คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 18 มิถุนายน 2017
เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า”
ตอน 20 “ประวัติศาสตร์เป็นจริงตามนิมิตของดาเนียล”
โดย นคร เวชสุภาพร
“จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์ คือพระเจ้า” ตอนที่ 20 “ประวัติศาสตร์ ตามนิมิตของดาเนียล”
ทบทวนสั้นๆ ก่อน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เราจบที่หนังสือดาเนียล บทที่ 10 ที่กล่าวถึงนิมิตของดาเนียล ที่ทำให้ดาเนียลเป็นทุกข์ ก็เลยอดอาหาร อธิษฐานขอความเข้าใจจากพระเจ้า แล้วพระเจ้าก็ส่งทูตสวรรค์มา เพื่ออธิบายความหมายของนิมิตให้ดาเนียลฟัง ปรากฏว่าทูตสวรรค์มาล่าช้าถึง 3 สัปดาห์ เพราะว่าถูกเทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางไว้ ซึ่งประเด็นสำคัญที่เราเรียนรู้กันครั้งที่แล้ว ก็คือเพื่อยืนยันว่าโลกฝ่ายวิญญาณมีอยู่จริงๆ จริงมากกว่าโลกใบนี้ที่เรามองเห็นด้วยตาด้วยซ้ำไป และบางครั้งพระเจ้าก็สำแดงให้เราได้รู้ ได้เห็น แต่อะไรที่พระเจ้าไม่สำแดงให้เราได้รู้ ได้เห็นในโลกฝ่ายวิญญาณ เราถือว่าเป็นสิ่งลี้ลับ และพระเจ้าไม่อนุญาต และไม่ต้องการให้เราไปแสวงหาสิ่งเหล่านั้น ด้วยตัวของเราเอง ถ้าพระองค์จะเปิด พระองค์เปิด ก็ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง ถ้าพระองค์ไม่เปิด ก็เป็นสิ่งลี้ลับของเราต่อไป ก็คือเป็นสิ่งลี้ลับที่พระเจ้าไม่ให้เรารู้ ส่วนที่ให้เรารู้ แจ้งแก่เราแล้ว ยกตัวอย่างเช่น พระเยซูมาไถ่บาปเราอย่างไร? ตายที่ไม้กางเขน กลายเป็นข่าวประเสริฐให้เรารู้ เพื่อเป็นมรดกของเรา และลูกหลานของมนุษยชาติต่อๆ ไป พูดกันต่อๆ ไป อันนี้เขาเรียกว่าเปิดเผยให้รู้แล้ว
เพราะฉะนั้นสิ่งลี้ลับเป็นของพระเจ้า ไม่ใช่เป็นของมนุษย์ ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง ยุ่งแล้วจะมีเรื่อง มีปัญหา มีสิ่งที่ไม่อยากได้กับชีวิตเราเกิดขึ้น ไม่ว่าใครก็ตาม ถ้ารู้จักกฎระเบียบของพระเจ้าที่วางไว้บนโลกใบนี้ทุกอย่าง ไม่ใช่เรื่องนี้เรื่องเดียว ทุกเรื่อง ถ้าทำตาม ก็ได้พร ถ้าไม่ทำตาม ก็ได้รับตรงกันข้ามกับพร เราเรียกว่าคำสาปแช่ง หรือสิ่งไม่ดีต่างๆ เพราะฉะนั้น อย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด เตือนไว้เลย อะไรที่เป็นอัศจรรย์ อะไรที่แปลกๆ อะไรที่มันได้มาง่ายๆ อย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด
มีภาษาอังกฤษคำหนึ่ง เขาบอกว่า “To good to be true” แปลว่า “มันดีเกินกว่าที่น่าจะเป็นไปได้” มันดีเกินกว่าที่น่าจะเป็นจริง เขาบอกอย่าเข้าไปยุ่ง นี่คือสิ่งลี้ลับ
อย่างเช่น “รวยเร็วเลยนะ ถ้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ จะรวยเร็วกว่าคนอื่นเป็น 100 เท่า”
ระวังไว้ให้ดี ถูกหลอก
“อันนี้อัศจรรย์มากๆ ไม่มีใครรู้เลย เรารู้กันไม่กี่คน” อันนี้อันตรายมาก
และในนิมิตของดาเนียล ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าได้เปิดเผยให้กับเรารู้แล้ว อย่างที่เราเรียนรู้กันในหนังสือดาเนียล หลายอย่างพระเจ้าบอกให้เราได้รู้ ผ่านทางนิมิตของดาเนียล แต่หลายอย่างในนิมิตนี้ ก็ไม่บอกให้เราให้รู้หมดสิ้น ก็ไม่ต้องไปยุ่ง ยกตัวอย่างเช่น บางอย่างก็บอกเลยว่าเกิดขึ้นเมื่อไร? แต่บางอย่าง พระองค์บอกเกิดขึ้นเมื่อครบวาระ ครบกำหนด เป็นหน้าที่ของพระเจ้า ไม่เกี่ยวกับเรา ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง
เมื่อไรได้ยินคำนี้ “ครบกำหนด ครบ 7, 17 ครบวาระหนึ่ง ครบ 2 วาระ ครบ 3 วาระ”
อะไรประมาณนี้ ก็ไม่ต้องเข้าไปสืบหา เสาะหาว่าคืออะไร? ก็คือครบตามที่พระเจ้าจัดเตรียมไว้ วางแผนไว้ ไม่ต้องการให้เรารู้
ยกตัวอย่าง พระเยซูกลับมาเมื่อไร? กี่โมง? กี่ยาม? วันไหน? ปีอะไร? พระองค์ไม่ได้บอก ก็ไม่ต้องเข้าไปรู้ พระองค์บอกเพียงแค่ว่าเมื่อถึงเวลากำหนด พระองค์จะกลับมาใหม่ แค่นั้นพอ
ยกตัวอย่างอีกอันหนึ่ง ในหนังสือฮีบรู พระเจ้าบอกว่า …
“มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ได้ถูกกำหนดให้ตายเพียงครั้งเดียว และหลังจากนั้น เข้าสู่การพิพากษา”
“มนุษย์ทุกคนได้ถูกกำหนด” โดยพระเจ้า ให้ตายจากโลกนี้ วิญญาณออกจากร่าง เพียงครั้งเดียว หลังจากนั้น จะเข้าสู่การพิพากษา
ต้องพยายามเรียนรู้ไหมว่าเราจะตายเมื่อไรดี? ไม่ต้องไปยุ่ง เป็นหน้าที่ของพระเจ้า ทุกคนถูกกำหนดไว้แล้ว โดยพระเจ้า แล้วพระองค์ไม่ต้องการให้เรารู้ รู้แล้วเรื่องยุ่งเลย
สิ่งที่ทูตสวรรค์มาบอกดาเนียล นิมิตเหล่านี้ สมัยก่อนเขาบอกเป็นเรื่องอัศจรรย์ เพราะเป็นเรื่องอนาคต นี่เรากำลังเรียนรู้ เป็นแบบประวัติศาสตร์ เพราะเราอยู่ในยุคปัจจุบัน แต่นึกถึงดาเนียลเอง และคนในยุคของดาเนียล ได้ยินได้ฟัง คำเผยพระวจนะ หรือนิมิตเหล่านี้ ตื่นเต้น
