คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 6 สิงหาคม 2017 เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า” ตอน 22 “วาระสุดท้าย ตอน 1” โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  6  สิงหาคม  2017

เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า”

ตอน 22 “วาระสุดท้าย ตอน 1”

โดย นคร  เวชสุภาพร

 

วันนี้เรามาต่อ “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า” ตอนที่ 22 ชื่อตอนว่า “วาระสุดท้าย” เรามาถึงหนังสือดาเนียล บทที่ 12 เป็นบทสุดท้าย หนังสือดาเนียลส่วนใหญ่จะบันทึก นิมิต ที่ดาเนียลได้รับจากพระเจ้า ที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาต่างๆ แต่เนื้อหาสาระจะสอดคล้องกันหมดเลย

เริ่มตั้งแต่ดาเนียลถูกเรียกไปทำนายความฝัน ให้กับกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลน เรื่องรูปปั้นขนาดใหญ่ ที่มีศีรษะทำด้วยทองคำ หน้าอกและแขนทำด้วยเงิน ท้องและต้นขา ทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ขาทำด้วยเหล็ก เท้าทำด้วยหินปนดินเหนียว ซึ่งแต่ละส่วนของรูปปั้นนี้ หมายถึงอาณาจักรต่างๆ  ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ดาเนียลได้รับนิมิต ประมาณ 600 ปีก่อนพระเยซูจะเกิด แต่สำหรับเรามันกลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว และมันเกิดขึ้นไปแล้ว

เริ่มตั้งแต่อาณาจักรบาบิโลน ต่อด้วยเปอร์เซีย ต่อด้วยกรีก และต่อด้วยโรมัน แต่สุดท้ายแล้ว รูปปั้นนี้ก็จะถูกหินก้อนใหญ่มากระแทก จนแตกกระจายไป  ก็คือการล่มสลายของอาณาจักรต่างๆ ทั้ง 4 อาณาจักร ก้อนหินที่มากระแทกรูปปั้นจนแตกกระจาย ก็คืออาณาจักรของพระคริสต์ ที่จะเข้ามามีอำนาจและครอบคลุม ครอบครองไปหมด เป็นการถาวรนิรันดร์

นิมิตเรื่องรูปปั้นนี้ยังเป็นการบอกเล่าเรื่องราว แบบคร่าวๆ ว่าเหตุการณ์ในอนาคตจะเป็นอย่างไร? แล้วนิมิตต่อมาของดาเนียล ก็คือความฝันเรื่องสัตว์ประหลาด 4 ตัว ที่ดาเนียลฝันเห็น คือสิงโต มีปีก  หมีคาบซี่โครง 3 ซี่ ตัวที่ 3 เสือดาว 4 หัว 4 ปีก และสัตว์ตัวที่ 4 มีลักษณะน่ากลัว สยดสยอง  จนเรียกไม่ถูกว่าเป็นอะไร? เรียกกันว่าสัตว์ประหลาดก็แล้วกัน

สัตว์ประหลาดทั้ง 4 ตัว ก็เปรียบได้กับส่วนต่างๆ ของรูปปั้น เล็งถึงอาณาจักรต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น  สัตว์ตัวที่ 4 ที่น่ากลัว ดุร้าย ประหลาดๆ ก็คืออาณาจักรโรมัน ที่ยุคนั้น โหดร้ายมาก ตามล่า ขยายดินแดนไปทั่ว ไปที่ไหนทำลายที่นั่น รุนแรง

หลังจากฝันเรื่องสัตว์ประหลาด 4 ตัวแล้ว ดาเนียลก็ยังฝันต่ออีก ในดาเนียล บทที่ 8 ความฝันเรื่องแกะกับแพะ แพะผู้ได้ขวิดแกะผู้ ด้วยความโกรธจัด จนกระทั่งแกะผู้สู้ไม่ได้ และล้มลง แพะผู้ตามนิมิตนี้ ก็คืออาณาจักรกรีก ส่วนแกะผู้ ก็คือมีเดียเปอร์เซีย ตรงตามนิมิต คืออาณาจักรกรีกได้โค่นล้ม ทำลายอำนาจของมีเดียเปอร์เซีย อย่างสิ้นเชิง และหลังจากนั้น  กรีก ซึ่งนำโดยกษัตริย์อเล็กซานเดอร์ มหาราช ก็ได้กลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ที่สุด รุ่งเรืองที่สุด ในขณะนั้น ตอนนั้น ก่อนพระเยซูจะเกิด แต่กษัตริย์อเล็กซานเดอร์ เรืองอำนาจอยู่ไม่ได้นาน ก็ตาย ด้วยอายุเพียง 33 ปี แล้วก็ไม่มีทายาทสืบทอดบัลลังก์ต่อไป เพราะฉะนั้น อาณาจักรกรีก ก็เริ่มสั่นคลอน และก็เกิดการแตกแยก แบ่งเป็น 2 มหาอำนาจ คืออียิปต์กับซีเรีย ก็แย่งอำนาจกัน

ในบทที่ 10 นิมิตนี้  ทำให้ดาเนียลเกิดความทุกข์ใจ นอนกินไม่ได้ เป็นเวลา 21 วัน เพราะว่าในความฝันนี้ ดาเนียลได้เห็นถึงความทุกข์ทรมานที่ชาวอิสราเอลต้องเผชิญ ก็คือต่อเนื่องจากช่วงท้ายของอาณาจักรกรีก แบ่งเป็น 2 ขั้ว คือซีเรียกับอียิปต์ ก็เกิดสงครามยืดเยื้อกัน เป็นเวลากว่า 300 ปี อิสราเอลอยู่ตรงกลาง ฝั่งซ้ายเป็นทะเล ฝั่งขวาเป็นทะเลทราย เพราะฉะนั้น เวลาสู้รบกันระหว่างเหนือกับใต้ ก็ต้องผ่านตรงกลาง คือผ่านอิสราเอลแน่นอน ทำให้อิสราเอล ต้องถูกรุกรานอย่างหนักตลอดเวลา 300 กว่าปีนี้ สงครามดำเนินต่อมา จนถึงยุคของกษัตริย์แอนติโอคัส ที่ 4 หรือที่เรียกกันว่าแอนติโอคัส เอพิฟานีส์แห่งราชวงศ์เซลูซิดของซีเรีย ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่อิสราเอลได้รับความเดือดร้อนมากที่สุด ทุกข์ทรมานมากที่สุด ถูกข่มเหงรังแกมากที่สุด  เพราะแอนตีโอกัส ที่ 4 เป็นกษัตริย์ที่มีจิตใจเหี้ยมโหด ทุจริตและคดโกงเงิน จากพระวิหารของยิว โดยรวมหัวกับพระ ปุโรหิตในสมัยนั้น

