คำหนุนใจ Pre Sermon วันอาทิตย์ที่ 25 มิถุนายน 2017 เรื่อง “ซ่อนอยู่ในพระคริสต์” โดย นคร เวชสุภาพร

คำหนุนใจ Pre Sermon วันอาทิตย์ที่ 25 มิถุนายน 2017

เรื่อง “ซ่อนอยู่ในพระคริสต์”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            วันที่ 18 มิถุนายน 1988 เป็นวันเกิดใหม่ของผม ถือโอกาสมาเล่าสู่ให้ท่านฟัง ทุกคนควรจะจำวันที่มีการบังเกิดใหม่ในวิญญาณของเราว่ามีอะไรเกิดขึ้น แล้วเรา คิดไปเรื่อยๆ แต่ละปีที่ผ่านไปเรื่อยๆ ว่าเจริญเติบโตฝ่ายวิญญาณขนาดไหน? ที่เราเกิดใหม่ในวันแรก จนถึงวันนี้  เราได้รู้จักพระเจ้า รู้จักพระเยซูมากขึ้นขนาดไหน?

18 มิถุนายน 1988 ตอนนั้น ผมไม่รู้เรื่อง แต่สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นในโลกฝ่ายวิญญาณ โลกทางวิญญาณที่ผมมองไม่เห็นตอนโน้น ผมได้เริ่มเข้าไปสู่ในโลกฝ่ายวิญญาณ พระคัมภีร์บอกว่าอะไร? เราคิดตามสำหรับท่าน ท่านก็คิดถึงวันที่ท่านเกิด ในทางวิญญาณ ต้องมีอยู่วันหนึ่ง ถ้าไม่รู้ จำไม่ได้ ลองถามคนข้างๆ ดูก็ได้ พอท่านคิดถึงวันนั้นนะ วันเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม? วันเกิดใหม่นั้น ในพระคัมภีร์บอกว่าวันนั้น พระเจ้าได้ย้ายผมออกจากอาณาจักรหนึ่ง ที่มีชื่อว่าอาณาจักรแห่งความมืด อาณาจักรแห่งความบาป ความมืด จะเรียกว่านรก หรือเรียกว่าฝ่ายต่อต้านพระเจ้า ก็ได้ จะเรียกว่าไม่รู้จักพระเจ้า เรียกว่าที่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ในโลกฝ่ายวิญญาณ มีอาณาจักรอยู่อาณาจักรหนึ่ง ชื่ออาณาจักรแห่งความมืดจริงๆ และขณะเดียวกัน มีอาณาจักรอีกอาณาจักรเรียกว่าอาณาจักรแห่งแสงสว่าง พระคัมภีร์บอกพระเจ้าได้ย้ายผมออกจากอาณาจักรแห่งความมืด มาสู่อาณาจักรแห่งแสงสว่างในพระบุตรของพระเจ้า  ก็คือในพระเยซูคริสต์ ย้ายผมมาจริงๆ เลยนะ นี่พูดจริงๆ ไม่ได้สมมติ พระคัมภีร์บอกอย่างนั้น พระคัมภีร์ไม่ได้สมมติ พระคัมภีร์บอกอย่างนี้ไม่ใช่ พระคัมภีร์บอกเป็นอย่างนี้จริงๆ ในวันนั้น ผมต้อนรับพระเยซู ใช้สิทธิของผมที่พระเยซูตาย เพื่อผมที่ไม้กางเขน ไถ่บาปผม ผมได้ตัดสินใจรับเชื่อวันนั้น ทันทีทันใดนั้น พระเจ้าได้ย้ายผมออกจากอาณาจักรหนึ่ง เหมือนกับประเทศหนึ่งในโลกฝ่ายวิญญาณ ที่เรียกว่าประเทศความมืด และย้ายผมเข้ามาอยู่ในอาณาจักรหนึ่ง มีชื่อว่าอาณาจักรแห่งแสงสว่าง ในพระเยซูคริสต์ ทุกคนเป็นอย่างนี้หมดเลย

แล้ววันนี้ ผมจึงมีข้อพระคัมภีร์ข้อหนึ่งมาฝากท่าน เกี่ยวกับเรื่องนี้ ฟังแล้วตื่นเต้น สมัยนั้นไม่รู้เรื่อง มันเกิดอะไรขึ้น รับเชื่อ ชีวิตก็ดีขึ้นหมดเลย แต่ไม่รู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น พอเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ชักตื่นเต้นมากขึ้นเรื่อยๆ ในโคโลสี 3:1-4 บันทึกไว้อย่างนี้ วันนั้นเกิดอย่างนี้ขึ้น พอผมเกิดใหม่ ถูกย้ายเข้าไปอยู่อาณาจักรหนึ่งที่เรียกว่าอาณาจักรแห่งแสงสว่าง ซึ่งอาณาจักรแสงสว่างของพระเจ้าใหญ่ ครอบคลุมมหาจักรวาลทั้งหมดเลย อาณาจักรแห่งความืดมันนิดเดียว มันเล็กนิดเดียว แต่มันมืดสนิทเลย คือที่นั่นไม่มีพระเจ้า และเกิดอะไรขึ้น เกิดตามโคโลสี บทที่ 3 บอกว่ามันเกิดอะไรขึ้น …

โคโลสี 3:1-4 “1 ในเมื่อทรงให้ท่านทั้งหลาย (ให้ผมในวันนั้น) เป็นขึ้นกับพระคริสต์แล้ว ก็จงให้ใจของท่านจดจ่อกับสิ่งที่อยู่เบื้องบน ที่ซึ่งพระคริสต์ประทับอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า 2 จงให้ความคิดของท่านจดจ่ออยู่กับสิ่งเบื้องบน ไม่ใช่สิ่งฝ่ายโลก 3 เพราะท่านตายแล้ว และบัดนี้ ชีวิตของท่านถูกซ่อนอยู่กับพระคริสต์ในพระเจ้า 4 เมื่อพระคริสต์ผู้ทรงเป็นชีวิตของท่านปรากฏ เมื่อนั้นท่านก็จะปรากฏพร้อมกับพระองค์ ในพระเกียรติสิริด้วย”

 

“ในเมื่อให้นคร … (ใส่ชื่อของท่าน) เป็นขึ้นกับพระคริสต์แล้ว ก็จงให้ใจของนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) จดจ่อกับสิ่งที่อยู่เบื้องบน ที่ซึ่งพระคริสต์ประทับอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า จงให้ความคิดของนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) จดจ่อกับสิ่งเบื้องบน ไม่ใช่สิ่งฝ่ายโลก เพราะนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) ตายแล้ว และบัดนี้ ชีวิตของนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) ถูกซ่อนอยู่กับพระคริสต์ในพระเจ้า เมื่อพระคริสต์ผู้ทรงเป็นชีวิตของนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) ปรากฏ เมื่อนั้นนคร … (ใส่ชื่อของท่าน) ก็จะปรากฏพร้อมกับพระองค์ ในพระเกียรติสิริด้วย”

คำว่า “เบื้องบน” ไม่ใช่ชั้น 2, ชั้น 4, ชั้น 5, ที่สวรรค์ข้างบน ไม่ใช่นะ เบื้องบน คืออาณาจักรที่เหนือกว่า ที่ดีกว่ายอดเยี่ยมกว่า ที่ดีกว่ามากมาย มากเลย เยอะ สูงกว่ามาก ที่อาณาจักรนั้น พระคริสต์ประทับอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า พระเยซูคริสต์อยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า

ข้อ 2 บอกว่าจงให้ความคิดของนครจดจ่อกับสิ่งเบื้องบน ไม่ใช่สิ่งฝ่ายโลก … “สิ่งฝ่ายโลก” ก็คือโลกเก่า ก็คือความมืด ความตาย โลกแห่งอาณาจักรแห่งความมืดนั้น ที่เราจากมาแล้ว ไม่ต้องไปสนใจมัน ไม่ต้องไปมองมัน มองที่อย่างเดียว คือที่พระหัตถ์ขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน ที่นครนั่งอยู่ ตรงนั้นกับพระเยซูคริสต์ อาณาจักรแห่งแสงสว่าง ถามว่าตั้งแต่เมื่อไร? 18 มิถุนายน 1988 เวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆ

ข้อ 3 บอกว่าเพราะนครตายแล้ว ในวันนั้น เวลา 3 ทุ่มกว่า ตายแล้ว ตายที่ไหน? วิญญาณตาย ตายต่อบาป ตายแล้ว บัดนี้ ชีวิตของนครถูกซ่อนอยู่กับพระคริสต์ ในพระเจ้า ตั้งแต่วันที่ 18 มิถุนายน 1988 ชีวิตของนคร ก็คือวิญญาณ “ชีวิต” หมายถึงวิญญาณ ไม่ใช่หน้าตาที่เราเห็น วิญญาณของฉัน วิญญาณของนคร ได้ถูกซ่อนอยู่ในพระคริสต์ ในพระเจ้า พระเยซูกับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน นครถูกซ่อนอยู่ในพระคริสต์

ผมทำให้ท่านเห็นภาพ สมมติว่ากระดาษนี้เป็นวิญญาณของนครนะ วันที่ 18 พอรับเชื่อปุ๊บ มันขาวอย่างนี้เลยนะ แล้วอยู่ที่ไหนเลยนะครับ สมมติว่าพระคัมภีร์ทั้งเล่มนี้ นี่คือพระคริสต์ นี่คือพระเยซู ตั้งแต่วันที่ 18 มิถุนายน 1988 ชีวิต วิญญาณของนครถูกซ่อนอยู่ในนี้ พวกเราอยู่ในนี้แล้ว ตอนที่พระเยซูอยู่ไม้กางเขน

พระคัมภีร์บอกว่าพระเยซูถูกตรึงที่ไม้กางเขน นครอยู่ในนั้นหรือเปล่า? อยู่ เราก็ถูกตรึงไปด้วย  เห็นหรือยัง? ไม่ว่าพระเยซูไปที่ไหน? เราอยู่ในนั้น พระเยซูอยู่ที่นี่ พระเยซูตายที่ไม้กางเขน พระเจ้าก็ออกไป เพราะพระเยซูบาป เอาบาปของมนุษย์ใส่เข้าไปที่พระองค์ พระองค์ที่อยู่ที่ใต้บาดาล ที่ต่ำ นครอยู่ในนั้นด้วยหรือเปล่า? ตายอยู่ในนั้นด้วย ถูกไหม? วันที่ 3 เกิดอะไรขึ้น? วันที่ 3 พระเจ้าชุบพระเยซูให้เป็นขึ้นมาใหม่ ใครอยู่ที่นั่นด้วย เราก็อยู่ในนั้นด้วย ซ่อนอยู่ในนั้น หลังจากวันที่ 3 พระเยซูถูกเป็นขึ้นมาใหม่แล้ว พระเจ้าบอกว่าได้แต่งตั้งให้พระเยซูอยู่สูงสุด สิทธิอำนาจในสวรรค์ก็ดี ในโลกก็ดี ที่ถูกมอบให้กับพระองค์ทั้งหมดเลย รวมทั้งหมดเลย และให้พระองค์นั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าในสวรรค์สถาน ปกครองอาณาจักรทุกอย่าง เหมือนทุกสิ่ง ทุกอย่างอยู่ใต้พระบาทของพระเยซู คือหนังสือเล่มนี้ ตอนนี้หนังสือเล่มนี้ถูกวางไว้บนหิ้ง พระเจ้าเอาไปวางไว้บนหิ้ง เราก็เลยไปอยู่ที่หิ้งด้วย อย่าถ่อมใจลงมาอยู่ข้างล่าง เราอยู่ข้างบนแล้วตอนนี้ เพราะชีวิตเราอยู่ที่ไหน? ซ่อนอยู่ในพระคริสต์

ข้อ 4 บอกว่าและซ่อนอยู่ถึงเมื่อไร? ซ่อนอยู่ถึงเมื่อพระคริสต์ผู้ทรงเป็นชีวิตของท่าน ก็คือของนครปรากฏ ซ่อนอยู่ถึงเมื่อพระคริสต์ผู้ทรงเป็นชีวิตของท่านปรากฏ เมื่อพระเยซูปรากฏนั่นเอง  เมื่อนั้น ท่านก็จะปรากฏพร้อมกับพระองค์ในพระเกียรติสิริด้วย

ก็คือในวันนั้น ที่พระเยซูจะกลับมาใหม่ และเราจะได้รับร่างกายใหม่ วิญญาณเดิมนี้เข้าไปสู่ร่างกายใหม่ เขาเรียกว่าพระสิริ ครบบริบูรณ์ ร่วมกับพระองค์

ตอนนั้นปรากฏให้ครบถ้วนบริบูรณ์ แต่ทุกวันนี้มันเกิดขึ้นแล้ว คือเรากับพระเยซูเป็นหนึ่งเดียวกัน เรากับพระเจ้านั่งอยู่ด้วยกันในสวรรค์สถาน เป็นวิญญาณเดียวกันเลย ไม่ต้องไปมองที่ข้างบนเลย มองที่ตัวเรานี่แหละ มองที่ทั้งหมด ต่างๆ เวลาท่านอยู่ที่ไหน? พระเยซูก็อยู่ที่นั่น ชีวิตเรา วิญญาณเราซ่อนอยู่ที่ไหน?  ซ่อนอยู่ในพระคริสต์ เอเมน

เวลาท่านอยู่บนรถเมล์ ท่านอยู่ในพระคริสต์ด้วย

ท่านอยู่ในห้องน้ำ ท่านก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย

ท่านอยู่ในโรงหนัง ท่านก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย

ท่านกำลังทะเลาะกับชาวบ้าน ท่านก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย

เด็กดื้อกับพ่อแม่ เด็กคนนั้นก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย ถ้าเขาเชื่อ เห็นหรือยัง?

ท่านอยู่ในโบสถ์ ท่านก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย

ท่านอยู่ในไนท์คลับ ท่านก็อยู่ในพระคริสต์ด้วย  ไม่ได้ให้ท่านไปนะ พูดเฉยๆ สมมติท่านต้องไปทำงาน ไปติดแอร์ให้เขาอย่างนี้

ท่านอยู่ในพระคริสต์ด้วย ท่านไปไหน? พระคริสต์อยู่ในนั้น เป็นหนึ่งเดียวกัน ใหญ่ขนาดไหน? เอเมน

นี่คือฉลองวันเกิดของเราทุกคน ถือโอกาสเลยนะ วันเกิดใหม่ นั่นแหละ นึกถึงวันนั้นเป็นต้นมาจนถึงวันนี้ เรานั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า จะรู้หรือไม่รู้ เราก็นั่งอยู่ที่นั่นแล้ว แต่ถ้ารู้ มันดีกว่านะ มันดีกว่าไม่รู้ พระเจ้าจะให้เราเจริญเติบโต และเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ มันสำคัญที่สุด ในชีวิตของเรา และชีวิตเราก็เพียงแต่นั่งๆ นอนๆ ในนี้ไม่ได้บอกให้เราทำอะไรเลย ในนี้บอกว่าเมื่อนั้น ให้เรารอคอยวันที่พระเยซูจะกลับมา หรือเราไม่กลับไปหาพระองค์ วันที่ครบถ้วนบริบูรณ์ คือเราจะได้รับร่างกายใหม่ ที่ไม่ต้องอืดอาด วุ่นวาย เต็มไปด้วยกิเลสทางเนื้อหนังอีกต่อไป เราได้รับพระสิริ ร่างกายใหม่จากพระเจ้า เรียกว่าร่างกายวิญญาณ ร่างกายจากสวรรค์ แล้วเราจะครอบครองร่วมกับพระเจ้าในสวรรค์นิรันดร์กาล เอเมน ขอบคุณพระเจ้า ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

**********************

 

 

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 18 มิถุนายน 2017 เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า” ตอน 20 “ประวัติศาสตร์เป็นจริงตามนิมิตของดาเนียล” โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  18  มิถุนายน  2017

 เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า”

ตอน 20 “ประวัติศาสตร์เป็นจริงตามนิมิตของดาเนียล”

โดย นคร  เวชสุภาพร

 

“จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์ คือพระเจ้า” ตอนที่ 20 “ประวัติศาสตร์ ตามนิมิตของดาเนียล”

ทบทวนสั้นๆ ก่อน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เราจบที่หนังสือดาเนียล บทที่ 10 ที่กล่าวถึงนิมิตของดาเนียล ที่ทำให้ดาเนียลเป็นทุกข์ ก็เลยอดอาหาร อธิษฐานขอความเข้าใจจากพระเจ้า แล้วพระเจ้าก็ส่งทูตสวรรค์มา เพื่ออธิบายความหมายของนิมิตให้ดาเนียลฟัง ปรากฏว่าทูตสวรรค์มาล่าช้าถึง 3 สัปดาห์ เพราะว่าถูกเทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางไว้ ซึ่งประเด็นสำคัญที่เราเรียนรู้กันครั้งที่แล้ว ก็คือเพื่อยืนยันว่าโลกฝ่ายวิญญาณมีอยู่จริงๆ จริงมากกว่าโลกใบนี้ที่เรามองเห็นด้วยตาด้วยซ้ำไป และบางครั้งพระเจ้าก็สำแดงให้เราได้รู้ ได้เห็น แต่อะไรที่พระเจ้าไม่สำแดงให้เราได้รู้ ได้เห็นในโลกฝ่ายวิญญาณ เราถือว่าเป็นสิ่งลี้ลับ และพระเจ้าไม่อนุญาต และไม่ต้องการให้เราไปแสวงหาสิ่งเหล่านั้น ด้วยตัวของเราเอง ถ้าพระองค์จะเปิด พระองค์เปิด ก็ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง ถ้าพระองค์ไม่เปิด ก็เป็นสิ่งลี้ลับของเราต่อไป  ก็คือเป็นสิ่งลี้ลับที่พระเจ้าไม่ให้เรารู้ ส่วนที่ให้เรารู้ แจ้งแก่เราแล้ว ยกตัวอย่างเช่น พระเยซูมาไถ่บาปเราอย่างไร? ตายที่ไม้กางเขน กลายเป็นข่าวประเสริฐให้เรารู้ เพื่อเป็นมรดกของเรา และลูกหลานของมนุษยชาติต่อๆ ไป พูดกันต่อๆ ไป อันนี้เขาเรียกว่าเปิดเผยให้รู้แล้ว

เพราะฉะนั้นสิ่งลี้ลับเป็นของพระเจ้า ไม่ใช่เป็นของมนุษย์ ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง ยุ่งแล้วจะมีเรื่อง มีปัญหา มีสิ่งที่ไม่อยากได้กับชีวิตเราเกิดขึ้น ไม่ว่าใครก็ตาม ถ้ารู้จักกฎระเบียบของพระเจ้าที่วางไว้บนโลกใบนี้ทุกอย่าง ไม่ใช่เรื่องนี้เรื่องเดียว ทุกเรื่อง ถ้าทำตาม ก็ได้พร ถ้าไม่ทำตาม ก็ได้รับตรงกันข้ามกับพร เราเรียกว่าคำสาปแช่ง หรือสิ่งไม่ดีต่างๆ เพราะฉะนั้น อย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด เตือนไว้เลย อะไรที่เป็นอัศจรรย์ อะไรที่แปลกๆ อะไรที่มันได้มาง่ายๆ อย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด

มีภาษาอังกฤษคำหนึ่ง เขาบอกว่า “To good to be true” แปลว่า “มันดีเกินกว่าที่น่าจะเป็นไปได้” มันดีเกินกว่าที่น่าจะเป็นจริง เขาบอกอย่าเข้าไปยุ่ง นี่คือสิ่งลี้ลับ

อย่างเช่น “รวยเร็วเลยนะ ถ้าไปยุ่งกับเรื่องนี้ จะรวยเร็วกว่าคนอื่นเป็น 100 เท่า”

ระวังไว้ให้ดี ถูกหลอก

“อันนี้อัศจรรย์มากๆ ไม่มีใครรู้เลย เรารู้กันไม่กี่คน” อันนี้อันตรายมาก

และในนิมิตของดาเนียล ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่พระเจ้าได้เปิดเผยให้กับเรารู้แล้ว อย่างที่เราเรียนรู้กันในหนังสือดาเนียล หลายอย่างพระเจ้าบอกให้เราได้รู้ ผ่านทางนิมิตของดาเนียล แต่หลายอย่างในนิมิตนี้ ก็ไม่บอกให้เราให้รู้หมดสิ้น ก็ไม่ต้องไปยุ่ง ยกตัวอย่างเช่น บางอย่างก็บอกเลยว่าเกิดขึ้นเมื่อไร? แต่บางอย่าง พระองค์บอกเกิดขึ้นเมื่อครบวาระ ครบกำหนด เป็นหน้าที่ของพระเจ้า ไม่เกี่ยวกับเรา ไม่ต้องเข้าไปยุ่ง

เมื่อไรได้ยินคำนี้ “ครบกำหนด ครบ 7, 17 ครบวาระหนึ่ง ครบ 2 วาระ ครบ 3 วาระ”

อะไรประมาณนี้ ก็ไม่ต้องเข้าไปสืบหา เสาะหาว่าคืออะไร? ก็คือครบตามที่พระเจ้าจัดเตรียมไว้ วางแผนไว้ ไม่ต้องการให้เรารู้

ยกตัวอย่าง พระเยซูกลับมาเมื่อไร? กี่โมง? กี่ยาม? วันไหน? ปีอะไร? พระองค์ไม่ได้บอก ก็ไม่ต้องเข้าไปรู้ พระองค์บอกเพียงแค่ว่าเมื่อถึงเวลากำหนด พระองค์จะกลับมาใหม่ แค่นั้นพอ

ยกตัวอย่างอีกอันหนึ่ง ในหนังสือฮีบรู พระเจ้าบอกว่า …

“มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ได้ถูกกำหนดให้ตายเพียงครั้งเดียว และหลังจากนั้น เข้าสู่การพิพากษา”

“มนุษย์ทุกคนได้ถูกกำหนด” โดยพระเจ้า ให้ตายจากโลกนี้ วิญญาณออกจากร่าง เพียงครั้งเดียว หลังจากนั้น จะเข้าสู่การพิพากษา

ต้องพยายามเรียนรู้ไหมว่าเราจะตายเมื่อไรดี? ไม่ต้องไปยุ่ง เป็นหน้าที่ของพระเจ้า ทุกคนถูกกำหนดไว้แล้ว โดยพระเจ้า แล้วพระองค์ไม่ต้องการให้เรารู้ รู้แล้วเรื่องยุ่งเลย

สิ่งที่ทูตสวรรค์มาบอกดาเนียล นิมิตเหล่านี้ สมัยก่อนเขาบอกเป็นเรื่องอัศจรรย์ เพราะเป็นเรื่องอนาคต นี่เรากำลังเรียนรู้ เป็นแบบประวัติศาสตร์ เพราะเราอยู่ในยุคปัจจุบัน แต่นึกถึงดาเนียลเอง และคนในยุคของดาเนียล ได้ยินได้ฟัง คำเผยพระวจนะ หรือนิมิตเหล่านี้ ตื่นเต้น

