วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1483

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  18  สิงหาคม  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 6 “คริสเตียนไม่ได้อาศัยอยู่ในโลก แต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            เราอยู่ใน “หนังสือ 1 ยอห์น” วันนี้ตอนที่ 6 ชื่อเรื่อง “คริสเตียนไม่ได้อาศัยอยู่ในโลก แต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก”

            เราได้เรียนรู้อะไรกันมาแล้วบ้าง? 5 ตอนแล้ว ตอนนี้ตอนที่ 6 ในหนังสือยอห์น บอกเราถึงเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณมากกว่า ที่บอกว่าคริสเตียนจริงๆ แล้ว เป็นใครอยู่ที่ไหน? ในโลกวิญญาณเรามองไม่เห็น อาจารย์ยอห์นไม่ได้มาสอนว่าให้เราดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ต้องทำอันโน้นอันนี้อย่างไร? แต่กำลังมาชี้ความเป็นจริง สิ่งที่เรามองไม่เห็นด้วยตา ก็คือในโลกฝ่ายวิญญาณว่าเวลาเราเป็นคริสเตียนแล้ว วิญญาณของเรามันเปลี่ยนแปลงอะไรไปบ้าง? ยกตัวอย่างเช่น เราเรียนรู้แล้ว อาจารย์ยอห์นบอกว่าคริสเตียนอาศัยอยู่ในความสว่าง ขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  พอเราเป็นคริสเตียน รับเชื่อพระเจ้าปุ๊บ  เราได้ย้ายจากอาณาจักรของความมืด มาอยู่ในความสว่าง เรียกว่าอาศัยอยู่ในความสว่าง ทั้งๆ ที่เราก็อยู่เหมือนเดิม เมื่อคืนปิดไฟนอน มืดไหม? มืด แต่เราเป็นคริสเตียน ทำไมพระคัมภีร์บอกว่าเราอาศัยอยู่ในความสว่าง  เห็นไหม? นี่คือความรู้ทางโลกวิญญาณ ที่เป็นเรื่องเดียวในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลที่สอนให้คริสเตียน ให้ผู้คนได้รู้ ได้เข้าใจ  เพราะมันมองไม่เห็น  เราเรียนรู้ว่าคริสเตียนอาศัยอยู่ในความสว่าง ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ด้วยความรัก  ที่อยู่ภายในวิญญาณ

            ซึ่งได้เรียนรู้ว่ามันตรงกันข้ามกับก่อนหน้าที่เราไม่ใช่คริสเตียน  เราอาศัยอยู่ในความมืด ดำเนินชีวิตด้วยความเกลียดชัง  อยู่ภายในวิญญาณของเรา นี่คือความจริงที่เราได้เรียนรู้กันมา อาจารย์ยอห์นบอกว่าถ้าท่านเป็นคริสเตียน อาศัยอยู่ในความสว่างจริงๆ ท่านดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  แล้วไปทำบาป เรียกว่าเผลอ ถูกหลอกลวงให้ไปทำบาป ในขณะที่กำลังอยู่ในความสว่าง อยู่กับพระเจ้านั้น ขณะที่ทำบาป เขาก็ยังอยู่ในความสว่าง กำลังอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้า  พระเจ้าก็อยู่กับเขา นี่เป็นเรื่องจริงที่เราได้เรียนรู้กันมา 5 ตอนแล้ว

            ยกตัวอย่างใน 1 ยอห์น 2:10 ที่เราได้เรียนรู้กันชัดเจนมาก ผมยกมาให้เห็นชัดๆ …

        1 ยอห์น 2:10 “ผู้ที่รักพี่น้องของตน ก็อยู่ในความสว่าง และในความสว่างนั้นไม่มีอะไร เป็นเหตุที่จะทำให้สะดุด (ทำบาป) เลย”

            “ผู้ที่รักพี่น้องของตน” ก็คือคริสเตียน ก็อยู่ในความสว่าง คริสเตียนอยู่ในความสว่าง ผู้ที่รักพี่น้องของตน ก็อยู่ในความสว่าง

            พูดความจริงอย่างนี้ เราได้เรียนรู้แล้วนะ อาจารย์ยอห์นชี้ให้เห็นเลยว่าจงมั่นใจอย่างนี้ นี่คือตัวท่าน เป็นคริสเตียนในโลกวิญญาณ เราไม่มีธรรมชาติภายในวิญญาณของเรา ที่เป็นสาเหตุให้เรา ไปทำบาปเลย นี่คือความจริงในโลกวิญญาณ ไม่เหมือนตอนที่เรายังไม่เชื่อ ตอนก่อนเชื่อ ยังไม่ได้เป็น คริสเตียน เราอยู่ในความมืด  เราทำตามธรรมชาติในความมืดนั้น ทำบาปตามธรรมชาติ เพราะฉะนั้น คริสเตียนควรรับรู้เรื่องความจริงเหล่านี้ว่าในโลกวิญญาณ เราเป็นใครในพระคริสต์?

            “ฉันเป็นใครในพระคริสต์”

            เราต้องคิดอย่างนี้อยู่ตลอดเวลา เป็นการอธิษฐานถามพระเจ้า ที่สถิตอยู่ภายในเรา ที่เราเรียนรู้ว่าพระองค์ทรงอยู่กับเราเสมอ …

            “แล้วลูกเป็นใครในพระองค์ ในพระคริสต์”

            สถานะทางโลกวิญญาณของเราคริสเตียนนั้น เป็นอย่างไร? ที่ยอห์นกำลังชี้ให้เราเห็นถึงความจริงแห่งพระคุณนี้ ตลอดทั้งเล่มของพระคัมภีร์ใหม่ เรียกว่า “พระคุณแห่งข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์” “พระคุณแห่งข่าวดี” หรือ “ข่าวดีแห่งพระคุณ” ต้องจำคำนี้ไว้เลยว่าข่าวดีนี้ เป็นข่าวดีแห่งพระคุณ หรือพระคุณแห่งข่าวดี

            พระคุณแห่งข่าวดีของพระเยซูคริสต์ คืออะไร? คือเมื่อผู้ที่เชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ต้อนรับข่าวดีแล้ว เขาก็จะได้รับพระคุณเหล่านี้ ที่เราได้เรียนรู้มาตลอด เขาได้รับฟรีๆ โดยไม่ต้องทำอะไรเลย เพียงแต่เปิดใจรับเชื่อพระเยซูคริสต์ พระคุณเหล่านี้เป็นของเขา ได้รับฟรีๆ โดยความเชื่อนี้ คือได้บังเกิดใหม่ ได้เป็นลูกของพระเจ้า ได้อยู่ในความสว่าง ได้อยู่ในสวรรค์ ได้เป็นคนบริสุทธิ์ ชอบธรรม ดีพร้อม เหมือนพระคริสต์  และจะอยู่ในสวรรค์กับพระคริสต์อย่างนี้ ตลอดชั่วนิรันดร์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว ไม่ว่าเขาจะเผลอ ถูกล่อลวงให้ทำบาป อะไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะประพฤติตัวอย่างไรก็ตาม เขาได้รับความรอด จากการถูกพิพากษา ลงโทษแล้ว เขาอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว แล้วเขาจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป ชั่วนิรันดร์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง นี่เรียกว่า “พระคุณ”

            และเมื่อรับรู้พระคุณเหล่านี้ได้มากเท่าไร? พระคัมภีร์บอกว่าคนๆ นั้น หรือคริสเตียนคนนั้น เขาก็จะกระทำตัวให้เหมาะสม เขาก็จะดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้  เป็นเหมือนความจริงในโลกวิญญาณได้มากขึ้น ตามที่เขาเป็นอยู่  ก็คือเขาถูกหลอก ล่อลวงให้ทำบาปน้อยลง เพราะเขารู้ความจริง

            ถ้ารู้ความจริง คนก็จะมาหลอกเราไม่ได้ ถ้าเรารู้ความจริงเยอะๆ คนก็มาหลอกลวงเราไม่ได้เยอะๆ ถ้าเรารู้น้อย ตรงที่เราไม่รู้ เราก็มีสิทธิ์ที่จะถูกหลอกล่อ พระคัมภีร์บันทึกไว้อย่างนั้น

            ในพระคัมภีร์พูดถึงเรื่อง “พระคุณ” อย่างนี้ ในข่าวดีของพระเจ้า ในข่าวประเสริฐของพระองค์ ทั้งหมดในพระคัมภีร์ใหม่ ทั้งเล่ม ทุกเล่มในหนังสือจดหมายฝาก ก็คือข่าวดีแห่งพระคุณของพระเยซูคริสต์ อ้างถึงตรงนี้ตลอด สอนถึงเรื่องราวตรงนี้ตลอด ให้เราจดจำตรงนี้ตลอด ให้เราระลึกถึงสิ่งเหล่านี้ตลอด ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ซึ่งอาจจะถูกหลอกให้ทำบาป  ก็ได้ ในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ แต่การอาศัยอยู่ในสวรรค์ อยู่ในความสว่าง อยู่กับพระเจ้านั้น เป็นนิรันดร์ไปแล้ว ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแล้ว  เกิดจากความเชื่อในข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ตรงนี้เรียกว่าพระคุณ

            ยกตัวอย่างเช่น ในหนังสือโรม อาจารย์เปาโลก็พูดอย่างนี้แหละ ในโรม 12:1-2 …

        โรม 12:1-2  “1 พี่น้อง (คือคริสเตียน) เพื่อเห็นแก่พระคุณความเมตตาของพระเจ้า ที่มีต่อเราทั้งหลาย ข้าพเจ้าขอร้องท่าน ให้มอบอวัยวะทุกส่วนในร่างกาย พร้อมความคิดและสติปัญญาของท่าน (ให้สมกับที่พระเจ้าได้ทรงชำระท่าน) ให้เป็นเครื่องบูชาที่มีชีวิตอยู่ บริสุทธิ์สะอาดศักดิ์สิทธิ์ (เป็นสมบัติส่วนตัวของพระเจ้า) และเป็นที่พอใจพระเจ้าแล้ว ซึ่งเป็นการ กตัญญูต่อพระเจ้าที่สมควรในวิญญาณของเรา ที่ได้บังเกิดใหม่ โดยพระคุณพระเจ้า ซึ่งเป็นการนมัสการพระเจ้า ด้วยวิญญาณและความจริง 2 อย่ายอมประพฤติตามระบบของโลกนี้ แต่มายอมรับการเปลี่ยนแปลงความประพฤติ โดยการเปลี่ยนแปลงความคิดสติปัญญาเสียใหม่ เพื่อท่านจะสามารถรับรู้ว่าอะไรที่เป็นความต้องการของพระเจ้า อะไรที่ดี อะไรที่ดียอดเยี่ยมสมบูรณ์แบบในสายตาของพระองค์ ตามแผนการของพระเจ้าที่วางไว้ให้กับท่าน”

            พระคุณของพระเจ้าทำให้เราสำเร็จเรียบร้อยแล้ว ให้เห็นพระคุณตรงนี้ เพื่อท่านจะได้ดำเนินชีวิตให้สมกับที่พระเจ้าได้กระทำให้ท่านสำเร็จเรียบร้อยแล้ว เอเมน ในทิตัส 2:11-12 ก็เช่นเดียวกัน …

        ทิตัส 2:11-12 “11 เพราะว่าพระคุณของพระเจ้าที่นำไปถึงการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ จากการเป็นทาสของบาปและความรอดนิรันดร์ ได้ปรากฏแก่คนทั้งปวงแล้ว 12 พระคุณนี้สอนเราที่จะฝึกฝนปฏิเสธการทำบาป และไม่ทำตามโลกียตัณหา และดำเนินชีวิตในโลกปัจจุบันนี้ อย่างมีสติสัมปชัญญะ ตามทางพระเจ้า สมกับการได้บังเกิดใหม่เป็นลูกของพระเจ้า  เป็นผู้ชอบธรรม (บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเจ้าแล้ว)”

            ฝึกฝนเราให้ปฏิเสธการถูกล่อลวงให้ทำบาป  ต้องเรียนรู้จักพระคุณนี้

            วันนี้มาต่อตอนที่ 6 เรื่อง “คริสเตียนไม่ได้อาศัยอยู่ในโลก แต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก” เราไม่ได้อาศัยอยู่ในโลก  แต่เราอยู่ในพระคริสต์ เราไม่ได้อยู่ในโลก แต่เราอยู่ในสวรรค์แล้ว เราอยู่ในพระเจ้า แต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก มันหมายถึงอย่างนี้  พูดง่ายๆ ว่าเราดำเนินชีวิตอยู่ในความสว่างแล้ว ในขณะที่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกที่เป็นความมืด วันนี้มาต่อจากครั้งที่แล้ว 1 ยอห์น 2:15 …

        1 ยอห์น 2:15  “อย่ารักโลก หรือสิ่งของในโลก  ถ้าผู้ใดรักโลก ความรักต่อพระบิดา ไม่ได้อยู่ในผู้นั้น”

            “อย่ารักโลก หรือสิ่งของในโลก” เห็นอะไรบางอย่างไหม? อยู่ตรงข้ามกับในพระเจ้า ในพระคริสต์ “ถ้าผู้ใดรักโลก ความรักต่อพระบิดา ไม่ได้อยู่ในผู้นั้น” อาจารย์ยอห์นกำลังชี้ให้เห็น คนที่ไม่ใช่คริสเตียนแท้ ที่อ้างตนเองว่าเป็นคริสเตียน แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ ที่เข้ามาในชุมชนของคริสเตียน สมัยนั้น ภายในวิญญาณของเขาไม่ได้เป็นความรัก  ไม่สามารถรักพระเจ้าได้ เขาจึงมีธรรมชาติในวิญญาณที่รักโลก และสิ่งของบนโลก เป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดา ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่อยู่ตรงกันข้าม เป็นศัตรูกับพระเจ้า

            อาจารย์ยอห์นก็พูดว่า … “เพราะฉะนั้น พี่น้องคริสเตียน อย่าถูกหลอกให้รักโลกนั่นเอง”

            ความหมายของ 1 ยอห์น 2:15 ก็คืออย่าถูกหลอกให้รักโลกและสิ่งของบนโลก เพราะนั่นไม่ใช่ตัวจริงของเรา แต่เป็นตัวตนของผู้ที่ไม่ใช่คริสเตียน ในตรงนี้ อาจารย์ยอห์น ชี้ให้เห็นถึงคนที่เป็น คริสเตียนแท้ๆ ว่าสถานะทางวิญญาณเขาเป็นเช่นไร? แตกต่างจากคนที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียนอย่างไร? เพื่อจะได้สังเกตตัวเองด้วย ในขณะนั้นนะ

            คนที่เป็นคริสเตียนแท้จะเป็นความรักแบบอากาเป้เหมือนพระเจ้า และรักพระเจ้าพระบิดา แต่จะเกลียดชัง ปฏิเสธโลก และสิ่งของบนโลก ระบบของโลก ซึ่งอยู่ใต้อิทธิพลของความบาปและความชั่ว นี่เป็นธรรมชาติทางวิญญาณของคนที่เป็นคริสเตียนแท้ๆ เมื่อเราเชื่อในพระเยซู วิญญาณได้รับการเปลี่ยนแปลงใหม่หมดเรียบร้อยแล้ว เราไม่สามารถไปด้วยกันกับโลกนี้อีกต่อไป  เพราะมันอยู่ตรงกันข้ามกัน  2 โครินธ์ 5:17 ได้บันทึกไว้อย่างนั้น เราได้รับการขอร้องจากพระเจ้า ผ่านทางพระคัมภีร์ ขอร้องให้เราดำเนินชีวิต บนโลกใบนี้ ตามพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าที่สถิตอยู่ภายในเรา ขอร้องเรานะ เพื่อเราจะได้ไม่ถูกหลอก ให้ทำตามโลกใบนี้ ที่พระคัมภีร์ใช้คำว่าเนื้อหนัง เราจะได้ไม่ถูกหลอกให้ทำตามเนื้อหนัง เราจะได้ทำตามพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ภายใน ทำให้สมกับฐานะคริสเตียนของเรา ที่เราได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ซึ่งนั่นก็คือสิ่งที่สมควรจะกระทำ มองไปที่วิญญาณที่อยู่ข้างใน ที่เป็นนิรันดร์ ไม่ใช่มองดูข้างนอก ระบบของโลกนี้ ที่อยู่เพียงชั่วคราว

            คริสเตียนแม้จะดำเนินชีวิตบนโลกนี้ แต่ไม่ได้เป็นของโลก แล้วเป็นของใคร? เป็นของพระเจ้า เป็นประชากรของพระเจ้า เป็นพลเมืองของพระเจ้า ไม่ได้เป็นพลเมืองของโลกใบนี้อีกต่อไป  แต่ก่อนเราเป็นพลเมืองของโลก แต่เมื่อเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ พระเจ้าได้ย้ายเรามาอยู่ในอาณาจักรของพระองค์ อยู่ในพระคริสต์ เป็นประชากรของพระเจ้าแล้ว แต่ดำเนินชีวิตอยู่บนโลก ฟิลิปปี 3:20-21 บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        ฟิลิปปี 3:20-21 “เราก็เป็นพลเมืองสวรรค์ และเราเฝ้ารอคอยพระผู้ช่วยให้รอดจากสวรรค์ คือองค์พระเยซูคริสต์เจ้า พระองค์จะทรงเปลี่ยนกายอันต่ำต้อยของเรา ให้เหมือนพระกายอันทรงพระเกียรติสิริของพระองค์ โดยฤทธานุภาพที่สยบทุกสิ่งไว้ใต้อำนาจของพระองค์”

            เราเป็นพลเมืองสวรรค์  เป็นประชากรสวรรค์แล้วในขณะนี้  เพียงแต่เฝ้ารอคอยวันที่จะได้ไปพบพระเยซูหน้าต่อหน้า พอได้พบพระเยซู ก็ได้รับร่างกายใหม่  มาแทนร่างกายนี้ ได้รับร่างกายสวรรค์ ที่สามารถอยู่ในสวรรค์จริงๆ ได้ ได้เห็นพระเจ้าหน้าต่อหน้า เห็นตัวเองตามความเป็นจริงในร่างกายใหม่ เรารอคอยตัวนั้น  เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ จึงไม่ใช่เป็นของโลก ในพระคัมภีร์เขียนไว้ว่าเราเป็นเหมือนคนต่างด้าว เป็นเหมือนคนแปลกหน้า บนโลกใบนี้ ฉะนั้น เดินบนโลกใบนี้ ขณะเดียวกัน เป็นคริสเตียน ต้องรู้ว่าเราเดินอยู่บนโลกที่ไม่ได้เป็นบ้านของเรา เราอยู่เพียงชั่วคราวเอง ในทางวิญญาณแล้ว เราอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าแล้ว ในขณะนี้

            ท่านคิดดูสิ ถ้าเกิดเราระลึกถึงพระคุณของพระเจ้าอย่างนี้ ชัดเจนมากๆ ตลอดทุกลมหายใจเข้าออก มันจะมีความสุขขนาดไหน? เรานึกออกใช่ไหม? เราไม่ได้รอคอยสวรรค์ เราอยู่ในสวรรค์แล้ว และจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป แล้วพระเจ้าก็สถิตอยู่กับเรา ขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ 1 เปโตร 2:11 บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        1 เปโตร 2:11 “ดูก่อนท่านที่รัก ข้าพเจ้าขอวิงวอนท่านทั้งหลาย ผู้อาศัยในโลกอย่างโลกไม่เป็นบ้านเกิดเมืองนอน ให้เว้นจากตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งเป็นข้าศึกต่อวิญญาณจิตของท่าน”

            วิงวอน ขอคริสเตียน ที่เป็นคนแปลกหน้าของโลกใบนี้ อยู่บนโลกใบนี้ อย่างไม่ใช่บ้านเกิดของเรา ให้ละเว้น ก็คือให้ระวังอย่าถูกล่อลวง โดยกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง ซึ่งเป็นข้าศึก ศัตรู อยู่ตรงกันข้ามกับน้ำพระทัยพระเจ้า โคโลสี 1:13 ได้เรียนแล้ว ชัดเจนมากเลย …

        โคโลสี 1:13 “เพราะพระองค์ได้ทรงช่วยเราให้พ้นจากอาณาจักรของความมืด และทรงนำเรา ย้ายเราเข้ามาสู่อาณาจักรของพระบุตร (พระเยซูคริสต์) ที่รักของพระองค์”

            เราได้รับการย้ายเข้ามาแล้ว ย้ายเลยเดี๋ยวนี้ ไม่ใช่รอตายก่อน ขณะนี้ เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ทันที วิญญาณเราได้ถูกย้ายเข้ามาอยู่อาณาจักรหนึ่ง เรียกว่าสวรรค์ในพระคริสต์ เรียกว่าเข้ามาอาศัยอยู่ในพระคริสต์  อาศัยอยู่ในสวรรค์กับพระคริสต์ มาเป็นพลเมืองสวรรค์กับพระคริสต์เรียบร้อยแล้ว เรายังคงถูกเรียกให้ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ก่อน เพื่อจะได้ประกาศข่าวประเสริฐ พระเจ้าจะได้ใช้เรา อยู่บนโลกใบนี้ เพื่อทำงานเหมือนคนต่างด้าว กำลังทำงาน เพราะเรามาจากสวรรค์ ขณะนี้เราอยู่ในสวรรค์ เราไม่ได้เป็นของโลกใบนี้  โลกใบนี้เต็มไปด้วยความบาป ความมืด แต่เราอยู่ในความสว่าง อยู่ในความชอบธรรม  อยู่ในพระเจ้า 1 ยอห์น 2:16 …

        1 ยอห์น 2:16 “เพราะว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นตัณหาของเนื้อหนัง [ความอยากในร่างกาย] ตัณหาของตา [ความปรารถนาอันโลภมากของจิตใจ] และความเย่อหยิ่งในชีวิต [ความมั่นใจในความรู้ความสามารถ สติปัญญาของตนเอง หรือความมั่นคงของสิ่งของทางโลก]  สิ่งเหล่านี้  ไม่ได้มาจากพระบิดา แต่มาจากโลกเอง”

            ในโลกนี้มีอะไร? อาจารย์ยอห์นชี้ให้เห็น ในโลกที่เราไม่ได้อยู่อาศัยนั้น  แต่เราดำเนินชีวิตอยู่ ตรงนี้มีอะไรบ้าง? พูดถึงสิ่งที่อยู่ในโลก ซึ่งไม่ได้มาจากพระบิดา ผู้สถิตอยู่ภายใน แต่มันเป็นของโลกเอง ให้เห็นความแตกต่างระหว่างภายในเรา  ที่เราอยู่กับพระบิดา  อยู่กับพระเจ้าในสวรรค์ ในขณะนี้ อาศัยอยู่ในความสว่าง ในขณะนี้ กับเราดำเนินชีวิตอยู่บนโลก โลกเต็มไปด้วยความมืด  แต่เราอาศัยอยู่ในความสว่าง มันต่างกันมากเลย มันคนละเรื่องกันเลย

            ในโลกนี้ พระคัมภีร์ใช้คำนี้ว่าสิ่งที่อยู่ในโลกนี้  ที่เรียกว่ากิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังของโลก จะใช้คำนี้ ลักษณะนี้ ก็คือตัณหาหรือกิเลสทางฝ่ายเนื้อหนังของระบบของโลกนี้ ซึ่งกิเลสตัณหาของโลกนี้ ระบบของโลกนี้ที่หลอกลวง ล่อลวงเรา เป็นอิทธิพลที่ปกคลุมอยู่เหนือโลกนี้ ซึ่งมันสามารถแยกแยะออกมาเป็น 3 สิ่งหลักของกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังนี้ อาจารย์ยอห์นจะชี้ให้เราได้เห็น  เพื่อเราจะได้เรียนรู้ว่านี่แหละ คือศัตรูของเราตัวจริง นี่แหละ คือตัวที่ทำให้เราไปทำบาป ขณะที่เราเป็นคริสเตียน พระเจ้าสถิตอยู่ภายในเรา  เราไปทำบาป ทำผิดพลาด ก็เพราะตัวนี้ไม่ใช่ตัวเรา แต่มันเป็นกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง มันๆๆๆๆ มันประกอบไปด้วย 3 สิ่งหลักเหล่านี้ คือ …

            (1) ตัณหาของเนื้อหนัง หมายถึงความปรารถนาที่จะได้รับความพึงพาใจทางกาย คือความสุขทางกาย หรือความสุขทางกายภาพ ซึ่งเป็นสิ่งที่มักจะดึงดูดใจมนุษย์  นี่แหละ ชี้ให้เห็นเลยว่ามันมาจากตรงนี้แหละ มาจากกายที่ถูกเร้า

            (2) ตัณหาของตา หมายถึงความโลภ หรือความปรารถนาที่จะได้มีสิ่งที่เห็นอยู่นั้น อยากได้สิ่งที่เห็น ซึ่งจะนำไปสู่ความอิจฉาริษยา ความบาปต่างๆ ความโลภต่างๆ ทำให้เกิดการทำชั่วต่างๆ เกิดขึ้น จากสิ่งที่ตามองเห็นและอยากได้

            (3) ความเย่อหยิ่งในชีวิต หมายถึงความมั่นใจในทรัพยากรของตนเอง ทรัพยากรของตนเอง ก็คือที่พระเยซูบอกว่าอย่าสะสมทรัพย์ไว้กับตนเอง ทรัพย์ตัวนี้ ไม่ได้หมายถึงเงินทอง แต่หมายถึงปัญญาทรัพย์ ความเย่อหยิ่งว่าฉันรู้ ฉันเก่ง ฉันดี ฉันยอดเยี่ยม อะไรต่างๆ เหล่านั้น ฉันเป็นคนดี ฉันเป็นอะไรก็แล้วแต่ เรียกว่าความมั่นใจในทรัพยากรของตนเอง หรือความมั่นคงในสิ่งทางโลก  อันนี้หมายถึงทรัพย์แล้ว  ความมั่นคง คือในฐานะ ตำแหน่ง ทรัพย์สิน เงินทอง ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ความมั่นใจ ความมั่นคงเหล่านี้ อาจทำให้เราคริสเตียน เกิดกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง คือเกิดการพึ่งพาตนเองมากกว่าการพึ่งพาพระเจ้า ซึ่งก็คือบาป นั่นเอง แทนที่จะพึ่งพระเจ้า มั่นใจตัวเองจนเกินไป

            พระคัมภีร์ตรงนี้กำลังเตือนเรา คริสเตียนว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ได้มาจากพระเจ้า อย่ากล่าวหาพระเจ้าว่าพระเจ้าล่อลวงเราให้ทำบาป  อย่ากล่าวหาพระเจ้าว่าชักจูงเราให้ทำบาป อย่ากล่าวหาว่าพระเจ้านำพาเราให้ไปทำบาป ไม่ใช่ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มาจากพระเจ้า สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มาจากตัวตนแท้จริงของเรา ที่ตะกี้เราอ่านตั้งแต่ข้อแรก 1 ยอห์น 2:10 มันไม่มีเหตุจากภายในของเรา ที่บริสุทธิ์ดีพร้อมเหมือนพระเยซูคริสต์แล้ว ในวิญญาณของเรา วิญญาณของเราบริสุทธิ์ สะอาด อย่าไปกล่าวหาเขา สิ่งเหล่านี้มาจากข้างนอกตัวเรา ตัวตนแท้จริงของเราสะอาด บริสุทธิ์  ดีพร้อม เหมือนพระเจ้า แต่มันเป็นสิ่งที่มากระตุ้น จูงใจเราจากระบบของโลกนี้ ซึ่งเป็นระบบที่เป็นศัตรู ขัดแย้งกับพระเจ้า และขัดแย้งกับความจริงของพระเจ้าที่อยู่ภายในเรา ซึ่งได้บังเกิดใหม่  เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าแล้ว

            แล้วพระเจ้าที่สถิตอยู่ภายใน พระเจ้าก็จะทรงฝึกฝนเรา นี่แหละ คือสงครามที่อยู่ในโลกวิญญาณ ขณะที่ดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ของคริสเตียน พระเจ้าก็จะฝึกฝนเราให้ดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณที่สถิตอยู่ภายใน ฝึกฝน ด้วยความรัก ฝึกฝนเราว่าอันนี้ล่อลวง อันนี้เป็นอย่างไร? อะไรต่างๆ ให้ดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ  ไม่ถูกล่อลวงให้ทำตามกิเลสตัณหาทางเนื้อหนัง เมื่อตะกี้นี้ที่เราหนุนใจกัน ซึ่งในหนังสือกาลาเทีย บทที่ 5 ได้เขียนไว้ชัดเจนว่าจงดำเนินชีวิตด้วยพระวิญญาณที่อยู่ภายใน อย่าสนองกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง

        กาลาเทีย 5:16-17 “ดังนั้น ข้าพเจ้าขอบอกว่าจงดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ อย่าสนองตัณหาของวิสัยบาป เพราะตัณหาของวิสัยบาป ขัดกับพระวิญญาณ และพระวิญญาณ ขัดกับวิสัยบาป ทั้งสองฝ่ายเป็นศัตรูกัน สิ่งที่ท่านอยากทำ จึงไม่ได้ทำ”

            “เนื้อหนัง” ในที่นี้ พอพูดปุ๊บ จำไว้เลยว่าระบบของโลกนี้ มันคือศัตรู มันไม่ใช่ตัวท่าน มันคือตัณหาของวิสัยบาป  ก็คือตัณหาของเนื้อหนัง  พูดอีกนัยหนึ่ง ให้เข้าใจได้ง่าย ก็คือตัณหาของเนื้อหนัง คือความอยากได้  อยากเป็น อยากมี ในสิ่งที่ตนเองต้องการ หรือความไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมีในสิ่งที่ตนเองไม่ต้องการ นึกออกไหม? มีอยู่แค่ 2 อันแค่นี้เอง  ทั้งหมดเลยที่ตะกี้นี้ว่ามา 3 หัวข้อหลักของกิเลสตัณหาของเนื้อหนัง  สรุปมาได้แค่ 2 ข้อว่ามันทำแค่นี้ ทำให้มนุษย์เกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้น กระตุ้นให้ทั้งคนที่เชื่อและไม่เชื่อ โดยกระตุ้นอย่างนี้ทั้งหมด คือความอยากได้ อยากเป็น อยากมีในสิ่งที่ตนเองต้องการ  ในสิ่งที่เราอยากได้ เราต้องการ  หรือความไม่อยากได้ ไม่อยากเป็น ไม่อยากมีในสิ่งที่ตนเองไม่ต้องการ  อันนี้เข้าใจยากนิดหนึ่ง เราไม่ต้องการอะไร? เราป่วยเป็นมะเร็ง เราก็ไม่อยากได้ อยากจะแข็งแรง นี่แหละ รวมความแล้ว ก็คือความไม่มีความพึงพอใจในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ เป็นอยู่นั่นเอง

            ความพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ ที่พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมให้เราเรียบร้อยแล้ว ในวินาทีนี้ ในขณะนี้ เราพอใจไหม? ถ้าเราพอใจ นั่นแหละ คือน้ำพระทัยพระเจ้า ถ้าเราพอใจ นั่นแหละ เราไม่ถูกหลอกด้วยกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ถ้าเราไม่พอใจเมื่อไร? นั่นแหละ เริ่มต้นถูกหลอกแล้ว  ถูกหลอกเพราะอะไร? เพราะตัวเราเอง ไม่ใช่ ตัวข้างในเราพึงพอใจในตัวเราเองที่เป็นอยู่แล้ว อยู่ในพระคริสต์ อยู่ในความสว่าง แต่มันเป็นการล่อลวง จากกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง ภายนอก

            “กิเลสตัณหาที่อยู่ในโลกนี้ อยู่ภายนอกตัวเรา”

            ต้องจดจำความจริงให้แม่นเลย  เพื่อจะได้ไม่ถูกหลอก บางคนถูกหลอกว่ามาจากพระเจ้า เลยเละเลย เลยไม่รู้ว่าศัตรูเรา คือใคร? นึกว่ามาจากพระเจ้าทำให้เราเป็นอย่างนี้ วิงวอนขอจากพระเจ้าให้เราหลุดพ้นจากสิ่งพวกนี้ มันก็ไม่หลุดสักที ก็เพราะว่าเราไม่รู้ศัตรูตัวจริง ศัตรูมันแอบอยู่ ยุยง เป็นเหตุให้เราทำบาป  ก็คือมันนั่นแหละ แล้วมันก็บอกว่าที่เราทำ เพราะตัวเราอยากทำเอง เห็นไหม? แค่นี้ไม่พอ หมัดที่ 2 บอกว่า “พระเจ้าเป็นคนล่อลวงให้แกทำ” กล่าวหาพระเจ้าอีก  แล้วก็บอกว่าพระเจ้าไม่ชอบ พระเจ้าเขี่ยแกทิ้งแล้ว เราก็รู้สึกฟ้องผิด แย่แล้ว ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์แล้ว ตกสวรรค์ไปแล้ว  ไม่ได้รับความรอดแน่ๆ เลย ตายไป แทนที่จะได้รับชีวิตนิรันดร์ ไม่ได้รับแล้ว จะรอดหรือเปล่าหนอ นี่ไง เราถูกหลอกด้วยศัตรูมันยุแหย่ ยุยงให้เราตีกันเองกับพวกเรา พี่น้องคริสเตียนด้วยกัน หรือมนุษย์ด้วยกัน แล้วไปตีกันเองกับพระเจ้าที่สถิตอยู่ภายในเรา ซึ่งรักเรามากเหลือเกิน มาก ดังแก้วตาดวงใจ ข้อต่อไป 1 ยอห์น 2:17 …

        1 ยอห์น 2:17 “โลก​และ​กิเลส​ของ​โลก ​ก็​กำลัง​ล่วงลับ​ไป แต่​ผู้​ที่​กระทำ​ตาม​ความ​ประสงค์​ของ​พระ​เจ้า ​จะ​ดำรง​อยู่​ตลอด​ไป”

            พูดง่ายๆ คืออย่าให้มันหลอก ให้เราไปยึดติดกับสิ่งเหล่านั้น อยากได้สิ่งเหล่านั้น มันอยู่ชั่วคราว มันเอามาหลอกและล่อเรา อีกไม่นาน มันก็สูญสิ้นไปแล้ว เหมือนที่มันหลอกล่อพระเยซู นำพระเยซูขึ้นไป บอกว่า …

            “ทรัพย์สินทั้งหมดบนโลกใบนี้ สิทธิอำนาจในโลกใบนี้เป็นของเรา เราจะมอบให้ใครก็ได้  เพราะฉะนั้น ถ้าท่านกราบไหว้เรา” ซาตานทดลองพระเยซู “เราจะให้ท่านสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด”

            พระเยซูบอก “ไปให้พ้น”

            จะให้สิทธิอำนาจบนโลกใบนี้ ทรัพย์สินบนโลกใบนี้ทั้งหมด ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันอยู่ชั่วคราว แป๊บเดียว เดี๋ยวมันก็ไปแล้ว โลกและกิเลสของโลก กำลังล่วงลับไป  อิทธิพลเหล่านี้กำลังหมดไป  กำลังจบสิ้นไป อดทน นิดเดียวเท่านั้นเอง

            ยอห์นสรุปในที่นี้นะ เพราะฉะนั้น พี่น้องที่เป็นคริสเตียนทั้งหลาย อย่าถูกล่อลวงให้แสวงหาสิ่งของที่อยู่บนโลกใบนี้ มันหมายถึงอย่างนี้  ไม่ได้มาสั่งให้เราบอกว่าท่านทั้งหลายอย่าทำนะ  เพราะอาจารย์ยอห์นรู้ว่าภายในท่าน ไม่ได้เป็นคนอย่างนั้นอยู่แล้ว ท่านจะถูกล่อลวง มันไม่ได้มาจากตัวท่าน  มันมาจากข้างนอก  เพราะฉะนั้น พี่น้องอย่าถูกล่อลวงให้แสวงหาสิ่งของที่อยู่บนโลกนี้ เพราะมันอยู่ไม่ได้นาน มันเป็นของไม่จีรังยั่งยืน  พูดง่ายๆ เดี๋ยวมันก็ล่วงลับไปแล้ว

            อย่าถูกล่อลวงให้แสวงหาสิ่งของที่อยู่บนโลกใบนี้ โดยผ่านทางตา หู จมูก ลิ้น กาย และความคิดของท่าน ที่ถูกปลุกเร้าและต้องการจนเสียความสมดุลตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น มันเสียสมดุลไป เช่น …

            ควรจะพอใจในสุขภาพร่างกายเท่าที่สามารถทำได้ ก็ไม่พอใจอีก อยากจะแข็งแรงกว่านี้ มันก็ทุกข์สิ นึกภาพให้ดีๆ แทนที่จะยอมรับ และรู้ว่านี่คือความจริง พระคัมภีร์ก็บอกไว้อย่างนั้นว่ากายภายนอกของเราจะต้องทรุดโทรมไป  เราก็ไม่ยอมให้มันทรุดโทรม ไม่ให้ทรุดโทรมมันก็โอเค ออกกำลังกาย ก็ว่ากันไปตามเหตุและผล ตามความพอเหมาะ ไม่ใช่ไปแสวงหาแบบจิ๋นซีฮ่องเต้ หายาอายุวัฒนะอะไรที่มันแปลกประหลาด ที่มันมากเกินเลย มันทำลายความสมดุลของเราตะกี้นี้ ก็คือกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังของโลกนี้ มันยุแยงให้มนุษย์ทำอะไรก็ตามที่มันเกินไป หรือไม่ก็น้อยเกินไป หาอายุวัฒนะอะไรแปลกประหลาดเกินเลย มันทำลายสมดุลของเราตะกี้นี้ ก็คือกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังของโลก ยุยงให้มนุษย์ทำอะไรก็ตามที่มันมากเกินไป หรือน้อยเกินไป ไม่พอดี

            ควรจะพอใจในการกิน การอยู่ และทรัพย์สินเงินทองเท่าที่สามารถทำได้ ตามที่พระเจ้าประทานให้ พระเจ้าได้ทรงประทานกำลัง ควรจะพอใจ ก็แค่นั้นแหละ  เราขอบคุณพระเจ้า ขยันทำงาน ทำมาหากิน แต่ไม่เว่อร์ ถึงกับโลภ …

            “ปีหน้าฉันต้องได้อย่างนี้ ปีต่อไป ฉันต้องได้มากกว่านี้ ฉันจะต้องร่ำรวยเหมือนคนนี้ๆ”

            นี่แหละความไม่สมดุล ไม่มีความพอใจในสิ่งที่ตนเองมี ก็เกิดความทุกข์

            ควรพอใจในคำสรรเสริญเยินยอ ตามสถานะในสังคม ที่ผู้คนยกย่อง ตามความเป็นจริง ไม่เกินไปหรือขาดไป  ขาดไปอย่างไร? เกินไปเรารู้อยู่แล้ว เกิดความมั่นใจ เกิดความเย่อหยิ่ง แต่ขาดไป คือเกิดความไม่มั่นใจในตัวเอง ฟ้องผิดในตัวเอง ถล่มตัวเองอยู่ตลอดเวลา …

            “ฉันมันเลวๆ”

            นึกออกไหม? ตำหนิตัวเองอยู่ร่ำไปตลอดเวลา  … “ลูกมันแย่อย่างนั้น” อย่างนี้ก็เกินไป  ไม่มีความพึงพอใจ แต่ให้เรามีความพอใจในสถานะนั้น ที่พระเจ้าได้ให้เราเป็นอยู่ในขณะนั้น ไม่ว่ากำลังถูกคนเขานินทา ลบหลู่เกียรติ หรือกำลังยกย่องเราก็ตาม เราก็รับได้ สมดุล บางคนก็ขาดความสมดุล ยกตัวอย่างเช่น คนมาชมเรา …

            “ไม่หรอก ไม่ ขอบคุณพระเจ้าๆ”

            บางครั้งมันก็เว่อร์ไป อย่างนี้ คิดให้ดีๆ พอมันเว่อร์ไป ในที่สุด มันตกขอบ พอตกขอบ มันไม่มีตรงกลาง มันก็คือบาปนั่นเอง  เพราะว่าในโลกวิญญาณ ในสวรรค์ที่เราอยู่อาศัยกับพระเจ้าเรียบร้อยแล้วในขณะนี้ มันอยู่นิรันดร์ แต่สิ่งของที่อยู่บนโลก ที่บอกให้เราพึงพอใจนั้น มันอยู่เพียงชั่วคราว เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้ว เราควรจะพึงพอใจในทุกสิ่ง ทุกสถานการณ์ ที่พระเจ้าให้เราเป็นอยู่บนโลกใบนี้ ขณะนี้ เพราะมันอยู่แค่แป๊บเดียว ไม่ว่าอะไรก็ตาม มันอยู่แค่แป๊บเดียว ถ้าเขาจะสรรเสริญเยินยอเรา มันก็อยู่แค่แป๊บเดียว ไม่ว่าเขาจะติฉินนินทาเรา มันก็อยู่แค่แป๊บเดียว ไม่ว่าเราจะเจ็บป่วยขนาดไหน? มันก็อยู่แค่แป๊บเดียว ไม่ว่าเราจะแข็งแรงเท่าไร? มันก็อยู่แค่แป๊บเดียว เพราะโลกนี้อยู่ในการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทุกวินาที ไปสู่ความสูญสิ้น แต่ในโลกวิญญาณที่เราอยู่แล้ว ในสวรรค์ ในวิญญาณเรา ในพระคริสต์นั้น มันอยู่ถาวรนิรันดร์ ตลอดไปเป็นนิตย์  เพราะฉะนั้น เราควรจะจดจ่อชีวิตเราไปอยู่ที่ไหน? อาจารย์ยอห์นกำลังจะชี้ให้เราเห็นถึงสถานะทางโลกฝ่ายวิญญาณว่ามันเป็นอย่างนี้นะ อย่ามองในสิ่งที่มองเห็นได้บนโลกใบนี้ เพราะมันอยู่เพียงชั่วคราว แต่จงมองไปในสิ่งที่มองไม่เห็น เพราะมันอยู่นิรันดร์  สิ่งที่มองไม่เห็น คืออะไร? ก็คือสวรรคสถาน คือพระคริสต์ ที่เราได้อาศัยอยู่แล้ว

            พระเยซูตรัสว่าให้เราแสวงหาสิ่งของที่อยู่ในสวรรค์ ให้เราแสวงหา ไม่ใช่หมายถึงให้เราไปค้นคว้าหา     แต่ให้จดจ่อ    ให้ความสนใจกับทรัพย์สินที่เรามีอยู่แล้ว       ที่พระเจ้าให้เราเรียบร้อยแล้วในโลกฝ่ายวิญญาณที่มันเหลือล้นมากเลย  พระพรนานัปการให้เราเรียบร้อยแล้วในพระเยซูคริสต์ ในสวรรคสถาน ในขณะนี้ เรียบร้อยไปแล้ว

            “แต่ผู้ที่ทำตามความประสงค์ของพระเจ้าจะดำรงอยู่ตลอดไป” ในข้อนี้ พระเยซูบอกว่าอย่างไร? คนไหนที่ทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า จะดำรงอยู่ตลอดไป บางคนก็คิดว่านี่กำลังจะบอกว่าถ้าใครทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ก็จะดำรงอยู่ตลอดไปเป็นนิจ ก็จะได้รับความรอดจนถึงนิรันดร์

            มันไม่ใช่อย่างนั้น ตะกี้เราคุยกันแล้วว่าดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ อาจจะถูกล่อลวงให้ทำผิด ทำพลาดไป  ไม่ได้ทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าสักหน่อย นึกออกไหม? แต่ทำตามการถูกล่อลวงด้วยกิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนัง แล้วตรงนี้หมายถึงอะไร? “แต่ผู้ที่กระทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า” ตอนที่พระเยซูประกาศข่าวประเสริฐ เดินอยู่บนโลกใบนี้ มีคนมาถามพระเยซู …

            “แล้วต้องทำอย่างไร? ต้องทำอะไรตามพระประสงค์ของพระเจ้าบ้าง? กิจการงานอะไรที่ควรจะทำบ้าง? เพื่อว่าจะทำตามน้ำพระทัยพระเจ้า จะได้ดำรงอยู่ในสวรรค์กับพระเจ้า”

            พระเยซูเปลี่ยนคำว่า “การงานต่างๆ” อะไรบ้างหลายอย่าง เปลี่ยนเป็นเอกพจน์ คืออย่างเดียวเท่านั้น พระประสงค์อย่างเดียวเท่านั้นที่พระเจ้าต้องการให้ท่านทำ เพื่อที่ท่านจะดำรงอยู่เป็นนิจกับพระองค์ คือวางใจในเรา ผู้ที่พระองค์ทรงส่งมา คือวางใจในพระเยซู พูดง่ายๆ ตรงนี้ คือแต่ผู้ที่วางใจในพระเยซูคริสต์จะดำรงอยู่ตลอดไป เอเมน อาจารย์ยอห์นกำลังจะพูดอย่างนี้

            ถ้าคนเข้าใจผิดตรงนี้ เอาไปพูดบอกว่าเพราะฉะนั้น ต้องทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า คิดสิ จะทำอะไรที่ต้องคิด ตามพระประสงค์ของพระเจ้า ไม่ตามปุ๊บ ก็ไม่ดำรงอยู่กับพระเจ้าเป็นนิจ ก็อาจจะไม่ได้ไปสวรรค์นะ เป็นคริสเตียน พลาดไปทำบาป พลาดไปโกหก ใช่น้ำพระทัยพระเจ้าไหม? ไม่ใช่ พลาดไปโลภ โลภเป็นน้ำพระทัยพระเจ้าไหม? ไม่ใช่ เพราะฉะนั้น ไม่รอดแน่ เห็นไหม? ถูกหลอกอีกแล้ว แต่น้ำพระทัยพระเจ้า ก็คือวางใจในพระเยซูคริสต์เท่านั้น  ประตูเปิดให้ทุกอย่างเรียบร้อย พระเจ้าต้องการแค่นี้  ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย เธอมนุษย์คนหนึ่ง ต้องการเพียงแค่วางใจในพระเยซูคริสต์ ที่เหลือพระเจ้าทำหมด

            พอวางใจในพระเยซูคริสต์ปุ๊บ ได้บังเกิดใหม่ ได้รับเข้าไปอยู่ในอาณาจักรของพระเจ้านิรันดร์กาลเรียบร้อยเลย เรียกว่าความรอดนิรันดร์ ชัดเจน …

        1 ยอห์น 2:18 “ลูกที่รัก บัดนี้ เป็นวาระสุดท้ายแล้ว และตามที่ท่านได้ยินมาว่าปฏิปักษ์ของพระคริสต์กำลังมานั้น แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้ ปฏิปักษ์พระคริสต์ ก็มีมามากมายแล้ว ด้วยเหตุนี้ เราจึงรู้ว่านี่คือวาระสุดท้าย”

            “วาระสุดท้าย” คือวันที่พระเยซูคริสต์จะกลับมาพิพากษาโลก วาระสุดท้าย หรือยุคสุดท้าย ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะกลับมาพิพากษาเร็วๆ นี้ กำลังชี้ให้เห็นอะไร? ยอห์น คืออัครทูต ในสมัย 2,000 ปีก่อน เขียนถึงคริสเตียนอย่างนี้  เพราะว่าอัครทูตเป็นผู้ที่ใกล้ชิดพระเจ้าที่สุดแล้ว อัครทูตเหล่านี้ ก็ยังไม่รู้เลยว่าพระเยซูจะกลับมาเมื่อไร? เขาและพวกยังคิดว่าพระเยซูกำลังจะกลับมาเร็วๆ นี้ หมายถึงเมื่อ 2,000 ปีก่อน อาจจะมาอีก 10 วันมั้ง พระเยซูสัญญาว่าจะกลับมาอีกทีหนึ่ง ตอนที่พระองค์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย และอยู่กับเขา 40 วัน เขารู้ไหมว่าอยู่อีก 40 วัน เขาไม่รู้หรอก  แต่เขารอตามที่พระเยซูสั่งให้รอ ก็รอ รอไปแค่ 10 วัน พระเยซูกลับมาแล้ว วันเพ็นเตคอส เขาก็นึกว่าหลังจากวันเพ็นเตคอส พระเยซูอยู่ด้วยกันกับเขา แล้วก็บอกว่าจะกลับมาอีกทีหนึ่ง เขาก็คิดว่ารออีกไม่นาน คงกลับมาแน่ เขาก็คิดว่ากลับมาในยุคที่เขามีชีวิตอยู่นั่นแหละ นึกออกไหม? แม้กระทั่งอัครทูตยังไม่รู้เลย พระเยซูก็บอกว่าพระองค์ก็ไม่รู้ว่าวันสุดท้าย หรือวันที่พระองค์จะกลับมาใหม่นั้นเป็นวันใด? โมงใด? ไม่มีใครรู้ พระบุตรเองก็ไม่รู้ แต่มีมนุษย์ทั้งหลาย พยายามอยากรู้มาตลอด เขียนหนังสือบ้าง? บรรยายบ้างว่าจะกลับมาวันนั้น วันนี้ พระคัมภีร์เขียนไว้อย่างนั้น ในหนังสือวิวรณ์เขียนบอกอีก อย่างนั้นอย่างนี้ พยายามบอกทุกอย่าง ตรวจต่างๆ แล้วบอกว่าจะมาวันนั้น แล้วไม่มาสักที เช่นเดียวกัน วาระสุดท้ายตรงนี้ ก็หมายถึงเขาคิดว่าจะมาในวาระสุดท้าย คือวันนั้น

            และคำว่า “ตามที่ท่านได้ยินมาว่าปฏิปักษ์ของพระคริสต์ จะมาในวาระสุดท้ายนั้น”

            และที่เข้าใจผิดอีกคำหนึ่ง ก็คือ “ตามที่ท่านได้ยินมาว่าปฏิปักษ์ของพระคริสต์ หรือแอนตี้ไครซ์” ก็หมายถึงมาร ซึ่งเป็นศัตรู มารซึ่งเป็นปฏิปักษ์ของพระคริสต์ แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้  ปฏิปักษ์พระคริสต์มีมามากมาย  เหตุนี้ เราจึงรู้ว่านี่คือวาระสุดท้าย  หมายถึงอะไร? คนก็เข้าใจผิด นึกว่าวาระสุดท้าย คือมีคนอ้างตัวเองว่าเป็นพระเยซูเยอะแยะ มาทำอัศจรรย์ หลอกล่อคน มันไม่ใช่หมายถึงอย่างนั้นเลย  นึกย้อนไป 2,000 ปีก่อน อาจารย์ยอห์นกำลังจะบอกว่ามารซึ่งเป็นศัตรู เป็นปฏิปักษ์ต่อพระคริสต์ ต่อข่าวดีของพระคริสต์ ถึงเรียกว่าปฏิปักษ์พระคริสต์

            ข่าวดีของพระคริสต์ คือพระเจ้าจะส่งพระบุตรของพระองค์ลงมา  เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ทั้งปวง  มารเป็นศัตรู เป็นปฏิปักษ์ต่อพระคริสต์  ต่อข่าวดีของพระคริสต์ ตั้งแต่ก่อนปฐมกาลแล้ว พระคัมภีร์บันทึกไว้มารตกกระป๋องมา  ก็เพราะเป็นปฏิปักษ์ต่อพระคริสต์  เป็นศัตรูต่อพระคริสต์ ตั้งแต่ตอนสมัยที่ยังไม่ได้เป็นมาร เป็นลูซีเฟอร์อยู่ แล้วมาถึงตอนนี้ แผนการของพระเจ้าที่จะช่วยมนุษย์ให้รอด คือส่งพระมาซีฮาห์มา มารก็ต่อต้านพระมาซีฮาห์ ต่อต้านพระคริสต์มาตั้งแต่ปฐมกาลแล้ว เรื่อยมา แล้วจะมาเร่งการงานของมันมากขึ้น ในยุคสุดท้ายนี้ มันหมายถึงอย่างนั้น ในยุคสุดท้าย วาระสุดท้าย มันจะมีมากมายขึ้น คือกระทำการงานผ่านทางคนมากมาย เพราะว่ามันจะหมดเวลาของมันแล้ว  ก่อนที่จะสิ้นสุดโลกใบนี้ ก็คือในยุคสุดท้าย ก่อนที่พระเยซูจะกลับมาพิพากษาโลกใบนี้  ก่อนที่มันจะถูกพิพากษาลงโทษ โยนลงไปในบึงไฟนรกนิรันดร์นั่นเอง มันก็เป็นช่วงเวลาสุดท้ายของมันแล้ว มันหมายถึงอย่างนั้น และก่อนที่มันจะสิ้นสุดโอกาสในการที่จะล่อลวงมนุษย์ให้หลงผิด เชื่อในความเท็จของมัน  โดยการปิดบังตามนุษย์ไม่ให้มนุษย์เห็นความจริงในข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ มารก็เร่งการงานมากขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งรู้ว่าใกล้วันเท่าไร ก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ  พูดง่ายๆ มีคริสเตียนมากขึ้นเรื่อยๆ มารมันก็ทำงานผ่านทางคนนี่แหละ ผ่านทางมนุษย์นี่แหละ ในการบิดเบือนข่าวประเสริฐ จึงเป็นการเตือนจากอาจารย์ยอห์นให้คริสเตียน ที่อยู่ในชุมชนคริสเตียน อยู่ในคริสตจักรขณะนั้น เกี่ยวกับการปรากฏตัวของปฏิปักษ์พระคริสต์ ซึ่งเป็นบุคคลหรือกลุ่มคนที่ต่อต้านพระคริสต์  และคำสอนของพระองค์ในเรื่องเกี่ยวกับข่าวประเสริฐ แค่นี้เอง ซึ่งคือใคร? ในบริบทนี้ ยอห์นกำลังเตือนสติให้ระวังผู้ที่พยายามหลอกลวง เบี่ยงเบนความเชื่อของพวกเขาคริสเตียนที่แท้จริง

            จำได้ไหม บทที่ 1 เราได้เรียนรู้แล้วว่ามีคนที่อ้างตัวเองว่าเป็นคริสเตียน แต่ไม่ใช่คริสเตียน แล้วได้มาอยู่ในท่ามกลางเหล่าคริสเตียน  แล้วก็มาสอนอะไรที่ผิดๆ ก็คือมาต่อต้านพระคริสต์ ยอห์นใช้คำว่าปฏิปักษ์พระคริสต์ เพื่อที่จะบ่งบอกถึงผู้ที่ปฏิเสธว่าพระเยซูเป็นพระคริสต์ เป็นพระมาซีฮาห์ พยายามบิดเบือนความจริงของข่าวประเสริฐ ในเรื่องเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ว่าเป็นพระมาซีฮาห์ คือปฏิเสธพระเยซูว่าเป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต เพื่อช่วยคนบาป ได้บันทึกแล้วก็เขียนถึงคนเหล่านี้ ใน 1 ยอห์น 2:22 …

        1 ยอห์น 2:22 “ใครเล่าคือคนโกหก ก็คือคนที่ไม่ยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระคริสต์  คนเช่นนี้แหละ คือปฏิปักษ์ของพระคริสต์ เขาปฏิเสธพระบิดาและพระบุตร”

            นี่แหละปฏิปักษ์พระคริสต์ คือคนที่โกหก ไม่ยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระคริสต์ เป็นพระมาซีฮาห์  เป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่พระเจ้าเตรียมไว้  ปฏิปักษ์ของพระคริสต์ในบริบทนี้ จึงหมายถึงบุคคลที่ปฏิเสธพระมาซีฮาห์ พระคริสต์ พระผู้ช่วยให้รอด ซึ่งมีมากมาย นับไม่ถ้วนในโลกนี้ ไม่ได้หมายถึงบุคคลที่ตั้งตนเอง หรืออุปโลกน์ตัวเองว่า …

            “ฉันเป็นพระเยซูมาเกิด ฉันคือพระเยซูเสด็จกลับมาครั้งที่ 2 แล้ว” คนละเรื่อง

        1 ยอห์น 2:19  “พวกเขาออกไปจากพวกเรา แต่ที่จริงแล้ว เขาไม่ใช่พวกเรา เพราะถ้าใช่ เขาก็คงอยู่กับเราต่อไป แต่การที่เขาจากไป แสดงว่าในพวกเขา ไม่มีสักคนเดียว ที่เป็นพวกเรา”

            คนที่เป็นปฏิปักษ์พระคริสต์เหล่านี้ อยู่ในชุมชนของคริสเตียนแท้ ในขณะนั้น ทุกวันนี้ก็มีอยู่ ดูเหมือนคริสเตียน แต่ไม่ใช่  เพราะว่าเขาปฏิเสธพระเยซูคริสต์ว่าเป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นพระมาซีฮาห์ แต่เขาอ้างตัวเองว่าเป็นคริสเตียนเหมือนกัน และพยายามสอน แนะนำความเชื่อที่แตกต่าง ที่เป็นความเชื่อที่ปฏิเสธข่าวดีแห่งพระคุณ ก็คือข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ในหลายๆ รูปแบบ เช่น พวกนอสซีส ที่พูดไว้ตั้งแต่ 1 ยอห์น บทที่ 1 แล้ว ก็คือ …

            “เธอรับเชื่อพระเจ้าหรือยัง?”

            “รับเชื่อแล้ว”

            “เธอเป็นคริสเตียนหรือยัง?”

