คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 27 ตุลาคม 2019 เรื่อง “การต่อสู้ของโลกวิญญาณ ทางความคิด” ตอน 4 โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  27  ตุลาคม  2019

 เรื่อง “การต่อสู้ของโลกวิญญาณ ทางความคิด” ตอน 4

โดย นคร  เวชสุภาพร

            วันนี้เรามาต่อ “การต่อสู้ของโลกวิญญาณ ทางความคิด” ตอนที่ 4 ใน 2 โครินธ์ บทที่ 10 พูดถึงสงคราม หรือการสู้รบทางฝ่ายวิญญาณ หรือทางความคิด และพูดถึงอาวุธที่เราใช้ในการทำสงครามทางฝ่ายวิญญาณ เราก็พร้อม

ก่อนจะเรียนรู้กันต่อไป ผมอยากจะย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ ที่มาที่ไปของบันทึกจดหมายฝากฉบับนี้ ว่าเกิดอะไรขึ้นที่เมืองโครินธ์ขณะนั้น และวัตถุประสงค์ของอาจารย์เปาโลเขียนจดหมายฝากฉบับนี้  เพื่ออะไร? เราจะได้รู้เบื้องหลัง เราจะได้ศึกษาพระคัมภีร์อย่างตรงไปตรงมา และเป็นของจริง คือต้องเข้าใจถึงถ้อยคำที่อยู่ในบริบทนั้น อยู่ในหนังสือเล่มนั้น อยู่ในจดหมายฉบับนั้น มันแปลว่าอะไร? มันพูดถึงอะไร? เขียนถึงใคร มีเบื้องลึก เบื้องหลัง ที่มาที่ไปอย่างไร? เราถึงจะตีความได้ว่าหมายความว่าอย่างไร?

2 โครินธ์ 10:1-2 “1 ข้าพเจ้าขอวิงวอนท่าน ด้วยความถ่อมสุภาพและอ่อนโยนของพระคริสต์  ข้าพเจ้าเปาโล ผู้ซึ่งท่านบอกว่า “ขลาดกลัว” เมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน แต่ “ห้าวหาญ” เมื่ออยู่ไกล 2 ข้าพเจ้าขอร้องว่าเมื่อข้าพเจ้ามา อย่าให้ข้าพเจ้าต้องห้าวหาญอย่างที่ข้าพเจ้าคาดหมายจะทำต่อบางคน ที่คิดว่าเราดำเนินชีวิต ตามมาตรฐานของโลกนี้”

 

ใครที่ยังไม่ได้ศึกษาเรื่องราวชีวิตของอาจารย์เปาโล แล้วมาอ่านข้อพระคัมภีร์นี้ อาจจะเริ่มงงเล็กน้อยว่าเปาโลกำลังพูดถึงใคร?  และหมายความว่าอะไร? การที่จะเข้าใจคำพูดของอาจารย์เปาโลตรงนี้ ต้องเข้าใจถึงสภาพเมืองโครินธ์ในขณะนั้น และความเป็นอยู่ของผู้เชื่อ คือคริสเตียนชาวโครินธ์ ในยุคนั้นเป็นอย่างไร?  ชาวเมืองโครินธ์ตอนนั้น ก็เหมือนกับกรุงเทพในขณะนี้ เป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองทางด้านวัตถุ ในช่วงที่เปาโลไปประกาศ มีทั้งชาวยิวที่เคยเป็นพวกเคร่งศาสนา แล้วก็มีทั้งชาวต่างชาติ กรีก แล้วก็ผู้เชื่อไสยศาสตร์ ผู้เชื่ออะไรเยอะแยะไปหมดเลย ซึ่งในขณะนั้นเกิดการแตกแยกในคริสตจักรที่เมืองโครินธ์ ซึ่งผู้เชื่อเหล่านั้นได้มาเป็นคริสเตียน โดยละทิ้งความเชื่อเก่าๆ ของเขาไปหมด ซึ่งแตกต่างกัน มีทั้งยิวและไม่ยิว มันจึงเกิดการแตกแยกกัน คนนี้คิดอย่าง คนนี้ไปอีกอย่าง เพราะว่าเปาโลไปก่อตั้งคริสตจักร แล้วก็ออกไปประกาศยังสถานที่อื่นๆ ต่อไป

ชาวยิวที่เคยเคร่งศาสนายิว แม้จะรับเชื่อผ่านทางการประกาศของเปาโลแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีบางคน บางกลุ่ม ที่ยังติดอยู่กับกิจกรรมเดิม ข้อบัญญัติเดิม พิธีกรรมเดิม ที่เคยปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ก่อนที่เขาจะเกิดอีก ตั้งแต่บรรพบุรุษของยิว พอมาเชื่อพระเจ้า อยู่ในคริสตจักรเดียวกัน เขาก็เริ่มต้นดูหมิ่น ดูถูกผู้เชื่อคนอื่นๆ  ที่ไม่ใช่ยิว ที่มาจากความเชื่ออื่น แล้วก็เริ่มไปแนะนำให้คนเหล่านั้นมาทำตามเขา เชิงบังคับบ้าง ขู่บ้าง ถ้าไม่ทำอย่างนี้นะ พระเจ้าลงโทษ ไม่ได้รับพร ถ้าทำอย่างนี้นะ ไม่ได้รับความรอดแล้ว อะไรประมาณนั้น ท่านลองคิดดู เปาโลปวดหัวขนาดไหน? อันนี้เรื่องหนัก เรื่องสำคัญมาก เปาโลต้องเขียนจดหมายฉบับนี้ด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่ขณะเดียวกัน ก็ต้องแข็งแกร่ง กล้าหาญ

ในจดหมายฝากโครินธ์ ฉบับที่ 1 เปาโลได้กล่าวถึงความคิดที่แตกแยกเหล่านี้ แล้วก็ให้แนวทางไว้แล้วว่าควรจะปฏิบัติอย่างไรในเรื่องพิธีการ เรื่องการแต่งงาน เรื่องการใช้ชีวิตคู่ เรื่องการอยู่ด้วยกัน สามีภรรยา เรื่องการจัดการปัญหาต่างๆ ในแต่ละวัน แม้กระทั่งการกิน เรื่องการขัดแย้งต่างๆ และที่สำคัญ คือเรื่องของการยึดมั่นในความเชื่อ ในข่าวประเสริฐของพระเยซูว่าเมื่อเชื่อพระเยซูแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นในชีวิตเรา แต่ความแตกแยกในเมืองโครินธ์ ก็ยังไม่จบ ยังคงมีอยู่ พวกที่อยู่ตรงข้าม คำว่า “ตรงข้าม” หมายถึงตรงข้ามกับอาจารย์เปาโลนะ พยายามให้ร้ายป้ายสีเปาโล พูดจาถากถาง นินทา พอแยกกลุ่มปุ๊บ ดูถูกเปาโลใหญ่เลย ทั้งๆ ที่เปาโลเป็นผู้วางรากฐานของคริสตจักรที่นั่น

พวกเหล่านี้ ก็เริ่มพูดจานินทา แล้วก็ยุยงให้ผู้เชื่ออื่น ในคริสตจักรเดียวกัน ด้วยการบิดเบือนความจริงข่าวดีของพระเยซู ที่เปาโลวางรากฐานไว้อย่างดี เริ่มเบี่ยงเบน เริ่มใส่เข้าไป

ยกตัวอย่าง ถ้ามาเชื่อพระเจ้า แล้วไม่พอนะ ยังคงต้องถวายสิบลดด้วย ไม่พอนะ วันสะบาโตต้องมานะ ต้องหยุดงานเลย เหมือนสมัยก่อน ทำงานไม่ได้ แล้วยังมีอีกเยอะแยะมากมาย เราต้องล้างมือ ฯลฯ

