คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 28 มิถุนายน 2020 เรื่อง “แนวทางการดำเนินชีวิตของผู้เชื่อ 4 ขั้นตอน” ตอน 4 “วางใจพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ เรื่องโลกวิญญาณ” โดย นคร เวชสุภาพร

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  28  มิถุนายน  2020

เรื่อง “แนวทางการดำเนินชีวิตของผู้เชื่อ 4 ขั้นตอน” ตอน 4

“วางใจพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ     เรื่องโลกวิญญาณ”

โดย นคร  เวชสุภาพร

เรายังอยู่ในซีรี่ย์ชุดนี้ แนวทางการดำเนินชีวิตคริสเตียน 4 ขั้นอยู่ คือเชื่อแล้ว  รับรู้  วางใจ  อธิษฐาน  ผ่านไปแล้ว 2 ขั้นตอน ก็คือเชื่อแล้ว  รับด้วยปากและเชื่อด้วยใจในข่าวดีของพระเยซูคริสต์แล้ว มาเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เรียกว่าเชื่อ เรียกว่าคริสเตียนแล้ว กับการรับรู้ จดจ่อไปที่เรื่องราวที่เบื้องบน ในสวรรค์สถานว่าเราเป็นลูกพระเจ้าแล้ว วิญญาณเราอยู่ที่ไหนตอนนี้ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้วบ้าง เราเรียนรู้ไปแล้ว 2 ขั้นตอน และวิธีการรับรู้ เราเน้นกันใน 2 สัปดาห์ที่แล้ว เราสอนกันในเรื่องนี้ว่ารับรู้อย่างไร?

รับรู้ ก็คือการจดจ่อความคิดไปยังสิ่งที่อยู่เบื้องบน ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ฝ่ายโลก อยู่ในโลกวิญญาณ ด้วยวิธี 3 จอ จดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจ ว่าเราได้บังเกิดใหม่แล้ว พระเจ้าได้ย้ายเราจากอาณาจักรแห่งความมืด มาสู่อาณาจักรสวรรค์ อาณาจักรแห่งความสว่าง อาณาจักรแห่งพระบุตรของพระองค์ ในสวรรค์สถานเรียบร้อยไปแล้ว จบไปแล้ว และยังมีบอกอีกว่าให้ตาดู หูฟัง เรื่องราวต่างๆ เหล่านี้ เป็นถ้อยคำจากพระคัมภีร์เหล่านี้บ่อยๆ เยอะๆ ตาดู หูฟัง ปากพูด เขาเรียกว่าจดจ่อเต็มที่ในเบื้องบน วนเวียนอยู่ในเรื่อง … สั้นๆ รวมความ ก็คือเกี่ยวกับสวรรค์ที่เราได้อยู่แล้วตอนนี้กับพระเจ้า ตามที่พระคัมภีร์ได้บอกเรา

และวันนี้ เราจะมาเริ่มขั้นตอนที่ 3 ก็คือหลังจากเชื่อแล้ว รับรู้แล้ว ต่อไป ขั้นตอนที่ 3 คือวางใจ หัวข้อการบรรยายในวันนี้ ผมจึงให้ชื่อเรื่องว่า “วางใจพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ” คำว่า “วางใจพระเจ้า” หรือ “จงวางใจในพระเจ้า” เป็นประโยคที่ผู้เชื่อทุกคนได้ยินบ่อยที่สุด พอมาเชื่อพระเจ้าแล้ว ได้ยินบ่อยมาก ใครๆ ก็ต้องบอกว่าวางใจสิๆ จะทำอะไรก็ต้องวางใจในพระเจ้า อย่ากลัวเลย  จงวางใจในพระเจ้าเถิด  แต่ในทางปฏิบัติ มันไม่ได้ง่ายเหมือนที่หลายๆ คนมาพูดหนุนใจเรานะ โดยเฉพาะเมื่อเกิดขึ้นกับตัวเราเอง มันลำบากเหลือเกิน เกิดขึ้นกับคนอื่น เราไปบอกเขาวางใจในพระเจ้านะ  มันก็พูดง่าย แต่พอมันเกิดขึ้นกับตัวเอง อะไรที่เกิดขึ้นกับตัวเอง สถานการณ์บางอย่างที่เราต้องการให้เปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ที่เราคิดว่าดี จะบอกกับตัวเองว่าให้วางใจในพระเจ้า มันยากกว่าที่จะพูดกับคนอื่น นี่คือเรื่องจริงของผู้เชื่อทั้งหลาย ชีวิตคริสเตียนพบกับสันติสุข ที่แท้จริงได้เมื่อเชื่อแล้ว รับรู้แล้วว่าเราเป็นใคร? จดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจไปแล้วว่าเราเป็นใคร? ในโลกวิญญาณ ในสวรรค์ จะต้องตามด้วยการวางใจตรงนี้ ถึงจะมีสันติสุขในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ได้ ถ้าเชื่อแล้ว รับรู้แล้ว  แต่ยังวางใจไม่ได้ ชีวิตก็ยังคงวนเวียนอยู่กับความทุกข์ลำบาก กังวลไปเรื่อย ตามระบบของโลกนี้ ที่มันผันแปรไปเรื่อยๆ ตามมารที่กระทำการงานอยู่บนโลกใบนี้ มันก็ไม่มีสันติสุข หรือไม่มีความสุขเท่าที่ควร เท่าที่พระเจ้าอยากจะให้เราได้  จริงๆ พระเจ้าอยากให้เราได้ดีที่สุดเลย ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ว่าเป็นเครื่องมือของพระองค์ในการประกาศข่าวดี ใช้ร่างกายของเราที่เป็นวิหารของพระองค์แล้ว ซึ่งพระเจ้าก็อยากจะกระซิบที่หูเราว่า …

“วางใจในพ่อเถิด”

ชีวิตคริสเตียน ก็คือชีวิตแห่งความเชื่อและวางใจ ไม่ใช่เชื่อเฉยๆ เดี๋ยวเรารู้ว่าเชื่อและวางใจมันต่างกันกับความเชื่อเฉยๆ อย่างไร?

พระคัมภีร์บอกว่าความเชื่อที่บอกว่าพระเจ้ามีจริง ความจริงเรื่องนี้ พระคัมภีร์บอกว่าแม้แต่ซาตาน แม้แต่มารเอง ก็ยังเชื่อแบบนั้น แต่มารมันเชื่อ ชนิดลักษณะว่าพระเจ้าเป็นอยู่จริง มีอยู่จริง ยิ่งใหญ่จริง เชื่อแบบกลัวพระเจ้ามาก เพราะว่าความยิ่งใหญ่ ฤทธิ์อำนาจของพระองค์ยิ่งใหญ่มาก ในยากอบ 2:19 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ …

ยากอบ 2:19 “ท่านเชื่อว่ามีพระเจ้าองค์เดียวก็ดีแล้ว แม้พวกผีมาร ก็ยังเชื่อเช่นนั้นและกลัวจนตัวสั่น”

 

มารเชื่อว่ามีพระเจ้า เชื่อแน่นอน และเชื่อในฤทธิ์อำนาจของพระเจ้าอย่างมากมาย  แต่ว่าสำหรับเราผู้ที่เชื่อในพระเจ้าแล้ว เราเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เราเชื่อในการทรงสถิตของพระเจ้า ที่ทรงสถิตอยู่กับเรา เราจึงวางใจในฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า วางใจจนถึงขนาดเกินกว่าความคิดของเราที่จะเข้าใจอีก เพราะว่าพระองค์ทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่สูงสุด มากมายเลย แต่ก็อย่างที่บอก มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่เราจะวางใจพระเจ้าในทุกเรื่อง ในทุกสถานการณ์ เวลามันเกิดขึ้นกับเราเองจริงๆ เราก็รู้ จากถ้อยคำพระเจ้าว่าพระเจ้ายิ่งใหญ่มาก ยิ่งใหญ่เหนือกว่าสถานการณ์ที่เราคิดว่าเลวร้าย ที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าเรา แต่บอกให้เราวางใจในฤทธิ์เดชอำนาจของพระเจ้า มันยากนะครับ