และตอนที่นำทัพซีเรียไปโจมตีอียิปต์ โรมันเข้ามาแทรกแซง ช่วยอียิปต์ไว้ ทำให้แอนติโอคัส ที่ 4 ตีอียิปต์ไม่สำเร็จ เจ็บใจมาก ก็เลย  เอาความแค้น ความอับอายต่างๆ มาระบายที่กรุงเยรูซาเล็ม ปล้นสะดม ทำลายทรัพย์สิน ออกคำสั่งห้ามยิวทำพิธีกรรมทางศาสนา ห้ามเข้าสุหนัต ห้ามฉลองเทศกาลต่างๆ  และสั่งเผาหนังสือธรรมบัญญัติทั้งหมด ผู้ใดขัดขืน มีโทษถึงตาย ทำสิ่งที่ไม่เคารพต่อสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แล้วยังโกงเงินไปอีกต่างหาก

เหตุการณ์ที่อิสราเอลถูกข่มเหงรังแกอย่างหนัก ในยุคของแอนติโอคัส ที่ 4 ทิพฟานีส์ ผู้นำซีเรียในยุคนั้น ก็เหมือนการจำลองเหตุการณ์ ที่จะเกิดขึ้นกับผู้เชื่อทุกคน หรือคริสเตียนทุกคนในยุคสุดท้าย คือยุคจากนี้ไป  ไม่รู้เมื่อไร? อนาคตมันไม่ได้หมายถึงหลายปี มันอาจจะอาทิตย์หน้าก็ได้ โผล่ขึ้นมาทันทีก็ได้ แต่ขึ้นมาเมื่อไร? เราจะรู้ทันที เพราะว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ในเรา

ก่อนที่พระเยซูจะเสด็จกลับมา และทำลายล้างแอนตี้ไคร์ซตัวใหญ่ ตัวนี้ออกไป เราจะต้องอยู่ในความทุกข์ยาก และถูกข่มเหงคล้ายๆ กัน หรือหนักกว่าภาพจำลอง คือตอนสมัยก่อนที่พระเยซูคริสต์จะเกิด คือในยุคแอนติโอคัส ที่ 4 ที่นิมิตของดาเนียลได้พูดตอนอยู่บาบิโลน

พระคัมภีร์บอกว่าผู้นำ หรือแอนตี้ไคร์ซตัวนี้ มันจะประกาศตัวมันเองว่ามันเป็นพระเจ้า มันเทียบพระเจ้าเลย  และมันจะโผล่ขึ้นมาในยุคสุดท้าย  และใครก็ตามที่อยู่ฝ่ายเดียวกับแอนตี้ไคร์ซนี้  ก็จะได้รับความสุขสบาย ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง สั้นๆ โดยมันจะทำงานด้วยการเอาทรัพย์สินมาหลอกล่อ เอาชื่อเสียง เอาลาภยศ สรรเสริญมาหลอกล่อ ให้คนติดกับในสิ่งเหล่านี้ สิ่งที่เป็นของโลกนี้ ใครที่ยอมทำตาม ยอมเป็นพวกมัน ก็จะได้รางวัลเหล่านี้  ได้รับการเชิดชู ได้รับอำนาจบารมี ได้รับอิทธิพล เหมือนกับได้รับการครอบครองบนโลกใบนี้ แต่ก็เป็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ ตามที่พระเจ้าได้กำหนดไว้

ดาเนียล 11:40 “ในวาระสุดท้าย  กษัตริย์ฝ่ายใต้จะรบกับเขา และกษัตริย์ฝ่ายเหนือนั้น จะระดมรถม้าศึก กองทหารม้า และกองทัพเรือบุกเข้าประจัญบานกับเขา เขาจะรุกรานหลายประเทศ และกวาดล้างไปทั่ว เหมือนน้ำท่วม”

 

นี่คือท้ายของบทที่ 11 พระเจ้าเปิดเผยให้เรารู้ว่าเมื่อถึงวาระสุดท้าย  จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้าง? แบบคร่าวๆ แต่ไม่บอกว่าจะเกิดวันไหน? เวลาไหน?  เป๊ะๆ เพราะมันเป็นประโยชน์ต่อพวกเราเอง ที่ไม่บอกเป๊ะๆ ที่บอกว่ากษัตริย์ฝ่ายใต้จะรบกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือตรงนี้ ก็ไม่ได้หมายถึงสงครามระหว่างซีเรียกับอียิปต์อีกต่อไปแล้ว ตรงนั้นมันเป็นประวัติศาสตร์ แต่ตอนนี้ เรากำลังพูดถึงอนาคต คือยุคสุดท้าย ที่ยังมาไม่ถึง สัญลักษณ์ของฝ่ายเหนือ คือกองทัพปฏิปักษ์พระคริสต์ ส่วนฝ่ายใต้ ก็คือกองทัพของประชากรของพระเจ้า คือกองทัพพระคริสต์ ในยุคสุดท้าย ปฏิปักษ์พระคริสต์จะข่มเหงรังแกประชากรของพระเจ้า อย่างรุนแรงที่สุด เท่าที่เคยมีมา และแผ่ขยายอำนาจออกไปอย่างกว้างขวาง ผู้ที่เชื่อในพระองค์จะต้องพบกับความทุกข์ทรมานชั่วระยะเวลาหนึ่ง  แต่สุดท้ายจะได้รับความสุขนิรันดร์ แต่ส่วนผู้ที่อยู่ตรงข้ามกับพระเจ้า ผู้ที่ไม่เชื่อพระเจ้า ผู้ที่หลงไปเชื่อมารนั้น จะได้รับความสุขสบายชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น แต่สุดท้ายแล้ว จะต้องพบกับความทุกข์ทรมานนิรันดร์