นิมิตเหล่านี้เกิดแล้ว ก็เพื่อเราจะได้รู้ว่าพระเจ้าเป็นจริง พระเจ้ามีอยู่จริง พระเจ้าควบคุมทุกอย่างจริงๆ พระองค์ทรงกำกับโรงละครของโลกใบนี้จริงๆ พระองค์ดูแลทุกอย่างบนโลกใบนี้ สิ่งใดจะเกิดขึ้น ไม่เกิดขึ้น พระองค์ทรงกำหนดไว้จริงๆ สิ่งที่พระองค์ทรงสัญญาไว้ล่วงหน้า ที่ยังไม่เกิด มันก็ต้องเป็นจริงด้วย นี่พระองค์ต้องการให้คนที่มารู้จักพระองค์ แสวงหาพระองค์ได้รับรู้ตรงนี้ พระองค์บอกเองล่วงหน้า เป็นหลายร้อยปี ก็เกิดขึ้นจริงๆ เป็นประวัติศาสตร์ของเรา จากนี้ต่อไป ยังมีอีกหลายอย่างที่พระองค์บอกไว้ในนิมิตนี้ มันก็ต้องเป็นจริงด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ทั้งบนโลกนี้ และในฟ้าสวรรค์ทั้งปวง ล้วนอยู่ในการควบคุมของพระเจ้า ผู้เดียวเท่านั้น
วันนี้ เราจะมาดูต่อในหนังสือดาเนียล บทที่ 11 ตอนต้น เป็นการทำนายล่วงหน้า ถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับชนชาติต่างๆ ในตะวันออกกลางและอัฟฟาริกาเหนือ นับตั้งแต่รัชสมัยกษัตริย์ไซรัส แห่งเปอร์เซีย ประมาณปี 529 ก่อนคริสตศักราช จนถึงการยึดครองอำนาจ ในอิสราเอล ราว 167 ก่อน คริสตศักราช ในช่วงนี้ เป็นการทำนายเหตุการณ์ ช่วงเวลาประมาณ 360 ปี ก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริง เคยดูสมัยหนึ่งในอดีตในเมืองไทย หรือเอเชีย โดยเฉพาะเมืองไทย จะดังมากเลย เพราะสมัยนั้น ทางเมืองนอก เขามีกฎหมายลิขสิทธิ์ เพราะฉะนั้น เขาจะไม่มีการ Coppy กัน แต่ทางเอเชียลิขสิทธิ์ยังมาไม่ถึง เพราะฉะนั้น Coppy กันมั่วไปหมดเลย สมัยที่มีวีดีโอเทป ไปเช่าทีหนึ่ง 20 ตอน 30 ตอน จิ๋นซีฮ่องเต้บ้าง กระบี่ไร้เทียมทาน มาดูกัน เป็นตอนๆ บางคนดูถึงตี 2 ตี 3 ไม่เลิก กะจะดูแค่เที่ยงคืน โน่นดูไปเที่ยงวันเลย มันต่อเนื่อง แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว ไปดูในอินเตอร์เนต
ทำไมถึงพูดถึงเรื่องนี้ เพราะว่าวันนี้ ที่จะเล่าให้ฟัง และศึกษาตามนิมิตของดาเนียลที่บอกเป็นเรื่องประวัติศาสตร์ มันเป็นตอนๆ อย่างนั้นเลย ไม่มีผิดเลย เหมือนในหนังเลย แต่นี่ของจริง
ดาเนียล 11:2-4 “2 บัดนี้ เราจะบอกความจริงแก่ท่าน คือจะมีกษัตริย์อีกสามองค์ในเปอร์เซีย 3 แล้วจะมีองค์ที่สี่ ซึ่งร่ำรวยกว่าองค์อื่นๆ เมื่อเขามีอำนาจขึ้นมาด้วยทรัพย์สมบัตินั้น เขาจะปลุกระดมทุกคน ให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก แล้วจะมีกษัตริย์เกรียงไกรองค์หนึ่งขึ้นมา ซึ่งปกครองด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ และทำตามใจชอบ 4 หลังจากเขาเรืองอำนาจไม่นาน จักรวรรดิของเขาจะแยกออกเป็นส่วนๆ ตามทิศทางลมทั้งสี่แห่งฟ้าสวรรค์ ซึ่งจะไม่ได้ตกแก่เชื้อสายของเขา และไม่เรืองอำนาจเท่าเขา เพราะจักรวรรดิของเขาจะถูกถอนรากถอนโคน และมอบให้คนอื่นยึดครอง”
นึกถึงภาพที่ผมยกตัวอย่าง ดาเนียลตอนนี้เหมือนกำลัง จดๆ จ้องๆ อยู่ แล้วทูตสวรรค์ก็เริ่มต้นใส่วีดีโอเทป ม้วนที่ 1 เข้าไป แล้วก็เปิด ขึ้นมาเลย ลักษณะเป็นอย่างนั้น
ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นนี้ อยู่ในรัชสมัยกษัตริย์ดาริอัส แห่งเปอร์เซีย ทูตสวรรค์กำลังจะบอกความหมายในนิมิตให้กับดาเนียลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น จะมีกษัตริย์อีก 3 องค์ในเปอร์เซีย และจะมีองค์ที่ 4 ซึ่งจะร่ำรวยกว่าองค์อื่นๆ ก็คือจะมีกษัตริย์ที่ครองราชย์ต่อจากกษัตริย์ดาริอัส อีก 3 องค์ จนกระทั่ง มาถึงองค์ที่ 4 มีชื่อว่ากษัตริย์เซอร์ซิส ซึ่งมีอำนาจร่ำรวยมาก
ต่อไปบอกว่าด้วยทรัพย์สมบัตินั้น เขาจะปลุกระดมทุกคน ให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก ก็คือตั้งแต่สมัยของกษัตริย์ดาริอัส อาณาจักรเปอร์เซียพยายามขยายอำนาจไปถึงกรีก และเริ่มทำสงครามกับชาวกรีกเรื่อยมา ที่เรียกว่าสงครามเปอร์เซีย-กรีก ทำกันมาตลอด นี่เป็นประวัติศาสตร์แล้ว และสงครามนี้ ก็สืบเนื่องมาจนถึงรัชสมัยกษัตริย์เซอร์ซิส ที่ใช้เงินทองและอำนาจปลุกระดม กองทัพเปอร์เซียให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ จนสุดท้ายเปอร์เซียก็หมดความพยายามที่จะยึดครองกรีกอีกต่อไป จนเหตุการณ์ผ่านไปประมาณ 100 กว่าปี มาถึงข้อที่ 3 …
“แล้วจะมีกษัตริย์เกรียงไกรองค์หนึ่งขึ้นมา ซึ่งปกครองด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ และทำตามใจชอบ”
ประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ มาจริงๆ นี่คือช่วงเวลาราว 334 ปีก่อนคริสตศักราช ในสมัยกษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราช ได้ทรงนำกองทัพกรีก เข้าทำสงครามกับเปอร์เซีย และแม้เปอร์เซียจะมีไพร่พลมากกว่าเยอะแยะ ยังพ่ายแพ้ให้กับกรีก เป็นฝ่ายเสียดินแดนในที่สุด
ในข้อที่ 4 บอกว่า “หลังจากเขา (อเล็กซานเดอร์) เรืองอำนาจไม่นาน จักรวรรดิ์ของเขาจะแยกออกเป็นส่วนๆ ตามทิศทางลมทั้ง 4 ของฟ้าสวรรค์ ซึ่งจะไม่ได้ตกแก่เชื้อสายของเขา และไม่เรืองอำนาจเท่าเขา เพราะจักรวรรดิของเขาจะถูกถอนรากถอนโคน และมอบให้กับผู้อื่นยึดครองต่อไป”
ตามประวัติศาสตร์ กษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราช แห่งจักรวรรดิกรีก ซึ่งขณะนั้น เรืองอำนาจมาก ตีแผ่ขยายอาณาจักรออกไป แทบจะครอบครองทุกมุมโลก ภายในเวลาเพียง 10 ปี ที่ครองราชย์ เร็วมาก แต่พระองค์ก็มาสิ้นพระชนม์ด้วยวัยที่ยังหนุ่ม อายุแค่ 30 กว่าๆ เท่านั้น โดยไม่มีทายาท สืบทอดบัลลังก์เลย และภายหลัง กษัตริย์อเล็กซานเดอร์สิ้นพระชนม์ ก็ไม่มีผู้ใดมีอำนาจมากพอ ที่จะรับช่วงการปกครองต่อจากอเล็กซานเดอร์ได้ จักรวรรดิกรีกก็แตกแยกเป็นฝ่ายๆ ตามทิศทางทั้ง 4 เหนือ ใต้ ออก ตก เป็นไปตามคำเผยพระวจนะ นิมิตนี้เป๊ะๆ
ผมจะอธิบายให้ท่านได้เห็นภาพ ชัดขึ้นว่าภูมิประเทศเป็นอย่างไร? คร่าวๆ ที่บอกว่าเกิดการแตกแยก เป็นฝ่ายต่างๆ เราจะเน้นที่อาณาจักรทั้ง 4 ทิศ แต่ 4 ทิศ เมื่อเอาเข้าจริงๆ แล้ว 2 ทิศนี้อ่อนกำลังมาก ไม่ได้มีบทบาทอะไร? บทบาทไปอยู่ที่ 2 ทิศที่เหลือ ก็คือเหนือกับใต้ ในไบเบิ้ลก็ได้บันทึกไว้ในนิมิตที่จะมาถึง ทางฝ่ายตะวันออกและตะวันตก ฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้
อาณาจักรฝ่ายเหนือ ก็คือซีเรีย อาณาจักรฝ่ายใต้ คืออียิปต์ โดยมีสภาพภูมิประเทศ ทางด้านตะวันตก เป็นทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้านตะวันออกเป็นทะเลทรายอาระเบีย แล้วอิสราเอลจะอยู่ตรงกลางพอดี มีเยรูซาเล็มเป็นเมืองหลวง
คำว่า “ซีเรีย” เมืองเหนือ … เหนืออิสราเอล อียิปต์ เมืองใต้ ก็คือใต้อิสราเอล เพราะว่าเยรูซาเล็ม อิสราเอลเป็นพระเอกของเรื่องนี้ทั้งหมด
2 อาณาจักรนี้ เป็นศัตรูกัน ทำสงครามแบบยืดเยื้อ เพื่อจะแผ่อาณาจักรให้ตัวเองเป็นใหญ่ที่สุด แล้วมีอิสราเอลอยู่ตรงกลาง ฝั่งซ้ายเป็นทะเล ฝั่งขวาเป็นทะเลทราย เพราะฉะนั้น เวลาสู้รบกัน ก็ไม่ไปทางอื่น ก็ต้องผ่านดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก็คือดินแดนที่เป็นเยรูซาเล็ม หรืออิสราเอลนั่นเอง
ดาเนียล 11:5 “กษัตริย์ฝ่ายใต้จะเข้มแข็งขึ้น แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะเข้มแข็งกว่าเขา และครอบครองอาณาจักรของตนอย่างเกรียงไกร”
“กษัตริย์ฝ่ายใต้จะเข้มแข็งขึ้น” มีชื่อตามประวัติศาสตร์ คือ “ทอเลมี” ซึ่งครอบครองดินแดนฝั่งใต้ คืออียิปต์ “แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะเข้มแข็งกว่าเขา” แม่ทัพคนนี้ คือ “เซลูคัส” ซึ่งหลังจากกษัตริย์อเล็กซานเดอร์ตาย เซลูคัสก็ได้ครอบครองไม่นาน ก็ถูกโจมตี จนต้องหนีไปพึ่งทอเลมี ที่อียิปต์ เซลูคัสได้ไปเป็นแม่ทัพให้ทอเลมี จริงๆ เขาเป็นเพื่อนรบมาด้วยกัน ตั้งแต่สมัยอเล็กซานเดอร์
จนกระทั่งเวลาผ่านไป เซลูคัสสามารถรวบรวมกองกำลัง และบุกไปยึดเอาบาบิโลนกลับคืนมาได้ จากนั้นก็แผ่ขยายอำนาจครอบครองซีเรีย จนสุดท้าย อาณาจักรที่เข้มแข็งที่สุด ในขณะนั้น ก็คือฝ่ายใต้ เรียกว่าอียิปต์ ปกครองโดยทอเลมี และฝ่ายเหนือ คือซีเรียปกครอง โดยเซลูคัส คราวนี้ดังทั้งคู่ ใหญ่ทั้งคู่ เพราะฉะนั้น เซลูคัส ก็คือผู้นี้ ที่ดาเนียลบันทึกไว้ว่าเป็นแม่ทัพคนหนึ่ง จะเข้มแข็งกว่าเขา และครอบครองอาณาจักรของตนอย่างเกรียงไกร
ดาเนียล 11:6 “หลายปีผ่านไป ทั้งสองจะเป็นพันธมิตรกัน ธิดากษัตริย์ฝ่ายใต้จะเสด็จไปเจริญสัมพันธไมตรีกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ แต่นางจะไม่สามารถรักษาอำนาจของนาง และกษัตริย์ฝ่ายใต้กับอำนาจของเขาจะไม่ยั่งยืน ครั้งนั้น นางกับผู้ติดตามบิดาของนาง และผู้ที่สนับสนุนนาง จะพลาดท่าเสียที”
หลายปีผ่านไป หลังจากที่ฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ทำสงครามกัน อย่างยาวนาน ในที่สุด ก็จับมือหยุดสงครามชั่วคราว และแสดงความเป็นพันธมิตรกัน โดยกษัตริย์ฝ่ายใต้ คือกษัตริย์แห่งอียิปต์ส่งลูกสาว ชื่อเบียนิซ (Berenice) ไปแต่งงานกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ซึ่งขณะนั้น คือกษัตริย์แอนทีโอคัส แห่งซีเรีย แต่ปัญหา คือกษัตริย์แอนทีโอคัส มีภรรยาอยู่แล้ว ชื่อเลาดีส (Laodice)