            “ฉันก็เป็นคริสเตียน มาเชื่อพระเจ้าแล้วเหมือนกัน แต่ฉันจะบอกให้นะ ยังไม่พอหรอก เธอต้องเพิ่มความรู้ เพิ่มพิธีกรรม เพิ่มโน่น เพิ่มนี่ ต้องเชื่อตรงโน้นด้วย เชื่อตรงนี้ด้วย พระเยซูไม่ได้เป็นพระเจ้าจริงหรอก  แต่ฉันรู้ว่าพระเยซูเป็นผู้เผยพระวจนะ”

            หรือไม่ก็ “พระเยซูเป็นพระเจ้าจริง แต่ไม่ได้เป็นมนุษย์หรอก จะบอกให้” อะไรอย่างนี้

            ซึ่งปัจจุบันก็มีอย่างนี้แหละ ลักษณะเดียวกัน ซึ่งปฏิปักษ์ของพระคริสต์เหล่านี้ ไม่ได้สามัคคีธรรม ทางวิญญาณกับคริสเตียนเลย ไม่ได้เกิดใหม่  ไม่ได้บัพติศมาในพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า  เป็นหนึ่งเดียวกันกับเราทางวิญญาณ  พูดง่ายๆ ไม่รู้จักพระเยซูคริสต์ทางวิญญาณเลย ถ้าเขารู้จักพระเยซูคริสต์ทางวิญญาณ เขาจะต้องเชื่อว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน เพื่อไถ่บาปของฉันที่เป็นคนบาป และไถ่บาปให้กับมวลมนุษย์ทั้งโลกที่เป็นคนบาป และทำบาป ตรงนี้เป็นหัวใจของข่าวประเสริฐแห่งพระคุณของพระเจ้า สำคัญที่สุด

            และอาจารย์ยอห์นบอกว่าพวกคนเหล่านี้ ที่เขาปฏิเสธพระเยซูคริสต์ เขาไม่รู้ตัวว่าเขาเป็นปฏิปักษ์กับพระคริสต์แล้ว เป็นแอนตี้ไครซ์ ก็มีเยอะแยะมากมายไปหมดเลย มาในรูปแบบของบุคคลเอย เป็นคณะ เป็นคำสอนอะไรต่างๆ เยอะแยะ ปัจจุบันก็มีเยอะแยะ  เช่น บอกว่าพระเยซูไม่ใช่พระเจ้าอันดับหนึ่ง พระเจ้าอันดับหนึ่ง คือพระบิดา อะไรแบบนี้ ท่านต้องระวังไว้ให้ดี เหล่านี้ ก็คือปฏิปักษ์พระคริสต์ ซึ่งมีเยอะแยะมากมายเต็มไปหมด อาจารย์ยอห์นบอกว่านอกเสียจากว่าพวกเขาเหล่านี้ เมื่อได้ยินได้ฟังความจริงจากพวกเราที่เป็นคริสเตียนแท้ ที่อยู่ในคริสตจักรแล้ว ได้ยินคำประกาศของอาจารย์ยอห์นแล้ว ถ้าเขายอมรับความจริง แล้วเปลี่ยนความคิดจิตใจเขาเสียใหม่ กลับใจใหม่ มายอมสารภาพ มายอมจำนนว่าพระเยซูคริสต์นี้ เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน หลั่งพระโลหิต เพื่อคนบาปอย่างท่าน อย่างเรา มนุษย์ทุกคน ซึ่งเป็นคนบาป  และต้องการความช่วยเหลือ เขาจึงสามารถเข้ามาบัพติศมา ในพระเยซูคริสต์ มาเป็นคริสเตียนเหมือนเราได้  ที่เราได้เรียนรู้ไปใน 1 ยอห์น 1:9 ถ้าเขาสารภาพบาป เขาก็จะได้รับสิ่งเหล่านี้เหมือนกัน

            และในทุกวันนี้ ก็เช่นเดียวกัน ใครก็ตามที่ยอมรับ สารภาพ ยอมจำนนว่าตนเองเป็นคนบาปและทำบาป ต้องการการช่วยเหลือ และเชื่อว่าพระเยซูเป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ ที่พระเจ้าส่งมา เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ทุกคนให้รอดจากความบาป ชำระทุกคนด้วยพระโลหิตของพระองค์ได้ เขาก็จะได้กลายเป็นคริสเตียนแท้จริง เช่นเดียวกัน  พระเจ้าอวยพรครับ

*************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            คริสเตียน! ท่านได้บังเกิดใหม่ ได้มีชีวิตใหม่ ได้เป็นคนใหม่ ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม ได้เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว

            จงหมั่นอดทนฝึกฝนธรรมชาติใหม่ของชีวิต ที่ได้บังเกิดใหม่ในพระคริสต์ ด้วยความภาคภูมิใจให้สมกับที่ได้เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว ด้วยพระคุณและความเชื่อ

            ฟิลิปปี 2:12-13 … “12 ดังนั้น  ท่านที่รักตามที่ท่านเชื่อฟัง (คำแนะนำของข้าพเจ้า) มาโดยตลอด  ดังนั้นตอนนี้ไม่เพียงแต่ (ด้วยความกระตือรือร้นที่ท่านจะแสดง) ต่อหน้าข้าพเจ้า  แต่ยิ่งกว่านั้นอีกมาก  ในขณะที่ข้าพเจ้าไม่อยู่  จงหมั่นอดทนฝึกฝน (ไปให้ถึงเป้าหมาย และทำให้สมบูรณ์) ผลของความรอดของท่านเอง  ด้วยความรัก  เคารพยำเกรงพระเจ้า  13 (ไม่ใช่ด้วยกำลังของท่านเอง) เพราะเป็นพระเจ้าผู้ทรงทำงานอยู่ภายในตัวท่านตลอดเวลา (พระองค์ให้พลัง  และสร้างพลัง  และใส่ความปรารถนาภายในตัวท่าน) ให้ท่านเกิดความต้องการ  อีกทั้งเกิดการกระทำดี  ตามพระประสงค์ของพระองค์  เพื่อความพอใจและความปิติยินดีของพระองค์”

            ในฟีลิปปี 2:12  อาจารย์เปาโลพูดกับพี่น้องชาวฟิลิปปีว่า …  “พี่น้องที่รัก  ท่านเคยเชื่อฟังคำแนะนำของเรามาตลอด  ตอนที่ท่านต้อนรับข่าวดี ได้รับความรอดผ่านทางพระเยซูคริสต์ ได้รับการอภัยจากความบาปทั้งสิ้น และได้บังเกิดใหม่ ได้เป็นลูกของพระเจ้า สะอาด บริสุทธิ์แล้ว ท่านมีธรรมชาติใหม่ของพระเจ้าอยู่ในวิญญาณท่าน และท่านก็เชื่อตามที่เราบอกท่านไว้ ให้ท่านอดทน ฝึกฝน ให้ผลของธรรมชาติใหม่นี้ ได้ถูกสำแดงออกมา  โดยผ่านทางความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่อยู่ในท่าน  ตอนที่เราอยู่กับท่าน ท่านก็ฝึกฝนอยู่แล้ว  แต่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับท่านแล้ว ขอให้พี่น้องมีความกระตือรือร้นฝึกฝนด้วยความอดทน ให้เป็นไปตามธรรมชาติการเป็นลูกของพระเจ้า  พระวิญญาณจะเป็นพี่เลี้ยงคอยฝึกฝน ให้กำลังความสามารถ สติปัญญากับท่านเอง  ให้ท่านพัฒนาธรรมชาติใหม่  ที่ท่านเป็นลูกพระเจ้า ให้หมั่นฝึกฝนพุ่งเป้าไปที่ความรอดที่ท่านได้แล้ว ให้ฝึกฝนให้ผลของความรอดออกมาในการดำเนินชีวิตในพระวิญญาณ  ฝึกฝนให้รู้ว่าอะไรคือเนื้อหนัง ที่เป็นศัตรูอยู่ตรงข้ามกับพระวิญญาณ  อะไรคือพระวิญญาณ  ฝึกฝนที่จะทำตามพระวิญญาณ ฝึกฝนที่จะปฏิเสธการกระทำตามเนื้อหนัง”

            เช่นพระวิญญาณที่อยู่ในเราแนะนำ พร้อมให้กำลังเรา  บอกเราว่าควรสำแดงความรักแทนความโกรธ  ฝึกฝนให้สันติสุขและความชื่นชมยินดีออกมา  ฝึกฝนคอยสังเกตว่าแต่ละวันเราเผชิญกับอะไรสถานการณ์ไหน  เราควรจะตอบสนองออกไปแบบไหนตามพระวิญญาณหรือตามเนื้อหนัง ผิดบ้างพลาดบ้าง นี่เป็นบทเรียน นี่คือการฝึกฝนของผู้เชื่อในแต่ละวัน  เพื่อเราจะได้สำแดงธรรมชาติใหม่ที่อยู่ภายในเรา ออกมามากขึ้นด้วยความรัก เคารพ ยำเกรง ให้เกียรติพระเจ้า พ่อของเรา

            คำว่า “ด้วยความเคารพยำเกรง ให้เกียรติพระเจ้า” หมายถึงพระเจ้าเป็นผู้ตั้งกฎและรักษากฎอย่างเคร่งครัดพระองค์ไม่เห็นแก่หน้าผู้ใด  ถ้าใครทำผิดกฎ  ก็จะถูกลงโทษ  คนที่ทำตามกฎที่พระเจ้าวางไว้  ถือว่าผู้นั้นให้ความเคารพยำเกรงพระองค์  ให้เกียรติกับกฎระเบียบที่พระเจ้าเป็นผู้ดูแลอยู่  ฉะนั้น การฝึกฝน เพื่อให้ความเคารพยำเกรงพระเจ้า  ฝึกฝนผลของพระคุณที่ทำให้ท่านรอด  ให้ท่านพ้นจากบาป  ทำให้ท่านเป็นขึ้นจากความตาย  เป็นลูกพระเจ้าแล้ว  ท่านควรจะทำตัวให้สมศักดิ์ศรีของการเป็นลูกของพระเจ้า ให้พระวิญญาณบริสุทธิ์นำเรา ฉายแสง สำแดงธรรมชาติตัวจริงภายในของเราที่บังเกิดใหม่แล้วนั้น ออกมาเป็นความประพฤติ

            ถ้าท่านทำดีตามพระวิญญาณนำ ท่านก็เก็บเกี่ยวผลจากพระวิญญาณ คือชีวิต ความชื่นชมยินดี สันติสุข

            แต่ถ้าท่านทำตามเนื้อหนัง ท่านก็เก็บเกี่ยวความตาย ความทุกข์ลำบาก

            ฉะนั้น ถ้าท่านฝึกฝนที่จะทำตามพระวิญญาณนำ ท่านก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า ทำให้พระเจ้ามีความสุขด้วย แต่ถ้าท่านทำตามเนื้อหนัง ท่านก็จะได้รับผลในโลกนี้ คือความทุกข์ยากลำบาก ซึ่งทำให้พระเจ้า ผู้เป็นพ่อทุกข์ใจเสียใจ

            ในข้อ 13 บอกว่า … “พระเจ้าเป็นผู้กระทำการงานในท่าน ให้กำลังท่านจากข้างใน  ให้ท่านสามารถทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้าได้”

            แปลว่าท่านแค่มอบถวายทุกส่วนในร่างกายของท่าน ให้กับพระเจ้าและพระเจ้าจะทรงเป็นผู้กระทำการงาน  ให้ผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้สำแดงออกมาเอง โดยธรรมชาติที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้  ขอบคุณพระเจ้า

            พระเจ้าพระบิดาผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด  ลูกขอบคุณพระองค์  สำหรับพระคุณความรัก  ความเมตตาที่ได้ทรงโปรดประทานให้กับลูก  ขอบคุณพระเจ้าสำหรับความรอด  การเป็นลูกของพระเจ้า เป็นผู้ชอบธรรมของพระองค์ เป็นความรัก เป็นความสว่าง  เป็นสันติสุข  เป็นความชื่นชมยินดี  ขอบคุณที่พระองค์ประทานกำลังให้ผลเหล่านี้ ได้ถูกสำแดงออกมาจากชีวิตของลูก ลูกขอบคุณพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์ อาเมน

            พระเจ้าอวยพรครับ

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1481

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  4  สิงหาคม  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 5 “ฉันรักคุณด้วยความรักของพระเจ้า”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            “หนังสือ 1 ยอห์น” ตอนที่ 5 “ฉันรักคุณด้วยความรักของพระเจ้า” เรายังอยู่ในหนังสือ 1 ยอห์น เป็นซีรี่ย์ยาวเลย ซึ่งเน้นเกี่ยวกับเรื่องความรัก ความรักชนิดที่ไม่ใช่ของโลกนี้ ความรักแบบอากาเป้ ความรักแบบที่เป็นของพระเจ้า  ซึ่งเกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ นอกจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระองค์จะสำแดงให้เราได้รู้ ได้เข้าใจ ได้เห็นแล้ว ไม่มีทางที่เราจะได้เห็น  เป็นไปไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น อาจารย์ยอห์นจึงเขียนหนังสือนี้มาให้เราได้เข้าใจ เราได้รู้ถึงสถานะของเราในโลกวิญญาณว่าเมื่อเราเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้วอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างในโลกวิญญาณ ภายในตัวของเรา ซึ่งเป็นวิญญาณอยู่นี้ ไม่ได้มาเขียน เพื่อมาสอนศาสนาให้กับเราว่าให้เรามีศีลธรรมที่ดี ให้รักษากฎบัญญัติว่าไว้ให้รักษาความดีงามอะไรต่างๆ เหล่านั้น ซึ่งเราเห็นว่ามันก็ดีอยู่แล้วในโลกใบนี้ มีคำสอนเยอะแยะมากมายต่างๆ ไม่ใช่เราต่อต้านความดีเหล่านั้น ไม่ใช่

            เรากำลังพูดถึงความเป็นจริงของหนังสือ 1 ยอห์น เขียนมา เรื่องเกี่ยวกับอะไร?  เพื่อเราจะได้รู้ เราจะได้เข้าใจ มิฉะนั้น เราจะไขว้เขว เราจะผิดเป้าหมาย  เราอ่านแล้ว เราจะไม่รู้เรื่อง หรืออ่านแล้ว ก็ตีความเป็นหนังสืออื่นทั่วๆ ไป เหมือนหนังสือความรู้เรื่องศีลธรรม ความดีงาม กฎระเบียบต่างๆ ของศาสนาต่างๆ เหล่านั้น การรักษาศีลธรรมอะไรต่างๆ เหล่านั้น เหมือนกับทั่วๆ ไปเขาสอนกัน มันก็ไม่ต่างอะไรกับเขาเลย แต่นี่ไม่ใช่ มันคือข่าวดีของพระเจ้า ที่เรียกว่าข่าวดีของพระคริสต์ ที่เรียกว่า “พระคุณ”

            พระคุณความดีงามของพระเจ้า เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับการกระทำ การประพฤติ จะเน้นถึงเรื่องสถานะทางวิญญาณ เราไม่รู้ว่าทางวิญญาณเป็นอะไร? เปลี่ยนแปลงไปขนาดไหน? แต่พระเจ้ากำลังสอนเรา โดยให้อาจารย์ยอห์นเขียนสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา เพื่อจะให้เรารู้ ถ้าเผื่อจะมาสอนแบบความประพฤติหรือการกระทำต่างๆ เหล่านั้น ไม่ต้องสอนก็ได้  มนุษย์รู้กันอยู่แล้ว มนุษย์รู้จักกฎ มนุษย์รู้จักระเบียบดี มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ตั้งแต่กฎสมัยก่อนนี้ เรียกว่ากฎของโมเสส มนุษย์รู้มา จนกระทั่งเป็นหลัก เป็นรากฐานของกฎต่างๆ ศาสนาต่างๆ เขียนมาจากกฎเหล่านี้แหละ  พื้นฐานของโมเสสเหล่านี้ว่าอะไรดี อะไรควรทำ อะไรไม่ควรทำ  ไม่ทำอย่างนี้ จนกระทั่งถึงกฎหมายระดับประเทศ ที่ดูแลกันอยู่ ก็มาจากกฎเหล่านี้ทั้งสิ้น อะไรดี อะไรไม่ดี ทำ โดนลงโทษอย่างนี้  เขาเรียกว่ากฎแห่งการกระทำ กฎแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ซึ่งมันดี มันเหมาะสม สำหรับการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ แต่มันดีไม่พอ สำหรับชีวิตนิรันดร์

            ชีวิตนิรันดร์ คือเกี่ยวกับโลกวิญญาณ ถูกไหม? ไม่อย่างนั้น เราจะเรียกชีวิตนิรันดร์ทำไม? ชีวิตนิรันดร์ คือเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ พระเจ้าเป็นวิญญาณ ฉะนั้น เรื่องเกี่ยวกับพระเจ้า เป็นเรื่องโลกวิญญาณทั้งสิ้น เอเมน  เราต้องเข้าใจเรื่องนี้ก่อน เราจึงจะเข้าใจสิ่งที่พระเจ้าจะสอนเรา  ไม่อย่างนั้น เราก็จะมัวแต่คิดเหมือนเดิมว่าเรายังอยู่ในกฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำดีได้ดี มันต้องทำดีสิ ต้องพูดถึงการทำดี ซ้ำๆ ใช่อันนั้นอีกเรื่องหนึ่ง  แต่ตอนนี้เรากำลังเรียนเรื่องพระคัมภีร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องเกี่ยวกับหนังสือ 1 ยอห์น ยิ่งแทงทะลุไปในโลกวิญญาณ  มิฉะนั้น เราจะไม่เข้าใจ แล้วจะเข้าใจผิดด้วย  ไม่ใช่ไม่เข้าใจอย่างเดียว

            เราได้เรียนรู้มาถึง 4 ตอนแล้ว …

            ตอนที่ 1 เราให้เชื่อเรื่องว่า “พระเยซูทรงเป็นพระเจ้า และยอมถ่อมลงมาเกิดในร่างมนุษย์จริงๆ” ซึ่งเรื่องนี้อยู่ในหนังสือ 1 ยอห์น 1:1-10 สรุปคร่าวๆ ก็คือเป็นเรื่องที่อาจารย์ยอห์นเขียนเกี่ยวกับโลกวิญญาณ เกี่ยวกับผู้ที่เป็นคนที่อ้างว่าเป็นคริสเตียน อ้างว่าเขารู้จักพระเจ้าพระบิดาเหมือนกัน เขารู้จักพระเยซูเหมือนกัน เขาอยู่ในท่ามกลางคนที่เป็นคริสเตียน อยู่ในคริสตจักร ชุมชนของคริสเตียน  สมัยก่อนโน้น เขียนให้พวกเขา พวกเขาอ้างว่าอย่างนั้น  แต่จริงๆ แล้วไม่ใช่ อาจารย์ยอห์นบอกว่าไม่ใช่ เพราะในวิญญาณ เขาไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวกันกับวิญญาณของพระเจ้า พระเยซูคริสต์ เขาไม่ได้ทำกันในฝ่ายวิญญาณกับพระเจ้า พระเยซูคริสต์ เขาจึงไม่ได้สามัคคีธรรมกับวิญญาณของคริสเตียน ผู้เชื่อแท้ทั้งหลายที่มีสามัคคีธรรม เป็นหนึ่งเดียวกัน อยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว

            อาจารย์ยอห์นรู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้ ไม่ได้อยู่ในการสามัคคีธรรมทางฝ่ายวิญญาณกับคริสเตียนด้วยกัน กับพระเยซูคริสต์ ก็เพราะเขาปฏิเสธว่าเขาไม่ได้เป็นคนบาป เขาไม่ได้ทำบาป เขามีความเชื่อตามลัทธิเก่าของเขาว่าเขาเป็นคนไม่มีบาป ซึ่งเป็นหนึ่งข้อในเงื่อนไขของผู้ที่จะกลับใจใหม่มาเชื่อในพระเยซูคริสต์ แล้วบังเกิดใหม่ เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ แสดงว่าเขาปฏิเสธความจริงที่พระเยซูคริสต์มาประกาศให้เขาฟัง ถึงเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณว่ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาป และทำบาป จึงต้องการได้รับการช่วยเหลือ ให้พ้นจากความบาป  และเขายังปฏิเสธอีกว่าพระเยซูคริสต์ไม่ได้เป็นพระเจ้าที่มาเกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของข่าวประเสริฐว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้าจริงๆ และได้มาเกิดในร่างกายมนุษย์ เป็นมนุษย์แท้ๆ เหมือนเรา มีเลือด มีเนื้อ มีความเจ็บปวด เหมือนเราจริงๆ นี่คือหัวข้อของข่าวประเสริฐ เห็นไหมเกี่ยวกับโลกวิญญาณเลย

            อาจารย์ยอห์นเลยเขียนจดหมายนี้มาเพื่อเป็นพยานบอกกับคนเหล่านี้ ที่เขาไม่รู้ความจริง เขาอ้างตัวว่าเขาเป็นคริสเตียนเหมือนกัน เขารู้จักพระบิดาเหมือนกัน แต่ปฏิเสธไม่ยอมรัรบว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าที่มาเกิดเป็นมนุษย์ เพราะฉะนั้น เขาไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนบาป เขาจึงไม่ต้องการหมอ พระเยซูคริสต์เป็นหมอ มาเพื่อรักษาคนบาป อาจารย์ยอห์นจึงเขียนเป็นพยาน เริ่มต้นตั้งแต่บทที่ 1 เลย ว่าเขียนให้กับพวกคนเหล่านี้ ซึ่งก็คือไม่ใช่คริสเตียนแท้นั่นเอง อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน แต่จริงๆ ไม่ใช่คริสเตียน เป็นคริสเตียนจริงๆ นะ จะต้องรู้ จะต้องยอมรับสิ่งเหล่านี้ เราเป็นพยานได้ เรา คืออัครสาวกที่เดินกับพระเยซูคริสต์ตั้งแต่พระเยซูคริสต์มาเกิดเป็นมนุษย์ เดินอยู่บนโลกใบนี้ สอนอยู่กับพวกเรา เดินอยู่กับพวกเรา 3 ปี แล้วเป็นขึ้นจากความตาย เห็นชัดๆ แล้วมาปรากฏให้กับเราอีก 40 วัน เดินอยู่กับเรา กินข้าวอยู่กับเรา เราได้แตะต้องพระองค์ ได้คุยกับพระองค์ ได้นอนกับพระองค์ ได้ซบอกพระองค์ ได้โอบกอดพระองค์ เห็นพระองค์ชัดๆ  พระองค์เป็นมนุษย์ และเป็นพระเจ้าจริงๆ  เป็นขึ้นจากความตายผู้เดียวเท่านั้น  ที่เป็นพระเจ้าได้จริงๆ เป็นพยานได้จริงๆ เป็นอย่างนี้ 

            เพราะฉะนั้น ผู้ใดเข้าใจความจริงนี้แล้ว ถ้าท่านยอมสารภาพตาม 1 ยอห์น 1:9 ซึ่งเป็นหัวใจของบทนี้ ถ้าท่านยอมรับสารภาพ ยอมจำนนกับความจริงเหล่านี้ว่าท่านเป็นคนบาป และทำบาป พระเยซูก็รักษาคำมั่นสัญญาของพระองค์ คือพระองค์ทรงชำระบาปให้กับท่านได้ ถ้าท่านยอมรับ ก็เข้ามารับสิทธิของท่านในพระเยซูคริสต์ พระองค์ทรงตายที่ไม้กางเขน เพื่อท่าน รับพระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เป็นพระเมซียาห์ ท่านก็จะได้รับความรอด คราวนี้ท่านก็จะได้เป็นคริสเตียนจริงๆ เข้ามาสามัคคีธรรมทางวิญญาณอย่างแท้จริงกับพวกเรา ก็คือพวกที่เป็นคริสเตียนแท้อยู่แล้ว ในพระเยซูคริสต์ นี่คือบทสรุปของบทที่ 1 ที่เราได้เรียนรู้ไป

            มา 1 ยอห์น บทที่ 2 เราก็เริ่มต้นด้วยตอนที่ 2 ให้ชื่อเรื่องว่า  “พระเจ้าลบบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปของคริสเตียนเท่านั้น  แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย 2,000 ปีมาแล้ว” นี่หัวข้อเรื่อง ซึ่งบรรยายจาก 1 ยอห์น 2:1-2 ในตอน 2 นั้น

        1 ยอห์น 2:1 “ลูกที่รักของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านเช่นนี้ เพื่อท่านจะไม่ทำบาป แต่ถ้าผู้ใดทำบาป เราก็มีพระองค์ ผู้ทูลแก้ต่างต่อพระบิดาเพื่อเราทั้งหลาย คือพระเยซูคริสต์ องค์ผู้ชอบธรรม”

            หัวใจตรงนี้ ที่สรุปให้ ก็คือ “ข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านทั้งหลายเช่นนี้  เพื่อท่านจะไม่ทำบาป” เขียนอะไรมา เขียนถึงเรื่องเกี่ยวกับพระคุณของพระเจ้า คือข่าวประเสริฐของพระองค์ ในเรื่องเกี่ยวกับโลกวิญญาณ พระคุณของพระองค์ คือท่านเป็นคนบาป ท่านช่วยเหลือตัวเองไม่ได้หรอก พระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ ตายที่ไม้กางเขน เพื่อท่าน หลั่งพระโลหิตเพื่อท่าน เพื่อให้ท่านได้เป็นคนใหม่  โดยไม่ต้องทำอะไร? ชำระบาปให้กับท่าน ลบบาปออกไปจากท่านทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ทั้งหมดเลย เรียบร้อยไปแล้ว  โดยท่านไม่ต้องประพฤติอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว เอเมน นี่คือพระคุณ เขียน อธิบายเรื่องพระคุณเหล่านี้ให้กับท่าน เราได้เรียนรู้เรื่องนี้แล้ว เพื่อท่านจะไม่ทำบาป  ไม่ใช่เขียนมา เพื่อให้ท่านรู้ว่าบาปในอดีตของท่านถูกลบล้างไปเรียบร้อยแล้ว  บาปปัจจุบันของท่านก็ถูกลบล้างไปเรียบร้อยแล้ว บาปที่ท่านกำลังจะทำในอนาคต พรุ่งนี้ มะรืนนี้  ก็ได้ถูกลบบาปนี้ออกไปเรียบร้อยแล้ว ลบออกไปจนถึงนิรันดร์เลย เรียบร้อยแล้ว ให้ท่านรู้เหล่านี้ เพื่อให้ท่านไปทำบาปหรือ? ไม่ใช่ เพื่อให้ท่านไม่ทำบาป ถ้าท่านรู้เรื่องเหล่านี้มากๆ ท่านจะไม่ทำบาป แต่มนุษย์ก็ไปคิดว่าถ้ารู้เรื่องเหล่านี้ ไปยุแหย่ให้เขาทำบาป ไม่ใช่ มันกลับกัน เห็นไหม?  ต้องเข้าใจเรื่องเหล่านี้ ในโลกวิญญาณ แล้วมาถึงข้อ 2 บอกว่า …

        1 ยอห์น 2:2 “พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชา ลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย และไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย”

            บาปทั้งปวง คือบาปทั้งในอดีต ตั้งแต่ก่อนเกิด อยู่ในอาดัม เชื้อบาปนั้น และหลังจากเกิด  จนกระทั่ง มาถึงก่อนที่ท่านจะเป็นคริสเตียน ทำบาปเท่าไร จนกระทั่งมาเชื่อแล้ว  ทำบาปอีกเท่าไร?  จนกระทั่งถึงวันนี้ และพรุ่งนี้ มะรืนนี้  ก่อนตาย ไปอีกกี่ปีไม่รู้ ท่านจะทำบาปอีกเท่าไร? ไม่รู้ มันได้ถูกลบล้างออกไปหมดแล้ว  จนกระทั่งวิญญาณท่านออกจากร่างไปเรียบร้อยแล้ว เรียกว่าตายจากโลกนี้ไปแล้ว วิญญาณท่านไปอยู่ต่อหน้าพระเจ้า ก็ไม่มีบาปอะไรเลย แม้แต่นิดเดียว   เรียกว่าบาปในอนาคต   นิรันดร์ บาปเหล่านี้ได้ถูกลบออกไปเรียบร้อยแล้ว    โดยพระเยซูคริสต์    เป็นพยานยืนยันอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้าในสวรรคสถานในขณะนี้  เป็นทนายแก้ต่างให้กับท่าน ใช่เป็นอย่างนี้จริงๆ  รู้เหล่านี้ เพื่อท่านจะไม่ทำบาป คือไม่ถูกหลอกให้ทำบาป นั่นเอง

            และการทำอย่างนี้ ไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น คืออาจารย์ยอห์นกำลังพูดกับคนที่ยังไม่เป็นคริสเตียน ในบทที่ 1 ที่อ้างตัวเป็นคริสเตียนในบทที่ 2 เน้นถึงคนที่เป็นคริสเตียนแล้ว ที่เชื่อในพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ยอห์นบอกว่าบาปทั้งหลายที่ได้ถูกยกนั้น ไม่ใช่เพียงบาปทั้งหลายทั้งปวงของเราเท่านั้น  “เรา” ในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงเราที่เป็นคริสเตียน แต่เราในที่นี้ หมายถึงเราที่เป็นชาวยิว อาจารย์ยอห์นกำลังเขียนถึงผู้เชื่อและผู้ไม่เชื่อ ที่อ้างว่าเชื่อพระเจ้าแล้วนั้น ที่ส่วนใหญ่เป็นคนยิวทั้งนั้น คนยิวเหมือนกับอาจารย์ยอห์น อาจารย์ยอห์นจึงบอกว่า “เรา” ชาวยิวด้วยกัน ที่เป็นคริสเตียนแล้ว บาปทั้งหลายทั้งปวงที่ถูกยก ไม่ใช่บาปของเราเท่านั้น ไม่ใช่ของชาวยิว เขานึกว่าพระเจ้าองค์นี้ มาช่วยคนยิวเท่านั้น ไม่ใช่ เพื่อคนต่างชาติ แต่อาจารย์ยอห์นบอกไม่ใช่ อย่าไปคิดอย่างนั้น อย่าไปเหยียดผิว เหยียดชาติอย่างนั้นว่าไม่ใช่ พระเยซูมาเพื่อยกบาปให้กับพวกเราทั้งหมดชาวยิว

            บาปทั้งหมด ต่างชาติ ใครก็ตาม หมดเลย ทั้งโลก ซึ่งมันไม่ใช่อัตโนมัติว่าจะได้รับทั้งหมดทุกคนอย่างนี้  ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ใช่ ข่าวดีนี้เป็นพระคุณจริง ทำให้จริง ฟรีจริง  แต่คนๆ นั้น เมื่อได้ยินข่าวประเสริฐแล้ว ต้องทำสิ่งหนึ่ง ก็คือต้องสนองตอบ ต้องยอมรับว่ามันจริง ฉันจะเอา ฉันจะใช้สิทธิของฉัน แสดงเจตจำนง คือยอมเข้ามารับสิทธิ ตรงนี้ ที่เรียกว่าเปิดใจรับเชื่อนั่นเอง ข่าวประเสริฐประกาศไปเพื่อให้คนมาเชื่อและใช้สิทธิของเขา พอใช้สิทธิของเขา แล้วเขาก็เป็นคริสเตียน

            มาตอนที่ 3 ใช้หัวข้อเรื่องว่า “คริสเตียนเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก” จากหนังสือ 1 ยอห์น 2:3 ตอนที่ 3 ใช้ข้อเดียวเท่านั้นเอง …

        1 ยอห์น 2:3 “ถ้าเรารักษาพระบัญญัติของพระองค์ เราก็รู้ว่าเรารู้จักพระองค์”

            “ถ้าเรารักษาบัญญัติของพระองค์” เห็นไหมตอนแรกๆ ที่ผมบอก นึกถึงโลกวิญญาณ ความหมายอะไรเกี่ยวกับโลกวิญญาณ ถ้าเราอ่านเฉยๆ ถ้าเรารักษาบัญญัติของพระองค์ เราก็นึกว่าถ้าเรารักษาศีลธรรม รักษากฎบัญญัติว่าอะไรทำ อะไรอย่าทำ อะไรไม่ควรทำ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ไม่ขโมยของเขา ไม่พูดปด ไม่ผิดศีลธรรมทางเพศ  ไม่โกงเขา ไม่โลภ อะไรต่างๆ เหล่านี้ เราคิดถึงอย่างนั้น ใช่ไหม? นั่นแหละ คือที่ผมบอก  คือระบบของโลก ระบบของมนุษย์ที่เขาสอนกัน ไม่ได้เกี่ยวกับโลกวิญญาณ แต่ตรงนี้กำลังพูดถึงโลกวิญญาณ ถ้าเรารักษาบทบัญญัติของพระองค์

            บทบัญญัติของพระองค์ คือรักซึ่งกันและกัน ความรัก ซึ่งเป็นวิญญาณแห่งความรัก ถ้าเราเก็บรักษาตรงนี้ รู้ว่าภายในตัวเราเอง วิญญาณจริงๆ เราเป็นความรัก

            คำว่า “รักษา” ตรงนี้ ไม่ได้หมายถึงการกระทำ ความประพฤติ  แต่รักษาอยู่ในใจ เหมือนกับเรามีเงินทองอยู่ที่ใจของเรา รักษาไว้ให้ดีๆ  เหมือนกับคนไทยที่ชอบพูดว่า “ขวัญเอ๋ย อย่าหนีไปไหนนะ ขวัญเอ๋ยจงมา รักษาขวัญของตัวเองไว้ดีๆ” ขวัญข้างใน รักษาไว้ คือมันมีอยู่แล้ว ให้รักษาไว้ ให้สนใจ จดจ่ออยู่ที่มัน

            “ถ้าเรารักษาบัญญัติของพระองค์” บัญญัติของพระองค์ คำสั่งของพระองค์ คือจงรักซึ่งกันและกัน จากใจ รักษาความรักตรงนี้ไว้ “เราก็รู้ว่าเรารู้จักพระองค์” คือเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ บัพติศมา สามัคคีธรรมในวิญญาณกับพระองค์ รู้จักกัน รวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ ก็คือเป็นคริสเตียนนั่นเอง

            พูดง่ายๆ ก็คือถ้าเรารู้ว่าเราเก็บรักษาถ้อยคำของพระองค์ ที่สั่งให้เรารักซึ่งกันและกัน อยู่ภายในวิญญาณของเรา ถ้าเรารู้ว่าวิญญาณของเราเป็นความรัก ถ้าเรารู้นะ ในใจของเรา เราก็จะรู้ว่าเราเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ เราก็จะรู้ว่าเราสนิทสนม แล้วเรารู้ว่าเรารักพระองค์ ท่านลองคิดดูในใจตอนนี้ง่ายๆ ว่าท่านรักพระเยซูไหม? แค่นี้ เป็นตัวบ่งบอกว่าท่านเป็นคริสเตียนแท้ไหม? ท่านรักพระเยซู รักพี่น้องที่เป็นคริสเตียนด้วยหรือเปล่า? นึกออกใช่ไหม?  และท่านรักคนทั้งโลกไหม? ท่านเกลียดชัง หรืออาฆาตคนไหม?  นั่นแหละ คือการรักษาถ้อยคำของพระเจ้า  ที่อยู่ข้างใน รักถ้อยคำ บัญญัตินี้ ก็คือดำเนินชีวิตด้วยความรัก

            แล้วก็มาต่อตอนที่ 4 คริสเตียนแท้อาศัยอยู่ในพระคริสต์ ดำเนินชีวิตด้วยความรักของพระองค์ ข้อที่ 4 จาก 1 ยอห์น 2:4-6 ในหัวข้อนี้นะ  ข้อที่ 4 บันทึกไว้ว่า …

        1 ยอห์น 2:4 “ผู้ใดที่กล่าวว่า ‘ข้าพเจ้ารู้จักพระองค์  แต่ไม่ปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ ผู้นั้นเป็นคนโกหก และความจริงไม่ได้อยู่ในผู้นั้น”

            ถ้าไม่ได้เป็นคริสเตียน ข้างในใจจะไม่เป็นความจริงอยู่ในนั้น มีแต่ความโกหก หลอกลวง มีแต่ความเท็จ  แต่ถ้าเป็นคริสเตียนแท้จริง  ความจริงจะอยู่ในตัวเขา ความจริง คือถ้อยคำพระเจ้า พูดไว้เกี่ยวกับโลกวิญญาณว่าเป็นเช่นไร?  ความหมายในข้อนี้ คือผู้ใดที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน  แต่ไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้นะ แต่อ้างว่าตัวเองเป็นคนเชื่อในพระเยซู เชื่อในพระบิดาเช่นเดียวกันกับพวกท่านทั้งหลายที่เป็นคริสเตียน เราก็คริสเตียนเหมือนกัน เราก็เชื่อพระเจ้าเหมือนกัน  แต่คนนั้น ไม่ได้ดำเนินชีวิตในความรักในใจของเขา ต่อพี่น้องคริสเตียนด้วยกัน และต่อคนทั้งโลก ผู้นั้น ก็โกหกตัวเอง คือไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้จริงนั่นเอง  แต่บอกว่าเป็น มันไม่ใช่ รู้อยู่ที่ไหน? รู้อยู่ในใจของเขา ในข้อที่ 5 ต่อมา บอกไว้อย่างนี้ …

        1 ยอห์น 2:5  “แต่ถ้าผู้ใดเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ ความรักของพระเจ้าก็เต็มบริบูรณ์อยู่ในผู้นั้น ด้วยวิธีนี้ เราจึงรู้ว่าเราอาศัยอยู่ในพระองค์”

            ในโลกวิญญาณตรงกันข้ามกันใช่ไหม? เห็นไหม? ที่ตะกี้ผมบอก สถานะผู้เชื่อกับผู้ไม่เชื่อ อยู่ต่างกัน อยู่คนละแห่งกัน อยู่คนละอาณาจักรกันทางโลกวิญญาณ อยู่คนละสภาพ แต่ถ้าผู้ใดเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ คนที่เป็นคริสเตียนแล้ว ความรักของพระเจ้า ก็เต็มบริบูรณ์อยู่ในผู้นั้น

            ความรักของพระเจ้าเต็มบริบูรณ์ เขาสร้างขึ้นมาหรือ? เปล่า พระเจ้าให้ความรักเต็มบริบูรณ์ คือความรักแบบอากาเป้ แบบพระเจ้า ด้วยวิธีนี้ เราจึงรู้ว่าเราอาศัยอยู่ในพระองค์ เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ คืออยู่ในพระคริสต์ คือเป็นคริสเตียนแท้ เพราะว่าความรักของพระเจ้าอยู่ในเรา เรารู้ได้อย่างไร? “ข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ” เรียนรู้ไปแล้ว  เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเป็นคริสเตียนที่บังเกิดใหม่ ได้อาศัยอยู่ในพระคริสต์แล้ว ตามข้อพระคัมภีร์เมื่อตะกี้นี้  ก็คือเราดำเนินชีวิตด้วยความรักของพระเจ้าท่วมท้นล้นอยู่ในใจของเรา ต่อผู้คนรอบข้าง รู้ได้อย่างไรว่ารัก “ข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ” เราไม่ได้มาวัดกันที่ข้างนอกว่าความประพฤติคนนี้เป็นอย่างไร? แต่มันอยู่ข้างใน ตัวคนนั้นแหละจะรู้ และมันก็จะสำแดงออกมาเป็นการประพฤติทีหลัง รักและให้อภัยได้เสมอ ในใจ ในวิญญาณ  ไม่ได้เกี่ยวกับความประพฤติข้างนอก  รักและอภัยได้ทุกอย่างในใจ อภัยให้ได้ 70×7 ครั้ง ต่อหนึ่งความผิดของคนอื่น คืออภัยได้ตลอดเลย ในใจๆ แต่ความประพฤติตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ เคยได้ยินไหม? ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ ความประพฤติมันคนละเรื่องกัน

            พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าที่สถิตอยู่ภายในจะค่อยๆ ฝึกฝนคริสเตียนคนนั้น ให้ปฏิบัติตามความเป็นจริงที่อยู่ในใจ ให้สมกับที่เป็นลูกของพระเจ้าที่เกิดใหม่แล้วในใจ ให้สมกับความรักนั้น ค่อยเป็นค่อยไป ฝึกฝนไปเรื่อยๆ เหมือนเด็กเกิดใหม่ ฝึกที่จะพลิกตัว แล้วฝึกที่จะคลาน แล้วฝึกที่จะเดิน แล้วฝึกที่จะวิ่ง  แล้วฝึกที่จะวิ่งเร็วขึ้น  แล้วฝึกที่จะปีนขึ้นบนที่สูง คล้ายๆ อย่างนั้น

            แล้วมาจบครั้งที่ 4 ครั้งที่แล้ว คือ 1 ยอห์น 2:6  …

        1 ยอห์น 2:6 “ผู้ใดที่อ้างว่าเขาอยู่ในพระองค์ ผู้นั้นจะดำเนินชีวิตเหมือนที่พระองค์ ได้ดำเนินชีวิต”

            “ผู้ใดที่อ้างตัวว่าเขาอยู่ในพระองค์” ก็คือคนที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน แต่ไม่ได้เป็น ถ้าเขาเป็นจริง ในนี้บอกว่าเขาจะดำเนินชีวิต เหมือนที่พระองค์ได้ดำเนินชีวิต คือดำเนินชีวิตในความรักแบบอากาเป้ คนนั้นจะรู้เอง อาจารย์ยอห์นจะให้พิจารณาดู คนเหล่านั้นที่เป็นคริสเตียนแท้หรือไม่แท้ ตัวเองพิจารณาตัวเองด้วย ขณะเดียวกัน เราสามารถพิจารณาคนอื่นได้ด้วย  คือคนนั้นดำเนินชีวิตด้วยความรักพระเจ้า รักคนทั้งโลก ไม่ว่าจะเป็นคริสเตียนหรือไม่เป็นคริสเตียนก็ตาม  เหมือนที่พระเยซูรัก ไม่มีผิดเลย  เราสามารถสังเกตได้ คนนี้รักพระเจ้าจริงไหม?  รักพระเยซูไหม? สังเกตออกใช่ไหม? รู้ใช่ไหม? รักเหมือนพระเยซูไหม? พระเยซูรักคนทั้งโลก  คนนี้เขารักคนทั้งโลกไหม?  คนนี้ปฏิเสธพระคริสต์ไหม?  เกลียดชังคริสเตียน เกลียดชังพระเยซูคริสต์ไหม? อย่าพูดชื่อพระเยซูให้ได้ยินนะ ฉันเบื่อจะฟัง นั่นแหละ และเราล่ะ ตัวเราเอง อยากฟังเรื่องพระเยซูไหม?  เมื่อเราได้ยินว่าคนๆ นี้ได้รับความรอดในพระเยซูคริสต์ เราดีใจไหม? เมื่อเราไม่รู้จักกัน เราได้ยินว่าคนนี้มาเป็นคริสเตียน เราดีใจไหม? คนนี้เป็นคริสเตียน เป็นแท้หรือไม่แท้เราไม่รู้เลย แต่เขาเป็นคริสเตียนแล้ว เรารู้สึกกระดี๊กระด๊าน่าดูเลย นั่นแหละ การดำเนินชีวิตด้วยความรักเหมือนพระเยซู

            จำได้ไหมตะกี้นี้บอก มันเกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น เป็นการดำเนินชีวิตด้วยความรักที่อยู่ในใจ คริสเตียนเป็นความรักเหมือนพระคริสต์ อยู่ในใจของเขา  ไม่ใช่เกลียดชัง เป็นศัตรู ทำร้ายและทำลายโลกและมนุษย์คนอื่นๆ แต่รักมนุษย์ทั้งปวงด้วยความรักของพระเจ้าที่อยู่ในตัวของเขา รักพระเยซู รักคริสเตียนด้วยกัน  เป็นเหมือนพี่น้องกัน รักคริสเตียนคนอื่นๆ รวมทั้งคนทั้งโลก เราก็รัก  และไม่ใช่ความรักที่ถูกบังคับ ให้ทำตามกฎบัญญัติว่าเธอต้องรักเขานะ ไม่ใช่ ไม่มีคำว่า “ต้อง” มีแต่บอกว่าสำแดงออกมา

            “พระเจ้าได้ใส่ความรักลงไปอยู่ในใจของเราเรียบร้อยแล้ว”

            ไม่จำเป็นต้องถูกบังคับให้ทำตามกฎบัญญัติ คำสั่งให้รักผู้อื่น หรือให้รักพระเจ้า เพราะมันเป็นธรรมชาติของวิญญาณ ที่บังเกิดใหม่เป็นความรัก แบบอากาเป้ เหมือนพระเจ้า อยู่แล้วในวิญญาณที่บังเกิดใหม่นั้น เหมือนพระเยซู

            เพราะฉะนั้น การเริ่มต้นการวางใจในพระเจ้า  เชื่อในพระเยซูคริสต์ คือเปิดใจต้อนรับพระเยซู เป็นพระผู้ช่วยให้รอด จึงทำให้คนๆ นั้น หรือเรานั้น ได้บังเกิดใหม่ เป็นความรักเหมือนพระเจ้า เป็นลูกพระเจ้า มีพระลักษณะของพระเจ้า เป็นธรรมชาติที่อยู่ภายในตัวของเรา จึงไม่เป็นภาระสำหรับเรา ในการที่จะรักพระเจ้า และรักคนอื่นๆ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักเราก่อน และให้เรานั้น  ส่งต่อความรักล้นออกมาจากใจ เผื่อแผ่ไปถึงผู้อื่นรอบข้างเรา เป็นไปตามธรรมชาติ เอเมน นี่เกี่ยวกับโลกวิญญาณทั้งสิ้น เห็นไหม?

            พอเรามาคุยกันถึงเรื่องนี้ ความประพฤติ กลายเป็นภาระหนัก แบกกันใหญ่เลย เธอจำเป็นต้องรักเขา พอทำไม่ได้ กลุ้มใจ ฉันทำบาป ฉันไม่ดี ฉันแย่ ฉันเลว ทั้งๆ ที่ความรักท่วมท้นอยู่ในใจ อย่างที่บอกนะ จำได้ใช่ไหม? ความรักกับความชอบไม่เหมือนกัน รักอยู่ในใจได้ แต่บางทีเราไม่ชอบ มันคนละเรื่องกัน เราไม่ได้เกลียดเขานะ แต่เราไม่ชอบ มันคนละรสชาติกัน ไม่ใช่รักทุกคน ชอบทุกคน ไม่ใช่ รักทุกคน รักคนอินเดีย แต่ไม่ชอบอาหารอินเดียได้ไหม? ได้ รักคนไทย แต่ไม่ชอบอาหารไทย เพราะมันเผ็ดมาก ก็ได้ มันคนละเรื่องกัน

            วันนี้มาต่อ นี่เป็นการพิสูจน์ได้ว่าเราเป็นคริสเตียนแท้หรือเปล่า? วันนี้มา 1 ยอห์น ตอนที่ 5 ผมให้ชื่อเรื่องว่า “ฉันรักคุณด้วยความรักของพระเจ้า” เริ่มต้นด้วย 1 ยอห์น 2:7 …

        1 ยอห์น 2:7  “ท่านที่รัก ข้าพเจ้าไม่ได้เขียนถึงท่าน ด้วยพระบัญญัติใหม่ แต่เป็นพระบัญญัติเดิม ที่ท่านมีตั้งแต่เริ่มแรก พระบัญญัติเดิมนั้น คือพระวจนะที่ท่านได้ยินแล้ว”

            ในข้อนี้ ยอห์นกำลังเน้นถึงความสำคัญของบัญญัติ ที่ผู้เชื่อได้รับตั้งแต่เริ่มแรก คิดตามนะ ซึ่งก็คือคำสอนของพระเยซูเกี่ยวกับอะไร? ถ้าทางโลกมนุษย์ ก็คืออย่าฆ่าคน ถ้าว่าเขาว่าไอ้โง่ ไอ้บ้า ก็เท่ากับฆ่าคนตาย อย่าล่วงประเวณี แค่มองคนอื่นด้วยความกำหนัด  ก็ถือว่าล่วงประเวณี ใช่ไหม? ให้ดำเนินชีวิต โดยการเสียสละ ถ้าเขาขอเสื้อมา ให้เสื้อคลุมไปด้วยเลย ให้เพิ่มไปอีก ไม่ว่าเขาขออะไร ก็ต้องให้ ไม่ให้ไม่ได้ ใช่ไหม? นี่คือมนุษย์คิดอย่างนั้น พระเยซูมาสอนอย่างนั้น ผมบอกแล้วไงว่าพระเยซูมาสอนเกี่ยวกับโลกวิญญาณ

            คำสอน คำบัญญัติของพระเยซู คือท่านจงรักซึ่งกันและกัน จบข่าว คือดำเนินชีวิตด้วยความรัก  เราจะรู้ได้อย่างไร เราเป็นคริสเตียนอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์แล้ว ก็คือเราดำเนินชีวิตด้วยความรัก 

            เพราะฉะนั้น บัญญัติที่ผู้เชื่อได้รับจากพระเยซู ก็คือคำสอนของพระเยซู เกี่ยวกับความรัก รักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์รอบข้าง เห็นหรือยัง? เปลี่ยนไปไหม? ทัศนคติเราเปลี่ยนไปเลยนะ บัญญัตินี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรัก เราก็นึกว่าให้เราไปเน้นเรื่องอย่าโกรธเขา อย่าเกลียดเขา อย่าฆ่าคน อย่าเอาเปรียบคน อย่าโกหก อย่าโลภ อะไรต่างๆ เหล่านั้น มันไม่ใช่เลย สรุปมีเรื่องเกี่ยวกับความรักอย่างเดียวเท่านั้น

            ใน 1 ยอห์น 3:23 ที่เราได้เคยยกตัวอย่างมาว่าบัญญัตินี้คืออะไร? มาเน้นให้ฟังอีกครั้งหนึ่ง …

        1 ยอห์น 3:23 “และนี่เป็นพระบัญญัติ (ใหม่) บัญญัติเดียวของพระองค์ คือว่าให้เราทั้งหลาย วางใจในพระนามของพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ และให้เรารักซึ่งกันและกัน ตามที่พระองค์ได้ทรงบัญญัติ (ใส่) ไว้ (ในใจ) แก่เรา”

            ตามที่พระองค์บัญญัติไว้ในใจ คือใส่ไว้ในใจให้กับเรา เห็นหรือยัง? วางใจในพระนามของพระเยซู พระบุตรของพระองค์ และให้เรารักซึ่งกันและกัน วางใจ ก็คือเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด แล้วความรักก็จะเข้ามาอยู่ในใจของเรา จากนี้ไป ดำเนินชีวิตด้วยข้างในใจของท่าน นี่คือคำสั่ง นี่คือบัญญัติ คำสอนของพระเยซู ซึ่งเกี่ยวข้องกับโลกวิญญาณ โดยตรงเลย  ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความประพฤติ ว่าให้ท่านไปประพฤติอะไร?  มีเงินทองก็แบ่งปันให้คนอื่นเขาเยอะๆ เขาขอเสื้อ ก็ให้เสื้อคลุมเขาไปด้วยเลย  อภัยให้เขา เขาทำบาปผิดอะไรต่างๆ  ทำอะไรผิดต่อท่าน อภัยให้เขา 70×7 ครั้ง ต้องอภัยตลอด ถ้าไม่อภัย ท่านก็เศร้าสร้อย ทำไม่ได้ ก็หงอย  ไม่ใช่แบบนั้น แต่ให้ท่านดำเนินชีวิตตามวิญญาณที่เกิดใหม่ ที่เราใส่ลงไปในใจท่าน และเป็นวิญญาณแห่งความรักตรงนั้น  และใครจะเป็นคนสอน พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ภายในจะสอนท่าน

            ในยอห์น 13:34-35 ได้พูดถึงบัญญัติใหม่ที่พระเยซูให้ไว้อันหนึ่ง คือ …

        ยอห์น 13:34-35 “เราให้​บัญญัติ​ใหม่​ไว้​แก่​เจ้​าทั้งหลาย คือให้​เจ้​ารัก ซึ่​งกันและกัน เรารักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้​าจงรั​กกันและกันด้วยอย่างนั้น ถ้าเจ้าทั้งหลายรั​กกันและกัน ดังนี้​แหละ  คนทั้งปวงก็จะรู้​ได้​ว่าเจ้าทั้งหลายเป็นสาวกของเรา”

            คนทั้งปวงจะรู้ว่าเจ้าทั้งหลายเป็นคริสเตียน  ก็เพราะว่าท่านทั้งหลายดำเนินชีวิตด้วยความรัก รักซึ่งกันและกัน เหมือนที่เรารักท่าน คือเรารักท่านอย่างไร? เราใส่ความรักของเราเข้าไปที่ตัวท่านอย่างไร? ท่านก็เอาความรักนั้น แบ่งปันให้คนอื่นอย่างนั้น ไม่ได้เป็นภาระอะไรเลย เป็นธรรมชาติ เราเป็นอย่างไร? ท่านก็เป็นอย่างนั้น เขาถึงเรียกว่าเราเป็นกลุ่มเดียวกัน เป็นพวกเดียวกัน พี่น้องคริสเตียน คือพี่น้องแห่งความรัก ครอบครัวแห่งความรักของพระคริสต์นั่นเอง

            ยอห์นไม่ได้แนะนำสิ่งใหม่เลย นี่ไม่ได้เป็นสิ่งใหม่ แต่กำลังย้ำถึงความสำคัญของความรักซึ่งกันและกัน ความรักในการดำเนินชีวิต ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของคริสเตียน คำสอนของพระเยซูนั่นเอง

            พระบัญญัติเดิมที่ยอห์นกล่าวถึง คืออะไร? คือคำสอนที่ผู้เชื่อได้รับตั้งแต่ตอนเริ่มแรกของการเป็นคริสเตียน ของสมัยโน้นนะ ตอนเริ่มแรก ก็คือตอนที่พระเยซูมาประกาศข่าวประเสริฐใหม่ๆ ในช่วง 3 ปี พระองค์ก็พูดเรื่องความรักๆ ที่ผมยกตัวอย่าง ไม่ใช่บัญญัติเลย แต่ความรักสำคัญกว่า พระเยซูบอกฟาริสีบอกว่าท่านมัวแต่รักษาบัญญัติๆ เคร่งครัดในเรื่องบัญญัติ เครียดในบัญญัติ ชี้เรื่องบัญญัติ แต่ท่านขาดซึ่งความเมตตาและความรัก เป็นหัวใจสำคัญของพระเจ้า วันสะบาโตไม่ได้มีไว้ เพื่อให้ท่านไปลงโทษคนอื่น แต่ว่ามีไว้ เพื่อท่านจะได้ระลึกถึงความรักของพระเจ้าที่มีต่อท่าน สรุปแล้ว ก็คือความรักสำคัญมาก สำคัญที่สุด ซึ่งความรัก ที่เป็นหัวใจสำคัญ ตั้งแต่เริ่มต้น พระเยซูเริ่มสอน ตอนที่อยู่บนโลกใบนี้  ตอนที่เริ่มต้นคริสเตียนใหม่ๆ ตอนที่พระเยซูเป็นขึ้นจากความตายแล้ว ในวันเพ็นเตคอส เริ่มต้นชีวิตคริสเตียน นั่นแหละ ความรักเริ่มต้นตั้งแต่วันนั้น ให้ดำเนินชีวิตด้วยความรัก เป็นคำสั่งของพระองค์ตั้งแต่วันนั้น พระองค์สั่งสาวกตั้งแต่เดินอยู่บนโลกใบนี้ว่าจงวางใจในเรา และรักซึ่งกันและกัน เหมือนตะกี้ที่เราได้อ่านข้อพระคัมภีร์ในหนังสือยอห์น บทที่ 13 พระองค์พูดด้วยพระองค์เอง ตอนที่อยู่บนโลกใบนี้ว่าวางใจในเราและรักซึ่งกันและกัน นี่คือคำสั่งไว้ตั้งแต่เริ่มต้น คำสั่งเดิม นั่นเอง

            อาจารย์ยอห์นจึงบอกว่าที่เขียนเรื่อความรักนี้ ไม่ได้เป็นเรื่องแปลกใหม่เลย แต่ซ้ำอันเดิมที่พระเยซูพูดไว้เมื่อหลายปีก่อน นี่อาจารย์ยอห์นเขียน หลังจากที่พระเยซูประกาศบนโลกใบนี้แล้ว ประมาณสัก 50-60 ปีผ่านไป อาจารย์ยอห์นก็เขียน

            “ที่ผมเขียนเรื่องความรัก ว่าให้ดำเนินชีวิตด้วยความรัก ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย ก็อันเดิมกับที่ท่านเคยได้ยิน ตอนเริ่มต้นชีวิตคริสเตียนใหม่ๆ บนโลกใบนี้ พระเยซูก็เป็นผู้สอนเอง อันเดียวกันนั่นแหละ มาข้อที่ 8 …

        1 ยอห์น 2:8 “อีก​นัย​หนึ่ง ก็​นับ​ได้​ว่า​ข้าพเจ้า​เขียน​ถึง​ท่าน เกี่ยว​กับ​ข้อ​บัญญัติ​ใหม่ ​ถึง​ความ​จริง​ที่​ปรากฏ​ใน​พระ​องค์ ​และ​ใน​ท่าน​ทั้ง​หลาย เพราะ​ว่า​ความ​มืด​ผ่าน​ไป และ​ความ​สว่าง​ที่​แท้จริง ​ก็​ทอแสง​แล้ว”

            เห็นไหม? “อีกนัยหนึ่ง ก็คือข้าพเจ้าเขียนถึงท่าน เกี่ยวกับบัญญัติใหม่” ก็ว่าได้อันนี้ ก็คืออันใหม่แหละ อันใหม่จากอันเก่าที่เหมือนกัน ก็คือความรักเป็นพื้นฐานของชีวิต ของคนที่จะมาเชื่อพระเจ้า ตั้งแต่ในอดีต  ก่อนที่พระเยซูคริสต์จะมาประกาศข่าวประเสริฐอีกด้วยซ้ำ พูดง่ายๆ ว่าพระเจ้าเป็นความรัก ความรักสำคัญที่สุด สำหรับพระเจ้าของเรา เป็นพระลักษณะของพระเจ้าที่โดดเด่นที่สุด   ตั้งแต่เริ่มแรก ตั้งแต่ปฐมกาลมาแล้ว ท่านก็รู้อยู่ “ท่าน” ในที่นี้ หมายถึงชาวยิวเขาจะรู้ นี่กำลังพูดกับชาวยิว ท่านก็รู้ตั้งแต่เริ่มต้น ตั้งแต่ปฐมกาลมาแล้วว่าความรักในเรื่องของพระเจ้า มันสำคัญที่สุด  ตอนที่พระองค์เดินอยู่บนโลกใบนี้ ประกาศข่าวประเสริฐ มีธรรมาจารย์ที่เป็นพวกที่เคร่งและคล่อง ต้องชำนาญเกี่ยวกับเรื่องธรรมบัญญัติ เกี่ยวกับบทศีลธรรมทางศาสนา จะทดสอบความรู้พระเยซู

            “ท่านอาจารย์ บทบัญญัติทั้งหมด 613 ข้อของพระเจ้า ข้อไหนสำคัญที่สุด”

            พระเยซูตอบอย่างไร? … “จงรักพระเจ้าด้วยสุดจิต สุดใจของเจ้า  และจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง

            ก็คือไม่ใช่ข้อนั้น ข้อนี้ ข้อโน้นที่ท่านคิดว่าสำคัญ รวมทั้งหมดแล้ว คือรักพระเจ้าด้วยสุดจิต สุดใจของท่าน และรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง รักมนุษย์ทุกคน  และทำได้ไหม? ไม่ได้ ในขณะนั้น เขายังไม่สามารถทำได้ เพราะวิญญาณยังไม่ได้เกิดใหม่ ถ้าเป็นคริสเตียนแล้ว ทำได้แล้ว เพราะวิญญาณใหม่ มันหมายถึงอย่างนั้น

            ความจริงอยู่ในพระองค์ และความจริงอยู่ในท่าน  ก็คือกฎใหม่ บัญญัติใหม่ที่เกี่ยวกับความรัก ถึงความจริงที่ปรากฏในพระองค์และในท่านทั้งหลาย  ก็คือความจริงที่อยู่ในพระองค์ อยู่ในพระเยซู ฟังให้ดีนะ ความจริงที่อยู่ในพระเยซูและความจริงที่อยู่ในท่านทั้งหลาย  ก็คือความรักที่อยู่ในพระเยซู และความรักที่อยู่ในท่าน เป็นความจริง เป็นกฎใหม่ ยอห์นกำลังเน้นถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ก็คือกฎใหม่ ที่เกิดขึ้นในชีวิตของผู้เชื่อ คือคริสเตียนในพระเยซูคริสต์ กฎใหม่ของผู้เชื่อที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ คือเมื่อเราเชื่อวางใจในพระองค์ และอาศัยอยู่ในพระองค์จริงๆ แล้ว ความจริงจะอยู่ในตัวเรา ก็คือความรักจะอยู่ในตัวเรา เราจะดำเนินชีวิตด้วยความจริง ไม่มีการหลอกลวงอยู่ภายในเรา ไม่มีความเกลียดชังอยู่ภายในเราเลย มีแต่ความจริง คือความรักที่อยู่ในเรา ความจริงในตัวเรานี้ เป็นความจริง ที่ไม่มีการแปรผัน พระเยซูจึงบอกว่าเราเป็นความสว่างที่แท้จริง  ที่มาจากพระองค์ เป็นเหมือนพระองค์

            ความสว่างกำลังทอแสงอออกมา ความมืดได้ผ่านไป  เพราะเราเป็นคริสเตียน ในวิญญาณ ในใจของเรา ไม่มีความมืดเหลืออยู่ มีแต่ความสว่าง มีแต่ความรักเท่านั้น ต้องรับรู้สิ่งเหล่านี้  แม้ว่าความประพฤติภายนอก บางครั้ง ยังทำดูเหมือนเกลียด เหมือนไม่ชอบ แต่เราแค่ไม่ชอบ แต่ข้างในนี้ เราเป็นความรัก เราต้องยอมรับตรงนี้ มันเรื่องจริง

            หลายครั้งเราเห็นคนทำอะไรไม่ถูกต้องกับเรา เราโกรธมากเลย แต่ยังไงก็ตาม ในใจเรารู้ เดี๋ยวไม่ช้าไม่นาน เราก็ “พระเจ้าอภัยให้เขาเถอะ” หรือแม้เราไม่พูด แต่ในใจเราก็ไม่จงเกลียดจงชังเขา อาฆาตแค้นเขา ถูกไหม? นี่แหละคือหัวใจของคริสเตียน

            พระเยซูคริสต์เป็นแสงสว่างของโลก  และเมื่อเราเชื่อในพระองค์ เราก็จะไม่เดินในความมืดอีกต่อไป มันหมายความว่าอย่างนั้น แต่จะเป็นแสงสว่างของโลกเช่นเดียวกัน นอกจากนี้พระเยซูยังบอกว่าเราก็เป็นแสงสว่างของโลก และเราจะส่องสว่างออกไปให้กับคนอื่นๆ ได้เห็น เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เห็นการดีของเรา เห็นหรือยัง? ความประพฤติมาทีหลัง เพื่อพวกเขาจะได้เห็นการดีของเรา และสรรเสริญพระบิดาในสวรรค์ ในมัทธิว บทที่ 5 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ พระเยซูพูดเอง เรื่องเกี่ยวกับความรักและแสงสว่างที่อยู่ในตัวเราผู้เชื่อ

            ดังนั้น ในข้อนี้จึงเป็นการเตือนให้เราระลึกถึงความประพฤติ การกระทำ ไม่ใช่ เฉพาะข้อนี้นะ ให้เราระลึกการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในร่างกาย ภายในชีวิตของเรา เมื่อเราเชื่อและวางใจในพระคริสต์ เป็นคริสเตียน  และให้เราดำเนินชีวิตในความจริง ในความสว่างของพระองค์อย่างนั้น เสมอ ตลอดเวลา 24 ชั่วโมง ชั่วนิรันดร์เลย จะทำได้มากน้อยเพียงใดไม่รู้ แต่ให้รู้ว่าเราเป็นอย่างนั้นอยู่  เป็นธรรมชาติของเราอยู่  เราอาศัยอยู่ในความสว่าง ในความรักตลอดเวลา  และตลอดไป จนถึงนิรันดร์ เราอยู่ในความสว่าง ในความรัก แต่บางครั้ง การดำเนินชีวิต อาจจะตามความมืด ความเกลียดชัง ความเท็จ การหลอกลวงของโลกนี้ ระบบของโลกนี้

            ในขณะที่คริสเตียนทำบาป  ทำไม่ถูกต้อง หรือเรียกว่าทำชั่วก็ตาม  แต่ภายในวิญญาณ ก็ยังอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์อยู่ นี่เรื่องจริง ขณะที่เราทำไม่ดี ทำไม่ถูกต้อง ไม่ว่าจะมากหรือน้อย วิญญาณเราก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย วิญญาณเราก็เป็นอย่างนี้ตลอดนิรันดร์ เหมือนกับที่ตะกี้เราพูดกัน วิญญาณเรายังคงอาศัยอยู่ในพระคริสต์  และจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป วิญญาณ คือตัวตนเราที่จะอยู่นิรันดร์นั้น ยังเป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ดีพร้อมเหมือนพระคริสต์อยู่ ในขณะที่เราทำผิด ทำบาปอยู่ เอเมนไหม? ภายในวิญญาณเรายังบัพติศมาอยู่ในพระคริสต์ ยังรู้จักพระคริสต์  อย่างสนิทสนม เป็นหนึ่งเดียวกับพระคริสต์ เพราะว่าเราบังเกิดใหม่ในวิญญาณของเรา เราจึงรู้จักสนิทสนมลึกซึ้ง เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์ และอาศัยอยู่ในพระคริสต์ และพระคริสต์อยู่ในเราตลอดไปชั่วนิรันดร์ อยู่แล้ว ตั้งแต่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  และเราได้อาศัยอยู่ในพระคริสต์ อยู่ในความสว่าง อยู่ในความรัก ที่เรากำลังพูดอยู่นี้ตลอดเวลาอยู่แล้ว อยู่ในความจริง อยู่ในการนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ตลอดไปชั่วนิรันดร์ เอเมน พระวิญญาณจะนำพาเราไป จนกระทั่งถึงนิรันดร์ พระคัมภีร์บันทึกอย่างนั้นเลย

            แน่นอน แต่การดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ ความประพฤติอาจไม่เป็นไปตามความจริงนี้ เพราะถูกล่อลวงจากอิทธิพล กิเลสตัณหาทางฝ่ายเนื้อหนังบนโลกใบนี้ ซึ่งเราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อยู่ ยังมีอิทธิพลของโลกใบนี้ต่างๆ และความคิดเดิมๆ ของเรา ที่ก่อนเชื่อยังมีอิทธิพลล่อลวง  หลอกลวงให้เราสามารถที่จะทำผิดทำพลาดได้ ยอห์นกำลังชี้ให้เราเห็นถึงความแตกต่างที่อยู่ภายในวิญญาณ อย่างเด็ดขาดของเรา ยอห์นกำลังชี้เรื่องโลกวิญญาณ  ไม่ใช่เรื่องการประพฤติ ชี้เรื่องโลกวิญญาณว่าเด็ดขาดเลย ไม่ว่าท่านจะทำอะไรอยู่ก็ตาม แต่ทางโลกวิญญาณ ถ้าท่านเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ สารภาพตัวเองว่าเป็นคนบาป ต้องการความช่วยเหลือจากพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด และเชื่อว่าพระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เป็นพระเมสิยาห์แล้ว ท่านจะได้รับการบังเกิดใหม่  และอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์อย่างนี้ตลอดไป  ได้รับการชำระบาปตลอดไป ชั่วนิรันดร์ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น โดยเด็ดขาด

            นี่คือความแตกต่างที่อยู่ภายใน อย่างเด็ดขาดของคริสเตียนแท้ แตกต่างกับผู้ที่อ้างตัวว่าเป็น คริสเตียน นี่คือเนื้อของสิ่งที่อาจารย์ยอห์นเขียน แจ้งให้กับคริสตจักรได้ฟังใน 1 ยอห์น มันต้องดูที่ภายในวิญญาณเป็นอย่างไร? แล้วมันก็ค่อยๆ สามารถสำแดงออกมาเป็นภายนอกได้ คือรักพระเยซูและรักพี่น้องคริสเตียน รักเพื่อนร่วมโลก ให้สังเกตตรงนี้  ไม่ใช่มองว่าเขาเป็นคนดี บริจาค ถวายโบสถ์เยอะเลย  เขาเป็นคริสเตียนแน่นอน  ไม่ใช่ไปดูว่าเขาเป็นคนนิสัยดี ไม่กินเหล้า เมายา เพราะฉะนั้น เป็นคริสเตียนแน่นอน ไม่ใช่ดูว่าเขาเป็นคนไม่หงุดหงิดเลย มีบุคลิกดี สงบเสงี่ยม ไม่ขุ่นเคืองอะไรเลย เป็นคริสเตียนแน่นอน  แล้วก็มาบอกว่าคนนี้ ไม่น่าจะเป็นคริสเตียนหรอก เพราะเมายา  คนนี้ไม่น่าจะเป็นคริสเตียนเลย คนนี้เป็นคนที่ขี้หงุดหงิด ขี้โกรธ ปากไม่ค่อยดี  เราก็ตัดสินคนด้วยภายนอก ด้วยการกระทำอย่างนี้ ยกตัวอย่างให้ฟัง มาข้อ 9 …

        1 ยอห์น 2:9 “ผู้​ที่​กล่าว​ว่า​ตน​อยู่​ใน​ความ​สว่าง แต่​ใจ​เกลียดชัง​พี่​น้อง​ของ​ตน​ก็​นับว่ายัง​อยู่​ใน​ความมืด”

            นี่คือความแตกต่างโดยสิ้นเชิงของคริสเตียนแท้กับคริสเตียนไม่แท้ “ผู้ที่อาศัยอยู่ในความสว่าง” ก็คืออาศัยอยู่ในความรักแบบอากาเป้ กับผู้ที่อาศัยอยู่ในความมืด อาศัยอยู่ในความเกลียดชัง ไม่ใช่แบบอากาเป้ ก็คือแบบธรรมชาติ  อาศัยอยู่ในความเกลียดชัง ไม่มีความรักของพระเจ้าอยู่ในตัวเขา แบบธรรมชาติ ภาษาแบบเดิมๆ บอกว่าอาศัยอยู่ในความมืด  เกลียดชังตามสันดาน คือเกิดมาเป็นอย่างนั้น

            ถ้าพูดตรงนี้ ก็คือความแตกต่างโดยสิ้นเชิงของคริสเตียน กับไม่เป็นคริสเตียน คือคนที่เป็น คริสเตียนจะอาศัยอยู่ในความสว่าง  ในความรักแบบอากาเป้ เป็นสันดานของเขา …

        1 ยอห์น 2:10 “ผู้ที่รักพี่น้องของตน ก็อยู่ในความสว่าง และในความสว่างนั้นไม่มีอะไร ที่จะทำให้สะดุด”

            เห็นหรือยัง? นี่เกี่ยวกับโลกวิญญาณชัดเจนเลย คริสเตียนที่ได้มีวิญญาณและใจใหม่ เป็นความรักแบบพระเจ้า แบบอากาเป้ ไม่มีความเกลียดชังอยู่ในนั้นเด็ดขาด เป็นไปไม่ได้ คริสเตียนแท้จะไม่มีทางดำเนินชีวิตโดยการเกลียดชัง  มันเป็นไปไม่ได้  เพราะเขามีหัวใจใหม่ วิญญาณใหม่ ที่พระเจ้าทรงใส่วิญญาณเรียบร้อยแล้ว  แต่ความประพฤติภายนอกอาจจะอย่างที่บอก อาจไม่ชอบหลายอย่าง  หรือว่าบางคนชอบทุกอย่าง ถามจริงๆ เถอะ ชอบทุกอย่างที่เขาทำ คริสเตียนด้วยกัน ไม่จริง อย่าพูดโกหกเลย ไม่ชอบทุกอย่างเป็นไปไม่ได้หรอก ชอบแค่อย่างเดียว ก็ดีใจแล้ว แต่เรามีมารยาท เราก็เก็บไว้ในความคิดว่าไม่ชอบ แต่ในใจจริงๆ รักครับ เป็น คริสเตียนแล้ว ดีใจแล้ว พอได้ยินว่าเขาเชื่อใหม่ โอ้โห! ดีใจเหลือเกิน

            คริสเตียนแท้บังเกิดใหม่ เป็นความรัก เป็นความสว่าง เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระคริสต์แล้ว ในโลกวิญญาณ เป็นอย่างนั้น แต่ความคิด ความประพฤติยังคงสะดุดอยู่บ่อยๆ ได้ในหลายๆ ทาง

            “ผู้ที่รักพี่น้องของตน ก็อยู่ในความสว่าง ความสว่างนั้น ไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาสะดุด”

            ไม่มีอะไรทำให้คริสเตียนสะดุดได้ คือความคิดและความประพฤติสะดุดไหม?  สะดุด  ไม่ชอบ คือสะดุดแล้วไง  คือทำบาป ไม่ชอบ  เขาบอกให้รัก ภายนอกยังทำไม่ได้ ไม่เป็นไร ได้รับการอภัยโทษในบาปเสร็จสิ้นไปเรียบร้อยก่อนล่วงหน้าแล้ว รู้ว่าเธอทำไม่ได้ รู้ว่าเธออดไม่ได้หรอก ทำอย่างนี้ลงไป เธอต้องด่ากลับ แล้วด่าไหม? ด่า  โกรธไหม? โกรธ ถ้าเธอเจออย่างนี้เข้าไป เธอต้องโลภแน่ เธอต้องเห็นแก่ตัวแน่ๆ เลย แล้วโลภไหม? โลภ อย่างนี้เขาเรียกว่าสะดุด แต่มันเป็นความประพฤติภายนอก ได้รับการอภัยโทษไปเรียบร้อยแล้วก่อนหน้า ด้วยพระโลหิตพระเยซูคริสต์ และพระองค์ผู้ทรงทูลอธิษฐานแก้ต่าง ให้กับเราที่อยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า ในขณะนี้ คือพระเยซูคริสต์ นี่กำลังพูดถึงในโลกวิญญาณ ในโลกวิญญาณไม่มีอะไรทำให้คริสเตียนสะดุดได้ เขาอยู่ในความสว่างแล้ว ไม่มีวันสะดุดได้เลย ในวิญญาณเขาไม่มีเลย เพราะวิญญาณเขาไม่เคยเกลียดชังใครเลย มันจึงเป็นข่าวดีของพระเยซูคริสต์ที่ช่วยให้เรารอดจากบาป โดยความเชื่อ ไม่ใช่โดยความประพฤติ ถ้าเรารอด โดยการประพฤติ เราตายแน่ เราทำไม่ได้หรอก เราอ่านหนังสือ

            หรือไปดูป้ายโฆษณาอะไรบางอย่าง … “คนนี้หล่อจัง” นั่นแหละ ล่วงประเวณีแล้ว

            หรือไม่เคยดูเลย ไปไหน หลับตาตลอด ปลงตลอด … “คนนี้ก็ไม่สวย คนนั้นก็น่าเกลียดๆ ห้ามดู ห้ามชอบเหมือนกัน” พอชอบ ล่วงประเวณีแล้ว อย่างนั้นหรือ?

            ใครทำอะไรก็ต้อง … “ครับๆ ขอบคุณครับๆ” ไม่โกรธเขาเลยหรือ?

            ดังนั้น เป็นข่าวดีที่พระเยซูคริสต์ช่วยเรารอดจากบาปทั้งปวงด้วยความเชื่อ ในพระองค์ วางใจในพระองค์เท่านั้น  และดำเนินชีวิตด้วยความรักต่อไป …

        1 ยอห์น 2:11 “แต่​ผู้​ที่​เกลียดชัง​พี่​น้อง​ของ​ตน ​ก็​นับว่า​อยู่​ใน​ความ​มืด เดิน​อยู่​ใน​ความ​มืด และ​ไม่​ทราบ​หนทาง​ที่​จะ​ไป  เพราะ​ว่า​ความ​มืด​ได้​ทำ​ให้​ตา​เขา​บอด​เสีย​แล้ว”

            รู้ได้อย่างไรว่าอาศัยอยู่ในความมืด ก็ตรงกันข้ามกับอาศัยอยู่ในความสว่าง ก็คือการแสดงออกมา ซึ่งความเกลียดชังผู้เชื่อหรือคริสเตียน หรือเกลียดชังพระเยซูคริสต์

            เราไม่รู้ว่าผู้นี้เป็นคริสเตียนหรือเปล่า? ตัดสินด้วยการประพฤติไม่ได้ภายนอก  เราไม่สามารถพูดได้ เขาอาจจะเชื่ออยู่ภายใน เราไม่รู้ แต่ที่เรารู้ เมื่อไรก็ตามที่เขาแสดงออกด้วยการกล่าวถึง หรือพูดถึงท่าทีของเขาต่อพระเยซูคริสต์ และต่อคริสเตียนด้วยกัน มันเป็นอย่างไร? เราจะรู้เอง พอบอกพูดอะไรก็พูดได้ พูดถึงเครื่องรางของขลัง ศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น  พิธีกรรมอย่างนี้ การเข้าเจ้า เข้าทรง ผีต่างๆ ฟังอย่างดีเลย ฟังปรัชญาชีวิต พอบอก “พระเยซูตรัสว่า” เธออย่าพูดเรื่องพระเยซูมากนัก อย่างนั้น เหมือนเราในอดีต 1 ยอห์น 2:12 …

        1 ยอห์น 2:12  “ลูกเล็กๆ ทั้งหลายเอ๋ย ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะว่าบาปทั้งปวงของท่าน ได้รับการอภัยแล้ว เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์”

            “ลูกเล็กๆ”  เหมือนกับว่าพี่น้องในครอบครัวพระเยซูคริสต์ เราเป็นพี่น้องกัน  ได้รับการอภัยแล้ว ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ถึงนิรันดร์ เรียบร้อยแล้ว เพราะว่าเป็นการยกย่องถวายเกียรติแด่พระนามพระเยซูคริสต์ เพราะว่าเป็นการเชื่อในพระเยซูคริสต์ พระองค์บอกว่าสำเร็จแล้ว ยอมเชื่อฟังพระองค์ ก็คือยอมถวายเกียรติแด่พระองค์ว่าพระองค์ทำจริง ตายเพื่อเราจริงๆ ในการถวายเกียรติอย่างนั้น  ถ้าเราไม่เชื่อว่าพระเยซูคริสต์ทำสำเร็จแล้ว เรายังคงอธิษฐานขอการอภัยลบบาป เมื่อไรจะลบบาปลูกสักที หรือไม่เชื่อเลย  ก็เป็นการหมิ่นพระเยซู ไม่ถวายเกียรติแด่พระเยซูนั่นเอง 1 ยอห์น 2:13-14 สุดท้าย …

        1 ยอห์น 2:13-14 “ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้​รู้​จั​กกับพระองค์ ​ผู้​ทรงดำรงอยู่​ตั้งแต่​เริ่มแรก ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่มๆ ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้ชัยชนะแก่มารร้าย ท่านทั้งหลายผู้เป็นลูกเล็กๆ ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้​รู้​จั​กกั​บพระบิดา ท่านทั้งหลายที่เป็นบิดา ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายได้​รู้​จั​กกับพระองค์​ ผู้​ทรงดำรงอยู่​ตั้งแต่​เริ่มแรก ท่านทั้งหลายที่เป็นคนหนุ่มๆ ข้าพเจ้าเขียนจดหมายถึงท่าน เพราะท่านทั้งหลายมีกำลังมาก และพระวจนะของพระเจ้า ดำรงอยู่ในท่านทั้งหลาย และท่านได้ชัยชนะแก่มารร้ายแล้ว”

            สรุปสั้นๆ ก็คือนี่กำลังพูดถึงครอบครัวในฝ่ายวิญญาณของผู้ที่เป็นคริสเตียนแท้ คริสเตียนจริงๆ ด้วยกัน เป็นเหมือนพี่น้องกันในครอบครัวทางฝ่ายวิญญาณในพระคริสต์

            “ท่านที่เป็นบิดา” ในข้อแรก หมายถึงพวกที่เป็นชาวยิว อายุมากๆ เขาจะรู้เรื่องเกี่ยวกับพระมาซีฮาห์  … พระมาซีฮาห์ คือพระเยซูคริสต์ที่พระเจ้าได้สัญญาไว้กับบรรพบุรุษของเขาว่าเป็นพระเจ้ามาโปรดช่วยมนุษย์ให้รอด โดยเฉพาะมาช่วยชาวยิวให้ได้รับความรอด ในอดีตนั่นเอง  พระเยซู คือพระเมซิยาห์ที่พระเจ้าสัญญาไว้ในอดีตเริ่มแรก อาจารย์ยอห์นกำลังพูดอย่างนั้น

            “สำหรับคนหนุ่ม ท่านทั้งหลายอาศัยอยู่ในพระคริสต์อยู่ในความสว่าง เป็นความสว่าง ชนะความมืด ชนะมารร้าย พระเจ้าสถิตอยู่ภายในท่าน ท่านใหญ่กว่ามันทั้งหลายที่อยู่ในโลก ท่านจงดำเนินชีวิตด้วยความเป็นอิสระ ไม่มีการลงโทษใดๆ กับท่านที่อาศัยอยู่ในพระคริสต์ เพราะกฎแห่งวิญญาณแห่งชีวิตในพระคริสต์ ได้ทำให้ท่านเป็นอิสระจากกฎของความบาป และความตายเรียบร้อยแล้ว มันหมายถึงอย่างนี้ หมายถึงท่านไม่ต้องกลัวอะไรต่างๆ เหล่านั้นจะมาลงโทษท่าน  ท่านทำอะไรผิดไป ท่านได้รับการอภัยจากความบาปผิดทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ตามบริบทนี้ ก็คือพูดถึงเรื่องนี้  ให้ท่านดำเนินชีวิตด้วยความรัก เป็นอิสระจากฎระเบียบ มาสั่งอะไรท่านไม่ได้อีกแล้ว  ท่านไม่ต้องดำเนินตามกฎระเบียบอะไร บทบัญญัติทางโมเสสอะไรต่างๆ เหล่านั้นอีกแล้ว  ท่านเป็นอิสระแล้ว ดำเนินชีวิตด้วยใจที่เป็นความรักเหมือนพระเยซู

            “ลูกเล็กๆ ทั้งหลาย”  เปรียบเหมือนลูกๆ เล็กของพระเจ้า ท่านทั้งหลาย พระเจ้าดูแลท่านเปรียบเหมือนลูกเล็กๆ ของพระเจ้า พ่อแห่งฟ้าสวรรค์ที่ท่านเรียกพ่อว่าอับบา พ่อจ๋า ปาป๊า สนิทสนมกัน ท่านเป็นลูกเลย และไม่มีเปลี่ยนแปลงเป็นอื่นแล้ว ท่านไม่ต้องกลัว ท่านทำบาปผิดไป เหมือนกับท่านเป็นเด็กอยู่ เดินหกล้มบ้าง พระเจ้าอภัยให้ท่านตลอดนั่นแหละ ท่านจงมาอยู่ใกล้ๆ พระเจ้าเลย พระเจ้ารักท่านมาก ดั่งแก้วตาดวงใจของพระองค์ พ่อแห่งฟ้าสวรรค์ มีท่าทีอย่างนี้กับท่าน เป็นอิสระ จงรักซึ่งกันและกัน จงดำเนินชีวิตด้วยความรักที่อยู่ภายใน คือรักของพระเจ้า พระเจ้าอวยพรครับ

************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            ท่านเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ให้เข้าไปร่วมชีวิตกับท่านแล้วหรือยัง?

            มนุษย์ผู้ใดก็ตามที่ยังไม่ได้เปิดใจ ต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้าไปร่วมชีวิตด้วย ท่านทราบหรือไม่ว่าพระเยซูคริสต์ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด กำลังจีบท่านทุกวัน  ขอเข้าไปมีชีวิตร่วมกับท่าน พระองค์ให้สัญญาว่าจะดูแลชีวิตของท่าน ยิ่งกว่าชีวิตของพระองค์ตลอดไป ไม่มีเสื่อมสลายในความรักแท้ของพระองค์

            พระองค์จะเข้าไปเป็นหุ้นส่วน สัมพันธ์กับชีวิตของท่านเหมือนสามีที่ปกป้อง คุ้มครอง ดูแล เอาใจใส่ทะนุถนอมท่าน ด้วยรักที่ไม่มีเงื่อนไข

            ท่านจะยอมหรือไม่? เท่านั้นเอง

            ท่านมีค่าและเป็นที่รักของพระองค์อย่างมากมาย ไม่ว่าท่านจะเป็นใคร รู้สึกตัวเองว่าต่ำต้อยหรือสกปรกเพียงใดก็ตาม จะมีประสบการณ์ในชีวิตที่ผ่านการทำบาปมากมายแค่ไหนก็ตาม พระองค์ได้ให้อภัยทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว พระองค์ยังคงรักและรอคอย ที่จะร่วมหอร่วมชีวิตกับท่าน

            มาเป็นเจ้าสาวของพระองค์เถิด

            พระเจ้าพระบิดา ได้ทรงไถ่มนุษย์ทุกคน มาเป็นของขวัญ ประทานให้เป็นเจ้าสาวของพระคริสต์

            ยอห์น 17:24 …  พระเยซูอธิษฐานว่า … “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ปรารถนาให้บรรดาผู้ที่พระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์นั้น อยู่กับข้าพระองค์ ในที่ซึ่งข้าพระองค์อยู่ และให้พวกเขาเห็นเกียรติสิริของข้าพระองค์ คือเกียรติสิริซึ่งพระองค์ได้ประทานแก่ข้าพระองค์ เพราะพระองค์ทรงรักข้าพระองค์ ตั้งแต่ก่อนที่พระองค์ทรงสร้างโลก”

            ยอห์น 10:28-29 … พระเยซูประกาศว่า … “28 เราให้ชีวิตนิรันดร์แก่แกะนั้น แกะนั้นจะไม่พินาศเลย ไม่มีผู้ใดชิงแกะนั้นไปจากมือของเราได้ 29 พระบิดาของเรา ผู้ประทานแกะนั้นแก่เรา ทรงยิ่งใหญ่เหนือกว่าสิ่งทั้งปวง ไม่มีผู้ใดแย่งชิงแกะนั้น จากพระหัตถ์พระบิดาของเราได้”

            พระเจ้าอวยพรครับ

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1480 

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  28  กรกฎาคม  2024

เรื่อง “หนังสือกาลาเทีย” ตอน 5

โดย วราพร  คงล้วน

            วันนี้เรามาต่อในหนังสือกาลาเทีย บทที่ 2 …

        กาลาเทีย 2:15-16 “15 เราซึ่งเป็นคนยิวโดยกำเนิด ไม่ใช่ ‘คนบาปต่างชาติ’ 16 ยังรู้ว่าไม่มีใครถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมได้  โดยการถือรักษาบทบัญญัติ แต่เป็นได้โดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์ ฉะนั้น เราเองจึงเชื่อในพระเยซูคริสต์เพื่อจะได้ถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมโดยความเชื่อในพระคริสต์ ไม่ใช่โดยการทำตามบทบัญญัติ เพราะว่าไม่มีใครถูกนับเป็นผู้ชอบธรรมได้โดยการทำตามบทบัญญัติเลย”

            อาจารย์เปาโลชัดมาก ไม่มีใครสามารถถูกนับเป็นผู้ชอบธรรม โดยการประพฤติปฏิบัติตามบทบัญญัติ เพราะบทบัญญัติที่พระเจ้าตั้งไว้ หมายความว่าใครก็ตามที่จะเป็นผู้ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระเจ้าได้ ต้องรักษาบัญญัติทุกข้อที่พระเจ้าเขียนไว้ ตั้งแต่สมัยโมเสส 600 กว่าข้อ ต้องถือรักษา จุดหนึ่ง ขีดหนึ่ง ไม่สามารถที่จะพลาดได้ และก็รักษาไม่เพียงแต่เป็นเทศกาล แต่การรักษากฎบัญญัติตรงนี้ หมายความว่าทุกเวลา ทุกวินาทีตลอดชีวิตของคนๆ นั้น ซึ่งไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถที่จะทำได้เลย อย่างที่พระเจ้าบอก มนุษย์ไม่มีคนไหนสามารถเป็นผู้ชอบธรรม โดยการกระทำ หรือโดยการรักษาบทบัญญัติด้วยตัวเองได้

            ฉะนั้น นี่คืออีกเหตุผลหนึ่งที่ทำไมพระเจ้าจึงต้องส่งพระเยซูคริสต์ลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อช่วยพวกเราทั้งหลาย ให้สามารถที่จะเป็นผู้ชอบธรรม โดยผ่านทางความเชื่อเท่านั้น ไม่มีใครสามารถทำตามกฎบัญญัติ  เพื่อที่จะเป็นผู้ชอบธรรมได้  ตรงนี้ชัดเจนมาก ถ้าโดยการประพฤติ ก็เท่ากับว่าเราไม่ได้พึ่งพระเจ้า หล่น พ้นจากพระคุณ ฉะนั้น การประพฤติกับพระคุณ มันต้องแยกกัน ถ้าเรารับพระคุณจากพระเจ้า หมายความว่าพระองค์ทำให้สำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว  เมื่อ 2,000 ปีที่แล้ว บนไม้กางเขน ที่พระเยซูประกาศว่าสำเร็จแล้ว หมายความว่าแผนการไถ่มนุษยชาติ ที่พระเจ้าพระบิดาวางไว้ ตั้งแต่ปฐมกาล ได้ถูกทำให้ครบถ้วนสมบูรณ์ สำเร็จ โดยพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว

            ฉะนั้น จากนี้ต่อไป วันที่พระเยซูสิ้นพระชนม์และถูกฝัง และเป็นขึ้นมาจากความตาย คนยิวก็ไม่สามารถที่จะทำตามกฎเดิมได้อีกต่อไป ซึ่งกฎเดิมที่พระเจ้าตั้งไว้สำหรับคนยิว มันเป็นเงา ที่พระเจ้าให้รักษาไว้ก่อน เพื่อรอวันที่พระเจ้าจะส่งพระผู้ช่วยให้รอด คือพระเมซิยาห์มาให้กับมนุษยชาติ เมื่อพระผู้ช่วยให้รอดมาแล้ว กฎระเบียบต่างๆ  ที่พระเจ้าได้ตั้งไว้ตั้งแต่ยุคสมัยพระคัมภีร์เดิม ตั้งแต่โมเสส อับราฮัม ยาวมาจนถึงวันที่พระเยซูคริสต์ได้ทำภารกิจของพระองค์สำเร็จ กฎเหล่านั้น ได้ถูกยกเลิกไปเรียบร้อยแล้ว  โดยที่พระเยซูคริสต์ พระองค์ได้ตั้งกฎใหม่ขึ้น

            กฎใหม่ที่พระเยซูคริสต์ตั้งขึ้นมา ก็คือใครก็ตามที่ได้ยินได้ฟังข่าวดีของพระเยซูคริสต์ และเปิดใจยอมรับความช่วยเหลือจากพระเจ้า เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้ามา เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นคนที่ไม่มีใครนับหน้าถือตา เป็นใครก็ได้ เดินตามถนนหนทาง ไม่มีชื่อเสียง ไม่มีอะไรเลย แต่คนนั้นได้เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด คนได้เข้ามาอยู่ในพระองค์ และได้เข้ามารับสถานะใหม่ในโลกวิญญาณของผู้นั้น ก็คือได้เข้ามาเป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า  ได้เข้ามาเป็นลูกของพระเจ้าร่วมกับพระเยซูคริสต์ ได้เข้ามารับมรดกกับพระเยซูคริสต์ โดยเป็นทายาทร่วมกัน ได้เข้ามานั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าร่วมกับพระเยซูคริสต์ ในโลกวิญญาณ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ พระเยซูคริสต์ได้ทำสำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว แล้วพวกเราผู้เชื่อทุกคน ก็ได้รับพระพรนี้เรียบร้อยไปแล้วด้วย เราไม่ต้องรอว่าวิญญาณเราออกจากร่าง เราค่อยไปอยู่ในสวรรค์

            ซึ่งความจริงในถ้อยคำของพระเจ้าบอกว่าทันทีที่เราบังเกิดใหม่ วิญญาณเก่าที่เป็นบาปของเรา ได้ตายไปพร้อมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว เราได้รับวิญญาณใหม่ ที่เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์เลย แล้วพระเจ้าได้ชำระร่างกายของเรา ขณะที่เราดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ คือร่างกายยังเป็นร่างกายเดิม ที่วันหนึ่ง ก็ต้องตาย ต่อให้เราแข็งแรงขนาดไหน ถึงเวลา เราก็ต้องตายจากโลกนี้ไป วิญญาณเราออกจากร่าง เราต้องไปสวมร่างกายใหม่ ที่พระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมไว้ให้กับพวกเราเรียบร้อยไปแล้ว

            ฉะนั้น ความหวังใจของผู้เชื่อขณะนี้ ก็คือพวกเรารอคอยว่าเมื่อไรที่พระเจ้าจะบอกว่า …

            “วราพร งานเธอสำเร็จแล้ว กลับบ้านได้”

            ทุกคนรอคำนี้  และเมื่องานเราสำเร็จแล้ว พระเจ้า พระเยซูคริสต์ก็จะมารับวิญญาณของเรา ไปอยู่กับพระองค์ ไปสวมร่างกายใหม่ นี่คือความหวังใจของผู้เชื่อทุกคน เมื่อเราชัดเจนในเรื่องนี้ปุ๊บ เราเป็นผู้ชอบธรรมตั้งแต่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว เราไม่ได้เป็นคนบาปอีกต่อไป ตรงนี้หลายคน ยังคิดว่าตัวเองยังเป็นคนบาปอยู่ มีใครคิดว่าตัวเองยังเป็นคนบาปอยู่ไหม?  ถ้าเราไม่เป็นคนบาป แล้วทำไมเรายังทำบาปอยู่ล่ะ  เราเป็นคนบาปแน่ๆ เลย

            ความจริงในถ้อยคำของพระเจ้าบอกเราว่าเราไม่ได้เป็นคนบาปแล้ว ตั้งแต่วันที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด แต่เราเป็นผู้ชอบธรรมที่บางครั้งเผลอไปทำบาป มันต่างกันมากเลยนะว่าเราเป็นคนบาป เกิดมาเป็นคนบาปตั้งแต่ก่อนเชื่อพระเจ้า พอเชื่อพระเจ้าปุ๊บ เราเกิดมาเป็นผู้ชอบธรรม

            การเป็นผู้ชอบธรรม หมายความว่าเรามีโอกาสเผลอไปทำบาปได้ แต่ไม่ว่าผู้เชื่อจะทำบาปมากน้อยขนาดไหน? ก็ไม่สามารถเปลี่ยนสถานะของเรา จากการเป็นผู้ชอบธรรมไปกลายเป็นคนบาปได้ อันนี้ต้องชัดเจนเลย  ถ้าไม่ชัดเจน เราก็จะถูกหลอก เวลาเราเผลอทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เวลาเผลอไปนินทาใคร? หรือเวลาเราเผลอไปโกรธใคร? เราเผลอไปตวาดใคร? หรือเผลอแอบคิดไม่ดีกับใคร? เราก็จะ …           

            “แย่แล้ว เราเป็นคนบาป เราทำผิดตรงนี้ เราต้องสารภาพบาปกับพระเจ้า”

            ซึ่งเมื่อก่อนเราถูกสอนมา ดิฉันก็สอนด้วย ดิฉันสอนถ้อยคำของพระเจ้ามา 30 กว่าปี แล้วเราก็สอนว่าคริสเตียนต้องสารภาพบาป นั่นเป็นความเชื่อ ที่เมื่อก่อนคิดว่าเรายังเป็นคนบาปอยู่ เราไม่ชัดเจนในความจริงที่พระเจ้าบอกเราว่าพระเจ้าปลดปล่อยเราให้เป็นไทแล้ว คนบาปคนเดิมที่อยู่ในอาดัมของเราได้ตายพร้อมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว ตั้งแต่วันที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เราไม่ได้เป็นคนบาปแล้ว เมื่อเราไม่ได้เป็นคนบาป เราจะเอาบาปตรงไหน? ไปสารภาพกับพระเจ้า พี่น้องคิดดีๆ ว่าถ้าเราไม่ได้เป็นคนบาป มันไม่มีบาป

            พระเจ้าบอกว่า …  “เธอไม่มีบาป  เธอเป็นเหมือนฉัน เธอสะอาด เธอบริสุทธิ์ เธอชอบธรรม”

            แล้วเราก็บอกว่า … “พระองค์เจ้าข้า ลูกเป็นคนบาป ขอยกโทษให้ลูกด้วย”

            มันขัดไหม? ขัดกับถ้อยคำของพระเจ้า ซึ่งเมื่อเราอธิษฐานแบบนั้นปุ๊บ

            พระเยซูก็คงนั่งงง … “ทำอะไรลูก ฉันยกโทษให้เธอหมดแล้ว ไม่ต้องมาสารภาพบาป”

            แต่คริสเตียน ถ้าคิดว่าอยากจะสารภาพ มันเกิดความเคยชิน เมื่อก่อนดิฉันสอน แล้วดิฉันก็อธิษฐานด้วย … “พระองค์เจ้าข้า ขอยกโทษความผิดบาปให้กับลูก เมื่อกี้ลูกลืมไป ลูกไปตวาดคนโน้น”

            พอตกกลางคืน ดิฉันก็จะอธิษฐาน … “พระองค์เจ้าข้า ขอพระองค์ทรงช่วยเหลือ ยกโทษความผิดบาปให้กับลูกด้วย ทั้งความผิดที่ลูกตั้งใจทำ และไม่ได้ตั้งใจทำ หรือความบาปบางอันที่ลูกลืมไปแล้ว ตั้งแต่ตอนเช้าว่าลูกทำอะไรไป ตลอด 16 ชั่วโมง 8 ชั่วโมง ทำอะไรไปบ้าง นึกไม่ออก นึกไม่ทัน จำไม่ได้ อันที่จำไม่ได้ขอพระเจ้ายกโทษให้ลูกด้วย”

            เมื่อก่อนอธิษฐานแบบนี้จริงๆ แล้วไม่ใช่อธิษฐานคนเดียว ไปสอนคนอื่นอธิษฐานด้วย ซึ่งมันขัดกับความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า เราขอบคุณพระเจ้า เมื่อพระองค์เปิดตาใจ ให้เราเห็นความจริงตรงนี้ เราจะไม่ถูกหลอกอีกต่อไป คริสเตียนจะสารภาพได้อย่างเดียว ไม่ใช่สารภาพบาป เราสารภาพบาปวันแรกที่เราเข้ามาหาพระเจ้า …

            “พระองค์เจ้าข้า ลูกเป็นคนบาป ลูกต้องการการช่วยเหลือ ขอเมตตา ช่วยเหลือลูกด้วย”

            แล้วเมื่อเราอธิษฐานอย่างนั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า ก็จะวิ่งเข้ามา  ทำขบวนการของพระองค์ ซึ่งเราไม่รู้เรื่องเลย วันที่เราอธิษฐานรับเชื่อพระเจ้า มันเกิดอะไรขึ้นในโลกวิญญาณ แต่ถ้อยคำของพระเจ้าบอกว่ามันมีขบวนการหนึ่งที่มหัศจรรย์มากเกิดขึ้นในวิญญาณของเรา ซึ่งเราไม่รับรู้ เราสัมผัสไม่ได้  เราจับต้องไม่ได้  แต่ความจริง คือพระเจ้าทำการงานของพระองค์ พระวิญญาณของพระเจ้าได้นำเอาวิญญาณเก่าที่เป็นบาปของเราอยู่ในอาดัม เข้าไปอยู่ในพระคริสต์ และได้นำไปตรึงพร้อมกับพระเยซูคริสต์ ตามที่อาจารย์เปาโลบอกว่า …

            “ข้าพเจ้าไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไป ชีวิต ณ เวลานี้ ที่เราเป็นอยู่ ก็คือเราอยู่ในพระเยซูคริสต์ ชีวิตเก่าเราตายไปแล้ว”

            เมื่อชีวิตเก่าของเราที่เป็นบาปตาย เราปลุกมันขึ้นมาไม่ได้ มันตายแล้ว ปลุกขึ้นมา เพื่อที่จะทำบาป มันเป็นไปไม่ได้ พระเจ้าบอกว่า ณ เวลานี้ ผู้เชื่อทุกคน มีวิญญาณใหม่ ที่เป็นวิญญาณเดียวกันกับพระเจ้า วิญญาณเดียวกันกับพระเยซูคริสต์ สะอาด บริสุทธิ์ หมดจด ชอบธรรม เป็นลูกของพระเจ้า อยู่ในสถานะที่พระเจ้ารับได้ ถ้าเรายังเป็นคนบาปอยู่ พระเจ้ารับเราไม่ได้ พระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามาสถิตอยู่ในเราไม่ได้ พระเจ้าผู้บริสุทธิ์ อยู่กับความบาปไม่ได้

            ฉะนั้น เมื่อพระเจ้าสามารถเข้ามาสถิตอยู่ในเราได้ แปลว่าเราไม่ได้เป็นคนบาปแล้ว  เราเป็นผู้ชอบธรรม  พระเยซูคริสต์ได้ถวายเราเป็นเครื่องบูชาให้กับพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว ผ่านทางพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ ผ่านทางการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ บนไม้กางเขน พระเจ้าทำสำเร็จแล้ว แล้วเราไม่จำเป็นที่จะถูกหลอกอีกต่อไปว่าทุกวันเรายังคงต้องสารภาพบาปอยู่

            ถ้าอย่างนั้น เมื่อเราทำผิดทำบาป เราทำอย่างไร? ทุกคนคงอยากจะถามว่า … “ถ้าสารภาพไม่ได้ แล้วถ้าฉันทำผิด ฉันจะอธิษฐานกับพระเจ้าแบบไหน?”

            เราอธิษฐานได้ ถ้าเกิดเราทำผิดพลาดไป เราก็อธิษฐาน … “พระองค์เจ้า ลูกขอโทษ”

            ขอโทษนะ เพราะเรารู้สึกผิด ขอโทษที่เราเผลอทำไป  … “ลูกขอโทษ ขอพระเจ้าเมตตาให้กำลังลูกด้วย ที่คราวหน้า ถ้าลูกเจอเหตุการณ์อย่างนี้ ลูกจะระวังมากขึ้น ลูกจะสำแดงความรักที่เป็นตัวตนจริงๆ ที่พระเจ้าได้ให้กับลูกแล้ว ออกไปมากขึ้น”

            ถ้าเราสามารถสำแดงตัวตนจริงๆ ของเรา ออกไปมากขึ้น เราก็จะทำผิดน้อยลง เอเมนไหม? มันเป็นความจริง รับรู้ความจริงมากเท่าไร? เราก็ถูกหลอกน้อยลง รับรู้ความจริงน้อย เราก็ถูกหลอกเยอะ ถ้าเราไม่อยากให้ถูกหลอก โดยระบบของโลกนี้ ผ่านทางมาร มันไม่ต้องการให้คริสเตียนรู้ความจริง ทำไมมันไม่ต้องการ เพราะพระเยซูบอกว่าถ้าท่านทั้งหลายรู้ความจริง ความจริงจะทำให้ท่านเป็นไท คือเป็นอิสรภาพ ไม่ต้องตกอยู่ภายใต้กฎเกณฑ์ต่างๆ ที่โลกนี้พยายามส่งเข้ามา พยายามที่จะยัดเหยียดเข้ามาให้เรา ต้อง ต้อง และต้อง

            แต่พระเยซูบอกว่า … “ไม่ต้องแล้ว เธอเป็นอิสระแล้ว ฉันทำให้เธอเสร็จสมบูรณ์เรียบร้อยหมดแล้ว”

            ต่อแต่นี้ไป สิ่งที่เราทำได้ ก็คือยอมพระเจ้า ยอมพระวิญญาณบริสุทธิ์ ที่อยู่ในเรา ให้พระองค์ทำงาน

            “พระองค์เจ้าข้า ลูกอยู่ตรงนี้ ได้โปรด ขอพระเจ้าทรงเมตตา กระทำตามน้ำพระทัยของพระองค์”

            แต่แม้ว่าเราจะอธิษฐานแบบนี้ แต่บางทีเราก็ดื้อกับพระเจ้าเหมือนเดิมนั่นแหละ แต่เราจะดื้อกับพระเจ้าน้อยลง  เราจะยอมให้พระเจ้ามากขึ้น พระเจ้าเป็นพระเจ้าที่สุภาพ เราอาจจะคิดว่าพระเยซูซื้อชีวิตของเราแล้ว ตอนนี้พระเยซูเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเราแล้ว พระองค์จะทำอะไรกับชีวิตเราก็ได้ ความเป็นจริงมันได้นะ  แต่พระองค์ไม่ทำ  เพราะพระลักษณะของพระเจ้า พระองค์เป็นความรัก ความรักไม่มีการบังคับ เรียกว่าพระองค์รัก พระองค์ก็เลี้ยงเราเป็นลูก ไม่ใช่เลี้ยงเราเป็นทาส ถ้าเลี้ยงเราเป็นทาส ก็ล่ามโซ่เราไว้  ไม่ให้ทำอย่างนี้ใช่ไหม? ล่ามเอาไว้ …

            “เธอจะได้ไม่ออกไปทำ”

            แต่ไม่ใช่ พระเจ้าเลี้ยงเราเป็นลูก  พระเจ้าให้อิสรภาพกับลูกของพระองค์ ที่จะตัดสินใจว่าเราจะทำตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่อยู่ข้างในนำเรา หรือวันนี้เราจะทำตามระบบของโลกนี้ ที่ส่งเข้ามาผ่านความคิดของเรา เราอยู่ตรงกลาง เรามีสิทธิ์เลือกได้

            ความคิดตรงนี้แหละ เป็นจุดศูนย์กลางว่าพอระบบความคิดเราเปลี่ยน เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ปุ๊บ ความคิดมันนจะสั่งการลงมาที่ร่างกายของเรา แล้วร่างกายของเรา ก็จะทำตามความคิดนั้น ถ้าความคิดเราถูกหลอก โดยระบบของโลกนี้ อย่างเช่น โลกนี้เขาส่งอะไรมา แค้นนี้ต้องชำระ …

            “เขาเหยียบขาเธอ เธอยอมไม่ได้ ไปเหยียบตอบ เขาเหยียบเบาๆ เราเหยียบแรงๆ จะได้สะใจ”

            โลกนี้เขาจะส่งมาแบบนี้ แต่ข้างในวิญญาณที่พระองค์บอกว่าพระองค์ทรงเป็นความรัก ความรักมันอยู่ในเราแล้ว พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็จะเตือนเรา บอกเรา …

            “ลูกเอ๋ย ลูกเป็นความรักนะ”

            ให้อภัยเขาซะ  แต่ ณ เวลานั้น เราได้ยินหรือเปล่า? บางที ณ เวลานั้น เลือดขึ้นหน้า เราไม่ได้ยินเสียงของพระเจ้า แต่เราได้ยินเสียงของโลกนี้ ที่ส่งเข้ามา ต้องแก้แค้นๆ ต้องทำให้สะใจ ไม่อย่างนั้น มันเสียเปรียบมากเลย ไม่ได้

            แต่พระเจ้าบอกว่า … “อย่าเลยลูก มันเหนื่อย”

            เราแก้แค้นไป เรามีความสุขไหม? ไม่มีความสุขหรอก ทำไมเรารู้ว่าไม่มีความสุข  เพราะว่าข้างในวิญญาณของเราเป็นความรัก พอเราทำอะไรที่ตรงกันข้ามกับความเป็นจริงในใจของเรา เราไม่มีความสุข …

            “ไม่น่าเลย”

            พี่น้องเคยเป็นไหม?  พอทำออกไปแล้ว … “ไม่น่าเลย” สะใจแค่เสี้ยววินาที มานั่งเสียใจ ตั้งเป็นวัน …

            “พระองค์เจ้าข้า ลูกไม่น่าทำแบบนี้เลย ไม่น่าเลย”

            อะไรแบบนี้ มันเป็นธรรมชาติใหม่ที่มันเกิดขึ้น ในวิญญาณของผู้เชื่อทุกคน ฉะนั้น พี่น้องไม่ต้องกลัวว่าเมื่อเรา เรียนรู้ความจริง หรือสอนแต่ความจริงในถ้อยคำของพระเจ้า เราเหมือนกับมาส่งเสริมให้ผู้เชื่อไปทำบาป เป็นอย่างนั้นไหม? มันไม่มีทางอยู่แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ ส่งเสริมได้อย่างไร? ในเมื่อธรรมชาติใหม่ของเราไม่มีบาปแล้ว ไม่มีการส่งเสริม คือความเป็นจริง ตัวตนแท้ๆ ของเรา ไม่อยากทำบาปอยู่แล้ว เหมือนปลาอยู่ในน้ำ มีปลาตัวไหนอยากกระโดดออกนอกน้ำ ถ้ากระโดดออกมานอกน้ำ คือปลาที่ถูกจับขึ้นเขียง แล้วก็ถูกฆ่า นั่นแหละ ภาพที่พี่น้องเห็น  ปลาอยู่ในน้ำ เป็นเรื่องจริง

            ฉะนั้น ผู้เชื่อที่ได้กลับใจใหม่  ได้บังเกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า  ก็มีธรรมชาติใหม่ที่เป็นเหมือนพระเจ้าเลย คือเป็นธรรมชาติ ที่เรียกว่าตามแบบอย่างพระเจ้าเลย สะอาด บริสุทธิ์ หมดจด ชอบธรรมเหมือนพระเจ้า นี่คือธรรมชาติใหม่ แล้วธรรมชาติที่พระเจ้าใส่เข้ามา คือความรัก พระเยซูเป็นความรัก พระเจ้าเป็นความรัก ทันทีที่เราบังเกิดใหม่ พระเจ้าใส่เข้ามา คือความรักชนิดเป็นแบบของพระเจ้า ความรักนี้ ที่พระเยซูบอกว่า …

            “เราให้บัญญัติใหม่แก่เจ้า ก็คือให้เจ้าทั้งหลายรักซึ่งกันและกัน เหมือนอย่างที่เราได้รักเจ้า”

            ก็คือไม่เป็นภาระ ทำไมบอกไม่เป็นภาระ? เพราะมันเป็นธรรมชาติของเรา มันเป็นปกติวิสัยของเราอยู่แล้ว ที่พระเจ้าใส่เข้ามา ความรัก เหมือนเขาบอกคริสเตียนทำดี มันเป็นธรรมชาติของเราอยู่แล้ว ทำดี แล้วเรายืด ภาคภูมิใจ …

            “เปล่า ไม่ใช่ ธรรมชาติฉันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว จะให้ฉันไม่ทำดี มันก็คงไม่ได้”

            หรือเป็นคน ธรรมชาติ ก็คือพอหัดเดินได้ เราก็อยากจะเดิน  เราเดินไปไหนมาไหนได้ ไม่ใช่ ธรรมชาติเราเป็นคน เดินได้ กินได้ หยิบจับอะไรได้

            “วันนี้ฉันไม่อยากทำตามธรรชาติ ฉันไม่อยากเดิน ฉันไม่อยากหยิบของ ฉันไม่อยากกิน ฉันไม่อยาก”

            มันเป็นไปไม่ได้ คือธรรมชาติมันจะออกมาเอง  ตื่นเช้าขึ้นมา เราก็ทำความสะอาดร่างกายของเรา  เราจะแปรงฟัน นอกจากเด็กเท่านั้น เด็กๆ จะไม่ชอบแปรงฟัน พ่อแม่ก็ต้องเคี่ยวเข็ญ แต่พอเขาโตขึ้นไม่ต้องเคี่ยวเข็ญแล้ว มันเป็นธรรมชาติของเขา ที่เขารู้ความจริงว่า …

            “ฉันต้องแปรงฟัน ไม่อย่างนั้น เดี๋ยวฟันผุ เดี๋ยวฉันจะกินอาหารไม่อร่อย

            เด็กก็เลยตื่นขึ้นมา โตระดับหนึ่ง รู้ความจริง เขาก็จะแปรงฟัน โดยธรรมชาติ เด็กต้องถูกจับอาบน้ำตอนที่เขายังเล็กอยู่ แต่พอเขาโตระดับหนึ่ง เขาก็ไม่ต้องถูกจับอาบน้ำ  ถึงเวลา เขาก็ถือผ้าเช็ดตัววิ่งเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ ออกมามีความสุข ออกมาก็มานั่งโต๊ะ รอคุณพ่อคุณแม่เอาข้าวมาให้กิน  นั่นคือปกติ ธรรมชาติ

            นั่นเป็นภาพเดียวกับธรรมชาติของผู้เชื่อ พระเจ้าได้ทำให้เราสะอาด บริสุทธิ์ เหมือนพระเจ้าแล้ว มันจะออกมา โดยธรรมชาติ

        กาลาเทีย 2:17-19 “17 “ถ้าขณะที่เรามุ่งจะให้พระเจ้าทรงนับเรา  เป็นผู้ชอบธรรมในพระคริสต์ ก็ปรากฏชัดว่าเราเองเป็นคนบาป นั่นหมายความว่าพระคริสต์ส่งเสริมบาปหรือ? ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน! 18 หากข้าพเจ้าสร้างสิ่งที่ข้าพเจ้าได้ทำลายลงแล้วขึ้นใหม่ ก็แสดงว่าข้าพเจ้าเป็นคนละเมิดบทบัญญัติ 19 เพราะโดยทางบทบัญญัติ ข้าพเจ้าได้ตายต่อบทบัญญัติแล้ว เพื่อว่าจะได้มีชีวิตอยู่เพื่อพระเจ้า”

            อาจารย์เปาโลพูดชัดเจน  ผู้เชื่อทุกคนได้ตายต่อบทบัญญัติเรียบร้อยไปแล้ว เราไม่ได้อยู่ภายใต้ บทบัญญัติอีกแล้ว เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายที่พระเจ้าตั้งขึ้นอีกแล้ว แต่เราเข้ามาอยู่ภายใต้กฎใหม่ ที่พระเจ้าได้ตั้งให้กับพวกเรา คือกฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระเยซูคริสต์ ทันทีที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราตายจากกฎเก่าเรียบร้อยไปแล้ว ก็คือตัวเก่าที่เป็นบาปของเราตาย ไปพร้อมกับพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว ต่อแต่นี้ไป กฎของความบาป ไม่มีอำนาจ เหนือเราอีกแล้ว

            ถ้าพูดอีกนัยหนึ่ง ให้ชัดเจน ก็คือเราอยู่ในประเทศไทย เราอยู่ภายใต้กฎหมายของประเทศไทย ในขณะที่เรายังมีชีวิตอยู่  ถ้าเราทำผิดกฎ เราก็จะถูกลงโทษ จริงไหม? ถ้าเราไปฆ่าคนตาย เราถูกจับ เราก็จะถูกลงโทษ ประหารชีวิต แต่ว่าวันหนึ่ง เมื่อเราตายจากโลกนี้ไป ตายจากประเทศไทย ก็คือวิญญาณเราออกจากร่าง ตายไปปุ๊บ เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายของประเทศไทยแล้ว มีใครทำแบบนี้บ้าง …

            “คนนี้ เมื่อก่อนเคยทำไม่ดี แต่ตอนนี้เขาอยู่ในโลงแล้ว ไม่ได้ เราต้องไปขุดเขาขึ้นมา เพื่อที่จะรับโทษ”

            มีใครทำแบบนี้ไหม? มันไม่มีแน่นอน เมื่อเขาตาย ทุกอย่างจบ จบวันที่เขาตายไป กฎหมายอะไรต่างๆ ที่บังคับเขาตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่มีผลบังคับใช้ในชีวิตของเขาแล้ว ภาพเดียวกัน ในโลกวิญญาณ เมื่อวิญญาณเก่าเราตายไปพร้อมกับพระเยซูคริสต์ แล้วเราบังเกิดใหม่ เป็นวิญญาณใหม่ เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎหมายของวิญญาณเก่า กฎเก่า กฎบัญญัติที่ตั้งไว้อีกต่อไป แต่เราเข้ามาอยู่ในกฎใหม่ คือกฎของพระวิญญาณแห่งชีวิต ในพระเยซูคริสต์ ซึ่งพระเจ้าบอกว่าพระเยซูคริสต์ได้ทำให้เราเป็นผู้ชอบธรรมแล้ว มีใครบนโลกใบนี้ที่จะสามารถเอาเรากลับไปเป็นคนอธรรมได้อีก ไม่มีทางมันเป็นไปไม่ได้  เราเกิดมาเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เป็นแล้ว เป็นเลย พี่น้องต้องจำคำนี้ให้ดี ไม่ใช่วันนี้เป็นลูกพระเจ้า พรุ่งนี้เผลอไปด่าใครเข้า …

            “วันนี้ฉันยังเป็นลูกพระเจ้าอยู่ไหม? สงสัย ฉันตกกระป๋องไปเป็นลูกอาดัมเหมือนเดิมแล้ว”

            เป็นไปได้ไหม? มันเป็นไปไม่ได้แน่นอน เมื่อเราบังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เป็นแล้วเป็นเลย สถานะนี้ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ไม่ว่าเราจะทำอะไรบนโลกใบนี้ก็ตาม ไม่สามารถเปลี่ยนสถานะ เป็นลูกของพระเจ้า ของเรา กลายเป็นอื่นได้เลย ไม่มีทาง เรายังคงเป็นลูกของพระเจ้าอยู่ อย่างที่ดิฉันบอก เราเป็นลูกของพระเจ้าที่บางครั้งเผลอ ถูกหลอก ถูกล่อ โดยโลกนี้  ที่กรอกหูเรา “แค้นนี้ต้องชำระๆ” แล้วเราเผลอ ชำระสักหน่อย ก็แล้วกัน  นั่นแหละ เราเป็นผู้ชอบธรรมที่โดนหลอก โดยไม่รู้ตัว โดยอะไรก็แล้วแต่ แต่ว่าต่อให้เราถูกหลอก เราจะรับผล ไม่ใช่หมายความว่าพอเราเชื่อพระเจ้าแล้ว เราทำอะไรบนโลกใบนี้ ก็ได้ โดยที่เราไม่ต้องเก็บเกี่ยวผล เรายังคงต้องเก็บเกี่ยวผลของโลกนี้อยู่ หมายความว่าเราไปฆ่าคนตาย ผลของโลกนี้ ก็คือถูกพิพากษาลงโทษ ให้ถึงตาย ร่างกายเราจำเป็นจะต้องไปติดคุก ไปถูกลงโทษให้ตาย แต่วิญญาณของเรายังอยู่กับพระเจ้าอยู่ วิญญาณของเรายังนั่งอยู่ที่เดิม คือที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าร่วมกับพระเยซูคริสต์อยู่

            ฉะนั้น พี่น้องอย่าคิดว่าถ้อยคำของพระเจ้า กำลังสอนเราให้ทำอะไรก็ได้ ทำไปเถอะ พระเจ้าไม่ลงโทษแล้ว แน่นอน ด้านวิญญาณพระเจ้าไม่ลงโทษ แต่ด้านของร่างกายนี้ เรายังต้องเก็บเกี่ยวผล ฉะนั้น พระเจ้าบอกกับเราว่าเมื่อเรารู้ความจริง รู้ถึงพระคุณของพระเจ้า ก็ให้เราปรับปรุง เปลี่ยนแปลงความคิดของเรา  เมื่อเปลี่ยนแปลงความคิดของเราได้มากเท่าไร? เราก็จะสำแดงตัวตนแท้ๆ ของเราออกไปมากเท่านั้น

            พระคัมภีร์ พระเยซูบอกว่า … “เราเป็นแสงสว่าง”

            “เป็น” นะ ไม่ใช่ “มี” เมื่อเราเชื่อพระเจ้าปุ๊บ เราเป็นแสงสว่าง พระเจ้าจุดตะเกียงดวงนี้แล้ว ให้ความสว่างเรียบร้อยไปแล้ว ไม่มีใครเอาถังมาครอบไว้ได้

            ดังนั้น ความสว่างตรงนี้ พระเจ้าเป็นผู้จุด แล้วแต่พระเจ้าจะนำพาเราแต่ละคนไปวางไว้ที่ไหน? เพื่อให้แสงสว่างที่พระเจ้าจุดนั้น ได้ฉายแสงให้คนรอบข้างแถวนั้น เราไม่รู้ตรงไหน? เขาได้เห็นแสงสว่างในชีวิตของเรา ฉะนั้น เราเป็นเหมือนพระเจ้า พระเยซูคริสต์ เราสามารถที่จะสำแดงตัวตนแท้ๆ ของเรา โดยการยอมให้พระเจ้าเป็นผู้ขับเคลื่อนในชีวิตของเรา และให้สิ่งนั้นถูกสำแดงออกไป

            ในพระคัมภีร์บอกว่าพระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นผู้ที่ใส่ความปรารถนาในใจให้กับพวกเราทุกคน  เพื่อเราจะยอมทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า พระเจ้าตัวช่วยเยอะมาก คือช่วยเราทุกอย่างเลย เพื่อให้เราสามารถที่จะสำแดงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ผ่านทางชีวิตของพวกเราทุกๆ คน ..