เรามาดูกันต่อ ในดาเนียล บทที่ 12

ดาเนียล 12:1-4 “1 ครั้งนั้น เทพบดีมีคาเอล ผู้พิทักษ์ประชากรของท่านจะมา จะเกิดช่วงทุกข์ลำเค็ญอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ตั้งแต่มีประชาชาติขึ้น แต่ในครั้งนั้น ประชากรของท่าน คือทุกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือนั้น จะได้รับการช่วยกู้ 2 คนเป็นอันมากที่ตายไป แล้วจะฟื้นขึ้น บางคนก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ บางคนก็เข้าสู่ความอับอาย และถูกดูหมิ่นเหยียดหยามตลอดกาล 3 บรรดาผู้มีปัญญาจะส่องแสงเหมือนความสว่างแห่งฟ้าสวรรค์ และบรรดาผู้ที่นำคนเป็นอันมาก มาสู่ความชอบธรรมจะส่องสว่างดั่งดวงดาวชั่วนิรันดร์ 4 ส่วนท่าน ดาเนียลเอ๋ย จงม้วนและประทับตราถ้อยคำแห่งหนังสือม้วนนี้ไว้ จนถึงวาระสุดท้าย คนเป็นอันมากจะไปที่นี่ที่นั่น เพื่อเพิ่มพูนความรู้”

 

ในนี้บอกว่า “ครั้งนั้นเทพบดีมีคาเอล ผู้พิทักษ์ประชากรของท่านจะมา” แปลว่าอะไร?

เหตุการณ์ใดที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว แล้วเรียกว่าเป็นความโหดร้ายทารุณที่สุดเวลานั้น  เทียบอะไรไม่ได้กับสิ่งที่กำลังจะเกิดในยุคสุดท้าย เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในยุคของแอนตีโอคัส ที่ 4 เมื่อสมัยประมาณ 500 กว่าปีก่อนพระเยซูคริสต์เกิด ที่บันทึกไว้ในนิมิตนี้ หรือเหตุการณ์ที่หลังจากนั้นมาอีกมากมาย ที่ประชากรของพระเจ้า ถูกข่มเหงรังแก เทียบกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในยุคสุดท้ายนี้ ไม่ได้

ผู้พิทักษ์ของท่านกำลังจะมา ถ้อยคำตรงนี้กำลังบอกเราว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง ยุคสุดท้ายมาถึง ในขณะที่เราถูกข่มเหงบนโลกใบนี้  แอนตี้ไคร์ซที่ยกตัวเองมาเป็นผู้นำ ที่ตามองเห็นว่าคนนี้เป็นใคร?

ในโลกวิญญาณ เกิดสงคราม ขณะที่เรากำลังต่อสู้กันบนโลกใบนี้  ในโลกวิญญาณต่อสู้ด้วย  เพื่อแผนการของพระเจ้า แล้วพระองค์ทรงรู้ว่ามันจะต้องไปไหนอย่างไร? พูดง่ายๆ ก็คือมาต่อสู้กับเขา แต่ความทุกข์ลำเค็ญที่คนของพระเจ้าต้องเผชิญอยู่ในยุคสุดท้ายนั้น เป็นเพียงระยะหนึ่ง ตามที่พระเจ้ากำหนดไว้เท่านั้น พอทนได้  เพราะในพระคัมภีร์สัญญาไว้ว่าไม่มีสิ่งใดที่เกินกว่าที่เราจะทนได้ พระเจ้าทรงอนุญาตให้เกิดขึ้นกับเรา 1 โครินธ์ 10:13 บอกไว้อย่างนั้นว่าเมื่อท่านเข้าไปอยู่ในความทุกข์ยากลำบากใดๆ ก็ตาม ไม่มีสิ่งใดที่ท่านทนไม่ได้ เพราะพระเจ้ารู้ว่าท่านทนได้แค่ไหน? ก็ให้ท่านแค่นั้นแหละ เอเมน

ถ้าท่านยกได้แค่ 20 กิโลฯ พระเจ้าก็ประทานให้ท่านแค่ 19.5 ให้ท่านยก ยกได้ไหม? ท่านบอกได้ แต่พอท่านยกแค่ 15 กิโลฯ ท่านก็ไม่ไหวแล้ว แต่จริงๆ ท่านได้ถึง 19.5 ถ้าอึดกว่านั้น ถ้าท่านยกแรงขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง เป็น 16 ไม่ไหว ตายแน่ๆ พระเจ้ารู้ว่าท่านยกได้จริงๆ 19.5  ท่านไม่ยอมทำ หรือท่านอาจจะไม่รู้ตัวด้วย ท่านยกไปถึง 18 ท่านก็ร้องโวยวาย จบๆ ไม่ไหวแล้วๆ ก็ยังได้อีก 1.5 จนกระทั่ง 19.5  ท่านบอกตายแน่ นั่นแหละ พระเจ้ามาพอดี พระองค์ไม่เคยมาสาย แต่ก็ไม่มาก่อน ทุกคนชอบพูด

“พระองค์ไม่เคยมาสาย”

แต่ไม่เคยมีใครพูด ถ้าไม่มาสาย ก็ต้องไม่มาก่อนด้วย ไม่ได้มาตอน 15 กิโลฯ กำลังสบายๆ ต้องมาตอน 19.5 เพราะสร้างท่านมา เพื่อยกให้ได้ 19.5 ไม่เหมือนคนข้างๆ เขายกได้ 15 เพราะฉะนั้น พอถึง 14.5 ให้เขาหยุดแล้ว

ในยุคสุดท้าย ทุกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือ จะได้รับการช่วยกู้ คนเป็นอันมากที่ตายไปแล้ว จะฟื้นขึ้น บางคนก็เข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ บางคนก็เข้าสู่ความอับอายนิรันดร์ และถูกหมิ่นเหยียดหยามตลอดกาล นี่หมายถึงเมื่อถึงวันนั้น วันสุดท้าย อะไรเกิดขึ้น คนที่อยู่ในหนังสือนั้น จะได้รับการช่วยกู้ คนที่ตายไปแล้ว จะเป็นขึ้นมาใหม่

