คำบรรยายวันอาทิตย์ที่ 17 พฤศจิกายน 2019
เรื่อง “ความเชื่อเก่าแก่ VS ความจริงที่จะทำให้ท่านเป็นไท”ตอน 1
โดย นคร เวชสุภาพร
วันนี้เราก็จะเริ่มซีรี่ย์ชุดใหม่ แต่ประเด็นเนื้อหาก็ยังคงเวียนอยู่เรื่องเดิมๆ บางคนก็บอกว่าฟังพาสเตอร์พูด … พูดแต่เรื่องเดิม วนไปวนมาตลอดเลย ก็พระคัมภีร์ทั้งเล่ม พูดเรื่องเดิมทั้งนั้น เรื่องไปสวรรค์อย่างไร? ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ไม่ใช่เรื่องกินและเรื่องดื่ม แต่เป็นเรื่องสวรรค์ เรื่องโลกวิญญาณ เรื่องในสิ่งที่มองไม่เห็น ที่พระเยซูทำให้กับเรา ซึ่งถ้าตั้งใจฟังกันให้ดีๆ ถึงแม้จะดูเหมือนผมพูดเรื่องเดิมๆ ทุกอย่าง แต่มันจะมีมุมใหม่ๆ มีข้อคิดใหม่ๆ อยู่เสมอ ที่พระคัมภีร์บอกว่าถ้อยคำพระเจ้าสดใหม่เสมอ ใช้ได้กับทุกโอกาส ทุกสถานการณ์ และใช้ได้กับทุกยุค ทุกสมัย เอเมน
พระคัมภีร์บอกพระเยซู คือความจริง ความจริงจะทำให้ท่านเป็นไท พระเยซูจะทำให้ท่านเป็นอิสระ ซึ่งฟังดูก็ง่ายมาก ความหมายตรงๆ ไม่ต้องตีความอะไรทั้งนั้น แค่เชื่อในข่าวดีของพระเยซู แล้วท่านจะเป็นไท เป็นอิสระ หลุดพ้นจากโทษของความบาป ไม่มีการลงโทษใดๆ อีกแล้ว เป็นไท โดยไม่ต้องทำอะไรเลย ที่เรียกว่าพระคุณ เราเรียนกันมาแล้ว
คริสเตียนที่เชื่อพระเจ้าแล้วทุกคน มั่นใจไหมว่าได้รับความรอด จากบาปแน่นอน ถึงแม้จะพลั้งเผลอไปทำบาป หรือไม่ทำตามกฎบัญญัติเดิมๆ ของพระเจ้า ซึ่งทำแน่ๆ วันนี้ออกไป ทำบาปไหม? ทำแน่ๆ แล้วยังมั่นใจไหมว่าที่ทำแน่ๆ นั้น จะได้ไปสวรรค์จริงๆ คำว่ามั่นใจ หมายถึงมันเชื่ออย่างเต็มอกเลยนะ
ยกตัวอย่าง แม้กระทั่งปลุกขึ้นมาตอนดึกๆ เพลีย ง่วงมาก 11 โมงไปปลุกขึ้นมา ถามว่าไปสวรรค์ไหม? ไปแน่นอน อย่างนี้ คือข้างในมันรู้ 100% เข้าใจไหม? ไม่ใช่ปลุกขึ้นมา …
“ไม่รู้เหมือนกัน ฉันอยู่ไหน จะไปสวรรค์เหรอ”
อย่างนี้ไม่มั่นใจ หรือไม่ต้อง 11 โมง ตื่นเช้ามา อากาศสดชื่น ดีเลย ไปสวรรค์ไหม? เมื่อตะกี้นี้ ตื่นขึ้นมาหงุดหงิด ไปว่าลูกก่อนไปโรงเรียน ไม่มั่นใจว่าจะไปสวรรค์หรือเปล่า?
แรกๆ บอก “ไปๆ” พอถามลึกๆ หลายคนเริ่มไม่มั่นใจ เพราะหลายคนยังมีความคิด หรือความเชื่อแบบเดิมๆ ติดตัวมา และยากที่จะลบล้างความเชื่อเดิมๆ เหล่านั้นออกไป มันก็เลยทำให้เรื่องข่าวดีของพระเจ้า ข่าวดีของพระเยซู ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องง่าย กลายเป็นเรื่องยาก จริงๆ มันง่ายนิดเดียว แต่คนชอบยากๆ มากกว่า พระเยซูบอกว่า …
“จงเข้าประตูทางแคบ”
ทางแคบ แปลว่าคนไม่ค่อยมาหรอก คนนึกว่าทางแคบ มันคงยาก ไม่ใช่ ทางแคบ คือมันง่ายเกินไป ไม่เอา ทำเองดีกว่า เพราะฉะนั้น ทุกคนก็จะไปทำเองๆ ฉันจะต้องสะสมความดี ฉันต้องสะสมบารมี ฉันจะต้องสะสมไปสวรรค์ให้ได้ เพราะฉะนั้น ทำเข้าไปๆ ทุกคนก็แห่ไปพึ่งตัวเองหมดเลย ซึ่งข่าวดีของพระเจ้า คือพึ่งพระเยซูเพียงผู้เดียว เอเมน พระเยซูบอกว่าทุกคนไปทางกว้างหมดเลย แต่ถ้าใครจะไปสวรรค์ต้องผ่านทางแคบ ทางแคบๆ ก็คือเชื่อในสิ่งที่พระเยซู ทำให้เราเท่านั้น เวลาพูดมันง่าย เวลาปฏิบัติ มันยากมาก อาจารย์เปาโลเขียนในหนังสือโคโลสี 2:4
โคโลสี 2:2-4 “2 จุดมุ่งหมายของข้าพเจ้า ก็คือให้กำลังใจพวกเขา ให้พวกเขาประสานรวมกันด้วยความรักและด้วยความเชื่อมั่น อันเต็มเปี่ยม 3 ซึ่งเกิดจากความเข้าใจที่แท้จริง เพื่อว่าพวกเขาจะได้รู้ถึงความล้ำลึกของพระเจ้า คือพระคริสต์ซึ่งคลังสติปัญญา และความรู้ทั้งมวลซ่อนอยู่ในพระองค์ 4 ข้าพเจ้าบอกอย่างนี้ เพื่อไม่ให้ใครมาล่อลวงท่าน ด้วยถ้อยคำที่ฟังน่าเชื่อถือ”
“ข้าพเจ้าบอกอย่างนี้ เพื่อไม่ให้ใครมาล่อลวงท่าน” ท่านผู้เป็นคริสเตียนเชื่อใหม่ ล่อลวงท่าน ด้วยถ้อยคำที่น่าเชื่อ แบบมนุษย์ เพราะไม่ใช่ถ้อยคำพระเจ้า ถ้อยคำที่ฟังน่าเชื่อถือ ก็เช่นถ้อยคำมาจากคำพูดของผู้ใหญ่ที่น่านับถือ มีตำแหน่ง โดยเฉพาะคนที่เป็นผู้นำทางศาสนาในยุคนั้น หรือถ้อยคำที่มีสำนวนโวหารไพเราะ
