คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  4  ตุลาคม  2020

 เรื่อง “รอดโดยพระคุณ ความประพฤติไม่สำคัญอย่างนั้นหรือ?” ตอน 2

โดย  นคร  เวชสุภาพร

 

ต่อจากสัปดาห์ที่แล้ว ในหัวข้อเรื่อง “รอดโดยพระคุณ ความประพฤติไม่สำคัญอย่างนั้นหรือ?” หลังจากที่ท่านได้ฟังคำบรรยายครั้งที่แล้ว ถ้าวันนี้มีใครถามท่านประโยคนี้ ท่านว่าท่านตอบได้ไหม?  พอตอบได้ไหม? คิดว่าน่าจะตอบได้แล้วนะ ใครมาถามท่าน …

“เป็นคริสเตียนก็สบายสิ ไม่ต้องไปรับผิดชอบอะไรบนโลกใบนี้ จะทำอะไรก็ได้  สบาย ทำบาป ก็ไม่ต้องรับผิดชอบ ดี”

ท่านสามารถตอบได้แล้วนะ

คำตอบตามพระคัมภีร์ คือสำหรับผู้ที่เชื่อพระเยซูคริสต์ คือผู้ที่เชื่อด้วยปาก  รับเชื่อด้วยหัวใจ ในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ ความประพฤติและการกระทำทุกอย่าง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับความรอดเลย  ความเชื่อล้วนๆ ในโลกวิญญาณ แต่จะมีผลต่อการดำเนินชีวิตของคนๆ นั้น บนโลกใบนี้เท่านั้น ต้องจำเอาไว้ให้ดีๆ

ในเรื่องของความจริงของพระเจ้าที่เกี่ยวกับความรอด โดยพระคุณในพระเยซูคริสต์ มันมีหลักการ มีพื้นฐานอยู่แค่นี้ ที่ท่านควรจำเอาไว้ ถ้าท่านจำได้ และมีพื้นฐานแค่นี้เอง ท่านสามารถที่จะตอบอะไรใครก็ได้ ตอบตัวเอง ตอบคนที่ถาม ไม่ว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เชื่อว่าความหวังใจของท่านในพระเยซูคริสต์ คืออะไร?

หลักการพื้นฐานของพระเจ้า เรื่องเกี่ยวกับความรอด โดยพระคุณ รอดจากการถูกพิพากษาลงโทษ เนื่องจากการกระทำผิดบาป  ที่บอกว่าความรอดนี้ เป็นความรอดโดยพระคุณ ผ่านทางความเชื่อ ไม่ใช่โดยการพยายามสะสมประพฤติดี ความจริงตรงนี้ มีหลักการพื้นฐาน คือมนุษย์ไม่สามารถที่จะทำความดีได้ 100% ครบถ้วนบริบูรณ์ ตามเกณฑ์ของพระเจ้า คือไม่ทำบาปเลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้แต่นิดเดียว แม้แต่จุดเดียว  มนุษย์จึงไม่สามารถทำตัวเองให้บริสุทธิ์เพียงพอ ตามมาตรฐานของพระเจ้าได้ ดังนั้น จึงไม่สามารถที่จะอยู่ร่วมกับพระเจ้าในสวรรค์ได้

นี่คือความจริงของพื้นฐาน หลักการของพระเจ้า เรื่องเกี่ยวกับความรอด  โดยพระคุณ จึงมีอยู่เพียงทางเดียวเท่านั้น คือมนุษย์ต้องเกิดใหม่เท่านั้น เหมือนที่เราคุยกันเล่นๆ  บ่อยๆ ว่าต้องเกิดใหม่ เรารู้ว่าคนนี้เขาร้องเพลงเป็นอย่างไร? เขาไม่มีพรสวรรค์ ไม่มีแนวโน้มที่จะเป็นนักร้องได้เลย ร้องเพี้ยนตลอด แล้วเขาบอก เขาอยากเป็นนักร้อง เราก็จะบอกว่า … “อย่างนี้ต้องไปเกิดใหม่” … อย่างนั้นมันถูกแล้ว

หรือเห็นคนนี้นิสัย กินไม่เลือก กินจนอ้วนตุ๊ต๊ะ บอกอยากลดน้ำหนัก ทำมากี่ครั้งแล้ว 10 กว่า 20 ครั้ง ตั้งใจลดทุกที แต่ไม่เคยลด  แล้วจะลดได้อย่างไร กินอย่างนี้  เราก็บอกว่า …

“อยากจะลด ต้องไปเกิดใหม่ซะ”

เราพูดกันเล่นๆ แต่มันเป็นจริง  สำหรับพระเจ้าแล้ว เรารู้ว่าเราทำไม่ได้หรอก เราทำให้ตัวเองสะอาดหมดจด ไม่ทำบาปสักครั้งหนึ่ง  เป็นไปไม่ได้   เมื่อไม่ได้  ก็ต้องไปเกิดใหม่ พระเจ้าบอกเกิดใหม่สิ แต่พระเจ้าไม่ได้พูดเล่น  พระเจ้าพูดจริงๆ พระเจ้าทำจริง คือ …

“ลูกเอ๋ย ลูกต้องเกิดใหม่เท่านั้น ลูกจึงมาอยู่ในสวรรค์ได้”