อันนี้จึงเป็นเหตุให้อาจารย์เปาโลได้ใช้คำขึ้นต้นจดหมายฝากฉบับนี้ว่า …

“ข้าพเจ้าขอวิงวอนท่านด้วยความถ่อมสุภาพ และอ่อนโยนของพระคริสต์ ข้าพเจ้าเปาโล ผู้ซึ่งท่านบอกว่าขลาดกลัว เมื่ออยู่ต่อหน้าท่าน แต่กล้าหาญ เมื่ออยู่ไกล ข้าพเจ้าขอร้องว่าเมื่อข้าพเจ้ามา อย่าให้ข้าพเจ้าต้องห้าวหาญ อย่างที่ข้าพเจ้าคาดหมาย จะทำต่อบางคนที่คิดว่าเราดำเนินชีวิตตามมาตรฐานของโลกนี้ ข้าพเจ้าเปาโลผู้ซึ่งท่านบอกว่า …”

หมายถึงเขานินทากันว่าขลาดกลัว เมื่ออยู่ต่อหน้า เปาโลเคยไปประกาศ อยู่กับชาวโครินธ์ ตอนนี้ไม่อยู่ เขียนจดหมายมา เขานินทาบอกว่าเปาโล ตอนอยู่ต่อหน้า หน่อมแน้มมากเลย พอไม่อยู่เขียนจดหมายมาทำกร่าง ตรงนี้ ก็คือ 1 ในคำครหา นินทาว่าร้าย  ใส่ความเปาโล ตอนที่มาประกาศในเมืองโครินธ์ อาจารย์เปาโลมาในลักษณะเหมือนพระเยซู อ่อนโยน ถ่อมใจ ขณะเดียวกัน อาจารย์เปาโล ไม่มีของประทานในการพูดในที่สาธารณะ แบบมีโวหาร แบบชาวโลก แบบเนื้อหนัง อย่างเช่นนักเทศน์มาเทศน์ที่มีคำคม มีท่าทาง เปาโลไม่มีอย่างนั้น มีแต่เนื้อความล้วนๆ ของถ้อยคำของพระเจ้า ข่าวดีของพระเยซู ซึ่งเป็นฤทธิ์เดช เปาโลจึงบอกเสมอว่าเรามาประกาศ ไม่ใช่สติปัญญามนุษย์ แต่เป็นถ้อยคำพระเจ้าล้วนๆ เลย  จะไม่ไปเอาปรัชญากรีกมาพูด แล้วก็มาเทียบกับถ้อยคำพระเจ้า เป็นต้น

ในจดหมายฝากถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่ 1 อาจารย์เปาโลแนะแนวทางสำหรับผู้เชื่อว่าให้ดำเนินชีวิตเลียนแบบท่าน … “ท่าน” ในที่นี้ก็คือเลียนแบบอาจารย์เปาโลเอง เพราะอาจารย์เปาโลมั่นใจว่าท่านดำเนินชีวิตในทางของพระเยซูคริสต์ด้วยความมั่นคง ในความเชื่ออย่างแท้จริง

1 โครินธ์ 4:15-21 “15 ถึงแม้ว่าท่านมีผู้ปกครองดูแลนับหมื่นในพระคริสต์ แต่ท่านมีบิดาคนเดียว เพราะในพระเยซูคริสต์ ข้าพเจ้าได้เป็นบิดาของท่าน โดยทางข่าวประเสริฐ 16 ฉะนั้น ข้าพเจ้าขอให้ท่านเลียนแบบข้าพเจ้า 17 ด้วยเหตุนี้ ข้าพเจ้ากำลังจะส่งทิโมธีลูกที่รักของข้าพเจ้า ซึ่งสัตย์ซื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าให้มาหาท่าน เพื่อเตือนท่านให้ระลึกถึงวิถีชีวิตของข้าพเจ้าในพระเยซูคริสต์ อันสอดคล้องกับทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าสอนทุกหนทุกแห่ง ในทุกคริสตจักร 18 บางคนในพวกท่านได้หยิ่งผยองขึ้นมา ราวกับข้าพเจ้าจะไม่มาหาท่าน 19 แต่ถ้าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ข้าพเจ้าจะมาหาท่านในไม่ช้านี้ แล้วเมื่อนั้น ข้าพเจ้าจะได้รู้ ไม่เพียงสิ่งที่คนยโสพวกนั้นพูด แต่ฤทธิ์อำนาจที่เขามีด้วย 20 เพราะอาณาจักรของพระเจ้า ไม่ใช่เรื่องของคำพูด แต่เป็นเรื่องฤทธิ์อำนาจ 21 ท่านชอบแบบไหนมากกว่า จะให้ข้าพเจ้าถือแส้มาหาท่าน หรือมาด้วยความรัก และด้วยใจอ่อนโยน”

 

สิ่งหนึ่งซึ่งเปาโลพยายามสอนและวางแนวทางให้ผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ ให้ดำเนินชีวิต เลียนแบบชีวิตของท่าน ก็คือการตอบสนองต่อปัญหาและความขัดแย้งต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิต ด้วยแนวทางและความคิดแบบผู้ใหญ่ในฝ่ายวิญญาณ เพราะเราเป็นคริสเตียนแล้ว เราเป็นผู้เชื่อแล้ว เราต้องมองไปที่โลกวิญญาณอย่างเดียว ให้ลักษณะเป็นผู้ใหญ่ในฝ่ายวิญญาณ และไม่ทำในลักษณะที่เป็นแบบตรงกันข้าม ก็คือทำแบบที่โลกนี้เขาทำกัน ส่วนใหญ่ที่ผู้ที่ไม่เชื่อเขาทำกัน ก็คือภาษาพระคัมภีร์เขาเรียกว่าแบบเนื้อหนัง บางทีเราไม่เข้าใจ แบบเนื้อหนัง ก็คือแบบไม่ใช่วิญญาณ  ไม่เกี่ยวกับพระเจ้า พูดง่ายๆ แบบตัวฉัน ของฉัน แต่ถ้าฝ่ายวิญญาณ คือแบบวิญญาณที่เกิดใหม่แล้ว โดยที่ปรึกษาเป็นพระวิญญาณบริสุทธิ์

นี่คือที่มาที่ไปว่าทำไม อยู่ๆ อาจารย์เปาโลถึงขึ้นต้นจดหมายฝาก ด้วยคำพูดแบบนี้ ถ้าไม่ทราบเบื้องหลัง เบื้องหน้า ใครมาอ่านก็งง มาได้อย่างไร? เริ่มเข้าใจแล้วใช่ไหมว่าทำไมต้องพูดอย่างนี้ แล้วจดหมายฝากถึงชาวโครินธ์ 2 ฉบับนี้  เราพอจะประมาณการอุปนิสัยใจคอของอาจารย์เปาโลได้ว่าน่าจะเป็นแบบไหน? ที่เราสามารถนำไปเลียนแบบได้ ยกตัวอย่างเช่น อาจารย์เปาโลเป็นคนกล้าหาญ ตายเป็นตาย แต่สุภาพอ่อนโยนมาก …

“พี่น้องจะให้ช่วยอะไรไหม? พี่น้องเป็นอะไรหรือเปล่า? พี่น้องต้องเชื่อในพระเจ้าต่อไปนะ พี่น้องพระเยซูทำอะไรให้กับท่านนะ ท่านได้เกิดใหม่แล้วนะพี่น้อง”

แต่ขณะเดียวกัน ใครจะมาจับเปาโล ว่ากล่าว ว่าร้ายอาจารย์เปาโล ตายเป็นตาย ตายก็ได้กำไร อยู่ก็อยู่เพื่อทำงานให้พระคริสต์ อยู่ก็อยู่เพื่อเสริมสร้างร่างกายพระคริสต์ให้เข้มแข็งในผู้เชื่อทั้งหลาย แล้วยังมีอะไรอีกที่เราสามารถเลียนแบบอาจารย์เปาโล อ่อนโยน แต่มั่นคง ชัดเจนในจุดยืน ไม่โอนเอนและไม่ก้าวร้าว มีใจถ่อม  แต่หนักแน่นในความเชื่อ ไม่ใช่ถ่อม แล้วก็โลเล ไม่ ถ่อมแล้วก็เป๊ะเลย ถ้าพระเยซูไถ่ท่านให้พ้นจากบาปแล้ว ท่านก็พ้นจากบาปจริงๆ ท่านไม่ต้องกลับไปนำแพะไปถวายพระเจ้า ปีต่อปีอีกแล้ว อะไรประมาณนั้น กล้าพูดเลย กับพี่น้องของเขานั่นเอง เขาเรียกว่ามีใจถ่อม แต่หนักแน่นในความเชื่อ อันนี้ไม่ใช่อุปนิสัย อันนี้ เป็นบุคลิกเกิดมาเป็น เขาเรียกว่าของประทานก็ว่าได้ หรือเป็นคนแบบนี้ ก็คือเป็นคนพูดไม่เก่ง พูดตะกุกตะกักอย่างนี้ อันนี้เป็นเหมือนกับพรสวรรค์

