แล้ว  เขากับโลกเข้ากันไม่ได้อีกต่อไป โลกจะเกลียดชังท่าน พระเยซูบอก

ข้อ 11 “ความสุขในวิญญาณมีแก่ท่าน เมื่อคนทั้งหลายสบประมาท ใส่ร้ายป้ายสีท่าน เพราะเรา”

เพราะผู้ที่บังเกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์แล้วนั้น  ได้เข้าร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันทางวิญญาณกับพระเยซูคริสต์แล้ว  พอเข้าสวรรค์ก็ได้เข้าเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูคริสต์ เป็นวิญญาณเดียวกัน พระเยซูบอก เขาข่มเหงเราอย่างไร เขาก็จะข่มเหงท่านอย่างนั้นเหมือนกัน  เพราะท่านกับเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ในโลกวิญญาณแล้ว เมื่อท่านเข้าสู่สวรรค์ มันหมายถึงอย่างนี้

ข้อ 12 “จงชื่นชมยินดีเถิด เพราะบำเหน็จของท่านในสวรรค์ยิ่งใหญ่นัก เพราะพวกเขาได้ข่มเหง บรรดาผู้เผยพระวจนะ ที่อยู่ก่อนท่านเหมือนกัน”

จงดีใจเถิด เฮ! เลยในสวรรค์ เพราะนี่แหละ มันเป็นความจริงมาตั้งนานแล้ว  แบ่งออกเป็น 2 โลก โลกหนึ่ง คือโลกฝ่ายวิญญาณ ที่เป็นของพระเจ้า อีกโลกหนึ่ง คือฝ่ายโลก ที่ไม่มีพระเจ้า เป็นศัตรูกับพระเจ้านั่นเอง

คราวนี้มาถึงข้อ 13-16 นึกถึงภาพนะ  ตอนนี้พูดถึงคนที่มีโอกาสเข้าสวรรค์ และจะได้เข้าสวรรค์ และเข้าสวรรค์จะเป็นเช่นไร? มาถึงความหมายของข้อความที่ดังมาก ก็คือเรื่องเกลือและแสงสว่าง ในมัทธิว 5:13-16 …

มัทธิว 5:13-16 “13 ท่านทั้งหลายเป็นเกลือของโลก แต่ถ้าเกลือนั้นหมดความเค็มแล้วจะทำให้กลับเค็มอีกได้อย่างไร? มันก็ไม่มีประโยชน์อันใดอีกต่อไป มีแต่จะถูกสาดทิ้งให้คนเหยียบย่ำ 14 “ท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างของโลก เมืองที่ตั้งอยู่บนภูเขาจะซ่อนไว้ไม่ได้ 15 เช่นเดียวกัน เมื่อคนจุดตะเกียงแล้วย่อมไม่เอาฝาครอบ แต่จะตั้งไว้บนเชิงตะเกียงให้ส่องสว่างแก่ทุกคนในบ้าน 16 ในทำนองเดียวกัน (ความเค็มของเกลือ) จงให้ความสว่างของท่านกระจ่างแจ้งต่อหน้าคนทั้งหลาย เพื่อเขาจะเห็นการดีของท่าน และสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์”

 

สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นในวิญญาณของผู้ที่มีใจถ่อม ของผู้ที่รู้ตัวเองว่าขัดสนทางวิญญาณ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ต้องการการช่วยเหลือ ก็มาหาพระเยซู รู้ว่าตัวเองป่วยทางวิญญาณ ต้องการรับการรักษาให้หาย จากอาการป่วย อาการป่วย ก็คือความบาปนั่นเอง รู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนบาป ก็จะได้เข้าสู่สวรรค์ โดยการได้รับการบังเกิดใหม่  ในขณะที่พูดนั้น พวกเขาไม่รู้เรื่องหรอก  อย่างที่ตะกี้นี้บอก พวกเขาไม่รู้เรื่อง พวกเขายังไม่ได้เกิดใหม่ เขาตายอยู่ แต่พระองค์จะพูดให้เขาฟังไว้ล่วงหน้า เมื่อวันหนึ่ง พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาสถิตอยู่กับพวกเขา  พระวิญญาณก็จะนำถ้อยคำเหล่านี้ สอนเขา บอกเขาว่ามันหมายความว่าอย่างไร? เหมือนกับพระวิญญาณกำลังสอนเราตอนนี้ ที่เป็นผู้เชื่อในยุคนี้ เรารู้ เราถึงเข้าใจไง  พวกเขายังไม่รู้เรื่อง พวกเขายังไม่มีพระวิญญาณบริสุทธิ์ลงมาสอนให้กับมนุษย์เรื่องความจริงในโลกฝ่ายวิญญาณ

พระเยซูพูดกับใคร? ชาวยิว มีหลายระดับของจิตใจและท่าทีข้างใน นึกในใจอย่างนี้ พระเยซูพูดกับชาวยิว พูดเรื่องเกี่ยวกับสวรรค์ ประกาศเรื่องเกี่ยวกับสวรรค์ ที่กำลังมาตั้งอยู่ จะเข้าไปได้อย่างไร? ต้องมีท่าทีอย่างไร? และเมื่อเข้าสวรรค์แล้ว จะเป็นลักษณะอย่างไร? โดนอะไรบ้าง? ใช่ไหม?

ดังนั้น พระองค์พูดอุปมา หรือยกตัวอย่าง หรืออธิบายอะไรบางอย่าง ก็จะเปรียบเทียบให้กับชาวยิวได้รู้ โดยผ่านทางขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรมทางศาสนา  ทางการเป็นอยู่ในสังคมของชาวยิวในสมัยนั้น เวลายกตัวอย่างจะได้รู้ว่าในสมัยนั้น เขาเป็นอย่างนี้แหละ เขาจะเข้าใจ บางทีเราไม่เข้าใจหรอก เพราะเราไม่รู้ เราไม่ได้อยู่ในประเพณี อยู่ในขนบธรรมเนียมชีวิตเหมือนกับชาวยิว เราไม่เข้าใจ

ข้อ 13 บอกว่า “ท่านทั้งหลายเป็นเกลือของโลก” หมายถึงคนที่เข้าสวรรค์แล้ว บังเกิดใหม่แล้ว เมื่อเชื่อและตามนั้น ไล่มาตะกี้ถึงข้อ 12 พอมาถึงข้อ 13 ท่านก็จะเป็นเกลือของแผ่นดินโลก เกลือของแผ่นดินโลกคืออะไร?

เกลือ คือรักษาความเน่าเฟะของโลกใบนี้ ความบาปนั่นเอง โดยยกคำว่าเกลือขึ้นมา พอพูดคำว่าเกลือขึ้นมา เราอาจจะไม่เข้าใจลึกซึ้ง  แต่คนฟังตอนนั้นที่เป็นชาวยิวจะรู้ลึกซึ้ง หมายถึงพระเยซูกำลังยกตัวอย่างอะไร? เกลือที่ปุโรหิตในวิหารของพระเจ้า ตามที่พระเจ้าสั่ง คือเอาไปทาเนื้อที่จะถวายแด่พระเจ้าเป็นเครื่องบูชา  พระเจ้าบอกให้เอาเกลือทา เพื่อให้มันบริสุทธิ์ อยู่ในหนังสือเลวีนิติ ทาให้มันบริสุทธิ์ซะ  เพื่อถวายแด่พระเจ้า

เกลือ ก็คือมีหน้าที่ที่จะชำระสิ่งต่างๆ ที่จะเน่า ไม่ให้มันเน่า พอบอกเกลือปุ๊บ เขาจะรู้ทันที

และถ้าเกลือนั้น หมดความเค็ม ความเค็มนี้ หมายถึงไม่ใช่หมดไป สูญเสียความเค็มไป เขาเรียกว่าหมดคุณภาพไป มันยังคงเป็นเกลืออยู่ แต่มันไม่ใช่เกลือที่มีความเค็ม 100% แล้ว มันเสียหายไปแล้ว ความเค็มมันลดลง เพราะว่าตอนนั้น ในชาวยิว นอกจากเกลือ ที่จะเอาไปใช้ในวิหารแล้ว เกลือตามบ้าน ก็เอามาใช้ ทำเป็นลักษณะเดียวกันอย่างนี้ แล้วก็เอามารับประทาน เป็นของที่มีค่ามากด้วย แต่เนื่องจากเกลือในสมัยนั้น เป็นเกลือชนิดพิเศษ ไม่เหมือนเกลือในยุคปัจจุบัน  เกลือสมัยนั้น มันมีโอกาสที่จะเสียได้ ผมก็ไม่รู้ว่าปัจจุบันมันเสียได้หรือเปล่านะ หรือว่าเขาใส่สารจนกระทั่งมันไม่เสีย คือคำว่า “เสีย” หมายถึงมันหมดอายุ เก็บไว้ในที่ไม่ดี หรือเยอะเกินไป  ทับถมกันเกินไป เกิดความชื้นขึ้นมา เกลือมันหมดคุณลักษณะของมัน เขาจะใช้ความเค็มของเกลือเป็นประโยชน์ แต่ปรากฏว่าความเค็มของมันสูญเสียไปแล้ว เขาก็เลยจำเป็นต้องเอาไปทิ้ง

คราวนี้เวลาเอาไปทิ้ง จะเอาไปทิ้งที่ไหน? มันเหมือนสารเคมี ไปทิ้งในไร่ที่นาของคนอื่นเขาได้หรือเปล่า? ไม่ได้ ดินก็เสีย เขาก็ปลูกต้นไม้ไม่ขึ้น เขาก็ไม่ให้ทิ้งสิ แล้วถามว่าเอาไปทิ้งที่ไหน? ก็เอามาถมถนน ทิ้งลงบนพื้นถนน ให้คนเขาเหยียบย่ำ ไม่เฉอะแฉะ เอาเกลือเทลงไป นี่คือลักษณะของประโยชน์ของเกลือในสมัยนั้น

ถ้าท่านเป็นเกลือแล้ว  เป็นคริสเตียนแล้ว มาบังเกิดใหม่แล้ว ท่านทำตัวให้สมกับเป็นลูกของพระเจ้าหน่อยสิ เมื่อท่านทำตัวให้สมกับเป็นลูกของพระเจ้า  ผู้คนก็จะเห็นพระเจ้าชัดเจน  ท่านก็จะมีประโยชน์ต่อโลกใบนี้ แต่ท่านเป็นคริสเตียน แล้วท่านทำตัวไม่สมกับการเป็นคริสเตียนเลย ไม่สำแดงคริสเตียนออกมาในชีวิตเลย การสำแดงนี้ ไม่ใช่หมายถึงต้องทำ ท่านไม่สำแดงชีวิต คริสเตียนออกมาเลย ตรงนั้นแหละ คือหมดรสเค็ม สูญเสียรสเค็มไป เจ้าของเกลือเขาก็จะเอาไปถม ยังใช้เกลืออยู่ไหม? ใช้ แต่ใช้ไปถมถนน กับอีกอันหนึ่ง ใช้เอาไปกิน เอาไปทำเนื้อที่จะถวายบูชาแด่พระเจ้า ความสูงส่งมันต่างกันเยอะเลย ท่านเป็นเกลืออย่างนั้นแหละ เดี๋ยวจะพาท่านไปดูข้อ 14

ข้อ 14 บอกว่าท่านทั้งหลายเป็นแสงสว่างของโลก เมืองที่ตั้งอยู่บนภูเขาจะซ่อนไว้ไม่ได้

ข้อ 15 เช่นเดียวกัน เมื่อคนจุดตะเกียงแล้ว ย่อมไม่เอาฝาครอบ แต่จะตั้งไว้บนเชิงตะเกียง ให้ส่องสว่างแก่ทุกคนในบ้าน

ท่านเป็นแสงสว่างแล้ว ท่านมาเข้าสวรรค์แล้ว มาบังเกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์แล้ว ท่านจะเป็นแสงสว่างและแสงสว่างนั้น ที่พระเจ้าจุดท่าน โดยผ่านทางความเชื่อในเรา พระเจ้าจะไม่ครอบไว้ คือพระเจ้าจะให้แสงสว่างนั้น ฉายแสงในชีวิตของท่าน มันฉายแสงเอง ท่านไม่ต้องจุดความสว่างด้วยตัวเอง พระเจ้าจุดให้ แล้วท่านมีหน้าที่เดินไปสิ  แสงสว่างมีอยู่แล้ว ให้มันผ่านออกมาจากในตัวของท่าน

วิธีให้ ก็คือยอมให้แสงสว่างนี้ มันออกมา ท่านเป็นแสงสว่างอยู่หรือเปล่า? เป็น แต่ท่านไม่ยอมได้ไหม? ได้ โรม 12:1-2 จึงบอกว่าจงถวาย หมายถึงคนที่มาเชื่อพระเจ้าแล้ว บังเกิดใหม่แล้ว จงถวายอวัยวะของท่านทุกส่วน ตา หู จมูก ลิ้น กาย สมองของท่าน  ให้เป็นเครื่องบูชาที่บริสุทธิ์ สะอาด จำเพาะพระพักตร์ของพระเจ้า  เพื่อพระเจ้าจะใช้ได้ ด้วยวิธีการเปลี่ยนแปลงความคิดจิตใจเสียใหม่ เพื่อที่ท่านจะได้รู้ว่าอะไรเป็นที่ชอบพอพระทัยพระเจ้า ท่านควรจะยอมถวายตัวให้กับพระเจ้า ยอมให้แสงสว่างนี้ มันออกมา  ไม่ใช่ท่านทำแสงสว่าง แต่ท่านแค่ยอม มันอยู่ในตัวท่านแล้ว