เหมือนกัน มนุษย์ทุกคนเกิดมาเป็นคนบาป โดยธรรมชาติ คือเกิดมาบาป  มันไม่ใช่ทำบาป แล้วถึงเป็นคนบาป แต่เป็นคนบาปแล้ว ถึงทำบาป มันกลับกันนะ นี่คือหลักการ ต้องรู้ว่าเราเป็นคนบาป เพราะเราเกิดมาบาป จะได้ไปแก้ในจุดที่ถูกไง เราเกิดมาบาป ไม่ใช่เราทำบาป  แล้วเรากลายเป็นคนบาป แต่เราเกิดมา ก็บาปแล้ว ยังไม่ได้ทำอะไรเลย

เพราะฉะนั้น การจะทำตัวเองให้หายบาป พ้นจากบาป  ด้วยตัวเอง  มันจึงเป็นไปไม่ได้  เพราะตัวเองเกิดมาบาป เพราะฉะนั้นมีอยู่ทางเดียว  ก็ต้องไปเกิดใหม่ นี่คือหลักการ

ซึ่งพอพูดถึงเกิดใหม่ มนุษย์ทุกคนก็ไม่สามารถเกิดใหม่ด้วยตัวเองได้  เป็นไปไม่ได้  พระเจ้าจึงประทานผู้ช่วยให้รอด ผู้ที่จะมาทำให้มนุษย์คนนั้นเกิดใหม่ได้ ซึ่งเราก็รู้แล้ว ผู้นั้น ก็คือพระบุตร คือพระเยซูคริสต์

แล้วเราก็รู้ดีว่าถ้าเราจะเกิดใหม่ได้ มันต้องทำอะไรก่อน พระคัมภีร์ก็สอนเรา  หรือตามหลักธรรมชาติ เราก็รู้แล้ว ต้นข้าวก่อนที่มันจะโตได้ เมล็ดมันต้องเน่าก่อน  มันต้องตายก่อน  แล้วมันถึงจะงอกเป็นต้นใหม่มา มนุษย์จะเกิดใหม่ได้ มันต้องตายก่อน  ไม่ตาย แล้วจะเกิดได้อย่างไร?  นี่คือหลักการธรรมชาติ พระเจ้าจึงประทานผู้ช่วย คือพระเยซูมาเป็นต้นแบบของการตาย และเกิดใหม่

ถ้าผมยกตัวอย่างให้ง่ายๆ ก็คือประทานพระเยซูคริสต์มา เป็นต้นแบบ ก็คือเหมือนกับตอนนี้ เขานิยมรถไฟฟ้า เริ่มต้นใช้รถไฟฟ้ากัน ไม่ใช้รถใช้น้ำมันแล้ว โพลูชั่นเยอะ ใช้รถไฟฟ้า ท่านรู้ไหมว่าเขาเตรียมการเรื่องนี้  เขาคิดค้นเรื่องนี้มาหลายสิบปี และอาจจะเป็น 10 ปีที่แล้วก็ได้  หรือ 20 ปีที่แล้วก็ได้ เขาเริ่มต้นสร้างรถต้นแบบขึ้นมา ปรับปรุงรถต้นแบบ จนใช้ได้เรียบร้อย ต้องเป็นอย่างนั้น เขาเรียกว่ารถตัวอย่าง รถต้นแบบ พอโอเค เรียบร้อยปุ๊บ เขาเอาต้นแบบนั้นเป็นตัวตั้ง จากนี้ไปใช้เครื่องผลิต ตามแบบนี้หมดเลย ออกมาเหมือนกันหมด ใช้งานได้

พระเยซูคริสต์ พระเจ้าประทานให้มาเป็นต้นแบบของมนุษยชาติ โดยการตาย เพื่อเป็นต้นแบบให้กับเราที่ไม้กางเขน  ถูกฝังอยู่ในอุโมงค์และเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 เกิดใหม่ เพราะฉะนั้น ทุกคนที่เชื่อวางใจในพระบุตร พระเยซูนี้ คือข่าวดี ก็จะเข้าสู่ขบวนการเดียวกันกับต้นแบบ ก็คือกับพระเยซูคริสต์ ก็คือตายต่อบาป เคลื่อนเข้าไปสู่อุโมงค์ จากอุโมงค์เคลื่อนไปสู่การเป็นขึ้นจากความตาย  เกิดใหม่ นั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า  พอจะเห็นไหม? เหมือนรถต้นแบบเมื่อตะกี้นี้ รถคันที่สองต่อไปจนถึงคันที่ล้าน ที่จะผลิต ก็จะเหมือนต้นแบบ คือเคลื่อนเข้าไปสู่การใส่เครื่อง เคลื่อนเข้าไปสู่การใส่ประตู เคลื่อนเข้าไปสู่การใส่ยางล้อ หรืออะไรก็ตาม จนสุดท้ายออกมาใช้ไฟฟ้า ขับเคลื่อนได้  จากรถเคยใช้น้ำมัน เป็นรถใช้ไฟฟ้า เหมือนรถเกิดใหม่

เพราะฉะนั้น คนที่เชื่อในข่าวดีของพระเยซูต้องตามพระองค์ไปที่ไม้กางเขน แล้วก็ร่วมขบวนการเดียวกับที่พระองค์ทรงเป็นต้นแบบกระทำให้เรียบร้อยแล้ว คือตาย ฝังและเป็นขึ้นมาใหม่ และนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน เป็นลูกของพระเจ้า  พระเยซูจึงพูดก่อนที่จะกระทำสิ่งนี้ ที่ไม้กางเขน บอกว่า …