พวกเราได้ทราบข้อมูลในบริบท ถ้อยคำแล้ว เราก็สามารถนำมาใช้ในชีวิตประจำวันของเราได้ อย่างที่เราได้เรียนรู้กันไป 2 ตอน ในหัวข้อเรื่องต่อสู้ของโลกฝ่ายวิญญาณทางความคิด ที่หมายถึงการต่อสู้ระหว่างความจริงของพระเจ้ากับข้อมูลเท็จของมาร นี่คือรายละเอียดของสงครามฝ่ายวิญญาณ แค่นั้นเอง  ฟังให้ดีๆ เลยนะ ไม่อย่างนั้น ไปฟังจากที่อื่นมา แล้วก็มั่วไปหมดเลยว่าไปเกี่ยวอะไรกับทูตสวรรค์ ผีอะไร วุ่นวายกันไปหมด มันมีอยู่แค่นี้เอง ข้อมูลฝั่งไหน ครอบครองพื้นที่ได้มากกว่า ฝั่งนั้น ก็เป็นฝั่งชนะ แล้วความคิดเราอยู่ไหน?  ความคิดก็อยู่ในสมองเรา

แล้วเปาโลได้พูดถึงการทำสงครามฝ่ายวิญญาณนี้ว่ามีอยู่ด้วยกัน 3 ปัจจัย คือคำว่า ..

  1. ป้อมปราการ คือที่มั่น
  2. อาวุธ
  3. กลยุทธ หรือวิธีการในการต่อสู้

2 โครินธ์ 10:3-5 ที่เรารู้จักกันดี เอามาใช้บ่อยๆ “3 เพราะแม้เราอยู่ในโลก เราก็ไม่ได้สู้รบตบมืออย่างที่โลกทำ 4 อาวุธที่เราใช้ต่อสู้ไม่ใช่อาวุธของโลก แต่เป็นอาวุธที่เปี่ยมด้วยฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า สามารถทำลายล้างที่มั่นต่างๆ ได้ 5 เราทำลายล้างประเด็นโต้แย้ง และคำแอบอ้างทั้งปวง ที่ตั้งตัวขัดขวางความรู้ของพระเจ้า และเราสยบทุกความคิดให้ยอมจำนนเชื่อฟังพระคริสต์”

 

ป้อมปราการของใครของมัน ป้อมปราการอยู่ที่สมองเรานี่ ป้อมปราการ ก็คือความคิด หรือสมองในการเก็บข้อมูล รับข้อมูล ข้อมูลอะไรก็ได้ อยู่ในสมองเราหมด อาวุธที่เราใช้ ก็คือถ้อยคำ หรือความจริงของพระเจ้า พระเยซูคริสต์ และวิธีการต่อสู้ของเรา ก็คือสยบทุกความคิด ให้มันยอมจำนนและเชื่อฟังพระคริสต์ ก็คือเชื่อถ้อยคำพระเจ้า ไม่ใช่บังคับให้คนอื่นเชื่อฟัง แต่บังคับตนเอง ไม่ใช่ไปสู้กับมารให้มันเชื่อฟัง แต่สู้กับความคิด ข้อมูลที่มันส่งเข้ามา ไม่เกี่ยวกับมารแล้ว เกี่ยวกับเราแล้ว มันส่งเข้ามา ไม่ต้องไล่มัน แต่ไล่ข้อมูลความคิดที่มันส่งเข้ามา รู้เขารู้เรารบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง

2 โครินธ์ 10:6 “และเราพร้อมที่จะลงโทษ ทุกการกระทำที่ไม่เชื่อฟัง หลังจากท่านได้เชื่อฟังอย่างสมบูรณ์แล้ว”

 

ความหมาย ก็คือเราฝึกฝนที่จะใช้ถ้อยคำพระเจ้า ซึ่งเป็นอาวุธของเรา ในการต่อสู้กับข้อมูลเท็จของมาร เราจะพยายามเชื่อฟังถ้อยคำพระเจ้า ซึ่งเป็นความจริง ให้ถึงที่สุด และถ้ายังมีความคิดตรงไหนที่เผลอไปอยู่ตรงข้ามกับพระเจ้า  พอไม่ตรงกับถ้อยคำพระเจ้า เรารู้ดี มันแปลกปลอมเข้ามา เราก็จะลงโทษเจ้าความคิดตรงนั้นแหละ ตรงที่มันแปลกปลอมมา อยู่ในสมองเรา จัดการลงโทษมัน  ก็คือเอาเจ้าความคิดที่ตรงข้ามกับพระเจ้า ที่มารส่งเข้ามา ไล่มันออกไปจากสมองของเรา จากความคิดของเรา กำจัดมันออกไปจากสมอง แล้วก็ใส่ข้อมูลของพระเจ้า ที่บอกถึงความจริงนั้นลงไปแทนที่ ต้องทำอย่างนี้ ใส่ข้อมูลของพระเจ้าที่บอกถึงความจริงใส่เข้าไปแทนที่ แล้วก็ทำทุกสิ่งให้อยู่ในฝั่งพระเจ้า อย่างนี้เขาเรียกว่าการลงโทษความคิดที่มันส่งเข้ามา

สมมติว่ามารส่งข้อมูลเข้ามา … “เราต้องโลภหน่อยนะ เราต้องเก็บเอาไว้เยอะๆ นะ เราต้องทำงานเยอะ เราต้องเก็บทรัพย์สมบัติไว้ เผื่อข้าวยากหมากแพง ไม่มีอะไรกิน เราไม่ต้องให้ออกไปหรอก เราไม่ต้องไปช่วยใครหรอก เก็บไว้ก่อน” อย่างนี้

หรือบอกให้เราโลภ “อย่างนี้ ไม่พอ พระเจ้าจะอวยพรเราอีก ลงทุนเลย ไปกู้หนี้ยืมสิน ลงทุนเข้าไป พระเจ้าอวยพรแล้ว ได้อีกแล้ว เขาบอกใครมาเชื่อพระเจ้า พระเจ้าอวยพรทั้งสิ้นแหละ ขอแล้วจะได้ ขอสิๆ ลงทุนใหญ่เลย”

หวังว่าจะรวยขึ้น เยอะขึ้นๆ อย่างนี้ใช่ทางของพระเจ้าไหม? ถ้อยคำพระเจ้าบอกไว้ในหนังสือฮีบรู บทที่ 13 ว่าอย่างไร? ตรงกันข้ามกัน พระเยซูบอกว่าอย่าโลภ ถ้อยคำพระเจ้าบอกว่าจงพึ่งพอใจในสิ่งที่ท่านกำลังมีอยู่ พระเจ้าทรงสัจธรรม ทรงสัตย์ซื่อ พระองค์ไม่ทอดทิ้ง หรือละท่านเลย พระองค์จะอยู่กับท่านตลอดเวลา  แล้วกลัวอดเหรอ เห็นไหม? ต่างกันเยอะเลย เพราะฉะนั้น ท่านก็เอาถ้อยคำพระเจ้า ที่เป็นอาวุธใส่เข้าไปแทนที่ แล้วก็ท่องถ้อยคำนั้นตลอดเวลา ที่ทำให้ท่านโลภ มันก็ไม่โลภ

บางครั้งเปิดโอกาสให้ การได้ทรัพย์มาครั้งนี้ มันดูเหมือนเทาๆ จะว่าผิดศีลธรรมก็ไม่ใช่ แต่ท่าทางมันน่ารับไว้ น่าจะๆ ได้มากขึ้นอีก เหมือนกับจะเอาเปรียบเขานิดๆ โกงเขาหน่อยๆ นี่มารมันก็จะส่งเข้ามา ถ้าท่านยอมมัน เอาเงินไว้ ท่านก็จะเริ่มโกงเขานิดๆ แล้วท่านก็บอกว่านี่การโกงอย่างบริสุทธิ์ใจ พระเจ้าอวยพร เอะอะอะไรก็พระเจ้าอวยพร ไม่คิดถึงว่าสิ่งที่มา มันมาได้อย่างไร? ท่านโลภหรือไม่? อย่างนี้เป็นต้น นี่แหละ คือวิธีการหนึ่งในการต่อสู้ในโลกฝ่ายวิญญาณ