ในนี้ไม่ได้บอกว่าคนที่ตายไปแล้ว จะเป็นขึ้นมาใหม่ หมายถึงคริสเตียน แต่หมายถึงทุกคนจะต้องเป็นขึ้นมาใหม่ เพื่อรับการพิพากษา และคนที่เชื่อในพระเยซูคริสต์ ที่สะอาดหมดจดแล้ว บริสุทธิ์แล้ว ไม่มีบาปแล้ว อยู่ในฝ่ายพระเจ้าแล้ว เขาก็จะได้รับชีวิตนิรันดร์ ไม่ได้รับความอับอาย อยู่ในสวรรค์นิรันดร์กาล สำหรับคนที่ไม่ได้เชื่อพระเยซูคริสต์ ไม่ได้เชื่อในการไถ่ถอนของพระเยซู ไม่ได้มีพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นพระผู้ไถ่บาปให้กับเขา บาปก็ยังอยู่ในตัวเขา เมื่อเขาบาป  เขาถูกปรับโทษอยู่แล้ว ไม่มีใครทำอะไรเขานะ ไม่ใช่พระเยซูทำเขา ไม่ใช่พระเจ้าทำเขา แต่บาปทำเขา เหมือนกฎไปทำเขา เขาก็ต้องถูกอัปเปหิไปอยู่ในที่ที่ไม่มีพระเจ้า ที่ที่ไม่มีความสุข ที่ที่มีแต่ความอับอาย ที่ที่มีแต่ความทุกข์ร้อนที่เขาพยายามสรรหาคำออกมา รวบรวมสถานที่ไม่ดีเหล่านี้ หรือว่าบึงไฟนรก  เขาต้องไปอยู่ตรงนั้น  และไม่ใช่ชั่วคราว แต่เป็นนิรันดร์กาล ในพระคัมภีร์บอกว่าอย่างนั้น แต่ผู้ที่อยู่ในหนังสือนั้นจะได้รับการช่วยกู้

ผู้ที่อยู่ในหนังสือนั้น คือผู้ที่เชื่อในพระเยซู ผู้ที่ต้อนรับข่าวประเสริฐของพระเยซู ผู้ที่รับพระเยซูมาเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เชื่อข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ตอนที่เป็นมนุษย์อยู่ว่าได้ยินมาว่าพระองค์เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต ชำระบาปให้กับมนุษย์ทั้งปวง และเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่สาม ผู้ใดอยากรับความรอด อยากพ้นจากบาป ให้ไปหาพระองค์ และคนนั้นตัดสินใจไปหาพระองค์ และยอมกับพระองค์ รับเชื่อ รับสิทธิของเขาตรงนี้ เขาได้รับการช่วยกู้ให้รอด เป็นผู้บริสุทธิ์ เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว ทันทีทันใดนั้น ชื่อเขาได้ถูกจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิต

หนังสือแห่งชีวิต คือหนังสือที่จดชื่อผู้ที่ได้รับชีวิตของพระเยซู ก็คือวิญญาณของพระเยซู วิญญาณเหมือนพระเยซู ก็คือเข้าไปอยู่ในครอบครัวพระเยซู ไปเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ มันมีชื่อจดอยู่ เมื่อตอนที่เขาอยู่บนโลกใบนี้ เขาได้ต้อนรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เมื่อนั้น ชื่อจดเข้าไปทันที เท่ากับเขาได้ย้ายสำมะโนครัว พระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้าได้ย้ายเขาออกจากอาณาจักรแห่งความมืด เข้ามาอยู่ในอาณาจักรแห่งแสงสว่าง ย้ายออกจากสำมะโนครัวแห่งความมืด มาสู่สำมะโนครัวแห่งแสงสว่าง ย้ายจากบ้านแห่งความมืดมาสู่บ้านแห่งความสว่าง ย้ายจากบ้านที่เต็มไปด้วยความบาป มาอยู่ในบ้านแห่งแสงสว่าง ที่มีความชอบธรรม มีพระเยซูเป็นหัวหน้าบ้าน มีเราเป็นหัวหน้าบ้านที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ที่ 5 ที่ 6 ที่ 7 ที่ 8 ที่ 9 เป็นพันๆ หมื่นๆ ล้านๆ คน เอเมน

นิมิตที่พูดมาทั้งหมดตะกี้นี้ เกิดหมดแล้ว 80, 90% นี่พูดถึง 10% สุดท้าย ที่ยังไม่ได้โผล่ออกมาให้เห็น ทุกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือนั้น จะได้รับการช่วยกู้ ใครยังไม่มี อ่านตรงนี้ ก็ตกใจ ถ้ามันเกิดขึ้นมาอย่างนี้ ทำอย่างไร? คนเป็นอันมากที่ตายไปแล้ว จะฟื้นขึ้น เพื่อรับการพิพากษา เพราะฉะนั้น มันไม่ได้ตาย แล้วหายไปเลย บางคนบอกมนุษย์ตายไปแล้ว เป็นศูนย์ ไม่ใช่ พระคัมภีร์บอกตายไปครั้งเดียว หมายถึงออกจากร่างกายนี้ เพียงครั้งเดียว แต่วิญญาณจะต้องอยู่ตลอดไป เพราะวิญญาณถูกสร้างโดยพระเจ้า เป็นวิญญาณที่แบ่งมาจากวิญญาณของพระเจ้า  เป็นวิญญาณพระเจ้าในตัวเขานั่นแหละ แต่เป็นวิญญาณของพระเจ้าที่กบฏพระเจ้า เป็นวิญญาณที่บาปอยู่ ต้องได้รับการชำระกลับคืนเป็นผู้ชอบธรรม กลับมาคืนสู่พระเจ้า กลับมาบริสุทธิ์เหมือนพระเจ้าก่อน จึงจะกลับมาอยู่กับพระเจ้าได้ แค่นี้เอง