“พวกท่านทั้งหลาย จงแบกกางเขน และตามเรามา”

คนก็นึกว่าแบกกางเขน ต้องรับภาระ เหนื่อย พยายาม ไม่ใช่ มาตายด้วยกัน  เราจะทำเป็นตัวอย่าง ท่านแบกกางเขน และตามเรามา ตามเราไปที่ไม้กางเขน เพื่อว่าพอท่านแบกกางเขน ตามเรามาแล้ว แค่นั้นพอแล้ว ที่เหลือ ท่านจะได้หายเหนื่อย และเป็นสุข อันนี้เรามาสอนกัน แบกกางเขน แล้วตามเรามา  เพื่อท่านจะได้แบกหนักขึ้นกว่าเก่าอีก ก่อนเชื่อ แบกอะไรก็ไม่รู้ พอมาเชื่อพระเจ้า แบกกางเขนเพิ่มเติมเข้าไป หนักขึ้นกว่าเดิมอีก ไม่หายเหนื่อย แล้วก็ไม่เป็นสุข ทุกข์มากขึ้น เครียดมากขึ้น

นี่คือหลักการ  ในการที่บอกว่าความรอดของพระเจ้าไม่ได้เกี่ยวกับการกระทำ ไม่ได้เกี่ยวกับความประพฤติ หรือการสะสมความดี ไม่ใช่กระทำดี แล้วได้ดี ไม่ใช่ นี่คือหลักการของพระเจ้าที่บันทึกเอาไว้ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ล ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น เราจะเห็นชัดเจน  เพราะทางโลกวิญญาณ คือโลกที่เป็นจริงๆ มากกว่าโลกวัตถุที่เราเห็นอยู่นี้ เยอะแยะมากมาย โลกวัตถุที่เราเห็นอยู่นี้ มันอยู่ชั่วคราว มันตั้งอยู่ และมันดับไป มันจะสูญไป  แต่โลกวิญญาณมันตั้งอยู่ และมันจะตั้งอยู่อย่างนี้ นิรันดร์กาล

วิญญาณตัวจริงๆ พร้อมความคิดจิตใจใหม่ที่พระเจ้าได้สร้างขึ้นใหม่ ได้ให้บังเกิดใหม่กับผู้เชื่อ วิญญาณนี้  ทั้งวิญญาณ ทั้งใจใหม่ ในพระคัมภีร์บอกว่าพอเราเกิดใหม่ คิดให้ดีๆ นะ เราเกิดใหม่ในพระเยซู วิญญาณใหม่ ที่ได้เกิดใหม่ สะอาด หมดจด บริสุทธิ์ พระเจ้าได้ทรงประทานความคิด จิตใจ หรือเรียกว่าใจใหม่ให้กับเราด้วย ซึ่งเป็นใจที่เหมือนพระเยซู คิดเหมือนพระเยซูเลย ให้กับวิญญาณนี้

วิญญาณและความคิดจิตใจจะอยู่ตลอดไป และพระคัมภีร์บอกว่าวิญญาณและความคิดจิตใจที่ได้ใหม่มาจากพระเจ้า  ที่เกิดใหม่ในพระเจ้า ที่บริสุทธิ์เหมือนพระเยซู พระคัมภีร์บอกว่าเป็นวิญญาณที่เชื่อมสัมพันธ์ต่อเป็นเนื้อเดียวกันกับวิญญาณของพระเยซูคริสต์ คือเชื่อมกันเลย

ผมจะพยายามอธิบายให้ฟังช้าๆ แต่พอท่านเข้าใจ มันมีอยู่เพียงนิดเดียว ไม่ถึงนาที ท่านก็รู้ ความคิดท่าน คืออะไร?  แต่เวลาอธิบายต้องค่อยๆ ใจเย็นๆ วิญญาณที่เราได้เกิดใหม่ ที่เข้าไปสู่ขบวนการสร้างใหม่ ในพระเยซูคริสต์ คือพระเจ้าได้เอาวิญญาณเก่า สกปรกเหล่านั้น เข้าสู่ขบวนการสร้างใหม่ ขบวนการปั้มออกมาใหม่ …

ขบวนการที่ 1 คือขบวนการบังเกิดใหม่ โดยใส่ตัวเก่าเราไปที่พระเยซูคริสต์ที่ไม้กางเขน จะได้ตายพร้อมพระองค์ และเคลื่อนต่อมา

ไปสู่ขบวนการที่ 2  คือฝังไว้ในอุโมงค์

ไปสู่ขบวนการที่ 3 คือการเป็นขึ้นจากความตาย เพราะเราอยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว

ไปสู่ขบวนการที่ 4 คือการได้แต่งตั้งให้นั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน

เห็นไหม? 4 ขบวนการนี้ เป็นไปตามเป๊ะๆ หมด โดยที่เราไม่ต้องทำอะไร?  เพราะพระเจ้าจับตัวเก่าเราเข้าไปสู่ขบวนการสร้างใหม่  ใน 4 ขั้นตอนนี้ ถามว่าคืออะไร?