วันนี้ เราก็เลยมาเรียนรู้ในเรื่องนี้กันว่าพระคัมภีร์สอนเราอย่างไร? ที่จะช่วยเรา ให้สามารถที่จะวางใจในพระเจ้า  สุดจิต สุดใจ ที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ ในทุกสถานการณ์ในชีวิตของเราในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ได้ ทำอย่างไรดี เรามาคุยกันในวันนี้ ยังจำได้ไหมที่ผมเปรียบให้ฟังอยู่บ่อยๆ ว่าเราทั้งหลายผู้ที่เชื่อในพระเจ้าแล้ว ได้บังเกิดใหม่เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ได้อยู่ในสวรรค์แล้ว ในโลกวิญญาณ เราอยู่ในระหว่างการเดินทางสู่โลกใหม่ สวรรค์ใหม่ ก็จะมีสัตว์ มีต้นไม้ใบหญ้า มีทะเล มีฟ้า มีนกอะไรต่างๆ แต่เป็นใหม่หมดเลย  รวมทั้งเราก็ใหม่ด้วย ร่างกายเราใหม่ เรากำลังอยู่ในระหว่างการเดินทางไปสู่โลกใหม่ด้วยเที่ยวบินสายสวรรค์ของสายการบินนี้ ตั๋วก็ฟรีนะ ตั๋วใช้ความเชื่ออย่างเดียว สายการบิน Jesus’s The Way ก็เลยให้เราทำตัวเหมือนกำลังเตรียมตัว ผมบอกอยู่บ่อยๆ ให้เราเตรียมตัวเหมือนกำลังเดินทางไปเที่ยวต่างประเทศ ในชีวิตมนุษย์ธรรมดาทุกวันนี้ ไปทัวร์ต่างประเทศกันง่ายๆ เรามั่นใจเพียงแค่ว่าเรามีตั๋วเครื่องบิน และเอกสารเดินทางครบถ้วนไหม? ซึ่งใครที่เชื่อพระเจ้าแล้ว เชื่อด้วยใจและพูดด้วยปากแล้วว่าพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด และต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้ามารับรู้ไปแล้วว่าเราได้บังเกิดใหม่แล้ว เท่ากับเรามีเอกสารพร้อม มีตั๋วพร้อม กำลังนั่งอยู่ในเครื่องบินสายสวรรค์นี้แล้ว เที่ยวบินนี้แล้ว และเหมือนเที่ยวบินทุกๆ แห่งที่เราเดินทางไปบนโลกใบนี้ เป็นทัวร์ที่ไหนก็ตาม พอขึ้นเครื่องบิน กัปตันก็จะประกาศว่า …

“ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้ เที่ยวบินของเรา กำลังบินผ่านน่านน้ำ มหาสมุทรแปซิฟิก  ที่ระดับความสูง 20000 ฟุต  เหนือระดับน้ำทะเล … และสำหรับเที่ยวบินนี้  เราอาจพบกับสภาพอากาศแปรปรวน  หรือเครื่องบินตกหลุมอากาศบ้าง เป็นบางครั้ง .. แต่ขอให้ผู้โดยสารทุกท่าน ไม่ต้องเป็นกังวล …  สบายใจได้ว่าเราจะนำทุกท่านสู่จุดหมายปลายทางโดยสวัสดิภาพ … ขอให้ผู้โดยสารทุกท่าน  มีความสุขกับการเดินทาง  ไปกับเที่ยวบินของเรา หลับให้สบาย”

เขาก็จะพูดประมาณนี้  และเที่ยวบินสายสวรรค์ของสายการบิน Jesus’s The Way ที่พวกเรากำลังเดินทางไปสู่โลกใหม่ ก็เช่นเดียวกัน เพียงแต่อยู่ในโลกวิญญาณ  ระหว่างการเดินทาง กัปตัน คือพระเยซูคริสต์ พระองค์จะคอยประกาศอยู่เสมอๆ บนเที่ยวบินสายสวรรค์ว่าท่านอาจจะต้องพบกับปัญหาอุปสรรคบ้าง แต่อย่าเป็นกังวลเลย พวกเราทุกคนจะต้องถึงจุดหมายปลายทาง คือโลกใหม่อย่างแน่นอน จงมีสันติสุข พักสงบสุขและหายเหนื่อยเถิด จงมาหาเรา และหายเหนื่อย เป็นสุขๆ เถิด

มาดูถ้อยคำที่กัปตันของเรา คือพระเยซูคริสต์ในสายการบินนี้ เที่ยวบินสายสวรรค์นี้ ประกาศไว้อย่างไร? บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ ยอห์น 14:1 …

ยอห์น 14:1 “อย่าให้ใจของท่านทั้งหลายเป็นทุกข์ จงวางใจในพระเจ้า และจงวางใจในเราด้วย”

 

“จงวางใจในพระเจ้า” ตรงนี้  ถ้าอธิบายในบริบทที่เรากำลังคุยกันอยู่ นี้ก็คือให้เราวางใจในพระเจ้าว่าพระองค์ได้เตรียมแต่งตัวในวิญญาณเราเรียบร้อยแล้ว  ความคิดจิตใจเราที่ได้จากพระองค์ก็สะอาดเรียบร้อยแล้ว และกำลังพาเราเดินทางไปพบกับพ่อหน้าต่อหน้า พ่อคือพระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก ผู้ทรงฤทธานุภาพอำนาจยิ่งใหญ่สูงสุด  ผู้ทรงเป็นพระเจ้า มารตัวสั่น กลัวมาก แต่เราไม่กลัว เพราะเราเป็นลูกของพระองค์ เราเคารพยำเกรงในพระองค์ว่าพ่อเรายิ่งใหญ่สูงสุดเลย รักเรามากขนาดนี้ ใครจะมารังแกเราได้  เรายำเกรงในพระเจ้าในลักษณะนี้ ถ้ารู้อย่างนี้แล้วตื่นเต้นไหม? ตื่นเต้นแน่นอน ขนาดมีคนจะไปเที่ยว จะไปดูแสงเหนือ ที่ขั้วโลกเหนือ ที่ประเทศสแกนดิเนเวีย ยังตื่นเต้นเลย อาจจะนอนไม่หลับด้วยซ้ำไป เพราะกำลังจะได้ไปดูอะไรบางอย่างที่ตัวเองหวังไว้ สวยงามมาก

พระเยซูคริสต์บอกว่ากำลังจะพาเราไปพบหน้าพระเจ้าของเรา ไม่ตื่นเต้นเหรอ เราควรจะตื่นเต้น ในภาษาปัจจุบัน เขาบอกว่าตื่นเต้นเบอร์ไหนดี มากกว่าเบอร์ที่เราไปเที่ยวต่างประเทศนะ นี่ คือสิ่งที่พระเยซูบอกเราจริงๆ ว่าให้เรารอแป๊บเดียว เรากำลังพาพวกเจ้าไปพบพ่อ อีกแป๊บเดียวเอง ในขณะที่รอ พระเจ้าก็สอนเรา พระเยซูก็สอนเราว่าขณะที่รออยู่นั้น รอบๆ ตัวเรา บนโลกใบนี้ ก็ยังคงมีมาร เป็นศัตรูเราอยู่ คอยหลอกล่อ หลอกลวง เหมือนตอนที่หลอกลวงบรรพบุรุษของเรา คืออาดัมและเอวา ยังคงทำการงานของมันอยู่เหมือนเดิม หลอกล่อ หลอกลวง โกหก เพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย เหมือนที่มันทำกับบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่ยุคแรกโน้น ตั้งแต่อาดัมและเอวา ทุกวันนี้มารซาตาน มันก็ยังคงคอยส่งเสียงมาหลอกล่อหลอกลวงตลอดเวลา  ถึงแม้ว่าพระเจ้าจะสถิตอยู่กับเราตลอดเวลาแล้วก็จริงอยู่ แต่พระองค์ก็ไม่ได้บังคับ เคี่ยวเข็ญ ขู่เข็ญเราให้เป็นเหมือนทาสของพระองค์ พระองค์ให้อิสระเราในการตัดสินใจ เหมือนกับให้อิสรภาพกับสรรพสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งให้มีอิสระในการตัดสินใจ จะเชื่อพระองค์ก็ได้ ไม่เชื่อก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนเลย ถ้าไม่เชื่อจะได้รับสิ่งที่ไม่ดี พระองค์ไม่ได้ทำหรอก แต่เป็นกฎระเบียบไว้ ก็คือถ้าไม่เชื่อ ไปเชื่อมาร มารมีแต่ขโมย ฆ่าและทำลาย มันไม่ได้จริงใจ มันมีแต่ความเสียหาย ความยุ่งเหยิง คำสาปแช่ง ไปเชื่อมัน ก็ตกลงไปในคำสาปแช่ง เหมือนเอานิ้วไปแหย่ปลั๊ก ไฟดูด พระเจ้าให้อิสรภาพกับเราเป็นอย่างนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้น การอยู่บนโลกใบนี้ กำลังรอไปพบหน้าพ่อของเรา เราก็ต้องระมัดระวังศัตรูของเรา คอยมาหลอกล่อเราและเพราะเหตุนี้แหละ ที่บอกว่าพวกมารซาตานมันยังคงทำหน้าที่ของมันในการหลอกล่อมนุษย์ ถึงได้บอกว่าในทางปฏิบัติ การเชื่อและวางใจในพระเจ้าด้วยสุดจิต สุดใจ ต้องเกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจเท่านั้น ถึงจะชนะการล่อลวงของมันได้ ถ้าเอาเฉพาะความคิดและความเข้าใจของมนุษย์ เสร็จมันแน่นอน แพ้มันแน่ เราต้องวางใจที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ เกินกว่าสายตาที่เรามองเห็น เกินกว่าความคิดเหตุผลของมนุษย์นั่นแหละเราถึงจะชนะการล่อลวงของมารได้ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายนัก โดยเฉพาะบางสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราเอง มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น  แต่มันทำได้ เพราะพระเจ้าบอกไว้ว่าทำได้ ก็เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมเราต้องมาคุยอย่างละเอียดในวันนี้ ไม่ใช่พูดว่า …