หลังจากที่กษัตริย์อียิปต์ ส่งลูกสาว คือเบียนิซ ให้มาแต่งงานกับแอนทีโอคัส กษัตริย์แห่งซีเรียแล้ว หวังว่าจะได้ดองกันได้ ทำให้เลาดีส ภรรยาเดิมของแอนทีโอคัสโกรธมาก จึงลอบวางยาพิษแอนทีโอคัส และสังหารเบียนิซ รวมทั้งบรรดาคนรับใช้และผู้ติดตามมาจากอียิปต์ด้วยกัน แล้วจากนั้น ก็แต่งตั้งให้ลูกชายขึ้นครองราชย์ เป็นกษัตริย์แห่งซีเรียต่อไป
ย้ำอีกครั้งว่าถ้อยคำในหนังสือดาเนียลที่เราได้อ่านกัน ถูกเขียนไว้ล่วงหน้า ประมาณ 100 กว่าปีก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริง ตามประวัติศาสตร์ ที่เราได้เรียนรู้กัน แบบเป๊ะๆ
ดาเนียล 11:7-12 “7 คนหนึ่งในวงศ์ตระกูลของนางจะขึ้นมาแทนที่นาง เขาจะโจมตีกองกำลังของกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ทะลวงป้อมปราการ ต่อสู้ขับเคี่ยว และได้รับชัยชนะ 8 ทั้งจะชิงรูปเทพเจ้า เทวรูปโลหะกับภาชนะเงินและทองอันล้ำค่า ขนกลับไปอียิปต์ เขาจะปล่อยกษัตริย์ฝ่ายเหนือไว้ตามลำพังอยู่หลายปี 9 แล้วกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะบุกอาณาจักรของกษัตริย์ฝ่ายใต้ แต่จะถอยทัพกลับประเทศของตน 10 ลูกๆ ของเขาจะเตรียมรบ ระดมกำลังเป็นทัพใหญ่ ซึ่งถาโถมเข้ามาเหมือนน้ำท่วมซัด ที่ไม่มีอะไรยับยั้งได้ และรบมาถึงป้อมของเขา 11 แล้วกษัตริย์ฝ่ายใต้จะยกทัพออกมา ด้วยความโกรธเกรี้ยว รบกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ซึ่งระดมทัพใหญ่มา แต่จะพ่ายแพ้ 12 เมื่อฝ่ายเหนือถอยทัพกลับไป กษัตริย์ฝ่ายใต้จะภาคภูมิใจยิ่งนัก และประหารคนหลายพันคน แต่ก็มีชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน”
มาถึงตอนนี้ บอกว่าหลังจากที่เบียนิซ ลูกสาวกษัตริย์แห่งอียิปต์ ถูกฆ่าตาย โดยราชินีกษัตริย์ซีเรียแล้ว ทางฝั่งอียิปต์ ซึ่งขณะนั้น ปกครองโดยน้องชายของเบียนิซ แค้นมาก ก็เลยจะแก้แค้นแทนพี่สาว จึงยกทัพมาตีเมืองซีเรีย จนกระทั่งในที่สุด ได้รับชัยชนะด้วย แล้วขนเอาทรัพย์สมบัติของซีเรียกลับไปที่อียิปต์หมดเลย ครั้งนั้น กษัตริย์อียิปต์ได้สังหารราชินีเลาดีส ผู้ที่ลอบวางยาพิษสามีและพี่สาวของเขา ที่เป็นมเหสีตอนนั้น แต่ไม่ได้ฆ่ากษัตริย์ซีเรีย
ตามพระคัมภีร์บอกว่า “เขาจะปล่อยกษัตริย์ฝ่ายเหนือไว้ตามลำพังอยู่หลายปี” ไม่ได้ฆ่ากษัตริย์แอนทีโอคัส ที่สอง ของซีเรีย และตามประวัติศาสตร์ ก็ได้บันทึกสงครามยืดยื้อ รบกันไป รบกันมา ระหว่างอียิปต์กับซีเรีย แล้วแต่ละฝ่ายยกทัพไปทำสงคราม ก็ต้องฝ่าดินแดนของอิสราเอลไป เรียกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เพราะไปทางทะเลก็ลำบาก ไปทางทะเลทรายก็ลำบาก มีทางเดียว ก็คือต้องบุกตรงทะลวงไปที่อิสราเอล อิสราเอลก็เป็นเหมือนกับที่รองรับอารมณ์
ข้อ 12 บอกว่า “กษัตริย์ฝ่ายใต้จะภาคภูมิใจยิ่งนัก และประหารคนหลายพันคน แต่ก็มีชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน”
กษัตริย์อียิปต์ซึ่งขณะนั้น คือทอเลมีที่ 4 เป็นฝ่ายชนะสงคราม แต่ก็ชนะได้ไม่นาน เพราะในช่วงประมาณ 204 ปีก่อนคริสตศักราช กษัตริย์ทอเลมีที่ 4 สวรรคตกะทันหัน กษัตริย์แห่งอียิปต์ องค์ต่อไป คือทอเลมีที่ 5 ขณะนั้น อยู่ดีๆ ก็ต้องขึ้นมารับราชสมบัติ เพราะว่าพ่อเสียชีวิตกะทันหัน มีอายุ 5 ขวบเท่านั้น ต้องขึ้นครองราชย์แทนพ่อ ทางฝ่ายกษัตริย์แอนทีโอคัส แห่งซีเรีย ได้ยินข่าวนี้ ข่าวดีมากเลย เตรียมแผนการ ที่จะจัดการกับอียิปต์แล้วตอนนี้ เพราะว่ากษัตริย์พึ่งอายุ 5 ขวบ คิดว่าอย่างนั้น
ดาเนียล 11:13-16 “13 เพราะกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะยกทัพมาอีก เป็นทัพที่ยิ่งใหญ่กว่าคราวแรก และหลังจากนั้นอีกหลายปี จะยกทัพมหึมา เสบียงอาวุธครบครันบุกเข้ามา 14 เมื่อถึงเวลานั้น หลายคนจะลุกฮือขึ้น ต่อสู้กษัตริย์ฝ่ายใต้ เพื่อให้เป็นไปตามนิมิตที่กล่าวมาแล้วว่าพวกหัวรุนแรงในหมู่พี่น้องร่วมชาติของท่านเองจะกบฏ แต่ไม่สำเร็จ 15 แล้วกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะมาก่อเชิงเทินล้อมเมือง และยึดเมืองป้อมปราการได้เมืองหนึ่ง กองกำลังของฝ่ายใต้ จะหมดอานุภาพที่จะต้านทาน แม้กองทหารที่ดีที่สุด ก็หมดกำลังที่จะยืนหยัด 16 ผู้รุกรานจะทำอะไรตามใจชอบ โดยไม่มีใครยับยั้งได้ เขาจะสถาปนาตัวเองในดินแดนอันงดงามนั้น และมีอำนาจที่จะทำลายมันลง”
ในปี 198 ก่อนคริสตศักราช กษัตริย์แอนทีโอคัส ที่สาม ก็ได้ยกทัพ มาล้อมอียิปต์ไว้ ผ่านทางอิสราเอล ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ อันงดงามเหมือนเดิม จนกระทั่งยึดเมืองหน้าด่านของอียิปต์ได้ หน้าด่านอยู่ทางขอบเมืองของอิสราเอล แล้วก็เข้ายึดครองปาเลสไตน์ด้วย
ดาเนียล 11:17 “เขาจะตัดสินใจยกกำลังทั้งอาณาจักรมา และจะทำสัญญาไมตรีกับกษัตริย์ฝ่ายใต้ ยอมยกธิดาให้สมรสด้วย เพื่อโค่นอาณาจักรฝ่ายใต้ แต่แผนการของเขา จะไม่ประสบความสำเร็จ และช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย”