นิมิตเหล่านี้เกิดแล้ว ก็เพื่อเราจะได้รู้ว่าพระเจ้าเป็นจริง พระเจ้ามีอยู่จริง พระเจ้าควบคุมทุกอย่างจริงๆ พระองค์ทรงกำกับโรงละครของโลกใบนี้จริงๆ พระองค์ดูแลทุกอย่างบนโลกใบนี้ สิ่งใดจะเกิดขึ้น ไม่เกิดขึ้น พระองค์ทรงกำหนดไว้จริงๆ สิ่งที่พระองค์ทรงสัญญาไว้ล่วงหน้า ที่ยังไม่เกิด มันก็ต้องเป็นจริงด้วย นี่พระองค์ต้องการให้คนที่มารู้จักพระองค์ แสวงหาพระองค์ได้รับรู้ตรงนี้ พระองค์บอกเองล่วงหน้า เป็นหลายร้อยปี ก็เกิดขึ้นจริงๆ เป็นประวัติศาสตร์ของเรา จากนี้ต่อไป ยังมีอีกหลายอย่างที่พระองค์บอกไว้ในนิมิตนี้ มันก็ต้องเป็นจริงด้วย  ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้น ทั้งบนโลกนี้ และในฟ้าสวรรค์ทั้งปวง ล้วนอยู่ในการควบคุมของพระเจ้า ผู้เดียวเท่านั้น

วันนี้ เราจะมาดูต่อในหนังสือดาเนียล บทที่ 11 ตอนต้น เป็นการทำนายล่วงหน้า ถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับชนชาติต่างๆ ในตะวันออกกลางและอัฟฟาริกาเหนือ  นับตั้งแต่รัชสมัยกษัตริย์ไซรัส แห่งเปอร์เซีย  ประมาณปี 529  ก่อนคริสตศักราช  จนถึงการยึดครองอำนาจ   ในอิสราเอล  ราว 167 ก่อน คริสตศักราช ในช่วงนี้ เป็นการทำนายเหตุการณ์ ช่วงเวลาประมาณ 360 ปี ก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริง เคยดูสมัยหนึ่งในอดีตในเมืองไทย หรือเอเชีย โดยเฉพาะเมืองไทย จะดังมากเลย เพราะสมัยนั้น ทางเมืองนอก เขามีกฎหมายลิขสิทธิ์ เพราะฉะนั้น เขาจะไม่มีการ Coppy กัน แต่ทางเอเชียลิขสิทธิ์ยังมาไม่ถึง เพราะฉะนั้น Coppy กันมั่วไปหมดเลย สมัยที่มีวีดีโอเทป ไปเช่าทีหนึ่ง 20 ตอน 30 ตอน จิ๋นซีฮ่องเต้บ้าง กระบี่ไร้เทียมทาน มาดูกัน เป็นตอนๆ บางคนดูถึงตี 2 ตี 3 ไม่เลิก กะจะดูแค่เที่ยงคืน โน่นดูไปเที่ยงวันเลย มันต่อเนื่อง แต่เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว ไปดูในอินเตอร์เนต

ทำไมถึงพูดถึงเรื่องนี้  เพราะว่าวันนี้ ที่จะเล่าให้ฟัง และศึกษาตามนิมิตของดาเนียลที่บอกเป็นเรื่องประวัติศาสตร์ มันเป็นตอนๆ อย่างนั้นเลย ไม่มีผิดเลย  เหมือนในหนังเลย  แต่นี่ของจริง

ดาเนียล 11:2-4 “2 บัดนี้ เราจะบอกความจริงแก่ท่าน คือจะมีกษัตริย์อีกสามองค์ในเปอร์เซีย 3 แล้วจะมีองค์ที่สี่ ซึ่งร่ำรวยกว่าองค์อื่นๆ เมื่อเขามีอำนาจขึ้นมาด้วยทรัพย์สมบัตินั้น เขาจะปลุกระดมทุกคน ให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก แล้วจะมีกษัตริย์เกรียงไกรองค์หนึ่งขึ้นมา ซึ่งปกครองด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ และทำตามใจชอบ 4 หลังจากเขาเรืองอำนาจไม่นาน จักรวรรดิของเขาจะแยกออกเป็นส่วนๆ ตามทิศทางลมทั้งสี่แห่งฟ้าสวรรค์ ซึ่งจะไม่ได้ตกแก่เชื้อสายของเขา และไม่เรืองอำนาจเท่าเขา เพราะจักรวรรดิของเขาจะถูกถอนรากถอนโคน และมอบให้คนอื่นยึดครอง”

 

นึกถึงภาพที่ผมยกตัวอย่าง ดาเนียลตอนนี้เหมือนกำลัง จดๆ จ้องๆ อยู่ แล้วทูตสวรรค์ก็เริ่มต้นใส่วีดีโอเทป ม้วนที่ 1 เข้าไป แล้วก็เปิด ขึ้นมาเลย ลักษณะเป็นอย่างนั้น

ช่วงเวลาที่เกิดขึ้นนี้ อยู่ในรัชสมัยกษัตริย์ดาริอัส แห่งเปอร์เซีย ทูตสวรรค์กำลังจะบอกความหมายในนิมิตให้กับดาเนียลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น  จะมีกษัตริย์อีก 3 องค์ในเปอร์เซีย และจะมีองค์ที่ 4 ซึ่งจะร่ำรวยกว่าองค์อื่นๆ ก็คือจะมีกษัตริย์ที่ครองราชย์ต่อจากกษัตริย์ดาริอัส อีก 3 องค์ จนกระทั่ง มาถึงองค์ที่ 4 มีชื่อว่ากษัตริย์เซอร์ซิส ซึ่งมีอำนาจร่ำรวยมาก

ต่อไปบอกว่าด้วยทรัพย์สมบัตินั้น เขาจะปลุกระดมทุกคน ให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก ก็คือตั้งแต่สมัยของกษัตริย์ดาริอัส อาณาจักรเปอร์เซียพยายามขยายอำนาจไปถึงกรีก และเริ่มทำสงครามกับชาวกรีกเรื่อยมา ที่เรียกว่าสงครามเปอร์เซีย-กรีก ทำกันมาตลอด นี่เป็นประวัติศาสตร์แล้ว และสงครามนี้ ก็สืบเนื่องมาจนถึงรัชสมัยกษัตริย์เซอร์ซิส ที่ใช้เงินทองและอำนาจปลุกระดม กองทัพเปอร์เซียให้ต่อสู้กับอาณาจักรกรีก แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ จนสุดท้ายเปอร์เซียก็หมดความพยายามที่จะยึดครองกรีกอีกต่อไป  จนเหตุการณ์ผ่านไปประมาณ 100 กว่าปี มาถึงข้อที่ 3 …

“แล้วจะมีกษัตริย์เกรียงไกรองค์หนึ่งขึ้นมา ซึ่งปกครองด้วยอำนาจยิ่งใหญ่ และทำตามใจชอบ”

ประวัติศาสตร์ได้บันทึกไว้ มาจริงๆ นี่คือช่วงเวลาราว 334 ปีก่อนคริสตศักราช ในสมัยกษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราช  ได้ทรงนำกองทัพกรีก เข้าทำสงครามกับเปอร์เซีย และแม้เปอร์เซียจะมีไพร่พลมากกว่าเยอะแยะ ยังพ่ายแพ้ให้กับกรีก เป็นฝ่ายเสียดินแดนในที่สุด

ในข้อที่ 4 บอกว่า “หลังจากเขา (อเล็กซานเดอร์) เรืองอำนาจไม่นาน จักรวรรดิ์ของเขาจะแยกออกเป็นส่วนๆ ตามทิศทางลมทั้ง 4 ของฟ้าสวรรค์ ซึ่งจะไม่ได้ตกแก่เชื้อสายของเขา และไม่เรืองอำนาจเท่าเขา เพราะจักรวรรดิของเขาจะถูกถอนรากถอนโคน และมอบให้กับผู้อื่นยึดครองต่อไป”

ตามประวัติศาสตร์ กษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราช แห่งจักรวรรดิกรีก ซึ่งขณะนั้น เรืองอำนาจมาก ตีแผ่ขยายอาณาจักรออกไป  แทบจะครอบครองทุกมุมโลก ภายในเวลาเพียง 10 ปี ที่ครองราชย์ เร็วมาก แต่พระองค์ก็มาสิ้นพระชนม์ด้วยวัยที่ยังหนุ่ม อายุแค่ 30 กว่าๆ เท่านั้น โดยไม่มีทายาท สืบทอดบัลลังก์เลย และภายหลัง กษัตริย์อเล็กซานเดอร์สิ้นพระชนม์ ก็ไม่มีผู้ใดมีอำนาจมากพอ ที่จะรับช่วงการปกครองต่อจากอเล็กซานเดอร์ได้ จักรวรรดิกรีกก็แตกแยกเป็นฝ่ายๆ ตามทิศทางทั้ง 4 เหนือ ใต้ ออก ตก เป็นไปตามคำเผยพระวจนะ นิมิตนี้เป๊ะๆ

ผมจะอธิบายให้ท่านได้เห็นภาพ ชัดขึ้นว่าภูมิประเทศเป็นอย่างไร? คร่าวๆ ที่บอกว่าเกิดการแตกแยก เป็นฝ่ายต่างๆ เราจะเน้นที่อาณาจักรทั้ง 4 ทิศ แต่ 4 ทิศ เมื่อเอาเข้าจริงๆ แล้ว 2 ทิศนี้อ่อนกำลังมาก ไม่ได้มีบทบาทอะไร? บทบาทไปอยู่ที่ 2 ทิศที่เหลือ ก็คือเหนือกับใต้ ในไบเบิ้ลก็ได้บันทึกไว้ในนิมิตที่จะมาถึง ทางฝ่ายตะวันออกและตะวันตก ฝ่ายเหนือและฝ่ายใต้

อาณาจักรฝ่ายเหนือ ก็คือซีเรีย อาณาจักรฝ่ายใต้ คืออียิปต์ โดยมีสภาพภูมิประเทศ ทางด้านตะวันตก เป็นทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ด้านตะวันออกเป็นทะเลทรายอาระเบีย แล้วอิสราเอลจะอยู่ตรงกลางพอดี มีเยรูซาเล็มเป็นเมืองหลวง

คำว่า “ซีเรีย” เมืองเหนือ … เหนืออิสราเอล อียิปต์ เมืองใต้ ก็คือใต้อิสราเอล เพราะว่าเยรูซาเล็ม อิสราเอลเป็นพระเอกของเรื่องนี้ทั้งหมด

2 อาณาจักรนี้ เป็นศัตรูกัน ทำสงครามแบบยืดเยื้อ เพื่อจะแผ่อาณาจักรให้ตัวเองเป็นใหญ่ที่สุด แล้วมีอิสราเอลอยู่ตรงกลาง ฝั่งซ้ายเป็นทะเล ฝั่งขวาเป็นทะเลทราย เพราะฉะนั้น เวลาสู้รบกัน ก็ไม่ไปทางอื่น ก็ต้องผ่านดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก็คือดินแดนที่เป็นเยรูซาเล็ม หรืออิสราเอลนั่นเอง

ดาเนียล 11:5 “กษัตริย์ฝ่ายใต้จะเข้มแข็งขึ้น แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะเข้มแข็งกว่าเขา และครอบครองอาณาจักรของตนอย่างเกรียงไกร”

 

“กษัตริย์ฝ่ายใต้จะเข้มแข็งขึ้น” มีชื่อตามประวัติศาสตร์ คือ “ทอเลมี” ซึ่งครอบครองดินแดนฝั่งใต้ คืออียิปต์ “แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะเข้มแข็งกว่าเขา” แม่ทัพคนนี้ คือ “เซลูคัส” ซึ่งหลังจากกษัตริย์อเล็กซานเดอร์ตาย เซลูคัสก็ได้ครอบครองไม่นาน ก็ถูกโจมตี จนต้องหนีไปพึ่งทอเลมี ที่อียิปต์ เซลูคัสได้ไปเป็นแม่ทัพให้ทอเลมี จริงๆ เขาเป็นเพื่อนรบมาด้วยกัน ตั้งแต่สมัยอเล็กซานเดอร์

จนกระทั่งเวลาผ่านไป เซลูคัสสามารถรวบรวมกองกำลัง และบุกไปยึดเอาบาบิโลนกลับคืนมาได้ จากนั้นก็แผ่ขยายอำนาจครอบครองซีเรีย จนสุดท้าย อาณาจักรที่เข้มแข็งที่สุด ในขณะนั้น ก็คือฝ่ายใต้ เรียกว่าอียิปต์ ปกครองโดยทอเลมี และฝ่ายเหนือ คือซีเรียปกครอง โดยเซลูคัส คราวนี้ดังทั้งคู่ ใหญ่ทั้งคู่ เพราะฉะนั้น เซลูคัส ก็คือผู้นี้  ที่ดาเนียลบันทึกไว้ว่าเป็นแม่ทัพคนหนึ่ง จะเข้มแข็งกว่าเขา และครอบครองอาณาจักรของตนอย่างเกรียงไกร

ดาเนียล 11:6 “หลายปีผ่านไป ทั้งสองจะเป็นพันธมิตรกัน ธิดากษัตริย์ฝ่ายใต้จะเสด็จไปเจริญสัมพันธไมตรีกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ แต่นางจะไม่สามารถรักษาอำนาจของนาง และกษัตริย์ฝ่ายใต้กับอำนาจของเขาจะไม่ยั่งยืน ครั้งนั้น นางกับผู้ติดตามบิดาของนาง และผู้ที่สนับสนุนนาง  จะพลาดท่าเสียที”

 

หลายปีผ่านไป หลังจากที่ฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ทำสงครามกัน อย่างยาวนาน ในที่สุด ก็จับมือหยุดสงครามชั่วคราว และแสดงความเป็นพันธมิตรกัน โดยกษัตริย์ฝ่ายใต้ คือกษัตริย์แห่งอียิปต์ส่งลูกสาว ชื่อเบียนิซ (Berenice) ไปแต่งงานกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ซึ่งขณะนั้น  คือกษัตริย์แอนทีโอคัส แห่งซีเรีย แต่ปัญหา คือกษัตริย์แอนทีโอคัส มีภรรยาอยู่แล้ว ชื่อเลาดีส (Laodice)

หลังจากที่กษัตริย์อียิปต์ ส่งลูกสาว คือเบียนิซ ให้มาแต่งงานกับแอนทีโอคัส กษัตริย์แห่งซีเรียแล้ว หวังว่าจะได้ดองกันได้ ทำให้เลาดีส ภรรยาเดิมของแอนทีโอคัสโกรธมาก จึงลอบวางยาพิษแอนทีโอคัส และสังหารเบียนิซ รวมทั้งบรรดาคนรับใช้และผู้ติดตามมาจากอียิปต์ด้วยกัน แล้วจากนั้น ก็แต่งตั้งให้ลูกชายขึ้นครองราชย์ เป็นกษัตริย์แห่งซีเรียต่อไป

ย้ำอีกครั้งว่าถ้อยคำในหนังสือดาเนียลที่เราได้อ่านกัน ถูกเขียนไว้ล่วงหน้า ประมาณ 100 กว่าปีก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริง ตามประวัติศาสตร์ ที่เราได้เรียนรู้กัน แบบเป๊ะๆ

ดาเนียล 11:7-12 “7 คนหนึ่งในวงศ์ตระกูลของนางจะขึ้นมาแทนที่นาง เขาจะโจมตีกองกำลังของกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ทะลวงป้อมปราการ ต่อสู้ขับเคี่ยว และได้รับชัยชนะ 8 ทั้งจะชิงรูปเทพเจ้า เทวรูปโลหะกับภาชนะเงินและทองอันล้ำค่า ขนกลับไปอียิปต์ เขาจะปล่อยกษัตริย์ฝ่ายเหนือไว้ตามลำพังอยู่หลายปี 9 แล้วกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะบุกอาณาจักรของกษัตริย์ฝ่ายใต้ แต่จะถอยทัพกลับประเทศของตน 10 ลูกๆ ของเขาจะเตรียมรบ ระดมกำลังเป็นทัพใหญ่ ซึ่งถาโถมเข้ามาเหมือนน้ำท่วมซัด ที่ไม่มีอะไรยับยั้งได้ และรบมาถึงป้อมของเขา 11 แล้วกษัตริย์ฝ่ายใต้จะยกทัพออกมา ด้วยความโกรธเกรี้ยว รบกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ ซึ่งระดมทัพใหญ่มา แต่จะพ่ายแพ้ 12 เมื่อฝ่ายเหนือถอยทัพกลับไป กษัตริย์ฝ่ายใต้จะภาคภูมิใจยิ่งนัก และประหารคนหลายพันคน แต่ก็มีชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน”

 

มาถึงตอนนี้ บอกว่าหลังจากที่เบียนิซ ลูกสาวกษัตริย์แห่งอียิปต์ ถูกฆ่าตาย โดยราชินีกษัตริย์ซีเรียแล้ว ทางฝั่งอียิปต์ ซึ่งขณะนั้น ปกครองโดยน้องชายของเบียนิซ แค้นมาก ก็เลยจะแก้แค้นแทนพี่สาว จึงยกทัพมาตีเมืองซีเรีย จนกระทั่งในที่สุด ได้รับชัยชนะด้วย แล้วขนเอาทรัพย์สมบัติของซีเรียกลับไปที่อียิปต์หมดเลย ครั้งนั้น กษัตริย์อียิปต์ได้สังหารราชินีเลาดีส ผู้ที่ลอบวางยาพิษสามีและพี่สาวของเขา ที่เป็นมเหสีตอนนั้น แต่ไม่ได้ฆ่ากษัตริย์ซีเรีย

ตามพระคัมภีร์บอกว่า “เขาจะปล่อยกษัตริย์ฝ่ายเหนือไว้ตามลำพังอยู่หลายปี” ไม่ได้ฆ่ากษัตริย์แอนทีโอคัส ที่สอง ของซีเรีย และตามประวัติศาสตร์ ก็ได้บันทึกสงครามยืดยื้อ รบกันไป รบกันมา ระหว่างอียิปต์กับซีเรีย แล้วแต่ละฝ่ายยกทัพไปทำสงคราม ก็ต้องฝ่าดินแดนของอิสราเอลไป  เรียกว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เพราะไปทางทะเลก็ลำบาก ไปทางทะเลทรายก็ลำบาก มีทางเดียว ก็คือต้องบุกตรงทะลวงไปที่อิสราเอล อิสราเอลก็เป็นเหมือนกับที่รองรับอารมณ์

ข้อ 12 บอกว่า  “กษัตริย์ฝ่ายใต้จะภาคภูมิใจยิ่งนัก และประหารคนหลายพันคน แต่ก็มีชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน”

กษัตริย์อียิปต์ซึ่งขณะนั้น คือทอเลมีที่ 4 เป็นฝ่ายชนะสงคราม แต่ก็ชนะได้ไม่นาน  เพราะในช่วงประมาณ 204 ปีก่อนคริสตศักราช กษัตริย์ทอเลมีที่ 4 สวรรคตกะทันหัน กษัตริย์แห่งอียิปต์ องค์ต่อไป คือทอเลมีที่ 5 ขณะนั้น อยู่ดีๆ ก็ต้องขึ้นมารับราชสมบัติ เพราะว่าพ่อเสียชีวิตกะทันหัน มีอายุ 5 ขวบเท่านั้น ต้องขึ้นครองราชย์แทนพ่อ ทางฝ่ายกษัตริย์แอนทีโอคัส แห่งซีเรีย ได้ยินข่าวนี้ ข่าวดีมากเลย เตรียมแผนการ ที่จะจัดการกับอียิปต์แล้วตอนนี้ เพราะว่ากษัตริย์พึ่งอายุ 5 ขวบ คิดว่าอย่างนั้น

ดาเนียล 11:13-16 “13 เพราะกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะยกทัพมาอีก เป็นทัพที่ยิ่งใหญ่กว่าคราวแรก และหลังจากนั้นอีกหลายปี จะยกทัพมหึมา เสบียงอาวุธครบครันบุกเข้ามา 14 เมื่อถึงเวลานั้น หลายคนจะลุกฮือขึ้น ต่อสู้กษัตริย์ฝ่ายใต้ เพื่อให้เป็นไปตามนิมิตที่กล่าวมาแล้วว่าพวกหัวรุนแรงในหมู่พี่น้องร่วมชาติของท่านเองจะกบฏ แต่ไม่สำเร็จ 15 แล้วกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะมาก่อเชิงเทินล้อมเมือง และยึดเมืองป้อมปราการได้เมืองหนึ่ง กองกำลังของฝ่ายใต้ จะหมดอานุภาพที่จะต้านทาน แม้กองทหารที่ดีที่สุด ก็หมดกำลังที่จะยืนหยัด 16 ผู้รุกรานจะทำอะไรตามใจชอบ โดยไม่มีใครยับยั้งได้ เขาจะสถาปนาตัวเองในดินแดนอันงดงามนั้น และมีอำนาจที่จะทำลายมันลง”

 

ในปี 198 ก่อนคริสตศักราช กษัตริย์แอนทีโอคัส ที่สาม ก็ได้ยกทัพ มาล้อมอียิปต์ไว้ ผ่านทางอิสราเอล ดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์ อันงดงามเหมือนเดิม จนกระทั่งยึดเมืองหน้าด่านของอียิปต์ได้  หน้าด่านอยู่ทางขอบเมืองของอิสราเอล แล้วก็เข้ายึดครองปาเลสไตน์ด้วย

ดาเนียล 11:17 “เขาจะตัดสินใจยกกำลังทั้งอาณาจักรมา และจะทำสัญญาไมตรีกับกษัตริย์ฝ่ายใต้ ยอมยกธิดาให้สมรสด้วย เพื่อโค่นอาณาจักรฝ่ายใต้ แต่แผนการของเขา จะไม่ประสบความสำเร็จ และช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย”

 

กษัตริย์แอนทิโอคัส แห่งราชวงศ์เซลูชิด ของซีเรีย วางแผนที่จะโค่นอำนาจของราชวงศ์ทอเลมีของอียิปต์ ด้วยการยกลูกสาวให้กับกษัตริย์ทอเลมี ที่ 5 ของอียิปต์ โดยจะให้ลูกสาวทรยศ และเข้าครอบครองอียิปต์ในเวลาต่อมา ลูกสาวของแอนทิโอคัส ที่ยกให้กับทอเลมี มีชื่อว่าคลีโอพัตรา ที่ 1 เป็นคนละคนกับคลีโอพัตราในหนัง เขาป็นผู้เริ่มต้นราชวงศ์ ที่อยู่เบื้องหลังกษัตริย์ มีอิทธิพลในอียิปต์ ตระกูลคลีโอพัตราองค์แรก และมีต่อๆ มา ที่เราดูในหนัง มาสมัยโรมัน น่าจะคลีโอพัตรา ที่ 7