“จงวางใจนะๆ วางใจด้วยสิ้นสุดใจนะ”

ไม่ใช่แค่นั้น เพราะเรารู้ว่าเมื่อถึงเวลาจริงๆ แล้ว มันอาจจะทำไม่ได้ ไม่ได้สันติสุข ไม่ได้ถวายเกียรติแด่พระเจ้าเท่าที่ควร

สิ่งที่ต้องเน้นย้ำในเรื่องของการวางใจในพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจนี้ สิ่งสำคัญ คือต้องรู้ให้เท่าทันเล่ห์กลของมาร ในการหลอกลวง การล่อลวงมนุษย์ และไม่เผลอไปเชื่อฟังมัน แล้วไปทำตามมัน ซึ่งมันนำเราไปสู่ความตาย หมายถึงนำเราไปสู่คำสาปแช่ง ซึ่งเราไม่ควรจะต้องมีความทุกข์ขนาดนั้น  เราเป็นลูกพระเจ้าแล้ว เราควรจะมีความสุขมากกว่านั้น พระคัมภีร์จึงบอกให้เรา  เชื่อและวางใจในพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ คือ …

“สิ้นสุดใจ สิ้นสุดกำลัง ไม่เหลือใจให้กับใครอีกแล้ว  ไม่ฟังใครอีกแล้ว  ถ้าพระเจ้าบอกแบบนี้ ไม่ว่าใครหน้าไหนจะมาบอกเป็นอย่างอื่น ฉันไม่มีทางเชื่อ ฉันก็ไม่ฟังเด็ดขาด ไม่ว่าตาฉันจะเห็นอย่างไร? มือฉันจับต้อง รู้สึกอย่างไรก็ตาม ฉันไม่เชื่อเด็ดขาด พระเจ้าว่าอย่างไร? ว่าตามนั้น เพราะฉันเชื่อและวางใจพระเจ้า แบบสุดๆ สุดใจไปแล้ว แบบเกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ”

มันต้องอย่างนี้ นี่คือหมัดเด็ดที่จะชนะมัน ถึงแม้ว่าสิ่งที่พระเจ้า บอก หมายถึงถ้อยคำพระเจ้าที่บอกไว้ในพระคัมภีร์ อาจจะฟังดูแล้ว ใช้เหตุผลของมนุษย์แล้ว มันเชื่อยากเหลือเกินว่ามันเป็นไปได้อย่างไรก็ตาม เหมือนไม่มีผล พูดง่ายๆ สิ่งที่พระเจ้าบอก ไม่มีเหตุผล ตามความคิดของมนุษย์  ถึงแม้มนุษย์จะไม่เข้าใจ แต่ฉันก็ตัดสินใจแล้วว่าจะเชื่อและวางใ

การเชื่อและวางใจพระเจ้ามันสามารถตัดสินใจก่อนได้ ก่อนเหตุการณ์จะเกิดขึ้น บอกก่อนเลยว่าไม่ว่าเหตุการณ์มันจะเกิดขึ้นอย่างไรก็ตาม มันจะไม่มีเหตุผล และฉันจะไม่เข้าใจ ก็ตาม แต่ฉันจะเชื่อและวางใจในพระเจ้า คำว่าเชื่อและวางใจในพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ ต้องแบบนี้ ที่พระคัมภีร์ใช้คำว่าให้เราเชื่อและวางใจพระเจ้าเกินกว่าความคิด ความเข้าใจของมนุษย์ ที่จะคิดได้ มันแปลว่าอย่างนั้น และพระเจ้าเตรียมสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ให้กับเราแบบนี้ทั้งนั้น ในพระคัมภีร์ 1 โครินธ์บอกว่าสิ่งที่ตามองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน และมนุษย์คาดไม่ถึง ไม่เข้าใจ ไม่มีเหตุผล หาเหตุผลไม่ได้  คือสิ่งที่พระเจ้าจัดเตรียมไว้กับผู้ที่รักพระองค์ ผู้ที่เป็นลูกของพระองค์ ต้องจำตรงนี้ไว้เลย

และเพื่อให้เราเห็นภาพเข้าใจได้ง่ายขึ้น ผมได้สรุปมาเป็นขั้นตอน สิ่งที่พระคัมภีร์สอน หรือย้ำเตือนให้เราวางใจในพระเจ้าแบบสุดจิต สุดใจ แบบเกินกว่าความคิด ความเข้าใจของมนุษย์ มีอยู่ 2 ส่วน

ส่วนแรก คือการวางใจในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณล้วนๆ ซึ่งมันยาก ต้องเป็นเบอร์หนึ่งเลย เรื่องการวางใจในโลกวิญญาณ

ส่วนที่สอง คือการวางใจในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ขณะนี้ อันนี้ง่ายกว่า ซึ่งวันนี้ เราจะมาเรียนรู้ในเรื่องแรกกันก่อน คือการวางใจพระเจ้า ในทางโลกวิญญาณ

เริ่มจากการเชื่อและวางใจพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ  เกินกว่าความคิดของเราที่จะเข้าใจในทางโลกวิญญาณ คือสิ่งที่เราได้เชื่อแล้ว รับรู้ จดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นในโลกวิญญาณ เมื่อเรามาเชื่อพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องที่เกินกว่าความคิด เหตุผล และความเข้าใจของมนุษย์ และตัวเราก็ตาม เช่นบอกว่าเราได้รับความรอดนิรันดร์แล้ว  เราได้ถูกย้ายออกจากอาณาจักรของความมืด มาสู่อาณาจักรของความสว่างแล้ว เราเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เราได้นั่งอยู่ในสวรรค์กับพระเยซูที่เบื้องขวาของพระเจ้า  เรียบร้อยไปแล้ว แค่เราเชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ด้วยใจ ยอมรับด้วยปากว่าเราเองเป็นคนบาป ต้องการความช่วยเหลือ ยอมรับว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นผู้ที่พระเจ้าทรงประทานให้กับมนุษยชาติ เป็นพระมาซีฮาห์ของภาษาฮีบรู เป็นพระคริสต์ของภาษากรีก เป็นพระผู้ช่วยให้รอดของภาษาไทย ที่พระเจ้าทรงประทานให้กับมนุษยชาติ เพื่อมารับโทษบาปแทนมนุษยชาติ ตายที่ไม้กางเขน และฝังไว้ และถูกชุบให้เป็นขึ้นจากความตายในวันที่ 3 เพียงแค่เชื่อข่าวดี ความจริงตรงนี้เท่านั้นเอง ก็ได้รับทั้งหมดนั้นแล้ว มันเกินความคิด เกินเหตุผลของมนุษย์ที่จะเข้าใจใช่ไหม?

ตรงนี้ ถ้าถามกันจริงๆ ให้ตอบกันตรงๆ ว่ามาเชื่อพระเจ้าแล้ว เป็นลูกพระเจ้าแล้ว อยู่ในสวรรค์แล้ว แค่เชื่อแค่นี้ เข้าใจไหม? ไม่เข้าใจ  คริสเตียนไม่ใช่ดำเนินชีวิตด้วยความเข้าใจ ถ้าใครถามในที่ประชุมว่าเข้าใจไหม? ทุกคนบอกเข้าใจ แสดงว่าคนนั้นไม่เข้าใจ ถ้าเขาตอบว่าไม่เข้าใจ อย่างนี้ตอบถูก ตอบใช่ คริสเตียนต้องตอบว่าไม่เข้าใจ แต่เชื่อ คริสเตียนต้องดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อ

เหตุฉะนั้น ผู้ชอบธรรมของพระเจ้า ก็คือลูกของพระเจ้าจะดำรงชีวิตด้วยความเชื่อ ไม่ใช่ตามองเห็น ก็คือไม่ใช่ความเข้าใจแบบมนุษย์ เพราะมันเป็นเรื่องที่จับต้องมองไม่เห็น มองเห็นไม่ได้ ในเรื่องโลกวิญญาณล้วนๆ มันจึงต้องใช้ความเชื่อ และต้องเป็นความเชื่อชนิดที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจได้ ต้องเกินไปเลย

“ไม่รู้ พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนี้ ฉันก็เชื่ออย่างนี้ พระคัมภีร์บอกว่าฉันถูกย้ายมาจากนรก อาณาจักรของความมืดของมารซาตาน มาเป็นลูกของพระเจ้า อยู่ในอาณาจักรแห่งแสงสว่าง อาณาจักรของพระบุตร คือพระเยซูคริสต์ อาณาจักรที่เรียกว่าสวรรค์เรียบร้อยไปแล้ว ฉันอยู่ที่นี่แล้ว”