ข้อ 16 ยิ่งชัดใหญ่เลย ในทำนองเดียวกัน  ถามว่าในทำนองเดียวกันกับอะไรกับเกลือ ความเค็มของเกลือกับแสงสว่างนี้ มาลักษณะเดียวกัน จงให้ความเค็มของเกลือ  ลักษณะของเกลือนั้น มันออกมาจากชีวิตของท่าน ถ้ามันไม่ออกมา พระเจ้าจะใช้ท่านได้แค่เอาไปถมที่ ให้คนเหยียบย่ำ  แต่ก็ยังคงเป็นเกลืออยู่เหมือนเดิม ลักษณะเดียวกัน

“จงให้ความสว่างของท่าน กระจ่างแจ้งต่อหน้าคนทั้งหลาย เพื่อเขาจะเห็นการดีของท่าน และสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตอยู่ในสวรรค์”

เพื่อเขาจะได้เห็นการดีในการยอมให้ความเค็มของเกลือมันทำงาน ยอมให้แสงสว่างที่พระเจ้าจุดอยู่ในใจของท่านในวิญญาณของท่านทำงาน เพื่อเขาจะได้เห็นการดี พระเจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร? การดีที่มันอยู่ในวิญญาณของท่าน การดีที่ท่านได้บังเกิดใหม่ เป็นต้นไม้ดีแล้ว เพื่อว่าคนทั้งหลายรอบข้างจะได้เห็นการดีนั้น  การดีนั้น มาจากการบังเกิดใหม่ มาจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่ทรงสถิตอยู่ข้างในท่าน  การดีนั้น ก็คือผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ทั้ง 9 อย่างออกมาจากชีวิตของท่าน

สรุปรวม ก็คือให้ความรักชนิดที่เป็นของพระเจ้า ความรักแบบอากาเป้ ที่เหมือนพระเจ้าแล้ว ที่บังเกิดใหม่ในวิญญาณของท่าน มันออกมา โดยวิธีพยายามทำหรือ? ไม่ใช่  พยายามสร้างหรือ? ไม่ใช่ โดยวิธียอม  ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Let” ที่แปลว่า “จงยอม”  ไม่ใช่ “จงทำ” จงยอม ไม่ยอมได้ไหม? แล้วยังเป็นแสงสว่างไหม? เป็นเหมือนเดิม ไม่ยอมได้ไหม? ได้ แล้วยังเป็นเกลือไหม? เป็น ท่านก็จะเป็นเกลือ เป็นแสงสว่าง รักษาความเน่าเฟะของโลกใบนี้ โดยการสำแดงความจริงของพระเจ้า คือความรักของพระองค์ออกมาจากชีวิตของท่านที่ได้บังเกิดใหม่แล้วนั้น รักษาและนำทางแก่ผู้คนรอบข้างในโลกใบนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยความบาป และเราก็เป็นอย่างนั้นหรือไม่? เป็นจริงๆ ใช่ไหม? รู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

เมื่อเป็นคริสเตียน เมื่อบังเกิดใหม่ในพระเจ้าแล้ว พระเจ้าจะนำไปฉายแสงสว่าง เราไม่รู้ตัวเลย บางทีเราเข้าไปในที่ไม่นึกไม่ฝัน เข้าไปในตลาด ปรากฏว่าไปพบกับคนลำบากลำบน แล้วเราก็ฉายแสงแห่งความรัก ความห่วงใยให้เขา เขาก็มาเชื่อในพระเจ้า เขาก็กลับใจใหม่

มันเป็นอย่างนี้  พระวิญญาณจะนำเราไปเอง ความสว่างจะอยู่ในใจของเรา อยู่ในวิญญาณของเรา ความเค็ม ไม่ใช่ขี้เหนียวนะ  ความเค็ม คือคุณลักษณะของการที่จะเป็นผู้ที่เยียวยารักษาโลกใบนี้ ยังอยู่ในวิญญาณของเรา ไปที่ไหน ก็รักษาเขาไปทั่ว แต่มีข้อแม้ว่าเราต้องยอม เพราะพระเจ้าไม่มีทางบังคับใครเลยแม้แต่คนเดียว บังคับไม่ได้เลย ทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง สรรพสิ่งทั้งหลายบนโลกใบนี้ รวมทั้งมนุษย์ทั้งหลาย  ไม่มีสักสิ่งเดียวที่พระองค์ทรงสร้างและบังคับให้มันหรือเขาทำตามพระองค์ ไม่มีเลย เขามีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจด้วยตัวเองว่าเขาจะเชื่อฟัง นมัสการพระเจ้าหรือไม่ หรือจะดื้อดึงต่อพระองค์ เหมือนอย่างลูซีเฟอร์ที่ตัดสินใจ ที่จะดื้อต่อพระองค์ ที่จะไม่เชื่อฟังต่อพระองค์ เหมือนกับอาดัมและเอวาที่ตัดสินใจเองว่าจะไม่เชื่อในพระองค์ จะต่อต้านพระองค์เหมือนกัน

เพราะฉะนั้น เราทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน แม้ว่าจะได้บังเกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์ เป็นลูกของพระเจ้าที่บังเกิดใหม่แล้ว  สะอาดบริสุทธิ์แล้ว  พระเจ้าเข้ามาสถิตอยู่กับเราภายในแล้วก็ตาม  แต่เราก็ยังมีสิทธิ์ ที่พระเจ้าให้ไว้ ที่จะทำตามพระองค์หรือไม่ก็ตาม วิญญาณทำตามอยู่แล้วแน่นอน แต่ร่างกายยังอยู่บนโลกใบนี้ ยังอยู่ในการล่อลวงของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง อาจจะถูกล่อลวงให้ตัดสินใจผิดไปก็ได้  มันเป็นไปได้เสมอ อย่างนี้เป็นต้น

คราวหน้าเราจะมาดูกันต่อว่าพระเยซูพูดกับคนที่มีใจแตกต่างกับ 16 ข้อที่ผ่านมานี้อย่างไร?

16 ข้อที่ผ่านมาวันนี้ พูดถึงชาวยิวที่พร้อมแล้ว เล็งมาถึงมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ได้นะ พูดกับชาวยิว แต่ก็สามารถเอามาใช้กับคนที่ยังไม่เชื่อพระเจ้าในทุกวันนี้ได้ เป็นคนต่างชาติก็ได้ว่าผู้ที่จะมาแสวงหาพระเจ้า ที่จะมาพบกับความรอดในพระเยซูคริสต์ พบกับการได้บังเกิดใหม่ เข้าสู่สวรรค์เลย ณ การดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้  เข้าสวรรค์เลย ต้องมีท่าทีที่ต้องรู้ว่าตัวเองป่วยทางวิญญาณ ต้องการการช่วยเหลือ และไม่เย่อหยิ่งที่จะทำด้วยตนเอง แต่หาตัวช่วย หาคนช่วย เรารู้แล้วว่าเป็นเช่นนั้น

เพราะฉะนั้น หลังจากบทที่ 5 ข้อ 16 ไปแล้ว เริ่มตั้งแต่ข้อ 17 พระองค์ก็จะพูดเน้นไปที่ดินประเภทที่ 4 คือดินที่แข็งกระด้าง ดินที่รับเมล็ดพันธุ์ไม่ได้  เมล็ดข่าวประเสริฐไม่ได้  ดินที่มีใจแข็งกระด้าง มนุษย์ที่มีใจแข็งกระด้าง เย่อหยิ่ง ดูสิว่าพระเยซูพูดกับคนที่เย่อหยิ่งอย่างไรในครั้งต่อไป  พระเจ้าอวยพรครับ

 

**********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

 

1 โครินธ์ 3:12 -13 TH1971 …

ข้อ 12 “บนรากนั้นถ้าผู้ใดจะก่อขึ้นด้วยทองคำ เงิน เพชรพลอย ไม้ หญ้าแห้งหรือฟาง”

 

การงานแบบไหนกัน ที่จะตีค่าเป็นทองคำ เงิน เพชรพลอย? และการงานไหนที่ตีค่าเป็น ไม้ หญ้าแห้ง ฟาง? ในตอนที่แล้ว ได้ถามว่าผู้รับใช้สานงานต่อจากอัครทูตเปาโลอย่างไร?

ก. ก่อขึ้นบนสติปัญญาอันชาญฉลาดของมนุษย์

หรือ …

ข. ก่อขึ้น บนข่าวประเสริฐในพระคริสต์

 

เรามองแล้วก็ พอจะเดาออกใช่ไหมว่าการงานที่ก่อขึ้น บนข่าวประเสริฐในพระคริสต์ คือทองคำ เงิน เพชรพลอย  และการงานที่ก่อขึ้น บนสติปัญญาอันชาญฉลาดของมนุษย์  คือ ไม้ หญ้าแห้ง ฟาง

 

ต่อมาในข้อ 13 ได้กล่าวว่า … “การงานของแต่ละคนก็จะได้ปรากฏให้เห็น   เพราะวันเวลาจะพิสูจน์ตัดสินให้เห็นได้ชัดเจนเหมือนไฟ”

 

ไฟนั้นจะพิสูจน์ให้เห็นการงานของแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร?  สิ่งที่ทำนั้น ดูผลลัพธ์ตอนแรกๆ ไม่แตกต่างกันสักเท่าไร แรกๆ การงานทุกอย่างทั้ง แบบ ก.และแบบ ข. อาจดูเกิดผลคล้ายๆ กัน แต่เวลาและไฟ จะเป็นตัวพิสูจน์ความคงทนอยู่ของการงาน ที่ผู้รับใช้หว่านลงไปในชีวิตของผู้เชื่อ

“เวลา”   คือระยะเวลาเห็นผลแตกต่างกันออกไป  แล้วแต่บุคคล  เพราะแต่ละบุคคลก็จะผ่านสถานการณ์ที่แตกต่างกันออกไป กำหนดเวลาที่จะเห็นผลก็จะต่างระยะกันไป

“ไฟ”   คือการถูกข่มเหง ต่อต้าน ข่าวประเสริฐ สถานการณ์ ความทุกข์ยาก ความลำบาก ความเจ็บไข้ได้ป่วย ว่าความเชื่อที่มีต่อข่าวประเสริฐในพระคริสต์ นั้นแท้จริง หรือไม่จริง

 

ในบริบทนี้ คนส่วนใหญ่มักจะคิดว่าเป็นบึงไฟในวันพิพากษา  หากพิจารณาดีๆ เราจะพบสิ่งที่เปาโลพยายามจะสื่อสารได้อย่างชัดเจนว่าไฟนั้น คือเหตุการณ์และสถานการณ์  ในชีวิตของผู้เข้ามาเชื่อในพระเจ้านั่นเอง  หากผู้เชื่อได้ถูกปลูกฝังวางรากความเชื่อในข่าวประเสริฐแท้ของพระคริสต์ลงไปในชีวิต  พวกเขาจะบังเกิดใหม่  ทนอยู่ได้และยังเชื่อไป  จนลมหายใจออกจากร่าง  เพราะพวกเขาได้พบชีวิตที่แท้จริงแล้ว บนรากฐานของพระคริสต์

หากผู้เชื่อได้ถูกปลูกฝังวางรากความเชื่อในสติปัญญาอันชาญฉลาดของมนุษย์   พวกเขาจะทนอยู่ไม่ได้   จะสับสน  จะสงสัย  พวกเขาจะกังวลและหวั่นไหว แทนที่จะมีสันติสุขและความหวังเต็มเปี่ยมในพระเยซูคริสต์ ผู้สอน ผู้เลี้ยงดูที่ได้ลงแรงลงกาย เสียเวลาไปเลี้ยงดู ก็จะขาดทุนเสียประโยชน์ไปเปล่าๆ แต่เขาจะได้รับความรอด ถ้าเขาได้บังเกิดใหม่จริงๆ

 

วารสาร Holy News ฉบับที่ 1377

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  7  สิงหาคม  2022

เรื่อง “คำประกาศของพระเยซู ที่มักมีการเข้าใจผิด” ตอน 1

“จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน”

โดย พาสเตอร์ นคร  เวชสุภาพร

 

หัวข้อการบรรยายวันนี้ ผมใช้ชื่อเรื่องว่า “คำประกาศของพระเยซู ที่มักมีการเข้าใจผิด” ทำไมเราต้องมีการมาคุยกันเรื่องนี้  ก็เพราะว่าจนทุกวันนี้ คริสเตียนที่มีหลักข้อเชื่อเหมือนกัน  ซึ่งน่าจะพูดว่าควรจะเหมือนกัน  อ่านพระคัมภีร์เล่มเดียวกัน แต่การตีความหมาย และความเข้าใจในถ้อยคำพระเจ้าหลายๆ แห่ง  ยังไม่ตรงกัน แตกต่างกัน  ซึ่งหลายเรื่องก็เป็นความเชื่อเก่าแก่ ที่ไม่ตรงกับข่าวดีของความจริงของพระเยซูคริสต์เลย แต่เป็นเรื่องของการทำตามธรรมเนียมประเพณีที่สืบทอดกันมา  หรือตามความเชื่อที่สอนต่อๆ กันมาตั้งแต่อดีต ซึ่งเราก็ได้เรียนกันมาเยอะแยะแล้วว่าหลายเรื่องไม่ตรงกับถ้อยคำพระเจ้าในนั้นเลย ซึ่งบางครั้งเราไม่ได้สังเกต เราก็ปล่อยมันไป เชื่อตามๆ กันมา เขาว่าอย่างนั้น ก็ว่าอย่างนั้นไป ถามจริงๆ แล้วว่าใช่ไหม? ทำไมมันไม่ใช่  ไม่แน่ใจ อย่างที่ผมพูดย้ำมาตลอดว่าการตีความถ้อยคำพระเจ้าในพระคัมภีร์ ประเด็นที่สำคัญที่สุด คืออะไร?