แต่แผนการนี้ไม่สำเร็จ เพราะปรากฏว่าคลีโอพัตรากับทอเลมีเกิดรักกันจริงๆ ไม่เชื่อพ่อแล้ว ไปเชื่อสามีแทน และทำให้คลีโอพัตรามีความซื่อตรงต่อทอเลมี ไม่ยอมคิดทรยศตามแผนการของพ่อ ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าพระนางคลีโอพัตราทรงอภิเษกสมรสกับกษัตริย์ทอเลมี ที่ 5 แห่งอียิปต์ เมื่อพระสวามีสวรรคต พระนางก็ทรงปกครองอียิปต์ผ่านทางทอเลมี ที่ 6 พระโอรส เห็นภาพไหม? เพราะฉะนั้น คลีโอพัตราก็เข้าไปอยู่เบื้องหลังอำนาจในอียิปต์ นี่เป็นประวัติศาสตร์ทั้งนั้น พระคัมภีร์ไบเบิ้ลบอกไว้ล่วงหน้า เฉพาะบทที่ 11 ตอนต้น 100 กว่าปี

ดาเนียล 11:18-19 “18 แล้วเขาจะหันความสนใจไปยังดินแดนแถบชายฝั่งทะเล และเอาชนะชนชาติต่างๆ ได้ แต่แม่ทัพคนหนึ่งจะทำให้เขาสิ้นความผยอง และถอยทัพกลับไป ด้วยความอับอาย 20 หลังจากนี้ เขาจะกลับไปยังป้อมปราการต่างๆ ในประเทศของตน แต่จะพ่ายแพ้ และไม่มีใครพบเห็นอีก”

 

ตอนนี้กล่าวถึงแอนทิโอคัส ที่ 3 แห่งราชวงศ์เซลูชิด ซึ่งต้องการจะขยายอำนาจออกไป โดยยกกองทัพไปตีกรีก แต่โดนกองทัพโรมันเข้าแทรกแซง โรมันเริ่มรวมพลังมากขึ้นมาเรื่อยๆ จนในที่สุดเซลูชิด เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ต้องถอยทัพกลับ แล้วก็กลายเป็นต้องมาอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของโรมัน คือโรมันตอนนั้น เริ่มมีอิทธิพลมากขึ้น ในประเทศต่างๆ เริ่มมีกองกำลังที่เข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ

ดาเนียล 11:20-30 “20 ผู้ครองราชย์สืบต่อจากเขา จะส่งคนออกไปเก็บภาษี เพื่อรักษาความมั่งคั่งของตนไว้ แต่ในเวลาไม่กี่ปีเขาก็จะถูกทำลาย แต่ก็ไม่ใช่จากความโกรธแค้น หรือจากสงคราม 21 “ผู้ที่ครองราชย์สืบต่อจากเขา เป็นบุคคลที่น่าเหยียดหยาม เพราะเขาไม่มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์เลย เขารุกรานราชอาณาจักร ในขณะที่ประชาชนรู้สึกปลอดภัย และเขาจะเข้ามายึดด้วยเล่ห์เพทุบาย 22 แล้วกองทัพใหญ่จะถูกกวาดล้างไปต่อหน้าเขา ทั้งกองทัพนั้น และเจ้านายแห่งพันธสัญญาจะถูกทำลายด้วย 23 หลังจากมีการทำข้อตกลงกับเขา เขาจะใช้เล่ห์เพทุบายและเรืองอำนาจขึ้นมาโดยอาศัยคนไม่กี่คน 24 เมื่อแว่นแคว้นอันมั่งคั่งที่สุดรู้สึกปลอดภัย เขาก็จะบุกและกระทำการ ซึ่งบรรพบุรุษของเขาไม่เคยทำ เขาจะแบ่งสมบัติและข้าวของที่ปล้นมาได้กับพรรคพวก เขาจะวางแผนทลายป้อม แต่ก็เพียงชั่วระยะเวลาหนึ่ง 25 “เขาเสริมกำลังและความกล้าด้วยกองทัพใหญ่ไปรบกับกษัตริย์ฝ่ายใต้ และกษัตริย์ฝ่ายใต้จะยกกองทัพที่ใหญ่และทรงอานุภาพมากมาสู้รบด้วย แต่ก็ต้านทานไม่ได้ เพราะแผนการร้ายต่างๆ ที่คนวางไว้ เพื่อต่อสู้กับเขา

26 บรรดาผู้ร่วมโต๊ะเสวยของกษัตริย์จะพยายามทำลายเขา กองทัพของเขาจะถูกกวาดล้างไป และคนมากมายจะล้มตายในสนามรบ 27 กษัตริย์สององค์ซึ่งมีใจคิดชั่วทั้งคู่จะนั่งร่วมโต๊ะและมุสาต่อกัน แต่ไม่มีผลอะไร เพราะจุดจบยังคงจะมาถึงในเวลาที่กำหนดไว้ 28 กษัตริย์ฝ่ายเหนือจะกลับประเทศพร้อมด้วยทรัพย์สมบัติมากมาย แต่จิตใจของเขามุ่งร้ายต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ เขาจะลงมือทำการต่อต้านพันธสัญญานั้น แล้วจึงกลับไปยังดินแดนของตน 29 “ครั้นถึงเวลาที่กำหนด เขาจะบุกดินแดนฝ่ายใต้อีก แต่ครั้งนี้ผลลัพธ์จะแตกต่างจากคราวก่อน 30 กองเรือแห่งชายฝั่งตะวันตก จะต่อต้านเขาและเขาจะเสียขวัญ แล้วเขาจะหันกลับมาระบายโทสะเกรี้ยวกราดต่อพันธสัญญาบริสุทธิ์ เขาจะกลับไปและแสดงความโปรดปรานแก่ผู้ที่ละทิ้งพันธสัญญาบริสุทธิ์”

 

เห็นไหมครับ พระเจ้าจะใส่ถ้อยคำเหล่านี้ ลงไปในนิมิตนี้บ่อยๆ  หลายๆ ครั้ง เพื่อยืนยันกับเราว่าสิ่งลี้ลับ เป็นของพระเจ้า อะไรที่บอกก็บอก อะไรที่ไม่บอก ก็จะไม่บอก ถ้าไม่บอก ก็จะบอกเป็นวาระ มีอยู่ข้อหนึ่งที่บอกว่าแต่ไม่มีผลอะไร เพราะจุดจบยังคงจะมาถึงในเวลาที่กำหนดไว้ เมื่อไรไม่รู้ แต่จุดจบ เป็นเวลาที่พระเจ้ากำหนดไว้

และอีกตอนหนึ่งบอกว่า “ครั้นถึงเวลาที่กำหนด เขาจะบุกดินแดนฝ่ายใต้อีก” ครั้นถึงเวลาที่กำหนด ก็คือเวลาของพระเจ้า พระเจ้าก็จะดลใจให้บุกดินแดนฝ่ายใต้อีก นี่คือสิ่งที่พระเจ้าบอกอยู่เรื่อยๆ พระคัมภีร์บอกว่า …

มนุษย์ทุกคน ถูกกำหนดให้ตายครั้งเดียว

เพราะฉะนั้น ไม่มีใครไม่ตาย ต้องตายแน่ ครั้งเดียว เพราะพระเจ้ากำหนดไว้แล้ว แต่ถามว่าเมื่อไร? ตอบว่าไม่รู้ ไม่ใช่เป็นหน้าที่ของเรา ช่วงเหตุการณ์ตรงนี้  เป็นยุคของกษัตริย์แอนทิโอคัส ที่ 4 ที่ครองราชย์ต่อจากแอนทิโอคัส ที่ 3  และเป็นช่วงเวลาที่ชาวยิวได้รับความเดือดร้อนมากที่สุด

แอนทิโอคัส ที่ 4 เป็นกษัตริย์ที่ทุจริต รับสินบน จากผู้ที่ต้องการได้ตำแหน่งมหาปุโรหิต และใช้ตำแหน่งนี้ ทำมาหากิน ในสมัยโน้น ปุโรหิตของยิวเอง อิสราเอลคดโกง ไปเข้าพวกกับคนต่างชาติ แล้วมาปล้นวิหารของพระเจ้า แห่งตัวเอง เป็นไปได้จริงๆ ซึ่งเงินที่ปุโรหิตนำมาจ่าย เป็นค่าสินบนนั้น ก็เป็นเงินที่คดโกงมาจากวิหารทั้งสิ้น ทำบัญชีปลอม แอบเอาออกมาบ้าง? แล้วถ้าใครรู้เรื่องความลับเรื่องนี้  ก็ถูกฆ่าตาย นี่ปุโรหิตนะ ที่ทำงานอยู่ในวิหารของพระเจ้า  อิสราเอล ชาวยิวที่บอกรักพระเจ้ามากๆ จะบอกให้ว่าในโลกนี้ ไม่มีใครดีกว่าใครเลย พระเจ้าบอกไว้ในพระคัมภีร์เสมอๆ ว่าหาคนดีไม่ได้สักคน เพราะทุกคนมีเชื้อบาปอยู่ ปุโรหิตก็เป็นอย่างนี้ได้ เพราะเขาก็คือมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้นเอง

เท่านั้นไม่พอ ความเดือดร้อนของประชาชนต้องถึงขีดสุด เมื่อแอนทิโอคัส ที่ 4 นำทัพบุกไปโจมตีอียิปต์ ทางใต้ ปรากฏว่าถูกกองทัพของโรมันในขณะนั้น ซึ่งจะเรืองอำนาจขึ้นมา เข้ามาแทรกแซง คือโรมันเข้าไปช่วยอียิปต์ไว้ เพราะตอนนั้น โรมันยังไม่ได้เป็นมหาอำนาจ ทำให้แอนทิโอคัส ที่ 4 แห่งซีเรีย ต้องถอยทัพกลับ คือพ่ายแพ้สงคราม  แอนทิโอคัส ที่ 4 จึงรู้สึกอับอายขายหน้า และสูญเสียทรัพย์มาก เพราะการทำสงครามครั้งหนึ่ง มันเสียเงินเสียทองเยอะมาก ถ้าไม่ชนะ แพ้แย่มากเลย ก็เลยระบายความแค้น ด้วยการโจมตี และปล้นวิหารของเยรูซาเล็ม ที่เก็บเงินไว้เยอะแยะ ทั้งทอง ทั้งอะไร? ปล้นซะเลย ปล้นสะดม ทำลายทรัพย์สิน สิ่งของ ออกคำสั่ง ห้ามพวกยิวทำพิธีกรรม ทางศาสนา ห้ามฉลองเทศกาลต่างๆ ห้ามชาวยิวเข้าสุหนัต และสั่งเผาหนังสือธรรมบัญญัติทั้งหมด ผู้ใดขัดขืน มีโทษถึงตาย

ดาเนียล 11:31-35 “31 กองกำลังของเขาจะลุกขึ้นมา ย่ำยีป้อมปราการของพระวิหาร ให้เป็นมลทิน และยกเลิกการถวายเครื่องบูชาประจำวัน แล้วเขาจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนขึ้น อันเป็นต้นเหตุของวิบัติ 32 เขาจะใช้การประจบสอพลอล่อลวงผู้ที่ละเมิดพันธสัญญา แต่ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตนจะต่อต้านเขาอย่างเข้มแข็ง 33 บรรดาผู้มีปัญญาจะแนะนำสั่งสอนคนเป็นอันมาก แม้ในชั่วระยะหนึ่ง พวกเขาจะตายด้วยคมดาบ หรือถูกเผา หรือถูกจับเป็นเชลย หรือถูกปล้นชิง 34 เมื่อพวกเขาล้มลง จะได้รับความช่วยเหลือเล็กน้อย และมีหลายคน ซึ่งไม่จริงใจ จะมาร่วมกับพวกเขา 35 ผู้มีปัญญาบางคนจะสะดุดล้ม ก็เพื่อรับการถลุงชำระให้บริสุทธิ์ และปราศจากรอยด่างพร้อย จนถึงวาระสุดท้าย ซึ่งจะมาถึงตามกำหนด”

 

พระเจ้าจะบอกเราเสมอ เป็นตอนๆ เราเป็นคนกำหนดให้สิ่งนี้เกิดขึ้น พระเจ้าบอก …

“ใช่ เพื่อแผนการใหญ่ของฉัน สิ่งดี สำหรับเจ้าและลูกหลาน เหลน โหลน ของเจ้าในอนาคต จำเป็นต้องทำอย่างนี้”

กลับมาที่ข้อตะกี้  “กองกำลังของเขาจะลุกขึ้นมา ย่ำยีป้อมปราการวิหาร ให้เป็นมลทิน และยกเลิกการถวายเครื่องบูชาประจำวัน แล้วเขาจะตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนขึ้น อันเป็นต้นเหตุของวิบัติ”

แอนทิโอคัส ที่ 4 พยายามจะทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของชาวยิว ทำลายพระวิหาร บังคับให้ชาวยิวหันมานับถือเทพเจ้าของกรีก เพราะคิดว่าถ้าบังคับให้ยิวรับวัฒนธรรมของกรีกแล้ว พวกยิวจะสนับสนุนการปกครองของกรีกด้วย คือเชื่อง่ายๆ จะมาเป็นทหาร มาเป็นผู้สนับสนุนกองทัพกรีกด้วย

“แต่ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตน จะต่อต้านเขาอย่างเข้มแข็ง บรรดาผู้ที่มีปัญญา จะแนะนำสั่งสอนผู้คนเป็นอันมาก แม้ในช่วงระยะหนึ่ง พวกเขาจะตายด้วยคมดาบ หรือถูกเผา หรือถูกจับเป็นเชลย หรือถูกปล้นชิง”

ประชาชนที่รู้จักพระเจ้าของตน และบรรดาผู้มีปัญญา ก็คือชาวยิว ที่ยังคงยึดมั่นในพระเจ้า ด้วยความเชื่อในพระเจ้า วางใจในพระเจ้า  ไม่ยอมทำตามที่ถูกข่มเหงรังแกนั้น แม้จะต้องถูกจับ ถูกทรมาน โดนจับไปเป็นเชลย แม้กระทั่งต้องเสียชีวิต ถูกฆ่าตาย หรือถูกเผาทั้งเป็นก็ตาม ก็ยอม เพราะจะต่อต้านสิ่งที่ไม่ถูกต้องนั้น อิสราเอลต้องทุกข์ทรมานในยุคนี้ จนกระทั่ง กษัตริย์แอนทิโอคัส ที่ 4 สิ้นพระชนม์ ด้วยโรคประหลาดแปลกๆ ในปี 164 ก่อนคริสตศักราช

ย้ำอีกครั้งว่าเรื่องราวที่เราอ่านในพระคัมภีร์ คือนิมิตนี้ ถูกบันทึกไว้ล่วงหน้า ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นจริงๆ เป็นเวลาหลายร้อยปี เฉพาะที่เรียนรู้ในประวัติศาสตร์ ยังไม่นับสิ่งที่จากนี้ต่อไป จนถึงนิรันดร์ เขียนไว้แล้ว ท่านพอจะเห็นภาพไหมครับว่าในช่วงเวลา 300 กว่าปีที่ฝ่ายเหนือ คือราชวงศ์เซลูชิด แห่งซีเรีย ทำสงครามยืดเยื้อกับฝ่ายใต้ ราชวงศ์ทอเลมี โดยมีอิสราเอลอยู่ตรงกลาง ชาวอิสราเอล หรือชาวยิวต้องทนทุกข์ทรมานรองรับอารมณ์มากขนาดไหน? นี่เราอ่านกันนิดๆ หน่อยๆ แต่ในรายละเอียด 300 กว่าปี มันหนักมาก เอะอะอะไรก็ลงที่เราตรงกลาง แล้วเราเป็นใคร? เราเป็นประชากรของพระเจ้า ฝ่ายเหนือเป็นใคร? ฝ่ายใต้เป็นใคร? เป็นต่างชาติที่ไม่รู้จักพระเจ้า มันเชื่อยากมาก คนที่ยังเชื่ออยู่ ก็เชื่อว่าพระเจ้ามีแผนการที่ดี เพื่อสวัสดิภาพ ไม่ใช่ เพื่อทุกขภาพ  ในขณะที่เขาพูดกัน เขาทุกข์นะ แต่เขาเชื่อมั่นว่าพระเจ้าสัญญาว่าจะมีดี เขาก็ยึดมั่นในสิ่งที่พระเจ้าบอกดีนั่นแหละ ไม่ใช่ตามองเห็นในขณะนี้

แล้วถามว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ เพราะว่าอิสราเอลไม่รักพระเจ้า ไม่เชื่อฟังพระเจ้าหรือ? ถูกหรือไม่ถูก? อาจจะมีส่วนหนึ่ง เขาว่าอย่างนั้น เราก็อ่านแล้วว่าอิสราเอลยังคงยึดมั่นในพระเจ้า ถึงขั้นยอมพลีชีพถวายแด่พระเจ้าได้ แสดงว่ามีคนอิสราเอลที่เชื่อมั่นจริงๆ แล้วทำไมอิสราเอลต้องเจอกับเรื่องร้ายๆ แบบนี้ พระเจ้าไม่ดูแลประชากรของพระองค์หรือ? คนที่เชื่อมั่น ก่อนจะพลีชีพ ผมเชื่อว่าเขาทั้งหมด คงอดอาหาร ร้องห่มร้องไห้เยอะมาก ทำไมพระเจ้าตอบคำอธิษฐานเขาอย่างนี้เล่า คำตอบ ก็คือพระเจ้ายังคงเป็นพระเจ้าผู้สัตย์ซื่อ และยุติธรรม และพระองค์ยังทรงเป็นพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด ทรงควบคุมทุกสิ่งในมหาจักรวาลนี้อยู่ ไม่ว่าเราจะคิดได้หรือไม่ได้ ไม่ว่าเราจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ตาม แต่บางครั้ง พระเจ้าจะทรงอนุญาตให้ความทุกข์ยากลำบากเกิดขึ้นกับประชากรของพระองค์ เพื่อนำประชากรของพระองค์เข้าไปสู่แผนการ เพื่อทำให้แผนการใหญ่ที่พระองค์วางไว้ สำเร็จนั่นเอง คือจะใช้ ท่านอนุญาตให้พระองค์ใช้ไหม? พระองค์ก็จะใช้ท่าน ไม่ต้องอธิษฐานให้พระองค์ใช้เยอะๆ ยิ่งเยอะ ยิ่งหนักนะ ขอแค่ใช้ เราก็รับได้ แต่ถึงเวลา เรารับได้หมดทุกคน พระเจ้าวางไว้ให้แล้ว ไม่มีอะไรที่เรารับไม่ได้

          แผนการใหญ่ที่สุดของพระเจ้า คือพระเยซูคริสต์ที่จะเป็นตัวแทนของมนุษยชาติทั้งหลาย พระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เป็นพงศ์พันธุ์ของหญิง อยู่ในพงศ์พันธุ์ของยิว เป็นชาวอิสราเอลนั่นเอง เพื่อมาไถ่บาป ไม่ว่าจะเป็นชาวยิว หรือไม่ใช่ยิว เป็นมนุษย์ทั้งหลายทั้งหมดเลย ให้เราหลุดพ้นจากความบาป แล้วกลับมาสู่พระเจ้าได้ แผนการใหญ่ของพระเจ้า เพื่อนำพาให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เพื่อทั้งซีเรียและอียิปต์ ก็จะหมดอำนาจไป และคนขึ้นมาแทน ครอบครองใหม่ ก็จะเป็นโรมัน คิดแค่นี้

 

โรมันมาเพื่อเป็นแผนการหนึ่งที่พระเยซูจะมาเกิดในช่วงนี้ เพราะบุคคลหนึ่งที่ถูกบังคับ โดยชาวยิว ให้ตรึงพระเยซู ก็เป็นชาวโรมันที่มีชื่อว่าปีลาต สิ่งเหล่านี้ได้บันทึกไว้หมด ได้บอกล่วงหน้าว่าจะเกิดอย่างนี้ พระเจ้าวางแผนไว้หมดแล้ว ตามประวัติศาสตร์ของอิสราเอล เปอร์เซีย กรีก ซีเรีย อียิปต์ โรมัน ทุกอย่าง ทุกเหตุการณ์ ล้วนเป็นส่วนหนึ่งของแผนการใหญ่ของพระเจ้าทั้งสิ้น

เราชอบถามพระเจ้า “ทำอะไรอยู่ ทำไมปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น  ทำไมปล่อยให้ระเบิดพลีชีพ ตรงนั้นตาย ตรงนี้ตาย ทำไมไม่ดูแล”

ให้ตอบว่า “ไม่รู้”

พระเจ้าพอใจมากเลย ไม่รู้บ้างสิ เวลาจะตอบใครไม่กล้าตอบ เราไม่รู้ ทำไมพระเจ้าทำอย่างนี้ พระเจ้ามีแผนการใหญ่ สำหรับช่วยมนุษย์ ทุกคนต่างๆ ให้ได้รับความรอด เป็นแผนการใหญ่ของพระองค์ที่จะช่วยมนุษย์ทุกคน อาจจะมีคนอื่นทุกข์ยากลำบากบ้าง แต่พระเจ้ากำลังใช้เขาอยู่ อ้าว! แล้วทำไมต้องปล่อยให้เขาทุกข์ยากลำบากถึงขนาดนั้น  เขาเชื่อในพระองค์ เขาอธิษฐานจนน้ำตาเป็นสายเลือดแล้ว ทำไมต้องเป็นอย่างนั้น  ตอบว่าไม่รู้

สิ่งที่เราได้เรียนรู้ในวันนี้ ประเด็นสำคัญ ก็คือบางครั้งพระเจ้า อนุญาตให้ความทุกข์ยากลำบากเกิดขึ้นกับประชากรของพระองค์ เพื่อนำแผนการใหญ่ของพระองค์ให้สำเร็จ มันก็เหมือนกับการเสียสละ พระเยซูคริสต์ทำอย่างไร? เราก็ทำอย่างนั้น พระเยซูถูกพระเจ้าใช้อย่างไร? เราก็ต้องถูกพระเจ้าใช้อย่างนั้น  แต่เราขนาดเล็กกว่าเท่านั้นเอง พระเจ้าใช้พระเยซูอย่างไร เพื่อช่วยมนุษย์ทั้งปวงให้รอด มาซึ่งแผนการของพระองค์ที่ไม้กางเขน เราก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น ก็เดินตามไป เราก็ถูกตรึงทุกวัน เหมือนพระเยซูนั่นแหละ แต่อาจจะเจ็บปวดน้อยกว่า

ในข้อ 34 ที่บอกว่า “เมื่อพวกเขาล้มลง จะได้รับการช่วยเล็กๆ น้อยๆ”