        กาลาเทีย 2:20-21 “20 ข้าพเจ้าถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว ข้าพเจ้าจึงไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป พระคริสต์ต่างหากทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตที่ข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในกายนี้ ข้าพเจ้าดำเนินด้วยความเชื่อในพระบุตรของพระเจ้า ผู้ทรงรักข้าพเจ้าและประทานพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า 21 ข้าพเจ้าไม่ได้ปัดพระคุณของพระเจ้าทิ้ง เพราะถ้าความชอบธรรมสามารถได้มา  โดยทางบทบัญญัติ พระคริสต์ก็วายพระชนม์ โดยเปล่าประโยชน์!”

            ชัดเจน ถ้าใครยังคิดจะพึ่งการกระทำของตัวเอง พระคุณก็จะไม่เป็นพระคุณอีกต่อไป คำว่า “พระคุณ” ที่พระเจ้าให้กับเรา หมายความว่าพระองค์ให้เราเปล่าๆ  แล้วพระองค์ทำให้สำเร็จแล้ว

            พระเยซูคริสต์บอก … “ฉันทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอแค่ทำอย่างเดียว คือเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด”

            ซึ่งพวกเราได้ทำเรียบร้อยไปแล้ว ต่อจากนั้น เราก็แค่ให้พระเจ้าใช้เรา ส่วนใหญ่เราชอบใช้พระเจ้าเนอะ เป็นไหม? ตอนเราเชื่อพระเจ้าใหม่ๆ เราชอบใช้พระเจ้ามาก …

            “พระองค์เจ้าข้า วันนี้ เราจะมีงานนะ อย่าให้ฝนตกเลยนะ” เรากำลังสั่งพระเจ้าอยู่เนอะ

            “พระเจ้าอย่าให้ฝนตกเลย เดี๋ยวเดินทางลำบาก”

            อะไรแบบนี้ เราก็สั่งพระเจ้า เราเผลอ เราลืม  แต่ความเป็นจริงแล้ว เรียกว่าถ้าเรายอมให้พระเจ้าใช้  พระองค์จะมีน้ำพระทัยเยอะแยะมากมาย ที่จะสามารถใช้เราแต่ละคนตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ไม่ว่าใช้เราแบบไหนอย่างไร?

            บางคนคิดว่า “ฉันเป็นแม่บ้านเฉยๆ อยู่บ้าน แล้วพระเจ้าจะใช้ฉันได้อย่างไร?”

            เป็นแม่บ้าน พระเจ้าก็ใช้ได้ เราเป็นแม่บ้าน เรามีลูก มีสามี  พระเจ้าก็ใช้เราเลี้ยงดูลูกเราให้รับรู้ความจริงของพระเจ้า ดูแลปรนนิบัติพัดวีสามี นั่นคืองานรับใช้ หลายคนคิดว่ามันไม่ใช่ เราอยู่บ้าน ปรนนิบัติสามี ดูแลลูก มันไม่ใช่งานรับใช้ มันไม่จริง นั่นคืองานรับใช้

            หรือบางครอบครัวมีคุณพ่อคุณแม่ที่มีอายุเยอะ เราก็ดูแลท่าน นั่นก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของงานรับใช้ ซึ่งงานรับใช้เหล่านี้ พระเจ้าจัดเตรียมให้กับพวกเรา สามารถที่จะเป็นพรให้กับคนอื่นมากมาย

            หรือบางคนอาจจะคิดว่าเราเจ็บป่วยอยู่ เราจะไปรับใช้พระองค์ได้อย่างไร? บางคนเจ็บป่วย แต่สามารถที่จะหนุนใจคนอื่น เวลาเราไปเยี่ยมคนป่วย เราไม่ได้หนุนใจเขา แต่เขากลับเป็นคนหนุนใจเรา  คือเขาเจ็บป่วยอยู่ แต่เขาสามารถที่จะเข้มแข็ง  เราเห็นความรัก พระคุณที่พระเจ้าให้กับเขา เขาสามารถยืนหยัด เขาสามารถที่จะหนุนใจเรา ไปถึงแทนที่เราจะไปหนุนใจเขา เขากลับหนุนใจเรามากเลย ทำไมเขาเจ็บถึงขนาดนี้  เขายังสามารถที่จะมีกำลังใจที่จะยืนหยัดต่อไป  นั่นแหละ พระเจ้าก็จะใช้เขาได้  คือทุกสิ่งทุกอย่าง พระเจ้าสามารถหยิบจับมาใช้ได้หมด ขึ้นอยู่กับว่าเรายอมให้พระเจ้าใช้หรือไม่?  แค่นั่นเอง

            จริงๆ เราขอพระเจ้าได้ อย่างที่ดิฉันบอก เราสามารถขอได้สารพัดสิ่ง แต่มันจะจบลง “แล้วแต่น้ำพระทัย” เราขอ ถ้าพระเจ้าให้ ก็เอเมนนะ ขอบคุณพระเจ้า ถ้าพระเจ้าไม่ตอบคำอธิษฐาน อย่างที่ใจเราขอ เราก็เอเมนเหมือนกัน ตามน้ำพระทัย

            เหมือนกับที่พระเยซูคริสต์อธิษฐานกับพระเจ้า 3 ครั้ง เราจำได้ใช่ไหม? ที่สวนเกทเสมเน

            พระเยซูคริสต์บอกว่า … “ถ้าเป็นไปได้ ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปได้ไหม? มันทรมาน พระองค์เป็นพระเจ้า รู้ทุกสิ่ง แล้วพระองค์รู้ว่าจะไปเจออะไรบ้าง? ขอได้ไหม?”

            แต่พระเจ้าไม่ตอบ ไม่ตอบแปลว่า “ไม่ได้” แล้วพระเยซูก็อธิษฐานอีก พอถึง 3 ครั้ง พระเยซูรู้ว่าอย่างไรก็ไม่ได้ เพราะว่าแผนการนี้ พระเจ้าเตรียมไว้ตั้งแต่วันแรกที่มนุษย์ล้มลงในความบาป  แล้วมีเพียงพระเยซูคริสต์ผู้เดียวเท่านั้นที่จะสามารถทำให้แผนการนี้สำเร็จได้ พระองค์ผู้เดียวเท่านั้น แต่ถ้าพระองค์ไม่ยอม พระเจ้าก็ไม่บังคับ เราขอบคุณพระเจ้า พอพระเยซูอธิษฐานครั้งที่ 3

            พระองค์บอก … “โอเค ถ้ามันเลื่อนไม่ได้ ก็ให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์เถิด”

            นี่คือสิ่งที่พวกเรารับรู้ และพวกเราสามารถเอาไปใช้ในชีวิตประจำวันของเราได้ เหมือนเราอธิษฐานอะไรก็ได้ พี่น้องอธิษฐานไปเถอะ อยากจะขออะไร? ก็ขอไปเถอะ แต่ว่าตบท้ายด้วยคำว่า “ขอให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระเจ้า” ถ้าพระเจ้าตอบตามคำอธิษฐานของเรา เรา เฮ! ไหม? เฮ! ขอบคุณพระเจ้า แต่ถ้าพระเจ้าไม่ตอบตามคำอธิษฐานของเรา  เรายังจะขอบคุณพระเจ้าได้ไหม? ขอบคุณพระเจ้า

            เวลาดิฉันไปยืนรอรถเมล์ ดิฉันก็อธิษฐานทุกครั้งแหละ … “พระองค์เจ้าข้า ขอรถคันนี้มาเร็วๆ ลูกไม่ต้องรอนาน”

            แล้วก็นั่งรออยู่ที่ป้ายรถเมล์ ดิฉันก็ร้องเพลงในใจ ไม่เป็นไร เราก็ขอนั่นแหละ ปรากฎว่าบางครั้งนั่งไปหนึ่งชั่วโมง ที่เราขอ มันยังไม่มาเลย ไม่เป็นไร? มีบางครั้ง 1 ชั่วโมง ขี้เกียจไปแล้ว เดินกลับโบสถ์ดีกว่า อะไรประมาณนี้ ก็คือมันโอเคไง เราสามารถที่จะโอเค แล้วมีความสุขกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเรา ซึ่งเรารู้ว่าพระเจ้าสถิตอยู่ด้วยกับเรา พระองค์ไม่เคยให้ร้ายเรา พระองค์ไม่เคยโยนอะไรที่แย่ๆ มาใส่เรา  ไม่มีทาง พระองค์คอยดูแล คอยช่วยเหลือ คอยปกป้องคุ้มครองเรา  เพราะว่าโลกนี้มันอยู่ภายใต้คำสาปแช่งเรียบร้อยไปแล้ว ตราบใดที่เรายังมีร่างกาย มีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ เราหนีไม่พ้นหรอก

            อย่างที่พระเยซูบอก … “บนโลกใบนี้ท่านจะประสบกับความทุกข์ยาก แต่ให้ชื่นใจเถิด ท่านชนะโลกนี้แล้ว”

            โลกนี้ทำอะไรท่านไม่ได้ ตายเป็นตาย ถ้าวันไหนทุกข์ทรมานจนตาย เราก็สบาย อย่างที่อาจารย์เปาโลบอก … “อยู่เพื่อรับใช้ ตายก็ได้กำไร” เราก็ได้พักผ่อน

            ฉะนั้น พระเจ้ามีวิธี มีแผนการ มีกำลังให้กับพวกเราเสมอ แม้ว่าบางครั้ง เราดูเหมือนไม่ไหว …

            “พระองค์เจ้าข้า มันไม่ไหว ตายแน่ๆ”

            แต่พระเจ้าก็ยังอุ้มเราไว้ กอดเราไว้ แบกเราไว้  แล้วให้เราเดินไป ให้น้ำพระทัยของพระองค์ในชีวิตของเราสำเร็จแน่นอน เอเมน พระเจ้าอวยพรค่ะ

******************************

จากใจศิษยาภิบาล

            คริสเตียน! … “พระเจ้าผู้สถิตอยู่ภายในท่านนั้น ใหญ่กว่าอุปสรรคปัญหา ความทุกข์ยากลำบากที่อยู่ในโลก”

            1 ยอห์น 4:4 … “ลูกที่รัก ท่านมาจากพระเจ้าและได้ชนะคนพวกนั้น เพราะพระองค์ผู้ทรงอยู่ในท่านยิ่งใหญ่กว่าผู้นั้น ซึ่งอยู่ในโลก”

            นี่คือคำสัญญาและสาบานจากพ่อแห่งฟ้าสวรรค์ คำสัญญาจากพระเจ้า คือพระเจ้าทั้งสามพระภาคสถิตอยู่ด้วยเสมอภายในท่าน และพระองค์ยิ่งใหญ่กว่าผู้นั้นที่อยู่ในโลก ใหญ่กว่าอุปสรรคปัญหา ความทุกข์ยากลำบากต่างๆ ที่อยู่บนโลก พระองค์จะจูงมือเรา นำพาเราผ่านอุปสรรคปัญหา ความทุกข์ยากลำบาก ที่เกิดขึ้นเป็นธรรมดา และต้องเกิดขึ้นกับทุกคนบนโลกนี้ ตราบใดที่เรายังอยู่บนโลกนี้ ยังดำเนินชีวิตบนโลกนี้ ที่เต็มไปด้วยความสาปแช่ง ถูกพิพากษาลงโทษให้อยู่ในความทุกข์ยากลำบากตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว  เราหนีไม่พ้นกับความทุกข์ยากลำบาก ที่บางครั้งเกินกว่าที่เราจะมีแรงรับได้ แต่พระเจ้าได้สัญญาว่าจะเสริมกำลังให้กับเรา เป็นสติปัญญาให้กับเรา นำพาเราผ่าน ให้เราวางใจในพระองค์ ผู้ทรงสถิตอยู่ภายในเรา

            พระองค์ไม่ได้สัญญาว่าชีวิตที่ดำเนินบนโลกนี้ จะสุขสบาย ราบรื่น เหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ เพราะตกอยู่ใต้คำสาปแช่ง ตกอยู่ใต้กฎแห่งกรรม กฎแห่งความบาปและความตาย ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นแล้ว แต่จะทรงอยู่ด้วยเสมอ  ไม่ทอดทิ้งให้เป็นเด็กกำพร้า  ไม่ปล่อยเราให้อยู่ลำพัง แต่จะทรงดูแลใกล้ชิด ด้วยความรักอยู่ตลอดเวลาจนถึงนิรันดร์ เพราะเราได้เป็นลูกของพระองค์แล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น

            โรม 8:35-39 … “35 ใครเล่าจะพรากเราจากความรักของพระคริสต์ได้?  ความทุกข์ร้อน ความยากลำบาก การข่มเหง การกันดารอาหาร การเปลือยกาย ภยันตราย หรือคมดาบอย่างนั้นหรือ? 36 ตามที่มีเขียนไว้ว่า “เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายเผชิญความตายวันยังค่ำ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกนับว่าเป็นแกะที่จะเอาไปฆ่า 37 เปล่าเลย ในสถานการณ์ทั้งปวงนี้ เราเป็นยิ่งกว่าผู้พิชิต โดยทางพระองค์ผู้ทรงรักเราทั้งหลาย 38 เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นว่าไม่ว่าความตายหรือชีวิต ไม่ว่าทูตสวรรค์หรือวิญญาณชั่ว ไม่ว่าปัจจุบันหรืออนาคต หรือฤทธิ์อำนาจใดๆ 39 ไม่ว่าเบื้องสูงหรือเบื้องลึก หรือสิ่งอื่นใดในสรรพสิ่งที่พระเจ้าทรงสร้าง ล้วนไม่สามารถพรากเรา ไปจากความรักของพระเจ้า ซึ่งมีอยู่ในพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราได้”

            พระเจ้าอวยพรครับ

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1479

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  21  กรกฎาคม  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 4 “คริสเตียนแท้อาศัยอยู่ในพระคริสต์

ดำเนินชีวิตด้วยความรักของพระองค์”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            “1 ยอห์น” ตอนที่ 1 “พระเยซูทรงเป็นพระเจ้าและยอมถ่อมลงมา  เกิดในร่างมนุษย์จริงๆ”

            “1 ยอห์น” ตอนที่ 2 “พระเจ้าได้ลบล้างบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปของคริสเตียนเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย 2,000 ปีมาแล้ว”

            “1 ยอห์น” ตอนที่ 3 “คริสเตียนเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก”

            เราได้เรียนรู้กันมา 3 ตอนแล้ว สำหรับซีรี่ย์หนังสือ 1 ยอห์น” นี่คือความจริงที่เรียนรู้ไปแล้ว วันนี้ “1 ยอห์น” ตอนที่ 4 “คริสเตียนแท้อาศัยอยู่ในพระคริสต์ ดำเนินชีวิตด้วยความรักของพระองค์

            จากการบรรยายครั้งที่แล้ว  ที่เราเน้นว่าเราได้รับการชำระล้างบาปหมดแล้ว ทั้งบาปในอดีต บาปในปัจจุบัน รวมถึงบาปในอนาคตด้วย เพราะฉะนั้น คริสเตียนจึงไม่จำเป็นต้องสารภาพบาปกับพระเจ้าอีก เพราะว่าเป็นคริสเตียน ก็ทำการสารภาพบาป เพียงครั้งเดียวว่าตัวเองเป็นคนบาป ต้องการหาหมอ หมอทางฝ่ายวิญญาณ ก็คือพระเยซูคริสต์ พอสารภาพปุ๊บ พระเจ้าก็ทำตามสัญญา  ก็คือได้เกิดใหม่ ลบบาปหมดเลย ทั้งบาปอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ไปจนนิรันดร์เลย เราเรียนรู้ นี่คือความจริง

            ก็เลยมีคำถามมาถามว่า “แล้วเผื่อเป็นคริสเตียนแล้ว แต่ติดการอธิษฐานสารภาพบาปผิดไหม?”

            ตกใจ หลายคนคิดในใจมันติดปาก มันติดใจ หรือมันเคยชินกับคำสอนมาก่อนหน้านี้ พอทำอะไรผิด

            ก็ “พระเจ้าขอยกโทษให้ด้วย”

            “อ้าว! แล้วที่เรียนรู้ว่าพระเจ้ายกโทษให้แล้ว จะหมายถึงอย่างไร?”

            ก็เลยมีความแคลงใจ มาถามว่า “พาสเตอร์ มันจะผิดไหม? แล้วจะทำอย่างไร?”

            ก็อยากจะบอกว่าการสารภาพบาปกับพระเจ้าของคริสเตียนนั้น ไม่ใช่เรื่องที่จะเรียกว่าผิดหรือถูก มันไม่ใช่ความผิด แต่มันขึ้นอยู่กับท่าทีภายในจิตใจ ในการอธิษฐานของเราว่าท่าทีนั้น มันอยู่ในความจริงของถ้อยคำพระเจ้าหรือเปล่า? ทั้งหมด ทั้งมวลอยู่ที่ท่าทีภายในของเราในการอธิษฐานนั้น ถ้าเราเข้าไปด้วยสำนึกว่าเราได้พลั้งพลาด ทำผิดไป เสียใจในการกระทำ ตรงนั้น ก็เป็นสิ่งที่น่าจะกระทำได้  เพราะเป็นไปตามถ้อยคำพระเจ้า  แต่ไม่ใช่อธิษฐานสารภาพด้วยความกลัวว่าเราจะสูญเสียความนิรันดร์ไป  เพราะว่าเราได้ทำผิดบาป เราต้องขอโทษกับพระเจ้า ยกโทษให้เราด้วยเพราะเรากลัวโดนลงโทษ

            ไม่ใช่การสารภาพบาปภายใต้จิตสำนึกหรือความคิด เพื่อจะได้รับการยกโทษบาปอีก  เพราะเราได้รับเรียบร้อยหมดไปแล้ว  ไม่ว่าจะเป็นการขอยกโทษบาปเป็นประจำ ที่เราเคยถูกสอนมา หรือเคยเข้าใจผิด พอทำบาปปุ๊บ ต้องอธิษฐาน ยกโทษบาปเลยทันที  ทุกครั้งที่ทำบาปไป ทำผิดไป หรือทุกครั้งที่คิดขึ้นได้ว่าเราทำอันนั้นไป เมื่อ 3 ชั่วโมงที่แล้ว ขอโทษดีกว่า ให้พระเจ้าลบทิ้ง  หรือคิดว่าต้องอธิษฐานยกโทษบาป จากพระเจ้าทุกวัน วันละ 3 เวลา หรือบางคนก็ตั้งเป้าไว้ว่าเดือนละ 1 ครั้ง หรือทุกปี ปีละ 1 ครั้ง แล้วแต่จะตั้งกันเอง บางคนตั้งเป็นเดือน เป็นปี ก็มี นึกออกใช่ไหม?

            อย่างเป็นปีชัดเจน เช่น วันเกิดเมื่อไร? ก็จะได้สารภาพบาป ให้มันล้างสักที ทั้งปีหนึ่ง ปีที่แล้วทำอะไรผิดบ้าง พระเจ้ายกโทษ

            “ยกโทษให้ลูกด้วยเถิด ปีใหม่ขอพระองค์ยกโทษให้ลูกด้วยเถิด”

            คุ้นๆ ไหม? เพราะเราติดศาสนาเดิมมา  เราติดพิธีกรรมเดิมมา เราก็เลย คิดว่ามันสำคัญ เพราะมนุษย์คิดขึ้นมาเองว่าวันสำคัญ  แต่พระเจ้าเหมือนกันทุกวัน ยกโทษอภัยบาปนิรันดร์ อภัยหมดเรียบร้อยแล้ว แต่เราคิดขึ้นมาว่าพอเป็นวันพิเศษวันนั้น เราก็ตั้งเป้าไว้ นัดกันไว้ว่าวันนี้เราจะทำพิธีขอโทษยกบาปจากพระเจ้าให้ล้างบาปให้กับเรา เช่น วันเกิด เป็นต้น อย่างนี้ ลบล้างบาปที่เราได้กระทำไปแล้ว ตั้งแต่ต้น ทั้งปี หรือทั้งเดือน หรือทั้งวัน แล้วแต่บาปในอดีตที่เราได้กระทำ หรือบาปในปัจจุบันที่ได้กระทำอยู่ และแม้กระทั่งคิดไปถึงอธิษฐานขอพระเจ้าว่าบาปที่ตัวเองจำไม่ได้ด้วย  มีไหม? คุ้นไหม? อธิษฐานขอพระเจ้ายกโทษบาป

            “ที่ลูกทำไปแล้ว แต่ลูกจำไม่ได้”

            คิดถึงขนาดนี้ ขนาดจำไม่ได้ ก็ไปขอยกโทษ  เพราะความกลัว

            เพราะฉะนั้น การสารภาพบาปกับพระเจ้า มันไม่ใช่ความผิดของคริสเตียน ที่เป็นคริสเตียนแล้ว แต่มันขึ้นอยู่กับท่าทีในการอธิษฐานภายในของเราคริสเตียนว่าการอธิษฐานนั้น มันเป็นประโยชน์ต่อตัวเราเอง หรือเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นหรือเปล่า? มันเป็นประโยชน์ไหม? ถ้ามันเป็นประโยชน์ก็ทำไป แต่ถ้ามันไม่เป็นประโยชน์ มันเป็นโทษ ก็อย่าทำ เหมือนครั้งที่แล้ว ที่อธิบายไป 

            เพราะฉะนั้น ผมเพียงแต่นำเสนอความจริงเหล่านี้ให้ท่านลองพิจารณาดู ด้วยความสุภาพ ไม่ได้ตั้งใจจะติเตียนอะไรท่าน มันติดไปแล้ว จะให้ทำอย่างไร? ไม่ได้ตั้งใจจะคิดอย่างนั้นนะ ให้ท่านลองพิจารณาดู เสนอด้วยความรักในพระคริสต์ เพราะไม่ว่าท่านจะทำหรือไม่ทำ? จะเชื่อแบบไหนก็ตาม จะสารภาพบาปทุกวันหรือไม่ก็ตาม? ถ้าท่านเชื่อพระเจ้าจริงๆ และสารภาพครั้งแรกที่เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์แล้วนั้น ท่านก็ได้รับความรอด เหมือนๆ กัน จะสารภาพบาปทุกวันหรือไม่? ก็ได้รับความรอดนิรันดร์อยู่ดีนั่นแหละ เอเมนไหม?

            ท่านลองพิจารณาดู เพียงแต่ถ้าท่านรู้ความจริง กระทำถูกต้องตามถ้อยคำแห่งความจริง ท่านก็จะสามารถเดินอย่างเป็นอิสระ ไม่ต้องแบกกางเขนให้เหนื่อยในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ โดยได้รับอิสรภาพ เอากางเขนนั้น ตรึงไว้กับพระเยซูบนไม้กางเขน ที่พระเยซูทรงแบกเอาไว้ให้เรานั่นแหละ ท่านก็จะได้เป็นอิสระ เดินสบาย ตัวปลิวเลย

            ผมนึกถึง คนปีนเขา เคยเห็นคนปีนเขาเป็นทีมไหม? เขาต้องมีสายเชฟตี้ยาวๆ ผูกกันไว้หมดเลย คนใดคนหนึ่งล้มไป ที่เหมือนยังเกาะอยู่ ไม่ตกลงไปตาย เรามีหัวหน้า คือพระเยซู … พระเยซูมองลงมาข้างล่างตลอดเวลา

            “ไม่ต้องกลัว ตามฉันมาเลย” เดินไปทุกวัน ทุกวินาที “ไม่ต้องกลัว” เพราะบนโลกใบนี้ ลมมันแรง คำสาปแช่งมันยังอยู่บนโลกใบนี้  โลกใบนี้มันวุ่นวาย อาจจะถูกเตะขา ตัดขา อะไรต่างๆ เพราะฉะนั้น เราอาจจะพลั้งเผลอ พลาดหล่นลงไป แต่ให้เรารู้ว่าไม่ต้องกลัว เชฟตี้อยู่ หล่นลงไปเมื่อไร ก็ไม่ตาย เอเมนไหม?

            กับอีกคนหนึ่ง ไม่รู้ว่ามีพระเยซูอยู่ด้วย ทั้งๆ ที่พระเยซูก็อยู่ข้างบน เชือกก็ยังห้อยอยู่ แต่นึกว่าไม่มีเชือก พอตกลงไปทีหนึ่ง ก็ร้องโวยวาย ตาย ทุกวันตายหมดเลย จนมาถึงยอดเขา ถึงยอดเขาไหม? ถึงเหมือนกัน แต่เหนื่อยไหม? เหนื่อย ผมเรียกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา มันขึ้นภูเขานั่นแหละ แต่แทนที่จะขึ้นแบบสบายๆ เป็นอิสระ บินปร๋อเลย เอเมนไหม?

            พระเจ้ามองภายในวิญญาณ ตัดสินที่ภายในวิญญาณ ที่มองไม่เห็น แต่มนุษย์และระบบของโลกนี้ มองที่ภายนอก ตามความประพฤติ การกระทำที่มองเห็นอยู่ อาจารย์ยอห์นจึงเขียนจดหมายฉบับนี้ เขียนเรื่องราวเหล่านี้ ชี้ให้เห็นความจริงในโลกวิญญาณว่าสถานะเป็นเช่นไร? ถ้าท่านเป็น คริสเตียนแล้ว

            ในโลกวิญญาณ ถ้าท่านเป็นคริสเตียน อาจารย์ยอห์นได้อธิบายในหนังสือ 1 ยอห์นว่าท่านเป็น คริสเตียน ท่านจะอาศัยอยู่ในอาณาจักรหนึ่ง  ที่แตกต่างกับโลกที่มองเห็นนี้ ที่เรียกว่าอาณาจักรวิญญาณนั่นเอง อาจารย์ยอห์นชี้ให้ผู้เชื่อทั้งหลาย และผู้ที่อ้างว่าเป็นคริสเตียนนั้น ชี้ให้เห็นว่า …

            “ถ้าคุณเชื่อในพระเจ้า เป็นคริสเตียนจริงๆ อยู่ในอาณาจักรโลกวิญญาณ คุณจะอยู่ในความสว่าง คุณเป็นความสว่าง”

            มันมองไม่เห็น แต่นี่เป็นความจริง คุณกำลังอาศัยอยู่ในพระคริสต์ เป็นวิญญาณเดียวกันกับพระคริสต์ คุณรู้จักสนิทสนม สามัคคีธรรม สัมพันธ์อันลึกซึ้งฝ่ายวิญญาณกับพระคริสต์ และคุณจะรู้ความจริง และความจริงอยู่ในตัวคุณ

            นี่คือบทสรุปคร่าวๆ ที่อาจารย์ยอห์น พยายามจะชี้ให้ชาวยิวที่เป็นคริสเตียน และอ้างว่าตนเองเป็นคริสเตียน ได้เห็นความเป็นจริงว่าถ้าคุณเป็นคริสเตียน คุณจะดำเนินชีวิตอยู่ในพระคุณความรักของพระคริสต์ และความรักของพระคริสต์จะอยู่ในคุณ คุณจะรักพระเจ้า พี่น้องคริสเตียน เพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ทั้งหมด ทั้งโลกนี้เลย  เพราะสถานะของคุณนั้น คุณอยู่ในพระคริสต์ และคุณจะอยู่ในสถานะพระคริสต์อย่างนี้ เป็นความรักอย่างนี้ เป็นความสว่างอย่างนี้ ตลอดไปชั่วนิรันดร์ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงอีกแล้ว เอเมน

            นี่คือบทสรุปที่อาจารย์ยอห์นเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา ซึ่งครั้งที่แล้ว เราได้เรียนรู้ใน 1 ยอห์น บทที่ 1 พูดถึงชาวยิวส่วนใหญ่ ที่เป็นคริสเตียนและคนที่อ้างว่าเป็นคริสเตียน บอกว่าคนที่อ้างตัวเป็นคริสเตียน อ้างว่าเขารู้จักพระเจ้า แต่เขาไม่รู้จักหรอกในโลกวิญญาณ อาจารย์ยอห์นก็เลยบอกว่าเพราะว่าเขาปฏิเสธการเป็นมนุษย์ อยู่ในร่างกายของมนุษย์ของพระเจ้า ที่มีนามว่าพระเยซูคริสต์ เขาปฏิเสธ เขาไม่เชื่อว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้า หรือเชื่อว่าเป็นพระเจ้า แต่ไม่เชื่อว่าเป็นมนุษย์ หรือเชื่อว่าเป็นมนุษย์ แต่ไม่ได้เป็นพระเจ้า และเชื่อว่าเขาเองไม่ได้เป็นคนบาป เขาไม่ต้องการพระเยซู มาช่วยเขาในเรื่องการไถ่บาป เพราะฉะนั้น เขาไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้จริง แต่เขารู้จักพระเจ้า พระบิดา อะไรอย่างนี้ ถ้าเขาสารภาพบาป ยอมรับว่าตนเองเป็นคนบาป และต้องการผู้ช่วย คือพระเยซูคริสต์ ยอมรับพระเยซูคริสต์ว่าเป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อมาช่วยเหลือคนบาป เขาก็จะได้รับการช่วยเหลือ นี่คือ 1 ยอห์น บทที่ 1

            พอ 1 ยอห์น บทที่ 2 ที่เราเรียนรู้กัน ก็บอกอย่างนี้ 1 ยอห์น 2:1-2 …

        1 ยอห์น 2:1-2 “1 ลูกที่รักของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเขียนข้อความเหล่านี้มาถึงท่าน เพื่อท่านจะไม่ทำบาป แต่ถ้าผู้ใดทำบาป เราก็มีพระองค์ ผู้ทูลแก้ต่างต่อพระบิดา เพื่อเราทั้งหลาย คือพระเยซูคริสต์องค์ผู้ชอบธรรม 2 พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย และไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย”

            “พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย และไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย”

            “เรา” ในที่นี้ หมายถึงยิว กำลังบอกพี่น้องชาวยิวด้วยกันว่า …

            “ไม่ใช่ยกโทษบาปให้กับพวกเรายิวอย่างเดียวนะ จะบอกให้ ความรอดนี้ ข่าวประเสริฐนี้ ไปถึงคนที่ไม่ใช่ยิวด้วย”

            คนไม่ใช่ยิว คือต่างชาติทุกคน ฉะนั้น มนุษย์มีอยู่ 2 พวก พวกหนึ่งเรียกว่ายิว อีกพวกเรียกว่าพวกไม่ใช่ยิว จบข่าว ดังนั้น คือทุกคน

            ยอห์นบอกว่าเหตุที่เขียนเรื่องพระคุณของพระเจ้าเหล่านี้ขึ้นมา ว่าพระเจ้าทรงรักท่านด้วยพระคุณมากเพียงใด อภัยในความผิดบาปของท่าน ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเรียบร้อยไปแล้ว รับท่านเข้ามาเป็นลูก อยู่ในแสงสว่างแล้วขณะนี้  ท่านได้บังเกิดใหม่ เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระบุตร คือพระเยซูคริสต์แล้ว โดยไม่ต้องทำอะไรเลย เป็นพระคุณ แค่สารภาพบาปว่าตนเองเป็นคนบาป ต้องการการช่วยเหลือจากพระเยซูคริสต์เท่านั้นเอง ซึ่งสิ่งเหล่านี้เราได้เปล่าๆ โดยไม่ต้องทำอะไรเลย เรียกว่าพระคุณของพระเจ้า

            อาจารย์ยอห์นเริ่มต้นเขียนอย่างนี้ เขียนเพื่อท่านจะได้รู้จักพระคุณของพระเจ้า เพื่อจะได้รู้ความจริงเหล่านี้  และรู้ถึงสถานะทางฝ่ายวิญญาณ ที่ท่านได้รับจากพระคุณของพระเจ้า ผ่านทางพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว เพื่อท่านจะไม่ถูกล่อลวงให้ทำบาป  เพราะว่าถ้าท่านไม่รู้ความจริงเหล่านี้ ท่านก็จะทำบาป ยิ่งรู้ว่าตัวตนแท้จริงท่านนั้น เป็นอะไร? เป็นใครในพระเยซูคริสต์มากเท่าไร? โดยพระคุณของพระเจ้าที่ทำให้ท่านมากเท่าไร?  ท่านก็จะถูกล่อลวงให้ทำบาปน้อยเท่านั้น คือรู้จักพระคุณของพระเจ้าที่ทำให้กับท่านแล้ว  มากเท่าไร? ท่านก็ยิ่งจะทำบาปน้อยเท่านั้น พระเยซูตรัสว่าความจริงจะทำให้ท่านเป็นอิสระ เป็นไท ไม่ถูกหลอก ล่อลวง ให้ทำบาป อาจารย์เปาโลก็พูดในลักษณะเดียวกันอย่างนี้ เหมือนกัน ในหนังสือโรม บทที่ 6 บอกไว้อย่างนี้ว่า …

            “ท่านไม่รู้หรือว่าโดยพระคุณของพระเจ้า ทำให้ท่านบังเกิดใหม่ เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า พระเยซูคริสต์แล้ว  ตัวเก่าของท่านที่เป็นคนบาป ได้ตายไปแล้ว”

            มันตายไปแล้วตัวเก่า มันจึงเป็นไปไม่ได้เลย ที่ท่านจะดำเนินชีวิตอยู่ในบาปอีกต่อไป  เพราะท่านได้เกิดใหม่อยู่ในพระคริสต์แล้ว ในขณะนี้ ท่านบริสุทธิ์ สมบูรณ์ ดีพร้อมแล้ว โดยพระคุณของพระเจ้า

            “สมบูรณ์ ดีพร้อมแล้ว โดยพระคุณของพระเจ้า”

            ในโรม 12:1-2 ก็สรุปอย่างนี้ อาจารย์เปาโลบอกว่า …

        โรม 12:1-2 “เพื่อเห็นแก่พระคุณของพระเจ้า ข้าพเจ้าขอร้องให้ท่านมอบร่างกายอวัยวะทุกส่วน ที่สะอาดหมดจดบริสุทธิ์เรียบร้อยแล้ว ยอมให้พระเจ้าใช้ด้วยการเปลี่ยนแปลงความคิดจิตใจเสียใหม่ ให้สอดคล้อง สมกับเป็นคนใหม่ สะอาดบริสุทธิ์ ดีพร้อม เรียบร้อยแล้ว”

            ท่านจะเห็นพระคุณของพระเจ้าได้ ท่านต้องรู้ความจริง จะอธิบายความจริงให้ฟัง อย่างนี้นะ ก็คือเห็นแก่พระคุณของพระเจ้า ที่ผมอธิบายให้ท่านฟัง “ข้าพเจ้า” หมายถึงเปาโล ยอห์น  หรืออัครสาวกต่างๆ ที่เขียนพระคัมภีร์ใหม่ จะพูดลักษณะเดียวกันเลยว่า เพื่อเห็นแก่พระคุณของพระเจ้าเหล่านี้ ข้าพเจ้าขอร้องให้ท่านมอบร่างกาย อวัยวะทุกส่วน ที่สะอาด หมดจด บริสุทธิ์ เรียบร้อยแล้ว โดยพระคุณของพระเจ้า ยอมให้พระเจ้าใช้ โดยการเปลี่ยนแปลงความคิดจิตใจเสียใหม่ ให้สอดคล้อง สมกับเป็นคนใหม่ ที่สะอาด บริสุทธิ์ ดีพร้อม เรียบร้อยแล้ว เอเมน สมบูรณ์แล้ว แล้วก็ให้ทำตาม เท่านั้นเอง

            คือการเห็นตัวเองตามความเป็นจริง การรู้จักตัวเองตามความเป็นจริง จากถ้อยคำพระเจ้า  ถึงเรื่องเกี่ยวกับพระคุณของพระเจ้าว่าเราบริสุทธิ์ ดีพร้อมแล้ว มันเปรียบเหมือนเราเห็นตัวเราเองเป็นเจ้าสาว ใส่ชุดเจ้าสาว ยืนอยู่หน้ากระจก ท่านลองคิดดูว่าท่านเป็นเจ้าสาว ใครเป็นผู้ชาย นึกภาพตัวเองแต่งตัวเป็นผู้หญิงนิดหนึ่งคราวนี้ จะได้เห็นภาพ เจ้าสาวใส่ชุดอะไรมาตรฐานทั่วโลก สีขาว บริสุทธิ์ สะอาด เรียบร้อย มองอยู่หน้ากระจก แต่งตัวเสร็จปุ๊บ กำลังจะออกเดินทางไปนอกบ้าน ไปพิธีแต่งงาน  แต่งงานกับพระเยซู เจ้าบ่าวรออยู่ เรากำลังเดินทางไป ท่านเห็นตัวเองใช่ไหมเมื่อตะกี้นี้ ในกระจก สีขาวหมดเลย ท่านระวังตัวไหม? ท่านเดินไปขึ้นรถ ลงรถ ฝนตกแฉะๆ ท่านจะเดินแบบไม่ระวังไหม? ไม่สนใจอะไรเลยหรือเปล่า? ท่านจะระวังสุดชีวิตเลย ความสกปรกนั้น ไม่สามารถทำอะไรให้ท่านเปลี่ยนไปจากการเป็นเจ้าสาวได้ แต่ท่านรู้ตัวเองว่าเราใส่ชุดสีขาวมา เราต้องระวังเหลือเกิน

            เปลี่ยนใหม่ ถ้าท่านจะไปแต่งงาน แบบวัยรุ่นๆ แต่งชุด สมมติเป็นชุดพรางแล้วกัน  ชุดทหารพราน สีกลืนกับต้นไม้ไปเลย สีเทาๆ น้ำตาลๆ ดำๆ สกปรกๆ หน่อย ทาหน้า แบบแอบไป ท่านจะระวังไหม? เวลาท่านเดินออกจากบ้าน ท่านอาจจะระวัง แต่ระวังนิดเดียว ไม่ค่อยระวังหรอก  เพราะท่านถือว่าสกปรกไปแล้ว ให้สกปรกไปเลย ช่างมัน เหมือนกันอย่างนั้นแหละ เห็นภาพหรือยัง?

            เพราะฉะนั้น เราควรจะรู้จักความจริง เรื่องตัวเราเองในพระคริสต์เป็นอย่างไร? เรื่องความรักและพระคุณของพระเจ้าที่มีต่อเรา และทำให้กับเราเรียบร้อยไปแล้ว นั้นเป็นเช่นไร? ซึ่งเป็นความรักและพระคุณของพระเจ้าที่เกินกว่าความคิดของมนุษย์ที่จะเข้าใจ เราควรจะเรียนรู้จักพระคุณนี้ให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้ เป็นประโยชน์กับชีวิตเราเหลือเกิน เอเมนไหม? ชัดเจนเลยนะ

            ต่อจากครั้งที่แล้ว เราเรียน 1 ยอห์น 2:3 ที่พูดถึงว่า …

        1 ยอห์น 2:3 “ถ้าเรารักษาพระบัญญัติของพระองค์ เราก็รู้ว่าเรารู้จักพระองค์”

            เราเรียนรู้ไปแล้วว่าตรงนี้ บัญญัติหรือคำสั่งของพระเยซู ก็คืออะไร? ในยอห์น 13:34 …

        ยอห์น 13:34 “เราให้บัญญัติใหม่เพียงบัญญัติเดียวไว้แก่เจ้าทั้งหลาย คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน เราได้รักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้าจงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น

            พระเยซูให้มาบัญญัติเดียว “เราได้รักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร? เจ้าจงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น”

            วันนี้เรามาต่อ 1 ยอห์น 2:4 …

        1 ยอห์น 2:4 “ผู้ใดที่กล่าวว่าข้าพเจ้ารู้จักพระองค์ แต่ไม่ปฏิบัติตามพระบัญญัติของพระองค์ ผู้นั้นเป็นคนโกหก และความจริงไม่ได้อยู่ในผู้นั้น”

            ความหมายคืออะไร? ความหมาย ก็คือผู้ใดที่อ้างว่า เห็นไหม? อาจารย์ยอห์นกำลังชี้ให้เห็นถึงโลกวิญญาณว่ามองดูข้างนอก ไม่ออกนะที่ประชุม คริสตจักร ไม่รู้คนไหนเป็นคริสเตียนแท้หรือไม่แท้ กำลังจะชี้ให้เห็นว่าถ้าเป็นคริสเตียนแท้ มันจะเป็นอาการอย่างนี้แหละ แต่ถ้าไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้ เป็นตัวแอบอ้างมานะ จะปฏิเสธพระเยซูอย่างนี้แหละ และจะมีอาการในวิญญาณแบบนี้แหละ

            “ผู้ใดที่อ้างว่าตนเป็นคริสเตียน เป็นผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ รู้จักพระเยซู ได้สามัคคีธรรมทางฝ่ายวิญญาณกับพระเยซู แต่ไม่ได้ดำเนินชีวิตด้วยความรักต่อพี่น้องคริสเตียนด้วยกัน  และต่อคนทั้งโลก ผู้นั้น ก็เป็นคนมุสา”

            ก็คือโกหก ไม่จริง  คือไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้จริงนั่นเอง ตะกี้นี้หมายความว่าอย่างนี้

            อาจารย์ยอห์นกำลังจะบอกว่าคนที่เป็นคริสเตียนและคนที่ไม่ได้เป็นคริสเตียน  เช็คดูตัวเองว่าใช่ไหม? ท่านเป็นคริสเตียนผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์หรือไม่? ใจของท่านรักพี่น้องคริสเตียนผู้เชื่อด้วยกันและรักคนทั้งโลกหรือเปล่า? ทุกคนสะดุ้งเลยคราวนี้  แต่เดี๋ยวก่อน ฟังอาจารย์ยอห์นชัดๆ แล้วเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง ใจของท่านรักพี่น้องคริสเตียน ที่เชื่อด้วยกัน และรักคนทั้งโลกหรือไม่? อะไรของท่านที่รักคริสเตียนด้วยกัน และรักคนทั้งโลก อะไรนะเมื่อกี้นี้ที่ผมพูด “ใจ”  ความจริงอยู่ตรงนี้ ใจของท่านรักพี่น้องหรือเปล่า? รักอยู่ในใจ ในนี้กำลังบอกว่าเงื่อนไข คือรักอยู่ในใจ เดี๋ยวจะพาไปเรื่อยๆ จะเห็น

            ใจของท่านรักพี่น้องไหม? รักอยู่ในใจ แต่ภายนอก ความประพฤติต่างๆ นั้น อาจจะไม่ชอบ หลายคนยิ้มสบาย เมื่อกี้นั่งหน้าเครียดหมด รักไม่ไหว ถ้าอย่างนี้รักได้  แล้วมันเรื่องจริงด้วย รักจริงๆ เลย แต่ไม่ชอบ ใช้น้ำหอมคนละกลิ่น บุคลิกคนละอย่าง ความประพฤติคนละเรื่อง ชอบอาหารคนละอย่าง มันไม่สามารถจะชอบกันหมดทุกอย่างได้ รักในใจ รักเพราะอะไร? เพราะเขาประพฤติดีหรือ? ไม่ใช่ ไม่รู้จักเลยว่าเขาเป็นใคร? ไปเจอกันที่ขั้วโลกเหนือ เจอเป็นครั้งแรก ไม่รู้เรื่องเลย  แต่รู้ว่าเขาเป็นคริสเตียน ข้างใน ทำไม? แอบรักเธออยู่ในใจแล้ว รักในใจ ที่เขาเป็นตามบัญญัติพระเจ้าที่บอกเมื่อตะกี้ เป็นคริสเตียนจริง รักที่เขาเป็นมนุษย์คนหนึ่งของโลกนี้  ที่พระเจ้าทรงสร้างขึ้นมา  แต่อาจจะไม่ชอบบางอย่างที่เขาทำก็ได้ ไม่ชอบความประพฤติบางอย่างของเขาก็ได้ เช่น ขับรถเวียนหัว อาจจะมาชาร์ทเงินเขาเกินกว่าที่สมควร ก็ได้  ทั้งๆ ที่เป็นคริสเตียน เป็นไปได้ไหม? นี่ผมพูดเกินเหตุไปนะ จะได้เห็นชัดๆ เป็นไปได้

            ในข้อนี้เน้นถึงความสำคัญในการดำเนินชีวิต เป็นความรักอย่างแท้จริง ทางวิญญาณ เป็นความรัก ไม่ใช่มีความรัก เป็นความรัก ไม่ใช่คิดว่าจะรักเขา แต่ท่านเป็นความรัก ในวิญญาณท่านมันเป็น สถานะทางวิญญาณ เป็นความรัก  ในฐานะคริสเตียน ผู้เชื่อ ที่ได้บังเกิดใหม่ เป็นลูกของพระเจ้าแล้ว เป็นผู้ชอบธรรมบริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเยซูแล้ว เราถูกนำให้ดำเนินชีวิตในความรักนี้ ในความสว่างนี้ และดำเนินชีวิตให้สมกับฐานะของลูกพระเจ้านี้ ก็คือมีความประพฤติตามความเป็นจริงของวิญญาณ

            ซึ่งตรงนี้ไม่ได้หมายความว่าเราต้องอยู่ภายใต้กฎบังคับ ให้เรารัก ต้องรักเขานะ ต้องชอบเขา ไม่ใช่ หรือให้เราพยายามรักษาบัญญัติของพระเจ้าว่าต้องรักเขา  เพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้า ให้เราทำตามบัญญัติ จะได้พระพร แต่จริงๆ แล้วเป็นการแสดงถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นภายในวิญญาณของเรา ผ่านการได้รับการบังเกิดใหม่  และการร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์ คือได้รู้จักกับพระคริสต์ เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์

            เมื่อเรามีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง สนิทสนมกับพระเยซูคริสต์อย่างแท้จริงอย่างนี้ เป็นคริสเตียนอย่างแท้จริง เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์อย่างนี้ ความรักและความจริงของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์ ที่อยู่ในเราที่เกิดใหม่นั้น  ก็จะไหลผ่านเรา อย่างเป็นธรรมชาติ ออกมา ในการดำเนินชีวิต นำเราให้ดำเนินชีวิตในลักษณะที่แสดงถึงพระลักษณะของพระเจ้า ซึ่งเป็นความรัก เหมือนกับเราเลย  เราเหมือนกับพระองค์เลย เอเมน มันก็ไม่ได้เป็นภาระเลย ถูกไหม?

            นี่ไม่ใช่เป็นการสอน  หรือเป็นการบังคับ จากถ้อยคำพระเจ้า ที่อาจารย์ยอห์นบอก ไม่ใช่เป็นการให้เชื่อฟังอย่างเคร่งครัด แบบศาสนาว่าท่านต้องรักซึ่งกันและกัน ท่านเป็นศิษย์ของเรา ท่านต้องรักซึ่งกันและกัน ไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่เป็นการบังคับ ฝืนใจ ถ้าไม่ทำ จะถูกลงโทษ  ถ้าไม่ทำ ไม่ได้พระพร แต่เป็นเรื่องของผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ภายในเรา และผลของวิญญาณของเรา ที่ได้บังเกิดใหม่แล้ว เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ พระองค์เข้ามาสถิตอยู่กับเรา ภายในเรา ดำเนินชีวิตไปกับเรา นำพาเรา ในการดำเนินชีวิตตามธรรมชาติ คือเป็นความรัก แบบธรรมชาติ

            เพราะฉะนั้น การกระทำของเรา ความประพฤติของเรา เป็นเพียงการตอบสนองต่อความรัก แสดง สำแดงถึงพระคุณของพระเจ้า ที่กระทำในวิญญาณของเราออกมา ซึ่งวิญญาณของเราเป็นความรักนั้น เราได้รับเรียบร้อยไปแล้ว  บังเกิดใหม่แล้ว ไม่ใช่เป็นการที่จะแสวงหา หรือการจะได้รับความรักจากพระเจ้ามากขึ้น ไม่ใช่ ไม่ต้องแสวงหาแล้ว สำแดงออกมาสิ มีอยู่แล้ว สำแดงออกมา ไม่ต้องไปแสวงหาความรักให้มากขึ้น  จะพยายามรักคนนี้ให้มากขึ้น ขอพระเจ้าประทานความรักมาให้กับเรา ไม่ต้องแล้ว ขอพระเจ้าประทานสติปัญญาให้กับเรา ที่จะสามารถสำแดงความรัก ที่เราเป็นความรักนี้ออกมาต่างหาก ตรงนี้สำคัญกว่าเยอะ

            เพราะความรักเป็นของประทานจากพระเจ้า มนุษย์สร้างเองไม่ได้ กำลังพูดถึงความรักจริงๆ ความรัก แบบที่พระคัมภีร์เรียกว่าความรักแบบอากาเป้ ในภาษาเดิม ความรักที่พูดถึงตรงนี้ จะมีลักษณะ เป็นความรักชนิดไหน? ไม่ใช่เป็นความชอบ ชอบพอ แต่เป็นความรักแบบอากาเป้ คือแบบพระเจ้า อธิบายเป็นภาษามนุษย์ ไม่สามารถเข้าใจได้ เรียกว่าความรักแบบอากาเป้ หรือความรักแบบสมบูรณ์แบบ คือแบบพระเจ้านั่นเอง

            ความรักแบบสมบูรณ์อย่างนี้ เป็นความรักที่เป็นของประทาน มาจากพระเจ้าอย่างเดียว มีในพระเจ้าเท่านั้น เราไม่สามารถรักพระเจ้าได้มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะว่าความรักที่พระเจ้าให้กับเรานั้น เป็นความรักที่มาก และสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว เป็นแบบอากาเป้แล้ว ไม่มีมากกว่านี้อีกแล้ว และพระเจ้าก็ไม่สามารถรักเราได้มากกว่านี้อีกแล้ว เพราะพระองค์ทรงรักเรา เป็นความรักที่สมบูรณ์แบบอากาเป้เรียบร้อยไปแล้ว ผ่านทางพระเยซูคริสต์ที่ตายที่ไม้กางเขน มันเรียบร้อยไปหมดแล้ว จะมาขอให้พระเจ้ารักเรามากขึ้น ไม่มีแล้ว มันหมดแล้ว เข้าใจหรือเปล่าครับ? มันจบแล้ว มันไม่มีแล้ว  ไม่ต้องไปขอมากขึ้น พระเจ้ารักเราหมดแล้ว แล้วเราก็มีความรักแบบนี้แหละ เพราะพระเจ้าใส่ความรักเหล่านั้นมาให้กับเรา ตอนเราบังเกิดใหม่ เราก็รักพี่น้องเหมือนกันอย่างนั้นเลย ภายในใจ

            เพราะความรักของพระเจ้าที่เรามีอยู่ในวิญญาณ เป็นอมตะนิรันดร์  เป็นความรักที่เหมือนพระเจ้า เป็นความรักที่สุดๆ แล้ว สมบูรณ์แบบแล้ว พระเจ้าเป็นผู้ใส่ความรักชนิดนี้ เข้ามาในวิญญาณของเรา ซึ่งอยู่ในใจของเรา ตอนบังเกิดใหม่ ในหนังสือเอเฟซัส 6:23-24 ได้พูดในลักษณะนี้ …

        เอเฟซัส 6:23-24 “ขอพระคุณดำรงอยู่กับคนทั้งปวง ที่รักองค์พระเยซูคริสต์เจ้าของเรา ด้วยความรักอันไม่เสื่อมสลายนิรันดร์”

            เหมือนกับผมอธิษฐานให้กับท่านตอนนี้ หรือว่าบอกท่านตอนนี้ คริสเตียนรักพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยความรักนิรันดร์ ที่ไม่เสื่อมสลาย เอเมน นี่คือความสามารถของท่าน ที่ได้บังเกิดใหม่ เป็นคริสเตียนแล้ว ความสามารถนี้ได้มาเมื่อไร? ต้องฝึกฝนท่านนานเท่าไร? ได้มาวิธีเดียว ไม่ต้องฝึกฝนเลย ก็คือได้มาตอนที่ท่านเปิดใจสารภาพบาปว่าเป็นคนบาป แล้วต้องการความช่วยเหลือจากพระเจ้า เปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้ามา ความรักนี้เข้ามา สมบูรณ์อยู่ในตัวท่านเรียบร้อยไปแล้ว เอเมน จากนี้ต่อไป เป็นเรื่องเวลาของการฝึกฝน ที่จะให้ความรักนี้ออกมาได้ด้วยวิธีใด ด้วยความประพฤตินั่นเอง

            เพราะฉะนั้น ในฐานะคริสเตียนผู้เชื่อ ต้องจำแล้วจำอีกเลย พูดง่ายๆ ว่าพยายามยัดเหยียดใส่ความจริงเหล่านี้เข้าไปในความคิดเดิมๆ ของเรา ความคิดเก่าๆ ที่ติดอยู่กับระบบของโลกนี้ ระบบศาสนา ระเบียบอะไรต่างๆ บัญญัติต่างๆ เยอะแยะไปหมด ใส่ตรงนี้เข้าไป ฉันเป็นความรักแล้ว แม้ว่าฉันเกลียดคนนี้ก็จริง จริงๆ ในใจฉันไม่ได้เกลียดเขาสักหน่อยเลย เอเมนไหม? ต้องจำตรงนี้ไว้ให้ดีๆ เพราะเราเป็นคริสเตียนผู้เชื่อแล้ว เพราะเราได้รับการอภัยเรียบร้อยแล้ว ได้รับความรักครบถ้วนบริบูรณ์จากพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว  และความสามารถนี้ก็อยู่ในตัวเราอย่างครบถ้วนบริบูรณ์ เรามีความสัมพันธ์ที่สมบูรณ์แบบกับพระเจ้า ก็คือเรารักพระเจ้าด้วยสุดหัวใจจริงๆ เพราะพระเจ้ารักเราก่อน และให้ความรักของพระองค์ใส่ในตัวเรา เราก็เลยสามารถที่จะรักพระเจ้าอย่างสุดหัวใจ

            เพราะฉะนั้น เราสามารถรักพระเจ้าด้วยสุดหัวใจ เพราะเราดี  เพราะเราอธิษฐานเยอะ ใช่หรือไม่? ไม่ใช่ อธิษฐานเยอะๆ ท่านจะได้รักพระเจ้ามากๆ ใช่หรือไม่ใช่? ไม่ใช่ เรารักพระเจ้าได้สุดๆ เพราะว่าพระเยซูคริสต์กระทำการงานสำเร็จเรียบร้อยแล้ว บนไม้กางเขน ทำให้เราได้บังเกิดใหม่ สมบูรณ์แบบ เป็นเหมือนพระองค์ เอเมน

            และตัวตนใหม่ของเรา ที่เป็นความรัก ที่อยู่ในพระคริสต์ ทำให้เขามีพลัง ในการดำเนินชีวิตด้วยความรัก ตามพระบัญญัติของพระเยซู แล้วคราวนี้ จากแรงบันดาลใจของความรักและความกตัญญู ไม่ใช่ความจำเป็น ฝืนใจ ต้องการทำตามกฎบัญญัติ  ไม่ใช่เลย เรามีอิสรภาพ แต่ในใจเราเป็นอย่างนี้เอง คือแอบรักเธออยู่ในใจ ต้องแอบจริงๆ คือรักอยู่ในใจ แต่ภายนอก อย่างที่บอก อาจจะไม่ชอบหลายอย่าง ภายในวิญญาณและใจนั้น มันสมบูรณ์แบบเรียบร้อยไปแล้ว  แต่ความประพฤติที่บอก ความประพฤติต้องฝึกฝน ปฏิบัติตน พระคัมภีร์จึงบอกให้เรา ปฏิบัติ ประพฤติตน ให้สมกับที่เป็นคริสเตียน เป็นความรัก เป็นลูกแห่งความสว่าง เป็นผู้ที่ได้บังเกิดใหม่แล้ว เป็นผู้ชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระคริสต์แล้ว ให้ท่านประพฤติ ปฏิบัติตัวให้สม

            “สม” แปลว่าอะไร? ก็ให้ฝึกฝนไปสิ  แล้วจะฝึกฝนไปถึงเมื่อไร? จนกว่าจะหมดลมหายใจบนโลกใบนี้แหละ แล้วหมดลมหายใจบนโลกใบนี้ จะทำสำเร็จไหม? ไม่สำเร็จหรอก บอกให้ฟังเลย ไม่มีวันสมบูรณ์แบบหรอก  จะสมบูรณ์แบบเมื่อท่านหมดลมหายใจ เมื่อวิญญาณท่านออกจากร่าง หายใจเฮือกสุดท้ายนั่นแหละ สมบูรณ์แบบทันที เพราะว่าเมื่อวิญญาณท่านออกจากร่าง พระเจ้าเตรียมร่างกายใหม่ให้กับท่าน เป็นร่างกายที่เหมือนกับพระเยซูคริสต์ คราวนี้แหละ เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์ทั้งวิญญาณ จิตใจและร่างกาย ขอบคุณพระเจ้า เรามีความหวัง ….