ย้อนกลับไปดูคำเริ่มต้นในจดหมายฝากของอาจารย์เปาโล ที่ได้บรรยายถึงลักษณะธรรมชาติของพระเจ้าที่แท้จริงว่าเป็นอย่างไร? นี่คือความจริง อาจารย์เปาโลสนิทกับพระเจ้า แล้วก็บอกว่าลักษณะพระเจ้าเป็นอย่างนี้แหละ เพราะฉะนั้น พวกท่านต้องรู้ว่าพระเจ้าของเรา  เป็นพ่อเรา มีนิสัยอย่างไร? ถ้าท่านรู้ ท่านก็จะไม่ถูกหลอก

2 โครินธ์ 1:3-4 “3 สรรเสริญพระเจ้า และพระบิดาแห่งพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา  พระบิดาแห่งความเมตตาเอ็นดู และพระเจ้าแห่งการปลอบประโลมใจทั้งปวง 4 ผู้ทรงปลอบประโลมใจเราในความทุกข์ร้อนทั้งสิ้นของเรา เพื่อเราจะสามารถปลอบประโลมใจ บรรดาผู้ทุกข์ร้อนในเรื่องใดๆ  ด้วยการปลอบประโลมใจ ซึ่งเราเอง ได้รับจากพระเจ้า”

 

เปาโลเริ่มต้นจดหมายฝากด้วยการจัดระเบียบความเชื่อที่ถูกต้อง เกี่ยวกับพระลักษณะของพระเจ้า เพื่อที่จะย้ำว่าพระเจ้าไม่ได้เป็นพระเจ้าที่โหดร้าย  หรือเต็มไปด้วยข้อระเบียบ ข้อบังคับ ขู่เข็ญ เคี่ยวเข็ญ เหมือนเราเป็นทาส ไม่ใช่ แต่พระองค์เป็นพระเจ้า เป็นพ่อที่เต็มไปด้วยความรัก เป็นผู้ที่คอยปลอบโยนเรา อยู่ข้างเรา คอยดูแลเรา พระเจ้าเป็นความรัก ตามแบบอธิบายไว้ใน 1 โครินธ์ 13:4 เป็นต้นไป อดทนนาน ไม่อิจฉา ไม่จดจำความผิด พระเจ้าเป็นความรัก มันหมายถึงอย่างนั้น  เพราะฉะนั้น พระเจ้าไม่มีความเกลียดชัง พระเจ้าไม่มีความอิจฉา ไม่มีความโหดร้ายอย่างเด็ดขาดเลย ไม่เป็น ไม่รู้จัก เราจำเป็นต้องใส่ข้อมูลความจริงเหล่านี้ว่าพระเจ้าเป็นใคร? พระเยซูคริสต์เป็นใคร? พระวิญญาณเป็นใคร? มีบุคลิกลักษณะเป็นอย่างไร? ความจริง คือพระเจ้าเป็นความรัก เป็นความเมตตา คอยปลอบโยน เป็นผู้ที่อยู่ข้างเราตลอดเวลา พระองค์ไม่ได้มา เพื่อจะตัดสินเรา หรือดูแลเราอย่างแข็งกระด้าง หรือบังคับเคี่ยวเข็ญเราตลอดเวลา ไม่ใช่อย่างนั้นเลยครับ เปาโลเริ่มต้นจดหมายอย่างนี้  แสดงว่ามีข้อมูลอะไรผิดมา  ผ่านมาทางมาร ผ่านมาทางผู้เชื่อนั่นแหละ แล้วเอามาใส่ลงไปในคริสตจักร เมืองโครินธ์ เปาโลจึงต้องเขียนอย่างนี้ว่า …

“พระเจ้าเป็นอย่างนี้ จงมั่นใจนะ”

เพราะฉะนั้น เราต้องใส่ข้อมูลความจริงเหล่านี้ เข้าไปในความคิด เข้าไปในสมองเรา ให้เป็นข้อมูลพื้นฐานเลย  เพื่อที่จะคอยหักล้าง หรือทำลายล้างข้อมูลเท็จที่มารส่งเข้ามา ตัวนี้สำคัญมาก ไม่อย่างนั้น เราจะไม่รู้ว่าใครเป็นศัตรู พอเกิดอะไรไม่ดีขึ้นมา แทนที่จะไปมองศัตรู กลับมองพ่อเราเอง แค้นพ่อเรา ทำไมพ่อเราทำอย่างนี้ ทำไมพ่อเราไม่สงสารเรา มันเป็นอย่างนี้ ตัวมาร มันทำอีก มันแอบอยู่หลังเสา แอบหัวเราะ จงมองเห็นภาพเถิด ในโลกวิญญาณเป็นอย่างนั้น ทารุณจิตใจพระเจ้าไหม? …

“เราไม่ได้ทำ ยังถูกใส่ร้ายอีก เราตั้งใจจะช่วย แต่เขาหนีเรา เพราะเขานึกว่าเราเป็นคนทำ”

“ไม่เชื่อพระเจ้าแล้ว นี่พระเจ้าทำให้เกิดขึ้น”

มีบางคนหนักกว่านั้น เชื่อพระเจ้ามาตั้งนาน ไปอเมริกา มันเกิดเหตุ เราก็เคยได้ยิน คนเสียสติ เอาปืนกราดยิงเด็กนักเรียนตายเต็มไปหมดเลย คนนี้บอก …

“ฉันเลิกเชื่อพระเจ้าแล้ว พระเจ้าควบคุมได้ ทำไมพระเจ้าปล่อยให้มีคนมาฆ่าเด็กๆ ตายหมดเลย เด็กบริสุทธิ์ สงสารเด็กมากเลย พระเจ้าโหดร้ายอย่างนี้ ไม่เชื่ออีกแล้ว เพราะเชื่อว่าพระเจ้าควบคุมทุกอย่างได้ แล้วทำไมไม่ควบคุมเรื่องนี้”

เดี๋ยวไปเรื่อยๆ ท่านจะรู้เอง นี่คือสงครามฝ่ายวิญญาณ ฉะนั้น เมื่อเราเชื่อพระเจ้าแล้ว เกิดใหม่ในวิญญาณแล้ว เราต้องรู้จักสงคราม รู้จักการหักล้างข้อมูลที่มารส่งเข้ามา เมื่อเราเกิดใหม่ในวิญญาณแล้ว เป็นลูกพระเจ้าแล้ว เราได้รับความรอดแล้ว ปลอดภัยในพระหัตถ์ของพระเจ้าแล้ว ด้วยความรัก และความเมตตาของพระเจ้า ด้วยความดีงามของพระองค์ เหมือนพ่อที่ใจดีมากๆ ไม่มีใครมาเอาเราออกไปจากพระหัตถ์ของพระเจ้าได้อีกแล้ว เมื่อเราเชื่อและเกิดใหม่แล้ว เอเมน ตัวเราเองยังเอาออกไปไม่ได้เลย มันเกิดแล้ว

ท่านมีลูก ลูกท่านเกิดมา ท่านสามารถเอาลูกออกไปได้ไหม? ท่านอาจจะทำให้เขาตายได้ แต่เขาก็เป็นลูกท่าน ไม่มีทางเป็นอย่างอื่น พระเจ้าให้ท่านเกิดใหม่ในพระเยซูแล้ว ท่านเชื่อแล้ว ท่านก็เกิดใหม่ อยู่ในพระหัตถ์พระเจ้า พระเจ้าดูแลท่านอย่างดีเลย หลายคนที่มาเชื่อพระเจ้าแล้ว มักมีความคิดว่าเมื่อเราเชื่อพระเจ้าแล้ว ถวายชีวิตให้พระองค์ พระเจ้าก็จะเริ่มเข้มงวดในชีวิตของเรา ต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ ห้ามทำอย่างนั้น ห้ามทำอย่างนี้ ถ้าทำนะ ซัดเลย ลงโทษเลย ไม่ได้พระพรเลย ตาต่อตา ฟันต่อฟัน อย่างนั้นหรือ? ตั้งใจฟังต่อไป

