คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  10  มีนาคม  2024

เรื่อง “หนังสือเอเฟซัส” ตอน 35

โดย วราพร  คงล้วน

            วันนี้เรามาต่อหนังสือเอเฟซัส 6:9 …

        เอเฟซัส 6:9 “ผู้ที่เป็นนายจงปฏิบัติต่อทาสในทำนองเดียวกัน    อย่าข่มขู่เขาใน เมื่อรู้อยู่ว่าพระองค์ผู้ทรงเป็นองค์เจ้านายทั้งของเขาและของท่านนั้นอยู่ในสวรรค์ และพระองค์ไม่ทรงลำเอียงเข้าข้างใคร”

            คราวที่แล้วเราพูดถึงลักษณะการดำเนินชีวิตที่พระเจ้า บอกผ่านอาจารย์เปาโลว่าเมื่อเรามาเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว เราอยู่ในสถานะไหน? ก็ให้เราอยู่ในสถานะนั้น  อย่าคิดว่าพอเรามาเชื่อพระเจ้าปุ๊บ สถานะความเป็นอยู่ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ต้องเปลี่ยนไป หลายคนเข้าใจผิด คิดว่าเมื่อเราเชื่อพระเจ้าแล้ว พระเยซูคริสต์บอกว่าเราเป็นอิสระแล้ว เราไม่เป็นทาสของความบาปและความตายแล้ว แล้วก็นำเอาเรื่องนี้มาใช้ในชีวิตประจำวัน

            สมัยก่อนพระคัมภีร์ตรงนี้ มีการค้าทาสอยู่ มีคนที่ตกเป็นทาสของเจ้านายเยอะแยะมากมาย  แต่ถ้อยคำของพระเจ้าตรัสสอนว่า ถ้าท่านอยู่ในสถานะเป็นทาส ก็ให้เป็นทาสต่อไป  แต่ว่าให้ดำเนินชีวิตที่ดี ทำดีกับเจ้านายของตัวเอง  อย่าคิดว่าเมื่อเรามาเชื่อพระเจ้าแล้ว พระเจ้าจะทำให้เราไม่ได้กลายเป็นทาส

            แต่อีกนัยหนึ่ง คือถ้าพระเจ้าจะทำ พระองค์ทำได้ แต่ไม่ได้เป็นความต้องการของเราเองที่พยายามถีบตัวเองให้หลุดจากการเป็นทาส ฉะนั้น ให้เราอยู่ในสถานะอย่างนั้นแหละ  ตามที่พระเจ้าได้ให้ไว้กับเรา

            มาข้อที่ 10 เป็นข้อที่สำคัญมากๆ ในหนังสือจดหมายฉบับนี้ …

        เอเฟซัส 6:10 “สุดท้ายนี้จงเข้มแข็งในองค์พระผู้เป็นเจ้า  และในฤทธานุภาพยิ่งใหญ่ของพระองค์”

            ตรงนี้อาจารย์เปาโลบอกว่า “จงเข้มแข็งในองค์พระผู้เป็นเจ้า” หมายความว่ามันเป็นเรื่องของวิญญาณข้างใน ที่พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคสถิตอยู่ในเราแล้ว  ข้างในวิญญาณเราเข้มแข็ง ตัวเราเองจะอ่อนแอก็ไม่เป็นไร แต่ว่าให้รับรู้ความจริงว่าวิญญาณข้างในของเรา พระเจ้าเป็นผู้ประทานความเข้มแข็งให้กับพวกเราในการดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ข้อ 11 …

        เอเฟซัส 6:11 “จงสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า  เพื่อท่านจะยืนหยัดต่อสู้แผนการทั้งหลายของมารได้”

            ในหนังสือตรงนี้ อาจารย์เปาโลย้ำกับคนเอเฟซัส เพราะว่าช่วงนั้นจะมีการโกหกหลอกลวงเยอะแยะทุกรูปแบบ ที่ถูกส่งเข้ามาในคริสตจักรของพระองค์ ในขณะเดียวกัน ไม่เพียงแต่ในยุคเดิมเท่านั้น  ในยุคของเราปัจจุบันก็มีโอกาสที่จะถูกส่งข้อมูลที่มันไม่ได้เป็นไปตามความจริงในถ้อยคำของพระเจ้าเข้ามาในเราเหมือนกัน ฉะนั้น ผู้เชื่อทั้งหลายจำเป็นจะต้องสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า เพื่อเราจะได้ยืนหยัดต่อสู้แผนการทั้งหลายของมาร  มารมีแผนทำอะไร? พระคัมภีร์บอกเราแล้ว มารมา เพื่อลัก ฆ่า และทำลาย ลักเอาความจริงในถ้อยคำของพระเจ้าออกไปจากชีวิตของเรา ฆ่าเราโดยการส่งคำโกหกหลอกลวงเข้ามา ในสมองของเรา  เพื่อเราจะได้คล้อยตามมัน ทำลายทุกอย่างที่พระเจ้าต้องการให้เราเป็น ซึ่งจริงๆ เราเป็นอยู่แล้ว ตามที่ถ้อยคำของพระเจ้าบอก ทันทีที่เราบังเกิดใหม่ เราได้เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ เราได้เป็นผู้ชอบธรรม เราได้เป็นลูกของพระเจ้า เป็นทายาทร่วมกับพระเยซูคริสต์ เราได้นั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าร่วมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว แต่มารจะพยายามส่งข้อมูลเข้ามาในสมองของเราว่า …

            “ไม่จริงหรอก เรื่องเหล่านี้เรายังไม่ได้รับหรอก ต้องรอก่อน รอให้ตายจากโลกนี้ไป เราค่อยไปรับ”

            แต่ความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า คือทันทีที่เราบังเกิดใหม่ เราได้รับสิ่งเหล่านี้เรียบร้อยไปแล้ว เราได้เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเรียบร้อยไปแล้ว คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์เรียบร้อยไปแล้ว พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเข้ามาสถิตอยู่ในเราเรียบร้อยไปแล้ว ไม่ว่าเราจะรู้สึกหรือไม่รู้สึก ไม่ว่าเราจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจ แต่ความจริงในถ้อยคำของพระองค์มันเป็นอย่างนั้น ก็คือพระเจ้าเข้ามาสถิตอยู่ในเรา ทำไมพระเจ้าเข้ามาอยู่ในเราได้ ในขณะที่ร่างกายเราอยู่บนโลกใบนี้  ยังอยู่ภายใต้กฎของความบาปและความตายอยู่ พระเจ้าผู้บริสุทธิ์ สูงสุด ยิ่งใหญ่  ทำไมพระองค์จึงสามารถเข้ามาสถิตอยู่ในร่างกายของมนุษย์ได้ พระคำของพระองค์บอกว่าพระเจ้าได้ทรงชำระร่างกายของเรา ซึ่งร่างกายที่ยังอยู่ภายใต้ความบาปและความตายอยู่นี้ ที่วันหนึ่งจะต้องตายจากไป  แต่พระเจ้าทรงชำระให้สะอาดบริสุทธิ์  จนกระทั่งสามารถที่จะเป็นวิหารของพระเจ้าได้ เป็นที่สถิตของพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้

            ถ้าร่างกายเรายังสกปรกอยู่ พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเข้ามาอยู่ไม่ได้ ถ้าพระองค์เข้ามาอยู่ปุ๊บ เราตายทันที จำได้ใช่ไหมกฎพระคัมภีร์เดิม มนุษย์เข้าใกล้พระเจ้าไม่ได้ เข้าใกล้ปุ๊บ ตายทันที นี่คือสิ่งที่มันเกิดขึ้นจริง แต่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ หลังจากที่พวกเราได้บังเกิดใหม่แล้ว ก็คือเราได้รับวิญญาณใหม่ ซึ่งพระเจ้าเปลี่ยนให้เราใหม่เลย เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ ความคิดจิตใจใหม่ ที่ถูกเปลี่ยนเหมือนพระเยซูคริสต์ด้วย ร่างกายที่ยังเป็นร่างกายเดิม แต่ถูกชำระให้สะอาดบริสุทธิ์ ให้พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเข้ามาสถิตอยู่ในเราได้ เราอยู่ในพระคริสต์ พระคริสต์อยู่ในเรา นี่คือความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า

            ฉะนั้น ระบบของโลกนี้ ผ่านทางผีมารซาตานที่มาลัก ฆ่าและทำลาย พยายามที่จะส่งข้อมูลมาบอกเราว่าไม่จริงหรอก พระเจ้าไม่สามารถสถิตอยู่กับเราได้ ถ้าเผื่อเราทำบาป ทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง พระเจ้าไม่อยู่กับเราแน่ๆ  พระเจ้าก็จะลอยไปจากชีวิตของเรา  ซึ่งความเป็นจริง คือมันโกหกเรา ทำให้เรากลัวที่จะเข้ามาใกล้พระเจ้า ซึ่งความเป็นจริงแล้ว เราอยู่ใกล้พระเจ้าอยู่แล้ว เรากับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน ไม่ว่าผู้เชื่อจะทำผิดแค่ไหนก็ตาม  พระเจ้ายังคงสถิตอยู่ในท่าน นี่คือความจริง ในขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เมื่อเราบังเกิดใหม่แล้ว พระเจ้าก็สอนเราว่าให้เราดำเนินชีวิตให้สมกับที่เราได้บังเกิดใหม่ ก็คือสมกับที่เราเป็นลูกของพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว ให้ทำตัวให้ดีๆ หน่อย  แต่ไม่ว่าเราจะทำตัวได้ดีหรือไม่ดีขนาดไหนก็ตาม  พระเจ้าก็ยังคงรับเราเป็นลูกของพระองค์ เพราะการเป็นลูกของพระเจ้าไม่ได้เกิดจากการประพฤติดีของเรา  ไม่เกี่ยวอะไรกับการประพฤติเลย  แต่มาจากความเชื่อ  เชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเราบนไม้กางเขน  เชื่อในพระสัญญาของพระเจ้า  เชื่อในพระโลหิตไถ่ของพระองค์ว่าชำระล้างความผิดบาปของเราเรียบร้อยไปแล้ว ตั้งแต่บาปอดีต บาปปัจจุบัน และบาปในอนาคตข้างหน้า ที่เรามีโอกาสทำอีก เราปฏิเสธไม่ได้เลย มีใครกล้าที่จะยกมือบอกว่าหลังจากเชื่อพระเจ้า เราไม่เคยทำผิดเลย โกหก ไม่จริง พระเยซูบอกว่าแค่คิดไม่ดีก็บาปแล้ว หรืออะไรก็ตามที่เราคิดว่าดี แล้วเราไม่ทำ ก็บาปแล้ว ถ้าใช้กฎเดิม คือพระคัมภีร์เดิม มนุษย์ไม่สามารถหลุดพ้นได้ เพราะทำผิดครั้งเดียว ถือว่าผิดหมด ต่อให้มนุษย์จะทำดีขนาดไหน? ทำดีได้ 99.99% ทำบาป 0.000001% ท่านก็บาปแล้ว  ตายลูกเดียว

            ฉะนั้น มนุษย์ไม่สามารถที่จะช่วยเหลือตัวเองให้หลุดพ้นจากความบาปได้ ไม่สามารถเข้าสวรรค์ได้ ด้วยการประพฤติดีของมนุษย์เอง  นี่คือเหตุผลหนึ่งที่พระเยซูคริสต์ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วเป็นมนุษย์ที่ไม่มีบาปด้วย เป็นมนุษย์ที่บริสุทธิ์ สะอาด ไม่มีเชื้อของบาปอยู่เลย แล้วพระองค์ยอมสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน เพื่อเราทั้งหลายจะได้สามารถตายพร้อมกับพระองค์ ถ้าวิญญาณเก่าที่เป็นบาปของเราไม่ตาย เราก็ไม่สามารถบังเกิดใหม่ได้

            ฉะนั้น วิญญาณบาปของเราได้ตายพร้อมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว จะบอกว่าวันที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดก็ไม่ได้นะ เพราะจริงๆ พระเยซูคริสต์ทำเรียบร้อยเมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว  คือทุกอย่างสำเร็จแล้ว  เพียงแต่ว่าเรารับรู้ความจริงเมื่อไรก็ตาม เราก็จะได้รับผลตรงนั้นทันที ซึ่งพระเจ้าทำให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

            ตัวเก่าที่เป็นบาปของเราได้ตายไปพร้อมกับพระเยซูคริสต์แล้ว ด้วยพิธีบัพติศมา ก็คือเข้าไปเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ ถูกฝังพร้อมกัน แล้วเมื่อพระเยซูคริสต์ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย พวกเราทุกคนก็ได้เป็นขึ้นมาจากความตายด้วย ภาษาพระคัมภีร์ใช้คำว่าบังเกิดใหม่ เข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้า  เข้ามาเป็นพลเมืองของสวรรค์ เข้ามาเป็นลูกของพระเจ้า เป็นทายาทร่วมกับพระเยซูคริสต์ นี่คือความจริงทั้งหมด ในโลกวิญญาณที่พระเจ้าเขียนไว้ว่าพระพรนานัปการ พระเจ้า พระเยซูคริสต์ได้กระทำให้กับพวกเราเรียบร้อยไปแล้ว ผู้เชื่อทั้งหลาย หรือมนุษยชาติทั้งหลาย มีหน้าที่ทำอย่างเดียว คือเดินเข้ามารับเอาของขวัญนี้ ไปเป็นของเรา พระเยซูให้เป็นของขวัญ เป็นพระคุณ ให้เราเปล่าๆ โดยไม่เกี่ยวอะไรกับการทำดี ทำไม่ดีอะไรของเราเลย ไม่เกี่ยวกัน

            หลังจากที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้า  พระเจ้าก็ยังไม่บังคับเราอีก แต่พระเจ้านำเสนอ บอกกับเราว่าเมื่อเราได้บังเกิดใหม่แล้ว เมื่อเราได้เป็นผู้สะอาดบริสุทธิ์เหมือนพระเจ้าแล้ว เมื่อเราได้เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว ก็ให้เราดำเนินชีวิตให้สมกับที่เราได้เป็นผู้ชอบธรรมเหมือนพระเจ้าแล้ว  อันนี้เป็นการนำเสนอ หมายความว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์  จะเป็นผู้ประกอบกิจอยู่ในเรา แล้วเป็นผู้ให้กำลังเรา ที่เราจะสามารถพัฒนาชีวิตของตัวเราเองให้ดำเนินชีวิตสอดคล้องกับความเป็นจริง หรือสอดคล้องกับธรรมชาติใหม่ ที่พระเจ้าได้เปลี่ยนเราเรียบร้อยไปแล้ว จะมากหรือน้อยไม่เป็นไร ให้เราพัฒนาไปเรื่อยๆ รับรู้ความจริงไปเรื่อยๆ เราก็จะสามารถพัฒนาความเป็นเหมือนพระเจ้าได้เพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ ข้อที่ 12-13 บอกว่า …

        เอเฟซัส 6:12-13 “¹² เพราะเราไม่ได้ต่อสู้กับเนื้อหนังและเลือด แต่ต่อสู้กับเหล่าเทพผู้ครอง เทพผู้ทรงอำนาจ เทพผู้ทรงเดชานุภาพของโลกอันมืดมนนี้ และต่อสู้กับเหล่าวิญญาณชั่วในย่านฟ้าอากาศ ¹³ ฉะนั้น จงสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า เพื่อท่านจะยืนหยัดรับมือได้ เมื่อถึงวันอันชั่วร้าย และหลังจากท่านได้ผ่านทุกอย่างแล้ว ท่านก็ยังยืนหยัดอยู่ได้”

            เราจะยืนหยัดอยู่ได้ ก็ต่อเมื่อเรารับรู้ความจริงว่าพระเจ้าสถิตอยู่ในเรา ฉะนั้น มารซาตานส่งข้อมูลการโกหกหลอกลวง ทุกรูปแบบ มันจะส่งเข้ามาตลอดเวลา ที่ความคิดของเรา ฉะนั้น ความคิดของมนุษย์ คือสนามรบ หรือจะเรียกว่าเป็นศูนย์บัญชาการรบของมนุษย์คนนั้น ฉะนั้น หน้าที่ของมารที่ทำงานผ่านใครก็ได้ ที่เราอ่านเมื่อกี้ เทพผู้ครอง ศักดิเทพ อิทธิเทพ เทพผู้มีอำนาจ ก็คือสิ่งเหล่านี้เขาทำผ่านมนุษย์ ส่งข้อมูลมา ให้เราเชื่อตามมัน ฉะนั้น ตรงความคิดของเรา ถ้าเราคล้อยตามมัน เราก็จะประพฤติตามมันด้วย แต่ถ้าเรามีถ้อยคำแห่งความจริงของพระเจ้า  เรียกว่ายึดพื้นที่ในความคิดของเรา เมื่อไร? เราก็จะทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า  เราก็จะเป็นผู้ชนะ การรบตรงนี้ ไม่ใช่เป็นการรบว่าเราต้องไปสู้รบปรบมือ ทะเลาะวิวาทกับคนอื่น ไม่เกี่ยวกัน ตรงนี้ แค่เรารู้ความจริงแล้ว เราไม่ยอมมัน

            สมัยก่อน  ถ้าเรายังไม่เชื่อพระเจ้า เราไม่ยอมมัน ก็ต้องยอม นึกออกไหม? เราไม่มีกำลังพอ ที่จะต่อต้านขัดขืน ไม่มีกำลังพอที่จะพยายามทำสิ่งที่เราเรียกว่าทำความดีได้ ทำดีเดี๋ยวก็ล้ม เดี๋ยวก็ทำชั่ว แต่เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเจ้าปุ๊บ สิ่งที่มันไม่เหมือนกัน คือเรามีพระเจ้าอยู่ในเรา  เรามีพลังอำนาจเพียงพอที่จะต่อต้านมัน คือไม่ยอมมัน คำว่า “ต่อต้าน” คือไม่ยอม ไม่ใช่ต่อต้าน โดยการไปถือดาบ ถือปืน ไปไล่วิ่ง ไม่ใช่ ต่อต้านด้วยวิธีไม่ยอม คำว่า “ไม่ยอม” หมายความว่าเราสามารถยืนอยู่ตรงที่ที่พระเจ้าบอกเราว่าเราเป็นใครในพระเยซูคริสต์ ข้อที่ 14 บอกว่า …

        เอเฟซัส 6:14 “ด้วยเหตุนี้  จงยืนหยัดมั่นคง โดยคาดเอวด้วยเข็มขัดแห่งความจริง สวมเสื้อเกราะแห่งความชอบธรรม”

            ความจริงเรื่องอะไร? ความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า  ความจริงที่พระเจ้าบอกเราเป็นใครแล้วในพระเยซูคริสต์ ความจริงที่พระเยซูคริสต์บอกเราว่าทันทีที่เราบังเกิดใหม่ พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเข้ามาสถิตอยู่ในเรา ความจริงที่ว่า ณ เวลานี้ เรากับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน  และพระเยซูอยู่ที่ไหน? เราอยู่ที่นั่นด้วย  พระเยซู ณ เวลานี้ นั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า  เราก็นั่งอยู่ที่นั่นด้วย ในโลกวิญญาณ นี่คือความจริง

            “สวมเสื้อเกราะแห่งความชอบธรรม” ในหนังสือเอเฟซัส อาจารย์เปาโลพยายามพูดให้คนในยุคนั้นได้เข้าใจ คนยุคนั้น ไม่เหมือนยุคนี้ ยุคนี้ถ้าเราจะสู้กัน เราจะฆ่าใครสักคน เราก็เอาปืนยิง ไม่อย่างนั้น เราก็ปล่อยจรวดปรมาณู แต่ว่าในยุคของเอเฟซัสตอนนี้ เขาสู้รบแบบโบราณ คือใส่ชุดเกราะ เวลาศัตรูยิงธนูมา ก็มีโล่ป้องกัน  ฉะนั้น เป็นภาพที่ให้เห็นชัดเจนว่ามันเป็นการสู้รบ แต่เป็นการสู้รบในโลกวิญญาณ

            ความชอบธรรมที่เราได้รับเรียบร้อยไปแล้ว  ใส่เข้าไปในร่างกายของเรา  เพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูยิงธนูเข้ามาใส่เราได้ ป้องกัน ในขณะที่โลกนี้ ผ่านทางผีมารซาตานนั่นแหละ ส่งข้อมูลแห่งการโกหกหลอกลวง เข้ามาที่ความคิดของเรา  เหมือนยิง การโกหกหลอกลวงเข้ามา เราอย่านิ่งเฉย ยิงกลับไป ด้วยถ้อยคำของพระเจ้า  ถ้าเขาโกหกเราว่าตอนนี้ เราเป็นผู้เชื่อแล้วใช่ไหม? เราบอกว่าพระเจ้าสถิตอยู่ในเรา  พระเจ้าจะสถิตอยู่ในเราได้อย่างไร? ถ้าพระเจ้าอยู่ในเรา ทำไมเรายังทำบาปอยู่ นั่นแหละ คือการโกหกแล้ว เราก็เริ่มสงสัย …

            “จริง ถ้าพระเจ้าอยู่ในฉัน ฉันทำบาปได้อย่างไร? มันไม่น่าเป็นไปได้”

            แต่ความเป็นจริงที่ถ้อยคำของพระเจ้าบอกว่าตัวตนแท้ๆ ของเรา ที่บังเกิดใหม่แล้ว เราไม่ได้ทำบาปเลย แต่ที่เราทำบาป เพราะเราถูกหลอก มันเป็นปรสิต ไม่ใช่ตัวเรา มันหลอกให้เราไปคล้อยตามมัน ทำบาป ทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับพระเจ้า ฉะนั้น เรายังคงยืนกรานเหมือนเดิม ในขณะที่เราทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แล้วโลกนี้พยายามส่งข้อมูลเข้ามาในความคิดของเราว่า …

            “พระเจ้าไม่รักเธอแล้ว เธอแย่แน่เลย ถ้าเธอจากโลกนี้ไป เธอไม่ได้ขึ้นสวรรค์แน่ๆ เลย นิสัยแบบนี้ ทำโน่นก็ไม่ดี ทำนี่ก็ไม่ดี”

            เราทำอย่างไร? เขายิงธนูมาใช่ไหม? เราเอาโล่ป้องกัน โล่ คือความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า แล้วเราก็ยิงธนูกลับไปเลย  เราไม่ต้องเกรงใจนะ ยิงกลับไปเลยว่า …

            “ฉันไม่เชื่อแกหรอก  เพราะพระเจ้าบอกฉันว่าอย่างนี้”

            เราควรจะเชื่อพระเจ้า หรือเราควรจะเชื่อคำโกหกหลอกลวง

            “พระเจ้าบอกว่าฉันเป็นผู้ชอบธรรม พระเจ้าบอกว่าฉันเป็นลูกที่รัก เป็นดังแก้วตาดวงใจของพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว พระเจ้าบอกว่าพระเจ้าอยู่ในฉัน  พระเจ้าจะคอยดูแลฉัน นำพาย่างเท้าของฉัน แม้บางครั้ง ฉันอาจจะหลงไปเชื่อฟังแก ไปทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ฉันก็ลุกขึ้นมาใหม่ เพราะว่าการทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ไม่สามารถเปลี่ยนสถานะการเป็นลูกของพระเจ้าของฉันไปได้  ฉันยังคงเป็นลูกของพระเจ้าเหมือนเดิม  ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย พระเจ้าไม่ทิ้งฉัน ไม่ว่าฉันจะทำอะไร พระเจ้าอยู่ในฉัน” นี่คือความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า

            แล้วเมื่อเรายืนหยัดอยู่ตรงนี้ปุ๊บ เราจะสามารถทำลายป้อมปราการของผีมารซาตานผ่านทางมนุษย์ส่งข้อมูลเข้ามาในความคิดของเรา  ดังนั้น ข้อมูลเหล่านี้มันสามารถผ่านทางบุคคล หรือสามารถผ่านทางคริสเตียนด้วยกัน ด้วยซ้ำไป สามารถผ่านทางคนที่ไม่เชื่อ ผ่านทางข่าวสารต่างๆ  ที่เราไปเสพมัน ก็คือเราไปอ่านข่าวสาร อ่านข้อมูลอะไรก็ตามที่ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงที่พระเจ้าบอกเรา เราปฏิเสธไปเลย ไม่ต้องรับ ยืนหยัดในความจริง ในถ้อยคำของพระเจ้า ที่บอกว่า ณ เวลานี้ เราเป็นใครแล้วในพระเยซูคริสต์ แล้วไม่ต้องกังวลว่าเมื่อเราทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง หลังความตาย เราจะไม่รอด  เราจะไม่สามารถไปอยู่สวรรค์กับพระเจ้าได้ อันนั้น เขาก็โกหกเราอีก เพราะว่าพระเจ้าบอกเราว่าเราอยู่ที่สวรรค์ ตั้งแต่ขณะนี้แล้ว ตอนที่เราตัวเป็นๆ อยู่นี้  เราก็อยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า ร่วมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว นี่คือความจริง

            ฉะนั้น ความจริงเหล่านี้ จะสามารถช่วยเรา ผู้เชื่อทั้งหลายที่จะผ่านพ้นการโกหกหลอกลวงทุกรูปแบบ ที่ถูกส่งเข้ามาในสมอง หรือในความคิดของเรา  ข้อ 15 …

        เอเฟซัส 6:15 “สวมรองเท้า   ที่ทำให้พร้อมประกาศข่าวประเสริฐแห่งสันติสุข”

            ตรงนี้หลายคนกำลังเข้าใจผิด คิดว่าอาจารย์เปาโลกำลังสอนว่าเมื่อเราเชื่อพระเจ้าแล้ว เราต้องสวมรองเท้าแล้วออกไปประกาศข่าวดีของพระเจ้านะ ต้องออกไปทำนะ แล้วบางคนเอาข้อพระคัมภีร์ข้อหนึ่ง ที่อาจารย์เปาโลเป็นคนพูดไว้ว่า …

            “ข้าพเจ้าต้องประกาศ วิบัติแก่ข้าพเจ้า ถ้าข้าพเจ้าไม่ประกาศข่าวประเสริฐ”

            เอาข้อพระคัมภีร์ข้อนี้มาขู่คริสเตียน  ทำให้ทุกคนตกใจ  แย่แล้ว ถ้าฉันไม่ประกาศ  ฉันตายแน่ๆ เลย  เป็นวิบัติแน่ๆ เลย พี่น้อง เวลาเราอ่านถ้อยคำของพระเจ้า เราต้องอ่านบริบทให้ดีๆ  อ่านว่าถ้อยคำตรงนี้ พระเจ้ากำลังพูดกับใคร? แล้วอยู่ในช่วงเวลาไหน?  อย่างไร?  ตามถ้อยคำพระเจ้าพูดกับเราทุกคนหรือ? ไม่ใช่ แต่ถ้อยคำที่พระเจ้าพูดกับพวกเราทุกคน มีอยู่ในหนังสือยอห์น 3:16-18 นั่นพูดกับพวกเราทุกคน …

            “ใครก็ตามที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ เขาจะได้รับชีวิตนิรันดร์” นี่พูดกับทุกคนนะ  ทุกคนจะได้หมด ถ้าเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เขาจะได้รับความรอด ทุกคนได้เหมือนกัน แล้วถ้าใครไม่เชื่อ เขาก็อยู่ในการพิพากษาอยู่แล้ว  สำหรับคนที่เขาไม่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด พระเจ้าไม่ต้องทำอะไรเขาเลย เขาอยู่ในความพินาศอยู่แล้ว เพราะว่ามนุษย์ทุกคนอยู่ในการพิพากษาของพระเจ้า สืบเนื่องจากบรรพบุรุษของเรา คืออาดัม ฉะนั้น มีทางเดียวเท่านั้น ที่มนุษย์จะหลุดพ้นจากการถูกพิพากษาลงโทษ ก็คือมาย้ายที่อยู่ใหม่ ย้ายจากอยู่ในอาดัมเข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ ก็คือย้ายจากการพึ่งพาการกระทำดีของตัวเราเอง มาพึ่งพาในการกระทำของพระเยซูคริสต์ ข่าวดีของพระเจ้ามีแค่นั้นเอง

            ฉะนั้น คำว่า “วิบัติแก่ข้าพเจ้า ถ้าข้าพเจ้าไม่ประกาศข่าวประเสริฐ” บริบทตรงนี้ พระเจ้าพูดกับอาจารย์เปาโลคนเดียว แล้วอาจารย์เปาโลถูกสั่งให้ไปประกาศกับคนต่างชาติ ซึ่งการประกาศกับคนต่างชาติในยุคนั้น  ยุคต้นๆ หลังจากที่พระเยซูคริสต์ได้เป็นขึ้นมาจากความตาย  ยังอยู่ในการข่มเหงทุกรูปแบบ ซึ่งชาวยิวจะข่มเหงคริสเตียนมากๆ ใครที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ เขาบอกว่าพวกนี้กบฏกับพระเจ้า เขาไม่เชื่อว่าพระเยซูคริสต์ คือผู้นั้นแหละ ที่พระเจ้าส่งมาเป็นพระผู้ช่วยให้รอด  ฉะนั้น เขาจะคอยต่อต้านตลอดเวลา คนที่ต่อต้านหนักที่สุด คืออาจารย์เปาโลเองนั่นแหละ ต่อต้านทุกรูปแบบ แต่วันที่อาจารย์เปาโลได้เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ คือจะว่ากัน พระเจ้าเปิดตาใจให้อาจารย์เปาโลเห็นความจริงว่าความจริงแล้ว พระเจ้าได้ทำอะไรกับมนุษยชาติเรียบร้อยไปแล้ว ก็คือเป็นแผนการที่พระเจ้าบอกไว้ตั้งแต่มนุษย์ล้มลงในความบาป พระเจ้าบอกว่าเราจะส่งพระผู้ช่วยให้รอดมาให้กับมนุษยชาติ

            ฉะนั้น เมื่ออาจารย์เปาโลเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ปุ๊บ  พระเยซูสั่งอาจารย์เปาโลคนเดียว อัครทูตคนเดียวเท่านั้น ที่ถูกสั่งให้ไปประกาศกับคนต่างชาติ ส่วนสาวกคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นเปโตร ยากอบ ยอห์น พระเยซูคริสต์ให้เขาประกาศกับคนยิว  แล้วอาจารย์เปาโลก็พูดความจริงตรงที่ว่าจริงๆ แล้วข่าวดีของพระเจ้า พระเจ้าต้องการให้มาถึงคนยิวก่อน คือประกาศกับคนยิวก่อนเลย แต่เพราะคนยิวไม่เชื่อ พระเจ้าก็บอกว่าไหนๆ ไม่เชื่อ เอาไว้ก่อน งั้นข่าวดีนี้ให้ไปถึงคนต่างชาติ แล้วหลังจากนั้นค่อยมาประกาศใหม่ คนยิวจะรับเชื่อหรือไม่รับเชื่อนั่นอีกเรื่องหนึ่ง ไม่รู้ แต่ว่าข่าวดีของพระเจ้า จะถูกประกาศออกไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก ก็คือคนต่างชาติ ซึ่งคนยิวดูถูกเหยียดหยามมาก คนยิวถือว่าคนต่างชาติเป็นเหมือนหมู เป็นเหมือนหมา ก็คือไม่สามารถมาเทียบระดับกับเขาได้เลย  เขาโกรธมากที่อาจารย์เปาโลประกาศว่าข่าวดีของพระเจ้าจะถูกประกาศไปถึงคนต่างชาติ  แล้วอาจารย์เปาโลก็ไปประกาศจริงๆ กับคนที่ไม่ใช่ยิว อาจารย์เปาโลจากการที่เป็นคนที่คนยิวนับหน้าถือตา กลายเป็นว่าเป็นศัตรูกัน คนยิวไล่ล่าฆ่าอาจารย์เปาโลทุกเวลา ฉะนั้น อาจารย์เปาโลเสี่ยงมาก เสี่ยงกับความตายทุกวัน มีถ้อยคำที่อาจารย์เปาโลเขียนไว้ว่า …

            “ข้าพเจ้าตายทุกวัน” ก็คือมีโอกาสได้ตายทุกวัน เจอแจ็กพอร์ต โดนฟันตายเลย  เพราะว่าในยุคนั้น คนยิวเขาโกรธอาจารย์เปาโลมากๆ แต่ว่าทุกครั้งที่อาจารย์เปาโลประกาศข่าวดีของพระเจ้า อาจารย์เปาโลก็ยังพูดเหมือนเดิม

            “ข้าพเจ้าถูกเรียกมาให้ไปประกาศกับคนต่างชาติ”

            น้ำพระทัยของพระเจ้า คือพระเจ้าต้องการให้คนต่างชาติได้มีโอกาสเข้ามารับข่าวดีของพระเจ้า เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับชาวยิว ก็คือเป็นพลเมืองของพระเจ้า  เหมือนกับชาวยิวเลย ยิ่งไม่ไหว  โกรธ มันไม่ได้ คือคนต่างชาติจะมาเป็นระดับเดียวกันกับเราไม่ได้เลย แต่ความจริง คือพระเจ้ากำหนดไว้อย่างนั้นแล้ว แล้วอาจารย์เปาโลก็ไม่ได้สนใจ ท่านไม่ชอบ ก็ไม่ใช่เป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันไม่ประกาศ ต่อให้ท่านไม่ชอบ เรื่องท่าน ท่านจะฆ่าเรา ก็เรื่องท่าน มีปัญญาฆ่า ก็มาฆ่าไปเลย  ถ้าพระเจ้าไม่อนุญาต ให้ใครคนหนึ่งคนใดตาย ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้นะ  เหมือนกับที่พระเยซูบอกว่า …

            “นกกระจาบ 2 ตัว เขาซื้อบาทเดียวนะ แต่ถ้าพระเจ้าไม่อนุญาต ไม่มีใครยิงนกตัวนั้นตายได้เลย”

            พระเยซูกำลังพูดอะไร? กำลังบอกความจริงว่าทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า พระเจ้าได้เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว  แต่สิ่งที่พระเจ้าทำ คือพระเจ้าไม่บังคับ เราอยากให้พระเจ้าบังคับเรามากๆ เลย แต่พระเจ้าไม่บังคับ ถ้าพระเจ้าบังคับเรา เราก็ทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้าทุกอย่าง พระเจ้ากดรีโมตให้เราเชื่อฟังๆ จงเชื่อฟัง เราก็ตามนั้น เหมือนหุ่นยนต์ เราก็โอเคๆ เชื่อฟังๆ แต่พระเจ้าไม่ทำอย่างนั้น พระเจ้าให้อิสระเสรีภาพกับมนุษย์ทุกคน ตั้งแต่อดีต อาดัมเอวา จนถึงทุกวันนี้ เราผู้เชื่อ แม้เราถูกซื้อด้วยชีวิตของพระเยซูคริสต์ ซึ่งจริงๆ เราไม่สามารถหือได้เลย  ชีวิตเราไม่มีแล้ว พระเยซูคริสต์เป็นเจ้าของชีวิตเรา แต่พระเจ้าก็ยังคงความเป็นพระองค์เอง  ก็คือให้อิสรภาพกับมนุษย์ กับผู้เชื่อ ให้ตัดสินใจว่ามนุษย์คนนั้น เมื่อเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว เขาจะเชื่อฟังพระองค์หรือไม่?  หรือเขาจะดื้อกับพระองค์ ดื้อกับพระองค์ ก็คือรับข้อมูลจากข้างนอก  คำโกหก หลอกลวงที่ถูกส่งเข้ามา แล้วก็คล้อยตามมัน  หรือจะรับข้อมูลจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่อยู่ข้างในผู้เชื่อเหล่านั้น แล้วก็คล้อยตามที่พระเจ้าบอก

            ฉะนั้น สนามรบที่สำคัญที่สุดของมนุษย์ คือความคิด ถ้าความคิดเราจดจ่ออยู่ที่พระเจ้า เราก็จะดำเนินชีวิตคล้อยตามพระเจ้า ให้สมกับที่เราเป็นบุตรที่รักของพระองค์ เราก็จะสามารถสำแดงความเป็นจริง หรือตัวตนแท้ๆ ของเรา ออกไปได้มากขึ้นๆ ทุกวัน แต่ถ้าเรายอมระบบของโลกนี้  การโกหก หลอกลวงทุกรูปแบบ ส่งเข้ามาในความคิดของเรา แล้วเราคล้อยตาม เราก็จะทำตามระบบของโลกนี้เช่นเดียวกัน  แต่ว่าถ้าเราเผลอทำตาม ยังคงบอกว่าไม่เป็นไร เพราะว่าพระเจ้ายกโทษให้กับเราทั้งหมดเรียบร้อยไปแล้ว  ไม่ต้องมาขออภัยนะ  วิญญาณของเราเป็นเหมือนพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว ฉะนั้น เวลาเราทำไม่ถูกต้อง พระเจ้าเป็นผู้ควบคุม 2 กฎใช่ไหม?  กฎทั้งวิญญาณ กฎทั้งบนโลกใบนี้ ถ้าเราทำไม่ถูกต้องตามน้ำพระทัยของพระองค์ มันก็จะมีกฎของโลกนี้ พิพากษาเราเอง

            ฉะนั้น หลังจากที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ถ้าเราอ่านพระคัมภีร์ในจดหมายฝาก เขียนคำว่าพิพากษาเมื่อไร? ถ้าเป็นเรื่องของร่างกายบนโลกใบนี้  เราจะถูกพิพากษา เพราะว่าเราทำสิ่งที่ไม่ดี คนที่พิพากษาเรา คือคนรอบข้างนั่นแหละ  พิพากษาอย่างไร? …

            “เป็นคริสเตียนทำไมถึงนิสัยอย่างนี้ ไหนบอกว่าพระเจ้าเป็นความรักไง ขี้เหนียวจังเลย  ไม่เห็นมีความรักเลย  เจอใครก็ด่าอย่างเดียวเลย”

            นั่นแหละ เราถูกพิพากษาไปแล้ว ใช่ไหม? ถูกต้องไหม?  แต่คำว่า “พิพากษา” ไม่เกี่ยวกับวิญญาณของเรา วิญญาณเราจะไม่ถูกพิพากษาใดๆ เลย เพราะว่าวิญญาณเราได้ถูกเปลี่ยนใหม่ สะอาด บริสุทธิ์เหมือนพระเจ้าแล้ว ฉะนั้น เวลาเราอ่านพระคัมภีร์ เราคิดให้ดีๆ  อย่าให้ถูกหลอกว่าเราเป็นผู้เชื่อแล้ว วิญญาณเรายังสามารถถูกพิพากษาอีก  ไม่จริง เป็นคำโกหก และหลอกเราด้วย  แล้วผู้เชื่อหลายคนหลงเชื่อด้วย กลัวลานเลย …

            “แย่แล้วๆ  ถ้าเราตายไป เรายังจะรอดไหม? วิญญาณเราจะต้องไปยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของพระเจ้าไหม?  เรายังต้องให้พระเจ้าพิพากษาว่า ‘เราไม่รู้จักเจ้านะ ทิ้งเจ้าไป’”

            เป็นอย่างนั้นไหม?  ไม่จริง พระเจ้ารู้จักเราตั้งแต่เราอยู่บนโลกใบนี้แล้ว ถ้าเราเปิดใจต้อนรับพระเยซู เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ถ้าเราได้บังเกิดใหม่ พระเจ้าพระเยซูคริสต์รู้จักเรา  ทำไมเราถึงรู้ว่ารู้จัก เพราะว่าพระเจ้าเข้ามาอยู่ในเราไง ถ้าไม่รู้จัก จะเข้ามาได้อย่างไร? นึกออกไหม? พระเจ้าบอกว่าเราเคาะที่ประตูใจของเจ้า ถ้าใครก็ตามเปิดประตูออก เราจะเข้าไปอยู่กับผู้นั้น  เราจะรับประทานอาหารร่วมกับเขา แล้วเขาจะรับประทานอาหารร่วมกับเรา  หมายความว่ารู้จักคุ้นเคย เราเคยอยู่ดีๆ ไปบ้านคนแปลกหน้า แล้วก็ไปกินข้าวกับเขา มีไหม? ไม่มีนะ เราจะไปบ้านใคร?  ไปทานข้าวด้วยกัน เราต้องรู้จักมักจี่ ไม่ใช่รู้จักอย่างเดียว รู้จักเฉยๆ เราก็ยังไม่ไปทานข้าวด้วย มันยังไม่สนิท แต่ถ้าเมื่อไรที่เราไปทานข้าวบ้านใคร? แปลว่ามันสนิทน่าดูเลย เรายอมที่จะไปทานข้าวกับเขา  ไม่อย่างนั้น วางตัวไม่ถูก

            ภาพเดียวกัน พระเจ้าเข้ามาอยู่ในเรา รู้จักมักจี่เรา ตั้งแต่เราอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เมื่อเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด

            ฉะนั้น เมื่อพระเจ้าเข้ามาอยู่ในเรา  เราอยู่ในพระองค์ เรากับพระเยซูคริสต์เป็นหนึ่งเดียวกันปุ๊บ จะมีอะไรไหมบนโลกใบนี้ ที่จะสามารถพรากเราไปจากความรักของพระเจ้าได้ หรือว่าหลังความตาย เราต้องไปยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของพระเจ้า  เพื่อถูกพิพากษาอีกหรือ?  มันไม่ใช่แน่นอน ถ้าผู้เชื่อถูกหลอกว่าหลังความตาย เราต้องไปยืนอยู่หน้าบัลลังก์การพิพากษาจากพระเจ้า พระบิดา เพราะว่าหลังจากที่เราเชื่อพระเจ้าแล้ว  ผิดเล็ก ผิดน้อย ผิดฝอย ผิดอะไรเยอะแยะมากมายเลย เราต้องไปยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ แปลว่าถ้าเรายืนอยู่ตรงนั้น พระเยซูต้องไปยืนกับเราด้วย  ต้องไปถูกพิพากษาด้วย  แล้วมันจริงไหม? ที่พระเยซูคริสต์ต้องถูกพิพากษาด้วย พี่น้องแค่คิดง่ายๆ เลย มันเป็นไปไม่ได้  เพราะพระเยซูคริสต์ พระองค์เป็นพระเจ้า  พระองค์เป็นผู้บริสุทธิ์ พระองค์ไม่เคยทำบาป แล้วพระองค์ยอมที่จะเป็นคนบาป  เพื่อเรา  ตายเพื่อเรา นี่คือภาพที่เราจำเป็นจะต้องรับรู้ความจริง แล้วความจริงตรงนี้แหละ  จะทำให้เราเป็นไท

            ฉะนั้น การสวมรองเท้า พร้อมที่จะประกาศข่าวประเสริฐแห่งสันติสุข หมายความว่าการดำเนินชีวิต เวลาเราดำเนินชีวิต เราจะออกไปข้างนอก เราเดินเท้าเปล่าได้ไหม? ไม่ได้ เราก็ต้องใส่รองเท้า อยู่ข้างในบ้าน เรายังต้องใส่รองเท้าเลย

            การดำเนินชีวิตของเรา ในแต่ละวัน ให้ชีวิตของเราได้ประกาศข่าวประเสริฐแห่งความรอดของพระเยซูคริสต์ หรืออีกนัยหนึ่งที่พระคัมภีร์บอกว่าท่านทั้งหลายเป็นตัวหนังสือของพระเยซูคริสต์ ซึ่งท่านเดินไปไหน? คนอื่นสามารถอ่านออกเลยว่านี่ใช่เลย เป็นลูกพระเจ้า แล้วคำที่พระเยซูคริสต์พูดอยู่ประโยคหนึ่ง คือคนจะรู้ว่าท่านทั้งหลายเป็นสาวกของเรา เมื่อท่านรักซึ่งกันและกัน

            คำว่า “รักซึ่งกันและกัน” ในโลกวิญญาณ คือเรารักแล้ว ทันทีที่เราเชื่อพระเจ้า  เรารักกันเลย ไม่ต้องพยายามทำ  เพราะว่าพระเจ้าเป็นความรัก  แล้วพระเจ้าผู้นี้ เข้ามาอยู่ในเรา อยู่ในผู้ที่เชื่อวางใจในพระเจ้า  ท่านก็เป็นความรัก  เมื่อท่านกับเราเป็นความรัก มีพระเจ้าอยู่ในทั้งท่านและเรา แปลว่าเราทั้งหมดนั่นแหละ บนโลกใบนี้ ที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราเป็นหนึ่งเดียวกัน  และรักซึ่งกันและกันในวิญญาณเรียบร้อยไปแล้ว ส่วนการประพฤติคนละเรื่อง ความประพฤติเราค่อยๆ พัฒนาบุคลิกของเราให้สอดคล้องกับความเป็นจริง คือให้เหมือนกับที่เราได้บังเกิดใหม่แล้ว

            ท่านทั้งหลายจงดำเนินชีวิตเลียนแบบพระเจ้า ให้สมกับที่ได้เป็นบุตรที่รักแล้ว ถ้อยคำพระเจ้าบอกอย่างนั้น ฉะนั้น การดำเนินชีวิตของเราจะส่องให้คนอื่นได้เห็นพระเยซูคริสต์ในชีวิตของเรา

        เอเฟซัส 6:16 “นอกจากที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ จงยึดโล่แห่งความเชื่อ ซึ่งพวกท่านใช้ดับลูกศรเพลิงทั้งปวงของมารร้ายได้”

            ลูกศรเพลิงอธิบายไปแล้วนะ  คือคำโกหกหลอกลวงที่ส่งเข้ามาในความคิดของเรา เราใช้โล่แห่งความเชื่อ เชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์บอกเราว่าเราเป็นใคร? ฉะนั้น ความเชื่อตรงนี้เป็นเกราะ เป็นโล่ เป็นที่คุ้มกันภัยให้กับพวกเรา

        เอเฟซัส 6:17 “จงสวมหมวกเกราะแห่งความรอด และถือดาบแห่งพระวิญญาณ คือพระวจนะของพระเจ้า”

            จริงๆ ทั้งหมดนี้ อาจารย์เปาโลกำลังให้พี่น้องเห็นภาพ ภาพของนักรบ สมัยนั้น พอจะออกรบต้องสวมชุดเกราะ ต้องมีโล่ ต้องมีดาบ ต้องมีธนู มีคันธนู มีครบเลย  เป็นภาพ ฉะนั้น ภาพตรงนี้ ที่อาจารย์เปาโลพูดถึง สวมหมวกเกราะแห่งความรอด  ก็คือทำไมต้องมีหมวก

            ทุกวันนี้เขารณรงค์ให้คนขี่มอเตอร์ไซด์ใส่หมวกกันน็อค เพื่อป้องกันศีรษะของเรา ถ้าเกิดพลาดพลั้ง เรารถล้ม เรายังปลอดภัยอยู่

            ทำไมรัฐบาลต้องรณรงค์ให้ใส่หมวกกันน็อค มันเป็นความปลอดภัยของเราเอง ไม่ได้เป็นอะไรเกี่ยวกับคนอื่นเลย ภาพเดียวกัน ที่พระเจ้าบอกเราว่าให้ใส่หมวกเกราะแห่งความรอด … ความรอดในพระเยซูคริสต์ ที่พระเจ้าบอกเราว่ารอดแล้ว รอดเลย  ไม่ต้องมีมายึกยักว่ารอดแล้ว ตกลงพรุ่งนี้ ไม่รอดไหม? ถ้าทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง มะรืนนี้ไปคิดไม่ดีกับเพื่อนอีก รอดไหมเนี้ย? ยืนยันเลยว่ารอดแล้ว รอดเลย เมื่อเราบังเกิดใหม่แล้ว บังเกิดใหม่เลย  เข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ ก็คือเข้ามาอยู่เลย  ไม่มีใครเอาเราออกจากพระเยซูคริสต์ได้อีกแล้ว

        เอเฟซัส 6:18 “และจงอธิษฐานในพระวิญญาณทุกโอกาส ด้วยการอธิษฐานและการวิงวอนทุกรูปแบบ โดยคำนึงถึงสิ่งนี้ จงเฝ้าระวังด้วยความมานะอดทน และด้วยการวิงวอนเผื่อประชากรทั้งปวงของพระเจ้าเสมอ”

            อธิษฐานในพระวิญญาณ หมายความว่าข้างในวิญญาณระลึกอยู่ตลอดเวลาว่าเราอยู่ในพระเยซูคริสต์ตลอดเวลา การอธิษฐานตลอดเวลา ทุกรูปแบบ ไม่ได้หมายความว่าพี่น้องต้องไปนั่งคุกเข่าอธิษฐานกับพระเจ้าทุกวัน ทุกเวลา วันละ 24 ชั่วโมง ไม่ต้องทำอะไรแล้ว ไม่ใช่ การอธิษฐาน ท่านสามารถที่จะคุยกับพระเจ้า ที่ไหนก็ได้ เมื่อไรก็ได้  อยู่บนรถเมล์ก็คุยได้  อยู่บนท้องถนนเดินไป ก็คุยกับพระเจ้าได้  ระลึกอยู่ตลอดเวลาว่าเรากับพระเยซูคริสต์เป็นหนึ่งเดียวกัน ทำไมอาจารย์เปาโลต้องพูดให้คนเอเฟซัสอธิษฐานเผื่อท่านด้วย …

        เอเฟซัส 6:19  “และเผื่อข้าพเจ้าด้วย เพื่อว่าเมื่อใดที่ข้าพเจ้าเอ่ยปาก พระเจ้าจะประทานถ้อยคำให้ข้าพเจ้าสำแดงข้อล้ำลึกแห่งข่าวประเสริฐอย่างกล้าหาญ”

            อาจารย์เปาโลต้องการคำอธิษฐานมากๆ เพราะข้อล้ำลึกแห่งข่าวประเสริฐ ก็คือพระเจ้าได้เลือกชาวยิวก่อน แล้วหลังจากนั้น คนต่างชาติ ความรอดของพระเจ้ามาถึงทั้งสองกลุ่ม แล้วทั้งสองกลุ่มสามารถเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ได้ ซึ่งเป็นการประกาศที่ทำให้คนยิวไม่พอใจมาก ไล่ล่าฆ่านั่นแหละ ฉะนั้น อาจารย์เปาโลบอกอธิษฐานเผื่อเราด้วยให้มีความกล้าหาญ

            กล้าตรงไหน? ไม่รู้แหละ แม้จะมีดาบมาจ่อที่คอ ก็ยังให้กล้าหาญที่จะพูดความจริงของข่าวประเสริฐออกไป

        เอเฟซัส 6:20 “เพราะข่าวประเสริฐนี้  ข้าพเจ้าจึงเป็นทูตที่ถูกล่ามโซ่อยู่ เพื่อว่าข้าพเจ้าจะประกาศข่าวประเสริฐอย่างกล้าหาญตามที่ข้าพเจ้าสมควรจะทำ”

            อาจารย์เปาโลถูกล่ามโซ่ ถูกจับ ถูกตี ถูกทุกรูปแบบ แต่ว่าอาจารย์เปาโลพูดว่าไม่มีโซ่อันไหนสามารถล่ามถ้อยคำของพระเจ้าได้ อยากล่ามโซ่ล่ามไป  อยากจับไปติดคุก เชิญตามสบาย  อยากเอาเข้าไปอยู่ในถ้ำลึกๆ  ก็ตามสบาย  อาจารย์เปาโลสามารถเขียนจดหมายออกมาหนุนใจผู้เชื่อทั้งหลายแหล่ในยุคนั้น ให้เขามั่นคงในความเชื่อนี้ ให้เขาระลึกว่าพระเยซูคริสต์อยู่ในเรา

            แล้วอย่างที่บอก ที่เราคุยกันบ่อยๆ ก็คือคนในยุคนั้น ที่เชื่อวางใจในพระเจ้า เขาเข้าใจว่าพระเยซูคริสต์ใกล้จะเสด็จมาแล้ว ไม่เป็นไรหรอก อีกอึดใจเดียว  ถูกข่มเหง ก็ไม่เป็นไร ถูกจับไปตี ก็ไม่เป็นไร  ติดคุกก็ไม่เป็นไร  เดี๋ยวพระเจ้าก็มารับเรากลับบ้านแล้ว นั่นเป็นความรู้สึกของคนในยุคนั้น

            แต่พอถึงยุคของเราเหมือนกัน ไม่ว่าเราจะเผชิญกับอะไรก็ตาม ให้เราระลึกอยู่เสมอว่าความหวังใจเราไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้  พระเจ้าบอกว่าโลกใบนี้ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนของเรา  เป็นเพียงที่อาศัยชั่วคราวเท่านั้น วันหนึ่งพวกเราผู้เชื่อจะต้องกลับบ้านถาวรของเรา ก็คือสถานที่ใหม่ โลกใบใหม่ที่พระเจ้าได้จัดเตรียมไว้ สำหรับผู้เชื่อทั้งหลายเรียบร้อยไปแล้ว แล้วรวมทั้งร่างกายใหม่ที่พระเจ้าทรงสัญญาว่าเป็นร่างกายที่เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ ตอนที่เป็นขึ้นมาจากความตาย เต็มไปด้วยสง่าราศี  ซึ่งพระเจ้าเตรียมไว้ให้กับผู้เชื่อทุกคนเรียบร้อยไปแล้ว เมื่อวิญญาณเราออกจากร่างปุ๊บ เราไปสวมร่างกายใหม่ทันที เหมือนกับที่ในพระคัมภีร์บอกว่าเราจะไม่เปลือยเปล่า ส่วนคนที่ไม่เชื่อในพระเจ้า วิญญาณออกจากร่างเขาเปลือยเปล่า เพราะว่าเขาไม่มีร่างกายใหม่ให้สวม เพราะเป็นวิญญาณที่ถูกพิพากษา รอวันที่จะถูกส่งไปในบึงไฟนรก

        เอเฟซัส 6:21-24 “²¹ ทีคิกัสน้องที่รัก ผู้รับใช้ที่สัตย์ซื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเล่าทุกอย่างให้ท่านฟัง เพื่อท่านจะได้ทราบด้วยว่าข้าพเจ้าเป็นอย่างไร และกำลังทำอะไรอยู่ ²² ข้าพเจ้าจะส่งเขาไปหาท่าน ก็เพราะจุดประสงค์ข้อนี้เอง คือเพื่อให้ท่านทราบว่าพวกเราเป็นอยู่อย่างไร และเพื่อเขาจะได้ให้กำลังใจท่าน ²³ สันติสุขและความรัก   ด้วยความเชื่อจากพระเจ้าพระบิดา และจากองค์พระเยซูคริสต์เจ้ามีแก่พี่น้องทั้งหลาย ²⁴ พระคุณดำรงอยู่กับคนทั้งปวง  ที่รักองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเราด้วยความรักอันไม่เสื่อมสลาย”

            ไม่ขอนะ เพราะว่ามันมีอยู่แล้ว สันติสุขที่พระเจ้าให้กับเรา ทันทีที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้า พระเจ้าให้เราเป็นสันติสุขเรียบร้อยไปแล้ว เป็นความรักเรียบร้อยไปแล้ว ก็คือไม่ต้องขอนะ  มันมีอยู่ในตัวเราเรียบร้อยไปแล้ว

            คนที่รักพระองค์ หมายความว่าคนนั้นได้เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว ฉะนั้น พระคุณของพระเจ้าสถิตอยู่ในผู้นั้นเรียบร้อยไปแล้ว  ไม่ต้องขออีก

            คำว่า “ความรักที่ไม่เสื่อมสลาย” หมายความว่าทันทีที่เรากลับใจใหม่ เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ บังเกิดใหม่ปุ๊บ พระเจ้าแห่งความรักเข้ามาในวิญญาณของเรา วิญญาณของเราเป็นความรัก แล้วเป็นความรักที่ไม่เสื่อมสลาย เพราะว่าความรักนี้ เป็นความรัก ซึ่งพระเจ้าผู้เป็นความรักเข้ามาสถิตอยู่ในเรา ฉะนั้น พระเจ้าผู้นี้ ความรักที่ไม่เสื่อมสลาย จะอยู่ในวิญญาณที่บังเกิดใหม่เท่านั้น ฉะนั้น เราไม่ต้องไปกลัวว่าเราจะไม่รักพระเจ้า  ไม่ต้องกลัวนะ  เพราะวิญญาณข้างในเรารักพระเจ้า  100% 1,000% 10,000% ไปเรียบร้อยแล้ว  ไม่ใช่ที่เราจะรักพระเจ้า ด้วยกำลังของเรา  แต่เป็นพระเจ้าผู้กระทำให้เรารักพระองค์ เรียกว่ารักอย่างที่พระองค์ต้องการให้เราเป็น

            นี่คือความจริงทั้งหมดในโลกวิญญาณ  ที่อาจารย์เปาโลได้เขียนไว้ในหนังสือเอเฟซัส วันนี้เราก็จบหนังสือเล่มนี้ พระเจ้าอวยพรค่ะ

***********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            บัพติศมาในน้ำ เป็นภาพของการบังเกิดใหม่ ทางฝ่ายวิญญาณ ในนามพระเยซูคริสต์

            1 เปโตร 3:21… “และบัพติศมา ซึ่งเป็นภาพของการช่วยให้รอด ทางฝ่ายวิญญาณ ไม่ใช่รอดโดยการขจัดความสกปรกของร่างกายภายนอก แต่โดยได้รับการชำระภายใน ได้บังเกิดใหม่ ได้รับวิญญาณใหม่ และใจใหม่ ที่บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเจ้า ผ่านความเชื่อของท่าน ในการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซูคริสต์”

            คริสเตียน … ท่านรอด มิใช่โดยความประพฤติภายนอก … แต่เป็นความเชื่อภายใน เรื่องการเป็นขึ้นจากความตายของพระเยซูคริสต์ ที่ทำให้ท่านได้บังเกิดใหม่ในวิญญาณ

            เอเฟซัส 2:8-9 … “⁸ เพราะโดยพระคุณความเมตตาและความโปรดปราน ของพระเจ้า ที่ได้นำท่านเข้ามาอยู่ในพระคริสต์ ท่านทั้งหลายจึงได้รับความรอดพ้นจากการถูกตัดสินลงโทษเนื่องจากบาป และได้รับชีวิตนิรันดร์ผ่านทางความเชื่อ ⁹ ความรอดนี้ไม่ได้เป็นผลจากการพยายามทำด้วยตัวท่านเอง แต่เป็นพระคุณของพระเจ้าที่ได้ประทานให้ ไม่ใช่ความรอด โดยการประพฤติหรือความพยายามที่จะรักษาบทบัญญัติของพระเจ้า เพื่อจะไม่มีใครโอ้อวดและแอบอ้างความดีของตัวเองในความรอดของตนได้”

            พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  3  มีนาคม  2024

เรื่อง “Before and After วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหนก่อนและหลังเชื่อพระเยซู?” ตอน 4.1

โดย นคร  เวชสุภาพร

            “วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน ทั้งก่อนและหลังเชื่อพระเยซู” วันนี้เป็นตอนที่ 4 …

            จากตอนที่ 1 เราได้รับคำตอบไปแล้วว่าวิญญาณของคริสเตียนก่อนเชื่ออยู่ในเนื้อหนัง หลังเชื่ออยู่ในพระวิญญาณ

            ตอนที่ 2 เราได้เรียนรู้แล้วว่าก่อนเชื่อวิญญาณของคริสเตียนอยู่ในอาดัม หลังเชื่ออยู่ในพระคริสต์