อยู่ที่นี่ได้อย่างไร? ยังอยู่ในประเทศไทย ไม่รู้ล่ะ ในพระคัมภีร์บอกในโลกวิญญาณฉันอยู่ตรงนี้แล้ว ฉันก็อยู่ตรงนี้แหละ ยังนั่งอยู่ที่โฮลี่ ออฟ โฮลี่ส์ กรุงเทพกรีฑา ไม่รู้ พระคัมภีร์บอกฉันนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถานร่วมกับพระเยซูคริสต์ไปเรียบร้อยแล้ว ฉันเชื่ออย่างนั้น  เอเมน

แต่ถ้าเราเชื่อแล้ว รับรู้แล้ว เชื่อวางใจด้วยสิ้นสุดใจ สุดความคิดแล้ว เราก็จะเกิดความมั่นใจ ไม่ไขว้เขว ไม่สับสน ใครมาพูดอะไรต่างๆ มันก็แค่ผ่านหู เผลอๆ ไม่ผ่าน ไม่สนใจด้วย เพราะเรามีความมั่นใจ จะไม่มีแม้แต่เสี้ยววินาทีหนึ่งที่เราจะสงสัยว่า …

“ฉันรอดหรือยัง? เอ๊ะ! ฉันอยู่ในสวรรค์ไหม? เพราะว่าฉันอยู่แล้ว”

ตายแล้วเราไปสวรรค์ไหม? อะไรไปสวรรค์

“ฉันอยู่ในสวรรค์แล้วตอนนี้”

มารไปเลย มารอาจจะส่งคำพูดมา … “ใครบอกแกตายแล้วไปสวรรค์”

“ตอนนี้ฉันอยู่ในสวรรค์แล้ว ยังไม่ตายหรอก ยังไม่ออกจากร่าง ฉันก็อยู่ในสวรรค์แล้ว จะมาถามว่าฉันจะไปสวรรค์ไหม?”

“อย่างนี้หรือจะเป็นลูกพระเจ้า”

“ฉันเป็นลูกพระเจ้าแล้ว”

แต่ว่าในชีวิตจริง มันไม่ได้เป็นง่ายๆ อย่างที่พูดตรงนี้ ถึงต้องมาคุยกันไง คือหลังจากที่เรารับเชื่อพระเจ้าแล้ว ได้บังเกิดใหม่แล้ว เป็นลูกของพระเจ้าแล้วในโลกวิญญาณ และเราก็ได้รับรู้แล้วว่าในพระคัมภีร์บอกว่าเราเป็นใคร? อยู่ที่ไหน? เป็นอย่างไรในโลกวิญญาณ หลังรับเชื่อแล้วนะ เราก็จะตกเป็นเป้าหมายของศัตรู คือมาร มันจะจ้องมาขโมย ฆ่าและทำลาย

อันดับแรกที่มารจะส่งมาล่อลวงเรา คือขโมยความมั่นใจในความรอดจากบาป รอดจากการเป็นทาสของมัน มันจะบอกว่า …

“แกยังเป็นทาสฉันอยู่เหมือนเดิม แกไม่ได้รับความรอดหรอก แกเพ้อไปแล้วมั้ง”

มารมันจะมาทำอย่างนี้ นี่สำคัญ

ในขณะที่เราก็รอดไปแล้ว เราอยู่ในสวรรค์แล้ว เป็นลูกพระเจ้าแล้ว ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่นแล้ว  ถามว่ามันทำเพื่ออะไร? ทำเพื่อปิดบังตาเรา ในเมื่อเราก็ไปสวรรค์แล้ว ก็ไปสิ แต่แกจะไม่ได้เป็นพยานให้กับคนอื่นๆ ว่าไปสวรรค์มันง่าย แค่เชื่อเท่านั้น แกจะให้พระเจ้าใช้ชีวิตแกได้น้อยลง มันต้องการดิสเครดิต คือให้ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ถ้าลบไปได้ 100% ลบเลย คือไม่ให้เราเชื่อเลย ถ้าลบไม่ได้ เราเชื่อไปแล้ว ก็ให้ได้พระพรไปแค่ 80 ก็ยังดี รอดอย่างเดียว แต่เหมือนรอดด้วยไฟเลย ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ไม่ได้ถวายเกียรติ ไม่ได้เป็นพยาน ไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง ท่านพอเข้าใจใช่ไหม?

การล่อลวงที่มารถนัดที่สุด อย่างที่ตะกี้ผมยกตัวอย่าง ยิงคำถามมาที่ความคิดว่า …

“แกมีความประพฤติอย่างนี้ แกยังโกรธ หงุดหงิดอยู่อย่างนี้เลย จะไปสวรรค์ได้อย่างไร? บ้าหรือเปล่า? คนเขาทำดีแทบตาย เขายังไม่ได้บอกว่าไปสวรรค์ แล้วแกบอกอยู่ในสวรรค์ แกยังทำตัวอย่างนี้เลย เป็นคนเห็นแก่ตัว เป็นคนโลภ ไม่มีความรัก ไม่มีการเมตตาคนอื่นเลย แกยังเป็นอย่างนี้อยู่เลย” .. เราชักเขว  ..

“ถวายทรัพย์ก็ไม่ถวาย ไปโบสถ์ก็ไม่ค่อยได้ไป อธิษฐานก็น้อย อธิษฐานไม่เป็นด้วย ไม่เห็นเพราะเหมือนคนอื่นเขา ไม่เคยประกาศให้ใคร อันโน้นก็ยังไม่ได้ทำ อันนี้ก็ยังไม่ได้ทำ แล้วแกจะมาบอกว่าอยู่ในสวรรค์แล้วเดี๋ยวนี้ 555 มันเป็นไปได้อย่างไร?”

เพราะมันต้องการปิดบังไง ต้องการให้เราเกิดความไม่มั่นใจ พอเราไม่มั่นใจ เราก็จะไม่แน่ใจว่าเราจะอยู่ในสวรรค์หรือเปล่า? พอเราไม่แน่ใจว่าอยู่ในสวรรค์หรือเปล่า? เราก็ไม่พูดออกจากปากของเรา ไม่มีชีวิตอยู่ให้เป็นพยานให้กับคนรอบข้าง ได้รู้ว่าสวรรค์มีจริง พระเจ้าต้องการให้มนุษย์เข้าไปอยู่ในสวรรค์ มันง่ายแค่นี้ แค่เปิดปาก เชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์เท่านั้น มันต้องการปิดบังตา ไม่ให้ข่าวดีของพระเยซูไปหาคนอื่นผ่านชีวิตของเรานั่นแหละ ซึ่งคำถามของพวกมัน พวกนี้ ท่านฟัง แล้วท่านเห็นไหม? มันเป็นตรงกันข้าม ขัดแย้งกับถ้อยคำพระเจ้าที่เราได้รับรู้มาเรียบร้อยแล้ว ที่เราจดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจมาเรียบร้อยแล้ว ที่บอกว่าเราได้อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ไม่มีใครเอาเราออกไปจากความรักของพระเจ้าได้อีกแล้ว มันมาแย้งกันอย่างนี้ เห็นหรือยัง? ในโรม 8:38-39 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ …

โรม 8:38-39 “38 เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าไม่ว่าความตายหรือชีวิต ไม่ว่าทูตสวรรค์หรือวิญญาณชั่ว  ไม่ว่าปัจจุบันหรืออนาคต  หรือฤทธิ์อำนาจใดๆ  39 ไม่ว่าเบื้องสูงหรือเบื้องลึก หรือสิ่งอื่นใด ในสรรพสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้าง ล้วนไม่สามารถพรากเราไปจากความรักของพระเจ้า ซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราได้”

 

“ไม่สามารถพรากเราไปจากความรักของพระเจ้า” แล้วพระเจ้าตรัสว่าอย่างไรอีก “เราจะไม่ละเจ้าเลย หรือทอดทิ้งเจ้าเลย  เราสถิตอยู่กับเจ้า ไม่ว่าวินาทีไหน? เจ้าหลับ เราก็ไม่หลับ”

พระคัมภีร์ยังบอกว่าพระเจ้าที่อยู่ในเรา เป็นใหญ่กว่ามันทั้งหลายที่อยู่ในโลก ไม่ต้องไปกลัวมัน มันโกหก นอกเหนือจากนั้น พระเยซูยังพูดด้วยตัวของพระองค์เองเลย เกี่ยวกับเรื่องนี้  ผมจะยกมาให้ท่านดูข้อเดียวก็พอแล้ว เด็ดๆ เลย ยอห์น 10:28-30 …