กษัตริย์แอนทิโอคัส แห่งราชวงศ์เซลูชิด ของซีเรีย วางแผนที่จะโค่นอำนาจของราชวงศ์ทอเลมีของอียิปต์ ด้วยการยกลูกสาวให้กับกษัตริย์ทอเลมี ที่ 5 ของอียิปต์ โดยจะให้ลูกสาวทรยศ และเข้าครอบครองอียิปต์ในเวลาต่อมา ลูกสาวของแอนทิโอคัส ที่ยกให้กับทอเลมี มีชื่อว่าคลีโอพัตรา ที่ 1 เป็นคนละคนกับคลีโอพัตราในหนัง เขาป็นผู้เริ่มต้นราชวงศ์ ที่อยู่เบื้องหลังกษัตริย์ มีอิทธิพลในอียิปต์ ตระกูลคลีโอพัตราองค์แรก และมีต่อๆ มา ที่เราดูในหนัง มาสมัยโรมัน น่าจะคลีโอพัตรา ที่ 7
แต่แผนการนี้ไม่สำเร็จ เพราะปรากฏว่าคลีโอพัตรากับทอเลมีเกิดรักกันจริงๆ ไม่เชื่อพ่อแล้ว ไปเชื่อสามีแทน และทำให้คลีโอพัตรามีความซื่อตรงต่อทอเลมี ไม่ยอมคิดทรยศตามแผนการของพ่อ ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าพระนางคลีโอพัตราทรงอภิเษกสมรสกับกษัตริย์ทอเลมี ที่ 5 แห่งอียิปต์ เมื่อพระสวามีสวรรคต พระนางก็ทรงปกครองอียิปต์ผ่านทางทอเลมี ที่ 6 พระโอรส เห็นภาพไหม? เพราะฉะนั้น คลีโอพัตราก็เข้าไปอยู่เบื้องหลังอำนาจในอียิปต์ นี่เป็นประวัติศาสตร์ทั้งนั้น พระคัมภีร์ไบเบิ้ลบอกไว้ล่วงหน้า เฉพาะบทที่ 11 ตอนต้น 100 กว่าปี
ดาเนียล 11:18-19 “18 แล้วเขาจะหันความสนใจไปยังดินแดนแถบชายฝั่งทะเล และเอาชนะชนชาติต่างๆ ได้ แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะทำให้เขาสิ้นความผยอง และถอยทัพกลับไป ด้วยความอับอาย 20 หลังจากนี้ เขาจะกลับไปยังป้อมปราการต่างๆ ในประเทศของตน แต่จะพ่ายแพ้ และไม่มีใครพบเห็นอีก”
ตอนนี้กล่าวถึงแอนทิโอคัส ที่ 3 แห่งราชวงศ์เซลูชิด ซึ่งต้องการจะขยายอำนาจออกไป โดยยกกองทัพไปตีกรีก แต่โดนกองทัพโรมันเข้าแทรกแซง โรมันเริ่มรวมพลังมากขึ้นมาเรื่อยๆ จนในที่สุดเซลูชิด เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ต้องถอยทัพกลับ แล้วก็กลายเป็นต้องมาอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของโรมัน คือโรมันตอนนั้น เริ่มมีอิทธิพลมากขึ้น ในประเทศต่างๆ เริ่มมีกองกำลังที่เข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ
ดาเนียล 11:20-30 “20 ผู้ครองราชย์สืบต่อจากเขา จะส่งคนออกไปเก็บภาษี เพื่อรักษาความมั่งคั่งของตนไว้ แต่ในเวลาไม่กี่ปีเขาก็จะถูกทำลาย แต่ก็ไม่ใช่จากความโกรธแค้น หรือจากสงคราม 21 “ผู้ที่ครองราชย์สืบต่อจากเขา เป็นบุคคลที่น่าเหยียดหยาม เพราะเขาไม่มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์เลย เขารุกรานราชอาณาจักร ในขณะที่ประชาชนรู้สึกปลอดภัย และเขาจะเข้ามายึดด้วยเล่ห์เพทุบาย 22 แล้วกองทัพใหญ่จะถูกกวาดล้างไปต่อหน้าเขา ทั้งกองทัพนั้น และเจ้านายแห่งพันธสัญญาจะถูกทำลายด้วย 23 หลังจากมีการทำข้อตกลงกับเขา เขาจะใช้เล่ห์เพทุบายและเรืองอำนาจขึ้นมาโดยอาศัยคนไม่กี่คน 24 เมื่อแว่นแคว้นอันมั่งคั่งที่สุดรู้สึกปลอดภัย เขาก็จะบุกและกระทำการ ซึ่งบรรพบุรุษของเขาไม่เคยทำ เขาจะแบ่งสมบัติและข้าวของที่ปล้นมาได้กับพรรคพวก เขาจะวางแผนทลายป้อม แต่ก็เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง 25 “เขาเสริมกำลังและความกล้าด้วยกองทัพใหญ่ไปรบกับกษัตริย์ฝ่ายใต้ และกษัตริย์ฝ่ายใต้จะยกกองทัพที่ใหญ่และทรงอานุภาพมากมาสู้รบด้วย แต่ก็ต้านทานไม่ได้ เพราะแผนการร้ายต่างๆ ที่คนวางไว้ เพื่อต่อสู้กับเขา
26 บรรดาผู้ร่วมโต๊ะเสวยของกษัตริย์จะพยายามทำลายเขา กองทัพของเขาจะถูกกวาดล้างไป และคนมากมายจะล้มตายในสนามรบ 27 กษัตริย์สององค์ซึ่งมีใจคิดชั่วทั้งคู่จะนั่งร่วมโต๊ะและมุสาต่อกัน แต่ไม่มีผลอะไร เพราะจุดจบยังคงจะมาถึงในเวลาที่กำหนดไว้ 28 กษัตริย์ฝ่ายเหนือจะกลับประเทศพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมาย แต่จิตใจของเขามุ่งร้ายต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ เขาจะลงมือทำการต่อต้านพันธสัญญานั้น แล้วจึงกลับไปยังดินแดนของตน 29 “ครั้นถึงเวลาที่กำหนด เขาจะบุกดินแดนฝ่ายใต้อีก แต่ครั้งนี้ผลลัพธ์จะแตกต่างจากคราวก่อน 30 กองเรือแห่งชายฝั่งตะวันตก จะต่อต้านเขาและเขาจะเสียขวัญ แล้วเขาจะหันกลับมาระบายโทสะเกรี้ยวกราดต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ เขาจะกลับไปและแสดงความโปรดปรานแก่ผู้ที่ละทิ้งพันธสัญญาบริสุทธิ์”
เห็นไหมครับ พระเจ้าจะใส่ถ้อยคำเหล่านี้ ลงไปในนิมิตนี้บ่อยๆ หลายๆ ครั้ง เพื่อยืนยันกับเราว่าสิ่งลี้ลับ เป็นของพระเจ้า อะไรที่บอกก็บอก อะไรที่ไม่บอก ก็จะไม่บอก ถ้าไม่บอก ก็จะบอกเป็นวาระ มีอยู่ข้อหนึ่งที่บอกว่าแต่ไม่มีผลอะไร เพราะจุดจบยังคงจะมาถึงในเวลาที่กำหนดไว้ เมื่อไรไม่รู้ แต่จุดจบ เป็นเวลาที่พระเจ้ากำหนดไว้