(1) ตายที่ไม้กางเขน ร่วมกับพระเยซู

(2) ถูกฝังไว้ในอุโมงค์ ร่วมกับพระเยซู

(3) ได้เป็นขึ้นจากความตาย ร่วมกับพระเยซู

(4) ได้ถูกแต่งตั้งให้นั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ร่วมกับพระเยซู

ถ้าท่านเห็นภาพชัดเจนเหล่านี้ ท่านจะตอบได้ ท่านจะเข้าใจว่าความรอด โดยพระคุณ ไม่ใช่ความประพฤตินั้น มันหมายถึงอะไร? และเรานั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถานพร้อมกับพระเยซู เราก็รู้ว่าพระเยซูนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรค์สถาน เพราะฉะนั้น เราก็อยู่ในสวรรค์ด้วยสิ ก็ใช่นะสิ ก็เราอยู่ในสวรรค์แล้ว

ซึ่งในสวรรค์นี้  พระคัมภีร์บางครั้ง ก็ใช้คำว่าในพระคริสต์ พอเราเกิดใหม่ เราก็อยู่ในอาณาจักรหนึ่งที่เรียกว่าอาณาจักรพระคริสต์ หรือในพระคริสต์ ในแสงสว่าง ไม่ใช่อาณาจักรความมืด  ไม่ใช่ในอาดัม ซึ่งแต่ก่อนนี้ ตัวเก่าเรายังอยู่ ถ้าตามที่ยกตัวอย่างเมื่อตะกี้ ก็คือรถที่ใช้น้ำมันโบราณนั้น อยู่ในอาดัม แต่รถที่ใช้ไฟฟ้า อยู่ในพระคริสต์ พอนึกภาพออกนะ

ในพระคัมภีร์บอกว่าเราเชื่อมสัมพันธ์กับพระเจ้า กับพระเยซู จริงๆ มันมากกว่าเชื่อมอีก คือรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน  แยกกันไม่ออกเลย โดยที่พระคัมภีร์ยกตัวอย่างอย่างนี้ บางคนบอกว่าอยากจะมีพระเยซู ให้เต็มล้นในชีวิต บางคนบอกว่าอยากจะทำเหมือนพระเยซู บางคนบอกว่าขอให้เหมือนพระเยซู แต่ในพระคัมภีร์บอกว่าวิญญาณของท่านเชื่อมกับวิญญาณของพระเยซูเป็นหนึ่งเดียวกัน

ยกตัวอย่าง เป็นหนึ่งเดียวกัน ถึงขนาดพระเยซูเป็นศีรษะ แล้วท่านเป็นร่างกาย เป็นอวัยวะชิ้นหนึ่งในร่างกายของพระเยซูคริสต์ ท่านลองคิดดูสิว่าเราจะไปไหนไปด้วยกันไหมล่ะ สมมติว่าผมพูดอยู่กับท่านตอนนี้ ร่างกายผมอยู่บ้าน ตอนนี้ผมมีแต่หัวห้อยอยู่ หัวอยู่ที่นี่ ร่างกายอยู่ที่บ้าน  มันเป็นไปไม่ได้ แล้วร่างกายคืออะไร?  ร่างกายคือมีส่วนประกอบทั้งหมด เป็นอวัยวะต่างๆ นั่นแหละ คือผู้เชื่อทั้งหลายทั้งหมด พระคัมภีร์ยกตัวอย่างชัดเจนว่าเราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ ด้วยการบังเกิดใหม่เท่านั้น

เพราะฉะนั้น ด้วยการกระทำดี สะสมความดีมากๆ มาเชื่อพระเจ้าแล้วสะสมความดี อธิษฐานเยอะๆ ไม่ใช่อธิษฐานไม่ดีนะ ผมกำลังจะบอกให้ท่านฟังว่ามันได้ผลกับโลกใบนี้ แต่มันไม่ได้ผลกับโลกวิญญาณเด็ดขาด เพราะนี่คือหลักการของพระเจ้าในเรื่องโลกวิญญาณ มันเกิดผลได้ ก็ต้องมีเหตุเกิดขึ้นอย่างนี้ มันมาจากความเชื่อ ในพระเยซูคริสต์เท่านั้น ก็ต้องบอกว่ามาจากความเชื่อในพระเยซูคริสต์เท่านั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับการกระทำของเราเลย ไม่ว่าเราจะสะสมความดี ประพฤติสิ่งที่ดีมากๆ ก็ตาม มาเชื่อพระเจ้า แล้วอธิษฐานมากๆ  ถวายทรัพย์มากๆ ดีไหม? ดี มาโบสถ์เป็นประจำดีไหม? ดีหมด แต่มันไม่ได้สามารถทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าได้มากขึ้น มันไม่มีดีกว่านี้แล้ว  เราเป็นร่างกายของพระเยซูคริสต์ ไม่มีมากกว่านี้แล้ว เราเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้า  ไม่มีมากกว่านี้แล้ว เพียงแต่เรารับรู้ได้มากขึ้น ถ้าเราอธิษฐานได้มากขึ้น  ถ้าเราไปโบสถ์มากขึ้น  ถ้าเราให้เวลากับพระเจ้ามากขึ้น เราก็เรียนรู้จักตัวเราเองว่าสถานะตัวเราเอง เป็นอะไรในโลกวิญญาณ เขาเรียกว่ารับรู้พระคัมภีร์ของพระเจ้า เรื่องข่าวดีของพระเจ้า เมื่อมาเชื่อพระเจ้าแล้ว จึงไม่มีการบังคับ ต้องทำอันนั้น ต้องทำอันนี้ แต่มีอย่างเดียว คือ “จงรับรู้” ว่าท่านคือใคร? ท่านเป็นอย่างไร? พระเจ้าทำให้ท่านอย่างไรแล้วบ้าง? แล้วการรับรู้นั้น ก็คือโดยการกระทำนั้นไง หลักการมันคืออย่างนี้