ความช่วยเหลือเล็กน้อย ตรงนี้ ก็คือความช่วยเหลือที่มาจากพระเจ้า  คือให้พอไปได้ ถามว่าทำไมใช้คำว่า “เล็กน้อย” ก็เพราะเมื่อเทียบกับพระเยซูมาตายที่ไม้กางเขน ช่วยทุกคนให้รอดพ้นจากบาป จากคำสาปแช่ง แล้วจะได้ไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์นิรันดร์กาล ตลอดไปเลย พวกนี้มันเล็กน้อยทั้งนั้น ที่จะมาช่วยเรา วันนี้ไม่มีเงิน เดี๋ยวพระเจ้าให้เงินมาจ่ายค่าไฟฟ้า วันนี้พระเจ้าช่วยเรา ปวดหัวมากๆ อธิษฐาน แล้วมันหายปวด พระเจ้าช่วย มันเล็กน้อยมาก แต่จะใช้ชีวิตท่านต่อไป เพื่อท่านจะร่วมขบวนการไถ่มนุษย์ให้รอดพ้นจากความบาป ร่วมกับพระเยซู นี่เราเรียกว่าเล็กๆ น้อยๆ

พระเจ้าสัญญาไหมว่าความทุกข์ยากลำบากบนโลกใบนี้ ถือว่าเป็นเล็กๆ น้อยๆ แต่ในขณะที่เราอยู่ในความทุกข์ยาก พระองค์จะให้กำลังกับเราชนะ ผ่านไปได้ นั่นแหละ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อยุติธรรม เป็นพระเจ้าที่ทรงครอบครองและควบคุมเหนือทุกสิ่ง เป็นพระเจ้าที่เราเชื่อและวางใจได้ เป็นพระเจ้าที่รักเรา มนุษย์ทั้งปวง อย่างสุดจิตสุดใจ สุดความคิด รักเรามาก จนกระทั่งพระเยซูบอกว่า …

“ท่านเป็นคนบาป (คนบาป คือคนชั่ว) ท่านยังรู้จักรักลูกของตัวเองเลย รู้จักให้ของดีๆ กับลูก แล้วพระเจ้าผู้ที่ท่านบอกว่าบริสุทธิ์ ไม่รู้จักบาปเลย จะรักท่านมากกว่านั้นอีกสักเท่าใด”

ไปคิดดูเถิด พระองค์ทรงทำเสร็จแล้วที่ไม้กางเขน  คือสิ่งที่อยู่ในนิมิตนี้

สิ่งเหล่านี้ เกิดขึ้น เพื่อพระเยซูตายที่ไม้กางเขน พระคัมภีร์บอกพระเยซูตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต เพื่อชำระบาปให้กับมนุษย์ทั้งปวง มนุษย์ที่เต็มไปด้วยความบาป เต็มไปด้วยความชั่ว พระเยซูชำระเขาจนสะอาดหมดจด แล้วพระเจ้าสามารถมาสถิตกับเขาได้ เมื่อสถิตอยู่กับเขา เขาไปนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า มนุษย์ทั้งหลายทั้งปวง ไม่ว่าใครก็ตามที่เกิดขึ้นมา หลังจากที่เราอ่านอยู่นี้  ไปถึงอนาคต จากนี้ต่อไป จนกระทั่งพระเยซูกลับมาใหม่ สามารถที่จะใช้สิทธิของเขา ไปนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถานร่วมกับพระเยซูคริสต์ได้ทันที ขณะที่เดินอยู่บนโลกใบนี้ ไม่ต้องรอให้ตายแล้ว จึงจะไปสวรรค์ ไปสวรรค์เดี๋ยวนี้เลย ทันที วินาทีนี้ เพียงแต่ใช้สิทธิของเราเชื่อว่าพระเจ้า ส่งพระเยซูมาตายที่ไม้กางเขน เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว แล้วพระองค์ทรงเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 และสิทธิอำนาจนั้น ได้ถูกมอบให้กับมนุษย์ทุกคนด้วย  เราสามารถที่จะไปรับสิทธิได้ง่ายๆ เพียงแต่เชื่อว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นแล้ว เราเป็นอิสระแล้ว  ทันทีทันใดนั้น วิญญาณของเราได้ถูกจุ่มลงไปในพระคริสต์  จุ่มลงไปในวิญญาณบริสุทธิ์ที่มีฤทธิ์เดชอำนาจยิ่งใหญ่สูงสุด ที่เรียกว่าพระเจ้า เราได้ถูกเข้าไปอยู่ในพระเจ้าทันที นาทีนั้น เราอยู่ในสวรรค์แล้ว ไม่ต้องรอให้ตาย แล้วไปสวรรค์ แล้ววันหนึ่งข้างหน้า พระเจ้าใช้เราในร่างกายนี้ เดินอยู่ในโลกใบนี้ จนจบ ตามที่พระองค์กำหนดไว้แล้ว เราก็จะออกจากร่าง ทิ้งร่างนี้ไป แต่ไม่ได้ไปไหน ก็อยู่ที่เดิม คือเบื้องขวาของพระเจ้า ที่สวรรค์สถาน อยู่ในพระเจ้า อยู่ในสวรรค์กับพระองค์ อยู่ที่นี่ เอเมน

ขอบคุณพระเจ้า ที่พระเยซูต้องตายที่ไม้กางเขน อย่างทุกข์ทรมาน  เพื่อทำให้เราได้ไปอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน ณ เวลานี้เลย ไม่ต้องรอให้ตาย พอเราเชื่อปุ๊บ เราจะไปอยู่ในสวรรค์สถานอย่างนั้นจริงๆ และเรามีประสบการณ์จริงๆ เลย และเรารู้ด้วยในใจของเรา เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์จะยืนยันในใจของเราทันทีว่าเราอยู่ในสวรรค์แล้ว เราบริสุทธิ์สะอาดแล้ว เอเมน ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

***************************

 

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 11 มิถุนายน 2017 เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า” ตอน 19 “สงครามแห่งโลกวิญญาณ” โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  11  มิถุนายน  2017

 เรื่อง “จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์คือพระเจ้า”

ตอน 19 “สงครามแห่งโลกวิญญาณ”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            จงนิ่งเสียและรู้ว่าพระองค์ คือพระเจ้า ตอนที่ 19 ชื่อตอนว่า “สงครามแห่งโลกวิญญาณ” คำถามแรก ก่อนที่จะเข้าเรื่องบรรยายในวันนี้ ถ้าผมถามว่า …

“ท่านเชื่อว่าโลกวิญญาณมีอยู่จริงหรือไม่?”

มนุษย์ส่วนใหญ่เชื่อว่าโลกวิญญาณ มีอยู่จริง ไม่ใช่คริสเตียนอย่างเดียว ทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็น บางคนอาจบอกว่ามีประสบการณ์ เห็นมากับตาแล้วจริงๆ แต่ก็ไม่แน่นะ สิ่งที่เคยเห็น อาจไม่ใช่โลกวิญญาณ หรือเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณจริงๆ ก็ได้ บางทีมันอาจจะเป็นแค่มโนวิญญาณเท่านั้นเอง พอเข้าใจไหม? คือคิดขึ้นเอง ก็ได้

เคยได้ยินคำพูดนี้ไหม? ที่เขาบอกว่าที่เขาเห็นนั้น มันเห็นจริงๆ แต่สิ่งที่เห็นนั้น มันไม่ได้มีอยู่จริง

จะยกตัวอย่างให้ท่านดูประสบการณ์หนึ่ง สมัยก่อนไปอธิษฐานที่โรงพยาบาล พออธิษฐานเสร็จ อย่างเช่นมีอยู่รายหนึ่ง หลังจากนั้น ประมาณอาทิตย์หนึ่ง ลูกชายก็โทรมา ดีใจใหญ่เลย บอกว่า …

“ตั้งแต่วันนั้น ไปอธิษฐานให้ พ่อดีขึ้นเยอะ เรื่อยๆ เลย แล้วก็หายจากโรคมะเร็ง”

หมอบอกหายจริงๆ นะ ไม่ใช่ว่าหายกันเอง นี่อยู่โรงพยาบาลนะ โรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงด้วย ไปอธิษฐานที่ห้อง ในโรงพยาบาล แล้วก็หายป่วยจริงๆ พ่อเขาบอกว่า …

“วันที่เดินไปวางมืออธิษฐานให้ พ่อเห็นพระเยซู เป็นคนมาวางมือให้”

พ่อน้ำหูน้ำตาไหลเลย หายจริงๆ นี่คือหนึ่งในจำนวนนั้น แต่หายจริงๆ ประมาณสัก 8-9 ปี ก็เสียชีวิตอยู่บนนั้น ชีวิตมันก็จะเป็นอย่างนี้ สมัยก่อนผมก็มั่นใจ ขอบคุณพระเยซู พอมีชีวิตเจริญเติบโตทางวิญญาณ เจริญเติบโตในถ้อยคำพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ เห็นประสบการณ์อื่นๆ อีกมากมาย ก็เริ่มตั้งคำถามในใจ แล้วก็หาคำตอบไปเรื่อยๆ ในพระเจ้า จนในที่สุด  ที่ผมไปวางมือ แล้วคุณพ่อเห็นเป็นพระเยซูมายืนวางมือให้ อาจจะเป็นมโนวิญญาณก็ได้ คือพ่อเห็นจริงๆ

การเห็นของคน ทางวิทยาศาสตร์ ก็คือจอรับภาพในสมอง มันได้รับอะไรบางอย่าง สื่ออะไรบางอย่างที่เรามองไป วิ่งเข้ามาสู่จอ และจอภาพ ก็จะผลิตภาพขึ้นมา จากสมอง บอกว่าเห็นจริง แค่นั้นเอง  นี่คือหลักการ

เพราะฉะนั้น ถ้ามีภาพตรงนี้ขึ้นมา สมองจะบอกว่าจริงๆ แต่อย่าลืมว่าสมองอาจจะคิดขึ้นมาเองก็ได้ จากข้อมูลต่างๆ ที่เก็บเข้ามา หรืออาจจะเกิดจากความเชื่อที่อยู่ในใจก็ได้ อาจจะเป็นอย่างนั้น ยกตัวอย่างเช่น ตั้งแต่เด็กมา แม่บอกอย่าไปที่มืดๆ นะ เดี๋ยวผีหักคอๆ มันเข้าไปอยู่ในใจ ตั้งเยอะแล้ว ไม่ได้อยากให้มันอยู่ แต่มันอยู่แล้ว ตอนโตแล้วนะ กลางคืนไปที่มืดๆ ก็ไม่กล้าเดินออกไป เพราะว่ากลัวผีหักคอ แค่นั้นไม่พอ พอเดินเฉี่ยวไปนิดหนึ่ง เห็นต้นไผ่ลมพัดไหว มีคนอยู่ ถามว่าเขาเห็นคนนั้นจริงไหม? จริงเลย ตัวเขาคนเดียวเห็น แต่เพื่อนเขาอยู่ข้างๆ ไม่เห็นหรอก เพราะว่าเพื่อนเขา แม่ได้บอกว่าผีหักคอ แม่เขาอาจจะบอกว่าไล่มันไป ในนามพระเยซู เราชนะ เขาก็เลยไม่มีภาพของต้นไผ่นั้น กลายเป็นผี สำหรับเด็กคนแรก ต้นไผ่กลายเป็นผี เพราะว่าสมองเขาเห็นภาพจริง จับเข้าเครื่องจับเท็จ เครื่องก็บอกว่าเขาพูดจริง เขาไม่ได้โกหกเลย เขาเห็นผีจริงๆ แต่ถามว่าผีมีอยู่จริงไหม? ไม่จริง เป็นต้นไผ่ นึกออกใช่ไหม? นี่ยกตัวอย่างให้ท่านดู จริงๆ มันเยอะกว่านี้

บางคนเห็นทูตสวรรค์ “ฉันอธิษฐานวันนั้น  ทูตสวรรค์ยืนอยู่ข้างหน้าเลย”

ทูตสวรรค์ที่ยืนอยู่ข้างหน้า อาจจะเป็นมโนวิญญาณ ไม่ใช่ตัวจริง ก็ได้ จะคิดขึ้นมาเองก็ได้ หรืออาจจะเป็นทูตสวรรค์จริงๆ ก็ได้  ใครจะรู้ มันมีทั้งสองฝั่ง

หรือที่สาม อาจจะเป็นไม่ใช่มโนวิญญาณ เขาเรียกว่าเคมีวิญญาณ หมายถึงเคมีในร่างกายของเรา ถ้าผิดเพี้ยนไป มันก็สร้างภาพขึ้นมาเอง ผมมีเพื่อนหลายคนเสพกัญชา กัญชาสมัยก่อน ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา แล้วเห็นหนูเท่าช้าง กลัวๆ ก่อนหน้าที่จะสูบ ไม่กลัว แต่พอสูบเข้าไป เริ่มเมา ต้องไปซุกอยู่ที่ตรงซอกห้อง แล้วเวลาเขาหาย แล้วผมไปถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้น เขาบอกว่าตอนนั้น มันเกิดภาพขึ้นมา เยอะแยะไปหมดเลย น่ากลัวทั้งนั้น ยกตัวอย่าง เขาเห็นจริงๆ ถึงมีโอกาสตายได้เลย คือกลัวจนตาย

กลับมาที่คำถามว่า “ทำไมมนุษย์ ส่วนมากจึงเชื่อว่าโลกวิญญาณมีอยู่จริงๆ ทั้งๆ ที่ส่วนใหญ่ ไม่เคยเห็น”

คำตอบก็คือ “เพราะว่ามนุษย์ทุกคนแสวงหาอะไรบางอย่าง ที่ใหญ่ที่สุด ทางวิญญาณ เพราะเขารู้ว่าตัวเอง ก็เป็นสิ่งมีชีวิตทางวิญญาณเหมือนกัน มาจากวิญญาณที่ใหญ่มาก แต่ไม่รู้อะไรบางอย่าง ทำให้เขามืดบอด ไม่เห็นว่าเขามาจากไหน? เขาต้องการหาอะไรบางอย่าง ที่เป็นที่พักพิง พึ่งพิงทางวิญญาณของเขา ซึ่งผมเคยบอกท่านบ่อยๆ ใช่ไหม? สิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ ทั้งหมด ไม่มีสิ่งไหนที่พระเจ้าสร้างให้เป็นสิ่งมีชีวิตทางวิญญาณเลย เป็นสิ่งมีชีวิตเฉยๆ ไม่มีวิญญาณ หรือไม่เป็นวิญญาณ

ยกตัวอย่างเช่น สัตว์ … สัตว์ก็จะไม่แสวงหาทางวิญญาณอย่างนี้ หรือแม้กระทั่งพืช … พืชก็จะไม่รวมตัวกันสวดมนต์ แต่มนุษย์ ตั้งแต่ดึกบรรพ์มา ตั้งแต่คนป่า ตั้งแต่ไม่ใส่เสื้อผ้า ก็ทำพิธีทางวิญญาณ เพราะเขาต้องการการปกป้อง การคุ้มครอง คือเข้าไปสวามิภักดิ์ เพื่อขอเป็นที่พักพิง พึ่งพิง แล้วไม่มีใครในโลกฝ่ายวิญญาณ ไม่มีมนุษย์คนไหน? หรือเมื่อไรก็ตาม ยุคไหนก็ตาม ที่เข้าไปแสวงหาทางวิญญาณ แบบใหญ่กว่าวิญญาณ ไม่มี จะเล็กกว่าเขาเสมอ จะเป็นลูกช้างบ้าง เข้าไปเป็นอะไรเล็กๆ น้อยๆ ยอมทุกอย่าง เพราะว่ากลัวทางวิญญาณ เพราะไม่รู้ไง ความไม่รู้ ทำให้เกิดความกลัวนั่นเอง

ตามพระประสงค์เดิมของพระเจ้า มนุษย์ถูกสร้างให้รับรู้และมองเห็นได้ ในโลกฝ่ายวิญญาณ เพราะมนุษย์เป็นวิญญาณ มนุษย์สามารถมองเห็นพระเจ้า มองเห็นทูตสวรรค์ได้เลย แต่พอมนุษย์กบฏต่อพระเจ้า คือบาปเข้ามา ไม่เชื่อฟังพระเจ้า อยากไปอยู่ฝั่งตรงข้าม ต่อต้านพระเจ้า ถูกไล่ออกมาจากโลกฝ่ายวิญญาณ ที่เป็นของพระเจ้า  เขาเรียกว่าเชื้อบาป หรือคำสาปแช่ง เข้ามาสู่มวลมนุษยชาติ ก็ทำให้ตาฝ่ายวิญญาณของมนุษย์มืดบอดไป  ที่เคยมองเห็น ก็กลายเป็นมองไม่เห็นทางวิญญาณ พอมองไม่เห็น ก็เลยคิดว่าไม่มี แต่ในวิญญาณก็รู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่าง แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามีหรือไม่มี ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา  พยายามแสวงหา แต่ก็ไม่แน่ใจ บางคนบอกไม่มีๆ แต่แว๊บเข้ามา มันต้องมีนะ บางคนบอกมีๆ หาไปหามา หาไม่เจอ หรือไม่มี ไม่แน่ใจ แต่ในที่สุด ลึกๆ ส่วนใหญ่รู้ว่ามี เขาจะแสวงหา สิ่งที่เป็นฝ่ายวิญญาณนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเจอพระเจ้าจริง แล้วพระเจ้าจะเปิดตาฝ่ายวิญญาณให้เขาได้รับรู้ความจริงตรงนี้ ทางโลกฝ่ายวิญญาณ และเชื่อในสิ่งนี้ว่าแม้ว่าตาทางร่างกายจะยังมองไม่เห็นก็ตาม แต่ตาฝ่ายวิญญาณถูกเปิดออกแล้ว

พระคัมภีร์จึงบอกว่าถ้าท่านเชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็น ด้วยตาเนื้อว่ามีอยู่จริง พระเจ้าพอใจแล้ว เพราะเป็นจุดเริ่มต้นของท่านที่จะมาพบความจริง ฮีบรู บทที่ 11 ได้บันทึกตรงนี้ไว้

ฮีบรู 11:1-3 “1 ความเชื่อ คือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ และมั่นใจในสิ่งที่เรามองไม่เห็น 2 เพราะความเชื่อนี้เอง ที่คนในสมัยก่อนได้รับการทรงชมเชย 3 โดยความเชื่อ เราจึงเข้าใจว่าจักรวาลมีขึ้น โดยพระบัญชาของพระเจ้า ดังนั้น สิ่งที่มองเห็นอยู่ จึงไม่ได้เกิดจากสิ่งที่เราเห็นได้ด้วยตา”

 

การเชื่อและมั่นใจในสิ่งที่เรามองไม่เห็น ที่ทำให้พระเจ้าพอพระทัย และชื่นชม พอใจนั้น ก็คือเชื่อว่าพระเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ มีชีวิตอยู่ เป็นอยู่จริงๆ และการแสดงออกในความเชื่อว่าพระเจ้าทรงพระชนม์อยู่ ก็คือเชื่อว่าทุกสิ่ง ที่มีอยู่ ที่เราเห็นอยู่นั้น พระเจ้าผู้นี้ เป็นผู้สร้างขึ้นทั้งสิ้น พระเจ้าจึงพอใจมาก ที่ในพระคัมภีร์บอกว่าโดยความเชื่อ เราจึงเข้าใจว่าจักรวาลมีขึ้น โดยพระบัญชาของพระเจ้า ดังนั้น  วัตถุสิ่งของต่างๆ รอบกาย ที่มองเห็นอยู่จึงไม่ได้เกิดจากสิ่งที่เราเห็นได้ด้วยตา แต่เกิดจากสิ่งที่เราไม่เห็นนั่นเอง

คำว่าจักรวาล ตรงนี้ ไม่ใช่เพียงแค่โลก ที่เรามองเห็นได้ด้วยตาเท่านั้น แต่โลกที่เรากำลังอาศัยอยู่นี้  ยังมีโลกที่เรามองไม่เห็น ครอบอยู่ด้วย ขณะเดียวกันเลย ซึ่งเราเรียกว่าโลกฝ่ายวิญญาณ หรือโลกวิญญาณนั่นเอง มันมีอยู่จริงๆ เพราะฉะนั้น ใครที่บอกว่ายังไม่เคยเห็น เลยยังไม่เชื่อ ผมอยากจะบอกว่าถ้าจะนับสิ่งที่ตาเรามองไม่เห็น แต่มีอยู่จริงนั้น  มีจำนวนมากมายมหาศาลขนาดไหน? มันนับไม่ถ้วนเลย แต่เมื่อถ้อยคำพระเจ้าบอกว่าโลกฝ่ายวิญญาณมีอยู่จริง เราก็ใช้ความเชื่อในพระเจ้า พระเจ้าบอกอย่างไร ก็เชื่อตามนั้น  คนนั้นก็จะได้พร เพราะเริ่มรู้ความจริง ความจริงจะทำให้เราเป็นไท พระคัมภีร์บอกอย่างนั้น  ฮีบรู 11:6 จึงบันทึกไว้อย่างนี้

ฮีบรู 11:6 “แต่ถ้าไม่มีความเชื่อแล้ว จะเป็นที่พอพระทัยของพระองค์ก็ไม่ได้เลย เพราะว่าผู้ที่จะมาหาพระเจ้าได้นั้น ต้องเชื่อว่าพระองค์ทรงดำรงพระชนม์อยู่ และพระองค์ทรงเป็นผู้ประทานบำเหน็จ ให้แก่ทุกคนที่ขยันหมั่นเพียร แสวงหาพระองค์”

 

ถ้าไม่เชื่อว่ามีโลกฝ่ายวิญญาณ ก็จบแล้ว ไม่มีทางเจอพระเจ้าเลย แล้วถ้าท่านเป็นศัตรูกับพระเจ้า เป็นซาตาน เป็นมาร ท่านควรจะทำอย่างไร? พยายามทำให้คนนั้น ไม่เชื่อในเรื่องโลกวิญญาณก่อนเลย ไม่ต้องพูดถึงพระเจ้าหรอก อันนั้นแหละ ลำบากแล้ว

ในพระคัมภีร์ก็มีตัวอย่างมากมาย ว่ากันตามจริงแล้ว ไบเบิ้ลคือหนังสือวิญญาณทั้งสิ้น ถ้าท่านอ่านพระคัมภีร์ ตั้งแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้าย อ่านเป็นแบบความคิดมนุษย์ ท่านจะไม่ได้อะไรเลย แม้แต่นิดเดียว ยุ่ง วุ่นวาย งงไปหมด แต่ถ้าท่านเริ่มต้นอ่านตั้งแต่ข้อแรก ประโยคแรก คำแรก และนึกถึงแต่โลกวิญญาณว่ามันหมายถึงอะไร? ท่านมาถูกทางแล้ว หนังสือนี้กล่าวถึงโลกวิญญาณตลอดเวลา แล้วยังมีเยอะแยะมากมาย ที่ให้เห็นชัดๆ เลยว่าพูดถึงโลกฝ่ายวิญญาณ การต่อสู้กัน ทางโลกฝ่ายวิญญาณ เช่น เรื่องของผู้เผยพระวจนะเอลีชา ใน 2 พงศ์กษัตริย์ บทที่ 6 ที่ตอนนั้นกองทัพของกษัตริย์อารัมยกทัพมากมายมหาศาล มาตีอิสราเอล เอลีชาเป็นผู้รับใช้พระเจ้าในขณะนั้น   คนรับใช้ของเอลีชากลัว มากันเยอะอย่างนี้ อิสราเอลมีนิดเดียว มีคนน้อยกว่าเขาเป็นหลายสิบเท่า แพ้เขาแน่ๆ ตายแน่ๆ กลัวใหญ่ เอลีชาบอกว่า …

“ไม่ต้องไปกลัว กองทัพเราใหญ่กว่านั้นอีก”

คนรับใช้บอก “ใหญ่ที่ไหน? มีไม่กี่คน?”