“พี่น้อง บัดนี้ อะไรอย่างนี้”
ฟังแล้ว น่าเชื่อถือ ดูแล้วรู้สึกดี แล้วก็ไปเชื่อ คนนี้เทศน์ดีมาก สนุกมากเลย เชื่อ เปาโลบอกว่ามีโอกาสถูกหลอกลวงได้ เพราะฉะนั้น เตือนไว้ และคำสอนเหล่านี้ ก็ถูกถ่ายทอดกันต่อๆ มา คำหลอกลวงเหล่านี้ ที่ฟังดูแล้วไพเราะ เป็นสติปัญญาของมนุษย์ จนกลายเป็นความเชื่อที่เป็นประเพณีเก่าแก่ ซึ่งอาจารย์เปาโลบอกว่าไม่ว่าคนพูดนั้น จะผู้ใหญ่ขนาดไหนก็ตาม หรือเป็นคำพูดที่ฟังดูน่าเชื่อถือขนาดไหนก็ตาม แต่ถ้าคำพูดนั้น ไม่ตรงกับความจริง ตามข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ คำพูดนั้น ก็เชื่อถือไม่ได้ มันมาหลอกลวงเรา นี่คือหัวข้อคำบรรยาย ซีรี่ย์ชุดใหม่นี้ ที่มีชื่อเรื่องว่า “ความเชื่อเก่าแก่ VS ความจริงที่จะทำให้ท่านเป็นไท”
ซึ่งจะรวบรวมเอาความเชื่อที่มีมาแต่โบราณที่หลายเรื่อง ทำให้เรื่องง่ายๆ ข่าวดีของพระเยซูคริสต์กลายเป็นเรื่องยาก แล้วเราก็จะมาศึกษากันว่าความเชื่อเก่าแก่เหล่านี้ ขัดแย้งความจริง ตามถ้อยคำพระเจ้าอย่างไร? เพื่อความจริงจะได้ทำให้เราเป็นอิสระจริงๆ เราเชื่อพระเยซู เราควรจะเป็นอิสระ (จริงๆ) แต่บางคนมาเชื่อพระเยซูแล้ว ยังไม่ค่อยเป็นอิสระเท่าไร? ทั้งๆ ที่สมควรเป็นอิสระ เพราะพระเยซูทำให้เราเป็นอิสระ คริสเตียนที่เชื่อแล้วจริงๆ วิญญาณเป็นอิสระแล้ว แต่กระทำชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เหมือนเป็นทาสอยู่ เปาโลพูดแบบนั้นเลย เหมือนเป็นทาสอยู่ ทั้งๆ ที่พระเยซูปลดปล่อย หลุดจากการเป็นทาส เรียบร้อยแล้ว
เริ่มต้นเรื่องแรก “การทำตามธรรมเนียมประเพณี” คริสเตียนเก่าแก่หลายคน โดยเฉพาะพวกที่ชอบศึกษาธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมาแต่โบราณ แล้วก็คิดไปเองว่าเราควรจะยึดธรรมเนียมปฏิบัติดั้งเดิม ตามที่ผู้ใหญ่เขาบอกกันมา นี่พูดถึงในอดีตเป็นอย่างนี้จริงๆ นะ ผู้หลักผู้ใหญ่มียศ มีตำแหน่งทางศาสนาเขาว่ากันมา เพราะฉะนั้น เขาบอกว่าอย่างนี้ ตามเขา แล้วยังบอกกันว่าตามผู้ใหญ่ หมาไม่กัด อะไรประมาณนั้น แบบไทยๆ แม้กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังมีหลายแห่งที่ยังยึดถือธรรมเนียมปฏิบัติที่เรียกว่าศาสนกิจกันอยู่ ทั้งๆ ที่พระคัมภีร์ทั้งเล่มไม่มีตรงไหน บอกไว้เลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ยกเว้น 2 เรื่องพระคัมภีร์มีบันทึกบอกไว้ คือ “พิธีมหาสนิท” กับ “พิธีบัพติศมาในน้ำ” แค่นี้เอง
แล้วคนก็เอา 2 อันนี้ไปใช้ ไปตีความหมายผิด พึ่งพิธีมหาสนิท เพื่อจะทำให้เรารอด พึ่งพิธีลงน้ำ เพื่อจะให้เรารอด ซึ่งไม่ใช่เลย
นอกจากพิธีกรรมต่างๆ แล้ว ก็ยังมีเรื่องข้อห้ามต่างๆ มีเรื่องกฎระเบียนที่ตั้งขึ้นมาเอง สำหรับผู้ใหญ่ต่างๆ เหล่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่มาจากการสืบทอดธรรมเนียมปฏิบัติที่มาตั้งแต่ดั้งเดิม เก่าแก่ ต่อๆ กันมาตั้งแต่กฎหมายเดิม ตั้งแต่ชาวยิวเดิมๆ อาจารย์เปาโลทราบอยู่แล้วว่าจะต้องมีเหตุการณ์อย่างนี้ เกิดขึ้นแน่ๆ ก็เลยสอน ดักคอไว้ก่อน ในโคโลสี 2:8
โคโลสี 2:8 “จงระวังให้ดี อย่าให้ใครมาจับท่านเป็นทาส ด้วยปรัชญาอันไร้แก่นสารและหลอกลวง ซึ่งอาศัยธรรมเนียมปฏิบัติที่มนุษย์ถ่ายทอดกันมา และหลักการพื้นฐานต่างๆ ของโลกนี้ แทนที่จะอาศัยพระคริสต์”
“แทนที่จะอาศัยพระคริสต์” ก็คือแทนที่จะอาศัยข่าวดีของพระเยซู จะได้รู้ ปรัชญาอันไร้แก่นสารและหลอกลวง ก็คือคำพูดหรือคำสอนที่เป็นปรัชญา ฟังดูเท่ห์ ฟังดูลึกซึ้ง เปาโลพูดภาษาชาวบ้านมากเลยนะ ท่านไปตายพร้อมกับพระเยซูคริสต์แล้ว และพระเจ้าได้ทำให้ท่านเป็นขึ้นมาจากความตาย ไม่มีเท่ห์เลย คำสอนเชิงปรัชญา ต้องมาคิดหลายตลบ ฟังดูแล้วน่าเชื่อถือ อ้างอิงจากธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมาแต่โบราณ ที่ฟังแล้วมันดูขลัง สมัยโมเสสเขายังทำอย่างนี้ อาโรนก็อย่างนี้แหละ