เราเข้าใจผิด เราคิดว่าหลักการ ก็คือความประพฤติเป็นใหญ่ ไม่ใช่ การบังเกิดใหม่ โดยความรอด เป็นใหญ่ พระคุณเป็นใหญ่ก่อน เสร็จแล้วการกระทำค่อยตามมา และเราก็รู้ว่าการกระทำนั้น ไม่ได้  เพื่อความรอดจะมาถึง ไม่ใช่ เพื่อเราจะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าได้มากขึ้น ไม่ใช่ แต่การกระทำที่ถูกต้อง ตามที่พระเจ้านำไป เพื่อให้เรารับรู้ว่าเราเป็นใคร? เราอยู่บนโลกใบนี้ เราจะได้พรเยอะ มากกว่าที่เราจะไม่รู้ว่าเราเป็นใคร? ถ้าท่านอยู่ในประเทศไทย แล้วท่านไม่รู้ว่าท่านเป็นคนไทย ท่านคิดดู ท่านเสียอะไรไปเยอะเท่าไร?  ท่านไม่รู้จักใช้สิทธิ์โน้น สิทธิ์นี้ ท่านคิดว่าท่านต้องหลบๆ ซ่อนๆ  นึกว่าเป็นคนต่างชาติ เดี๋ยวตำรวจมาจับ ไม่มีใบต่างด้าว ท่านไม่กล้าทำอันนั้น อันนี้ แต่ทุกวันนี้ที่ท่านกล้าทำอันนั้น อันนี้  อย่างสง่าผ่าเผย ก็เพราะท่านรู้ว่าท่านเป็นคนไทย ลองดูคนต่างชาติสิ คนต่างชาติที่ไม่ใช่คนไทย  ที่อยู่ในประเทศไทย ก็ต้องระมัดระวัง ไปไหนทีต้องเอาพาสปอร์ตติดตัวมา หรือบางคนไม่ได้ทำพาสปอร์ต ก็ยิ่งกลัวใหญ่ หมดอายุขออนุญาตการทำงาน หรือบางคนหลบเข้ามาด้วยซ้ำไป ไม่ถูกกฎหมาย ยิ่งต้องกลัวใหญ่เลย ไปไหนทีก็ต้องระแวง

เหมือนกัน เมื่อท่านเชื่อในพระเจ้าแล้ว ท่านเกิดใหม่แล้ว  พระเจ้าก็จะนำท่าน ให้เรียนรู้จักว่าพระคุณของพระเจ้าที่ให้ท่านเกิดใหม่นั้น มันคืออะไร? ท่านเป็นใครแล้ว อย่างไงล่ะ เพราะฉะนั้น ความประพฤติสำคัญไหม?  มันก็สำคัญ แต่มันไม่ได้สำคัญที่สุด มันสำคัญ เพื่อให้เราดำเนินชีวิตบนโลกนี้อย่างมีความสุข มีสันติสุขมากขึ้น และอยู่ในน้ำพระทัยมากขึ้นนั่นเอง

ตราบใดก็ตามที่เรายังมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้  ตราบนั้น เราจงรู้ว่าไม่ว่าเราจะประพฤติอะไรก็ตาม ถ้าเราเชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ และเข้าไปอยู่ในขบวนการ ผ่านขบวนการสร้างใหม่ เกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์ คือตาย  ฝัง  เป็นขึ้นมาในวันที่ 3 และนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรค์สถานเรียบร้อยแล้ว  ตราบนั้น เราก็เป็นลูกของพระเจ้า  และเป็นอย่างนี้ตลอดไป  การกระทำอะไรก็ตามบนโลกใบนี้ ไม่สามารถมาเปลี่ยนแปลงตรงนี้ได้เลย

เพราะเรากับพระเยซูคริสต์ เป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นร่างกายเดียวกัน เป็นร่างกายกับศีรษะ เพราะฉะนั้น ถ้าเราบอกว่าเราทำอันนี้ แล้วเราทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องนี้  เราทำบาปไป ทำให้เราตกนรก  พระเยซูก็ตกนรกไปพร้อมกับเราด้วย เพราะว่าร่างกายไปอยู่ในนรก แล้วศีรษะจะไปอยู่บนสวรรค์ได้อย่างไร? ท่านพอมองเห็นภาพไหม?