“ใครบอกเล่า?”

เอลีชาเลยอธิษฐาน “พระเจ้าขอเปิดตาฝ่ายวิญญาณให้คนใช้คนนี้ ได้เห็นอะไรบางอย่างในโลกฝ่ายวิญญาณด้วยเถิด”

พระเจ้าก็เปิดตาคนรับใช้คนนี้ เห็นรอบ กองทัพมหึมา กองทัพทูตสวรรค์ เต็มไปหมดเลย แค่นั้นไม่พอ พอกองทัพของกษัตริย์อารัมยกมาเยอะแยะ พระเจ้าทำให้ตาบอดหมดเลย มองไม่เห็น ในที่สุด พ่ายแพ้หมดเลย  แพ้อย่างราบคาบ

เห็นไหม? นี่คือหนึ่งในจำนวนมากมาย ทั้งเล่มเลย เกี่ยวกับโลกฝ่ายวิญญาณทั้งสิ้น ซึ่งจริงๆ แล้วคนที่เป็นอิสราเอลในสมัยนั้น ถ้าไม่ได้มองทางโลกฝ่ายวิญญาณ เขาต้องกลัวกันทุกคนแหละ เขามีอยู่นิดเดียว แต่เอลีชาไม่กลัว เพราะเอลีชา พระเจ้าสอนเขา ฝึกเขา เขาเป็นผู้รับใช้พระเจ้า สอนเขาในเรื่องความเชื่อทางวิญญาณจริงๆ เขามีความเชื่อทางวิญญาณ เปิดตาวิญญาณให้เขาได้เห็นจริงๆ ไม่ใช่มโน ถ้าพระคัมภีร์บอกเห็น คือเห็นจริง พระคัมภีร์คือถ้อยคำแห่งความเป็นจริงทั้งสิ้น แต่ถ้าหนังสืออื่น ไม่รู้ ท่านก็คิดเอาเอง มันอาจจะมโนจิตของคนคิดเอาเอง มันอาจจะมาจากความเป็นอยู่ตั้งแต่เด็กมา สร้างภาพอยู่ในตัวเอง มันอาจจะเป็นฤทธิ์มาจากยา ที่เขากินก็ได้ ไม่ได้ยาเสพติดอย่างเดียว ยาธรรมดา กินก็เป็น กินพาราฯ เข้าไปเยอะๆ ก็เป็นเหมือนกัน หรือกินยาที่เยอะๆ ทำให้เกือบตาย ก็เพ้อเจ้ออะไรออกมา ก็มีเยอะแยะ หรือกินยารักษาโรคบางอย่าง ก็ทำให้เกิดความเพี้ยนทางความคิด เหมือนกัน เคยได้ยินไหม? ที่บอกกินยาบางอย่างแล้ว ผลข้างเคียงของยา ทำให้เกิดการชอบเล่นการพนัน อันนี้เรื่องจริงนะ ไปหาดุเองแล้วกัน นี่พูดจริงๆ แต่มิได้หมายถึงคนเล่นการพนัน ทุกคนกินยานี้นะ ไม่ใช่ อันนั้นกิเลส เห็นไหมมาอีกแล้ว ก็ไม่ใช่ยาตัวนี้ทำให้เขาเล่นการพนันได้อย่างเดียว แต่การเล่นการพนัน อาจจะติดมาจากกิเลสตัณหาของตัวเอง ก็มี หรือมาจากการครอบงำ โดยวิญญาณชั่ว ก็มีอยู่จริงๆ  แล้วถามว่าใครรู้ ไม่รู้ แล้วแต่พระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์จะสอนเราว่ารายนี้มาจากไหน? ไม่สอน ก็ไม่รู้หรอก ไม่ต้องไปเรียน ก็ได้

สรุปว่าเรื่องที่เล่ามาทั้งหมดนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องที่จะบรรยายวันนี้เลย เป็นการเกริ่นเท่านั้น วันนี้เราจะกลับมาต่อกันที่พระคัมภีร์ดาเนียล บทที่ 10 เป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่องสงคราม ทางโลกฝ่ายวิญญาณทั้งหมดเลย ผมจึงจำเป็นต้องปูพื้นฐานทางโลกวิญญาณให้ท่านได้รู้ก่อนว่ามันเป็นอย่างนี้ ดาเนียลตั้งแต่บทแรกที่ผมบอก เกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น เป็นการบอกล่วงหน้า โดยพระเจ้า ผ่านทางทูตสวรรค์ ให้มาบอกดาเนียลว่าในโลกฝ่ายวิญญาณ พระเจ้าเป็นผู้บังคับบัญชาทั้งหมด พระองค์ทรงเป็นผู้กำกับของโรงละคร คือโลกใบนี้ บอกอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง พระองค์กำกับหมด โลกฝ่ายวิญญาณมีอยู่จริง และผู้ที่จะต่อต้านงานของพระเจ้า ก็มีอยู่จริง ในบทที่ 10 พระเจ้าจึงเปิดเผยให้รู้ว่าในโลกฝ่ายวิญญาณที่เรามองไม่เห็น มีอะไรอยู่บ้าง? อะไรกำลังเกิดขึ้นบ้าง

ดาเนียล 10:1-10 “1 ในปีที่สามของรัชกาลกษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซีย พระเจ้าทรงสำแดงเรื่องหนึ่งแก่ดาเนียล เป็นเรื่องจริงและเป็นเรื่องสงครามใหญ่ เขาได้รับความเข้าใจเนื้อความนี้ โดยทางนิมิต 2 ครั้งนั้น ข้าพเจ้าดาเนียลเป็นทุกข์อยู่ตลอดสามสัปดาห์ 3 ข้าพเจ้าไม่รับประทานอาหารชั้นดีหรือเนื้อ และไม่ได้แตะต้องเหล้าองุ่น หรือใช้เครื่องชโลมกายใดๆ จนกระทั่งล่วงสามสัปดาห์นั้นไปแล้ว 4 ในวันที่ยี่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่ง ขณะที่ข้าพเจ้ายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริส ซึ่งเป็นแม่น้ำใหญ่ 5 ข้าพเจ้าเงยหน้ามองเห็นชายผู้หนึ่งอยู่ตรงหน้าข้าพเจ้า สวมเสื้อผ้าลินินเนื้อละเอียด คาดเข็มขัดทองคำเนื้อดี 6 กายของเขาสุกใสเหมือนบุษราคัม ใบหน้าเจิดจ้าเหมือนแสงฟ้าแลบ นัยน์ตาเหมือนเปลวไฟลุกโชน แขนขาเป็นมันปลาบเหมือนทองสัมฤทธิ์ขัดเงา และเสียงของเขาดังเหมือนเสียงคนหมู่ใหญ่  7 ข้าพเจ้าดาเนียลเพียงคนเดียวที่เห็นนิมิตนั้น ผู้คนที่อยู่กับข้าพเจ้าไม่เห็นอะไร แต่พวกเขาก็หวาดกลัวจนหนีไปหลบซ่อน 8 ข้าพเจ้าจึงถูกทิ้งไว้ตามลำพัง ข้าพเจ้าเพ่งดูนิมิตยิ่งใหญ่นี้ แล้วก็หมดเรี่ยวแรง หน้าซีดเผือดเหมือนคนตายและทำอะไรไม่ถูก 9 จากนั้นข้าพเจ้าได้ยินผู้นั้นพูด ขณะที่ฟังอยู่ข้าพเจ้าก็หมดสติล้มซบลงกับดิน 10 มีมือมาแตะต้องข้าพเจ้า แล้วพยุงข้าพเจ้าให้ค่อยๆ ลุกขึ้นด้วยมือและเข่าที่สั่นเทา”

 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับดาเนียลในช่วงนี้ คือช่วงเวลาในปีที่ 3 ของรัชกาลกษัตริย์ไซรัส แห่งเปอร์เซีย คือปี 537 ก่อนคริสตศักราช และเป็นปีที่ 3 หลังจากที่เปอร์เซียพิชิตบาบิโลน ย้อนนิดหนึ่ง บาบิโลนไปตีกรุงเยรูซาเล็มแตก แล้วก็กวาดต้อนผู้คนมาเป็นเชลย ซึ่งดาเนียล ก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้น ถูกกวาดต้อนมา แล้วพระเจ้าก็เริ่มคุยกับดาเนียล ตอนที่เป็นเชลยอยู่ ให้นิมิต บอกล่วงหน้าถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น ประมาณ 600 ปีก่อน ค.ศ. จนกระทั่งถึงพระเยซูกลับมาใหม่ ซึ่งเราทั้งหลายที่อยู่ในยุคปัจจุบัน ก็อยู่ในนิมิตนี้ด้วย อันนี้เป็นช่วงหนึ่งเท่านั้นเอง

ดาเนียลได้รับนิมิตจากพระเจ้า  หลังจากนั้น  ก็เฝ้าอธิษฐานวิงวอนกับพระเจ้า  ในหนังสือเมื่อตะกี้เราอ่านกันว่า …

“ดาเนียลเป็นทุกข์อยู่ตลอด 3 สัปดาห์ ไม่รับประทานอาหารชั้นดีหรือเนื้อ และไม่ได้แตะต้องเหล้าองุ่น หรือใช้เครื่องใช้ชโลมใดๆ เลย”

แสดงว่าก่อนหน้านี้ใช้ ถูกไหม? แสดงว่านิมิตที่พระเจ้าบอกผ่านทางดาเนียลนั้น ตามความคิดของดาเนียล ก็ต้องไม่น่าจะเป็นเรื่องดี น่าจะเป็นข่าวร้าย เพราะหลังจากที่ได้รับนิมิตแล้ว ดาเนียลก็เกิดความทุกข์ใจ อดอาหาร แสดงว่ามันไม่ค่อยจะดีมาก อาจจะเกิดอะไรบางอย่างกับตัวเอง หรือประชากรของเขาในขณะนั้น ก็เลยอธิษฐานกับพระเจ้าตั้ง 3 สัปดาห์ สำหรับดาเนียลเอง เขานึกว่าเขาเป็นตัวแทนของคนยิว คืออิสราเอลในขณะนั้น แต่ผมบอกท่านแล้วใช่ไหม? อิสราเอล สำหรับพระเจ้าแล้ว ก็คือตัวแทนของมนุษยชาติทั้งปวง และตัวแทนของมนุษยชาติทั้งปวง คืออิสราเอลนั้น หัวหน้าของอิสราเอล ที่ใหญ่ที่สุด ที่เป็นตัวแทน ที่เป็นผู้จะติดต่อกับพระเจ้านั้น เรียกว่าปุโรหิต ที่ใหญ่ที่สุดของอิสราเอล ที่ติดต่อกับพระเจ้า ก็คือพระเยซูคริสต์ ก็คือเป็นตัวแทนของมนุษยชาติด้วยเช่นเดียวกัน

เขาคงคิดว่าเขาเป็นแค่ตัวแทนของพี่น้องชาวยิวที่ถูกกวาดต้อนมาเป็นเชลย ที่บาบิโลนนี้ ซึ่งบัดนี้ ใกล้จะครบกำหนด 70 ปีที่พระเจ้าบอกล่วงหน้าแล้วว่าจะให้อิสราเอลได้รับอิสรภาพ และกลับไปฟื้นฟูบ้านเมืองได้ แต่ดาเนียลเอง ก็ไม่เข้าใจชัดเจนว่าความหมายที่แท้จริงของนิมิตนั้น หมายความว่าอะไร? นิมิตที่บอกมาทั้งหมด ได้รู้บ้าง ไม่รู้บ้าง แต่อีกหลายอย่างยังไม่เข้าใจ ก็เลยอธิษฐานทูลขอจากพระเจ้า ให้สำแดงให้เห็นชัดขึ้น

ในนี้บอกว่า “ในวันที่ 24 ของเดือนที่ 1 ขณะที่ข้าพเจ้ายืนอยู่ริมแม่น้ำไทกริส ซึ่งเป็นแม่น้ำใหญ่ ข้าพเจ้าเงยหน้า เห็นชายผู้หนึ่งอยู่ตรงหน้าข้าพเจ้า สวมเสื้อผ้าลินินเนื้อละเอียด คาดเข็มขัดทองคำเนื้อดี กายของเขาสุกใส เหมือนบุษราคัม”

“ผู้นี้” ก็คือทูตสวรรค์ บางคนบอกพระเยซู ไม่ใช่พระเยซูนะ ทูตสวรรค์ ถ้าเป็นพระเยซู คงไม่เสียเวลามานั่งต่อสู้กับวิญญาณชั่ว อีก 21 วัน หลังจาก เป็นทุกข์และอดอาหารอธิษฐานกับพระเจ้า ผ่านไป เป็นเวลา 3 สัปดาห์แล้ว พระเจ้าก็ส่งทูตสวรรค์มาส่งข่าว ความคิดของดาเนียลตอนนั้น คงกำลังคิดว่าเราเป็นทุกข์แทบจะตาย อดอาหารมาตั้ง 3 อาทิตย์ ทำไมหนอ ข่าวเพิ่งมาถึงเดี๋ยวนี้เอง เพิ่งจะโผล่มา ซึ่งผมเชื่อนะว่าทูตสวรรค์เอง คงพอเดาออก ก็เลยตอบอย่างนี้ ดาเนียล 10:11-19

ดาเนียล 10:11-19 “11 เขากล่าวว่า “ดาเนียลเอ๋ย ท่านผู้เป็นที่ทรงรักยิ่ง จงใส่ใจฟังถ้อยคำที่เราจะบอกอยู่นี้และยืนขึ้นเถิด เพราะพระเจ้าทรงใช้เรามาหาท่าน” เมื่อเขากล่าวอย่างนี้ ข้าพเจ้าก็ยืนขึ้นและตัวยังสั่นอยู่ 12 แล้วเขากล่าวต่อไปว่า “ดาเนียลเอ๋ย อย่ากลัวเลย ตั้งแต่วันแรกที่ท่านตั้งใจแน่วแน่จะหาความเข้าใจ และถ่อมใจลงต่อหน้าพระเจ้าของท่าน พระองค์ก็ทรงสดับคำอธิษฐานของท่าน และเรามาเพื่อตอบท่าน 13 แต่เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางเราอยู่ถึง 21 วัน และมีคาเอลหัวหน้าทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาช่วยเรา เพราะเราถูกเทพแห่งเปอร์เซียหน่วงเหนี่ยวไว้ที่นั่น 14 บัดนี้ เรามาเพื่ออธิบายให้ท่านทราบถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพี่น้องร่วมชาติของท่านในอนาคต เพราะนิมิตนั้นเกี่ยวกับกาลภายหน้า” 15 ขณะที่เขากล่าวอยู่นั้นข้าพเจ้าก็หมอบซบหน้ากับดินนิ่งเงียบอยู่ 16 แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์ ยื่นมือมาแตะริมฝีปากของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงเปิดปากพูด ข้าพเจ้ากล่าวกับเขาที่อยู่ตรงหน้าว่า “ท่านเจ้าข้า ข้าพเจ้าทุกข์ใจยิ่งนักเนื่องด้วยนิมิตนั้นและทำอะไรไม่ได้ 17 นายเจ้าข้า ข้าพเจ้าผู้รับใช้ของท่านจะกล่าวแก่ท่านได้อย่างไร ข้าพเจ้าหมดเรี่ยวแรง แม้แต่หายใจยังแทบจะไม่ไหว” 18 แล้วผู้ที่ดูเหมือนมนุษย์ก็แตะต้องข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้ามีกำลังวังชาขึ้น 19 เขากล่าวว่า “ท่านผู้เป็นที่ทรงรักยิ่ง อย่ากลัวเลย สันติสุขจงมีแก่เจ้า! จงเข้มแข็งในบัดนี้ จงเข้มแข็งเถิด”  เมื่อเขากล่าวดังนั้นแล้ว ข้าพเจ้าก็เข้มแข็งขึ้น จึงพูดว่า “ท่านโปรดกล่าวต่อไปเถิด เพราะท่านได้ให้กำลังแก่ข้าพเจ้าแล้ว”

 

“ดาเนียลเอ๋ย อย่ากลัวเลย ตั้งแต่วันแรกที่ท่านตั้งใจแน่วแน่จะหาความเข้าใจ และถ่อมใจลงต่อหน้าพระเจ้าของท่าน พระองค์ก็ทรงสดับคำอธิษฐานของท่าน และเรามาเพื่อตอบท่าน แต่เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางเราอยู่ถึง 21 วัน และมีคาเอล หัวหน้าทูตสวรรค์องค์หนึ่งมาช่วยเรา เพราะเราถูกเทพแห่งเปอร์เซียหน่วงเหนี่ยวไว้ที่นั่น”

ทูตสวรรค์บอกว่าพระเจ้าทรงฟังคำอธิษฐานของดาเนียลตั้งแต่วันแรกแล้ว แล้วก็ส่งคำตอบมา ตั้งแต่วันแรกแล้ว แต่เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางไว้ 21 วัน

ที่ดาเนียลต้องเป็นทุกข์ อธิษฐานถึง 3 สัปดาห์ ก็เพราะว่าการเดินทางของทูตสวรรค์มาส่งข่าว ติดปัญหาอยู่ที่วิญญาณตนหนึ่ง ที่มีชื่อว่าเทพเปอร์เซีย การสู้รบกันในโลกวิญญาณ ที่ตาเรามองไม่เห็น แต่พระเจ้าเปิดให้เห็น เปิดให้เรียนรู้ว่าเป็นอย่างนี้ ทูตสวรรค์บอกอย่างนี้

แล้วทูตสวรรค์ตนนี้ หน้าตาเป็นอย่างไร? สวมเสื้อคลุมยาว ผ้าสีขาวลินิน คาดเอวด้วยเข็มขัดทอง กับอีกฝั่งหนึ่ง มีฉายานามว่าเทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซีย ไม่ได้บอกว่าใส่เสื้อผ้าสีอะไร? ท่านคิดเอาเองแล้วกัน ทั้งหมดนี้ คือภาพของสงครามทางฝ่ายวิญญาณ ที่ผมเกริ่นมาตั้งแต่ต้น ที่เรามองไม่เห็น มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ตลอดเวลาจริงๆ มันใหญ่กว่าและมันควบคุม ครอบครองอยู่เหนือโลกที่มองเห็นด้วยตานี้ ด้วยซ้ำ มันสำคัญอย่างนี้

เพราะฉะนั้น ใครก็ตามที่ไม่ยอมศึกษาเรื่องโลกฝ่ายวิญญาณ ว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น ที่ตาเรามองไม่เห็น มันจึงเสียโอกาสที่ดีๆ ไปในชีวิต และเช่นเดียวกันกับโลกที่มีการควบคุมดูแล มีการแบ่งเขตการปกครองอาณาจักรต่างๆ ตามโลกที่เรามองเห็น ทุกวันนี้เป็นอยู่ ประเทศต่างๆ มีการแบ่งเขตการปกครอง มีตำแหน่งต่างๆ โลกทางฝ่ายวิญญาณ ก็มีการแบ่งเขตแดนการปกครอง เหมือนกัน จริงๆ แล้วต้องบอกว่าโลกของเรา ก็เอาแบบอย่างมาจากโลกฝ่ายวิญญาณนั่นแหละ เพราะโลกฝ่ายวิญญาณเกิดก่อน  โลกที่เราเห็นทางวัตถุ ทั้งหมดนี้ ที่เราเห็นทุกวันนี้ เลียนแบบมาจากโลกวิญญาณทั้งสิ้น รวมทั้งวิหารของพระเจ้าด้วย การปกครอง กฎหมาย ทุกอย่าง โน่น ข้างบนมาก่อนทั้งสิ้น โคโลสี 1:16 ได้บันทึกไว้อย่างนี้

โคโลสี 1:16 “เพราะโดยพระองค์ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้นทั้งในฟ้าสวรรค์และบนแผ่นดินโลก ทั้งสิ่งที่มองเห็นได้และไม่อาจมองเห็นได้ ไม่ว่าบรรดาเทพผู้ครองบัลลังก์ หรือเทพผู้ทรงเดชานุภาพ หรือเทพผู้ครอง หรือเทพผู้ทรงอำนาจ ทุกสิ่งถูกสร้างขึ้น โดยพระองค์และเพื่อพระองค์”

 

ทางโลกวัตถุ ที่มีการสู้รบปรบมือกัน ทำสงครามแก่งแย่งอำนาจกันบนโลกใบนี้ มีทั้งฝ่ายรักสงบ ฝ่ายไปรุกรานคนอื่นเขา ท่านจะเห็นในหน้าหนังสือพิมพ์ทุกวันนี้ และจริงๆ ตลอดมา

ในโลกทางฝ่ายวิญญาณ ก็มีการทำสงครามแก่งแย่งอำนาจครอบครองเช่นเดียวกัน ผู้ที่ควบคุมทางโลกวิญญาณ คือพระเจ้า เป็นผู้บังคับบัญชาโลกฝ่ายวิญญาณทั้งสิ้น  แต่ก็ยังมีเหล่าวิญญาณชั่ว ที่คอยขัดขวางการงานของพระเจ้า เหล่าวิญญาณชั่วนี้ นำทัพโดยซาตาน หรือลูซีเฟอร์ … ซาตาน คือชื่อตามบุคลิกของเขา คือการทำชั่ว ก็เลยเรียกว่าซาตาน ก่อนหน้านี้ เป็นเจ้าชายรุ่งอรุณ ลูซีเฟอร์ แปลว่าอย่างนี้ เป็นหัวหน้าทูตสวรรค์ตนหนึ่ง ที่พระเจ้าสร้างขึ้นมา

พระคัมภีร์บอกว่าจำนวนของทูตสวรรค์ ที่ไม่ดี ที่เป็นวิญญาณชั่ว  ซึ่งนำกองทัพ  โดยซาตาน ลูซีเฟอร์ มีน้อยกว่า มีแค่ 1 ใน 3 เพราะฉะนั้น ทูตสวรรค์ทางฝ่ายดี ฝ่ายของพระเจ้ายังคงเหลืออยู่ 2 ใน 3 บางคนก็บอก …