        1 ยอห์น 2:5-6 “แต่ถ้าผู้ใดเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์ ความรักของพระเจ้า ก็เต็มบริบูรณ์อยู่ในผู้นั้นด้วยวิธีนี้ เราจึงรู้ว่าเราอาศัยอยู่ในพระองค์ คือผู้ใดอ้างว่าอยู่ในพระองค์ผู้นั้น ต้องดำเนินชีวิต อย่างที่พระเยซูได้ทรงดำเนิน”

            อาจารย์ยอห์นชี้ให้เห็นอีกแล้วว่าคนที่อ้างเป็นคริสเตียนไม่แท้กับคนที่เป็นคริสเตียนแท้ ดูตรงไหน? … “ด้วยวิธีนี้ เราจึงรู้ว่าเราอาศัยอยู่ในพระองค์ คือพระคริสต์ คือผู้ใดอ้างว่าอยู่ในพระองค์ ผู้นั้น ต้องดำเนินชีวิตอย่างที่พระเยซูทรงดำเนิน “ต้อง” เลยนะ เห็นหรือยัง? ชัดเลย  ต้องโดยอะไร? ต้องโดยบังเกิดใหม่

            เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเราเป็นคริสเตียน บังเกิดใหม่ อาศัยอยู่ในพระคริสต์แล้ว ก็คือเราคนนั้น ดำเนินชีวิตด้วยความรักของพระเจ้า รักแบบอากาเป้ รักแบบสมบูรณ์ท่วมท้นล้นอยู่ในใจ ไม่ใช่ล้นอยู่ในความคิด  มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ล้นอยู่ในความรู้สึก มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่ล้น …

            “ฉันรู้สึกรักเธอเหลือเกิน” ไม่ใช่

            ไม่ใช่ล้นอยู่ด้วยตามองเห็น  “ฉันรักคนนี้มากเลย เขาเป็นคนดีมากเลย ทำดีมากเลย” ไม่ใช่

            แต่รักเพราะ “มันเป็นคุณสมบัติของฉันในใจที่เกิดใหม่ต่างหาก” มันเป็นอย่างนั้น

            ก็คือคนนั้น ต้องดำเนินชีวิตด้วยความรักแบบพระเจ้า ท่วมท้นล้นอยู่ในใจ รักใคร? รักจากในวิญญาณ ต่อผู้คนทั่วๆ ไปรอบข้าง

            แล้วรู้ได้อย่างไรว่ารัก? ก็อย่างที่ตะกี้นี้ที่บอกว่าไปที่ไกลๆ ไม่รู้จักกันเลย แต่พอรู้ว่าเป็นคริสเตียน ก็ทำไม? ก็รู้สึกว่ารักเขาเหรอ? ไม่ใช่ เพราะรู้สึกอาจจะไม่ชอบด้วยซ้ำ  ทำอะไรบางอย่างไม่ดี แต่พอรู้ว่าเขาเป็นคริสเตียน ข้างใน เซนต์อะไรบางอย่าง เซนส์ตรงนี้ ข้างในลึกๆ พระคัมภีร์ไม่รู้จะบอกว่าอะไร? ภาษาไทย เขาเรียกว่า …

            “ข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ

            ไม่ใช่ … “ข้ารู้ เพราะอยู่ในความคิด” … “ข้ารู้ เพราะอยู่ในความรู้สึก” … “ข้ารู้ เพราะอยู่ในบัญญัติ” … “ข้ารู้ เพราะว่าพาสเตอร์สั่งให้มา” … “ข้ารู้ เพราะข้าต้องทำ” … “ข้ารู้ เพราะเขาทำดี” ไม่ใช่

            “ข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ”

            เพราะฉะนั้น เราจึงรู้ว่าเราเป็นคนที่ลำเอียง ไม่ยุติธรรมเท่าไร? ข้ารู้ เพราะข้ารักคริสเตียนมากกว่า

            เราเป็นความรัก เรารักทุกคนหมดบนโลกใบนี้ เหมือนพระเยซู พระเยซูทรงรักมนุษย์ทุกคน บนโลกใบนี้ ไม่ใช่ชาวยิวอย่างเดียว  แต่คนที่ไม่ใช่ยิวด้วย ก็คือคนทั้งโลก พระเยซูทรงรักคริสเตียนเท่าๆ กันกับคนที่ไม่ใช่คริสเตียน เพราะพระองค์ทรงตายที่ไม้กางเขน สละพระโลหิตของพระองค์เอง เพื่อคนทั้งปวง คือคนที่เป็นคริสเตียน และคนที่ไม่ใช่คริสเตียนด้วย รักเท่าๆ กันหมดเลย  เพียงแต่เขาไม่รู้ความจริง  เพราะฉะนั้น เราเป็นเหมือนพระเยซู เราจึงรักคนทั้งโลก เหมือนกับพระองค์ แต่นิดหนึ่ง เรารักคนที่บังเกิดใหม่แล้วมากกว่า เพราะว่า “ข้ารู้ เพราะอยู่ในใจ” ไม่รู้จักกันเลย แต่รัก ยอมได้ อะไรต่างๆ เหล่านั้น รักและอภัยให้ได้เสมอ เหมือนกับที่พระเยซูได้ยกตัวอย่างให้กับเปโตรว่าพระเจ้าต้องการอย่างนี้ ท่านทำได้ไหม?

            เปโตรถามว่า “ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพระองค์ ข้าพระองค์ต้องอภัยให้เขากี่ครั้ง? 7 ครั้งได้ไหม?

            7 ครั้ง ก็คือสมบูรณ์แบบมนุษย์แล้วนะ หมายเลข 7 เป็นหมายเลขแห่งความสมบูรณ์ 7 ครั้งได้ไหม? เปโตรกำลังบอกว่าอภัยให้เขา รักเขา ทำสุดความรักของมนุษย์ คือพยายามเต็มที่ ตามศาสนาแล้ว ได้ 7 ครั้ง ถือว่าสมบูรณ์แบบ 7 ครั้งก็ทำไม่ได้แล้ว

            พระเยซูบอกว่า “ใครบอกเธอ 7 ครั้ง ฉันจะบอกให้พระเจ้าต้องการให้เธอยกโทษ อภัยให้เขา 70x7 ครั้ง ไม่มีทางทำได้เลย พระองค์กำลังจะบอกว่าเป็นไปไม่ได้หรอก ทำไม่ได้หรอก นอกเสียจากเธอจะได้บังเกิดใหม่ พระเจ้าใส่ความรักของพระองค์เข้ามาในวิญญาณเธอ นั่นแหละ เธอถึงทำได้” เอเมน

            แล้วคนก็ไม่เข้าใจ ก็เอาไปประพฤติใหญ่เลย พระเยซูสั่งให้ 70×7 ครั้ง เพราะฉะนั้น เราต้องอภัยๆ เขาตบข้างขวามา เราต้องหันแก้มซ้ายให้เขาตบ เขาอยากได้เสื้อ เราเอาเสื้อคลุมให้เขาเลย ทำหรือเปล่า? ไม่ได้ทำสักหน่อยเลย ทำไม่ได้ ใครทำได้บ้าง? ยกมือขึ้น มาทดลองดูสักหน่อยสิ มันทำไม่ได้ พระเยซูไม่ได้มาสอนให้เราทำ กำลังมาชี้ให้เห็นว่าเราทำไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้น ต้องพึ่งพระองค์ วางใจในพระองค์ พอเกิดใหม่นั่นแหละ ถึงทำได้ ในใจๆ เกิดใหม่แล้ว 1 ยอห์น 2:6 …

        1 ยอห์น 2:6 “ผู้ใดที่อ้างว่าเขาอยู่ในพระองค์  ผู้นั้นจะดำเนินชีวิตเหมือนที่พระองค์ ได้ดำเนินชีวิต”

            ผู้ใดที่คิดว่าตัวเองเป็นคริสเตียน เกิดใหม่แล้วจริงๆ ก็คือเขาอยู่ในพระองค์ อ้างว่าเขาอยู่ในพระองค์ คือเขาเป็นคริสเตียน ผู้ใดที่อ้างว่าเป็นคริสเตียน อาศัยอยู่ในพระคริสต์ ในสมัยนั้นนะ ก็มีคนอ้างว่าเขาก็ได้รู้จักพระเยซูคริสต์ เขาอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์เหมือนกัน เขาก็เป็นคริสเตียนนะ อาจารย์ยอห์นก็เลยบอกว่าผู้ใดที่อ้างว่าเขาเป็นคริสเตียน อาศัยอยู่ในพระคริสต์ ผู้นั้น ก็จะดำเนินชีวิตเหมือนพระองค์

            คนนั้นต้องดำเนินชีวิตเหมือนพระเยซูคริสต์ที่ได้ดำเนินชีวิต ตรงนี้หมายถึงอะไร? คนก็เอาไปใช้ ดำเนินชีวิตเหมือนพระเยซูคริสต์ ก็หมายถึงทำอัศจรรย์เหมือนพระองค์ ต้องไล่ผีเหมือนพระองค์ วางมือรักษาโรค ทำการอัศจรรย์ในพระองค์ สั่งต้นไม้ให้มันตายได้ สั่งภูเขาให้ลงไปในทะเล สั่งอะไรต่างๆ เหล่านั้น ใช่หรือเปล่า? เรารู้ได้อย่างไรว่าไม่ใช่ นี่เขาพูดถึงอะไร?

            อย่างที่เคยบอกไง มันต้องดูบริบท ในนี้เขาพูดถึงอัศจรรย์บ้างไหมเนี้ย ตั้งแต่เรียนมา ตั้งแต่ 1 ยอห์น บทที่ 1 เริ่มต้นมา เขาพูดถึงอะไรตอนนี้ ความรักๆ ความรักแบบอากาเป้ ความรักแบบพระเจ้า ความรักที่สมบูรณ์แบบ การดำเนินชีวิตด้วยความรัก พระเยซูดำเนินชีวิตด้วยความรัก รักมนุษย์ทุกคน รักคนที่เป็นคริสเตียน และไม่ได้เป็นคริสเตียนเท่ากันทั่วโลก รักคนทั้งหมดทั่วโลก จึงยอมตายที่ไม้กางเขน เพื่อเราทั้งหลาย ไม่ว่าจะยิวหรือไม่ยิวก็ตาม รักหมดทุกคนเลย สมัยก่อนยิวไม่ชอบคนที่ไม่ใช่ยิว เรียกว่าคนต่างชาติ รังเกียจเขา แต่อาจารย์ยอห์นกำลังบอกว่าถ้าเป็นคริสเตียนแล้ว รักหมด เหมือนพระเยซูรัก เพราะพระเยซูรักพวกเธอชาวยิว บอกว่ารักมากเท่าไร? พระเยซูก็รักคนต่างชาติที่เธอเกลียดนั่นแหละมากเท่านั้น เพราะฉะนั้น พระเยซูรักหมด ตอนนี้ เธอต้องดำเนินชีวิตด้วยความรักอย่างนี้ คือรักคนที่เป็นคริสเตียนและไม่ใช่คริสเตียน ก็รักหมดเลย แล้วเธอทำได้ด้วย เพราะฉันเป็นคนใส่ความรักนี้ ลงไปในตัวเธอ ให้เธอเหมือนกับฉัน พยายามดำเนินชีวิตบนโลกนี้แล้ว เอเมน แล้วก็เอาไปทำตาม แล้วมันเกิดไหมล่ะ ท่านรู้อยู่แล้ว อัศจรรย์เกิดไหม? ดำเนินชีวิตเหมือนพระเยซูสิ ต้องมีอัศจรรย์เกิดขึ้น เอาว่ากันไป

            พระเยซูดำเนินชีวิตด้วยความรัก แต่เรากำลังบอกว่าเราดำเนินชีวิตด้วยการอัศจรรย์ ท่านคิดดูก็แล้วกัน อาจารย์ยอห์นกำลังบอกว่าให้ดำเนินชีวิตด้วยความรัก เพราะถ้าท่านไม่ได้เป็นคริสเตียน ท่านจะอยู่ตรงกันข้าม ถ้าท่านเป็นคริสเตียน ท่านต้องดำเนินชีวิตด้วยความรักแบบพระเยซูคริสต์ รักคนทั้งโลก รักคนที่อยู่รอบข้าง และสำคัญที่สุด รักพระเยซู ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ทำอย่างนี้ไม่ได้ ก็คือคุณไม่ได้เป็นคริสเตียนแท้จริง คุณอยู่ในความเกลียดชัง ในใจคุณมีแต่ความเกลียดชัง เกลียดชังใคร? เกลียดชังมนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ตรงกันข้ามเลย คุณอยู่ในความมืด  อยู่ในความเกลียดชัง แม้ข้างนอก คุณทำตัวเหมือนรักกัน แต่ในใจคุณเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เต็มไปด้วยฆ่า ขโมย และทำลาย ทั้งพระเยซูคุณก็เกลียด ปฏิเสธพระเยซู คุณเกลียดโลกใบนี้ คุณทำอะไรก็หงุดหงิดไปหมด  ไม่มีอะไรดีสักอย่าง คุณอยู่ตรงกันข้าม คุณไม่ใช่คริสเตียนนั่นเอง  และความเกลียดชังนี้อยู่ภายในคุณ ตรงกันข้ามกับคริสเตียนนะ ความรักอยู่ภายในเรา ความเกลียดชังอยู่ภายในคุณ  พระเยซูบอกว่าโลกนี้เกลียดชังเราอย่างไร? โลกนี้ก็เกลียดชังท่าน คือคริสเตียนอย่างนั้น  เพราะมันอยู่ตรงกันข้ามกัน ความมืดกับความสว่าง ยอห์น 4:17 ได้บันทึกอย่างนี้ว่า …

        ยอห์น 4:17 “ในการได้ (บังเกิดใหม่) เข้าส่วนร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์นี้ ความรัก (อากาเป้ แบบพระเจ้า) จึงได้เกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์ครบถ้วนในตัวเรา (ทั้งวิญญาณและจิตใจ) เราจึงมีความมั่นใจในวันพิพากษา ที่เรามีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม ก็เพราะวิญญาณและจิตใจของเรา ขณะที่อยู่ในโลกนี้นั้น เป็นวิญญาณและจิตใจที่เหมือนกับวิญญาณและจิตใจของพระคริสต์”

            เพราะวิญญาณและจิตใจของเรา ขณะที่อยู่ในโลกนี้นั้น เป็นวิญญาณและจิตใจที่เหมือนกับวิญญาณและจิตใจของพระคริสต์ คือเราคริสเตียนเป็นความรักเหมือนพระเยซูคริสต์ไม่มีผิดเลย ภายในวิญญาณและจิตใจ โรม 8:29 ก็บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        โรม 8:29 “เพราะว่าบรรดาผู้ซึ่งพระองค์ได้ทรงรู้จักได้รัก และได้เลือกสรรไว้ล่วงหน้าแล้วนั้น พระองค์ได้ทรงกำหนดไว้ล่วงหน้า ก่อนสร้างโลกแล้วว่าเขาทั้งหลายจะได้รับการเปลี่ยนแปลง(บังเกิดใหม่) จนกระทั่ง ให้เป็นเหมือนพระบุตรของพระองค์ (พระเยซู) และเข้าส่วนร่วมในความบริสุทธิ์ ปราศจากบาป อย่างสมบูรณ์ที่สุดเหมือนพระองค์”

            “เขาทั้งหลายจะได้รับการเปลี่ยนแปลง หรือได้บังเกิดใหม่ จนกระทั่งให้เป็นเหมือนพระบุตรของพระองค์ คือพระเยซู และได้เข้าส่วนร่วมในความบริสุทธิ์ ปราศจากบาป อย่างสมบูรณ์ที่สุด เหมือนพระองค์ ก็คือพระองค์เป็นความรัก ไม่ใช่เกลียดชัง โกรธเคืองกัน ทำร้ายทำลายโลกและมนุษย์ด้วยกันเอง  อยู่ตรงกันข้ามกัน  แต่เหมือนพระองค์ ก็คือรักมนุษย์ทั้งปวง ด้วยความรักของพระเจ้า

                        “ฉันรักคุณด้วยความรักของพระเจ้า

                        ฉันเห็นภายในคุณ ราศีของพระเป็นเจ้า

                        ฉันรักคุณด้วยความรักของพระเจ้า”

            เราจะเห็นราศีของพระเจ้าไม่ใช่แค่ในชีวิตคริสเตียนอย่างเดียว ถึงแม้เขาไม่ได้เป็นคริสเตียน เราก็เห็นราศีของพระเจ้าอยู่ในชีวิตของเขาแล้ว เพียงแต่เขาไม่รู้ เขายังไม่ได้มาใช้สิทธิของเขา  แต่พระเยซูก็รักเขา พระเยซูมองเขา ตอนที่เขายังไม่เชื่อพระเจ้า ตอนที่เรายังไม่ได้เป็นคริสเตียนนั้น มองเราอย่างไร? มองเราว่าเต็มไปด้วยราศีของพระเจ้า เราเป็นลูกของพระองค์ที่หลงหายไป เขาก็เป็นลูกของพระองค์ที่หลงหายไปเท่านั้นเอง พูดตรงๆ เราต้องรักเขามากกว่ารักคริสเตียนด้วยซ้ำ แต่นี่มันไม่ได้เป็นไปตามธรรมชาติ เขาคือราศีของพระเจ้าที่หลงหายไป เหมือนเราในอดีต พระเจ้าอวยพรครับ

******************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

                        “เพราะพระคริสต์ทรงอยู่    เราเผชิญพรุ่งนี้ได้

                        เพราะพระคริสต์ทรงอยู่      ความกลัวสิ้นไป”

            แค่เพียงยอมรับว่าตนเองเป็นคนบาป ต้องการความช่วยเหลือ แล้วเปิดใจยอมรับพระเยซูคริสต์ เข้ามาสถิตอยู่ภายในใจเท่านั้น

            ฮีบรู 13:5 … “จงรักษาชีวิตของท่าน ให้เป็นอิสระจากการรักเงินทอง และจงพอใจในสิ่งที่ตนมี (คือมีความสุขในทุกสถานการณ์) เพราะพระเจ้าได้ตรัสว่า “เราจะไม่มีวันทอดทิ้งท่าน เราจะไม่มีวันละทิ้งท่าน”

            พระเจ้าตรัสว่าพระองค์จะไม่ละเราให้อยู่ลำพัง ไม่ทอดทิ้งเราให้เป็นลูกกำพร้า เมื่อก่อนเราเป็นคนบาป ไม่มีพระเจ้า แต่ตอนนี้เราเป็นลูกของพระเจ้าแล้ว พระองค์จะไม่ทอดทิ้ง พระองค์จะดูแลเอาใจใส่ ประคับประคองเรา

            ดังนั้น ให้เราพอใจคือ มีความสุขได้ เพราะว่าพระคริสต์สถิตอยู่ในฉัน ฉันพอใจแล้ว ฉันได้รับสารพัดทุกสิ่งเรียบร้อยแล้ว เพียงแต่รออีกแป๊บนึง ชั่วขณะเดียวเท่านั้นเอง

            เราจึงอดทนรอคอย ที่จะได้รับพระเกียรติสิริ ร่วมกับพระเยซูคริสต์อย่างครบถ้วนบริบูรณ์นั่นเอง

            โคโลสี 1:27 … “คือพระคริสต์สถิตในท่าน  เป็นความหวังแห่งเกียรติสิริ”

            ให้เราดำเนินชีวิต ด้วยการตระหนัก รับรู้ความจริงนี้อยู่เสมอว่า …

            – พระคริสต์สถิตในฉัน เป็นความหวังที่ฉันได้รับเกียรติสิริร่วมกับพระองค์ ตั้งแต่เดี๋ยวนี้ บนโลกนี้จนถึงโลกหน้านิรันดร์ เมื่อฉันจากโลกนี้ไปแล้ว

            – ขณะนี้พระคริสต์สถิตในฉัน จะนำพาฉันผ่านทุกๆ สถานการณ์บนโลกใบนี้

            – พระคริสต์สถิตในฉัน ฉันจึงไม่กลัว

            – พระคริสต์สถิตในฉัน ฉันจึงไม่วิตกกังวลในเรื่องใดๆ เลย

            – พระคริสต์อยู่ในฉัน และฉันอยู่ในพระคริสต์ เราเป็นหนึ่งเดียวกันชั่วนิรันดร์

            พระเจ้าอวยพรครับ

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1477

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  7  กรกฎาคม  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 3 “คริสเตียนเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            ซีรี่ย์ “หนังสือ 1 ยอห์น ตอน 3 คริสเตียนเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก”

            1 ยอห์น ตอนที่ 1 คือเรื่อง “พระเยซูทรงเป็นพระเจ้า และยอมถ่อมลงมาเกิดในร่างกายมนุษย์จริงๆ”

            1 ยอห์น ตอนที่ 2 คือเรื่อง “พระเจ้าได้ลบบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปของคริสเตียนเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย 2,000 ปีมาแล้ว”

            วันนี้มาถึง 1 ยอห์น ตอนที่ 3 คือเรื่อง “คริสเตียนเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก”

            การได้รู้ความจริงในเรื่องโลกวิญญาณที่พระเจ้าได้กระทำให้เราเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นพระคุณ เขาเรียกกันว่าข่าวดีแห่งพระคุณ ก็คือความจริงในเรื่องของพระเยซูคริสต์นี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระคุณของพระเจ้า  ที่ได้อภัยในความบาปทั้งปวง ทั้งสิ้น ทั้งบาปในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต จนถึงนิรันดร์ให้กับมวลมนุษย์ทั้งปวงเรียบร้อยไปแล้ว นี่คือพระคุณ ทำให้เรารู้ความจริงเหล่านี้ รักและระลึกถึงพระคุณของพระองค์อย่างมากมาย ยิ่งรู้มาก ยิ่งระลึกถึงกตัญญูถึงพระคุณของพระองค์มากขึ้น

            แล้วถามว่า … “การรู้ความจริงเหล่านี้ ทำให้เราทำบาปมากขึ้นหรือ?”

            จากการเรียนรู้เมื่อตอนที่แล้ว ท่านก็สามารถตอบว่า “ไม่ใช่เลย” ไม่ใช่รู้แล้ว ก็ไปทำบาปมากขึ้น คำตอบก็คือมันเป็นไปไม่ได้ เราเรียนรู้ไปครั้งที่แล้ว ตรงนี้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นอย่างนั้น ในหนังสือ 1 ยอห์น บทที่ 2 ครั้งที่แล้วที่เราได้เรียนรู้ อาจารย์ยอห์นก็ได้บอกว่าที่ให้ท่านได้เรียนรู้ถึงพระคุณความจริงเหล่านี้ เขียนให้ท่านมารับรู้ซึ่งพระคุณเหล่านี้ของพระเจ้า  ไม่ใช่ เพื่อท่านจะไปทำบาป เราได้เรียนรู้ไปแล้วนะ อาจารย์ยอห์นก็ยังบอก ไม่ใช่ เพื่อท่านจะไปทำบาป  แต่เขียน เพื่อท่านรู้ แล้วท่านจะไม่ทำบาป ถ้าไม่รู้ ท่านก็ทำบาป ถ้ารู้มาก ท่านก็ทำบาปน้อย ถ้ารู้น้อย ท่านก็ทำบาปมาก นี่อาจารย์ยอห์นพูดเลย

            เพราะฉะนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะคิดว่ามารู้ความจริงเหล่านี้ พระเจ้าอภัยในความบาปผิดให้กับเราเรียบร้อยแล้ว  ทั้งอดีต ปัจจุบัน ถึงอนาคต  อนาคตจะทำอะไรต่างๆ ก็ไม่ต้องถูกลงโทษแล้ว ท่านรู้อย่างนี้ ก็ทำบาปเยอะแยะเลย นี่คิดแบบมนุษย์ แต่ลึกๆ ในวิญญาณ อาจารย์ยอห์นยืนยันตามนี้  และเราก็รู้และยืนยันตามนี้จริงๆ  พระเยซูตรัสว่าได้มาก ก็ให้มาก  รู้ถึงพระคุณมาก  ก็สามารถให้ได้มาก รู้ถึงพระคุณว่าพระองค์ทรงกระทำให้กับเรามาก  ก็กตัญญูมาก รู้น้อย ก็กตัญญูน้อย  พระเยซูตรัสเช่นนั้น ตอนที่เดินสอนอยู่บนโลกใบนี้ รู้ถึงพระคุณความรักของพระเจ้าที่ให้เราเปล่าๆ ฟรีๆ เลย จากการเป็นคนบาป ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย พอเรารู้ตรงนี้ปุ๊บ เราจะไม่ทำบาป

            ซึ่งถ้าไม่รู้ เราก็นึกว่าเราได้พระคุณครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่ง เราเป็นคนดีเอง เราปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบเพิ่มเติมขึ้น เพราะฉะนั้น พระเจ้ารักเราดีครึ่งหนึ่งด้วย แล้วเราก็คอยชี้นิ้วคนอื่นว่าคนอื่นทำไม่ค่อยดีเลย เราดีกว่า เพราะฉะนั้น คนเหล่านี้ ก็จะทำบาปมากขึ้นกว่าคนที่รู้พระคุณของพระเจ้า

            เพราะฉะนั้น การสอนเรื่องความจริงเรื่องพระคุณของพระเจ้าอย่างนี้ อย่างที่เรากำลังเรียนรู้จากอาจารย์ยอห์นเหล่านี้ คือการอภัยโทษบาปทั้งสิ้นของมวลมนุษยชาติ รวมทั้งตัวเราด้วยที่รับรู้และรับเชื่อแล้ว เป็นการอภัยโทษบาปทั้งหมดทั้งสิ้นที่พระเยซูได้กระทำให้กับเราเรียบร้อยไปแล้ว สำเร็จแล้ว มันไม่ได้เป็นการส่งเสริมให้คริสเตียน ผู้เชื่อทำบาปมากขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว เอเมน แต่มันเป็นการเน้นถึงพระคุณความรัก ความเมตตาของพระเจ้า ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจ เป็นพลัง เป็นความหวังให้กับคริสเตียน หรือผู้เชื่อทั้งหลาย ให้เราดำเนินชีวิตในทางที่ถูกต้องตามความจริง

            ความจริงจะเป็นฤทธิ์เดชอำนาจจะทำให้เราเป็นอิสระ เป็นไทจากการถูกล่อลวงของมาร ให้เรายอมให้มันนำไปทำบาป เอเมนไหม? เหมือนกับตอนนี้ เขาเอาความจริง การหลอกลวง ล่อลวงของมิจฉาชีพในโซเซียสมีเดียมาเปิดเผยความจริงให้เรารู้ เรารู้มากเท่าไร? เราก็ถูกหลอกน้อยเท่านั้น ถ้าเราไม่รู้ เรารับโทรศัพท์ แล้วก็ทำตามเขา ก็ถูกหลอก ก็เหมือนกัน ไม่มีผิดเลย

            พระคัมภีร์บอกเราอย่างนี้ ในทิตัส 2:11-12 ดูพระคัมภีร์นิดหนึ่ง …

        ทิตัส 2:11-12 “11 เพราะว่าพระคุณของพระเจ้าที่นำไปถึงการปลดปล่อย ให้เป็นอิสระจากการเป็นทาสของบาป และความรอดนิรันดร์ได้ปรากฏแก่คนทั้งปวงแล้ว 12 พระคุณนี้สอนเราที่จะฝึกฝนปฏิเสธการทำบาป และไม่ทำตามโลกียตัณหา และดำเนินชีวิตในโลกปัจจุบันนี้อย่างมีสติสัมปชัญญะ ตามทางพระเจ้า สมกับการได้บังเกิดใหม่เป็นลูกของพระเจ้า เป็นผู้ชอบธรรม (บริสุทธิ์ ดีพร้อม เหมือนพระเจ้าแล้ว)”

            ชัดเลยนะ “เพราะพระคุณของพระเจ้า ที่นำไปถึงการปลดปล่อย ให้เป็นอิสระจากการเป็นทาสของบาป” เพราะพระคุณนี้ เราจึงเป็นอิสระ รู้ถึงพระคุณมากเท่าไร? ก็เป็นอิสระมากเท่านั้น  พระคุณนี้ ก็คือความจริงในเรื่องข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ที่กระทำสำเร็จแล้ว รู้มากเท่าไร? พระคุณนี้จะสอนเรา อ่านชัดๆ ในข้อ 12 พระคุณนี้ สอนเราที่จะฝึกฝนปฏิเสธการทำบาป เห็นไหม? ไม่ใช่พระคุณนี้ สอนให้เราฝึกฝนและสบายใจในการทำบาป  ไม่ใช่  ให้เราปฏิเสธการทำบาป และไม่ทำตามโลกียตัณหา ก็คือไม่ทำตามการหลอกลวง อิทธิพลของบาป ที่ยังครอบอยู่บนโลกใบนี้ ทำอย่างนี้ เพื่อให้เราประพฤติปฏิบัติสมกับความเป็นจริง  คือสมกับการที่ได้เกิดใหม่เป็นลูกของพระเจ้า  เราเป็นผู้ชอบธรรมบริสุทธิ์ดีพร้อมเหมือนพระเจ้า เป็นลูกของพระองค์แล้ว รู้มากเท่าไร? ยิ่งทำบาปน้อยเท่านั้น  พระเยซูจึงฝึกสอนเราในแต่ละวัน เพราะพระองค์ทรงสถิตอยู่กับเรา โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า ที่เรียกว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่ทรงสถิตอยู่ภายในเราตลอดเวลา พระวิญญาณนี้คอยเป็นพี่เลี้ยงเราด้วยความรัก ดูแล เลี้ยงดูเรา ทนุถนอมเราดังแก้วตาดวงใจ  เพื่อเราจะได้ดำเนินชีวิตอย่างสมศักดิ์ศรีในฐานะลูกของพระเจ้า น้องๆ ของพระองค์ที่บริสุทธิ์ ดีพร้อม สะอาด ชอบธรรมในพระเยซูคริสต์ เรียบร้อยแล้ว จากการทำงานสำเร็จของพระองค์บนไม้กางเขน

            การสอนความจริงที่สมบูรณ์ของพระเจ้า ในเรื่องเกี่ยวกับพระคุณของพระเจ้า ไม่ใช่เป็นการอนุญาตให้ทำบาป  แต่เป็นการสอนให้ปฏิเสธการทำบาป  และดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรม บริสุทธิ์ ดีพร้อม ที่คริสเตียนได้เป็นอยู่แล้วภายใน เอเมนไหม?

            พระคัมภีร์กล่าวไว้ในหนังสือเอเสเคียลอย่างนี้ ดูสิว่าพระเจ้าทำอะไรให้กับเราบ้าง? ชีวิตเราเมื่อเชื่อพระเยซูคริสต์ เชื่อในข่าวดี รู้ความจริงเหล่านี้  แล้วรับเอาความจริงเหล่านี้แล้ว มันเกิดอะไรขึ้น  เอเสเคียล 36:26-27 …

        เอเสเคียล 36:26-27 “พระเจ้าตรัสว่า “เราจะให้จิตใจใหม่แก่เจ้า และใส่วิญญาณใหม่ในเจ้า เราจะขจัดใจหินออกจากเจ้า และให้เจ้ามีใจเนื้อ เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า โน้มนำเจ้าให้ปฏิบัติตามกฎหมายของเรา และใส่ใจรักษาบทบัญญัติของเรา”

            และสิ่งเหล่านี้ คือสิ่งที่พระเจ้าได้สัญญาไว้ว่า “เราจะ” ก็คือ … “เราสัญญาว่าจะให้ใจใหม่แก่เจ้า  และจะใส่วิญญาณใหม่ในเจ้า จะขจัดใจหินออกไปจากเจ้า  และให้เจ้ามีใจเนื้อ  และเราสัญญาว่าจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า โน้มนำเจ้าให้ปฏิบัติตามกฎหมายของเรา และใส่ใจรักษาบทบัญญัติของเรา”

            ฟังดีๆนะ นี่สัญญาไว้ แล้วพระองค์ก็ทรงทำสำเร็จแล้ว พระเยซูตรัสบนไม้กางเขนว่าสำเร็จแล้ว หลังจากที่พระเยซูกระทำสำเร็จแล้วตามสัญญา เราได้ใส่วิญญาณนี้ คือการสิ้นพระชนม์ของพระองค์บนไม้กางเขน  และการเป็นขึ้นจากความตาย พระเจ้าได้กระทำตามสัญญา คือพระเจ้าได้ใส่ใจใหม่ ใจเนื้อ ใจที่เชื่อฟังแทนใจเก่าที่เป็นคนบาป ดื้อด้าน เหมือนหิน  กลายมาเป็นวิญญาณและจิตใจที่เป็นเหมือนพระเยซูคริสต์  ได้บังเกิดใหม่จากวิญญาณนิรันดร์ของพระเจ้า มีพระลักษณะเหมือนพระเจ้าแล้ว พระเยซูคริสต์ทำสำเร็จแล้ว เอเมน

            เมื่อผู้ใดเชื่อ ก็คือเมื่อเขาคนนั้น หรือเราได้รับพระคุณพระเจ้า เราได้รับใจใหม่ วิญญาณใหม่ ที่ทำให้เรามีความปรารถนาในใจ ที่จะดำเนินชีวิตตามธรรมชาติที่เหมือนพระเจ้า ที่อยู่ในวิญญาณ อยู่ในใจใหม่ของเรา พระคัมภีร์จึงยืนยันว่าเราเป็นอิสระจากกฎอะไรต่างๆ ที่เขาบอกว่าให้ทำโน่นทำนี่ เราดำเนินชีวิตด้วยใจใหม่ และวิญญาณใหม่นี้ต่างหาก โรม 10:4 ได้บันทึกอย่างนี้ …

        โรม 10:4 “เพราะว่าพระคริสต์ทรงเป็นจุดจบของธรรมบัญญัติ เพื่อให้ทุกคนที่มีความเชื่อในพระคริสต์ได้รับความชอบธรรม”

            เราคริสเตียนผู้เชื่อ ไม่ได้อยู่ภายใต้บทบัญญัติต่อไป บทบัญญัติท่านอาจจะคิดถึงโมเสส แต่อยากจะบอกว่าบทบัญญัตินี้ ก็คือกฎแห่งกรรม กฎแห่งการทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว กฎแห่งการพึ่งพาการกระทำของตนเองนั่นเอง เมื่อเป็นคริสเตียน เราเป็นอิสระจากกฎเหล่านี้  แต่เราอยู่ภายใต้กฎใหม่ ซึ่งเรียกว่ากฎพระคุณของพระเจ้า ซึ่งทำให้เรามีความปรารถนา ที่อยู่ในใจใหม่ของเรา ที่จะดำเนินชีวิตอย่างถูกต้อง ก็คือดีเหมือนพระเจ้า

            เพราะฉะนั้น เราจึงเห็นว่าการสอนความจริงเรื่องพระคุณของพระเจ้าอย่างนี้ว่าเรามีใจใหม่แล้ว เรามีวิญญาณใหม่แล้ว เราเป็นคนที่ถูกสร้างใหม่ เป็นลูกพระเจ้าที่สะอาด บริสุทธิ์ ดีพร้อมเหมือนพระเจ้าเรียบร้อยแล้ว ได้รับการอภัยโทษบาปทั้งหมด ทั้งสิ้น ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเรียบร้อยไปแล้ว ไม่ต้องห่วงเลย พระเยซูคริสต์กระทำให้เราสำเร็จเรียบร้อยแล้วที่ไม้กางเขน การรับรู้สิ่งต่างๆ เหล่านี้ ไม่เป็นการส่งเสริมให้เราทำบาป แต่เป็นการเน้นถึงความรักของพระเจ้า และความเมตตาของพระเจ้า ซึ่งจะเป็นแรงบันดาลใจ เป็นพลังอำนาจยิ่งใหญ่ ทำให้เราดำเนินชีวิตในทางที่ถูกต้อง และฝึกฝนในการประพฤติปฏิบัติดีในชีวิต ตามพระวิญญาณที่สถิตอยู่ข้างใน  ปฏิเสธการถูกล่อลวง โดยมารที่อยู่บนโลกใบนี้ให้เราทำบาป มันเป็นอย่างนี้ต่างหาก และถ้าเราคริสเตียนไม่สนใจล่ะ  ไม่สนใจถึงพระคุณนี้ ยังคงดื้อ ไม่ยอมเข้าใจในความจริงนี้ เมื่อไม่เข้าใจในความจริงนี้ รู้ไม่หมด ก็จะปฏิเสธความจริงนี้  ก็ไม่เป็นอิสระ  ก็ถูกหลอกนั่นเอง

            ถูกหลอกให้ไม่เข้าใจพระคุณของพระเจ้า เรื่องเกี่ยวกับข่าวประเสริฐแห่งพระคุณนี้ เราก็เสียโอกาส ทำให้เสียหาย โดยการไม่เข้าใจถ้อยคำของพระเจ้า ที่บันทึกไว้ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ล เมื่อไม่เข้าใจ ก็ไม่เชื่อ แปลความหมาย ถ้อยคำของพระเจ้าในพระคัมภีร์ โดยใช้ความคิด ความเข้าใจของมนุษย์ คือของตนเอง นั่นเอง มันก็เกิดการขัดแย้งกันขึ้น เช่น ตีความข้อความ แทนที่จะตีตามบริบทของพระเจ้า ในพระคัมภีร์เขียนว่าบริบทนี้ ในข้อความนี้ มันหมายถึงใคร? ไม่ได้หมายถึงตัวเรา  หรือหมายถึงตัวเรา ก็เหมาเอาว่ากำลังพูดถึงเรา  ก็เลยปฏิบัติตาม เช่น พระคัมภีร์เขียนถึงคนที่ไม่เชื่อ แต่เราก็เอามาใช้  เป็นคนที่เชื่อ พระคัมภีร์เขียนอย่างนี้จริงๆ  แต่เขากำลังเขียนให้กับคนที่ยังไม่เชื่อ เขาพูดถึงคนที่ไม่เชื่อ  เราเชื่อแล้ว ไม่เกี่ยวกันแล้ว  เราก็ดันทุรังว่าเขียนถึงเรา เราก็เอามาใช้  แล้วก็เอาไปสอนต่อว่าเป็นคริสเตียนแล้ว ต้องทำอย่างนี้

            อย่างเช่น อาจารย์ยอห์นยกตัวอย่าง ใน 1 ยอห์น 1:9  อ่านทวนหน่อย เราเรียนรู้ไปแล้ว …

        1 ยอห์น 1:9 “ถ้า​เรา (มนุษย์ผู้ใด) ยอมจำนนรับว่าเราเป็นคนบาป และเรา​สารภาพ​บาป​ของ​เรา พระ​องค์​เป็น​ผู้​รักษา​คำมั่น​สัญญา ​และ​มี​ความ​เที่ยงธรรม พระ​องค์​จะ​ยกโทษ​บาป​ทั้งหมดแก่​เรา และ​ชำระ​เรา​ให้​บริสุทธิ์  พ้น​จาก​ความ​ไม่​ชอบธรรม​ทั้ง​ปวง”

            ถ้อยคำของพระเจ้าตรงนี้ มีไว้สำหรับคนที่ไม่เชื่อ ใช่ไหม? เราได้เรียนรู้ไปแล้ว พูดกับคนที่ยังไม่เชื่อ  ปฏิเสธข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ปฏิเสธพระเยซู แต่ผู้ที่เชื่อแล้วบางคนก็หลง ถูกหลอก ไม่เข้าใจความจริงที่แท้จริง ก็เอาไปใช้กับตัวเอง เพราะว่าเขาสอนมาอย่างนี้ นี่มันถ้อยคำพระเจ้า มันจริงๆ นะ  ก็เลยถูกหลอก นึกว่ากำลังพูดกับตัวเขาเอง ซึ่งเชื่อพระเจ้าแล้ว ก็เลยปฏิบัติตาม  เดี๋ยวจะพาไปดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น  ปฏิบัติตาม แล้วเกิดผิดพลาดอะไร?  ทำไมมารถึงมาหลอกตรงนี้ เพื่ออะไร? เพื่อเราจะได้ไม่รู้ความจริง  เพื่อลูกของพระเจ้าบนโลกใบนี้จะไม่รู้ความจริง ก็ทำตาม ก็คืออธิษฐานซ้ำบ่อยๆ  ขอการอภัยโทษจากบาปบ่อยๆ เมื่อทำผิดบาปไป

            พระคัมภีร์บอกแล้วนะ อาจารย์ยอห์นบอกว่าพระเยซูคริสต์ทำสำเร็จแล้ว ได้ยกโทษอภัยบาปทั้งสิ้น  ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ไปจนถึงนิรันดร์ ไปจนหลังความตาย ก็ยกโทษไปหมดแล้ว คริสเตียนทำบาปเมื่อไร ก็ถูกลบออก โดยออโตเมติก โดยอัตโนมัติเรียบร้อยแล้ว  แต่ไม่รู้ความจริง ก็อธิษฐานขอยกโทษบาปซ้ำเดิมๆ เพราะไม่รู้ความจริงว่าพระเจ้าให้อภัยหรือยัง? ที่ทำไปเมื่อวาน ที่ไปโกหกชาวบ้านเขา ไปโกงชาวบ้านเขา ไปทำอะไรไม่ดีไว้ พระเจ้ายกโทษหรือยัง? นึกออกใช่ไหม? มันก็เกิดปัญหาขึ้น พออธิษฐานซ้ำไปมากๆ ทุกวัน เกิดความเชื่อ เชื่อว่าบาปยังไม่หมด ต้องสารภาพทุกวัน  ตอนแรกๆ สารภาพแต่ตอนเช้าอย่างเดียว ตอนหลังต้องสารภาพบ่ายด้วย  และกลางคืนก่อนนอน กลัวลืม เพราะมันอยู่ข้างใน  ความคิดมันถูกหลอก

            ถูกหลอกถึงขนาดว่าถ้าเราสารภาพไป แล้วเกิดมีคนมาถามผม ถ้าเกิดเราสารภาพไปๆ อันไหนลืมสารภาพ เกิดตายกะทันหันขึ้นมา ทำอย่างไร?  นึกภาพออกไหม? ตายกะทันหันยังไม่ได้สารภาพเลย  มาถามว่าคริสเตียนคนนั้นเขาเชื่อพระเจ้าแล้ว  เกิดอุบัติเหตุทันทีทันใด  ในการเดินทาง ตกเครื่องบินตาย  เขาไปอยู่กับพระเจ้าหรือเปล่า?  เขาได้รับความรอดไหม?  นี่ไง มันก็เป็นอย่างนี้ เขาจะรอดหรือไม่?

            “ฉันจะรอดหรือเปล่า?” หรือ “ฉันไม่รอด”

            “หลังความตายฉันจะไปอยู่ในสวรรค์หรือไม่ได้อยู่”

            ก็เกิดความกังวลและกลัวในชีวิตคริสเตียน ซึ่งควรจะเป็นอิสระ กลายเป็นความกลัว  ซึ่งความจริงในข้อพระคัมภีร์เมื่อสักครู่นี้  ใน 1 ยอห์น 1:9 นี้ กำลังเขียนถึงคนที่ยังไม่เชื่อ อาจารย์กำลังจะบอกว่าคนที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน ไม่ได้เชื่อนะ ถ้าเขายอมสารภาพว่าตัวเองเป็นคนบาป  ต้องการการช่วยเหลือ ยอห์นบอกว่าให้เขามาได้เลย  พร้อมสำหรับเขา ยอห์นกำลังเชื้อเชิญผู้ที่ยังไม่เชื่อ  ผู้ที่ยังไม่ได้รับความจริงของพระเจ้า ผู้ที่ยังปฏิเสธพระเยซูคริสต์อยู่ ให้เขายอมจำนนต่อความจริงว่าพระเยซูเป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ ช่วยท่านได้  ให้พ้นบาป ลบล้างบาปให้กับท่านได้ ตั้งแต่อดีต ปัจจุบันและอนาคตไปถึงนิรันดร์เลย ให้ท่านมาใช้สิทธิของท่าน  พระเจ้ารักท่าน รักคนทั้งโลก และอภัยบาปให้กับคุณเรียบร้อยแล้ว ตั้งแต่ที่ไม้กางเขน ตั้งแต่ที่ท่านยังไม่เกิด ให้มารับสิทธิของท่านเสีย

            อาจารย์ยอห์นไม่ได้เขียนเรื่องนี้ พูดเรื่องนี้กับคนที่เป็นคริสเตียน ที่เชื่อแล้ว เพื่อให้คริสเตียนประพฤติ ปฏิบัติตามนี้ ต้องสารภาพอยู่นั่นแหละ และก็เกิดความกลัว อย่างที่ตะกี้นี้บอก  เพราะยิ่งอธิษฐานสารภาพบาปอย่างนี้เท่าไร? เกิดอะไรขึ้น? เดี๋ยวจะพาไปเห็นความเสียหายที่เกิดขึ้น เพราะยิ่งอธิษฐานสารภาพบาป สารภาพความผิดที่ได้กระทำไปมากขึ้นเท่าไร? ยิ่งเพิ่มความไม่เชื่อมากขึ้น แทนที่จะเชื่อการเป็นอิสระ การลบบาปจากพระเยซูคริสต์ ทำให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว  กลายเป็นเพิ่มความเชื่อว่าตัวเองยังเป็นคนบาป

            ก็คือแทนที่จะเชื่อว่า … “พระเยซูแบกรับบาปของฉันไว้ที่พระองค์บนไม้กางเขนหมดไปแล้ว”

            ก็กลายเป็น … “ฉันต้องมาแบกรับบาปด้วยตัวฉันเองอยู่เลย”

            ถูกหรือไม่ถูก? มันแบกไว้ มันเหนื่อย  เพิ่มความเชื่อว่าตัวเองเป็นคนสกปรกอยู่ มีมลทินอยู่ ยังไม่ได้เกิดใหม่เลย แย้งกับถ้อยคำพระเจ้าทั้งหมดเลย ซึ่งเท่ากับการกล่าวหาว่าพระเยซูโกหก ที่ไม้กางเขน พระองค์บอกว่าทำสำเร็จแล้ว โกหก พระเจ้าทำตามสัญญาแล้ว ไม่จริง การสารภาพบาปของคริสเตียน มีความหมายว่าอย่างนั้น ยิ่งสารภาพบาป ก็เท่ากับยิ่งกลัวการสูญเสียความรอดมากเท่านั้น ยิ่งอธิษฐาน ยิ่งกลัว เพราะฉะนั้น หลังความตาย ยิ่งกลัวใหญ่ว่าจะรอดหรือไม่? และข้อสำคัญ คือการอธิษฐานสารภาพบาปอย่างนี้ ที่เป็นคริสเตียนแล้ว สารภาพ การกระทำบาปบนโลกนี้ นิดหน่อย ก็จริง แต่คิดให้ดีๆ สิ มันเท่ากับเรากำลังทำบาป  พระเยซูบอกสำเร็จแล้ว เราบอกไม่สำเร็จ พระเยซูบอกให้แล้ว เราบอกยังไม่ให้  ถ้าให้ แล้วเราจะมาขอทำไม?  ยังกังวลเรื่องการทำบาป อย่างนี้เป็นต้น

            เราไม่เชื่อในข่าวดีของพระเยซูคริสต์ ข่าวดีบอกว่าพระเยซูได้แบกรับบาปทั้งสิ้น ทั้งมวล ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และอนาคตออกไปหมดเรียบร้อยแล้ว หมดเกลี้ยงแล้ว เกลี้ยงตั้งแต่เมื่อไร? ตั้งแต่ 2,000 ปีที่แล้ว  ก่อนท่านจะเกิดอีก ท่านได้รับการลบบาปไปหมดแล้ว  ท่านไม่เชื่อในข่าวดีทั้งหมด  ก็เท่ากับกำลังทำบาป  แล้วท่านก็มานั่งคิดตอนนี้ว่าอ้าว? คริสเตียนทำบาป แล้วทำอย่างไร?  คริสเตียนทำบาปทุกคน  บาปเล็กบาปน้อย พระเจ้าถือว่าบาปทั้งสิ้น จะฆ่าคนตาย หรือด่าเขาว่าไอ้โง่ ไอ้บ้า หรือหงุดหงิดใส่เขา เครียดใส่เขา โกรธเขา  มีค่าเท่ากับฆ่าคนตาย บาปทุกคน ชี้นิ้วไป เข้ามา เราทำบาปกันทุกคน แต่พระเยซูคริสต์ พระโลหิตของพระองค์ชำระเราเรียบร้อยไปแล้ว ตั้งแต่อดีต 2,000 ปีแล้ว ตอนนี้ทำบาปปุ๊บ ก็ถูกลบล้างออกหมดสิ้น  เราเป็นอดีตคนบาป และปัจจุบันไม่ได้เป็นคนบาปแล้ว แต่ยังทำบาปอยู่ แต่บาปที่ทำนั้น ได้ถูกยกโทษเรียบร้อยไปแล้ว  ไปจนถึงนิรันดร์เลย  เอเมน

            แล้วคริสเตียนทำบาป แล้วทำอย่างไร? หัวเราะหรือ? อ้าว! ทำบาป แล้วทำยังไง? ท่านก็คงคิด ทำอย่างไร? ก็คือขอกำลังจากพระเจ้า ขอสติปัญญาจากพระเจ้า ขอการนำจากพระเจ้า  เพราะในใจท่านไม่อยากจะทำอีกแล้ว  แล้วทำอะไร? ขอบคุณพระเจ้าในการอภัยโทษบาปให้แล้ว ตรงนี้แหละสำคัญ ทำทุกครั้งให้มีความรู้สึกว่าขอบคุณพระเจ้า พระองค์ทรงยกโทษบาปให้เรียบร้อยแล้ว ซึ่งมันฝืนกับความคิดของมนุษย์ที่โลกใบนี้ สติปัญญาบนโลกใบนี้ เฮ้อ! ทำบาป แล้วยังมาขอบคุณพระเจ้าอีก สบายใจ เราเรียนรู้แล้วนะ พระคุณสอนเราให้กตัญญู ให้มีพลังในการปฏิเสธการหลอกลวงให้ทำบาป  ต่างกันเยอะ เห็นไหม?  ฉะนั้น เราก็ขอกำลัง ขอสติปัญญา การนำจากพระเจ้า แล้วก็ขอบคุณพระเจ้าบ่อยๆ ในการอภัยโทษบาปผิดให้กับเราเรียบร้อยไปแล้ว ตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และอนาคต 2,000 ปีมาแล้ว เราสะอาดหมดจดแล้ว ทำอะไรก็ไม่ต้องกลัวอะไรเลย มันฝืนไหม?  ฝืนมากเท่าไร? ก็เท่ากับของเก่าเราถูกหลอกมากเท่านั้น

            นอกเหนือจากนั้น เราทำอะไรได้อีก  ขอกำลังจากพระเจ้า ขอสติปัญญาจากพระเจ้า ขอการนำจากพระเจ้าและสามารถที่จะสารภาพบาป อยากสารภาพบาปใช่ไหม? ได้ สารภาพบาปกับใคร? ไม่ใช่พระเจ้า สารภาพบาปกับเพื่อนของเรา ที่เป็นคริสเตียนด้วยกัน ที่สนิทสนมกัน สามารถไว้ใจเขาได้ และเข้าใจเราได้

            “เราทำอันนี้ไป ในพระคัมภีร์บอกให้เราอธิษฐาน ถ้าเราทำผิดพลาดไป ให้เราอธิษฐานกับพี่น้อง”

            มันเหมือนกับการชำระความคิด ภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า CBT คือการบำบัดทางความคิด ไปโรงพยาบาลได้ ไปหาหมอที่เชี่ยวชาญในด้านการบำบัดทางความคิด เขาก็จะมาบอกว่าเราคิดอย่างนี้ๆ ไม่ถูก เพื่อนที่เราไว้ใจได้ เขาก็จะบอกเราคิดให้ถูกต้อง อันดับแรก เพื่อนเราก็จะบอกว่าไม่ต้องห่วง พระเจ้าอภัยให้เสมอ ตลอดเวลา นี่คือไว้ใจได้ หมายถึงอย่างนี้ ไว้ใจได้ ไม่ใช่ แค่เก็บความลับของเราเท่านั้น  ไม่ใช่แค่นั้นอย่างเดียว  แต่หมายถึงเขาเข้าใจในเราว่าไปทำแบบนี้ อย่างนี้มา เพราะฉะนั้น พระเจ้าจะลงโทษเธอ อย่างนี้ตายแน่ ไม่ได้รับการรักษาแน่ ไม่ใช่ CBT คือปรับความคิดให้

            “คิดอย่างนั้นไม่ได้นะ เธอต้องคิดใหม่แล้ว  เธอได้รับการอภัยโทษเรียบร้อยแล้ว  ถูกต้องแล้ว  แต่ปัญหาที่เกิดขึ้น เรามานั่งคิดกัน  เรามาอธิษฐานกับพระเจ้าด้วยกัน ให้พระเจ้าทรงนำ ให้มีสติปัญญา”

            นี่อย่างนี้สารภาพบาปได้  ไม่ใช่สารภาพกับพระเจ้า แล้วสารภาพกับใครได้อีก? อันนี้ ชัดเลย ผมสังเกตเห็นชัดมาก แทนที่จะสารภาพบาปกับพระเจ้า สารภาพบาปกับมนุษย์สำคัญกว่าเยอะ บ่อยๆ ได้เลย สารภาพบาปกับพระเจ้าไม่ต้องแล้ว ขอบคุณพระเจ้าลูกเดียว  แต่กับมนุษย์ สารภาพบาป ขออภัยกับมนุษย์ผู้ที่เราทำให้เขาเสียหาย ผู้ที่เราไปละเมิดสิทธิ์เขา ทีอย่างนี้ไม่รู้จักคิดทำ พูดถึงตัวเองนะ ไม่ได้ว่าท่านนะ ทีอย่างนี้อายที่จะทำ ไม่อยากจะทำ นี่ถูกหลอกขนาดไหน? ทีสารภาพบาปกับพระเจ้า

            “พระเจ้ายกโทษให้ลูกด้วย”

            พระเจ้าบอก … “ยกโทษให้แล้ว เธอไปหาคนนั้น คนนั้นเขายังไม่ยกโทษให้เธอ”

            แล้วไปไหม? ไม่ไปหรอก ก็เขาสมควรได้รับอย่างนั้นแล้ว เขาคงไม่ให้อภัยแล้ว หรืออะไรต่างๆ ก็หาข้ออ้างต่างๆ  ที่จะไม่ไปทำ

            สารภาพบาป แสดงความเสียใจต่อสิ่งที่ได้กระทำลงไป อย่างนี้สามารถทำได้กับพระเจ้าแล้ว  แทนที่จะสารภาพบาป ขออภัย

            “พระเจ้าลูกเสียใจ ลูกไม่น่าทำอย่างนั้นเลย ลูกเครียดเกินไป ลูกเลยตวาดเขา ลูกเสียใจ เดี๋ยวพรุ่งนี้ ลูกจะไปขอโทษเขา ให้เขายกโทษให้”

            อย่างนี้ควรทำ ในทำนองอย่างนี้ ทำได้อีกหลายๆ อย่าง ยกเว้นอย่างเดียวที่ไม่ควรทำ คือการสารภาพ ขออภัยโทษจากพระเจ้า ในบาปที่กระทำไปอีก เพราะว่าได้รับการอภัยไปเรียบร้อยแล้ว  โดยการงานที่สำเร็จแล้วของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขน เอเมน ขอบคุณพระเจ้าของเรา

            โอเคไหม? โอเคเลย ชัดเจนมาก หวังว่าคงไม่มีใครสารภาพบาปกับพระเจ้าอีกแล้วนะ หันพุ่งไปสารภาพบาปกับใคร?