            ตอนที่ 3 เราเรียนรู้แล้วว่าถ้อยคำพระเจ้าบอกเราว่าก่อนเชื่อนั้น เราเป็นทาสบาป หลังเชื่อเป็นทาสพระคริสต์

            วันนี้มาตอนที่ 4 “ก่อนเชื่ออยู่ในความมืด หลังเชื่ออยู่ในความสว่าง”

            เรากำลังเรียนรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพระเจ้า พระเจ้าทรงเป็นพระวิญญาณ หรือเป็นวิญญาณ แสวงหาพระเจ้า เรียนรู้จักพระเจ้าต้องเรียนรู้ทางวิญญาณเท่านั้น ไม่ใช่ตามองเห็น  เพราะฉะนั้น เรากำลังพูดถึงโลกฝ่ายวิญญาณ  ที่พูดมาทั้งหมด ทุกวัน เมื่อไรก็ตามอ่านพระคัมภีร์ เล่าให้คนอื่นฟัง หรือประกาศ หรือเข้าใจเอง หรือจะร้องเพลงเกี่ยวกับพระเจ้า ทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำภายในวิญญาณเท่านั้น ด้วยจิตวิญญาณและความจริง ความจริง คือถ้อยคำของพระเจ้าที่อยู่ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลจริงๆ 

            ถ้อยคำ ก็คือพระเยซูคริสต์นั่นเอง ซึ่งพระเจ้าจะเปิดเผยในความจริงเหล่านี้ให้กับเราทั้งหลายได้รับรู้ เมื่อเราแสวงหาพระองค์อย่างจริงใจ  ก็คือจากวิญญาณและความจริง เกี่ยวกับความรู้ในเรื่องโลกวิญญาณ เกี่ยวกับพระองค์ และเราได้รับรู้ว่าวิญญาณของมนุษย์ก่อนที่จะเป็นคริสเตียน อยู่ในความมืด

            นี่คือความจริงอีกส่วนหนึ่ง ในโลกวิญญาณที่พระเจ้า แจ้งให้เรา บอกให้เราได้รับรู้ ซึ่งเราจะเรียนรู้ในวันนี้ว่าวิญญาณของมนุษย์ ก่อนที่จะเป็นคริสเตียนอยู่ในความมืด แต่หลังเชื่อแล้ว เป็นคริสเตียนแล้ว อยู่ในความสว่าง มันเป็นอย่างไร? อย่าลืมนะ เรากำลังพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับโลกฝ่ายวิญญาณ  อย่าเอาความคิด สติปัญญา ตรรกะ เหตุผลแบบมนุษย์มาใช้กับเรื่องราวต่อไปนี้ จากพระคัมภีร์ไบเบิ้ล จงคิด จงมองให้เห็นเถิดในโลกฝ่ายวิญญาณ เป็นเช่นนั้น ซึ่งเราอาจจะไม่เข้าใจหมดเลย  แต่เราเรียนรู้ไปทีละนิดทีละหน่อย  พระวิญญาณจะสำแดงสิ่งเหล่านี้ ให้กับเราทั้งหลายได้เข้าใจมากขึ้น  เราทั้งหลายผู้ซึ่งได้เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ ในข่าวดีของพระองค์ และได้เปิดใจต้อนรับข่าวดีแล้ว ได้เป็นคริสเตียน ได้เป็นผู้เชื่อแล้ว

            มาดูกันว่าที่เราคริสเตียนได้อยู่ในความสว่าง ความสว่างนี้ คืออะไร? คือใคร? ยิ่งใหญ่ขนาดไหน?  ที่พระเจ้าได้ทำให้เรา ได้อยู่ในความสว่างนี้แล้ว  หลังเชื่อในพระเยซูคริสต์ เป็นอดีตไปแล้ว ได้รับเรียบร้อยไปแล้ว หลังเชื่อแล้ว  เราได้อยู่ในความสว่าง

            ความสว่างเป็นอย่างไรหนอ เราอยากเรียนรู้ ขอพระเจ้าทรงเปิดตา ประทานสติปัญญาฝ่ายวิญญาณ มันต้องใช้การรับรู้ทางวิญญาณ  ไม่ใช่ความคิดแบบมนุษย์ ขอพระองค์ทรงเมตตาช่วยเหลือเราทั้งหลายให้เรียนรู้สิ่งเหล่านี้มากขึ้นเรื่อยๆ เถิด เริ่มต้นที่ยอห์น 1:1-5 และข้อ 10 …

        ยอห์น 1:1-5, 10 “¹ ตอนเริ่มต้นก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้นก็มีพระคำ (พระคริสต์) อยู่แล้ว พระคำนี้ (พระคริสต์นี้) อยู่กับพระเจ้า และเป็นพระเจ้าด้วย ² พระคำ (พระคริสต์) อยู่กับพระเจ้าตั้งแต่เริ่มต้นก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น ³ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอยู่นี้  เกิดมาจากพระคำ (พระคริสต์) ทั้งนั้น  ไม่มีอะไรเลย ที่ไม่ได้เกิดมาจากพระคำ (พระคริสต์) ⁴ พระคำ (พระคริสต์) เป็นแหล่งของชีวิตที่เที่ยงแท้ ชีวิตนั้นได้นำความสว่างมาให้มนุษย์ทุกคน ⁵ ความสว่างส่องเข้ามาในความมืดอยู่ แต่ความมืดไม่สามารถเอาชนะ ไม่สามารถเข้าใจ ไม่สามารถรับความสว่างนั้นได้ ¹⁰ พระองค์ (พระคริสต์) ได้อยู่ในโลกนี้ แต่โลกนี้ กลับไม่รู้จักพระองค์ ทั้งๆ ที่โลกนี้ ถูกสร้างผ่านทางพระองค์”

            พระเจ้าเริ่มพาเราไปเรียนรู้ความจริงตั้งแต่เริ่มต้นเลย จึงได้รู้ว่าเริ่มต้นที่เรามองเห็นทั้งหมด คือชีวิตต่างๆ ที่เรามองเห็นในโลกใบนี้ รวมทั้งตัวเราด้วย มันไม่ได้เกิดขึ้นก่อนสิ่งเหล่านี้  มีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นก่อนที่จะกำเนิดโลกใบนี้ด้วยซ้ำไป นี่คือความจริงในโลกวิญญาณ

            ตอนเริ่มต้นก่อนที่โลกนี้จะเกิดขึ้น  มีพระคำอยู่แล้ว ก่อนจะมีสิ่งเหล่านี้ โลกนี้ทั้งใบ รวมทั้งมนุษย์ด้วย  พระคำคือใคร? คือพระเยซูคริสต์ พระเยซูแปลว่าพระผู้ช่วยให้รอด  พระคริสต์แปลว่าผู้ที่ถูกเจิม แต่งตั้งเอาไว้ ให้มาช่วยมนุษย์ให้รอด พระคำ คือชื่อที่พระเจ้าตั้งให้พระเยซู เพื่อจะทำให้มนุษย์ พอที่จะเข้าใจ แต่ว่าพระองค์มีหน้าที่ มาช่วยให้เรารอดอย่างไร? พยายามให้เราเข้าใจ จึงใช้คำว่าพระคำ จริงๆ แล้วพระเจ้าไม่มีชื่อ อย่างที่เคยเล่าให้ฟังแล้วว่าพระองค์เป็นพระเจ้า ผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย มีมาก่อนสิ่งอื่นใดทั้งปวง ไม่มีอะไรเลย นอกจากพระเจ้า เพราะฉะนั้น ไม่มีใครสามารถตั้งชื่อพระเจ้าได้ ผู้สร้างกับผู้ถูกสร้าง ผู้ถูกสร้าง ไม่สามารถแต่งตั้งชื่อให้กับพระเจ้าได้ ก็เลยเรียกพระเจ้าตามพระลักษณะของพระองค์ พระเจ้าก็สำแดงให้มนุษย์ได้รู้ว่าพระองค์มี 3 พระลักษณะ คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราไม่เข้าใจหรอก มันเป็นอย่างไร?  แต่พระเจ้าก็อธิบายให้เราฟังว่าพระเจ้าพระบิดา มีหน้าที่ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง มีหน้าที่เป็นผู้บริหาร อาณาจักรของพระองค์ คืออาณาจักรสวรรค์ ตั้งแต่ก่อน

            พระบุตรมีหน้าที่เป็นผู้สั่งการ ทำงานต่างๆ  เป็นเหมือนกับสัญญาณบอกอะไรบางอย่าง ให้กับพระวิญญาณ พระวิญญาณมีหน้าที่ลงมือทำงาน ที่ผมเคยยกตัวอย่างให้ เหมือนเราปัจจุบันมนุษย์สร้างสิ่งนี้ขึ้นมา คือสั่งเป็นคำพูด รถสตาร์ท เราบอกสตาร์ท รถมันก็ติด เราเปรียบเหมือนพระบิดา เราต้องการให้รถสตาร์ท เราก็พูด คำพูดของเรานั่นแหละ คือพระคำ พอเราพูดปุ๊บ คำพูดนั้น ก็ไปสั่งการให้สวิทส์ สตาร์ทเครื่องให้ติด พลังงาน อำนาจที่ทำให้รถสตาร์ทเครื่องให้ติด คือพระวิญญาณ พอเข้าใจนะ ได้แค่นี้ อธิบายมากกว่านี้ ก็ไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ แค่นี้ ก็ไม่รู้เรื่องแล้ว ฟังไปเรื่อยๆ

            เพราะฉะนั้น พระคำนี้  ก็คือพระเยซูคริสต์ ผู้เป็นถ้อยคำของพระเจ้า  พระเจ้าให้มาช่วยเหลือเรา เหล่ามนุษย์

            ข้อ 2 บอกพระคำ หรือพระคริสต์นี้  อยู่กับพระเจ้าตั้งแต่ เริ่มต้นก่อนที่โลกจะเกิดขึ้น  ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอยู่นี้ เกิดมาจากพระคำพระคริสต์ทั้งสิ้น  ไม่มีอะไรเลย ที่ไม่ได้เกิดมาจากพระคำ เห็นไหมครับ? เพราะฉะนั้น ผู้ที่ต้องการสร้างสรรพสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ขึ้นมา ก็คือพระบิดา พระบิดาต้องการอย่างนี้  ก็บอกให้พระเยซูคริสต์ ก็คือร่วมงานกับพระเยซูคริสต์ ให้พระเยซูคริสต์จัดการ สั่งการตามระบบ ผู้ที่ลงมือ คือพระวิญญาณ ลงมือสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย  เพราะฉะนั้น ตรีเอกานุภาพ คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ จึงร่วมกันสร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา และในพระคัมภีร์ใช้คำว่า “เรา” ตอนสร้างมนุษย์บอกว่าเราจะสร้างมนุษย์ให้เป็นเหมือนเรา … “เรา” คือพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเยซูคริสต์ และพระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์

            ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นอยู่นี้ เกิดมาจากพระเจ้าทั้งนั้น ไม่มีอะไรเลย  ที่ไม่ได้เกิดมาจากพระเจ้า พระคริสต์ เพราะฉะนั้น พระคริสต์ คือพระเจ้า ถูกไหม?  พระคริสต์ คือพระเจ้าผู้สร้าง และมีหน้าที่สั่งการดูแลให้เป็นไปตามน้ำพระทัยพระเจ้า พระคัมภีร์บอกว่าพระคริสต์ทรงครอบครอง ควบคุมทุกอย่าง ที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้น พระเจ้าทั้ง 3 พระภาค พระคริสต์ทรงครอบครองทุกสิ่งทุกอย่าง  ควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง ตั้งแต่เริ่มต้น โลกใบนี้แล้ว  ตั้งแต่มนุษย์ยังไม่ตกลงไปในความบาป  พระคริสต์ก็ทรงครอบครองทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่ในพระหัตถ์ของพระคริสต์ ก็คือพระเยซูคริสต์

            พระเยซู แปลว่าพระผู้มาช่วยให้เรารอด เพราะฉะนั้น จงมองให้เห็นเถิดว่าพระเยซูคริสต์ควบคุม ครอบครองทุกสิ่งทุกอย่าง ยึดทุกสิ่งทุกอย่าง โดยพลังอำนาจ และชีวิตของพระองค์ ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์ ทั้งโลกใบนี้ที่จับต้องมองเห็นได้ รวมทั้งโลกฝ่ายวิญญาณด้วย

            ข้อ 4 บอกว่าพระคำ คือพระคริสต์เป็นแหล่งแห่งชีวิต ที่เที่ยงแท้ ชีวิตนั้นได้นำความสว่างมาให้มนุษย์ พูดง่ายๆ ก็คือพระเยซูทรงเป็นแหล่งแห่งชีวิต ก็คือถ้าให้ยกตัวอย่างอย่างนี้ จะชัดขึ้น ก็คือพระเยซูทรงเป็นพลังอำนาจ เป็นชีวิตที่ให้กับบรรดาสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างทั้งหมด  พูดง่ายๆ ว่าสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างทั้งหมด รวมทั้งมนุษย์ด้วย  จำเป็นต้องได้รับชีวิต และพลังงานแห่งชีวิต และเรียกว่าความสว่างจากพระองค์ ถ้าพูดอย่างนี้ อาจจะไม่ค่อยเข้าใจ แต่ถ้ายกตัวอย่างอย่างนี้ จะเห็นชัดขึ้น เหมือนกับห้องนี้ ดูสวยใช่ไหม? สิ่งเหล่านี้มันสวยได้ เพราะว่ามันมีแสงสว่าง เรามองเห็น

            แสงสว่าง คือพระคริสต์ เอาแสงสว่างออกไป เห็นอะไรไหม?  ไม่เห็น ความสวยงามทั้งหมด  เราจะไม่เห็นเลย  พระองค์ทรงสร้างสิ่งสวยงามทั้งหมดเหล่านี้ขึ้นมา แต่ไม่มีใครเห็น มันไม่ปรากฎเลย จนกว่าพระองค์จะให้มีแสงสว่างมา  เห็น ใช่  มีอยู่จริงๆ

            หรือเปรียบกับเครื่องบินก็ได้ เครื่องบินสวย ออกแบบมาเป็นเครื่องบินไอพ่นอย่างดีเลย สวยงามเลย คนออกแบบ เขาออกแบบมาเรียบร้อยดีแล้ว  สวยอย่างไรก็ตามแต่ เขาออกแบบมาแล้วว่าต้องมีพลังงาน  หรือเรียกว่าชีวิตของมันอยู่ เขาเรียกว่ามีความสมบูรณ์ของสิ่งที่ถูกสร้าง และเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของเครื่องบินลำนั้น ที่เราอาจจะมองไม่เห็น  ก็คือน้ำมันเชื้อเพลิง ถ้าไม่มีน้ำมันเชื้อเพลิง เครื่องบินลำนั้นมันก็ไร้ค่า มันก็จอดอยู่อย่างนั้นแหละ สวย แต่ไม่มีประโยชน์อะไร เพราะฉะนั้น พระองค์ คือแหล่งพลังงาน เป็นชีวิต เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงของเครื่องบิน  เป็นเหมือนพลังงานไฟฟ้า สำหรับหลอดไฟ พระองค์ทรงสร้างหลอดไฟขึ้นมา  คือเราทั้งหลาย แล้วพระองค์ทรงให้พลังงานไฟฟ้า มันก็เป็นหลอดไฟที่มีความสว่าง

            พระองค์ทรงยกตัวอย่างว่าเราทั้งหลาย เหมือนตะเกียงที่พระเจ้าได้สร้างขึ้นมา  แต่มันจะจุดติดขึ้นมาได้ โดยต้องมีน้ำมัน น้ำมันต้องคู่กับตะเกียง  ตะเกียงเฉยๆ ไม่มีค่า ไร้ค่า  พูดง่ายๆ ก็คือขาดพระองค์ ก็ไม่มีประโยชน์ ก็ไร้ค่า พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนั้น  ขาดพระเยซู พระคริสต์ ถ้อยคำที่เป็นพลังงาน เป็นชีวิต เป็นแสงสว่าง  มนุษย์ก็ไร้ค่า เรียกว่าตายอยู่

            เพราะฉะนั้น พระเยซูเข้ามาในโลกนี้ เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ ไม่ใช่แค่อภัยความบาปผิดของมนุษย์ทั้งปวง  ได้เข้าไปอยู่ในสวรรค์เฉยๆ  แต่พระองค์เข้ามาให้พลังชีวิตกับเรา  เป็นแสงสว่างให้กับเรา  พระองค์เข้ามาอยู่ในเราเลย และเราอยู่ในพระองค์ มองเห็นภาพไหมครับว่าหลอดไฟ ต้องมีพลังงานเข้ามา  พอเป็นดวงสว่างเมื่อไรปุ๊บ เรามองไป เราไม่เห็น เราเห็นแต่หลอดไฟ แต่จริงๆ แล้วหลอดไฟและพลังงานนั้นเป็นหนึ่งเดียวกัน  เรากับพระเยซูเป็นหนึ่งเดียวกัน  อย่างนี้แหละ

            ข้อ 5 ได้บอกว่า “ความสว่างส่องเข้ามาในความมืด”  พระเยซูคือความสว่าง แสดงว่าบนโลกใบนี้มีอะไรบางอย่างที่ปกคลุมอยู่ ทั้งโลกนี้อยู่ในความมืด  ความมืด คืออะไรก็ตามที่อยู่ตรงกันข้ามกับความสว่าง  “ความสว่างส่องเข้ามาในความมืด  แต่ความมืดไม่สามารถเอาชนะ ไม่สามารถเข้าใจ ไม่สามารถรับความสว่างนั้นได้  ก็คือไม่เข้าใจ ไม่รู้ ก็เลยปฏิเสธ … ปฏิเสธ คือเป็นศัตรูต่อต้าน ใครต่อต้าน โลกใบนี้ทั้งใบ  ที่อยู่ในความมืด  เห็นอะไรบางอย่างไหม? ต่อต้าน

            สิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง คือโลกใบนี้ทั้งใบ  ที่ตกลงไปในความมืด  พระองค์ทรงสร้างด้วยความรัก  แต่สิ่งที่พระองค์ทรงสร้างด้วยความรักทั้งหมด ทั้งสิ่งที่มองเห็น และสิ่งที่มองไม่เห็นด้วยนะ กลับปฏิเสธ ต่อต้านพระองค์ ผู้ทรงสร้างสิ่งเหล่านั้น ด้วยความรัก เพราะไม่รู้ความจริง  ถูกหลอก หลงไป หลุดออกไปจากพลังแห่งชีวิต คือพระคริสต์ หลุดออกไปจากแสงสว่าง ไปอยู่ในความมืด เมื่อไม่เข้าใจ ก็ต่อต้านพระองค์  ทั้งๆ ที่พระองค์จะเข้ามาช่วย

            บางทีเรานึกว่าต้องเป็นศัตรูกับพระเยซูคริสต์ด้วย ไม่ได้เป็นศัตรูในเชิงของความเกลียดชังอย่างนั้น  แต่เป็นศัตรูในลักษณะของ “ฉันอยากจะอยู่ของฉันอย่างนี้” เหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นกับบรรพบุรุษของเรา คืออาดัมและเอวา คือปฏิเสธ พระองค์ผู้ทรงสร้าง ก็คือ …

            “ฉันอยากจะอยู่ด้วยตัวของฉันเอง ฉันอยากจะรับผิดชอบตัวฉันเอง ฉันจะรับผิดชอบทั้งดีและไม่ดี ฉันจะดูแลตัวเอง ในการกระทำดีและกระทำชั่ว ไม่พึ่งในพ่อแล้ว ฉันจะออกไป”

            นี่คือความหมายอย่างนั้น พูดง่ายๆ ว่าเหมือนกับครอบครัวเรา  เราเลี้ยงลูกมาด้วยความรัก ทะนุถนอมเลย พอเขาโตเป็นหนุ่มเป็นสาวปุ๊บ เขามาบอกเราว่า …

            “พ่อพ่อ แม่แม่ ลูกไปแล้วนะ ต่อไปนี้ ลูกจะอยู่ด้วยตนเองแล้ว พ่อแม่ไม่ต้องมาสอนแล้ว ไม่ต้องมายุ่ง ลูกจะไปพิสูจน์ตัวเองนอกบ้าน” … คล้ายๆ อย่างนั้นแหละ

            นี่คือการปฏิเสธความรัก ความหวังดีของผู้สร้าง พอมองเห็นไหมครับ?  เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นภาพของพระเยซูคริสต์มาตามหาพวกเรา เหมือนแกะหลงหาย มาตามง้อพวกเราให้กลับไป เราถูกหลอกแล้ว เรากำลังแย่แล้ว  เป็นลักษณะอย่างนี้ ทั้งๆ ที่พระองค์เป็นผู้สร้างเรานะ พระองค์มาเคาะประตูด้วยความรัก เพราะว่าพระองค์มีอำนาจ ฤทธิ์เดช พระองค์จะทำลายประตูเลยก็ได้ ไม่ต้องสนใจเราแล้ว  ไม่เคาะให้เปิดหรอก ไม่ต้องเปิดหรอก ฉันจะทำลายเข้าไปเลย ก็ได้  แต่พระองค์ไม่ทำอย่างนั้น  เพราะเป็นพระเจ้าแห่งความรัก เข้าใจเรา  แต่เราไม่เข้าใจพระองค์ เราปฏิเสธพระองค์

            ความสว่างเข้ามาในความมืด  แต่ความมืดไม่สามารถเอาชนะความสว่างได้  ไม่สามารถเข้าใจความสว่าง ปฏิเสธผู้สร้างเขา  ซึ่งมันเคยเกิดขึ้นมาแล้วในอดีต  ตั้งแต่ก่อนที่พระองค์จะทรงสร้างโลกใบนี้ด้วยซ้ำไป คือเกิดขึ้นในโลกวิญญาณกับสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง คือทูตสวรรค์

            ทูตสวรรค์ คือสิ่งมีชีวิต ที่พระเจ้าได้สร้างขึ้นมา ผ่านทางพระเยซูคริสต์ ในพระคัมภีร์บอกว่าทรงสร้างด้วยความสวยงามทุกรูป ตามสถานะของแต่ละรูปที่จะใช้งาน คือลูซีเฟอร์  มีคาเอล  และกาเบียล มีอยู่ 3 รูปที่เป็นหัวหน้าทูตสวรรค์ มีตำแหน่งต่างๆ พระองค์ทรงสร้างด้วยความรัก ให้พลัง ให้อำนาจ ให้แสงสว่าง เป็นชีวิตของทูตสวรรค์ เป็นในลักษณะของทูตสวรรค์ แต่ละรูป ต้องขึ้นอยู่กับพระองค์ทั้งสิ้น  ปรากฏว่ามีอยู่รูปหนึ่งใน 3 รูปนี้ เกิดความเย่อหยิ่งขึ้นมา ก็เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับอาดัม ก็คือลูซีเฟอร์ อวดดี นึกว่าตัวเองแน่ บอกพระเยซูว่า …

            “ฉันจะออกมาเป็นเอกเทศ ฉันจะดูแลตัวเอง ฉันไม่ต้องการเธอ ฉันปฏิเสธพลังอำนาจของเธอ ชีวิตและแสงสว่างของเธอ ฉันไม่เอาแล้ว ฉันอยู่ด้วยตัวเองก็ได้”

            ทั้งๆ ที่สิ่งที่มีอยู่ทั้งหมดนั้น มาจากพระองค์เป็นผู้สร้างให้ เมื่อปฏิเสธพระองค์ ออกไปจากพระองค์ ขาดพระองค์ ก็คือขาดพลังงาน ขาดชีวิต ขาดแสงสว่าง ก็เลยตกกระป๋อง กลายเป็นทูตสวรรค์แห่งความมืด  เรียกว่าซาตาน  แล้วมันก็ไปหลอก ไม่ใช่ไปหลอกอาดัมและเอวาก่อน เพราะว่าอาดัมและเอวายังไม่ได้รับการทรงสร้างขึ้นมาเลย มันหลอกทูตสวรรค์ด้วยกันก่อน  ที่เป็นลูกน้องต่ำลงมา หลอกได้ไปจำนวนหนึ่ง  พระคัมภีร์บอกว่า 1 ใน 3 ของทูตสวรรค์ทั้งหมด สมมุติว่ามี 100 ก็เอาไป 33.33 รูป ไปเป็นสมุนของมัน  ไปเชื่อตามมัน  ก็คือไปปฏิเสธ เป็นปฏิปักษ์ต่อพระคริสต์ ผู้สร้างทูตสวรรค์เหล่านั้น  ทูตสวรรค์เหล่านั้น ก็ตกกระป๋องไปกับลูซีเฟอร์

            นี่แหละ ความมืดไม่สามารถที่จะเข้าใจความสว่างได้ และปฏิเสธ ก็คือถูกหลอกให้หลงไปตาม เหมือนกับที่เกิดขึ้นกับลูซีเฟอร์ และมาถึงอาดัมและเอวาก็ถูกหลอกเหมือนกัน หลอกให้ทำลักษณะเดียวกัน ก็คือปฏิเสธผู้สร้างเขา  ผู้ให้ชีวิตกับเขา ให้ความสว่างกับเขา ทำเหมือนลูซีเฟอร์เลย ทำเหมือนซาตานเลย คือ …

            “ฉันจะออกมาเป็นเอกเทศ ฉันจะเป็นตัวของฉันเอง ฉันจะพึ่งพาในการกระทำของตนเอง ฉันจะสร้างกฎของตัวเองขึ้นมา คือกฎแห่งการกระทำด้วยตนเอง”

            เรียกว่ากฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำ ซึ่งทำไม่ได้ เพราะหารู้ไม่ว่าทั้งสิ้นนั้นมาจากแหล่งแห่งกำเนิด เกิดขึ้นมาโดยผู้สร้าง ก็คือพลังงานและชีวิต พูดง่ายๆ อาดัมและเอวากำลังบอกพระเจ้า บอกพระเยซูว่า …

            “ฉันจะออกมามีพลังชีวิตด้วยตัวเอง ฉันจะออกมาปั่นแสงสว่างด้วยตนเอง ฉันจะดูแลรับผิดชอบด้วยตัวเอง”

            พอออกมา ก็ไม่มีแสงสว่างแล้ว น้ำมันไม่มีแล้ว  ปั่นให้ตายก็ไม่ขึ้น  เข็นให้ตาย เครื่องบินก็ไม่ขึ้น  ปั่นให้ตาย หลอดไฟก็ริบหรี่ๆ เดี๋ยวก็ดับ เดี๋ยวก็บาป  ทำไม่ได้หรอก ก็เพราะว่าแหล่งพลังแห่งชีวิต คือพระเยซูคริสต์หายไป  ความสว่างหายไป  พระเยซูจึงมาทำให้เรากลับคืนสมบูรณ์ สู่สภาพดีเหมือนเดิม ก็คือความสว่างกลับมา แค่นั้นเอง ก็คือเอาความสว่างกลับมาเหมือนเดิม เราก็กลับเป็นเหมือนเดิม  เราก็ได้อยู่ในพระคริสต์ คืออยู่ในความสว่าง ตามหัวข้อที่เราเรียนกันวันนี้

            ทั้งสิ้น มาจากความไม่รู้ ความไม่เข้าใจ ถูกหลอก ไม่สามารถเข้าใจสติปัญญา และความจริงของพระเยซูคริสต์ ของพระเจ้าได้นั่นเอง แค่นั้นไม่พอ  ไม่ใช่เฉพาะลูซีเฟอร์ ทูตสวรรค์ อาดัมหรือเอวาที่ปฏิเสธ ในข้อนี้ หมายถึงผู้ที่ปฏิเสธความสว่าง ไม่เข้าใจในความสว่างนั้น ยังมีอีกพวกหนึ่งที่ข้อพระคัมภีร์นี้เล็งไปถึง นอกจากมีพวกเหล่าทูตสวรรค์แล้ว  มีอาดัมและเอวา หมายถึงเผ่าพันธุ์ของมนุษย์แล้ว ตรงนี้เล็งไปถึงชนชาติของพระองค์เอง ก็คือชาวยิว ประชากรของพระเจ้าที่พระองค์ทรงรัก ในอดีตรักมากกว่าชาวต่างชาติ  เพราะเข้าไปใกล้ชิดมากเลย  ไปเตรียมแผนการต่างๆ ไว้อย่างดีเลย ไปช่วยเหลือ ปรากฏพระองค์เองให้กับพวกเขาได้รู้จักพระองค์ ตั้งแต่หลายพันปีก่อน ตั้งแต่บรรพบุรุษของเขา แล้วก็ค่อยๆ นำพาพวกเขามาเป็นพันๆ ปีเลย เพื่อให้เกียรติเขาว่าพระเจ้าผู้สร้าง คือพระมาซีฮาห์ พระเยซูคริสต์จะมาเกิดในเผ่าพันธุ์ ชนชาติของเขา  เขาเดินอยู่ในถิ่นทุรกันดาร หรือบนโลกใบนี้ หลายพันปีกับพระเจ้าผู้ทรงสร้าง ซึ่งต่างชาติไม่มี พระเจ้ารักเขาขนาดไหน? เตรียมให้เขาดีขนาดไหน? ให้พระเยซูคริสต์มาเกิดในเขา ปรากฏว่าพอพระองค์มาเกิด ทำความเสียใจให้กับผู้สร้างเหมือนเดิม เหมือนลูซีเฟอร์ …

            “ไม่เอา ฉันไม่เอา ฉันปฏิเสธ ฉันต่อต้าน”

            ทำไม? ในนี้บอก เพราะไม่เข้าใจ พระเจ้าเมตตาขนาดไหน?  ไม่ได้โกรธเคืองเลย บอกว่าเพราะความไม่เข้าใจ ไม่สามารถรับความสว่างนั้นได้ ไม่สามารถรับเอาความจริงที่พระเยซูมาประกาศข่าวดีให้กับเขาได้  ทั้งๆ ที่พระองค์มาช่วยเหลือน่าจะเป็นพวกแรกที่ได้รับเลย  เพราะว่าพระเจ้านำพาเผ่าพันธุ์ ชนชาติเขามาใกล้ชิด อย่างสนิทเลย เดี๋ยวก็มีผู้เผยพระวจนะ เดี๋ยวก็มีอัศจรรย์ตรงนี้ เยอะไปหมดเลย  เป็นหลายๆ พันปี  ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะมาเกิด  พอพระเยซูคริสต์มาเกิด ไม่เอา แล้วพระเยซูคริสต์เลยต้องไปให้ชนต่างชาติรับพระเยซูคริสต์ก่อนเยอะแยะเลย ทั้งๆ ที่ชาวยิวควรจะได้รับก่อน มันน่าเสียใจมากเลย แต่พระเจ้าเต็มไปด้วยความรัก  พระเจ้าป็นความรัก เป็นความอดทนนาน  พระเจ้ามีเมตตาตลอด แม้ว่ามนุษย์จะปฏิเสธพระองค์อย่างไร? ก็ตาม

            ข้อ 10 บอกว่า “พระองค์ ก็คือพระคริสต์ได้อยู่ในโลกนี้  แต่โลกนี้กลับไม่รู้จักพระองค์ ทั้งๆ ที่โลกนี้ถูกสร้างผ่านทางพระองค์”

            เห็นหรือยัง? โลกนี้ทั้งใบ คือมนุษย์ทั้งปวงบนโลกใบนี้ ทั้งทูตสวรรค์บนโลกใบนี้ ทั้งอิสราเอลที่พระองค์ทรงประคบประหงมมาตั้งแต่เริ่มต้น  ไม่เข้าใจ ปฏิเสธพระองค์ ทั้งๆ ที่พระองค์ทรงเป็นผู้สร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้นมาทั้งสิ้นเลย  ยอห์น 1:11 ต่อไป …

        ยอห์น 1:11 “เมื่อพระองค์มาถึงบ้านเมืองของพระองค์เอง คนของพระองค์ก็ยังไม่ยอมรับพระองค์”

            ตรงนี้หมายถึงเมื่อพระองค์มาถึงบ้านเมืองของพระองค์ คือโลกใบนี้ ที่มวลมนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างไว้ มวลมนุษย์ที่เป็นของพระองค์ พระองค์เป็นเจ้าของ พระองค์มาถึง มวลมนุษย์บอกใคร?  เจ้าของบ้านนะ นี่คือใคร? ไม่รู้จักพระองค์ คิดดูความอดทนของพระองค์ขนาดไหน?  ความรักของพระองค์มีมากขนาดไหน?  แล้วยังหมายถึงใครได้อีก หมายถึงตะกี้ที่บอก นอกจากมนุษย์ทั้งมวล ทุกๆ คนบนโลกใบนี้แล้ว ยังหมายถึงชนชาติยิวเป็นพิเศษ โดยเฉพาะชนชาติยิวที่ฉันประคบประหงมมาตลอดหลายพันปี ไม่รู้จักฉัน บอกมาตลอดเป็นพันๆ ปี  ผ่านทางผู้เผยพระวจนะมาตลอด  อัศจรรย์มาตลอด จนกระทั่งถึงวันนี้ ยังปฏิเสธฉันอยู่ และหมายถึงใครอีก?

            หมายถึงอันดับที่ 3 เขาว่าหมายถึงอันนี้ได้ด้วย ก็คือตอนที่พระองค์มาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว แล้วก็เริ่มต้นกระทำการงาน ประกาศข่าวประเสริฐ สำแดงตนเองเป็นพระเจ้า พระเยซูคริสต์ พระผู้ช่วยให้รอด ตอนอายุ 30 เริ่มต้นนั้น พระองค์ประกาศที่บ้านของพระองค์ก่อน คือบ้านเมืองของพระองค์ที่นาซาเร็ธ แคว้นกาลิลีก่อน ซึ่งพระองค์เกิดที่นั่น  ไม่ได้เกิดที่นั่นหรอก แต่ว่าเจริญเติบโตที่นั่น  ท่ามกลางคนที่นั่นเห็นพระองค์เป็นมนุษย์ธรรมดา พอถึงวาระที่พระองค์จะทรงสำแดงเป็นพระเจ้ามาช่วยบรรดามนุษย์ให้รอดพ้นจากความมืดนี้แล้ว  เริ่มต้นประกาศ ทำอัศจรรย์ คนแถวๆ หมู่บ้านไม่เชื่อ

            “นี่ลูกช่างไม้ จะเป็นพระเจ้าได้อย่างไร?”

            หมายถึงอย่างนั้นด้วย คือกำลังพูดถึงความเป็นจริงที่พระเยซูเป็นใคร? ยิ่งใหญ่ขนาดไหน?  แล้วมาเกิดเป็นมนุษย์ มาช่วยเหลือเราทั้งหลาย แล้วเราทำกับพระองค์อย่างไร? นี่คือความรักอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่มีให้กับบรรดามนุษยชาติ ที่สามารถที่จะสำแดงออกมาในข้อพระคัมภีร์ได้ ต่อไปยอห์น 1:12-14 …

        ยอห์น 1:12-14 “¹² แต่ส่วนทุกๆ คน ที่ยอมรับและไว้วางใจพระองค์ พระองค์ให้สิทธิ์พวกเขา เป็นลูกของพระเจ้า ¹³ ลูกของพระเจ้านี้ ไม่ใช่ลูกที่เกิดมาจากเลือดเนื้อ หรือจากความต้องการของร่างกาย หรือจากความตั้งใจของพ่อที่เป็นมนุษย์ แต่เกิดมาจากพระเจ้า ¹⁴ พระคำ​ (พระคริสต์) ได้​กลาย​มา​เป็น​มนุษย์ และ​ใช้​ชีวิต​(ในสถานะมนุษย์) อยู่​ท่ามกลาง​พวกเรา พระคำ​ (พระคริสต์) นั้น​เต็ม​ไป​ด้วย ​ความ​เมตตา​กรุณา​และ​ความจริง พวก​เรา ​ได้​เห็น​ความยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ ซึ่ง​เป็น​ความยิ่งใหญ่​ของ​พระบุตร​เพียง​องค์​เดียว​ของ​พระบิดา”

            พระองค์เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ความเมตตา เป็นความจริง เราได้เรียนรู้เมื่อตะกี้นี้ ตามถ้อยคำเมื่อสักครู่นี้ว่าความอดทนของพระองค์ขนาดไหน?  ความเข้าใจของพระองค์ในการปฏิเสธ การต่อต้าน การเป็นศัตรูที่มนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างขึ้นมาด้วยพระองค์เอง ต่อต้าน  ปฏิเสธพระองค์ ถึงขนาดข่มเหง ทำร้าย ถึงขนาดฆ่าพระองค์ให้ตาย  ด้วยความเกลียดชัง

            แต่ส่วนทุกคนที่ยอมรับ และไว้วางใจในพระองค์ พระองค์ได้ให้สิทธิกับเขาเป็นลูกของพระเจ้า  คนจำนวนมากมายไม่เชื่อ ปฏิเสธพระองค์ แต่ใครก็ตามในมวลมนุษย์เหล่านี้ ที่ยังไม่รับพระองค์ ที่ยังไม่รู้จักพระองค์ แต่ส่วนคนที่ยอมรับ และไว้ใจในพระองค์ ก็คือไว้ใจในถ้อยคำของพระองค์ พระองค์บอกว่าพระองค์เป็นใคร?  เป็นพระบุตรของพระเจ้า  เป็นพระมาซีฮาห์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่พระเจ้าส่งมา เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ให้รอดพ้นจากความบาป  มาสู่ชีวิต เป็นแสงสว่างที่ส่องมาบนโลกใบนี้  ความมืดมาช่วย  ใครก็ตามที่ยอมรับพระองค์ว่าพระองค์ทรงเป็นทางนั้น เป็นทางไปหาพระบิดา  ไปสู่สวรรค์ได้  คนนั้นก็ได้สิทธิ ได้พลังงาน แห่งชีวิต สิทธิตัวนี้ หมายถึง Power หมายถึงฤทธิ์อำนาจ หรือพลังงานอำนาจ ที่ตะกี้ผมยกตัวอย่าง และรวมถึงชีวิต เข้าไปในชีวิตของเขา  ก็เหมือนดวงไฟที่มีพลังงาน จากโรงงานไฟฟ้าวิ่งมาปุ๊บ มันก็ติดเป็นดวงสว่างออกมา ก็คือความรอด กลายมาเป็นลูกของพระองค์ เพราะเป็นความสว่างเหมือนพระเจ้า  โดยได้รับพลังงานชีวิตจากพระองค์ แสงสว่างจากพระองค์ เมื่อมาจากพระองค์ ก็เป็นเหมือนพระองค์ เป็นเซลเดียวกัน เซลในทางฝ่ายวิญญาณ  คือเซลพลังงานของพระคำ คือพระคริสต์ เป็นชีวิตของพระคำ คือพระคริสต์ เป็นแสงสว่างของพระคำ คือพระคริสต์ พูดง่ายๆ พระคริสต์เป็นชีวิต เป็นพลัง เป็นแสงสว่าง เป็นตัวเราที่ยอมรับพระองค์

            ยอมรับ หมายถึงเชื่อในข่าวดี  เมื่อเชื่อในข่าวดี ก็คือเปิดประตูใจ ที่พระองค์มาเคาะหัวใจของเราตลอดเวลา ขอให้พระองค์เข้ามา  เรายอมเปิดใจต้อนรับ พอเปิดใจ พระองค์ก็เข้ามา

            ลูกของพระเจ้านี้ ไม่ใช่ลูกที่เกิดจากเลือดเนื้อ หรือความต้องการของร่างกาย  หรือจากความตั้งใจของพ่อที่เป็นมนุษย์ แต่เกิดจากพระเจ้า  นี่กำลังเทียบให้เห็นว่าบังเกิดใหม่ในวิญญาณ เห็นไหม? เป็นโลกวิญญาณ พระคำพระคริสต์นี้ ได้กลายมาเป็นมนุษย์ พระคำพระคริสต์ ก็คือพระเยซูคริสต์ได้กลายมาเป็นมนุษย์  จากวิญญาณ ซึ่งเป็นพระบุตรของพระเจ้า ได้มาจุติ เกิดในหญิงพรหมจารี ชื่อแมรี่  เรียกว่ามาเกิดเป็นมนุษย์

            พระเจ้ายอมมาเกิดเป็นมนุษย์  และใช้ชีวิต แบบสถานะมนุษย์ อยู่ท่ามกลางพวกเรา ก็คือท่ามกลางพวกคนที่ต่อต้าน ก็คือมนุษย์บนโลกใบนี้  พระคำนั้น เต็มไปด้วยความเมตตา กรุณา และความจริง เห็นหรือยัง? นี่กำลังสรุปให้เห็นว่าพระเยซูมา ทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่สูงสุด มาก่อนที่จะมีอะไรทั้งปวงเลย  แล้วพระองค์ถูกทำให้เป็นอย่างนี้  นี่คือพระเจ้าแห่งความรักจริงๆ ไม่มีการโกรธ ไม่มีการโทษ ไม่มีการโมโห เข้าใจเราหมดทุกอย่าง  ทั้งๆ ที่ได้รับการตอบสนองจากพวกเรา และทูตสวรรค์อย่างนี้

            ตรงนี้จึงเขียนคำว่าพระองค์เต็มไปด้วยความเมตตา กรุณาและความจริง พวกเราได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระองค์ นี่แหละ คือความยิ่งใหญ่ตรงนี้ ในความรักของพระองค์ ไม่ใช่ความยิ่งใหญ่ที่พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์ ท่ามกลางเหล่าสาวกในช่วงแรกๆ อันนั้นเป็นแค่น้ำจิ้ม แต่คนเหล่านี้ อัครทูตเหล่านี้  ที่หลังจากพระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามา ทำให้เขาได้บังเกิดใหม่แล้ว  เขาได้รับรู้ความจริง เหมือนกับเราที่กำลังรับรู้ความจริงในโลกฝ่ายวิญญาณในขณะนี้ เพราะเราเกิดใหม่แล้ว วิญญาณเราสาารถรับรู้เรื่องราว  สติปัญญา ความจริงจากพระเจ้าได้แล้ว เราจึงเข้าใจพระเจ้ามากขึ้น

            อัครทูตเหล่านี้ เขาก็เข้าใจพระเจ้ามากขึ้น เขาจึงเขียนคำนี้ว่า … “เราได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระองค์” คือความรัก  ยิ่งใหญ่ที่เห็นด้วยตา ที่ทำการอัศจรรย์ มันไม่มีอะไรหรอก ซาตานหรืออะไรต่างๆ มันยังทำได้บ้าง ซึ่งเป็นความยิ่งใหญ่ของพระเยซู พระบุตรของพระองค์ พระบิดาส่งลงมา  พระบุตร คือพระคำ เป็นผู้สร้างสรรพสิ่งเหล่านี้ ด้วยตัวของพระองค์เอง ทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งใหญ่  ครอบครองทุกสิ่งทุกอย่าง  ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในมือของพระองค์ พูดง่ายๆ จะกำก็ตาย จะคายก็รอด แล้วพระองค์ตัดสินใจอย่างนี้  ยอมหมดทุกอย่างเลย ทั้งๆ ที่พระองค์บังคับอะไรก็ได้หมดเลย แต่ยอม พระบุตรองค์เดียวของพระบิดา คือพระเยซูคริสต์ ได้ทำความยิ่งใหญ่ คือยอมเสียสละ เริ่มต้นจากเสียสละสถานะพระเจ้า ลงมาเกิดเป็นมนุษย์ต่ำต้อย เห็นสภาพหนักแล้ว ลงมายังถูกต่อต้าน  ไม่มีชิ้นดีเลย

            เพราะฉะนั้น เราจึงได้รู้ว่าถ้อยคำเหล่านี้ ทำให้เราได้เห็นว่าพระคำ ก็คือพระคริสต์ ผู้ทรงเต็มไปด้วยความรักอันยิ่งใหญ่ เป็นพระบุตรของพระเจ้า ได้ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อว่ามนุษย์ทั้งหลาย ทั้งหมด  ที่ตายไปแล้วในความบาป จะได้เกิดใหม่  มาเป็นลูกของพระเจ้า

            พระองค์  พระบุตรของพระเจ้า  หรือพระคริสต์ผู้ครอบครองสรรพสิ่งทั้งหลาย ผู้ทรงสร้าง สรรพสิ่งทั้งหลาย ได้ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์ที่ต่ำต้อยกว่าเยอะเลย  เพื่อว่ามนุษย์ที่ต่ำต้อยนั้น จะได้สามารถเกิดมาเป็นลูกของพระเจ้าได้ สลับที่กัน

            พระคำ คือพระคริสต์ คือพระเจ้าพระบุตร  คือแสงสว่างของพระเจ้า  เป็นพระเจ้า เป็นแสงสว่าง เป็นชีวิต  เป็นพลังงานอำนาจ ให้กำเนิดสรรพสิ่งทั้งหลาย ทั้งหมด  ทั้งในโลกที่มองเห็น และโลกที่มองไม่เห็น  คือทั้งในโลกวัตถุและในโลกวิญญาณ  ผู้เป็นศูนย์กลางของสิ่งทั้งมวลในมหาจักรวาลนี้ ทั้งโลกที่มองเห็นและมองไม่เห็น ผู้เป็นศูนย์กลางที่ยิ่งใหญ่  ตอนนี้ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์   เพื่อว่าเราจะได้มาเป็นลูกของพระเจ้า  และตอนนี้ผู้ยิ่งใหญ่สูงสุดผู้นี้อยู่ที่ไหน? ผู้เป็นแสงสว่าง เป็นพลังอำนาจ เป็นพระบุตรของพระเจ้า  เป็นพระคำ ตอนนี้อยู่ในเราทั้งหลาย ผู้เชื่อศรัทธา  พระเจ้าผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย ที่เรากำลังเล่ากันมาตามพระคัมภีร์ เห็นความยิ่งใหญ่ของพระองค์ เห็นความรัก  ความอดทนของพระองค์ตอนนี้ อยู่ในเราทั้งหลาย ผู้เชื่อ มันเหลือเชื่อเลยนะ  แต่มันเป็นจริงไปแล้ว

            ก็เลยอยากจะบอกว่าสำหรับผู้ที่ยังไม่ได้เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ยังต่อต้าน ไม่ว่าจะต่อต้านมากหรือน้อยก็ตาม เมื่อยังไม่ยอมรับแสงสว่าง ไม่ยอมรับคำเชิญของพระเยซู ไม่ยอมรับพระเยซูคริสต์ ก็มีค่าเท่ากับกำลังต่อต้าน เพราะว่าอยู่ในโลกแห่งความมืด โลกแห่งความมืดต่อต้านความสว่าง ไม่มีทางที่จะเขากันได้เลย 1 ยอห์น 1:5  ปิดด้วยข้อความนี้ว่า …

        1 ยอห์น 1:5 “นี่เป็นเรื่องราว ซึ่งเราได้ยินจากพระองค์ และประกาศแก่ท่าน คือพระเจ้าทรงเป็นความสว่าง ในพระองค์ไม่มีความมืดเลย”

            “พระเจ้าทรงเป็นความสว่าง ในพระองค์ไม่มีความมืดเลย” มันตรงกันข้ามเลย ถ้าเป็นพระเยซูคริสต์ก็จะเต็มไปด้วยความสว่าง เต็มไปด้วยความรัก ความดีงาม  แต่ถ้าไม่ใช่พระเยซูคริสต์ ไม่ใช่แสงสว่าง ก็เป็นความชั่วร้ายทั้งสิ้น อยู่ที่เราตัดสินใจว่าเราจะอยู่ฝ่ายไหน? สว่างหรือมืด พระเจ้าเป็นความสว่าง เป็นความรัก เป็นความดีงาม ในพระองค์ไม่มีความมืด  ไม่มีความชั่วร้ายทั้งปวงเลย  ไม่มีความเกลียดชัง ไม่มีการขโมย ฆ่า และทำลาย ไม่มีการงอนกับเรา ไม่มีการมาทารุณจิตใจเรา ไม่มีการมาบังคับเรา ไม่มีการมาวางแผนชั่วร้ายให้กับเรา มีแต่ความรัก ความเมตตา ความกรุณา ความดีงามทั้งสิ้น เพราะว่าพระองค์เป็นพระเจ้าแห่งความรัก เป็นพระเจ้าแห่งความสว่าง  เป็นพระเจ้าแห่งความดีงาม “เป็น” ไม่ใช่พระองค์ “มี” พระองค์เป็นอย่างนั้น เมื่อเป็นอย่างนั้น  พระองค์ไม่มีอะไรเลยที่เป็นความมืด ก็คือไม่มีการขโมย ฆ่า และทำลาย  ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรต่างๆ  อยู่ในพระองค์เลย  พระองค์อดทนได้ทุกอย่าง  พระเจ้าอวยพรครับ

**********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            ความเชื่อในพระคริสต์เป็นของประทาน แต่การเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นสิ่งที่ท่านต้อง “ตัดสินใจ”

            คริสเตียน! ท่านบังเกิดใหม่แล้ว ด้วยความเชื่ออันบริสุทธิ์ในพระคริสต์ ที่พระเจ้าทรงประทานให้ท่านในวิญญาณ  เมื่อท่านเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นอัศจรรย์ฤทธิ์เดชของพระเจ้า มนุษย์ที่เป็นคนบาปอย่างเรา ไม่สามารถมีความเชื่ออันบริสุทธิ์นี้ได้

        1 เปโตร 1:3-9 …  “³ สรรเสริญพระเจ้า พระบิดาขององค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ด้วยพระเมตตายิ่งใหญ่ พระองค์ทรงให้เราทั้งหลายบังเกิดใหม่ เข้าในความหวังอันยืนยง โดยการเป็นขึ้นจากตายของพระเยซูคริสต์ ⁴ และ (ได้เป็นทายาท) เข้าในมรดก อันไม่มีวันเสื่อมสลาย เน่าเสีย  หรือเลือนหายไป ซึ่งได้ทรงเตรียมไว้ในสวรรค์แล้ว เพื่อพวกท่าน ⁵ โดยความเชื่อ (ในพระเยซู)   พระเจ้าได้ทรงปกป้องพวกท่านไว้ ด้วยฤทธานุภาพของพระองค์ จนถึงความรอดอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ ซึ่งพร้อมแล้วที่จะปรากฏในวาระสุดท้าย ⁶ พวกท่านชื่นชมยินดียิ่งนักในเรื่องนี้ แม้ขณะนี้  ท่านต้องท้อใจ เครียด และทนความทุกข์โศกชั่วระยะหนึ่ง จากการทดลองสารพัดอย่าง ⁷ เพื่อทดสอบความเชื่อแท้ของท่าน (ทดสอบผลของความเชื่อนี้) ว่าล้ำค่ายิ่งกว่าทองคำบริสุทธิ์ ซึ่งสามารถเสื่อมสลายไปได้ แม้ได้หลอมให้บริสุทธิ์แล้วด้วยไฟ ผลของความเชื่อนี้ ก่อให้เกิดคำสรรเสริญ  เกียรติ  และศักดิ์ศรี  ในการดำเนินชีวิตของท่าน  เมื่อพระเยซูคริสต์ (ผู้สถิตอยู่ในท่าน) ปรากฏ (ผ่านทางความประพฤติของท่าน) ⁸ แม้ท่านไม่เห็นพระองค์ แต่ก็รักพระองค์ แม้ขณะนี้ท่านไม่ได้เห็นพระองค์ แต่ก็เชื่อในพระองค์ และเปี่ยมด้วยความชื่นชมยินดี ในชัยชนะอันยิ่งใหญ่  มหัศจรรย์สุดจะพรรณนา ⁹ ท่านได้รับผลของความเชื่อของท่าน คือวิญญาณของท่านได้รับความรอดแล้ว”

            พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  18  กุมภาพันธ์  2024

เรื่อง “Before and After วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหนก่อนและหลังเชื่อพระเยซู?” ตอน 3

โดย นคร  เวชสุภาพร

            เรายังอยู่ในซีรี่ย์ Before and After วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน ทั้งก่อนเชื่อและหลังเชื่อพระเยซู วันนี้เป็นตอนที่ 3

            Before and After ก่อนเชื่อและหลังเชื่อ วิญญาณเราอยู่ที้ไหน?

            จากตอนที่ 1 เราได้รับคำตอบแล้ว เรียนรู้กันไปแล้วว่าวิญญาณของคริสเตียนก่อนเชื่ออยู่ในเนื้อหนัง หลังเชื่ออยู่ในพระวิญญาณ จากถ้อยคำพระเจ้า

            ในตอน 2 เราได้เรียนรู้แล้ว จากถ้อยคำพระเจ้าบอกว่าก่อนเชื่อเราอยู่ในอาดัม หลังเชื่ออยู่ในพระคริสต์

            วันนี้มาตอนที่ 3 จากถ้อยคำพระเจ้าที่บันทึกไว้ ก่อนเชื่อเป็นทาสบาป  หลังเชื่อเป็นทาสพระคริสต์

            การได้รับรู้ความจริงในโลกวิญญาณ ในพระคัมภีร์บอกเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ไม่ใช่เรื่องอื่นๆ นะ ไม่ใช่เรื่องอธิษฐาน เรื่องทำพิธีกรรม เรื่องอะไรต่างๆ แต่เป็นเรื่องความจริงในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด  ที่คริสเตียนควรจะเรียนรู้ ไม่ใช่คริสเตียน ก็ควรจะเรียนรู้ แต่เรียนรู้ยาก เพราะยังไม่มีพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตอยู่ภายใน แต่คริสเตียนหลังเชื่อแล้ว ควรจะเรียนรู้เรื่องนี้อย่างมากเลยว่าในโลกวิญญาณนี้ เป็นเช่นไร?  ความจริงในโลกวิญญาณ จะทำให้เป็นไท  เป็นอิสระ ถามว่าเป็นอิสระจากอะไร?  ก็เป็นอิสระจากการโกหกหลอกลวงของมาร  ก็แสดงว่ามารไม่มีอำนาจอะไรเลย  ถ้ามันมีอำนาจ มันคงไม่ใช่โกหก ไม่ใช่หลอกลวง ล่อลวง ถูกไหม? ถ้ามันโกหกหลอกลวง แสดงว่ามันไม่มีสิทธิอำนาจอะไรเลย แม้แต่นิดเดียว แล้วมันล่อลวง หลอกลวงเพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย พระคัมภีร์บอกไว้อย่างนั้น

            มันขโมยอะไร? ขโมยความสุข ขโมยสันติสุข ขโมยผลประโยชน์อะไรต่างๆ ของเราไป มันขโมย ก็แสดงว่ามันไม่มีสิทธิอำนาจทำอะไรเราได้เลย มันแอบย่องมาขโมย ให้รู้ไว้ จะได้ไม่ต้องกลัวมัน มารซาตานมันสิต้องกลัวเรา  เพราะเราเป็นเจ้าของ มันมาขโมย เจ้าของกลัวขโมย หรือขโมยกลัวเจ้าของ อันนี้พูดตามเรื่องปกติทั่วๆ ไป ขโมยต้องกลัวมาก ย่องเข้ามา กลัวทั้งตำรวจ กลัวทั้งเจ้าของ เจ้าของยืนสบาย เพราะเราเป็นเจ้าของ ยืนมั่นใจ นี่แหละคือความจริง

            ยกตัวอย่างเช่น ความจริงต้องเรียนรู้ คืออะไร? คือพอเรามาเป็นคริสเตียน ได้รับความรอดจากพระเจ้า ความรอดเป็นของขวัญจากพระเจ้า ก็คือเราได้บังเกิดใหม่ในวิญญาณ ได้เป็นลูกของพระเจ้าในวิญญาณ ได้เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมเหมือนพระเยซูคริสต์เลยในวิญญาณ เราจะได้รับร่างกายใหม่ เมื่อจากโลกนี้ไปทันที เป็นร่างกายที่เรียกว่าร่างกายสวรรค์ เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์เลยทันที สิ่งเหล่านี้เป็นความจริงในโลกวิญญาณ  ที่มารพยายามที่จะขโมยออกไปจากเรา คริสเตียนทุกคน เราควรจะเรียนรู้และรับรู้ว่าการบังเกิดใหม่มันเป็นอย่างไร?  ความรอดเป็นอย่างไร? ความชอบธรรม ความบริสุทธิ์ ความดีพร้อมเหมือนพระคริสต์แล้วในวิญญาณ มันเป็นอย่างไร?  เพื่อไม่ให้มันขโมยไป

            และเราเป็นอย่างนั้น ตั้งแต่เดี๋ยวนี้เลย  ตั้งแต่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว  และจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไปจนกระทั่งถึงนิรันดร์กาล ตอนที่ได้รับร่างกายใหม่เลย  มันจะเป็นอยู่อย่างนี้แหละ บริสุทธิ์อย่างนี้แหละ อย่าให้มารมาโกหก หลอกลวง ขโมยเอาความจริงนี้ไป แล้วเอาสิ่งปลอมปนเข้ามาอยู่ในความคิดของเรา  ทำให้เราเป็นเหมือนคริสเตียนที่ไม่ได้ใช้สิทธิของเราอย่างเต็มที่ เต็มเม็ดเต็มหน่วย

            ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นของขวัญ ของฟรีๆ จากพระเจ้า โดยที่พระคัมภีร์เขียนไว้ว่าเป็นพระคุณ เราได้รับสิ่งต่างๆ เหล่านี้ เป็นพระคุณ ความรอดนี้เป็นพระคุณ ไม่ต้องทำอะไรเลย นอกจากเชื่อและเปิดใจเท่านั้น  อย่าให้มันหลอกลวง ล่อลวง พยายามโกหก ปิดบังตา ตั้งแต่เราก่อนเชื่อ จนกระทั่งหลังเชื่อ ก็ยังปิดอยู่ ก่อนเชื่อปิดอยู่ จนกระทั่งได้รับรู้ได้เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ รู้แล้วๆ ได้รับความรอดแล้ว  ก็ดีแล้ว แต่ไม่ให้รู้เรื่องอื่นอีก พยายามจะปิดบังตา สมมุติว่าทรัพย์สินเงินทอง สมมุติว่ามี 4 อย่าง อันดับแรก เปิดใจรับเชื่อพระเจ้า เราได้รับทรัพย์ มันก็บอกว่าทรัพย์ เงินทองอย่าไปได้เลย  มันจะปิดบังตา  เราก็กระเสือกกระสนต่อไป พระวิญญาณนำต่อไป  ได้รู้ความจริงมากขึ้น พอรู้ความจริงมากขึ้น ก็ได้สินมาแล้ว ทรัพย์ แล้วก็สิน มันก็ปิดบังต่อไป ได้รับทรัพย์สินแล้ว โอเคไม่เป็นไร ก็ปิดบังต่อไปไม่ให้รับเงินทอง  เราก็เรียนรู้ต่อไป โดยพระวิญญาณสถิตอยู่กับเรา รับรู้ความจริง พอรับรู้ความจริงนี้ อ้าว! เงินก็เป็นของเราด้วย  เราก็ได้รับเงินกลับมา มันก็ต้องคายออกมา มันขโมยเราไม่ได้ นี่ยกตัวอย่างให้ฟัง อย่างง่ายๆ แต่อย่าไปคิดอย่างโลกนี้ว่าผมกำลังบอกว่ามาเชื่อพระเจ้า แล้วจะได้ทรัพย์สินเงินทอง  นี่เปรียบให้ฟัง

            นี่คือวิธีการโกหกหลอกลวงของมาร ฟังในโลกวิญญาณอย่างนี้ แล้วไปคิดในเรื่องโลกวัตถุ พาสเตอร์นครบอกแล้วว่ามาเชื่อพระเจ้า จะได้รับทรัพย์สินเงินทอง นี่มันเป็นอย่างนี้แหละ คือการโกหกหลอกลวงของมาร วิธีการของมัน แต่สิ่งหนึ่งที่เราเห็นชัด ก็คือเมื่อมันหลอกลวง ก็แสดงว่ามันไม่มีอะไรเลย มันมีอำนาจเก๊ เมื่อมันขโมย เพื่อจะฆ่า ทำลาย มันก็ไม่มีสิทธิอำนาจที่จะฆ่า ทำลาย นอกจากให้เราฆ่าตัวเราเอง ถูกไหม? เพราะว่ามันขโมยเอาความจริงไป  จบเลย

            นี่ก็คือความจริงของกฎทางโลกฝ่ายวิญญาณ ที่เราเรียนรู้ วันนี้จะเพิ่มเติม กฎทางฝ่ายวิญญาณเป็นความจริง คือ “ก่อนเชื่อเป็นทาสบาป หลังเชื่อเป็นทาสพระคริสต์” เราจะเรียนรู้ตรงนี้แหละว่าก่อนเชื่อเราเป็นทาสบาป เป็นอย่างไร? หลังเชื่อ เป็นทาสพระคริสต์ มันเป็นอย่างไร? ในทางวิญญาณ  เราจะเริ่มต้นที่โรม 6:16  บันทึกเอาไว้อย่างนี้ …

        โรม 6:16 “ท่านไม่รู้หรือว่าเมื่อท่านยอมตัวเชื่อฟังเยี่ยงทาสต่อผู้ใด ท่านก็เป็นทาส ของผู้ที่ท่านเชื่อฟังนั้น ไม่ว่าท่านจะเป็นทาสของบาป ซึ่งนำไปสู่ความตาย หรือเป็นทาสของการเชื่อฟัง ซึ่งนำไปสู่ความชอบธรรมก็ตาม”

            ตรงนี้สำคัญมาก “ไม่ว่าท่านจะเป็นทาสของบาป ซึ่งนำไปสู่ความตาย” ตรงนี้ ก็คือก่อน ถูกไหม? ก่อนจะเชื่อ เรามาดูที่หลังเชื่อในนี้เขียนว่าอย่างไร? “หรือเป็นทาสของการเชื่อฟัง ซึ่งนำไปสู่ความชอบธรรม” นี่คือหลังเชื่อใช่ไหม?  เห็นภาพไหม?