“ทำไมพระเจ้าไม่เอาออกไปเลย ให้เหลือ 3 ใน 3 ของเรา”

ก็ต้องตอบว่า “ไม่รู้ อย่ามาถาม”

พระเจ้าไม่ได้บอก บอกเมื่อไร จะมาบอกแล้วกัน

ในดาเนียลที่ทูตสวรรค์บอกว่าจะมาพบดาเนียลตั้งแต่วันแรกแล้ว แต่เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางไว้ เทพแห่งอาณาจักรเปอร์เซีย ก็คือหนึ่งในบรรดาสมุนชั้นหัวหน้าของลูซีเฟอร์ หรือของซาตานนั่นเอง ซึ่งได้รับตำแหน่งดูแล ครอบครองดินแดนแถบนั้น ที่เรียกว่าเปอร์เซีย ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่าปริ้นซ์ เพอร์ลาตี้ หรือแปลเป็นไทยว่าศักดิเทพ อิทธิเทพ ฯลฯ

เราจะเห็นว่าวิญญาณชั่วที่มีการแบ่งแยกการปกครอง ก็แบ่งกันอย่างที่โลกนี้ มีตัวเล็ก ตัวใหญ่ ตัวสำคัญที่สุด ก็คือซาตาน เป็นผู้บัญชาการ ตัวรองลงมา ไปปกคลุมอยู่เหนือกองทัพเปอร์เซีย หรืออาณาจักรเปอร์เซีย เป็นเทพ หรือปรินซ์ ออฟ เปอร์เซีย ก็เป็นเจ้าชายแห่งเปอร์เซียไป ในโลกวิญญาณ

ที่ผมพูดเรื่องนี้ให้ฟัง ไม่ใช่เพื่อจะนำท่านไปสนใจ เรื่องโลกฝ่ายวิญญาณ แล้วต่อไปนี้ ก็จะไปคอยมองหา นี่มันอยู่ในตำแหน่งไหน? มันปกครองที่ไหน? มันชื่ออะไร? ไม่ต้องไปยุ่งวุ่นวาย ที่พระเจ้าได้สำแดงให้เราเห็นถึงเรื่องราวต่างๆ ผ่านทางนิมิตนี้ หรือผ่านทางผู้เผยพระวจนะ ก็เพื่อยืนยันให้เราเชื่อว่าโลกทางฝ่ายวิญญาณนั้น มันมีอยู่จริงๆ เราต้องเชื่อตรงนี้ เราจึงจะเชื่อได้ว่าพระเจ้ามีอยู่จริงๆ และพระองค์ทรงควบคุม ครอบครองทุกสิ่งทุกอย่าง ที่เรามองเห็น และมองไม่เห็นทั้งหมดเลย  พระเจ้าต้องการให้รู้แค่นั้นเอง จึงให้ดาเนียลบันทึก นิมิตครั้งนี้ขึ้น ไม่ได้ต้องการให้ท่าน จากนี้ต่อไป มาเรียนรู้เรื่องโลกวิญญาณกันดีกว่า ดูสิผี ตรงไหน มันใช้อะไรได้บ้าง มันทำอะไรบ้าง? ไม่ต้อง

ในขณะที่พระเจ้าต้องการให้เราเชื่อว่าโลกฝ่ายวิญญาณ มีจริง พระองค์ก็ไม่ได้ต้องการให้เราไปเสาะแสวงหาเรื่องราว เขาเรียกว่าลึกลับ ลี้ลับ ที่เรายังไม่รู้ ไม่เห็น พระองค์ต้องการให้เรารับรู้ และเชื่อในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสำแดงให้แก่เราแล้ว เท่านั้น พระองค์บอกแค่ไหน? ก็รู้แค่นั้น พอแล้ว ที่เหลือไม่ได้บอก ก็ให้เป็นสิ่งลี้ลับต่อไป สำหรับเรา เอเมน เฉลยธรรมบัญญัติ 29:29

เฉลยธรรมบัญญัติ 29:29 “สิ่งลี้ลับทั้งหลาย เป็นของพระยาห์เวห์ พระเจ้าของเรา แต่สิ่งต่างๆ ที่ทรงสำแดง เป็นของเรากับลูกหลานตลอดไป เพื่อเราจะปฏิบัติตามถ้อยคำทั้งสิ้น ของบทบัญญัตินี้”

 

สิ่งลี้ลับทั้งหลาย เป็นของพระเจ้า สิ่งลี้ลับทั้งหลาย หมายถึงสิ่งที่พระเจ้าไม่ทรงเปิดเผยให้เรารู้ จบ

ต่อไปนี้ ใครถามท่าน “สิ่งลี้ลับคืออะไร?”

ตอบเลย “คือพระเจ้าไม่เปิดเผย ก็ลี้ลับนะสิ ถ้าพระเจ้าเปิดเผย ก็ไม่ได้ลี้ลับอะไรแล้ว”

ยกตัวอย่างเช่น พระเจ้าเปิดเผยให้ว่าพระเยซูคริสต์ ตายที่ไม้กางเขน เพื่อเรา เป็นอย่างไรบ้าง? เกิดอะไรขึ้น เป็นผลกับบรรดามนุษยชาติบนโลกใบนี้อย่างไร? อย่างนี้เป็นเรื่องลี้ลับที่พระองค์เปิดเผยให้กับเราแล้ว แต่เรื่องอะไรบางอย่างที่ไม่ได้เปิดเผย ก็ไม่ต้องไปรู้ ให้เป็นลี้ลับต่อไป บางครั้งพระเจ้าก็เลือกที่จะไม่เปิดเผยความลี้ลับบางอย่างให้เรารู้ หรือให้เราเห็น ซึ่งอาจเป็นเพราะสติปัญญาที่จำกัด ความไม่สามารถของเรา ที่จะเข้าใจพระปัญญาของพระเจ้า ที่มันมากกว่าเราตั้งเยอะแยะ ก็อาจจะเป็นได้ ซึ่งแนะนำเราอย่าไปยุ่ง ถ้าเราไม่ไปยุ่งกับเรื่องลี้ลับ ตามที่พระเจ้าบอกอย่าเข้าไปนะ เราก็ปลอดภัย ถ้าเราเข้าไป  เราอาจจะหลง เพ้อเจ้อและมันเป็นอันตรายกับชีวิตของเรา ใครก็ตาม เตือนไว้เลยเดี๋ยวนี้ ถ้ามันเป็นสิ่งลี้ลับอย่าเข้าไปยุ่งเด็ดขาด

สมมติว่าพระเจ้านำเราเข้าไป ให้เราเห็นอะไรบางอย่าง ลี้ลับ ในอัศจรรย์อะไรบางอย่าง จงเป็นไปตามน้ำพระทัยพระเจ้า น้อยที่สุด เท่าที่ทำได้

ยกตัวอย่าง พระเจ้าให้ท่านไปอธิษฐานวางมือให้กับคนอื่น แล้วปรากฏว่าทูตสวรรค์ลงมา หรือพระเยซูมาปรากฏให้คนเห็น แล้วคนนั้นได้รับอัศจรรย์ยิ่งใหญ่สูงสุด แล้วคนนั้นหายโรค หรือได้รับคำตอบอย่างอัศจรรย์เลย  แล้วมาถึงท่าน เรื่องจริงเลย ท่านก็ขอบคุณพระเจ้า แล้วก็กลับมาเป็นคนเดิม ไม่ต้องไปหาทางว่าคนต่อไปเป็นใคร? ถ้าทุกคนในโลกนี้ ได้อย่างนี้หมด ทุกคนมาเชื่อพระเยซูหมดแล้ว

“ถ้าคนนี้ได้อย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้ เพราะฉะนั้น ฉันจะต้องเดินตาม ไปทำให้มันได้”

เสร็จ เรียบร้อย ที่เข้าใจ เพราะว่าผ่านมาแล้ว  พระเจ้าพาเข้าไปอย่างนั้นจริงๆ ถ้าไม่ใช่พระคุณพระเจ้าให้เรากลับมา ป่านนี้ตายแล้ว

สิ่งลี้ลับทั้งหลาย เป็นของพระเจ้า พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนั้น  แต่สิ่งต่างๆ ที่สำแดง เป็นของเรากับลูกหลานของเราตลอดไป  เอเมน สิ่งที่ทรงสำแดงแล้ว ก็คือสิ่งที่ให้เรารับรู้ ให้เราเข้าใจ เช่น คำสอนของพระเจ้าในพระคัมภีร์ บัญญัติของพระองค์ ที่ให้เรารู้ เราเข้าใจ ความรักของพระองค์ การสอนให้เราเชื่อฟัง ให้เราปฏิบัติตาม สิ่งเหล่านี้ เราสามารถสั่งสอนลูกของเราต่อไป มันเป็นทรัพย์สมบัติของเรา ที่พระเจ้าเปิดเผย และบอกลูกหลานเราต่อไป ยกตัวอย่างเช่น ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ข่าวดีของพระเจ้า เป็นทรัพย์สมบัติของเรา สิ่งที่พระเจ้าเปิดเผยแล้ว บอกลูกหลานเราต่อไป เป็นมรดกของเรา หนึ่งในจำนวนนั้น ก็คือถ้าสิ่งนี้เป็นของเรา ก็คือพระเจ้าบอกแล้วว่าสิ่งลี้ลับอย่าไปยุ่งกับมัน นี่ก็คือเปิดเผยให้เรารู้แล้ว เราก็สอนลูกหลานของเรา สิ่งลี้ลับอย่าไปยุ่ง อะไรที่มันแปลกๆ น่าตื่นเต้น ออกห่างๆ ไว้ คนนี้เห็นอนาคตได้ อนาคตช่วยคนนั้น คนนี้ได้ ก็อย่าเข้าไปยุ่งเลย อยู่กับพระเจ้านั่นแหละ เอเมน พระเจ้าจึงไม่อยากให้เราเข้าไปยุ่ง แม้ว่าจะทำนายอนาคตได้ อะไรได้ ทำอัศจรรย์ได้ ไม่ต้องไปยุ่งเลย วันทั้งวัน ยุ่งอยู่กับพระเยซูผู้เดียว พอแล้ว เอเมน มนุษย์ไม่ว่าจะเป็น คริสเตียน หรือไม่คริสเตียน ถูกหลอก เพราะอย่างนี้  พอเห็นอะไรอัศจรรย์ เห็นอะไรทางโลกวิญญาณแปลกประหลาด  ตื่นเต้น ถ้ากล้วยออกยาวกว่าธรรมดา แล้วไปปุ๊บ ถูกล๊อตเตอรี่ร์ทันที กล้วยก็มีสิทธิ์ที่จะทำให้เราตื่นเต้น  ถ้าเราเข้าไปยุ่งวุ่นวาย เดี๋ยวก็เป็นโทษกับชีวิตของเรา นี่เล็กๆ น้อยๆ แล้วนะ รวมทั้งโลกนี้ มีอีกเยอะแยะ ที่เป็นลักษณะเช่นนี้  อะไรบางอย่างที่มันลึกซึ้งทางโลกวิญญาณ ลี้ลับ ไม่เข้าใจ ไม่ต้องไปยุ่งเลย อธิษฐานอยู่สงบๆ เดี๋ยวพระเจ้าจัดการเอง เพราะพระเจ้าควบคุม บังคับบัญชาอยู่ในโลกฝ่ายวิญญาณทั้งสิ้น  เอเมน

และสิ่งสำคัญที่สุด คือไม่ว่าจะเป็นวิญญาณชั่ว ที่ในพระคัมภีร์อ่านว่าเป็นเทพขนาดไหนก็ตาม จะเป็นหัวหน้า สมุนของซาตาน ระดับไหนก็ตาม หรือแม้แต่หัวหน้าเอง ก็คือลูซีเฟอร์หรือซาตาน ถ้อยคำพระเจ้าบอกไว้ เปิดเผยแล้วในพระคัมภีร์ เป็นของเราและลูกหลานของเรา  บอกว่าพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ได้ทรงเอาชนะไปเรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นซาตานเอง วิญญาณชั่วที่เป็นสมุนซาตาน ไม่ว่าจะเป็นหัวหน้า หรือวิญญาณชั่วทุกชนิด อะไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ ถ้อยคำพระเจ้าบอกว่าพระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ได้ทรงชนะหมดเรียบร้อยแล้ว 1 ยอห์น 4:4-6 ได้บันทึก

1 ยอห์น 4:4-6 “4 ลูกที่รัก ท่านมาจากพระเจ้าและได้ชนะคนพวกนั้น เพราะพระองค์ผู้ทรงอยู่ในท่านยิ่งใหญ่กว่าผู้นั้นซึ่งอยู่ในโลก 5 คนพวกนั้นมาจากโลกจึงพูดตามมุมมองของโลก และโลกก็ฟังเขา 6 ส่วนเรามาจากพระเจ้า ผู้ใดรู้จักพระเจ้าย่อมฟังเรา แต่ผู้ที่ไม่ได้มาจากพระเจ้า ย่อมไม่ฟังเรา เช่นนี้เราจึงรู้ว่าเป็นพระวิญญาณแห่งความจริง หรือวิญญาณแห่งความเท็จ”

 

นี่กำลังหมายถึงผู้คน 2 พวก ทางโลกวิญญาณ พวกเรา คือพวกที่รู้จักพระเจ้าแล้ว พระวิญญาณสถิตอยู่กับเราแล้ว เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าแล้ว เราเป็นหนึ่งในพระคริสต์แล้ว วิญญาณของพระเจ้าอยู่กับเราแล้ว เราเป็นวิญญาณบริสุทธิ์แล้ว เราใหญ่กว่ามันทั้งหลายที่อยู่บนโลก ไม่ได้หมายถึงวิญญาณอย่างเดียว หมายถึงมนุษย์ทุกคนด้วย ที่ยังไม่รู้จักพระเจ้า วิญญาณเขาไม่ใช่วิญญาณเดียวกับเรา วิญญาณเราในอดีต ก็ไม่ใช่วิญญาณในขณะนี้ ท่านพอจะเข้าใจใช่ไหม? หมายถึงอย่างนั้น และมนุษย์ถ้ายังไม่รู้เรื่อง ก็ยังอยู่ภายใต้การครอบงำของวิญญาณชั่วเหล่านี้ เหมือนเราทั้งหลาย พระคัมภีร์บอก เมื่อเรามาเชื่อพระเยซูคริสต์ พระวิญญาณบริสุทธิ์พระเจ้าสถิตอยู่ในเรา เราถูกครอบงำโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า  ใช้คำนี้เลย “ครอบงำ” เพราะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกันกับชั่วหรือไม่ดี แต่มันหมายถึงปฏิกิริยาของวิญญาณเราขณะนี้ ครอบงำ หมายถึงถูกคุมด้วย ความบริสุทธิ์ของพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า และพระเจ้า 3 พระภาค คุมอยู่ตลอด คลุมกายด้วยพระคริสต์ แปลว่าอย่างนี้ แต่ในอดีตก่อนที่เราจะเชื่อในพระเจ้า เราก็ถูกคลุมกายด้วยความมืดบอด ความบาป วิญญาณสกปรก วิญญาณชั่ว อิทธิพลของสิ่งที่ไม่ดี ปกคลุมเราตลอด พระคัมภีร์บันทึกไว้อย่างนั้น

การสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์ ได้ทำลายล้างอำนาจทั้งหลายของเหล่าหัวหน้าวิญญาณชั่วเหล่านี้ทั้งหมด ทั้งตัวหัวหน้าเอง ก็คือซาตานเอง ถูกทำลายอำนาจอย่างสิ้นเชิง พวกวิญญาณชั่วเหล่านี้ ไม่ว่าจะใช้ชื่อเทพอะไรก็ตาม พระคัมภีร์บอกว่าได้ถูกปลดออกจากอำนาจทั้งหมดแล้ว เอเมน โคโลสี 2:13-15 ดูว่าโลกฝ่ายวิญญาณเกิดอะไร? ตอนดาเนียลได้รับนิมิตนั้น คือประมาณ 500 กว่าปีก่อนที่พระเยซูคริสต์จะเกิด ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะมาถูกตรึงที่ไม้กางเขน

ต้องสู้รบกันใหญ่เลย พอพระเยซูคริสต์ทำอะไรบางอย่างสำเร็จบนไม้กางเขนแล้ว เกิดอะไรขึ้น? โคโลสี 2:13-15

โคโลสี 2:13-15 “13 เมื่อท่านตายแล้วในบาปของท่านและในวิสัยบาปของท่าน ซึ่งไม่ได้เข้าสุหนัต พระเจ้าได้ทรงให้ท่าน มีชีวิตด้วยกันกับพระคริสต์ พระองค์ทรงอภัยโทษบาปทั้งสิ้นของเรา 14 ทรงยกเลิกหนังสือสัญญาที่ผูกมัดเราด้วยกฎเกณฑ์ต่างๆ ซึ่งขัดขวางและต่อต้านเรา พระองค์ทรงเอาหนังสือนี้ ออกไปตรึงที่กางเขน 15 และทรงปลดเทพผู้ทรงเดชานุภาพและเทพผู้ทรงอำนาจต่างๆ ลง พระองค์ได้ทรงประจานและพิชิตพวกนี้โดยกางเขนนั้น”

 

ชัดเจนมาก พระคัมภีร์ใหม่ทั้งเล่ม เขียนเรื่องเหล่านี้เยอะไปหมดเลย เพราะว่าพระเจ้าทำสำเร็จแล้ว ให้มนุษย์กลับมามีอำนาจ อยู่เหนือความชั่วร้ายต่างๆ

กลับมาที่ข้อสุดท้าย ในหนังสือดาเนียล บทที่ 10 หลังจากที่ทูตสวรรค์ปรากฏกายให้เห็นแล้ว ก็ได้บอกดาเนียลว่า …

“พวกเรามา (หมายถึงทูตสวรรค์) เพื่ออธิบายให้ท่าน (ดาเนียล) ทราบ ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับพี่น้องร่วมชาติของท่านในอนาคต”

อย่างที่ผมบอก “พี่น้องร่วมชาติ” ไม่ได้หมายถึงอิสราเอลอย่างเดียว แต่หมายถึงมนุษย์ทุกคนด้วย เพราะนิมิตนี้ เกี่ยวข้องกับมนุษย์ทุกคน

“เพราะนิมิตนั้น เกี่ยวกับการภายหน้า”

ภายหน้า หมายถึงตั้งแต่ดาเนียลได้รับนิมิตนี้ 500 กว่าปีก่อนพระเยซูคริสต์จะมาเกิด ไหลมาจนพระเยซูคริสต์เกิด ไหลมาจนกระทั่งถึงยุคเราทุกวันนี้ ที่นั่งอยู่ และไหลจากนี้ต่อไป จนกระทั่งพระเยซูคริสต์กลับมา ไหลไปจนกระทั่งพระเจ้าได้ทรงสร้างโลกนี้ใหม่ หรือเยรูซาเล็มใหม่ จนไปถึงเราไปอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์สถานนิรันดร์ หมายถึงอย่างนี้  … สรุปที่ในเอเฟซัส 1:18-21

เอเฟซัส 1:18-21 “18 ข้าพเจ้ายังขอให้ตาใจของท่านสว่าง เพื่อท่านจะได้รู้ถึงความหวังที่ทรงเรียกท่านมานั้น รู้ถึงความมั่งคั่งแห่งมรดกอันรุ่งเรืองของพระองค์ สำหรับประชากรของพระองค์ 19 และรู้ถึงฤทธานุภาพอันยิ่งใหญ่สุดหาใดเทียบ สำหรับเราทั้งหลายที่เชื่อ ฤทธานุภาพนี้เป็นเหมือนพระราชกิจแห่งพลังอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ 20 ซึ่งทรงกระทำในพระคริสต์เมื่อทรงให้พระคริสต์เป็นขึ้นจากตาย และให้ประทับเบื้องขวาพระหัตถ์ของพระองค์ในสวรรค์สถาน 21 สูงส่งยิ่งเหนือเทพผู้ครองและเทพผู้ทรงอำนาจ เทพผู้ทรงเดชานุภาพ และเทพผู้ครองอาณาจักรทั้งสิ้น และเหนือทุกนามที่เขาเอ่ยขึ้น ไม่เพียงในยุคนี้เท่านั้นแต่ในยุคหน้าด้วย”

 

พระเจ้าต้องการให้เรารู้ตรงนี้ชัดๆ ที่เปาโลเขียนถึงคริสเตียนที่มาเชื่อแล้ว ขอพระเจ้าเปิดตาวิญญาณให้เขาได้เห็นถึงว่าพระเยซูยิ่งใหญ่ขนาดไหน? พระเจ้าทรงกระทำพระเยซู ตอนที่ชุบพระเยซูขึ้นมาใหม่ แล้วพระองค์ก็เอาฤทธิ์อำนาจทั้งหมดไว้ให้กับพระเยซู และให้พระเยซูนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระองค์ ในสวรรค์สถาน คำว่านั่งอยู่ที่เบื้องขวา แปลว่าเป็นผู้ครอบครอง เป็นผู้ว่าราชการทั้งหมด แทนพระเจ้าไปเลย และพระคัมภีร์บอกว่าให้เราทั้งหลาย ผู้ที่เชื่อในพระองค์ทุกคนนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรค์สถานเรียบร้อยแล้ว มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน?  ท่านรู้แล้วว่าโลกวิญญาณเป็นอย่างไร? พระเจ้าสอนแล้ววันนี้ ไม่มีอะไรทำอะไรท่านได้เลย เอเมน

“พระเยซูเป็นพระบุตรของพระเจ้า  มาตายที่ไม้กางเขน  หลั่งพระโลหิต เพื่อชำระบาปฉัน บัดนี้ ฉันสะอาดหมดจด พ้นจากบาป เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว ฉันก็กลับไปหาพระเจ้า และร่างกายฉันก็สะอาดหมดจด วิญญาณฉัน สะอาดหมดจด สามารถเป็นวิหารของพระเจ้า วิญญาณสถิตอยู่กับฉันได้ เรียกว่าการบัพติศมา การเข้าสามัคคีธรรม เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระบิดา พระบุตร พระเยซูเข้ามาสถิตอยู่กับฉัน เป็นหนึ่งเดียวกัน และผู้เชื่อทั้งหลายมากมายที่มาเชื่อ ร่วมเป็นหนึ่งเดียวกัน พลังยิ่งใหญ่ เรียกว่าคริสตจักรสากล เป็นที่อยู่ของพระเจ้ายิ่งใหญ่สูงสุดมหาศาลแล้ว ไม่มีอะไรมาทำอะไรฉันอีกต่อไปแล้ว ไม่มีอำนาจใดๆ ที่จะเอาความรักของพระเจ้าออกไปจากฉัน คือดึงฉันออกไปจากนี้ได้ ไม่มีทาง ฉันเอง ยังเอาออกไม่ได้เลย เพราะว่าฉันเข้าไปอยู่ในนั้นแล้ว เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์แล้ว ดองกันไปแล้ว จะมาทำให้ฉันเป็นแตงธรรมดาไม่ได้แล้ว ฉันใดฉันนั้น”