ยอห์น 10:28-30 “28 เราให้ชีวิตนิรันดร์แก่แกะนั้น แกะนั้นจะไม่พินาศเลย ไม่มีผู้ใดชิงแกะนั้น  ไปจากมือของเราได้ 29 พระบิดาของเราผู้ประทานแกะนั้นแก่เรา ทรงยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งทั้งปวง ไม่มีผู้ใดแย่งชิงแกะนั้น จากพระหัตถ์พระบิดาของเราได้ 30 เรากับพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน”

 

ต้องฮาเลลูยาประมาณ 80,000 ครั้ง ฮาเลลูยาไม่จบสิ้นเลย  อ่านหลายๆ เที่ยว นี่แหละคือความหวังใจในพระเจ้า เกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณว่าเราเป็นใคร? เมื่อเชื่อแล้ว ได้รับอย่างนี้เลย พระเจ้าบอกพระเยซูคริสต์พูด ใช่ แล้วที่มารพูด ไม่ใช่ มันโกหก มันคนละเรื่องเลย เห็นไหม? มันกลัวว่าเรื่องง่ายๆ อย่างนี้ จะไปถึงมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ พระคัมภีร์บอกว่ามันคอยปิดบังตาคนที่ไม่เชื่อ เพื่อว่าเขาจะได้ไม่มาเชื่อ แล้วจะไม่ได้รับความรอด ไม่สามารถไปสวรรค์ได้  เขาจะไปได้อย่างไร? เขาจะเชื่อได้อย่างไรในเมื่อไม่มีใครมาเป็นพยานบอกเขาว่ามันง่ายอย่างนี้ คนไม่มาเป็นพยาน เชื่อแล้ว รอดแล้ว แต่ถูกมารหลอก จนกระทั่งชีวิตไม่แน่ใจ ไม่กล้าพูดเรื่องสวรรค์ว่าเราอยู่ที่สวรรค์ ไม่มีความจริงอยู่ในตัวเลย นี่คือเหตุผล

เพราะฉะนั้น เมื่อเราเชื่อพระเจ้า วางใจในพระเจ้าแล้ว มันง่ายนิดเดียว ที่เราจะรู้ว่าเรา ที่ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ก็เปรียบเหมือนลูกของพระเจ้า ที่แต่งตัวขาวบริสุทธิ์สะอาด เดินอยู่ท่ามกลางโคลน ออกไปนอกบ้าน เจอฝุ่น ฝนตก โคลนเยอะ มันก็ต้องสกปรกบ้าง แต่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกันกับตัวตนแท้ๆ จริงของเรา  ซึ่งเป็นลูกของพระเจ้าเลย ก่อนเข้าบ้าน หรือเข้าบ้านไปแล้ว ก็ไปอาบน้ำ ก็จบแล้ว เราก็เป็นลูกอยู่ ความสกปรกก็ออกไปแล้ว

เพราะฉะนั้น เมื่อเป็นลูกของพระเจ้า เพียงแค่รอวันที่เราจะได้ไปอยู่ในโลกใหม่ที่พระเจ้าจัดเตรียมไว้ให้ ที่ซึ่งไม่มีบาปอีกต่อไป คือไม่มีโคลนสกปรกอีกต่อไป และเมื่อไม่มีบาป ไม่มีโคลนสกปรกอีกต่อไป ก็ไม่มีการล่อลวงให้ทำบาปอีกต่อไป ก็ไม่สกปรกอีกต่อไป ก็สะอาดบริสุทธิ์นิรันดร์ อยู่กับพระเจ้านิรันดร์ ไม่ถูกล่อลวงแล้ว แสดงว่าอยู่บนโลกใบนี้ เราสะอาดหมดจด บริสุทธิ์ภายในแล้ว แต่ยังถูกล่อลวง สกปรกภายนอกนิดๆ หน่อยๆ

เพราะฉะนั้น ผลของการจดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจถึงเรื่องเกี่ยวกับความจริงในเบื้องบน อย่างนี้ เกี่ยวกับโลกวิญญาณอย่างนี้ว่าเรานั่งอยู่กับพระเยซูคริสต์ในสวรรค์สถานแล้ว อยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ถ้าเราเรียนรู้ พูด จดจำ จดจ่อ จนขึ้นใจเรื่องราวของสวรรค์ด้วยการตาดู หูฟัง ปากพูดบ่อยๆ เกี่ยวกับเรื่องสวรรค์นี้อย่างสม่ำเสมอ เป็นกิจวัตร เป็นวิสัย ทำให้เกิดเป็นความไว้วางใจในพระเจ้าด้วยสิ้นสุดใจ ที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ ที่พระคัมภีร์เรียกตรงนี้ว่า Now Faith ในฮีบรู 11:1 ทำไมต้องใช้ภาษาอังกฤษ เดี๋ยวรู้ ลองอ่านภาษาไทยก่อนแล้วกัน ฮีบรู 11:1-2 บันทึกไว้อย่างนี้ …

ฮีบรู 11:1-2 “1 ความเชื่อ คือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ และมั่นใจในสิ่งที่เรามองไม่เห็น  2 เพราะความเชื่อนี้เอง ที่คนในสมัยก่อน ได้รับการทรงชมเชย

Now faith is the assurance (title deed, confirmation) of things hoped for (divinely guaranteed), and the evidence of things not seen [the conviction of their reality—faith comprehends as fact what cannot be experienced by the physical senses]. For by this faith the men of old gained [divine] approval.”

 

ภาษาเดิม ความเชื่อตรงนี้ ไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้ มันยังมีบ่งบอกว่าความเชื่อชนิดใด ความเชื่อที่เป็นปัจจุบัน เป็น Now มันหายไปตรงนี้ Now Faith แปลว่าความเชื่อที่เป็นปัจจุบัน เอาอย่างนี้ไปก่อนนะ ความเชื่อที่เป็นปัจจุบัน คือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ คือวัตถุสิ่งของสสารที่จับต้องมองเห็นได้ ในสิ่งที่เราหวังไว้ ถ้าเราหวังอะไร? มันเป็นอนาคต ถูกไหมครับ? แต่ถ้าเรามี Now Faith มีความเชื่อชนิดที่เป็นเดี๋ยวนี้ เป็นปัจจุบัน พอมีความเชื่อชนิดนี้เข้ามา สิ่งที่เราหวังไว้มันจับต้องมองเห็นได้เดี๋ยวนี้เลย จบเลย ถ้าเราหวังว่าเราอยู่ในสวรรค์ มันเป็นอนาคตใช่ไหมครับ? แต่ว่าความหวังนั้นมันกลายเป็นเราจดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจ จนกระทั่งกลายเป็นความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบันทันทีปุ๊บ ความเชื่อที่เป็นปัจจุบันทันทีนั้น ในใจของเรา มันจะทำให้สวรรค์นั้นจับต้องมองเห็นได้เลยเดี๋ยวนี้ ทันทีเลย ปฏิบัติตัวเหมือนอยู่ในสวรรค์แป๊ะเลย อย่างนั้นแหละ เขาเรียกว่า Now Faith และเป็นร่องรอย หลักฐานของสิ่งที่เรามองไม่เห็น และในนี้บอกว่า “และมั่นใจในสิ่งที่เรามองไม่เห็น” ความมั่นใจตรงนี้ ในภาษาเดิมบอกว่าและเป็นร่องรอยหลักฐาน ก็คือเป็นสิ่งที่เป็นหลักฐาน จับต้อง เห็นได้เลย ก็เหมือนกับเป็นหลักฐาน เป็นโฉนดที่ดิน เรามีที่ดินอยู่ เราไม่ได้ไปเห็นที่ดินหรอก แต่เรามีโฉนดวางอยู่ในมือเรา เรามองดูโฉนดนั้น นี่ชัดเจน เป็นของเราแน่นอนว่าเรามีที่ดินอยู่อะไรประมาณนั้น

เพราะฉะนั้น คำว่า “ความเชื่อ” ในข้อนี้ ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Now Faith” ไม่ใช่ Faith เฉยๆ ไม่ใช่ความเชื่อเฉยๆ แต่เป็นความเชื่อที่เป็น Now  แปลว่าเป็นเดี๋ยวนี้ ปัจจุบันนี้ ความเชื่อที่ทำให้เกิดเห็นเป็นเรื่องโลกวิญญาณ เป็นเดี๋ยวนี้ทันทีเลย ตามพระคัมภีร์บอกว่า “แล้ว” … “เสร็จแล้ว” ก็เห็นเลยเดี๋ยวนี้

ความเชื่อโดยทั่วๆ ไป ที่เราพูดกันเสมอๆ บ่อยๆ เราจะบอกความเชื่อเฉยๆ ก็คือความเชื่อที่มีความหวังใจในสิ่งที่มองไม่เห็น แต่เกิดขึ้นในอนาคต แต่ถ้าเผื่อมีความเชื่อชนิดที่ปัจจุบันเกิดขึ้นทันทีปุ๊บ สิ่งที่จะเป็นอนาคต มันกลายเป็นปัจจุบัน เกิดขึ้นทันที นี่เขาเรียกว่าความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบัน ทันทีเลย