“พระเจ้าเคลื่อนไหวตอนนั้น อย่างนี้เลย ต้องทำอย่างนี้”
อะไรประมาณนั้น ดูขลัง ดูศักดิ์สิทธิ์ ยกตัวอย่างเช่น จะขึ้นบรรยายถ้อยคำพระเจ้าทั้งที ดูขลัง เพราะถ้อยคำพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ จริงๆ ในพระคัมภีร์บอกถ้อยคำพระเจ้าศักดิ์สิทธิ์ มันหมายถึงศักดิ์สิทธิ์ของการเป็นความจริง ไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ได้หมายถึงดูขลัง มีฤทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ เพราะฉะนั้น เวลาเราจะขึ้นไปอ่านถ้อยคำพระเจ้า หรือบรรยาย หรือเทศนา เราจะต้องแต่งชุด ให้ดูขลังหน่อย ใส่สายสะพาย ใส่อะไร ขึ้นมา เป็นเหมือนชุดปุโรหิตยิวโบราณ ที่พระเจ้าให้แต่ง แล้วก็เอามาดัดแปลง ให้ดูน้อยๆ ลงนิดหนึ่ง แต่ก็ยังแต่งอยู่ อันนี้ผมไม่ได้พูดถึงคนแต่ง ไม่เกี่ยวกัน แต่กำลังจะบอกให้ฟังว่าสิ่งเหล่านี้ มันทำให้ข่าวดีของพระเจ้าค่อยๆ ถูกทำให้เสียหายไป ถูกทำให้ค่อยๆ จางไป ซึ่งสิ่งเหล่านี้ มันไม่ตรงกับความจริงในถ้อยคำพระเจ้าเลย ไม่เกี่ยวกับสิ่งที่พระเยซูพยายามสอนเรา บอกว่าพระองค์มาทำให้สำเร็จแล้ว ไถ่บาปเราแล้ว สวรรค์คืออะไร? การเข้าสวรรค์อย่างไร? เกิดในโลกวิญญาณอย่างไร? มันไม่ได้เกี่ยวกับการกิน การดื่ม การทำอะไรบนโลก เป็นศาสนกิจเลย ไม่เกี่ยวเลยแม้แต่นิดเดียว รวมทั้งพิธีมหาสนิทและพิธีบัพติศมาในน้ำ ก็ไม่เกี่ยวกับความรอดเลย แม้แต่นิดเดียว
เติมไปนิดหนึ่ง วันนี้ไม่ได้มาคุยเรื่องนี้ ทุกคนรู้จักบัพติศมาในน้ำ … บัพติศมาในน้ำไม่ได้ทำให้คนได้รับความรอด รู้ไหมบัพติศมาในน้ำ ผมคิดขึ้นมาเอง เปรียบเหมือนงานฉลองวันเกิด ท่านเกิดแล้วใช่ไหม? พอครบปีท่านก็มาฉลองวันเกิดใช่ไหม? ท่านก็ร้องเพลงอวยพรวันเกิด ท่านเกิดหรือยัง? เกิดแล้ว Happy Birthday ทำให้ท่านเกิดอีกทีไหม? ไม่ใช่ การบัพติศมาในน้ำ คือฉลองในหมู่ คนที่เขาเกิดใหม่แล้ว เขาเชื่อพระเยซูแล้ว ตั้งแต่เมื่อไร ไม่รู้ อาจจะเมื่อวาน เมื่อวานซืน อาทิตย์ที่แล้ว เดือนที่แล้ว ไม่รู้เมื่อไร? แต่วันนี้เขาจะฉลอง Happy Birthday to you แล้วเราร้องเพลงอะไร? สมมติว่าวันเกิดทางด้านมนุษย์ Happy Birthday to you ไม่เกี่ยวอะไรกับที่เราเกิด ถูกไหม? เกิดในวิญญาณก็เหมือนกัน เกิดเมื่อไร? อาจจะรับเชื่อเดือนที่แล้ว เกิดใหม่แล้ว วันนี้มาฉลอง “ข้าตัดสินใจแล้ว จะตามพระเยซู” เหมือนกัน แค่นี้ อันนี้แถมให้
ปรัชญาอันไร้แก่นสารเหล่านี้ มันทำให้เกิดคำหลอกลวง คือบิดพลิ้วถ้อยคำพระเจ้า ค่อยๆ บิด ถ้าบิดไปหมดเลย ยิ่งดี ถ้าบิดไม่ได้หมด บิดสัก 10% ก็ดี ถ้า 10% ไม่ได้ 5% ก็ยังดี 5 % ไม่ได้ 1% ก็ยังดี แต่ใจจริงมารอยากจะบิดให้มันได้ครบ 100 เลย ก็คือคนที่ไม่เชื่อนั่นเอง แต่มาเชื่อแล้ว ทำอย่างไรได้ เชื่อแล้วไม่เป็นไร ทำให้เพี้ยนๆ เพื่อที่จะไม่ให้เขาไปส่งต่อข่าวดีนี้กับคนอื่น คนนี้รอด ไม่เป็นไร สงครามไม่ได้จบตรงที่ว่าเรามาเชื่อพระเจ้า แล้วมารปล่อย ไม่ใช่ เรามาเชื่อแล้ว เราเข้าไปอยู่ในมือพระเจ้าแล้ว เข้าไปอยู่ในบ้านพระเจ้า ในสวรรค์แล้ว มันทำอะไรเราไม่ได้แล้ว ก็จริง แต่มันจะทำให้เราเป็นพยานเท็จ เราไปสวรรค์จริง แต่เราไม่สามารถทำให้คนอื่นเชื่อได้เลย เพราะการประพฤติของเราตลกๆ แปลกๆ
เราเป็นช่างตัดผมอยู่ดีๆ พอมาเชื่อพระเจ้าเราดีใจเหลือเกิน ไปโบสถ์ ทุกคนพอมาเชื่อพระเจ้าปุ๊บ ทุกคนต้องประกาศๆ เราเป็นผู้เชื่อใหม่ ไม่รู้จะทำอย่างไร? เขาบอกต้องประกาศๆ เป็นช่างตัดผมก็ประกาศได้ เราก็ถูกบังคับ พยายามจะประกาศ พอลูกค้ามาปุ๊บ เรากำลังลับมีดจะโกนหนวดให้เขา ไปปาดที่ใกล้ๆ คอ แล้วเราถาม …
“คุณเคยตายไหม? คุณกลัวตายหรือเปล่า?”