อย่างแรกเลย เราต้องทราบก่อนว่าถ้อยคำตรงนั้น วลีนั้น กำลังพูดหรือเขียนถึงใคร?  และในบริบทนี้ กำลังพูดเรื่องอะไร? อย่าลืมว่าเราอ่านพระคัมภีร์เท่ากับว่าเรากำลังไปอ่านจดหมายของคนอื่นเขา ไปแอบอ่านของคนอื่นเขา  ไม่ได้แอบหรอก แต่จริงๆ ไปอ่านของคนอื่นเขา  ต้องรู้สิว่าเขาเขียนถึงใคร? เรื่องอะไร? ไม่ใช่จู่ๆ ไปเอานิดหนึ่งมา แล้วก็มาตีความเอง  ไม่ใช่หยิบเอาแค่ประโยคเดียว วลีเดียว แล้วก็พยายามตีความหมาย โดยการเพิ่มความคิดของตัวเองเข้าไป  ความเข้าใจของตัวเองเข้าไป สติปัญญาของมนุษย์เข้าไป  และความต้องการให้มันเป็นอย่างนั้นของตัวเองเข้าไป  ตีความตามความต้องการของตัวเอง  เขาเรียกว่าคอนซับชั่น อุปทาน นึกเอาเองว่า …

“ฉันอยากได้อย่างนี้”

ก็เอาถ้อยคำนี้มาใส่

“ในพระคัมภีร์บอกว่าพระเยซูยากจน ทำให้ฉันร่ำรวย  ฉันอยากรวย ฉันก็เลยบอกว่าพระเยซูคริสต์ทำให้ฉันรวยแล้วๆ”

ซึ่งมันไม่ใช่ มันเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณต่างหาก อย่างนี้เป็นต้น เราเรียนรู้กันมาบ่อยๆ เพราะฉะนั้น ก็ต้องระวังในการอ่าน  ทำความเข้าใจในบริบท  “บริบท” คือเรื่องราวทั้งเรื่องว่าเขาพูดถึงใคร? พูดอะไร?  พูดหมายความว่าอะไร?  อย่าหลงประเด็น เพราะอาจทำให้เกิดความเสียหายขึ้นได้ เหมือนที่เราพูดกันอยู่เสมอว่าต้องกลัดกระดุมเม็ดแรกให้มันถูกก่อน  เพราะถ้ากระดุมเม็ดแรกผิดไป ต่อมาทั้งหมด มันก็จะผิดหมด มันจะยุ่งและแก้กันไม่ออกเลยคราวนี้ และเพราะมีการตีความหมายกันผิดๆ แบบนี้  มีการเข้าใจไม่ถูกต้องอย่างนี้  แล้วก็สอนกันต่อๆ มาอย่างนี้ มันจึงมีคำถามเกิดขึ้นตลอดเวลาว่าทำไมถ้อยคำในพระคัมภีร์ตรงนี้ มันขัดแย้งกับถ้อยคำตรงโน้น  บางข้อหาคำตอบมาอธิบายไม่ได้  ก็พยายามยัดเยียดเหตุผลทางโลกเข้าไป  ยัดเยียดความคิดของมนุษย์เข้าไป เพื่อให้ดูน่าเชื่อถือขึ้นใช่หรือไม่? คิดในใจนะ

แต่ถ้ากระดุมเม็ดแรกถูก พื้นฐานความเชื่อในหัวใจของข่าวประเสริฐถูกต้องเป๊ะ พื้นฐานถูกปุ๊บ  ถ้อยคำของพระเจ้า ในพระคัมภีร์ทั้งเล่ม  จะไม่มีตรงไหนขัดแย้งกันเลย แม้แต่นิดเดียว ตั้งแต่ปฐมกาลจนกระทั่งจบวิวรณ์ มันจะเป็นเรื่องเดียวกันหมด เรื่องพระเยซูคริสต์ เรื่องข่าวดีของพระเจ้า  เรื่องการมาช่วยกู้มนุษย์ทั้งหลายทั้งปวง เรื่องความดีงามของพระเจ้าทั้งสิ้น เอเมนไหม? มันต้องเป็นอย่างนี้ ถูกไหม?

วันนี้ก็เลยอยากมาย้ำยืนยันอีกครั้งให้กับสมาชิก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ยังมีสมาชิกบางท่านยังมีคำถามอยู่ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เชื่อ เขาเชื่อ แต่ว่าเขาได้ยินของเก่ามา ยังจำของเก่าอยู่ ยังสังเกตว่าเอ๊ะ! ของเก่า อย่าว่าแต่ว่าเขาได้ยินจากที่อื่น  แม้เราเอง ผมเอง และศิษยาภิบาลที่สอนบนนี้เอง ก็ยังเคยสอนแบบผิดๆ มาก่อน แต่พอเรารู้ เราก็แก้ไข พอแก้ไข สมาชิกได้ยินของเก่าไป ยังจำของเก่าได้  ยังไม่ได้แก้ ยังมาถามว่า …

“มันแย้งกับตอนที่แต่ก่อนนี้ อาจารย์สอนว่าอย่างนี้ไง”

ต้อง “ขอโทษครับ อันนั้นมันผิดไปแล้ว ยังไม่รู้ ขอบคุณพระเจ้า”

ตอนนี้รู้แล้ว ก็เปลี่ยนท่าที เปลี่ยนความเข้าใจเสียใหม่ ก็เลยมาตอบคำถามให้กับสมาชิกที่ยังสงสัย ยังอยากจะเรียนรู้ ไม่ใช่สงสัย เพราะว่าต่อต้านพระเจ้า ไม่เชื่อพระเจ้า ไม่ใช่ สงสัยเพราะอยากจะเรียนรู้ต่อเนื่อง อย่างนี้ดีนะ

และท่านใดที่ยังสงสัยตรงไหน? ได้ยินตรงไหน? อ่านตรงไหนไม่เข้าใจ  แล้วรู้สึกมันแย้งกัน  ทำไมไม่เหมือนกับที่เราได้เรียนรู้มา ไม่ว่าจะที่นี่ หรือที่ไหนก็ตามที่เราได้ยินมา มันไม่ตรงกัน แล้วมันแปลว่าอะไรจริงๆ หรือแม้กระทั่งอ่านดูแล้ว บางเรื่องไม่เข้าใจ อยากจะเรียนรู้เพิ่มขึ้น ก็สามารถถามเข้ามาได้ ผมและคณะศิษยาภิบาลก็จะเอามาย่อยให้ เอามาเปิดเผยให้  เอามาเรียนรู้กัน  มานั่งวิเคราะห์ เอามาคุยกัน  ถือว่าเป็นการมาคุยกันดีกว่าว่าอย่างนี้มันใช่ไหม? ตามเหตุและตามผลเลยนะ  เพราะฉะนั้น อย่าได้รู้สึกเกรงใจ  หรือพอมีอะไรแย้งแล้ว ไม่กล้าถาม  อยากให้ถาม อยากให้แย้ง และอยากให้ฟังจริงๆ เลย เพราะเป็นการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ตามหลักของการอยู่ร่วมกันในคริสตจักรของพระเจ้า  คือต่างฝ่ายต่างเป็นร่างกายของพระคริสต์  เสริมสร้างซึ่งกันและกัน ตรงนี้คนนี้พลาด ตรงนี้คนนี้ไม่เข้าใจ คนนี้มาเสริม คนนี้พลาด  คนนี้มาเสริม เสริมซึ่งกันและกัน ตรงไหนขัดแย้งกัน อย่าลืมนะ ท่านสามารถส่งคำถามมาได้เลย เขียนจดหมายมาก็ได้

มาถึงคำถามจากผู้เชื่อ ที่จะมาอธิบายในวันนี้ ดูสิว่าตรงกับของใครที่ตั้งใจไว้ ที่ส่งคำถามเข้ามา แล้ววันนี้มีการนำขึ้นมาวิเคราะห์กัน ก็คือในหนังสือมัทธิว 6:33 อันนี้ดังมาก อ่านปุ๊บ ทุกคนจะได้ยินมา จะได้รู้ว่าที่ได้ยินมา และได้รู้ ได้เข้าใจ ได้เอาไปใช้แล้ว มันตรงกับบริบทนี้ไหม?  ที่บอกว่า …

มัทธิว 6:33 “แต่จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน  และพระองค์จะประทานสิ่งทั้งปวงเหล่านี้แก่ท่านด้วย”

 

เอเมนไหม? เอเมน

คำถาม คือฟังนะ ตรงนี้ใครๆ ก็ได้ยิน ใครๆ ก็จำได้ คริสเตียนจะจำได้มากเลย ผู้เชื่อถามว่า …

“เขาจะต้องแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์มากเท่าไรในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ถึงเรียกว่าแสวงหาก่อน”

ชักจะไม่ค่อยเอเมนแล้วนะ

“เขาจะต้องให้ความสำคัญกับการอธิษฐาน การอ่านพระคัมภีร์ การไปโบสถ์วันอาทิตย์ การถวาย การรับใช้พระเจ้าในงานประกาศมากสักเท่าไร ถึงจะเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่แสวงหาอาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน”

มีคำว่าก่อน ก็แปลว่าต้องมีเปรียบเทียบกับสิ่งอื่น  ต้องแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้าก่อนอะไรล่ะ?  ก่อนการทำมาหากิน ก่อนการทำกิจกรรม หรือก่อนงานอดิเรกอย่างนั้นหรือ? คิดแล้วใช่ไหม? คิดตามแล้ว

คำถาม ก็คือ … “แล้วจะเปรียบเทียบกันอย่างไรล่ะ  เพราะการดำเนินชีวิตบนโลกนี้ เราก็ยังต้องทำมาหากิน ยังมีหน้าที่การงาน ยังต้องดูแลครอบครัว ยังมีงานอดิเรก มีกิจกรรมต่างๆ มีความสัมพันธ์กับเพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง  ปฏิสัมพันธ์กันต่างๆ  เช่นนี้แล้ว เรายังต้องแสวงหาอาณาจักรของสวรรค์ และความชอบธรรมของพระเจ้ามากขนาดไหน? ถึงจะตรงตามเงื่อนไขก่อนกิจกรรมอะไรต่างๆ เหล่านั้นทั้งหมด”

นี่เขาคิดดีนะ  เขาถามดีนะ ซึ่งจริงๆ อยู่ในใจพวกเราทุกคนอยู่แล้ว  แต่เราไม่มีโอกาสถาม

ผู้เชื่อที่มีงานอดิเรกที่ชอบทำเป็นประจำ … งานอดิเรกของท่าน คืออะไร? คริสเตียน ทำกับข้าว ออกกำลังกาย  เดินชมสวน เดินช้อปปิ้ง ตีกอล์ฟ แล้วมีอะไรอีกเยอะแยะ เตะฟุตบอล ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเครื่องดนตรี  ผู้เชื่อที่มีงานอดิเรก ที่ชอบทำเป็นประจำบ่อยๆ จนเป็นงานอดิเรก ซึ่งทำให้ชีวิตเขา ครบถ้วนบริบูรณ์ สนุกสนาน  มีชีวิตชีวา มีความสุขในพระคริสต์ เพราะเขาเป็นคริสเตียน

ผู้เชื่อที่ปากกัด ตีนถีบ เต็มไปด้วยความเครียด  และมีความวิตกกังวลในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ หาเช้ากินค่ำ มีไหม? มี เยอะไหม? เยอะ คนเหล่านี้เขาต้องแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้าเท่าไร? ต้องเอาเวลาไปหาเท่าไร?  นี่เขาหาแค่นี้ ก็แทบไม่มีเวลาทำมาหากินแล้ว เคยคิดไหม?