นี่คือคำอธิบายถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น ในการพิพากษา เมื่อยุคสุดท้าย  ท้ายที่สุด มาถึง หมายถึงจากนี้เป็นต้นไป  อย่างที่บอกพรุ่งนี้ มะรืนนี้ ปีหน้า อะไรก็ได้หมด ทุกคนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือนั้น ก็คือหนังสือแห่งชีวิต ที่มีรายชื่อผู้ที่ได้เป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซู พอเราอยู่ในพระคริสต์ เราก็กลายเป็นดองกับพระคริสต์ เหมือนกระเทียมดอง เราก็ได้เป็นกระเทียมที่ดองแล้ว ไม่มีใครสามารถทำกระเทียมดอง ให้กลายเป็นกระเทียมสดได้ ตราบใดตราบนั้น ถ้าไม่มีใครทำให้กระเทียมดองกลายเป็นกระเทียมสดได้ ก็ไม่มีใครทำให้เรา ผู้ที่เชื่อในพระเยซูคริสต์ เป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูคริสต์ กลับกลายเป็นคนบาปได้อีกต่อไป เราก็จะเป็นคนที่บริสุทธิ์สะอาดตลอดไป เราก็จะอยู่ในครอบครัวพระคริสต์ตลอดไป เอเมน ไม่ว่าเมื่อวานซืนเราจะตีคนหัวแตก ก็ตาม วันนี้ เราอยู่ในพระคริสต์ เพราะไม่สามารถทำให้เราเป็นกระเทียมอื่นได้อีกแล้ว มันก็ยังเป็นกระเทียมดอง เพราะมันดองไปแล้ว นี่แหละเขาถึงบอกฟรีและง่ายๆ  มันไม่ได้พึ่งกับตัวเรา มันพึ่งความเชื่อ

ตรงตามข้อความที่เราย้ำกันมาตลอด ว่าคนของพระเจ้าจะต้องพบกับความทุกข์ทรมานชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่สุดท้ายแล้วจะได้รับความสุขสบายนิรันดร์ ส่วนคนที่ไม่เชื่อ ยังคงเย่อหยิ่งและไม่เชื่ออยู่ จนวันสุดท้าย วันนี้อาจจะทำได้ วันนี้อาจจะดูดี แต่วันหนึ่ง เมื่อยุคสุดท้ายมาถึง ท่านจะพบกับความทุกข์นิรันดร์ เพราะฉะนั้น เตือนแล้วเตือนอีกๆ และมีหน้าที่เตือนอยู่เรื่อยๆ

ในนี้มีอยู่อันหนึ่งที่น่าสนใจและเมื่อตะกี้ที่เราอ่านในบทที่ 12 ข้อ 1 – 4 ที่บอกว่า “บรรดาผู้มีปัญญาจะส่องแสงเหมือนความสว่างแห่งสวรรค์”

“ผู้มีปัญญา” คือผู้ที่มีพระเยซูคริสต์สถิตอยู่กับเขา เขาเป็นหนึ่งกับพระองค์

ก็คือ “ฉัน” ท่านเชื่อไหมว่าท่านมีปัญญา คำว่า “ปัญญา” ตรงนี้มิได้หมายถึงท่านไปเรียนจบด็อกเตอร์ ฉันเรียนจบป.4 เอง ฉันไม่มีปัญญา ไม่ใช่ ปัญญาตรงนี้หมายถึงท่านเชื่อในพระเยซู แค่นั่นเอง ในพระคัมภีร์บอกเสมอว่าถ้าเราเชื่อในพระเยซู เรามีปัญญาเลย  แต่ในทางโลกบอกว่าเชื่อในพระเยซู เป็นพวกโง่เง่า ในพระคัมภีร์พูดอย่างนั้นจริงๆ

“ข้าพเจ้าไม่ละอายในการเชื่อในข่าวประเสริฐของพระเจ้า เพราะข่าวประเสริฐของพระเจ้าเป็นฤทธิ์เดชอำนาจ”

ไม่ใช่เป็นสติปัญญาแบบมนุษย์ มารู้ๆ แต่มาเป็นฤทธิ์เดชอำนาจ เอเมน เพราะฉะนั้น บรรดาผู้มีสติปัญญา ก็คือผู้เชื่อทั้งหลาย จะส่องแสงเหมือนความสว่างแห่งฟ้าสวรรค์ เพราะว่าพระเยซูบอกว่าเมื่อเรามาเชื่อพระเจ้า เรากลายเป็นความสว่าง

เมื่อไรที่เราเชื่อพระเจ้า เปิดใจต้อนรับพระเยซู เราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ เรากลายเป็นความสว่าง ไม่ใช่เรามีความสว่าง เราเป็น เมื่อเราเป็นความสว่าง เป็นตะเกียงแล้ว มันต้องสว่าง ไม่ว่าคุณจะรู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม เป็นตะเกียง มันก็สว่าง เพราะฉะนั้น คุณจะไม่รู้ตัวว่าตอนนี้คุณกำลังประกาศข่าวประเสริฐหรือเปล่า? คุณนึกว่า ..        “ประกาศข่าวประเสริฐต้องเหมือนคุณนคร ต้องขึ้นไปพูดบนธรรมาส เรื่องข่าวประเสริฐต้องรู้เรื่องเยอะแยะ ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย ฉันต้องประกาศ”

คุณผิดไปแล้ว ตอนที่คุณเดินอยู่ในบ้าน ไม่ได้พูดอะไรสักคำ คุณกำลังประกาศอยู่ แต่ประกาศด้วยวิธีใด? ไม่รู้ พระเจ้าใช้คุณก็แล้วกัน มันหมายถึงอย่างนี้ อย่าไปนึกว่าประกาศ ต้องเรียนรู้ตรงนี้ อันนั้นอีกแบบหนึ่ง ถ้าพระเจ้าใช้คุณมาแบบนั้น คุณก็ทำแบบนั้น  แต่ถ้าพระเจ้าใช้คุณมาเป็นแม่บ้าน เป็นคนที่อยู่ในบ้าน เจอคนไม่กี่คน พระเจ้าก็ใช้คุณประกาศอยู่ แต่ประกาศอีกวิธีหนึ่ง ประกาศโดยการทำกับข้าวอร่อยๆ อาจจะเป็นอย่างนั้น ก็ได้ นี่ผมพูดเล่นๆ นะ อาจจะเป็นอย่างนั้น ก็ได้  อาจจะพระเจ้าใช้คุณในการเป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง ก็ได้  เพราะคุณเป็นแสงสว่าง ผมอยากจะพูดอย่างนี้

ในนี้บอกว่า “และบรรดาผู้ที่นำคนเป็นอันมากมาสู่ความชอบธรรม จะส่องแสงดั่งดวงดาวชั่วนิรันดร์”