เราพูดไม่ถูกกาลเทศะเลยนะ คนนั้น …
“กลัวสิครับ”
“เชื่อพระเยซูไหม?”
“เชื่อๆ”
เขาเชื่อจริงหรือเปล่าล่ะ
เราชอบทำอะไรแปลกๆ อย่างนี้ คริสเตียนใหม่ คุยแล้วสนุก เอารถไปล้าง เด็กวิ่งมาถึง …
“จะรับบริการอะไรครับ 1, 2, 3, 4”
“หนูเชื่อพระเยซูหรือยัง?”
เขาถามว่าจะรับบริการอะไรไหม? ดันไปถามว่าหนูเชื่อพระเยซูหรือยัง?
“พี่จอดรถข้างๆ นะ”
“หนูรู้ไหม ถ้าเชื่อพระเยซู แล้วหนูจะไปสวรรค์”
คุยกันรู้เรื่องไหมเนี้ย มันเหมือนถูกบังคับ มันไม่เป็นธรรมชาติ มันไม่มีกาลเทศะ ถ้าถูกทางพระเจ้า มันจะดีงาม เรียบร้อย ลงล๊อค เข้าใจได้ ไม่มีอะไรแปลกๆ นี่ข่าวประเสริฐเสียหายไหม? คนที่ประกาศ คนที่เชื่อแล้ว รอดจริงๆ แต่เขาไม่สามารถที่จะไปบอกให้คนอื่น รู้ถึงข่าวประเสริฐที่ง่ายๆ ของพระเยซูได้ เพราะถูกขโมยบางส่วน ที่เป็นความจริงไปนั่นเอง ซึ่งปรัชญาอันไร้แก่นสาร หลอกลวงเหล่านี้ ส่วนใหญ่ก็มาจากการไปศึกษาค้นคว้าดูว่าบรรพบุรุษ ผู้เชื่อในยุคก่อนๆ แทนที่จะไปศึกษาถ้อยคำพระเจ้า
ไปศึกษาดูว่าคนยุคก่อนๆ บรรพบุรุษของเรา ในคริสตจักรยุคแรกๆ เขาทำอะไรกัน ที่เปาโลเขียน ก็เป็นอย่างนี้แหละ ถ้าเผื่อเขาเดินมากับพระเยซู เคยเดินกับพระเยซู ต้องถูกต้องหมด ต้องทำตามเขาให้หมด เราต้องทำตามเปโตร ต้องทำตามยอห์น ต้องทำตามยากอบ เพราะว่าเขาเดินกับพระเยซูมานะ เปาโลเป็นใครยังไม่เคยเดินกับพระเยซูเลย แล้วยังแถมฆ่าคริสเตียนด้วย อย่าไปเชื่อเขาเลย มาเชื่อคนเหล่านี้ดีกว่า เขามองอย่างนี้ เขาไม่ได้มองเนื้อแท้ๆ ของความหมายของข่าวประเสริฐของพระเจ้า เขาถึงถูกหลอกได้
เปาโลชัดเจน เปาโลอ้างอย่างนี้เสมอ “ข้าพเจ้าถูกเรียกมาเป็นอัครทูต แบบเมียน้อย อัครทูต ต้องเดินกับพระเยซูสิ ตอนที่พระเยซูอยู่บนโลกใบนี้ แต่เปาโลไม่ได้เดินกับพระเยซู เพราะฉะนั้น หลายคนดูถูก แล้วผู้หลักผู้ใหญ่เหล่านั้น ที่บอก น่าเชื่อถือ เปโตรก็น่าเชื่อถือ ต้องทำตามเขา เขาแบ่งแยกคริสเตียน โดยการกระทำของเขา โดยความกลัวของเขา คือเขายังคงรักษาประเพณี การไม่คบหากับคนต่างด้าว คนที่ไม่ใช่ยิวอยู่เลย แม้กระทั่งเขาเป็นผู้นำในเรื่องคริสเตียนแล้ว มีคริสเตียนที่เป็นชาวกรีก และอื่นๆ ที่ไม่ใช่ยิว เปโตรไม่กินอาหารโต๊ะเดียวกัน ถือว่าเขาต่ำกว่า เปาโลถือมากเรื่องนี้ โกรธมาก ทะเลาะกันแต่เรื่องนี้
“คุณทำอย่างนั้นได้อย่างไร?”