ก็คล้ายๆ กับผู้ที่อยู่ที่เมืองโครินธ์ในสมัยนั้น สมัยที่เรากำลังพูดอยู่ ที่สอนกันไปต่างๆ นานา ห้ามทานข้าวกับพวกนอกรีต … “พวกนอกรีต” คือคนที่ไม่ใช่ยิว คนยิวสมัยก่อนนี้ ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะมาเกิด เขาไม่กินข้าวกับคนที่ไม่ใช่ยิวเลย ถือว่าผิด มาเป็นคริสเตียนแล้ว ก็ยังไม่มากินอีก ถ้าอาหารไม่อร่อย ก็แล้วไปนะ นี่มันไม่เกี่ยว นี่หมายถึงว่า …

“คนละชั้น ชั้นเป็นคริสเตียนที่เป็นยิว ท่านเป็นคริสเตียนที่เป็นกรีก ไปไกลๆ ฉันบริสุทธิ์กว่า”

เป็นอย่างนี้ ถูกหลอก กินข้าวต้องล้างมือ อันนี้เป็นกฎต่างๆ ที่ใส่เข้าไป สมัยก่อนที่พระเยซูมาเกิด ห้ามทานของบูชารูปเคารพ พวกที่เคร่งในการทำสิ่งเหล่านี้ ก็จะคอยจับผิด ทำหรือเปล่า? ถ้าคนไหนทำ ก็แสดงว่าเป็นผู้เชื่อตกกระป๋อง ผู้เชื่อชั้น 2 ชั้น 3 ชั้น 4 ชั้น 5 ไปเรื่อยๆ คนทำได้เยอะๆ ก็เป็นชั้น 1 นี่มันเป็นอย่างนี้ และคอยกล่าวหาคนอื่น ที่ไม่ได้ทำตามว่าทำไมไม่ทำอย่างนี้ ทำไมไม่อย่างนั้น อย่างนี้เป็นต้น จึงเป็นที่มา ทำให้อาจารย์เปาโลต้องเขียนจดหมายมาจัดระเบียบให้

ซึ่งว่ากันตามตรง คริสเตียนเราในปัจจุบัน ผู้เชื่อหลายๆ คน ก็ยังมีความคิดแบบนี้อยู่ ใช่หรือไม่? ยังเชื่อว่ามาเชื่อพระเจ้าแล้ว ต้องเคร่งครัด ต้องเคร่งศาสนานิดๆ ต้องทำทุกอย่างตามที่พระเจ้าสอนไว้เป๊ะๆ แถมยังมีการสอนต่อๆ กันไปอีกว่าพระเจ้าจะนำสิ่งไม่ดีเข้ามา จะนำท่านเข้าไปในความทุกข์ร้อน เพื่อจะทำให้ท่านแข็งแรง อดทน แข็งแกร่งขึ้น ทำให้เรารู้สึกว่าเราจะต้องเผชิญกับความทุกข์ยากลำบาก สิ่งไม่ดีในชีวิตนั้นแน่ มาเชื่อพระเจ้าปุ๊บ พระเจ้าจะให้เราแข็งแรงขึ้น จะให้เราโตเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายวิญญาณ

ฟังให้ดีๆ เมื่อฝึกฝนเราให้แข็งแกร่ง เพื่อว่าพระองค์จะทำให้เราเหมือนทหาร มันต้องฝึกสิ โดยเปรียบเทียบกับชีวิตมนุษย์บาปๆ อย่างเรา ฝึกให้เจอความทุกข์ยากลำบาก ผมบอกความจริงให้ท่านนะ ท่านจะตกใจเลย ท่านรู้ไหมว่าเวลาพระคัมภีร์บอกว่าเวลาเราเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว เราได้รับการบังเกิดใหม่ในพระวิญญาณบริสุทธิ์ เมื่อเกิดใหม่ เราเป็นทารกในวิญญาณในพระคริสต์ เข้ามาอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า พระเจ้าก็จะทนุถนอมทารกคนนี้ ยิ่งกว่าไข่ในหินอีก เพราะว่าเป็นเด็กๆ แดงๆ เลย เพิ่งจะเกิด รักมากเลย รอดจากมาร รอดจากนรกแล้ว ลูกฉันๆ ท่านจะทำอย่างนี้กับลูกของท่านที่เป็นทารกไหม? เขาเป็นทารกอยู่ แล้วไม่ใช่ทารกธรรมดานะ ในพระคัมภีร์บอกเป็นทารกที่อ่อนแออีกต่างหาก ตาเกือบบอด เพราะมันอยู่ในร่างกายนี้ มันมองไม่เห็น เห็นพระเจ้ารางๆ เห็นพ่อรางๆ พ่ออยู่ไหน? ถ้าท่านมีลูกอย่างนี้ แล้วลูกคนนี้ กลางคืนอึราด ท่านจะลุกขึ้นมาตบเขาไหมครับ

“สอนกี่ครั้งแล้ว อย่าอึๆ อย่างนี้หรือ”

ลูกทารกแดงๆ แล้วยังแถมป่วยอีก ท่านลองคิดดู นี่คือเรื่องจริง ในพระคัมภีร์เป็นอย่างนั้นจริงๆ พอท่านเห็นภาพอย่างนี้ ท่านจะรู้ว่าเราเคยมองพระเจ้าผิดไป เราเคยใส่ร้ายพระเจ้า พ่อของเรา โดยที่เราไม่รู้ตัว ทำไมเรากล้าทำอย่างนี้ ก็เพราะศัตรูของพ่อเราไง ใครล่ะ ที่กล้าเหยียบทารก ทั้งๆ ที่ทารกนี้อ่อนแอ ตาบอด ก็คือศัตรูของพ่อเรา ศัตรูของครอบครัวเรา ก็คือมารนั่นแหละ มันเหยียบเรา

ในโลกวิญญาณมันเป็นอย่างนี้ บางคนก็สอนต่างๆ นานา พระเจ้าจะนำเราเข้าไปสู่ความเจ็บปวด ความทุกข์ทรมาน  เพื่อจะดัดนิสัย นี่ใครเอามา มาร ในพระคัมภีร์ไม่ได้บอก นี่คือมารทั้งสิ้น มารส่งมา ทางความคิดของเรา ซึ่งรับโดยทางเนื้อหนัง … เนื้อหนัง ก็คือร่างกายนี้ และในยามที่เราพลาดพลั้งไปทำอะไรผิด พระเจ้าก็ตีสอนเรา อะไรประมาณนี้  สอนแบบนี้  และบางครั้ง พระเจ้าก็จะนำเราไปในสถานที่ที่ทุกข์ยากลำบาก เพื่อจะทดสอบชีวิตเรา หรือทดสอบความเชื่อของเรา อะไรอย่างนี้ มันใช่ที่ไหน? ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้น พระคัมภีร์บอกว่าขณะที่เราถูกทดลองให้ทำสิ่งที่ชั่วร้าย อย่าบอกว่าพระเจ้าทดลองเรา แต่ท่านถูกทดลอง เนื่องจากกิเลสตัณหาทางเนื้อหนังของท่านเอง โดยผ่านทางการยุแยงของศัตรูที่อยู่นอกตัวท่าน ก็คือมาร ที่ทำงานอยู่บนโลกนี้ มันส่งกระแสมา ข้อมูลท่านไม่มี ท่านยอมแพ้ในความคิด เพราะฉะนั้น ท่านก็จะทำในสิ่งที่เอาความทุกข์มาสู่ท่าน แล้วท่านก็ไปบอกว่าพระเจ้าเป็นคนพาท่านเข้าไป

พอเราต้องเจอความทุกข์ยากลำบาก ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ก็จะเจอคำพูดที่บอกว่าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้า ที่จะให้สิ่งเลวร้ายนี้ เกิดขึ้นในชีวิต เพื่อให้เราได้เรียนรู้ เพื่อให้เราได้ฝึกฝน ให้เข้มแข็ง แข็งแกร่ง เจริญเติบโตเป็นผู้ใหญ่ เพื่อพระเจ้าจะได้ใช้ได้ ถ้าพระเยซูอยู่ทุกวันนี้ ท่านที่เป็นคนบาปอยู่ แล้วได้รับการอภัยจากพระเจ้า  เป็นผู้บริสุทธิ์ ท่านจะดูเด็กทารก ลูกของท่านอย่างนี้ไหม? ท่านก็คงบอก “No” ไม่มีใครทำหรอกใช่ไหม?