            จะอธิบายให้ฟัง เป็นทาสบาป ลักษณะเป็นอย่างไร? ต้องรู้คำในพระคัมภีร์ คำนี้ก่อนว่ามันแปลว่าอะไร? ท่านรู้ไหมว่านมัสการแปลว่าอะไร? ในทางตามองเห็น  ในทางวัตถุ สิ่งของ ปฏิบัติบนโลกใบนี้ คำว่า “นมัสการ” ก็คือการกราบ ไหว้ บูชา สรรเสริญ จะพาท่านไปดูความหมายของคำว่านมัสการจริงๆ ในพระคัมภีร์ ในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ หมายถึงอะไร?

            “นมัสการ” หมายถึงบูชา เคารพ เชื่อฟัง ยอมจำนนเหมือนดั่งทาส  นี่คือความหมายของคำว่านมัสการ ในพระคัมภีร์ ในเชิงของวิญญาณ  ในทางวิญญาณที่เราบอกว่าสำคัญที่สุด อ่านพระคัมภีร์ต้องนึกถึงเรื่องเกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณทั้งหมด  ความรอดเกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณ ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณ  สำคัญที่สุด

            นมัสการเกี่ยวกับโลกวิญญาณ แปลว่าบูชา เคารพ เชื่อฟัง ยอมจำนน เหมือนดั่งทาส เพราะฉะนั้น  คำตะกี้เราบอกว่าไม่ว่าท่านจะเป็นทาสของความบาป ก็แสดงว่าไม่ว่าท่านจะนมัสการบูชา เคารพเชื่อฟัง ยอมจำนนต่อบาป ท่านเป็นทาส ก็คือท่านยอมเชื่อฟัง เคารพ บูชา  ยอมจำนนต่อบาป เหมือนดั่งทาส ซึ่งคือก่อนที่ท่านจะเชื่อ อยู่ในสภาพนี้  วิญญาณของท่านกำลังนมัสการบูชา เคารพ เชื่อฟัง ยอมจำนนต่อบาป หลังเชื่อค่อยมาว่ากัน

            เรามาดูสิว่าบูชา นมัสการ เชื่อฟัง ยอมจำนนต่อบาป หมายถึงอะไร? ในพระคัมภีร์บอกอาดัมนำเอาเชื้อบาปเข้ามา  เราได้ยิน เชื้อบาปคืออะไร?  เชื้อบาป คือการพึ่งพาในตนเอง ทำตนเองให้เป็นรูปเคารพบูชา นมัสการตนเอง  ก็คือเชื่อมั่นในความคิดของตนเอง เชื่อฟังตนเอง เหมือนดั่งทาส นี่เรียกว่าความบาป แทนที่จะเชื่อฟังนมัสการพระเจ้า

            บาป คือการยกตนเองเป็นใหญ่ คือยอมจำนน ก้มกราบ เชื่อฟังในตัวเอง คิด แล้วก็ทำตามใจปรารถนาของตนเอง ซึ่งไม่มีทางที่จะทำดี สมบูรณ์ ครบถ้วน  ดีพร้อมตามที่ตัวเองคิดได้หรอก ถูกหลอกไป  เพราะตายจากความดีงาม คือตายจากพระสิริของพระเจ้าไปแล้ว  ทิ้งพระเจ้าไป  ก็ไม่มีทางทำดีได้  จึงไม่มีกำลังที่จะทำดี ให้บริสุทธิ์ดีพร้อมได้ตามที่ตัวเองคิดไว้ พระคัมภีร์บอก เพราะพระเจ้าเป็นแหล่งแห่งความดี

            “พระเจ้าดี” คำว่าพระเจ้าดี คือพระเจ้าเป็นดี God is good ไม่ใช่พระเจ้ามีดี พระเจ้ามีพระลักษณะ คือเป็นพระเจ้า สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าพระเจ้า ที่ดี และเป็นความรัก  เป็นความบริสุทธิ์ เป็นความชอบธรรม เป็นความสว่าง เมื่อไม่มีพระเจ้า ไม่มีพระลักษณะของพระเจ้าในวิญญาณของอาดัม  คือตายจากพระเจ้าไปแล้ว ก็มีลักษณะของความบาป คือตรงกันข้ามมาแทนที่  ในวิญญาณ ก็เกิดสิ่งหนึ่งมาแทนที่ คือความเป็นมลทิน ความชั่ว ความอธรรม ความมืด อะไรที่ตรงกันข้ามกับเมื่อตะกี้นี้ พระเจ้าดี ก็กลายเป็นชั่ว ก็คือเป็นบาป  พระเจ้าเป็นสิ่งที่ดี  พระเจ้าไม่อยู่แล้ว  ก็กลายเป็นสิ่งตรงกันข้าม ก็คือเป็นบาปนั่นเอง ซึ่งสิ่งที่เกิดนี้ ไม่ได้เป็นพระประสงค์ของพระเจ้า  ไม่ได้เป็นแผนการของพระเจ้าตั้งแต่เริ่มต้น ในการวางแผนสร้างมนุษย์ให้เป็นลูกของพระองค์เลย เมื่อไม่ได้เป็นน้ำพระทัย  ไม่ได้เป็นพระประสงค์ ไม่ได้เป็นเป้าหมายของพระเจ้า จึงเรียกการกระทำนี้ว่าบาป

            บาป ก็คืออะไรก็ตามที่ไม่ได้เป็นไปตามเป้าหมายของพระเจ้า เรียกว่า Missed the target แปลว่าพลาดเป้าไป นี่คือคำแปลของคำว่าบาป  Sin แปลตรงตัวเลย  แปลว่าเหมือนเรายิงธนู เล็งเป้าไว้กลมๆ สมมุติว่ามี 1 ถึง 10 มันหลุดออกไปเลย  หลุดกรอบไป เรียกว่าพลาดเป้า นี่คือภาษาจริงๆ ของพระคัมภีร์ คำว่า Sin แปลว่า Missed the target ความหมายคือเล็งแล้วมันไม่ตรงเป้า  ก็คือไม่ใช่วัตถุประสงค์ของพระเจ้าที่จะทำอย่างนั้น  พระเจ้าต้องการให้มนุษย์สบาย  พระเจ้าต้องการให้มนุษย์มีความสุข พักอยู่กับพระองค์ เป็นวันสะบาโตกับพระองค์ตลอดไป พระเจ้าต้องการให้มนุษย์พึ่งพาในพระองค์ วางใจในพระองค์ แต่มนุษย์ถูกหลอก โดยเริ่มต้นที่อาดัม ถูกล่อลวงให้พึ่งในตนเอง

            เห็นอะไรบางอย่างหรือยัง?  เห็นชัดเลยนะ มารมีอำนาจมาเกี่ยวข้องไหม? ไม่มีเลย มันมาหลอกบรรพบุรุษของเรา บรรพบุรุษของเราพลาดไป ถูกหลอก ด้วยความแยบยลของความชั่วร้าย ความคิดร้าย ความบาปของมารซาตาน ทำให้อาดัมฝืนคำสั่งของพระเจ้า ที่พระเจ้าสร้างกฎไว้ว่าอย่ากินผลไม้ที่ห้าม อย่ากิน วันใดที่เจ้ากิน เจ้าจะตายจากเรา วันใดเจ้าขืนกิน เจ้าจะหลุดออกจากพระสิริของเรา วันใดเจ้าขืนกิน เจ้าจะไปอยู่ตามลำพังเจ้าเอง นี่คือกฎที่พระเจ้าวางไว้

            บางคนบอกพระเจ้าสร้างและรักเรา  ทำไมต้องมีกฎนี้ หลายคนถาม วันนี้ตอบแล้วนะ เขาถามว่าแล้วทำไมพระเจ้าสร้างต้นไม้นี้ ต้นแห่งความดีและความชั่ว ไม่ให้กิน ไหนบอกรักเราไง เพราะรักเรา ถึงสร้างต้นไม้นี้ เพราะรักเรา ถึงสร้างกฎนี้ขึ้นมา เพราะกฎนี้ คือพระเจ้ารักมนุษย์ยิ่งนัก  จึงได้ประทานอิสรภาพให้กับเขา  ไม่ใช่สร้างเขามาเป็นโรบอต ไม่ได้สร้างเขามาเป็นหุ่นยนต์ว่า …

            “เธอต้องเชื่อฉัน เกิดมาต้องเชื่ออย่างเดียว”

            ให้เขาเป็นอิสระในการตัดสินใจด้วยตัวเองว่าจะรักพ่อหรือไม่รัก จะเชื่อฟังพ่อหรือไม่เชื่อ  ให้เขาเป็นอิสระจากใจของเขา ดีกว่าไหม?  มิฉะนั้น เราก็เป็นเหมือนโรบอต เรามีลูก เราให้ลูกเราทำดีด้วยวิธีใด? ล่ามโซ่ ไม่ให้ออกจากบ้านเลย  อย่างนั้นหรือ? ไม่ใช่ เราให้อิสระเขา  เราสอนเขา เราบอกเขาออกจากบ้านไปได้ ไปเลย  แล้วอยู่ที่เขาตัดสินใจ เขาจะเชื่อเรา หรือจะเชื่อคนนอกบ้าน แล้วอาดัมเชื่อใคร?  อาดัมนำบาปเข้ามา  อาดัมบรรพบุรุษของเราเชื่อการโกหกหลอกลวงของมาร อาดัมนำเอาพลังอำนาจหนึ่งที่เรียกว่าความบาป ความบาป มีพลัง มีอำนาจ ถ้าผมยกตัวอย่างจะเห็นชัด บางคนบอกว่าเป็นอำนาจของความบาปและความตาย มันไม่เห็น ไม่รู้เป็นอย่างไร?

            ยกตัวอย่างนี้ชัดเจนเลยว่าพลังอำนาจของแรงดึงดูดของโลกมีไหม?  โยนของขึ้นไป ก็ตกลงมาหมด เห็นไหมว่าอะไรดูดลงมา  ไม่เห็น  แต่มันมีอยู่จริงๆ เหมือนกัน พลังอำนาจความบาป ความตาย เข้ามาในโลกนี้ ครอบคลุมอยู่เหนือโลกนี้ โดยที่เราไม่เห็น  แต่ในโลกวิญญาณ มันเป็นอยู่จริงๆ  เรียกว่าพลังอำนาจของความบาปและความตาย อาดัมเอาเข้ามา พลังอำนาจของความบาปและความตาย  ทำให้เกิดคำสาปแช่ง

            คำสาปแช่ง คืออะไร? ฟังแล้วตกใจ ถ้าพูดง่ายนิดเดียว  คำสาปแช่ง คือพระพรของพระเจ้าหายไป คำสาปแช่ง คือตรงกันข้ามกับสิ่งที่เวลามีพระเจ้าอยู่ด้วย  มีพระพร พระเจ้าไม่อยู่ พระพรหายไป คำสาปแช่งเข้ามาแทนที่

            สิ่งดีงามที่พระเจ้าเรียกว่าพระพรต่างๆ ในชีวิตของมนุษย์ และโลกใบนี้ที่เป็นบ้านของเขา  วัตถุต่างๆ ทั้งหมด ถูกปกคลุมไปด้วยอำนาจหนึ่ง ที่เรียกว่าพลังอำนาจแห่งความบาปและความตาย  และก่อให้เกิดคำสาปแช่ง เข้ามาปกคลุมอยู่เหนือโลกนี้ ครอบครองอยู่ในวิญญาณจิตใจร่างกายของมนุษย์ มนุษย์ถูกสร้างด้วยวิญญาณ จิตใจ และร่างกายนี้ ถูกครอบด้วยพลังอำนาจของความบาปและความตาย  ทุกสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้างรวมทั้งร่างกายมนุษย์ทั้งหมด ถูกปกคลุมไปด้วยพลังอำนาจของความบาปและความตาย  คือต้องมาสู่ความสูญสิ้นทั้งสิ้น ตกอยู่ใต้พลังอำนาจของความบาปและความตายนี้ เหมือนดั่งทาส เห็นภาพหรือยังว่าเป็นทาสของความบาปและความตายหมายถึงอะไร?  เป็นทาสของความบาปและความตาย คืออยู่ใต้กฎนี้ โงหัวไม่ขึ้นเลย

            เราจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าพลังอำนาจนี้มีอยู่จริง เหมือนที่ตะกี้นี้บอกว่าโยนของขึ้นไป มันก็ตกลงมา พิสูจน์ได้ แล้วพลังอำนาจของความบาปและความตาย ที่ทำให้เราคิดชั่ว คิดอะไรที่ตรงกันข้ามกับความดีงามของพระเจ้า มีอยู่จริงๆ เราจะพิสูจน์ได้โดย แม้มองไม่เห็นพลังอำนาจนี้ แต่พลังอำนาจนี้ สามารถส่งอิทธิพลผ่านเข้ามาในความคิดของเรา  ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ตาม บนโลกนี้ ไปแอบอยู่ที่ไหนก็ตาม หรือจะไปที่ดาวอังคารก็ตาม ดาวอังคาร ก็ยังเป็นโลกนี้อยู่นะ โลกนี้ หมายถึงวัตถุต่างๆ ที่พระเจ้าสร้างขึ้นมา เป็นมหาจักรวาลนี้

            อิทธิพลของความบาปและความตายนี้ ผ่านทางความคิดเข้ามาสู่เรา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในโลกนี้ ตราบใดที่เรายังมีร่างกายนี้ เป็นสื่ออยู่ เมื่อไรที่วิญญาณเราออกจากร่าง ก็หลุดพ้นแล้ว แต่หลุดพ้นหรือไม่ มันก็หลุดออกไปจากร่างกาย ไม่ใช่ความคิดแล้ว แต่มันอยู่ในสถานที่วิญญาณนั้นได้เป็นทาสอยู่ ไม่ได้เป็นอิสระ ก็เป็นทาสตลอดไปนิรันดร์

            ตราบใดที่เรายังมีร่างกายที่เป็นส่วนหนึ่งของโลก สามารถรับสื่ออิทธิพล คลื่น กระแสความคิดนี้ได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม  มัน  “มัน” ในที่นี้ หมายถึงพลังอำนาจของความบาปและความตาย อิทธิพลนี้  มันสามารถเกิดขึ้นได้ จากภายในตัวของเราเอง ความคิดในตัวของเราเองมันขึ้นมา  และจากภายนอก จากสื่อ จากข้างนอก มันตาเห็น หูได้ยิน มือไปสัมผัส ความคิดนี้มันสื่อเข้ามาได้  มันสามารถผ่านทะลุกำแพง ไม่ว่าจะหนาขนาดไหนก็ตาม ไม่ว่าจะปิดหู ปิดตา ไม่รับฟังก็ตาม ความคิดนี้มันก็สามารถเกิดขึ้นมาได้ ในความคิดของเราเอง ซึ่งพระคัมภีร์เรียกว่ากระแสของโลกนี้  เรียกว่าระบบของโลกนี้  เรียกว่าเนื้อหนัง ที่เราได้เรียนรู้ไปตอนที่ 1

            ระบบของโลกนี่ คืออิทธิพล พลังอำนาจของความบาปและความตาย ซึ่งเป็นศัตรูอยู่ตรงกันข้าม ต่อต้านพระเจ้า ซึ่งเป็นความดีงาม  ความบริสุทธิ์ ความรัก และเป็นพระเจ้าตัวจริงๆ  พระเจ้าผู้เที่ยงแท้ ผู้ทรงประกาศอยู่เสมอว่าเราคือพระเจ้าผู้เที่ยงแท้ แต่เพียงพระองค์เดียว  แปลว่านอกนั้น หลอกเราหมด มีพระองค์เป็นพระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นเอง ผู้ทรงสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย และสร้างกฎเหล่านี้ขึ้นมาทั้งหมด  ถูกหลอกว่าตรงนั้นเป็นพระเจ้า ตรงนี้ก็พระเจ้า  พระเจ้าเลยประกาศอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ ว่าเราเป็นพระเจ้าแต่เพียงผู้เดียว และถ้าถูกหลอกไป ก็คือไปมีพระเจ้าอื่น ก็จะอยู่ในการถูกหลอก อยู่ตรงกันข้าม ซึ่งผลที่อาดัมทำเหล่านี้  ที่เอาพลังอำนาจของความบาปเข้ามาบนโลกใบนี้ ปกคลุมอยู่เหนือโลกใบนี้ มันจะหมดไป เมื่อโลกนี้สิ้นสุดลง ผลก็คือลูกหลาน เผ่าพันธุ์ของมนุษย์ คือพวกเราที่เกิดตามมา ที่อยู่ในอาดัม อยู่ใน DNA ของอาดัม เป็นลูกหลานที่ต่อสายพันธุ์ เชื้อชาติเข้ามา ก็ตกอยู่ใต้พลังอำนาจแห่งความบาปและความตายนี้ ก็คือตกเป็นทาสของความบาปนี้

            ตกเป็นทาส เชื่อฟังความคิดของบาป ก็คือเชื่อฟังความคิดของตัวเอง เห็นแก่ตัว ตัวเองเป็นใหญ่ เย่อหยิ่ง จองหอง  บูชา นมัสการตนเอง แทนที่จะนมัสการพระเจ้า ซึ่งพระคัมภีร์เปรียบเสมือนรูปเคารพ ที่อยู่ในใจของมนุษย์ รูปเคารพที่อยู่ในใจ คือบาป ตัวนี้แหละ  ก็คือตัวเองเป็นใหญ่  อะไรก็ฉัน ฉันเป็นใหญ่ และรูปเคารพที่อยู่ในใจ  คือพลังอำนาจของความบาปและความตาย ตรงนี้จะทำให้เกิดผลออกมา เป็นการกระทำภายนอก ผลของการกระทำภายนอก มันเกิดจากข้างใน ก็คือสร้างรูปปั้นจากสัตว์ จากอะไรต่างๆ ที่พระเจ้าทรงสร้างไว้  มาเป็นสิ่งที่สะท้อนถึงรูปเคารพที่อยู่ในใจ แล้วตัวเองกราบไหว้ ต้องการให้รูปเคารพนั้น ทำตามความปรารถนาของตนเอง ตัวเองเป็นใหญ่อยู่ในใจของตนเองนั่นเอง  สร้างมา เพื่อว่าเขาจะได้ทำตามเรา  แต่พระเจ้าบอกให้ทำตามพระเจ้า พระเจ้าปลอม ก็คือสร้างขึ้นมาโดยตัวเราเองนั่นเอง  เป็นคนที่อยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ รูปเคารพมีไว้เพื่ออะไร?  เพื่อเราจะได้ขออะไรต่างๆ ให้เป็นไปตามที่เราอยากได้ แต่พระเจ้าไม่ใช่อย่างนั้น  พระเจ้าให้เราพึ่งพา วางใจในพระองค์

            ในข้อพระคัมภีร์เมื่อตะกี้บอกว่า “ท่านไม่รู้ความจริงหรือว่า” ก็แสดงว่าเรื่องนี้มันสำคัญมาก  ท่านควรที่จะรู้ความจริงนี้ ในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณนี้ว่ามันเป็นอย่างนี้ มีทาสของความบาป และทาสของความชอบธรรม มี 2 ทาสเท่านั้นเอง นี่พูดถึงคริสเตียน ก็คือหลังเชื่อแล้ว ก่อนเชื่อนั้น ท่านเป็นทาสของความบาป  หลังเชื่อ ท่านเป็นทาสของพระเจ้า  เป็นความชอบธรรม ท่านควรจะรู้

            พูดง่ายๆ ในโลกวิญญาณ มีแค่ 2 เจ้าเท่านั้นเอง  ไม่ใช่ร้านขายของนะ  2 พระเจ้า พระเจ้าจริงกับพระเจ้าปลอม พูดง่ายๆ ในโลกวิญญาณมีอยู่ 2 เจ้านายเท่านั้นเอง ที่ท่านจะเชื่อฟัง และท่านจะกราบไหว้บูชา นมัสการ

            เจ้านายแรก ก็คือบาป ทุกคนเกิดมาอยู่ในเจ้านายแรก  อยู่ใต้ เป็นทาสเจ้านายแรก นมัสการเจ้านายแรก  เรียกว่าบาป

            เจ้านายที่สอง เรียกว่าชอบธรรม คือพระคริสต์ คือพระเจ้าแท้จริง

            พระเจ้าปลอม คือพระเจ้าบาป บาป คือตัวเองเป็นใหญ่  พึ่งพาในการกระทำของตนเอง

            พระเจ้าจริง คือพระเจ้าเป็นใหญ่ ไม่ใช่ตัวเราเอง แต่เป็นพระเจ้า  บาปส่งผลเป็นความตาย  ส่วนเจ้านาย คือพระเจ้าจริงๆ  ส่งผลเป็นชีวิต จำที่พระเยซูพูดได้ไหม? …

            “ท่านทั้งหลายไม่สามารถที่จะเป็นข้า 2 เจ้า บ่าว 2 นาย”

            ท่านต้องเลือกข้างใดข้างหนึ่ง  ท่านจะเลือกทั้งนมัสการตัวเองด้วย ทั้งนมัสการพระเจ้าด้วยไม่ได้ ท่านต้องอยู่ที่ใดที่หนึ่งในวิญญาณของท่าน อยู่ 2 ที่ไม่ได้ อยู่ที่เดียว มันเป็นกฎ โดดไปโดดมา ก็ไม่ได้ อยู่ที่ไหนก็อยู่เลย  จนกระทั่งนิรันดร์ ถ้าท่านอยู่ในบาป ท่านก็จะอยู่ในบาปนิรันดร์  มีเจ้านาย  คือบาป ถ้าท่านเปลี่ยนเจ้านายใหม่ เจ้านายเป็นพระเจ้า ท่านก็มีพระเจ้าพระคริสต์ เที่ยงแท้แต่เพียงผู้เดียว ตลอดไป เป็นข้า 2 เจ้า บ่าว 2 นายไม่ได้ ต้องตัดสินใจเลือกระหว่างท่านจะเป็นทาสของบาปต่อไป ซึ่งนำไปสู่ความตาย ก็คือก่อนจะเชื่อ หรือท่านตัดสินใจจะมาเป็นทาสของการเชื่อฟัง ซึ่งนำไปสู่ความชอบธรรม หลังเชื่อ ท่านต้องเลือกเอา นำไปสู่ความชอบธรรม ก็คือนำไปสู่พระคริสต์นั่นเอง มาดู โรม 6:17 บอกไว้อย่างนี้ว่า …

        โรม 6:17  “แต่ขอบพระคุณพระเจ้า ที่แม้ท่านเคยเป็นทาสของบาป ท่านก็เชื่อฟังคำสอน ซึ่งทรงมอบหมายแก่ท่านนั้น อย่างสุดใจ”

            พระคัมภีร์ที่เรากำลังเรียนรู้อยู่ตรงนี้ อาจารย์เปาโลเขียนถึง กำลังพูดถึงคนที่เป็นคริสเตียนแล้ว หลังเชื่อแล้ว  ในข้อ 17 จึงบอกว่า “แต่ขอบคุณพระเจ้า” ทำไมขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณพระเจ้า เพราะคุณเลือกเชื่อแล้ว หลังเชื่อ ก็ขอบคุณพระเจ้า

            “แต่ขอบคุณพระเจ้า ที่แม้ท่านเคยเป็นทาสของบาป” คือแต่ก่อนนี้ ท่านอยู่ใต้กฎของความบาปและความตายอยู่ “ท่านก็ได้เชื่อฟังคำสอน ซึ่งมอบหมายแก่ท่านนั้น อย่างสุดใจ” ตรงนี้เป็นสำนวน  ที่หมายถึงขอบคุณพระเจ้า  ที่แต่ก่อนนี้ ท่านอยู่ภายใต้การเป็นทาสของบาป  แต่ขอบคุณพระเจ้า ท่านตัดสินใจเลือกข้างใหม่ มาอยู่ในพระคริสต์ และพระเจ้าทรงประทานใจใหม่ให้ท่านได้เป็นลูกของพระเจ้าที่เชื่อฟังพระองค์ มันแปลว่าอย่างนี้  ก็คือโดยพระคุณพระเจ้า   ทรงประทานใจที่เป็นลูกของพระเจ้า ลูกแห่งการเชื่อฟังให้กับเรา ให้เป็นธรรมชาติใหม่ของเรา ที่เกิดใหม่ในวิญญาณ ใจที่เชื่อฟังนี้ เป็นส่วนหนึ่งในความรอดที่เราได้รับจากพระเจ้า เมื่อเราตัดสินใจย้ายข้าง เมื่อเราตัดสินใจย้ายออกจากทาสของความบาป มาสู่ทาสของพระคริสต์

            พูดง่ายๆ ว่าตรงนี้หมายถึงว่าท่านได้ไปอยู่ในพระคริสต์ โดยที่พระเจ้าได้ประทานถ้อยคำ ก็คือพระคริสต์ ก็คือความจริงแห่งข่าวประเสริฐของพระเจ้าให้ท่านเชื่อ และท่านเชื่อฟัง คำว่าเชื่อฟังตรงนี้ หมายถึงเชื่อฟัง ที่เป็นของประทานเกิดขึ้นอยู่ในวิญญาณ อยู่ในใจใหม่ของท่านที่เกิดใหม่ เป็นของประทานที่ไม่ไปไหนเลย  ไม่ใช่ท่านเชื่อฟังเอง  แต่เป็นการเชื่อฟังที่เป็นบุคลิก เป็นลักษณะหนึ่ง ที่พระเจ้าได้ใส่ลงไปในวิญญาณและในใจใหม่ของท่านนั่นเอง

            เพราะฉะนั้น ผู้เชื่อได้รับธรรมชาติใหม่ และได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ในพระองค์ด้วย เป็นของประทานให้เชื่อพระเจ้า เพราะว่าพระเจ้าประทานให้เป็นของขวัญ เป็นพระคุณ ไม่ใช่พยายามเชื่อ แต่มันเชื่อโดยเป็นธรรมชาติ  มันไม่ได้เกี่ยวกันกับการพยายามบรรลุถึงสภาวะของการประพฤติ ในร่างกายนี้ ให้บริสุทธิ์ ให้ดีพร้อม ไม่ใช่ ให้เชื่อฟัง ไม่ใช่ แต่เป็นการตระหนัก และรับรู้ และดำเนินชีวิตตามความเป็นจริงว่า …

            “ตัวตนแท้จริงของฉันในวิญญาณนั้น บริสุทธิ์และเป็นผู้ชอบธรรมแล้ว ในพระคริสต์ ฉันเป็นลูกที่บริสุทธิ์และเชื่อฟังแล้ว ในพระคริสต์ ตรงนี้ต่างหาก ที่ต้องรับรู้ ความบริสุทธิ์ของเรานั้น  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการพยายาม หรือการงานของเราทำ ไม่ใช่เราจะไปพยายามทำให้เราบริสุทธิ์ขึ้น ไม่ใช่ แต่ขึ้นอยู่กับการงานของพระเยซูคริสต์ ที่พระองค์ทรงกระทำสำเร็จเรียบร้อยแล้วบนไม้กางเขนต่างหาก การสำเร็จ การไถ่ของพระเยซูคริสต์ บนไม้กางเขน ตั้งแต่การสิ้นพระชนม์จนกระทั่งถึงการเป็นขึ้นมาจากความตายนี้ ทำให้คนที่เชื่อในพระองค์บริสุทธิ์ สะอาด เป็นลูกแห่งการเชื่อฟัง ในวิญญาณ และในใจ ไม่ได้เกี่ยวกับการประพฤติเลย ข้อที่ 18 ต่อ …

        โรม 6:18 “ท่านได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากบาป และได้กลายเป็นทาสของความชอบธรรมแล้ว”

            เห็นไหมครับ? “ท่านได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระจากบาป ได้กลายเป็นทาสของความชอบธรรมแล้ว” ก็คือมันเป็นขึ้นมาโดยกำเนิด มันไม่ได้เป็นการกระทำ  ไม่ใช่ท่านได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสรภาพจากความบาป โดยการประพฤติของท่านที่หนีออกมาจากความบาป ไม่ใช่ แต่พระเจ้าประทานให้ต่างหาก พูดง่ายๆ เหมือนท่านได้รับปลดปล่อย ให้เป็นอิสระจากบาป ก็คือตอนก่อนเชื่อ ท่านถูกล่ามโซ่อยู่ เป็นทาสของบาป รู้แล้วใช่ไหมบาปหมายถึงอะไร?  เราเรียนรู้ไปแล้วเมื่อตะกี้นี้ ตอนนี้ท่านเป็นลักษณะเดียวกัน คือท่านถูกล่ามโซ่ เหมือนกับทาสเหมือนกัน แต่เป็นการถูกล่ามโซ่ เหมือนกับทาส ถูกควบคุมให้ทำตามพระเจ้า

            เห็นอะไรบางอย่างไหม? แต่ก่อนนี้ ท่านไม่ต้องทำอะไรเลย  ไม่ต้องพยายามเลย  ท่านก็ทำชั่วอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ท่านไม่ต้องทำอะไรเลย  ท่านก็เชื่อฟังพระเจ้าอยู่แล้ว พอมองเห็นไหม? นี่กำลังพูดถึงโลกวิญญาณว่ามี 2 ข้าง ข้างหนึ่งเป็นทาสแห่งความบาป คือไม่เชื่อฟัง อีกข้างหนึ่งเป็นทาสของพระคริสต์ คือเชื่อฟัง จะเลือกข้างใดข้างหนึ่ง พระคัมภีร์กำลังอธิบายให้เห็นถึงโลกวิญญาณว่ามันมี 2  ข้าง

            พระเจ้าประทานความปรารถนาในใจให้กับเรา  ตอนที่เราย้ายข้างมา  พระเจ้าให้เราบังเกิดใหม่ มีวิญญาณใหม่ มีใจใหม่ ในพระคัมภีร์บอก เพราะฉะนั้น ตัวตนของเราจริงๆ คือวิญญาณและใจของเรา อยากได้อะไร ทั้งหมดนั้นมาจากพระเจ้าทั้งสิ้น  มันของดีหมดเลย แต่ของไม่ดี มันมาจากข้างนอก นอกตัวเราแล้ว มันจะมาหลอกล่อ หลอกลวงเราต่างหาก

            พระเจ้าประทานความปรารถนาในใจให้กับเรา ซึ่งท่านไม่สามารถหนีไปไหนได้เลย พระวิญญาณของพระเจ้าควบคุมท่านอยู่ เพราะท่านเกิดใหม่แล้ว อยู่ในวิญญาณของท่าน อยู่ในใจของท่าน ควบคุมอยู่เลย ท่านจะไปไหนรอด  ไม่รอดเลย เพราะว่าท่านเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าแล้ว พระวิญญาณของพระเจ้าควบคุมท่าน อยู่ในใจของท่าน อยู่ในวิญญาณของท่าน ให้วิญญาณและในใจของท่านได้นมัสการ บูชา เคารพ เชื่อฟัง ยอมจำนนต่อพระเจ้า ถูกนำโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ มันแปลว่าอย่างนี้ พระวิญญาณนำท่าน ที่เกิดใหม่นั้น ให้นมัสการพระเจ้าเที่ยงแท้แต่เพียงพระองค์เดียว  คือพระคริสต์

            นมัสการแปลว่าอะไร? ก็รู้อยู่แล้วตะกี้นี้ ก็คือให้ท่านบูชา เคารพ เชื่อฟัง ยอมจำนนต่อพระคริสต์ จอมเจ้านาย เหมือนดังเป็นทาส เปรียบเทียบให้ดู เหมือนแต่ก่อนนี้ เราเคยเป็นทาสของความบาป  แล้วมาเป็นทาสของพระเจ้า  เปรียบให้เหมือน ไม่ใช่เราเป็นทาสจริงๆ แต่เราเป็นลูก เป็นทาสที่เป็นลูก พูดง่ายๆ ข้อ 19 …

        โรม 6:19 “ข้าพเจ้าพูดเช่นนี้ตามประสามนุษย์ ก็เพราะท่านอ่อนแอตามปกติวิสัยของท่าน เมื่อก่อนท่านเคยให้ส่วนต่างๆ ในกายของท่าน เป็นทาสของความโสโครก และความชั่วร้ายที่เพิ่มขึ้นไม่สิ้นสุดอย่างไร บัดนี้ ก็จงให้ส่วนต่างๆ นั้น เป็นทาสของความชอบธรรม ซึ่งนำมาสู่ความบริสุทธิ์อย่างนั้น”

            ต้องเปรียบเทียบอย่างนี้ว่าแต่ก่อนนี้ ท่านไม่ได้เชื่อ ท่านอยู่ในความชั่วร้ายต่างๆ เหล่านั้น  เพราะเป็นทาสเขาอยู่ เพราะว่าท่านอ่อนแอ ต้องยกตัวอย่างอย่างนี้ว่าความชั่วร้ายที่ท่านเคยทำมาเป็นอย่างไร?  บัดนี้ ท่านไม่ได้อยู่อย่างนั้นแล้ว  ท่านจะไปทำความชั่วร้ายนั้นอีกทำไม? และท่านไม่ได้เป็นทาสมันแล้ว  บัดนี้ ท่านเชื่อแล้ว ท่านมาเป็นทาสของพระเจ้า ของความดีงามแทนแล้ว  ตรงนี้ต่างหาก

            ก่อนเชื่อ เป็นทาสของความโสโครก ความชั่วร้าย

            หลังเชื่อ เป็นทาสของความชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม ที่อยู่ภายในใจ ในวิญญาณของท่านแล้วนั้น

            ให้เห็น 2 ข้างว่า แต่ก่อนนี้ทำไม่ดีต่างๆ เพราะว่าเป็นทาสของความไม่ดี ตอนนี้เป็นทาสของความดี ก็น่าจะมาทำตาม ให้มันสมกับการที่ภายในเป็นคนดีแล้ว พูดง่ายๆ อย่างนี้ ไม่ใช่ว่ากำลังสอนเราว่ามาเชื่อพระเจ้าแล้ว เพราะฉะนั้น ท่านควรจะมอบอวัยวะในร่างกายของท่าน มาเชื่อฟังพระเจ้า จะได้บริสุทธิ์ จะได้สะอาด จะได้ดีมากขึ้น สมบูรณ์แบบมากขึ้น  ไม่ใช่อย่างนั้น  แต่กำลังบอกให้เห็นว่ามันมี 2 ข้าง  ข้างหนึ่งชั่ว ข้างหนึ่งดี  ตอนนี้เราดีแล้ว ดีโดยกำเนิด ดีครบถ้วนบริบูรณ์แล้ว ไม่ต้องทำอะไรมันก็ดี ครบถ้วนบริบูรณ์แล้ว ไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเลย

            แต่ปฏิบัติตัวภายนอก ก็คือมอบอวัยวะในร่างกายทุกส่วนให้กับวิญญาณที่อยู่ภายใน ให้กับพระเจ้าที่อยู่ภายในใช้ ให้มันสมกับที่มันเป็นคนดี สมบูรณ์แบบแล้ว  ไม่ใช่ว่ามอบอวัยวะในร่างกายให้กับพระเจ้าใช้นะ  เพื่อที่ท่านจะได้บริสุทธิ์ ดีพร้อมมากขึ้น  ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น แต่ เราถูกโกหกหลอกลวงว่าให้เป็นอย่างนี้ มาเชื่อพระเจ้าแล้ว ต้องทำดี ต้องทำอะไรต่างๆ นั้น มอบอวัยวะในร่างกายให้พระเจ้าใช้ เพื่อเราจะได้บริสุทธิ์ดีพร้อมมากขึ้น มันไม่ใช่อย่างนั้น เพราะท่านได้รับความบริสุทธิ์ดีพร้อมแล้ว ผ่านทางความเชื่อในพระเยซูคริสต์เท่านั้น ไม่มีการกระทำใดๆ จะทำให้ท่านบริสุทธิ์เพิ่มขึ้นได้อีกเลย เพราะมันสมบูรณ์แล้ว  พระเยซูตรัสว่ามันสำเร็จแล้ว เอเมน

            ซาตาน มารก็พยายามมาหลอกเรา โกหกเรา มาเชื่อพระเจ้าแล้ว ก็ยังไม่สมบูรณ์ ยังต้องทำดีอีก ต้องทำพร้อมกว่านี้  ไม่ดีหรอก ทำอย่างนั้น ก็ไม่ได้ ทำอย่างนี้ก็ไม่ได้ ยังไม่พร้อม จริงๆ ก็คือมันดีพร้อมหมดเรียบร้อยแล้ว เพียงแต่ภายนอก มันยังอยู่ใต้อิทธิพลของการหลอกลวงของมารอยู่ ข้อ 20-21 …

        โรม 6:20-21 “²⁰ เมื่อท่านเป็นทาสของบาป ท่านก็ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของความชอบธรรม ²¹ ครั้งนั้น ท่านได้เก็บเกี่ยวประโยชน์อะไรจากสิ่งเหล่านั้น ซึ่งบัดนี้ท่านก็ละอายแก่ใจ ผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านั้น คือความตาย”

            เห็นไหม? เปรียบเทียบ 2 อัน ตอนนั้นท่านเป็นทาสของความบาป  พยายามทำความดีมากเท่าไร ก็ไม่สมบูรณ์แบบ เหมือนกิ่งก้านของต้นไม้เลว  ยังไงก็เป็นผลเลว  เป็นความพินาศ ความตาย  ท่านทำไป ก็มีแต่ความตายตลอดเวลา  มีแต่ความเสียหายตลอดเวลา ท่านเห็นไหม? แต่เดี๋ยวนี้ ข้อ 22 …

        โรม 6:22  “แต่บัดนี้ ท่านเป็นอิสระจากบาป และได้กลายมาเป็นทาสของพระเจ้าแล้ว ประโยชน์ที่ท่านได้เก็บเกี่ยว นำไปสู่ความบริสุทธิ์ และผลลัพธ์ คือชีวิตนิรันดร์”

            แต่เดี๋ยวนี้ ท่านเป็นกิ่งก้านที่พระเจ้าถอนออกมาจากต้นไม้เดิม คือต้นไม้อาดัม ต้นไม้บาป  คือตัวท่านถูกย้ายมา ตัวท่านก็เหมือนกิ่งก้านของต้นไม้ ย้ายออกมาต่อติดกับต้นไม้ดี คือพระเยซูคริสต์แล้ว พระคริสต์ คือเจ้าชีวิตของท่าน เป็นเจ้านายของท่าน แต่เพียงผู้เดียวแล้ว  ท่านได้เป็นชีวิตนิรันดร์ เข้าส่วนร่วมวิญญาณเดียวกันกับพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าและพระคริสต์เรียบร้อยแล้ว  เป็นร่างกายของพระองค์แล้ว บริสุทธิ์ สะอาด ดีพร้อม เหมือนพระเยซูคริสต์แล้ว  ท่านจะไปทำอย่างเก่าอีกทำไม? นี่กำลังพูดอย่างนี้ หมายถึงท่านเป็นแล้ว  ท่านอย่าถูกหลอกให้ประพฤติเหมือนดังที่เคยประพฤติ ตอนที่ยังไม่ย้ายมา  ตอนที่เป็นทาสของบาปอยู่ ท่านไม่ได้เป็นทาสของมันแล้ว  ท่านปฏิเสธมันได้ ไม่ต้องไปยุ่งกับมันเลย  เพราะว่าวิญญาณและใจของท่านนั้น ใหม่เอี่ยม สะอาด เป็นส่วนหนึ่ง เป็นร่างกายของพระคริสต์แล้ว

        โรม 6:23 “เพราะว่าค่าตอบแทนที่ได้จากบาป คือความตาย แต่ของขวัญจากพระเจ้า คือชีวิตนิรันดร์ ผ่านทางพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา”

            เพราะค่าตอบแทนของความบาป คือความตาย ถ้าท่านยังไปทำเหมือนเดิม ไปยอมเชื่อมารว่าให้ทำตามเหมือนเดิม ก็คือทำบาป ทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับพระลักษณะของพระเจ้า  ก็คือทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง รู้ไหมค่าจ้างของความบาป  ค่าจ้าง คือผลตอบแทน ท่านต้องลงแรงลงกาย ไปทำบาป แล้วก็ได้ความตาย  ความไม่สบายกลับมา  ได้ความทุกข์ใจกลับมา  ท่านจะไปลงแรงลงกายทำทำไม? เหนื่อยด้วย แล้วแถมได้สิ่งที่ไม่ดีกลับมาด้วย ท่านมาทางพระเจ้าดีกว่า เพราะว่าบาป คือการพึ่งพาแรงกาย การกระทำของตนเอง  ซึ่งทำไม่ได้ เหนื่อย  ยากลำบากมาก และค่าตอบแทนของการทำบาป  ทำตามใจตัวเองนั้น  ก็คือตายจากพระเจ้า ไม่ได้อยู่กับพระเจ้าในสวรรค์นิรันดร์ ท่านจะไปทำทำไม?

            กำลังพูดให้เห็นว่าท่านไม่อยากทำอยู่แล้ว ในใจของท่าน  เพราะมันเหนื่อย หมายถึงคริสเตียนที่บังเกิดใหม่แล้ว  เวลาทำบาปแล้ว มันจะเหน็ดเหนื่อยมาก เหนื่อยเหลือเกิน  มันไม่อยากทำ  เพราะรู้ว่าค่าจ้างของมัน คือความตาย มันไม่มีประโยชน์เลย

            เพราะฉะนั้น เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เปิดใจรับของขวัญจากพระเจ้า  คือการพึ่งพา การกระทำของพระเยซูคริสต์ดีกว่า วางใจในพระเยซูคริสต์ ได้รับชีวิตนิรันดร์ ไม่เหนื่อย ยาก ลำบาก ได้รับค่าตอบแทนสูงด้วยอีกต่างหาก ก็คือได้ชีวิตนิรันดร์ อยู่ในบาป พยายามๆ จะไปอยู่ในสวรรค์ นึกภาพออกนะ  ก่อนเชื่อ  อยู่ในบาป พยายามทำ เพื่อไปสวรรค์ เหนื่อยไหม? เหนื่อย  แล้วได้สวรรค์ไหม? ไม่ได้ ได้อะไรแทน ตกมาตาย  มาอีกข้างหนึ่ง มาวางใจในพระเยซูคริสต์ ไม่ต้องทำด้วยตัวเอง ให้พระเยซูทำ แต่ได้รางวัล คือได้สวรรค์ ไม่ตาย  นี่มันหมายถึงอย่างนี้

            ผมจะยกตัวอย่างให้ท่านดู เป็นสุดท้ายก่อนที่จะจบ เห็นชัดเลย มันเหมือนเราจะไปสวรรค์ มนุษย์ทุกคนเกิดมาปุ๊บ ตกเป็นทาสบาป เขาอยากไปสวรรค์ อยากจะอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์ สวรรค์เหมือนยอดภูเขา  อยู่บนยอดสวรรค์ มนุษย์เกิดมาปุ๊บ อยู่ตีนภูเขา  แล้วทำอะไร? มีบันไดให้ปีนขึ้นไป ปีนขึ้นไปด้วยตัวเอง  ไปสวรรค์ด้วยตัวเอง ก็คือปีน เกิดมาปุ๊บ วันแรก ก็เริ่มปีน  ปีนไปเรื่อยๆ บางคนก็ได้มากขั้น บางคนก็ได้น้อยขั้น แต่ไม่มีใครไปถึงสวรรค์สักคน ปีนๆ ไป ในที่สุด ก็ตาย ผลของการปีน เหนื่อย แล้วก็ต้องตาย ก็คือไม่ได้ไปสวรรค์นั่นเอง ไม่ได้อยู่ในสวรรค์

            แต่พระเจ้าส่งพระเยซูลงมา เพราะว่ามองเห็นมนุษย์อยู่ว่าปีนอย่างไรก็ไม่ถึง พระเยซูก็ลงมา แล้วก็ชี้ให้มนุษย์เห็นว่ามนุษย์ คุณปีนอย่างไรก็ไม่ถึง แล้วคุณพึ่งพาการกระทำของตนเอง พึ่งพาในความดีงามของตนเอง  เพื่อจะไปสวรรค์ มันไม่ถึงหรอก เพราะว่าคุณปีนไป คุณก็ทำชั่ว  เพราะว่าท่านเกิดอยู่ในบันไดของความชั่ว  ความบาปนี้  ท่านต้องย้าย  พระเยซูเลยมาบอกว่าวางใจในเราสิ  ไม่ต้องปีนให้เหนื่อย  วางใจในเรา ก็คือเข้ามาอยู่ในเรา อยู่ในพระเยซูคริสต์

            พระเยซูคริสต์เหมือนลิฟต์ รู้จักลิฟต์ใช่ไหม? เข้าอยู่ในลิฟต์ ปีนๆ อยู่ เหนื่อยๆ  ไม่ไหวแล้ว  ไม่ไหวก็เข้าไปอยู่ในลิฟต์ ขึ้นลิฟต์ปุ๊บ ถึงสวรรค์ทันทีเลย ไม่ต้องปีน ขึ้นลิฟต์ กดปุ๊บ ขึ้นสวรรค์เลย กด เมื่อท่านตัดสินใจจะย้ายออกจากบันไดนั้น พอย้ายจากบันไดปุ๊บ เข้าลิฟต์ ลิฟต์ขึ้นทันที ไม่ใช่เข้าเสร็จ ต้องรอให้คนอื่นมาหรือยังๆ ทุกคนมีลิฟต์ส่วนตัว พอเข้าลิฟต์ปุ๊บ ท่านกดทันที ขณะที่ท่านอยู่บนโลกใบนี้ ท่านตัดสินใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ท่านเข้ามาอยู่ในลิฟต์ มันขึ้นสวรรค์ทันทีแล้ว ตั้งแต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ตั้งแต่ตัดสินใจ และจะอยู่ที่นี่กับพระเจ้าตลอดไปชั่วนิรันดร์ ไม่เหนื่อยด้วย และได้รับรางวัล คือสวรรค์

            อีกข้างหนึ่งทั้งเหนื่อย  ทั้งลำบาก ทั้งปีนด้วยตัวเอง แต่ในที่สุด  ตาย จะเอาอะไร? ปีนด้วยตัวเอง  พึ่งพาตัวเอง แล้วก็มองไปข้างล่าง

            แล้วก็บอก … “ตามฉันมา ทำให้ได้เหมือนฉันสิ  ฉันได้เยอะแล้ว  ฉันคิดว่าฉันไปถึง”

            แล้วถึงไหม? ไม่ถึง แต่ก็พยายามที่จะสอนคนข้างล่างว่าตามฉันขึ้นมา  ปีนขึ้นมาอีก พยายามปีนขึ้นมา พยายามปีนอีกนิดหนึ่ง คนสอนก็ไม่ถึง คนถูกสอน คนตามมาก็ไม่ถึง

            แต่พระเยซูบอก … “ฉันมา ไม่ได้ต้องการให้เธอมาปีนขึ้นมาตามฉัน ขึ้นมาๆ เพราะฉันจะบอกให้เธอฟังว่าฉันรู้ดี เธอปีนอย่างไรก็ไม่ถึงหรอก  เพราะฉะนั้น เลิกปีนเถอะ  เลิกยึดกฎระเบียบตามความบาป แต่ให้มาวางใจในฉัน  ฉันจะพาขึ้นสวรรค์เอง  จงวางใจในเรา แล้วท่านจะพบกับพระบิดา ท่านจะมาหาพระบิดาได้มีทางเดียว คือทางเรา พระบิดา คือเจ้าของสวรรค์ ท่านจะไปอยู่กับพระบิดาในสวรรค์ได้ ก็เพราะทางเราเท่านั้น เอเมน”

            พระเจ้าอวยพรครับ

**********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            พระเจ้าให้มนุษย์เลือกทางที่จะไปอยู่สวรรค์กับพระองค์

                        1. ทางของมนุษย์คิด

                        2. ทางของพระเจ้าคิด

            ทางของมนุษย์ คือสะสมทำดีก่อน เพื่อจะไปสวรรค์

            ทางของพระเจ้า คือได้อยู่ในสวรรค์ก่อน แล้วจึงสะสมทำดี

            ความคิดมนุษย์ คือประพฤติตนเองให้บริสุทธิ์ดีพร้อม เพื่อจะไปสวรรค์

            ความคิดของพระเจ้า คือทำให้เจ้าบริสุทธิ์ดีพร้อมอยู่ในสวรรค์ก่อน แล้วเราจะฝึกฝนเจ้าให้ประพฤติสมกับที่บริสุทธิ์ดีพร้อม

            ทางไปสวรรค์ของมนุษย์ คือพึ่งพาการกระทำของตนเอง

            ทางไปสวรรค์ของพระเจ้า คือพึ่งพาการกระทำของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขน

            ยอห์น 3:16 … “เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลก  จนได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่เชื่อในพระบุตรนั้น จะไม่พินาศ (วิญญาณตายอยู่ในบาป) แต่มีชีวิตนิรันดร์”

            เพราะเรารอดจากการถูกพิพากษาลงโทษ  ตั้งแต่นาทีที่เราเชื่อ ในขณะที่ดำเนินชีวิตบนโลกนี้แล้ว   ได้บังเกิดใหม่แล้ว

            โรม 8:1-2 … “¹ เหตุฉะนั้น บัดนี้ จึงไม่มีการลงโทษใดๆ แก่บรรดาผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ ² เพราะว่าโดยทางพระเยซูคริสต์ กฎของพระวิญญาณแห่งชีวิต ได้ปลดปล่อยท่าน ให้เป็นอิสระ จาก (ทาง) กฎแห่งบาปและความตาย”

            พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  11  กุมภาพันธ์  2024

เรื่อง “หนังสือเอเฟซัส” ตอน 34

โดย วราพร  คงล้วน

            วันนี้เรามาดูในหนังสือเอเฟซัส บทที่ 6 เรามาถึงบทสุดท้าย เราได้เรียนรู้ถึงความล้ำลึก ในถ้อยคำของพระเจ้า  ซึ่งความเป็นจริงแล้ว เราเรียนพระคัมภีร์ทั้งเล่ม วนไปวนมา ก็อยู่ในจุดเดียว ก็คือการไถ่ถอนของพระเยซูคริสต์ แผนการที่พระเจ้าเตรียมไว้ สำหรับมนุษยชาติ คือวนไปเวียนมา เราจะเจาะลึกลงไปตรงนี้ เพื่อสถาปนาความจริงในข่าวดีของพระเจ้า  เพื่อพวกเราผู้ที่เชื่อวางใจในพระองค์ จะไม่สั่นคลอน ไม่หวั่นไหว เราจะได้หนักแน่น มั่นคง ในขณะที่บางครั้งเราอาจจะเจอการทดลอง หรือข้อมูลต่างๆ ที่ถูกส่งเข้ามาในสมองของเรา  ทำให้เราเกิดความสงสัยในถ้อยคำของพระเจ้า  เกิดความสงสัยในความรอดที่พระเจ้าได้กระทำให้กับพวกเราสำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว ฉะนั้น จำเป็นอย่างยิ่งที่พวกเราจะต้องเรียนรู้ สถาปนา ฟังแล้วฟังอีกในเรื่องข่าวดีของพระองค์ วันนี้เรามาดูหนังสือเอเฟซัส บทที่ 6 กัน

        เอเฟซัส 6:1-3 “¹ ผู้ที่เป็นบุตรจงเชื่อฟังบิดามารดา ในองค์พระผู้เป็นเจ้า  เพราะนี่เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ² “จงให้เกียรติบิดามารดาของเจ้า”  นี่เป็นพระบัญญัติข้อแรกที่มีพระสัญญาไว้ด้วย ³ “เพื่อเจ้าจะอยู่เย็นเป็นสุข  และมีชีวิตยืนยาวในโลก”

            สมัยก่อน เราก็เรียนรู้ในขนาดของสมองของมนุษย์ เรียนรู้ว่าเป็นคำสั่งที่พระเจ้าสั่งพวกเราผู้เชื่อว่าให้เราเชื่อฟังบิดามารดา ในองค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะอันนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้อง แล้วก็ให้เราให้เกียรติคุณพ่อคุณแม่

            ในถ้อยคำตรงนี้ส่วนใหญ่ ผู้รับใช้พระเจ้าก็จะยกมาสอนหรือเทศน์ ในช่วงเทศกาล ไม่ว่าจะเป็นวันพ่อวันแม่ จะสอนเราว่าเราควรจะประพฤติปฏิบัติอย่างไรกับพ่อแม่ของเรา  หรือคุณพ่อคุณแม่ควรจะมีท่าทีแบบไหนกับลูก ซึ่งความเป็นจริงในบริบทที่ถ้อยคำพระเจ้าบอกไว้ มันลึกซึ้งกว่านั้น ถ้อยคำตรงนี้ อาจารย์เปาโลยกมาจากพระคัมภีร์เดิม ในหนังสืออพยพที่พระเจ้าให้บัญญัติ 10 ประการ ให้กับโมเสส ให้ไปประกาศกับอิสราเอลว่าให้ยึดถือข้อความเหล่านี้ ให้ยึดถือแบบเอาจริงเอาจังเลย ต้องเป็นแบบนั้น

            ในยุคพระเดช ก็คือพระคัมภีร์เดิม ถ้าคนอิสราเอลไม่ทำตามนี้ จะได้รับโทษ  ถ้าเราอ่านพระคัมภีร์เดิม มันจะมีโทษฐานที่สาหัสมาก สำหรับคนอิสราเอล บอกว่าถ้าคนหนึ่งคนใดได้ยินลูกคนไหน ด่าว่าพ่อแม่ หรือไม่เชื่อฟัง หรือดื้อ แล้วมีพยาน 2 คน เอาลูกคนนั้นมาที่กลางแจ้ง เอาหินขว้างให้ตายเลย  นั่นคือกฎบัญญัติเดิม ที่พระเจ้าตั้งขึ้น เป็นกฎที่มนุษย์ทำไม่ได้อยู่แล้ว มีลูกคนไหนที่ไม่ดื้อกับพ่อแม่ ไม่มี แล้วมีพ่อแม่คนไหนที่ไม่ทำให้ลูกโกรธ ก็ไม่มีอีก บางครั้งเราไม่ได้ตั้งใจ หรือบางครั้งคุณพ่อคุณแม่พูดอะไร? ที่ไม่ได้ตั้งใจ ทำร้ายจิตใจลูกมาก หรือบางครั้งลูกพูดอะไรบางอย่าง ซึ่งไม่ได้ตั้งใจเหมือนกัน ทำร้ายจิตใจของพ่อแม่เช่นเดียวกัน

            ฉะนั้น บทบัญญัติตรงนี้ พระเจ้าตั้งไว้ไม่ได้หมายความว่าเป็นพระสัญญา พระองค์ไม่ได้สัญญาว่าถ้าลูกคนไหนเชื่อฟังพ่อแม่แล้ว เขาจะไปดีมาดีบนแผ่นดินโลก และมีชีวิตยืนยาว ถ้าข้อนี้เป็นคำที่พระเจ้าสัญญา แปลว่าถ้าลูกคนไหนกตัญญู คนนั้นจะอายุยืนใช่ไหม?  แต่พี่น้องเคยสังเกตไหมว่ามีลูกที่กตัญญูมากๆ อายุสั้นก็มี จริงไหม? แล้วก็ลูกที่กตัญญูกับพ่อแม่ไม่ได้ไปดีมาดีบนแผ่นดินโลกด้วย บางทีเจออะไรไม่รู้เยอะแยะมากมาย เจ็บป่วยบ้าง อะไรบ้าง แปลว่าข้อพระคัมภีร์ข้อนี้ ไม่ได้เป็นพระสัญญาของพระเจ้า พระเจ้าไม่ได้สัญญาว่าถ้าทำอย่างนี้ เราจะได้รับอย่างนี้  แต่ที่พระเจ้าเขียนให้คนอิสราเอลทำ ถ้าเป็นสมัยก่อน ไม่ใช่แนะนำนะ  เป็นคำสั่งว่าให้ทำแบบนี้เพื่อประโยชน์ของคนอิสราเอล ถ้าเป็น ณ ปัจจุบัน ที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ถ้าเจอข้อพระคัมภีร์ข้อนี้ พระเจ้ากำลังบอกเราว่าอันนี้เป็นสิ่งที่ดี สมควรทำ  ให้ทำเถิด  ทำแล้วเป็นประโยชน์กับเรา  เหมือนอาจารย์เปาโลบอกว่าอะไรที่ดี ก็ทำ  อะไรที่ไม่ดี ก็ไม่ต้องทำ ในลักษณะเหมือนกัน

            ฉะนั้น พอถึงพระคัมภีร์ใหม่ปุ๊บ เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว เราได้เข้ามาเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เข้ามาเป็นทายาทร่วมกับพระเยซูคริสต์แล้ว  เราได้บังเกิดใหม่ มีวิญญาณใหม่ที่เป็นเหมือนพระเจ้าแล้ว วิญญาณใหม่ของพวกเราทุกๆ คน คือเป็นวิญญาณที่เชื่อฟัง นึกออกไหม? เชื่อฟังเลย เชื่อฟังพระเจ้า 100% ไม่มีการดื้อ ไม่มีการกบฏ ไม่มีอะไรเลย  แต่ในขณะเดียวกัน  ขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  บางครั้งเราก็ดื้อ  ไม่เชื่อฟังพระเจ้า  เป็นไหม?   เราถูกล่อลวง ด้วยโลกใบนี้ ส่งข้อมูลมา ลากจูงเราไปทำตามระบบของโลกนี้ แต่ว่าหลังจากที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ไม่ว่าเราจะเชื่อฟังพระองค์ หรือไม่เชื่อฟังพระองค์ ก็ไม่เป็นไร? ฟังดีๆ นะ

            ไม่ว่าเราจะเชื่อฟังพระองค์หรือไม่เชื่อพระองค์ ก็ไม่เป็นไร?  เพราะเราได้เป็นลูกของพระองค์แล้ว

            ขอถามพวกเราซึ่งมีครอบครัวแล้ว มีลูกเต้าแล้วว่าเคยไหมที่เราเลี้ยงลูกตั้งแต่เด็กจนโต แล้วลูกเราเชื่อฟังทุกประการ โดยไม่เคยดื้อกับเรา ไม่มี ก็คือดื้อบ้าง เชื่อบ้าง แต่ไม่ว่าลูกเราจะดื้อหรือเชื่อฟัง เรารักเขาเหมือนเดิมไหม? เหมือนเดิม เรารักเขานะ  เราไม่เคยมีความรู้สึกว่าลูกคนนี้ทำไมดื้ออย่างนี้ ตัดขาดออกจากการเป็นพ่อ เป็นแม่ เป็นลูกแล้วกัน ไม่มี มันเป็นภาพ ที่พระเจ้าให้เราเห็นว่าหลังจากที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว บางครั้ง เราอาจจะดื้อกับพระเจ้า  ก็ไม่เป็นไรเลย เราก็ยังคงเป็นลูกของพระองค์อยู่ พระองค์ไม่ได้รักเราน้อยลง ทำไมเรารู้ว่าพระเจ้าไม่รักเราน้อยลง  เพราะว่ารักจนถึงที่สุดแล้ว  รักโดยขนาดที่ยอมสิ้นพระชนม์ เพื่อเราบนไม้กางเขนเรียบร้อยไปแล้ว ก็คือรักสุดๆ แล้ว จะขอว่าพระเจ้ารักลูกเพิ่มขึ้นได้ไหม? พระเจ้าบอกมันหมดแล้ว  คือให้หมดแล้ว  ไม่ต้องขอแล้ว ฉันให้เธอหมดหน้าตักเลย  คือยอมให้ชีวิตกับเธอเรียบร้อยไปแล้ว

            ฉะนั้น เราอย่าให้ระบบของโลกนี้  หรือข้อมูลอะไรต่างๆ บนโลกใบนี้ ใส่เข้ามาในความคิดของเราว่าเราทำอย่างนี้ พระเจ้าต้องรักเราน้อยลงแน่ๆ เลย พระเจ้าต้องไม่รักเราแล้วล่ะ อะไรอย่างนี้ อย่าให้การโกหก หลอกลวงนี้ เข้ามาครอบครองความคิดของเรา  ทำให้เรารู้สึกท้อใจ ทำให้เรารู้สึกไม่กล้าที่จะสู้หน้าพระเจ้า

            สิ่งที่สำคัญที่สุด เราจำเป็นจะต้องรู้ว่าพระเจ้ารักเรามากขนาดไหน? มากแบบสุดๆ แล้ว ฉะนั้น ตรงนี้เป็นข้อที่อาจารย์เปาโลยกขึ้นมา พูดถึงลักษณะของลูกที่สมควรเชื่อฟังพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ดี แต่ถ้าทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ไม่เป็นไรเลย ในขณะที่เราเชื่อพระเจ้าแล้ว  พอมาถึงข้อที่ 4 …

        เอเฟซัส 6:4 “ผู้ที่เป็นบิดาอย่ายั่วโทสะบุตรของตน แต่จงอบรมเลี้ยงดู โดยการฝึกฝนและสั่งสอนตามแนวขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

            ภาพนี้ อาจารย์เปาโลกำลังให้เราเห็นสิ่งที่พระเจ้าสื่อมา ให้เราเห็นในภาพของพ่อ แบบมนุษย์ว่าพระเจ้ารักเราขนาดไหน? พระองค์รักเราแบบสุดๆ แล้ว แล้วลักษณะในความรักของพระเจ้าที่มีต่อพวกเรา ลูกๆ ของพระองค์ ก็คือพระองค์จะอบรม เลี้ยงดู ฝึกฝน สั่งสอน

            คำว่า “ฝึกฝน, สั่งสอน” คือไม่มีพ่อคนไหนที่ไม่สอนลูกเลย มันเป็นไปไม่ได้ ถ้าลูกทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เราก็จะสอนลูกว่า …

            “อันนี้ไม่ถูกนะลูก หนูทำอันนี้ไม่ได้ หนูต้องเปลี่ยนความคิดใหม่นะ หนูต้องปรับปรุง”

            นั่นคือความรักที่พระเจ้ามีต่อเรา เมื่อผู้เชื่อทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง พระเจ้าไม่ตีเรานะ หลายครั้ง คนชอบเอาข้อพระคัมภีร์ตรงนี้  ที่บอกว่าพระเจ้าทรงตีสอน พอเราเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ที่มันไม่คาดคิด  เราก็จะถูกข้อมูลบนโลกใบนี้ใส่เข้ามาในความคิดเราว่า …

            “นี่เห็นไหม ตอนนี้พระเจ้ากำลังตีสอนเธออยู่”

            ซึ่งข้อมูลเหล่านี้ กำลังต่อว่าพระเจ้า  ซึ่งมันไม่เป็นความจริง พระเจ้าไม่ได้ตีสอนเรา แบบดุร้าย ตีสอนเราลักษณะเหมือนกับ …

            “เห็นไหม เธอไม่เชื่อฟัง ป่วยแล้ว ป่วย เพราะเธอไม่เชื่อฟังพระเจ้า เห็นไหม พระเจ้าก็เลยส่งโรคภัยไข้เจ็บมาให้เธอ จะได้เข็ดหลาบ เธอจะได้ทำตัวให้มันดีๆ”

            พี่น้องลองคิดตามว่าพ่อของเรา  เป็นแบบนั้นหรือ? พระเจ้าผู้ทรงบอกว่าพระองค์ทรงเป็นความรัก และพระองค์ผู้ทรงยอมสละพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์มาตายแทนเราบนไม้กางเขน พระเจ้าองค์นี้จะส่งโรคภัยไข้เจ็บมาทำให้เราเข็ดหลาบหรือ? มาตีสอนเราหรือ?  ไม่จริงแน่นอน

            พวกเราจำเป็นจะต้องรู้ตรงนี้มากๆ อย่าให้มารใช้ระบบของโลกนี้ การโกหก หลอกลวงทุกรูปแบบ ส่งเข้ามาในความคิดของเรา ทำให้เราคล้อยตามมัน พอเกิดปัญหา ความทุกข์ยากลำบากปุ๊บ

            เขาก็บอก … “เห็นไหมๆ พระเจ้ากำลังตีสอนเธออยู่ เห็นไหม? เพราะเธอไม่เชื่อฟัง พระเจ้าก็เลยทำให้เรื่องนี้เกิดขึ้น เห็นไหม?”