เปโตรที่ยืนกับพระเยซู ที่เดินกับพระเยซู แต่เนื่องจากความคุ้นเคย ความรับผิดชอบ ในฐานะเป็นอัครทูตของพระเจ้าที่ส่งไปให้ชาวยิว จึงตะขิดตะขวางใจมาก เคร่งครัดในเรื่องประเพณีในอดีตมากมาย นี่แหละคือสิ่งหนึ่งที่ความจริงถูกบิดเบือน ไม่ได้พิจารณาดูว่ามันตรงตามหลักการไหม? ถ้อยคำพระเจ้าหรือเปล่า? กลัวไปก่อนแล้ว ไบเบิ้ลบันทึกอย่างนั้นหรือ? ไม่รู้ รู้แต่ว่าเปโตรทำ ฉันทำบ้าง เพราะฉะนั้น …
“ข้างบ้านเขาเป็นชาวกรีกนะ เขาเพิ่งมาเชื่อพระเจ้า อย่าไปกินข้าวกับเขานะ”
“ทำไมทำอย่างนั้น เปาโลบอกว่ากินได้ เป็นพี่น้องกัน เป็นครอบครัวเดียวกันหมดแล้ว”
“ขนาดเปโตรเขายังไม่ทำเลย”
มันเป็นอย่างนี้ ขนาดเปโตรเขายังไม่ทำเลย เปโตรเป็นใคร อะไรประมาณนี้
คริสเตียนมีอยู่ 2 ทางเลือก คือจะเลือกทำตามประเพณีปฏิบัติตามโบร่ำโบราณ ที่ถูกถ่ายทอดต่อๆ กันมา หรือจะยึดตามแก่นแท้ของข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ซึ่งเป็นความจริงที่จะทำให้ท่านเป็นไท
เห็นไหมมี 2 ทางเลือก สิ่งที่ยึดถือปฏิบัติมาตั้งแต่โบราณ เก่าแก่ยาวนาน ไม่ได้เป็นตัวบ่งบอกว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป เราเรียนมาตั้งเยอะแล้วนะ อิสราเอลในอดีต ทำผิด ทำพลาดตั้งเยอะ ผู้เชื่อชาวโครินธ์ก็มีแตกแยกหลายฝ่าย แต่ละฝ่ายก็มีธรรมเนียมปฏิบัติแตกต่างกัน เพราะฉะนั้น ถ้าเราไปทำตามเขา ก็เละไปหมด ไม่มีพื้นฐานที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้น พื้นฐานจะต้องมาจากพระคัมภีร์ไบเบิ้ลที่บันทึกเอาไว้
เปาโลจึงบอกว่า “ความจริงจะทำให้ท่านเป็นไท” ไม่ได้อยู่ที่การปฏิบัติตามธรรมเนียมประเพณีที่สอนกันมาตั้งแต่โบราณ แต่อยู่ที่ข่าวดีของพระเยซูคริสต์เท่านั้น เพียวๆ ไม่มีการผสม ไม่มีการแต่งเติมอื่นๆ เข้าไป
ข่าวดีเรื่องสวรรค์ เรื่องความรอดในพระเยซูนั้น จะต้องขึ้นอยู่กับถ้อยคำพระเจ้าในพระคัมภีร์ และต้องแปลความหมายให้ถูกต้องด้วย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับบรรพบุรุษ คนแก่คนเฒ่า หรือผู้อาวุโสในอดีตได้กล่าวไว้ คือในเรื่องของความเชื่อในข่าวดีของพระเยซูนี้ เราไม่สามารถใช้คำพังเพยที่ไทยๆ เราชอบพูดกัน
“เชื่อเถอะ”
“เพราะเขาอาบน้ำร้อนมาก่อนเรา เขาเชื่อพระเจ้ามาก่อนเราตั้งนานแล้ว”
กรณีนี้ใช้ไม่ได้เด็ดขาด มีโอกาสถูกหลอกได้อย่างง่ายๆ ซึ่งส่วนใหญ่บรรพบุรุษของเรา ก็เชื่อตามคำบอกเล่าของบรรพบุรุษ และบรรพบุรุษของเราก็เชื่อกันต่อๆ มาจากบรรพบุรุษอีกที ซึ่งพอถามว่าทำไมต้องทำอย่างนั้น ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ ก็ตอบไม่ได้ เพราะเขาสอนต่อๆ กันมา ตอบไม่ได้ ถ้าท่านรู้ความจริง ในไบเบิ้ล ท่านจะรู้ว่าทุกอย่างในพระคัมภีร์มันต่อเนื่องกันหมด ตอบอะไรก็ได้ ไม่มีแย้งกันเลยสักนิดหนึ่ง ไม่อย่างนั้นมันยุ่งไปหมดเลย อันนั้นก็แย้ง อันนี้ก็แย้ง พระเยซูบอกทำสำเร็จแล้ว อันนี้บอกยังทำต่อ พระเยซูอภัยให้หมดแล้ว อันนี้บอกไม่ได้ เธอต้องขอการอภัยโทษ อย่างนี้เป็นต้น แต่สิ่งที่เราทราบแน่ๆ จากการได้ศึกษาในประวัติศาสตร์ก็คือบรรพบุรุษก่อนหน้าเรา แตกแยกจริงๆ มีความขัดแย้งทางความเชื่อเยอะแยะมากมายไปหมด ตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน กว่า 2,000 ปี ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าใครเชื่อ ตามบรรพบุรุษฝ่ายไหน ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนี้ ซึ่งเราเรียกกันว่านิกาย ก็ว่ากันไป ซึ่งจริงๆ มันไม่มี มันมีหนึ่งเดียว
จึงสรุปได้ว่าประเพณีเก่าแก่ ตั้งแต่โบร่ำโบราณ มิได้เป็นสิ่งที่ถูกต้องตามหลักพระคัมภีร์ทุกอย่างเสมอไป ถึงทำตามประเพณีตลอด แต่ถ้าไม่ตรงกับพระคัมภีร์ ก็มีสิทธิ์เพี้ยนไปก็ได้ แต่ที่ทำมาถูกต้อง ก็มีนะ ไม่ใช่ไม่มี