อย่างเช่นตะกี้ที่เราบอกว่าเราหวังว่าเราจะไปสวรรค์ เรามีความเชื่อ หวังใจว่าเราอยู่ในสวรรค์แล้ว แต่ในความเชื่อจริงๆ นี้ เรายังคิดดูว่าวันหนึ่งเราจะไปอยู่ในสวรรค์ แต่เราไม่เข้าใจว่าในพระคัมภีร์บอกว่าเราอยู่ในสวรรค์แล้ว เป็นอย่างไร? แต่พอความเชื่อเราพัฒนาไปจนกระทั่งถึง Now Faith ความเชื่อที่เป็นปัจจุบัน ความเชื่อที่บอกว่ารอไปจนกระทั่งถึงวันหนึ่งที่เราจากร่างนี้ไป เราจะไปอยู่ในสวรรค์นั้น หรือความเชื่อที่เราไม่เข้าใจว่าขณะนี้ เราอยู่ในสวรรค์แล้ว เราเป็นอย่างไร? พอเรามีความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบันทันทีปุ๊บ มันเป็นเดี๋ยวนี้เลย มันพูดออกจากปากทันทีเลยว่าเราอยู่ในสวรรค์ ไม่ใช่ความหวังว่าจะอยู่ในสวรรค์ แต่เป็นความเชื่อว่าอยู่ในสวรรค์แล้ว มันเป็นอย่างนี้ มันอาจจะยากหน่อยนะครับ แต่ค่อยๆ เรียนรู้ไป ค่อยๆ ตาดู หูฟัง ปากพูด เรื่องเกี่ยวกับพระเจ้า ใจจดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจเรื่องเกี่ยวกับอย่างนี้  เรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณไปเรื่อยๆ มันถึงจะเกิดเป็นความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบัน เป็น Now เป็นเดี๋ยวนี้เลย สิ่งที่เรามองไม่เห็น คือสิ่งที่พระเจ้าบอกไว้ สิ่งที่พระองค์ทรงสัญญา ถูกไหม? ตามองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน เกินกว่ามนุษย์จะเข้าใจ ถ้าเป็นความเชื่อในแบบ Now Faith ปุ๊บ สิ่งที่มองไม่เห็นนั้น กลายเป็นจับต้องมองเห็นได้ ชัดเลย  ใช่แล้ว อะไรประมาณนั้น

ยกตัวอย่างอีกอันหนึ่งให้เห็น เหมือนกับว่าเราได้ของขวัญมาชิ้นหนึ่ง สมมติว่าของขวัญนี้เป็นสวรรค์ก็ได้ ถ้าเราบอกความเชื่อเฉยๆ ห่อของขวัญที่เรียกว่าสวรรค์นี้ มันยังส่งไปรษณีย์ยังไม่ถึงเลย แต่พอมีความเชื่อปัจจุบันนี้ ห่อของขวัญนี้ มันอยู่ในห้องเราแล้ว เอามือไปจับได้เลย เพียงแต่ยังใช้ไม่ได้ เพราะว่ามันยังมีกระดาษของขวัญห่ออยู่ ยังไม่ได้เปิดออก แต่ของมันอยู่ข้างหน้าแล้ว มองเห็นเลย เหมือนเราจะไปขึ้นบ้านใหม่ พระเจ้าให้บ้านเราแล้ว ยืนอยู่หน้าบ้านแล้ว จับต้องมองเห็นได้หมดเลย แต่ยังไม่ตัดริบบิ้น ยังไม่เปิดให้เข้าไป Now Faith มันแปลว่าอย่างนี้ ต้องถาม เข้าใจหรือเปล่าครับ? ถ้าใครบอกเข้าใจ ผิด ต้องไม่เข้าใจ เพราะมันเกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ เรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ เพราะพระเจ้าเตรียมสิ่งที่มนุษย์ไม่เข้าใจ ไม่มีเหตุผล เพราะฉะนั้น ต้องไม่เข้าใจ แต่เชื่อ เพราะว่าพูดจากพระคัมภีร์ เชื่อครับ

หลักปรัชญาตามความคิดและความเข้าใจของมนุษย์มักสอนเรื่องเกี่ยวกับการประพฤติ ปฏิบัติตนให้ดีเสียก่อน แล้วจึงจะได้รับผลตอบแทนมากน้อยตามความสามารถของแต่ละคน ทำดี ครบถ้วน ก็ได้ไปสวรรค์ ทำชั่วมาก ก็ไปนรก นี่คือปรัชญาตามความคิดของมนุษย์ทั่วๆ ไป แต่ข่าวดีของพระเยซู เป็นทางกลับกัน ตรงกันข้าม คือได้รับผล คือความรอด ได้ไปสวรรค์เท่าๆ กันทุกคนก่อน แล้วจึงค่อยเรียนรู้ รับรู้จากภายใน และมีกำลัง มีพลัง แรงจูงใจจากภายใน ที่จะสามารถกระทำดีได้ มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่พระเจ้าทำงานในใจของแต่ละคน ที่พระองค์ทรงเตรียมเอาไว้ นี่มันตรงกันข้าม

ฟังให้ดีๆ การพยายามทำดี เพื่อจะได้ไปอยู่ในสวรรค์ แตกต่างกับได้อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว พระวิญญาณให้กำลังกับเราในการทำดี ตามน้ำพระทัยได้มากขึ้น มากกว่าที่พยายามทำเองเสียอีก เอเมน เอเฟซัส 2:4-6 จึงได้บันทึกอย่างนี้ว่า …

เอเฟซัส 2:4-6 “4 แต่เนื่องด้วยความรักใหญ่หลวงที่ทรงมีต่อเรา พระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยพระเมตตาอันอุดม 5 จึงทรงให้เรามีชีวิตอยู่กับพระคริสต์ แม้เมื่อเราได้ตายแล้วในบาป คือท่านทั้งหลาย ได้รับความรอดโดยพระคุณ 6 และพระองค์ทรงให้เราเป็นขึ้นมากับพระคริสต์  และในพระเยซูคริสต์ พระเจ้าทรงให้เรานั่งในสวรรค์สถานกับพระคริสต์”

 

“และในพระเยซูคริสต์ พระเจ้าทรงให้เรานั่งในสวรรค์สถานกับพระคริสต์” พระเจ้าได้จับเราไปนั่งอยู่ในสวรรค์สถานกับพระเยซูคริสต์ เดี๋ยวนี้ ตั้งแต่เรารับเชื่อจนเดี๋ยวนี้ ก็ยังนั่งอยู่เลย  จงมองให้เห็นเถิดในโลกวิญญาณ  ตรงนี้ จงใช้ความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบัน Now Faith ให้เห็นเถิดว่าท่านกำลังนั่งอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรค์สถาน ลองคิดดู ถ้าเรื่องนี้ท่านสามารถปฏิบัติได้ การดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ท่านจะลอยลำเลย มันก็ต้องฝึก ค่อยๆ ทีละนิดทีละหน่อย

เมื่อตะกี้ที่เราอ่าน ก็คือเราได้บังเกิดใหม่ โดยพระคุณ บังเกิดใหม่พร้อมกับพระเยซูคริสต์ พระเจ้าได้ชุบให้พระเยซูเป็นขึ้นจากความตาย แล้วเราก็เกิดพร้อมกับพระเยซู ไม่ใช่โดยการกระทำของเราเลย ไม่ใช่ เพราะเราทำดี แต่เป็นพระคุณ ให้ฟรีๆ และบอกถึงตำแหน่งของเราในโลกวิญญาณ ในสวรรค์สถานด้วย ที่เราอยู่กับพระเยซูคริสต์แล้ว บอกด้วยว่าเราเป็นลูกของพระเจ้า ที่บริสุทธิ์สะอาด ปราศจากบาป ปราศจากสิ่งโสโครกใดๆ มีพระเจ้าสถิตอยู่ภายในเรียบร้อยไปแล้ว เดียวนี้ ขณะนี้ ปัจจุบันเลย เราได้รับพระคุณอย่างนี้ เราจึงสมควร พระคัมภีร์จะบอกอย่างนี้เสมอ พอเล่าถึงว่าเราได้รับอะไร เราเป็นอะไรในโลกวิญญาณ เราเกิดใหม่แล้ว แล้วจบสุดท้าย ค่อยมาบอกว่าเราจึงสมควรกระทำตัวให้ดี ให้สมกับเป็นลูกของพระเจ้า นึกออกใช่ไหม? เป็นลูกพระเจ้าไปแล้ว พระเจ้าบอก …