ใครที่เคยได้ยิน ได้ฟังข้อมูลแบบนี้ เรื่องราวของพระเจ้าแบบนี้  วันนี้ขอร้องเลย เป็นวันที่เริ่มต้นกันใหม่เลย เปลี่ยนความคิดเสียใหม่ เอาความคิดที่ถูกต้อง ข้อมูลที่ถูกต้อง เรื่องเกี่ยวกับพ่อของเรา ใส่เข้าไปในสมอง แม้ว่าตอนนี้ อาจจะไม่ค่อยเข้าใจนักก็ตาม แต่นี่คือถ้อยคำพระเจ้า เอเมน ใส่เข้าไปเลย แทนที่ไป แล้วพระเจ้าจะนำพาท่านต่อไปเรื่อยๆ เอาข้อมูลเก่าออกไปเลย ถ้าท่านได้ยินข้อมูลเก่า ที่บอกว่าพระเจ้าทำอย่างโน้น ทำอย่างนี้ อาจจะออกมาจากตัวผมเองก็ตาม ก็เอามันออกไปด้วยนะ ผมเอามันออกไปตั้งนานแล้ว เพราะถูกหลอกเหมือนกัน เราต้องใช้อาวุธ คือถ้อยคำพระเจ้ามาลบล้างข้อมูลออกไป เอาถ้อยคำพระเจ้าล้วนๆ มาใส่

คำกล่าวที่ว่าพระเจ้าจะทดสอบความเชื่อของเรา ความทุกข์ยากลำบาก  เพื่อจะฝึกฝนเราให้เข้มแข็ง นั่นคือความเท็จทั้งสิ้น มาจากมารทั้งนั้น ซึ่งจริงๆ แล้วการทดสอบความเชื่อผ่านความทุกข์ยากลำบากเล่านี้ มาจากอะไร? เดี๋ยวผมบอกให้ท่านฟัง ท่านจะอ๋อเลย มีถ้อยคำพระเจ้ามาชี้ให้เราเห็น พระวิญญาณพระเจ้าที่เราเห็น เราจะเห็นชัดเลย ความทุกข์ยากลำบากอะไรที่เกิดขึ้น ความเสียหาย ความวิปริตต่างๆ ที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ มันมาจากระบบของโลกนี้ ที่เสียหายไปแล้ว ตั้งแต่บรรพบุรุษของเราอาดัมและเอวาได้เอาบาปเข้ามาบนโลกใบนี้ มารก็เข้าครองบนโลกใบนี้ ระบบของมารครองโลกใบนี้อยู่ มันวิปริตไปแล้ว มันเสียหายไปแล้ว สงครามฝ่ายวิญญาณที่เกิดขึ้น ก็เป็นความคิด ข้อมูลผิดๆ ที่มารส่งเข้ามาให้เราว่าพระเจ้าเป็นผู้เอาความชั่วร้ายเข้ามา ความทุกข์ลำบากเข้ามาในโลกนี้ ซึ่งมันไม่ใช่ พระเจ้าสร้างโลกใบนี้ 6 วัน แล้วพระองค์บอกว่า … “ดี” สร้างให้เป็นบ้านของเรา บ้านของมนุษย์ แล้วพระองค์อยู่กับเรา ในสวนเอเดน พระองค์สร้างไว้อย่างดี แล้วมารมันเข้ามาหลอกล่อบรรพบุรุษของเรา คืออาดัมและเอวา ให้ทำพลาด  คือไล่พระเจ้าออกไป แล้วส่งมอบทุกอย่าง สิทธิของมวลมนุษย์ และลูกหลานของเรา คือมนุษยชาติทั้งหมด ให้เป็นสิทธิของมารซาตานไปแล้ว พระเจ้าก็ไม่ยอมหยุดอยู่แค่นั้น พยายามช่วยเหลือมนุษย์กลับคืนมา โดยวางแผนการที่จะช่วยเหลือมนุษย์ โดยยอมสละพระบุตรเพียงองค์เดียว มาตายที่ไม้กางเขน เพื่อที่จะช่วยเผ่าพันธุ์มนุษย์ให้หลุดพ้นออกจากคำสาปแช่ง ความบาปนั้น แล้วก็ช่วยสำเร็จแล้ว ความสำเร็จนั้น มันเกิดขึ้นที่โลกวิญญาณเรียบร้อยแล้ว แต่ขบวนการที่จะเกิดผลสำเร็จจนกระทั่งถึงโลกใบนี้ เปลี่ยนใหม่ มันยังไม่ถึง มันต้องรอก่อน รอวันที่พระเยซูกลับมาใหม่ โลกจะถูกเปลี่ยนไป มารจะถูกผลักลงไปในบึงไฟนรก นิรันดร์

กลับมาที่ชีวิตเราคริสเตียน ในขณะที่เราเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว เราได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เราอยู่ในพระคริสต์แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่กับเรา จะคอยช่วยนำพาเรา เป็นพี่เลี้ยง เป็นผู้ปลอบโยน คอยช่วยเหลือเรา ให้เราสามารถเผชิญกับความทุกข์ยากลำบากที่มันเกิดขึ้น เป็นธรรมดาบนโลกใบนี้ได้ เพราะโลกใบนี้มันเสียหายไปแล้วต่างหากล่ะ ไม่ใช่เป็นผู้นำเราเข้าไป แต่เป็นผู้นำเราออกมา

นี่คือข้อมูลความจริง และเป็นพระลักษณะของพระเจ้าที่แท้จริง ที่เราเรียกกันว่าพ่อแห่งฟ้าสวรรค์ ที่เต็มไปด้วยความรัก ความเมตตา ความดีงาม รักเราหมดหัวใจ ทุ่มเททุกอย่างให้กับเรา นี่แหละคือพ่อของเรา เห็นไหม นี่คือสงครามฝ่ายวิญญาณที่หนักที่สุดเลย ถ้าเราหาศัตรูไม่เจอ หรือไปเพ่งที่ผิด ผิดผู้ ผิดคน แย่เลย ศัตรูยังอยู่ ทำให้มิตรเราเสียหายไป พระเจ้าที่เป็นพระเจ้าแห่งความรัก พระเจ้าแห่งความเมตตา พระเจ้าผู้ปลอบโยน จะไม่ติดต่อกับเรา หรือพูดคุยกับเราผ่านความทุกข์ลำบากที่ให้เกิดกับเรา ผ่านทางโศกนาฎกรรมอย่างเด็ดขาด เป็นไปไม่ได้เลย อย่างที่ตะกี้นี้ ที่ผมบอกแล้วนะ เพราะเราเป็นลูก แล้วยังเป็นลูกที่อ่อนแอด้วย  เป็นทารกที่เพิ่งเกิด พระเจ้าไม่ใช่พระเจ้าที่ทำให้เกิดโศกนาฎกรรม หรือเป็นผู้อนุญาตให้มีการฆ่ากันตายบนโลกใบนี้ คนดีๆ ถูกฆ่าตาย  พระเจ้าไม่ได้เป็นผู้ก่อสิ่งเหล่านั้นขึ้นบนโลกใบนี้  โลกใบนี้มันวิปริตแล้ว เนื่องจากบาป แล้วพระองค์มาช่วยเรียบร้อยด้วย แต่ในทางตรงกันข้าม พระเจ้าทรงเป็นที่ปรึกษา เป็นที่ปลอบโยน และเป็นผู้นำพาเราผ่านทางความทุกข์ยากลำบาก ให้สามารถดำเนินชีวิตผ่านทางความวิปริตบนโลกใบนี้ได้ เอเมน ถ้าคนเชื่อเต็มๆ เขาบอก …