และผู้เชื่อที่มีสถานะเป็นพ่อแม่ ที่ต้องเฝ้าดูแลลูกตลอดเวลา เลี้ยงดูลูกให้เจริญเติบโต เป็นผู้ใหญ่ที่ดี หาเช้ากินค่ำ ลูกจะเปิดเทอมอีกไม่กี่วันนี้แล้ว ต้องหาเงินเพิ่มเติมอะไรต่างๆ เหล่านั้น  ต้องใช้ เขาจะต้องเจียดเวลามาแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อนการไปหาเงินเหล่านั้น การทำหน้าที่เหล่านั้น มากสักเท่าไร? ที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจว่าเขาทำถูกต้องแล้ว ผู้เชื่อเหล่านี้  ก็คือพวกเราทั้งหลายที่เชื่อในพระเยซู และดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ นี่คือชีวิตจริงๆ ของเรา ใช่หรือไม่? วันทั้งวันก็มีงานมีการทำ ยุ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคปัจจุบัน

ขณะที่ท่านดำเนินชีวิตคริสเตียนอย่างนี้ ที่เราพยักหน้า ใช่ มันก็เป็นชีวิตของคริสเตียน ในทุกยุคทุกสมัยก็จะเป็นอย่างนี้ ดูเหมือนไม่แตกต่างกับคนที่ไม่เป็นคริสเตียนเลย  และดำเนินชีวิตอย่างนี้ในฐานะคริสเตียน  ก็มีคนมาหาคุณ คนที่มีความหวังดี แต่โลกไม่ต้องการ  มาถึงบอกว่า …

“คุณรู้ไหม? คุณใช้เวลากับงานอดิเรกมากเกินไป คุณควรแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วพระพรถึงจะตามมา”

แล้วคุณจะมีความรู้สึกอย่างไร?  คุณต้องสละเวลา มาโบสถ์วันอาทิตย์ มาร่วมสัมนา ศึกษาพระคัมภีร์ เรียนรู้ หรือเข้าห้องรวีตอนเช้า ซึ่งสำคัญมาก  อธิษฐานโต้รุ่งเยอะๆ แสวงหาพระเจ้าก่อนสิ แล้วพระเจ้าจะเพิ่มเติมสิ่งที่คุณขาดอยู่นั้นให้  สิ่งที่คุณกำลังหาอยู่ สิ่งที่คุณหาเช้ากินค่ำอยู่ พระองค์จะเติมให้ แล้วคุณจะคิดอย่างไร?  คุณจะมีความสุขกับความหวังดีที่เขาแนะนำคุณอย่างนั้นหรือไม่?  แล้วก็เอาถ้อยคำพระเจ้าขึ้นมาพูด …

“พระเยซูบอกให้คุณหาอาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์เสียก่อน”

สะดุ้งเลย พอบอกถ้อยคำของพระเจ้า แล้วแถมพระเยซูพูดเอง ยิ่งสะดุ้งใหญ่เลย

“คุณมีกิจกรรมอื่นๆ ทำเยอะแยะ ทางโลก เยอะเกินไปไหม? มากกว่าทางโลกฝ่ายวิญญาณไหม?  ถ้ามากกว่าทางโลกฝ่ายวิญญาณ ก็แปลว่าคุณไม่แสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์เสียก่อน”

อะไรประมาณนี้  ยังมีอีกเยอะแยะ นี่เป็นคำถามที่อยู่ในใจคริสเตียนทั้งหลายทั้งหมด ถึงข้อพระคัมภีร์นี้นั่นเอง  เพียงแต่พูดหรือไม่พูด? สนใจหรือไม่สนใจ? เก็บเอาไว้อยู่ในใจ และเก็บเอาไว้ด้วยความทุกข์ ไม่ใช่ไม่ทุกข์ แต่เป็นทุกข์ที่มองไม่เห็น มันคาใจอยู่ข้างใน ทำอะไรก็ไม่มีอิสระ

“ไหนพระเยซูบอกว่ามาหาพระองค์ แล้วเราจะเป็นอิสระ พระวิญญาณสถิตอยู่ที่ไหน? ที่นั่นมีอิสระ”

นี่อิสระที่ไหน? มันทุกข์ทรมานมาก ทำอะไรก็ฟ้องผิด  ไม่มาคริสตจักร ก็ฟ้องผิด ไม่อธิษฐาน ก็ฟ้องผิด  ไม่อ่านพระคัมภีร์ ก็ฟ้องผิดว่าแสวงหาน้อยไป เพราะฉะนั้น คงจะทำอะไร ก็ไม่เจริญมั้ง  วันนี้มีมาตอบแล้ว

วันนี้เราจะมาวิเคราะห์กัน  เมื่อมีการวิเคราะห์ ก็ไม่ได้หมายถึงว่าเอาข้อความนี้ข้อความเดียว แล้วมาตีความว่านี่มันหมายความว่าอย่างนี้  โดยไม่มีเหตุมีผลว่ามันมาจากไหน? มาจากผมคิดเองหรือ?  ไม่ใช่ ถ้ามาจากผมคิดเอง ผมก็ตอบเลยว่าคำตอบคืออย่างนี้ๆ แต่วันนี้วิเคราะห์ คือมาดูเหตุผลกันว่ามันน่าจะเป็นอย่างนี้ใช่หรือไม่? มัทธิว 6:33 อ่านอีกครั้งหนึ่ง …

มัทธิว 6:33 “แต่จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน  และพระองค์จะประทานสิ่งทั้งปวงเหล่านี้แก่ท่านด้วย”

 

ก็อย่าลืมนะ ทุกครั้งที่เราศึกษาพระคัมภีร์ ต้องเข้าใจในบริบทก่อนว่าถ้อยคำตรงนี้ เขียนถึงใคร?  และกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?  ถ้อยคำนี้ขึ้นต้นประโยคด้วยคำว่า “แต่” ก็แปลว่าต้องมีเรื่องราวก่อนหน้านี้  ที่ต้องย้อนกลับไปดูก่อนว่ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร? แล้วค่อยมาถึงคำว่า “แต่” ถูกไหม?  บางทีมันคำเดียวเองนะ สำคัญมาก  ในพระคัมภีร์ผมเคยบอกหลายครั้งแล้วใช่ไหม? สิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องสำคัญมาก อย่าไปนึกว่าเป็นวลีใหญ่ๆ คำเยอะๆ แล้วถึงจะสำคัญ

จริงๆ คำว่า “แต่”  คำว่า “ดังนั้น “ คำว่า “เพราะฉะนั้น” คำว่า “เหตุฉะนั้น” คำว่า “ท่านไม่รู้หรือว่า” สิ่งเหล่านี้ คำเดียวเอง  ประโยคเดียวเอง นิดเดียวเอง แต่มีความหมายมากมายเลย “เพราะฉะนั้น” อย่างนี้ ต้องไปดูแล้วว่าเพราะฉะนั้น คืออะไร? ก่อนหน้านี้ จะมีอะไรมา ยกตัวอย่างอย่างนี้เป็นต้น

ตอนนี้เราจะย้อนกลับไปดูที่มัทธิว บทที่ 4 ดูสิว่า “แต่” มันมาจากไหน?  ดูมัทธิว บทที่ 4 ก่อนหน้านั้น มีบันทึกไว้ว่าพระเยซูได้เริ่มต้นภารกิจของพระองค์ในการประกาศข่าวดีของพระองค์ตั้งแต่ตอนอายุ 30 ปี  ได้บันทึกไว้ในบทที่ 4 พระเยซูมาเกิดเป็นมนุษย์ เราทราบดี มาจากแมรี่ หญิงพรหมจารี ตั้งแต่ขวบแรกจนถึงอายุ 30 ปี ไม่ได้ทำเรื่องประกาศเลย  ดำเนินชีวิต  เป็นมนุษย์ที่เป็นพระเจ้า 1 คนเท่านั้นเอง

เริ่มต้นอายุ 30 จึงเริ่มประกาศ จึงเริ่มการงานของพระองค์ เริ่มต้นจากการเข้าบัพติศมา โดยยอห์นบัพติศโต หลังจากบัพติศมาปุ๊บ ก็เข้าไปสู่การเตรียมพร้อม  โดยการอดอาหาร แล้วมารก็มาทดลองในถิ่นทุรกันดาร 40 วัน พระคัมภีร์บันทึกเอาไว้ หลังจากนั้นแหละ เริ่มต้นภารกิจ 3 ปีของพระองค์ ตรงนี้แหละ คือหัวใจของข่าวประเสริฐของพระเจ้า ดูสิว่าพระองค์มาทำอะไร? ตั้งแต่อายุ 30 ปี มัทธิว 4:17 …

มัทธิว 4:17 “ตั้งแต่นั้นมา พระเยซูทรงเริ่มต้นเทศนาว่าจงกลับใจใหม่ เพราะอาณาจักรสวรรค์มาใกล้แล้ว”

 

“ตั้งแต่นั้นมา พระเยซูทรงเริ่มต้นเทศนาว่า “จงกลับใจใหม่

กลับใจใหม่เพราะอะไร? เพราะอาณาจักรสวรรค์มาใกล้แล้ว พระเยซูกำลังพูดกับคนยิว  เดี๋ยวจะเห็นชัดเจน ผมจะพาท่านไปดุ  กำลังพูดกับชาวยิว  ให้ชาวยิวกลับใจใหม่ แสดงว่ากลับใจจากการไม่เชื่อฟังในพระเจ้า  เพราะว่าสวรรค์มาใกล้แล้ว สวรรค์ คือพระเมสิยาห์ ที่ชาวยิวรู้จัก ได้ยินมาตั้งนานแล้ว เป็นพันๆ ปี บรรพบุรุษบอกให้ฟังแล้ว พระเจ้าสัญญาแล้วว่าพระมาซียาห์จะมา พระองค์จะมาเป็นผู้เริ่มต้นสวรรค์ที่นี่  พระองค์จะนำเอาอะไรต่างๆ ที่เผยพระวจนะในอดีตมา  แล้วชาวยิวเหล่านี้ ลืมไปแล้ว เพราะว่าผู้เผยพระวจนะคนสุดท้าย ตั้งแต่สมัยมาลาคี มาถึงตอนนี้หลายร้อยปีแล้ว ไม่มีการเผยพระวจนะอีกเลย ชาวยิวส่วนใหญ่จึงลืมเรื่องเกี่ยวกับพันธสัญญา พระเจ้าจะส่งพระบุตรของพระองค์มา คือพระมาซีฮาห์จะมาช่วยเหลือมนุษย์

ชาวยิวคือใคร? คือตัวแทนของมนุษยชาติทั้งปวงนั่นเอง เริ่มต้นจากชาวยิวนี่แหละ  ชาวยิว ก็คือชาวอิสราเอล ซึ่งพระเจ้าดูแลเป็นพิเศษ นำพามาตั้งแต่ต้น หลายพันปีแล้ว  พระองค์จึงมาบอกกับชาวยิวว่ากลับใจใหม่เสีย มาถึงแล้ว ที่สัญญาไว้ตั้งนาน รอแล้วไม่มาๆ ก็เลยลืมไปเลย ลืมแล้วไปอยู่ในหนทางของตนเอง ชื่นชมยินดีกับบัญญัติ 10 ประการ บัญญัติ 613 ข้อ ที่โมเสสเขียนขึ้นมา ที่พระเจ้าให้ทำตาม ชื่นชมยินดีว่ารักษาบัญญัติ  ทำตามบัญญัตินั้น ก็พอแล้ว

ลืมไปว่าธรรมบัญญัตินั้น พระเจ้าบอกให้บัญญัติชั่วคราวเท่านั้นเอง  แล้ววันหนึ่งเราจะส่งพระบุตรมา  ส่งพระมาซีฮาห์มา ลืมข้างหลังไป  พอใจแต่รักษาบัญญัติ มั่นใจในการรักษาบัญญัติ ก็คือมั่นใจในการกระทำตามบทบัญญัติ  เพื่อจะเป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า  ตามบัญญัติเดิมนั่นเอง  ซึ่งพระเจ้าบอกไม่ใช่ นั่นเป็นเงา  จริงๆ แล้ว จะเล็งถึงพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ คือพระมาซีฮาห์ที่จะมาเกิด และตอนนี้พระองค์มาเกิด ยืนอยู่ที่นี่แล้ว พระองค์มาประกาศว่าจงกลับใจใหม่ เพราะผู้ที่ท่านรอคอย พระมาซีฮาห์ยืนอยู่ตรงนี้แล้ว  มาประกาศเอง คือสวรรค์มาแล้ว กำลังพูดอยู่นี่ นั่นหมายถึงอย่างนั้น

เราลองมาดูข้อ 23 บทเดียวกัน  อันนี้ชัดเจนเลยว่าชาวยิวแน่นอน …

มัทธิว 4:23 “พระเยซูเสด็จไปทั่วแคว้นกาลิลี ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาของพวกเขา ประกาศข่าวประเสริฐเรื่องอาณาจักรของพระเจ้า และทรงรักษาโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวงในหมู่ประชาชน”

 

ทรงสั่งสอนในธรรมศาลาของพวกเขา  “ธรรมศาลา” มีที่เดียว ก็คือในพวกชาวยิว ธรรมศาลา คือที่ๆ ชาวยิวมารวมกันเรียนพระคัมภีร์เดิมสมัยก่อน  “พวกเขา” ก็คือพวกชาวยิว ทำอะไร? ประกาศข่าวประเสริฐ เรื่องอาณาจักรของพระเจ้า  (ที่พวกเขาลืมไปหมดแล้ว)