เพราะถ้าท่านเข้าใจตรงนี้ ท่านจะเห็นชัดเจน  โดยเฉพาะคนที่เชื่อพระเจ้ามานานๆ บางครั้ง การแนะนำ การบอก และโลกนี้แนะนำ  มันจะเน้นไปที่การกระทำมากจนเกินเลย จนทำให้ข่าวดีของพระเยซูด้อยลงไป จนในที่สุด ข่าวดีของพระเยซูคริสต์กลายเป็นเรื่องของศาสนาหนึ่ง …

“ทำดีแล้วได้ดีนะ พระเยซูจะช่วยให้เราทำดี  และจะได้ได้ดี”

คือมันถูก แต่มันต้องถูกในหลักการนี้  ที่กำลังอธิบาย หลักการของพระเจ้า เราต้องมั่นใจว่าพระเยซูเป็นศีรษะและเราเป็นร่างกายของพระองค์ บริสุทธิ์ สะอาด ศักดิ์สิทธิ์เหมือนพระเยซู ศีรษะเป็นอย่างไร? ร่างกายก็เป็นอย่างนั้น ในโลกวิญญาณ เราเป็นความสว่าง พระเยซูบอกท่านเป็นความสว่าง เป็นความดีงาม ไม่บาปเลยแม้แต่นิดเดียว นี่ไง ตรงไหมหลักการของพระเจ้า ตรงหมดเลย โดยพระคุณอย่างเดียวล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการกระทำของเราเลย

ขณะที่ท่านว่ากล่าวคนด้วยความหงุดหงิด ด้วยความเห็นแก่ตัว รู้ว่าทำร้ายคนอื่นเขา ในขณะเดียวกัน ในโลกวิญญาณ ถ้าท่านวางใจในพระเยซู และเชื่อในพระเยซูแล้ว ผ่านขบวนการการเกิดใหม่แล้ว  ในขณะนั้น ท่านก็เป็นความดี เป็นความบริสุทธิ์ เป็นความสะอาด เป็นความรัก เป็นความสว่าง เพียงแต่ดับความสว่างไว้ชั่วคราว ไม่ปล่อยออกมาตอนนั้น ปล่อยเอาความมืด จากความคิดเดิมๆ ออกมา

เพราะฉะนั้น ตราบใดที่เรายังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เรายังได้รับกิเลสตัณหาทางความบาป ทางฝ่ายเนื้อหนัง และความคิดเก่าๆ ของเรา ก่อนที่จะถูกสร้างใหม่ มันยังวนเวียนอยู่ เหมือนกับซอฟแวร์ของคอมพิวเตอร์เก่า ได้รับเครื่องใหม่มาแล้ว แต่ของเก่ายังอยู่  ต้องทำการเอาของเก่าออกไป แล้วใส่อันใหม่เข้ามา พระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์จึงต้องการ พยายามให้เราเปลี่ยนแปลงความคิดจิตใจเสียใหม่ อย่าคิดแบบเดิมๆ อิทธิพลของโลกใบนี้ จะกระตุ้นผ่านทางกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ซึ่งความคิดกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ตามระบบของโลกนี้ มันอยู่ตรงกันข้ามกับพระเจ้า  อยู่ตรงกันข้ามกับพระเยซู มันเป็นศัตรูกัน

เพราะฉะนั้น ตราบใดที่เรายังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ แน่นอนที่สุด คือโลกนี้ ระบบของโลกนี้เป็นศัตรูกับเรา “เรา” คือวิญญาณของเราข้างใน และจิตใจของเราที่ได้บังเกิดใหม่ และเราต้องการถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยร่าวกายนี้ ร่างกายนี้เรามอบให้พระเจ้า เราตั้งใจจะทำอย่างนี้ แต่โลกนี้มันต่อต้านกับเรา  นี่คือหลักการ

เพราะฉะนั้น เรามีโอกาสทำผิดพลาดไปหลายครั้งเลย เพราะเดินไปสู้กันอยู่ตลอดเวลา ล้มลุกคลุกคลาน แต่ล้มไป พระเจ้าบอกลุกขึ้นมาใหม่ แล้วก็กลับมาที่เดิม ในความจริงของพระเจ้าว่าเราเป็นใครในพระเยซูคริสต์ เดินๆ ไป ล้มลงไปใหม่ ก็ลุกขึ้นมา แค่นั้นเอง ในขณะที่เรากำลังล้มๆ ลุกๆ พระวิญญาณที่สถิตอยู่ข้างในวิญญาณของเรา และพระเยซูคริสต์ที่เป็นศีรษะของเรา ผ่านทางพระวิญญาณ คอยเป็นพี่เลี้ยงที่กำลังสอนเราด้วยความรัก แนะนำด้วยความรัก …

“ลูกอย่างนี้อย่าทำ อภัยให้เขาเถอะ ไปโกรธเขา เราเสียไปด้วย ฉายแสงความรัก ฉายแสงความสว่างนี่ไง วิญญาณเราเต็มไปด้วยความสว่าง มีพลังอยู่ ฉายแสงนี้ออกไป”

ปลอบโยนจิตใจเรา ถ้าเรามีความทุกข์ นี่ไง หลักการในการดำเนินชีวิตของผู้เชื่อทั้งหลาย  และพระวิญญาณต้องการให้เราทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า  ซึ่งพระวิญญาณ ก็ทรงทราบดีว่าเราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า และนำเราไปในทางความรักอยู่เสมอ  ไม่ใช่พอเราทำผิดไป …

“จะลงโทษแก”