ก็คือผู้เชื่อทั้งหลาย  เมื่อเป็นความสว่าง เขาก็นำข่าวประเสริฐไป นำเอาความสว่างนั้น ไปสู่ความมืดต่างๆ ไปที่ไหนที่มืด มันก็กลายเป็นสว่างหมด พอเข้าใจไหม? ไม่ใช่ว่าจากนี้ ต่อไป อยากจะเป็นตามข้อพระคัมภีร์นี้ นิมิตนี้ ต้องออกไปแจกใบปลิว ไม่ใช่อย่างนั้น ถ้าพระเจ้าเรียกท่านไปแจกใบปลิว ก็ไปเถอะ แต่หมายถึงตัวท่านเองไปไหน ก็เป็นแสงสว่างอยู่แล้ว รู้หรือไม่รู้ก็เป็น เหมือนกับเพลงที่เราร้องเมื่อตะกี้นี้

“ช่างงามจริงหนอ เท้าของผู้นำข่าวดี”

ถามว่าใคร? ไม่ต้องพูด คนนั้นก็ทำได้ คุณนำข่าวดีได้ไหม? ได้ ชีวิตคุณนำข่าวดี ชีวิตคุณเป็นแสงสว่าง คือนำแสงสว่างไป ตัวเราเป็นแสงสว่าง เดินไปที่ไหน มันสว่างอยู่แล้ว ไม่ต้องพูด มันก็สว่าง

ทั้งหมด เป็นของเราหมดเลย บางคนชอบเข้าใจตรงนี้ผิด ก็เลยนึกว่าตรงนี้ เอาไว้สำหรับขึ้นมาเทศน์ข้างบนนี้เท่านั้น คนขึ้นมาเทศน์บนนี้  คนที่มาประกาศข่าวประเสริฐบนธรรมาสนี้  นำคนมาเชื่อพระเจ้า จะส่องเหมือนดาว สว่างชั่วนิรันดร์ ไม่ใช่ พระเจ้าไม่ได้เป็นอะไรแบบลำเอียงถึงขนาดนั้น เท่ากันหมด ไม่มีใครเก่งกว่ากัน ไม่มีใครดีกว่ากัน ทั้งหมดเป็นของพระเจ้า เพื่อพระเจ้า โดยพระเจ้า ไม่เกี่ยวอะไรกับเราเลย มนุษย์ไม่มีอะไร จำไว้เลย อย่าถูกหลอก ส่วนใหญ่คนจะถูกหลอก ท่านจำไว้เลย ที่ใดก็ตามที่มีการยกมนุษย์ใหญ่ รีบออกมาเลย ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นความเชื่อแบบไหน? ถ้ายกมนุษย์ใหญ่ รีบออกมาเลย มนุษย์ทุกคน พระเจ้าบอก เราต่างก็เท่ากัน พระเจ้าไม่มีการลำเอียง เท่ากันทุกคน มีสิทธิเท่ากันทุกคน มีฐานะเท่ากันทุกคน แต่พระเจ้าให้ของประทานแต่ละคนต่างกัน ตามน้ำพระทัยพระเจ้า ตามการทรงนำ ตามการวางแผนการของพระเจ้าว่าคนนี้ทำอันนี้ คนนั้นทำอันนั้น ไม่ว่าจะเป็นมาร์ธา เป็นมาเรีย ก็เท่ากัน

ทูตสวรรค์มาเล่าให้ดาเนียลฟังเป็นฉากๆ  จนกระทั่งถึงบทที่ 12 วาระสุดท้ายจะเป็นอย่างนี้ คนเป็นอันมากจะไปที่นั่น เพิ่มพูนความรู้ คือในยุคสุดท้าย คนก็จะค้นหาความรู้กันใหญ่ เพราะมันมีหนังสือ มีอะไรออกมา เริ่มรู้มากขึ้น พอดาเนียลฟัง ดาเนียลก็นึกว่าสิ่งเลวร้ายจะเกิดขึ้นเฉพาะแก่อิสราเอลเท่านั้น แต่เรามาเรียนรู้ตอนนี้  เรารู้ว่าไม่ใช่อิสราเอลอย่างเดียว แต่มันหมายถึงคนที่เชื่อในพระเจ้า ผู้ที่วางใจในพระเจ้า จนมาถึงยุคปัจจุบัน และอนาคตด้วย

ดาเนียลได้ฟัง แล้วก็ได้ยิน มันน่าหวาดกลัว น่าหวาดเสียว สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับประชากรของพระเจ้า มันอาจจะแค่แป๊บเดียว แต่ก็มีความหวั่นวิตกว่ามันน่ากลัวขนาดนั้น เชียวเหรอ ดาเนียล 12:5-6 จึงบันทึกไว้อย่างนี้

ดาเนียล 12:5-6 “5 แล้วข้าพเจ้าดาเนียลมองไปเห็นชายสองคน ยืนอยู่คนละฟากแม่น้ำ 6 คนหนึ่งกล่าวกับผู้สวมเสื้อผ้าลินิน ซึ่งอยู่เหนือแม่น้ำว่าอีกนานเท่าใด เหตุการณ์น่าประหลาดทั้งปวงนี้ จึงจะสำเร็จครบถ้วน”

 

พอดาเนียลได้ฟัง แน่นอนก็รู้สึกว่าแล้วมันทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสนะ มันนานแค่ไหน?   เป็นเราก็อยากรู้ พระเจ้าเลยให้ตอบในดาเนียล 12:7 ว่า …

ดาเนียล 12:7 “ชายผู้สวมเสื้อผ้าลินิน ซึ่งอยู่เหนือแม่น้ำ ก็ชูมือทั้งสองข้างขึ้นสู่ฟ้าสวรรค์และข้าพเจ้าได้ยินเขาปฏิญาณอ้างพระองค์ผู้ทรงพระชนม์อยู่เป็นนิตย์ว่า “จะเป็นหนึ่งวาระ หลายวาระ และครึ่งวาระ เมื่ออำนาจของประชากรของพระเจ้าหมดสิ้นลง ในที่สุด สิ่งทั้งปวงนี้ ก็จะสำเร็จสมบูรณ์”

 