ข่าวดีที่เผยพระวจนะมาในอดีต เป็นพันๆ ปีว่าสวรรค์จะมาแน่นอน พระมาซีฮาห์จะมาแน่นอน  อาณาจักรของพระเจ้าจะมาตั้งอยู่แน่นอน  ตามที่เขารอคอยกันมาตั้งนาน  ตอนนี้มาแล้วนั่นเอง

นี่คือภารกิจของพระเยซู ที่มาประกาศ ผมใช้คำนี้ว่าประกาศ  ผมจึงไม่อยากใช้คำว่าสอน  เพราะว่าสอน ทำให้คนเข้าใจผิด  โดยเฉพาะคนไทย พอบอกว่าสอน  ก็นึกถึงการกระทำ เพื่อเราจะทำอะไรบางอย่าง  แต่นี่ไม่ใช่ นี่เป็นการมาประกาศบอกว่าสิ่งที่สัญญาไว้ มาแล้ว มาจริงๆ แล้ว แล้วเรา คือผู้นั้น  แล้วก็เริ่มต้น มุ่งตรงไปประเด็นนี้ตลอดเลย  โดยการทำหมายสำคัญ อัศจรรย์ เพื่อยืนยันว่าพระองค์เป็นพระมาซีฮาห์  และทรงรักษาโรคภัยไข้เจ็บทั้งปวงของประชาชนให้หาย เริ่มทำอัศจรรย์ต่างๆ เพราะว่าไม่มีใครทำได้เลย ชุบคนตาย ก็ไม่มี มีพระองค์ทำได้ผู้เดียว  เพื่อพิสูจน์ว่าพระองค์เป็นพระเจ้าจริงๆ เป็นผู้นั้นจริงๆ อันนี้เติมให้ฟัง

แล้วพูดถึงข่าวดี ข่าวประเสริฐ เรื่องพระเจ้า คืออะไร? ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ก็คือพระองค์มาแล้ว แล้วใครที่ต้อนรับพระเยซูคริสต์ ต้อนรับพระองค์ วางใจในพระองค์ที่พระเจ้าส่งมานั้น  เขาจะได้รับการบังเกิดใหม่และเข้าสวรรค์ได้ พระองค์บอกว่าถ้าไม่บังเกิดใหม่ ไม่มีทางเข้าสวรรค์ได้หรอก  นี่คือการประกาศ บอกว่าท่านต้องบังเกิดใหม่ ท่านจะมาใช้การพึ่งพาตนเอง  ทำให้เป็นผู้ชอบธรรมด้วยตนเองเป็นไปไม่ได้แล้ว ต้องมาบังเกิดใหม่เท่านั้น  และต้องผ่านทางพระองค์ผู้เดียวเท่านั้น แล้วท่านถึงจะได้รับการบังเกิดใหม่ ได้รับความรอด  ได้รับชีวิตนิรันดร์  พระองค์กำลังมาประกาศเรื่องนี้  ทั้งหมดเลย นี่พูดเติมให้มากกว่าข้อพระคัมภีร์ในวันนี้  ที่สงสัย

อุปมาต่างๆ ก็จะพูดถึงเรื่องนี้ว่าบังเกิดใหม่เป็นอย่างไร? เข้าส่วนร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์เป็นอย่างไร?  ต้อนรับพระองค์ คืออะไร?  คือการเข้าเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ เป็นขนมปังก้อนเดียวกัน เป็นต้นไม้ต้นเดียวกัน เป็นกิ่งที่เข้าไปต่อกับพระองค์ เป็นหินที่เข้าไปต่อกับพระองค์ พระองค์เป็นศิลามุมเอก เราเป็นศิลาเล็กๆ ที่เข้าไปต่อ  ผู้ที่อาศัยอยู่ในเรา เขาจะเกิดผล  มีชีวิตนิรันดร์ อะไรประมาณนั้น  นี่คือหน้าที่ของพระองค์ กำลังประกาศข่าวดีเรื่องสวรรค์ จะได้ไม่ลืมเรื่องวิเคราะห์เมื่อตะกี้นี้อยู่

ตรงนี้ คือที่บอกว่าเป็นกระดุมเม็ดแรกนั่นเอง ทุกครั้งที่อ่าน หรือศึกษาพระคัมภีร์ ต้องยึดความจริงตรงนี้เป็นหลักก่อนเลย ทุกครั้งที่อ่าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอ่านเรื่องราวการประกาศของพระเยซูคริสต์ ในตลอด 3 ปี ในหนังสือพระกิตติคุณทั้ง 4 เล่ม ทุกครั้งที่อ่าน จะศึกษานั้น ต้องยึดความจริงตรงนี้ให้เป็นหลักเลยว่าพระองค์กำลังมาทำอะไร?  เป็นกระดุมเม็ดแรกที่ต้องกลัดให้ถูกต้องก่อน ก็คือพระคัมภีร์ทั้งเล่ม เป็นเรื่องของโลกวิญญาณทั้งสิ้น การบังเกิดใหม่ การต้อนรับพระเยซูคริสต์ การเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ ก็คือโลกวิญญาณ การกินเนื้อพระองค์ กินเลือดพระองค์ ก็คือโลกวิญญาณทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น พระคัมภีร์ทั้งเล่มก็เป็นเรื่องของโลกวิญญาณ เป็นกระดุมเม็ดแรกที่ท่านต้องรู้

ตลอดระยะเวลา 3 ปี พระเยซูคริสต์ตระเวนประกาศ พระองค์ประกาศแต่เรื่องอาณาจักรของสวรรค์ อาณาจักรของพระเจ้า  ไม่ได้มาสอนเรื่องความประพฤติ

มาสอนเรื่องที่ว่าวิธีจะเข้าสวรรค์เขาเข้ากันอย่างไร?  ก็คือวางใจในพระมาซีฮาห์ แล้วก็ได้รับความรอด จบ ถ้าบอกว่าจะสอน พระองค์สอนอยู่แค่นี้  สอนว่าวางใจในพระองค์ วางใจในพระมาซีฮาห์ และท่านจะรอด  ท่านจะได้บังเกิดใหม่ จบ  นี่คือกระดุมเม็ดแรก

กระดุมเม็ดแรกมีอะไรอีก มีทางเดียวเท่านั้น ที่จะเข้าแผ่นดินสวรรค์ได้ ต้องบังเกิดใหม่เท่านั้น  และต้องผ่านทางพระองค์เท่านั้น  และมีทางเดียวเท่านั้น  ที่จะสามารถบังเกิดใหม่ได้ ก็คือผ่านทางพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ที่พระเจ้าส่งมาให้นั่นเอง  นี่คือพื้นฐาน กระดุมเม็ดแรกของการอ่านพระคัมภีร์ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ และไม่มีการกระทำใดๆ บนโลกนี้ ที่สามารถนำไปสู่อาณาจักรสวรรค์ได้เลย  ไม่ว่าการกระทำนั้น จะดีขนาดไหนก็ไม่สามารถทำให้เป็นผู้ชอบธรรมครบถ้วนบริบูรณ์ ดีพร้อม  ที่จะเข้าสวรรค์ได้เลย แม้แต่นิดเดียว

นี่คือกระดุมเม็ดแรกพื้นฐาน  ที่ท่านต้องเรียนรู้ก่อน ที่จะอ่านพระกิตติคุณทั้ง 4 เล่ม เอาตรงนี้เป็นพื้นฐาน ท่านจะได้ไม่หลง

เราย้อนกลับไปดูว่าบริบทก่อนที่จะมาถึงข้อ 33 ที่วันนี้เราวิเคราะห์กัน ที่บอกว่าจงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน ก่อนหน้านั้น กล่าวถึงอะไร? อยากให้อ่านมัทธิว 6:19-20 ก่อน

มัทธิว 6:19-20 “19 อย่าสะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนในโลก ที่ซึ่งแมลงและสนิมอาจทำลายได้ และที่ซึ่งโจรอาจงัดแงะเข้าไปขโมยได้ 20 แต่จงสะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนในสวรรค์ ที่ซึ่งแมลงและสนิมไม่อาจทำลายได้ และที่ซึ่งโจรไม่อาจงัดแงะเข้าไปขโมยได้”

 

เห็นไหมครับ สะสมทรัพย์ไว้ในสวรรค์ ก็คือการบังเกิดใหม่ ได้เป็นลูกของพระเจ้า ได้รับความรอด      ได้รับชีวิตนิรันดร์   ได้เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์   ได้ครอบครองร่วมกับพระองค์ในสวรรคสถานนิรันดร์ ตามที่พระองค์ได้ทรงประกาศเอาไว้นั่นเอง

การแสวงหาทรัพย์สิ่งของบนโลก ก็คือดำเนินชีวิตเหมือนปุถุชนคนธรรมดานั่นแหละ ทำมาหากิน เอาแต่สะสมทรัพย์ ซึ่งมันเป็นของชั่วคราวทั้งสิ้น อย่างนี้เป็นต้น

มัทธิว 6:25-31 จำเมื่อสักครู่นี้ด้วย อ่านข้อ 20 อีกครั้งหนึ่ง เดี๋ยวเราจะย้อนกลับมาอีกทีหนึ่ง นี่คือสิ่งที่พระเจ้าบอกไว้ …

มัทธิว 6:19-20 “19 อย่าสะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนในโลก ที่ซึ่งแมลงและสนิมอาจทำลายได้ และที่ซึ่งโจรอาจงัดแงะเข้าไปขโมยได้ 20 แต่จงสะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตนในสวรรค์ ที่ซึ่งแมลงและสนิมไม่อาจทำลายได้ และที่ซึ่งโจรไม่อาจงัดแงะเข้าไปขโมยได้

 

สะสมทรัพย์ตรงนี้ ไม่ใช่หมายถึงสะสมทรัพย์ทีละบาทๆ ไม่ใช่นะ  คือการเก็บรักษา คือให้พุ่งตรงไปที่การมีทรัพย์สมบัติ  เก็บเอาไว้อยู่ในสวรรค์ ตอนดำเนินชีวิตบนโลกนี้อยู่  มีทรัพย์สมบัติอยู่ในสวรรค์แล้ว  มันแปลว่าอย่างนั้นนะ  ไม่ใช่มานั่งเก็บทีละนิดๆ ตรงนี้ความหมายเดิม แปลว่าการมี การเก็บไว้  จำตรงนี้ไว้นะ เดี๋ยวกลับมาอีกที มัทธิว บทที่ 6 ต่อมาข้อ 25-31 เข้าใกล้ข้อความที่วันนี้เราจะมาวิเคราะห์กันในมัทธิว 6:33 ตอนนี้มาถึงมัทธิว 6:25-31 …

มัทธิว 6:25-31 “25 เพราะฉะนั้น เราบอกท่านว่าอย่าวิตกกังวลเกี่ยวกับชีวิตของท่านว่าจะเอาอะไรกิน หรือเอาอะไรดื่ม หรือพะวงเกี่ยวกับร่างกายของท่านว่าจะเอาอะไรนุ่งห่ม ชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหาร และร่างกายสำคัญยิ่งกว่าเครื่องนุ่งห่ม ไม่ใช่หรือ 26 จงดูนกในอากาศ มันไม่ได้หว่าน หรือเก็บเกี่ยว หรือสะสมไว้ในยุ้งฉาง แต่พระบิดาของท่านในสวรรค์ ทรงเลี้ยงดูหมู่นก ท่านไม่ล้ำค่ายิ่งกว่านกเหล่านั้นหรือ 27 ใครบ้างในพวกท่านที่กังวล แล้วต่ออายุตัวเองให้ยืนยาวออกไปอีกสักชั่วโมงหนึ่งได้ 28 “แล้วทำไมท่านจึงกังวลเรื่องเครื่องนุ่งห่ม จงดูว่าดอกไม้ในท้องทุ่งงอกงามขึ้นอย่างไร มันไม่ได้ลงแรงหรือปั่นด้าย 29 กระนั้น เราบอกท่านว่าแม้แต่กษัตริย์โซโลมอน เมื่อทรงบริบูรณ์ด้วยความโอ่อ่าตระการก็ยังไม่ได้ทรงเครื่องงามสง่า เท่าดอกไม้เหล่านี้สักดอกหนึ่ง 30 ในเมื่อพระเจ้าทรงตกแต่งต้นหญ้าในท้องทุ่งถึงเพียงนั้น ต้นหญ้าซึ่งอยู่ที่นี่วันนี้และพรุ่งนี้ ก็จะถูกโยนลงในไฟ โอ ท่านผู้มีความเชื่อน้อย พระองค์จะไม่ทรงตกแต่งท่านมากยิ่งกว่านั้นหรือ 31 ฉะนั้น อย่ากังวลว่า ‘เราจะเอาอะไรกิน’ หรือ ‘เราจะเอาอะไรดื่ม’ หรือ ‘เราจะเอาอะไรนุ่งห่ม’”

 

พระเยซูกำลังบอกว่าการทำมาหากิน การสะสมทรัพย์ การหาทรัพย์ หากินบนโลกใบนี้  ไม่ใช่ไม่สำคัญนะ สำคัญ  แต่มันน้อยกว่าสิ่งที่พระองค์กำลังจะพูดถึงนี้ มันน้อยกว่ามาก  แล้วก็ฝากไว้ที่พระเจ้าซะ  ขนาดพระเจ้ายังดูแลนกในอากาศ ต้นไม้ ดอกหญ้าขนาดนั้น  ดูแลชีวิตท่านมากกว่านั้นอีก  ท่านไม่ต้องเครียดมากนักสำหรับเรื่องนี้  แต่มาเครียดเรื่องนี้ดีกว่า เรื่องอะไร? “จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน”