            เห็นตลอดแหละ คือจะถามว่า “เธอเห็นไหม?” ถ้าเรารู้ความจริงในความรักของพระเจ้า

            เราก็จะสวนกลับไปว่า … “ไม่เห็นโว้ย ฉันเห็นแต่ความดีงามของพระเจ้า ฉันเห็นแต่ความรักของพระเจ้า  ฉันเห็นแต่ความเมตตา ความกรุณา ความละมุนละม่อมของพระเจ้า ฉันไม่เห็นเลยว่าพระเจ้าฉันดุร้าย  ถึงขนาดส่งอะไรมาทำให้ฉันลำบาก ยากเข็ญ แต่ทำไมเรายังเจอความทุกข์ยากลำบากอยู่ นั่นคือความจริงอีกอันหนึ่งที่เราจำเป็นต้องรู้ บรรพบุรุษของเรา ล้มลงในความบาป  เมื่อล้มลงในความบาป ทำให้มนุษย์ทั้งหมดเข้ามาสู่ความสาปแช่ง

            สาปแช่ง ไม่เฉพาะร่างกายของเราเท่านั้น แต่ถูกสาปแช่งทั้งหมดทั้งมวลบนโลกใบนี้  สรรพสิ่งทั้งหมดบนโลกใบนี้  ได้ถูกสาปแช่งไป เรียบร้อยแล้ว หมายความว่าโลกนี้กำลังเสื่อมโทรมไปเรื่อยๆ ซึ่งหลายครั้งคริสเตียนหลายคนยังเข้าใจว่าเขามีความสามารถที่จะอธิษฐาน ให้โลกนี้กลับคืนสู่สภาพดี ซึ่งมันเป็นไปได้ไหม?  เป็นไปไม่ได้  เพราะพระเจ้าบอกแล้ว ถ้าผู้เชื่อคนไหนสามารถอธิษฐานให้โลกกลับคืนมาดีเหมือนเดิม แปลว่าพระเจ้าโกหก จริงไหม?  พระเจ้าโกหก พระเจ้าพูดไม่จริง โลกนี้สามารถกลับคืนสู่สภาพดีได้ เราอธิษฐานสิ ใช้ความเชื่อ  เราเป็นผู้เชื่อไง พระเจ้าบอกว่าคำอธิษฐานของผู้ชอบธรรม มีพลังทำให้เกิดผล เราต้องอธิษฐาน เราต้องขอแล้วขออีก แล้วพระเจ้าจะทำตามคำขอของเรา พระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานของเรา  พระเจ้าจะทำให้โลกนี้กลับคืนสู่สภาพดีเหมือนเดิม ซึ่งมันเป็นการโกหก หลอกลวงที่สาหัสมาก  แล้วมีหลายคนก็เชื่อตามนั้นด้วย แล้วพยายามๆ ที่จะอธิษฐานๆ เขย่าบัลลังก์ของพระเจ้า

            พี่น้องเคยได้ยินคำนี้ไหม? สมัยก่อนเราพูดบ่อย  เราต้องอธิษฐานให้เยอะๆ วันละ 10 หรือ 20 ชั่วโมง เขย่าบัลลังก์ของพระเจ้า เพื่อให้พระเจ้าตอบคำอธิษฐาน ตามความปรารถนาของเรา  ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว  ถ้าเราอธิษฐาน ขอพระเจ้าเมตตา เราสามารถอธิษฐานได้ทุกอย่างเลยนะ เราอธิษฐาน … “พระองค์เจ้าข้าอย่างโน้น อย่างนี้ อย่างนั้น” ทั้งหมด สรุปจบ ก็คือแต่อย่างไรก็ตาม ให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์ ที่ลูกต้องการ ลูกต้องการสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ใครๆ ก็อยากได้ มีใครอยากป่วยไหม? ไม่มี ทุกคนอยากแข็งแรง เราอธิษฐานขอได้ แต่เรารับรู้ความจริงอันหนึ่ง ที่เราขอ ก็คือเราขอตามความอยากของเรา แต่เราก็รู้ว่าแล้วแต่พระเจ้า  พระเจ้าสามารถที่จะให้เราแข็งแรง จนเราจากไปอยู่กับพระเจ้าได้ไหม? พระเจ้าทำได้นะ แล้วแต่น้ำพระทัย

            แต่ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด คือร่างกายเราเดินทางสู่ความตายแน่นอน เราจะอยู่ค้ำฟ้า ไม่มีทาง เพราะพระเจ้าบอกว่าร่างกายเราถูกสาปแช่งเรียบร้อยไปแล้ว บนโลกใบนี้ ในร่างกายเรือนดินของเรา  แต่สิ่งที่สำคัญ คือพระเจ้าเตรียมร่างกายใหม่  ร่างกายที่เต็มไปด้วยสง่าราศี ที่เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ ตอนที่พระองค์ได้เป็นขึ้นมาจากความตาย  ให้กับผู้เชื่อทุกคนเรียบร้อยไปแล้ว หมายความว่าไม่ว่าเราจะอยู่บนโลกใบนี้ เราจะแก่ลงทุกวันๆ ผมหงอกทุกวัน หน้าเหี่ยวไปทุกวัน เม็ดสีขึ้นมาแล้วเยอะแยะเลย ก็ไม่ทำให้เรารู้สึกท้อใจว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ มองกระจกทีไร กลุ้มใจทุกทีเลย ทำไมแก่ลงๆ  เราก็ไม่ได้รู้สึก เพราะว่ามันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น

            แต่สิ่งที่เราชื่นชมยินดี คือเรารู้ว่าวิญญาณข้างในใหม่ขึ้นทุกวัน เจริญเติบโตขึ้นทุกวัน  เรามีความชื่นชมยินดีกับสิ่งที่พระเจ้าบอกเรา แล้วเรามีความหวังใจ ยิ่งแก่มากเท่าไร ยิ่งขอบคุณพระเจ้า  แก่แล้ว เดี๋ยวเราก็ได้จากโลกนี้ไปแล้ว   มีใครคิดแบบนี้ไหม?  ดิฉันคิดนะ  เราแก่ลงแล้ว แปลว่าเวลาบนโลกใบนี้ เราเริ่มน้อยลงแล้ว  เวลาที่เราจะได้ไปพบพระเจ้าหน้าต่อหน้าเลยนะ มันใกล้เข้ามาแล้ว  มีสันติสุข มีความชื่นชมยินดี  เราเลยไม่กลัวว่าจะแก่ ไม่เป็นไรหรอก ใครบอกว่าไม่สวยแล้ว ก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องสวยมากก็ได้ แต่เรารู้ว่าอนาคตข้างหน้า ร่างกายใหม่ที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้เราสวยที่สุดเลย

            นี่คือภาพที่เราจำเป็นจะต้องรับรู้ความจริงตรงนี้ ฉะนั้น ให้เราขอบพระคุณพระเจ้า อย่าให้โดนหลอก ให้เอาถ้อยคำของพระเจ้ามาใช้  เพื่อเอื้ออำนวยประโยชน์ ให้กับพวกเราเอง

            ภาพของพระเจ้าจริงๆ พระองค์เป็นผู้ที่อ่อนโยน  พระองค์เป็นผู้ที่สอนเราด้วยความรัก  ดังแก้วตาดวงใจ พระองค์ไม่เคยบังคับเราเลย พระองค์ไม่เคยที่จะบีบคอเราว่าต้องทำตามที่พระองค์สั่ง ต้องเชื่อฟังนะ ถ้าไม่เชื่อฟัง ฉันเขี่ยเธอออกจากสวรรค์เลย  ไม่มีภาพนี้ในพระเจ้าเลย

            ฉะนั้น ภาพที่พระเจ้าใส่เข้ามาในวิญญาณของคุณพ่อทุกๆ คน ต้องวงเล็บว่าพ่อปกติ ไม่ใช่พ่อประหลาด พี่น้องรู้ไหมพ่อประหลาด ก็คือไม่รักลูก รังแกลูก ตีลูกตลอดเวลา  ไม่มีเหตุผล เขาเรียกว่าพ่อประหลาด  แต่พ่อที่เป็นพ่อจริงๆ  ตามแบบที่พระเจ้าสร้างไว้  เป็นคุณพ่อที่รักครอบครัว รักลูก เป็นคุณพ่อที่ให้อภัยลูกตลอดเวลา เป็นคุณพ่อที่พร้อมที่จะอ้าแขนรับลูกเข้ามา โอบกอดลูกเอาไว้ ในขณะที่ลูกดื้อ ลูกทำผิด ลูกล้มลง พ่อไม่เคยทับถม  ไม่เคยเหยียบซ้ำ  แต่พ่อจะจูงมือลูก แล้วก็เดินไปด้วยกัน  ปลอบโยนลูก เล้าโลมจิตใจลูก …

            “ไม่เป็นไรนะลูก ล้มลง ลุกขึ้น เริ่มต้นใหม่นะลูก”

            นี่คือพ่อปกติ ฉะนั้น ภาพนี้แหละที่พระเจ้าให้เราเห็นลักษณะของพระองค์เอง ในลักษณะแบบนี้ เราเป็นมนุษย์ เราไม่สามารถอยู่แล้ว ที่จะทำได้แบบที่พระเจ้าทำ แต่ว่ามันเป็นแค่นิดๆ หน่อยๆ ที่พระเจ้าสื่อให้เราเห็นถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ ที่พระองค์มีต่อเรา  พอถึงข้อที่ 5 …

        เอเฟซัส 6:5 “ผู้ที่เป็นทาสจงเชื่อฟังเจ้านายฝ่ายโลก ด้วยความเคารพยำเกรงและด้วยความจริงใจ เหมือนที่ท่านเชื่อฟังพระคริสต์”

            ถ้อยคำตรงนี้ที่อาจารย์เปาโลได้บอกกับผู้เชื่อคนต่างชาติ สมัยก่อน เรามีทาสใช่ไหม?  เหมือนยุคหนึ่งที่ประเทศไทยก็มีทาส ฉะนั้น พอมีการเลิกทาสขึ้นมา ทุกคนก็ได้ยินข่าวดีตรงนี้ ก็ชื่นชมยินดี  ได้เป็นอิสระ มันเป็นภาพเดียวกันกับที่พระเจ้าได้ปลดปล่อยเราได้เป็นอิสระ พ้นจากการเป็นทาส (ฝ่ายวิญญาณ) เราเป็นอิสระในวิญญาณเรียบร้อยไปแล้ว

            แต่ตรงนี้ที่อาจารย์เปาโลพูดถึง คือการดำเนินชีวิต ถ้าคนนั้นเป็นทาสอยู่ แล้วบังเอิญมาเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ทาสคนนั้น  เขาเป็นอิสระในวิญญาณเลย แต่ในร่างกายของเขา ก็ยังคงเป็นทาสอยู่ จริงไหม? ยังดำเนินชีวิตเหมือนเดิม ภาพตรงนี้ อาจารย์เปาโลกำลังบอกว่าในขณะที่ท่านมาหาพระเจ้า อยู่ในสภาพไหน ก็ให้อยู่สภาพนั้น  ด้วยความชื่นชมยินดี

            ถ้าท่านเป็นทาส ท่านก็ทำหน้าที่ของการเป็นทาสให้ดีที่สุด ในนามของพระเยซูคริสต์ เพราะว่า ณ เวลานี้  พระเจ้าทั้ง 3 พระภาคเข้ามาอยู่ในตัวของทาสคนนี้ เรียบร้อยไปแล้ว เขาเป็นอิสระในวิญญาณ แต่เขายังคงเป็นทาสในร่างกายนี้  โดยพระเจ้า ต้องบอกว่าโดยพระเจ้า  เพราะว่าจากนี้ไป ไม่ว่าพระเจ้าจะนำเขาแบบไหน? พระเจ้าอาจจะนำเขาให้สามารถออกจากการเป็นทาส เป็นอิสระ มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น พระเจ้าก็ทำได้  แต่ถ้าสมมติว่าพระเจ้ายังคงให้เขาอยู่ในสภาวะตรงนั้นอยู่ ก็ให้เขาอยู่ด้วยความชื่นชมยินดี ไม่ใช่ว่า …

            “พอฉันเชื่อพระเจ้าแล้ว ฉันเป็นทาส ฉันต้องพยายาม ให้หลุดจากการเป็นทาสให้ได้ แล้วก็ทุกข์ใจทุกวัน ทำไมฉันไม่หลุดสักที ฉันยังเป็นทาสอยู่ ทุกข์ใจทุกวัน” ไม่ใช่

            พระเจ้าบอกว่าให้อยู่อย่างชื่นชมยินดี ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด แล้วแต่พระเจ้า ถ้าเกิดพระเจ้าจะให้คนๆ นั้น หลุดจากการเป็นทาสพระเจ้ามีวิธีการที่จะให้เขาหลุดตรงนั้นได้ แล้วแต่น้ำพระทัย ไม่เกี่ยวอะไรกับทาสคนนั้นเลย ในข้อที่ 6 …

        เอเฟซัส 6:6 “ไม่เพียงแต่เชื่อฟังเจ้านายต่อหน้า  เพื่อให้เขาพึงพอใจ แต่ให้เป็นเหมือนทาสของพระคริสต์ คือทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าจากใจของท่าน”

            พี่น้องนึกถึงคำว่า “จากใจ” เมื่อเรามาเชื่อพระเจ้า  เราทำทุกอย่างจากใจ  เรารักคนรอบข้างจากใจ ใจข้างในที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่แล้ว  ใจที่เป็นความรัก  เป็นลักษณะชีวิตใหม่ที่พระเจ้าได้ประทานให้กับพวกเราเรียบร้อยไปแล้ว ดังนั้น ทุกอย่างที่เราทำ หลังจากที่เราบังเกิดใหม่แล้ว เราทำในนามของพระเยซูคริสต์

            คำว่า “ในนามของพระเยซูคริสต์” แปลว่าไม่ได้ทำด้วยตัวเราเอง จริงหรือไม่จริง? ในพระคัมภีร์ อาจารย์เปาโลบอกว่าข้าพเจ้าไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่มีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า เพราะว่าข้าพเจ้าได้ถูกซื้อด้วยชีวิตของพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว

            ฉะนั้น ณ เวลานี้ พระเยซูคริสต์สถิตอยู่ในพวกเรา ไม่ว่าผู้เชื่อจะทำอะไรก็ตาม เราทำในนามของพระเยซูคริสต์ เราเป็นตัวแทนของพระองค์ เป็นทูตของพระองค์ที่จะออกไป ไม่ว่าเราทำอะไรก็ตาม เป็นทูตของพระเจ้าในพระเยซูคริสต์ ฉะนั้น ให้เรารับรู้ความจริงตรงนี้ เมื่อเราทำอะไร เรานึกถึงการเป็นตัวแทนของพระเยซูคริสต์ เราต้องคิดใช่ไหม?

            “เอ๊ะ! ถ้าเราทำแบบนี้ พระเยซูโอเคไหม?  เหมือนกับเราเป็นลูกน้อง แล้วเจ้านายมอบอำนาจให้เราเป็นตัวแทนของเจ้านาย  ที่จะไปคุยเรื่องอะไรก็ได้  ที่ไปคุย เราระลึกอยู่เสมอว่าเราแค่เป็นตัวแทนของเจ้านายของเรา เจ้านายเขากำหนดมาแล้วว่ามันเป็นแบบนี้ เราก็ทำตามนี้ ไม่ใช่อยู่ดีๆ  เราเป็นทูตของเจ้านาย เจ้านายสั่งว่าให้อย่างนี้นะ พอไปถึง เราไม่เอาแล้ว ความคิดเจ้านายไม่โอเค เราเปลี่ยนดีกว่า ความคิดของเราดีกว่า  แล้วเราก็ทำตามความคิดของเรา ซึ่งถ้าทำแบบนั้น  เราก็ไม่ได้เป็นทูตของเจ้านาย เราเป็นตัวของเราเอง ที่ออกไปทำภารกิจตรงนั้น ซึ่งมันไม่ใช่  เราขอบคุณพระเจ้า ที่พระองค์ทรงสถิตอยู่ในเรา แล้วระลึกว่าทุกอย่างที่เราทำ พระเจ้าเป็นผู้นำเราอยู่

            ทีนี้ คนจะถามเราว่าอ้าวเวลาเราทำบาปล่ะ พระเจ้ายังนำเราอยู่ไหม?  พี่น้องว่าพระเจ้ายังนำเราอยู่ไหม?  พระเจ้านำนะ เพราะว่าพระเจ้าอยู่ในเรา  แต่พระเจ้านำแบบ …

            “ลูกเอ๋ย กลับมาเถอะๆ ลูกๆ ก้าวขาออกไปแล้ว  เดี๋ยวตกเหวนะ กลับมาเถอะๆ”

            ประมาณนั้นแหละ  คือเหตุที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะพระเจ้าไม่บังคับเราไง พระเจ้าให้อิสระเราในการเลือก ที่จะตัดสินใจว่าเราจะเชื่อฟังพระวิญญาณ หรือเราจะเชื่อฟังเนื้อหนังที่ระบบของโลกใบนี้ส่งเข้ามาล่อลวงเราให้เดินตามมัน  เพราะว่าเรายังมีโปรแกรมหรือมีความเคยชินเก่าๆ ที่มันติดตัวเราอยู่ ความเคยชินตรงนี้ บางทีเราเผลอ เราก็ทำตามมัน แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ให้เรารับรู้ความจริงว่าเราอยู่ได้ไม่นานหรอก นึกออกไหม? เพราะว่าธรรมชาติใหม่ของเรา เป็นเหมือนพระเจ้า บริสุทธิ์ สะอาด หมดจด ทำบาปไม่เป็น พอเราไปทำบาปปุ๊บ เราอยู่ได้ไม่นานหรอก ไม่มีใคร พอเป็นคริสเตียนแล้ว บังเกิดใหม่แล้ว ทำบาปไป ยิ้มไป  มีความสุขมากเลย ฉันทำบาปแล้ว อะไรแบบนี้  มันไม่มีทาง  เราจะรู้สึกทุกข์ ข้างในเราทุกข์

            เหมือนภาพที่เราแพ้อาหาร หรือแพ้อะไรบางอย่าง บางคนแพ้ฝุ่น พอเดินไปที่ฝุ่นเยอะๆ ก็จะเกิดอาการ ไม่สบายตัว บางทีก็ไอ บางทีก็จาม  บางทีก็อึดอัด หรือบางคนแพ้อาหาร กินอาหารที่มันผิดสำแดงปุ๊บ มาเลย ตัวคัน หรือตัวเป็นจ้ำ แล้วเราก็ต้องทำอะไร? หยุดไง หยุดกิน แล้วก็หาเครื่องป้องกัน พอหยุด มันยังคันอยู่ เราก็ต้องไปหายาแก้แพ้มากิน  เพื่อดักให้มันหายไป ภาพเดียวกัน

            เมื่อเราเข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ เราเป็นผู้ชอบธรรม เราสะอาดบริสุทธิ์  เราทำบาปไม่เป็น  ถ้าเราเผลอไปทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ตรงกันข้ามกับธรรมชาติใหม่ของเราปุ๊บ เราจะมีอาการทันที อาการแบบไม่ไหวแล้ว คัน เราแพ้ เราแพ้ความบาป  แล้วเราก็ต้องรีบกลับมาแก้ไข โดยวิธีหายากิน  ยาที่ดีที่สุด คือถ้อยคำพระเจ้าใช่ไหม? จะเป็นเกราะป้องกันภัยให้กับพวกเรา รับรู้ว่า …

            “ตอนนี้  ฉันเป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้าแล้ว  ฉันเป็นความดี ฉันเป็นความรัก ฉันเป็นอะไรทั้งหลายที่พระเจ้าได้เปลี่ยนวิญญาณใหม่ให้กับฉันเรียบร้อยไปแล้ว”

            แล้วเราก็เริ่มฝึกฝน ลักษณะอย่างนี้แหละ ที่พระเจ้าฝึกฝนเรา …

            ฝึกฝนอันแรก คือที่จะปฏิเสธ คริสเตียนปฏิเสธคนไม่ค่อยเป็น ถ้าเราปฏิเสธ เหมือนเราไม่มีความรักหรือเปล่า? เราเหมือนถูกเอาอะไรครอบสมองไว้ว่าถ้าเราปฏิเสธ คนที่ถูกปฏิเสธ เขาก็จะว่าเรา อะไรเป็นคริสเตียน ทำไมถึงไม่มีความรัก เราก็ใช่ๆ เราเป็นคริสเตียน ทำไมเราไม่มีความรัก  เราปฏิเสธไม่ได้ เราต้องทำทุกอย่างที่เขาขอมา หรือเสนอมา ซึ่งมันไม่ใช่ เราต้องเรียนรู้ที่จะปฏิเสธเป็น ปฏิเสธว่าอันนี้โอเคไหม? ถ้าสมมติว่ามีคนมาขอความช่วยเหลือ จากเรา แล้วเราบวก ลบ คูณ หารแล้ว เราช่วยเขาได้ แล้วข้างในวิญญาณเราโอเคเลย เราเต็มใจช่วย พี่น้องทำไปเถอะ เพราะพระเจ้านำท่าน  แต่ถ้ามีคนมาขอความช่วยเหลือเรา ข้างในเราไม่โอเค อึดอัด เราปฏิเสธได้นะ …

            “ขอโทษนะคะ อันนี้มันเกินกำลังของเรา เราคงช่วยท่านไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ”  อะไรแบบนี้

            ไม่ใช่ ใครขอ ไปหมด คนที่ตายคือใคร? คนที่ถูกขอ ไม่ใช่คนที่ขอ ทำให้ทุกอย่าง เพื่อเธอ มันไม่ใช่ มันเป็นไปไม่ได้

            ฉะนั้น เราสามารถที่จะปฏิเสธได้ แล้วการปฏิเสธไม่เกี่ยวอะไรกับว่าเราไม่มีความรัก เพราะว่าพระเจ้าให้สติปัญญากับเรา สามารถที่จะแยกแยะว่าอะไรโอเค อะไรไม่โอเค อะไรถูกต้อง อะไรไม่ถูกต้อง อะไรที่เราควรทำ อะไรที่เราไม่ควรทำ  ถ้าอะไรก็ตามที่ทำ แล้วมันหนักเกิน สำหรับเรา  เราปฏิเสธไปเลย ไม่ใช่เอาทุกเรื่อง ไม่ใช่ การปฏิเสธเป็นอันหนึ่งที่เราต้องเรียนรู้ ในขณะที่เรามาบังเกิดใหม่ เป็นลูกพระเจ้า พอบังเกิดใหม่ เป็นลูกพระเจ้าปุ๊บ ถูกบล๊อคเลย โลกใบนี้มันก็ส่งข้อมูลมาเลย …

            “เธอเป็นลูกพระเจ้าไง เธอบอกว่าเธอเป็นความรัก ใครขออะไร เธอต้องให้นะ ถ้ามีคนมาขอยืมเงินเธอ ขอมา 1 ล้าน  2 ล้าน 3 ล้าน เธอต้องให้นะ แม้แต่เธอไม่มีเงิน เธอก็ยังต้องไปกู้หนี้ ยืมสิน เพื่อสำแดงความรัก”

            พี่น้องว่าใช่ไหม?  มันไม่ใช่นะ อะไรที่ทำให้เราเดือดร้อน  ไม่ใช่แน่นอน ถ้าสมมติว่ามีคนมายืมเงินเรา  แล้วเรามีกำลังพอที่จะให้  กำลังพอนะ ไม่ใช่เกินกำลัง แล้วต้องคิดถึงตัวเองด้วย ไม่ใช่ให้หมดหน้าตักเลย แล้วตัวเองมาเดือดร้อน เอาเงินค่าเทอมลูก คนนี้มาขอ  สำแดงความรักของพระเจ้าหน่อย ให้ไปหมดเลย  แล้วพอจะจ่ายค่าเทอมลูก ไม่มีเงิน ทำอย่างไร? ก็ไปกู้หนี้ ยืมสิน อันนั้น ไม่ใช่เลยนะพี่น้อง ต้องรู้ว่าเราหลงกลของมารที่ส่งเข้ามา โดยใช้ความรักของพระเจ้า เพื่อที่จะมาบีบบังคับให้เราทำตามมัน ซึ่งมันไม่ใช่

            ฉะนั้น คริสเตียนควรจะมีสติสัมปรัชญะ มีการแยกแยะผิดถูก มีการรับรู้ว่าอันนี้ได้ อันนี้ไม่ได้  ไม่ได้ ก็คือไม่ได้ ไม่ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเราไม่มีความรัก

            ความรักหลายๆ ครั้ง คือต้องไม่ยอมมัน  เพื่อว่าเราจะได้สำแดงให้เขารู้ว่าอันนี้ไม่โอเคนะ สมมติว่ามีคนที่วันๆ งานการไม่ทำ แล้วก็ขอเงินเราอย่างเดียว  ปฏิเสธไปเลย ถ้อยคำพระเจ้าบอกคนไม่ทำงาน ไม่ต้องให้กิน  แล้วพอบอกไม่ให้กิน เราไม่มีความรักหรือเรามีความรักมากเลย เพื่อฝึกฝนเขา เพื่อให้เขาเรียนรู้ที่จะไปทำงานด้วยมือของเขาเอง

            นั่นคือภาพทั้งหมด มันเป็นเรื่องที่เล็กๆ น้อยๆ บางครั้งเราก็ถูกหลอกให้ทำให้ตัวเองเดือดร้อน เพราะคำว่าเป็นคริสเตียน ทำไมถึงไม่มีความรัก  ให้รับรู้ความจริงอันหนึ่ง ก็คือวิญญาณของเรา เป็นวิญญาณแห่งความรัก  เรารักเรียบร้อยไปแล้ว เรามีความรักแบบเหมือนพระเจ้าเลย แต่ในขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ บางครั้งเราก็ไม่มีความรักจริงๆ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพฤติกรรมอะไรทั้งหมด  หรือการตัดสินใจทั้งหมด  บางทีเราไม่มีความรักจริงๆ  บางทีเราใจดำด้วย ใจดำกับสิ่งที่ไม่ควรใจดำด้วย มีโอกาสเป็นใช่ไหม? แต่ว่าไม่เป็นไร เพราะว่าไม่ว่าเราจะทำอย่างไร พระเจ้าก็ยังรักเราเหมือนเดิม แต่ว่าถ้าเราใจดำมากๆ  พระเจ้าก็จะสอนเรา  พระองค์ก็จะฝึกฝนเรา …

            “ลูกเอ๋ย อย่าใจดำขนาดนั้นเลย เรียนรู้ที่จะให้ออกไปบ้างนะ อย่าขี้เหนียวขนาดนั้นเลย สลึงหนึ่งไม่ให้กระเด็น” … นั่นก็เยอะไป

            ฉะนั้น ขอพระเจ้าประทานสติปัญญาให้กับพวกเรา ที่พวกเราจะสามารถรับรู้ความจริงในถ้อยคำของพระเจ้าว่าวิญญาณเราได้เป็นอิสระแล้ว แต่ขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ พระเจ้าให้เราทำทุกอย่าง อะไรที่ดี ก็ทำ อะไรที่ไม่ดี ก็ไม่ต้องทำ ก็แค่นั้นเอง ในข้อที่ 7 และข้อที่ 8 …

        เอเฟซัส 6:7-8 “⁷ จงรับใช้ด้วยความเต็มใจราวกับกำลังรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ใช่มนุษย์ ⁸ เพราะท่านรู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า   จะทรงปูนบำเหน็จความดี ความชอบแก่ทุกคนที่ทำดี ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นทาสหรือเป็นไท”

            อันนี้เป็นผล ไม่เกี่ยวกับวิญญาณเลย  เป็นผลที่เราทำบนโลกใบนี้  อย่างที่บอกอะไรที่คิดว่าดี ก็ให้ทำ อะไรที่คิดว่าไม่ดีก็ไม่ต้องทำ

            ในนี้บอกว่า “พระเจ้าจะเป็นผู้ปูนบำเหน็จความดี ความชอบแก่ทุกคนที่ทำดี” ปกติมันก็เป็นกฎที่พระเจ้าตั้งไว้อยู่แล้ว เรียกว่าอาจจะดีในสายตาของพระเจ้า แต่อาจจะไม่ดีในสายตาของเรา ก็ได้ นึกภาพออกไหม?  เราอย่าคาดหวังว่าเราทำดีกับคนนี้ แล้วคนนี้ต้องทำดีตอบเรา อย่าไปคาดหวังอย่างนั้น ถ้าเราจะทำดีให้กับใคร? อันแรกเลยในพระคัมภีร์บอก ก็คือให้ทำเสมือนหนึ่งทำให้พระเจ้า แล้วจบตรงนั้นเลยนะ  ไม่ต้องมานั่งคิดว่าเขาต้องมาตอบแทนเรา  หรือพระเจ้าต้องมาตอบแทนเรา ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย

            ฉะนั้น ภาพของการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ พระเจ้าก็จะค่อยๆ สอนเรา ถ้าเราประพฤติ ปฏิบัติตาม เลียนแบบที่พระเจ้าบอกเรา ให้เราเลียนแบบพระเจ้าพ่อของเรา เราก็จะทุกข์น้อยลง มีความสุขมากขึ้น คำว่า “ทุกข์น้อยลง” ยังทุกข์อยู่ไหม?  ทุกข์อยู่นะ พระเจ้าไม่ได้สัญญาว่าพอเราทำอย่างนี้ เราจะสุขตลอดชีวิต ไม่มีความทุกข์ ไม่ใช่นะ เราจะทุกข์น้อยลง เราจะสุขมากขึ้น นี่คือความจริงในขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ พระเจ้าอวยพรค่ะ

*********************

จากศิษยาภิบาล

            พระเจ้าทั้งสัญญา และสาบานด้วยตัวของพระองค์เอง … ถึงขนาดนี้! ท่านจะเชื่อและวางใจในพระองค์หรือไม่?

            ฮีบรู 6:18-19 … “18 ดังนั้น พระเจ้าได้ประทานให้เรา ทั้งจากคำสัญญาและคำสาบาน ที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เพราะเป็นไปไม่ได้ ที่พระเจ้าจะพูดโกหก 19 ด้วยเหตุนี้ พวกเรา ที่ได้หนีมาพึ่งในพระองค์   จึงมีกำลัง และมีกำลังใจอย่างเข้มแข็ง ที่จะยึดมั่นในความหวัง  ที่อยู่เบื้องหน้าเรา ความหวังและความมั่นใจของเรานี้ เป็นเหมือนสมอเรือ  ที่มั่นคงและติดแน่น ในความคิดจิตใจ และความหวังนี้  ได้นำพาเรา เข้าไปสู่ หลังม่านสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในสวรรค์ คืออภิสุทธิสถาน ซึ่งเป็นสถานที่ทรงสถิตของพระเจ้า”

            ถ้าเราหยั่งรากของหลัก  คือสมอของความคิดจิตใจ   ลงไปในความหวังอันแท้จริง    ที่พระเจ้าสัญญา และสาบานไว้ คือความรอดจากความพินาศจากการถูกพิพากษาลงโทษ เนื่องจากบาปหลังความตาย

            การได้อยู่ในสวรรคสถานกับพระองค์ การบังเกิดใหม่เป็นลูกของพระองค์ การได้อยู่ที่เบื้องขวาของพระองค์   ในสวรรคสถานเรียบร้อยแล้ว และจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป

            พระเจ้าสถิตอยู่กับเราแล้ว   และจะอยู่ตลอดไป พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งเราเลย เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว   ความคิดจิตใจของเรา   ก็จะมั่นคง    ไม่หวั่นไหวโคลงเคลง แม้ว่าจะต้องเผชิญกับความทุกข์ยากลำบาก  นานัปการในการดำเนินชีวิตบนโลกนี้

            ฮีบรู 10:17 … “พระเจ้าได้สัญญาและสาบานว่า … “บาปและการอธรรมของพวกเขา เราจะไม่จดจำอีกต่อไป”

            สดุดี 103:12 … “พระเจ้าได้สัญญาและสาบานว่า … “ตะวันออกไกลจากตะวันตกเพียงใด   พระองค์ก็ทรงยกเอาการล่วงละเมิดของเรา  ออกไปไกลเพียงนั้น”

            โรม 4:8 … “พระเจ้าได้สัญญาและสาบานว่า … “ความสุขมีแก่ผู้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้า  จะไม่ถือโทษบาปของเขาอีก”

            ตอนที่พระเยซู  สิ้นพระชนม์บนไม้การเขน  พระองค์ได้ตรัสว่า  “สำเร็จแล้ว”  คำสัญญาและสาบานของพระเจ้าได้ถูกทำให้สำเร็จแล้วนั่นเอง

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  4  กุมภาพันธ์  2024

เรื่อง “Before and After วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหนก่อนและหลังเชื่อพระเยซู?” ตอน 2

โดย นคร  เวชสุภาพร

            วันนี้เข้าซีรี่ย์นี้ต่อ คือ “วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน ก่อนและหลังเชื่อพระเยซู?” จากตอน 1 ที่แล้ว เราได้คำตอบแล้วว่าวิญญาณของคริสเตียนก่อนเชื่อ อยู่ในเนื้อหนัง หลังเชื่อ อยู่ในพระวิญญาณ  เรียนรู้กันตอนที่แล้ว

            “ก่อนเชื่อ อยู่ในเนื้อหนัง หลังเชื่อ อยู่ในพระวิญญาณ”

            ถ้าอยากรู้รายละเอียดมากขึ้น ก็ไปเปิดฟังเอาจากยูทูป หรือจากเฟสบุ๊คที่บันทึกไว้ครั้งที่แล้ว จะได้รู้ว่าอยู่ในเนื้อหนังเป็นอย่างไร? อยู่ในพระวิญญาณเป็นอย่างไร? ปูพื้นฐานเกี่ยวกับวิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน? ทั้งก่อนเชื่อและหลังเชื่อ Before and After” ปูพื้นฐานไว้อย่างละเอียดเลย ฟังดูแล้วจะได้มีพื้นฐานในการเรียนรู้เรื่องนี้ ซีรี่ย์นี้จะได้เข้าใจมากขึ้น

            วันนี้มาต่อตอนที่ 2 “ก่อนเชื่ออยู่ในอาดัม หลังเชื่ออยู่ในพระคริสต์” นี่คือความจริงของกฎในโลกวิญญาณ ที่พระเจ้าเป็นผู้ตั้งขึ้นและเป็นผู้ดูแล  เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น เป็นเรื่อง พื้นฐานในการเรียนรู้จักพระเจ้าและถ้อยคำของพระองค์ทั้งหมด ในหนังสือ 1 โครินธ์ 15:21-22  คือความจริงในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ  ที่พระเจ้าได้สอน ได้สำแดงให้เราได้รู้ ได้เข้าใจมากขึ้น 1 โครินธ์ 15:21-22 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ นี่คือความจริงในโลกฝ่ายวิญญาณ …

        1 โครินธ์ 15:21-22 “²¹ เพราะในเมื่อความตาย สืบเนื่องมาจากมนุษย์คนเดียว การเป็นขึ้นจากตาย ก็สืบเนื่องมาจากมนุษย์คนเดียวเช่นกัน ²² เพราะว่าในอาดัม คนทั้งปวงตายฉันใด ในพระคริสต์คนทั้งปวง จะได้รับชีวิตฉันนั้น”

            เพราะในเมื่อความตายฝ่ายวิญญาณ พระคัมภีร์ใช้คำว่าพินาศ … พินาศ คือความตาย … ความตายทางฝ่ายวิญญาณ สืบเนื่องมาจากมนุษย์คนเดียว การเป็นขึ้นจากความตาย ก็สืบเนื่องมาจากมนุษย์คนเดียวเช่นกัน  เหมือนกันไม่มีผิดเลย

            เพราะฉะนั้น การเป็นขึ้นจากความตาย  ก็คือการเป็นขึ้นจากความตายทางฝ่ายวิญญาณ เห็นไหม? เหมือนกัน ในลักษณะเดียวกัน  เพราะว่าในอาดัม คนทั้งปวงตายฉันใด ก็คือความตายในวิญญาณ ก็คือตายอยู่ในอาดัม  วันนี้เราจะมาเรียนรู้ว่าอดีต ก่อนเชื่อ เราอยู่ในอาดัม หลังเชื่อ เราอยู่ในพระคริสต์ ความสว่าง คือสภาพของพระคริสต์นั่นเอง

            “คนทั้งปวงตายฉันใด” คือคนทั้งปวงตายในวิญญาณฉันใด อยู่ในอาดัม ฉันใด ในพระคริสต์คนทั้งปวงจะได้รับชีวิตนิรันดร์ฉันนั้น  ลักษณะเดียวกันเลย อยู่ในพระเยซูคริสต์ได้ชีวิตนิรันดร์

            ถามว่า “ความตายทางฝ่ายวิญญาณคืออะไร?” ครั้งที่แล้ว เราได้เรียนรู้ไปแล้ว ความตายทางฝ่ายวิญญาณ คือตายจากพระเจ้า  ไม่ได้หมายถึงตายสูญหายไปเลย ไม่ใช่  ตายทางฝ่ายวิญญาณ คือตายจากพระเจ้า  หย่าจากพระเจ้า ใช้คำนี้ก็ได้ คำเดียวกันกับเขาเอามาใช้ในเรื่องของสามีภรรยาหย่ากัน แยกกันอยู่ แยกจากพระเจ้า ตายจากพระเจ้า  ออกจากพระเจ้าไป

            โรม 5:12 ได้พูดถึงเรื่องนี้เหมือนกันว่า …

        โรม 5:12  “ฉะนั้น เช่นเดียวกับที่บาปเข้ามาในโลก เพราะมนุษย์คนเดียว และบาปนำความตายมา และโดยทางนี้เอง ความตายจึงมาถึงมวลมนุษย์ เพราะทุกคนได้ทำบาป”

            บาปเข้ามาในโลก เพราะมนุษย์คนเดียว ก็คืออาดัม บรรพบุรุษของเรา

            บาป คือความไม่เชื่อฟังพระเจ้า การกบฏต่อพระเจ้า  การดื้อต่อพระเจ้า  การทิ้งพระเจ้ามา ไม่ใช่พระเจ้าทิ้งเรานะ  การที่เราทิ้งพระเจ้า  ออกจากพระเจ้า หย่าขาดจากพระเจ้า  มาพึ่งในตัวเอง  เรียกว่าความชั่ว ความบาป และตัวความชั่ว ความบาปนี้ มันจึงก่อให้เกิดความประพฤติชั่วตามมา  เพราะความดีหายไปแล้ว  ความดีอยู่ในพระเจ้า

            ในนี้จึงบอกว่า “บาปเข้ามาในโลก เพราะมนุษย์คนเดียว คืออาดัม และบาปนำความตายมา”  ก็คือความตายทางฝ่ายวิญญาณ ดื้อต่อพระเจ้า ก็คือออกจากพระเจ้ามา  เรียกว่าทำผิดจากความประสงค์ของพระเจ้า  น้ำพระทัยของพระเจ้า  ความประสงค์ของพระเจ้า คือต้องการให้มนุษย์อยู่กับพระองค์ แต่มนุษย์ออกมาจากพระองค์ เรียกว่าทำบาป  กบฏ การกบฏนี้ นำความตายมา ก็คือการกบฏ ออกจากบ้านพระเจ้าไป  ก็คือเกิดความตายทางฝ่ายวิญญาณขึ้นมา ก็ตายจากพระเจ้า  ทิ้งพระเจ้าไปนั่นเอง

            “และโดยทางนี้เอง” โดยทางนี้ คือทางการไม่เชื่อฟังพระเจ้าทำบาป  ทำให้เกิดการตายจากพระเจ้า โดยทางนี้เอง  ความตายจึงมาถึงมวลมนุษย์ เพราะมนุษย์ทุกคนได้ทำบาป  พอออกมาจากพระเจ้าปุ๊บ ไม่ได้มาคนเดียว  มาทั้งเผ่าพันธุ์ มาทั้งครอบครัวเลย เพราะว่าอาดัมเป็นต้นกำเนิดของมนุษย์ทั้งปวงบนโลกใบนี้ นึกภาพออกใช่ไหม? แทนที่ลูก หลาน เหลน โหลนจะอยู่ในอาดัม และอยู่ในบ้านกับพระเจ้า พระเจ้าต้องการเช่นนั้น  แต่มนุษย์ไม่ฟัง ไม่เชื่อ อยากจะออกมาพึ่งพาตนเอง อยากจะออกมาทำมาหากินนั่นแหละ ก็เลยพาครอบครัวออกมาด้วย ครอบครัวมีเราอยู่ในนั้นด้วย ก็คือมนุษย์ทั้งปวง รวมทั้งบ้าน ทั้งหมดเลย  … บ้าน ก็คือโลกใบนี้

            เพราะฉะนั้น มนุษย์ทุกคน เกิดมาบนโลกใบนี้  จึงไม่ต้องทำอะไรเลย ก็เท่ากับได้ทำผิดบาปแล้ว  เพราะเป็นลูกหลานของอาดัม  คือเกิดในความบาป เกิดมาเป็นบาป เกิดมาเป็นศัตรูกับพระเจ้าเลย เกิดมาไม่มีพระเจ้าอยู่ เกิดมา ก็เป็นนักโทษของความบาป อยู่ภายใต้กฎ ที่เรียกว่ากฎของความบาป  เกิดมา ก็ตายทางวิญญาณ  เป็นศัตรูกับพระเจ้า  เกิดมา วิญญาณก็อาศัยอยู่ในบาป  พระคัมภีร์เรียกว่าคนอธรรม  … คนอธรรม คือคนไม่ชอบธรรม … คนไม่ชอบธรรม คือคนชั่ว  … ชั่ว เพราะกระทำชั่ว ไม่ใช่ เพราะเกิดมามีสภาพ ลักษณะทางธรรมชาติเป็นคนชั่วในวิญญาณ คนชั่ว คือคนบาป  คนบาป คือคนที่ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วยนั่นเอง  และคนที่ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย คือลูกหลานของอาดัม  ที่อาดัมพาออกมาจากพระเจ้านั่นเอง  โรม 5:15 ได้บันทึกว่าแล้วพระเจ้าทำอย่างไร? …

        โรม 5:15 “แต่​ของขวัญ​ที่​พระเจ้า​ให้​เปล่าๆ ​นั้น มัน​แตกต่าง​กัน ​เพราะ​ใน​ทาง​หนึ่ง ​ขณะ​ที่​ความผิด​บาปของ​คนๆ ​หนึ่ง คือ​อาดัม ทำ​ให้​คน​จำนวน​มาก​ต้อง​ตาย แต่​ใน​อีก​ทาง​หนึ่ง ความ​เมตตา​กรุณา​ของ​พระเจ้า​ และ​ของขวัญ​ที่​ผ่าน​มา​ทาง​ความ​เมตตา​ของ​คน​คน​เดียว ​คือ​พระเยซู​คริสต์นั้น  ก็​เป็น​ประโยชน์​กับ​คน​มากมาย”

            เมื่อตะกี้ในข้อ 12 เราเรียนรู้แล้ว พระคัมภีร์บอกเราว่ามนุษย์ทุกคนเกิดมา อยู่ในบาป ก็คืออยู่ในอาดัม เป็นลูกหลานของอาดัม

            “มนุษย์ทุกคนเกิดมา อยู่ในอาดัม”

            มีปัญหาแล้วนะ  แล้วจะแก้ไขได้อย่างไร? เมื่อตะกี้เราอ่าน โรม 5:15 ว่า …

            “แต่ของขวัญที่พระเจ้าให้ มันแตกต่างกัน เพราะในทางหนึ่ง ขณะที่ความผิดบาปของคนๆ หนึ่ง คืออาดัม ทำให้คนจำนวนมากต้องตาย” อย่างที่ตะกี้เราเรียนรู้ไปแล้ว แต่ในอีกทางหนึ่ง ก็คือลักษณะเดียวกัน แต่เป็นทางตรงกันข้าม ก็คือพระเมตตา กรุณาของพระเจ้า  พระคุณของพระเจ้านั่นเอง  และของขวัญที่ผ่านมาทางความเมตตาของคน คนเดียว คือความเมตตาของพระเยซูคริสต์ ที่ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์นั้น ก็เป็นประโยชน์กับคนมากมาย

            พระเยซูคริสต์ เป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้กับมนุษย์ทุกคน บนโลกใบนี้ ที่เกิดมาอยู่ในอาดัม ให้มีทางออกจากในอาดัม มาอยู่ในพระเยซูคริสต์ มาอยู่ในสวรรค์กับพระองค์ ลักษณะเดียวกันเลย  ก็คือให้เปล่าๆ ฟรีๆ  ไม่ต้องทำอะไรเช่นกัน เพราะว่าตอนเราเกิด เราอยู่ในอาดัม อยู่ในบาป เราทำอะไรหรือยัง? ยังไม่ได้ทำอะไร เราก็เป็นคนบาปแล้ว  เพราะฉะนั้น ถ้าเราจะเกิดใหม่ พระเจ้าประทานพระเยซูคริสต์ เป็นประตูสวรรค์ให้เราบังเกิดใหม่ เข้าอยู่สวรรค์กลับมาสู่อ้อมกอดของพระองค์ โดยความเชื่อและวางใจในของขวัญนี้ ก็คือพระเยซูคริสต์ ไม่ต้องทำอะไรเช่นเดียวกัน  เหมือนกันเลย แต่คนละขั้ว เอเมน น่าคิดนะ

            น่าคิดตรงไหน?  น่าคิดตรงที่มนุษย์ทุกคน บนโลกใบนี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแถบเอเชีย ยิ่งชัดใหญ่เลย มันจะชินหูกับคำพูดที่บอกว่าคนเราเกิดมา ต้องใช้หนี้เวรกรรม คุ้นไหม? มีหมดนะ ทั้งโลกเลย  คนเราเกิดมาต้องใช้หนี้เวรกรรม เป็นเรื่องธรรมดา เวรกรรมที่ติดตัวมาตั้งแต่ปางก่อน ทำเป็นเพลงเยอะแยะ ทำเป็นโคลง เป็นกลอน อะไรต่างๆ  พูดถึง พรรณาถึงสิ่งนี้ว่าเกิดมาใช้กรรม ไม่มีใครพูดเลยนะ เกิดมาอยู่ในสวรรค์ มีแต่เกิดมาใช้กรรม  และกรรมแต่ปางก่อน  แล้วเชื่อไหม?  ในอดีตเชื่อไหม?  ในอดีตเชื่อกันง่ายๆ  คนเราเกิดมาก็ต้องใช้กรรม แล้วไปทำอะไรมา ไม่รู้ ต้องใช้กรรมแหละ กรรมอะไร? เมื่อไร? โบ้ยไปโน้น เมื่อชาติที่แล้ว กรรมเก่า กรรมโน้น กรรมนี้ไปเรื่อยเปื่อย หาไม่เจอ แต่เชื่อนะ  ทำไมรู้ว่าเชื่อ ก็ไปหาวิธีการต่างๆ ทำพิธีต่างๆ เพื่อชดใช้กรรมเหล่านั้น ใช้อย่างไร? มันก็ไม่หมดสักที ไปทำพิธีโน่นพิธีนี่ เพื่อใช้กรรมเขาไป  ใช้กรรมเมื่อไรจะจบสักที นี่เป็นต้น

            แต่ว่าพอพูดตามความจริงในถ้อยคำพระเจ้า ให้มนุษย์ได้ยินได้ฟัง เรื่องเกี่ยวกับวิญญาณเช่นเดียวกัน พูดว่าอย่างไร? คนที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์จะได้รับชีวิตนิรันดร์ พ้นจากหนี้บาป เวรกรรมทั้งปวง  โดยการเชื่ออย่างเดียว ไม่ต้องทำอะไรเหมือนกันเลย  เชื่อไหม? ไม่เชื่อ คิดดูหลายปี ก็ไม่เชื่อ หลายคนคิดจนกระทั่งถึงจบสุดท้าย ในชีวิต ก็ยังไม่เชื่อ ก็ยังเชื่ออันเดิมอยู่ว่าคนเราเกิดมา ก็ต้องใช้กรรมเก่า เมื่อไรมันจะหมดสักที ขณะที่ข่าวประเสริฐ ข่าวดีอีกอันหนึ่ง พระเจ้าบอกว่าในพระเยซูคริสต์ ท่านได้เป็นอิสระแล้ว พระเยซูได้ไถ่ท่านออกจากหนี้บาป เวรกรรมทั้งปวงแล้ว มารับไปเลยฟรีๆ ทำให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว บนไม้กางเขน ประกาศก้องมา 2,000 ปีแล้ว สำเร็จแล้วๆ มารับไปเถิด นี่คือข่าวดี

            ข่าวดีรับยาก มนุษย์รับแต่ข่าวร้าย  ซึ่งเราก็พอรู้แล้วนะว่าทำไมถึงเป็นอย่างนี้  เราเรียนรู้จากโลกฝ่ายวิญญาณไปบ้างในตอนที่แล้วว่ามนุษย์ถูกชักจูงในทิศทางที่ไม่เชื่อในความจริงของพระเยซูคริสต์ ไม่เชื่อในความจริงของข่าวดี เพราะว่าโลกนี้มีกฎของความบาปและความตาย  กฎของคำสาปแช่ง ปกคลุมอยู่ ที่เรียกว่ากิเลสตัณหาของเนื้อหนัง มาข้อต่อไป โรม 5:16 …

        โรม 5:16  “แน่นอน​ ผล​จาก​ของขวัญ​นั้น แตกต่าง​อย่าง​มาก ​จาก​ผล​ของ​ความผิด​บาปที่​อาดัม​ได้​ทำ เพราะ​การ​ทำ​ผิด​บาปเพียง​ครั้ง​เดียว ​(ของอาดัม) ทำ​ให้​ทุก​คน​ ต้อง​ถูก​ตัดสิน​ว่า​ผิดบาป แต่​ของขวัญ​นั้น​ ทำให้​คน​เรา​ได้รับ​การ​ตัดสิน​ว่า​ไม่​ผิดบาป ทั้งๆ ​ที่ ​ทำ​ผิด​บาปตั้ง​หลาย​ครั้ง”

            นี่พระเจ้ามาเปรียบเทียบให้เราได้เห็นเลยว่าสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำให้เราฟรีๆ ของขวัญผ่านทางพระเยซูคริสต์ โดยความเชื่อในพระองค์เท่านั้น เป็นพระคุณอันยิ่งใหญ่มากๆ ที่ทำให้มากล้นกว่าตอนที่ได้รับมา โดยไม่อยากได้  ก็คือได้รับเชื้อบาปมาจากบรรพบุรุษ เกิดมาก็บาปแล้ว เกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์ ได้พระคุณของพระองค์มา  ได้บังเกิดใหม่เป็นลูกพระเจ้าแล้ว มาในลักษณะเดียวกัน  คือใช้ความเชื่อ ไม่ต้องทำอะไรเหมือนกัน แต่แถมเป็นพระคุณมากกว่าตั้งเยอะ กว่าที่เราเกิดมาแล้วต้องรับโทษเป็นคนบาป ในลักษณะอย่างนั้น แน่นอน ผลจากของขวัญนั้น  แตกต่างกันอย่างมาก แตกต่างกันจากผลของความผิดบาป ที่อาดัมได้ทำ เพราะการทำผิดบาปครั้งเดียวของอาดัม  ทำให้ทุกคนต้องถูกตัดสินว่าเป็นคนบาป เรารู้แล้ว เกิดมาก็เป็นบาปแล้ว

            ในทำนองเดียวกัน แต่เป็นผลมากกว่ามาก ก็คือแต่ของขวัญนั้น ทำให้คนเราได้รับการตัดสินว่าไม่ผิดบาป เป็นคนชอบธรรม แค่นั้นไม่พอ ของขวัญนั้น ไม่ใช่ให้เราได้รับการตัดสินว่าไม่ผิดบาป คือยกโทษ อภัยในความผิดบาปทั้งสิ้น ที่เรารับมาเป็นมรดก จากอาดัม  มาถึงชีวิตของเราบนโลกใบนี้ ดำเนินมาจนกระทั่งถึงก่อนจะเชื่อในพระเจ้า  ก่อนจะเชื่อในพระเยซู อภัยให้หมดเลย  แค่นั้นไม่พอ  เพราะถ้าให้อภัยแค่นั้นอย่างเดียว  เราก็ยังมีโอกาสไปทำบาปอีก 