5555 ในที่สุด พระเจ้าก็บอกเราจริงๆ อย่างชัดเจน แต่เป็นความชัดเจนของพระเจ้า ไม่ใช่เป็นความชัดเจนของเรา คำตอบ คือ 1 วาระ หลายวาระ และครึ่งวาระ เมื่อครบตามกำหนดนี้แล้ว สิ่งทั้งปวงเหล่านี้ ก็จะสำเร็จสมบูรณ์ ก็คือได้รับการช่วยกู้ จบ เอเมน ในยุคสุดท้าย ผู้คนของพระเจ้าจะถูกข่มเหงรังแก ถูกทำลายล้าง จนไม่มีอำนาจเหลืออยู่เลย พ่ายแพ้ จนราบคาบ พูดง่ายๆ ถ้าเป็นคริสเตียน เป็นผู้เชื่อสมัยนั้น ก็จะถูกทำลายจนหมดสิ้นเลย แพ้อย่างสิ้นเชิงบนโลกใบนี้นะ ถึงเวลานั้น สิ่งทั้งปวงนี้ ก็จะสำเร็จ สมบูรณ์ แปลว่าจุดจบ อวสาน จบครบบริบูรณ์

พระคัมภีร์บอกว่ามันจะเกิดความทุกข์ยากลำบาก ทุกข์ทรมาน อย่างแสนสาหัส คนของพระเจ้าจะพ่ายแพ้และหมดอำนาจลง พ่ายแพ้อย่างยับเยินต่อกองทัพของมารซาตาน ปฏิปักษ์พระคริสต์ ผู้นำคนหนึ่ง ซึ่งเป็นใคร ก็ไม่รู้ ที่ยกตัวขึ้นมาเป็นพระเจ้าบนโลกใบนี้ ที่เห็นเป็นตัวเป็นตนเลย แล้วก็มีคนตามเขาด้วย  แล้วเข้าไปข่มเหงประเทศต่างๆ ที่เป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้า หรือเป็นประเทศ คริสเตียน และคนของประเทศคริสเตียนเหล่านั้น ถูกข่มเหงรังแก พ่ายแพ้อย่างยับเยิน และเมื่อนั่นแหละ จะถึงจุดจบ ถึงอวสาน เป็นการจบสิ้นโลกใบนี้อย่างถาวร และจบสิ้นขบวนการไถ่ถอนของพระเยซู ที่ไม้กางเขน และหลั่งพระโลหิตของพระองค์ ตอนบ่าย 3 โมง ที่พระองค์ตะโกนว่า “สำเร็จแล้ว” มันเริ่มต้นสำเร็จ มันจะมาสำเร็จ ครบถ้วนบริบูรณ์ตามขบวนการอีกครั้งหนึ่ง เมื่อประชากรของพระเจ้าพ่ายแพ้อย่างสุดแล้ว พระเยซูจะกลับมาอีกครั้งหนึ่งในวันนั้น พระเยซูจะมา แล้วก็เดินเข้าไปหาแอนตี้ไคร์ซ แล้วก็ … เป่าลมใส่ … จบ

สำเร็จสมบูรณ์ แล้วประชากรของพระเจ้าก็จะได้รับชัยชนะ ได้ครอบครองอาณาจักรร่วมกับพระเยซูคริสต์นิรันดร์ พระเจ้าต้องการให้เรารับรู้แค่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง? เหตุการณ์ตอนอวสานหรือตอนจบจะเป็นอย่างไร? แต่ไม่ได้ต้องการให้รู้ชัดเจนว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไร? เพราะมันเป็นผลดีกับเราเอง ดาเนียล 12:8-10

ดาเนียล 12:8-10 “8 ข้าพเจ้าได้ยินแต่ไม่เข้าใจ จึงถามว่า “ท่านเจ้าข้า ทั้งหมดนี้จะลงเอยอย่างไร 9 เขาผู้นั้นตอบว่า ‘ดาเนียลเอ๋ย จงไปตามทางของท่านเถิด เพราะถ้อยคำเหล่านี้ ถูกเก็บงำและประทับตราไว้ จวบจนวาระสุดท้าย 10 คนเป็นอันมากจะถูกถลุง และได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ ปราศจากตำหนิ ส่วนคนชั่วยังคงทำชั่วต่อไป ไม่มีคนชั่วคนใดจะเข้าใจ แต่ผู้มีปัญญาจะเข้าใจ”

 

ดาเนียลได้ฟังทั้งหมดแล้ว ดาเนียลบอกไม่เข้าใจ พวกเราก็ไม่เข้าใจ เพราะพระเจ้าไม่ต้องการให้เข้าใจ ให้แค่รู้ แล้วเชื่อ วางใจในพระองค์

เจ็บเป็นเจ็บ ทุกข์เป็นทุกข์ แต่ในที่สุด เราชนะถาวรนิรันดร์ นี่คือความหวังใจของเราทั้งหลาย ผู้เป็นคริสเตียน เมื่ออ่านตรงนี้แล้ว ขอบคุณพระเจ้าที่เรามีความหวัง ทุกข์ไม่มีความหวัง ทุกข์อย่างไม่มีเหตุมีผลว่าเมื่อไรมันจะจบ มันทรมาน

เมื่อปีที่แล้วผมขี่จักรยานล้ม มือไปฟาดพื้น จากนั้นมามือขวาใช้ไม่ได้ ห้อยอย่างนี้ เจ็บตลอด  ตอนแรกนึกว่าจะให้มันหายเอง มันไม่หาย  ไปเอ็กซเรย์ กระดูกไม่แตก ไม่หัก แต่เส้นเอ็นร้าว เส้นเอ็นช้ำมาก ตอนนั้นจะต้องใช้งานมือขวาเป็นพิเศษด้วย งานหนักด้วย ไม่รู้จะทำอย่างไร? ก็เลยถามหมอ … หมอบอกว่า …

“มีวิธีเดียว คือต้องฉีดยาสเตอรอย ถ้าฉีดสเตอรอยแล้วมันจะหาย ไปทำงานได้เลย หายเลย แต่ถ้าไม่จำเป็น จะไม่ฉีดให้ ถ้าคุณจำเป็น ก็ต้องฉีด”

ผมบอกว่า “จำเป็น เพราะต้องใช้งานใน 2 อาทิตย์ข้างหน้า”

“2 อาทิตย์ข้างหน้าไม่ทันหรอก ต้องฉีด”