ในบริบทตรงนี้ พระเยซูกำลังแยกให้เห็นถึงความแตกต่าง ระหว่างทรัพย์สินบนโลกใบนี้  ซึ่งเป็นทรัพย์สินชั่วคราว  จะกิน จะอยู่ จะมีชื่อเสียงโด่งดัง  จะได้ลาภ ยศ สรรเสริญเท่าไร? ซึ่งมนุษย์ส่วนใหญ่ตั้งหน้าตั้งตาหาตรงนี้กันทั้งนั้น 100%

มนุษย์แสวงหาสิ่งเหล่านี้ ด้วยความเครียด กังวล วิตก พระองค์กำลังเปรียบเทียบว่าสิ่งที่เรากำลังวิตก กำลังหาเหล่านี้ มันอยู่ชั่วคราวเท่านั้นเอง มันจำเป็นในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ใช่  แต่มันแค่ชั่วคราวเอง  พระเจ้าดูแลได้ เทียบกับทรัพย์สินตามพันธสัญญาของพระเจ้า ที่เป็นนิรันดร์ในพระคัมภีร์ในชีวิตนิรันดร์นั้น มันเทียบกันไม่ติดเลย  ก็คืออาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ ตรงนี้มันสำคัญกว่ามาก

ในข้อ 25 ที่บอกว่าอย่าวิตกกังวลกับชีวิตของท่านว่าจะเอาอะไรกิน จะเอาอะไรดื่ม หรือพะวงกับร่างกายของท่านว่าจะเอาอะไรนุ่งห่ม ก็คืออย่าวิตกกับการพยายามสะสมทรัพย์ชั่วคราวนั้น การทำมาหากินนั้น อย่าวิตกกังวลบนโลกใบนี้ เพราะมันไม่สามารถช่วยอะไรเราได้ หลังจากที่เราตายจากโลกนี้ไปแล้ว สมบัติอะไรต่างๆ ที่เราหาได้บนโลกใบนี้ ที่เรากังวลและพยายามทำมาหากินเยอะแยะ ไม่ใช่ไม่ดี ดี แต่มันช่วยท่านไปอยู่สวรรค์ไม่ได้ มันไม่สามารถที่จะติดตัวท่านตอนตายไปได้นั่นเอง

ทรัพย์สินบนโลกเป็นของชั่วคราว ที่มีตั้งแต่ทรัพย์สินเงินทอง มีทั้งเกียรติยศ ชื่อเสียง คำสรรเสริญ รวมทั้งการสะสมบารมี ความดี โดยหวังว่าจะช่วยให้เราไปสวรรค์หลังความตายได้ มันช่วยไม่ได้ พูดง่ายๆ พระเยซูกำลังจะบอกอย่างนี้  สิ่งที่มนุษย์แสวงหา มันช่วยไม่ได้

ในข้อนี้บอกว่าชีวิตสำคัญยิ่งกว่าอาหาร และร่างกายสำคัญกว่าเครื่องนุ่งห่มมิใช่หรือ? ชีวิต คือตัวตนจริงๆ ของเรา ข้างใน ที่มันจะอยู่ตลอดไป ซึ่งมันกำลังตายอยู่ตอนนี้  มันตาย มันพินาศอยู่นี้ ตัวนี้สำคัญกว่า ชีวิตสำคัญกว่าอาหาร ชีวิตสำคัญกว่าที่ตามองเห็น สำคัญกว่าสิ่งที่โลกมองเห็นนั้นเยอะแยะ ชีวิตตรงนี้ คือความรอดในพระเยซูคริสต์ เป็นชีวิตนิรันดร์หลังความตายทางร่างกายนั่นเอง  ที่เราจะได้รับเกียรติสิริร่วมกับพระเยซูคริสต์ ตรงนี้แหละ คือคำว่าชีวิต เป็นทรัพย์สมบัติอันถาวรนิรันดร์ มีค่ามากมาย มากสูงสุด และสำคัญกว่าอาหาร ชื่อเสียงอะไรบนโลกใบนี้ต่างๆ ที่ท่านสะสมอยู่ ที่ท่านหาเช้ากินค่ำ ที่ท่านพยายามหากันอยู่นั่นแหละ นี่พระองค์กำลังแยกแยะให้เห็น 2 ฝั่ง

ข้อ 31 จึงสรุปว่า “ฉะนั้น อย่ากังวลว่าเราจะเอาอะไรกิน เอาอะไรดื่ม  หรือจะเอาอะไรนุ่งห่ม” ความหมาย คืออย่าวิตกกังวลกับการแสวงหา การทำให้ตัวเองเป็นผู้ชอบธรรม  เป็นผู้มีเกียรติ เป็นผู้ที่ได้รับการนับหน้าถือตาว่ามีลาภ ยศ สรรเสริญ ประสบผลสำเร็จ แล้วก็อยู่สุขสบายบนโลกใบนี้ โดยไม่สนใจชีวิตหลังความตายในโลกวิญญาณเลย ไม่ใช่ไม่ดี การแสวงหาอย่างนั้น แต่ให้มาตรงนี้ก่อน เพราะตรงนี้สำคัญ มันเป็นเรื่องเป็นเรื่องตายในชีวิตของท่าน ที่ท่านหาบนโลกใบนี้ มันก็โอเคดีอยู่หรอก แต่มันไม่ได้ช่วยท่าน  มันแค่อยู่บนโลกใบนี้เท่านั้น นี่กำลังพูดอย่างนี้

ผมก็พยายามอธิบายละเอียดมากๆ ให้ท่านพยายามที่จะตามมาติดๆ เพื่อให้เราดูว่าสิ่งที่เราวิเคราะห์กันนี้ มันมีเหตุผลมากเพียงพอไหม? ที่จะตีความว่าอย่างนี้  มัทธิว 6:32 …

มัทธิว 6:32 “เพราะคนที่ไม่มีพระเจ้า (คนต่างชาติ ไม่ใช่ชาวยิว) ขวนขวายหาสิ่งเหล่านี้ และพระบิดาของท่านในสวรรค์ ทรงทราบว่าท่านจำเป็นต้องมีสิ่งเหล่านี้”

 

ในที่สุด ก็มาสรุปในข้อนี้ว่าทั้งหลายทั้งปวง ที่พูดมาตั้งแต่ต้น เรื่องการสะสมทรัพย์สินบนโลกใบนี้ ซึ่งเป็นทรัพย์สินชั่วคราวนั้น เป็นสิ่งที่ทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ไม่มีพระเจ้าเขาทำกัน ชาวยิวจะไม่ทำอย่างนี้ (ชาวยิวในอดีต) ชาวอิสราเอลในอดีต เขาจะไม่ทำอย่างนี้  แต่มาหลงทางตอนนี้ ตอนที่พระเยซูมาเกิด แล้วกำลังพูดอยู่นี้ ชาวยิวเริ่มหลงทาง แล้วออกไปจากความเชื่อเดิม ไม่วางใจในพระเจ้าเหมือนแต่ก่อนนี้แล้ว แล้วก็วางใจในการประพฤติดีของตนเอง การดูแลตัวเองด้วยตัวเอง ทำความชอบธรรมด้วยตัวเอง รักษาบทบัญญัติ แล้วก็นึกว่า …

“ฉันดีแล้ว พระเจ้าพอใจแล้ว ฉันทำได้ดี ฉันทำได้เยอะกว่าท่าน ท่านทำน้อย เพราะฉะนั้น ฉันสมควรที่จะเป็นผู้ชอบธรรม”

ซึ่งพระเยซูบอกว่าไม่ใช่เลย นั่นคือสิ่งที่ชาวต่างชาติที่ไม่ใช่ยิว เขาก็ทำกันอย่างนี้ทั้งนั้นแหละ เขาก็แสวงหาทรัพย์สิ่งของบนโลกใบนี้ แบบนี้ทั้งนั้น เห็นชัดเลยว่าพูดกับคนยิว คนที่ไม่มีพระเจ้าตรงนี้ หมายถึงคนต่างชาติ คนยิวเขามีพระเจ้าตั้งนานแล้ว แต่เขาไม่มีพระเยซู พระเจ้าสัญญาว่าพระเยซู คือพระมาซีฮาห์ จะเสด็จมาภายหลัง และขณะที่เสด็จมา ยืนอยู่ พูดนั้น พวกเขาลืมพระองค์ไปแล้ว เขาจึงมีแต่พระเจ้าที่เขาเชื่อ แต่เขาไม่เชื่อพระเยซู นี่มันเป็นอย่างนั้น พระเยซูจึงต้องมาประกาศให้เขาก่อนเลย  เพราะเป็นพันธสัญญาที่พระเจ้าให้ไว้กับคนอิสราเอล ก็คือคนยิวนั่นเอง

เพราะฉะนั้น แทนที่จะขวนขวายหาสิ่งเหล่านี้ ก็คือทรัพย์สินบนโลกใบนี้ ความชอบธรรมบนโลกใบนี้ด้วยตัวเอง ซึ่งไม่มีค่า คือไม่ถาวรนิรันดร์ แต่จงหันกลับมากลับใจใหม่ พูดกับชาวยิว ที่เริ่มลืมไปแล้ว ลืมพระมาซีฮาห์ ลืมพันธสัญญาไป  พระองค์กำลังจะบอกว่าเพราะฉะนั้น อย่าไปแสวงหาทรัพย์สิน สิ่งของ หรือความชอบธรรมด้วยตนเอง ซึ่งไม่มีค่าถาวรนั้น แต่จงกลับใจใหม่ แสวงหาสิ่งที่สำคัญกว่า  และมีค่ามากกว่าที่ท่านแสวงหาความชอบธรรมด้วยตัวเอง  ด้วยการรักษาบทบัญญัติ  หาชื่อเสียง หาความเด่นดังในหมู่ชาวยิวด้วยกัน ท่านมาหาตรงนี้ดีกว่า มันถึงเวลาแล้ว ท่านจงกลับใจใหม่ซะ มาเก็บทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ ไว้ในที่ๆ ถาวร ไม่มีมด  ปลวก อะไรมาทำลายได้ ดีกว่าไหม? คำตอบก็จะมาอยู่ที่มัทธิว 6:33 …

มัทธิว 6:33 “แต่จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน  และพระองค์จะประทานสิ่งทั้งปวงเหล่านี้แก่ท่านด้วย”

 

หาคำตอบเจอหรือยัง เจอแล้ว ตะกี้นี้ เราบอกแล้วว่าเราจะมาวิเคราะห์ว่าตรงนี้มันแปลว่าอะไร? แต่จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน ชัดเจนเลย โดยตรง ตอนนี้กำลังพูดกับชาวยิว แต่ชาวยิวสามารถเล็งไปถึงบรรดามนุษย์ทั้งหลายบนโลกใบนี้ได้  เพราะชาวยิว คือตัวแทนของมนุษย์บนโลกใบนี้นั่นเอง เห็นชัดไหม?

ท่านจงกลับใจใหม่ มาแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า เพราะอาณาจักรสวรรค์มาตั้งอยู่ที่นี่แล้ว อาณาจักรสวรรค์ ก็คือพระเยซูคริสต์ พระองค์ คือพระมาซีฮาห์ พระผู้ช่วยให้รอดที่พระเจ้าสัญญาไว้ มาแล้วตอนนี้ จงกลับใจใหม่มาตามที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้เถิดชาวยิวเอ๋ย

สรุปว่าบริบทนี้ พระเยซูกำลังพูดกับชาวยิว ที่ไม่เชื่อว่าพระองค์เป็นพระมาซีฮาห์ ลืมไปแล้ว อันดับแรกเลย และสามารถเอาไปใช้ เล็งไปถึงมนุษย์ทั้งหลายบนโลกใบนี้ ที่ไม่ใช่ยิว ก็ได้ ที่ไม่เชื่อพระองค์ ซึ่งจริงๆ แล้วพระองค์จะประกาศหลังจากนั้น ประกาศกับชาวยิวให้เรียบร้อยก่อน  แล้วค่อยมาประกาศให้กับคนที่ไม่ใช่ยิวทีหลัง  เรียกว่าข่าวดี เผยแพร่ออกไปถึงบรรดาชนต่างชาติ  โดยผู้นำ ก็คืออาจารย์เปาโล

เพราะฉะนั้น บริบทนี้ พระเยซูกำลังพูดกับชาวยิวที่ยังไม่เชื่อว่าพระองค์เป็นผู้นั้น คือพระมาซีฮาห์

สรุปว่าพระองค์พูดเรื่องเกี่ยวกับการประกาศแผ่นดินสวรรค์กับผู้ที่ยังไม่เชื่อนั่นเอง พูดกับชาวยิวว่าพระองค์ คือสวรรค์ที่มาตั้งอยู่แล้ว  พระเยซู ก็คือพระมาซีฮาห์ พระมาซีฮาห์ ก็คือสวรรค์ที่พระเจ้าสัญญาไว้ ลงมาตั้งอยู่แล้ว ให้มนุษย์ทั้งหลายเข้ามาอยู่ในสวรรค์ได้แล้ว อยู่สวรรค์เลย ตั้งแต่อยู่บนโลกใบนี้