            แต่ของขวัญในพระเยซูคริสต์ คือไม่ใช่ให้อภัยในความบาปผิดอย่างเดียว  แถมให้เราได้บังเกิดใหม่ ทั้งวิญญาณและใจใหม่ ร่างกายใหม่ ซึ่งร่างกายใหม่นี้จะเตรียมไว้ สำหรับเราในอนาคต หลังความตาย หลังจากทิ้งจากร่างกายนี้แล้ว แต่ให้เราบังเกิดใหม่ทันทีเลยบนโลกใบนี้ คือวิญญาณใหม่ ใจใหม่ ไม่มีวันทำผิดบาปอีกเลย  เพราะฉะนั้น ในนี้จึงบอกว่าได้รับการตัดสินว่าไม่ผิดบาป ทั้งๆ ที่ทำผิดบาปตั้งหลายครั้ง หมายถึงว่าดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  พอเชื่อในพระเยซู เข้ามาอยู่ในพระคริสต์ รับของขวัญจากพระเจ้านี้ เรียบร้อยแล้ว พระเจ้าตัดสินเราทันทีเลยว่าเราไม่ได้เป็นคนบาป  เราพ้นจากความผิดบาปแล้ว บาปในบรรพบุรุษ ในอาดัม  ที่เรารับถ่ายทอดมา  และบาปในปัจจุบันที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อยู่ หลังเชื่อแล้ว  เรายังคงกระทำอยู่ ก็ได้รับการอภัย อภัยเมื่อไร? อภัยให้ทันที  ก่อนที่เราจะกระทำ ก็อภัยแล้ว เพราะในนี้ระบุไว้ว่าทั้งๆ ที่ทำผิดบาปตั้งหลายครั้ง  ไม่รู้จะกี่ครั้ง ไม่รู้ล่ะ  อภัยหมด  ถามว่าอภัยหมดเพราะอะไร?  เพราะตะกี้ผมบอก เพราะว่าเราได้รับวิญญาณและใจใหม่แล้ว  สะอาด บริสุทธิ์แล้ว  ไม่มีบาปเลย โรม 5:17 บอกไว้อย่างนี้ …

        โรม 5:17  “เพราะถ้าโดยการล่วงละเมิดทำบาปของมนุษย์คนเดียว (คืออาดัม) เป็นเหตุให้ความตายได้ครอบครองผ่านทางมนุษย์คนเดียวผู้นั้น (คืออาดัม) ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด บรรดาผู้ที่ได้รับพระคุณ และของขวัญแห่งความชอบธรรม ซึ่งพระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้อย่างมากล้น ย่อมครอบครองในชีวิตผ่านทางมนุษย์คนเดียว คือพระเยซูคริสต์”

            “เพราะถ้าโดยการล่วงละเมิดทำบาปของมนุษย์คนเดียว คืออาดัม เป็นเหตุให้ความตายได้ครอบครองผ่านทางมนุษย์คนเดียวผู้นั้น คืออาดัม” ก็คืออาดัมทำบาป  เราทั้งหลายติดเชื้อบาปไปด้วย เราทั้งหลายเป็นคนบาปไปด้วย  เป็นนะ เรายังไม่ได้ประพฤติเลยนะ เราเป็นคนบาป  แต่พระเยซูคริสต์ทำความเชื่อฟัง คือเชื่อฟังพระเจ้า มายอมตายที่ไม้กางเขน เพื่อเราทั้งหลาย  ทำให้เราได้บังเกิดใหม่  ในลักษณะเดียวกัน เห็นไหม? พอเราเกิดใหม่ปุ๊บ เราเป็นคนดี เป็นคนชอบธรรม เป็นคนบริสุทธิ์  เราเป็นนะ ไม่ได้เกี่ยวกับความประพฤติ เช่นเดียวกัน ลักษณะเดียวกันเลย

            นี่แหละ คือความหมายของคำว่า “ทั้งๆ ที่ทำผิดบาปหลายครั้งก็ตาม” ก็คือทั้งๆ ที่หลังจากเชื่อแล้วประพฤติไม่ถูกต้อง ทำบาป คือไม่เป็นไปตามน้ำพระทัยพระเจ้า ยังโกรธเขาอยู่ ยังเกลียดเขาอยู่ ยังอิจฉาริษยา ยังทำอะไรไม่ดีอยู่ กินเหล้าก็ยังกินอยู่ โกหก ก็ยังโกหกอยู่ พระเจ้าไม่ได้นับตรงนั้นว่าเป็นบาป ทั้งๆ ที่ทำผิดบาปหลายครั้ง ก็ไม่นับว่าเป็นบาป  เพราะว่ามันเป็นความประพฤติ  เราจะสังเกตได้ ทุกคนไม่เข้าใจตรงนี้  มันเป็นไปได้อย่างไร? อ้าว! แล้วตอนที่เราติดเชื้อบาปมาจากอาดัม ทำไมมันเป็นได้  เราไม่ได้ทำอะไรเลยสักนิดหนึ่ง เราก็ชั่ว เป็นคนบาป  ต่อให้เราทำดีเยอะแยะมากมาย  จนกระทั่งถึงวันตาย เราก็เป็นคนบาปเท่าเดิม  คนชั่วกว่าเราตั้งเยอะ ทำชั่ว ทำเลว อะไรต่างๆ บนโลกใบนี้  เวลาตายจากโลกใบนี้ ถ้าเขายังไม่เชื่อพระเยซู เขาก็ยังเป็นคนบาปเหมือนกับเรา เท่ากับเราเลย แล้วที่เราทำดี เกิดอะไรขึ้น? ในลักษณะเดียวกัน นี่มันเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ ผมจึงได้นำท่านพูดตั้งแต่แรกว่าเรากำลังคุยกันเรื่องโลกวิญญาณ  ต้องแฟร์ๆ กันนะ อย่าเอามาผสมผสานกันนะ  ทำให้ในที่สุด ไม่มีเหตุผล ตอนที่รับกรรมจากบรรพบุรุษ ฉันมีหนี้เวรกรรม มาตั้งแต่เกิด เมื่อไรชดใช้หมดสักที มีเหตุผลหรือนั่นนะ  ไม่มีเหตุผลเหมือนกัน  เพราะมันเป็นโลกวิญญาณ

            เพราะฉะนั้น ตรงนี้ก็ไม่มีเหตุผลเหมือนกัน ทางฝ่ายมนุษย์ แต่ทางพระเจ้าเห็นชัดเจน  อุตส่าห์อธิบายแล้วอธิบายอีกว่ามันเป็นลักษณะเดียวกัน  แต่คนละขั้วกัน  ขั้วไปในทางดีกับขั้วไปในทางไม่ดีนั่นเอง

            “บรรดาผู้ที่ได้รับพระคุณ และของขวัญแห่งความชอบธรรม ซึ่งพระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้อย่างมากล้น ย่อมครอบครองในชีวิตผ่านทางมนุษย์คนเดียว คือพระเยซูคริสต์” ก็คือได้เกิดใหม่ในฝ่ายวิญญาณ เกิดเมื่อไร? ทันที เมื่อเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ทันทีบนโลกใบนี้ เขาเกิดใหม่ในวิญญาณทันทีเลย ถูกย้ายออกมาจากอาดัม มาอยู่ในพระคริสต์ทันที พระเยซูคริสต์เข้าครอบครองชีวิตเขาทันที  เขาเข้าไปเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ทันที โรม 5:18 ต่อไป …

        โรม 5:18 “ฉะนั้น การล่วงละเมิดเพียงครั้งเดียว ส่งผลให้คนทั้งปวง ถูกลงโทษฉันใด การกระทำอันชอบธรรมเพียงครั้งเดียว ก็ส่งผลให้คนทั้งปวง ถูกนับเป็นผู้ชอบธรรม ฉันนั้น ซึ่งการนับเป็นผู้ชอบธรรมนี้ นำชีวิตมาให้คนทั้งปวงเหล่านั้น”

            เห็นไหมครับ? อธิบายอย่างละเอียดมากเลย ละเอียดจริงๆ พิจารณาดูสิครับ ภาวนากับพระเจ้า ทั้งๆ ที่ท่านยังไม่รู้จักพระเจ้า  ท่านก็ลองค่อยๆ คิดใคร่ครวญดูว่ามันเป็นจริงตามนั้นไหม? แต่ขณะเดียวกัน ก็ต้องบอกเลยนะ ใคร่ครวญในลักษณะความเข้าใจทางฝ่ายวิญญาณ และหาเหตุผลทางฝ่ายวิญญาณ  นี่ชัดๆ เลย

            มันก็เหมือนกัน คือ “การล่วงละเมิดเพียงครั้งเดียว ส่งผลให้คนทั้งปวงถูกลงโทษฉันใด” คนทั้งปวง คือมนุษย์ทุกคนได้เป็นคนบาป โดยไม่ต้องทำอะไรเลย รับมาจากคนๆ เดียว ไม่มีเหตุเลยใช่ไหม?  แต่มันเป็นจริง การกระทำอันชอบธรรมเพียงครั้งเดียว ก็คือพระเยซูเพียงครั้งเดียว ตายที่ไม้กางเขน เพื่อไถ่มนุษย์ทั้งปวง และเป็นขึ้นมาใหม่ ในวันที่ 3 ก็ส่งผลให้คนทั้งปวง ถูกนับเป็นคนชอบธรรม เห็นไหม? ได้เกิดใหม่ พ้นจากบาป เหมือนกันไม่มีผิดเลย แล้วทำไมไม่รับ พูดง่ายๆ พระเยซู พระเจ้ากำลังพูดกับเรา มนุษย์ในยุคปัจจุบันว่าทำไมไม่รับ  มันง่ายมากเลยอย่างนี้ ผมเชื่อว่าในอดีต เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว ตอนประกาศข่าวดี  คนจะเชื่อง่ายกว่านี้เยอะ ไม่ต้องคิดมาก ทุกวันนี้คิดเยอะ เพราะว่าฉลาดมากขึ้นเรื่อยๆ  คน ฉลาด ปัญญาทางมนุษย์ ปัญญาทางโลกนี้เยอะเหลือเกิน ปรัชญาชีวิตมันเยอะมาก เรียนรู้ทางสติปัญญาของมนุษย์ แต่ข่าวประเสริฐของพระเจ้า ไม่ใช่สติปัญญาของมนุษย์ ไม่ใช่ปรัชญาของมนุษย์ ไม่ใช่ความเข้าใจแบบมนุษย์  แต่เป็นฤทธิ์เดช  ข้อ 19 ต่อมาจึงบันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        โรม 5:19  “เพราะการไม่เชื่อฟังของมนุษย์คนเดียว ทำให้คนเป็นอันมาก เป็นคนบาป ฉันใด การเชื่อฟังของมนุษย์คนเดียว ก็ทำให้คนเป็นอันมาก เป็นผู้ชอบธรรม ฉันนั้น”

            ชัดเจนเลยนะ คือในอาดัมไม่เชื่อฟัง  ทำให้มนุษย์เป็นอันมากตกลงไปเป็นคนบาป  ไม่ใช่ไปทำบาปนะ เป็นคนบาปฉันใด  การเชื่อฟังของมนุษย์คนเดียว ที่หมายถึงพระเยซูคริสต์ที่ยอมเชื่อฟังพระเจ้า ยอมลงมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วก็เดินทางไปตาย ด้วยความทุกข์ทรมาน บนไม้กางเขน เพื่อไถ่บาป  ชำระหนี้บาปให้กับเราทั้งหลาย เพื่อที่พระองค์จะได้ทรงเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 เพื่อมนุษย์ทั้งหลายจะได้สามารถบังเกิดใหม่ได้  พระองค์ยอม  การเชื่อฟังของพระเยซูนี้ ก็ทำให้คนเป็นอันมาก เป็นผู้ชอบธรรมฉันนั้น ก็คือเกิดใหม่ อย่างที่ตะกี้นี้บอก

            เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นว่าในบริบทของโรม บทที่ 5 จริงๆ แล้วโรม หนังสือทั้งเล่ม พูดถึงโลกวิญญาณ  เกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะเลย  หนังสือโรม เป็นหนังสือพื้นฐานเรื่องเกี่ยวกับข่าวประเสริฐอย่างดีมาก ตั้งแต่เริ่มต้นอาดัมกับเอวา ตั้งแต่เริ่มต้นสร้างโลกเลยว่าพระเจ้าเตรียมแผนการไว้อย่างไร? ในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ อ่านพระคัมภีร์โรม แล้วอยู่ในพื้นฐานของเรื่องโลกวิญญาณอย่างเดียว แล้วค่อยๆ สืบเสาะไปเรื่อยๆ จะเห็นภาพอย่างชัดเจนว่าประวัติศาสตร์มนุษย์เป็นอย่างไรทางวิญญาณ ซึ่งเป็นเรื่องจริงๆ ของมนุษย์แท้ๆ เป็นปัญญาทางฝ่ายวิญญาณ ซึ่งเป็นบ่อเกิดของความรู้ลึกซึ้งในเรื่องของการรู้ ที่มาที่ไปของชีวิตของตนเอง ก็คือชีวิตของมนุษย์เองว่ามนุษย์เป็นวิญญาณ  และวิญญาณจะอยู่ตลอดไป ร่างกายที่เราเห็นกันอยู่นี้ มันอยู่แค่ชั่วคราว เดี๋ยวมันก็สูญสิ้นไปแล้ว  แล้ววิญญาณจะอยู่ตลอดไป อยู่อย่างไร? วิญญาณตอนนี้อยู่ไหน?  และถ้าไม่เชื่อพระเยซูคริสต์จะอยู่ที่ไหน? และถ้าเชื่อพระเยซูคริสต์อยู่ไหน? ชัดเจนมาก ในโรมบทที่ 5 นี้ ได้พูดถึงเรื่องเกี่ยวกับสถานที่ในโลกฝ่ายวิญญาณ ซึ่งมีอยู่ 2 แห่ง ที่จริงพูดมาทั้งเล่ม  หนังสือโรม แต่ที่มันชัดเจน เป็นขั้น เป็นตอน และละเอียดมากกว่าหนังสืออื่น ก็คือบอกชัดเจนว่าในโลกวิญญาณมีอยู่ 2 แห่งเท่านั้น ก็คือในอาดัมหรือในพระคริสต์

            ซึ่งจริงๆ อย่างที่ตะกี้นี้บอกหนังสือไบเบิ้ลทั้งเล่มพูดถึงเรื่องนี้ เรื่องโลกวิญญาณ พอเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณปุ๊บ นึกภาพไม่ออก มันมีอยู่ 2 แห่งเท่านั้น คือในอาดัม หรือในพระคริสต์ โลกวิญญาณที่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ความเป็นมาของมนุษย์ ตั้งแต่เริ่มต้น จนกระทั่งไปถึงสุดท้าย จนไปถึงอนาคตนิรันดร์เลย สรุปแล้วว่าในโลกวิญญาณมีแค่ในอาดัมกับในพระคริสต์

            มนุษย์ทุกคนเกิดมา ไม่ต้องทำอะไรเลย ก็เป็นคนบาปแล้ว ต้องชดใช้หนี้บาป เวรกรรมของตน และได้รับเชื้อบาปนี้กันทุกคน  โดยรับเชื้อมาจากบรรพบุรุษ คืออาดัมที่ทำบาป ไม่เชื่อฟังพระเจ้า นำพาครอบครัวบ้านช่องตกลงไปอยู่ในการพึ่งพาการกระทำของตนเอง ที่เรียกว่าทำบาป ไม่เชื่อ ถูกหลอก ให้หนีออกจากบ้าน

            เช่นเดียวกัน มนุษย์ทุกคนที่มาเชื่อในพระเยซูคริสต์ โดยไม่ต้องทำอะไรเลย ก็ได้เป็นผู้ชอบธรรม โดยผ่านทางพระเยซูคริสต์ที่เป็นผู้เชื่อฟังพระเจ้า

            อย่างที่ตะกี้ผมได้อธิบายให้ฟัง มันง่ายมากเลยนะ เรื่องมีอยู่แค่นี้เอง ในโลกวิญญาณ เล่าแล้วเล่าอีก ประกาศแล้วประกาศอีก ประกาศทางวิธีนี้วิธีนั้น วิธีโน้น สรุปแล้วเรื่องราวมีแค่นี้  คือเกิดมา ไม่ต้องทำอะไร ก็บาป เกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์ ไม่ต้องทำอะไรเลย ก็ชอบธรรม เป็นลูกพระเจ้า

            อาดัมไม่เชื่อฟังพระเจ้า เรียกว่าทำบาป ทำบาปเพียงครั้งเดียว ทำให้เผ่าพันธุ์มนุษย์ทุกคน ที่อยู่ในอาดัม  ก็คืออยู่ใน DNA ฝ่ายวิญญาณของอาดัม ถ้าพูดอย่างนี้ชัดเจนขึ้น  ในยุคปัจจุบัน เรารู้จัก DNA แล้ว  คือเชื้อสายของชีวิต  แต่อันนี้เป็นเชื้อสายของชีวิตทางฝ่ายวิญญาณ  ทุกคนเกิดมาอยู่ใน DNA ฝ่ายวิญญาณของอาดัม เป็น DNA ที่เป็นบาป หมดเลย แก้ไขไม่ได้  เกิดมาก็มี DNA ฝ่ายวิญญาณเป็นบาป ไม่ใช่ทำบาปนะ เป็นบาป คือวิญญาณเป็น แล้วมันค่อยๆ ออกมาทำบาป แต่ DNA เป็นบาปอยู่ มนุษย์ผู้ใดก็ตามที่ยังอยู่ใน DNA ฝ่ายวิญญาณของอาดัม ตอนเกิดมาบนโลกใบนี้  อาดัม ซึ่งไม่เชื่อฟังพระเจ้า อยู่ในบาป เป็นศัตรูกับพระเจ้า ถูกตัดขาดจากพระเจ้า  เข้ากับพระเจ้าไม่ได้ เรียกว่าตายจากพระเจ้า  อยู่ในความมืด ไม่ได้อยู่ในความสว่าง ไม่ได้อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้า

            ถ้าเขายังอยู่ที่นี่อยู่ เขาก็ต้องรอรับการตัดสิน สำเร็จโทษตามที่อยู่ของเขา  ก็คือเป็นคนบาป ต้องถูกตัดขาดจากพระเจ้า  และเมื่อวันสุดท้ายของเขาบนโลกใบนี้  เมื่อเขาจากโลกนี้ไป หมดลมหายใจ เขาก็จะถูกตัดสินให้เป็นไปตามความเป็นจริง ก็คือวิญญาณอยู่ที่ไหน? ก็จะอยู่ที่นั่น ตลอดไป เพราะวิญญาณไม่มีวันสูญสิ้น วิญญาณอยู่ในบาป อยู่ในความพินาศ ถูกตัดขาดจากพระเจ้า เป็นศัตรูกับพระเจ้า ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย ก็จะอยู่อย่างนี้ ไปจนกระทั่งนิรันดร์ เรียกว่าพินาศนิรันดร์นั่นเอง เพราะฉะนั้น ถ้าเขาไม่ตัดสินใจ  ใครที่ไม่ตัดสินใจย้ายจาก DNA ในอาดัมมาอยู่ในพระคริสต์ เขาก็ต้องรอรับวันสำเร็จโทษตรงนี้แหละ

            ทางฝ่ายพระเยซูคริสต์คืออะไร? ข่าวดี คือพระเยซูคริสต์เชื่อฟังพระเจ้าพระบิดา เพียงครั้งเดียวเหมือนกัน  ก็คือยอมสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ชดใช้หนี้บาป เวรกรรมทั้งปวง  ก็ทำให้มนุษย์คนใดก็ตามที่ต้องการย้ายสำมะโนครัวในวิญญาณ  จากอยู่ในอาดัม มาอยู่ในพระคริสต์ได้ทันที ใช้สิทธิของเขาได้ทันทีเลย  เพราะพระเยซูได้กระทำให้สำเร็จแล้ว บนไม้กางเขน 2,000 ปีแล้ว เขาสามารถมาอยู่ใน DNA ฝ่ายวิญญาณของพระคริสต์ได้  เมื่อเข้ามาอยู่ใน DNA ของพระคริสต์ เขาก็เป็นเหมือนพระคริสต์ ตอนอยู่ใน DNA ของอาดัม อาดัมไม่เชื่อฟัง เป็นบาป  เขาก็เป็นผู้ที่ไม่เชื่อฟัง เป็นบาปด้วย  โดยไม่ต้องทำอะไร? เช่นเดียวกัน เมื่อเขาย้ายมาอยู่ในพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์เป็นผู้เชื่อฟัง เป็นผู้ชอบธรรม เป็นพระบุตรของพระเจ้า  เขาก็ได้รับอย่างนั้นเช่นเดียวกัน ไม่มีผิดเลย พระเจ้านับเขาเป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์ได้อะไร?  เขาก็ได้อย่างนั้นด้วยเช่นเดียวกัน

            และเมื่อได้เป็นผู้เชื่อฟังตามพระเยซูคริสต์แล้ว ก็ได้เป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า ได้คืนดีกับพระเจ้า สามารถเข้ามาอยู่ในครอบครัวของพระเจ้าได้ ชื่อของเขา แทนที่จะจดอยู่ในหนังสือแห่งความตาย ในอาดัม ก็ถูกย้ายสำมะโนครัว มาจดอยู่ในหนังสือแห่งชีวิตนิรันดร์ในพระบุตร พระเยซูคริสต์ เห็นไหมมีอยู่ 2 แห่งเท่านั้นเอง

            แล้วในพระเยซูคริสต์นี้ ในครอบครัวนี้ ในพระคัมภีร์บอกว่าได้รับการยกโทษความผิดบาปทั้งสิ้น ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต หมดเกลี้ยงเลย  แม้ว่าจะทำบาปกี่ครั้งก็ตาม ก็ยังเป็นผู้ชอบธรรมอยู่เหมือนเดิม เพราะว่ามันเกี่ยวข้องกับการกระทำของพระเยซูคริสต์ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการกระทำของมนุษย์คนนั้น มันจึงไม่สามารถกระทบกระทั่งต่อการบังเกิดใหม่และผู้ชอบธรรมของท่านได้  ความประพฤติจึงไม่สามารถมีผลต่อวิญญาณของท่าน เมื่อท่านเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว  ท่านพอมองเห็นไหมครับ? ต้องค่อยๆ แกะทีละนิด ต้องใช้เวลานิดหนึ่ง ฟังดูเหมือนง่าย แต่จะให้เข้าใจ  อาจต้องใช้เวลาสักนิดหนึ่ง  เพราะว่าเราเคยชินกับความรู้แบบเดิมๆ ความรู้แบบสติปัญญามนุษย์ เขาเรียกตรรกะ เหตุผลแบบมนุษย์ว่าถ้าทำอย่างนี้ ต้องได้รับอย่างนี้  ถ้าทำดี จึงจะได้ดี ทำไม่ดี แล้วได้ดี ได้อย่างไร?  อะไรแบบนี้ ยังไงๆ เขายังเป็นลูกพระเจ้าอยู่ แม้เขาจะทำบาปสักกี่ครั้งก็ตาม  เขาเป็นลูกพระเจ้า เพราะเขาได้บังเกิดใหม่  อาศัยอยู่ในครอบครัวของพระเจ้า อยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว

            พระคัมภีร์จึงบันทึกไว้ว่าไม่มีการลงโทษใดๆ สำหรับผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ เพราะว่ากฎแห่งวิญญาณแห่งชีวิตในองค์พระเยซูคริสต์ ได้ปลดปล่อยให้เขาคนนั้น เป็นอิสระจากกฎของความบาปและความตายแล้ว  ตั้งแต่ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้แล้ว รับได้ไหม?  รับไม่ได้ง่ายๆ หรอก  ไม่มีการลงโทษ ทำอะไรก็ได้ ใช่จริงๆ  นี่มันข่าวประเสริฐจริงๆ นะ  เขาจะประพฤติอะไรก็ได้ ต่อไปนี้ไปสวรรค์แล้ว ใช่ไหม? ใช่ จริงๆ  เพราะเขาบังเกิดใหม่แล้ว  และเขาแพ้ความบาป เขาทำบาปไม่ได้อีกต่อไป  หมายถึงในใจของเขา ซึ่งเราเรียนรู้เรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว อันนี้แยกไปอีกเรื่องหนึ่งว่าเมื่อเขาไปอยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว เขายังคงอาจเผลอทำบาปบ้าง ซึ่งมาจากความเคยชิน และมาจากการหลอกลวง ล่อลวงของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ซึ่งพระเจ้าก็จะค่อยๆ ฝึกสอนเขา ในการดำเนินชีวิตแบบใหม่ ไปเรื่อยๆ ตามน้ำพระทัยของพระองค์ วางแผนไว้อย่างไร? แต่ละชีวิตไม่เหมือนกันว่าเปลี่ยนแปลงได้ขนาดไหน?  พระเจ้า พระวิญญาณที่อยู่ภายใน จะเป็นผู้นำ  ช่วยให้เขาค่อยๆ ฝึกฝนชีวิตใหม่ในพระเยซูคริสต์ ให้สมกับเป็นลูกของพระองค์ที่ชอบธรรมแล้ว ในพระเยซูคริสต์ตอนดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้เลย ฝึกฝนเขา พระคัมภีร์ในหนังสือทิตัสบอกว่าโดยพระคุณของพระเจ้านี้ จะสอน ฝึกฝนให้เขา ลูกๆ ของพระองค์เหล่านี้ ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ โดยการฝึกฝนให้เขารู้จักปฏิเสธ การล่อลวง การหลอกลวงของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง อย่าไปทำตามมัน  ก็แล้วแต่ชีวิตแต่ละคนว่าฝึกฝน แล้วได้มากหรือน้อย ไม่เท่ากัน  ไม่เป็นไร ขึ้นอยู่กับใคร? ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนๆ นั้น ขึ้นอยู่กับใคร? พระเจ้าที่อยู่ข้างในจะจูงมือท่านเดิน  พระคุณของพระเจ้า หมายถึงอย่างนี้  ของขวัญหมายถึงอย่างนี้ ฟรีมันหมายถึงอย่างนี้  พระเจ้าจะจูงมือท่านเดินเอง ไม่ใช่ตัวท่าน ต้องมารับผิดชอบ            “ฉันจะต้องประพฤติอย่างนี้ สมกับเป็นคริสเตียน ฉันจะต้องๆ”

            ท่านไม่ต้องหรอก เดี๋ยวพระเจ้าจะจัดการท่านเอง พูดอย่างนี้ ทุกคนก็จะบอก อ๋อ! จะจัดการ ลงโทษ ตีสอน  ไม่ใช่ตีสอน ฝึกสอน ฝึกฝน  ในฐานะเป็นลูกของพระคริสต์ ที่ทรงรัก ดังแก้วตาดวงใจ  ด้วยความทนุถนอม ค่อยๆ ฝึกฝนไปเรื่อยๆ  เพราะว่าเราได้เกิดเป็นลูกพระเจ้าแล้ว  ลูกพระเจ้ามีแต่ความดีบริสุทธิ์  ดีพร้อม  ชอบธรรม มีแต่ความดีอย่างเดียว  รักแต่ความดีอย่างเดียว  เหมือนที่เขาเอาไปแต่งเพลงรัก แล้วยกตัวอย่างว่าเหมือนมัจฉารักวารี เหมือนปลารักน้ำ  ขาดน้ำไม่ได้ คริสเตียนที่บังเกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์ อยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว เขาก็ทำดี  ทำบาปไม่ได้  แต่มีบางครั้ง ขึ้นมาบนบกไหมปลา  มี มีบางครั้งเชื่อแล้ว  ถูกหลอกให้ขึ้นบกไหม?  ก็มีเหมือนกัน  แต่ไม่เป็นสิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญ คือวิญญาณเขาอยู่ที่ไหน? ในอาดัมหรือในพระคริสต์เท่านั้น เป็นเครื่องตัดสินเลยว่าเขาจะอยู่ที่ไหน? ตลอดไป ตลอดชีวิตของเขา ผมจึงใช้หัวข้อเรื่องนี้ว่าถ้าเรารู้ว่าวิญญาณเราอยู่ที่ไหน? เราก็ดำเนินชีวิตได้ ถูกต้องและสงบ

            เหล่านี้คือพระคุณ ซึ่งพระคัมภีร์บอกพระคุณซ้อนพระคุณ ที่พระเยซูคริสต์ได้ทำการกระทำให้กับมวลมนุษยชาติ ทุกคนบนไม้กางเขน สำเร็จเรียบร้อยแล้ว  แค่เข้ามารับสิทธิของเขา เขาแค่ตัดสินใจ เหมือนเราที่ได้ตัดสินใจแล้ววันนี้ วานนี้ ในอดีตเมื่อไรก็ไม่รู้ เราแค่มารับสิทธิ์ ตัดสินใจย้าย จากการอยู่ในอาดัม ซึ่งไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย เป็นศัตรูกับพระเจ้า  พึ่งพาในตนเองกระทำทุกอย่างด้วยตนเอง  ซึ่งไปไม่รอด ชดใช้บาปด้วยตนเอง จะรอดได้อย่างไร?  เกิดมาต้องชดใช้เวรกรรม เมื่อไร? กี่ชาติก็ไม่รู้ ในใจก็รู้อยู่ดีว่าเราทำไม่ได้หรอก ก็ให้ย้ายมาอยู่ในพระคริสต์ มีพระเจ้าเป็นพ่อ  อยู่ในครอบครัวของพระเจ้า  เป็นลูกที่รักของพระเจ้า พึ่งพาในพระเจ้า

            จำพระเยซูตอนที่เดินอยู่ในโลกใบนี้ได้ไหม? เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว ตอนที่พระเยซูประกาศ เรื่องเกี่ยวกับข่าวดีของพระองค์ เรื่องนี้ ด้วยพระองค์เอง ก่อนที่จะถูกตรึงที่ไม้กางเขน  ก่อนที่จะทำให้สำเร็จ  พระองค์ประกาศอย่างนี้ชัดเจน มากเลย  ในหนังสือยอห์น 15:5-6 ได้ยกตัวอย่างอุปมาเรื่องนี้ พอท่านได้ยินเรื่องนี้ หลังจากที่ฟังคำบรรยายเมื่อสักครู่นี้ ตั้งแต่ต้นมา ฟังอุปมาเรื่องพระเยซู ที่ตรัสไว้  จะร้องอ๋อเลย โอ้โห! ขอบคุณพระเจ้า นี่เรื่องจริงๆ เลย พระเยซูประกาศแล้วประกาศอีก  เรื่องอย่างนี้ทั้งนั้น นี่คือหนึ่งในจำนวนที่พระองค์ได้ประกาศเท่านั้นเอง  ลองอ่านดู ในยอห์น 15:5-6 นึกถึงอาดัมให้ดีๆ ในอาดัมกับในพระคริสต์ …

        ยอห์น15:5-6 “⁵ เราเป็นเถาองุ่น (ลำต้น) ท่านทั้งหลายเป็นกิ่งก้านต่างๆ ของลำต้นนั้น ใครก็ตามที่อาศัย (ต่อติด) อยู่ในเรา และเราอาศัย (ต่อติด) อยู่ในเขา ผู้นั้นก็จะออกผลสมบูรณ์ดีมาก หากแยกห่างจากเรา (ไม่ได้อาศัยต่อติดในเรา) ท่านทั้งหลายจะทำอะไร ก็ไม่เกิดผลดีเลย ⁶ ถ้าผู้ใด ไม่อาศัยต่อติดอยู่ในเรา (แต่ยังอาศัยต่อติดอยู่ในลำต้นเดิม คืออาดัม ซึ่งตายอยู่ในบาป) เขาก็เหมือนกิ่งก้าน ที่จะถูกโยนทิ้งให้แห้งตาย รังแต่จะมีคนเก็บไปเผาไฟทิ้ง (พินาศในบึงไฟ)”

            “เราเป็นเถาองุ่น” พระเยซูคริสต์ตรัสด้วยพระองค์เอง อุปมาว่าพระองค์ คือพระคริสต์ พระคริสต์ แปลว่าพระเจ้า พระผู้ช่วยให้รอด พระเจ้าที่พระองค์ทรงส่งมา เป็นผู้ช่วยให้รอด  “เราเป็นเถาองุ่น” ก็คือพระคริสต์เป็นเถาองุ่น … เถาองุ่น คือลำต้นต้นองุ่น ท่านทั้งหลาย คือมนุษย์ทั้งหมด เป็นกิ่งก้านต่างๆ ของลำต้นนั้น ใครก็ตามที่อาศัยต่อติด กิ่งก้านต่อติดอยู่กับลำต้นใช่ไหม? อาศัยต่อติดอยู่ในเรา ก็คืออยู่ในพระคริสต์ แล้วเราอาศัยต่อติดอยู่ในเขา กิ่งก้านต้นไม้กับลำต้น ดูไม่ออกเลยว่าใครต่อใคร? เชื่อมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน “ผู้นั้น ก็จะออกผลสมบูรณ์ดีมาก” หมายถึงชีวิตนิรันดร์  เพราะว่าชีวิตของกิ่งก้านมาจากลำต้น  มาจากรากของลำต้น รากเป็นชีวิต ชีวิตก็มาจากพระคริสต์ นี่กำลังพูดถึงคนที่อยู่ในพระคริสต์

            “หากแยกห่างจากเรา” ก็คือไม่ได้อาศัยต่อติดอยู่ในเรา ก็คือคนที่ไม่ได้อยู่ในพระคริสต์ “ท่านทั้งหลายจะทำอะไร ก็ไม่เกิดผลดีเลย” ไม่ว่าท่านจะทำอะไร ก็ไม่มีผลดีเลย ไม่ว่าท่านจะทำดีมากขนาดไหน? ก็ไม่ได้ผลดีเลย

            “ถ้าผู้ใดไม่อาศัยต่อติดอยู่ในเรา” ก็คือไม่ได้อยู่ในพระคริสต์ แต่ยังอาศัยต่อติดอยู่ในลำต้นเดิม  คืออาดัม  ซึ่งตายอยู่ในบาปนั่นเอง  เขาก็เหมือนกิ่งก้านที่จะถูกโยนทิ้งให้แห้งตาย  รังแต่จะมีคนเก็บไปเผาไฟทิ้ง ก็คือพินาศในบึงไฟนั่นเอง  เขาจะถูกโยนทิ้งให้แห้งตาย  เมื่อวิญญาณออกจากร่าง

            แถมให้อีกอันหนึ่ง มัทธิว 7:17-20 ในเรื่องเดียวกัน พระเยซูอุปมาอีกเรื่องหนึ่ง ยกตัวอย่างให้อีกเรื่องหนึ่ง …

        มัทธิว 7:17-20 “¹⁷ ในทำนองเดียวกัน ต้นไม้ที่ดีทุกต้นย่อมให้ผลที่ดี ส่วนต้นไม้เลว ย่อมให้ผลที่เลว ¹⁸ ต้นไม้ดี ไม่อาจให้ผลเลว และต้นไม้เลว ไม่อาจให้ผลดี ¹⁹ ต้นไม้ทุกต้นที่ไม่ให้ผลดี ก็ถูกโค่น และโยนลงในไฟ ²⁰ ฉะนั้น ท่านจะรู้จักเขาได้ จากผลของเขา”

            อย่างที่บอก เรียนรู้จักพื้นฐานของเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ  เรากำลังพูดถึงโลกวิญญาณ  ผลของต้นไม้ดี คือชีวิตนิรันดร์ คือความชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเจ้า

            ผลของต้นไม้เลว คือตายในบาป  สกปรก ไม่ชอบธรรม ไม่บริสุทธิ์เหมือนพระเจ้า แต่ดูภายนอกแล้ว ดูดีคล้ายๆ กัน กำลังพูดถึงโลกวิญญาณนะ ถ้าดูภายนอกแล้วดูคล้ายๆ กัน ซึ่งเปรียบเหมือนผลไม้พลาสติกของเทียม นี่พูดถึงผลจากต้นไม้เลว

            วิญญาณดี ก็ให้ผลดี วิญญาณชั่ว เลว บาป ก็ให้ผลชั่ว  เลว  บาป  วิญญาณดี อยู่ในพระเยซูคริสต์ วิญญาณชั่ว เลว บาป อยู่ในอาดัม นี่คือความหมายของข้อความเมื่อตะกี้นี้ ที่พระเยซูพูด ฟังให้ดีๆ ถ้าคุณยังอยู่ในอาดัม ต่อให้คุณทำความดี  ประพฤติดี ความชอบธรรมของคุณที่กระทำนี้  ก็เป็นเหมือนเศษผ้าที่สกปรก  ยังเป็นคนบาปเหมือนเดิม

            ดังนั้น สรุป ในโลกนี้ จึงมีเพียงแค่คน 2 ประเภทเท่านั้น  มีต้นไม้อยู่ 2 ประเภท คือผู้ที่อยู่ในอาดัมและผู้ที่อยู่ในพระคริสต์ ถูกไหม?  มีต้นไม้ดีและต้นไม้เลว  มนุษย์เป็นกิ่งก้าน จะไปต่อกับอะไร?  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับมนุษย์เลย  ขึ้นอยู่กับต้นไม้ต้นนั้น  มนุษย์เลือกที่จะไปอยู่ ไปต่ออยู่กับตรงไหน?  ในโลกนี้จึงมีผู้ที่อยู่ในอาดัมและอยู่ในพระคริสต์ มีคนที่ทำดี ในอาดัม เป็นคนใจบุญในอาดัม นึกออกไหม?  และคนที่ใจบุญในอาดัม และมีคนที่ดูเหมือนทำไม่ดีในพระคริสต์ ดูไม่ดีในพระคริสต์ ประพฤติไม่ดีในพระคริสต์

            เพราะฉะนั้น นี่คือความจริงในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณว่าคริสเตียน ก่อนเชื่อท่านอยู่ที่ไหน?  หลังเชื่อท่านอยู่ที่ไหน? ก่อนเชื่อท่านอยู่ในอาดัม ทำอย่างไรก็ช่วยตัวเองไม่ได้ ประพฤติดีอย่างไร ก็ช่วยตัวเองไม่ได้ แต่ท่านอยู่ในพระคริสต์ ได้รับชีวิตนิรันดร์เรียบร้อยแล้ว ไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงใดๆ เลย  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตของท่าน ท่านอยู่ในพระคริสต์และจะอยู่ที่นี่ตลอดไป   พระเจ้าอวยพรครับ

***************************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            พระเจ้าชี้ให้เห็นพิษสงร้ายแรงของความบาป ที่อยู่ในวิญญาณของมวลมนุษย์

            โรม 3:9-20 … “⁹ เช่นนี้แล้ว เราจะสรุปว่าอย่างไร? พวกเราชาวยิวดีกว่าคนอื่นหรือ? ไม่เลย! เราชี้ให้เห็นแล้วว่าทั้งคนยิว และคนต่างชาติ (คือมนุษย์ทุกคน) ล้วนอยู่ภายใต้บาปเหมือนกันหมด ¹⁰ ตามที่มีเขียนไว้ว่า  “ไม่มีสักคนที่เป็นคนชอบธรรม  (สามารถอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์ได้)  ไม่มีแม้สักคนเดียวเลย ¹¹ ไม่มีใครที่เข้าใจ (โลกฝ่ายวิญญาณ) ไม่มีใครที่แสวงหาพระเจ้า ¹² ทุกคนล้วนหันเหไป พวกเขากลายเป็นคนไร้ค่าไปด้วยกัน ไม่มีสักคนที่ทำดี ไม่มีแม้แต่คนเดียว” (คือทำดีจากใจ ที่บริสุทธิ์ดีพร้อมเหมือนพระเจ้า) ¹³ “ลำคอของพวกเขา คือหลุมฝังศพที่เปิดอยู่  พวกเขาตวัดลิ้นปลิ้นปล้อน” “พิษงูร้าย (คือพิษสงของบาป การเป็นศัตรูกับพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ดีพร้อม) อยู่ที่ริมฝีปากของพวกเขา” ¹⁴ “ริมฝีปากของเขาเต็มไปด้วยคำสาปแช่ง และคำเผ็ดร้อน” ¹⁵ เท้าของเขาว่องไวในการทำให้นองเลือด ¹⁶ เขาก่อหายนะ และทุกข์เข็ญไว้ ตามรายทางของเขา ¹⁷ ไม่มีความยำเกรงพระเจ้าในสายตาของพวกเขา” ¹⁸ “เขาไม่เคยคิดที่จะเกรงกลัวพระเจ้าเลย” ¹⁹ เรารู้อยู่ว่าสิ่งใดๆ ที่บทบัญญัติกล่าวไว้ ล้วนกล่าวแก่ผู้ที่อยู่ใต้บทบัญญัติ เพื่อปิดปากทุกคนไม่ให้มีข้อแก้ตัว และให้ทั้งโลกอยู่ภายใต้การพิพากษาของพระเจ้า  ²⁰ ฉะนั้น ไม่มีใครได้ชื่อว่าเป็นคนชอบธรรม (สามารถอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์ได้) ในสายพระเนตรของพระเจ้า  โดยการรักษาบทบัญญัติ  บทบัญญัติเพียงแต่ทำให้เรารู้ตัวว่ามีบาป เป็นคนบาป”

            พระเจ้าทรงรักมนุษย์ดังแก้วตาดวงใจ จึงได้ส่งพระบุตร คือพระเยซูคริสต์มาช่วยมนุษย์ให้พ้นจากบาป

            ยอห์น 3:16 …  “พระเจ้าทรงรักมนุษย์ และโลกยิ่งนัก ถึงกับได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์ เพื่อทุกคนที่เชื่อวางใจในพระบุตรนั้น จะไม่พินาศ ตายนิรันดร์อยู่ในความบาป แต่ได้รับการบังเกิดใหม่ มาเป็นผู้ชอบธรรม สามารถเข้ามาอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าได้ มาเป็นลูกของพระองค์มีชีวิตนิรันดร์   ที่เป็นของพระองค์เหมือนพระองค์”

            พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  28  มกราคม  2024

เรื่อง “ยอมรับรู้พระเจ้าในทุกทาง” ตอน 3

“ชัยชนะของผู้เชื่อวางใจ โดยการสวมยุทธภัณฑ์ของพระเจ้า”

โดย ธิดารัตน์  ร่มพระคุณ

            วันนี้เราก็จะมาคุยกันอีกครั้งในเรื่อง “ยอมรับรู้พระเจ้าในทุกทางของเรา” ครั้งนี้อยู่ในหัวข้อ ชัยชนะของผู้เชื่อวางใจ “โดยการสวมยุทธภัณฑ์ของพระเจ้า” เรามาดูในยอห์น 16:33 …

        ยอห์น 16:33 (THSV11) “เราบอกเรื่องนี้กับพวกท่าน เพื่อท่านจะได้มีสันติสุขในเรา ในโลกนี้ท่านจะประสบความทุกข์ยาก แต่จงมีใจกล้าเถิด เพราะว่าเราชนะโลกแล้ว”

พอฟังพระวจนะตอนนี้ “เราชนะโลกแล้ว” เราก็จะเอาประโยคสุดท้ายเลย แต่มาดูตรงนี้ “ในโลกนี้ท่านจะประสบความทุกข์ยาก แต่จงมีใจกล้าเถิด” คำพูดนี้ เป็นคำพูดของพระเยซูคริสต์เอง ในยอห์น บทที่ 16 ตอนนั้นพระเยซูคริสต์ยังไม่ได้ถูกตรึงบนไม้กางเขน พระองค์เป็นผู้พูดเอง หมายความว่าเมื่อเราดำเนินชีวิตบนโลกนี้ เรายังคงเหมือนคนทั่วไป คนอื่นประสบความทุกข์ยากอย่างไร? เราประสบความทุกข์ยากอย่างนั้น คนอื่นต้องเผชิญหน้ากับสึนามิ กับภูเขาไฟระเบิด กับสังคมที่กำลังเสื่อมทรามลง เกิดเหตุการณ์ยากลำบากในเศรษฐกิจการงานในชีวิตประจำวันของเรา ทุกคนมี แล้วแต่เราสร้างฐานตัวเองมาแบบไหน? เราก็เก็บเกี่ยวสิ่งนั้น สิ่งเหล่านี้ไม่มีใคนหนีพ้นเลย

            แต่ทำไมพระเยซูคริสต์บอกเราว่าเราเป็นพวกที่ชนะโลกแล้วละ! เพราะว่าพระเจ้าปรารถนาที่จะให้เราจดจ่อสิ่งที่อยู่เบื้องบน ไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในโลกนี้ ความเป็นจริงในชีวิตของเรา อยู่ในโลกวิญญาณ ความเป็นจริงของเราอยู่ในอีกมิติหนึ่ง คือมิติมันซ้อนกัน วิญญาณก็อยู่ตรงนี้แหละ เพียงแต่เรายังไม่หลุดออกจากร่างนี้ ถ้าเราหลุดออกจากร่างนี้ ก็สัมผัสได้ พอเรายังอยู่ในร่างนี้ เราก็สัมผัสแตะต้องโลกวิญญาณไม่ได้ แต่โลกวิญญาณมีอยู่จริง ไม่ใช่จริงธรรมดา จริงมากๆ จริงกว่าโลกนี้อีก โลกนี้ยังมีการดับสูญ ร่างกายเรายังจะมีการตาย ดับสูญไป กลับกลายเป็นดิน แต่วิญญาณของเราจะดำรงอยู่นิรันดร์กาล ฉะนั้น พระองค์จึงต้องการให้จดจ่ออยู่กับโลกวิญญาณมากกว่าโลกใบนี้ ความจริง คือว่าเราเป็นใครในพระเยซูคริสต์

เมื่อมนุษย์คู่แรกล้มลงในความบาป เลือกที่จะเชื่อมาร สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา ก็คือมนุษย์ได้มอบอำนาจที่เรามีนั้น ไว้ในมือของมาร ในพระวจนะของพระเจ้า ในปฐมกาล เมื่อพระองค์ทรงสร้างโลกใบนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว พระองค์ทรงมอบสิทธิอำนาจในการปกครองโลกให้กับมนุษย์ทันที พระองค์บอกว่า …

“จงครอบครองฝูงปลาในทะเล ฝูงนกในอากาศ”

            ทุกสิ่งที่พระองค์ทรงสร้างในโลกใบนี้ พระองค์ทรงมอบไว้ในมือของมนุษย์ นั่นหมายความว่ามนุษย์มีสิทธิอำนาจเด็ดขาดในการทำทุกอย่างในโลกนี้ โลกนี้จะไปในทิศทางใด อยู่ที่การกระทำของมนุษย์ แต่มนุษย์ได้พลาด โดยการตัดสินใจที่จะพึ่งพาความรอบรู้ของตัวเอง มนุษย์ได้ล้มลงในความบาป โดยเลือกที่จะพึ่งพาตนเอง ในการที่จะปกครองโลกนี้ ไม่ต้องการพระเจ้าแล้ว พระเจ้าประทานสมองและสติปัญญาให้กับเราในการคิด กว่าจะมาถึงการล้มลงในความบาป น่าจะหลายร้อยปีมาแล้ว ซึ่งตอนนั้นไม่ถูกนับเป็นอายุ เพราะว่าวันเวลายังเป็นนิรันดร์กาลอยู่ อายุของอาดัมและเอวาก็ยังเป็นนิรันดร์กาล ยังไม่มีการนับอายุ

            ฉะนั้น เราไม่รู้ว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น ยาวนานมาขนาดไหนแล้ว? ก่อนที่อาดัมและเอวาจะล้มลงในความบาป เมื่อเกิดการล้มลงในความบาป อาดัมและเอวาก็ยังเป็นหนุ่มสาวตลอด ช่วงเวลาที่ยาวนานนั้น เราก็ไม่รู้ว่ายาวนานขนาดไหน? แต่เมื่อมนุษย์ล้มลงในความปุ๊บ โลกนี้ได้เกิดการนับถอยหลัง เพราะโลกนี้ได้ดำเนินไปสู่ความตายแล้ว

            พระวจนะของพระเจ้าบอกว่า “อย่ากินผลไม้จากต้นนั้น เพราะเมื่อเจ้ากินเมื่อไร เจ้าจะตาย”
ในภาษาฮีบรู คำว่า “ตาย ตาย” คือการตายฝ่ายร่างกายและการตายฝ่ายวิญญาณ โลกนี้ที่อยู่ในมือของมนุษย์ ที่ตายแล้ว ก็ตายไปกับเราด้วย

เราจะเห็นว่าโลกใบนี้ถูกครอบงำ และถูกทำลาย เมื่อมนุษย์ตาย พฤติกรรมของเรา ก็เต็มไปด้วยความตาย พระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้าทรงเสียพระทัย เพราะเมื่อทอดพระเนตรลงมา พระคัมภีร์บอกว่าเค้าโครงความคิดของมนุษย์ล้วนแต่ชั่วร้าย มนุษย์ตกอยู่ในการทำลายล้าง และทำลายซึ่งกันและกัน เข้าไปสู่การทำลายโลกนี้ วิวัฒนาการของโลกนี้ สูงส่ง สติปัญญาของมนุษย์ พระเจ้าให้มา พระองค์ไม่เอาคืน สติปัญญาของมนุษย์นั้นจะบอกว่าสุดยอดมากๆ เช่น หากเรานำคำหรือบทความหนึ่งมาขบคิด ทบทวน เมื่อคิดๆ มันก็จะถูกการสาน เสริมต่อ เหมือนหลักวิทยาศาสตร์ ที่เรารู้กัน ก็คือการผลิตออกมาลักษณะของ แผนที่ความคิด (Mind map) พระเจ้าสร้างคลื่นเสียง เมื่อมนุษย์รู้ว่ามีคลื่นเสียงในอากาศ ก็ขบคด คิดไปคิดมา ก็สามารถหยิบมาใส่โทรศัพท์ ให้เราสามารถพูดคุยกันได้ จากประเทศหนึ่งมาสู่ประเทศหนึ่ง ค่อยๆ วิวัฒนาการขึ้น จนกระทั่ง กลายมาเห็นหน้ากัน จากขั้วโลกนึ่ง มาสู่ขั้วโลกหนึ่ง สามารถที่จะพูดภาษาเดียวกันได้ เป็นไปตามพระวจนะที่บอกไว้ว่า ยุคสุดท้าย โลกนี้จะสามารถพูดเป็นภาษาเดียว เราสามารถสื่อสารกันได้ สมัยก่อนเราสื่อสารกันไม่ได้ หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่หอบาเบล มนุษย์ได้พูดหลายภาษา ดังนั้น มนุษย์ก็สื่อสารกันไม่ได้ ต่างคนก็ต่างจับกลุ่มกัน แล้วก็แยกย้าย เดินทางออกไป มนุษย์ก็กระจัดกระจาย จนเต็มแผ่นดินโลก ดังนั้น มนุษย์ก็จับกลุ่ม ใครพูดภาษาเดียวกัน พูดคุยกันรู้เรื่อง ก็ไปด้วยกัน แยกย้ายกันไป จนกระทั่งเต็มแผ่นดินโลก
คิดดู มันเท่ากับการเอามนุษย์ที่ตายแล้ว กระจายไปในแผ่นดินโลก วิวัฒนาการจำเริญขึ้น แต่จิตใจของมนุษย์เสื่อมทรามลง ในพระวจนะของพระเจ้าได้บอกกับเรา พระเยซูคริสต์บอกว่าในยุคสุดท้ายนี้ จิตใจของมนุษย์จะเสื่อมทรามลง ลูกก็จะไม่เคารพพ่อแม่แล้ว การกตัญญูก็จะไม่มีแล้ว การให้เกียรติซึ่งกันและกัน ก็น้อย ถอยลงไปเรื่อยๆ มนุษย์เริ่มจะอยู่กับตัวเอง เห็นแก่ตัว แล้วก็ทำลายล้างกันมากยิ่งขึ้น แต่วิวัฒนาการก็โดดเด่นมากขึ้นเรื่อยๆ?

            สมมติว่าเด็กผู้ชายคนหนึ่ง เก่งมาก มีสติปัญญา สามารถผลิตหลายสิ่งหลายอย่างที่คนในยุคเมื่อ 2 ปีที่แล้วทำไม่ได้ แต่ว่าในด้านจิตใจไม่ได้เกิดปฏิสัมพันธ์กับพ่อแม่หรือครอบครัว ก็เริ่มตกต่ำลงเรื่อยๆ พอแต่งงาน มีลูก การเชื่อมกันในจิตใจ ก็ยิ่งจางลงไปเรื่อยๆ สิ่งเหล่านี้จางลงไปเรื่อยๆ แต่วิวัฒนาการกลับสูงส่งขึ้นเรื่อยๆ แล้ววิวัฒนาการนั้น ก็คือการทำลายล้างโลกนี้

ชีวิตของพวกเรา ในยุครุ่นของดิฉัน เทคโนโลยี่วิ่งเร็วมาก ดิฉันเห็นตั้งแต่โทรศัพท์ รุ่นยกใหญ่ แล้วหิ้วไป ค่าโทรแต่ละครั้งแพงมาก ติดต่อกับต่างประเทศ ก็จะเป็นหมื่น อันนี้ คือการมีส่วนตัวนะ และหลังจากนั้น ก็เริ่มเป็นรุ่นทรงกระติกน้ำ แล้วก็เลื่อนมาเป็นโทรศัพท์ตามตู้ ต่อแถวกันยาวเลย แล้วก็มาเป็นเพจเจอร์ แล้วมาเป็น PCT ต่อมาก็เป็นโมบาย รุ่นที่เราฮิตกัน โนเกียสมัยก่อน เป็นหมื่นกว่าบาท แพงมาก ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากโทรกับรับ ส่งข้อความ แล้วก็มาเป็นที่วัยรุ่นนักเรียนอินเตอร์เขาใช้กัน BlackBerry แล้วก็ข้ามมาเป็นโทรศัพท์ แบบที่เรามี แล้วก็เป็นสมาร์ทโฟน เป็นแท๊บเลต (แผ่นศิลา) เป็นไอแพด ทำงานได้ทุกที่ ทุกอย่างมารวมตัวอยู่ในเครื่องเดียวกัน ก็คือทั้งเพลง อัด พิมพ์งาน ส่งงาน ค้นหาคำศัพท์ได้หลายภาษา สมัยก่อนเราต้องใช้เครื่องอัดเสียงอันหนึ่ง โทรศัพท์อันหนึ่ง โน๊ตบุ๊คอันหนึ่ง หิ้วกันหนักมาก แต่ทุกวันนี้ อยู่ในเครื่องเดียวหมด
วิวัฒนาการสูงขึ้น แต่สภาวะของโลกนี้ ก็จะใจร้ายกันมากขึ้น ทำลายกันมากขึ้น โลกก็เสื่อมทรามกันมากขึ้น โลกกำลังเข้าไปสู่ความตาย

            สิทธิอำนาจในการครอบครองโลกนี้ จึงตกเป็นของอำนาจแห่งความบาปและความตาย อยู่ในมือของความบาป เท่ากับเราย้ายมันมาอยู่ที่เรา ที่เป็นคนบาป มารถูกขับมาในโลกนี้ แต่ไม่มีอำนาจ แต่เมื่อเราตายแล้ว มารเข้ามาง่าย ครอบงำง่าย ยุยงง่าย เป่าหูเราง่าย โกหกง่ายไหม? ง่าย เพราะเรามีความมืดบอดฝ่ายวิญญาณ จึงถูกอำนาจมืดชักจูงได้ง่าย เราตกเป็นทาสของความมืดบอดฝ่ายวิญญาณ เป็นเครื่องมือของมาร ฉะนั้น สิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือโดนมารรังแก มันโกหกเราให้ห่างพระเจ้ามากขึ้น ความบาปนี้ ทำให้ถูกตัดขาดจากพระเจ้าอย่างสิ้นเชิง เราไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับพระเจ้า แต่ว่าวิญญาณเรา เป็นของโลกวิญญาณ จึงตะเกียกตะกายหาสิ่งที่อยู่ในโลกวิญญาณ แต่ก็ไปเจอความมืด ไปเจอผี ไปเจอไสย ไปเจออะไรก็ตามที่มันสกปรกทางโลกวิญญาณ ไม่ใช่สิ่งที่เป็นพระเจ้าจริงๆ เพราะว่ามันไปไม่ได้ ประตูมันถูกปิด เพราะมนุษย์กับพระเจ้าถูกทำให้แยกขาดจากกันอย่างสิ้นเชิงเพราะเราเป็นคนบาป เข้าถึงความบริสุทธิ์ไม่ได้

            พระคัมภีร์บอกว่าถ้าพระเจ้าปิด ไม่มีใครเปิด ถ้าพระเจ้าเปิด ไม่มีใครปิด แต่พระเจ้าทรงเตรียมชนชาติหนึ่งไว้ เพื่อให้พระมาซีฮาห์มาเกิด ในปฐมกาล บทที่ 3 ซึ่งได้พูดไว้ บอกว่าพงศ์พันธุ์ของหญิงจะทำให้หัวของเจ้าแหลก ก็คือมีผู้หนึ่งที่จะเกิดมา เป็นพระเจ้ามาเกิด ไม่ใช่เลือดเดียวกันกับอาดัม เป็นเลือดบริสุทธิ์ เลือดนี้แหละ ที่จะชำระล้างความผิดบาปให้กับเราได้ และเมื่อพระเยซูคริสต์ได้ทรงมาบังเกิดบนโลกนี้ ได้ตายบนไม้กางเขน พระเยซูคริสต์ทรงตรัสคำสุดท้ายว่า …

“สำเร็จแล้ว”

            เหตุการณ์ต่างๆ สถานการณ์ต่างๆ ที่เราพูดกันไม่รู้กี่ครั้ง ก็คือว่าบ่าย 3 โมง ม่านในพระวิหารฉีกขาด ระหว่างวิสุทธิสถานกับอภิสุทธิสถาน ได้ถูกเปิดให้เชื่อมต่อกัน นั่นหมายความว่าพระเจ้ากับมนุษย์พบกันได้แล้ว มนุษย์ได้ถูกนำมาสู่การกลับคืนดีกับพระองค์ มนุษย์สามารถบังเกิดใหม่ โดยการบัพติศมาในพระนามพระบิดา พระบุตร พระวิญญาณบริสุทธิ์ โดยการวางใจ เข้าประตูทางเดียว ก็คือพระเยซูคริสต์ เป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีผู้ใดไปถึงพระบิดาได้ นอกจากมาทางพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์จึงเป็นประตูเดียว ที่เราจะเข้าไปหาพระเจ้าได้ แล้วพระองค์ก็ทำให้เราบัพติศมา อย่างที่อาจารย์เปาโลพูดบ่อยๆ ในจดหมายฝากของท่าน เกือบทุกฉบับ จะเน้นเรื่องนี้มากๆ ก็คือการที่เราได้บัพติศมาในพระเจ้า เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระเจ้า

            เพราะว่าพอเราบังเกิดใหม่ วิญญาณของเราก็เป็นชนิดเดียวกันกับพระเจ้า เมื่อเป็นชนิดเดียวกันกับพระเจ้า วิญญาณของพระเจ้า ก็อยู่ในเรา คำอธิษฐานของพระเยซูคริสต์ ที่สวนเกเสมเน ที่บอกว่า …

            “พระองค์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระบิดา แล้วขอพระองค์ทรงเมตตาให้พวกเขาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระองค์ เหมือนกับที่ข้าพระองค์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระองค์”

            พวกเราทั้งหมดที่เชื่อวางใจในพระเจ้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แล้วพวกเราทั้งหลายที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ก็อยู่ในพระเยซูคริสต์ เมื่อเราอยู่ในพระเยซูคริสต์ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระบิดา พระบิดาก็เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับเรา ซึ่งเราอยู่ในพระเยซูคริสต์ มันซ้อนๆ แล้วห่อหุ้ม เราได้รับการปกป้องคุ้มครองเรียบร้อย เราได้รับการช่วยให้ปลอดภัยทางวิญญาณ เราเข้ามาอยู่ในองศาที่ปลอดภัยแล้ว วิญญาณเรารอดพ้นแล้ว ฉะนั้น การกระทำใดๆ ในการงานของเนื้อหนัง ไม่ว่าอะไรก็ตาม ไม่สามารถนำให้เราพินาศได้ ไม่มีทางทำได้เลย เพราะว่าอันนี้เป็นการเก็บเราเข้าตู้เซฟ เก็บเราในพื้นที่ที่ปลอดภัยฝ่ายวิญญาณ ส่วนการงาน การกระทำใดๆ ในโลกนี้ เราทำไม่ดี เรากินผลเต็มๆ เหมือนคนที่ไม่เชื่อ พระเจ้าก็ยุติธรรม

            เราอาจจะพูดว่าทำไมเชื่อพระเจ้าแล้ว ยังทุกข์ยากลำบากอยู่ อย่าลืมว่าเรายังอยู่ในโลก ถ้าโลกเจอสถานการณ์ที่เลวร้าย เราเหยียบบนโลกก็หนีไม่พ้น ส่วนชีวิตประจำวันของเรา ถ้าเราทำไม่ดี เราก็กินผลแห่งการไม่ดีนั้น ถ้าเราทำไม่ถูก เราก็กินผลแห่งการทำไม่ถูกนั้น ถ้าเรานินทาว่าร้ายคนอื่น การนินทาว่าร้ายนั้น ก็จะย้อนกลับมาหาเรา และทำร้ายเรา เรากินผลเท่าเทียมกับคนอื่น เราหนีรอดสิ่งนี้ไม่ได้

            ในเรื่องของพระเยซูคริสต์นั้น ถูกกระทำให้กระจ่างชัด ชัดเจน โลกใบนี้เห็นชัดเจนมาก ในสดุดี 98:2 บอกว่า …

        สดุดี 98:2 (THSV11) “พระยาห์เวห์ทรงให้ชัยชนะของพระองค์ประจักษ์ พระองค์ทรงเปิดเผยความชอบธรรมของพระองค์ต่อสายตาบรรดาประชาชาติ”

            ไม่มีใครไม่รู้เรื่องของพระเยซูคริสต์ ไม่มีใครไม่รู้เรื่องการตายบนไม้กางเขนของพระเยซูคริสต์ ยิ่งทุกวันนี้ ยิ่งจะไม่รู้ไม่ได้เลย เพราะว่าการสื่อสาร ระบบทุกอย่าง มันถูกเปิดเผย ชัดเจนมากยิ่งขึ้น

            เพราะพระเยซูคริสต์ทรงชนะความบาปและความตายให้กับเราเรียบร้อยแล้ว เมื่อพระเยซูคริสต์ชนะความบาปและความตายให้พวกเรา เราอยู่ในพระองค์ แสดงว่าเราชนะร่วมกับพระองค์เรียบร้อยแล้ว

        ในยอห์น 16:33 (THSV11) บอกว่า … “เราบอกเรื่องนี้กับพวกท่าน เพื่อท่านจะได้มีสันติสุขในเรา ในโลกนี้ท่านจะประสบความทุกข์ยาก แต่จงมีใจกล้าเถิด เพราะว่าเราชนะโลกแล้ว”

            ใน 1 ยอห์น 4:4 อันนี้เป็นคำพูดของยอห์น ผู้เป็นอัครทูต …

        1 ยอห์น 4:4 (THSV11) “ลูกทั้งหลายเอ๋ย ท่านอยู่ฝ่ายพระเจ้า และชนะพวกเขาแล้ว เพราะว่าพระองค์ผู้ทรงอยู่ในพวกท่านยิ่งใหญ่กว่าผู้ที่อยู่ในโลก”

            ไม่พอ ยังมีอีกหลายๆ ข้อ แต่ยกมา แค่ 3-4 ข้อ …

        1 ยอห์น 5:4 (THSV11) “เพราะทุกคนที่เกิดจากพระเจ้า ก็มีชัยเหนือโลก และความเชื่อของเรานี่แหละเป็นชัยชนะที่มีชัยเหนือโลก”

            เอ๊ะ! อย่างไรกัน? เราอยู่ในโลกนี้ บางวันเรายังขาดแคลนอยู่ บางวันเราก็เจ็บป่วยอยู่ อธิษฐานแล้วหาย หายแล้วก็เป็น เป็นแล้วก็หาย แบบนี้ มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอยู่เรื่อยๆ มีปัญหาเข้ามาเรื่อยๆ แล้วยังบอกว่าชนะได้อย่างไร?