“พระเจ้าจะพาเราผ่านพายุที่โหมกล้ากระหน่ำ ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่ว่าเราเชื่อว่าพระองค์พาเราผ่านไปได้ ไม่ว่าขณะที่เดินผ่าน พระองค์ทำให้มันสงบหรือไม่? หรือพระองค์ต้องปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้น พระองค์ก็พาเราผ่านได้ ข้อมูลเท็จที่เรามักเคยได้ยิน พยายามที่จะบอกเราว่าโศกนาฎกรรมเหล่านั้น ความทุกข์ยากเหล่านี้มาจากพระเจ้า เพราะในพระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้าเป็นผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง ใช่ ถูก เพราะฉะนั้น พระเจ้าต้องรับผิดชอบตรงนี้ด้วย เฮ้! อยู่ดีๆ ไปสรุปอย่างนั้นได้อย่างไรเล่า ต้องดูอะไรมันเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ มารมันไปอยู่ไหน? บางคนไปดูละคร ดูออกมาเสร็จ ตัวละครมีอยู่ 10 ตัว ดูอยู่แค่ 3 ตัวเท่านั้นเอง พระเอก นางเอก และนางร้าย ตัวประกอบคนอื่นไม่เห็นเลย ไม่มองเลย ในโลกใบนี้ มีผู้แสดงเยอะแยะ มีทั้งพระเจ้า มีทั้งมนุษย์  และมีทั้งมาร เราต้องมองให้เห็นชัดๆ ว่ามันเป็นอย่างนี้ ซึ่งความหลอกลวงเหล่านี้ คืออาวุธของมารที่พยายามส่งข้อมูลที่ผิดพลาดเข้ามาในสมอง เข้ามาในความคิดของเรา ผู้เชื่อทั้งหลาย และผู้ที่ไม่เชื่อด้วย สิ่งไม่ดีเหล่านี้มาจากพ่อของเรา มาจากพระเจ้าๆ ใส่เข้ามาอย่างนี้ตลอด ถึงเวลาแล้วที่เราจะลุกขึ้นมา แล้วบอกว่าไม่ใช่ๆ โดยที่บอกตัวเราเองก่อน แล้วค่อยบอกคนอื่น ถ้าตัวเราเองชัดเมื่อไร? มันจะออกมาเป็นอัตโนมัติเอง ไม่ใช่แน่นอน เราจึงจำเป็นที่จะต้องระมัดระวังที่จะไม่ปล่อยให้ข้อมูลเท็จเหล่านี้ เข้ามาครอบครองพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งในสมองของเราเด็ดขาด เมื่อเรามองไปที่ความตายบนโลกใบนี้ หรือความทุกข์ทรมานบนโลกใบนี้ ซึ่งโดนกันทุกคน หรือโรคภัยไข้เจ็บบนโลกใบนี้ หรือความยากลำบากบนโลกใบนี้ ความเครียดในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ข้อมูลที่พวกมารพยายามส่งเข้ามา ก็คือพระเจ้าเป็นผู้สร้างขึ้น เป็นผู้นำเข้ามาทั้งสิ้น ซึ่งมันเป็นข้อมูลไม่จริง แต่มนุษย์บนโลกใบนี้ ชอบคิดอย่างนี้ พอคิดถึงพระเจ้า ชอบคิดอย่างนี้ แต่มันไม่ใช่ ไม่ว่าจะเชื่อพระเจ้าหรือไม่เชื่อ เมื่อดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ มันก็ต้องเจออย่างนี้ เพราะโลกมันถูกสาปแช่งไปแล้ว เพราะโลกมันอยู่ในอำนาจของมาร แต่พระเยซูชนะแล้ว และชัยชนะนั้นมันจะเลยมาถึงการทำโลกใหม่ การจับมารเข้าไปขังอยู่ในนรกนิรันดร์กาล

เพราะฉะนั้น อาวุธของเรา คือพระเยซูคริสต์ คือความจริง แล้วความจริงจะทำให้เราเป็นอิสระ เป็นไท ทำให้เราสามารถเอาชนะการหลอกลวง การล่อลวงของมาร เอาชนะสงครามฝ่ายวิญญาณนี้ได้ เอเมน

ในข้อที่ 6 ที่บอกว่า “และเราพร้อมที่จะลงโทษ ทุกการกระทำที่ไม่เชื่อฟัง หลังจากท่านได้เชื่อฟังอย่างสมบูรณ์แล้ว”

“เราพร้อมที่จะลงโทษ” ทุกคนรู้แล้วนะ

“ทุกการกระทำที่ไม่เชื่อฟัง” ไม่ใช่คนแล้วนะ

“หลังจากที่ท่านได้เชื่อฟังอย่างสมบูรณ์” หมายถึงการไม่เชื่อฟังพระเจ้า ก็คือการเป็นศัตรูกับพระเจ้า อยู่ตรงข้ามกับพระเจ้า … พระเจ้าบอกขาว คนนี้บอกดำ ก็คือบาปนั่นเอง

การลงโทษความคิดที่ไม่เชื่อฟังพระเจ้า ก็คือบาป ก็คือความคิดที่เป็นศัตรูกับพระเจ้า ความคิดที่อยู่ตรงกันข้ามกับพระเจ้า เรามีหน้าที่ลงโทษมัน ไม่ใช่คนแล้วนะ ลงโทษความคิดที่เป็นศัตรู ลงโทษความคิดที่อยู่ตรงข้ามกับพระเจ้า ยกตัวอย่าง เช่นความคิดที่บอกว่าตัวเราเองด้อยกว่าคนอื่น พระเจ้ารักเราน้อยกว่าคนอื่น มาโบสถ์บ้าง ไม่มาโบสถ์บ้าง ขี้เกียจอธิษฐานบ้าง ประกาศก็ไม่กล้าพูด แล้วอะไรอีกล่ะ ถวายทรัพย์ก็ได้แค่นิดเดียว สรุปสุดท้ายถ้าเราเชื่อมัน มันก็จะบอก “ฉันมันเลว” ทั้งๆ ที่เป็นคริสเตียน เชื่อพระเจ้าแล้ว อย่างนี้คือความคิดที่ตรงกันข้ามกับถ้อยคำพระเจ้า ซึ่งเราจับมันได้ปุ๊บ ความคิดอย่างนี้ต้องถูกลงโทษ คือไล่มันออกไป แล้วก็เอาถ้อยคำพระเจ้าที่เป็นดาบสองคม แทงทะลุเข้าไปในความคิดของเรา เอาถ้อยคำพระเจ้าที่พูดถึงเรื่องนี้ ที่เป็นความจริงใส่เข้าไป

ยกตัวอย่าง พูดไม่ดีมาตั้งเยอะตั้งแยะแล้ว … “อันนั้นก็ไม่ได้ทำ อันนี้ก็แย่ ฉันเป็นคนเลวจริงๆ เซ็งตัวเองเหลือเกิน เดี๋ยวก็หงุดหงิด ทำอะไรไม่ได้สักอย่างเลย เชื่อพระเจ้าอย่างเดียว ไม่เคยถวายเกียรติพระองค์เลย ฉันมันเลว”

ลุกขึ้นมาเลย เอาถ้อยคำพระเจ้าใส่เข้าไป แล้วลงโทษมันด้วยวิธีนี้ เชิดหน้าขึ้น แล้วก็บอกว่า …

“ในพระเยซูคริสต์ พระองค์บอกว่าฉันเป็นลูกพระเจ้าแล้ว สะอาดบริสุทธิ์ เหมือนพระเยซูไม่มีผิดเลย แล้วจะมาบอกว่า “ฉันเลว” ได้อย่างไร?”