และอีกตอนหนึ่งบอกว่า “ครั้นถึงเวลาที่กำหนด เขาจะบุกดินแดนฝ่ายใต้อีก” ครั้นถึงเวลาที่กำหนด ก็คือเวลาของพระเจ้า พระเจ้าก็จะดลใจให้บุกดินแดนฝ่ายใต้อีก นี่คือสิ่งที่พระเจ้าบอกอยู่เรื่อยๆ พระคัมภีร์บอกว่า …
“มนุษย์ทุกคน ถูกกำหนดให้ตายครั้งเดียว”
เพราะฉะนั้น ไม่มีใครไม่ตาย ต้องตายแน่ ครั้งเดียว เพราะพระเจ้ากำหนดไว้แล้ว แต่ถามว่าเมื่อไร? ตอบว่าไม่รู้ ไม่ใช่เป็นหน้าที่ของเรา ช่วงเหตุการณ์ตรงนี้ เป็นยุคของกษัตริย์แอนทิโอคัส ที่ 4 ที่ครองราชย์ต่อจากแอนทิโอคัส ที่ 3 และเป็นช่วงเวลาที่ชาวยิวได้รับความเดือดร้อนมากที่สุด
แอนทิโอคัส ที่ 4 เป็นกษัตริย์ที่ทุจริต รับสินบน จากผู้ที่ต้องการได้ตำแหน่งมหาปุโรหิต และใช้ตำแหน่งนี้ ทำมาหากิน ในสมัยโน้น ปุโรหิตของยิวเอง อิสราเอลคดโกง ไปเข้าพวกกับคนต่างชาติ แล้วมาปล้นวิหารของพระเจ้า แห่งตัวเอง เป็นไปได้จริงๆ ซึ่งเงินที่ปุโรหิตนำมาจ่าย เป็นค่าสินบนนั้น ก็เป็นเงินที่คดโกงมาจากวิหารทั้งสิ้น ทำบัญชีปลอม แอบเอาออกมาบ้าง? แล้วถ้าใครรู้เรื่องความลับเรื่องนี้ ก็ถูกฆ่าตาย นี่ปุโรหิตนะ ที่ทำงานอยู่ในวิหารของพระเจ้า อิสราเอล ชาวยิวที่บอกรักพระเจ้ามากๆ จะบอกให้ว่าในโลกนี้ ไม่มีใครดีกว่าใครเลย พระเจ้าบอกไว้ในพระคัมภีร์เสมอๆ ว่าหาคนดีไม่ได้สักคน เพราะทุกคนมีเชื้อบาปอยู่ ปุโรหิตก็เป็นอย่างนี้ได้ เพราะเขาก็คือมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้นเอง
เท่านั้นไม่พอ ความเดือดร้อนของประชาชนต้องถึงขีดสุด เมื่อแอนทิโอคัส ที่ 4 นำทัพบุกไปโจมตีอียิปต์ ทางใต้ ปรากฏว่าถูกกองทัพของโรมันในขณะนั้น ซึ่งจะเรืองอำนาจขึ้นมา เข้ามาแทรกแซง คือโรมันเข้าไปช่วยอียิปต์ไว้ เพราะตอนนั้น โรมันยังไม่ได้เป็นมหาอำนาจ ทำให้แอนทิโอคัส ที่ 4 แห่งซีเรีย ต้องถอยทัพกลับ คือพ่ายแพ้สงคราม แอนทิโอคัส ที่ 4 จึงรู้สึกอับอายขายหน้า และสูญเสียทรัพย์มาก เพราะการทำสงครามครั้งหนึ่ง มันเสียเงินเสียทองเยอะมาก ถ้าไม่ชนะ แพ้แย่มากเลย ก็เลยระบายความแค้น ด้วยการโจมตี และปล้นวิหารของเยรูซาเล็ม ที่เก็บเงินไว้เยอะแยะ ทั้งทอง ทั้งอะไร? ปล้นซะเลย ปล้นสะดม ทำลายทรัพย์สิน สิ่งของ ออกคำสั่ง ห้ามพวกยิวทำพิธีกรรม ทางศาสนา ห้ามฉลองเทศกาลต่างๆ ห้ามชาวยิวเข้าสุหนัต และสั่งเผาหนังสือธรรมบัญญัติทั้งหมด ผู้ใดขัดขืน มีโทษถึงตาย
ดาเนียล 11:31-35 “31 กองกำลังของเขาจะลุกขึ้นมา ย่ำยีป้อมปราการของพระวิหาร ให้เป็นมลทิน และยกเลิกการถวายเครื่องบูชาประจำวัน แล้วเขาจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนขึ้น อันเป็นต้นเหตุของวิบัติ 32 เขาจะใช้การประจบสอพลอล่อลวงผู้ที่ละเมิดพันธสัญญา แต่ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตนจะต่อต้านเขาอย่างเข้มแข็ง 33 บรรดาผู้มีปัญญาจะแนะนำสั่งสอนคนเป็นอันมาก แม้ในชั่วระยะหนึ่ง พวกเขาจะตายด้วยคมดาบ หรือถูกเผา หรือถูกจับเป็นเชลย หรือถูกปล้นชิง 34 เมื่อพวกเขาล้มลง จะได้รับความช่วยเหลือเล็กน้อย และมีหลายคน ซึ่งไม่จริงใจ จะมาร่วมกับพวกเขา 35 ผู้มีปัญญาบางคนจะสะดุดล้ม ก็เพื่อรับการถลุงชำระให้บริสุทธิ์ และปราศจากรอยด่างพร้อย จนถึงวาระสุดท้าย ซึ่งจะมาถึงตามกำหนด”
พระเจ้าจะบอกเราเสมอ เป็นตอนๆ เราเป็นคนกำหนดให้สิ่งนี้เกิดขึ้น พระเจ้าบอก …
“ใช่ เพื่อแผนการใหญ่ของฉัน สิ่งดี สำหรับเจ้าและลูกหลาน เหลน โหลน ของเจ้าในอนาคต จำเป็นต้องทำอย่างนี้”
กลับมาที่ข้อตะกี้ “กองกำลังของเขาจะลุกขึ้นมา ย่ำยีป้อมปราการวิหาร ให้เป็นมลทิน และยกเลิกการถวายเครื่องบูชาประจำวัน แล้วเขาจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนขึ้น อันเป็นต้นเหตุของวิบัติ”
แอนทิโอคัส ที่ 4 พยายามจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวยิว ทำลายพระวิหาร บังคับให้ชาวยิวหันมานับถือเทพเจ้าของกรีก เพราะคิดว่าถ้าบังคับให้ยิวรับวัฒนธรรมของกรีกแล้ว พวกยิวจะสนับสนุนการปกครองของกรีกด้วย คือเชื่อง่ายๆ จะมาเป็นทหาร มาเป็นผู้สนับสนุนกองทัพกรีกด้วย
“แต่ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตน จะต่อต้านเขาอย่างเข้มแข็ง บรรดาผู้ที่มีปัญญา จะแนะนำสั่งสอนผู้คนเป็นอันมาก แม้ในช่วงระยะหนึ่ง พวกเขาจะตายด้วยคมดาบ หรือถูกเผา หรือถูกจับเป็นเชลย หรือถูกปล้นชิง”
ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตน และบรรดาผู้มีปัญญา ก็คือชาวยิว ที่ยังคงยึดมั่นในพระเจ้า ด้วยความเชื่อในพระเจ้า วางใจในพระเจ้า ไม่ยอมทำตามที่ถูกข่มเหงรังแกนั้น แม้จะต้องถูกจับ ถูกทรมาน โดนจับไปเป็นเชลย แม้กระทั่งต้องเสียชีวิต ถูกฆ่าตาย หรือถูกเผาทั้งเป็นก็ตาม ก็ยอม เพราะจะต่อต้านสิ่งที่ไม่ถูกต้องนั้น อิสราเอลต้องทุกข์ทรมานในยุคนี้ จนกระทั่ง กษัตริย์แอนทิโอคัส ที่ 4 สิ้นพระชนม์ ด้วยโรคประหลาดแปลกๆ ในปี 164 ก่อนคริสตศักราช
ย้ำอีกครั้งว่าเรื่องราวที่เราอ่านในพระคัมภีร์ คือนิมิตนี้ ถูกบันทึกไว้ล่วงหน้า ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริงๆ เป็นเวลาหลายร้อยปี เฉพาะที่เรียนรู้ในประวัติศาสตร์ ยังไม่นับสิ่งที่จากนี้ต่อไป จนถึงนิรันดร์ เขียนไว้แล้ว ท่านพอจะเห็นภาพไหมครับว่าในช่วงเวลา 300 กว่าปีที่ฝ่ายเหนือ คือราชวงศ์เซลูชิด แห่งซีเรีย ทำสงครามยืดเยื้อกับฝ่ายใต้ ราชวงศ์ทอเลมี โดยมีอิสราเอลอยู่ตรงกลาง ชาวอิสราเอล หรือชาวยิวต้องทนทุกข์ทรมานรองรับอารมณ์มากขนาดไหน? นี่เราอ่านกันนิดๆ หน่อยๆ แต่ในรายละเอียด 300 กว่าปี มันหนักมาก เอะอะอะไรก็ลงที่เราตรงกลาง แล้วเราเป็นใคร? เราเป็นประชากรของพระเจ้า ฝ่ายเหนือเป็นใคร? ฝ่ายใต้เป็นใคร? เป็นต่างชาติที่ไม่รู้จักพระเจ้า มันเชื่อยากมาก คนที่ยังเชื่ออยู่ ก็เชื่อว่าพระเจ้ามีแผนการที่ดี เพื่อสวัสดิภาพ ไม่ใช่ เพื่อทุกขภาพ ในขณะที่เขาพูดกัน เขาทุกข์นะ แต่เขาเชื่อมั่นว่าพระเจ้าสัญญาว่าจะมีดี เขาก็ยึดมั่นในสิ่งที่พระเจ้าบอกดีนั่นแหละ ไม่ใช่ตามองเห็นในขณะนี้
แล้วถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เพราะว่าอิสราเอลไม่รักพระเจ้า ไม่เชื่อฟังพระเจ้าหรือ? ถูกหรือไม่ถูก? อาจจะมีส่วนหนึ่ง เขาว่าอย่างนั้น เราก็อ่านแล้วว่าอิสราเอลยังคงยึดมั่นในพระเจ้า ถึงขั้นยอมพลีชีพถวายแด่พระเจ้าได้ แสดงว่ามีคนอิสราเอลที่เชื่อมั่นจริงๆ แล้วทำไมอิสราเอลต้องเจอกับเรื่องร้ายๆ แบบนี้ พระเจ้าไม่ดูแลประชากรของพระองค์หรือ? คนที่เชื่อมั่น ก่อนจะพลีชีพ ผมเชื่อว่าเขาทั้งหมด คงอดอาหาร ร้องห่มร้องไห้เยอะมาก ทำไมพระเจ้าตอบคำอธิษฐานเขาอย่างนี้เล่า คำตอบ ก็คือพระเจ้ายังคงเป็นพระเจ้าผู้สัตย์ซื่อ และยุติธรรม และพระองค์ยังทรงเป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด ทรงควบคุมทุกสิ่งในมหาจักรวาลนี้อยู่ ไม่ว่าเราจะคิดได้หรือไม่ได้ ไม่ว่าเราจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ตาม แต่บางครั้ง พระเจ้าจะทรงอนุญาตให้ความทุกข์ยากลำบากเกิดขึ้นกับประชากรของพระองค์ เพื่อนำประชากรของพระองค์เข้าไปสู่แผนการ เพื่อทำให้แผนการใหญ่ที่พระองค์วางไว้ สำเร็จนั่นเอง คือจะใช้ ท่านอนุญาตให้พระองค์ใช้ไหม? พระองค์ก็จะใช้ท่าน ไม่ต้องอธิษฐานให้พระองค์ใช้เยอะๆ ยิ่งเยอะ ยิ่งหนักนะ ขอแค่ใช้ เราก็รับได้ แต่ถึงเวลา เรารับได้หมดทุกคน พระเจ้าวางไว้ให้แล้ว ไม่มีอะไรที่เรารับไม่ได้
แผนการใหญ่ที่สุดของพระเจ้า คือพระเยซูคริสต์ที่จะเป็นตัวแทนของมนุษยชาติทั้งหลาย พระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เป็นพงศ์พันธุ์ของหญิง อยู่ในพงศ์พันธุ์ของยิว เป็นชาวอิสราเอลนั่นเอง เพื่อมาไถ่บาป ไม่ว่าจะเป็นชาวยิว หรือไม่ใช่ยิว เป็นมนุษย์ทั้งหลายทั้งหมดเลย ให้เราหลุดพ้นจากความบาป แล้วกลับมาสู่พระเจ้าได้ แผนการใหญ่ของพระเจ้า เพื่อนำพาให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เพื่อทั้งซีเรียและอียิปต์ ก็จะหมดอำนาจไป และคนขึ้นมาแทน ครอบครองใหม่ ก็จะเป็นโรมัน คิดแค่นี้
โรมันมาเพื่อเป็นแผนการหนึ่งที่พระเยซูจะมาเกิดในช่วงนี้ เพราะบุคคลหนึ่งที่ถูกบังคับ โดยชาวยิว ให้ตรึงพระเยซู ก็เป็นชาวโรมันที่มีชื่อว่าปีลาต สิ่งเหล่านี้ได้บันทึกไว้หมด ได้บอกล่วงหน้าว่าจะเกิดอย่างนี้ พระเจ้าวางแผนไว้หมดแล้ว ตามประวัติศาสตร์ของอิสราเอล เปอร์เซีย กรีก ซีเรีย อียิปต์ โรมัน ทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของแผนการใหญ่ของพระเจ้าทั้งสิ้น
เราชอบถามพระเจ้า “ทำอะไรอยู่ ทำไมปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น ทำไมปล่อยให้ระเบิดพลีชีพ ตรงนั้นตาย ตรงนี้ตาย ทำไมไม่ดูแล”
ให้ตอบว่า “ไม่รู้”
พระเจ้าพอใจมากเลย ไม่รู้บ้างสิ เวลาจะตอบใครไม่กล้าตอบ เราไม่รู้ ทำไมพระเจ้าทำอย่างนี้ พระเจ้ามีแผนการใหญ่ สำหรับช่วยมนุษย์ ทุกคนต่างๆ ให้ได้รับความรอด เป็นแผนการใหญ่ของพระองค์ที่จะช่วยมนุษย์ทุกคน อาจจะมีคนอื่นทุกข์ยากลำบากบ้าง แต่พระเจ้ากำลังใช้เขาอยู่ อ้าว! แล้วทำไมต้องปล่อยให้เขาทุกข์ยากลำบากถึงขนาดนั้น เขาเชื่อในพระองค์ เขาอธิษฐานจนน้ำตาเป็นสายเลือดแล้ว ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น ตอบว่าไม่รู้