            เมื่อพระเจ้าทรงไถ่ถอนมนุษย์ พระองค์ไม่ได้ไถ่ถอนโลกนี้ พระองค์ไถ่ถอนเฉพาะมนุษย์ แม้ว่าในพระวจนะของพระองค์ ในยอห์น 3:16 …

        ยอห์น 3:16 (THSV11) “พระเจ้าทรงรักโลกดังนี้ คือได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้นจะไม่พินาศ แต่มีชีวิตนิรันดร์”

            ที่ทรงรักโลกใบนี้ เพราะพระองค์เป็นผู้สร้างขึ้นมา รักโลก แต่ไถ่โลกไหม? ไม่ได้ไถ่ ไถ่แต่เรา ไถ่แต่มนุษย์ ส่วนโลกนั้น พระองค์ทรงเตรียมโลกใหม่ไว้ สำหรับมนุษย์ที่วางใจในพระองค์
พระองค์ไถ่แต่มนุษย์ ไม่ได้ไถ่โลก โลกนี้ยังเข้าสู่วัฏจักรของการดับสูญ ยังไปในทิศทางที่มันต้องไป พระวจนะของพระเจ้า เมื่อพระองค์ทรงตรัสแล้ว ไม่คืนคำ แต่พระองค์ทรงกระทำ เพื่อให้เกิด ข้อแก้ไข คือเพิ่มสัญญา มีพันธสัญญาเดิมใช่ไหม? พระองค์จะทำใหม่ พระองค์เพิ่มพันธสัญญาใหม่ขึ้นมา พระองค์ไม่ได้ลบล้างบทบัญญัติเก่า แต่พระองค์ทำให้บทบัญญัติเก่านั้น เกิดความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น พระเยซูคริสต์บอกว่าพระองค์ไม่ได้มาเพื่อลบล้างบทบัญญัติ แต่มาทำให้บทบัญญัติทั้งปวง หรือพระคัมภีร์เดิมสมบูรณ์ขึ้น เพราะว่าพระคัมภีร์เดิมได้พูดถึงพระองค์ เผยพระวจนะถึงพระองค์ ถึงการที่จะมาไถ่ถอนโลกใบนี้ โดยผ่านทางพระองค์

            พระเยซูคริสต์บอกว่าท่านอ่านพระคัมภีร์เดิม อันนี้เป็นภาษาพูดของดิฉันเอง ท่านทั้งหลายอ่านพระคัมภีร์เพื่อค้นหาความรอด และความรอดนั้นอยู่ในเรา ค้นหาเรา แต่เรายืนอยู่ตรงนี้แล้ว ท่านปฏิเสธ อันนี้พระองค์พูดกับคนยิวนะ ท่านปฏิเสธ มันก็ยากเกินกว่าที่จะเข้าใจ เพราะว่าคนยิวไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีลูกได้ พระเจ้าเป็นผู้บริสุทธิ์ จะมีลูกได้อย่างไร? อย่าว่าแต่คนอิสราเอลหรือคนยิวเลย แม้แต่พวกเราที่เป็นคนไทยเอง เมื่อมาบอกว่าพระเจ้ามีลูก มันต่อต้านความเชื่อ เราอาจจะเชื่อเทพนิยายกรีก หรือเทพของกรีก บูชาเทพของกรีก หรือเทพของทุกอย่างได้ เทพเหล่านั้น แต่งงานมีลูกได้นะ แต่พอพูดถึงพระเจ้า แล้วพอบอกว่าพระเจ้าบริสุทธิ์ แล้วมีลูก เราต่อต้านทันที มันเชื่อไม่ได้ แต่ถ้าใครเชื่อ

            พระเยซูคริสต์จึงบอกว่าพระองค์เป็นหินสะดุดของคนอิสราเอล ของคนยิว เพราะว่าถ้าทุกคนผ่านหินนี้ได้ เท่ากับทุกคนวางเท้าลงบนศิลานี้ได้ และยืนอยู่อย่างมั่นคง และเห็นถึงความรอด ความรอดมาทางพระเยซูคริสต์ พระเยซูคริสต์บอกว่าพระองค์เป็นหินสะดุด เพราะฉะนั้น ผู้ที่จะเชื่อวางใจในเรื่องนี้ว่าพระเจ้าทรงมีพระเยซูคริสต์เป็นพระบุตรได้ นั่นแหละ ท่านวางใจและเชื่อพระเจ้าแบบเด็กๆ ไม่คิดเยอะ ท่านก็รอด …

        เอเฟซัส 6:10 (THSV11) “สุดท้ายนี้ จงเข้มแข็งขึ้นในองค์พระผู้เป็นเจ้า และในอานุภาพอันทรงพลังของพระองค์”

            ทั้งนี้ทั้งนั้น เมื่อท่านยืนอยู่ในโลกนี้ สิ่งที่เปาโลได้กำชับประชากรของพระเจ้าในเอเฟซัส คือเอเฟซัสเป็นเมืองที่ต้องต่อสู้กับเทพเยอะมาก เพราะว่าเขาเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยเทพเจ้า และเป็นเมืองที่ก่อกำเนิดเทพเจ้า เทพเจ้ามีหลายองค์ แล้วมีวิหารเยอะแยะมากมาย มีพิธีกรรมที่กระทำในนั้นเยอะมาก ถ้าใครไปที่ตุรกีทุกวันนี้ คริสตจักรเอเฟซัส ก็ตั้งอยู่ในตุรกี เราก็จะเห็นซากปรักหักพังของคริสตจักรเอเฟซัส ที่นั่นเต็มไปด้วยการแตกแยกถึงความเชื่อ และมีความสับสนในด้านความคิด ฉะนั้น เปาโลจึงปรารถนาที่จะให้คนเอเฟซัสเข้มแข็ง โดยการสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า

            อย่าลืมว่าคนเอเฟซัสแต่ก่อนนี้ เราจะเห็นว่าพวกเขาต้องต่อสู้อย่างหนัก คริสเตียนเป็นผู้ถูกหมายหัวจากทางการ ถ้าคริสเตียนถูกจับได้ ต้องต่อสู้กับสิงโต ถูกตรึงบนไม้กางเขน เอาหัวห้อยลงมา ถูกเผาไฟ ถูกหลายอย่าง ยากลำบากมาก การข่มแหงเหล่านี้มีมายาวนาน แม้นจะพ้นยุคของอัครทูตไปแล้ว คริสเตียนก็ยังโดนข่มแหงอยู่ไม่หยุด ถ้าไปตุรกี ท่านจะไปเห็นภูเขาเยอะแยะมากมาย ที่คัปปาโดเกีย (The Land of Beautiful Horses) ในยุคสงคราม คนพื้นที่ได้ขุดภูเขาเป็นอุโมงค์ ไว้เป็นที่หลบภัยในยามสงคราม ในยุคที่คริสเตียนได้กระจายเพิ่มมากขึ้นก็ได้ใช้ที่แห่งนี้ เป็นที่หลบภัยเช่นกัน ชีวิตพวกเขายากลำบากมาก อดอยาก ทุกข์ยากลำบากมาก หนีหัวซุกหัวซุน เข้าไป ขุดภูเขา อยู่ในอุโมงค์ สร้างเป็นเมืองใต้ดิน ในนั้น มีทั้งตลาด โรงเก็บม้า โบสถ์ พวกเขาจะเชี่ยวชาญในการทำสิ่งเหล่านี้มาก แล้วเข้าไปอยู่ในนั้น ใช้ชีวิตอยู่ในนั้น ออกมาตอนกลางคืน หาสิ่งของ เพื่อจะเอาไปดำรงชีวิตได้ บางครั้งต้องหลบถึง หกเดือน หาเวลาที่ปลอดภัยออกมาหาของอยู่กิน แล้ว ก็กลับเข้าไปใหม่ เพื่อหลีกหนีการฆ่าฟันของคนในยุคโรมันครอบครอง และยุคที่เติร์กเข้าครอบครอง

            สารพัดที่คริสเตียนสมัยก่อนเจอ ในจดหมายฝากของอาจารย์เปาโลกลับบอกคริสเตียนทั้งหลายว่า “ท่านมีชัยแล้วในโลกนี้” เปาโลก็เขียนไปถึงคริสตจักรเอเฟซัส บอกว่าให้เข้มแข็ง

        เอเฟซัส 6:10-12 (THSV11) “¹⁰ สุดท้ายนี้ จงเข้มแข็งขึ้นในองค์พระผู้เป็นเจ้า และในอานุภาพอันทรงพลังของพระองค์ ¹¹ จงสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้า เพื่อจะสามารถต่อสู้กับอุบายของมารได้ ¹² เพราะเราไม่ได้ต่อสู้กับเนื้อหนังและเลือด แต่ต่อสู้กับพวกภูตผีที่ครอบครอง พวกภูตผีที่มีอำนาจ พวกภูตผีที่ครองพิภพในยุคมืดนี้ ต่อสู้กับพวกวิญญาณชั่วในสวรรคสถาน”

            พออ่านมาถึงตอนนี้ สติปัญญาของเราก็จะคิดแล้ว …

            “ฉันคือนักรบที่ยิ่งใหญ่ ฉันจะออกรบ ฉันต้องต่อสู้ ต้องเข้าไปสู่การต่อสู้”

            คำว่า “สู้” ที่เอ่ยมาทั้งหมดนี้ เราอย่าเข้าใจผิด พระเจ้าไม่ให้เรามานั่งต่อสู้กับมาร คิดดูถ้าชีวิตคริสเตียนของเรา วันๆ เดินไปเจอบางสิ่งบางอย่าง เราสั่งการ ขับไล่ ไปถึงตรงนั้น สั่งการ ขับไล่ พูดภาษาแปลกๆ ขับตรงนั้น ขับตรงนี้ ท่านคิดว่าชีวิตคริสเตียนจะเหนื่อยไหม? ท่านคิดว่าพระคัมภีร์จะบอกว่าเราจะหายเหนื่อยเป็นสุข เป็นจริงไหม? คงไม่ใช่ และคงไม่จริง แน่นอน

            พระคัมภีร์พูดถึงตอนนี้ พระองค์ไม่ได้ให้เราไปนั่งสู้กับมาร ชีวิตของเราสามารถมีสันติสุขได้ ในโลกใบนี้ ทั้งๆ ที่โลกใบนี้เต็มไปด้วยความทุกข์ยาก พระเยซูคริสต์กำลังจะบอกเราว่าเราชนะโลกนี้ ชนะอย่างไร? อยู่เหนือโลกนี้ แม้ว่าโลกนี้มันจะแย่ขนาดไหน? หรือมีปัญหา สถานการณ์ในชีวิตของเรามันจะแย่ขนาดไหน? ดิฉันเชื่อว่าพี่น้องหลายคนในคริสตจักรของเราฟันฝ่าอุปสรรค ความยากลำบากในชีวิตมาเยอะแล้ว เห็นมาเยอะแล้ว แต่ยังนิ่งอยู่ได้ เพราะท่านรู้ว่าท่านเป็นใครในพระเยซูคริสต์ ท่านรู้ว่าสิทธิอำนาจของพระเยซูคริสต์ในชีวิตของท่านมีมากเพียงใด?

            พระวจนะบอกว่าให้เราสวมเสื้อใหม่ ให้เราสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุด พระองค์ให้เราสวม “สวม” อะไร? เดี๋ยวเราค่อยๆ ไปทีละข้อ …

        เอเฟซัส 6:13 (THSV11) “เพราะเหตุนี้ จงรับยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้าไว้ เพื่อท่านจะสามารถต่อสู้ในวันชั่วร้ายนั้น และเมื่อทำทุกอย่างแล้วจะยังยืนหยัดอยู่ได้”

            ให้สวมเฉยๆ สวมใส่ไว้ เฉยๆ แล้วจะต่อสู้ยังไง?

        เอเฟซัส 6:14 (THSV11) “เพราะฉะนั้นจงยืนหยัดไว้ เอาความจริงคาดเอว เอาความชอบธรรมเป็นเกราะป้องกันอก”

            ความจริง คือท่านทั้งหลายได้บังเกิดใหม่แล้วในพระเยซูคริสต์ ท่านเป็นใครในพระเยซูคริสต์ ความจริง คือท่านได้ถูกชำระล้างจากอำนาจของความผิดบาปและความตาย ท่านบังเกิดใหม่แล้ว วิญญาณท่านเป็นของพระเจ้า เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับพระเจ้าแล้ว ท่านเป็นของพระเจ้า ในยอห์น 10:10 บอกว่าไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดแย่งชิงท่านไปจากพระเจ้าได้ ไม่มีการฟ้องผิด ไม่มีอำนาจใดๆ มาติเตียน ตำหนิท่านได้ เพราะว่าพระเยซูคริสต์ได้นั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าบนสวรรคสถาน อธิษฐานเผื่อท่าน พระองค์กระทำสิ่งนี้ตลอดวันคืน แล้วเราจะร้องเพลง “พระองค์ไม่เคยหลับใหล” เคยฟังเพลงนี้ใช่ไหม?

                        ** พระองค์ไม่เคยหลับใหล **

                        **ดังนั้น ไม่มีที่จะลงโทษใดๆ แก่ผู้ที่อาศัยในพระเยซูคริสต์ **

            แม้ว่า นี่คือเพลง แต่นี่ก็คือเพลงที่เอาเนื้อความมาจากพระวจนะของพระเจ้า

            สิ่งที่ดิฉันแบ่งปันจะไม่ขัดกันกับพระคัมภีร์ตอนใดๆ ถ้ามันขัดกัน แสดงว่ามันต้องมีเครื่องหมายคำถามแล้ว (?) แต่จะบอกได้เลยว่าสิ่งที่กำลังแบ่งปันนี้ เป็นสิ่งที่กำลังจะบอกท่านว่านี่คือลู่ทาง นักวิ่งต้องวิ่งในลู่ที่เป็นลู่ของตัวเอง เราจะวิ่งลู่ตัวตนเก่าเราไม่ได้ เราจะไปวิ่งในลู่ของมารชักจูงไม่ได้ เราต้องวิ่งในลู่ของพระเยซูคริสต์ เราต้องวิ่งให้ถูกลู่ ถ้าเราวิ่งไม่ถูกลู่ เราก็จะไปชนคนอื่น สับสน

            ฉะนั้น เอาความชอบธรรมเป็นเกาะป้องกันอก จิตใจความรู้สึกเราบอบบางไหม? บอบบาง แต่ให้รู้ว่ามารสามารถเข้ามาวนเวียน พระคัมภีร์บอกมันวนเวียนอยู่รอบๆ เรา คอยหาช่องทางที่จะกัดกินเราได้ มันหาช่องทางว่าเมื่อไรเราจะใจขมขื่น ใจเกลียดชัง ใจโกรธ ใจรู้สึกหมกมุ่นอยู่กับทางด้านลบ มันก็จะสามารถเข้ามาทางความคิดของเราได้ มันจะเข้ามายุยง ปั่นเราได้ ฉะนั้น พระวจนะของพระเจ้าบอกว่าท่านเป็นผู้ชอบธรรมแล้วในองค์พระเยซูคริสต์ ความชอบธรรมนี้ ไม่ว่าท่านจะทำอะไรก็ตาม ถูกลบไปแล้ว ลบเดี๋ยวนั้น ลบทันที เหมือน ลิควิดเปเปอร์ที่ไวมากของพระเจ้า ทำปุ๊บลบปั๊บ คือมันจะถูกลบเป็นระบบอัตโนมัติ ฉะนั้น มันไม่ถูกจดบันทึก ไม่ถูกจดจำ ไม่ถูกเขียนไว้ ให้มาฟ้องผิดเราได้ เมื่อท่านเชื่อและวางใจแล้ว ท่านเป็นผู้ชอบธรรมในพระเยซูคริสต์ เพื่อไม่ให้ผู้หนึ่งผู้ใดอวดได้ ท่านเป็นผู้ชอบธรรมในพระเยซูคริสต์ …

        เอเฟซัส 6:15 (THSV11) “และเอาความพรั่งพร้อมในการประกาศข่าวประเสริฐแห่งสันติสุขมาสวมเป็นรองเท้า”

            เวลาเราจะออกบ้านไปไหนมาไหน สิ่งที่จะอยู่ในเราตลอดเวลา ก็คือเรารู้ถึงความจริงแห่งขบวนการการไถ่ถอนของพระเยซูคริสต์ที่มีในชีวิตของเรา ดังนั้น ไม่ว่าเราจะไปไหนก็ตาม มันจะเกิดเป็นปฏิกิริยาธรรมชาติ คืออยากบอก อยากเล่า รัก ต้องการให้คนอื่นรอด ต้องการให้คนอื่นเชื่อ ไม่ต้องมาตั้งความคิดว่า … “ฉันออกจากบ้าน ให้ฉันสวมรองเท้า ข่าวประเสริฐเป็นรองเท้า ฉันออกไป ฉันจะต้องบีบบังคับตัวเองให้ประกาศข่าวประเสริฐ ไปเคาะบ้านคนอื่น ถ้าไม่ประกาศวิบัติจะเกิดกับเรา ไปเคาะบ้านคนอื่น เธอรู้จักพระเจ้าไหม?” เพราะกลัววิบัติ พระเจ้าจะให้เราวิบัติจริงหรือ นั่นคือบุคลิกของพระเจ้าหรือ?

            พี่น้องที่รัก เคยเห็นพระเยซูคริสต์ทำสิ่งนั้นไหม? ถ้าเราไม่เคยเห็นพระเยซูคริสต์ทำสิ่งนั้น ก็อย่าทำ เมื่อพระเยซูคริสต์ส่งสาวกของพระองค์ 12 คนออกไป เหมือนฝึกงาน พระองค์บอกว่าเข้าไปบ้านไหนต้อนรับท่าน ก็ให้อวยพรผู้นั้น ถ้าบ้านไหนไม่ต้อนรับท่าน ก็จงล้างมือล้างเท้า ให้นับว่าความรอดไม่ได้ขึ้นอยู่กับความรับผิดชอบของเรา

            ฉะนั้น นอกจากจะทำให้เรานำเอาข่าวดีไปให้คนอื่นแล้ว ไม่พอนะ ข่าวประเสริฐนี้ ยังทำให้เรายืนหยัด ฟันฝ่าเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลกใบนี้ได้ ไม่ว่าเราจะออกไปเผชิญหน้ากับสถานการณ์ใดๆ สิ่งที่เราคิดใคร่ครวญอยู่นั้น จะยิ่งทำให้เราสามารถเผชิญหน้ากับสถานการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นกับเราได้อย่างง่ายขึ้น …

        เอเฟซัส 6:16 (THSV11) “และพร้อมกับสิ่งทั้งหมดนี้ จงเอาความเชื่อเป็นโล่ ด้วยโล่นี้พวกท่านจะสามารถดับลูกศรเพลิงทั้งหมดของมารร้าย”

            จำได้ไหม เมื่อท่านเชื่อพระเจ้าปุ๊บ เหมือนเมล็ดมัสตาร์ด ยิ่งนานวันเข้า โล่ของท่านก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ถ้าเมื่อไรก็ตามที่การโกหกหลอกลวง ที่จะมาตำหนิติเตียนเรา โกหกเรา ฟ้องผิดเรา เรายกโล่ขึ้นมาเลย บอกออกไปว่า “ไม่จริง”  เราบอกเลยว่าเราเป็นใคร? พูด เหมือนที่พระเยซูคริสต์พูดกับมัน พูดนิ่งๆ… “ในพระวจนะเขียนไว้ว่ามนุษย์จะบำรุงชีวิต ด้วยอาหารด้วยสิ่งเดียว ก็หามิได้ แต่จะต้องบำรุงด้วยพระวจนะ ซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า”

            เมื่อมันบอกให้พระเยซูคริสต์กราบนมัสการมัน พระเยซูคริสต์พูดนิ่งๆ เลย … “ไสหัวไป เพราะว่าต้องกราบนมัสการพระเจ้าแต่เพียงผู้เดียว”

            บอกให้กระโดดลงไป พระเยซูคริสต์ตอบนิ่งๆ พระองค์บอกความจริงเลยว่า … “อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้า”

            ไม่ต้องไปเยอะกับมัน การต่อสู้จะเกิดที่ระบบความคิดของเรา ระบบความคิดเราเป็นที่มั่น(เป็นฐานรบที่มีระบบป้องกันเอาไว้แล้ว) เอาความเชื่อในพระเยซูคริสต์ของเรา บอกลงไปในความคิดหรือความรู้สึกที่มันยิงเข้ามาในเรา บอกถึงความจริงแห่งถ้อยคำพระเจ้า ลงไปในความคิดของเราด้วยความเชื่อ แค่นั้น เราก็ชนะแล้ว

        เอเฟซัส 6:17 (THSV11) “จงเอาความรอดเป็นหมวกเหล็กป้องกันศีรษะ และจงถือพระแสงของพระวิญญาณคือพระวจนะของพระเจ้า”

            พระวจนะของพระเจ้าที่อยู่ในลู่ของพระวิญญาณบริสุทธิ์ มนุษย์ทุกคนอ่านพระคัมภีร์ สามารถรู้พระคัมภีร์ แต่เราใช้พระคัมภีร์แบบไหน? เราใช้มาตีกัน เราใช้มาเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของเราเองรึเปล่า? เมื่อ มีถ้อยคำบอกเราว่า อย่าโกรธ อย่าโมโห แต่ตอนนี้มีคนทำให้ฉันโกรธ ฉันอยากโกรธ ฉันขอโกรธ มันไม่ไหว ก็ต้องโกรธใช่ไหม? แล้วมันเหมือนพยายามจะยิงข้อความมาฟ้องผิดเรา ให้เราเอาพระวจนะของพระเจ้า ที่อยู่ในทางแห่งความจริงนี้ พูดกับตัวเอง หรือพูดกับความคิดของเราเอง พระคัมภีร์บอกว่า  …

        สุภาษิต 3:6 (THSV11) “จงยอมรับรู้พระองค์ในทุกทางของเจ้า แล้วพระองค์เองจะทรงทำให้วิถีของเจ้าราบรื่น”

            ในโรม 12:1-2 พระคัมภีร์ข้อนี้ใช้บ่อยมาก …

        โรม 12:1-2 (THSV11) “¹ ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิต และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการ โดยวิญญาณจิตของท่าน ² อย่าลอกเลียนแบบอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบพระประสงค์ของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัย และอะไรดียอดเยี่ยม”

            สิ่งสารพัดทั้งปวง พระเจ้าทำให้เราหมดแล้ว แค่เรารับรู้ จดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจว่าเราเป็นใครในพระเยซูคริสต์ นั่นเท่ากับว่าท่านกำลังสวมยุทธภัณฑ์ทั้งชุดของพระเจ้าอย่างไม่รู้ตัว แล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์จะให้ท่านที่จะแสดงออก หรือโต้ตอบอย่างทรงอำนาจ อย่างอยู่เหนือทุกอย่าง เพราะท่านชนะมันผู้นั้นที่อยู่ในโลกนี้เรียบร้อยไปแล้ว เปาโลได้พูดย้ำออกไปในตอนสุดท้าย …

        เอเฟซัส 6:18-19 (THSV11) “¹⁸ จงอธิษฐานในพระวิญญาณทุกเวลา โดยการอธิษฐานและการวิงวอนทุกๆ อย่าง เพราะเหตุนี้จงเฝ้าระวังด้วยความเพียร และด้วยการวิงวอน เผื่อธรรมิกชนทุกคนอยู่เสมอ ¹⁹ และเผื่อข้าพเจ้าด้วย เพื่อว่าเมื่อข้าพเจ้าพูด พระองค์จะประทานถ้อยคำแก่ข้าพเจ้า ที่จะสำแดงความล้ำลึกของข่าวประเสริฐอย่างกล้าหาญ”

            การอธิษฐาน คืออะไร? พระเจ้ารู้ทุกอย่าง แล้วทำไมให้เราอธิษฐาน เราไม่อธิษฐานได้ไหม? ได้ ถ้าไม่อธิษฐาน พระเจ้ายังอวยพรเราไหม? อวยพร ถ้าไม่อธิษฐาน พระเจ้าจะปกป้องเราไหม? ปกป้อง พระเจ้าจะดูแลเราไหม? ถามจริงๆ พี่น้อง ทุกคนที่อ่านบทความนี้อยู่ ท่านอธิษฐานทุกวันหรือ? ท่านทุกคนถ้าไม่หลอกตัวเองคงมีคำตอบในใจต่างกันออกไป ขณะที่เราไม่สมบรูณ์ ไม่ดีพร้อม ทำไมเรารอดพ้นสถานการณ์หลายๆ อย่างล่ะ? ทำไมเรายังสามารถเห็นถึงการช่วยเหลือของพระเจ้าหลายๆ อย่างในชีวิตเราล่ะ? ท่านแน่ใจหรือว่าท่านอธิษฐานตลอดเวลา? ท่านแน่ใจหรือว่าท่านอยู่ในพระเจ้าตลอดเวลา? พูดคุยกับพระเจ้าตลอดเวลา? ไม่จริง แต่ทำไมท่านยังรอดพ้นสถานการณ์ต่างๆ ได้ เพราะไม่ว่าท่านจะเป็นอย่างไร อย่าลืมว่าสัญญาฉบับนี้ พระเยซูคริสต์เซ็นต์สัญญากับพระบิดา โดยมีพระวิญญาณบริสุทธิ์เป็นพยาน สัญญาฉบับนี้พระเจ้าเป็นผู้กระทำ ไม่ว่าท่านจะอธิษฐานมากหรือน้อย พระเจ้าก็ยังทรงดูแลชีวิตของท่านปกติ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้มีชื่อว่าพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อ พระเจ้าผู้ทรงเที่ยงธรรม พระองค์ผู้ไม่เปลี่ยนแปลง พระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่เป็นนิตย์ ความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์ ไม่มีความบกพร่องสักขีดเดียวในพระองค์เลย นั่นคือพระองค์ เราเข้าใจพระเจ้าหรือเปล่า? เรารู้ไหมว่าความจริงพระเจ้าของเราองค์นี้ เป็นอย่างไร?
การอธิษฐานของเรา คือการที่เรายินยอมให้พระเจ้าเข้ามามีส่วนร่วมกับเรา เราย้อนกลับไปอ่านในโรม 12:1-2 …

        โรม 12:1 (THSV11) “ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า ข้าพเจ้าจึงวิงวอนท่านทั้งหลายให้ถวายตัวของท่านแด่พระองค์ เพื่อเป็นเครื่องบูชาอันบริสุทธิ์ที่มีชีวิต และเป็นที่พอพระทัยพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการ โดยวิญญาณจิตของท่าน”

            ทำไม? เพราะพระเจ้ายังเป็นพระเจ้าองค์เดียวกันกับที่ตั้งต้นไม้ไว้ในสวน ให้เรามีสิทธิ์เลือก แต่การเลือกครั้งที่แล้ว เมื่อล้มลงในความบาป มนุษย์ก็ตายและตายเลย แต่ครั้งนี้ ต่อให้เราเลือก ไม่ตามน้ำพระทัยพระเจ้า เราก็ยังตกลงไปในเบาะนุ่มๆ เจ๋งไหม? แต่กินผลไหม? กินผล กินผลเต็มๆ กินผลในโลกนี้นะ ไม่เกี่ยวกับโลกวิญญาณ เรายังกินผลในโลกนี้ ถึงเวลาที่จะกินอาหารที่ดี เราไม่กินอาหารที่ดี เราไปกินอาหารไม่ดี เราจะมาบอกว่าพระเจ้าจะดูแลร่างกาย ไม่เป็นไร กินเข้าไป พระเจ้าจะดูแล อย่าทำอย่างนั้นเด็ดขาด เพราะสิ่งนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว เมื่อ 30 เกือบ 40 ปีที่แล้ว เกิดน้ำท่วมเกาหลีใต้ น้ำมันหลากแรงมาก ผู้หญิงคนนั้น ก็บอกว่า …

            “โดยพระเจ้า พระองค์บอกว่าให้เราเดินผ่านน้ำได้ เรามีชัยชนะแล้ว”

            เราหักกฎของโลก โลกนี้มีกฎของเขา เราไปหักล้างกฎโลกนี้ เธอเดินฝ่าน้ำ น้ำพัดเขาไป และเสียชีวิต ผู้หญิงคนนั้นเป็นคริสเตียน แล้วเพื่อนที่บอกไม่เอา ฉันไม่ไป ยังอยู่ แล้วก็มาเป็นพยานเรื่องนี้ เราจะมาหักล้างกฎของโลกนี้ แล้วมาอ้างสิทธิ์ว่าเราเป็นลูกของพระเจ้าอย่างนั้นไม่ได้ ลักษณะของการใช้สิทธิของเรา คือการรู้ว่าเราเป็นใครในพระเยซูคริสต์ มีสิทธิอำนาจอย่างไรในโลกวิญญาณ จัดการแบบไหนในโลกวิญญาณ สติปัญญาเหล่านี้จะเกิดขึ้นเมื่อเราอยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้า อยู่กับพระเจ้าทุกวันๆ สติปัญญาเหล่านี้จะเกิดขึ้น การดำเนินชีวิตแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเรา

        โรม 12:2 (THSV11) พระวจนะบอกว่า … “อย่าลอกเลียนแบบอย่างคนในยุคนี้ แต่จงรับการเปลี่ยนแปลงจิตใจ แล้วอุปนิสัยของท่านจึงจะเปลี่ยนใหม่ เพื่อท่านจะได้ทราบพระประสงค์ของพระเจ้า จะได้รู้ว่าอะไรดี อะไรเป็นที่ชอบพระทัย และอะไรดียอดเยี่ยม”

            ฉะนั้น การอธิษฐาน คือการยินยอม แสดงออก ให้เห็นชัดเจนว่าเรายินยอมให้พระเจ้ามีสิทธิ์ในชีวิตประจำวันของเรา มีสิทธิ์ในความคิดของเรา มีสิทธิ์ในความรู้สึกของเรา มีสิทธิ์ในความปรารถนาของเรา ฉะนั้น ความปรารถนาของเรา ไม่ว่าจะถูกจะผิด สุดท้ายจะถูกปรับเข้ามาสู่น้ำพระทัยพระเจ้า การอธิษฐานอยู่เรื่อยๆ จึงทำให้เกิดความปรารถนาของเรา เป็นไปในแบบเดียวกันกับพระเจ้า เหมือนกับในโรม 12:2 บอกว่าเราจะได้รู้ว่าเราจะกลายเป็นคนที่รู้ว่าน้ำพระทัยของพระเจ้าเป็นอย่างไร? รู้ว่าอะไรดี อะไรดียอดเยี่ยม และอะไรเป็นที่ชอบพระทัย

            เวลาเราอธิษฐาน คำอธิษฐานของเราต่อๆไป ก็จะถูกปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ กลายเป็นอธิษฐานแล้วถูกจูนเข้าไปในความปรารถนาของพระเจ้า และเป็นความปรารถนาชนิดเดียวกัน แล้วพระคัมภีร์บอกว่าเมื่อความปรารถนาชนิดเดียวกันนี้ เราขอสิ่งใด เราก็จะได้สิ่งนั้น

            นั่นคือพระคัมภีร์ที่ตอบเรา เพราะน้ำพระทัยของพระเจ้าคงไม่เกินความจำเป็นในชีวิตแน่ๆ บางคนพระเจ้าก็อาจจะให้รวย ปรารถนาในทางที่จะรวยได้ แต่ละคนก็จะถูกนำไม่เหมือนกัน บางคนก็ไม่ได้ให้รวย บางคนก็ให้อีกแบบหนึ่ง ให้มีของประทานอีกแบบหนึ่ง เพื่อจะให้เสริมสร้างกันและกันในพระเยซูคริสต์ เกิดการให้ เกิดการรับ เกิดการแบ่งปัน เกิดการค้ำจุนกัน เกิดการชูใจกัน ผสมผสานเป็นตึกอันงดงามของพระเจ้า ที่ก่อร่างสร้างกันขึ้นเป็นวิหารอันบริสุทธิ์ของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ซึ่งมีพระเยซูคริสต์เป็นศีรษะของเราทั้งหลาย นั่นคือความงามที่จะถูกปรับปรุงเปลี่ยนแปลง เสริมสร้างขึ้นภายในพระกายของพระองค์ …

        ยากอบ 4:7 (THSV11) “เพราะฉะนั้น พวกท่านจงนอบน้อมต่อพระเจ้า จงต่อสู้กับมาร แล้วมันจะหนีท่านไป”

            พอเราอ่านพระวจนะตอนนี้ ก็เกิดการเข้าใจผิด อย่างที่บอก ก็คือมีการลุกขึ้นมาสั่งการ จัดการ สั่งพระเจ้าให้จัดการนี่ สั่งพระเจ้าให้จัดการนั่น สั่งโน่นสั่งนี่ บอกโน่นบอกนี่ ต้องมีอย่างนั้นอย่างนี้  เรามามองย้อนดูพระเยซูคริสต์ เวลาพระองค์สั่งผีออกจากชายคนนั้น ไปอยู่ที่หมู แล้วหมูก็ตกลงไปในน้ำ พระองค์ใช้ความรุนแรงสั่งไหม? เวลาที่พระองค์บอก พูดถึงความรอด หรือพระ
องค์พูดถึงสิ่งหนึ่งสิ่งใด หรือต่อสู้กับความคิดของคนเหล่านั้น ที่ไปในทิศทางของการเป็นศาสนาจัด พระองค์ไม่ได้ใช้อารมณ์ใดๆ เลย แม้พระองค์จะบอกว่าวิบัติเกิดแก่คนเหล่านั้น

            พระองค์ก็ไม่ได้ใช้อารมณ์ พระองค์พูดธรรมดานี่แหละ แต่พระองค์พูดความจริง และเป็นความจริงที่บาดหัวใจ เป็นความจริงที่เป็นดาบที่แทงทะลุตลอดข้อกระดูกและไขในกระดูก วินิจฉัยความคิดและความมุ่งหมาย ในจิตใจของมนุษย์ มันทำให้คนที่เป็นคนละขั้วกับพระองค์เกิดความทนไม่ได้ อยากจะฉีกเสื้อ แล้วเอาดินโกยใส่หัว แล้วก็เอาหินขว้างพระเยซูคริสต์ เอาพระเยซูคริสต์ไปตรึงบนไม้กางเขน เขารู้ดี ต่อให้เป็นมนุษย์ที่ตายแล้ว สำนึกของเขาก็ตายไปด้วย แต่ว่ามนุษย์ยังเป็นมนุษย์ที่พระเจ้าสร้าง รู้ดีรู้ชั่ว เขารู้ว่าสิ่งไหนคือดี สิ่งไหนคือชั่ว แต่ทำไม่ได้ พอมีคนมาชี้ความไม่ถูกลงไปในจิตใจ ทนไม่ได้ โมโหกลับ โต้กลับอย่างรุนแรง อยากจะทำร้าย เพื่อให้คนนั้น ดับสูญไปซะ จะได้ไม่มาพูดคำนี้กับเราอีก มนุษย์ไม่ชอบฟังความจริง ในพระวจนะยากอบบอกว่า …

        ยากอบ 4:7 (THSV11) “พวกท่านจงนอบน้อมต่อพระเจ้า”

            คำว่า “นอบน้อม” คือการยอมรับรู้ถึงสิทธิอำนาจของพระเจ้า และสิทธิอำนาจนั้นอยู่ในเรา สิทธิที่มโหฬารใหญ่โตมากของพระองค์ อยู่ในท่าน ท่านต้องไปแสดงอย่างนั้นหรือ? ท่านต้องไปจัดการอย่างนั้นหรือ? ท่านชี้นิ้วสั่งพระเจ้า ท่านชี้นิ้วสั่งทุกสิ่งทุกอย่างได้หรือ ควรไหมถามใจของท่านที่มีพระวิญญาณอยู่ภายในดู เราจัดการได้ แต่จัดการอะไร? จัดการตัวเองไงคะ เราจัดการระบบความคิดของเราได้ เราบอกความคิดของเราไปในทิศทางของพระเจ้าได้ นั่นคือสิ่งที่เราจะจัดการ นั้นคือสิ่งที่เราเลือกได้ ไม่ต้องไปจัดการอย่างอื่น หรือคนอื่น เพราะอย่างอื่น อำนาจมันอยู่ใต้เท้าพระเยซูคริสต์ไปแล้ว มันหมดอำนาจไปแล้ว สิ่งที่มันทำได้ ก็คือล่อลวงเราเท่านั้นเอง สิ่งที่เราจัดการ คือระบบความคิดของเรา มันใหญ่กว่าพระเจ้าตอนนี้ ที่ใหญ่กว่าพระเจ้า ก็คือเรานี่แหละ ไม่ใช่มาร ฉะนั้น สิ่งที่ต้องจัดการ คือเรา ความคิดของเรา ความรู้สึกของเรา

            พี่น้องที่รักของข้าพเจ้า อยากให้ท่านรู้ว่าสิทธิอำนาจที่อยู่ในตัวท่าน มหึมามาก ท่านสามารถจะยืนอยู่อย่างสง่างามในโลกใบนี้ หรือจะอยู่แบบคนที่ไม่รู้ตัวตนจริงๆ ว่าตัวเองเป็นใคร? แล้วใช้วิธีผิดๆ ในการดำเนินชีวิตคริสเตียน ต่อให้ท่านดำเนินชีวิตคริสเตียนผิดๆ อธิษฐานผิดๆ พระเจ้าก็ไม่ว่าท่านหรอก พระองค์ก็ยังดูแลช่วยเหลือนำพา

            ดิฉันเคยไม่พอใจกับสถานการณ์ หรือคำสั่งที่จะต้องให้เปลี่ยนแปลง ดิฉันก็เข้าไปเถียงกับพระเจ้า เถียงไปเถียงมาใครชนะ? พระเจ้าชนะ ดิฉันก็ต้องยอม เพราะพระองค์ทรงเป็นความรัก พระองค์ทรงอดทนต่อการกระทำของเรา พระองค์ทรงอดทนต่อการเถียงคำไม่ตกฟาก การยืนยันว่าตัวเองถูก การแข็งไม่งอของเรา

            ตอนนี้ดิฉันกลายเป็นตัวนิ่มแล้ว ตอนนี้นิ่ม แต่ยังไม่นิ่มถึงที่สุด ยังมีปฏิกิริยาโต้ตอบอยู่ บางทีหนักๆ อาจจะเผลอต่อย แต่ต่อยไปแล้ว ก็เสียใจ รับรองว่าดิฉันเสียใจอย่างหนักแน่นอน ไม่เหยียดยาวกับความผิดพลาดของตนเอง (ไม่ใช่ว่าเป็นคนดี แต่เพราะอยู่ในอาการและอารมณ์แบบนั้น มันทรมานฝ่ายวิญญาณจริงๆ ทนไม่ไหว ก็ต้องหาทางออก ทางออกคือ ยอมเชื่อฟัง ยอมตามวิถีทางของพระเจ้า พอหลุดออกมาได้ก็สบายกว่ากันเยอะเลย)

            พี่น้องที่รักค่ะ พระคริสต์ที่อยู่ในท่านมีสิทธิอำนาจ มีอำนาจที่ยิ่งใหญ่ ความยิ่งใหญ่ของพระองค์ แทรกซึมไปด้วยความสุภาพอ่อนโยน ความเมตตากรุณา และใจที่เด็ดเดี่ยวเข้มแข็งนั้นอยู่ในท่าน จงรับรู้ว่าท่านเป็นใครในพระเยซูคริสต์ ยอมรับรู้พระองค์ในทุกทาง แล้วให้เรายอมรับรู้ว่า เราตายไปแล้วกับพระคริสต์ทุกวัน

            “ข้าพเจ้าไม่มีชีวิตอีกต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่มีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินโดยศรัทธาในพระบุตรของพระเจ้า ผู้ซึ่งรักข้าพเจ้า และได้สละพระองค์เอง เพื่อข้าพเจ้า”

            และเมื่อเรารับรู้ความจริงนี้ ความจริงจะเปลี่ยนเราให้เป็นไท ความจริงนี้จะสร้างเราใหม่ ความจริงจะทำให้เราสามารถยืนอยู่บนศิลาอันเข้มแข็งและดำเนินชีวิตอย่างมีสติปัญญาในโลกนี้ และอยู่เหนือโลกนี้ เป็นดั่งนกอินทรีที่อยู่เหนือสภาวะของพายุได้ เอเมนไหม? และดิฉันเดินคนเดียวไม่ได้นะ โปรดจับมือกันเดิน เราจะเดินไปด้วยกัน เอเมนไหมคะ? พระเจ้าอวยพรค่ะ

******************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            มนุษย์มองที่ยอดภูเขาน้ำแข็งบนน้ำ แต่พระเจ้ามองที่ฐานภูเขาน้ำแข็งมหึมาใต้น้ำ มนุษย์มองที่ความประพฤติภายนอก  แต่พระเจ้ามองที่วิญญาณข้างใน

            พระเยซูกำลังชี้ให้ชาวยิว และมนุษย์ทั้งปวงได้เห็น ภูเขาน้ำแข็งมหึมาใต้น้ำ คือโลกวิญญาณ เกี่ยวกับความรอดจากการถูกพิพากษาลงโทษ หลังความตายเนื่องจากบาปในวิญญาณ ซึ่งคือตัวตนจริงๆ ของมนุษย์ที่ต้องเข้าสู่การพิพากษาว่าจะเข้าอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าได้หรือไม่

            และทางแห่งความรอดนี้ คือกฎแห่งพระคุณ โดยผ่านทางความเชื่อวางใจในพระองค์ ผู้เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ที่พระเจ้าได้ทรงประทานให้กับมนุษย์ทุกคน คือพึ่งในการกระทำของพระเยซูเท่านั้น ไม่พึ่งพาการกระทำดีของตนเองเลย เรียกว่ากฎวิญญาณในพระเยซูคริสต์

            ส่วนบนโลกใบนี้ ที่เราจับต้องมองเห็นได้ มันอยู่ใต้กฎที่เรียกว่า กฎของความบาปและความตาย พึ่งพาในการกระทำดีของตนเอง คือกฎแห่งกรรมทำดีก็ได้สิ่งที่ดี ทำชั่วก็ได้เก็บเกี่ยวความชั่วกลับมา ซึ่งเรา รู้กันอยู่แล้ว เพราะมองเห็นกันชัดอยู่แล้ว พยายามปฏิบัติดี ก็เก็บเกี่ยวผลดีในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้อย่างมีความสุข มีสันติสุขทุกข์น้อยลง ถ้าทำตรงกันข้ามกับกฎ ก็ทุกข์มากขึ้น

            เพราะฉะนั้น ใครที่พยายามบังคับควบคุมตนเองได้มาก ก็มีความสุข มีสันติสุขมากบนโลกใบนี้ เช่นเรารู้ว่าอาหารเหล่านี้ ทำลายสุขภาพ เช่น เหล้า ยาเสพติด น้ำตาล อาหารที่เป็นพิษต่อร่างกายต่างๆ แต่เราก็ยังคงปล่อยตัว ไม่พยายามลดละ เราก็จะเก็บเกี่ยวผลของสุขภาพย่ำแย่ โรคภัยไข้เจ็บ เพิ่มความทุกข์ให้กับร่างกาย

            เพราะฉะนั้น ทั้งสองโลก คือโลกวิญญาณและโลกวัตถุ สำคัญทั้งสองกฎ แต่โลกวิญญาณนั้นสำคัญกว่ามาก เพราะอยู่นิรันดร์ ไม่เปลี่ยนแปลง แต่โลกวัตถุนั้น ตั้งอยู่เพียงชั่วคราว แป๊บเดียวเท่านั้น

            ดังนั้น การรักษาเชื่อฟังต่อกฎหมาย ไม่ว่าจะเป็นกฎบัญญัติ กฎหมายบ้านเมือง กฎศีลธรรม กฎแห่งการทำดีทำชั่ว การเคารพยำเกรงต่อกฎเหล่านี้ ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ให้สอดคล้อง เชื่อฟังต่อกฎเหล่านี้ ก็เป็นประโยชน์อย่างมากในการดำเนินชีวิตบนโลกนี้ เป็นสิ่งที่ดี ทำให้ทุกข์น้อยลง แต่ไม่มีผลอะไรกับโลกวิญญาณ ซึ่งจะเก็บเกี่ยวทางวิญญาณหลังความตายจากโลกนี้แล้ว หลังจากวิญญาณออกจากร่าง เข้าสู่มิติวิญญาณ

            พระเยซูจึงอยากให้เราให้ความสำคัญกับโลกวิญญาณมากกว่า จงแสวงหาความรอดทางวิญญาณ คือความชอบธรรมที่จะเข้าสวรรค์ได้ โดยความเชื่อผ่านทางพระองค์เท่านั้น

            ปัญหาจึงอยู่ที่มนุษย์ไม่รู้ความจริงว่ามีสองกฎ คือกฎของโลกวิญญาณ และกฎของโลกวัตถุนี้ จึงหวังผลสลับกันมั่วไปหมด เช่นกระทำดีตามกฎหมายศีลธรรมอันดีงาม ก็ไปหวังผล คือความรอดในโลกวิญญาณซึ่งเป็นไปไม่ได้ หรือรอดในวิญญาณแล้ว คือเชื่อวางใจในพระเยซูแล้ว หวังผลที่จะเกิดขึ้นบนโลกใบนี้ด้วย เช่น เจริญรุ่งเรือง ร่ำรวย แข็งแรง ปลอดภัยจากอันตรายทั้งปวง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ เพราะโลกนี้ปกคลุมไปด้วยคำสาปแช่ง ความทุกข์ยากลำบาก เนื่องจากบาป

            ใครก็ตามที่อยู่บนโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเชื่อพระเจ้าหรือไม่เชื่อ ก็ได้รับผลกระทบเหมือนกันหมดเหมือนแดดส่องมาบนโลก เพียงแต่ผู้ที่เชื่อและวางใจในพระเยซูคริสต์ มีพระเจ้าสถิตอยู่ด้วยภายใน คอยนำพา

            ดังนั้น ใครก็ตามที่เคารพยำเกรงพระเจ้า ผู้เป็นผู้พิพากษา ดูแลกฎทั้งสองนี้ ยำเกรงโดยความเชื่อฟัง พยายามรักษากฎบัญญัติ กฎศีลธรรม และรักษากฎทางฝ่ายวิญญาณด้วย คือเชื่อวางใจในพระบุตรพระเยซูคริสต์ ที่จะช่วยวิญญาณให้ได้รับความรอด จากการพิพากษาหลังความตาย ได้อยู่ในสวรรค์ ให้ความสำคัญทำตามทั้งสองกฎ ก็จะได้พระพรอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ คือพระพรฝ่ายวิญญาณนานัประการในพระคริสต์ และพรบนโลกใบนี้ มีความสุขสงบในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ด้วย

            นี่คือการเคารพยำเกรงจนตัวสั่น ต่อพ่อแห่งฟ้าสวรรค์ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก สร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย เป็นพระเจ้าที่ยุติธรรม ไม่มีลำเอียง เป็นผู้พิพากษาทุกสิ่งเป็นไปตามกฎระเบียบของถ้อยคำของพระองค์ ที่ได้ให้ไว้แล้วกับสรรพสิ่ง ที่พระองค์ทรงสร้างขึ้น ทั้งโลกวิญญาณและโลกวัตถุ  พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  21  มกราคม  2024

เรื่อง “Before and After วิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน ก่อนและหลังเชื่อพระเยซู?” ตอน 1

โดย นคร  เวชสุภาพร

            เรื่องข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์  ไม่ได้เกี่ยวกันกับเรื่องของการกระทำ ความประพฤติ อะไรต่างๆ บนโลกใบนี้เลย แม้แต่นิดเดียว  เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิญญาณจริงๆ เท่านั้นเอง  เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงให้เราเชื่อในพระองค์ วางใจในพระองค์ ทำไมต้องใช้ความเชื่อ  เพราะมันมองไม่เห็น พระเจ้าจึงตรัสว่าสิ่งที่มองไม่เห็น และหูไม่ได้ยิน  คือสิ่งที่พระเจ้าได้จัดเตรียมไว้ให้กับผู้ที่แสวงหาความจริงของพระองค์ จะแสวงหาความจริงของพระเจ้าได้ ก็ต้องเชื่อในเรื่องโลกวิญญาณเท่านั้น

            วันนี้ผมใช้หัวข้อเรื่องที่เขาฮิตกันเดี๋ยวนี้ ฮิตมากเลย  คือ Before and After มีรายการทีวี รายการโชว์ต่างๆ ฮิตมากเลยว่า Before and After ก่อนเป็นอย่างไร? และหลังจากนี้ เป็นอย่างไร? ก่อนหน้าจะเข้าโปรแกรมนี้ เป็นอย่างไร? ก็ถ่ายรูปให้ดู หลังโปรแกรมนี้ เป็นอย่างไรถ่ายรูปให้ดู ตื่นเต้นไหม?  นั่นเป็นสิ่งที่ตามองเห็น บนโลกใบนี้  แต่สิ่งที่เรากำลังจะมาเรียนรู้วันนี้ เป็นสิ่งที่ตามองไม่เห็น  หูไม่ได้ยิน จับต้องไม่ได้ แต่พระคัมภีร์ได้บอกไว้เลยว่าก่อนหน้า เป็นอย่างไร?  หลังขบวนการนี้เป็นอย่างไร? นึกออกหรือยัง? ก่อนหน้าจะเชื่อในพระเยซูคริสต์ วิญญาณเราเป็นอย่างไร? หลังจากรับเชื่อแล้ว วิญญาณของเราเป็นอย่างไร?  เราไม่รู้เลย  เราก็ได้แต่มองกัน แล้วก็บอกว่า …

            “ผมหรือฉันเชื่อมา 2 ปีแล้ว”

            “แล้วก่อนหน้า 2 ปีล่ะ”

            “ก็ยังไม่เชื่อตอนนั้น”

            “แล้วดูในกระจก ตอนนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงไหม?”