ดังนั้น เราจึงควรมีบรรทัดฐานเดียวกัน พระคัมภีร์ไบเบิ้ลบันทึกไว้อย่างไร? เป็นเพียงหลักฐานเดียวเท่านั้น ที่เราจะต้องทำตาม ไม่ใช่ทำตามตำนานเล่าขาน สืบเนื่องจากความเชื่อของบรรพบุรุษอาวุโส
ยกตัวอย่างให้ท่านเห็นอีกอันหนึ่ง ก่อนจะจบในวันนี้ เมื่อประมาณ 500 กว่าปีก่อน มีเหตุการณ์หนึ่งเกิดขึ้น ใหญ่โตมาก ซึ่งทำให้เกิดคริสตจักรที่ถูกต้องตามกฎหมาย แบบเราๆ เรียกกันว่าโปแตสแตนท์ ถ้าแบ่งคริสเตียนในปัจจุบัน ในโลกนี้ทั้งหมด แบ่งได้แค่ 2 กลุ่ม คือโปแตสแตนท์ กับโรมันคาทอริค
เมื่อตอนที่เปาโลกำลังพูดอยู่นี้ ไม่มีโรมันคาทอริค ไม่มีโปแตสแตนท์ มีแต่คาทอริค เชิร์ท คาทอริค แปลว่าหนึ่งเดียว เริ่มประกาศที่กรุงเยรูซาเล็มไป แล้วเปาโลไปประกาศ และตั้งคริสตจักรที่ไหนก็ตาม เป็นคริสตจักรคาทอริคหมด เป็นคริสตจักรของพระเจ้า คริสตจักรของพระเยซูคริสต์ เหมือนกันหมด ไม่มีนิกายโน่นนี่ ทุกคนเหมือนกันหมด และทำตามที่พระเยซูบอก ทำตามข่าวประเสริฐ แล้วมันก็จะมีคนนี้ เริ่มเอาอย่างนั้นมาบวก จากข่าวประเสริฐเพียวๆ บวกอันนั้นไปนิดหนึ่ง บวกความเชื่อเดิม บวกประเพณีเดิม บวกกิเลสส่วนตัวเข้าไป บวกความอยากใหญ่อยากโตเข้าไป บวกความโลภเข้าไป อยากได้เกียรติ มันเลยผสมปนเปกันมา จากเพียวๆ ก็เลยผสมกันเยอะแยะ เป็นหมู่เหล่าต่างๆ นานา แต่ก็ยังไม่แบ่งเป็นกลุ่มๆ ชัดเจนเหมือนปัจจุบัน
จนกระทั่งเป็นเรื่องเป็นราวขึ้น เมื่อมหาอาณาจักรโรมัน ซึ่งเป็นมหาอำนาจในขณะนั้นเปลี่ยนศาสนาประจำชาติ มาเป็นเชื่อพระเยซู โดยคอนสแตนติน เมื่อประมาณปี ค.ศ.300 คือหลังจากที่พระเยซูเป็นขึ้นจากความตายแล้ว ประมาณ 300 ปี โรมันซึ่งเคยข่มเหงและต่อต้านคริสเตียน ก็กลับกลายเป็นประเทศ เป็นมหาอาณาจักร ที่กลายเป็นมีศาสนาประจำชาติ เป็นคริสเตียน แล้วก็เหมือนเดิม พอเป็นคริสเตียนปุ๊บ ก็จะมีผสมปนเปกันไปเยอะแยะไปหมด อย่างที่ผมบอก คนนี้ก็เชื่ออย่างนี้ คนนั้นก็เชื่ออย่างนั้น เอาของเก่ามาเสริมบ้าง การเป็นคริสเตียนของโรมันคาทอริคก็เริ่มบวกกับสิ่งที่เขาเคยเชื่อมาในอดีต เรื่องรูปเคารพอะไรต่างๆ รวมเข้าไปกับการนมัสการพระเยซูด้วย
เพราะฉะนั้น เขาจึงเรียกสไตล์เขาเอง ซึ่งแตกต่างกับคาทอริคเดิมแล้ว จากคริสตจักรเดิมๆ สมัยกรุงเยรูซาเล็ม สมัยเปาโล มันไม่เหมือนกันแล้ว เพราะเติมอะไรเข้าไปเยอะ มีทั้งคนถูกต้อง คนบริสุทธิ์ดีงามจริงๆ มีทั้งคนอยากเล่นการเมือง มีทั้งคนอยากใหญ่ อยากโลภ มีทั้งคนอยากจะร่ำรวยเข้าไปทางศาสนา เพราะฉะนั้น มันก็เลยกลายเป็น ชื่อว่าคาทอริค แบบโรมัน เขาเรียกว่าโรมันคาทอริค แล้วก็มาเรื่อยๆ จนพันสองร้อยปีผ่านมา ก็เป็น ค.ศ.1500 ตอนที่เป็นโรมันคาทอริค เขาจะมีคนธรรมดา ที่เชื่อแบบธรรมดา เป็นคริสเตียนที่มาเชื่อพระเจ้าจริงๆ มันไม่เห็นตรงกับพระคัมภีร์เลย เคยอ่านมาบ้าง มันแปลกๆ ความรอดในพระเยซูบอกสำเร็จแล้ว ทำไมมันซื้อได้ด้วย ซื้อใบความรอด ก็ได้ คนทำบาปมา สารภาพบาปอย่างเดียวก็ไม่ได้ ต้องจ่ายตังค์ด้วย ถึงจะบริสุทธิ์
อะไรอย่างนี้ ยกตัวอย่างให้ฟัง และอย่างอื่นอีกมากมาย คนก็เริ่มคิดต่างๆ นานา ทำไมมันไม่ตรง มันใช่เหรอ มันก็จะมีคนแย้งมาตลอดเวลา แย้งอยู่ใต้ดิน คนที่ต้องการอำนาจ ก็พยายามกำจัดคนที่แย้งๆ กันไป เพื่อที่จะได้สิ่งที่ตัวเองอยากได้ ลาภ ยศ สรรเสริญ จนกระทั่งประมาณ 500 ปีที่ผ่านมา ก็มีคนๆ หนึ่ง ซึ่งก็คือหนึ่งในจำนวน คนเยอะแยะมากมาย ที่ประท้วงตลอดเวลาว่าอันนี้มันไม่ใช่เรื่องข่าวดีของพระเยซู นี่มันอะไรก็ไม่รู้ ในพระคัมภีร์ไม่ได้บอกให้ทำอย่างนี้สักหน่อย คนหนึ่งในจำนวนนั้นที่เป็นหัวหน้า มีชื่อว่ามาร์ติน ลูเธอร์ ก็คือหนึ่งในจำนวนผู้ที่แย้งอยู่ใต้ดิน ก็แอบแปลพระคัมภีร์ แอบไปอ่าน แอบไปทำ แล้วก็สอนใต้ดิน ให้คริสเตียนที่อยากรู้พระคัมภีร์จริงๆ อยากเป็นคริสเตียนแท้ๆ กลุ้มใจกับอันที่มันมั่วๆ กันหมด แอบเรียน ไม่แอบไม่ได้ ผิดกฎหมาย เพราะทางศาสนาตอนนั้น มันเข้มข้นมาก ในเรื่องของการเมือง เอาสั้นๆ นี่คือการต่อต้าน จนกระทั่ง ในสมัยของมาร์ติน ลูเธอร์ ต่อต้านจนสำเร็จ สรุปพูดง่ายๆ ก็คือต่อต้านจนกระทั่งพวกที่ต่อต้าน โผล่ขึ้นจากใต้ดินเยอะมากขึ้น จนกระทั่ง โรมันคาทอริค ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ เพราะมันเยอะเหลือเกิน ปราบไม่หมดแล้ว เพราะฉะนั้น ก็เลยยอมรับว่าโอเค ขึ้นมาเลย ให้เป็นอีกนิกายหนึ่ง เป็นความเชื่อหนึ่งในเรื่องพระเยซู