ก็เลยต้องฉีด เข็มยังกับเซรุ่มม้า เข็มยาว ใหญ่มากเลย แล้วฉีดที่ข้อมือ แบบแทงลงไปจะๆ เห็นๆ ชัดๆ ตอนแทงไปมันเจ็บ ปวด แล้วตอนเดินยามันปวด นาน ค่อยๆ ฉีด หมอยิ้มคนเดียว ผมไม่ยิ้ม หมอก็สบาย ไม่เป็นหรอก ใครเขาก็ฉีดอย่างนี้  แล้วมันรวมเข็ม หมายถึงเขาเอา 3 – 4 เข็มมารวมเป็นเข็มเดียว ใหญ่เลย นานเลย ไม่รู้นานเท่าไร? สำหรับผมแล้ว เหมือนฉีดเป็นชั่วโมง จริงๆ ไม่ใช่ แต่ความรู้สึกเราเหมือนเป็นชั่วโมง เพราะเราเจ็บ เราเลยรู้สึกว่าแค่ 1 นาทีนั้นมันนานเหลือเกิน แต่ความหวังของเรา ก็คือหมอบอกว่าฉีดแล้ว อีก 2 วัน มันก็หาย แขนก็ใช้งานได้เลย นี่ความหวังเราไปฝากไว้ตรงนั้น เราเชื่อข้อมูลหมอไง แล้วมันก็หายจริงๆ  เราจึงทนได้ ยิ้มได้ตอนที่มันเจ็บ เพราะเรารู้ว่ามันเจ็บแป๊บเดียว เดี๋ยวมันก็ได้แล้ว

เหมือนกันถ้าตอนนี้ท่านพบกับความทุกข์อะไร? ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ เรื่องสุขภาพของท่าน ทุกข์เรื่องการเงิน การงาน ครอบครัว เรื่องจิปาถะบนโลกใบนี้ เพราะโลกนี้ไม่ใช่บ้านของเรา พระเยซูบอกแล้ว เมื่อเราเชื่อแล้ว โลกนี้เป็นศัตรูของเราตลอด ฉะนั้น ไม่มีอะไรสุขบนโลกใบนี้หรอก ท่านพบอะไร ก็ตาม อธิษฐาน แล้วอธิษฐานอีก ไม่เห็นมันจะดีขึ้นเลย จำไว้ พระเจ้าดูตลอดเวลา มันไม่เกินกว่าที่ท่านจะทนได้หรอก และเมื่อถึงเวลาสุดท้ายนั้น ท่านจะได้รับการพักผ่อนนิรันดร์ ไม่ว่าพระเยซูมาหรือไม่มา ท่านจะได้พักผ่อนนิรันดร์ เอเมน

นี่คือความหวังของคริสเตียน คือไม่ใช่ไม่มีความทุกข์ แม้เรามีความทุกข์ แต่เรายังมีความหวังว่ามันจะจบความทุกข์นั้น คือทุกข์อย่างมีหวัง ถูกไหม?  ถ้าทุกข์แบบไม่มีหวัง ก็ทุกข์ไป ทุกข์เพราะใช้หนี้ เวรกรรมเก่า เมื่อไรมันจะจบสักที ผมมาเชื่อพระเจ้า เพราะอย่างนี้นะ เพราะผมรับไม่ได้กับที่มีคนมาบอกผมว่าผมจะต้องใช้หนี้เวรกรรม พอผมป่วยก็บอกใช้เวรใช้กรรม แล้วผมก็ถามว่าจะใช้ถึงเมื่อไรมันถึงจะจบ ไม่รู้ ผ่อนอยู่นั่นแหละ ก็เลยไม่มีความหวัง แต่นี่พบพระเยซูแล้ว มันมีความหวังว่าผ่อนไป แต่รู้ว่าสุดท้ายแล้วบ้านนั้นเป็นของฉัน มีความหวังว่าเราทำได้ เราก็อดทน แต่นี่ผ่อนไปตลอดชีวิตเลย ไม่มีความหวังเลย เราทรมาน

เพราะฉะนั้น เมื่อเรามาเชื่อพระเจ้า มันจึงสมควรอย่างยิ่งที่เราจะขอบคุณพระเจ้า ที่พระเยซูเป็นความหวังของเราตลอด ไม่ว่าทุกข์ขนาดไหน?  พระองค์ทรงสถิตอยู่กับเรา และให้กำลังกับเราที่จะทนสิ่งต่างๆ เหล่านั้นได้ ตามที่พระองค์ทรงสัญญาไว้

ถามว่าความหวังท่าน คืออะไร? ความหวังของเราทั้งหลาย ควรจะอยู่ที่นี่ และเป็นความหวังที่สมควรเอามาเทียบกับความทุกข์ยากบนโลกใบนี้ด้วย วิวรณ์ 21:1-5 นี่ควรจะเป็นความหวังของเราทั้งหลาย ผู้ที่เชื่อในพระเยซู ทุกคนบนโลกใบนี้

วิวรณ์ 21:1-5 “1 และข้าพเจ้าเห็นฟ้าใหม่และโลกใหม่เพราะฟ้าเดิมและโลกเดิมได้ดับสูญไปแล้ว ทะเลก็ไม่มีอีกแล้ว 2 ข้าพเจ้าเห็นนครบริสุทธิ์ คือเยรูซาเล็มใหม่ที่พระเจ้าทรงให้เลื่อนลอยลงมาจากสวรรค์ นครนี้ได้รับการตระเตรียมไว้เหมือนเจ้าสาวแต่งกายงดงามรอรับผู้เป็นสามี 3 และข้าพเจ้าได้ยินเสียงดังมาจากพระที่นั่งว่า “บัดนี้ที่ประทับของพระเจ้ามาอยู่กับมนุษย์แล้ว พระองค์จะสถิตกับพวกเขา เขาทั้งหลายจะเป็นประชากรของพระองค์ และพระเจ้าเองจะทรงอยู่กับพวกเขาและเป็นพระเจ้าของพวกเขา 4 พระองค์จะทรงซับน้ำตาทุกๆ หยดของพวกเขา จะไม่มีความตาย หรือการคร่ำครวญ หรือการร่ำไห้ หรือความเจ็บปวดรวดร้าวอีกต่อไป เพราะระบบเก่าได้ผ่านพ้นไปแล้ว” 5 พระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้นตรัสว่า “เรากำลังสร้างสรรพสิ่งขึ้นใหม่!” และตรัสอีกว่า “จงเขียนสิ่งนี้ลงไปเพราะข้อความเหล่านี้เที่ยงแท้และเชื่อถือได้”

 

เอเมน  ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

*****************************