            “ไม่มี นอกจากแก่ลงนิดหน่อย  หรืออะไรต่างๆ เหล่านั้น”

            เพราะฉะนั้น วันนี้ เราจึงมาเรียนรู้ดูว่าในถ้อยคำพระเจ้าบอกอย่างไร? เกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณว่าวิญญาณของคริสเตียนอยู่ที่ไหน? ทั้งก่อนเชื่อและหลังเชื่อ ถ้าเรารู้ว่าหลังเชื่อเป็นอย่างไร? เราก็อยากรู้ว่าก่อนเชื่อเป็นอย่างไร?  นี่ชัด  แต่ถ้าจะชัดกว่านี้ ก็คือรู้ทั้งสองฝั่งเลย ก่อนเชื่อ ฉันเป็นอย่างนี้  หลังเชื่อฉันเป็นอย่างนี้  ขอบคุณพระเจ้า มันยิ่งใหญ่ถึงขนาดนั้น

            “วิญญาณของฉันอยู่ที่ไหนก่อนเชื่อและหลังเชื่อ”

            เรื่องเกี่ยวกับความรอดทางวิญญาณในพระเยซูคริสต์ ไม่ใช่เรื่องเกี่ยวกับการอภัยโทษบาปผิดของมวลมนุษย์เท่านั้น ซึ่งการอภัยให้กับมนุษย์ที่พระเจ้าประทานพระเยซูคริสต์ เพื่อไถ่บาปให้กับเรา  ทำให้เราเป็นผู้ชอบธรรม นั่นก็ขอบคุณมากแล้ว  นั่นก็เป็นอัศจรรย์ใหญ่ เป็นพระคุณยิ่งใหญ่แล้ว  แต่เรื่องข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ เรื่องเกี่ยวกับความรอดทางวิญญาณ มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ตรงนั้นเป็นแค่น้ำจิ้มเฉยๆ  การอภัยบาปผิดของมนุษย์ เป็นแค่น้ำจิ้ม  แต่เนื้อแท้ๆ จริงๆ คืออัศจรรย์อันยิ่งใหญ่  หมายถึงความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในชีวิต คือในตัวตน วิญญาณจริงๆ ของคริสเตียน หรือของมนุษย์ คนหนึ่ง เกิดอะไรขึ้นในวิญญาณของเขา ตัวนี้ ที่เรากำลังจะเรียนรู้ สำคัญมาก แล้วก็เนื้อๆ ของข่าวประเสริฐเลยว่าพระเจ้าทำอัศจรรย์อะไร?  นอกจากอภัยในความบาปผิดของเราเรียบร้อยแล้ว แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ในวิญญาณของเรา มันทันที ไม่ต้องไปรอว่าเดี๋ยวตายไปก่อน แล้วค่อยไปรับตรงโน้นตรงนี้  มันเกิดขึ้นทันทีเลย  ซึ่งตาเรามองไม่เห็น  หูไม่ได้ยิน จับต้องไม่ได้  แต่มันเป็นอยู่จริง เพราะพระองค์ทรงตรัสไว้เช่นนั้น ในข้อพระคัมภีร์

            มันตรัสไว้ในข้อพระคัมภีร์เดียวกันกับเรื่องของการอภัยโทษ ในความบาป  และการได้รับเกียรติจากพระเจ้า นับเราเป็นผู้ชอบธรรม  อยู่ในเรื่องเดียวกันหมด  แต่ไม่ค่อยมีใครมาสนใจมากนัก ไม่ค่อยมีใครมาเรียนรู้ตรงนี้ มากนัก  เพราะว่ามันมองไม่เห็น หูไม่ได้ยิน เลยไปสนใจสิ่งที่มองเห็นมากกว่าว่าชีวิตจะกิน จะอยู่ จะร่ำรวยได้อย่างไร?  จะแข็งแรงได้อย่างไร? จะเกิดอัศจรรย์บนโลกใบนี้ เดี๋ยวนี้ได้อย่างไร?  จะประสบความสำเร็จในการงานที่กระทำได้อย่างไร?  ครอบครัวจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้อย่างไร? คิดแต่เรื่องพวกนี้มากกว่า เพราะว่ามันสัมผัสได้ มันมองเห็น แต่เรื่องที่เรากำลังจะเรียนรู้ ในเรื่องโลกวิญญาณ  สำคัญกว่า คืออะไรที่เป็นอัศจรรย์ เกิดขึ้นในวิญญาณของคริสเตียน  เมื่อเขาเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ คือมีการเปลี่ยนแปลงสถานะ และที่อยู่อาศัยในวิญญาณของเขา  มีการที่เรียกกันว่าบังเกิดใหม่ รู้สึกไหมว่าบังเกิดใหม่ ไม่รู้สึก เห็นไหม? ไม่เห็น แต่พระคัมภีร์บอกว่าบังเกิดใหม่

            ซึ่งพระคัมภีร์บอกการบังเกิดใหม่นี้  การเปลี่ยนแปลงในเรื่องโลกวิญญาณ เป็นอัศจรรย์ ฤทธิ์เดชอำนาจของพระเจ้าที่เนรมิตสร้างขึ้นใหม่ในวิญญาณของคนๆ นั้น  ที่เป็นคริสเตียนแล้ว ที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด มีอัศจรรย์ พระเจ้าเนรมิตอะไรบางอย่างขึ้นมาในวิญญาณของเขา เปรี้ยง ใช้คำเนรมิตเดียวกันกับสร้างโลกใบนี้ เมื่อหลายพันปีก่อน ตอนเริ่มต้น  เนรมิตสร้างขึ้นมาเลย อัศจรรย์ยิ่งใหญ่เลย  แล้วพระเจ้าก็บอกเราว่ามนุษย์ประกอบไปด้วยตัวตนที่แท้จริง ก็คือวิญญาณ มนุษย์เป็นวิญญาณ  ต้องย้ำเยอะๆ เลย มนุษย์เป็นวิญญาณ  เราเป็นวิญญาณ มีจิตใจ อาศัยอยู่ในร่างกาย

            “ฉันเป็นวิญญาณ มีจิตใจ อาศัยอยู่ในร่างกาย”

            แต่ในโลกใบนี้ เขาเรียนรู้อะไรกัน ในโลกใบนี้เขาสนใจอะไรกัน มนุษย์เป็นร่างกาย  มีสติปัญญาแบบมนุษย์  ซึ่งเลิศกว่า ฉลาดกว่าสัตว์ และต้นไม้ใบหญ้าเยอะเลย ถูกไหม?  วิญญาณมีหรือไม่มี ก็ไม่รู้ ไม่แน่ใจ  ไม่พูดถึง นี่มันตรงกันข้ามกันเลย  พระเจ้าบอกกับเราว่ามนุษย์ทั้งหลาย เกิดจากครรภ์มารดา ก็เป็นอย่างที่ตะกี้นี้บอก  มีร่างกาย เป็นวิญญาณ  วิญญาณนั้นมีใจ ใจ ก็คือมีความคิดจิตใจ  ที่ติดอยู่กับวิญญาณ  เพียงแต่อาศัยอยู่ในร่างกายนี้ชั่วคราวเท่านั้น

            นี่คือส่วนประกอบของมนุษย์ทั้งหลาย เพื่อเราจะได้รู้ว่าก่อนเชื่อเราอยู่ที่ไหน? เราจะเรียนรู้ได้อย่างไร? เรียนรู้ได้ต่อเมื่อเรารู้ว่าเราถูกสร้างมาเป็นอย่างไรก่อน  เพราะถ้าเราไม่รู้เรื่องนี้  เรามองแบบชาวโลกเขามอง  มองแบบมนุษย์มอง ร่างกาย สติปัญญา  หรือความคิด  หรือจิตใต้สำนึก แล้ววิญญาณมองไม่เห็น  ไม่พูดถึง เราก็จะไม่รู้ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตเราจริงๆ  เมื่อตอนเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เพราะว่าเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ให้เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว  บังเกิดใหม่แล้ว  ที่เรามองอยู่ ร่างกายก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ ยังเดินอยู่บนโลกใบนี้ นี่ไง ความจริงจึงทำให้เราเป็นอิสระได้ ก็เพราะว่าเราต้องรู้ความจริงๆ ว่าในโลกวิญญาณเป็นเช่นไร?

            พระเจ้าบอกความจริงว่าในร่างกายเกิดมาปุ๊บ มี 3 ส่วนนี่แหละ  วิญญาณอยู่ที่ไหน ก่อนเชื่อ  หรือมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ วิญญาณอยู่ที่ไหน? ไม่เห็น  แต่ร่างกายอยู่ที่ไหน? เห็นไหม? ร่างกายเราตอนนี้อยู่ที่ไหน?  เห็นชัดๆ ก็คืออยู่ที่คริสตจักรอภิสุทธิสถาน แพรกษา สมุทรปราการ ประเทศไทย  ถูกไหม? ไม่ได้อยู่ที่อเมริกา ใช่ไหม? คนที่อยู่อเมริกา เขาก็อยู่อเมริกา คนอยู่เชียงใหม่ เขาก็อยู่เชียงใหม่ เขาไม่ได้อยู่ที่เดียวกับเรา แต่ในขณะที่เราอยู่ที่ประเทศไทย  อยู่ที่กรุงเทพ อยู่ที่สมุทรปราการ วิญญาณเราอยู่ที่ไหน? พระคัมภีร์บอกวิญญาณอยู่ที่ไหน? วิญญาณก็อยู่ในโลกวิญญาณ ที่มองไม่เห็น

            และจะบอกให้ว่าโลกวิญญาณ คืออะไร? โลกวิญญาณ คือโลกจริงๆ มีอยู่จริงๆ เป็นอาณาจักรฝ่ายวิญญาณจริงๆ จริงมากกว่าโลกวัตถุที่เรามองเห็น  จริงมากกว่าประเทศไทย จริงมากว่าแพรกษา  จริงมากกว่าอเมริกา จริงมากกว่าเชียงใหม่ จริงๆ เลย โลกวิญญาณมีจริงๆ  และที่บอกจริงๆ คือเพราะมันอยู่ตลอดไป  ซึ่งภาษาพระคัมภีร์เรียกว่านิรันดร์  มันอยู่นิรันดร์ ตรงนี้สำคัญมากๆ เลย  และอยู่นิรันดร์ตลอดไปด้วย  แต่โลกวัตถุที่เราจับต้องมองเห็นได้ ประเทศไทยมันไม่ได้อยู่นิรันดร์ ทั้งโลกนี้ ไม่ได้อยู่นิรันดร์ ทั้งโลกนี้ กำลังเดินทางไปสู่ความดับสูญไป สิ้นไป จบไป มันต่างกันเยอะ  จึงเรียกว่าทางโลกกับทางวิญญาณ

            พระคัมภีร์จะพูดอย่างนี้เสมอ  พูดมาตลอดเลย 2 ทาง ก็คือ 2 อาณาจักร อาณาจักรทางโลกวัตถุที่มองเห็น อยู่ชั่วคราว  และอาณาจักรของโลกวิญญาณ  ที่อยู่นิรันดร์  และสิ่งสำคัญกว่านั้น ก็คือความจริง ที่ว่าในโลกวิญญาณนั้น มีความจริงอยู่อย่างเดียว ก็คือพระเจ้า มีเพียงผู้เดียวเท่านั้น คือปกครองใหญ่ที่สุด  อยู่มาก่อนใครเลย คือพระเจ้าผู้เที่ยงแท้แต่เพียงพระองค์เดียว ที่มีพระบุตรว่าพระเยซูคริสต์ และมีพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตอยู่ด้วย  3 พระภาคนี้  เป็นเจ้าของ เป็นผู้เริ่มต้น อยู่ตั้งแต่ไหน? แต่ไร ตั้งแต่ก่อนนั้น ในโลกวิญญาณที่เรียกว่าสวรรคสถานของพระเจ้า  พระคัมภีร์จึงเรียกพระเจ้า พระนามของพระองค์ไม่มีชื่อ เพราะมีชื่อไม่ได้  ใครจะไปตั้งชื่อพระองค์ได้ ในเมื่อพระองค์ เป็นผู้เริ่มต้นทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วจะให้มาตั้งชื่อพระองค์หรือ?  ท่านเข้าใจใช่ไหมครับ เหมือนกับเราเลี้ยงแมวเยอะแยะเลย เสร็จแล้ว แมวมาตั้งชื่อเรา  ไม่ใช่ เราตั้งชื่อแมว พระเจ้าตั้งชื่อเรา  แต่เราจะไปตั้งชื่อพระเจ้า ไม่ใช่ พูดถึงพระเจ้า จึงใช้บุคลิกลักษณะของพระเจ้า แทนชื่อบ่งบอก

            ยกตัวอย่างเช่น  พระเยโฮวาห์ แปลว่าพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด  ผู้สร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก  ผู้ที่ไม่มีใครเปรียบได้  พระองค์เดียวที่มาก่อนใคร  เยอะแยะไปหมดเลย  พระเจ้าพระเยโฮวาห์ยีเรห์ ก็คือพระเจ้าผู้ทรงจัดเตรียมจัดหาทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น พระเจ้า 3 พระภาค เราไม่มีวันเข้าใจ แต่คือบุคลิกลักษณะของพระเจ้า  และพระเจ้าก็ทรงตรัส และประกาศเป็นประจำสม่ำเสมอ จนกระทั่งถึงปัจจุบัน ตั้งแต่พระคัมภีร์เก่าถึงพระคัมภีร์ใหม่ว่าพระองค์เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้แต่เพียงผู้เดียว ผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย  ทั้งที่มองเห็นและมองไม่เห็น

            นั่นแสดงว่าสร้างทั้งโลกวัตถุ และโลกวิญญาณ  โลกที่มองไม่เห็น  พระองค์เป็นผู้สร้างทั้งหมดเลย เอาง่ายๆ คือเหล่าทูตสวรรค์ที่เราพอจะรู้ว่ามีอยู่ในโลกวิญญาณ พระองค์ก็เป็นผู้สร้างทั้งสิ้น และสร้างมนุษย์ ประกอบ 2 อย่างเลย คือทั้งวิญญาณและทั้งร่างกาย ทางวัตถุ  พอมองเห็นไหม? เราต้องศึกษาอย่างนี้  ถึงจะเห็นชัดเจน และศัตรูของพระเจ้า คือมาร มันไม่มีอำนาจอะไรเลย  เพราะว่ามันไม่ได้อยู่ในสวรรค์ แล้วมันอยู่ที่ไหน?  อยู่ในโลกวิญญาณ ที่สวรรค์ ที่ไม่มีพระเจ้าอาศัยอยู่ด้วย  พินาศในนรก คือความตาย ความทุกข์  ที่อยู่ในโลกวิญญาณ  ที่ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย พระคัมภีร์พูดอย่างนี้ว่าถูกขับไล่ออกไปนอกสวรรค์ จริงๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น  แต่ทำอย่างไร? มนุษย์ถึงจะเข้าใจได้ว่าถ้าปฏิเสธพระเจ้า  ไม่เชื่อฟังพระเจ้า ไม่เป็นไปตามกฎที่พระเจ้าวางไว้ เมื่อละเมิดกฎของสวรรค์ ก็ต้องอยู่นอกสวรรค์สิ  มันง่ายนิดเดียว  ถ้าละเมิดกฎหมายประเทศไทย  ท่านก็ต้องอยู่ในคุก  ก็คือเหมือนอยู่ในประเทศไทย

            ยกตัวอย่าง คุกสมัยก่อนเขาจะใช้เกาะร้าง เกาะที่ไม่มีคน  เขาเรียกว่าเนรเทศ ถูกเนรเทศออกจากประเทศอังกฤษ ก็ไปอยู่ในคุก  ในเกาะนี้  พอมองเห็นภาพ นรก ผลของความบาปที่ต่อต้านพระเจ้า กบฏต่อกฎของพระเจ้าที่วางไว้ ก็คือเขาจะถูกขับออกไป เนรเทศออกไปอยู่ที่ใดที่หนึ่ง  ที่ไม่มีพระเจ้าปกครอง ปกป้อง คุ้มครอง ไม่มีพระเจ้า ก็คือไม่มี บุคลิกของพระเจ้า ไม่มีความสุข ไม่มีสันติสุข ไม่มีความรัก  ไม่มีความเมตตา ไม่มีชีวิต  นี่คือความจริงในโลกวิญญาณ ง่ายๆ ไม่ได้มีอะไรเลย แต่ที่มันยาก เพราะเราถูกปิดบังตามาตั้งนาน  ตั้งแต่บรรพบุรุษของเรา ปิดบังตาในเรื่องโลกวิญญาณมาตลอด  ไม่พอดี จนงงไปหมด

            และผู้ที่ปิดบังตาเรา ก็คือมาร  มารมีหน้าที่ทำอะไร? ขโมย ฆ่าและทำลาย ขโมยด้วยวิธีอะไร?  ด้วยวิธีหลอก ไม่ให้เรารู้ความจริง หลอกเราไปเรื่อยๆ  หลอกว่าในโลกวิญญาณ ไม่มี ถ้าเราไปรู้เข้าว่ามีโลกวิญญาณ  มันก็บอกว่ามีโลกวิญญาณ แต่ไม่ใช่พระเจ้าใหญ่ผู้เดียว ฉันก็ใหญ่เหมือนกัน  ป้องกัน ให้รู้ว่าไม่มีสวรรค์ พอเราไปรู้ว่ามีสวรรค์ มันก็บอกว่าสวรรค์มีจริง แต่มีหลายขั้น มีสวรรค์ชั้น 1 ชั้น 2 ชั้น 3 ชั้น 4 ชั้น 5 ชั้น 6 พอมองออกไหม? คือมันมีหน้าที่ ที่จะปิดบังความจริงที่สุด เท่าที่ทำได้ ไม่ให้คนรู้ว่าจริงๆ มันมีแค่นี้  หลอกให้เราบอกว่านรกก็มี 3 ชั้น 4 ชั้น 5 ชั้น ทำผิดแค่นี้เป็นนรกชั้นที่ 1 นรก  มีที่เดียว สวรรค์ก็มีที่เดียว

            เพราะฉะนั้น นรก คือสถานที่ที่ไม่มีพระเจ้า  พระคัมภีร์ พระเยซูบอกว่าพระเจ้าทรงรักโลกยิ่งนัก จึงได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ลงมาบนโลกใบนี้  เพื่อใครที่เชื่อในพระบุตรนั้น จะไม่พินาศ  แต่ได้รับชีวิตนิรันดร์ แค่นั้นเอง ไม่พินาศ แปลว่าไม่ต้องไปอยู่ในคุกทางวิญญาณ ไม่ต้องไปอยู่ในเกาะๆ หนึ่ง ที่พระคัมภีร์ใช้คำว่าทุกข์หนักเลย มันไม่มีพระเจ้าอยู่เลย  จะอยู่กันอย่างไร? รวมความในพระคัมภีร์บอกว่าทุกข์สาหัส ทุกข์ไม่มีวันจบ  เพราะมันเป็นนิรันดร์ ถูกไหม? มันใช่ทุกข์บนโลกใบนี้ ซึ่งโลกกำลังจะจบสิ้น ร่างกายเราจะดับสูญ แต่ในนรก มันเป็นวิญญาณนิรันดร์ มันอยู่นิรันดร์ มันจะอยู่ในคุกนั้นนิรันดร์เลย  ไม่กลัวหรือ?  พระคัมภีร์บันทึกไว้อย่างนั้นว่าไม่กลัวหรือ?  ให้ระมัดระวังในเรื่องนี้อย่างมาก พระเยซูมาเตือนแล้วเตือนอีก อัครสาวกที่ประกาศ  เกี่ยวกับข่าวประเสริฐ ก็เตือนแล้วเตือนอีกว่าตัดสินใจซะ  ก่อนที่จะสายเกินไป มันอันตรายมากเลย ชีวิตนิรันดร์มันเทียบกันกับชีวิตชั่วคราวบนโลกใบนี้  แค่ไม่กี่ปี มันเสี่ยงมากเลยที่เราจะปล่อยวันคืนลอยไปเรื่อยๆ  แล้วไม่ตัดสินใจ ที่จะเตรียมที่ไว้ สำหรับที่อยู่ของเราในสวรรค์ พระเยซูบอกอย่างนั้น

            พระเยซูบอกขนาดคนบาป  คนที่ทำอะไรไม่ดีไว้  บนโลกใบนี้  เขายังมีสติปัญญา รู้ว่าถ้าเผื่อเขาโดนโทษทัณฑ์มา เขาจำเป็นต้องมีคนช่วยเหลือบ้าง? เขายังรู้จักกระทำดี คือเตรียมแผนการไว้ สำหรับอนาคต  แต่ท่านทั้งหลายรู้อยู่แล้วว่าตายไป ต้องเข้าสู่การพิพากษา ในใจท่านลึกๆ รู้อยู่แล้วว่าโลกหน้ามีจริง  แล้วท่านจะยังไม่เตรียมตัวอีกหรือ?  ท่านเป็นคนของสวรรค์อย่างไร?  จึงไม่เตรียมตัวตรงนั้น  พระเยซูจึงบอกว่าเราจึงต้องบังเกิดใหม่ไง เพราะมนุษย์ทุกคนเกิดมาบนโลกใบนี้ อยู่ภายใต้กฎตรงนี้ ซึ่งเรามองไม่เห็น เรียกว่ากฎวิญญาณแห่งชีวิต กฎความบาปและความตาย กฎเหล่านี้เรามองไม่เห็น  แต่มีอยู่จริง

            พระเยซูจึงบอกว่าเราต้องบังเกิดใหม่ เมื่อเกิดจากครรภ์มารดาแล้ว เราจำเป็นต้องย้ายที่  พอเกิดจากครรภ์มารดา เราก็อยู่ในบาปแล้ว วิญญาณเป็นศัตรูกับพระเจ้าแล้ว  วิญญาณเขาก็อยู่ในนรกแล้ว  ถ้าเรารู้ความจริงเมื่อสักครู่นี้ว่าวิญญาณเราเกิดมาอยู่ในอาดัม DNA ของเรา  อยู่ในบาปแล้ว ก็คืออยู่ในนรก  เราก็ถูกพิพากษาอยู่แล้ว  พระเยซูมา เพื่อช่วยเราพ้นจากคุกนี้ โดยที่เราต้องเปิดใจต้อนรับสิทธิของเราด้วย ยอห์น 3:18 บอกว่าเราถูกพิพากษาอยู่แล้ว  พระองค์มาเพื่อช่วย  ใครก็ตามที่รับความช่วยเหลือ ก็ได้รับความรอดไป  ก็ไปอยู่ในสวรรค์ ใครไม่รับความช่วยเหลือนี้ เขาก็อยู่ในการถูกพิพากษาอยู่ที่เดิม ก็คือเป็นนักโทษ ต้องอยู่ในคุก ก็คือคุกทางโลกวิญญาณ ก็คือนรก เรียกว่าพินาศในนรกนั่นเอง

            เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นว่าปัญหาของมนุษย์ บนโลกใบนี้ ไม่ใช่เป็นปัญหาที่แค่วัตถุสิ่งของที่มองเห็นได้แค่นั้น แค่กิน แค่อยู่ลำบากลำบนเท่านั้น แต่ปัญหาของมนุษย์ คือสถานะวิญญาณเขาอยู่ที่ไหน? เป็นอย่างไร?  และที่อยู่อาศัยทางวิญญาณนั้น เขาอยู่ไหน? อยู่สถานที่ไหน?  ที่มีพระเจ้าอยู่ ที่เรียกว่าสวรรค์ หรือที่ไม่มีพระเจ้าอยู่ ที่เรียกว่าพินาศในนรก ปัญหาของมนุษย์ จึงไม่ได้ขึ้นอยู่กับการประพฤติ การกระทำ

            “ปัญหาใหญ่ของมนุษย์  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการกระทำ ความประพฤติ”

            นี่คือความจริง  เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นว่ามารพยายามปิดบังความจริงเรื่องนี้  ทำตรงกันข้าม ก็คือให้มนุษย์บอกว่าคนเราต้องมีสติปัญญา ต้องมีคุณธรรม ต้องมีอะไรต่างๆ มันก็เน้นเรื่องอะไร? ถ้าเผื่อเราเน้นว่าปัญหาของมนุษย์ ทั้งวิญญาณ ทั้งชีวิตของเขา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความประพฤติ การกระทำ ถ้าเขารู้อย่างนี้ เขาก็จะแสวงหาเจอว่ามันอยู่ที่ไหน? เพราะฉะนั้น ความจริงเรื่องนี้ถูกปิดบังไว้  มารก็จะทำให้มนุษย์พุ่งไปที่การกระทำ ความประพฤติหมดเลย  แล้วก็บอกว่าดีเลิศ ยอดเยี่ยม สอนอย่างนี้ คนจะได้เป็นคนดี สอนอย่างนี้ คนจะได้ประพฤติดี ลืมเรื่องโลกวิญญาณไปหมดเลย ความประพฤติดี ศีลธรรมดี ศาสนาดี มันเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับมนุษย์ พระเยซูบอกสิ่งเหล่านี้มันจำเป็นนะ  สิ่งเหล่านี้มันดี  แต่มันไม่ได้ดีที่สุด  มันไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด  สิ่งที่สำคัญที่สุด คือท่านต้องแสวงหาอาณาจักรของพระเจ้า และแผ่นดินของพระองค์เสียก่อน  ท่านต้องรู้ตรงนั้นเสียก่อน  รู้ตรงนั้น แล้วตรงนี้จะได้ไปด้วย เอเมนไหม?

            ซึ่งข่าวดี ก็คือมนุษย์สามารถเลือกได้ว่าจะอยู่ที่ไหน?  ไม่ได้ขึ้นอยู่กับมาร มารมีหน้าที่คอยรั้งเราไว้ ปิดบังความจริง  ข่าวดี คือมนุษย์มีสิทธิ์เลือกได้  ตัดสินใจทันที เปิดใจต้อนรับสิทธิของเขา เขาก็ได้ทันที เพราะพระเยซูทำให้สำเร็จเรียบร้อยแล้ว

            เรามาดูความจริงในข้อพระคัมภีร์ ที่บอกถึงสถานะที่อยู่อาศัยทางวิญญาณของเรา (หมายถึงของคริสเตียน) ว่าคริสเตียนมีสถานะทางวิญญาณอาศัยอยู่ในที่ใด ทั้งก่อนเชื่อและหลังเชื่อ  จากข้อพระคัมภีร์นะ  คัดข้อพระคัมภีร์มาให้เราวิเคราะห์กัน  จะได้เห็นภาพ ต่อจากนี้ไป เวลาท่านอ่านพระคัมภีร์ข้อใด ท่านจะได้สังเกตดูว่าพระคัมภีร์ข้อนั้น ได้บอกถึงสถานะและที่อยู่อาศัยทางวิญญาณของเราไว้ตรงไหน? อย่างไร?  นี่ตัวอย่างเท่านั้นนะ  ในโรม 8:9 …

        โรม 8:9 “โดยความเป็นจริง ถ้าพระวิญญาณของพระเจ้าได้สถิตอยู่ในพวกท่าน (โดยการเกิดใหม่) แล้ว ท่านก็ไม่ได้กำลังอาศัยอยู่ในบาปอยู่ในเนื้อหนัง แต่ท่านได้กำลังอาศัยอยู่ในพระวิญญาณ ใครก็ตามที่ไม่มีพระวิญญาณของพระคริสต์สถิตอยู่ภายใน คนนั้นก็ไม่ได้ (บังเกิดใหม่) เป็นของพระองค์”

            โดยความเป็นจริง ถ้าพระวิญญาณของพระเจ้าได้สถิตอยู่ในพวกท่าน ด้วยการบังเกิดใหม่ เกิดใหม่ทางวิญญาณ เมื่อท่านเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นผู้เชื่อปุ๊บ  ท่านได้เกิดใหม่  ท่านก็ไม่ได้กำลังอาศัยอยู่ในบาป อยู่ในเนื้อหนัง ไม่ได้กำลังอาศัยอยู่นะ แต่ท่านได้กำลังอาศัยอยู่ในพระวิญญาณ  ก็แสดงว่าก่อนเชื่อ อยู่ในบาป  ในเนื้อหนัง ถูกไหม? หลังเชื่ออยู่ในพระวิญญาณ  เกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น  ก่อนเชื่ออยู่ในประเทศไทย หลังเชื่อ ก็อยู่ในอเมริกา เป็นไปได้ ก่อนเชื่อ อยู่ในประเทศไทย หลังเชื่ออยู่ในประเทศไทยเหมือนเดิม เป็นไปได้ ถูกไหม?  แต่ทางวิญญาณ ก่อนเชื่อไม่มีทางอื่น ก่อนเชื่อมีทางเดียว อยู่ที่เดียว ก็คืออยู่ในบาป  เพราะทุกคนเกิดมาอยู่ในบาป  อยู่ในเนื้อหนัง แล้วหลังเชื่อล่ะ หลังเชื่อบังเกิดใหม่ ได้ย้ายที่อยู่ในโลกวิญญาณ มาอยู่ในพระวิญญาณของพระเจ้า

            ไปช้าๆ ท่านจะได้เห็นว่ามีการย้ายเกิดขึ้น ตอนที่ท่านเปิดใจรับเชื่อพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เมื่อ 2 วันที่แล้ว เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เมื่อ 20 ปีที่แล้ว  เมื่อ 30 ปีที่แล้ว  เมื่อท่านเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ท่านบอกว่าท่านเป็นคริสเตียนแล้ว มันได้เกิดการย้ายขึ้น วิญญาณได้ถูกย้าย

            เรามาดูสิว่าก่อนเชื่ออยู่ในเนื้อหนัง อยู่ในบาป เนื้อหนังคืออะไร?  มารก็พยายามปิดบังความจริง ทำให้เขาไขว้เขว เรื่องของคำว่าเนื้อหนัง หมายถึงอะไร? ผมจะพยายามเอาความจริงนี้มา ตีแผ่ให้ละเอียด หลายคนเข้าใจผิด คิดว่าเนื้อหนัง คือตัวเรา เนื้อหนัง คือความชั่วที่อยู่ในตัวเรา  เนื้อหนัง คือนิสัยชั่วของเรา

            เนื้อหนัง ไม่ใช่ธรรมชาติลักษณะของตัวเรานะ  ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่ง ส่วนใดของวิญญาณหรือจิตใจ หรือร่างกายของเราเลย  ร่างกายเราประกอบด้วย วิญญาณ จิตใจ และร่างกาย … เนื้อหนังไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราเลย ไม่ได้อยู่ในร่างกายเรา ไม่ได้เกี่ยวข้องกับร่างกายของเรา  แต่มันเหมือนกาฝาก  ปรสิต เหมือนพยาธิ ที่แอบซ่อนอยู่ เป็นพลังอำนาจของความบาปและความตาย ที่ปกคลุมอยู่เหนือโลกใบนี้ทั้งหมด เป็นอำนาจหนึ่ง เป็นพลังงานหนึ่งที่มองไม่เห็น แต่มีอยู่จริง ซึ่งมีอิทธิพลต่อวิญญาณ จิตใจและร่างกายของเรา ตั้งแต่ก่อนเชื่อแล้ว

            ซึ่งความหมายในโลกฝ่ายวิญญาณ คำว่า “เนื้อหนัง” หรือภาษากรีกใช้คำว่า “ซาร์ซ” ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Flesh” ซึ่งแปลว่าเนื้อหนัง หมายถึงอะไรในพระคัมภีร์บอก เอาให้ชัดๆ เลยนะ 

            คำว่า “เนื้อหนัง” หรือ “Flesh”  หรือ “ซาร์ซ” ในพระคัมภีร์มี 2 ความหมาย  ความหมายหนึ่ง เกี่ยวกับเรื่องโลกวัตถุอย่างเดียว  ความหมายหนึ่งเกี่ยวกับโลกวิญญาณ  เพราะฉะนั้น มีคำว่าเนื้อหนังในโลกวัตถุและเนื้อหนังในฝ่ายวิญญาณ

            อันดับแรก ก็คือความหมายของคำว่า “เนื้อหนัง” ในโลกวัตถุ ที่ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Flesh” หมายถึง “Body” หมายถึงร่างกาย เรือนดินที่ต้องตาย  ที่เรามองเห็นอยู่นี้เรียกว่า Body ในพระคัมภีร์บางตอนจะเขียนคำนี้เลยว่าเป็นเนื้อหนัง

            ยกตัวอย่างเช่น พระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้า มาบังเกิดในเนื้อหนัง ใน Flesh ในเนื้อหนัง แปลว่าในร่างกาย ในครรภ์ของแมรี่ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับโลกวิญญาณ  เฉพาะข้อความนี้นะ  ที่บอกว่าพระเยซูมาเกิดในเนื้อหนัง

            มนุษย์เป็นเนื้อหนัง ก็คือเป็นร่างกายเรือนดิน พระเยซูจึงเข้าเป็นส่วนร่วมกับมนุษย์ โดยการมาเกิดเป็นเนื้อหนัง  เกิดเป็น body เกิดเป็นร่างกาย เหมือนเรา

            แล้วความหมายที่ 2 ของคำว่า “เนื้อหนัง” คืออะไร? อันนี้ยากแล้ว เพราะมันเกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณ  เมื่อเกี่ยวกับเรื่องโลกวิญญาณ เรามองไม่เห็น  มันก็อธิบายเป็นคำพูดลำบากนิดหนึ่ง  ก็ยากแล้ว แต่ว่าไม่ยากเกินกว่าที่พระวิญญาณจะค่อยๆ สอนท่านให้เริ่มเข้าใจขึ้น  จากความจริงเริ่มต้นในวันนี้ ความหมายที่ 2 หมายถึงหลักการพื้นฐานของระบบที่ปกคลุม ครอบครองอยู่บนโลกใบนี้ ที่เป็นศัตรูกับพระเจ้า ต่อต้านพระเจ้า ต่อต้านความดี ต่อต้านความเป็นจริงของพระเจ้า เรียกว่า “Antichrist” ซึ่งพระคัมภีร์เรียกว่าความบาปชั่ว ความมืด  ซึ่งมีอิทธิพลผลักดันให้มนุษย์ตามมัน ท่านพอจะเห็นภาพหรือยัง?

            ถ้าท่านไม่เห็นภาพ ผมยกตัวอย่างนี้ขึ้นมา ท่านจะเห็นชัดเลย มันมองไม่เห็น แต่มันมีพลังอำนาจ อิทธิพลอยู่จริงๆ ที่จะผลักดันให้เราทำอย่างนั้น  มันไม่ใช่ตัวของมนุษย์เลย  ไม่เกี่ยวอะไรกับวิญญาณ ร่างกาย ความคิดจิตใจของเราเลย แต่มันมีพลังอำนาจ เหมือนกับแรงดึงดูดของโลก ถ้าพูดอย่างนี้ ท่านจะเห็นภาพชัดแล้วนะ แรงดึงดูดของโลก มองเห็นไหม? ไม่เห็น แต่มีอยู่ไหม? มีอยู่ ปกคลุมอยู่เหนือทั้งโลกไหม? ทั้งโลกเลย ไม่ว่าท่านอยู่ที่ไหน? ก็มีแรงดึงดูดของโลก ยกเว้นท่านออกไปนอกโลก ไม่มีแรงดึงดูดแล้ว  ในทำนองเดียวกัน เจ้าเนื้อหนังตัวนี้  ที่แปลว่าอิทธิพล พลังงานของความบาปและความตาย  ซึ่งคือเนื้อหนังตัวนี้ มีพลัง แรงดึงดูดแบบแรงดึงดูดของโลกที่มองไม่เห็น คล้ายๆ กันอย่างนั้น  ปกคลุมอยู่เหนือบนโลกใบนี้ ค่อยผลักดัน ชักจูงให้มนุษย์  ทำสิ่งที่ชั่วร้าย  สถานที่ไม่มีพระเจ้าเขาทำกัน  คือไม่มีความดีงามของพระเจ้าอยู่ ก็คือชักจูง ผลักดันให้มนุษย์ ฆ่ากันเอง ทำลายกันเอง และทำลายที่อยู่อาศัยของตนเอง คือโลกใบนี้ที่พระเจ้าสร้างมาอย่างดีนั่นเอง

            โลกใบนี้มันจึงวุ่นวาย สับสน มีแต่ความทุกข์ยากลำบาก  เพราะต่างฝ่ายต่างเป็นศัตรูซึ่งกันและกัน  เพราะว่ามีตัวกลางอยู่ ตัวกลางนี้ ก็คือมาร ซึ่งใช้กฎแห่งเนื้อหนัง ก็คือใช้อิทธิพลของความบาปและความตายที่ปกคลุมอยู่เหนือโลกใบนี้ มาเป็นตัวหลอกล่อ ให้มนุษย์ทำ ใช่ไหม?  แรงนี้มันยังอยู่ มันอยู่ตลอดเวลาเลย  มันเหมือนอิทธิพลของแรงดึงดูดของโลก ที่ตะกี้นี้ผมบอก  จะหมดจากตัวนี้ไปได้ จะต้องหลุดออกจากอาณาจักรของมัน  ไม่อยากจะบอกว่าอาณาจักร หลุดจากวรจรแรงดึงดูดของโลก ก็คือหลุดจากกำลัง รัศมีของแรงดึงดูดของโลก มันดูดไปถึงชั้นบรรยากาศ เลยชั้นบรรยากาศไป ก็ไม่มีแรงดึงดูดของโลก  เช่นเดียวกัน ถ้าเรายังอยู่ในโลกวิญญาณที่ไม่มีพระเยซูคริสต์ เราก็ยังถูกพลังตัวนี้ ดูด พลังของความบาป  ที่เรียกว่าเนื้อหนัง มันพยายามผลักดันเรา มีอำนาจอยู่เหนือเราตลอด จนกว่าเราจะย้ายออกมาอยู่กับพระเยซูคริสต์ เราจึงจะหลุดออกจากมันได้  ไม่ได้เป็นทาสมันอีกต่อไป

            เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นว่าโลกใบนี้ทั้งใบ มันจึงเละตุ้มเป๊ะอย่างนี้ เพราะไม่ใช่มนุษย์เลย มนุษย์ไม่รู้เรื่องเลยว่าอะไรมันอยู่ในโลกวิญญาณที่มองไม่เห็น คือพลังอำนาจของความบาปและความตาย  ก็คือเนื้อหนัง

            ตะกี้เราอ่าน ก่อนเชื่อ วิญญาณของเราอาศัยอยู่ในอิทธิพลของกิเลสตัณหาของฝ่ายเนื้อหนัง เห็นไหม? ก่อนเชื่อวิญญาณของเราอยู่ใต้พลังอำนาจ ที่ปกคลุมอยู่เหนือโลกใบนี้ ก็คือกิเลสตัณหาของฝ่ายเนื้อหนัง ใจจดจ่อที่กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ร่างกายเดินตามอิทธิพลของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังเป๊ะ ไม่มีวันที่จะหลุดจากมันเลย

            หลังเชื่อ คือวิญญาณอาศัยอยู่ในพระวิญญาณ ใจจดจ่อที่พระวิญญาณของพระเจ้า  ร่างกายดำเนินตามพระวิญญาณ หรือบางครั้ง อาจถูกหลอกล่อให้ทำตามอิทธิพลของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังบ้าง

            อยู่ในกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง ก็คืออยู่ในขอบเขต ดินแดนที่อิทธิพลของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังยังอยู่ได้ ก็คือบนโลกใบนี้เท่านั้น ในโลกวิญญาณ มันทำอะไรเราไม่ได้แล้ว  เหมือนขอบเขตดินแดนของแรงดึงดูดของโลก มีขอบเขตของมันอยู่ ซึ่งพลังอำนาจนี้ มันจะทำให้เราต่อสู้กับพระเจ้า เป็นศัตรูกับพระเจ้า กบฏต่อพระเจ้า และมันมีพลัง มีอิทธิพลต่อทุกๆ ชีวิตที่ดำเนินบนโลกใบนี้ทั้งสิ้น รวมทั้งคริสเตียนด้วย  เพราะฉะนั้น มันไม่ใช่ตัวเรา มันเป็นพลังอำนาจหนึ่ง มันเป็นอิทธิพลหนึ่งในโลกวิญญาณ ที่มีผลต่อชีวิตของเรา

            ผมจึงใช้คำว่า “มัน” จะได้รู้ว่ามันไม่ใช่ตัวเรานะ  เพราะฉะนั้น ถ้าเราคิดชั่ว กระทำชั่ว มันมาจากตัวเราไหม? มันไม่มาจากตัวเรา  พระคัมภีร์จึงบอกว่าให้เราต่อต้านมัน  อย่ายอมมัน  แล้วถ้าเผลอยอมมันล่ะ  พระเจ้าอภัยให้ใช่  เราก็ได้รับผลอย่างนั้น  แต่ถามว่าถึงเราจะยอมมันหรือไม่ยอมมันก็ตาม สรุปแล้วว่าใครเป็นตัวตั้งตัวตี มัน ไม่ใช่ใจเราต้องการทำ  แต่มันชักจูง ซึ่งตรงนี้ยากมากเลย  อย่างที่บอกว่ามารปิดบังตา ปิดบังความจริง จนกระทั่งความจริงหายไปกว่าเราจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ มันยากเหลือเกิน อะไรตัวเองเป็นคนทำไม่ดี แล้วบอกว่าไม่ได้ทำ เป็นมารใช้อิทธิพลของความบาปของเนื้อหนังมากระตุ้นให้เราทำ จริงๆ ใจเราไม่อยากทำ แต่พระคัมภีร์พูดไว้อย่างนั้นจริงๆ

            ทั้งโลกตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเนื้อหนัง พระคัมภีร์พูดไว้อย่างนั้นจริงๆ ซึ่งเรียกว่าระบบของโลกที่ปกคลุมไปด้วยกฎของความบาปและความตาย กฎแห่งการพึ่งพาตนเอง  กฎแห่งกรรม  ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย ในกฎนี้  โลกนี้ไม่มีพระเจ้าอยู่ด้วย  แล้วมันจะดีได้อย่างไร?  เพราะมนุษย์ถูกสร้างมาให้ทำความดี จากพระเจ้าที่อยู่ในวิญญาณของเขา  แล้วพระเจ้าไม่อยู่แล้ว ในนรก ไม่มีความดีเลย สักนิดหนึ่ง

            กฎแห่งกรรม คือกฎแห่งการกระทำ พึ่งพาตนเอง ไม่พึ่งพระเจ้า ไม่มีพระเจ้า ปฏิเสธพระเจ้า ไม่ยอมรับพระเจ้า ต่อต้านพระเจ้า  เป็นศัตรูกับพระเจ้า พระเจ้าเป็นความดีงาม  เราก็ต่อต้านความดีงาม แสดงว่าสิ่งต่างๆ ที่เรากระทำทั้งหมด แม้ว่าตาเรา มนุษย์มองเห็นว่าดี มันก็มาจากสิ่งที่ไม่ดี เพราะมันไม่มีพระเจ้าอยู่ ยากมากนะ อธิบายลำบากนะ  พระเยซูบอกว่าต้นไม้ดี ก็ให้ผลดี ต้นไม้ ก็คือวิญญาณ ต้นไม้เลว ก็ให้ผลเลว  ต่อให้ต้นไม้ดี แล้วให้ผลเลว เป็นไปไม่ได้เลย  ก็แสดงว่าถ้ามีพระเจ้าอยู่ ทำอะไรดูเหมือนไม่ดี มันไม่ใช่แล้ว ไม่ใช่มาจากต้นไม้ต้นนี้  มาจากข้างนอก ต้นไม้เลว คือข้างในไม่มีพระเจ้า ต่อให้ทำข้างนอก ดูเหมือนดี ใครๆ ก็มองดูว่าดี แต่ของจริง คือมันดูไม่ดีหรอก มันของปลอม

            อย่างที่ผมเคยยกตัวอย่าง 2 คน คนหนึ่งถวาย 10 ล้าน อีกคนหนึ่งถวายแสนหนึ่ง คนถวาย 10 ล้านดูดี ตามสายตามนุษย์ แต่อาจจะถวายไปเพื่อที่จะได้เป็นกรรมการ ถวายไปเพื่อจะรักษาผลประโยชน์ อะไรบางอย่าง ถวายไปเพื่อจะมีตำแหน่ง นึกภาพออกไหม?  อีกคนหนึ่งให้แสนเดียวเอง  เพราะไม่ได้คิดอะไรเลย  คิดแต่ว่าอยากร่วมด้วย  มีจิตใจที่อธิษฐานมาแล้ว  พร้อมให้ด้วยใจ  ไม่ได้คิดหวังสิ่งตอบแทนเลย เห็นไหม? นี่แหละ คือต้นไม้ดี ต้นไม้เลว  ซึ่งกฎเหล่านี้  ที่ล่อลวงมนุษย์ อิทธิพลนี้ ให้มองดูภายนอกแทนที่จะดูจากข้างใน เรียกว่ากฎแห่งความบาปและความตาย  กฎแห่งการพึ่งพาตนเอง ซึ่งกฎนี้ควบคุมโดยมาร มารเอามาใช้ ผ่านทางการล่อลวง  หลอกลวงมนุษย์ให้เชื่อฟังและทำตามกิเลสตัณหาของฝ่ายเนื้อหนังนี้

            กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังชัดเจนเลยนะ มันจะคอยกระตุ้น ส่งเสียง ข่มขู่คำราม แล้วแต่สถานการณ์นะ บังคับชักจูงให้มนุษย์ยอมเชื่อฟัง และเมื่อยอมเชื่อฟังปุ๊บ มนุษย์ก็ยอมมอบอวัยวะในร่างกายให้ และทำตามมัน คือทำการต่อต้านพระเจ้า  ทำสิ่งที่ตรงกันข้ามกับน้ำพระทัยพระเจ้า ซึ่งเรียกว่าทำชั่ว แทนที่จะทำดี  ตามความต้องการของพระเจ้านั่นเอง  นี่คือความเป็นจริง ไม่ใช่การตัดสินจากทางของมนุษย์ภายนอกมองเห็นการกระทำ อย่างนี้ดี มันอาจจะไม่ดีนะข้างใน มันอยู่ที่ใจ เพราะฉะนั้น พระคัมภีร์จึงบอกว่าเมื่อเรามาเชื่อพระเจ้าแล้ว จงทำทุกสิ่งจากใจของท่าน  ไม่ใช่ทำเพื่อให้คนดูภายนอก แล้วดูดีหรือไม่ดีอะไรต่างๆ ไม่ใช่  ทำจากใจของท่าน ให้ใจเป็นตัวสั่ง อย่างนี้เป็นต้น

            คำว่า “เนื้อหนัง” พระคัมภีร์มักจะใช้คำเหล่านี้ ยกตัวอย่างเช่น กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ก็คือความอยาก ความต้องการที่จะทำตามการชักจูงของมาร อิทธิพลของความบาป  ที่ต้องการพึ่งพาตัวเอง ตัวเองเป็นใหญ่แทนที่จะให้พระเจ้าเป็นใหญ่  แทนที่จะทำตามพระเจ้า ทำตามใจตัวเอง หรือบางครั้ง ก็ใช้คำว่าทางโลก ฝ่ายโลก หรือของโลก พระคัมภีร์จะใช้คำเหล่านี้ เห็นชัดเจนว่าถ้าเป็นของโลก จับต้องมองเห็นได้ เป็นอิทธิพลของเนื้อหนัง

            อย่างเช่น โคโลสี 3:1-2 ได้บอกว่าเมื่อเราได้บังเกิดใหม่ ได้ย้ายมาอยู่ในพระเจ้า ได้ย้ายมาอยู่ในพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า อยู่ในพระวิญญาณแล้ว  ได้เชื่อแล้ว  ก็ให้ใจเราจดจ่อ ใจเราจดจ่อที่ไหน? ดำเนินชีวิต จดจ่อที่เบื้องบน ที่พระคริสต์สถิตอยู่เบื้องบน  ไม่ใช่จดจ่อที่ฝ่ายโลก เห็นไหมครับ  ก็คือให้ต่อต้าน ระมัดระวังการล่อลวงของมาร ผ่านทางระบบของโลกนี้ ที่เรียกว่าเนื้อหนังนั่นเอง

            หรือในฟีลิปปี 3:20-21 ก็บอกอย่างนี้ว่าเมื่อเรารู้อย่างนี้แล้วว่าโลกนี้  มีแต่ความตาย การหลอกลวง ล่อลวง  เราไม่ได้เป็นของโลกนี้อีกต่อไปแล้ว เมื่อเราเชื่อแล้ว มาอยู่ในพระวิญญาณแล้ว อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว  อยู่ในพระเจ้า “แล้ว” หมายถึงเปิดใจต้อนรับ แล้วอยู่ในสวรรค์ทันที เดินอยู่บนโลกใบนี้  แต่วิญญาณอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว ให้จดจ่ออยู่ตรงวิญญาณนี้ว่า …

            “ฉันอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว ฉันเป็นพลเมืองของพระเจ้าในสวรรค์แล้ว เป็นพลเมือง เป็นประชากรของพระเจ้าในสวรรค์แล้ว ชื่อฉันจดอยู่ในทะเบียน สำมะโนครัวของพระเจ้าในสวรรค์แล้ว ฉันเป็นคนของพระเจ้าแล้ว ในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ ฉันเป็นของพระเจ้า อยู่ในพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว  แต่ในทางโลกวัตถุ กำลังดำเนินอยู่ในคริสตจักรอภิสุทธิสถาน อยู่ในประเทศไทย อยู่ในกรุงเทพ จดทะเบียนเป็นประชากรของคนไทย”

            นี่มันต่างกัน มัน 2 อย่าง ให้เราเน้นที่ไหน? เน้นที่ในโลกวิญญาณว่าเราอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว เป็นพลเมืองของพระเจ้าแล้ว ที่ต้องเน้นตรงนี้ เพราะว่ามันมองไม่เห็น มันอยู่ในโลกวิญญาณ และมันมีศัตรูที่คอยจะยุแยง หลอกล่อ หลอกลวงให้เราไปสนใจสิ่งที่มองเห็นบนโลกใบนี้ นั่นก็คือมาร ใช้อิทธิพลของกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง คืออิทธิพลของความบาปและความตาย ที่ปกคลุมอยู่บนโลกใบนี้อยู่ คำสาปแช่งที่ปกคลุมอยู่บนโลกใบนี้อยู่ เอามาใช้หลอกล่อหลอกลวงเรา  ให้เราทำตามมัน ทำตามโลกนี้ ซึ่งเป็นทุกข์ ไม่ได้อยู่ในน้ำพระทัยพระเจ้า  ให้เราจดจ่อว่าเราเป็นพลเมืองของสวรรค์แล้ว  อยู่ในสวรรค์แล้ว ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ตาม ไม่รู้ …

            “ฉันไม่สนใจทั้งสิ้น  พระคัมภีร์บอกว่าฉันอยู่ในสวรรค์แล้ว ฉันเป็นพลเมืองของสวรรค์ ฉันเป็นประชากรของสวรรค์ ฉันอยู่กับพระเจ้าในสวรรค์แล้ว และจะอยู่ที่นี่ตลอดไป”

            และถ้าใครก็ตามไม่ตัดสินใจ ต้อนรับพระเยซูคริสต์ ไม่บังเกิดใหม่ ไม่ยอมย้ายมา ไม่ยอมเชื่อ ไม่มีคำว่าหลังเชื่อแล้ว  ก็ยังอยู่ก่อนเชื่อ ก่อนเชื่อก็ยังอยู่ในโลกใบนี้  อยู่ในคุก อยู่ในความพินาศ อยู่ในนรก อยู่ในสถานที่ที่ไม่มีพระเจ้า  แล้วจะอยู่ไปตามวิญญาณ วิญญาณเป็นนิรันดร์ ก็ต้องอยู่นิรันดร์

            วิญญาณของเราได้บังเกิดใหม่ในพระเจ้า อยู่ในโลกสวรรค์กับพระเจ้าแล้วเดี๋ยวนี้ ก็อยู่นิรันดร์เหมือนกัน  เป็นประชากรของพระเจ้า อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าเดี๋ยวนี้  เพียงแต่รอคอยวันที่จะรับร่างกายใหม่ ร่างกายสวรรค์ ร่างกายที่เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ เพื่อให้เข้ากันกับวิญญาณและใจใหม่นั้น  ที่เข้าสวรรค์เรียบร้อยไปก่อนหน้านี้แล้ว วันหนึ่งฉันจะไปรับตรงนั้น เมื่อวิญญาณออกจากร่างนี้เมื่อไร? หลับเมื่อไร? สิ้นลมเมื่อไร?  ฉันก็รับร่างใหม่ ร่างกายสวรรค์ ร่างกายฝ่ายวิญญาณใหม่ เหมือนพระเยซู เข้าครอบครองโลกใหม่  และสรรพสิ่งในโลกใหม่ๆ ที่พระเจ้าจะสร้างขึ้นมาใหม่  ครอบครองร่วมกับพระเยซูคริสต์ และพี่น้องคริสเตียนทั้งหลายที่เชื่อแล้ว เช่นเดียวกันนี้ ร่วมกันครอบครองนิรันดร์ เอเมน  พระเจ้าอวยพรครับ

**************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            ผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์  ถ้าไม่บัพติศมาในน้ำ ยังจะได้รับความรอดอยู่มั๊ย?

            เราจัดงานฉลองวันเกิด  อวยพรวันเกิด แฮปปี้เบิร์ดเดย์ สุขสันต์วันเกิด เพื่อระลึกถึงวันที่เราได้เกิดมาลืมตามองดูโลกใบนี้ ระลึกถึงพระคุณของคุณพ่อคุณแม่ ที่ให้เราได้กำเนิดมาเป็นลูก  และตั้งใจที่จะดำเนินชีวิตกตัญญูรู้คุณ เชื่อฟังคำสั่งสอนของท่าน เพื่อให้ท่านมีความสุขมากที่สุด จากความประพฤติของเรา

            บางท่านจัดพิธีฉลองใหญ่ บางท่านจัดเล็กน้อย บางท่านไม่จัดเลย ก็ไม่มีผลอะไรที่จะทำให้การได้กำเนิดเกิดเป็นคนของเขา สมบูรณ์มากขึ้น หรือแย่ลงใช่หรือไม่?

            กำเนิดเกิดมาเป็นลูกของพระเจ้าในวิญญาณก็เช่นเดียวกัน

            พิธีลงน้ำบัพติศมา ก็คือการฉลองวันเกิดในฝ่ายวิญญาณ ที่ได้เกิดใหม่แล้ว ร่วมกันแสดงความยินดีกับผู้ที่ได้เกิดใหม่นั้น เพื่อระลึกถึงพระคุณของพระเจ้าที่ได้ให้กำเนิดเรา เป็นลูกของพระองค์

            บางท่านจัดฉลองใหญ่ บางท่านจัดเล็กน้อย บางท่านไม่จัดเลย ก็ไม่มีผลอะไรทำให้การได้กำเนิดเกิดมาเป็นลูกของพระเจ้าดีขึ้น หรือแย่ลงเลย

            มนุษย์กำเนิดเกิดมาเป็นมนุษย์ เพราะพระคุณพ่อแม่ผู้ให้กำเนิด ไม่ใช่เพราะฉลองวันเกิดของตนเองฉันใด วิญญาณมนุษย์กำเนิดเกิดมาเป็นลูกของพระเจ้า เพราะความเชื่อในพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ ในการสิ้นพระชนม์ การถูกฝังไว้ในอุโมงค์ ในการเป็นขึ้นจากความตายของพระเยซูคริสต์ เป็นพระคุณของพระเจ้าผู้ให้กำเนิด ไม่ใช่เพราะการลงน้ำบัพติศมา

            เพราะฉะนั้น ลงน้ำบัพติศมา ก็ควรจะกระทำสักครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าไม่ยุ่งยากมากนัก  จะเป็นประโยชน์ในการร่วมกัน ฉลองแสดงความยินดีได้หนุนจิตชูใจซึ่งกันและกันในพระคริสต์ แต่ควรตั้งอยู่บนรากฐานของความจริง ในถ้อยคำของข่าวดีของพระเยซูคริสต์

            พระเจ้าอวยพรครับ

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  14  มกราคม  2024

เรื่อง “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            หัวข้อเรื่องในวันนี้สำคัญมาก “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์” นี่คือความเป็นจริงของโลกวิญญาณที่กำลังย้ำยืนยันกับเราในเช้าวันนี้ว่ามันเป็นอย่างนี้ พระคัมภีร์บอกว่าให้เราดำเนินชีวิตทุกอย่าง ทำจากใจ ขอบคุณพระเจ้า ก็จากใจ  ทำทุกอย่าง ก็จากใจ ให้พระเจ้าก็จากใจ  อธิษฐานก็จากใจ  รักก็จากใจ ใจที่บังเกิดใหม่นั่นแหละ เราพูดจากใจสิว่ามันเป็นอย่างนี้จริงๆ ดูสิว่าเราจะพูดเปลี่ยนแปลงไปไหม? นึกถึงในใจของเรานะ แล้วลองพูดใหม่

            “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์”

            มันไม่ได้เกี่ยวกับเสียงที่เราพูดดังหรือไม่ดัง  แม้ว่าเราจะไม่มีเสียงพูดออกมาเลย แต่อยู่ในใจ อยู่บนรถเมล์ คนแน่นๆ เราพูดอะไรไม่ได้ อยู่คนเดียว เรานึกในใจ มันดังก้องอยู่ข้างในใจของเราว่า …

            “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์”

            คนอื่นมาเหยียบเท้าเราบนรถเมล์ เราหันไปตวาดเขา เราก็นึกในใจ “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์” เอเมน แล้วก็เดินลงไป  นี่แหละ คือคำพูดที่สำคัญมาก  และมีอะไรอีกล่ะ นอกจากเขาเหยียบเท้าเรา แล้วเราไม่ให้อภัย  แล้วแถมว่าเขาอีก หนักกว่านั้นอีก เขาเหยียบเท้าเรา เราไม่ให้อภัยไม่พอ แล้วแถมหาทางที่จะเหยียบกลับด้วย  ไม่ได้ อย่างนี้แค้นต้องชำระ  ทำอย่างนี้ไม่ดี ต้องสอนเขาสักหน่อย ในใจเรากำลังคิดอะไร? ในใจเราคิดแย่เหลือเกิน  เราเป็นคนเลวเหลือเกิน ทำไมเป็นคริสเตียนที่แย่อย่างนี้  ทำไมเป็นคนอย่างนี้ ทำไมไม่รู้จักเปลี่ยนแปลงสักที หรือ? วันนี้มาฟังถ้อยคำพระเจ้าว่าเราควรจะทำอย่างไร?