จำไว้เสมอเลยว่าดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เมื่อเราเชื่อพระเจ้าแล้ว เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เกิดใหม่แล้ว พระเจ้าอยู่ข้างเราเสมอ พระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระเยซู พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ข้างเราเสมอ อยู่พวกเดียวกับเรา มีอีกพวกหนึ่งที่อยู่ข้างนอก คือพวกมาร และใช้ระบบของโลกใบนี้ทุกอย่าง รวมทั้งมนุษย์ด้วย ที่ยอมให้มันมีอิทธิพล มาต่อต้านกับเราเสมอ เราต้องรู้ตรงนี้  แต่ที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเรา  ไม่เคยคิดที่จะลงโทษอะไรเราเลยแม้แต่นิดหนึ่ง เข้าใจเราดี และค่อยๆ หนุนใจเรา  ค่อยๆ พาเราเดินทีละนิดทีละหน่อย

พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ด้วยในวิญญาณของเรา จะสอนเรา คอยแนะนำเรา ด้วยความรัก ความอบอุ่น ทนุถนอม  และเข้าใจในฐานะของเรา ที่เราเป็นลูกของพระเจ้า  ที่ดีงาม บริสุทธิ์เหมือนพระเจ้า ผู้เป็นพ่อของเรา เพียงแต่เรายังดำเนินชีวิตในร่างกายบนโลกใบนี้ ซึ่งมีสิทธิ์ มีโอกาสที่ได้รับอิทธิพลการกระตุ้นของระบบโลกใบนี้ คือกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ให้เราทำอะไรก็ตามที่เป็นตรงกันข้ามกับน้ำพระทัยพระเจ้า ที่เราเรียกกันว่าดับพระวิญญาณ ซึ่งพระวิญญาณของพระเจ้าที่สถิตอยู่กับเรา ก็จะทำงานอย่างนี้แหละ ทำงานตลอด 24 ชั่วโมง เราหลับ พระองค์ก็ทรงทำ พระเจ้าจึงไม่ต้องการ ไม่อยาก และทุกข์ใจ เสียใจ ไม่ได้โกรธกริ้ว จะลงโทษ ไม่ใช่ แต่เสียใจ ทุกข์ใจ  เมื่อเราดับไฟพระวิญญาณ  เมื่อไม่เชื่อ เมื่อเราไปเดินตามระบบของเนื้อหนัง ระบบของโลกนี้ พ่อเราบอก …

“ไม่อยากมองเลย”

เมื่อเราเกิดความโลภ พระเจ้าบอก … “ทุกข์ใจ ไม่อยากมองเลย”

พระวิญญาณนำให้เราโลภไหม? เปล่าเลย แล้วใครนำให้เราโลภ โลกใบนี้แหละ ระบบของโลกนี้แหละ ที่เราดูจากโทรทัศน์ ดูจากมือถือ ข่าวสาร ได้รับการแนะนำจากผู้คนรอบข้าง ให้เราโลภๆ จนพังเสียหาย ก่อนจะพัง พระวิญญาณเตือนไหม? เตือน แล้วเราได้ยินไหม? เราดับ ไม่ได้ยิน หรือได้ยิน แล้วแกล้งไม่ได้ยิน เราดับพระวิญญาณ พระเจ้าบอกอย่าก้าวๆ นี่แหละคือพระเจ้ากำลังทุกข์ใจไหมล่ะ ขนาดเราเป็นพ่อแม่ เราไม่เห็นลูกเราในอนาคต แต่พระเจ้าเห็นหมดแล้วว่าเรากำลังเดินไป  เห็นชัดเจนเลย  โดนแน่ ทุกข์ใจแน่ พระเจ้าจึงเสียใจ เมื่อเราดับพระวิญญาณ ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้  และเมื่อเราสนใจให้พระวิญญาณนำพาชีวิตเรา พระวิญญาณก็จะสอนเรา หน้าที่ของเรา คือคอยสังเกต สัญญาณจากพระวิญญาณว่าอะไรดี อะไรชั่ว แล้วก็จำไว้ ไม่ใช่ว่าได้เก่งกันทุกคนตลอดเวลา ต้องค่อยๆ เดินกับพระวิญญาณทีละนิด ทีละหน่อย อย่างนี้เจ็บตัวอีกแล้ว พระวิญญาณบอกวันหลังอย่าทำ จดจำเอาสิ่งเหล่านี้ไว้ แล้วก็อย่าทำอีก เขาเรียกว่าจดเป็นสถิติไว้ จดไว้ในใจ เจ็บก็ต้องจำสิ วันหลังก็อย่าทำ อะไรอย่างนี้ นึกถึงพระวิญญาณว่าเราทำ เพราะอะไร? ชัดเจนเลย ด้วยสติปัญญาจากพระเจ้า โดยพระวิญญาณ

เพราะฉะนั้น การดำเนินชีวิตของผู้เชื่อที่ได้บังเกิดใหม่แล้วในโลกใบนี้  จึงมีอยู่ในการได้เลือกเท่านั้นเอง ไม่มีทางอื่น ไม่ว่าท่านจะคิดว่ามีเยอะแยะทางก็ตาม แต่จริงๆ มีอยู่ 2 ทาง …

ทางหนึ่ง คือเลือกที่จะดับพระวิญญาณ ทำตามตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งจะเกิดโทษ