ถ้าท่านทำให้แตงกวาสดเอาไปดองกับน้ำส้มสายชู กลายเป็นแตงดอง อันอร่อยแล้ว ท่านไม่สามารถทำมันกลับมาเป็นแตงกวาสดได้อีกแล้ว เพราะว่ามันดองแล้ว ตราบนั้น ถ้าท่านบัพติศมา จุ่มลงไปในพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า จุ่มลงไปในพระคริสต์แล้ว ไม่มีฤทธิ์เดชอำนาจอันไหนที่จะทำให้กลับมาเป็นคนบาปได้อีกแล้ว เอเมน

เพราะฉะนั้น ฤทธิ์อำนาจ อยู่ในพระคริสต์ ถ้าท่านอยู่ในพระคริสต์ ทุกอย่าง จบ ไม่ว่าท่านทำอะไรต่อไป บางคนบอกอย่างนี้ก็ไปทำบาปได้สิ พระคัมภีร์ไม่ได้บอกอย่างนี้  นี่เป็นพระคุณพระเจ้า ให้เราฟรีๆ ให้เราอยู่ในพระคริสต์ฟรี ทดแทนพระคุณพระเจ้า ด้วยการไปทำบาปเหรอ ไม่ใช่ ไม่ทำแล้ว จริงๆ ไม่มีใครอยากทำด้วย เพราะข้างในสะอาดแล้ว อาจจะมีหลงเหลืออะไรบางอย่างที่ทำตามกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง ที่ยังอยู่ในร่างกายนี้อยู่ ก็ว่ากันไป คนละเรื่องกัน เดี๋ยวมันก็หมดไป แต่พุ่งวิญญาณนี้ไปที่พระเจ้า เราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์แล้ว  วันหนึ่ง ร่างกายนี้ก็จะหมดไป เอเมน

แล้วเมื่อร่างกายนี้หมดไป ตายไป ไม่ได้ไปไหนเลยนะ เรายังอยู่ที่เดิม ก็อยู่ในพระคริสต์ที่เดิม ไม่ได้ไปสวรรค์ที่ไหน? ทุกวันนี้ เราก็อยู่ในสวรรค์แล้ว พระคัมภีร์จึงเขียนคำว่า “จงมองให้เห็นเถิด” “Be hole” จงมองเข้าไปในโลกฝ่ายวิญญาณให้เห็นเถิด ทุกวันนี้ท่านก็อยู่ในสวรรค์แล้ว อยู่กับพระองค์แล้ว ไม่ต้องอธิษฐานขอพระเจ้าสถิตอยู่ด้วย พระเจ้าก็สถิตอยู่แล้วไง

“ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์เข้ามาใกล้ๆ”

“ฉันอยู่ในตัวเธอ ไม่รู้เหรอ”

พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนั้น

พอเราเรียนรู้อะไรต่างๆ เหล่านี้  มันจะเปลี่ยนแปลงความคิดและความเชื่อเราทั้งหมดเลย  พระเจ้าอยู่ในเรา  เราเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว เราอยู่ในพระคริสต์ พระคริสต์อยู่ในเรา  เอเมน ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

***********************

 

 

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 4 มิถุนายน 2017 เรื่อง “พระเจ้ามาสถิตอยู่ในมนุษย์ เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์” โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  4  มิถุนายน  2017

 เรื่อง “พระเจ้ามาสถิตอยู่ในมนุษย์

เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์”

โดย นคร  เวชสุภาพร

 

หัวข้อในวันนี้ แน่นอนที่สุด ผมก็จะใช้ชื่อว่า “พระเจ้ามาสถิตอยู่ในมนุษย์ เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์”

จากวันศุกร์ประเสริฐ ปีนี้ ก็ตรงกับวันที่ 14 เมษายน ที่พระเยซูถูกตรึงที่ไม้กางเขน จนสิ้นพระชนม์และทรงเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 ก็คือวันที่ 16 เมษายน  ก็คือวันอีสเตอร์ ในปีนี้ ครบรอบ 1,988 ปี เมื่อวันอาทิตย์ที่ 16 เมษายน แล้วก็ได้ปรากฏพระองค์เอง ดำเนินชีวิตอยู่กับเหล่าสาวกเป็นเวลา 40 วัน พอครบ 40 วัน พระองค์ก็ทรงถูกรับขึ้นสู่สวรรค์ ต่อหน้าต่อตาบรรดาสาวกมากมาย และประทับนั่งที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า ในวันที่ 25 พฤษภาคมที่ผ่านมา และในช่วง 40 วัน ที่พระเยซูยังทรงอยู่กับเหล่าสาวก พระองค์ได้ทรงบอกพวกเขาว่าจะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น ซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือกิจการ 1:3-5 ย้อนหลังกลับไป 1,988 ปี

กิจการ 1:3-5 “3 ครั้นพระองค์ทรงทนทุกข์ทรมานแล้ว ได้ทรงแสดงพระองค์แก่คนพวกนั้น ด้วยหลักฐานหลายอย่าง พิสูจน์ว่าพระองค์ทรงพระชนม์อยู่ และได้ทรงปรากฏแก่เขาทั้งหลาย ระหว่างสี่สิบวัน และได้ทรงสนทนากับเขา ถึงเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า 4 เมื่อพระองค์ได้ทรงพำนักอยู่กับอัครทูต จึงกำชับเขา มิให้ออกไปจากกรุงเยรูซาเล็ม แต่ให้คอยรับตามพระสัญญาของพระบิดา  คือพระองค์ตรัสว่าตามที่ท่านทั้งหลายได้ยินจากเรานั่นแหละ 5 เพราะว่ายอห์นให้รับบัพติศมาด้วยน้ำ แต่ไม่ช้าไม่นาน ท่านจะรับบัพติศมา ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์”

 

แล้วต่อด้วยข้อ 8-9

กิจการ 1:8-9 “8 ท่านทั้งหลายจะได้รับฤทธิ์อำนาจ เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จมาเหนือพวกท่าน และพวกท่านจะเป็นพยานฝ่ายเรา ในกรุงเยรูซาเล็ม และทั่วแคว้นยูเดียกับสะมาเรีย จนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก” 9 หลังจากตรัสดังนี้แล้ว พระองค์ก็ทรงถูกรับขึ้นไป ต่อหน้าต่อตาพวกเขา และมีเมฆมาปกคลุมพระองค์ จนพวกเขามองไม่เห็นพระองค์”

 

ย้อนกลับไป 1,988 ปี นึกถึงภาพในวันนั้น สมมติว่าท่านเป็นสาวกคนหนึ่ง ในวันนั้นด้วย ในวันที่ 40 ก่อนที่พระเยซูจะถูกรับขึ้นไปสวรรค์ ต่อหน้าต่อตาสาวก พระองค์ได้สัญญาว่าจะประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ ให้มาสถิต อยู่กับมนุษย์

ตอนที่พระเยซูกำชับว่า “อย่าไปไหน? ให้รออยู่ในเยรูซาเล็ม เพื่อรอรับพระวิญญาณบริสุทธิ์นั้น”

พระเยซูไม่ได้บอกว่าให้รอกี่วัน? บอกให้ไปรอเฉยๆ ที่กรุงเยรูซาเล็ม เขาก็เชื่อ ทำตาม รอไปครบ 10 วันพอดีเลย  นับจากวันที่พระเยซูเป็นขึ้นจากความตาย  พระคัมภีร์ภาษาฮีบรูเรียกว่าวันเพ็นเทคอสต์ มาดูว่าเกิดอะไรขึ้น? กิจการ 2:1-4 ย้อนหลังไป 1,988 ปี

กิจการ 2:1-4 “1 เมื่อวันเทศกาลเพ็นเทคอสต์มาถึง พวกสาวกรวมตัว อยู่ในสถานที่แห่งเดียวกัน 2 ในทันใดนั้น มีเสียงมาจากฟ้า เหมือนเสียงพายุแรงกล้า ดังก้องทั่วตึกที่เขานั่งอยู่นั้น  3 และพวกเขาเห็นบางสิ่ง ที่คล้ายเปลวไฟ ลักษณะเหมือนลิ้น แผ่กระจายอยู่บนตัวพวกเขาทุกคน 4 พวกเขาทั้งหมดก็เต็มเปี่ยมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงเริ่มต้นพูดภาษาอื่นๆ ตามที่พระวิญญาณทรงให้พูด

 

นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันเพ็นเทคอสต์ ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์มาสถิตอยู่กับมนุษย์ คือพระเจ้า ในรูปแบบของพระวิญญาณ มาสถิตอยู่กับมนุษย์ เป็นครั้งแรก หลังจากที่มนุษย์ตกลงไปในความบาป เมื่อหลายพันปีก่อน

ท่านอาจจะสงสัยว่าทำไมพระเจ้าให้พระเยซูลอยขึ้นไปในสวรรค์ด้วย ไหนๆ ก็ให้เป็นขึ้นจากความตายแล้ว และให้อยู่กับมนุษย์ตั้ง 40 วัน ก็อยู่ไปตลอดเลยไม่ได้หรือ? แต่ท่านรู้ไหมว่าถ้าพระเยซูยังอยู่กับเรา ยังเดินอยู่บนโลกนี้กับเรา แล้วพระองค์จะไปอยู่กับทุกคนบนโลกใบนี้ ตรงโน้นตรงนี้ มันคงวุ่นวายไปหมดเลย  พระองค์มีสิ่งที่ดีกว่า ที่มนุษย์คิด พระองค์บอกว่าพระองค์จำเป็นต้องถูกรับขึ้นไปอยู่สวรรค์ แล้วหลังจากพระองค์ถูกรับขึ้นไปแล้ว พระองค์จะประทานพระวิญญาณมาอยู่กับเราทุกคน เอเมน ยอห์น 16:7-8 ได้บันทึกไว้อย่างนี้

ยอห์น 16:7-8 “7 เราบอกความจริงแก่พวกท่านว่าการที่เราจะจากพวกท่านไป ก็เพื่อผลดีของพวกท่าน ถ้าเราไม่ไป องค์ที่ปรึกษาก็จะไม่มาหาพวกท่าน แต่ถ้าเราไป เราจะส่งพระองค์มาหาพวกท่าน 8 เมื่อพระองค์เสด็จมา พระองค์จะทรงทำให้โลกสำนึกในความผิด ในเรื่องบาป ความชอบธรรม และการพิพากษา”

 

คือให้มนุษย์ทั้งหลาย รู้ว่าอะไรคือความชอบธรรมที่แท้จริง อะไรที่เรียกว่าบาปที่แท้จริง? อะไรคือรอดจากบาป? อะไรคือชีวิตนิรันดร์? ถ้าพระวิญญาณไม่ได้เข้ามาสถิตอยู่ ไม่มีใครสอนเราได้หรอก ไม่มีทางเลย แม้ทุกวันนี้ ที่เราเรียนรู้กันอยู่ ก็เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นผู้สำแดงความจริงให้กับเราได้รู้ทางวิญญาณของเรา ไม่ใช่ความคิด แบบมนุษย์

นี่คือความหมายสำคัญของวันเพ็นเทคอสต์ ที่เรามาร่วมระลึกถึงในวันนี้  คือวันที่พระเจ้าได้ทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์มาสถิตอยู่กับมนุษย์ เป็นครั้งแรก ตามพระสัญญาของพระองค์ คือพูดง่ายๆ พระเจ้า 3 พระภาค ที่เรารู้จักกันดี คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระเยซูและพระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ ทั้ง 3 พระองค์นี้ เป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นตรีเอกานุภาพ สติปัญญาแบบมนุษย์ ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ แต่พระคัมภีร์บอกรวมกันเป็นหนึ่ง ทั้ง 3 พระภาคนี้ สามารถเข้ามาสถิตอยู่ในร่างกายของมนุษย์ได้แล้ว เอเมน พระเจ้าอยู่กับเรา พระคัมภีร์ไบเบิ้ลทั้งเล่ม ตั้งแต่ปฐมกาล In the beginning จนถึงหน้าสุดท้าย วิวรณ์ Revelation การสำแดงความรู้ โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า ผ่านทางวิญญาณของมนุษย์ ให้รู้ว่าแผนการของพระเจ้า คืออะไร? สำเร็จลงอย่างไร?

ถ้าเผื่ออาดัมและอีฟไม่ทำบาป ไม่เป็นศัตรูกับพระเจ้า ก็ไม่ต้องมีแผนการนี้เลย  เพราะฉะนั้น ทั้งเล่มนี้ เพื่อช่วยมนุษย์ เรื่องเดียวเลย เริ่มต้นตั้งแต่ในปฐมกาล ที่บันทึกเรื่องราวของมนุษย์คู่แรก คืออาดัมและเอวา ที่ได้ล้มลงในความบาป จากการไม่เชื่อฟังพระเจ้า เป็นศัตรูกับพระเจ้า เป็นกบฏต่อพระเจ้า ต้องการอยู่ตรงข้ามกับพระเจ้า ส่งผลให้มวลมนุษยชาติ ซึ่งเป็นลูกหลานของอาดัมและเอวา ต้องตกอยู่ในคำสาปแช่ง ตกอยู่ในความบาป เป็นศัตรูกับพระเจ้า กบฏต่อพระเจ้า สืบทอดกันต่อๆ มา เหมือนเชื้อเอดส์ แล้วพระเจ้าก็ได้ทรงจัดเตรียมพระบุตรของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์ ที่จะสละสภาพ ฐานะ เป็นพระเจ้านั้น ยอมลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อไถ่บาปให้กับมนุษย์ โดยการตายที่ไม้กางเขน เป็นแพะรับบาปให้กับมนุษย์ บันทึกแผนการนี้ไว้ตั้งแต่หนังสือปฐมกาล ตั้งแต่หน้าแรก ตั้งแต่คำแรก เริ่มต้นเลย ภาษาฮีบรู เมื่ออ่านครบถ้วนบริบูรณ์ จะพูดถึงพระเยซูทั้งสิ้น  ทั้งเรื่องเลย  หลายอันเราไม่เข้าใจ แต่หลายอันพระวิญญาณบริสุทธิ์ สำแดงให้เราเห็นแล้ว นี่คือพระเยซู

นี่คือเรื่องบอกล่วงหน้า แต่จริงๆ ทุกคำในนั้นบอกล่วงหน้าทั้งสิ้น ถึงเรื่องเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์จะมาเกิด เพื่อไถ่บาปให้กับมนุษย์ เพื่อจะพามนุษย์ให้พ้นจากคำสาปแช่ง ทั้งหมดเป็นอย่างนี้ เรื่องราวในพระคัมภีร์ ไบเบิ้ล พันธสัญญาเดิม ก็เป็นส่วนในแผนการของพระเจ้า ในการไถ่บาปให้กับมนุษย์ เริ่มตั้งแต่การเตรียมชนชาติอิสราเอล ให้เป็นตัวแทนของมนุษยชาติบนโลกใบนี้ เป็นประชากรของพระองค์ พูดกับอิสราเอล ก็เหมือนพูดกับมนุษย์บนโลกใบนี้ นั่นเอง

หล่อหลอมจิตใจของพวกเขา ก็คือของชาวยิว ให้มีความเชื่อ และวางใจในพระองค์สืบต่อๆ กันมา เพื่อจัดเตรียมให้มีพงศ์พันธุ์ความเชื่อที่เป็นแบบมนุษย์ เพื่อจะให้พระเยซู ที่เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ได้ ผ่านทางคนที่เชื่อในพระองค์ คือแมรี่กับโยเซฟ ถ้าเขาไม่มีความเชื่อ พื้นฐานแน่นพอ ใครจะไปเสี่ยงขนาดนั้น อยู่ดีๆ จะมาให้อุ้มบุญ สมัยนั้น ซึ่งมีสิทธิ์ตายได้ทันที ถูกเอาหินขว้าง หาว่าล่วงประเวณี ถูกไหม?

แล้วทำไมพระเยซูต้องมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เพื่อว่าพระเยซูจะได้มาเป็นหนึ่งในพวกมนุษย์ทั้งหลาย เป็นตัวแทนของเรา  นอกจากกลุ่มที่พระเจ้าวางไว้ว่าอิสราเอลเป็นหัวหน้า เป็นกลุ่ม ตัวแทนของมวลมนุษยชาติ แล้วพระเยซูเกิดในอิสราเอล เป็นยิว เป็นหัวหน้าของยิวอีกทีหนึ่ง ก็เลยเป็นหัวหน้าของมนุษย์ทั้งหลาย เป็นตัวแทนของมนุษยชาติบนโลกใบนี้ เมื่อเป็นหัวหน้า เป็นตัวแทน ก็สามารถที่จะมารับบาปแทนมนุษย์ได้ นี่คือแผนการที่พระเจ้าวางไว้ จนมาถึงจุดสำคัญของหนังสือไบเบิ้ล คือตอนที่แผนการของพระเจ้า ที่จะมาช่วยมนุษย์ ได้ถูกทำให้สำเร็จ ที่ไม้กางเขน

ตอนที่พระเยซูถูกตรึงตายอยู่ที่ไม้กางเขน ตอนบ่าย 3 โมง ก่อนที่พระองค์จะยกเลิกวิญญาณ ยอมสละวิญญาณออกไป ยอมรับเอาความบาปทั้งหลายของเรา พระองค์บอกสำเร็จแล้ว คำว่า “สำเร็จแล้ว” มันสำเร็จไปครึ่งเดียวเอง คือมนุษย์ได้รับการชำระให้สะอาดหมดจด พ้นจากความบาป ความบาปไปอยู่ที่พระเยซูแล้ว แต่แผนการของพระเจ้าไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ชำระให้มนุษย์พ้นจากบาปอย่างเดียว แต่จะพามนุษย์กลับคืนมาสู่ที่เดิมของเขา เขาเป็นลูกพระเจ้า พระเจ้าจะพาเขากลับมาที่บ้านของพระองค์ กลับมาเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์เหมือนเดิม กลับมาคืนดีกับพระองค์ โดยการชำระให้สะอาดก่อน  แล้วถึงมาสถิตอยู่ด้วยได้ พอพระองค์บอกว่าสำเร็จแล้ว ทันทีทันใดนั้น ฟ้ามืด ถล่ม พระเจ้าก็เสด็จออกไปจากพระเยซู พระเจ้าสถิตอยู่กับพระองค์ตลอดเวลา ตอนนี้อยู่ไม่ได้แล้ว เพราะพระเยซูกลายเป็นบาปแล้ว รับเอาบาปแทนมนุษย์ไป พระเยซูบอก …

“ไฉน จึงทอดทิ้งข้าพระองค์เสีย”

พระองค์ก็ตายแทนเราบนไม้กางเขน ในวันที่ 3 พระเยซูได้เป็นขึ้นมาใหม่ เป็นวันอีสเตอร์ ทำให้เราทั้งหลายที่เป็นผู้ที่ตามหัวหน้าของเรา คือพระเยซู เมื่อพระเยซูเป็นขึ้นมาใหม่ เราทั้งหลายก็ได้รับการเป็นขึ้นมาใหม่เหมือนกัน การเป็นขึ้นมาใหม่ตรงนี้ คือการกลับใจไปคืนสู่พระเจ้าเหมือนเดิม พ้นจากบาปแล้ว พระเจ้าสามารถสถิตอยู่กับเราได้แล้ว ณ วินาทีนั้น  แต่ด้วยเหตุผลอะไร เราไม่ทราบ แต่ในพระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้า เสด็จไป เก็บข้าวของ เก็บข้าวของอยู่กี่วัน? 10 วัน แล้ววันที่ 50 เก็บเรียบร้อยปุ๊บ ย้ายบ้าน ไม่ต้องอยู่ในวิหารแล้ว  เข้ามาอยู่ในร่างกายของมนุษย์ได้ พระคัมภีร์จึงบอกว่า …

“ท่านไม่ทราบหรือว่าร่างกายของท่าน เป็นวิหารของพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า เป็นวิหารของพระเจ้าแล้ว”

ถ้าท่านยอมนะ แต่ถ้าท่านไม่ยอม ใครเขาจะยอมมาอยู่เล่า บังคับไม่ได้ พระเจ้าให้ท่านเป็นอิสระ เพราะฉะนั้น วิธีการที่ท่านจะยอมให้พระเจ้ามาอยู่ด้วย เพียงแค่ท่านเชื่อในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต ที่ประวัติศาสตร์บันทึกเอาไว้ว่ามันเป็นจริงทางวิญญาณ มันเกิดขึ้น เป็นผลสืบเนื่อง ที่ทำให้มนุษย์ได้รับตรงนี้ ถ้าท่านเชื่อในข่าวดีนี้ว่าพระเจ้าได้มาสถิตอยู่กับท่าน ท่านก็เป็นวิหารของพระเจ้า มันก็สำเร็จตามที่พระเยซูประกาศบนนั้น สำเร็จแล้ว สำเร็จ 2 ช่วง คือ …

(1) ไถ่บาปให้เรียบร้อยแล้ว

(2) ท่านสะอาดแล้ว พระเจ้ามาสถิตกับท่านได้แล้ว

ในลูกา 24:44-46 “44 พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “นี่คือสิ่งที่เราบอกไว้ เมื่อยังอยู่กับท่านทั้งหลาย คือทุกสิ่งต้องสำเร็จ ตามที่เขียนไว้เกี่ยวกับเรา ในหนังสือบัญญัติของโมเสส หนังสือผู้เผยพระวจนะ และในหนังสือสดุดี” 45 จากนั้น พระองค์ทรงเปิดใจเขา เพื่อพวกเขาจะสามารถเข้าใจพระคัมภีร์ 46 พระองค์ตรัสบอกพวกเขาว่า “นี่คือสิ่งที่เขียนไว้ คือพระคริสต์ต้องทนทุกข์ และเป็นขึ้นจากตาย ในวันที่สาม”

 

ฮาเลลูยา “ทุกสิ่งต้องสำเร็จ ตามที่เขียนไว้เกี่ยวกับเรา ในหนังสือบัญญัติของโมเสส หนังสือผู้เผยพระวจนะ และในหนังสือสดุดี”