            มาต่อในวันนี้ ต่อบทที่ 2 เป้าหมายของหนังสือ 1 ยอห์น  บทที่ 1 บทที่ 2 ที่เราขุดหาความจริงเหล่านี้ คืออาจารย์ยอห์นยืนยันการเป็นพระเมซิยาห์ของพระเยซูคริสต์ ที่มาลบล้างบาปทั้งปวงให้กับมนุษย์ทุกคนทั้งโลก ทั้งคนยิวและไม่ใช่ยิวด้วย ทั้งคริสเตียนและไม่ใช่คริสเตียน

            อาจารย์ยอห์นชี้ให้เห็นถึงสถานะทางโลกฝ่ายวิญญาณของมนุษย์ทั้งปวงบนโลกใบนี้ ทั้งที่เป็นคริสเตียนและไม่ใช่คริสเตียน ที่อยู่ตรงข้ามกันอย่างเด็ดขาด 100% เลย ระหว่างคนที่เป็นคริสเตียน ผู้เชื่อกับผู้ที่ไม่เชื่อ ผู้ที่ปฏิเสธพระเยซูว่าเป็นพระมาซิฮาห์  ก็คือไม่ได้เป็นคริสเตียน อยู่ตรงกันข้ามกัน ปฏิเสธว่าพระเยซูเป็นพระเมซิยาห์ นี่พูดกับยิวชัดๆ เลย จริงๆแล้ว ในหนังสือยอห์นจะพูดตรงไปกับคนที่เชื่อและไม่เชื่อ ที่เป็นชาวยิวซะส่วนใหญ่ พูดในลักษณะที่ชาวยิวควรจะรับรู้สิ่งเหล่านี้ มากกว่าคนต่างชาติ ชาวยิวที่ไม่ยอมรับพระเยซู ก็คือไม่ยอมรับว่าพระเยซูเป็นพระเมสิยาห์  พอบอกพระเยซูเป็นพระเมสิยาห์ คนยิวเขาจะเข้าใจคำนี้เลยว่าก็คือผู้นั้นแหละ ที่พระเจ้าสัญญาไว้  คือพระบุตรของพระองค์ ที่จะมาช่วยมนุษย์ทั้งปวงให้รอดพ้นจากความบาปผิด มนุษย์ทั้งปวง นี่คือความรู้ของชาวยิว

            อาจารย์ยอห์นจะชี้ให้เห็นถึงถ้าเป็นคริสเตียนจริง ถ้ามาเชื่อพระเจ้าจริงๆ แล้ว เขาเรียกว่าคริสเตียน เราเรียกกันว่าคริสเตียน อาจารย์ยอห์นบอกว่าถ้ามาเชื่อพระเจ้าจริงๆ ไม่ได้ใช้คำว่าคริสเตียนหรอก  เพราะถ้าคุณเชื่อว่าพระเยซูเป็นพระเมสิยาห์จริงๆ มีสถานะในวิญญาณของคุณ จะอยู่ในความสว่างแล้ว จะอยู่ในความจริง จะถูกย้ายเข้ามาอยู่ในความบริสุทธิ์ อยู่ในความรักของพระเจ้า อย่างนี้เป็นต้น ไม่ใช่คุณบอกว่าคุณมายอมรับพระเยซูเป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว คุณเชื่อแล้ว แต่สถานะทางวิญญาณคุณยังอยู่ในความมืด อยู่ในความเท็จ อยู่ในความบาป อยู่ในความเกลียดชัง ตรงกันข้ามเลย ไม่มีย้ายไปย้ายมา ไม่มีอย่างละครึ่ง ถ้าคุณยังไม่เชื่อ คุณก็อยู่ในความมืด ในความเท็จ ในความบาป ในความเกลียดชัง ถ้าคุณเชื่อ คุณอยู่ในความสว่าง อยู่ในความบริสุทธิ์ อยู่ในความรักของพระเจ้า แน่นอน 100% ไม่มีการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาแล้ว มนุษย์ทุกคนสามารถเปลี่ยนได้แค่ครั้งเดียว ก็คือยังไม่เชื่อ เปลี่ยนมาเป็นเชื่อ จบ

            เรามาเริ่มต้นวันนี้ 1 ยอห์น บทที่ 2 ครั้งที่แล้วเราจบลงที่ 1 ยอห์น 2:2 วันนี้มาต่อข้อ 3 …

        1 ยอห์น 2:3 “ถ้าเรารักษาพระบัญญัติของพระองค์ เราก็รู้ว่าเรารู้จักพระองค์

            บัญญัติหรือคำสั่งของพระเยซูคืออะไร? ท่านคิดถึงอะไร? ส่วนใหญ่ที่อ่านอย่างนี้ปุ๊บ ก็คิดถึง นี่เฉพาะชาวยิวนะ ชาวยิวเขาได้ฟัง บัญญัติ คำสั่งของพระเยซู พอบอกบัญญัติ คำสั่งของพระเจ้า ก็คือบัญญัติ ที่พระเจ้าได้ประทานให้โมเสสเขียนขึ้นมา ก็คือกฎระเบียบ 613 ข้อ  เขาก็จะคิดอย่างนี้แหละ  และถ้าเราไม่ใช่ชาวยิว เราปรับเอามาใช้กับเราว่าถ้าเราเป็นคริสเตียน พระเยซูบอกว่าให้รักษาบัญญัติของพระองค์ บัญญัตินั้นคืออะไร? เราไม่ได้เกี่ยวกับชาวยิว แล้วเราไม่ได้เกี่ยวกับ 613 ข้อนี้ แล้วบัญญัตินี่คืออะไร? บัญญัตินี้ ก็คือกฎแห่งการกระทำ คือการพึ่งการกระทำของตนเอง ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว  และก็ไม่มีใครทำดีได้หมด ทำบาปแน่นอน อยู่ในบาป พึ่งพาในตนเอง  ก็คิดถึงตรงนี้แน่นอน เดี๋ยวผมจะพาไปดูว่าอาจารย์ยอห์นว่าอย่างไร? ยอห์น 13:34 ฟังพระเยซูพูดเองเลยว่าบัญญัตินี้คือบัญญัติ 613 ข้อหรือ? สำหรับชาวยิวนะ แต่สำหรับเราที่ไม่ใช่ชาวยิว บัญญัตินี้หมายถึง 217 ข้อของศาสนาหรือ? หรือ 80 ข้อของความเชื่ออย่างนี้หรือ? หรือต้องอะไร? ยอห์น 13:34 พระเยซูตรัสอย่างนี้ว่า …

        ยอห์น 13:34 “เราให้บัญญัติใหม่ เพียงบัญญัติเดียวไว้แก่เจ้าทั้งหลาย คือให้เจ้ารักซึ่งกันและกัน เราได้รักเจ้าทั้งหลายมาแล้วอย่างไร เจ้าจงรักกันและกันด้วยอย่างนั้น”

            เราผิดแล้วหรือเนี้ย? ไม่ใช่ 613 ข้อ นี่คือคนยิวตกใจ  คนยิวชัดเลย พอฟังพระเยซูพูด พอบอกว่ารักษาบัญญัติ ต้องรับ 613 ข้อ พระเยซูมาให้กำลังกับเรา รักษาได้หมดครบถ้วนบริบูรณ์ ที่เราเคยทำไม่ได้ เราเคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิต  เราเคยโกหกชาวบ้านเขา  ตอนนี้พระเยซูจะช่วยเราไม่ให้โกหก เราเคย เขาตบหน้ามาข้างขวา เราตบข้างซ้ายใส่เขาเลย เขาชกเรา เราชกกลับเลย แต่พระเยซูบอกว่าเขาชกมา อย่าให้เราชกตอบ เราทำไม่ได้ พระเยซูช่วยเรามั้ง เราคิดอย่างนั้น แบบมนุษย์ แต่ไม่ใช่ เพราะเราให้บัญญัติใหม่เพียงบัญญัติเดียว แสดงว่าข้อเดียว ข้อนั้นคืออะไร? ยอห์น 14:15 …

        ยอห์น 14:15 “ถ้าพวกท่านรักเรา พวกท่านจะเชื่อฟัง สิ่งที่เราบัญชา”

            “เชื่อฟังสิ่งที่เราบัญชา” พระองค์บัญชาไว้ว่าอย่างไร? เมื่อตะกี้เราอ่านรู้แล้ว  คือ “ท่านรักกันและกัน” สิ่งที่พระองค์บัญชา สิ่งที่พระองค์สั่งข้อเดียว คือรักซึ่งกันและกัน ถ้าท่านเกลียดชัง ปฏิเสธ เป็นศัตรูกัน หรือศัตรูกับเรา ไม่ยอมรับเราเป็นพระผู้ช่วยให้รอด  ไม่ได้บังเกิดใหม่  พวกท่านก็จะไม่เชื่อฟังสิ่งที่เราบัญชา  คือไม่รักซึ่งกันและกันนั่นเอง เป็นตรรกะเลย ความหมายของข้อนี้ อย่างลึกๆ ก็คือถ้าพวกท่านได้บังเกิดใหม่ “ถ้า” อีกแล้วนะ ถ้าพวกท่านได้บังเกิดใหม่  เชื่อในเรา ไม่ปฏิเสธเรา ถูกไหม? เหมือน 1 ยอห์น 1:9 ถ้าท่านสารภาพว่าท่านเป็นคนบาปนะ นี่ก็เหมือนกัน ถ้าพวกท่านได้เชื่อในเรา ได้บังเกิดใหม่ในเรา เป็นความรักเหมือนเรา พวกท่านจะเชื่อฟังสิ่งที่เราบัญชา คือรักซึ่งกันและกัน  และรักคนทั้งโลก  เหมือนเราที่รักคนทั้งโลก  ท่านจะสามารถทำได้ ถูกไหม?

            ท่านสามารถเชื่อฟังและรักเราได้ เพราะได้รับการบังเกิดใหม่ และท่านได้อาศัยอยู่ในเรา และเราอยู่ในท่าน เราเป็นหนึ่งเดียวกัน ท่านมีวิญญาณใหม่ ท่านเป็นคนใหม่แล้ว นั่นมันหมายถึงอย่างนั้น ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับมาให้เรามีภาระต้องทำ รักษาบัญญัตินี้ รักคนอื่น เหมือนรักตนเอง เดี๋ยวฟังต่อไป เพราะว่าพระองค์กำลังบอกว่าเมื่อเราบังเกิดใหม่ พระองค์แบ่งปันชีวิตนิรันดร์ ซึ่งเป็นวิญญาณที่มีลักษณะเป็นความรักเหมือนพระเจ้าให้กับเราเรียบร้อยไปแล้ว ให้เราแบ่งปันความรักนี้ ที่เหมือนพระเจ้านี้ ให้แก่คนอื่นๆ รอบข้างทั้งหมดทั้งโลกเลย อย่างเป็นธรรมชาติจากวิญญาณใหม่  ใจใหม่ที่ได้เกิดใหม่แล้วนั้น อย่างนี้  ไม่ได้พึ่งพาตนเองอีกแล้ว  1 ยอห์น 3:23 พระองค์ทรงย้ำยืนยันตรงนี้ว่า …

        1 ยอห์น 3:23 “และนี่เป็นพระบัญญัติ (ใหม่) บัญญัติเดียวของพระองค์ คือว่าให้เราทั้งหลาย วางใจในพระนามของพระเยซูคริสต์พระบุตรของพระองค์ และให้เรารักซึ่งกันและกัน ตามที่พระองค์ได้ทรงบัญญัติ (ใส่) ไว้ (ในใจ) แก่เรา”

            ย้ำอีกแล้ว “และนี่เป็นพระบัญญัติใหม่ บัญญัติเดียวของพระองค์” บัญญัติเดียว แปลว่ามีกฎเดียว กฎนั้นคือ “ให้เราทั้งหลายวางใจในพระนามของพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ ก็คือให้เราที่ยังไม่เชื่อ สารภาพบาปต่อพระองค์ วางใจในพระเยซูว่าช่วยเรา ผู้เป็นคนบาปได้  ซึ่งเราทำไปแล้ว คริสเตียนทุกคน  ไม่เป็นคริสเตียนก็ต้องทำตามนี้ กำลังพูดกับยิว ที่ทั้งเชื่อและไม่เชื่อ ยิวที่เชื่อแล้ว เขาก็ทำไปแล้ว วางใจไปแล้ว ยิวที่ยังไม่เชื่อ ก็คือท่านต้องสารภาพบาป  และวางใจว่าพระองค์เป็นเมสิยาห์  เป็นพระคริสต์ เป็นผู้ที่ถูกเจิมตั้งไว้ มาช่วยเหลือท่าน และมนุษย์ทั้งโลก วางใจในพระเยซูคริสต์และให้เรารักซึ่งกันและกัน ตามที่พระองค์ได้ทรงบัญญัติเอาไว้  ภาษาเดิมตรงนี้ คือใส่ไว้ในใจ บัญญัตินี้ใส่ไว้ในเรา ก็คือรัก ดำเนินชีวิตด้วยใจ ด้วยความรักที่เป็นพลังงาน อำนาจของพระเจ้า เป็นเหมือนพระเจ้า ก็คือตัวของพระเจ้าเองอยู่ในเราแล้ว เราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระองค์ ให้เราทำตามตรงนี้

            ความรักแท้ที่เหมือนพระเจ้า เป็นลักษณะธรรมชาติที่อยู่ในวิญญาณ  อยู่ในใจของเราอยู่แล้ว เมื่อเราได้บังเกิดใหม่ โดยการวางใจในพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้า เชื่อตามนี้ ก็จะได้สิ่งเหล่านี้ เราก็แค่ฝึกฝน ปลดปล่อยให้ธรรมชาติของความรักนี้ฉายแสงออกมา เป็นความประพฤติทีหลัง เท่านั้นเอง แบ่งปันออกไปให้ผู้อื่นรอบข้าง เหมือนที่พระเยซูได้แบ่งปันให้กับเราแล้ว

            เพราะฉะนั้น รู้ความจริงในเรื่องพระคุณอย่างนี้มากเท่าไร? ก็สามารถแบ่งปันออกไปได้มากเท่านั้น รับพระคุณไปมากเท่าไร? ก็สามารถเอาไปใช้สอยได้มากเท่านั้น  สมมติ พระคุณเป็นเงิน 100 บาท ถ้าท่านรับได้ 50 บาท ท่านก็จะไปแบ่งคนอื่นได้แค่ 50 บาท แต่ถ้าท่านรับมาครบเลย รู้หมดเลย 100 ท่านก็สามารถแบ่งคนอื่นได้ 100 บาท ท่านรู้มาแค่ 50% ท่านก็สามารถรักพี่น้องที่เป็นคริสเตียนได้เหมือนกัน อย่างที่เรากำลังทำอยู่นี้ แต่ถ้าท่านรู้มากขึ้นให้ครบ 100 เยอะขึ้น อาจจะไม่ครบ 100 แต่อาจจะได้มากขึ้น  ท่านก็จะสามารถรักพี่น้องที่เป็นคริสเตียน และรักคนอื่นที่ไม่ใช่คริสเตียนได้ เพราะว่าความรักนี้ เป็นความรักที่รักคนทั้งโลก ทั้งที่เป็นคริสเตียนผู้เชื่อแล้ว และทั้งที่ไม่เป็นคริสเตียน เพราะว่าเป็นความรักของพระเยซูที่มีต่อโลก พระองค์ทรงรักโลกยิ่งนัก จึงได้ประทานพระเยซูคริสต์ พระบุตรองค์เดียวของพระองค์มา เพื่อประทานให้มนุษย์ทั้งหลาย ทั้งปวง ได้รับความรอด มนุษย์ทั้งปวง แปลว่ามนุษย์ทั้งที่เป็นยิวและไม่ใช่ยิว ทั้งเชื่อและไม่เชื่อ เอเมน ขอบคุณพระเจ้า

            ซึ่งความรักนี้ บัญญัตินี้ รักษามันไม่เป็นภาระเลย  ไม่เหนื่อยเลย เพราะมันเป็นธรรมชาติของเราที่อยู่ในพระเยซูคริสต์ เหมือนพระเจ้า เหมือนพระเยซูคริสต์ เป็นลูกของพระเจ้า เหมือนลูกปลา เป็นปลาก็ฝึกว่ายน้ำตามธรรมชาติ เป็นนกก็ฝึกฝนบินตามธรรมชาติ เป็นงูก็ฝึกฝนเลื้อยตามธรรมชาติ เป็นคริสเตียนบังเกิดใหม่ ก็ฝึกฝนความรัก เป็นธรรมชาติ ให้รู้ว่าเราเป็นความรัก 1 ยอห์น 5:3 จึงบันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        1 ยอห์น 5:3 “การรักพระเจ้า คือการเชื่อฟังพระบัญชาของพระเจ้า  และพระบัญชาของพระองค์ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง”

            อีกเวอร์ชั่นหนึ่ง เขาแปลอย่างนี้ว่า “การรักพระเจ้า คือการเชื่อฟัง ประพฤติตาม โดยการดำเนินชีวิตด้วยความรัก และการรักซึ่งกันและกัน ก็ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ไม่เป็นภาระ

            ก็แสดงว่าไม่มีบัญญัติสิ พระเยซูบอกบัญญัติของเรา คือรักกันและกัน แล้วก็เอาความรักใส่ในใจของท่าน สรุปแล้ว ไม่ได้แบกอะไรเลย เป็นกางเขนที่พระเยซูเป็นผู้แบก เราไม่ได้ทำอะไรเลย พระเยซูจึงบอก … “ใครมีความทุกข์และเหน็ดเหนื่อย จงมาหาเรา เราจะให้ท่านหายเหนื่อยและเป็นสุข” ก็เป็นอย่างนี้แหละ  ไม่ต้องแบกกางเขนของเราเอง ทำครั้งเดียว  แบกกางเขนของเราเอง เดินไปที่กลโกธา ไปตายพร้อมพระเยซูบนไม้กางเขน ก็คือเชื่อในพระเยซู และได้เป็นขึ้นมาใหม่ จากความตายพร้อมพระเยซูคริสต์ จบจากการทำตามบัญญัติ กฎแห่งกรรม มาพึ่งพระเยซู เป็นพระคุณชัดเจน

            การรักษาพระบัญญัติของพระคริสต์ ก็คือการจดจ่อความคิดจิตใจของเรา ไปที่ความรักของพระคริสต์ ที่อยู่ภายในเรา

            เอาใหม่อีกที … การจะรักษาบัญญัตินี้ ไม่ใช่รักษาบัญญัติกฎเกณฑ์ เหมือนสมัยก่อนที่เรารักษากฎเกณฑ์ของโมเสส หรือกฎเกณฑ์ของศาสนา  หรือกฎเกณฑ์ของความเชื่อ กฎเกณฑ์ของสังคม เยอะแยะไปหมด ประเพณี ไม่ใช่ การรักษาบทบัญญัติของพระคริสต์ คือการจดจ่อความคิดจิตใจเราไปที่ความรักของพระคริสต์ ที่พระองค์ใส่ลงมาอยู่ในวิญญาณ อยู่ในจิตใจของเรา จิตใจใหม่นี้ นี่แหละ คือการรักษา ไม่ใช่การพยายามทำสิ่งที่ดีสิ่งที่งาม ไม่ใช่ว่าสิ่งดีงามไม่ดี  แต่กำลังพูดถึงต้นเหตุ เนื้อแท้ๆ ของเรื่องนี้ คืออะไร? จะทำให้สำเร็จ ความจริง คืออะไร? หมายถึงอย่างนั้นมากกว่า

            ความจริง ก็คือการรักษาบทบัญญัติของพระเยซูคริสต์ เขาเรียกว่าบทบัญญัติใหม่นี้  คือการจดจ่อความคิดจิตใจเรา ไปที่ความจริง คือความรักของพระคริสต์ อยู่ภายในเรา  จดจ่อ เพื่อปฏิบัติตามธรรมชาติของวิญญาณของเราที่ได้รับความรอดแล้ว  ได้บังเกิดใหม่แล้ว เป็นความรักเหมือนพระเยซูคริสต์แล้ว เป็นผู้บริสุทธิ์ สะอาด ดีพร้อม ชอบธรรมของพระเจ้าเรียบร้อยไปแล้ว สำเร็จ เรียบร้อยไปแล้ว เอเมน

            เป็นความรักที่เหมือนพระเยซูคริสต์แล้ว จึงประพฤติความรัก ก็คือให้ความรักออกมา โดยการประพฤตินั่นเอง เหมือนพระเยซู คิด ระลึก เฝ้าภาวนาความจริงเหล่านี้ตลอดเวลา ก็คือการรักษาบทบัญญัติของพระคริสต์ ไม่ใช่เฝ้าคิดแต่ว่าทำอย่างนี้เรียกว่าดี การไปช่วยเหลือเขาตอนที่เขาลำบาก อย่างนี้ เราต้องรักษาอย่างนี้ ไม่ใช่เบอร์หนึ่งที่เราต้องทำ เบอร์หนึ่ง คือฉันเป็นใครในพระเยซูคริสต์ ฉันเป็นคนดีในพระเยซูคริสต์ ฉันเป็นคนชอบธรรมบริสุทธิ์ ดีพร้อมแล้วในพระเยซูคริสต์ รักษาบทบัญญัตินี้ไว้ และความประพฤติมันจะออกมาเอง  ถ้าเราไปรักษาความประพฤติก่อน ตั้งใจไปจดจ่อถึงความประพฤติ มันก็กลับกลายเป็นเราไปรักษาความประพฤติเหมือนเดิม ก็คือตามกฎแห่งกรรม กฎแห่งการพึ่งพาตนเองอยู่ เช่น อย่าโกหกๆๆๆๆ ในที่สุด ก็โกหก อย่านินทาๆๆๆๆ  ในที่สุด ก็นินทา อย่าโลภๆๆๆๆ ในที่สุดก็โลภ อย่าคิดอย่างนี้ๆๆๆๆๆ ในที่สุดก็คิด

            แต่เรากลับกัน อย่าโลภ … “ฉันเป็นลูกพระเจ้า ฉันมีพร้อมทุกอย่าง พระเจ้าประทานทุกสิ่งให้ฉันพอเพียงแล้ว ขอบคุณพระเจ้าในชีวิตที่พอเพียงทุกอย่าง”

            การรักษาบัญญัติ คืออย่างนั้น  พูดง่ายๆ คือการรักษาบัญญัติของพระเจ้า บัญญัติใหม่ของพระคริสต์ ก็คือไม่ใช่เป็นการประพฤติปฏิบัติ  เพื่อให้ได้รับสิ่งที่ดีๆ รับความรอด  เพื่อรักษาความรอดให้คงอยู่ รักษาพระพรให้คงอยู่ ไม่ใช่การถูกบังคับ ให้รักษากฎเกณฑ์ตามคำสั่ง เพื่อจะได้ไม่ถูกลงโทษ

            การที่พระเยซูบอกให้เรารักษาบัญญัติของพระองค์ไว้ ไม่ใช่การถูกบังคับ ให้รักษากฎเกณฑ์ตามคำสั่ง เพื่อจะได้ไม่ถูกลงโทษ ไม่ใช่ให้ประพฤติปฏิบัติตาม เพื่อจะได้รับความรอด หรือรักษาความรอดที่ได้รับไปแล้วให้อยู่ แต่เป็นผลของความรอด  และผลของการบังเกิดใหม่ ที่เราได้รับมาแล้วในพระเยซูคริสต์ต่างหาก ต้องจดจ่อตรงนี้ ให้ดีๆ ว่าเราได้รับอะไรมาแล้ว  แล้วเราจะได้ให้ออกไป  ไม่ใช่ไปจดจ่อที่ให้ออกไปๆ ต้องให้อะไรๆ โดยไม่ได้คิดถึงว่าเรามีอะไร?  พึ่งในพระเยซูคริสต์ หมายถึงอย่างนี้

            และเราคริสเตียน คือผู้เชื่อและวางใจในพระเยซูคริสต์แล้ว เราอยู่ภายใต้พันธสัญญาใหม่ในพระคริสต์  ก็คือภายใต้บทบัญญัติใหม่  ที่พูดนี้ บทบัญญัติเดียวกันนี้  เราไม่ได้อยู่ภายใต้บทบัญญัติของโมเสส 613 ข้อ  หรือกฎแห่งกรรม กฎแห่งความบาปและความตาย  กฎแห่งการกระทำดี ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว กฎของโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว เราไม่ได้อยู่ในกฎนั้น  ที่จะต้องไปทำตามที่ดีๆ ต้องไปคอยวิเคราะห์ว่ามีอะไรทำดีได้ดีบ้าง มีเมตตา ทำดี แบ่งปันออกไป ให้คนอื่น แล้วเราจะได้รับกลับเข้ามา ไม่ใช่ตรงนั้น แต่เป็นตรงนี้มากกว่าที่เราพูดไปตะกี้นี้ โรม 6:14 ย้ำยืนยันตรงนี้ว่า …

        โรม 6:14 “ด้วย​ว่าบาป​จะ​ไม่​มี​อำนาจ​เหนือ​ท่าน เพราะ​ท่านไม่​ได้​อยู่​ภาย​ใต้​กฎ​บัญญัติ  แต่​อยู่​ภาย​ใต้​พระ​คุณ”

            “อยู่ภายใต้พระคุณ” แต่เราอยู่ภายใต้พระคุณและการนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สถิตอยู่ภายในเรา พระเจ้าเป็นความรัก เรารู้ดี เราเป็นลูกของพระองค์ เราจึงเป็นความรักเหมือนพระองค์เลย  ต้องรักษาบัญญัตินี้เอาไว้ให้ดีๆ รักซึ่งกันและกัน หมายถึงตรงนี้  เราเป็นความรัก เหมือนพระเยซูเป็นความรัก เราจึงดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้ด้วยความรักที่อยู่ภายใน เดี๋ยวมันออกมาเอง เอเมน  ขอบคุณพระเจ้า พระเจ้าอวยพรครับ

****************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            คริสเตียน! … “ไม่ใช่ฤทธิ์ ไม่ใช่แรง แต่แข็งแกร่งด้วยพระวิญญาณ”

            ฟิลิปปี 2:12-13 … “12 ดังนั้น  ท่านที่รักตามที่ท่านเชื่อฟัง (คำแนะนำของข้าพเจ้า) มาโดยตลอด  ดังนั้นตอนนี้ไม่เพียงแต่ (ด้วยความกระตือรือร้นที่ท่านจะแสดง) ต่อหน้าข้าพเจ้า  แต่ยิ่งกว่านั้นอีกมาก  ในขณะที่ข้าพเจ้าไม่อยู่  จงหมั่นอดทนฝึกฝน (ไปให้ถึงเป้าหมายและทำให้สมบูรณ์) ผลของความรอดของท่านเอง  ด้วยความรัก  เคารพยำเกรงพระเจ้า 13 (ไม่ใช่ด้วยกำลังของท่านเอง) เพราะเป็นพระเจ้าผู้ทรงทำงานอยู่ภายในตัวท่านตลอดเวลา (พระองค์ให้พลัง  และสร้างพลัง  และใส่ความปรารถนาภายในตัวท่าน) ให้ท่านเกิดความต้องการ  อีกทั้งเกิดการกระทำดี  ตามพระประสงค์ของพระองค์  เพื่อความพอใจและความปิติยินดีของพระองค์”

            ในฟีลิปปี 2:12  นี้อาจารย์เปาโลพูดกับพี่น้องชาวฟิลิปปีว่า “พี่น้องที่รัก  ท่านเคยเชื่อฟังคำแนะนำของเรามาตลอด  ตอนที่ท่านต้อนรับข่าวดี”

            ได้รับความรอดผ่านทางพระเยซูคริสต์ ได้รับการอภัยจากความบาปทั้งสิ้นและได้บังเกิดใหม่ได้เป็นลูกของพระเจ้า สะอาด บริสุทธิ์แล้ว ท่านมีธรรมชาติใหม่ของพระเจ้าอยู่ในวิญญาณท่าน และท่านก็เชื่อตามที่เราบอกท่านไว้ ให้ท่านอดทน ฝึกฝน ให้ผลของธรรมชาติใหม่นี้ได้ถูกสำแดงออกมา

            โดยผ่านทางความช่วยเหลือของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่อยู่ในท่าน  ตอนที่เราอยู่กับท่าน ท่านก็ฝึกฝนอยู่แล้ว   แต่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับท่านแล้ว ขอให้พี่น้องมีความกระตือรือร้นฝึกฝนด้วยความอดทนให้เป็นไปตามธรรมชาติการเป็นลูกของพระเจ้า  พระวิญญาณจะเป็นพี่เลี้ยงคอยฝึกฝน

            ให้กำลังความสามารถสติปัญญากับท่านเอง  ให้ท่านพัฒนาธรรมชาติใหม่  ที่ท่านเป็นลูกพระเจ้า ให้หมั่นฝึกฝนพุ่งเป้าไปที่ความรอดที่ท่านได้แล้ว

            ให้ฝึกฝนให้ผลของความรอดออกมาในการดำเนินชีวิตในพระวิญญาณ

            ฝึกฝนให้รู้ว่าอะไรคือเนื้อหนัง ที่เป็นศัตรูอยู่ตรงข้ามกับพระวิญญาณ  อะไรคือพระวิญญาณ

            ฝึกฝนที่จะทำตามพระวิญญาณ

            ฝึกฝนที่จะปฏิเสธการกระทำตามเนื้อหนัง

            เช่นพระวิญญาณที่อยู่ในเราแนะนำ พร้อมให้กำลังเรา  บอกเราว่าควรสำแดงความรักแทนความโกรธ

            ฝึกฝนให้สันติสุขและความชื่นชมยินดีออกมา

            ฝึกฝนคอยสังเกตว่าแต่ละวันเราเผชิญกับอะไร

            สถานการณ์ไหน  เราควรจะตอบสนองออกไปแบบไหน ตามพระวิญญาณ หรือตามเนื้อหนัง ผิดบ้างพลาดบ้าง นี่เป็นบทเรียน

            นี่คือการฝึกฝนของผู้เชื่อในแต่ละวัน  เพื่อเราจะได้สำแดงธรรมชาติใหม่ ที่อยู่ภายในเราออกมามากขึ้นด้วยความรัก เคารพ ยำเกรง ให้เกียรติพระเจ้า พ่อของเรา

            คำว่าด้วยความเคารพยำเกรง ให้เกียรติพระเจ้าหมายถึงพระเจ้าเป็นผู้ตั้งกฎและรักษากฎอย่างเคร่งครัดพระองค์ไม่เห็นแก่หน้าผู้ใด  ถ้าใครทำผิดกฎ  ก็จะถูกลงโทษ  คนที่ทำตามกฎที่พระเจ้าวางไว้  ถือว่าผู้นั้นให้ความเคารพยำเกรงพระองค์  ให้เกียรติกับกฎระเบียบที่พระเจ้าเป็นผู้ดูแลอยู่  ฉะนั้น การฝึกฝนเพื่อให้ความเคารพยำเกรงพระเจ้า  ฝึกฝนผลของพระคุณที่ทำให้ท่านรอด  ให้ท่านพ้นจากบาป  ทำให้ท่านเป็นขึ้นจากความตาย  เป็นลูกพระเจ้าแล้ว  ท่านควรจะทำตัวให้สมศักดิ์ศรีของการเป็นลูกของพระเจ้า ให้พระวิญญาณบริสุทธิ์นำเรา ฉายแสง สำแดงธรรมชาติตัวจริงภายในของเราที่บังเกิดใหม่แล้วนั้นออกมา เป็นความประพฤติ

            ถ้าท่านทำดี ตามพระวิญญาณนำท่านก็เก็บเกี่ยวผลจากพระวิญญาณคือชีวิตความชื่นชมยินดีสันติสุข แต่ถ้าท่านทำตามเนื้อหนัง ท่านก็เก็บเกี่ยวความตายความทุกข์ลำบาก

            ฉะนั้น ถ้าท่านฝึกฝนที่จะทำตามพระวิญญาณนำ ท่านก็ถวายเกียรติแด่พระเจ้า

            ทำให้พระเจ้ามีความสุขด้วย แต่ถ้าท่านทำตามเนื้อหนัง ท่านก็จะได้รับผลในโลกนี้คือความทุกข์ยากลำบาก ซึ่งทำให้พระเจ้า ผู้เป็นพ่อทุกข์ใจเสียใจ

            ในข้อ 13 บอกว่าพระเจ้าเป็นผู้กระทำการงานในท่าน ให้กำลังท่านจากข้างใน  ให้ท่านสามารถทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้าได้  แปลว่าท่านแค่มอบถวายทุกส่วนในร่างกายของท่าน ให้กับพระเจ้าและพระเจ้าจะทรงเป็นผู้กระทำการงาน  ให้ผลของพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้สำแดงออกมาเอง โดยธรรมชาติที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้

            พระเจ้าพระบิดาผู้ยิ่งใหญ่สูงสุด  ลูกขอบคุณพระองค์  สำหรับพระคุณความรัก  ความเมตตาที่ได้ทรงโปรดประทานให้กับลูก

            ขอบคุณพระเจ้าสำหรับความรอด  การเป็นลูกของพระเจ้าเป็นผู้ชอบธรรมของพระองค์ เป็นความรัก เป็นความสว่าง  เป็นสันติสุข  เป็นความชื่นชมยินดี ขอบคุณที่พระองค์ประทานกำลังให้ผลเหล่านี้ได้ถูกสำแดงออกมาจากชีวิตของลูก ลูกขอบคุณพระองค์ในพระนามพระเยซูคริสต์ อาเมน

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1475

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  23  มิถุนายน  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 2 “พระเจ้าได้ลบบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปของคริสเตียนเท่านั้น แต่บาปของคนทั้งโลกด้วย 2,000 ปีมาแล้ว”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            วันนี้มาต่อหนังสือ 1 ยอห์น ตอนที่ 2  อย่างที่ผมได้บอกสัปดาห์ที่แล้วว่าหนังสือตั้งแต่ 1 ยอห์นเป็นต้นไป ลึกซึ้งมาก สนุกมาก ตั้งใจฟัง เรียนรู้ เข้าใจในเรื่องเล่านี้  จะทำให้ท่านมีความสุข  มีสันติสุขในการดำเนินชีวิตบนโลกใบนี้อย่างมากมาย เกินกว่าที่เราจะเข้าใจ 1 ยอห์น ตอนที่ 2 สรุปหัวข้อเรื่องวันนี้ ก็คือ “พระเจ้าได้ลบบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปของคริสเตียนเท่านั้น แต่บาปของคนทั้งโลกด้วย 2,000 ปีมาแล้ว”

            บาปทั้งปวง คือบาปตั้งแต่อดีต ปัจจุบัน และอนาคตนิรันดร์  ในอดีต คือบาปอะไร? ในอดีต คือบาปที่เราเกิดมา อยู่ในอาดัม  อยู่ในบรรพบุรุษของเรา ซึ่งสืบเชื้อสาย  DNA จากอาดัม ที่เป็นคนบาป  เราก็ติดเชื้อบาปมา  เป็นคนบาปตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา  คลอดออกมา ก็เป็นคนบาป นี่เราเรียกว่าบาปในอดีต และเมื่อคลอดออกมา ก็เริ่มมีชีวิตดำเนินอยู่บนโลกใบนี้ เรียกว่าบาปในปัจจุบัน  และบาปในอนาคตคืออะไร?  คือเมื่อเราเป็นคนบาป  ในปัจจุบันกระทำบาปอยู่ แต่เราต้อนรับพระเยซูคริสต์ พระบุตร พระเมสิยาห์ ที่พระเจ้าประทานให้กับมวลมนุษยชาติ  เพื่อลบบาปออก แล้วเราก็ต้อนรับ พอเราต้อนรับพระเยซูมาเป็นผู้รับบาป บาปนั้น ได้ถูกลบออกไปเลย พอมองเห็นไหม? บาปอดีตถูกลบออกไป บาปปัจจุบัน ที่กำลังกระทำอยู่บนโลกใบนี้ ดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  ก็ถูกลบออกไป และรวมถึงบาป ที่เมื่อเราทิ้งร่างนี้ คือตายจากโลกนี้ ซึ่งถ้าเราไม่ได้ต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  เราก็ยังติดเชื้อบาปอยู่นั้น  แต่ถ้าเราเป็นคริสเตียน เราต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ลบบาปออกแล้ว  พระองค์ก็ลบบาปนั้นด้วย ในอนาคตนิรันดร์ คือหลังความตาย ก็ถูกลบออกไปด้วย  เพราะฉะนั้น หลังความตาย เมื่อท่านปรากฏตัวท่านเอง ต่อหน้าพระเจ้า ท่านก็ไม่มีบาป ไม่ได้เป็นคนบาปเลยสักนิดเดียว

            เมื่อตอนที่แล้ว ที่เราเรียนกัน เริ่มต้นหนังสือยอห์น  เราได้รู้แล้วว่าใน 1 ยอห์น บทที่ 1 ยอห์นกำลังเขียนถึง กำลังพูดถึง เน้นถึงพวกที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน  แต่ไม่ได้เป็นจริงๆ หลงผิดไป คิดว่าเป็นคริสเตียน ซึ่งก็คือคนที่เชื่อในลัทธินอสติก เราได้เรียนรู้ตรงนี้ เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

            ข้อความในหนังสือที่อ่านพูดถึงใคร? พูดกับใคร?  หมายถึงใคร?  อย่างที่ผมบอก สรรพนามในหนังสือที่เราอ่าน มันสำคัญมากๆ วันนี้ ขอเน้นอีกนิดหนึ่งว่าสรรพนามที่ใช้ สำคัญมากๆ ยกตัวอย่าง มีทั้งคำว่า “เรา” เราที่หมายถึงคริสเตียน แล้วก็มีคำว่า “เรา” ที่หมายถึงคนทั่วๆ ไป มนุษย์บนโลกใบนี้ ซึ่งมีทั้งคริสเตียน และไม่ใช่คริสเตียน หรือบางอัน มีคำว่าเราในหนังสือยอห์น บทที่ 1 ตอนต้น ที่เราเรียนเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว “เรา” หมายถึงอัครสาวก 12 คนเท่านั้นเอง ก็มี ก็ใช้คำว่า “เรา” เหมือนกัน  เพราะฉะนั้น “เรา” หรือ “เขา” หรือ “ท่าน” ในสรรพนามต่างๆ ในหนังสือไบเบิ้ล ไม่ว่าจะเรียนเรื่องไหนก็ตาม อาจจะต้องระมัดระวัง ดูว่าบริบทของสรรพนามนั้น หมายถึงใคร? หมายถึงตัวเราคริสเตียน หรือหมายถึงผู้ที่ไม่เชื่อ หรือหมายถึงใครกันแน่

            ยกตัวอย่างเช่นในหนังสือ มัทธิว บทที่ 5 ที่เราเคยเรียนกันไป ก่อนหน้านี้แล้ว บริบทนี้ พระเยซูประกาศกับชาวยิว ที่ไม่ได้เป็นคริสเตียน ยกมาตรฐาน บัญญัติของชาวยิวขึ้นมา บัญญัติของชาวยิว ไม่ใช่บัญญัติของคริสเตียน พระองค์ทรงยกบัญญัติของชาวยิว ให้สูงกว่ามาตรฐานขึ้นมา มาตรฐานของพระเจ้า เพื่อบ่งชี้ให้ชาวยิว ได้เห็นว่าพวกเขารักษาบทบัญญัตินี้ให้ครบถ้วนบริบูรณ์ไม่ได้หรอก  ไม่ได้พูดถึงคริสเตียน  พระองค์บอกว่าทำไม่ได้หรอก เพราะตามมาตรฐานของพระเจ้าจริงๆ คือท่านต้องบริสุทธิ์ ดีพร้อมเหมือนพระเจ้า พูดกับชาวยิวที่ไม่ใช่คริสเตียน …

            “ท่านไม่สามารถพึ่งพาตนเองในการเข้าสวรรค์ได้ โดยการรักษาบทบัญญัติของโมเสสหรอก จงมาวางใจในเรา  ผ่านทางเราเท่านั้น ท่านจึงจะถึงพระบิดาได้ นอกจากทางเรา ไม่มีทางอื่นเลย นี่กำลังพูดกับชาวยิวตอนนั้น เราจะได้เห็นว่ามันสำคัญไหม? ซึ่งตรงกับหนังสือกาลาเทีย  หลังจากที่พระเยซูคริสต์กระทำสำเร็จเรียบร้อยแล้ว

            หนังสือกาลาเทียก็ได้บันทึกไว้ว่าบทบัญญัติมีไว้เพื่อบ่งบอกว่ามนุษย์นั้นเป็นคนบาป  ไม่สามารถรักษากฎบัญญัติได้ตามมาตรฐานของพระเจ้า  เพราะตามมาตรฐานของพระเจ้า คือผิดข้อเดียวก็ไม่ได้เลย  ไม่มีใครสามารถกระทำดีได้ครบถ้วน อันนี้พูดถึงคริสเตียนทั่วไปด้วยว่ารักษาบทบัญญัติ บทบัญญัติของคริสเตียนทั่วไป ที่ไม่ใช่ชาวยิว คืออะไร? คือความสำนึกผิดที่พระเจ้าเขียนบัญญัติไว้ในจิตใจของมนุษย์ทุกคน พระคัมภีร์พูดไว้อย่างนั้น ในหนังสือโรม เพราะตามมาตรฐานแล้ว ผิดนิดหนึ่งก็ไม่ได้ ข้อเดียวก็ไม่ได้ เพราะฉะนั้น เลิกพึ่งการกระทำดี เพื่อพยายามที่จะเข้าสวรรค์ อย่าเข้าใจผิดว่าเลิกทำดี ไม่ใช่ เลิกทำดี เพื่อจะไปสวรรค์ เลิกทำซะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะท่านทำดี ไม่ครบถ้วน ไม่สามารถไปสวรรค์ได้ เมื่อไปไม่ได้แน่ๆ ก็เลิกพึ่งการกระทำของตนเอง เพื่อจะไปสวรรค์ แต่ให้มาพึ่งในพระเยซู บอกชาวยิวนะ  คือให้เรา  เราในที่นี้หมายถึง พระองค์ก็เป็นชาวยิวที่พูดกับเขาที่เป็นชาวยิวด้วยกัน ให้เรามากลับใจใหม่เถิด  ก็พูดง่ายๆ ให้เราชาวยิว กลับใจใหม่ซะ กลับใจจากการพึ่งพาในการกระทำตามบทบัญญัติของโมเสส เห็นไหม คริสเตียนไม่เกี่ยวอะไรกับโมเสส  เราเป็นต่างชาติ เราไม่ได้รู้เรื่องบทบัญญัติเหล่านี้ แต่ตอนนี้ พระเยซูกำลังพูดถึงคนยิว  อย่าพึ่งการกระทำตามบัญญัติของโมเสส  ที่บรรพบุรุษกระทำตามมาตลอด  นั่นเป็นพระคัมภีร์เดิมที่พระเจ้าได้บัญญัติเอาไว้  เพื่อจะได้เข้าสวรรค์ ตรงนี้สำคัญ  เลิกทำตามกฎบัญญัติของโมเสส ซึ่งเป็นกฎที่ดีทั้งหมดเลยนะ  ทำเพื่อจะได้ไปสวรรค์เลิกทำซะ มันทำไม่ได้หรอก มันต้องพึ่งความเชื่ออย่างเดียว  แต่หันมาวางใจในพระเยซู ในตัวเรา ซึ่งเป็นพระมาซีฮาห์  พระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์ พระเยซูคริสต์ดีกว่า และเมื่อท่านเชื่อในเราแล้ว ในพระเยซูแล้ว ก็จะได้ถูกย้ายมาอยู่ในกฎแห่งวิญญาณแห่งชีวิตในองค์พระเยซูคริสต์ เป็นอิสระจากกฎของความบาปและความตาย  เป็นอิสระจากกฎแห่งการกระทำตามบัญญัติ คือท่านจะเข้าสู่ความบริสุทธิ์ ผ่านทางพระเยซูคริสต์ พระผู้ช่วยให้รอดเท่านั้น นี่คือบริบทของมัทธิว บทที่ 5 ที่พระเยซูประกาศ

            แล้วถ้าเราเอามาใช้สรรพนามผิดว่าเป็นตัวเรา มันก็ยุ่ง ถ้าเราแปลความหมายผิด ไม่ได้พูดกับเรา เราก็เอามาพูดกับเรา ที่พูดกับเรา เราก็บอกไม่ได้พูดกับเรา  ถ้าเราแปลความหมายสรรพนามผิด เพียงนิดเดียว เรา ท่าน อะไรต่างๆ แปลผิดว่าพูดกับเรา  มันก็เสียหาย อย่างง่ายๆ เมื่อตะกี้ที่พระเยซูประกาศกับชาวยิว เรื่องความรอดว่าพึ่งพาตนเองไม่ได้  ถ้าเราแปลความหมายผิด เราก็จะเสียโอกาสในการประกาศข่าว เพราะเขากำลังพูดถึงคนไม่เชื่อ  เรานึกว่าพูดถึงคนเชื่อ เราก็เสียโอกาสในการประกาศข่าวดี  จากถ้อยคำของพระเจ้า ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลที่ระบุไว้ เสียโอกาสในการประกาศข่าวดีให้กับผู้คนอื่นๆ ที่ยังไม่เชื่อ ยังไม่เป็นคริสเตียน ทำให้เขาสามารถได้ฟังข้อมูลข่าวประเสริฐอย่างแท้จริง  เพราะเรายังสับสนอยู่เลย เรานึกว่าพระเยซูมาสอนเรา ให้เราตั้งใจกระทำความดี  รักษาบัญญัติให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ นั่นไม่ใช่เป้าหมายที่พระองค์ทรงพูด พระองค์พูดกับคนที่ไม่เชื่อ เป้าหมาย ก็คือท่านอย่าพึ่งพาในการรักษาบทบัญญัตินั้น เพื่อที่จะได้ไปสวรรค์ ทำไม่ได้หรอก อย่างนี้เป็นต้น

            ซึ่งข่าวประเสริฐที่พระเยซูพูด ง่ายนิดเดียว คือ “แค่วางใจในเราเท่านั้นเอง ท่านก็ได้รับความรอดแล้ว”

            ข่าวประเสริฐในพระเยซูคริสต์ มันง่ายมาก สำหรับผู้ที่ไม่เชื่อ  หรือคนทั้งปวงบนโลกใบนี้  ที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน เห็นไหม? มันเข้าใจง่าย วางใจในพระเยซูคริสต์ แล้วท่านจะได้รับความรอด คือถ้าท่านยังรักษากฎบัญญัติทางศาสนา ทางศีลธรรมอันดีงาม ซึ่งมันดีอยู่แล้ว ท่านนับถือศาสนาอะไร ซึ่งเขาสอนทำดี ทำดีต่อไป ก็ดีอยู่แล้ว ก็ทำต่อไป เป็นสิ่งที่ดี  แต่ท่านไม่สามารถทำได้ครบถ้วนบริบูรณ์ ถึงมาตรฐานของพระเจ้า ที่สามารถทำให้ท่านเข้าสวรรค์ได้หรอก หลังความตายที่ท่านหวังไว้ กระทำดี สะสมความดี เพื่อจะไปสวรรค์หลังความตาย นั่นลมๆ แล้งๆ ไม่ได้หรอก หันมาวางใจในพระเยซูคริสต์เท่านั้น  แล้วท่านก็ประกาศข่าวดีพระเยซูคริสต์ เป็นพระบุตรของพระเจ้า มาตายที่ไม้กางเขน เพื่อท่าน แล้วเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 เพียงแค่ท่านเชื่อตรงนี้ ท่านก็ได้สิทธิ์ทันที เราก็สามารถประกาศตรงนี้ได้ เห็นไหม? มันง่ายนิดเดียว ว่าท่าน บุคคลที่ไม่ได้เชื่อ มนุษย์ทั่วไป บนโลกใบนี้ จงกลับใจใหม่ มาวางใจในพระเยซูคริสต์ดีกว่า และเพียงแค่ท่านเชื่อ และยอมสารภาพ ยอมรับว่าตนเองเป็นคนบาป  และได้ทำบาป ไม่สามารถชดใช้ ลบบาปตนเองได้ด้วยการกระทำดี เท่านั้นเอง แค่นี้เอง และหันมาเชื่อว่าพระเยซูสามารถทำได้  พระเจ้าให้คำมั่นสัญญาว่าพระองค์จะลบล้างบาปให้กับท่าน ถ้าท่านกลับมาหาพระองค์อย่างนี้ พระองค์จะทรงลบบาป ให้กับท่าน ทั้งบาปในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต จนถึงนิรันดร์ ท่านจะได้เข้าส่วนร่วมในความบริสุทธิ์กับพระองค์ และกับคริสเตียนคนอื่นๆ ทั้งหลายทั่วโลก เป็นหนึ่งเดียวกันกับครอบครัวของพระเจ้า ทันทีที่ท่านยอมสารภาพบาปนั้น  และท่านจะได้รับสิ่งนี้ ไปจนตลอด ไปจนถึงนิรันดร์ หลังความตาย นี่คือคำสัญญาของพระเจ้า ซึ่งสำเร็จแล้ว ผ่านทางพระเยซูคริสต์ … รู้แล้วนะว่าศึกษาพระคัมภีร์ไบเบิ้ล อ่านพระคัมภีร์ไบเบิ้ล ต้องเน้น ดูให้ดีๆ ว่ากำลังพูดถึงใคร?

            วันนี้เรามาเริ่มต้นบทที่ 2 ข้อ 1-2  …

        1 ยอห์น 2:1-2 “1 ลูกที่รักของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านเช่นนี้ เพื่อท่านจะไม่ทำบาป แต่ถ้าผู้ใดทำบาป เราก็มีพระองค์ ผู้ทูลแก้ต่างต่อพระบิดา เพื่อเราทั้งหลาย  คือพระเยซูคริสต์องค์ผู้ชอบธรรม 2 พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย และไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย”

            จะขออธิบายจากตอนท้าย  ข้อที่ 2 ก่อน เพราะว่าเป็นชื่อเรื่องของซีรี่ย์นี้ วันนี้ และเป็นหัวข้อที่สำคัญมากๆ  ที่มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ มักจะได้ยินและเข้าใจสิ่งเหล่านี้ ตรงคำว่า “ลบบาปทั้งปวง พระองค์สัญญาว่าจะส่งพระเยซูคริสต์มา ลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย  ลองอ่านตาม

            “ลบบาปทั้งปวง ไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของคริสเตียนเท่านั้น  แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย เอเมน”

            บาปทั้งปวงของคนทั้งโลก หมายถึงใคร พระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน  เพื่อลบบาปของคริสเตียนเท่านั้นหรือ? เปล่าในนี้บอกว่าบาปของคนทั้งโลก นั่นหมายถึงตอนที่พระเยซูอยู่ที่ไม้กางเขนนั้น พระองค์สิ้นพระชนม์ทันทีปุ๊บ มนุษย์ทั้งโลกได้รับการอภัยโทษ ลบจากบาปทั้งสิ้น ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตเรียบร้อยไปแล้ว เพียงแต่เขาต้องมาใช้สิทธิของเขา เมื่อเขารู้ข่าวดีนี้ แล้วก็ยกมือรับสิทธินี้ว่า

            “ใช่ ฉันต้อนรับพระเยซูคริสต์  พระเยซูคริสต์เป็นตัวแทนของฉัน พระเยซูคริสต์เป็นผู้นั้นแหละ ที่ทำให้ฉัน ฉันรับพระเยซูคริสต์”

            การรับพระเยซูคริสต์ คือรับทุกอย่างที่พระองค์ทรงกระทำให้นั่นเอง  ถ้าไม่รับ ก็ไม่ได้อะไรเลย  เพราะในนี้บอกว่าพระเยซูเป็นผู้กระทำสิ่งนั้น  พระเจ้ากระทำสิ่งนี้ผ่านทางพระเยซูคริสต์ ไม่ใช่บาปทั้งปวงของคริสเตียนเท่านั้น แต่บาปของคนทั้งโลก ต้องต่อด้วยว่าบาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย คือคนที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน  ยังเป็นของโลกนี้อยู่ ถ้าคนๆ นั้น เป็นของโลกนี้ ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน  ยังมีบาปอยู่ ถ้าเขายอมจำนน เชื่อข่าวดีนี้ และรับสิทธิของเขา เขาก็จะถูกย้ายเข้ามาอยู่ในพระคริสต์  อยู่ในครอบครัวของพระคริสต์  เป็นลูกของพระเจ้า ถูกลบบาปออกหมดสิ้นเลย  เห็นไหม? เพราะทำให้แล้ว  เพียงแต่เขายอมรับว่าพระเยซูทำให้กับคนที่เป็นคนบาป  และทำบาป และต้องชดใช้บาปนิรันดร์ หลังความตาย ใช่ไหม? คุณยอมรับไหมว่าคุณทำบาป  คุณยอมรับไหมว่าวันสุดท้าย หลังความตาย คุณก็จะต้องชดใช้ความบาปนั้น  ถ้าไม่ยอมรับ ก็แน่นอน จบกัน ก็ไม่ได้  แต่ถ้าคุณยอมรับสารภาพว่าคุณเป็นคนบาป และต้องการหมอรักษาบาปนั้น พระเยซูคริสต์นั่นแหละ คือหมอ ที่พระเจ้าทรงประทานให้  (แล้ว) ถ้านับปัจจุบัน ที่กำลังพูดอยู่นี้  ประทานให้ 2,000 ปีมาแล้ว พระเยซูคริสต์ทำสำเร็จ ที่บนไม้กางเขนเรียบร้อยแล้ว ก่อนเราจะเกิดด้วยซ้ำไป นั่นหมายถึงพระเยซูคริสต์ได้ไถ่บาปให้กับเราเรียบร้อยแล้ว ล่วงหน้า บางท่านไม่เข้าใจ

            “ไถ่บาปเราล่วงหน้าได้อย่างไร? สนับสนุนให้เราไปทำบาปเหรอ มีการไถ่บาปเราล่วงหน้า พรุ่งนี้เราจะทำอะไรต่างๆ พระเยซูไถ่แล้ว ไถ่ได้อย่างไร?”