ทางที่สอง ได้ผลประโยชน์ดี คือทำตามพระวิญญาณ ในฐานะที่เราเป็นลูกของพระองค์เรียบร้อยแล้ว เราไม่สามารถที่จะเลือกกระทำสิ่งที่ผิดและหวังผล ที่จะเป็นประโยชน์ที่ดีได้ แม้ว่าเราจะได้รับความรอด เป็นลูกของพระเจ้า อยู่ในสวรรค์เรียบร้อยแล้วก็ตาม แม้ว่าในวิญญาณเรา เป็นลูกของพระเจ้า ที่พระเจ้าทรงรักมาก ดั่งแก้วตาดวงใจ  เราก็ไม่สามารถที่จะหว่านอะไรก็ได้ แล้วก็จะเก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีตลอด ไม่ใช่ มันยังมีกฎของมัน เราหว่านในสิ่งที่ไม่ดี สิ่งที่เป็นกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง เราก็ต้องรับความตาย คำสาปแช่งเข้ามา แม้ว่าวิญญาณเราเป็นผู้ที่เรียกว่าบริสุทธิ์สะอาด เป็นลูกของพระเจ้าแล้วก็ตาม เป็นไปตามกฎที่พระเจ้าเป็นผู้ดูแลกฎเหล่านี้ทั้งสิ้น ไม่มีลำเอียง ไม่เห็นแก่หน้าผู้ใดในมหาจักรวาลนี้ แม้ว่าพระองค์จะรักเราดั่งแก้วตาดวงใจอย่างมากมายเท่าไร พระองค์ก็ต้องให้เป็นไปตามกฎ และพระองค์ก็ให้เป็นไปตามนั้นด้วยความเสียใจ และทุกข์ใจ  เรียกว่าเราดับพระวิญญาณ

เพราะฉะนั้น เราสามารถเชื่อพระวิญญาณ เพื่อให้เกิดผลดีและพระพรตามมา หรือจะเลือกดับพระวิญญาณ  เพื่อทำให้กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง มารดีใจ คือเรามีความทุกข์ตามมา ยกตัวอย่างนิดหนึ่งให้เห็นชัดเจน ทุกวันนี้ ท่านสามารถเลือกรับประทานอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย หรือเลือกรับประทานอาหารที่มันเป็นพิษต่อร่างกาย ท่านก็รู้อยู่แล้ว  ท่านไม่สามารถเลือกอาหารที่เป็นพิษ แล้วบอกว่า …

“ฉันจะได้มีความสุขในร่างกายนี้”

มันเป็นไปไม่ได้ ฉันใดฉันนั้น เราสามารถที่จะเลือกการให้อภัย และมีสันติสุข ถ้าเลือกเกลียดชัง ขุ่นเคือง เราก็ต้องได้รับโทษของมัน เราจะหนีไม่พ้น หรือเราเลือกที่จะโลภ ทำตามกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง หรือจะเลือกเป็นคนให้ออกไป  บางครั้งดูเหมือนเลือกตามเนื้อหนังมันจะได้ความสุขดี แต่พระวิญญาณบอกแล้ว มันจะเป็นโทษ เราบอก …

“ฉันจะเอาอย่างนี้ ฉันจะทำตามทางของฉันอย่างนี้ดีกว่า ฉันจะโลภ”

เสร็จแล้ว เป็นอย่างไร? ในที่สุด ก็เป็นไปตามกฎเกณฑ์ที่พระเจ้าวางไว้ ก็ทุกข์ใจ และทุกข์ลำบาก ซึ่งพระเจ้าก็ทุกข์ใจ เสียใจด้วย แต่ไม่ว่าเราจะเลือกทางไหนก็ตาม วิญญาณของเราก็ยังเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า พระเยซูคริสต์ เป็นร่างกายของพระเยซู พระเจ้ายังคงรักเราดั่งแก้วตาดวงใจ ยังคงอยู่ฝ่ายเรา คอยช่วยเราให้ได้ดีอยู่เสมอๆ ไม่เปลี่ยนแปลงเลย

นี่คือหลักการของพระเจ้า จงจำไว้ว่าในโลกวิญญาณนั้น ด้วยความเชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ เราได้เกิดใหม่แล้ว วิญญาณของเราเชื่อมสนิท เป็นหนึ่งเดียวกันกับวิญญาณของพระเยซู เราเป็นอวัยวะชิ้นหนึ่งในร่างกายของพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์เป็นศีรษะของเรา แยกกันไม่ออก ตลอดชั่วนิรันดร์ ไม่ว่าเราจะประพฤติสิ่งใดบนโลกใบนี้ก็ตาม แล้วก็ได้รับโทษตามการประพฤติของเรา ได้เก็บเกี่ยวตามการหว่านของเราบนโลกใบนี้ ทุกข์ใจขนาดไหนก็ตาม เจ็บปวดขนาดไหนก็ตาม หรือมนุษย์รวมความแล้ว เป็นสิ่งที่ชั่วร้ายมากมายนักก็ตาม ตราบใดที่เรายังอยู่ในพระเจ้า และเชื่อจริงๆ ได้เปิดปากเชื่อในพระเจ้า  ยอมรับพระองค์เป็นพระเจ้า และได้เข้าสู่ขบวนการบังเกิดใหม่แล้ว เรายังเป็นลูกของพระเจ้าที่พระองค์ทรงรักดั่งแก้วตาดวงใจของพระองค์   พระเจ้าอวยพรครับ

 

*********************