และจากนั้นมาร์ติน ลูเธอร์มาถึงปัจจุบัน 500 ปี ก็จะเกิดคริสเตียนแบบโปแตสแตนท์ คือพวกที่อยู่ในกลุ่มที่เขาเรียก โปแตส พวกประท้วง คริสเตียนพวกกลุ่มประท้วง เราก็อยู่ในข่ายพวกประท้วง ประท้วงว่านี่ไม่ใช่ และในกลุ่มผู้ประท้วงเอง ใน 500 ปีที่ผ่านมา ก็เชื่อไม่เหมือนกัน อย่างที่บอก บางคน ลงน้ำบัพติศมา ไม่เกี่ยวกับความรอด บางคนบอกไม่รู้ เขาว่ากันมาว่ามันเกี่ยว ทำดีกว่า ก็ทำต่อไป พอทำต่อไป สอนลูกหลานว่าถ้าได้รับความรอด ไปสวรรค์ ต้องลงน้ำนะ ซึ่งในพระคัมภีร์ บอกไหมว่าจะไปสวรรค์ต้องลงน้ำ ไม่มี อย่างนี้เป็นต้น
อันนี้ไม่เป็นไร ก็แยกไป เขาได้รับความรอดจริง ไปบังคับให้ทุกคนลงน้ำ อันนี้เชื่อใหม่ ศึกษาแล้วไม่ใช่ ก็แบ่งแยกออกไป โปแตสของโปแตสอีกที คือกลุ่มประท้วงเขา แล้วก็แยกออกมาเป็นกลุ่มประท้วงของกลุ่มประท้วงอีกทีหนึ่ง มันก็แยกไปเรื่อยๆ เห็นภาพอะไรไหมว่าข่าวดีของพระเจ้าที่เป็นเพียวๆ 100% มันมีบิดมาบิดไป แต่ขอบคุณพระเจ้า จะบิดอย่างไรก็ตาม มันง่ายตรงที่รอดทางวิญญาณ เขารอดไปแล้ว เพียงแต่เขาจะส่งไม้ต่อให้กับคนหลังๆ ไม่ได้ดีนักเท่านั้นเอง เพราะว่าเขาไปพูดข่าวประเสริฐที่ไม่ตรงตามพระคัมภีร์จริงๆ มันคือยาก
เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นภาพว่าข่าวประเสริฐมันไม่ได้ยากอย่างนั้น แต่ที่เราเรียนรู้กันอยู่ เพื่อจะได้รู้ว่ามารมันตกกระป๋องไป มันถูกถอดยศออกไปหมด มันทำอะไรไม่ได้เลยตอนนี้ พระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่กับเรา พระเจ้าสถิตอยู่กับเรา พระคัมภีร์บอกว่าท่านไม่รู้หรือ! คำว่าท่านไม่รู้หรือ! มันทำเสร็จแล้ว ถูกไหม? พระคัมภีร์จะพูดสิ่งนี้เสมอ ท่านไม่รู้หรือๆ เมื่อท่านเชื่อในพระเจ้าแล้ว ปุ๊บ เปาโลจะบอกว่าท่านไม่รู้หรือว่าท่านเป็นวิหารของพระเจ้า พระเจ้าสถิตอยู่ในท่าน ท่านไม่รู้หรือว่าท่านเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ท่านไม่รู้หรือว่าท่านสะอาดหมดจดแล้ว ท่านไม่รู้หรือว่าพระเยซูตายที่ไม้กางเขนครั้งเดียวเป็นพอ ชำระบาปให้ท่านหมดเรียบร้อยไปแล้ว ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน อนาคต จบไปแล้ว ท่านไม่รู้หรือท่านเชื่อพระเยซูแล้ว ท่านอยู่ในสวรรค์เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็อยู่ในนั้นเรียบร้อยแล้ว เพียงแต่อาศัยในร่างกายนี้อยู่เท่านั้นเอง ท่านไม่รู้หรือ? แปลว่ามันสำเร็จแล้ว มันเป็นอย่างนั้นแล้ว
นี่คือข่าวดี ซึ่งอย่างที่บอก มารพยายามที่จะดันอันนี้ออกไปไกลๆ ให้มันยากๆ เข้าไว้ เพื่อให้คนรู้สึกก็ไม่เห็นมีอะไรแปลกใหม่กับอันอื่นๆ เขา อันอื่นๆ ก่อนที่จะมา ก็มีเยอะแยะความเชื่อต่างๆ ที่บอกว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เราต้องช่วยเหลือตัวเอง คนเราเกิดมามีเวรมีกรรม ต้องชดใช้เวรกรรม กฎแห่งกรรมมีจริงนะ ทำบาปก็ต้องชดใช้สิ แล้วในพระคัมภีร์ว่าอย่างไร? พระเยซูมารับบาปของเราไปแล้ว หนังสือฮีบรู บทที่ 10 บอกว่าโดยการสิ้นพระชนม์ของพระองค์ และพระโลหิตของพระองค์ การตายของพระองค์เพียงครั้งเดียวเป็นพอ ที่จะชำระท่านทั้งหลาย ให้สะอาดหมดจด บริสุทธิ์ ถวายแด่พระเจ้า เป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์สะอาด เอเมน หมด