บอกมันอย่างนี้ นี่แหละคือการลงโทษ เข้าใจไหม? ไม่ใช่ใส่ถ้อยคำเข้าไปอย่างเดียว แต่เป็นการพูดให้มันได้ยิน   หรือบางอย่างต้องใช้การกระทำ  สมมติว่ากลัวๆ เขาให้ขึ้นไปเป็นพยานบนธรรมาส ไม่กล้าขึ้น เรายังไม่บริสุทธิ์พอ คราวนี้แหละ …

“อาจารย์ขอเป็นพยานหน่อยได้ไหม? ฉันจะขึ้นไปพูด”

ทั้งที่เป็นคนกลัว ไม่กล้า เพราะรู้สึกตัวเองไม่ดีพร้อม วันนี้กล้า ทำอะไร? กำลังลงโทษมันไง ลงโทษความไม่เชื่อฟังตะกี้นี้ ที่คิดว่า “ตัวฉันเลว” กลายเป็นมั่นใจแล้ว โอเค วันนี้ขอเป็นพยาน ขึ้นมา อธิษฐานเต็มที่เลย แล้วพูดว่า …

“ผมมาเชื่อพระเจ้าวันนั้น วันนี้ บัดนี้ผมเข้าใจแล้วว่าการเชื่อพระเจ้า คืออะไร? ผมเจริญเติบโตในวิญญาณ ผมเข้มแข็ง ผมเป็นลูกพระเจ้าที่บริสุทธิ์สะอาด เมื่อมีอะไรเกิดขึ้นในวันนี้ ผมก็ไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์นิรันดร์กาล บริสุทธิ์สะอาด ไม่มีที่ติเลยแม้แต่นิดเดียว”

เห็นไหม? มันตรงกันข้ามกับที่มารโกหกหลอกลวงแบบนี้เยอะแยะเลย ตัวอย่างเยอะแยะไปหมด ท่านสามารถเอาไปใช้ได้  อย่างนี้เขาเรียกว่าความคิดที่ต้องถูกลงโทษ ไล่มันออกไป แล้วก็แก้แค้นมันเลย เพราะฉะนั้น อาวุธที่ร้ายแรงที่สุด ที่เป็นเหมือนปรมณู สำหรับชีวิตคริสเตียน ก็คือความจริงที่พระเจ้าบอกว่าเราหรือท่านที่เชื่อแล้ว เป็นใครในพระเยซูคริสต์ ท่านเกิดใหม่แล้ว อย่าให้ใครมาขโมยความจริงนี้ไปได้โดยเด็ดขาด รวมทั้งผู้ที่ยังไม่เชื่อด้วยเช่นเดียวกัน  เพราะว่าในพระเยซูคริสต์ ท่านได้บังเกิดใหม่ สะอาดหมดจด พ้นจากบาปเวรกรรม เป็นของมนุษยชาติทุกคน เพียงแต่เรามาเชื่อแล้ว เราได้รับแล้ว คนที่ยังไม่เชื่อ เขายังไม่ได้รับ แต่ก็เป็นของเขาเหมือนกัน เพราะฉะนั้น มารมันพยายามปิดบังตา พยายามใส่ข้อมูลเท็จต่างๆ เข้าไป เพื่อไม่ให้คนได้มารับตรงนี้ เพราะฉะนั้น เราต้องรักษาตรงนี้ไว้

วันนี้ผมจะนำท่าน ติดอาวุธปรมณูไว้ที่สมองของท่าน วิธีติดอาวุธทำอย่างไร? อย่างที่บอก เอาถ้อยคำแห่งความจริงในนี้ว่าท่านเป็นใครในพระคริสต์ใส่เข้าไป ขณะเดียวกัน สำหรับผู้ที่ฟังอยู่ทางบ้าน หรืออยู่ที่นี่ก็ตาม ถ้าท่านยังไม่เชื่อพระเจ้า ไม่เชื่อพระเยซู ไม่ได้บังเกิดใหม่ สิ่งที่พูดมันเป็นของท่าน พระเยซูมาตายที่ไม้กางเขน ไม่ใช่เพื่อผู้เชื่อทั้งหลายเท่านั้น แต่ผู้ที่ไม่เชื่อด้วย พร้อมทั้งผม ก็คืออดีตที่ไม่เชื่อนั่นแหละ แต่พอได้รู้ความจริงแล้ว ก็มาเชื่อ เพราะฉะนั้น ถ้าวันนี้ท่านรู้ความจริง ท่านก็แค่มาเชื่อ ก็เป็นของท่านแล้ว อย่าให้มารหลอกลวงท่านอีกต่อไปว่านี่คือการเปลี่ยนศาสนา นี่คือการเปลี่ยนอย่างโน้นอย่างนี้อย่างนั้น ยุ่งไปหมดเลย เอาเป็นว่าให้เป็นประโยชน์ของท่าน ไม่เสียหายอะไร?

คราวนี้ผมจะนำผู้ที่เชื่อแล้ว ติดอาวุธของท่านเข้าไป ก็คือที่ผมเคยบอกบ่อยๆ ว่าใช้วิธีการใส่ถ้อยคำพระเจ้าเข้าไปในสมองของเรา วิธีใส่เขาเรียกกันว่าใคร่ครวญภาวนาถ้อยคำพระเจ้า วันนี้เราจะฝึกต่อ พูดพึมพรำเบาๆ พูดกับตัวเอง ก็คือการเอาถ้อยคำพระเจ้าใส่ลงไปในความคิดของเรา พูดเบาๆ แล้วให้ตาฝ่ายวิญญาณของเราได้เปิดออก ให้เห็นภาพเป็นไปตามนั้น นี่คือความเป็นจริงในโลกวิญญาณ มันเป็นอย่างนี้แหละ …

“ฉันเป็นวิญญาณ ที่ได้บังเกิดใหม่ ในพระเยซูคริสต์ ด้วยความเชื่อ ในการไถ่บาปของพระเยซู ที่ไม้กางเขน พระเจ้าได้กระทำให้ฉันตายไปพร้อมกับพระเยซู ชดใช้บาป เวรกรรม ด้วยการตายที่ไม้กางเขน พร้อมกับพระเยซู และพระเจ้า ได้ชุบให้ฉันเป็นขึ้นมาใหม่ ได้เกิดใหม่ พร้อมกับพระเยซู ฉันถึงเป็นวิญญาณที่เกิดใหม่พร้อมพระเยซู เป็นวิญญาณที่สะอาด บริสุทธิ์ ไร้บาป ไร้ตำหนิ ชอบธรรม เหมือนพระเยซู อยู่ในบ้านของพระเจ้า เป็นหนึ่งเดียวกันกับครอบครัวของพระเจ้า ซึ่งเรียกว่าบัพติศมาเข้าไปเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า พระบิดา พระเจ้า พระบุตร พระเจ้า พระวิญญาณ อยู่ในฐานะ เป็นลูกของพระเจ้า ครอบครองมรดกของพระเจ้าในสวรรค์ร่วมกับพระเยซู นั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ร่วมกับพระเยซู และพระเจ้าได้ประทานจิตใจใหม่ให้กับฉัน ฉันจึงเป็นวิญญาณที่มีความคิดจิตใจใหม่ เหมือนพระเจ้า บริสุทธิ์ สะอาด ไร้มลทินใดๆ เหมือนพระเยซู เพียงแต่ยังอาศัยอยู่ในร่างกายเดิมนี้อยู่ บนโลกใบนี้ ซึ่งร่างกายนี้ จะต้องตาย ต้องเจ็บป่วย เสียหาย เสื่อมโทรมไปสู่ความตาย กลับไปสู่ดิน เป็นไปตามโทษของความบาป ตั้งแต่บรรพบุรุษ คืออาดัม

ฉะนั้น ตัวจริงๆ ของฉัน คือวิญญาณของฉัน จะอยู่ในร่างกายนี้เพียงชั่วคราว ความทุกข์ยากลำบาก ที่เกิดขึ้น ในขณะที่อยู่ในร่างกายนี้ มันจึงแค่แป๊บเดียว เล็กน้อย ไม่สามารถเทียบได้กับสง่าราศีนิรันดร์ ในสวรรค์สถาน ที่พระเจ้าได้เตรียมร่างกายใหม่ ร่างกายสวรรค์ ร่างกายที่เหมือนพระเยซูให้กับฉันวันหนึ่งข้างหน้า และฉันจะอยู่ในร่างกายใหม่นี้ ที่ไม่ต้องตาย ไม่มีเจ็บป่วย ไม่มีน้ำตา ไม่มีความโศกเศร้า ไม่มีอิทธิพลของความบาป อีกต่อไป และฉันจะอยู่ในร่างกายสวรรค์นี้ อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าตลอดไป ชั่วนิรันดร์ ขอบคุณพระเจ้า ในนามพระเยซู เอเมน”

ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

**********************