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ในวันนี้ ประเด็นสำคัญ ก็คือบางครั้งพระเจ้า อนุญาตให้ความทุกข์ยากลำบากเกิดขึ้นกับประชากรของพระองค์ เพื่อนำแผนการใหญ่ของพระองค์ให้สำเร็จ มันก็เหมือนกับการเสียสละ พระเยซูคริสต์ทำอย่างไร? เราก็ทำอย่างนั้น พระเยซูถูกพระเจ้าใช้อย่างไร? เราก็ต้องถูกพระเจ้าใช้อย่างนั้น แต่เราขนาดเล็กกว่าเท่านั้นเอง พระเจ้าใช้พระเยซูอย่างไร เพื่อช่วยมนุษย์ทั้งปวงให้รอด มาซึ่งแผนการของพระองค์ที่ไม้กางเขน เราก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น ก็เดินตามไป เราก็ถูกตรึงทุกวัน เหมือนพระเยซูนั่นแหละ แต่อาจจะเจ็บปวดน้อยกว่า
ในข้อ 34 ที่บอกว่า “เมื่อพวกเขาล้มลง จะได้รับการช่วยเล็กๆ น้อยๆ”
ความช่วยเหลือเล็กน้อย ตรงนี้ ก็คือความช่วยเหลือที่มาจากพระเจ้า คือให้พอไปได้ ถามว่าทำไมใช้คำว่า “เล็กน้อย” ก็เพราะเมื่อเทียบกับพระเยซูมาตายที่ไม้กางเขน ช่วยทุกคนให้รอดพ้นจากบาป จากคำสาปแช่ง แล้วจะได้ไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์นิรันดร์กาล ตลอดไปเลย พวกนี้มันเล็กน้อยทั้งนั้น ที่จะมาช่วยเรา วันนี้ไม่มีเงิน เดี๋ยวพระเจ้าให้เงินมาจ่ายค่าไฟฟ้า วันนี้พระเจ้าช่วยเรา ปวดหัวมากๆ อธิษฐาน แล้วมันหายปวด พระเจ้าช่วย มันเล็กน้อยมาก แต่จะใช้ชีวิตท่านต่อไป เพื่อท่านจะร่วมขบวนการไถ่มนุษย์ให้รอดพ้นจากความบาป ร่วมกับพระเยซู นี่เราเรียกว่าเล็กๆ น้อยๆ
พระเจ้าสัญญาไหมว่าความทุกข์ยากลำบากบนโลกใบนี้ ถือว่าเป็นเล็กๆ น้อยๆ แต่ในขณะที่เราอยู่ในความทุกข์ยาก พระองค์จะให้กำลังกับเราชนะ ผ่านไปได้ นั่นแหละ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อยุติธรรม เป็นพระเจ้าที่ทรงครอบครองและควบคุมเหนือทุกสิ่ง เป็นพระเจ้าที่เราเชื่อและวางใจได้ เป็นพระเจ้าที่รักเรา มนุษย์ทั้งปวง อย่างสุดจิตสุดใจ สุดความคิด รักเรามาก จนกระทั่งพระเยซูบอกว่า …
“ท่านเป็นคนบาป (คนบาป คือคนชั่ว) ท่านยังรู้จักรักลูกของตัวเองเลย รู้จักให้ของดีๆ กับลูก แล้วพระเจ้าผู้ที่ท่านบอกว่าบริสุทธิ์ ไม่รู้จักบาปเลย จะรักท่านมากกว่านั้นอีกสักเท่าใด”
ไปคิดดูเถิด พระองค์ทรงทำเสร็จแล้วที่ไม้กางเขน คือสิ่งที่อยู่ในนิมิตนี้
สิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้น เพื่อพระเยซูตายที่ไม้กางเขน พระคัมภีร์บอกพระเยซูตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต เพื่อชำระบาปให้กับมนุษย์ทั้งปวง มนุษย์ที่เต็มไปด้วยความบาป เต็มไปด้วยความชั่ว พระเยซูชำระเขาจนสะอาดหมดจด แล้วพระเจ้าสามารถมาสถิตกับเขาได้ เมื่อสถิตอยู่กับเขา เขาไปนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า มนุษย์ทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าใครก็ตามที่เกิดขึ้นมา หลังจากที่เราอ่านอยู่นี้ ไปถึงอนาคต จากนี้ต่อไป จนกระทั่งพระเยซูกลับมาใหม่ สามารถที่จะใช้สิทธิของเขา ไปนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถานร่วมกับพระเยซูคริสต์ได้ทันที ขณะที่เดินอยู่บนโลกใบนี้ ไม่ต้องรอให้ตายแล้ว จึงจะไปสวรรค์ ไปสวรรค์เดี๋ยวนี้เลย ทันที วินาทีนี้ เพียงแต่ใช้สิทธิของเราเชื่อว่าพระเจ้า ส่งพระเยซูมาตายที่ไม้กางเขน เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว แล้วพระองค์ทรงเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 และสิทธิอำนาจนั้น ได้ถูกมอบให้กับมนุษย์ทุกคนด้วย เราสามารถที่จะไปรับสิทธิได้ง่ายๆ เพียงแต่เชื่อว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้ว เราเป็นอิสระแล้ว ทันทีทันใดนั้น วิญญาณของเราได้ถูกจุ่มลงไปในพระคริสต์ จุ่มลงไปในวิญญาณบริสุทธิ์ที่มีฤทธิ์เดชอำนาจยิ่งใหญ่สูงสุด ที่เรียกว่าพระเจ้า เราได้ถูกเข้าไปอยู่ในพระเจ้าทันที นาทีนั้น เราอยู่ในสวรรค์แล้ว ไม่ต้องรอให้ตาย แล้วไปสวรรค์ แล้ววันหนึ่งข้างหน้า พระเจ้าใช้เราในร่างกายนี้ เดินอยู่ในโลกใบนี้ จนจบ ตามที่พระองค์กำหนดไว้แล้ว เราก็จะออกจากร่าง ทิ้งร่างนี้ไป แต่ไม่ได้ไปไหน ก็อยู่ที่เดิม คือเบื้องขวาของพระเจ้า ที่สวรรค์สถาน อยู่ในพระเจ้า อยู่ในสวรรค์กับพระองค์ อยู่ที่นี่ เอเมน
ขอบคุณพระเจ้า ที่พระเยซูต้องตายที่ไม้กางเขน อย่างทุกข์ทรมาน เพื่อทำให้เราได้ไปอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน ณ เวลานี้เลย ไม่ต้องรอให้ตาย พอเราเชื่อปุ๊บ เราจะไปอยู่ในสวรรค์สถานอย่างนั้นจริงๆ และเรามีประสบการณ์จริงๆ เลย และเรารู้ด้วยในใจของเรา เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์จะยืนยันในใจของเราทันทีว่าเราอยู่ในสวรรค์แล้ว เราบริสุทธิ์สะอาดแล้ว เอเมน ขอพระเจ้าอวยพรครับ
***************************