นี่หมายถึงหนังสือพระคัมภีร์เดิมทั้งหมด  คือพระเยซูกำลังบอกว่าเรื่องราวที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ทั้งหมดนั้น ล้วนเล็งมาถึงเรา เป็น Climax มันต้องสำเร็จ มันต้องเกิดขึ้นจริง เป็นไปตามนั้น  ไม่ว่าเริ่มต้นตั้งแต่การประสูติ การทนทุกข์ทรมาน การสิ้นพระชนม์ การเป็นขึ้นจากตาย การปรากฏพระองค์เอง หลังความตาย และคำตรัสของพระองค์ในวันสุดท้าย คือวันที่ 40 ก่อนถูกรับขึ้นไปบนสวรรค์ ที่บอกว่าไม่ช้า ไม่นาน ท่านจะรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นจริงๆ แล้ว เป็นไปตามหนังสือพระคัมภีร์ที่บันทึกเอาไว้ตั้งแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้าย ในวันเพ็นเทคอสต์ในวันนี้  ที่เรามารวมกันระลึกถึงวันครบรอบ 1,988 ปี การได้รับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณ

การรับบัพติศมา ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ สิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือวิญญาณของคนๆ นั้น จะได้รับการชุบขึ้นมาใหม่ เหมือนกับการเคลื่อนไหวทางด้านเคมีอะไรบางอย่าง ในยุคปัจจุบัน พูดอย่างนั้น การบัพติศมาแปลว่าการจุ่มลงไป เหมือนท่านเทอะไรบางอย่างลงไป การถูกชุบขึ้นมาใหม่ เขาเรียกว่ามีปฏิกิริยาอะไรบางอย่าง ทำให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นใหม่ ในนี้บอกว่าวิญญาณของมนุษย์คนนั้น  จะได้รับการชุบขึ้นมาใหม่ เปลี่ยนจากวิญญาณที่เรียกว่าตายแล้ว ก็คือไม่รู้จักพระเจ้า เป็นกบฏต่อพระเจ้า ต่อสู้พระเจ้า เย่อหยิ่งกับพระเจ้า กลายสภาพมาเป็นวิญญาณใหม่ คือวิญญาณที่ได้รับการเจิม ได้รับฤทธิ์เดชจากพระเจ้า ทำให้สภาพของวิญญาณนั้น มีลักษณะเหมือนพระเยซู หรือเราเรียกว่ามีพระฉายเหมือนพระเจ้า “เหมือน” นะ ไม่ใช่พระเจ้า เหมือนพระเยซู ไม่ใช่เราเป็นพระเยซู วิญญาณเหมือนกัน พูดง่ายๆ เหมือนกับว่าพอเราบัพติศมาในพระวิญญาณบริสุทธิ์ เหมือนเรา  เข้าไปอยู่ในครอบครัวใหม่ ครอบครัวหนึ่ง ที่มีชื่อว่าครอบครัวของพระเจ้า เป็นทางการ เข้ามาอยู่ในครอบครัวของพระคริสต์

ในครอบครัวพระคริสต์นี้ มีชื่อเราอยู่ในทะเบียนบ้าน หัวหน้าบ้าน ชื่อพระคริสต์ ชื่อเล่น ชื่อพระเยซู บ้านพระคริสต์ คือมีพระเยซูเป็นหัวหน้าครอบครัว เราเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ 2 เข้าใจไหม?  ตอนแรกผมนึกว่าผู้อาศัย ไม่ใช่ เรามีสิทธิเท่ากับพระเยซู คือครอบครองบ้านหลังนี้ร่วมกัน ภาษาไทยเขาเรียกว่าหัวหน้าครอบครัวที่ 2 เรามีสิทธิที่จะไปขอน้ำขอไฟ มิเตอร์ต่างหากแยกมาได้ เพราะเราเป็นหัวหน้าครอบครัว ไม่อย่างนั้น เขาให้เฉพาะหัวหน้าครอบครัวเท่านั้นเอง เราไปขอไม่ได้ เราเป็นผู้อาศัย แต่ถ้าในทะเบียนบ้านเขียนว่าเราเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ 2 เรามีสิทธิ์ขอมิเตอร์อีกอันหนึ่ง อะไรที่เป็นสิทธิของหัวหน้าครอบครัวที่จะมีได้ เราได้ด้วย เอเมน

เหมือนเราทำกับข้าวอย่างดี ให้ลูกกิน ลูกบอกเกรงใจ ให้พ่อกินเถอะ พ่อบอก พ่อกินอิ่มแล้ว ไม่อย่างนั้นจะเททิ้ง เรากินครึ่งท้อง ปล่อยให้หิว เกรงใจพ่อ พ่อจะเขกกระบาลเรานะ พอเรากินอิ่ม พ่อดีใจ ลูบหลัง ดีมาก  กินเข้าไปเยอะๆ นะ ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส นี่แหละความรู้สึกของพระเจ้า  ให้เราเข้าไปเป็น หัวหน้าครอบครัวที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 ที่ 5 ที่ 6 ที่ 7 ที่ 8 ที่ 9 ที่ 10 ฯลฯ

1 โครินธ์ 12:13 “เพราะเราทั้งหมด ก็รับบัพติศมาโดยพระวิญญาณองค์เดียว เข้าเป็นกายเดียวกัน ไม่ว่าเราจะเป็นยิวหรือกรีก เป็นทาสหรือเป็นไท และเราทั้งหมด ก็ได้รับพระวิญญาณองค์เดียวกัน”

 

และการที่เราได้อยู่ในพระคริสต์ ได้รับการถูกสร้างใหม่ในพระคริสต์ ได้เป็นส่วนหนึ่ง ในครอบครัวพระคริสต์ เราก็จะมีลักษณะชีวิตเหมือนพระเจ้า เพราะเราถือว่าเราได้เป็นลูกของพระเจ้า มีความบริสุทธิ์ สะอาดเหมือนพระเจ้า สามารถอยู่กับพระเจ้าได้ เหมือนที่พระเยซูบอกว่าพระองค์อยู่ในพระเจ้า และพระเจ้าอยู่ในพระองค์ ยอห์น 14:20 พระเยซูตรัสเอง

ยอห์น 14:20 “ในวันนั้น พวกท่านจะตระหนักว่าเราอยู่ในพระบิดาของเรา และพวกท่านอยู่ในเรา และเราอยู่ในพวกท่าน”

 

พระเยซูบอกว่าพระองค์อยู่ในพระเจ้า พระเจ้าอยู่ในพระองค์ และเราอยู่ในพระคริสต์ สรุป คือเราอยู่ในพระเจ้า และพระเจ้าอยู่ในเรา ทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวกัน

กิจการ 2:17-18 “17 พระเจ้าตรัสว่าในวาระสุดท้าย เราจะเทพระวิญญาณของเราลงเหนือประชากรทั้งปวง บุตรชายบุตรสาวของเจ้า จะเผยพระวจนะ คนหนุ่มของเจ้าจะเห็นนิมิต คนชราของเจ้าจะฝันเห็น 18 เมื่อถึงเวลานั้น เราจะเทวิญญาณของเรา ลงมาเหนือผู้รับใช้ของเราทั้งชายและหญิง และพวกเขาจะเผยพระวจนะ”

 

แผนการพระเจ้าสำเร็จแล้ว พระเจ้าบอกไว้ล่วงหน้าว่าเราจะเทพระวิญญาณ คือเอาวิญญาณเรามาอยู่กับมนุษย์ มนุษย์จะพูดถ้อยคำพระเจ้า จะให้พระเจ้าใช้ ให้พระเจ้ามาสถิตอยู่กับเขา นำพาเขาไป  เหลือเชื่อนะ เพราะเหตุนี้ ถ้าไม่ได้รับการเปิดตาวิญญาณ เรียกว่า Revelation หรือการสำแดงความรู้ทางวิญญาณ ไม่มีวันเข้าใจ

ในหนังสือ 2 โครินธ์ 5:17 อาจารย์เปาโลได้รับการสำแดงจากพระเจ้าว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  ปฏิกิริยาที่เราบัพติศมา แปลว่าจุ่มลงไป ใส่ลงไป กดลงไป ในพระเจ้า วิญญาณเรากดลงไปในพระเจ้า จุ่มลงไปในพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า  จนบังเกิดใหม่

2 โครินธ์ 5:17 “เหตุฉะนั้น ถ้าผู้ใดอยู่ในพระคริสต์ ผู้นั้นก็เป็นคนที่ถูกสร้างใหม่แล้ว สิ่งสารพัดที่เก่าๆ ก็ล่วงไป นี่แน่ะ กลายเป็นสิ่งใหม่ทั้งนั้น”

 

ถ้าผู้ใดอยู่ในพระคริสต์ ก็คือผู้ใดที่บัพติศมา แปลว่าจุ่มลงไป มุดลงไป ดำลงไป ถูกจุ่มลงไปในพระคริสต์ ผู้นั้นก็เป็นคนที่ถูกสร้างใหม่ วิญญาณของคนนั้น ก็ถูกสร้างใหม่ สิ่งสารพัดเก่าๆ ในวิญญาณ ก็ล่วงไป นี่พูดถึงทางวิญญาณทั้งสิ้น  ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับที่ตามองเห็น ที่เป็นร่างกาย ตัวจริงๆ ของเรา คือวิญญาณ

ชีวิตจริงๆ ของมนุษย์ที่จะอยู่ตลอดไป สำคัญที่สุด คือวิญญาณของเรา ร่างกายที่เราเห็นนั้น มันไม่ใช่ตัวจริง วิญญาณของเราตัวที่ทำพิธีทางศาสนาต่างๆ นั่นแหละคือวิญญาณของเรา สัตว์ไม่มีวิญญาณ เพราะสัตว์ไม่ร่วมกันทำพิธีทางศาสนา ไม่ว่าอะไรก็ตาม ไม่มีสัตว์ที่ไหนต้องมาร่วมกัน แล้วสวดมนต์ ไม่มี กี่ปีๆ ก็จะไม่มี แต่ว่ามนุษย์ที่เก่าแก่ที่สุด มนุษย์ที่อยู่ในถ้ำ ก็จะร่วมกันทำพิธีทางวิญญาณ อย่างเช่น คนป่าทำพิธีเกี่ยวกับหมอผี  แต่จริงๆ เขาทำพิธีทางวิญญาณ ทางศาสนาของเขา ในสมัยโน้น มีมนุษย์เท่านั้น ที่แสวงหาทางวิญญาณว่า …

“ฉันมาจากไหน? และฉันจะไปไหน?”

แล้วทำอะไรบางอย่าง ทางวิญญาณ วิญญาณของเราจะเหมือน หรือจะเป็นลูกพระเจ้า สะอาดหมดจด ปราศจากตำหนิ ปราศจากบาป สามารถเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้าได้ เพียงแต่มันยังอยู่ในร่างกายเก่าเท่านั้น รอวันเวลาที่จะได้รับร่างกายใหม่ ที่พระเจ้าสัญญาไว้ ในพระคัมภีร์เรียกว่าร่างกายสวรรค์

กาลาเทีย 3:26-28 “26 ท่านทั้งหลายล้วนเป็นบุตรของพระเจ้า โดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์ 27 เพราะพวกท่านทั้งปวง ผู้ได้รับบัพติศมา เข้าส่วนในพระคริสต์แล้ว ได้คลุมกายของท่านด้วยพระคริสต์ 28 ไม่มียิวหรือกรีก ทาสหรือไท ชายหรือหญิง เพราะพวกท่านทั้งปวง เป็นหนึ่งเดียวในพระเยซูคริสต์”

 

ไม่มียิว ไม่มีกรีก ไม่มีทาส ไม่มีไท ไม่มีชายหรือหญิง แปลว่าอะไร? คำว่ายิว ทาส ไท เป็นคนไทย เป็นคนอเมริกัน เป็นคนจีน เขาดูกันที่หน้าตาเป็นอย่างไร? แต่ในทางวิญญาณ เหมือนกันหมด เป็นเผ่าพันธุ์เดียวกัน สิ่งที่สำคัญที่สุด และเป็นเงื่อนไขเดียว ที่ทำให้เราได้รับสภาพใหม่นี้ ซึ่งเรียกว่าสภาพถูกชุบให้บังเกิดใหม่ ในพระคริสต์นี้ วิธีจะทำได้ ก็มีทางเดียว ในพระคัมภีร์เขียนว่าด้วยความเชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์เท่านั้น และใช้สิทธิของเขาในข่าวดีนี้

ข่าวดีนี้ ก็คือพระเจ้าวางแผนการให้พระเยซูมาไถ่บาปให้กับมนุษย์ ชำระมนุษย์ให้สะอาดหมดจด ให้เรียบร้อย เพื่อพระเจ้าจะมาสถิตอยู่ได้ และถ้ามนุษย์ได้ยินตรงนี้ แล้วบอก …

“ฉันอยากได้ ฉันจะใช้สิทธิ์ของฉัน”

ทันทีทันใด เขาได้รับสิทธิทันทีเลย ได้รับเดี๋ยวนั้นเลย ไม่ต้องรอให้ตาย ค่อยได้ ได้นาทีนั้น วินาทีนั้น ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ไม่ว่าจะอยู่ในรถ ก็ได้ จะอยู่ในห้องน้ำ ก็ได้

“ฉันรู้จักแล้ว ฉันเป็นลูกพระเจ้า ฉันเชื่อแล้ว ฉันเข้าใจแล้ว”

มันจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ

ข้อ 27 บอกว่า “พวกท่านทั้งปวง ผู้ได้รับบัพติศมาเข้าส่วนในพระคริสต์แล้ว”

ตรงนี้ ไม่ได้หมายถึงการลงน้ำ ที่เราทำกันเป็นพิธี ในโบสถ์หรือที่ไหนก็ตาม การรับบัพติศมา ตรงนี้ คือการได้รับทันที คือได้เชื่อในข่าวประเสริฐ ข่าวดีของพระคริสต์ และผลที่ตามมา ท่านก็จะได้รับการคุมกายของท่าน  กายทางวิญญาณของท่าน โดยพระคริสต์ จำที่ผมบอกพระคริสต์ ก็คือพระเยซูคริสต์ ท่านและพระคริสต์ เป็นหนึ่งเดียวกัน ท่านและพระเยซู พระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นหนึ่งเดียวกัน เมื่อท่าน ถูกจุ่มลงไป ถูกกด ถูกใส่ลงไปในพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า 1 ยอห์น 1:3-4 จึงบันทึกไว้อย่างนี้

1 ยอห์น 1:3-4 “3 เราประกาศให้ท่านทราบถึงสิ่งที่เราได้เห็นและได้ยิน เพื่อท่านจะได้ร่วมสามัคคีธรรมกับเราด้วย และการสามัคคีธรรมกับเรา คือการสามัคคีธรรมกับพระบิดา และกับพระบุตรของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์ 4 เราเขียนข้อความเหล่านี้มา เพื่อให้ความชื่นชมยินดีของเราทั้งหลายเต็มบริบูรณ์”

 

ตั้งใจอ่านตรงนี้ให้ดีๆ คำว่า “สามัคคีธรรม” ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Fellowship” ความหมาย ก็คือได้เข้าสู่การเป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นเนื้อเดียวกัน มันแปลว่าตรงนี้ เป็นเนื้อเดียวกัน เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ ที่พระเยซูบอกว่า …

“สามัคคีธรรมกับเรา”

คือการสามัคคีธรรมกับพระบิดา การเป็นเนื้อเดียวกัน เป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซู คือการเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าพระบิดา ผู้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ความหมายตรงนี้ คือการได้เข้าเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซู กับพระคริสต์ ก็เท่ากับได้เข้าเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าด้วย ตรงนี้หมายถึงอย่างนั้น ซึ่งอาจารย์ยอห์นได้รับประสบการณ์มา จึงบอกเราอย่างนั้น

เราอยู่ในพระคริสต์ พระคริสต์อยู่ในเรา สรุปก็คือเราอยู่ในพระเจ้า และพระเจ้าอยู่ในเรา กลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกัน เหมือนน้ำกับน้ำ ไม่ใช่น้ำมันกับน้ำ ถ้าน้ำกับน้ำ มันเข้ากันได้ แต่ถ้าน้ำมันกับน้ำ ต่อต้านกัน แล้วอาจารย์บอกว่า …

“ท่านทั้งหลาย ทั้งหมดที่เชื่อในข่าวประเสริฐนี้ ก็ร่วม Fellowship ร่วมสามัคคีธรรมกันและกัน ในพระคริสต์”

ก็ไม่ได้หมายถึงว่าเราจะได้มาคุยกันเรื่องพระคริสต์ ไม่ใช่ นั่นเป็นส่วน เป็นผล แต่เหตุเกิดขึ้นในวิญญาณ คือท่านที่มาเชื่อข่าวดีในพระคริสต์ ไม่ว่าใครก็ตาม ที่ไหนก็ตาม ท่านก็ได้เข้ามาร่วมอยู่ในการเป็นหนึ่งเดียวกันกับเรา หมายถึงผมกับพระเยซูเป็นหนึ่งเดียวกัน พระเจ้ากับพระบิดาก็เป็นหนึ่งเดียวกัน เราทั้งหลายทั้งหมดในโลกนี้ เป็นหนึ่งเดียวกัน เรียกว่าคริสตจักรสากล เอเมน ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนก็ตาม เขาก็เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ เป็นหนึ่งเดียวกันกับเราเหมือนกัน ไม่ใช่คริสตจักรสากล แปลว่าไปที่ไหน? คนนี้เป็นคริสเตียน คนนั้นเป็นคริสเตียน ไม่ใช่ นั่นเป็นกฎเกณฑ์ พิธีกรรมของมนุษย์ที่จะพูดมา แต่ในทางวิญญาณมันเป็นอย่างนี้ ถ้าเขาเชื่อในข่าวประเสริฐ ทันทีทันใดนั้น เขาไม่เคยเห็นหน้าเราเลย  แต่เขาก็ได้ Fellowship กับเราแล้ว เขาก็ได้เป็นหนึ่งเดียวกันกับเรา ไม่ได้เจอหน้ากันเลย แล้วเป็นหนึ่งด้วยกันได้ยังไง? ไม่รู้ พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนั้น วิญญาณเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว ร่วมเป็นใหญ่ๆ ก้อนหนึ่ง เรียกว่าพระคริสต์ ซึ่งมีพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นประธานใหญ่เลย แล้วเราทั้งหลายเชื่อในพระองค์นั้น ไม่ใช่ผู้อาศัย เป็นผู้ครอบครอง บ้านหลังนี้ ร่วมกับพระเยซู

นี่ มนุษย์ทุกคน ไม่ว่าเขาจะนับถือศาสนาอะไร? ไม่ว่าเขาจะเป็นคนประเทศอะไร? ไม่ว่ากรีก หรือยิว หรือไทย หรือเป็นทาส คือข้างนอกทั้งสิ้น แต่ข้างในเหมือนกันหมด ก็คือมันดำอยู่ แล้วต้องรอให้เขารับสิทธิของเขา ต้อนรับพระเยซู ที่ไม้กางเขน ทำให้กับเขาแล้ว ถ้าเขาไม่ใช่ ก็ไม่มีประโยชน์อะไร?  แต่ถ้าเขารับสิทธิของเขา ทันทีพอเขาใช้สิทธิ์ปุ๊บ ร่างกายเดิม ยังคงมีสีผิว เพราะว่าเป็นคนแอฟาริกา สีผิวยังอยู่ แต่วิญญาณเขาสะอาดแล้ว พอสะอาดปุ๊บ พระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็เริ่มทำให้เขาเป็นนิวครีเอชั่น ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นพร้อมกัน เขาก็เป็นหนึ่งเดียวกันกับคนไทย คนที่เป็นชาวป่า อยู่อะเมชอน เขาไม่เหมือนเรา สีผิวก็ไม่เหมือนเรา  แต่พอเขาเชื่อในพระเยซู เขาก็เป็นหนึ่งเดียวกับเรา  ถ้าเราไม่ยอมรับสิทธิ์นี้ พระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็ไม่ทำอะไร เพราะทำไม่ได้

โคโลสี 1:21-22 “21 พระ‍องค์​ทรง‍ฉีก ​กรม‍ธรรม์​ ซึ่ง​ได้ผูก‍มัด​เรา​ ด้วย​บัญ‌ญัติ​ต่างๆ ซึ่ง​ขัด‍ขวาง​เรา และ​ได้​ทรง​หยิบ​เอา​ไป​เสีย​ให้​พ้น​ โดย​ทรง​ตรึง​ไว้​ที่​กาง‌เขน “ครั้งหนึ่งพวกท่านเคยแยกขาดจากพระเจ้า และเป็นศัตรูกับพระองค์อยู่ในใจ เพราะพฤติการณ์ชั่วของท่าน 22 แต่บัดนี้ทรงให้ท่านคืนดีกับพระองค์ โดยการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์ เพื่อถวายท่านให้เป็นผู้บริสุทธิ์ ปราศจากตำหนิ และพ้นจากข้อกล่าวหาต่อหน้าพระองค์”

 

วิญญาณที่สกปรกขัดขวางเรา เราไปไหนไม่ได้เลย ไม่ใช่ว่าเราทำดี หรือเราทำชั่ว ไม่ใช่ เราเกิดมาเป็นอย่างนี้ เพราะเราเป็นคนเลว พระเจ้าไม่ได้เกลียดใครเลย สงสารมากด้วยว่าเขาเกิดมาเป็นอย่างนี้ อยากจะช่วยเราเต็มที่ ช่วยทุกอย่าง ช่วยหมด อะไรก็ได้ จนกระทั่งประทานพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์เอง มาช่วยเขา แล้วทุกวันนี้ ก็พยายามที่จะง้อเขา บอกเขา ฟังข่าวดีสิ เชิญเถิดๆ แค่นั้นเอง ไม่ต้องทำอะไรเลย มนุษย์ก็ถามว่าไม่ต้องทำอะไรจริงๆ เหรอ จริงๆ แค่นี้เอง

เพราะฉะนั้น ต่อไปนี้ ให้ท่านนึกถึงภาพนี้ พระองค์ได้ทรงเอาสิ่งที่ขัดขวางเรา ทำให้เรามาหาพระเจ้าไม่ได้ เอามันออกไปแล้ว โดยตรึงไว้ที่ไม้กางเขน  เพราะฉะนั้น ให้ท่านเห็นภาพไม้กางเขน  แล้วนึกว่าท่านเป็นใคร? ตัวจริงของท่าน คือวิญญาณของท่าน วิญญาณของท่านเป็นหนึ่งเดียวกับวิญญาณของพระเจ้า พระบิดา พระเจ้า พระบุตร พระเจ้า พระวิญญาณ และวิญญาณที่เป็นของผู้เชื่อในพระองค์  ในมหาจักรวาลนี้ทั้งหมด เป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นก้อนเดียวกัน ใหญ่ๆ เลย วิญญาณท่านเชื่อมเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว ทุกวันนี้ มันเป็นอย่างนั้น ให้ท่านเห็นภาพ รอวันที่ร่างกายที่ท่านอยู่ทุกวันนี้ มันสลายไปเท่านั้นเอง ท่านก็จะเข้าไปในพระคริสต์ อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ ด้วยร่างกายใหม่ ที่พระเจ้าให้ไว้  ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

************************