“เป็นลูกเราแล้วนะ ต่อไปนี้ ทำให้ดีๆ ยังไงก็เป็นลูกเรานั่นแหละ วางใจนะลูกในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ วางใจได้ว่าเจ้าเป็นลูกเราตลอด ไม่ได้ไปไหนแล้ว อยู่เป็นลูกเรานั่นแหละ”

และวางใจทำอย่างไร? ให้พระเยซูคริสต์ โดยพระวิญญาณของพระองค์นำหน้าเรา ด้วยความสบายใจ ไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องกลัว เพราะเป็นลูกเราอยู่แล้ว วางใจ สบายๆ ไม่ต้องตื่นเต้น อย่าไปฟังมารมันโกหกหลอกลวงว่าเดี๋ยวพระเจ้าจะตัดเราออกจากการเป็นลูก พระเจ้าจะเขี่ยเรากระเด็นจากการเป็นลูก พระเจ้าไม่ทำอย่างนั้น ตะกี้เราอ่านแล้วจากพระคัมภีร์ เพราะถึงทำไม่ได้ครบถ้วนบริบูรณ์ ในความประพฤติของเรา ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ก็ไม่เป็นไร เราได้รับความรอด เป็นลูกของพระเจ้าอยู่แล้ว ได้แล้ว อยู่ในสวรรค์ไปแล้ว

และว่ากันตามจริง มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้  ไม่ว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม ก็ไม่สามารถทำดีได้ครบถ้วนบริบูรณ์ 100% ตามเกณฑ์ของพระเจ้าได้หรอก พูดกันตามจริง ก็คือไม่มีใครที่สามารถไปอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าได้ด้วยการพึ่งความดีของตนเอง ไม่มีทางหรอก ยังไงก็ไม่ได้ครบ 100

ทั้งหมดนี้ เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจทั้งสิ้น เรื่องราวทั้งหมดนี้ และความไว้วางใจนี้ ก็จะทำให้เกิดสันติสุข ความสงบสุข ก็คือเกิดความสุขมากขึ้น ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ทุกข์น้อยลง เหมือนพระเยซูบอกว่าให้มาหาพระองค์ เพื่อหายเหนื่อยและเป็นสุข ไม่ใช่มาหาพระองค์ แล้วอยู่บนโลกใบนี้ทุกข์มากขึ้นอีก แม้จะได้รับความรอดก็จริง อยู่บนโลกใบนี้ทุกข์กว่าเก่าอีก ทุกข์กว่าคนที่เขาไม่เชื่อพระเจ้าอีก อย่างนี้มันไม่ถวายเกียรติแด่พระเจ้าเลย  ถูกไหม?  เพราะ
ฉะนั้น ความเชื่อและไว้วางใจ แบบที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ เป็นแบบ Now Faith เป็นความเชื่อชนิดที่เป็นปัจจุบันอย่างนี้ มันทำให้เกิดสันติสุข ความสงบสุข และเกิดความวางใจ แล้วมันจะเกิดความอดทน รอคอยสิ่งที่เราต้องการก็มี อดทนต่อผู้อื่นที่เขาทำไม่ดีกับเรา ทำให้เราหงุดหงิดใจอะไรต่างๆ อดทน ให้อภัยเขาได้ มันอดทนได้มากขึ้น ถ้าเราวางใจได้อย่างนี้ ก็ทำได้มากขึ้น สามารถมีความอดทน  รอคอย ตามเวลาที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ให้ได้ คือถ้าพระเจ้าบอกแป๊บเดียว ก็มีความรู้สึกมันแป๊บเดียวเอง เพราะเราอยู่ในสวรรค์แล้ว เราก็ไม่ได้สนใจมากมายว่ามันจะเมื่อไรน๊า นี่กี่ปีแล้วน๊า ไม่กี่ปี …

“ฉันก็อยู่ในสวรรค์แล้ว ฉันไม่รอหรอก ฉันรอเพียงอย่างเดียว จ้องมันอย่างเดียว คือเมื่อไรฉันจะเปิดห่อของขวัญได้สักที สวรรค์อยู่ตรงนี้แล้ว สิ่งที่ฉันอยากได้ ฉันได้มาแล้ว อยู่ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว เห็นทุกวัน เอามือคลำทุกวัน แต่เปิดไม่ได้  วิธีเปิดทำอย่างไร? ทิ้งร่างนี้เมื่อไร ฉันก็จะเห็น”

“แล้วทิ้งได้อย่างไร?”

“ก็แล้วแต่พระเจ้า เพราะวางใจในพระองค์และพระองค์ทรงนำพา จูงมือฉันเดินทุกวัน ถ้าพระเจ้าบอกว่าถึงเวลาเปิดได้ พระเจ้าก็ให้วิญญาณฉันออกจากร่าง ฉันก็ไปเปิดห่อของขวัญได้ เอเมน”

เราจึงอดทนได้ว่าแป๊บเดียว ก็คือแป๊บเดียวจริงๆ ถึงแม้จะมีความทุกข์บนโลกนี้ ก็ไม่นาน ไม่เยอะเท่าที่ควร

“เพราะฉันไม่ได้ไปจดจ่อกับสิ่งของที่เสียหายบนโลกใบนี้ ฉันไม่มองไปในสิ่งที่กำลังเสียหาย กำลังทรุดโทรมไป แต่ฉันมองที่เจริญเติบโตใหม่ขึ้นทุกวัน คือวิญญาณของฉัน ฉันมองไปสิ่งที่มองไม่เห็น สิ่งที่มองเห็น มันอยู่เพียงชั่วคราว  แต่สิ่งที่มองไม่เห็น ที่พระเจ้าเตรียมไว้นั้น มันอยู่ถาวรนิรันดร์ (บอกมาร ต้องเยาะเย้ยมันเลย)”

1 ยอห์น 3:9 ได้บันทึกอย่างนี้ นี่คือความมั่นใจให้ท่านอีกว่าท่านเป็นลูกของพระเจ้า เพื่อว่ามารมันจะได้ไม่มาหลอกท่าน

1 ยอห์น 3:9 “ไม่มีใครที่เกิดจากพระเจ้าแล้ว ยังคงทำบาป (จนเป็นนิสัย) ต่อไป เพราะเมล็ดพันธุ์ของพระเจ้าดำรงอยู่ในเขา เขาไม่อาจทำบาปต่อไป เพราะเขาได้บังเกิดจากพระเจ้า”

 

นี่คือคำตอบที่มารชอบมาหลอกล่อท่านว่า …

“เป็นลูกพระเจ้า ไหนล่ะยังทำบาปอยู่เลย”

ในนี้ยอห์นว่าไม่มีใครที่เกิดจากพระเจ้า คือกบังเกิดใหม่ เชื่อในพระเจ้าแล้ว ยังคงทำบาปจนเป็นนิสัย หมายถึงว่ายังคงอยู่ในบาป ยังคงเป็นทาสมารอยู่ มันไม่สามารถทำได้ เป็นไปไม่ได้  เพราะเมล็ดพันธุ์ของพระเจ้าดำรงอยู่ในเขา  หมายถึงเพราะเมล็ดพันธุ์นี้ เนเจอร์หมายถึงธรรมชาติความบริสุทธิ์สะอาด ความดีงามของพระเจ้าได้เข้าไปอยู่ในวิญญาณของเขา วิญญาณของเขา ก็เปลี่ยนเป็นเหมือนพระเจ้าแล้ว สะอาดหมดจดบริสุทธิ์ เป็นความดีแล้ว เขาไม่อาจทำบาปต่อไปได้ เขาไม่ได้อยู่ในนั้นแล้ว  เพราะว่าเขาได้บังเกิดจากพระเจ้า เห็นไหม? DNA เซลทุกส่วน ทั้งในวิญญาณ เป็นแบบพระเจ้า เขาจะทำบาปได้อย่างไร? ท่านเห็นไหมครับ? ไม่ใช่เลย

อัครทูตยอห์นได้แยกแยะให้เห็นชัดเจนเลยระหว่างซาตานกับพระเจ้า ความบาปกับความชอบธรรม ความมืดกับความสว่าง ความรักกับความเกลียดชัง ลูกพระเจ้ากับลูกมาร ในบริบทนี้ อัครทูตยอห์นต้องการแบ่งให้เห็นชัดๆ ไม่มีตรงกลาง ไม่มีว่าอยู่ในความเทาๆ ไม่มืด ไม่สว่าง ไม่มี ไม่อยู่ข้างใดก็ข้างหนึ่ง ไม่มีอยู่ในความรัก 3 วัน อยู่ในความเกลียด 3 วัน ไม่มี อยู่ในความรัก ก็อยู่ในความรัก เป็นความรักเลย  หรือไม่ก็เป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้ากับเป็นคนบาป ไม่มีตรงกลาง ซึ่งบริบทนี้ ไม่ได้หมายความว่าผู้เชื่อที่เป็นลูกพระเจ้าแล้ว จะมีความประพฤติที่สมบูรณ์แบบ จะไม่ทำบาปอีกต่อไป แต่หมายความว่าผู้เชื่อ มีธรรมชาติของพระเจ้า ในตัวตน ธาตุแท้ คือวิญญาณและความคิดจิตใจใหม่ที่รับจากพระเจ้า ตอนบังเกิดใหม่นั้น เป็นธรรมชาติ นิสัยของเขา ซึ่งเป็นตัวตนจริงๆ ในโลกวิญญาณ ที่สมบูรณ์แบบเหมือนพระเจ้าไปแล้ว  ต้องการจะแยกแยะให้เห็นว่าในวิญญาณบริบูรณ์ สมบูรณ์ครบถ้วนเลย  เป็นเหมือนพระเจ้า ไปเรียบร้อยแล้ว