            “ฉันได้เกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์” เป็นได้อย่างไร? ถ้าเผื่อท่านแค่เปิดใจต้อนรับสิทธิของท่านในพระเยซูคริสต์ ที่พระองค์ได้ทรงกระทำให้กับท่านทั้งหลายบนโลกใบนี้ มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ บนไม้กางเขน ท่านต้อนรับสิทธิของท่านที่พระเยซูได้กระทำให้กับท่านบนไม้กางเขน ท่านก็จะได้รับสิทธินี้ทันที  ก็คือการบังเกิดใหม่ เป็นคริสเตียน อยู่ในพระคริสต์

            เพราะฉะนั้น  คำว่า “ฉันเป็นคริสเตียน” มันมีความหมายอย่างนี้นะ เวลาเราบอกว่าเราเป็นคริสเตียน อย่าไปนึกถึงว่า “ฉันมาโบสถ์ ฉันอยู่ในศาสนาคริสต์” ไม่ใช่ มันมีความหมายว่า “ฉันได้บังเกิดใหม่จริงๆ” ตามหัวข้อเรื่องในวันนี้ และสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นทันทีบนโลกใบนี้ พิสูจน์ได้ ไม่ต้องรอถึงโลกหน้า หลังความตาย ซึ่งมันสายไปแล้ว ซึ่งเป็นข่าวดี และข่าวดีนี้ พระคัมภีร์บอกว่าเป็นฤทธิ์เดชอำนาจของพระเจ้า ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก เป็นผู้กระทำการอัศจรรย์นี้  มนุษย์ไม่สามารถที่จะเข้าใจได้เลยว่าการบังเกิดใหม่ แค่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอดนั้น ได้บังเกิดใหม่ มันเป็นอย่างไร?  ลักษณะเป็นอย่างไร? ไม่มีทางเข้าใจหรอก  แม้ว่าขณะนี้เราทั้งหลายที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นคริสเตียนแล้วก็ตาม ได้เกิดใหม่เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ดีพร้อมในพระคริสต์แล้ว นิรันดร์ เราเองก็ยังสามารถที่จะเข้าใจได้แล้วว่ามันมีลักษณะเป็นเช่นไร? ถูกไหม?  เราพอรู้คร่าวๆ  แต่เรารับรู้ได้จากวิญญาณข้างในใจของเรา  เรียกว่าข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ  ไม่ใช่อยู่ในความคิด ไม่ได้อยู่ในสมอง แต่อยู่ในใจ  เพราะฉะนั้น พี่น้องคริสเตียนทั้งหลาย ท่านได้บังเกิดใหม่  เป็นลูกของพระเจ้า  ได้มีชีวิตใหม่ ได้เป็นคนใหม่  ที่ชอบธรรมบริสุทธิ์ ดีพร้อมแล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเลยจริงๆ เอเมน นี่คือถ้อยคำพระเจ้า  1 เปโตร 1:3-4  บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        1 เปโตร 1: 3-4 “³ สรรเสริญพระเจ้า พระบิดาขององค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ด้วยพระเมตตายิ่งใหญ่ พระองค์ทรงให้เราทั้งหลายบังเกิดใหม่ เข้าในความหวังอันยืนยง โดยการเป็นขึ้นจากตายของพระเยซูคริสต์ ⁴ และ (ได้เป็นทายาท) เข้าในมรดก อันไม่มีวันเสื่อมสลาย เน่าเสีย หรือเลือนหายไป ซึ่งได้ทรงเตรียมไว้ในสวรรค์แล้ว เพื่อพวกท่าน”

            “พระองค์ให้เราทั้งหลาย บังเกิดใหม่” เราทั้งหลาย คือมนุษย์ผู้ใดก็ตามที่เปิดใจต้อนรับสิทธิของเขา ที่พระเยซูคริสต์ได้กระทำให้กับเขา บนไม้กางเขน เมื่อ 2,000 ปีที่ผ่านมา มนุษย์ผู้ใดได้ยินข่าวดีนี้ว่าพระเยซูทำอะไรให้กับเขาในโลกฝ่ายวิญญาณ บนไม้กางเขน  และเปิดใจต้อนรับสิทธิของเขา แค่นั้นเอง  ไม่ต้องทำอะไรอย่างอื่นเลย พระองค์ทรงเปิดใจเขาทั้งหลายที่เปิดใจต้อนรับนั้น ได้บังเกิดใหม่  เป็นอัศจรรย์ เป็นการเนรมิตสร้างของพระเจ้า  โดยผ่านทางการเป็นขึ้นจากความตายของพระเยซูคริสต์ การที่พระเยซูคริสต์สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ฝังไว้ในอุโมงค์ และเป็นขึ้นจากความตายนั้น ทำให้มนุษย์สามารถได้บังเกิดใหม่ ร่วมกับพระองค์

            และนอกจากบังเกิดใหม่ได้วิญญาณใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม เป็นลูกของพระองค์แล้ว ในนี้ได้บอกว่าได้เป็นทายาทด้วย  เป็นลูกเฉยๆ ไม่พอ แต่เป็นทายาทอีก เป็นทายาท เพราะมีมรดก ทายาทมาพร้อมกับคำว่ามรดก

            และได้เป็นทายาทเข้าในมรดก  ก็เป็นทายาท มีมรดก มันแปลว่าอย่างนั้น  แค่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ได้บังเกิดใหม่ มาเป็นลูกของพระเจ้า ที่มีมรดกร่วมกับพระเยซูคริสต์

            “ฉันมีมรดกร่วมกับพระเยซูคริสต์”

            ในพินัยกรรมฉบับหนึ่ง ที่เป็นของพระเยซูคริสต์ เป็นเจ้าของ มีชื่ออยู่ในนั้น ฉันมีชื่ออยู่ในหนังสือนั้นด้วย ฉันเป็นเจ้าของมรดกนั้นด้วย ร่วมกับพระเยซูคริสต์ และมรดกนี้ ตะกี้นี้อ่านชัดเจนว่าอันไม่มีวันเสื่อมสลาย เน่าเสีย  หรือเลือนหายไป  แสดงว่ามันเป็นนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเลย ใน 1 เปโตร 1:14-15 ก็พูดในลักษณะนี้เหมือนกัน …

        1 เปโตร 1:14-15 “¹⁴ ในฐานะที่ (ได้รับการบังเกิดใหม่) ได้เป็นลูกที่เชื่อฟังพระเจ้าแล้ว อย่ายอมกระทำตามตัณหาชั่ว ซึ่งในอดีตเคยครอบครองท่าน ให้ท่านทำตามด้วยความโง่เขลา ในขณะที่ท่านยังไม่รู้ความจริงของข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ¹⁵ แต่ท่านทั้งหลายจงหมั่นฝึกฝนประพฤติตนให้บริสุทธิ์ (ดีพร้อม) ในการทุกอย่างที่ท่านทำ เหมือนที่พระองค์ผู้ทรงเรียกท่านนั้น บริสุทธิ์ (ดีพร้อม)”

            ในฐานะที่ท่านได้รับการบังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าที่เชื่อฟัง แสดงว่าความเชื่อฟังของเราในพระเจ้า เป็นความเชื่อฟังของเราเองหรือเปล่า?  เราดีใช่ไหม? เราจึงเป็นคนเชื่อฟังพระเจ้า ไม่ใช่  มันเป็นคุณสมบัติติดตัวเรามาตั้งแต่เราเกิดใหม่ บังเกิดใหม่ปุ๊บ ในวิญญาณ ในจิตใจของเรา ข้างในที่ใหม่ๆ นั้น มีคุณสมบัติ คือมีความรัก  เชื่อฟังในพ่อของเรา ในพระเจ้าแน่นอน 100% เลย เอเมน ที่บอกว่าทำไมเราเป็นคนดื้อกับพระเจ้าอย่างนี้ ทำไมเราแย่อย่างนี้ ที่ตะกี้บอก พระเจ้าให้เราอภัย เราก็ไม่ให้อภัย ไม่จริง พระเจ้าบอกให้เราให้อภัย เราให้อภัยหรือเปล่า เพราะในนี้บอกว่าเราเป็นลูกแห่งการเชื่อฟัง  เราเชื่อฟังแล้ว วิญญาณเราให้อภัย

            แต่เดี๋ยวก่อน … “ได้เป็นลูกที่เชื่อฟังพระเจ้าแล้ว อย่ายอมกระทำตามตัณหาชั่ว” อย่ายอม แสดงว่ามันไม่ใช่ตัวเราแล้ว สังเกตสิ  เราเป็นลูกที่เชื่อฟัง  แต่อย่ายอมมันนะ แสดงว่าไม่ใช่ตัวเราแล้ว เพราะมันมีคำว่ามันมา ผมใส่คำว่า “มัน” เข้ามา เพื่อให้เห็นชัดเจนว่ามันเป็นศัตรู มันไม่ใช่ตัวเรา บางทีท่านคิดเองใช่ไหมว่าทำไมคิดแย่อย่างนี้  ทำไมเราไม่ให้อภัย สอนกี่ครั้งแล้ว พระเจ้าบอกฟังเทศน์มาตั้งหลายครั้งแล้ว ทำไมไม่ยอมให้อภัย  แล้วเราก็ไม่ให้อภัย เราก็ตวาดเขา  ทนไม่ไหว  ทำไมเราแย่อย่างนี้  ใช่เราหรือเปล่า? ไม่ใช่เราแล้ว เราไปยอมมัน ยุงมากัดเรา เราคัน เราคันเองหรือเปล่า? ไม่ได้คันเอง แต่ยุงที่มากัดเรา ทำให้เราคัน  อย่ายอมมันสิ ปัดมันทิ้งสิ ถูกไหม?

            อย่ายอมกระทำตามมัน คือตัณหาชั่ว ซึ่งในอดีต มันเคยครอบครองท่าน ให้ท่านทำตาม ด้วยความโง่เขลา  ก็คือในอดีต มันล่อลวง หลอกลวงท่านให้ทำตาม แล้วตอนนั้นท่านโง่เขลา  คำว่า “โง่เขลา” คือตอนนั้นท่านยังโง่เขลาอยู่ ไม่ฉลาด ไม่มีพระวิญญาณอยู่ในตัว เพราะในขณะที่ท่านยังไม่รู้ความจริงของข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ คือในขณะนั้น ท่านยังไม่รู้ข่าวดีของพระเยซู ท่านยังไม่ต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  ท่านยังเป็นคนบาปอยู่ ท่านยังไม่มีอะไรจะสู้กับมัน  แต่ตอนนี้ ท่านเป็นลูกพระเจ้าแล้ว ท่านเป็นลูกแห่งการเชื่อฟังพระเจ้า ท่านได้บังเกิดใหม่แล้ว อย่ายอมมัน อย่างนี้ค่อยบังเกิดใหม่จริงๆ แล้วนะ เห็นไหม?

            จะได้ไม่ต้องเถียงกันอยู่ในตัวเอง …

            “บังเกิดใหม่ ทำไมฉันยังเป็นคนแย่อยู่”

            “บังเกิดใหม่ ทำไมฉันยังทำชั่วอยู่”

            “บังเกิดใหม่แล้ว ทำไมฉันยังมีกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ยังเป็นอย่างนี้อยู่”

            มันไม่ใช่กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังของฉัน แต่เป็นกิเลสตัณหาของมัน มันคือระบบของโลกใบนี้  เป็นศัตรู เดี๋ยวเราเรียนรู้ต่อไป

            “แต่ท่านทั้งหลายจงหมั่นฝึกฝน  ประพฤติตนให้บริสุทธิ์ ดีพร้อมในการทุกอย่างที่ท่านทำ” แต่อย่ายอมมัน แล้วฝึกฝน ไล่ยุงสิ ปัดยุงทิ้งไป อย่าไปนึกว่าทำไมฉันเป็นคนแย่อย่างนี้  ทำไมฉันเป็นคันอย่างนี้ ฉันไม่ได้คัน เพราะตัวฉันเอง  คันเพราะยุง ไล่ยุงออกไปสิ คัน เพราะมีปรสิต คือเชื้อโรค ปวดท้อง เพราะว่ามีพยาธิอยู่ อย่ายอมให้มันอยู่สิ  กินยาถ่ายพยาธิซะ หมายถึงอย่างนั้นแหละ แต่ท่านทั้งหลายจงหมั่นฝึกฝนประพฤติตนให้บริสุทธิ์ ก็ไม่ยอมมัน  อย่ายอมมัน ฝึกฝน แปลว่าทำผิดบ้าง ถูกบ้าง  แต่ค่อยๆ ฝึกไป มันค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ ถูกไหม? เขาถึงเรียกฝึกฝน ในการกระทำทุกอย่างที่ท่านทำ ให้สมกับที่เป็นเหมือนพระองค์ผู้ทรงเรียกท่านนั้นบริสุทธิ์ ดีพร้อม  เห็นไหม? ให้เหมือนตัวตนของท่าน ที่ท่านบังเกิดใหม่  เหมือนพระเยซูคริสต์ที่ตะกี้เราพูดตามหัวข้อเรื่อง

            เราบังเกิดใหม่แล้ว เราบริสุทธิ์ สะอาด ดีพร้อม นิรันดร์แล้ว เพราะฉะนั้น ทำตัวให้เป็นเหมือนตัวตนที่ท่านเป็น

        1 เปโตร 1:23 “เพราะท่านได้รับการบังเกิดใหม่แล้ว มิใช่จากเมล็ดพันธุ์ที่เสื่อมสลายได้ แต่จากเมล็ดพันธุ์ที่เป็นอมตะ ไม่มีวันเสื่อมสลาย คือพระวจนะของพระเจ้า (คือพระเยซูคริสต์) ที่มีชีวิตถาวรนิรันดร์”

            ทำไมให้ท่านฝึกฝน  ปฏิบัติตัวให้สมกับเป็นผู้ที่บังเกิดใหม่แล้ว ก็เพราะว่าท่านได้รับการบังเกิดใหม่แล้วไง เพราะตัวท่านจริงๆ เป็นคนดีมากเลย ดีพร้อม บริสุทธิ์ ยอดเยี่ยม  ไม่มีสกปรกแม้แต่นิดหนึ่ง ไม่มีกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ไม่มีความชั่วร้าย ไม่มีความดื้อต่อพระเจ้า  มีแต่ความเชื่อฟัง เป็นลูกที่ดีของพระเจ้าแน่นอน 100% แล้ว  เพราะท่านบังเกิดใหม่แล้ว และมิใช่บังเกิดใหม่จากเมล็ดพันธุ์ที่เสื่อมสลายได้ เห็นไหม?  เมล็ดพันธุ์ที่ไม่เสื่อมสลาย  ก็คือมันเป็นนิรันดร์ เกิดจากเมล็ดพันธุ์ที่เป็นอมตะ  … อมตะ คือนิรันดร์ ไม่มีวันเสื่อมสลาย  คือพระวจนะของพระเจ้า คือพระเยซูคริสต์ ที่มีชีวิตถาวรนิรันดร์  เพราะว่าเราได้เกิดใหม่ด้วยชีวิตของพระเยซูคริสต์ที่มอบให้กับเราทั้งหลาย พระเยซูคริสต์ได้รับชีวิตใหม่ ได้รับชีวิตนิรันดร์จากพระเจ้า  ตอนที่เป็นขึ้นจากความตาย  และพระองค์ก็แบ่งชีวิตนิรันดร์ของพระองค์ให้เราเกิดใหม่ ด้วยชีวิตนิรันดร์เดียวกันกับพระองค์

            เมล็ดพันธุ์ คือหน่อเชื้อทางวิญญาณ  คำว่า “เมล็ดพันธุ์” ตรงนี้ ภาษาเดิมใช้คำเดียวกันกับปฐมกาล 3:15 ที่บอกว่า “หน่อเชื้อของหญิงจะทำให้หัวของเจ้าแหลก” หน่อเชื้อของหญิงพรหมจารี ก็คือเชื้อสายทางวิญญาณของแมรี่ ก็คือพระเยซูคริสต์ คำเดียวกัน  เมล็ดพันธุ์ คือหน่อเชื้อทางวิญญาณ

            ที่เราบังเกิดใหม่ คือหน่อเชื้อทางวิญญาณ ที่มาจากพระเจ้า  พระเจ้าเป็นวิญญาณนิรันดร์ พระเยซูคริสต์เป็นวิญญาณนิรันดร์ เราก็เป็นวิญญาณนิรันดร์ แปลว่าอย่างนี้  เหมือนพระเจ้าไม่มีผิดเลย  แล้วจะเสื่อมสลายได้อย่างไร? แล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร? ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงแล้ว สะอาดบริสุทธิ์อย่างนั้นแหละ

            พระเยซูประกาศความจริงในเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์จะสามารถเข้าสู่สวรรค์กับพระเจ้าได้นั้น มันจะต้องสะอาดบริสุทธิ์อย่างนี้ ดีพร้อมอย่างนี้ พระองค์มาประกาศ พระองค์บอกว่าท่านทั้งหลายจะต้องดีพร้อม สมบูรณ์แบบ 100% เลย ถึงจะเข้าสวรรค์ได้  ซึ่งไม่มีใครทำได้สักคนหนึ่ง  ดีพร้อมทุกประการเหมือนพระเจ้า ในความเป็นจริงไม่มีมนุษย์คนใดเลย ที่จะสามารถทำตัวเองให้ดีพร้อมตามเงื่อนไขที่พระเจ้าตั้งไว้ได้ พระเยซูจึงเตือนว่ามีแค่ทางเดียวเท่านั้น เราบอกความจริงว่ามีแค่ทางเดียวเท่านั้น จริงๆ บอกมนุษย์แล้วบอกมนุษย์เล่า ซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่ามีแค่ทางเดียวเท่านั้นจริงๆ คือการวางใจและเชื่อในพระองค์ แล้วเมื่อเชื่อวางใจในพระองค์ รับสิทธิที่พระองค์ทรงกระทำให้กับเรานั้น คือการพึ่งพาในพระองค์ เมื่อเปิดใจแล้ว เราจะได้รับการบังเกิดใหม่ ซึ่งเป็นการเนรมิตสร้างขึ้นใหม่ โดยพระเจ้า เราเรียกกันว่าอัศจรรย์ เนรมิตสร้างของพระเจ้า  ในชีวิตของเราทั้งหลาย มนุษย์ทำไม่ได้หรอก มันเป็นอัศจรรย์ ซึ่งเราเรียกกันว่าบังเกิดใหม่

            ยอห์น 3:3-4 ได้พูดถึงตอนที่พระเยซูประกาศอยู่บนโลกใบนี้ ถึงเรื่องนี้ ก่อนที่จะกระทำให้สำเร็จบนไม้กางเขน มีอาจารย์ทางศาสนายิวฟังพระเยซู แล้วก็สงสัย เป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านศาสนายิว กฎอะไรต่างๆ แต่เขาก็ฟัง แล้วเขาก็เชื่อว่าพระเยซูพูดมีสาระ  คือเขาฟังในแง่ของเชื่อฟัง ไม่ใช่ฟังด้วยใจต่อต้าน  แต่เขาสงสัย เพราะว่าเขาไม่มีใจอย่างที่บอกว่ามนุษย์ไม่มีทางเข้าใจในสิ่งต่างๆ เหล่านี้ได้เลย เพราะว่าข่าวดีของพระเยซูคริสต์ เป็นอัศจรรย์ เป็นฤทธิ์เดช เป็นอำนาจ มันไม่ใช่เป็นสติปัญญาของมนุษย์  ในพระคัมภีร์บอกสำหรับสติปัญญาของมนุษย์ เรื่องข่าวประเสริฐ ข่าวดีของพระเจ้า เรื่องการบังเกิดใหม่ เป็นเรื่องโง่เขลา  สำหรับพวกเราที่เป็นคริสเตียนแล้ว เปิดใจต้อนรับแล้ว เราได้พิสูจน์แล้ว  เราบอกว่ามันเป็นฤทธิ์เดช ก็คือเป็นการเนรมิตสร้างขึ้น โดยพระเจ้า เราลองมาอ่านดูว่าเขาสงสัยเรื่องเกี่ยวกับการบังเกิดใหม่อย่างไร? แล้วพระเยซูตอบว่าอย่างไร? …

        ยอห์น 3:3-4 “³ พระเยซูตรัสตอบโดยประกาศว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าไม่มีใครเห็นอาณาจักรของพระเจ้าได้ ถ้าเขาไม่บังเกิดใหม่” ⁴ นิโคเดมัสทูลถามว่าคนจะเกิดใหม่ได้อย่างไร เมื่อเขาแก่แล้ว แน่นอน เขาไม่อาจเข้าไปในครรภ์มารดาเป็นครั้งที่สอง เพื่อเกิดออกมาใหม่!”

            “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าไม่มีใครเห็นอาณาจักรของพระเจ้าได้ ก็คือไม่มีใครสามารถเข้าสวรรค์ได้หรอก ถ้าเขาไม่ได้บังเกิดใหม่”  ใครจะไปเข้าใจเนอะ

            นิโคเดมัส คืออาจารย์ทางศาสนาได้ถามต่อว่า “คนจะเกิดใหม่ได้อย่างไรล่ะ เมื่อเขาแก่แล้ว แน่นอนเขาจะไม่อาจเข้าไปในครรภ์มารดาเป็นครั้งที่สอง เพื่อเกิดออกมาได้” จะให้คลานเข้าไปอยู่ในมดลูกแม่อีกครั้งหนึ่งหรือ? มันเป็นไปไม่ได้ เขาก็คิดอย่างนี้  เพราะมนุษย์ก็คิดตามสติปัญญาของมนุษย์ ก็คือคิดแค่การเกิดใหม่ทางร่างกายเท่านั้น ไม่มีวันที่จะคิดไปถึงโลกวิญญาณว่ามันเกิดใหม่ได้อย่างไร? เขาก็คิดได้แค่นั้น  ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลย ในการที่จะกลับไปอยู่ในมดลูก ดังนั้น เลยงงว่าแล้วจะทำได้อย่างไร?  พระเยซูตอบว่าอย่างไร? เราลองมาดู ยอห์น 3:5-7 …

        ยอห์น 3:5-7 “⁵ พระเยซูตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าไม่มีใครสามารถเข้าอาณาจักรของพระเจ้าได้ ถ้าเขาไม่ได้เกิดจากน้ำ (ครรภ์มารดา) และพระวิญญาณ ⁶ ร่างกายให้กำเนิดร่างกาย แต่พระวิญญาณให้กำเนิดวิญญาณ ⁷ ท่านไม่ควรแปลกใจ ที่เราบอกว่าท่านต้องเกิดใหม่”

            พระเยซูบอกว่า “เราบอกความจริงแก่ท่าน” พูดจริงๆ เลย พระเยซูพูดอย่างนี้ ไม่ใช่จริงธรรมดา บอกเราบอกความจริงๆ กับท่าน ต้องย้ำตรงนี้ เพราะที่บอกนี้ท่านจะไม่เข้าใจหรอก แต่มันเป็นเรื่องจริง เพราะเราเป็นพระเจ้า เรารู้ว่าอะไรเป็นอะไรในโลกฝ่ายวิญญาณ  ท่านไม่รู้หรอก แต่เรากำลังบอกความจริงๆ กับท่าน ที่ท่านใช้สติปัญญาของมนุษย์ ท่านจะไม่เข้าใจสิ่งต่างๆ เหล่านี้ แต่ถึงจะไม่เข้าใจอย่างไร มันเป็นจริง

            “เราบอกความจริงแก่ท่านว่าไม่มีใครสามารถเข้าอาณาจักรสวรรค์ได้  ถ้าเขาไม่ได้เกิดจากน้ำ” เกิดจากน้ำ คือเกิดจากน้ำคร่ำ คือครรภ์มารดา ก็คือมนุษย์ ถ้าเขาไม่เกิดเป็นมนุษย์ เขาบังเกิดใหม่ไม่ได้  การที่พระเยซูคริสต์สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน แล้วเป็นขึ้นมาจากความตายนั้น เพื่อมนุษย์ ไม่ใช่เพื่อสัตว์  ไม่ใช่เพื่อวิญญาณอะไร? แต่เพื่อมนุษย์ ถ้าเขาไม่ได้เกิดจากน้ำ คือครรภ์มารดา และพระวิญญาณ  เขาต้องเกิด 2 อย่าง  คือเกิดเป็นมนุษย์ จากครรภ์แม่แล้ว  เขาต้องเกิดอีกครั้งหนึ่งทางวิญญาณ  เพราะมนุษย์เป็นวิญญาณ  เห็นไหม? ถ้าเขาเกิดจากแม่อย่างเดียว  ไม่ได้เกิดทางวิญญาณ  เขาก็ไม่ได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ของพระเจ้า

            ข้อ 6 พระองค์ตอบต่อไปว่า “ร่างกายให้กำเนิดร่างกาย” ก็คือเกิดจากครรภ์แม่  ก็เป็นร่างกายเหมือนพ่อเหมือนแม่ ก็ว่ากันไป  “แต่วิญญาณให้กำเนิดวิญญาณ” แต่วิญญาณที่บังเกิดใหม่อีกครั้งนั้น เป็นการบังเกิดจากพระวิญญาณ “ท่านไม่ควรแปลกใจที่เราบอกท่านว่าเกิดใหม่อีกครั้งหนึ่ง  เกิดใหม่ ภาษาเดิมเขาเรียกว่าเกิดครั้งที่สอง เกิดอีกครั้ง Born again

            เกิดครั้งแรก ก็คือเกิดทางเนื้อหนัง เกิดจากครรภ์มารดา เกิดแบบมนุษย์  เกิดครั้งที่สอง เกิดทางวิญญาณ  ครั้งที่สองสำคัญ  เพราะว่าทางวิญญาณมนุษย์ทุกคน ตกอยู่ในความตาย ความบาปอยู่ เกิดออกมา ร่างกายออกจากครรภ์มารดามาเป็นคน วิญญาณข้างใน  ที่เป็นตัวตนแท้ๆ เป็นบาปและตายอยู่ มันต้องการเกิดใหม่ ถึงจะได้ นี่แหละคำว่าบังเกิดใหม่

            พระเยซูกำลังจะชี้ให้มนุษย์เห็น ถึงสิ่งที่มองไม่เห็นทางโลกวิญญาณ ในโลกวัตถุ เราเห็นอยู่แล้ว ในทางร่างกาย เกิดมาเป็นร่างกาย  แต่ในโลกวิญญาณมองไม่เห็น  ก็คือมนุษย์และปกติเกิดจากครรภ์มารดา มีทั้งร่างกายและวิญญาณ  และวิญญาณนั่นแหละ เป็นตัวตนที่แท้จริงของมนุษย์ เพียงแต่มนุษย์มองไม่เห็น  แต่มันเป็นตัวตนที่แท้จริง ที่สำคัญมาก ที่จะอยู่ตลอดไป ร่างกายนี้สำคัญน้อยกว่า มันอยู่ชั่วคราวเท่านั้นเอง และวิญญาณของมนุษย์นั่นแหละ ที่พระองค์ชี้ให้เห็นว่ามันเป็นบาป เป็นความชั่วร้าย ตายอยู่ในบรรพบุรุษเดิม คืออาดัม  เป็นชีวิตที่มาจากหน่อเชื้อที่เป็นวิญญาณของอาดัม  ก็คือเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข เห็นไหม?  จำเป็นต้องบังเกิดใหม่  เข้ามาสู่วิญญาณของพระเจ้า ด้วยหน่อเชื้องของพระเจ้า

            วิธีที่จะทำให้ตัวเองบริสุทธิ์ ดีพร้อม เพื่อสามารถเข้าสวรรค์ อยู่กับพระเจ้าได้ คือวิญญาณจะต้องได้รับการบังเกิดใหม่ ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าเท่านั้น นึกภาพนะว่าถ้าเราไม่ได้เชื่อพระเยซูคริสต์ วิญญาณเราสกปรก วิญญาณเราตายอยู่ เราไม่มีทางดีพร้อมได้เลย และถ้าเราได้รับการบังเกิดใหม่ โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า ก็คือโดยหน่อเชื้อทางวิญญาณของพระเจ้า ที่เราอ่านพระคัมภีร์มา ดีพร้อมเหมือนพระเจ้าผู้ให้กำเนิดเรา  คือพระวิญญาณของพระเจ้านั่นเอง  เกิดทางวิญญาณ ก็เป็นวิญญาณ  เกิดทางเนื้อหนัง ก็เหมือนเนื้อหนัง

            พระเยซูยกตัวอย่างเหมือนร่างกายฝ่ายเนื้อหนัง บังเกิดจากครรภ์มารดาในมดลูก จะมีลักษณะท่าทางหน้าตาเหมือนพ่อแม่ ก็คือแบบเนื้อหนัง ผู้ให้กำเนิดทางร่างกายฝ่ายเนื้อหนังถูกไหม? แต่ถ้าให้กำเนิดทางฝ่ายวิญญาณ เป็นเหมือนพระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็คือเป็นเหมือนพระเจ้านั่นเอง

            สรุปหัวใจสำคัญของข่าวประเสริฐ ที่พระเยซูประกาศ ก็คือพระเยซูกำลังบอกว่ามนุษย์ทุกคนจะสามารถอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าได้ วิญญาณต้องได้รับการบังเกิดใหม่ โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าเท่านั้น  และการบังเกิดใหม่จะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อ คนนั้นเชื่อและวางใจในพระเยซูคริสต์ พระผู้ช่วยให้รอด ซึ่งเป็นทางเดียวเท่านั้นจริงๆ ไม่สามารถสะสมความดีของตนเอง โดยการประพฤติ ให้ตัวเองบริสุทธิ์ดีพร้อม  เพื่อให้ตัวเองได้บังเกิดใหม่  มันเป็นไปไม่ได้เลย พระเยซูจึงประกาศว่าจงอย่าเย่อหยิ่งจองหอง มนุษย์เอ๋ย อย่าทะนงตนว่าตัวเองทำได้ มันทำไม่ได้จริงๆ มัทธิว 18:3-4 พระองค์จึงกล่าวอย่างนี้ว่า …

        มัทธิว 18:3-4 “³ เรากล่าวความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าถ้าพวกท่านไม่กลับใจเป็นเหมือนเด็กเล็กๆ ท่านจะเข้าในแผ่นดินสวรรค์ไม่ได้เลย ⁴ เหตุฉะนั้น ถ้าผู้ใดถ่อมจิตใจลง เหมือนเด็กเล็กคนนี้ ผู้นั้นจะเป็นใหญ่ในแผ่นดินสวรรค์”

            “ถ้าพวกท่านไม่กลับใจ ถ้ามนุษย์คนใดไม่กลับใจจากอะไร? กลับใจจากการพึ่งพาตนเอง ในการกระทำให้ดีที่สุด แล้วก็มาหนุนใจกันบอกว่าทำดีได้ไปสวรรค์ พระเยซูบอกว่าต้องทำให้ไม่มีที่ติเลย บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเจ้า 100% ปุ๊บ ได้เข้าสวรรค์แน่นอน นี่คือกฎเกณฑ์ที่พระเจ้าวางไว้ มนุษย์บอกว่าทำให้ดีที่สุด ก็แล้วกัน ถูกไหม? ทั้งโลก ทุกศาสนา ทุกความเชื่อ  หรือความคิดของคนส่วนใหญ่บนโลกใบนี้ ถ้าจะไปสวรรค์นะ ทำให้ดีที่สุด ก็แล้วกัน  ดีที่สุด ขนาดไหน?  เธอทำให้ดีที่สุด เท่าที่เธอทำได้ พระเจ้ารู้ พระเจ้าเข้าใจ พอเห็นภาพอะไรไหม? นี่คือความคิด นี่คือระบบของโลกนี้ ที่หลอกลวงมนุษย์ทุกคน ให้พลาดจากข่าวประเสริฐ ข่าวดีของพระเจ้า ที่เป็นอัศจรรย์ เป็นสิ่งที่พระเจ้าเนรมิตสร้างขึ้นใหม่  เป็นฤทธิ์เดช  ไม่ใช่เป็นเหตุผลแบบมนุษย์

            “เธอทำให้ดีที่สุดแล้วกัน ทำดีได้ไปสวรรค์แน่นอน พระเจ้าเป็นพระเจ้าดี พระเจ้าประเสริฐ พระเจ้ารู้ว่าเธอทำดีที่สุดแล้ว  ทำได้เท่าไร ทำดีที่สุด แค่นั้นพอแล้ว”

            ซึ่งพระเยซูแย้งบอกว่าไม่ใช่  ต่อให้เธอทำดีที่สุด ตั้งใจอย่างไรก็ตาม มันผิดกฎ มันไม่ตามกฎ มันก็ไม่มีทางได้รับตามกฎที่วางไว้

            ยกตัวอย่างให้ฟัง อย่างเช่น เราเป็นคนงานก่อสร้างตึกสูง เจ้าของบริษัทบอกว่าให้เราเซฟตี้ ขึ้นไปทุกครั้งเราต้องสวมหมวก และใส่ชุด มีเข็มขัดนิรภัยล็อคอยู่ตลอดเวลา  เพราะมีโอกาสพลาดได้ตลอดเวลา  พลาดลงมา จะได้ไม่ตาย  เราเป็นคนงานคนหนึ่งในกลุ่มคนงาน  ที่ไม่เชื่อฟัง แต่เป็นคนดี เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่เที่ยว ไม่เกเร เป็นคนใจบุญสุนทาน แต่เราละเลยกฎที่เขาบอกให้เซฟตี้ไว้ เพราะว่ามันมีแรงดึงดูดของโลก จึงตกมาตายจริงๆ แรงดึงดูดของโลกไม่เห็นแก่หน้าใคร ไม่ว่าใครจะเป็นคนดีหรือไม่ดีก็ตาม แล้วในที่สุด คนๆ นี้ก็พลาดท่าเสียทีในวันหนึ่ง แล้วก็ตกลงมาตาย เพื่อนคนงานอีกคนหนึ่ง เป็นคนทั้งกินเหล้า เสเพล ขี้เกียจทำงานด้วย เขากลัวตาย  เขาเชื่อฟังกฎ กฎเขาบอกว่าอย่างนั้น เขาเชื่อ แล้วเขาเคารพต่อแรงดึงดูดของโลกว่าเดี๋ยวมันตกมาตายนะ เขาขึ้นไปทีไร แม้ว่าจะขี้เกียจทำงาน เมาเหล้าด้วย  เขาเอาตะขอเกี่ยวไว้ก่อน  เขาตกลงมาเหมือนกัน ตกมากกว่าอีก  แต่ไม่ตาย

            มนุษย์ก็จะคิดว่าอย่างนี้ ไม่ยุติธรรม คนดีๆ ทำไมตาย ก็มันไม่เกี่ยวกับดีหรือไม่ดี มันเกี่ยวกับว่ามันมีกฎระเบียบของมันตั้งไว้อย่างนั้น ไปเถียงกับธรรมชาติได้อย่างไร?  พระเยซูกำลังจะบอกว่าอย่าเย่อหยิ่ง  เชื่อและวางใจคำประกาศของพระเยซูคริสต์ เหมือนเด็กเล็กๆ ที่เชื่อและวางใจในพระบิดา วางใจในพ่อ เด็กเล็กๆ ที่วางใจในพ่อ  อย่างไม่สงสัย ไม่คิดมาก  เพราะถึงคิดไป ก็ไม่มีวันที่จะเข้าใจได้  ไม่ต้องคิดมากเลย  ให้เชื่อฟัง วางใจในพระเยซูคริสต์อย่างเดียวเท่านั้น เหมือนเด็กเล็กๆ ที่เขาวางใจพ่อแม่ เอาเด็กเล็กๆ สักขวบหนึ่ง วางบนโต๊ะ เล่นกับเขา แล้วบอกโดดมาเลย  แต่คนพูดเป็นพ่อของเด็กนะ  ที่สนิทกัน เด็กโดดไหม? โดด เด็กก่อนจะโดดไม่ได้คิด ไม่ได้ไปมองว่ามันจะลึกขนาดไหน? มันจะมีแรงดึงดูดของโลกหรือเปล่า?  เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยตอนนั้น บอกให้โดดเขาก็โดด

            ลักษณะเดียวกัน  พระเยซูกำลังพูดถึงว่าไม่ต้องเข้าใจหรอก เป็นเด็กเล็กๆ ให้เชื่อฟัง พระองค์บอกไว้อย่างนั้น ก็เชื่ออย่างนั้น  เพราะไม่มีทางเข้าใจ  ถ้ารอให้พวกเธอเข้าใจในสิ่งที่พวกฉันพูด เกี่ยวกับเรื่องการเข้าสวรรค์ได้ แล้วค่อยมาเชื่อวางใจฉันนะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก มันสายเกินไปแล้ว มันต้องเชื่อและวางใจก่อน แล้วจึงค่อยๆ เข้าใจ หลังจากวางใจ แล้วได้เกิดใหม่  พอเกิดใหม่แล้ว จะค่อยๆ เรียนรู้จักความหมายที่แท้จริงของคำว่า “เกิดใหม่ในวิญญาณ” และจะเรียนรู้จักโลกวิญญาณลึกไปเรื่อยๆ ทีละนิด เพราะได้บังเกิดใหม่ในโลกวิญญาณแล้ว  เริ่มเข้าใจแล้ว จะมาบอกว่ายังไม่เข้าใจเลย รอให้เข้าใจข่าวประเสริฐก่อน สายไปแล้ว ข่าวประเสริฐต้องเชื่อและวางใจก่อน แล้วจึงจะได้รับผลบังเกิดใหม่  ถ้ารอให้เข้าใจก่อน มันไม่ได้ มันกลับกัน

            มนุษย์เกิดมาโดยธรรมชาติ ก็เป็นมนุษย์ แม้จะอยู่ในครรภ์ ก็เป็นมนุษย์แล้ว รู้การเดิน การปฏิบัติตัว ไม่ต้องรอเข้าใจ  ไม่ต้องรอจนอายุ 10 ขวบ 20 ขวบ 30 ขวบ 40 ขวบ ถึงจะรู้ว่าตัวเองเป็นมนุษย์  ตั้งแต่อยู่ในครรภ์แล้ว เขาก็เป็นมนุษย์แล้ว ถูกไหม?  เพราะใครๆ ก็เกิดเป็นมนุษย์ทันที ปฏิสนธิเขาก็เป็นมนุษย์แล้ว  เกิดเป็นมนุษย์ 1 วันกับเกิดเป็นมนุษย์ 10 ปี ก็เป็นมนุษย์เท่ากัน แต่เป็นมนุษย์ที่เจริญเติบโตไม่เท่ากัน เกิดเป็นมนุษย์ใหม่ๆ ยังไม่เจริญเติบโต ยังเป็นทารก เด็กๆ อยู่ ยังอาจจะประพฤติตัวไม่เหมาะสมกับการเป็นมนุษย์ แต่ก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ ตอนนี้ยังคลานอยู่ เดี๋ยวเขาก็เดิน อาจจะนอนอยู่เฉยๆ แต่เดี๋ยวเขาก็เดิน  อาจจะยังไม่พูดอะไร แต่เดี๋ยวเขาก็พูด เห็นหรือยัง?  อาจจะเหมือนลิง แต่เดี๋ยวเขาก็ทำเหมือนคน  เขาเดินเหมือนคน ใช่ไหม? เขาก็ยังเป็นมนุษย์อยู่ เขาอาจจะทำตัวไม่สมควร คืออกตัญญูกับพ่อแม่ ตีพ่อแม่บ้าง อะไรบ้าง? แต่เขาเป็นมนุษย์ไหม? เป็นมนุษย์แล้ว แต่ประพฤติตัวไม่เหมาะสม เดี๋ยวเขาก็เหมาะสม เรียนรู้โตขึ้น เขารู้ว่านี่คือพ่อแม่  นี่คือคน นี่คือใคร แล้วต้องรู้จักทดแทนพระคุณ อะไรสมควรหรือไม่สมควรทำ เขาก็จะรู้สึกว่าเขาเป็นมนุษย์ และควรจะทำอะไรที่สมกับการเป็นมนุษย์

            เช่นเดียวกันกับการเกิดใหม่ในโลกฝ่ายวิญญาณ ที่กำลังพูดถึงนี้ ก็เช่นเดียวกัน  เกิดใหม่ โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ แต่ตอนแรกๆ ก็ อาจจะทำอะไรที่ไม่เหมาะสมกับสถานะการเป็นลูกของพระเจ้าได้ มองข้างนอก ไม่เห็นเหมือนลูกพระเจ้าเลย  แต่เขาเกิดใหม่แล้ว ก็คือเกิดใหม่จริงๆ  เพราะว่าเขายังเด็กอยู่ในวิญญาณ  ต้องรอการสอน การเรียนรู้ การเจริญเติบโตในวิญญาณขึ้นไปเรื่อยๆ ซึ่งลักษณะของเขาในพระเจ้า ยังคงเป็นลักษณะของพระเจ้า ยังคงเป็นวิญญาณ ธรรมชาติพระเจ้าอยู่ในตัวเขาอยู่เหมือนเดิม ไม่ว่าเขาจะเชื่อพระเจ้ามากี่วัน กี่เดือน กี่ปีแล้วก็ตาม  เหมือนกัน ผู้ที่เชื่อพระเจ้า  เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ได้บังเกิดใหม่วันนี้ เขาก็เป็น คริสเตียน เท่าๆ กับผู้ที่เปิดใจและเป็นคริสเตียนมาแล้ว 10, 20 ปี มีค่าเท่ากัน ก็คือเป็นลูกพระเจ้าที่บังเกิดใหม่แล้ว

            และธรรมชาติของการเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้า พระคัมภีร์ได้พูดสรุป รวมๆ ว่าเกิดจากพระเจ้าปุ๊บ ก็เกิดจากวิญญาณ เป็นเหมือนพระเจ้า เกิดมาเป็นความรักเหมือนพระเจ้า เกิดมาเป็นความบริสุทธิ์ ดีพร้อม สง่างาม เป็นแสงสว่างเหมือนพระเยซูคริสต์ ก็คือพระเจ้าเลย เกิดมาเป็นเลย  เกิดมาเป็นยิ่งกว่าผู้พิชิต เป็นทายาท รับมรดกนิรันดร์จากพ่อแม่ ก็คือพ่อแห่งฟ้าสวรรค์ ที่จัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งเกิดมาทันที พระเจ้าก็รักดังแก้วตาดวงใจ เท่าๆ กันหมด ว่ากันตามจริงแล้ว รักตั้งแต่ก่อนยังไม่เกิดด้วยซ้ำไป  ยอมทุ่มเทถึงขนาดสละพระเยซูคริสต์มาสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน  เพื่อมนุษย์ คนๆ นั้น  ก็คือรักเขาดังแก้วตาดวงใจ  2 เปโตร 1:4 ได้บันทึกอย่างนี้ว่า …

        2 เปโตร 1:4 “โดยสิ่งเหล่านี้ พระองค์ได้ประทานพระสัญญาอันยิ่งใหญ่ และล้ำค่าของพระองค์แก่เรา เพื่อว่าโดยทางพระสัญญาเหล่านี้ พวกท่านจึงได้มีส่วนในพระลักษณะของพระเจ้า และพ้นจากความเสื่อมทรามในโลก ซึ่งเกิดจากตัณหาชั่ว (ความบาปที่อยู่ในวิญญาณ)”

            “ผ่านทางพันธสัญญาเหล่านี้” พันธสัญญาอันยิ่งใหญ่เหล่านี้ ก็คือสัญญาที่พระเจ้าบอกไว้ล่วงหน้าตั้งหลายพันปี ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะมาทำให้สำเร็จ สัญญาไว้ล่วงหน้า ตั้งนานแล้ว จะมาช่วยนะ วางแผนไว้แล้ว จะมาช่วยๆ ให้เธอได้บังเกิดใหม่ ให้เธอได้วิญญาณใหม่ ให้เธอได้ใจใหม่ และรวมทั้งร่างกายใหม่ด้วย จะมาช่วยเธอให้รอด พูดง่ายๆ นี่คือสัญญาที่พระองค์ทรงให้ไว้ตั้งนาน แล้วในที่สุด พระองค์ก็ทำให้สำเร็จ

            สัญญานี่ คือพวกเท่านจึงได้มีส่วนเข้าร่วมในพระลักษณะของพระเจ้า พระลักษณะของพระเจ้า คือสภาพความเป็นธรรมชาติของพระเจ้า  เราทั้งหลาย มนุษย์ได้เข้าไปมีส่วนร่วมเป็นวิญญาณนิรันดร์เหมือนพระเจ้าเลย โดยการบังเกิดใหม่  แค่เพียงแต่เปิดใจต้อนรับสิทธิของเราในพระเยซูคริสต์ที่กระทำให้กับเราที่ไม้กางเขนเท่านั้นเอง มันง่ายจนกระทั่งกลายเป็นทางแคบที่พระเยซูบอก เพราะมันง่ายเกินกว่าที่มนุษย์จะเข้าใจ ทำไมมันง่ายอย่างนี้ การเข้าสวรรค์มันง่ายอย่างนี้หรือ? พึ่งพาตนเองดีกว่า นี่มันเป็นลักษณะอย่างนี้ มนุษย์ทั้งหลายทั้งมวล ก็เลยไปพึ่งพาตนเองทั้งหมด  พยายามที่จะทำความดี เพื่อที่จะไปสวรรค์ ซึ่งมันไม่มีทางที่จะทำได้

            เพราะฉะนั้น ข่าวประเสริฐ ข่าวดีนี้ ข้อมูลในวันนี้ ที่เกี่ยวกับเราทั้งหลาย ที่เป็นคริสเตียนแล้ว ที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว เราได้บังเกิดใหม่แล้ว เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อมแล้ว นิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว  แต่ขณะเดียวกัน เรากำลังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ซึ่งเป็นศัตรูกับพระเจ้า กับความจริงของพระเจ้า เราจึงจำเป็นที่จะต้องจดจ่อ จดจำจนขึ้นใจ ถึงข้อมูลความจริงเหล่านี้ ที่กำลังพูดถึงนี้ว่าเราเป็นใครแล้ว ตลอดวันคืนในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ แล้วจงต่อสู้กับระบบของโลกนี้ ซึ่งระบบของโลกนี้ เรียกว่าระบบของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง คือระบบของโลกนี้ ไม่ใช่กิเลสตัณหาของฝ่ายเนื้อหนังของเรา แต่เป็นกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังของระบบของโลก  เราจงต่อสู้ให้ถึงที่สุด กับระบบของโลก  เพราะเรายังอยู่บนโลก โลกต่อสู้กับความจริงของถ้อยคำของพระเจ้า เราจึงจำเป็นต้องต่อสู้ รักษาความจริง ในข่าวประเสริฐนี้ไว้  ต่อสู้กับข้อมูลทุกรูปแบบ จากโลกนี้ ที่เป็นศัตรูกับพระเจ้า ต่อต้านความจริงของพระเจ้า ทุกรูปแบบเลย ไม่ว่ามันจะมาทางทิศไหน? มาทางแบบไหน?  เยอะแยะมากมายไปหมดเลย

            กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง มันคืออะไร? ลองฟังดูนะ ท่านจะได้เห็นภาพชัดเจนว่ามันไม่ใช่ตัวเราชั่วร้าย  แต่มันเป็นระบบของโลกนี้ที่ชั่วร้าย  “ชั่วร้าย” มาจากคำว่า “บาป”  โลกที่เต็มไปด้วยความบาป  คือโลกที่เต็มไปด้วยการพึ่งพาตนเอง ไม่มีพระเจ้า มันหมายถึงอย่างนั้น กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ก็คืออิทธิพลของโลกใบนี้ คือการพึ่งพาตนเองนี้  เป็นอิทธิพลของกฎของความบาปและความตาย  ที่ปกคลุมอยู่เหนือโลกใบนี้  กฎแห่งการพึ่งพาการกระทำของตนเอง กฎแห่งการทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว  กฎแห่งกรรมที่ปกคลุมอยู่เหนือทุกชีวิตที่ดำเนินอยู่บนโลกใบนี้ เป็นระบบที่ต่อต้าน เป็นศัตรู ตรงกันข้ามกับกฎของพระเจ้า ที่เรียกว่ากฎแห่งพระคุณ คือพึ่งพาในพระเยซูคริสต์ เรียกว่ากฎของพระคุณ กฎของพระวิญญาณในพระเยซูคริสต์ 2 อันนี้มันต่อต้าน มันสู้กัน บนโลกใบนี้ เขาเรียกว่ากฎของเนื้อหนัง กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง กฎในพระเยซูคริสต์ เรียกว่ากฎแห่งวิญญาณ  กฎแห่งพระคุณ 2 อันสู้กัน

            เราอยู่ที่ไหนตอนนี้  ถ้าเราเป็นคริสเตียนแล้ว เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เราอยู่ในพระเยซูคริสต์ เราอยู่ในกฎแห่งวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ เราไม่ได้อยู่ในกฎของโลกนี้ อีกต่อไป แต่ก่อนเราอยู่ในกฎของโลกนี้ เราต้องพึ่งพาตนเอง ทุกอย่าง บนโลกใบนี้ ชี้หน้าเราตลอดเวลา บอกเรา ฟ้องเราตลอดเวลาว่าเราต้องรับผิดชอบในการกระทำตรงนี้ เราไม่มีทางไปสวรรค์ได้หรอก เรามีบาปอยู่ เราสกปรกอยู่ เป็นไปไม่ได้เลย เราไม่สมบูรณ์ครบถ้วน  บริสุทธิ์พร้อม ที่จะอยู่ในสวรรค์ นี่คือกฎของโลกใบนี้ ที่คอยที่จะกล่าวหาเรา  ฟ้องเรา แต่บัดนี้ เราบังเกิดใหม่ในพระเยซูคริสต์แล้ว  เราอยู่ในโลกวิญญาณ ในพระเยซูคริสต์ พระเจ้าได้ย้ายเราออกจากโลกเดิม โลกวัตถุ โลกแห่งความบาปเข้ามาอยู่ในโลกสวรรค์แล้ว ในพระเยซูคริสต์แล้ว

            และในโลกสวรรค์ ในพระเยซูคริสต์ บนโลกใบนี้ กฎเขาบอกว่าไม่มีการลงโทษใดๆ สำหรับผู้ที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ เพราะกฎแห่งวิญญาณแห่งชีวิต ในองค์พระเยซูคริสต์ได้ปลดปล่อยให้เขาเป็นอิสระจากกฎของความบาปและความตาย ซึ่งคอยฟ้องเรา คอยชี้เราว่าเราเป็นคนผิด เป็นคนบาป เราไม่ได้เป็นคนบาปอีกต่อไปแล้ว เราไม่ได้อยู่ในกฎของโลกนี้ เราตายจากโลกนี้ไปแล้ว เอเมน เราเป็นอิสระแล้ว นี่คือความจริงที่เราต้องจดจ่อ จดจำ จนขึ้นใจ

            อิทธิพลของเนื้อหนังนี้  หรืออิทธิพลของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังนี้  มันทำหน้าที่อะไรบนโลกใบนี้ ไม่ว่าคุณจะเชื่อพระเจ้าหรือไม่เชื่อ มันก็ทำ ยิ่งไม่เชื่อ มันยิ่งทำดีใหญ่เลย เพราะว่ามันต้องการทำลายข่าวประเสริฐของพระเจ้า เพราะว่ามันเป็นศัตรู มันเป็นระบบที่อาดัมและเอวาถูกหลอก โดยมารให้นำเข้ามาเองนะ ไม่ใช่มารนำเข้ามา มารเป็นตัวหลอก เพราะมันไม่มีอำนาจจะทำอะไรสักอย่าง มันได้แต่หลอกเขา ทุกวันนี้มันก็หลอกต่อ หลอกโดยใช้อิทธิพลของกฎของความบาปและความตาย ที่อาดัมกับเอวาเอาเข้ามาบนโลกใบนี้ ก็คือคำสาปแช่งบนโลกใบนี้  ความเสียหาย ความวิปริตของโลกใบนี้  มันเอามาใช้ให้เป็นอิทธิพล เราเรียกว่าอิทธิพลของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง

            อิทธิพลนี้ มันจะคอยผลักดัน  หลอกลวง  ชักจูง กดดัน ควบคุมให้มนุษย์หลงทำตาม มารจึงไม่มีอำนาจอะไรเลย ไม่มีน้ำยาอะไรเลย มันก็หลอกเขาต่อไป ขโมย ฆ่า และทำลาย  ไม่มีอะไรเลยสักอย่าง  คือไม่มีอำนาจเลยนะ  มันจึงทำได้แค่หลอกลวง บังคับโดยการหลอกลวง  ควบคุมโดยการหลอกลวง ให้มนุษย์ยอม ยอมให้มันควบคุม ก็คือถูกหลอก ยอมให้มันบังคับ  ก็คือถูกหลอก  มันบังคับเราได้ไหม? ไม่ได้ ต่อให้ไม่เชื่อพระเจ้า  มันก็ยังบังคับไม่ได้เลย  แต่มันหลอกได้ จนกระทั่งคนนั้นยอมทำตาม แล้วก็นึกว่าตัวเองแย่ ตัวเองเลว ตัวเองเป็นคนทำ ที่ไหนได้มีตัวยุแยงตะแคงรั่ว ให้เราด่าตัวเอง มันฟ้องเรา ให้เราแย่ พูดง่ายๆ ว่ามันทำให้เรารู้สึกว่า …

            “ฉันมันเลว ฉันมันชั่ว ไม่มีวันได้ผุดได้เกิดหรอกอย่างนี้ สมควรได้รับแล้ว ก่อกรรมเวรไว้  ยิงนกตกปลา มีแต่เวรกรรม ต้องชดใช้  เกิดมา คนก็ต้องชดใช้กรรมเวรต่างๆ ต่อไปเรื่อยๆ  ไม่มีวันจบสิ้นหรอก ไม่มีวันได้ผุดได้เกิด” อะไรประมาณนั้น  วันๆ หนึ่งมันคอยแต่หลอกลวงอย่างนี้

            แต่พระเยซูมาประกาศบอกว่า … “เรามาช่วยเจ้าหลุดพ้นจากความบาปนี้ วงจรนี้”

            มันคอยที่จะบังคับ ให้มนุษย์หลงทำตาม  คือกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ให้มนุษย์เชื่อฟังมัน คือความต้องการเกินกว่าที่มนุษย์ควรเป็น คือไม่สมดุลนั่นเอง

            ยกตัวอย่างเช่น รับประทานขนาดนี้พอดี ก็รับประทานให้มันเกินไปซะ ตะกละกินจนกระทั่งป่วย  หรือไม่ทำให้มันไม่สมดุล คือมีเกินไป หรือขาดไป คืออดอาหาร เพื่อให้เป็นคนที่บริสุทธิ์ ดีพร้อม อดอาหาร เหมือนโยคีอด เป็นปีๆ รู้สึกเคร่ง อะไรต่างๆ เหล่านี้ ยกตัวอย่างให้ฟัง มันจะทำให้มนุษย์ไม่ขาด ก็เกิน คือไม่สมดุลนั่นเอง  ซึ่งเราเรียกกันว่าความโลภ มีเงินเท่านี้ แทนที่จะพอใจ โลภกว่านี้ หรือบางคนไม่โลภ ก็เอาน้อยจนเกินไปเลย  ไม่ดูแลรับผิดชอบในสิ่งที่ควรรับผิดชอบ เอาเงินไปบริจาคหมด อะไรแบบนี้  เอามาถวายโบสถ์หมดเลย ที่บ้านไม่มีข้าวกิน  ลูกไม่สนใจ เราเอาไปให้โบสถ์ดีกว่า ทำเกินไป  เข้าใจไหม? ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร? ทำจนเกินไป นี่ก็คือระบบของโลกนี้ ซึ่งมันดูดีไหม? ดูดีนะ ดีสำหรับโลกนี้

            โลกนี้บอกทำบุญสุนทานนะ อดอาหารเยอะๆ อย่างนี้ดี ละกิเลส เอาทรัพย์สมบัติทั้งหมด แทนที่จะดูแลลูกหลาน ไม่ต้องดูแลแล้ว  ทั้งหมด ยกไปให้โบสถ์ ให้วัด เพื่อจะได้ไปสวรรค์ ทำบุญ ทำทาน มีแต่คนสรรเสริญ ดีนะ  แต่ท่านลองคิดเอาเองแล้วกัน พระเยซูกำลังจะพูดอะไร?

            นี่คืออิทธิพลของเนื้อหนัง กิเลสตัณหาของเนื้อหนังบนโลกใบนี้  ก็คือทำตัวเองให้เป็นเหมือนพระเจ้านั่นเอง เป็นรูปเคารพที่อยู่ในใจมนุษย์  ก็คือมีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง แทนที่จะฟังความรู้สึกหรือจิตใต้สำนึกที่บอกว่าเราทำไม่ได้หรอก แต่ฝืน เชื่อมั่นในความคิด เราเรียกกันว่าเย่อหยิ่งจองหอง ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นศัตรูต่อต้านกับถ้อยคำของพระเจ้าทั้งสิ้นเลยนะ แทนที่จะเชื่อฟังถ้อยคำของพระเจ้า ทั้งๆ ที่ส่วนลึกภายในจิตใจ ยังรู้ตัวอยู่ว่าตัวเอง พึ่งตนเองไม่ได้อยู่แล้ว แต่ก็ยังฝืน

            เพราะฉะนั้น เราทั้งหลายที่เชื่อวางใจในพระเจ้าแล้ว ฟังข้อความพระเจ้าในวันนี้แล้ว จงหมั่นอดทน ฝึกฝน ธรรมชาติใหม่ในชีวิตของเรา  ก็คือสู้กับโลกใบนี้ ที่มันหลอกลวงเรา  เราได้บังเกิดใหม่ในพระคริสต์แล้ว ด้วยความภาคภูมิใจ ในตำแหน่งของเรา ในความเป็นจริงของเรา และประพฤติตนให้สมกับที่เป็นลูกของพระเจ้า  ไม่มากเกินไปและน้อยเกินไป ให้สมดุล เราเป็นลูกพระเจ้าแล้ว เราควรกระทำอย่างนี้ ไม่ควรทำตามโลกใบนี้นั่นเอง

            ในขณะเดียวกัน ก็มีความมั่นใจในความรอด ที่ได้รับมาแล้ว ไม่ว่าโลกนี้จะหลอกลวงอย่างไร ไม่ว่าฉันจะมีความรู้สึกอย่างไร คิดอย่างไร? ประพฤติตัวอย่างไร? บนโลกใบนี้ ถูกล่อลวงด้วย กิเลสตัณหา ให้ทำผิดบาปแค่ไหนก็ตาม ฉันก็ยังคงเป็นลูกของพระเจ้า  ที่ได้บังเกิดใหม่แล้วในพระคริสต์ นิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเลย เอเมน ขอบคุณพระเจ้าของเรา

            “เพราะฉะนั้น จงจดจำ จนขึ้นใจ  ฉันอยู่ในพระคริสต์ เป็นชีวิตนิรันดร์ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเยซูคริสต์ เกิดจากหน่อเชื้อบริสุทธิ์ของพระเจ้า ที่เป็นอมตะนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เอเมน”

            พระเจ้าอวยพรครับ

*****************************

จากใจศิษยาภิบาล

            คริสเตียนรอดโดยพระคุณ  ความเชื่อ! ไม่เกี่ยวกับพิธีกรรมการบัพติศมาในน้ำ หรือการลงน้ำบัพติศมา หรือพิธีกรรมใดๆ เลยจริงๆ

            มัทธิว 3:11 … “ผู้เผยวจนะยอห์นบัพติสโตประกาศ ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนสามปีว่า … “เราให้บัพติศมาด้วยน้ำแก่พวกท่าน  แสดงถึงการกลับใจใหม่  แต่ภายหลังเรา  จะมีผู้หนึ่งทรงฤทธิ์อำนาจยิ่งกว่าเราเสด็จมา  เราไม่คู่ควรแม้แต่จะถือฉลองพระบาทของพระองค์  พระองค์จะทรงให้ท่านทั้งหลายบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์และด้วยไฟ”

            การบัพติศมาด้วยน้ำ เป็นพิธีกรรมของชาวยิวที่แสดงถึงการกลับใจใหม่ จากการละเลยไม่สนใจกับพันธสัญญาที่พระเจ้าได้เคยให้ไว้กับชาวยิว ตั้งแต่บรรพบุรุษว่าจะทรงประทานพระมาซิฮาห์ พระผู้ช่วยให้รอด  ที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้ (ให้กับมนุษยชาติ ) โดยเริ่มต้นที่ชาวยิวก่อน ให้ชาวยิวหันกลับมาเตรียมตัว  จดจ่อที่พระมาซิฮาห์  คือพระเยซูคริสต์  พระผู้ช่วยให้รอดที่กำลังจะมา อย่ามัวแต่หลงระเริงอยู่ในการสร้างความชอบธรรมของตนเอง โดยการรักษาบทบัญญัติ  และภูมิใจที่รักษาบทบัญญัติได้มาก  เย่อหยิ่ง  ทะนงตน จนเป็นคนหน้าซื่อใจคด

            และการลงน้ำบัพติศมา  เป็นเงาที่เล็งให้เห็นถึงการรับบัพติศมาในพระวิญญาณบริสุทธิ์  เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงกระทำภาระกิจของพระองค์สำเร็จ

            คือทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ทรงถูกฝังในอุโมงค์  ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย  ด้วยฤทธิ์เดชอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์  ผู้ใดเชื่อและยอมรับในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเขาบนไม้กางเขน พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็จะบัพติศมา ผู้นั้นเข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ในทางวิญญาณ  ด้วยไฟแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ คือด้วยฤทธิ์เดชอำนาจของพระวิญญาณ  เสด็จเข้ามาในวิญญาณของเรา  เข้ามาผ่าตัดวิญญาณของเรา  คือบัพติศมาเราย้ายเข้าไปในร่างกายของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขนนั้น

            เพื่อจะได้เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์  ตายพร้อมพระองค์  ฝังพร้อมพระองค์  และเป็นขึ้นมาจากความตายพร้อมกับพระองค์

            คือย้ายวิญญาณของเรา  จากที่ตายอยู่ในอาดัม  มาบังเกิดใหม่อยู่ในพระคริสต์ เกิดใหม่เป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า ที่บริสุทธิ์ ดีพร้อมเหมือนพระเจ้า

            โรม 6:3-5 … “³ ท่านไม่รู้หรือว่าเราทั้งปวงที่รับบัพติศมาเข้าในพระเยซูคริสต์  ก็ได้รับบัพติศมาเข้าในความตายของพระองค์ ⁴ ฉะนั้น เราจึงถูกฝังไว้กับพระองค์แล้ว โดยการบัพติศมาเข้าในความตาย  เพื่อว่าเราเองก็จะได้มีชีวิตใหม่  เช่นเดียวกับที่ทรงให้พระคริสต์  เป็นขึ้นจากความตาย โดยพระเกียรติสิริของพระบิดา ⁵ ถ้าเราได้มีส่วนร่วมกับพระองค์ในการตายเหมือนพระองค์  แน่นอนเราจะมีส่วนร่วมในการเป็นขึ้นจากตายเหมือนเพราะองค์ด้วย”

            โดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์  ทำให้เราได้บังเกิดใหม่เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ เข้ามาคืนดีกับพระเจ้าพระบิดา  เข้ามาเป็นครอบครัวเดียวกันกับพระองค์  มาเป็นลูกของพระเจ้า  มาเป็นทายาทร่วมกับพระเยซูคริสต์  โดยผ่านทางความเชื่อในการสิ้นพระชนม์ และพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ การถูกฝังไว้ในอุโมงค์และการเป็นขึ้นจากความตายในวันที่สามเท่านั้น

            เป็นพระคุณที่พระเจ้าให้เราเปล่าๆ  โดยไม่เกี่ยวอะไรกับการทำดีของเราเลย และไม่เกี่ยวกับพิธีกรรมการบัพติศมาในน้ำ หรือการลงน้ำบัพติศมาเลย ขอบคุณพระเจ้า  พระเจ้าอวยพรครับ