“จงแสวงหาแผ่นดินของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน” ก่อนที่จะแสวงหาทรัพย์สมบัติบนโลกใบนี้ และก่อนตายด้วย หาทางเข้าสวรรค์ หาความชอบธรรมของพระเจ้า ไม่ใช่ความชอบธรรมของตัวท่านเอง  “ท่าน” คือชาวยิวที่เคร่งครัดในการรรักษาบทบัญญัติของโมเสส มาตั้งแต่ไหนแต่ไร แล้วนึกว่าการรักษาบทบัญญัตินั้น ทำให้เขาได้รับความรอด พระเจ้าอภัยให้ ซึ่งไม่ใช่เลยแม้แต่นิดเดียว  เขาได้รับความรอด เพราะว่าโลหิตของสัตว์ ซึ่งเขาถวายเป็นประจำทุกๆ ปีต่างหาก ไม่ใช่บทบัญญัติที่เขารักษาไว้เลย แต่เป็นเพราะว่าพระเมตตาของพระเจ้ามากกว่า พระเยซูกำลังบอกว่าความชอบธรรมที่เขาสร้างด้วยตนเองนั้น มันไปไม่รอด ตอนนี้พระมาซีฮาห์มาแล้ว บทบัญญัติใหม่มาถึงแล้ว ก็คือเชื่อในพระมาซีฮาห์  พระโลหิตของพระมาซีฮาห์เท่านั้น ที่ทำให้เขารอด ปลอดภัย ครั้งเดียวเป็นพอ ตลอดรอดฝั่ง ความชอบธรรมจากพระเจ้านี้ เป็นความชอบธรรม โดยพระคุณ ไม่ต้องทำอะไรด้วยตนเองเลยแม้แต่นิดเดียว พระเจ้าให้ฟรีๆ เลย ผ่านทางพระเยซูคริสต์มาเชื่อในพระองค์เท่านั้น  นี่คือสิ่งที่พระเยซูกำลังพยายามอธิบาย และประกาศให้กับชาวยิวได้รู้

อาณาจักรสวรรค์ และความชอบธรรมของพระเจ้า คือสวรรค์ในโลกวิญญาณมาตั้งอยู่ พอเชื่อในพระมาซีฮาห์ เชื่อในพระเยซูคริสต์ ก็เหมือนเปิดประตูเข้าสู่สวรรค์เลย  พอเข้าสู่สวรรค์ปุ๊บ มันจะเข้าไปได้อย่างไร? ก็ต้องเป็นคนที่ไม่บาป คนไม่บาป เรียกว่าเป็นคนชอบธรรม  พระเจ้าชำระด้วยพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ และได้นำพาผู้เชื่อคนนั้น ผ่าตัดทางวิญญาณ ได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระองค์ เป็นผู้ชอบธรรม โดยไม่ต้องทำอะไรเลย  เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรมเลย นี่แหละ คือที่เรียกว่าอาณาจักรสวรรค์และความชอบธรรมของพระเจ้า

แสวงหา เข้าไปอยู่ในอาณาจักรสวรรค์ เข้าไปอยู่ในสวรรค์เลย ตอนที่เป็นอยู่บนโลกใบนี้  และเป็นผู้ชอบธรรมเลย ตรงนี้ก่อนอย่างอื่น แล้วสิ่งทั้งปวงที่ท่านอยากได้  มาถึงทรัพย์สมบัติแล้วนะ  สิ่งที่มนุษย์ทุกคนอยากได้ สิ่งทั้งปวงที่ท่านอยากได้  และแสวงหาบนโลกใบนี้ คือทรัพย์สมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุขภาพแข็งแรง ความปลอดภัย มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง  มีสันติสุข ไม่ทะเลาะกัน  เต็มล้นด้วยความรัก เต็มล้นด้วยความสุขกาย สุขใจ สิ่งทั้งปวงเหล่านี้ จะถูกมอบให้กับท่านทันที เมื่อท่านพบกับอาณาจักรสวรรค์ คือเข้าอาณาจักรสวรรค์ และพบกับความชอบธรรมของพระองค์ คือได้เป็นผู้ชอบธรรมของพระองค์ ก็คือได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์

สวรรค์จะมีความสุขอย่างนี้  ตรงนี้ คือสิ่งที่เพิ่มพูนให้กับท่าน ท่านจะได้ในโลกวิญญาณ ทรัพย์สมบัติในโลกวิญญาณจะเป็นของท่านทันที ท่านสะสมไว้ ขณะที่ท่านดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ พอท่านรับเชื่อปุ๊บ ในสวรรค์เกิดเครดิตให้กับท่าน ท่านได้รับทั้งหมดนี้เรียบร้อยแล้วในโลกวิญญาณ พระเยซูยอมยากจน เพื่อให้ท่านมั่งมี เดินบนโลกใบนี้ มั่งมีทันทีเลย  มั่งมีในโลกวิญญาณ คือ

“ฉันได้นั่งอยู่กับพระเจ้ากับพระเยซูคริสต์ ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรคสถานเรียบร้อยแล้ว เมื่อต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ได้บังเกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม เป็นลูกของพระเจ้าที่บริสุทธิ์สะอาดแล้ว และดีพร้อม เป็นเหมือนพระเจ้าพระบิดาเลย  เพราะเป็นลูกของพระองค์ เมื่อเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์แล้ว ท่านจะได้รับการบังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้า เข้าไปอยู่ในสวรรค์ของพระเจ้า ครอบครองมรดกทุกอย่าง ร่วมกับพระเยซูคริสต์ทันที นี่คือการสะสมทรัพย์ไว้ในสวรรค์นั่นเอง เมื่อท่านพบกับอาณาจักรสวรรค์ และความชอบธรรมของพระเจ้าเสียก่อน จะพบได้อย่างไร? ผ่านทางพระมาซีฮาห์ คือพระเยซูคริสต์

เห็นไหม พระเยซูกำลังเปรียบเทียบทรัพย์ในโลก เป็นภาพลวงตา อยู่ชั่วคราวกับทรัพย์ในสวรรค์ ซึ่งเป็นถาวรนิรันดร์ เห็นหรือยัง? ทรัพย์ในโลกที่จับต้องมองเห็นได้ เห็นจริงๆ  แต่เป็นภาพลวงตา เพราะมันอยู่ชั่วคราว เดี๋ยวมันก็จบไปแล้ว  ตายไป ก็เอาไปไม่ได้  กับทรัพย์ในสวรรค์ ที่ตะกี้นี้พูด มันเป็นถาวรนิรันดร์ อยู่ไปตลอดกาลเลย ที่สวรรคสถาน  คือการได้เป็นผู้ชอบธรรม อยู่ในสวรรค์ ได้เป็นลูกของพรเจ้าเรียบร้อยแล้ว แล้วยังได้ทรัพย์สมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญที่ดีกว่า คือเกียรติสิริร่วมกับพระเยซูคริสต์ ซึ่งมีค่ามากมายมหาศาล มีค่านิรันดร์ มากกว่าทรัพย์สมบัติที่มองข้ามไป สละข้ามไป ไม่ให้ความสำคัญมากนัก ตอนอยู่บนโลกนั่นเอง เห็นหรือยัง? คือสะสมทรัพย์ไว้ในสวรรค์ ไม่สะสมทรัพย์ไว้บนโลก

จำพระเยซูพูดได้ไหม? พระเยซูพูดว่าผู้ที่มองข้าม หรือสละ ตรงนี้ภาษาเดิมเรียกว่ามองข้าม ผู้ที่มองข้ามทรัพย์สมบัติ หรือเรียกว่าสละทรัพย์สมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ บนโลกใบนี้ ไม่เห็นแก่โลกใบนี้ แต่เห็นแก่พระองค์ พระเยซู จะได้รับกลับคืน 100 เท่า หมายถึงได้รับกลับคืนมากมายมหาศาล บริบูรณ์ หมายถึงตรงนี้ เพราะฉะนั้น ขายทรัพย์สมบัติบนโลกใบนี้ให้หมดเลย ทิ้งให้หมดเลย แล้วมาซื้อไข่มุกเม็ดงาม คือพระเยซูคริสต์ ก็จะได้สิ่งที่ตัวเองขายไปทั้งหมด

“ขาย” ตัวนี้ ไม่ได้ขายสิ่งของ หมายถึงละไปก่อน สละไปก่อน เห็นความสำคัญน้อยกว่าพระเยซู เลือกพระเยซูไว้ สำคัญกว่า ได้พระเยซูได้มากกว่าสิ่งที่เราละไปตั้งเยอะแยะมากมาย เพราะว่าสิ่งที่ละทิ้งไปทั้งหมดนั้น กลับคืนให้กับเราเป็นของแถม เพราะสิ่งที่เราได้รับ เมื่อมาเชื่อพระเยซูคริสต์ คือเราได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้า เป็นผู้ชอบธรรม ส่วนสง่าราศี ที่จะได้รับทรัพย์สมบัติ ครอบครองร่วมกับพระเยซูคริสต์นั้น เป็นเหมือนของแถมเลย

เพราะว่าของแถมนี้ กลับกลายเป็นมีทรัพย์สมบัติในโลกวิญญาณ ที่เป็นของจริงตลอดชั่วนิรันดร์กาลเลย  ทรัพย์สมบัติบนโลกใบนี้ จะรวยขนาดไหน? จะมั่งมีขนาดไหน?  เทียบไม่ได้ จะมีชื่อเสียงขนาดไหน? ลาภ ยศ สรรเสริญมากขนาดไหน? เทียบกับทรัพย์สมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญตรงนี้ไม่ได้เลย  เพราะฉะนั้น เชื่อวางใจในพระเยซู กลายเป็นลูกของพระเจ้า ได้รับชีวิตนิรันดร์ ร่วมรับเกียรติกับพระเยซูคริสต์ชั่วนิรันดร์ จึงเป็นรางวัลที่เราลงทุนไปในโลกใบนี้ ลงทุน คือเราเห็นแก่พระเยซู มากกว่าการแสวงหาทรัพย์สมบัติบนโลกใบนี้ การแสวงหาทรัพย์สมบัติบนโลกใบนี้ ก็ทำไปตามหน้าที่ แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญก่อน มันหมายถึงอย่างนั้น

ตรงนี้ต่างหากที่เป็นเป้าหมายของการประกาศทั้งหมดของพระเยซูคริสต์ และเป็นเป้าหมายของความหมายของข้อพระคัมภีร์ที่เรามาวิเคราะห์ในวันนี้นั่นเอง

เพราะฉะนั้น  คำตอบของคำถามข้างบน ก็คือจงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วสิ่งทั้งปวงจะประทานให้กับท่านใช่ไหม? ถูกไหม? เพราะฉะนั้น ถ้อยคำตรงนี้ไม่สามารถใช้กับผู้เชื่อในพระเจ้าแล้วได้ โดยเฉพาะคนยิวในตอนนั้นที่พูด ไม่มีใครเชื่อสักคน เพราะยังไม่ถึงเวลา พระเยซูยังไม่ตายที่ไม้กางเขน ยังไม่เป็นขึ้นมาใหม่ ยังไม่มีผู้เชื่อสักคนหนึ่ง พูดกับชาวยิวที่ไม่เชื่ออย่างแน่นอน 100% อยู่แล้ว  เพราะฉะนั้น จึงไม่สามารถมาใช้กับคนที่เชื่อแล้วได้เลย ไม่สามารถเอามาพูดกับคนที่เป็นคริสเตียนได้เลย แม้แต่นิดเดียว เพราะพูดไป มันจะเสียหาย มันไม่ถูกต้องตามบริบท เพราะคนที่เป็นคริสเตียน เขาได้เชื่อในพระเยซูแล้ว ได้บังเกิดใหม่แล้ว ได้หาจนพบอาณาจักรสวรรค์แล้ว  ได้พบความชอบธรรมของพระองค์แล้ว

พบหรือยังคริสเตียน? พบแล้ว แล้วจะไปหาอะไรอีกล่ะ เจอแล้วก็เจอเลย ไม่ว่าคริสเตียนที่เป็นยิว หรือคริสเตียนต่างชาติ เขาไม่ต้องมาแสวงหาอีกแล้ว  เพราะว่าเขาได้พบแล้ว  เจอแล้ว ได้อยู่ที่นั่นแล้ว พบความชอบธรรมของพระองค์แล้ว แล้วยังได้รับเกียรติสิริพร้อมทรัพย์สมบัติในสวรรค สถานทั้งสิ้นร่วมกับพระเยซูคริสต์ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรคสถานเรียบร้อยไปแล้วในขณะนี้ ทันทีเมื่อเขาเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด จริงหรือไม่

เพราะฉะนั้น จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์เสียก่อน  จึงควรเป็นของผู้ที่ยังไม่เชื่อ  ไม่ว่าจะเป็นชาวยิวหรือไม่ใช่ชาวยิว เป็นคนต่างชาติก็ตาม ข้อพระคัมภีร์นี้  คำพูดของพระเยซูคริสต์นี้ ยังคงใช้ได้สำหรับเขาเหล่านั้นทั้งหมด คือจงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และความชอบธรรมของพระองค์เสียก่อน แล้วสิ่งทั้งปวงเหล่านั้น ทรัพย์สมบัติและสวรรค์จะประทานให้กับท่าน ในทันที พร้อมๆ กันเลย