ฉะนั้น เราเป็นลูกพระเจ้าที่ได้รับการอภัย หรือเรียกว่าการยกโทษบาปสมบูรณ์แล้วนั่นเอง ยอห์นต้องการพูดแค่นี้ เราได้รับการชำระให้บริสุทธิ์สะอาด สมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว เราผู้เชื่อในพระเจ้า พระเยซูคริสต์ ได้เป็นผู้ชอบธรรม สมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว เราได้อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าอย่างสมบูรณ์แบบ  เรียบร้อยแล้ว  แต่เราไม่สมบูรณ์แบบในความประพฤติของเราบนโลกใบนี้  แค่นั้น  ยากอบ 3:2 บอก เพราะเรากำลังดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ โคลนอาจจะมาเลอะเราได้ เราเผลอนิดหนึ่ง เราไปเหยียบโคลน มันเลอะเรา พระเจ้าบอกอย่าเดินเข้าไป เราเดินเข้าไป มันก็เลอะ ไม่สำคัญ ไม่ใช่ตัวตนแท้จริงของเรา ยากอบ 3:2 บอกว่า …

ยากอบ 3:2  “เพราะ​เรา​ทุก​คนทำ​ผิดพลาด​กัน​อยู่​เรื่อย ถ้า​ใคร​ที่​บังคับ​ลิ้น​ไม่​ให้​พูด​ผิดพลาด​ได้  คนๆ​นั้น  ​ก็​เป็น​คนดี​พร้อม  เขา​ก็​จะ​บังคับ​ส่วน​อื่นๆ ​ใน​ตัว​เขาได้​ด้วย”

 

เพราะเราทุกคน (ผู้ที่เชื่อแล้ว) ก็ทำผิดพลาดกันอยู่เรื่อย ล้มลง สะดุดในการทำสิ่งที่เรียกว่าบาป หรือความสกปรกอยู่เรื่อยๆ  ทั้งปีทั้งชาติ ทั้งการดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ยกตัวอย่างเช่น การบังคับลิ้น ลิ้นมันบังคับอยากที่สุดเลย บาปที่ง่ายที่สุดของมนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะเชื่อพระเจ้าหรือไม่เชื่อ คือการพูด มันเร็วไงครับ การจะไปทำอะไรคนอื่น มันช้า พอคิดปุ๊บ เดี๋ยวปากพูดแล้ว ยกตัวอย่างเช่น จะไปอิจฉาเขาถึงขนาดทำท่าทางหมั่นไส้เขา เขาไม่ดีอย่างนี้ โอกาสมันน้อย แต่อิจฉาเขา พอคิดปุ๊บ ปากพูดเลย

“แหม! ทำตัวเป็น …”

เห็นไหม? เร็วไหม? หรือพอคิดปุ๊บ ปากพูด

“ปัดโธ่เอ่ย ไอ้โง่”

อย่างนี้ ลิ้นมันไปก่อน แล้วไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น บังคับส่วนอื่นๆ ในเรื่องร่างกายอะไรต่างๆ ในเรื่องตา หู จมูก มันบังคับง่ายกว่าตั้งเยอะ บังคับไม่ให้ไปตีหัวเขา มันง่ายใช่ไหม? บังคับไม่ให้ด่าเขาเนี้ย อันไหนยากกว่า บังคับไม่ให้ด่าเขา มันยากกว่าเยอะ บังคับไม่ให้ตีหัวเขา ยังยับยั้งได้ บังคับให้เผลอไปด่าเขา ยิ่งบอกเผลอไปอิจฉาเขา ยิ่งง่ายใหญ่เลย มันมีแต่บาปทั้งหมดแหละ มีแต่สิ่งสกปรก พระเยซูบอก แค่คิด ก็แย่แล้ว แค่คิดในใจว่าเขาโง่ บังคับปากไว้ก็ยังดี อย่างนี้เป็นต้นว่ามันทำแน่สิ่งเหล่านี้ แต่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกันกับวิญญาณ ความคิดจิตใจ และร่างกายที่พระเจ้าบังคับจนบริสุทธิ์สะอาดแล้ว มันเป็นเพียงแค่โคลนมาเลอะเท่านั้น

ผมอยากจะบอกท่าน เหมือนที่เคยบอกอยู่บ่อยๆ ว่าผู้เชื่อแล้ว ในพระเจ้า ผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ เป็นลูกพระเจ้าแล้ว เหมือนกับปลาที่ต้องอยู่ในน้ำ ผมไปเดินตอนเช้า เวลาฝนตกกลางคืนเยอะๆ ปลามันจะออกมาเล่นน้ำเพลินไปหน่อย น้ำมันท่วมขึ้นมาบนถนน มันออกมาตามท่อ ล้นออกมาจากคลอง โลกใหม่ ไม่เคยเห็น ออกมาเล่นน้ำบนสนามหญ้าอะไรต่างๆ ปรากฏว่าสายๆ ตอนเราออกไปเดิน น้ำลด มันหาน้ำไม่เจอ มันก็ดิ้น เพื่อจะหาทางลงน้ำ ผมก็ต้องค่อยๆ ไปช้อนมันลงน้ำเหมือนเดิม ให้มันอยู่ต่อ เพราะมันกำลังดิ้นไปหาน้ำ ฉันใดก็ฉันนั้น ผู้ที่เชื่อใหม่ในพระเจ้า ก็เป็นอย่างนั้น เมื่อเป็นลูกของพระเจ้า เมื่อท่านอยู่บนโลกใบนี้ ถ้าท่านหลงไป ระเริงไปบนโลกใบนี้ ไปทำอะไรที่ไม่ถูกต้อง ไม่ดีงาม ข้างในของท่าน ตัวจริงๆ ตัวเป็นๆ ของท่าน ความคิดจิตใจและร่างกาย มันอยู่ไม่ได้หรอก  มันทนไม่ไหว มันดิ้นรน มันต้องการไปทำสิ่งที่ถูกต้องดีงาม ตามที่มันควรจะเป็น คือวิญญาณและความคิดจิตใจ ที่บังเกิดใหม่แล้ว  ที่ถูกชำระแล้ว จนสะอาดหมดจด มันเปรียบเหมือนปลาที่ดิ้นรนกระเสือกกระสนเข้าไปหาน้ำ ฉันใดก็ฉันนั้น ไม่อย่างนั้นมันจะตายให้ได้ แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่สถิตอยู่กับเรา  เป็นพี่เลี้ยงเรา  สำหรับผู้เชื่อใหม่ ก็จะค่อยๆ เลี้ยงดูเรา ค่อยๆ พาเรากลับไปลงความบริสุทธิ์ของธรรมชาติของเราในวิญญาณ ในตัวของเราที่บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว รับรองได้ มันเป็นอย่างนี้แน่นอน

เพราะฉะนั้น ท่านจงวางใจได้ เมื่อท่านเชื่อและวางใจในพระเจ้าว่าพระเยซูคริสต์เป็นใครแล้ว ท่านมั่นใจว่าท่านอยู่ในสวรรค์เรียบร้อยแล้ว 100% อย่าไปให้มารมันหลอกลวงเด็ดขาด เพื่อว่าความมั่นใจของท่านจะได้เป็นคำพยาน ในการดำเนินชีวิตของท่าน ในคำพูดของท่าน เพื่อว่าผู้คนรอบข้างท่านจะได้รู้ว่าสวรรค์มันไปกันง่ายๆ อย่างนี้ สวรรค์มันไปไม่ยากเลย แค่เชื่อในข่าวดีของพระเยซูว่า …

“พระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นพระผู้ไถ่บาป มาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต และชำระฉันให้สะอาดหมดจด และเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3”

เพียงแค่นี้ ท่านได้รับความรอดเรียบร้อยไปแล้ว มันง่ายนิดเดียว แค่นี้ จงวางใจ ด้วยสุดจิต สุดใจในพระเจ้า  ให้พระองค์ทรงดูแลเหนือทุกสิ่งในชีวิตของท่าน ดำเนินชีวิตไปกับพระองค์ ให้พระองค์ทรงจูงมือท่านเดินไปในแต่ละวันๆ เอเมน ขอพระเจ้าอวยพรครับ

 

*******************