พระเยซูบนไม้กางเขนบอกสำเร็จแล้ว แปลว่าท่านมาเชื่อพระเยซู ท่านไม่ต้องทำอะไร พระเยซูทำให้สำเร็จแล้ว คราวนี้ก็อยู่ที่ท่าน ท่านจะเชื่ออะไร? ท่านจะเชื่อในพระคัมภีร์ หรือจะเชื่อที่เขาว่ามา ท่านลองไปถามสิว่าเขาว่ามาจากไหน? ว่ามาจากความเชื่อเดิมๆ ตั้งแต่ปู่ย่าตาทวดมาว่ามีเจ้ากรรมนายเวร มาคอยเจอตลอดเวลา เธอต้องชดใช้หนี้สิน เธอต้องชดใช้กรรม ชดใช้เวร ไม่มีทางหมดหรอก
แต่อีกฝั่งหนึ่ง พระเยซูบอก “ฉันใช้ให้หมดแล้ว หมดแล้วๆ”
เราจะจบตรงที่แล้วถ้าเราเรียนรู้ความจริงนี้แล้ว วิธีการที่เราจะไปใช้ ทำอย่างไร? จำที่ผมบอก ครั้งที่แล้วว่ามันมีสงครามฝ่ายวิญญาณอยู่จริงๆ และสงครามฝ่ายวิญญาณ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับผีมารซาตาน จะมาหักคอท่านหรอก แต่มันเกี่ยวกับผีมารซาตานจะผ่านทางกระแสของโลกนี้ จะมาขโมยเอาความจริงออกไปจากสมองของท่าน ออกจากความคิดของท่าน พระคัมภีร์จึงบอกให้ท่านจดจ่อไปที่เบื้องบน ในสวรรค์สถานที่ท่านอยู่ เป็นลูกพระเจ้าแล้ว ในสวรรค์ ซึ่งเกิดขึ้นเดี๋ยวนี้แล้ว จดจ่อไปที่ถ้อยคำพระเจ้า ที่บอกไว้อย่างนั้น อย่าให้มันขโมยออกไปด้วยถ้อยคำหลอกลวง
จดจ่อก็คือเซ็ตมายด์ ก็คือใคร่ครวญ ภาวนา โฟกัส จ้อง จับเอาความจริงเหล่านั้น ใส่ไว้ในสมอง ใส่ไว้ในความคิดของเราตลอดเวลา ฝึกตลอดเวลา ถ้ามันอยู่ในนี้ มันก็จะอยู่ตลอดไป ไม่มีใครมาเอาไปได้ มารก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะวิญญาณเราอยู่ในพระเจ้าแล้ว เพราะฉะนั้น ต่อไปนี้จะจบทุกครั้ง ผมก็จะฝึกเราในการเอาถ้อยคำพระเจ้าเข้าไปในสมองของเรา เข้าไปในความคิดของเราว่านี่แหละคือสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ นี่คือโลกวิญญาณที่ตามนุษย์มองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน ที่พระเจ้าบอกตระเตรียมไว้ให้คนที่รักพระองค์ ในพระเยซูคริสต์ มันเกิดแล้ว มันเสร็จแล้ว มันเรียบร้อยแล้ว ท่านอยู่ตรงนั้นแล้ว ทำอย่างไรถึงจะได้เห็น ก็จงมองให้เห็นเถิด ทำอย่างไรท่านถึงจะได้รู้ ก็จงมองให้เห็นเถิด เปิดตาวิญญาณ แล้วมองให้เห็นเถิด อ้าว! เปิดตาวิญญาณเลย วิธีเปิดตาวิญญาณทำอย่างไร? ที่จะฝึกต่อไปนี้ ก็คือความจริงในถ้อยคำพระเจ้าทั้งหมด ท่านก็พยายามพูดตามผมไปเรื่อยๆ เหมือนกับพูดกับตัวเอง กลับไปบ้าน ท่านก็พูดให้ตัวเองฟังลักษณะอย่างนี้ …
“ขอบคุณพระเจ้า โดยพระเยซูคริสต์ ที่ทำให้ลูกเป็นอิสระ จากโทษของความบาป ขอบคุณพระเยซู ที่ชดใช้เวรกรรมให้กับลูก ขอบคุณพระเจ้า ที่ลูกได้เป็นลูกของพระองค์ ลูกขอบคุณพระเจ้า ลูกเชื่อว่าลูกเป็นวิญญาณที่ได้บังเกิดใหม่ ในพระเยซูคริสต์ พระเจ้าได้ให้ลูกตายพร้อมกับพระเยซูคริสต์ และชุบให้ลูกเป็นขึ้นจากความตาย พร้อมกับพระเยซูคริสต์ ลูกจึงได้เกิดใหม่ เป็นลูกของพระองค์ เป็นวิญญาณที่สะอาดหมดจด ไร้ตำหนิ ไร้โทษ และพระองค์ได้ประทานจิตใจใหม่ให้ลูกด้วย ลูกจึงเป็นวิญญาณที่มีความคิดจิตใจใหม่ ที่สะอาดบริสุทธิ์เหมือนพระเยซู เป็นลูกของพระองค์ และอยู่ในสวรรค์ร่วมกับพระเยซูคริสต์ ณ ขณะนี้แล้ว เพียงแต่ว่าลูกยังต้องอาศัยอยู่ในร่างกายเดิมนี้ เพื่อพระองค์จะสามารถใช้ลูกได้ ในการงานบนโลกใบนี้ แต่วันหนึ่งร่างกายที่จะต้องตายนี้ จะกลับไปสู่ดิน ตามโทษของความบาป จากบรรพบุรุษ คืออาดัม ณ วันนั้น วิญญาณของลูกและความคิดจิตใจของลูกจะออกจากร่างนี้ เตรียมไปรับร่างกายใหม่ ร่างกายสวรรค์ ที่พระองค์ทรงจัดเตรียมไว้ให้ เหมือนร่างกายของพระเยซู เต็มไปด้วยสง่าราศี เป็นความสว่าง ไม่มีการตาย ไม่มีความเจ็บปวด ไม่ต้องรับโทษใดๆ ไม่ต้องโศกเศร้า ไม่มีน้ำตาอีกต่อไป และลูกจะอยู่ในสวรรค์ ในร่างกายทิพย์นี้ ครอบครองร่วมกับพระเยซู อยู่ในสวรรค์ของพระองค์ที่เรียกว่าในพระคริสต์ตลอดชั่วนิจนิรันดร์ ขอบคุณพระเจ้าในพระคุณของพระองค์ ที่ทรงกระทำทุกสิ่งนี้ให้กับลูก ขอบคุณพระองค์ในนามพระเยซู เอเมน”
ขอพระเจ้าอวยพรครับ
************************