ถ้าเอามาใช้กับผู้ที่ไม่เชื่อ มันตรงเป๊ะเลย คือพระเยซูกำลังจะบอกว่าจงแสวงหาสวรรค์ของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์เสียก่อน ที่ช่วยให้ท่านรอด และมีชีวิตอยู่นิรันดร์ได้ เพราะในขณะนี้ ท่านอยู่ในความพินาศ  วิญญาณของท่าน เป็นเหมือนวิญญาณที่เป็นมะเร็ง  รอคอยความตายอย่างเดียว วันใดที่วิญญาณท่านออกจากร่าง ท่านอยู่ในความตาย  ท่านเป็นมะเร็งอยู่ ท่านจะไปแสวงหาทรัพย์สมบัติเพื่ออะไร?  ในเมื่อท่านต้องตายอยู่แล้ว สิ่งที่ท่านควรจะทำ คือท่านควรจะไปหาหมอรักษามะเร็งก่อน  แล้วค่อยไปทำมาหากินทีหลัง  ถูกหรือไม่ คิดให้ดีๆ พูดกับมนุษย์คนไหนก็ได้

ยกตัวอย่างเช่น คนนี้ป่วย หมอบอกจะตายภายใน 2 เดือนนี้ แล้วยังไปทำมาหากิน เพื่อจะสะสมทรัพย์อะไรต่างๆ คงไม่มีใครทำอย่างนั้น พระเยซูกำลังพูดอย่างนี้แหละ เพียงแต่คนนั้นจะรู้ไหมว่าเขาป่วยถึงขนาดตาย สิ่งที่ต้องทำก่อน คือต้องรักษาตรงนี้ให้หาย แล้วค่อยไปหากิน ชีวิตต้องรักษาไว้ก่อน เช่นเดียวกันในโลกวิญญาณนี้หนักกว่านั้นอีก พระคัมภีร์บอกว่าในวิญญาณนั้น มนุษย์อยู่ในความพินาศ อยู่ในความตาย  และเมื่อร่างกายสิ้นสุดลง วิญญาณออกจากร่าง ก็อยู่ในความตายนั้น  เพราะฉะนั้น ก่อนที่ร่างกายจะสิ้นสุดลง รีบหาทางแสวงหาสวรรค์ อาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรม เป็นผู้ชอบธรรม ไม่ได้เป็นคนบาป ไม่ได้อยู่ในความพินาศอีกต่อไปก่อน แล้วทรัพย์สมบัติในสวรรค์ คือสง่าราศี การร่วมครองราชย์กับพระเยซูคริสต์ในสวรรคสถานนิรันดร์นั้น ก็จะเป็นของท่านด้วย

อยากจะฝากพี่น้องที่ยังไม่รู้จักพระเจ้า ยังไม่ได้เชื่อในพระเยซูคริสต์ได้ฟัง อันนี้เป็นของท่านแน่นอน จงแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้าและความชอบธรรมของพระองค์ก่อน แล้วสิ่งทั้งปวงที่ท่านอยากได้นั้น จะถูกประทานให้กับท่าน ไม่ว่าจะเป็นสง่าราศี  ลาภ ยศ สรรเสริญ ความแข็งแรง  ไม่มีน้ำตา ไม่มีความทุกข์ยากลำบากอะไรต่างๆ มันจะเป็นของท่านทั้งหมดเลย เป็นแพ็คเกจเดียว ได้ทีเดียว เมื่อท่านเปิดใจต้อนรับพระมาซีฮาห์  คือพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เป็นของท่านทุกคน ไม่ว่าท่านจะเป็นชาวยิวหรือไม่ใช่ชาวยิวก็ตาม  ที่ยังไม่ได้เปิดใจต้อนรับตรงนี้  เป็นข่าวสารที่มาถึงท่าน ในนามพระเยซู เอเมน พระเจ้าอวยพรครับ

 

***********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

 

เมื่อพูดถึงความรักของแม่ ท่านนึกถึงใคร? … นึกถึงพระเจ้า พระเจ้าเป็นผู้ใส่ความรักของพระองค์ให้กับแม่  แล้วมีเพศเดียว   สถานะเดียวในโลกนี้   ที่มีความรักที่ลึกซึ้ง   ที่เหมือนพระเจ้ามีต่อมนุษย์ เพราะเป็นเพศเดียวที่ให้กำเนิดลูก  นึกออกใช่ไหม?  คือพ่อให้กำเนิดจริง แต่พ่อไม่เห็นชัดๆ ต่างจากแม่ต้องตั้งท้องตั้ง 8-9 เดือน เขาเรียกว่าจากเนื้อของเนื้อ   จากเลือดของเลือด   จากกระดูกของกระดูก   คือแม่จะใกล้ชิดมาก  เพราะฉะนั้น จะเห็นความรักของพระเจ้าต่อมนุษย์ชัดมาก ในความรักที่อยู่ในเพศแม่

 

เพลง “ใครหนอ”  … จะเอาโลกมาทำปากกา และเอานภามาแทนกระดาษ  เอาน้ำหมดมหาสมุทรแทนหมึกวาด ประกาศพระคุณไม่พอ

นี่คือความรักที่แม่มีให้กับลูก  จนผู้คนเห็น  ซึ่งตรงนี้  ผมนึกถึงความรู้สึกของคนเป็นพ่อก็ตาม  คนเป็นลูกก็ตาม  เป็นแม่เองก็ตาม  จะรู้เลยว่าถ้อยคำเหล่านี้ มันใช่จริงๆ

ครูน้อย  สุรพล โทณะวณิก  ท่านแต่งเพลง (สนิทกันมาก)  ท่านบอกว่าแต่งเพลงนี้  จากการเห็นทุกอย่าง   เห็นชีวิต  เอาชีวิตประจำวัน  เอาความรักที่แม่ห่วงใยลูกมากขนาดไหน?  เขาเรียกว่าลูกในไส้  พ่อไม่สามารถบอกลูกในไส้ได้  แต่แม่พูดลูกในไส้  ลูกในท้อง  ท่านบอกว่าเอาคำต่างๆ เอามาจากอิริยาบท  หรือว่าชีวิตประจำวันของแม่  ความรักของแม่ที่มีต่อลูกทั้งหลาย  โดยเฉพาะในยุคสมัยก่อน  ตอนแต่งเพลงนี้ตั้งแต่ 2507

ท่านได้บอกว่านึกถึงภาพอย่างนี้  จริงๆ ทั้งเพลง  ผมเอาเฉพาะท่อนนี้มาให้ท่านเห็นว่า … “จะเอาโลกมาทำปากกา” … นึกถึงว่าแม่รักลูกขนาดไหน?  … “ประกาศพระคุณไม่พอ” … แม่มีการกางมุ้งนอน  ให้ดูหนัง 4 จอ  ที่เราคุยกัน  ตอนนั้นคือความเป็นจริง  แม่เป็นผู้กางมุ้ง  แล้วพาลูกไปนอน  สมัยก่อนไม่มีมุ้งลวดเหมือนปัจจุบัน  นอนต้องกางมุ้งกันยุง  แล้วก็ให้ลูกนอน  ดูแลยุงไม่ไต่  ไรไม่ให้ตอมอะไรประมาณนั้น

 

ทำไมผมเอาเพลงนี้มาให้ท่านได้เห็น  เพราะผมอยากให้ท่านเห็นความรักของพระเจ้าถึงบรรดามนุษย์ทั้งปวง  โดยที่ผ่านทางความรักของแม่ที่เราเห็นในปัจจุบัน  ที่ครูน้อย  สุรพลเห็น  แล้วเอามาแต่งเป็นเพลง  เขาเรียกว่าเป็นธรรมชาติของความรักที่พระเจ้าใส่ลงไปในผู้ที่เป็นแม่ทุกคน เป็นอย่างนี้หมดเลย

 

และในพระคัมภีร์เขียนไว้อย่างไร?  ผมเลยไปค้นพระคัมภีร์ที่เทียบความรักของพระเจ้าที่มีต่อบรรดามนุษย์ทั้งปวง โดยผ่านทางเพศแม่

อพยพ 19:4 บันทึกไว้อย่างนี้ … “พวกเจ้าเองได้เห็นสิ่งที่เรากระทำแก่ชาวอียิปต์แล้ว  และเห็นวิธีที่เราพาเจ้ามาเหมือนลูกนกอินทรีบนปีกแม่ของมัน  และนำเจ้ามาถึงเรา”

นี่พระเจ้ากำลังบอกถึงว่าพระองค์ทรงนำพาประชากรของพระองค์อย่างไร? เหมือนลูกนกอินทรีบินบนปีกแม่ของมัน  คือแม่กางปีกออก  แล้วลูกแปะไว้ข้างหลัง  บนปีก  แล้วไปเลย  ท่านกลัวอะไร?  พระเจ้ากำลังถามท่านว่าท่านกลัวอะไร? ตอนนี้ ท่านอยู่บนปีกของพระเจ้า ท่านกลัวอะไร?

มีอีกอันหนึ่ง   อันนี้สะใจมากเลย   อ่านแทบร้องไห้เลยนะ  โฮเซยา 13:8 ดูสิ พระเจ้าตรัสไว้อย่างนี้เลยนะ พระเจ้าตรัสว่า … “เหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป   เราจะเข้าโจมตีและฉีกพวกเขาออก   เราจะเป็นดั่งราชสีห์ที่กลืนกินพวกเขา   สัตว์ป่าจะฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้นๆ”

นี่หมายถึงศัตรูของลูกของพระเจ้า  พระเจ้าจะปกป้องลูกของพระองค์  จากศัตรูที่มาทำร้ายลูก  เป็นเหมือนแม่หมีที่รักลูกมาก แล้วลูกถูกขโมยไป  คุณเคยดูสารคดี หมีกริซลี  เขาบอกหมีกริซลีดุมาก  เวลาไปถ่ายรูป ต้องระวังมากๆ แต่ถ้าบอกว่าถ้ามันตกลูก ขณะที่มันเลี้ยงลูกอยู่นะ ต้องไปไกลๆ เลย มันจะโกรธ มันจะเกรี้ยวกราดมากๆ มันจะหวงและห่วงลูกของมันมาก มันจะทำร้าย แบบไม่เลือกหน้า

เหมือนแม่หมีที่ถูกขโมยลูกไป เราจะโจมตี และฉีกพวกเขาออก ฉีกศัตรูของลูกออกไป เรากลัวอะไร ตอนนี้เราประสบปัญหาอะไรบ้าง เรากลัวอะไรไหม? ความจนจะมาฉีกเราเหรอ สุขภาพร่างกายจะทำร้ายเราใช่ไหม? นรกจะมาทำร้ายเราหรือเปล่า? มารซาตานจะทำร้ายเราหรือ?

พระเจ้าบอก …

“เราจะปกปักษ์พวกเจ้า เหมือนแม่หมีที่ปกปักษ์ลูก เราจะฉีกศัตรูของเจ้าออกเป็นชิ้นๆ”

พระเยซูมาช่วยลูกๆ ทุกคน คือมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ให้รอดจากบาป ไม่ต้องลงนรกใช่ไหม? แล้วเขาไม่เข้าใจ บรรพบุรุษของเราสมัยนั้น คือสมัยอิสราเอล 2,000 ปีก่อนนั้น เขาไม่เข้าใจ พระเยซูจึงระบายอารมณ์ออกมาว่า …

“โอ … เยรูซาเล็มเอ๋ย เจ้าผู้เข่นฆ่าเหล่าผู้เผยพระวจนะ และเอาหินขว้างบรรดาผู้ทรงส่งมาหาเจ้า เราปรารถนาอยู่เนืองๆ ที่จะรวบรวมลูกๆ ของเจ้ามา เหมือนแม่ไก่ที่กกลูกๆ ไว้ใต้ปีก แต่เจ้าไม่ยอมเลย เราต้องการเข้ามาช่วยมนุษย์ทั้งหลาย รวมทั้งลูกหลานของเจ้าเยอะแยะมากมาย ให้ได้รับความรอด แต่เจ้าไม่ยอมเลย”

และพระองค์พูดถึงเราทั้งหลาย  มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้  ใช้อะไรแทนลูกๆ ที่เราจะรวบรวมมาเหมือนแม่ไก่ที่จะมาปกไว้ด้วยปีกของมัน ให้เราเข้ามาซุกอยู่กับพระองค์ นี่คือความรักของพระเจ้าที่มีต่อเรา เหมือนไหม? เหมือนเด๊ะ แล้วธรรมชาติ ความรักชนิดนี้ พออ่านปุ๊บ เรารู้ทันที เพราะว่าเป็นธรรมชาติของความรักที่อยู่ในเพศแม่ นั่นเอง

เปิดลิ้งค์เพลงนี้ ฟังด้วยกันนะครับ  https://www.youtube.com/watch?v=rU6NQNHGRkY

พระเจ้าอวยพรครับ