            ก็วันนี้ ท่านบอกว่าท่านพ้นจากบาป พ้นจากเวรกรรมแล้ว  ท่านรับเชื่อแล้ว พระเยซูไถ่ท่าน ไถ่วันนี้หรือ? ไม่ใช่ ท่านเพิ่งมารับสิทธิ์วันนี้จริง  แต่พระเยซูไถ่ท่านตั้งแต่ ค.ศ. 1 แล้ว สมมติให้ฟัง ไถ่ตั้งแต่ ค.ศ.1 แล้ว ไถ่มา 2,000 ปีแล้ว แต่เพิ่งมารับตอนนี้  ตอนที่ผมรับ พระเยซูไถ่ผมมา 1,980 ปีแล้ว แต่ถ้าใครเชื่อวันนี้ พระเยซูไถ่เขาตั้งแต่ 2,000 ปีที่แล้ว  แต่ท่านมารับสิทธิ์ของท่านวันนี้ นี่คือความจริง

            ความจริงที่อาจารย์ยอห์น เขียนสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา ใน 1 ยอห์น บทที่ 2 เมื่อตะกี้นี้บอก ลบบาปออกหมด  เพื่อท่าน ท่านคือใคร? ท่าน คือผู้ที่ยอมจำนน สารภาพแล้วว่าตนเอง เป็นคนบาป ทำบาป  และต้องการความช่วยเหลือ  เป็นคนป่วยที่ต้องการหมอ ยอมรับแล้ว ต้อนรับพระเยซูคริสต์แล้ว เป็นหมอ เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว ก็คือเป็นคริสเตียนแล้ว ได้รับการลบล้างบาปทั้งปวงแล้ว ใช่หรือไม่? เอเมน นี่ตามถ้อยคำพระเจ้าเป๊ะเลย  พูดแล้วพูดอีก นี่เขียนถึงผู้ที่เป็นคริสเตียน (เท่านั้น) คือคนที่ยอมสารภาพว่าตนเองเป็นคนบาป สารภาพเมื่อไร? ไม่รู้ ก่อนหน้านี้ ตอนเปิดใจรับเชื่อ

            เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ที่เราเรียน ยอห์นประกาศกับพวกนอสติก คือคนที่ไม่เชื่อ แต่ตอนนี้กำลังพูดกับคนที่เชื่อ เป็นคริสเตียนแล้ว ยอมสารภาพแล้ว ก่อนหน้านี้ประกาศกับพวกนอสติกที่ยังไม่เชื่อ สัปดาห์ที่แล้วเราได้เรียนแล้ว 1 ยอห์น 1:9 หัวใจเลย ที่คนเข้าใจผิด คิดอยู่เรื่อยว่าพูดกับคริสเตียน แต่จริงๆ กำลังพูดกับคนที่ไม่ได้เป็นคริสเตียน คนที่ยังไม่เชื่อ …

        1 ยอห์น 1:9 “ถ้าเรา (มนุษย์ผู้ใด) ยอมจำนนรับว่าเรา (เขา) เป็นคนบาป และเรา (เขา) สารภาพบาปของเรา (เขา) พระองค์เป็นผู้รักษาคำมั่นสัญญา และมีความเที่ยงธรรม พระองค์จะยกโทษบาปทั้งหมดแก่เรา (เขา) และชำระเรา (เขา) ให้บริสุทธิ์ พ้นจากความไม่ชอบธรรม (ความบาป) ทั้งปวง”

            วงเล็บไว้ให้เป็นเขา  เพื่อจะได้ให้เห็นชัดขึ้น …

            ขึ้นมา “ถ้าเราสารภาพบาป” ก็แสดงว่ายังไม่สารภาพใช่ไหม? คนที่ยังไม่สารภาพ ก็หมายถึงคนที่ยังไม่ได้มาใช้สิทธิของเขา  ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน

            1 ยอห์น 1:9 ถ้าผมจะยกตัวอย่างให้อย่างนี้ จะทำให้ท่านเห็นชัดขึ้น 1 ยอห์น 1:9 จึงเป็นข้อสำหรับคนที่ไม่ใช่คริสเตียน

        1 ยอห์น 1:9 “สำหรับคนที่ไม่ใช่คริสเตียน ถ้าเรา (เขา) ยอมรับสารภาพบาปว่าเป็นคนบาป  และได้ทำบาปด้วย พระเจ้าจะยกโทษบาปทั้งหมดแก่เรา (เขา) และชำระเรา (เขา) ให้บริสุทธิ์ พ้นจากความไม่ชอบธรรม (ความบาป) ทั้งปวง”

            ชัดไหม? ถ้ายังไม่ชัด เดี๋ยวผมจะใส่ตรงนี้ให้อีก คราวนี้ชัดเลยสมมติว่าผมไปเจอเพื่อนคนหนึ่ง ที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน  ผมจะประกาศให้กับเขา ผมจะประกาศอย่างไร? สมมติว่าเขาชื่อจ่อย ยังไม่เชื่อพระเจ้า ผมจะไปประกาศ ผมจะบอกจ่อยว่า …

            “นี่นะจ่อย ถ้าจ่อยยอมรับสารภาพบาปว่าจ่อยเป็นคนบาป และจ่อยได้ทำบาป ทำหรือเปล่า? เมื่อวานนี้ วันนี้ โกหกหรือเปล่า พระเจ้าพระเยซูคริสต์จะยกโทษบาปทั้งหมดเลยนะ ให้แก่จ่อย และชำระจ่อยให้บริสุทธิ์  พ้นจากความบาป ความไม่ชอบธรรมทั้งปวง ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต หลังความตาย ก็ไม่มีบาปเลย  อยู่ในสวรรค์เลยล่ะ จ่อยเชื่อไหม? ถ้าเชื่อ มาสารภาพบาป ดีกว่า ยอมรับดีกว่า ยอมจำนนดีกว่า”

            “1 ยอห์น 1:9 จึงเป็นการเชื้อเชิญคนที่ยังไม่เชื่อ ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน”

            แต่สำหรับคนที่เป็น คริสเตียนแล้ว ต้องดูใน 1 ยอห์น 2:1-2 …

        1 ยอห์น 2:1-2 “1 ลูกที่รักของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านเช่นนี้ เพื่อท่านจะไม่ทำบาป แต่ถ้าผู้ใดทำบาป เราก็มีพระองค์ ผู้ทูลแก้ต่างต่อพระบิดา เพื่อเราทั้งหลาย  คือพระเยซูคริสต์องค์ผู้ชอบธรรม 2 พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวงของเราทั้งหลาย และไม่ใช่เพียงบาปทั้งปวงของเราเท่านั้น แต่บาปทั้งปวงของคนทั้งโลกด้วย”

            ขอบคุณพระเจ้า ลึกซึ้ง เข้าใจยาก และคนได้ยินจะไม่เข้าใจ อาจต่อต้าน แล้วหาว่าเราสอนให้คนไปทำบาป  ทำบาปก็ไม่เป็นไร ได้รับการอภัยโทษแล้ว พูดอย่างนี้ ก็ไปทำบาปได้สบาย  อาจารย์ยอห์นก็คิดเหมือนกัน เริ่มประกาศเรียบร้อยแล้ว ต้องพูดความจริงเรื่องนี้ให้กับท่านที่เป็น คริสเตียน อาจารย์ยอห์นพูดอย่างนี้ ในบทที่ 2 ข้อ 1 และ 2 ที่ตะกี้นี้อ่าน จำเป็นต้องบอกความจริงกับท่าน  เพราะมันเป็นความจริง แล้วถูกต่อต้าน อย่างนี้ก็สอนให้คริสเตียนไปทำบาปได้สิ จึงเป็นเหตุให้อัครสาวกยอห์น พูดก่อนเลย ก่อนที่จะแจ้งความจริงนี้ว่าไม่ได้มาสอนความจริงนี้ เพื่อท่านจะได้ไปทำบาป อ่านดูสิ ย้อนกลับไปบทที่ 2 ข้อ 1 บรรทัดแรกเลย …

            “ข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านเช่นนี้ เพื่อท่านจะไปทำบาป” ใช่ไหม? ไม่ใช่ “ข้าพเจ้าชี้แจงกับท่านในเรื่องจริงเรื่องนี้ ประกาศความจริงของพระเจ้า  พระคุณอันยิ่งใหญ่เหลือล้นของพระเจ้าที่ทำผ่านพระเยซูคริสต์ลบบาปให้กับเรา ลบบาปของมวลมนุษย์ทั้งหลายออก ทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนิรันดร์เลยนั่นแหละ ไม่ใช่ เพื่อทำให้ท่านไปทำบาป แต่เพื่อท่านจะไม่ทำบาป หมายความว่าถ้าท่านรู้ความจริงนี้แล้ว ท่านจะไม่ทำบาป

            ถ้าท่านรู้ความจริงเหมือนเมื่อตะกี้นี้  ที่อาจารย์ยอห์นพูดในหนังสือ 1 ยอห์น 2:1-2 ท่านจะไม่ทำบาป  ถ้าท่านรู้ความจริงอย่างนี้ว่าท่านได้รับความรอดอย่างนี้อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ ครบถ้วน 100% จนกระทั่งอนาคต จะทำอะไรก็ได้ เชิญเถอะ  ถ้าท่านรู้อย่างนี้ ท่านจะไม่ทำบาป  แล้วคนมาชี้หน้าเรา บอกว่าเราพูดความจริงตามอาจารย์ยอห์น แล้วบอกว่าจะไปบอกให้คนทำบาป หัวเราะหน่อยสิ เป็นไปได้ไหม? เป็นไปไม่ได้ เพราะพระคัมภีร์ก็พูดไว้อย่างนี้ มันเป็นไปไม่ได้ แสดงว่าเขายังไม่ได้รู้ความจริงเหล่านี้ เมื่อเขาไม่รู้ความจริงเหล่านี้ มันก็ตรงกันข้าม ขอโทษทีนะ ไม่ได้กล่าวหาใคร พูดตามถ้อยคำพระเจ้า ตามตรรกะของพระเจ้า ถ้ารู้ความจริงเหล่านี้ตามที่อาจารย์ยอห์นเขียน เขาก็จะไม่ทำบาป

            เอากลับกันสิ ถ้าไม่รู้ความจริงเหล่านี้ เขาก็จะทำบาป  ผมไม่ได้พูดนะ

            เอาใหม่อีกที ถ้าเรารู้ความจริงเหล่านี้ พระคุณของพระเจ้าให้เรารอดจากบาป  โดยพระคุณ ไม่ใช่โดยการกระทำ โดยความประพฤติ  พูดแล้วพูดอีก พูดซ้ำแล้ว พูดซ้ำอีก แล้วเขาก็หาว่าเราไปส่งเสริมให้คนทำบาป คนที่พูดอย่างนั้น ก็แสดงว่ายังไม่เข้าใจถึงเรื่องพระคุณของพระเจ้า ยังไม่เข้าไปลึกถึงพระเจ้า  เขาก็ไม่รู้ความจริงเหล่านี้  เมื่อเขาไม่รู้ความจริงเหล่านี้ เขาก็จะทำบาป เรียนอยู่แค่นี้วันนี้ บอกแล้วไงว่ามันสำคัญมาก

            เพราะนี่คือหัวใจของการที่จะเรียนรู้หนังสือยอห์น 1 ยอห์น, 2 ยอห์น, 3 ยอห์น ถ้าตรงนี้ไม่ผ่าน อ่านต่อไป ท่านก็จะชี้นิ้วอยู่เรื่อย อยู่ในแสงสว่างแล้วอยู่เลย  ไม่มีความมืดเลย อะไรไม่มีความมืด เมื่อวานก็ยังเห็นโกหกอยู่เลย  ไม่มืดได้อย่างไร? อยู่ในสว่างได้อย่างไร?  เขาก็จะคิดอย่างนี้ตลอดเวลา  แต่พระคัมภีร์บอกว่าไม่มีความมืดในความสว่าง  เมื่อท่านเข้ามาเชื่อในพระเยซูคริสต์แล้ว พระองค์ทรงปกป้องท่านด้วย พระเยซูคริสต์ผู้ทรงพระชนม์อยู่ นี่เป็นเหตุให้อาจารย์ยอห์นต้องเขียนก่อน บอกก่อน สั้นๆ แต่มีความหมายลึกซึ้ง ว่าเมื่อเกิดใหม่แล้ว  เกิดแล้วเกิดเลย อยู่ในพระหัตถ์พระเจ้าแล้ว ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

            แล้วคิดดูสิว่าอะไรจะเกิดขึ้น ถ้าคริสเตียนเราเองเข้าใจผิดคำว่า “เรา” ใน 1 ยอห์น 1:9 “เรา” คือ คริสเตียน คือตัวเรา พอเราเข้าใจผิด หรือถูกสอนว่าเราเป็นคริสเตียน นี่คือตัวเรา  เราก็เลยกลับกลายเป็นผู้ที่เป็นปฏิปักษ์ ปฏิเสธพระเยซูคริสต์เสียเอง ทั้งๆ ที่เป็นคริสเตียน  ด้วยการทำตามคำสอนของเขา เขา คือคนที่เข้าใจผิด ก็คือด้วยการสารภาพ ขออภัยในความบาปของเราทุกวี่ทุกวัน ก่อนนอน ตื่นนอน อย่าลืมสารภาพบาป  ทำผิดแล้วต้องสารภาพบาป สารภาพบาปทุกวี่ทุกวัน  ทั้งๆ ที่พระองค์บอกว่าสำเร็จแล้ว  ทำให้แล้ว ไม่เชื่อในอำนาจของพระโลหิตพระเยซูหรืออย่างไร? พระเยซูคงตะโกนออกมาจากที่เบื้องขวาของพระเจ้าที่สวรรคสถาน มาขอทุกวันเลย  ก็แสดงว่าไม่เชื่อในฤทธิ์อำนาจ ไม่เชื่อว่าเรายังทรงพระชนม์อยู่ ไม่เชื่อว่าเราเป็นพยานอยู่ข้างขวาของพระเจ้าตอนนี้ เราเป็นพยาน เราประกาศแล้วว่าเจ้าบริสุทธิ์ๆ เจ้าไม่มีบาป แต่เจ้าก็มาสารภาพทุกครั้ง

            เรากำลังประกาศว่าเราไม่เชื่อว่าพระองค์เป็นผู้รักษาคำมั่นสัญญา  เราทำให้พระองค์เป็นผู้โกหก  พระองค์บอกว่าสารภาพบาปครั้งเดียวปุ๊บ จัดการให้หมด ตาม 1 ยอห์น 1:9 เราบอกว่ายังไม่หมด ด้วยการสารภาพของเราทุกวี่ทุกวัน  เราทำให้พระองค์เป็นผู้โกหกที่พระองค์บอกว่าเราได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ จากบาปทั้งปวงแล้ว  ก็คือจากบาปในอนาคต ด้วยพระโลหิตพระเยซูคริสต์ หลุดจากการเป็นคนบาป ได้รับการอภัยจากการทำบาป ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคตตลอดไปนิรันดร์  ได้รับความรอดนิรันดร์ ตลอดไป

            นิรันดร์ตลอดไป หมายถึงตั้งแต่เริ่มต้นสารภาพบาปครั้งแรก คือเปิดใจรับเชื่อพระเยซูคริสต์ จนมีชีวิตตลอดไปนิรันดร์เลย ก่อนตาย จนกระทั่งหลังตาย ไปถึงนิรันดร์ ไม่มีช่วงไหนเลยที่จะมาแว๊บบอกว่ากลับกลายมาเป็นคนบาป ต้องมาสารภาพใหม่ กลับเข้าๆ ออกๆ ออกๆ เข้าๆ  เป็นคริสเตียนบ้าง  ไม่เป็นคริสเตียนบ้าง เดี๋ยวมาอยู่ในแสงสว่าง เดี๋ยวมาอยู่ในความมืด  อะไรประเภทนั้น มันไม่มี

            ฉะนั้น ใน 1 ยอห์น 2:2 จึงได้บอกข้าพเจ้าเขียนมาถึงท่านเช่นนี้ เพื่อเป็นพยาน ประกาศพระคุณพระเจ้าที่ทำให้เราคริสเตียนได้บังเกิดใหม่ ลบล้างบาปทั้งสิ้น ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคตชั่วนิรันดร์ ให้เราบริสุทธิ์ ชอบธรรมดีพร้อมเหมือนพระองค์แล้วชั่วนิรันดร์ ให้เรารับรู้สิ่งต่างๆ เหล่านี้ ไม่ใช่เพื่อมาสนับสนุนให้เราทำบาป  แต่ทำให้เราได้รู้ความจริง เพื่อจะได้รู้จักการปฏิเสธ การถูกล่อลวงให้ทำบาปต่างหาก  เพื่อจะได้ทำดีบนโลกใบนี้ สมกับที่เป็นลูกของพระเจ้า  ที่บริสุทธิ์ดีพร้อมแล้ว จะได้รู้ว่าท่านบริสุทธิ์ดีพร้อม เป็นใครในพระคริสต์ เป็นลูกของพระเจ้า ที่ชอบธรรม บริสุทธิ์ดีพร้อมเหมือนพระคริสต์ตลอดชั่วนิรันดร์แล้วต่างหาก  ต้องการให้รู้อย่างนี้ ซึ่งการรับรู้อย่างนี้ เป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้า

            การรับรู้ว่าเราได้รับความรอดทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนิรันดร์เลย อยู่ในแสงสว่างนิรันดร์เลย  เป็นการถวายเกียรติ เป็นการนมัสการพระเจ้า ด้วยจิตวิญญาณและความจริง อาจารย์ยอห์นบอก ท่านไม่รู้ความจริงตรงนี้ ท่านก็ไม่ได้นมัสการพระเจ้า ด้วยจิตวิญญาณและความจริง 1 ยอห์น 2:12  ได้บันทึกอย่างนี้เลย อาจารย์ยอห์นบอกอย่างนี้ …

        1 ยอห์น 2:12 “ลูกที่รัก ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านทั้งหลาย เพราะบาปทั้งปวงของท่าน  ได้รับการอภัยแล้ว เนื่องด้วยพระนามของพระองค์”

            ได้รับการอภัยแล้ว ให้ท่านรู้เรื่องเหล่านี้ เพราะบาปของท่านได้รับการอภัยแล้ว  เนื่องด้วยพระนามของพระองค์ หมายถึงผ่านทางพระนามของพระองค์ ให้ท่านรู้ว่าพระนามของพระองค์ ทำให้ท่านได้รับสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ถ้าท่านเชื่อสิ่งต่างๆ เหล่านี้ ท่านก็เท่ากับยกชู ขอบคุณพระเยซูคริสต์ เป็นการยกย่อง ถวายเกียรติแด่พระนามพระเยซูคริสต์ แด่พระเยซูคริสต์ เมื่อท่านเชื่อว่าท่านได้รับการยกบาป ลบบาปทั้งปวงทั้งสิ้นของท่านเรียบร้อยแล้ว ท่านบริสุทธิ์เรียบร้อยแล้ว 100% แล้ว ท่านกำลังยกย่อง เชิดชู ขอบคุณพระเยซู และถ้าเราไม่เชื่อว่าพระเยซูทำสำเร็จแล้ว แล้วเรายังคงอธิษฐาน ขอการอภัยลบบาป จากพระองค์อยู่อีก เราก็เท่ากับกำลังกล่าวหา หมิ่นประมาทพระองค์โดยไม่รู้ตัว ถูกไหม? นี่ตามเหตุและผล

            แต่ถ้าท่าน คริสเตียนคนไหน? พลาด หลงไปทำบาป  เมื่อตะกี้เราอ่าน  ในหนังสือยอห์นบอกว่าอย่างไร? พลาดไปทำบาป เราก็มีพระเยซู ผู้ทรงพระชนม์อยู่ เป็นคนกลาง พระเยซูทรงพระชนม์อยู่ถึงเมื่อไรนะ? วานนี้ วันนี้ และสืบๆ ไปเป็นนิรันดร์ นั่นหมายถึงพระเยซูจะอยู่ตรงกลาง ช่วยแก้ต่างให้กับเราว่าเราไม่บาป  เรามีพระเยซูอยู่ตรงกลาง เรามีพระองค์ผู้ทูลขอ แก้ต่างต่อพระบิดา คือพระเยซูคริสต์ ผู้เป็นผู้ชอบธรรม  ซึ่งหมายความว่าพระเยซูทรงเป็นผู้ทรงคอยทูลแก้ต่างแทนเราตลอดชั่วนิรันดร์ เพื่อให้เรานั้น บริสุทธิ์ สะอาด ดีพร้อม เป็นลูกของพระเจ้าอย่างนั้น ตลอดไป  ไม่มีการเปลี่ยนแปลง พระเยซูยืนยันอยู่ที่ข้างขวามือของพระเจ้าว่าอย่างนั้น ไม่มีใครที่จะมากล่าวหาท่านได้อีกเลย  ไม่มีใครที่จะมาว่าท่านเป็นคนบาปได้อีก พระเยซูบอกท่านไม่ได้เป็นคนบาป โดยพระโลหิตของเราเป็นพยาน โลหิตก็อยู่นี่ ตัวเราก็อยู่ที่นี่  เขาอยู่ในร่างกายของเรา เขาเป็นหนึ่งเดียวกันกับเรา เราไถ่เขาเรียบร้อยแล้ว ไม่มีใครเอาเขาออกจากมือของเราไปได้หรอก เอเมน

            นอกจากนี้พระเยซูยังเป็นอะไร? ตะกี้ที่เราอ่านในหนังสือ 1 ยอห์น 2:1-2 บอกว่านอกจากนี้ พระเยซูเองยังเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวงของเรา ซึ่งไม่ใช่เราที่เป็นคริสเตียนเท่านั้น ที่ตะกี้เราอ่าน แต่หมายถึงคริสเตียน และคนทั้งโลกด้วยที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน

            ลองย้อนกลับไปดูนิดหนึ่ง ผมจะชี้ให้ท่านเห็นบางอย่างที่มันสำคัญมาก ใน 1 ยอห์น 2:2 ในนี้บอกว่าพระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปทั้งปวง คือบาปในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตนิรันดร์ เรารู้อยู่แล้ว พระองค์ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาป คือเป็นแพะผู้รับบาป พระองค์ไถ่บาปให้กับเรา ด้วยการสิ้นพระชนม์ของพระองค์

            ในนี้เขียนว่าอย่างไร? พระองค์ทรงเป็น “ทรงเป็น” แปลว่าอยู่เดี๋ยวนี้ เป็นอยู่ พระองค์ทรงเป็น คือเป็นอยู่อย่างนี้ตลอดชั่วนิรันดร์  ที่เราบอกว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ผู้ทรงเป็น ไม่ใช่พระองค์ทรงได้เป็น ได้เป็น ตอนนี้อาจจะไม่ได้เป็น  แต่พระองค์ทรงเป็น หมายถึงปัจจุบัน ขณะนี้ ตลอดเวลา  ไม่ว่าท่านจะทำบาปเมื่อไรก็ตาม ไม่ว่าท่านจะทำบาปตอนนี้ หรือว่าก่อนตาย หรืออีก 10 ปีข้างหน้าจะทำบาป พระองค์ก็ทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาปให้กับท่านตลอดเวลา เอเมนไหม? ชัดไหม? ชัดเลย พระองค์ทรงเป็น

            พระเยซูคริสต์ตายเมื่อไร? ไม่อยู่เมื่อไร? ท่านระวังตัว  กลัวความบาปได้  แต่พระเยซูอยู่ชั่วนิรันดร์  มีชีวิตอยู่ตลอดไป พระองค์ทรงเป็นตลอดไป และเป็นอะไร? เป็นพระเยซูคริสต์ที่อยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้า ในสวรรคสถาน เป็นพระเจ้า ผู้ทรงได้รับสิทธิอำนาจสูงสุด จากพระเจ้าพระบิดา และทรงเป็นเครื่องบูชาลบบาป ให้กับมนุษย์ทั้งหลายที่เชื่อในพระองค์ เอเมน ขอบคุณพระเจ้าของเรา

            การเป็นของพระองค์นี้ แสดงให้เห็นถึงความสมบูรณ์ และความเพียงพอ  พอเพียงในการเสียสละชีวิตของพระองค์ เพื่อเราทั้งหลายว่าพระองค์ทรงเสียสละชีวิต หลั่งพระโลหิต ตายที่ไม้กางเขน และเป็นขึ้นมาใหม่จริงๆ ถ้าท่านเชื่อตามนั้น พระองค์ทรงเป็นอยู่จริงๆ และอยู่ที่เบื้องขวาของพระเจ้าจริงๆ และเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปให้กับท่าน ให้กับเราจริงๆ ได้ชำระบาปเราทั้งหมดทั้งปวง ชำระเราให้บริสุทธิ์ พ้นจากความบาป พ้นจากความไม่ชอบธรรมทั้งหมด

            นี่คือการอภัยโทษบาปของมนุษยชาติ  ซึ่งกระทำโดยพระเยซูคริสต์ครั้งเดียว เป็นพอที่ไม้กางเขน เมื่อ 2,000 ปีมาแล้ว  สำหรับโลกมนุษย์นี้ เรียกว่า 2,000 ปี สำหรับโลกนิรันดร์กาลในสวรรค์ เกิดขึ้นเดี๋ยวนี้  ไม่มีวันเวลา  ในฮีบรู 10:10 และ 14 ได้บันทึกไว้อย่างนี้ …

        ฮีบรู 10:10,14 “10 และโดยพระประสงค์นี้ เราทั้งหลายจึงได้รับการทรงชำระให้บริสุทธิ์  โดยการถวายพระกายของพระเยซูคริสต์  เป็นเครื่องบูชาเพียงครั้งเดียวเป็นพอ 14 โดยการถวายบูชาเพียงครั้งเดียว พระองค์ก็ทรงทำให้คนทั้งหลาย ที่ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์แล้วนั้น  ถึงความสมบูรณ์ตลอดไป”

            “โดยการถวายบูชาเพียงครั้งเดียว พระเยซูก็ทรงทำให้คนทั้งหลาย ที่ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์แล้วนั้น ถึงความสมบูรณ์ตลอดไปนิรันดร์”

            ดังนั้น คริสเตียนผู้เชื่อ เราสามารถที่จะผ่อนคลาย พักผ่อน เหมือนอย่างที่พระเยซูคริสต์บอก … “ผู้ใดแบกภาระ และเหน็ดเหนื่อย จงมาหาเรา เราจะให้ผู้นั้น หายเหนื่อยและเป็นสุข”

            เราสามารถเป็นสุขและหายเหนื่อย อยู่ในสันติสุขของพระเจ้าได้ สามารถพักผ่อนในความจริงนี้ ที่เราได้เรียนรู้ในวันนี้  จากหนังสือยอห์นว่าความสัมพันธ์ในการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า ความบริสุทธิ์ในการเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า การที่เป็นลูกพระเจ้าที่บริสุทธิ์นั้น มันจะอยู่ตลอดไป  เราได้รับการอภัยโทษ อย่างสมบูรณ์แล้ว และนั่นหมายถึงเราได้รับความรักอย่างเต็มที่จากพระเจ้าแล้วเหมือนกัน ให้เราคริสเตียนทั้งหลาย จงมั่นใจ ความมั่นใจนี้ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตตามตัวตนใหม่ในพระคริสต์ ในชีวิตใหม่นี้  และจะได้แสดงผลของพระวิญญาณที่อยู่ในตัวเรา และการบังเกิดใหม่ในวิญญาณของเรา  และดำเนินชีวิตในเสรีภาพที่มีพระคุณของพระองค์ดำรงอยู่ มอบให้กับเราไปพร้อมๆ กัน ซึ่งเป็นงานที่สำเร็จมาแล้ว 2,000 ปี คือพระคุณของพระเจ้า โดยพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขน

            สรุปของวันนี้ ก็คือยอห์นเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา  เพื่อแจ้งให้คริสเตียนทราบ ประกาศให้รู้ทั่วกัน ทั้งคริสเตียนส่วนใหญ่ และอ้างตัวว่าเป็นคริสเตียนได้รู้ว่าพระเจ้าได้ลบบาปทั้งปวง ทั้งบาปอดีต ปัจจุบันและอนาคตนิรันดร์นั้น ไม่ใช่เพียงแค่บาปของคริสเตียนเท่านั้น  แต่บาปของคนทั้งโลกเลย 2,000 ปีมาแล้ว พระองค์ทรงแบกเอาบาปของมวลมนุษยชาติไว้ที่ตัวพระองค์บนไม้กางเขน พระองค์พูดก่อนจะถูกตรึง บอกว่า …

            “วันใดที่พระองค์ถูกยกขึ้น  ก็คือบุตรมนุษย์ถูกยกขึ้น คือพระองค์ถูกยกขึ้น ถูกตรึงที่ไม้กางเขน  พระองค์จะนำบรรดาผู้คนบนโลกทั้งหมด เข้ามาหาพระองค์” มันหมายถึงอย่างนี้

            พระองค์ถูกตรึงบนไม้กางเขน พระองค์นำมนุษย์ที่ยังไม่เกิดด้วย มองมาถึงเดี๋ยวนี้ ผ่านมา 2,000 ปี เห็นคุณนครด้วย รวมไว้ที่พระองค์เลย รวม เพื่อพระองค์จะได้ชำระ เป็นตัวแทนของเขา ชำระบาปให้เขา เป็นแพะผู้ไถ่บาปให้กับเขา หมดสิ้นเลย พอเขาเกิดมา เขาได้รับข่าวดีนี้  เขาสารภาพ ยอมรับข่าวดีนี้ เขาก็จะได้รับสิ่งนี้นั่นเอง

            เพราะฉะนั้น มันเสร็จมา 2,000 ปีแล้ว มนุษย์ทุกคน เรามาร่วมยอมรับความจริงนี้ ด้วยกันดีไหม? ทั้งคนเชื่อและไม่เชื่อ คนไม่เชื่อ ก็ควรจะรับและสารภาพซะ แต่คนเชื่อแล้ว ก็จะได้รู้ความจริงเหล่านี้ว่าท่านเป็นใครในพระเยซูคริสต์แล้ว รู้อะไร? สำคัญที่สุดในวันนี้ ก็คือ …

            “บาปทั้งปวงของฉัน ได้รับการอภัยแล้ว เนื่องด้วยพระนามของพระองค์” เอเมน

            ซึ่งเป็นการยกย่อง ถวายเกียรติแด่พระนามพระเยซูคริสต์ แด่พระเจ้าพระบิดา ผู้ทรงประทานพระเยซูคริสต์ให้กับเราทั้งหลาย

            “บาปทั้งปวงของฉันได้รับการอภัยแล้ว เนื่องด้วยพระนามของพระองค์” เอเมน

            ขอบคุณพระเจ้า  พระเจ้าอวยพรครับ

*************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            มนุษย์ทุกคนต้องตัดสินใจเลือก! …

                        “กฎแห่งกรรม พึ่งในการกระทำของตนเอง”

                                    หรือ …

                        “กฎแห่งพระคุณ พึ่งในการกระทำของพระเยซู”

            พระเยซูเป็นพระเจ้า มาประสูติเป็นมนุษย์ธรรมดาทั่วไป คืออยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม กฎแห่งการกระทำ และสามารถมีชัยชนะเหนือกฎแห่งกรรมนี้ได้ โดยไม่ทำบาปเลย เพราะเป็นมนุษย์ผู้เดียวที่ไม่ได้เกิดเป็นคนบาป จนถึงวันสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน  เพื่อรับโทษบาปแทนมนุษย์ทั้งปวง

            พระเยซูจึงเตือนให้เราทราบว่าไม่มีทางที่จะเอาชนะกฎแห่งกรรมนี้ได้เลย เพราะว่าท่านทั้งหลายเกิดมาก็เป็นคนบาปแล้ว

            กฎแห่งกรรมกฎที่พึ่งในการกระทำของตนเองนี้ พระคัมภีร์เรียกว่า “กฎของความบาปและความตาย”

            ส่วนกฎแห่งพระคุณ พึ่งในการกระทำของพระเยซู พระคัมภีร์เรียกว่า “กฎวิญญาณที่ประทานชีวิต”

            โรม 8:1-2 … “1 เหตุฉะนั้น  บัดนี้จึงไม่มีการลงโทษ  แก่บรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์ 2 เพราะว่าโดยทางพระเยซูคริสต์  กฎของพระวิญญาณแห่งชีวิต  ได้ปลดปล่อยท่าน  ให้เป็นอิสระจากกฎแห่งบาปและความตาย”

            เมื่อเราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์  เข้ามาเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา  โดยผ่านทางความเชื่อ พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ผ่าตัด วิญญาณของเรา  บัพติศมาเรา เข้าเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์  วิญญาณเก่าที่เป็นบาปของเรา ได้ตายไปพร้อมกับพระเยซูแล้ว ถูกฝังพร้อมกับพระเยซู  และได้เป็นขึ้นมาพร้อมกับพระเยซูแล้ว  โดยการบังเกิดใหม่ เข้ามาในอาณาจักรของพระเจ้า  เข้ามาเป็นลูกของพระเจ้า เป็นผู้ชอบธรรม  สะอาด หมดจดเหมือนพระเยซู  เราไม่ได้อยู่ภายใต้กฎของความบาปและความตายอีกต่อไป แต่เราอยู่ภายใต้กฎแห่งพระคุณ กฎวิญญาณที่ประทานชีวิตนิรันดร์

            พระเจ้าอวยพรครับ

วารสาร Holy  News   ฉบับที่ 1473

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  9  มิถุนายน  2024

เรื่อง “หนังสือ 1 ยอห์น”

ตอน 1 “พระเยซูทรงเป็นพระเจ้า และยอมถ่อมลงมาเกิดในร่างมนุษย์จริงๆ”

โดย นคร  เวชสุภาพร

            วันนี้จะเริ่มซีรี่ย์ใหม่ ตื่นเต้น เพราะเป็นซีรี่ย์ที่สนุกมากเลย ท่านอาจจะไม่ค่อยจะได้ยิน ได้ฟัง ซีรี่ย์นี้เท่าไร?  แต่พอพูดชื่อไป ท่านอาจจะโอ้โห อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจเลยพระคัมภีร์ อ่านเอง รู้สึกน่าเบื่อ แต่รับรองได้ว่าผมจะพยายามที่สุดเลย ที่จะทำให้ท่านสนุกให้ได้ เพราะว่าผมยังสนุกเลย ยิ่งอ่าน ยิ่งสนุก มันสั้นๆ เอง แต่สนุกมาก ซีรี่ย์นี้มีชื่อว่า “หนังสือ 1 ยอห์น” วันนี้จะเริ่มต้นซีรี่ย์ของหนังสือ 1 ยอห์น อัครทูตยอห์น ที่เขาว่าเป็นผู้ที่ใกล้ชิดสนิทสนมกับพระเยซูคริสต์ ตอนดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้มากที่สุด เขาว่านะ

            “หนังสือ 1 ยอห์น” ให้ชื่อเรื่องตามหนังสือนี้ ที่จะมาเรียนรู้กันต่อไปนี้  ตามเรื่อง ก็คือ  ตอนที่ 1 “พระเยซูทรงเป็นพระเจ้า และยอมถ่อมลงมาเกิดในร่างมนุษย์จริงๆ” ทำไมถึงต้องสำคัญถึงขนาดนั้น ถึงกับเป็นหัวข้อเรื่องเลย

            ทำไมเริ่มต้นอัครทูตยอห์นถึงต้องมาพูดถึงเรื่องนี้ด้วย เบื้องหลังของหนังสือ 1 ยอห์นตื่นเต้นมาก คือเขียนเมื่อประมาณ ค.ศ.90 คืออัครทูตยอห์นเป็นอัครทูตคนสุดท้าย ที่มีชีวิตยืนยาวที่สุด ทุกคนตอนที่เขียนส่วนใหญ่ ก็ถูกประหารชีวิตกันไปหมดแล้ว เหลืออาจารย์ยอห์นคนเดียว นึกถึงภาพนะ ย้อนกลับไปในอดีต เมื่อ ค.ศ.90

            ข่าวประเสริฐเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไร? เริ่มประกาศเมื่อไร? ใครจำได้บ้าง? เริ่มประกาศวันแรก คือวันเพ็นเตคอส วันที่ 50 หลังจากที่พระเยซูเป็นขึ้นจากความตายแล้ว วันเพ็นเตคอส คือวันเริ่มต้นเก็บเกี่ยวดวงวิญญาณ เริ่มต้นคริสตจักรของพระเจ้า วันนั้นเป็นวันเริ่มต้นวันประกาศข่าวดี ถ้าเป็นค.ศ. ก็ประมาณ ค.ศ.33 ตอนนี้ ค.ศ.90 ก็ผ่านมาประมาณ 50 กว่าปี ถูกไหม? อาจารย์ยอห์นก็อายุประมาณ 80 กว่า 90 กว่า แก่แล้ว

            และในช่วงนั้น ตั้งแต่เริ่มต้นเพ็นเตคอส เริ่มต้นประกาศข่าวดี ข่าวดีบูมมากเลย  แต่ตอนนั้นเขาไม่ได้ใช้คำว่าบูม มันแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมากเลย  จำได้ไหมในหนังสือกิจการ วันแรก 3,000 คน คนแห่กันมาเชื่อมากเลย คริสตจักรกำลังเจริญเติบโต ผู้เชื่อเกิดขึ้นในที่ต่างๆ เหมือนดอกเห็ด ปุ๊บปั๊บๆ ที่โน่นก็มี ที่นี่ก็มี ทั้งคนยิวและไม่ใช่ยิว มาเชื่อพระเจ้ากันเต็มไปหมดเลย มารก็มีหน้าที่เร่งทำงานของมันเหมือนกัน ก็คือพยายามปกปิดความจริงของข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์ ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ ทำให้คนไม่รู้ข่าวประเสริฐอย่างแท้จริง ก็เลยเกิดการต่อต้านขึ้น ปิดบังความจริงบ้างก็ไม่เชื่อเลยว่าโกหกทั้งเพ อย่างเช่นผู้นำศาสนายิว ยังไม่เชื่อเลย บ้างก็ไม่เชื่อเฉยๆ  แต่ก็ไม่สนใจ แต่บ้างไม่เชื่อไม่พอ ยังข่มเหงอีก  ทั้งเกลียดด้วย  ไม่มีเหตุผล ไม่ชอบ  อย่างชาวยิวเขาเกลียด เขาไม่ชอบ เขาต่อต้านและข่มเหง เขายังมีเหตุผล

            เหตุผล ก็คือเขาเชื่อว่าพระเจ้าของเขาเป็นพระเจ้าองค์เดียว ไม่มีมนุษย์คนไหนมาเป็นพระเจ้าได้ พระเยซูมาอ้างว่าตัวเองเป็นพระเจ้า นี่เขาหาว่าหมิ่นประมาท เพราะว่าเขาไม่รู้ความจริง  อันนี้โอเค แต่ยังมีคนที่เข้าร่วมด้วยขณะที่ไม่เชื่อ แล้วก็อ้างตัวเองว่าเป็น คริสเตียน อันนี้หนัก นึกภาพออกใช่ไหม? ไม่เชื่อเสียเลยก็ดีกว่า แต่เชื่อแบบบางส่วน

            ยกตัวอย่าง เชื่อว่าพระเยซูเป็นรับบี  “รับบี” แปลว่าอาจารย์ เก่งในเรื่องศาสนศาสตร์ต่างๆ เหล่านี้ เชื่อว่าพระเยซูเป็นผู้เผยพระวจนะของพระเจ้า แต่ไม่เชื่อว่าพระองค์เป็นพระเจ้า บางคนก็บอกว่าเชื่อว่าพระองค์เป็นผู้ที่พระเจ้าส่งมาทำหมายสำคัญให้กับมนุษย์กลับใจใหม่เฉยๆ บางคนก็บอกว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า  แต่ไม่ได้มาอยู่ในสภาพของมนุษย์ เป็นพระเจ้าจริงๆ มาจริงๆ

            สรุป ก็คือต่อต้านว่าพระเยซูไม่ได้เป็นพระเจ้า  หรือพระมาซีฮาห์ที่พระเจ้าบอกว่าจะส่งมาช่วยเหลือมนุษย์ ก็คือพระผู้ช่วยให้รอดเพียงผู้เดียว ที่พระเจ้าส่งมา ซึ่งบอกไว้ในอดีตแล้ว เผยพระวจนะไว้ว่าพระเยซูทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้า ที่พระเจ้าจะส่งมาช่วยเหลือมนุษย์ให้รอดพ้นจากความบาป นี่บิดไปเรื่อยๆ ตรงนั้นนิด ตรงนี้หน่อย การปฏิเสธว่าพระเยซูคริสต์ไม่ได้เกิดเป็นมนุษย์จริงๆ นั้น และไม่เชื่อว่าตนเองเป็นคนบาป ถามว่าทำไมเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญที่สุด เพราะว่านี่คือหัวใจของข่าวดีของพระเยซูคริสต์ นี่คือเหตุผลที่พระเจ้าส่งพระเยซูคริสต์ พระบุตรมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ที่เป็นคนบาปอยู่ มนุษย์ต้องการหมอ มนุษย์ต้องรู้ว่าตัวเองป่วย  ตัวเองเป็นคนบาป ต้องการหมอ และหมอ ก็คือพระเยซูคริสต์

            เพราะฉะนั้น เมื่อปฏิเสธว่าตนเองไม่ใช่เป็นคนบาป ก็จบกัน  ไม่เชื่อว่าพระเยซูเป็นพระเจ้าก็จบกัน เพราะหัวใจของข่าวประเสริฐของพระเจ้า คือพระเจ้าส่งพระบุตรของพระองค์  คือพระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระเจ้า มาเกิดในสภาพของมนุษย์ มนุษย์จริงๆ  เพื่อว่าจะได้เป็นตัวแทนแบกรับบาปทั้งปวงของมนุษย์ทั้งหลาย แล้วก็เป็นตัวแทนของมนุษย์ ตายไปพร้อมกับบาป บนไม้กางเขน  เพื่อมวลมนุษย์จะได้พ้นจากความบาปนั้น และพระองค์ทรงเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 มันต้องต่อเนื่องกันอย่างนี้

            ในช่วงนั้นมีผู้ต่อต้านแบบนี้  อย่างที่ตะกี้นี้บอก หลายอย่าง หลายแบบ แต่แบบที่สำคัญที่สุด  คือแบบที่ดูเหมือนไม่ต่อต้านเลยทีเดียว แต่ดูเหมือนต่อต้าน แบบประณีประณอม อะลุ่มอล่วย ก็คือแอบเข้ามาในคริสตจักร แอบเข้ามาในกลุ่มผู้เชื่อคริสเตียน แล้วอ้างตัวเองว่าเป็น คริสเตียน  ก็คือกลุ่มลัทธิหนึ่งที่มีชื่อว่านอสซิส หรือนอสติก

            พวกนอสติก คือผู้ที่มีมาก่อน ที่พระเยซูคริสต์จะมาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว ลัทธินี้ เชื่อในเรื่องโลกวิญญาณเป็นพิเศษ เชื่อในความรอดในโลกวิญญาณ เหมือนกับคริสเตียน เชื่อในพระเจ้าเหมือนกัน แต่ความเชื่อหนึ่งของเขา คือวัตถุเป็นโลกไร้สาระ  เหมือนโลกแห่งภาพลวงตา  ไม่เป็นอยู่จริง ไม่นานโลกวัตถุ ซึ่งรวมทั้งร่างกายของมนุษย์ ก็จะต้องสูญสิ้นไป ไม่มีประโยชน์อะไรเลย ที่จะไปยุ่งกับมัน  เพราะฉะนั้น ทำบาปอะไรก็ได้ ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็ตายไปแล้ว ไม่ได้สำคัญ สำคัญที่สุด เรียนรู้ความลึกซึ้ง ความล้ำลึกแห่งความรู้ทางโลกวิญญาณ  ความรู้ตัวนี้  เรียกว่านอสซิส มาจากคำว่า “นอส” ที่แปลว่าความรู้ ต้องรู้เรื่องโลกวิญญาณจริงๆ มันลึกลับมาก  ต้องเรียนรู้จากพระเจ้าโดยตรงเลย ถึงจะได้รับความรอดของโลกวิญญาณ ส่วนมนุษย์เป็นคนบาปนั้น ไม่มีจริง ไม่ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนบาป แต่หลายๆ สิ่ง หลายๆ อย่าง เขายังเชื่อเหมือนกับคริสเตียนอยู่ ก็คือเชื่อในพระเจ้าองค์เดียวกัน  พอมองเห็นภาพไหม?

            ในหนังสือยอห์น เรียกพวกนอสซิสว่าปฏิปักษ์พระคริสต์ เคยได้ยินใช่ไหม?  พวกต่อต้านพระคริสต์ หรือภาษาอังกฤษเขาเรียกแอนตี้ไคร์ซ คือคนที่ไม่เชื่อว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระมาซีฮาห์  เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  ที่พระเจ้าตระเตรียมไว้ ส่งมา เพราะฉะนั้น พวกนอสซิสพวกนี้ ก็คือพวกที่แอบเข้ามาในคริสตจักร แล้วก็มาชักชวนให้ผู้เชื่อจริงๆ ผู้เชื่อแท้ๆ หลงไปเชื่อในลัทธิคำสอนของเขา

            ยกตัวอย่างเช่น สมมติว่า … “นี่เธอก็เป็นคริสเตียน ฉันก็เป็นคริสเตียนเหมือนกัน ฉันเชื่อพระเจ้าเหมือนกัน พระเยซูฉันก็เชื่อ แต่พระเยซูไม่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์หรอก  ฉันจะบอกให้ฟังความจริง พระเยซูเป็นพระเจ้าจริงๆ แต่ไม่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พระองค์มาในโลกใบนี้ มาในลักษณะเป็นวิญญาณ เป็นภาพเหมือน เป็นแสงสว่าง ร่างกายเป็นแบบวิญญาณ ไม่ใช่ร่างกายแบบเนื้อหนัง แบบเราๆ อย่างนี้หรอก เพราะร่างกายแบบเราๆ มันสกปรก  โสโครก ไร้สาระ พระเยซูเป็นพระเจ้า ไม่ยอมมาเกิดเป็นมนุษย์อันต่ำต้อยอย่างนี้หรอก เป็นไปไม่ได้ เห็นไหม? ร่างกายนี้ ก็เหมือนกับสัตว์ตัวหนึ่ง  เดี๋ยวมันก็ตายไปแล้ว  ทำบาป ทำอะไรต่างๆ มันสกปรก พระเยซูไม่มาเกิดเป็นมนุษย์อย่างนี้หรอก  ไม่มาเกิดในร่างกายของมนุษย์ที่ต่ำต้อยอย่างนี้หรอก”

            คริสเตียนที่เชื่อในข่าวประเสริฐ ในหลักการของข่าวประเสริฐว่าพระเยซูเป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อจะโยงมาถึงเป็นตัวแทนของมนุษย์ทั้งปวง ในการรับบาปไว้ ก็เสียหาย เห็นอะไรบางอย่างไหม?

            ข้อมูลเท็จเหล่านี้ มันแทรกซึมเข้ามาอยู่ในคริสตจักร คริสตจักรสมัยก่อน ไม่ได้เป็นคริสตจักรอย่างนี้หรอก ส่วนใหญ่จะเป็นคริสตจักรตามบ้าน ตามชุมชน ตามกลุ่มเล็กกลุ่มน้อย  ซึ่งกำลังเกิดเป็นดอกเห็ด อย่างที่บอก ความเชื่ออย่างนี้ มันก็เข้าไปซึมอยู่ในกลุ่มของคริสเตียนแท้ๆ จริงๆ ทำให้เกิดการสับสน และอันตรายมากๆ สำหรับความคิดอย่างนี้  ซึ่งเป็นหน้าที่ของศิษยาภิบาล ผู้อาวุโสที่ดูแลคริสตจักร  ก็คืออัครทูตยอห์น ในขณะนั้น  ก็เลยต้องเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นมา

            แล้วก็เริ่มต้นพูดถึงเรื่องนี้ก่อน คือตั้งแต่บทที่ 1 เลย  เพราะในกลุ่มคนที่เป็นคริสเตียน  ในคริสตจักรในขณะนั้น หลายสิ่งหลายอย่าง มันอาจจะไม่เหมือนกัน ในความคิดของคริสเตียน ในขณะนั้น  แต่มันยังพอรับกันได้บางอย่าง ยังอะลุ่มอล่วยกันได้  อย่างเช่น อาจจะเป็นคริสเตียนเหมือนกัน เชื่อในข่าวประเสริฐของพระเยซูคริสต์เหมือนกัน แต่อาจจะไม่คิดเหมือนกัน คือกินเนื้อสัตว์ที่มีมลทิน ตามบัญญัติของโมเสสได้ไหม? กินได้หรือไม่ได้ บางคนก็บอกว่ากินได้  บางคนก็บอกกินไม่ได้ อันนี้ไม่เป็นไร?  ไม่ได้สำคัญมากนัก  หรือจะนมัสการพระเจ้าวันสะบาโต วันอาทิตย์ดีหรือวันเสาร์ดี บางคนก็บอกวันอาทิตย์ดี บางคนก็บอกวันเสาร์ดี อย่างนี้ก็ไม่สำคัญ หรือเนื้อที่เขาถวายรูปเคารพแล้ว เอามาขายตลาด เอามากินได้ไหม? กินได้ไม่ได้ อันนี้ไม่สำคัญ

            แต่เรื่องที่จะมาบอกว่าไม่เหมือนกัน ตรงที่พระเยซูไม่ได้เป็นพระเจ้า  หรือเป็นพระเจ้า ไม่ได้มาเกิดในร่างกายของมนุษย์จริงๆ หรือปฏิเสธว่ามนุษย์ไม่ได้เป็นคนบาปจริงๆ อันนี้ กระทบข่าวดีโดยตรง รับไม่ได้เลยจริงๆ  เพราะฉะนั้น ผู้ที่มีหน้าที่ดูแล ก็คืออัครทูต ก็เลยต้องเขียนสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา เพื่อยืนยัน ประกาศความจริงในเรื่องของพวกนอกรีต ที่เอาเข้ามาในคริสตจักรเหล่านั้น  ให้เขาได้เห็นว่านี่เรื่องจริงมันเป็นอย่างนี้  เราจะเป็นพยานให้ เราเป็นผู้ได้เห็นกับตา ได้รู้กับตัว ได้จับมากับมือเลยว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์อย่างเราจริงๆ นึกออกใช่ไหม? พอเรารู้อย่างนี้แล้ว เราจะสนุกแล้ว

            เพราะในหนังสือของอาจารย์ยอห์นจะพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับสถานะ ความเป็นอยู่ในโลกวิญญาณของคริสเตียนว่าเป็นเช่นไร? ซึ่งลึกซึ้งมาก สนุกมากเลย ซึ่งอาจารย์ยอห์น อย่างที่บอก ใกล้ชิดกับพระเยซูมาก เดือดร้อนใจในเรื่องนี้มาก เลยเป็นพยานยืนยันเริ่มต้นเลย ตั้งแต่ 1 ยอห์น บทที่ 1 ลองอ่านกันดู เมื่อเรารู้พื้นฐานนี้แล้ว เรามาดูว่าอาจารย์ยอห์น หรืออัครทูตยอห์น แย้งหรือเป็นพยานยืนยัน ประกาศความจริงในเรื่องนี้ ให้กับพวกนอกรีต พวกที่ไม่ใช่คริสเตียนแท้อย่างไร?  อ่านภายใต้เบื้องหลังนี้ แล้วท่านจะเข้าใจ จะเห็นชัดขึ้นว่าทำไมเริ่มต้นจดหมายต้องเขียนอย่างนี้ด้วย ปกติจดหมายฝากอื่นๆ เริ่มต้นจดหมายจะไม่เขียนลักษณะอย่างนี้ คือลักษณะของการเริ่มเขียน ก็คือทักทายกัน ให้พระพรกัน  ทำไมอันนี้ต้องเขียนอย่างนี้ด้วย  ก็เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก เขียนถึงคริสเตียนที่ไม่ใช่คริสเตียนแท้  ที่อ้างตัวเองว่าเป็นคริสเตียน  โดยเฉพาะพวกที่ถือลัทธินอสซิส 1 ยอห์น 1:1-2 …

        1 ยอห์น 1:1-2 “1 เราขอแจ้งเกี่ยวกับสิ่งที่มีมา ตั้งแต่ปฐมกาล ซึ่งเราได้ยิน ได้เห็นกับตา ได้พินิจดู และจับต้องด้วยมือของเรานั้น คือพระวาทะแห่งชีวิต 2 และชีวิตที่ว่านี้ ได้ปรากฏขึ้นแล้ว เราได้เห็นและได้เป็นพยาน และเราประกาศชีวิตนิรันดร์นี้ ให้กับพวกท่าน เป็นชีวิตที่ดำรงอยู่กับพระบิดา และมาปรากฏแก่เรา”

            อาจารย์ยอห์นบอกว่า … “เราได้ยิน ได้เห็นกับตา ได้พินิจดู และได้จับต้องด้วยมือของเรา”

            จับใคร? เห็นใคร? ได้ยินใคร? พระวาทะแห่งชีวิต คือพระวาทะแห่งชีวิตนิรันดร์ ที่อยู่เริ่มต้นตั้งแต่ปฐมกาล ก็คือพระเยซูคริสต์ ในหนังสือยอห์นอีกฉบับหนึ่ง ที่เขียนไว้ ก็เริ่มต้นอย่างนี้ว่าพระเยซูคริสต์ คือพระวาทะ ยอห์นกำลังเป็นพยานต่อสู้กับความเชื่อผิดๆ ของพวกนอสติกหรือนอสซิสนี้ ยอห์นกำลังต่อสู้กับพวกนอกรีต ด้วยความจริงที่ว่าพระเจ้าเป็นชีวิตนิรันดร์ พระเยซูเป็นชีวิตนิรันดร์ ดำรงอยู่ก่อนสิ่งทั้งมวล  ก่อนจะสร้างสรรพสิ่งทั้งหลาย พระองค์ทรงอยู่ก่อนแล้ว

            ยอห์นกำลังบอกพวกเขาว่าเราได้ยินเสียงของพระเยซู เราได้เห็นพระองค์ด้วยตาทางกายภาพ นี่แหละ เราเห็นเลย  เราจับตาดูพระองค์ ตอนที่พระองค์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย พระองค์ทรงปรากฏตัวให้เห็นอย่างชัดเจน ไม่ใช่ภาพลวงตาอย่างแน่นอน พระองค์เป็นขึ้นจากความตายจริงๆ  ด้วยร่างกายที่เป็นมนุษย์ที่เป็นขึ้นจากความตายจริงๆ ตอนที่ยังไม่เป็นขึ้นจากความตาย พระองค์ก็เป็นมนุษย์จริงๆ  ในสภาพที่เป็นพระเจ้าอยู่ด้วย พระองค์ไม่ใช่ผี พระองค์ไม่ใช่วิญญาณที่ลอยไปลอยมา พระองค์ไม่ใช่ลำแสง พวกนอสซิส บอกว่าเป็น พระองค์เป็นมนุษย์อย่างสมบูรณ์ เหมือนเราๆ นี่เลย ผมจับกับมือเลย ดูด้วยตาเลย แล้วพระองค์ก็พูดกับพวกเรา (หมายถึงอัครทูต 12 คนที่อยู่ใกล้ชิด) ว่าให้พวกเราสัมผัสร่างกายของพระองค์ อัครสาวกก็ได้โอบกอดพระองค์ แตะต้องพระองค์จริงๆ  และรู้ว่าพระองค์มีร่างกายจริงๆ  โดยเฉพาะอย่างนี้ ข้าพเจ้า คืออัครทูตยอห์น ตอนที่ทำพิธีมหาสนิทก่อนที่จะถูกตรึงบนกางเขน พระคัมภีร์บันทึกว่ายอห์นไปซบอกของพระเยซู ข้าพเจ้านอนอยู่ตรงนั้นจริงๆ นอนอยู่ที่อกของพระเจ้า ที่มีนามว่าพระเยซูคริสต์จริงๆ  พระองค์เป็นเนื้อหนัง เป็นร่างกายจริงๆ พูดอย่างสุภาพให้บรรดาคริสเตียนปลอมทั้งหลาย ให้เขาได้รู้ความจริงเหล่านี้

            ในข้อที่ 2 ที่บอกว่า “และชีวิตที่ว่านี้ได้ปรากฏขึ้นแล้ว” ชีวิตที่ว่านี้ คือชีวิตนิรันดร์ได้ปรากฏขึ้นแล้ว ก็คือพระเยซูคริสต์ เป็นพระเจ้า พระเจ้าเป็นชีวิตนิรันดร์ พระเยซูเป็นพระเจ้า ก็เป็นชีวิตนิรันดร์เหมือนพระเจ้า คุ้นๆ ไหมชีวิตนิรันดร์ ผู้ใดวางใจพระบุตร พระเยซูคริสต์ ต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ผู้นั้นได้รับชีวิตนิรันดร์ เราผู้เป็นคริสเตียนแท้ๆ ต้อนรับพระเยซูคริสต์ เราก็ได้รับชีวิตนิรันดร์เหมือนพระองค์นั่นเอง

            ชีวิตที่ว่า คือพระเยซูได้ปรากฏขึ้นแล้ว เราคืออัครทูต 12 คนนั้น เราได้เห็นและได้เป็นพยาน และประกาศชีวิตนิรันดร์นี้ ตั้งแต่วันเพ็นเตคอสมาแล้ว เราประกาศว่าเราเห็นกับตา เห็นตอนที่พระองค์ทรงเป็นมนุษย์อยู่ เห็นตอนที่พระองค์ทรงเป็นขึ้นจากความตาย เป็นมนุษย์ที่เป็นขึ้นจากความตาย เห็นพระองค์ลอยต่อหน้าต่อตาขึ้นไปในสวรรค์ เห็นพระองค์จริงๆ เป็นชีวิตนิรันดร์ที่ดำรงอยู่กับพระบิดา และมาปรากฏแก่เรา  ก็คือเป็นชีวิตนิรันดร์ที่อยู่กับพระบิดามาตั้งแต่นานนมแล้ว  และลงมาเกิดเป็นมนุษย์  และมาอยู่กับเรา ก็คือมาเป็นมนุษย์เหมือนเราๆ นี้

            อาจารย์ยอห์นมาเป็นพยานยืนยันในการเป็นพระเจ้า มาเกิดในสภาพมนุษย์จริงๆ เราเห็นกับตาจริงๆ  พระคริสต์ทรงเป็นชีวิตนิรันดร์อยู่กับพระบิดาจริงๆ ก่อนหน้านั้น  แต่ในช่วงหลัง ช่วงเวลาหนึ่ง ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ พระเจ้าองค์นี้ คือพระเยซูคริสต์ พระบุตรนี้ ทรงมาเกิด ปรากฏต่อเราในร่างมนุษย์ และเป็นมนุษย์อยู่ เป็นเวลา 33 ปี พระองค์ทรงปรากฏแก่เรา 12 คน เห็นกับตา สนิทสนมกันใน 3 ปีนั้น  และที่เรากำลังประกาศอยู่นี้ เป็นสิ่งที่เราได้เห็นกับตาจริงๆ  และได้ยินกับพระองค์จริงๆ ก็คือสิ่งที่เราประกาศให้กับท่าน  เรื่องข่าวดีนั้น  เราไม่ได้คิดขึ้นมาเอง แต่พระเจ้าพูดกับเรา ให้พระเยซูบอกเรา สอนเรา โดยร่างกายของพระองค์ ปากของพระองค์ พูด เราได้ยินจากหูเนื้อเราได้ยินจริงๆ ตาเราได้เห็นจริงๆ ตาเราได้สัมผัสจริงๆ 1 ยอห์น 1:3 …

        1 ยอห์น 1:3 “เราประกาศให้ท่านทราบถึงสิ่งที่เราได้เห็นและได้ยิน เพื่อท่านจะได้ร่วมสามัคคีธรรมกับเราด้วย และการสามัคคีธรรมกับเรา คือการสามัคคีธรรมกับพระบิดา และกับพระบุตรของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์”

            “เราประกาศสิ่งเหล่านี้ สิ่งที่เราได้เห็นและได้ยิน จากพระเยซูคริสต์บอกเรา  พูดกับเรา อยู่กับเรา  ประกาศให้ท่านทราบ” ท่าน ในที่นี้ คือพวกนอสติก พวกที่อ้างว่ารู้จักพระเจ้า แต่ไม่ได้เป็นคริสเตียนจริงๆ “ท่านจะได้ร่วม” ขณะนี้เขาได้ร่วมอยู่หรือเปล่า?  “ท่านจะได้ร่วม” แสดงว่าตอนนี้เขาไม่ได้ร่วม พูดง่ายๆ ว่าท่านจะได้เป็นคริสเตียนแท้ๆ สักทีหนึ่ง

            “ท่านจะได้ร่วม” ก็คือคนที่ยังไม่ได้เป็นคริสเตียน  ก็คือพวกนอสซีสเหล่านี้  ที่อ้างว่าตัวเองเป็นคริสเตียนแล้ว ถ้าเป็นคริสเตียนแล้ว ท่านจะได้สามัคคีธรรมกับเราด้วย จะได้เข้ามาอยู่กับเรา ตอนนี้ท่านไม่ใช่

            คำว่า “สามัคคีธรรม” คืออะไร? สามัคคีธรรม คือในตอนนี้  พวกเขาก็สามัคคีธรรมกันทางด้านร่างกาย ทางตามองเห็นแล้ว  ก็คือเขาเข้ามาอยู่ในคริสตจักร เข้ามาพูดคุย อย่างนี้เราเรียกว่าสามัคคีธรรมใช่ไหม? แต่คำพูดในพระคัมภีร์ตอนนี้ ที่บันทึกไว้ใน 1 ยอห์น 1:3  หมายถึงสามัคคีธรรมทางวิญญาณ ไม่ได้หมายถึงสามัคคีธรรมอย่างนี้ อย่างที่เรามาคริสตจักร เขาอยู่ในคริสตจักรอยู่แล้ว แต่เขาไม่ใช่คริสเตียนแท้จริง เขาอ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน แต่เขาก็สามัคคีธรรมแบบมนุษย์ อยู่ด้วยกัน นึกออกไหม?  เขานึกว่าเขาเป็นหนึ่งเดียวกันกับเรา  แต่อาจารย์ยอห์นบอกไม่ใช่เลย เข้าใจผิดแล้ว

            คำว่า “สามัคคีธรรม” ตัวนี้ มาจากคำว่า “koinonia (koy-nohn-ee’-ah) (คอย-โน-เนีย)” เป็นภาษากรีก ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Fellowship” ความหมาย คือการเข้าส่วนร่วม มีปฏิสัมพันธ์ เป็นวิญญาณเดียวกัน  มีความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง รู้จักกัน ผูกพันกัน เป็นหนึ่งเดียวกัน เป็นเนื้อเดียวกัน (ทางวิญญาณ) ตรงนี้อาจารย์ยอห์นกำลังหมายถึงอย่างนี้

            เราประกาศความจริงเหล่านี้ให้กับท่าน เพื่อท่านจะได้เชื่อเรา  แล้วจะได้เข้ามาร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันกับพวกเราในพระเยซูคริสต์

            พวกอัครสาวกได้ประกาศเป็นพยาน เรื่องข่าวดีของพระเยซูว่าพระองค์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ประกาศข่าวดีนี้ แก่ผู้ที่ยังไม่ได้เชื่อ ยังไม่ได้ต้อนรับข่าวดีของพระเยซู เพื่อว่าผู้ที่ยังไม่เชื่อนั้น ก็คือพวกนอสซีสนั้นจะได้กลับใจใหม่ หันมาต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด หันมาเชื่อว่าพระเยซูคริสต์ เป็นพระมาซีฮาห์ เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์จริงๆ มาช่วยเขาได้รับความรอดจริงๆ พวกอัครสาวกได้ประกาศสิ่งเหล่านี้ ให้กับพวกนอสซิสได้เข้าใจ  เพื่อพวกเขาจะได้บังเกิดใหม่ในวิญญาณเข้าไปสู่การสามัคคีธรรมทางวิญญาณ คือวิญญาณของพวกเขาจะได้เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับวิญญาณของผู้ที่ได้เชื่อในข่าวดี และได้บังเกิดใหม่เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ ก่อนหน้านี้เรียบร้อยแล้ว ก็คือคริสเตียนแท้ทั้งหลาย รวมทั้งอัครสาวกเหล่านั้น  เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า 3 พระภาค เพื่อพวกท่านจะได้เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพวกเรา

            และเพื่อว่าพวกเขาทั้งหลาย พวกนอสซีสนั้น จะได้มาเชื่อ และเป็นผู้เชื่อใหม่ จะได้รู้จักสนิทสนมกับพระเจ้า  มาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์เช่นเดียวกับเราทั้งหลาย นี่คือความหมายของ 1 ยอห์น 1:3 จะเห็นภาพชัดเจนเลย 1 ยอห์น 1:4 …

        1 ยอห์น 1:4 “และเราเขียนข้อความเหล่านี้ เพื่อความชื่นชมยินดีของเรา (และท่าน) จะได้เต็มเปี่ยม”

            เราแจ้งข้อความเหล่านี้ คือเราประกาศความจริงให้กับท่านนะ  เพื่อว่าความชื่นชมยินดีของเรา ผู้ประกาศ และของท่าน ผู้ที่ถูกประกาศ  ที่ท่านได้รับฟัง  เพื่อท่านจะได้เชื่อและจะได้ชื่นชมยินดี  และเราก็ชื่นชมยินดีด้วย เราชื่นชมยินดี เพราะว่าเราได้ประกาศ และเราได้เห็นคนรับเชื่อและได้รับความรอด เหมือนเราทุกวันนี้ เราประกาศ แล้วคนรับเชื่อ หรือใครประกาศก็ตาม แล้วเขารับเชื่อ เราดีใจไหม? นี่แหละเราดีใจ และคนที่เชื่อใหม่ ต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว เขาดีใจไหม? เขาดีใจ เพราะฉะนั้น เราทั้งสองคนจะได้ดีใจด้วยกัน จากข่าวประเสริฐนี้ นี่มันแปลว่าอย่างนี้ 1 ยอห์น 1:5 …

        1 ยอห์น 1:5 “แล้วนี่เป็นข้อความที่เราได้ยินจากพระองค์ และกำลังประกาศแก่ท่านทั้งหลายในขณะนี้ คือว่าพระเจ้าทรงเป็นความสว่าง และไม่​มี​ความมืดอยู่ในพระองค์​เลย”

            เราบอกความจริงที่เราได้ยินจากพระองค์ เห็นไหม?  เราได้ยินจากใคร? จากพระเยซู เราก็ได้ยินจากพระองค์ พูดว่าอย่างไร? เราได้ยินพระเยซูพูดกับเราว่าพระองค์ทรงเป็นความสว่าง เราไม่ได้คิดเอง  เราไม่ได้อธิษฐานด้วย พระเจ้าในรูปของพระเยซูคริสต์ พูดกับเราเองว่าพระองค์เป็นความสว่าง พระองค์บอกพระองค์เป็นพระเจ้าด้วย ผู้ใดเห็นเรา ผู้นั้นเห็นพระบิดา จงวางใจในเรา เพื่อจะได้ไปพบพระบิดาได้ พระองค์เป็นผู้พูดกับเราทั้งนั้น  เราในที่นี้ คืออัครทูตเหล่านั้น  ใน 1 ยอห์น 1:6 จึงได้บันทึกอย่างนี้ว่า …

        1 ยอห์น 1:6 “ถ้าเราอ้างว่ามีสามัคคีธรรมกับพระองค์ แต่ยังดำเนินในความมืด เราก็โกหก และไม่ได้ดำเนินชีวิตโดยความจริง”

            “ถ้าเราดำเนินชีวิตในความมืด แต่อ้างว่ามีสามัคคีธรรมกับพระองค์ ทั้งๆ ที่เราไม่มี เพราะเรายังอยู่ในความบาปมืด เพราะเราปฏิเสธความจริงว่าพระเยซูทรงเป็นพระเจ้า ยอมถ่อมตนมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อเป็นตัวแทนในการไถ่บาป ให้มนุษย์ เพราะว่ามนุษย์ทั้งปวงล้วนเป็นคนบาป  นี่เราปฏิเสธสิ่งเหล่านี้ แล้วเราจะมาบอกว่าเราสามัคคีธรรมอยู่กับพระองค์ด้วย โกหก  พวกแอบอ้าง ข้อ 7 บอกว่า …

        1 ยอห์น 1:7 “แต่​ถ้า​เรา​ดำเนิน​อยู่​ใน​ความ​สว่างเหมือน​อย่าง​พระ​องค์​ สถิต​อยู่​ใน​ความ​สว่าง เรา​ก็​ร่วม​สามัคคี​ธรรม​ซึ่ง​กัน​และ​กัน และ​พระ​โลหิต​ของ​พระ​เยซู​คริสต์ ​พระ​บุตร​ของ​พระ​องค์​ได้​ชำระ​เรา​ทั้ง​หลาย ​ให้​ปราศ​จาก​บาป​ทั้ง​สิ้น”

            1 ยอห์น 1:7 บอกว่าแต่ถ้าเราเป็นคริสเตียนจริงๆ เราดำเนินอยู่ในความสว่าง เหมือนอย่างพระองค์สถิตอยู่ในความสว่าง เราก็อยู่ในความสว่าง พระเยซูก็อยู่ในความสว่าง เหมือนกันเลย นั่นแหละ เราก็ร่วมสามัคคีธรรมซึ่งกันและกัน ก็คือร่วมเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซู และผู้เชื่อคนอื่นๆ  ที่เป็นคริสเตียนแท้ๆ  ก็เป็นแสงสว่าง ต่างคนเป็นต่างเป็นแสงสว่าง มารวมกันเป็นแสงสว่าง

            และเป็นคริสเตียนแท้ๆ และพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ได้ชำระเราทั้งหลาย ให้ปราศจากบาปทั้งสิ้น คือบาปตั้งแต่บรรพบุรุษ คือบาปตะกี้นี้  เขาปฏิเสธว่าเขาไม่ได้เป็นคนบาป ก็ถูกยกออก และบาปในการกระทำ คือบาปปัจจุบันที่คุณ มาเชื่อเป็นคริสเตียนอยู่ อาจจะพลั้งไปทำบาป ก็ได้รับการยกทั้งสิ้น ได้รับการอภัยทั้งหมดเลย

            พูดง่ายๆ ว่าถ้าเรา “เรา” ในที่นี้ ก็คือพวกนอสติก พวกที่อ้างว่าตัวเองเป็นคริสเตียน แต่ไม่ได้เป็นจริงๆ ถ้าพวกนอสซิสที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน  ถ้าเขาได้เป็นคริสเตียนจริงๆ แล้ว สิ่งเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นกับเขา เขาจะไม่เป็นเช่นนี้

            สิ่งอะไรที่เกิดขึ้นกับเขา ถ้าเกิดคุณเป็นคริสเตียนจริงๆ คริสเตียนก็ต้องอยู่ในความสว่าง ไม่ใช่อยู่ในความมืดอย่างนี้ ความมืดซึ่งเป็นปฏิปักษ์ต่อต้านพระคริสต์ เป็นศัตรูกับความสว่าง  เป็นความหลอกลวง เป็นความเท็จ  ต่อต้านความจริง คือพระคริสต์ เป็นศัตรูอยู่ตรงข้ามกัน  แบบที่คุณกำลังทำอยู่นี้ มันตรงกันข้ามกัน คุณไม่ใช่คริสเตียนแท้ คริสเตียนแท้ๆ เขาจะอยู่ในความสว่าง เหมือนพระเยซูคริสต์อยู่ในความสว่าง  มันหมายถึงอย่างนี้  ความสว่างเป็นสถานที่อยู่อาศัยแห่งหนึ่ง ที่เป็นความสว่าง ไม่ใช่ความประพฤติ เป็นความสว่าง

            ความสว่างเป็นสถานที่ที่อยู่อาศัย อยู่ในความสว่างหรือไม่อยู่ในความสว่าง ก็คืออยู่ในความมืด มีอยู่ 2 แห่ง จะอยู่ที่ไหน ก็อยู่ที่หนึ่ง  เราจะอยู่ในความสว่าง เราก็ไม่ได้อยู่ในความมืด  ถ้าเราอยู่ในความมืด เราก็ไม่ได้อยู่ในความสว่าง ไม่ใช่เราอยู่ในความสว่างครึ่งหนึ่ง แล้วอยู่ในความมืดครึ่งหนึ่ง  หรืออยู่ในความสว่าง 20% แล้วอีก 80% อยู่ในความมืด  ไม่ใช่ ไม่มีครึ่งๆ กลางๆ สำหรับอาศัยอยู่ในความสว่างหรือในความมืด อาจารย์ยอห์นจะพูดให้เห็นชัดเจน เด็ดขาดเลย  แต่การเขียนของอาจารย์ยอห์นต่อไปด้วยว่าแบ่งกันเด็ดขาด อาณาจักรไหน? อาณาจักรนั้นเลย อย่างเช่นใน 1  ยอห์น 4:17 …

        1 ยอห์น 4:17 “เช่นนี้ ความรักจึงเต็มบริบูรณ์ ท่ามกลางเราทั้งหลาย เพื่อเราจะมีความมั่นใจในวันพิพากษา เพราะในโลกนี้ เราเป็นเหมือนพระองค์”

            ขณะที่เราอยู่บนโลกนี้  กำลังดำเนินชีวิตอยู่บนโลกใบนี้  เราได้เป็นเหมือนพระเยซู คือเป็นความรัก ความสว่าง เหมือนที่พระองค์เป็นความสว่าง อาศัยอยู่ในความสว่าง  พูดอีกนัยหนึ่ง ก็คือเราเป็นความสว่างเท่าๆ กับพระองค์เป็นความสว่าง  และเท่าๆ กับบรรดาคริสเตียนแท้ๆ ทั้งหลาย ที่อยู่ในความสว่างเช่นเดียวกัน พระองค์เป็นอย่างไร? เราก็เป็นอย่างนั้น เหมือนกันไม่มีผิดเลย

            พระคัมภีร์บอกเราอีกว่าความเป็นหนึ่งเดียวกัน ความเหมือนกันนี้ พระคัมภีร์อธิบายให้เราฟังว่ามีลักษณะอย่างไร? เพื่อเราจะได้เข้าใจเท่าที่ทำได้ เพราะนั่นเป็นสถานะความจริงในโลกวิญญาณ อาจจะเข้าใจยากหน่อยหนึ่ง พระคัมภีร์จึงยกตัวอย่างว่าพระเยซูเป็นศีรษะ เราเป็นร่างกาย เป็นอวัยวะชิ้นหนึ่ง อยู่ในร่างกายของพระองค์ พระองค์เป็นชีวิตนิรันดร์ เราก็เป็นชีวิตนิรันดร์ อยู่ในพระองค์ พระเยซูเป็นต้นไม้แห่งความชอบธรรม เราก็เป็นกิ่งที่ต่อติดอยู่ในพระองค์ เราจึงเป็นความชอบธรรมเหมือนพระองค์

            พระเยซูคริสต์เป็นศิลามุมเอกของพระวิหารฝ่ายวิญญาณของพระเจ้า ที่เรียกว่าคริสตจักรทางฝ่ายวิญญาณ ก็คือประชากรของพระเจ้า เราก็เป็นศิลา เป็นก้อนหนึ่งอยู่ในพระวิหาร เป็นประชากรของพระเจ้าคนหนึ่ง อยู่ในครอบครัวของพระเจ้าด้วยเช่นเดียวกัน นี่แปลความเป็นหนึ่ง หมายความว่าอย่างนี้  แล้วยังบันทึกไว้ในหนังสือยอห์น 17:20-23 บอกว่าอย่างนี้

            บอกว่า … “คริสเตียนเราอยู่ในพระเยซู และพระเยซูอยู่ในเรา  และเรากับพระเยซูอยู่ในพระบิดา เราเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระบุตร และพระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์ นี่ชัดเจนเลย โรม 8:38-39 จึงได้บอกอย่างนี้ สรุปว่า … “ไม่มีใครสามารถพรากเราออกไปจากสถานที่นี้ สถานะนี้ได้เลย ในโลกฝ่ายวิญญาณ ไม่มีใครมาเอาเราไปไหนได้เลย  เราอยู่ที่นี่ แล้วจะอยู่ที่นี่ตลอดไป เอเมนไหม? โคโลสี 1:12-14 จึงได้บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        โคโลสี 1:12-14 “12 อีก​ทั้ง​ขอบคุณ​พระ​บิดา ​ผู้​โปรด​ให้​ท่าน​มี​ส่วน​ร่วม​ ได้​รับ​มรดก​ ของ​บรรดา​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​พระ​เจ้า​ ใน​อาณาจักร​แห่ง​ความ​สว่าง 13 ด้วย​ว่าพระ​องค์​ได้​ช่วย​เราให้​พ้น​จาก​อำนาจ​ของ​ความ​มืด และ​นำ​เรา​สู่​อาณาจักร​แห่ง​พระ​บุตร ​ผู้​เป็น​ที่รัก​ของ​พระ​องค์ 14 เรา​ได้​รับ​การ​ไถ่ คือ​การ​ยก​โทษ​บาป​ทั้งปวงจาก​พระ​องค์”

            เราจะอยู่ในอาณาจักรแห่งความสว่าง หรืออยู่ในอาณาจักรแห่งความมืด  อยู่ในที่ใดที่หนึ่ง  ไม่มีการอยู่ทั้งสองข้าง และไม่มีไปๆ มาๆ อยู่ในความสว่าง 2 ปี ประพฤติไม่ดี กลับกลายเป็นเด้งไปอยู่ในความมืด 2 ปี กลับใจใหม่ กลับไปอยู่ในความสว่างอีก 1 ปี ประพฤติตัวไม่ดี หล่นมาอยู่ในความมืด ไม่มี แต่ทั้งสองอัน อยู่ที่ไหน? ก็ที่นั่น ยกเว้นอย่างเดียวว่าอยู่ในความมืด ถ้ายังไม่ตายจากโลกนี้  ยังมีโอกาส คือเปิดใจต้อนรับ พระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดทันทีทันใดนั้น พระเจ้าก็จะย้ายท่านออกจากอาณาจักรของความมืด  มาสู่อาณาจักรของความสว่างของพระบุตร อันเป็นที่รักของพระองค์ คือพระเยซูคริสต์ และเมื่อท่านอยู่ในความสว่าง ท่านก็จะได้รับการไถ่ คือการยกโทษบาปทั้งปวง ทั้งสิ้นทันที

            การยกโทษบาปทั้งปวงของท่าน เพราะว่าท่านเป็นคนบาป จึงต้องยกโทษบาปให้กับท่านทั้งปวง ทั้งหมด ทั้งสิ้น ก็คือทั้งบาปที่ท่านเป็นคนบาป ในวิญญาณ ถูกยก ถูกลบออก ทั้งบาปที่ท่านเป็น คริสเตียนแล้ว ยังประพฤติบางอย่าง ล้มลงในความบาป ล้มลงในการล่อลวง ทำผิดอะไรบ้าง ก็ถูกลบออกไปหมดสิ้น ทั้งบาปอดีต ปัจจุบัน และอนาคตที่ท่านกระทำ ได้ถูกลบออกไปหมดเลย เพราะวิญญาณของท่านได้อยู่ในความสว่างเรียบร้อยแล้ว เอเมน

            ทั้งหมดนี้ คือความเชื่อ คือความจริงของสถานะของคริสเตียนแท้ๆ ในโลกวิญญาณต้องเป็นอย่างนี้ อาจารย์ยอห์นอธิบายให้ฟังอย่างนี้  เพื่อให้คริสเตียนได้เห็นชัด  เพื่อว่า คริสเตียนที่ได้ยินได้ฟัง ในขณะนั้น ในช่วงนั้น ถูกข่มเหงรังแกมาก ถูกทรมานอย่างแสนสาหัส เขาจะได้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อไปในโลกฝ่ายวิญญาณ เขาอยู่ที่นี่แล้ว เขาไม่ได้ไปไหนเลย เขาเป็นความสว่าง พระเจ้าอยู่กับเขา เขาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้า ถ้าเขาจากโลกนี้ไป  เขาก็ไปอยู่กับพระเจ้าเหมือนเดิม เพียงแต่ได้รับร่างกายใหม่ เขาถึงทนอยู่กับความเลวร้าย แห่งสถานการณ์ การข่มเหงคริสเตียน ในขณะนั้นได้ ในขณะเดียวกัน นี่คือความจริงที่จะประกาศให้คนที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน ได้เห็นชัดเจนว่าท่านไม่ได้เป็นคริสเตียนอย่างแท้จริง เพราะว่าท่านปฏิเสธพระเยซูคริสต์ พระมาซีฮาห์

            เราจะเห็นชัดเจนว่าความรอดเริ่มต้นจากการยอมรับตนเองว่าเป็นคนบาป สำคัญที่สุดเลย พระเยซูบอกคนป่วยต้องการหมอ ท่านบอกว่าท่านไม่ป่วย ใครจะไปรักษาท่าน ท่านไม่ไปหาหมอ เพราะฉะนั้น เริ่มต้นจากการยอมรับตัวเองว่าเป็นคนบาป ไม่สามารถช่วยตัวเองได้  ไม่ใช่ยอมรับว่าตัวเองเป็นคนบาปเฉยๆ ไม่อย่างนั้น ท่านยอมรับว่าตัวเองป่วย ฉันจะรักษาตนเอง ฉันจะใช้สมุนไพรกิน รักษาตัวเอง โรคของคุณหนักเกินกว่าที่จะรักษาด้วยตนเองได้ ท่านต้องไปหาหมอ เช่นเดียวกัน ท่านเป็นคนบาป ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ท่านต้องยอมรับสิ่งเหล่านี้เสียก่อน ต้องการความช่วยเหลือจากใคร? มีอยู่ผู้เดียวที่ช่วยได้ ก็คือมนุษย์ที่เป็นพระเจ้า มาเกิดอยู่ในสภาพมนุษย์ ช่วยท่านได้ มีผู้เดียวเท่านั้น นอกนั้น เป็นมนุษย์คนบาปทั้งสิ้น ยกเว้นพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าที่มาเกิดเป็นมนุษย์ช่วยท่านได้ ตรงนี้ เห็นไหม? ท่านต้องยอมรับความจริงตรงนี้ 1 ยอห์น 1:8 จึงบันทึกอย่างนี้ อย่างชัดเจน บอกให้กับคนที่เป็นนอสซีส บอกให้กับคนที่ปฏิเสธต่อต้านพระคริสต์ บอกให้กับคนที่เป็นแอนตี้ไคร์ซได้รู้ความจริงอย่างนี้ว่า …

        1 ยอห์น 1:8 “ถ้า​เรา (มนุษย์ผู้ใด) ปฏิเสธว่า​เรา​ไม่​ได้เป็นคนบาป เรา​ (เขา) ก็​หลอกลวง​ตนเอง และ​ไม่​มี​ความ​จริง​ (พระคริสต์ผู้เป็นความจริง และเป็นความสว่าง) อยู่​ใน​ตัว​เขา”

            อันนี้ชัดเจนมาก หลายครั้งในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลบันทึก เขียนถึงคริสเตียน แต่ก็มีหลายครั้งหลายคราวที่เขาใช้สรรพนามหลายๆ อย่างในนี้ พูดถึงคนที่ไม่เชื่อด้วย พูดถึงคนทั่วๆ ไปด้วย อย่างเช่นบรรดามนุษย์ทั้งหลาย ผู้ใดก็ตาม ก็คือมนุษย์ทั้งหลาย ทั้งปวง รวมทั้งคนเชื่อ ไม่เชื่อ นี่คือกฎธรรมชาติ อะไรต่างๆ เหล่านั้น ในนี้ก็เช่นเดียวกัน  เราจึงเห็นบริบทมา ตั้งแต่ข้อ 1 มาถึงข้อ 8 แล้ว “ถ้าเรา” ก็คือมนุษย์ผู้ใด ใครก็ตามปฏิเสธว่าเขาไม่ได้เป็นคนบาป  เราไม่ได้เป็นคนบาป ก็คือผู้ใดก็ตามนั้น มนุษย์คนนั้น ที่ปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นคนบาป เราก็หลอกลวงตนเอง ก็คือเขาคนนั้นที่ปฏิเสธนั้น  ก็กำลังหลอกลวงตัวเองอยู่ และไม่มีความจริงอยู่ในตัวเขา ความจริง ก็คือพระคริสต์ ซึ่งเป็นความจริงและแสงสว่าง เขาก็ไม่มีความจริง ไม่มีความสว่างอยู่ในตัวเขา เห็นชัดเลย มนุษย์คนใดก็ตาม  ปฏิเสธว่าเราไม่ได้เป็นคนบาป เขาก็หลอกลวงตนเอง และไม่มีความจริง คือไม่มีพระคริสต์อยู่ในเรา ไม่มีความสว่างอยู่ในเขา ถูกหลอก ชัดไหม?

            สรุป ก็คือเพราะท่านทั้งหลาย พวกนอสติกเอ๋ย ที่หลงเชื่อผิดๆ ที่ปฏิเสธความจริงเหล่านี้ ปฏิเสธ ไม่ยอมรับว่าพระเยซูคริสต์ พระองค์เป็นพระเจ้า มาเกิดเป็นมนุษย์จริงๆ เพื่อไถ่บาปให้กับคนทั้งปวง รวมทั้งตัวท่าน ซึ่งเป็นคนบาปด้วย ท่านปฏิเสธอย่างนี้ใช่ไหม? ท่านจึงยังคงอาศัยอยู่ในความมืด ไม่ใช่ความสว่างอย่างที่ท่านคิด ท่านอยู่ในการถูกหลอกลวงในความเท็จ ไม่ใช่ความจริง ท่านกำลังอยู่ภายใต้การพิพากษาลงโทษให้ถึงตาย เนื่องจากโทษของความบาปของท่านอยู่เลย ออกจากร่างกายนี้ไป ท่านก็ต้องลงไปอยู่ในการถูกพิพากษา ลงไปอยู่ในนรก  เราไม่อยากจะเห็นท่านเป็นอย่างนั้น เราอยากประกาศข่าวดีให้กับท่าน อาจารย์ยอห์นกำลังพูดอย่างนี้ ชัดเจนนะ ใน 2 ยอห์น 1:1-2 อาจารย์ยอห์นได้พูดอย่างนี้ ในหนังสือเล่มเดียวกัน แต่อยู่ในบทต่อไป ได้พูดถึงเรื่องเกี่ยวกับความจริงอยู่ในตัวตนของคริสเตียนแท้ ถ้าไม่ใช่คริสเตียนแท้จะไม่มีความจริงอยู่ในนั้น มีแต่ความหลอกลวง มีแต่ความโกหก มีแต่ความเท็จ ลองอ่านดู …

        2 ยอห์น 1:1-2 “1 จดหมายฉบับนี้ จากข้าพเจ้าผู้อาวุโส ถึงท่านสุภาพสตรี ที่ทรงเลือกไว้กับบุตรทั้งหลายของท่าน 2 ข้าพเจ้ารักพวกท่านทุกคนในความจริง (พระคริสต์) และไม่ใช่เพียงข้าพเจ้าเท่านั้น แต่คนทั้งปวงที่รู้จักความจริง (พระคริสต์) ด้วย ข้าพเจ้ารักพวกท่าน เพราะความจริง (พระคริสต์) ซึ่งอยู่ในเราทั้งหลาย และซึ่งจะคงอยู่กับเราตลอดไป”

            อาจารย์ยอห์นเรียกตัวเองว่าผู้อาวุโส ก็คือผู้ดูแลผู้เชื่อทั้งหลายในขณะนั้น ผู้เลี้ยงนั่นเอง ก็คือพูดง่ายๆ พาสเตอร์ ศิษยาภิบาลนั่นเอง ศิษยาภิบาลอาวุโสแก่มากแล้ว แจ้งหรือเขียนจดหมายฉบับนี้ ให้กับพวกท่านทั้งหลาย ก็คือให้กับคริสเตียนแท้ๆ แล้วนะ ข้าพเจ้ารักพวกท่านทุกคนในความจริง ผมวงเล็บไว้ให้ จะได้ชัดๆ ความจริงนี้ ก็คือพระคริสต์ คือความสว่าง และไม่เพียงข้าพเจ้าเท่านั้น แต่คนทั้งปวงที่รู้จักความจริง  ก็คือที่รู้จักพระคริสต์ เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์ Fellowship สามัคคีธรรมกับวิญญาณกับพระคริสต์ ข้าพเจ้ารักพวกท่าน เพราะความจริง ข้าพเจ้าไม่ได้รักพวกท่านเพราะว่าเป็นมนุษย์รักท่าน  แต่ข้าพเจ้ารักท่านด้วยวิญญาณของข้าพเจ้า ก็คือที่เป็นหนึ่งเดียวกันกับพระคริสต์ ข้าพเจ้ารักพวกท่าน เพราะความจริง คือพระคริสต์ ซึ่งอยู่ในเราทั้งหลาย ซึ่งพระคริสต์รักท่าน เพราะว่าพระคริสต์อยู่ในผม  และพระคริสต์อยู่ในท่านด้วย  เราต่างคนต่างอยู่ในพระคริสต์ เป็นวิญญาณเดียวกัน ผมถึงรักคุณไง ไม่ใช่รักคุณ เพราะว่าคุณหน้าตาดี ไม่ใช่ เพราะคุณเป็นญาติ  ไม่ใช่ รักคุณ เพราะคุณเป็นมนุษย์  นั่นเป็นความรักธรรมดา แต่ผมรักคุณ เพราะความรักของพระเจ้าที่อยู่ภายใน  ทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกัน  และความเป็นหนึ่งเดียวกันนี่แหละ ซึ่งจะคงอยู่กับเราตลอดไป ความเป็นหนึ่งเดียวกัน ความรัก ความสว่าง พระคริสต์จะอยู่ในเรา เป็นของเรา อยู่ในสภาวะนี้ตลอดไป

            เรากลับมาดูใน 1 ยอห์น 1:9 มาดูสิว่าประกาศให้กับพวกนอสซิส พวกที่อ้างตัวว่าเป็นคริสเตียน แต่ไม่ได้เป็นจริงๆ เขาควรทำอย่างไร? อาจารย์ยอห์นพูดถึงบทสรุปว่าเพราะฉะนั้น ท่านควรจะทำอย่างไรถึงจะได้เป็นคริสเตียนแท้จริง เหมือนอย่างเรา …

        1 ยอห์น 1:9 “ถ้า​เรา (มนุษย์ผู้ใด) ยอมจำนน รับว่าเราเป็นคนบาป และเรา​สารภาพ​บาป​ของ​เรา พระ​องค์​เป็น​ผู้​รักษา​คำมั่น​สัญญา ​และ​มี​ความ​เที่ยงธรรม พระ​องค์​จะ​ยกโทษ​บาป​ทั้งหมดแก่​เรา และ​ชำระ​เรา​ให้​บริสุทธิ์  พ้น​จาก​ความ​ไม่​ชอบธรรม​ทั้ง​ปวง”

            อาจารย์ยอห์นจึงบอกว่าอย่างนี้ … “เพราะว่าความจริง ก็คือถ้ามนุษย์ผู้ใด มนุษย์คนใดยอมจำนนรับว่าเขานั้นเป็นคนบาป  และเขาสารภาพบาปของเขาต่อพระเจ้า พระองค์ผู้รักษาคำมั่นสัญญาและมีความเที่ยงธรรม พระองค์จะยกโทษบาปทั้งหมดแก่เขา และชำระเขาคนนั้น ที่ยอมรับให้บริสุทธิ์ พ้นจากความไม่ชอบธรรมทั้งปวง ทั้งสิ้นเลย ใครก็ตาม”

            พวกคุณนอสซิสใช่ไหม? คุณรีบกลับใจใหม่ซะ ยอมจำนนต่อความจริง หันหลังให้กับลัทธิหลงผิด ลัทธินอสติกนั่นแหละ แล้วมารับข่าวดี อันดับแรก เชื่อว่าท่านเป็นคนบาป ยอมรับสารภาพต่อพระเจ้า เชื่อ ลูกยอมแล้ว พระองค์บอกว่ามนุษย์เป็นคนบาป ลูกเป็นคนบาป ยอมๆ และยอมรับว่าพระเยซูคริสต์เป็นพระเจ้าจริงๆ  มาเกิดเป็นมนุษย์จริงๆ รับโทษบาปแทนท่านได้จริงๆ และเป็นขึ้นจากความตายในวันที่ 3 แค่นี้เอง ท่านเปลี่ยนความเชื่อ มาเชื่อตรงนี้ แค่นี้เอง ท่านก็จะได้รับการอภัยโทษในบาปทั้งปวง ทั้งสิ้นของท่าน ทั้งบาปในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคตตลอดไปเลย เอเมน

            ไม่ใช่นอสซิสอย่างเดียว ใครก็ตามที่ไม่เชื่อด้วยเหตุผลใดก็ตามว่าพระเยซูคริสต์ เป็นพระเจ้ามาเกิดเป็นมนุษย์  เพื่อเป็นตัวแทนของมนุษย์ แบกรับบาปของมนุษย์บนไม้กางเขน และหลั่งพระโลหิตชำระบาป  และเป็นขึ้นมาใหม่ในวันที่ 3 และยอมรับว่าตัวเองเป็นคนบาป  พระเยซูมาช่วยได้  แค่นั้น ก็ได้รับสิ่งนี้แล้ว 1 ยอห์น 1:10 จึงเป็นบทสรุปของ 1 ยอห์น บทที่ 1 นี้ …

        1 ยอห์น 1:10 “ถ้า​เรา​ (มนุษย์คนใด) พูดว่าเรา​ (เขา) ไม่​เคย​ทำ​บาปเลย ก็​เท่า​กับ​เรา​ (เขา) ทำ​ให้​พระ​องค์​เป็น​ผู้​โกหก และ​ถ้อยคำของ​พระ​องค์​ (คือพระเยซู คือความจริง) ก็ไม่ได้อยู่​ใน​ตัว​เรา (เขา)”

            นี่แย้งกันว่า “ถ้ามนุษย์คนใดพูดว่าเขาไม่เคยทำบาปเลย ก็เท่ากับเขาทำให้เขา หรือกล่าวหาพระเยซูว่าเป็นคนโกหก ไม่จริง กล่าวเท็จ และถ้อยคำของพระองค์ คือถ้อยคำของพระเยซู ก็ไม่ได้อยู่ในตัวเรา” คือถ้อยคำพระเยซูที่บอกว่าเป็นความสว่าง เป็นความจริง ก็ไม่ได้อยู่ในตัวเรา

            พระเยซูตรัสว่า “คนป่วยต้องการหมอ”

            เราบอกว่า “โกหก ไม่จริง”

            พระเยซูบอกว่า “เราไม่ได้มาหาคนชอบธรรม แต่มาหาคนบาป”

            เราบอก “ไม่จริง เพราะไม่มีใครบาปเลย”

            ก็เท่ากับเรากำลังบอกพระเยซูโกหก

            พระคัมภีร์บอกความจริง ในโรม 5:12 ไว้อย่างนี้ว่า …

        โรม 5:12 “เหตุฉะนั้น เช่นเดียวกับที่เชื้อบาปได้เข้ามาในโลก เพราะคนๆ เดียว และความตายก็เกิดมาเพราะเชื้อบาปนั้น และความตายก็ได้แผ่ไปถึงมวลมนุษย์ทุกคน เพราะมนุษย์ทุกคนทำบาป”

            นี่คือความจริง เชื้อบาป ก็เหมือนไวรัสทางวิญญาณที่ทำให้มนุษย์ทุกคนตายแน่นอน ซึ่งเกิดมาจากคนๆ เดียว คืออาดัม มนุษย์ทุกคนจึงเกิดมาเป็นคนบาป ทั้งหมดเหล่านี้ คือความจริงที่พระเยซูบอกเราทั้งหลาย  เพราะฉะนั้น ถ้าใครปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นคนบาป เขาก็ไม่ได้เป็นคริสเตียนที่แท้จริงแน่นอน เขาก็ยังคงแบกบาปทั้งหมดของตน ไว้ที่ตนเอง เข้าสู่การพิพากษาต่อไป จนถึงหลังความตาย แบกรับบาปของตัวเองไว้ แต่ผู้ที่ยอมรับความจริง คือพระคริสต์ ยอมรับข่าวประเสริฐของพระเจ้า เขาก็ได้เป็นคริสเตียนแท้จริง ได้รับความรอด อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ 1 ยอห์น 2:12 จึงได้บันทึกไว้อย่างนี้ว่า …

        1 ยอห์น 2:12 “ลูกที่รัก ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านทั้งหลาย (คริสเตียน) เพราะบาปทั้งปวงของท่านได้รับการอภัยแล้ว เนื่องด้วยพระนามของพระองค์”

            “ลูกที่รัก” ก็หมายถึงคริสเตียน นี่บทที่ 2 แล้ว  ที่เราจะเรียนรู้ในครั้งต่อไป อาจารย์ยอห์นจะเน้น เขียนถึงคริสเตียนแล้ว คริสเตียนแท้ๆ คริสเตียนจริงๆ  ที่อยู่ในความสว่าง มีสามัคคีธรรมกัน ทางวิญญาณ รู้จักพระเยซูคริสต์ทางวิญญาณ เป็นหนึ่งเดียวกันจริงๆ  โดยเรียกผู้เชื่อเหล่านี้ คริสเตียนเหล่านี้ว่าลูกที่รัก ข้าพเจ้าเขียนถึงท่านทั้งหลาย เพราะเป็นคริสเตียนที่แท้จริง เพราะบาปทั้งปวงของท่านได้รับการอภัยแล้ว เนื่องด้วยนามพระเยซู เนื่องด้วยท่านเชื่อในนามพระเยซูคริสต์ว่าเป็นพระมาซีฮาห์จริงๆ ท่านจึงได้รับการยกโทษบาปทั้งปวงเรียบร้อยแล้ว

            คริสเตียนได้รับการยกโทษจากบาปทั้งปวง คือบาปที่อยู่ในอาดัม แล้วเราติดเชื้อมา  บาปที่เรากระทำตั้งแต่ในอดีต ตอนเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ทำผิดพลาดไป ก่อนรับเชื่อ บาปที่รับเชื่อแล้ว เป็น คริสเตียนยังคงทำบาป ประพฤติ ไม่ถูกต้องอยู่ ก็ได้รับการยกโทษอภัย การอภัยนี้ยกโทษไปหมด บาปไม่มีอยู่อีกเลยในตัวเรา นี่คือสิ่งที่อาจารย์ยอห์นกำลังจะแจ้งให้เราได้เห็น ได้ชัดเจน ทั้งกับคนที่เป็นคริสเตียนปลอมและคริสเตียนแท้จริงได้รู้ ครั้งต่อไป เราจะมาเรียนรู้เรื่องนี้กัน  พระเจ้าอวยพรครับ

**********************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            คำอธิษฐานของผู้ที่วางใจ ในพระเยซูคริสต์

            ฟิลิปปี 4:6-8 .. “6 อย่ากระวนกระวายในเรื่องใดๆ เลย แต่จงทูลขอทุกสิ่งต่อพระเจ้า ด้วยการอธิษฐาน และการอ้อนวอน พร้อมกับการขอบพระคุณ 7 แล้วสันติสุขของพระเจ้า ซึ่งเกินความเข้าใจ จะปกป้องความคิดจิตใจของท่านไว้ในพระเยซูคริสต์ 8 สุดท้ายนี้ พี่น้องทั้งหลาย จงใคร่ครวญ ถึงสิ่งที่เลอเลิศ หรือสิ่งที่ควรสรรเสริญ คือสิ่งที่จริง สิ่งที่น่านับถือ สิ่งที่ถูกต้อง สิ่งที่บริสุทธิ์ สิ่งที่น่ารัก สิ่งที่น่ายกย่อง”

            ตัวอย่างลักษณะคำอธิษฐานของผู้ที่วางใจพระเยซูคริสต์ ด้วยสุดจิตสุดใจสุดความคิด …

            “พ่อแห่งฟ้าสวรรค์ ลูกขอบคุณพระองค์ สำหรับชีวิตนิรันดร์ ในพระเยซูคริสต์ที่พระองค์ได้ทรงประทานให้ และพระวิญญาณของพระองค์ ที่ทรงสถิตอยู่ภายในลูกในขณะนี้ ทำให้ลูกเชื่อมั่น และวางใจในพระองค์ได้ ในทุกสถานการณ์แห่งความทุกข์ยากลำบาก ไม่ว่าจะเป็นความเจ็บป่วยทางร่างกายหรือจิตใจ ปัญหาเรื่องการกินการอยู่ ปัญหาที่แก้ไม่ได้ ในครอบครัวที่แตกแยก ปัญหาเรื่องความขัดแย้ง ไม่เข้าใจกันและกัน ความกลัว ความวิตกกังวล แม้กระทั่งความตาย

            ลูกไม่รู้ว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ลูกรู้คือ พระเยซูคริสต์ทรงอยู่ด้วย พระองค์รัก และห่วงใยลูก และนำพาลูกตลอดเวลา

            ขอบคุณพ่อ ที่คอยสอนลูก ให้รู้จักเคล็ดลับในการดำเนินชีวิต ด้วยสันติสุข ความพอเพียง ไม่ว่ายามสุขสบาย หรือยามทุกข์ยากลำบาก ยามขัดสน หรือยามมีเหลือล้น ยามเจ็บป่วย หรือแข็งแรง ลูกพร้อมเสมอ ที่จะเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ ด้วยการนำ การทรงสถิตอยู่ ของพระวิญญาณของพระองค์ภายในลูก… ลูกขอวางใจในพระองค์ และดำเนินชีวิต ตามน้ำพระทัยของพระองค์ ทุกประการ ด้วยความยินดี

            ในนามพระเยซูคริสต์

            เอเมน”

Holy  News   ฉบับที่ 1472

คำบรรยายวันอาทิตย์ที่  2  มิถุนายน  2024

เรื่อง “หนังสือกาลาเทีย” ตอน 3

โดย วราพร  คงล้วน

            วันนี้เรายังอยู่ในกาลาเทีย บทที่ 1 เรามาต่อข้อที่ 21 …

        กาลาเทีย 1:21-24 “21 หลังจากนั้น ข้าพเจ้าไปยังเขตแดนซีเรียและซิลีเซีย 22 คริสตจักรต่างๆ ในพระคริสต์ที่แคว้นยูเดียไม่รู้จักข้าพเจ้าเป็นการส่วนตัว 23 พวกเขาเพียงแต่ได้ข่าวว่า “คนที่แต่ก่อนเคยข่มเหงเราเดี๋ยวนี้ประกาศความเชื่อซึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยพยายามทำลาย” 24 และพวกเขาสรรเสริญพระเจ้าเนื่องด้วยข้าพเจ้า”

            กาลาเทียบทที่ 1 อาจารย์เปาโลได้แนะนำตัวเองว่าเป็นอัครทูต ซึ่งได้รับการแต่งตั้งจากพระเยซูคริสต์โดยตรง ไม่ได้ไปเรียนจากอัครทูตคนอื่น  ไม่ว่าจะเป็นเปโตรหรือยากอบ หรือใครก็ตาม แต่ว่าท่านได้รับข่าวดีจากพระเจ้า  ผ่านทางพระเยซูคริสต์โดยตรง ฉะนั้น ข่าวประเสริฐที่อาจารย์เปาโลประกาศนั้น อาจารย์เปาโลยืนยันว่าเป็นข่าวดีที่ถูกต้อง ตามที่พระเจ้าต้องการ อาจารย์เปาโลบอกว่าถ้าใครก็ตาม ที่มาประกาศข่าวประเสริฐอื่น ก็คือมีบวกๆ ข่าวดีของพระเยซูคริสต์ คือพระเยซูได้ทำสำเร็จเรียบร้อยไปแล้วทุกอย่างเลย เราผู้ที่เชื่อวางใจในพระเจ้า เรามารับเอาข่าวดีนี้ ครบถ้วนสมบูรณ์ โดยที่ไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีกเลย  นี่คือข่าวดี ในโลกวิญญาณมันเป็นอย่างนั้น  ฉะนั้น ในช่วงเวลาที่อาจารย์เปาโลไม่อยู่กับชาวกาลาเทีย ก็มีคนอื่นซึ่งมาสอนข่าวดีที่มีบวกๆ มาด้วยว่าเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ มันไม่พอ เราต้องทำอย่างอื่นเพิ่มเติม เพื่อว่าจะได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้า เพื่อว่าเราจะได้เป็นผู้ชอบธรรมมากขึ้น หรืออะไรก็แล้วแต่

            อาจารย์เปาโลบอกว่าถ้าใครประกาศข่าวประเสริฐอื่น ไม่ว่าคนนั้นจะใหญ่มาจากไหน?  หรือแม้แต่ทูตสวรรค์ ให้คนนั้นถูกสาปแช่ง ทำไมอาจารย์เปาโลต้องพูดถึงขนาดนั้น ถูกสาปแช่ง เพราะว่าถ้าคนที่ได้ยินข่าวประเสริฐ ที่มีบวกๆ มา จะทำให้เขาไขว้เขว ฉะนั้น คนที่มาประกาศข่าวประเสริฐ ก็คือเขาไม่ได้เชื่อ ในสิ่งที่พระเยซูคริสต์บอกเขาว่าพระองค์ทำสำเร็จ เมื่อเขาไม่เชื่อ ในความสำเร็จของพระเยซูคริสต์ ที่ไม้กางเขน ไม่ได้เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ แน่นอนโดยปริยาย เขาก็ถูกสาปแช่งไป เพราะว่าผู้ไม่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์ คนเหล่านั้นถูกสาปแช่งอยู่แล้ว อยู่ในความพินาศอยู่แล้ว  ฉะนั้น อาจารย์เปาโลพยายามที่จะบอกที่มาที่ไป  ที่อาจารย์เปาโลมาประกาศข่าวดีกับคนต่างชาติ เพราะท่านถูกเรียกมา  โดยเฉพาะเจาะจงให้ไปประกาศกับคนที่ไม่ใช่ยิว  ก็มาจากผลที่พระเยซูคริสต์เลือกไว้ให้เปโตรกับอัครทูตคนอื่นประกาศกับชาวยิว โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจารย์เปาโลให้ประกาศกับคนต่างชาติ

            พออาจารย์เปาโลได้ยินข่าวดีของพระเจ้าผ่านทางพระเยซูคริสต์เองโดยตรง อาจารย์เปาโลก็ออกประกาศเลย ไม่ได้ขอความเห็นจากเปโตร หรือจากคนโน้นคนนี้ว่าโอเคไหม? อาจารย์เปาโลมั่นใจในการทรงเรียกของพระเจ้า ก็เลยออกประกาศ หลังจากนั้น ประกาศไปหลายปี ก็กลับมาที่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อที่จะมาทักทายปราศรัย ไม่ใช่มาขอความรู้เพิ่มเติม เพราะว่าความรู้ของอาจารย์เปาโลมีเต็มเปี่ยมอยู่แล้ว อัดแน่นมาก ฉะนั้น มาเพื่อที่จะยืนยันให้กับอัครทูตคนอื่น ได้รับรู้ว่าท่านได้รับการทรงเรียกจากพระเจ้า  เพื่อไปประกาศข่าวดีกับคนต่างชาติ

            แล้วก็มาที่ข้อที่ 21 บอกว่าหลังจากที่ไปโน่นมานี่ หลายปีเลย ก็ไปที่เขตแดนซีเรียและซีลีเซีย คริสตจักรต่างๆ แบบไม่รู้จักอาจารย์เปาโลเป็นการส่วนตัว แต่ได้ยินข่าวว่าอาจารย์เปาโลเป็นผู้ที่แต่ก่อนได้ข่มเหงคริสเตียน ข่มเหงขนาดที่เรียกว่าได้ยินว่าใครเชื่อทางนั้น ก็คือเชื่อพระเยซูคริสต์ปุ๊บ ไม่ได้ต้องจัดการให้สิ้นซากไปเลย ก็ไปขอทหาร ไปจับผู้ที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์มาติดคุก มาทำร้าย ก็แล้วแต่กรณี ทุกคนก็หวาดกลัว ตอนที่อาจารย์เปาโลไปประกาศใหม่ๆ จะมาหลอกเราว่าเป็น คริสเตียน แล้วมาจับเราไปข่มเหงอีกหรือเปล่า? แต่ว่าสิ่งที่พวกเขาได้ยิน คืออาจารย์เปาโลได้กลับใจใหม่จริงๆ แล้วมาประกาศความเชื่อเดียวกันกับเขา

            เมื่อเป็นอย่างนั้นปุ๊บ ทุกคนก็ฮาเลลูยา สรรเสริญพระเจ้า ขอบคุณพระเจ้าเลยว่าคนนี้เมื่อก่อนข่มเหงพวกเรา ตอนนี้ เขาได้กลับใจใหม่แล้ว เขาได้มาเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์เหมือนกับพวกเรา มาทางเดียวกันกับเราเรียบร้อยไปแล้ว … บทที่ 2 …

        กาลาเทีย 2:1 “สิบสี่ปีต่อมา ข้าพเจ้าไปที่กรุงเยรูซาเล็มอีกพร้อมกับบารนาบัส ข้าพเจ้าพาทิตัสไปด้วย”

            หลังจากนั้น 14 ปี แปลว่าอาจารย์เปาได้ไปประกาศกับคนต่างชาติ มาเรื่อยๆ ได้มีผลงานมากมาย คือมีคนต่างชาติได้กลับใจใหม่ ต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดอย่างเยอะแยะมากมาย  แล้วอาจารย์เปาโลก็ได้ก่อตั้งคริสตจักร ตามที่ต่างๆ  ที่มีคนเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด จากนั้น อาจารย์เปาโลก็แต่งตั้งผู้คน ในกลุ่มคนเหล่านั้น ให้ดูแลกัน แล้วอาจารย์เปาโลก็ไปประกาศต่อตามที่ต่างๆ ที่พระเจ้าทรงนำพาไป หลังจาก 14 ปี อาจารย์เปาโลก็ไปที่กรุงเยรูซาเล็มอีก ตอนนี้พาบารนาบัสกับทิตัสไปด้วย  ทิตัสเป็นคนต่างชาติ

        กาลาเทีย 2:2 “ข้าพเจ้าไปตามการทรงสำแดง  และได้ชี้แจงข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าประกาศแก่คนต่างชาติ ให้พวกเขาฟัง แต่ข้าพเจ้าก็ได้ชี้แจงเป็นการส่วนตัว ให้บรรดาผู้ที่ดูเหมือนว่าเป็นผู้นำฟัง เนื่องจากเกรงว่าที่ข้าพเจ้ากำลังวิ่งแข่ง หรือได้วิ่งแข่งไปแล้วจะเปล่าประโยชน์”

            ก็คือชี้แจงให้ผู้นำต่างๆ ได้เห็นถึงการงานที่พระเจ้า พระเยซูคริสต์ทำงานผ่านทางอาจารย์เปาโล ไปกับผู้คนมากมาย ที่เขาได้ยินได้ฟังข่าวดีของพระเจ้า

        กาลาเทีย 2:3 “แต่กระนั้นทิตัส ซึ่งอยู่กับข้าพเจ้า แม้เขาจะเป็นกรีกก็ไม่ถูกบังคับให้เข้าสุหนัต”

            ตรงนี้เป็นประเด็น คนยิวหลายๆ คนเขายังยึดถือกฎเดิม แม้ว่าเขาเปิดใจมาต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังพยายามที่จะทำตามกฎเดิมของเขา เหมือนกับทำสักหน่อย เพื่อมีความรู้สึกว่าอุ่นใจดี แค่บอกว่ามาเชื่อวางใจในนามของพระเยซูคริสต์เท่านั้น ก็ได้รับความรอด ดูมันง่ายไป ขอทำพิธีสักนิดหนึ่ง ฉะนั้น จะมีผู้เชื่อชาวต่างชาติหลายคนที่ถูกผู้เชื่อชาวยิวแนะนำว่า …

            “ท่านเชื่ออย่างเดียว ไม่น่าจะพอ ควรจะทำอันนี้ด้วย เพิ่มเติม คือรักษาวันสะบาโต และมาทำพิธีเข้าสุหนัต มาทำโน่นนี่นั่น จากพิธีกรรมเดิมที่พระเจ้าสั่งโมเสสเอาไว้”

            เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์เรียบร้อยไปแล้ว คือพิธีกรรมเหล่านั้น ไม่มีผลอะไรกับชีวิตของผู้เชื่อ ซึ่งเป็นคนยิวหรือคนต่างชาติก็ตาม ไม่มีผลอะไรเลย

            ฉะนั้น การที่ผู้คนกลับใจใหม่มาเชื่อพระเยซูคริสต์  ซึ่งเป็นคนยิว พยายามที่จะเอากฎเก่ากับกฎใหม่มาผสมผเสด้วยกัน เพื่อจะได้มีอะไรทำบ้าง ไม่ใช่ว่ามาเชื่อพระเจ้า แล้วสบายเลย ไม่ต้องทำอะไร? หลายคนเข้าใจผิด คิดว่าพอเรามาเชื่อพระเจ้าแล้ว พระเยซูบอกว่าพระองค์ทำสำเร็จแล้วบนไม้กางเขน เราทุกคนมารับเอาผลสำเร็จที่พระเยซูคริสต์กระทำให้กับพวกเราแล้ว ต่อแต่นี้ไป ผู้เชื่อไม่ต้องทำอะไร?

            ความหมายตรงนี้ คือไม่ต้องทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องของวิญญาณอีกต่อไป นึกภาพออกนะ เพราะว่าเรื่องของวิญญาณ พระเยซูคริสต์ทำสำเร็จเรียบร้อยไปแล้ว เราไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติม เพื่อให้เราได้รับความรอด  หรือเราไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติม เพื่อให้พระเจ้ารักเรามากขึ้น  หรือเราไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติม เพื่อให้เราเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าเพิ่มพูนมากขึ้น  หรือไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติม เพื่อให้เราเป็นผู้ชอบธรรมมากขึ้น

            ซึ่งตรงนี้ พระเยซูบอกว่าพระองค์ทำสำเร็จแล้ว ทันทีที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราได้เข้ามาเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเยซูคริสต์แล้ว พระเยซูเป็นอย่างไร? เราเป็นอย่างนั้น พระเยซูเป็นผู้ชอบธรรม เราเป็นผู้ชอบธรรมด้วย พระเยซูเป็นที่รักของพระเจ้า เป็นทายาท พวกเราได้รับหมดเลย  นี่คือเรื่องของโลกวิญญาณ เราไม่ต้องทำอะไรเพิ่มเติมอีกแล้ว แต่ส่วนหลังจากนั้น  หลายคนจะเข้าใจตรงนี้ว่าอ้าว! อย่างนั้น ไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่ต้องมาโบสถ์ ไม่ต้องถวายสิบลด ไม่ต้องอธิษฐาน ไม่ต้องอ่านพระคัมภีร์ เชื่อพระเจ้าอย่างเดียว จบ อันนั้นเป็นเรื่องของโลกวิญญาณ แต่ส่วนการกระทำบนโลกใบนี้ อาจารย์เปาโลยังคงบอกเราว่าให้เราเลียนแบบพระเจ้า ให้สมกับเป็นบุตรที่รัก  ในเมื่อเราเป็นบุตรที่รักแล้ว  พระเจ้าเราเป็นอย่างไร? เราก็เลียนแบบพระองค์ตามนั้น

            ท่าทีข้างในของเรา ต้องเปลี่ยนแล้ว จากที่เราเข้าใจว่าถ้าเรามาโบสถ์ เราถึงจะได้รับความโปรดปรานมากขึ้นจากพระเจ้า มันต้องเปลี่ยนแล้ว  เราจะมาโบสถ์หรือไม่มาโบสถ์ ความโปรดปรานของพระเจ้ามี 100% เต็มในชีวิตของเรา  แต่ที่ต่างกัน คือเมื่อเราได้บังเกิดใหม่ พระวิญญาณบริสุทธิ์อยู่ในเราแล้ว เราอยากมาโบสถ์ อยากจากข้างใน พี่น้องนึกภาพออกไหม?  อยากจากวิญญาณข้างใน ที่เรารู้สึกว่าเราอยากมาโบสถ์ เราอยากมาเจอพี่น้อง เราอยากถวายทรัพย์ เราอยากอ่านพระคัมภีร์ เราอยากอธิษฐาน มันจากวิญญาณข้างในของเรา มันออกไป แต่ทุกอย่างที่เราทำ ไม่มีผลอะไรกับการบังเกิดใหม่ของเราเลย ไม่ได้ทำให้เรารอดมากขึ้น เรารอดอยู่แล้ว หลังจากรอด เราก็เริ่มต้นประพฤติ เริ่มต้นทำอะไรทุกอย่างจากวิญญาณของเรา

            ที่พระคัมภีร์ใหม่ อาจารย์เปาโลจะเขียนว่าเมื่อท่านถวาย ให้ท่านถวายจากใจข้างใน เมื่อก่อนดิฉันก็เข้าใจผิด กฎเก่าของโมเสส ก็คือพระเจ้าตั้งไว้ให้ประชากรของพระองค์ถวายสิบลด เพื่อสิบลดนี้จะได้เป็นค่าใช้จ่ายต่างๆ ของเลวี คือตระกูลปุโรหิต ซึ่งตระกูลปุโรหิต พระเจ้าไม่ได้ให้ที่ดินทำกิน  แต่พระองค์แยกเขาออกมา เพื่อจะปรนนิบัติในพระนิเวศน์ของพระเจ้า  เมื่อปรนนิบัติในพระนิเวศน์ของพระเจ้าปุ๊บ มันก็เลยเป็นหน้าที่ของอิสราเอลเผ่าอื่นๆ ที่พระเจ้าบอกว่าให้ถวาย 10% เข้าในพระวิหารของพระเจ้า เพื่อกลุ่มคนเลวีเหล่านั้น จะได้นำเอาทรัพย์สินเหล่านี้ไปใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน

            พอหลังจากที่พระเยซูคริสต์ได้เป็นขึ้นมาจากความตาย กฎต่างๆ เหล่านี้ มันได้ถูกยกเลิกไปแล้ว ทุกกฎเลยนะ พระเยซูคริสต์บอกว่ากฎเก่าที่โมเสสตั้งไว้ เมื่อพระเยซูคริสต์มาทำสำเร็จ กฎเก่าทุกอย่างมันถูกยกเลิกไปแล้ว แต่สิ่งที่มันเกิดขึ้น คือความรักที่อยู่ข้างในวิญญาณของเรา ทำให้เราอยากจะให้ มันเป็นวิญญาณแห่งความรัก ที่ผลักดันผู้เชื่อทุกคนที่อยากจะให้ออกไป โดยที่มีเป้าหมายไว้ในใจ ไม่ได้เป็นข้อบังคับว่าต้องๆ แต่เป็นความรู้สึก …

            “ฉันอยากทำ”

            ไม่ใช่ต้องทำ คำว่า “อยากทำ” กับ “ต้องทำ” มันต่างกันมากเลย อยากทำ มันทำจากข้างในวิญญาณ ที่เรามีความสุข มีความสุขที่เราได้มาโบสถ์ มีความสุขที่เราได้มาเจอพี่น้องในคริสตจักรของพระองค์ มีความสุขที่ได้มาพูดคุยกัน  มีความสุขที่ได้มาฟังถ้อยคำของพระเจ้าร่วมกัน แม้เราจะต้องเดินทางไกล แต่เรามีความสุข มาแล้วมันได้รับกำลังใจ  นี่คือจากวิญญาณข้างใน ไม่ใช่ท่าทีที่ต้องมานะ ถ้าวันอาทิตย์ไม่มา เดี๋ยวเราไม่ได้รับพระพร มันไม่ใช่ ถ้าเป็นอย่างนั้น เหมือนต้อง  มันกลายเป็นกฎบังคับ กลายเป็นกลับไปที่เดิม  ที่พระเจ้าสั่งคนอิสราเอลว่า …

            “เจ้าต้องๆๆๆๆๆ”

            แล้วแต่ละต้อง ก็คือคนอิสราเอลไม่เคยทำได้ครบถ้วนสักทีหนึ่ง  เพราะว่าเรายังเป็นมนุษย์อยู่ ฉะนั้น จากท่าทีข้างในวิญญาณของเรา ที่อาจารย์เปาโลบอกว่าเมื่อเราได้รับการบังเกิดใหม่ เรามีเสรีภาพ ดังนั้น เสรีภาพที่พระเจ้าให้กับพวกเรา ก็คือเสรีภาพที่เราอยากจะทำสารพัดสิ่ง อะไรก็ได้  ที่ข้างในวิญญาณเราต้องการ ข้างในวิญญาณเรารักพระเจ้า เพราะว่าวิญญาณใหม่ที่พระเจ้าให้กับเรา เป็นวิญญาณแห่งความรัก เมื่อเราบังเกิดใหม่ปุ๊บ เรารักพระเจ้าเลย ไม่ต้องพยายามรัก ไม่ต้องพยายามที่ว่าต้องรัก ไม่ใช่  มันเกิดมาเป็นความรัก  ข้างในวิญญาณของเรา แม้ว่าหลายครั้ง เราอาจจะทำอะไร? ดูเหมือนไม่รักพระเจ้า แต่ความจริงในโลกวิญญาณ คือวิญญาณเรารักพระเจ้า 100% เรียบร้อยไปแล้ว

            ฉะนั้น พฤติกรรมต่างๆ ที่เราทำ หลังจากที่เราเชื่อวางใจในพระเจ้า  เราอาจจะทำบ้าง? ไม่ทำบ้าง? เชื่อฟังบ้าง? ไม่เชื่อฟังบ้าง?  ดื้อบ้าง? อะไรบ้าง? แต่ให้เรารับรู้ความจริงว่าไม่ว่าเราจะไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ขนาดไหน? พระเจ้ารักเราครบถ้วนสมบูรณ์ 100% ไม่มีลดน้อยลง พระเจ้าไม่เคยรักเราน้อยลง ทำไมเรารู้ว่าพระเจ้าไม่รักเราน้อยลง? เพราะว่าพระเยซูคริสต์ทุ่มสุดตัว คือเอาชีวิตของพระองค์แลกกับชีวิตของพวกเรา คือไม่มีอะไรที่จะสามารถทำให้พระเจ้ารักเรามากกว่านี้แล้ว คือรักจนสุดๆ แล้ว

            ตรงนี้อย่าให้ใครหลอกเราว่าถ้าเราไม่ทำอย่างนี้ พระเจ้าจะไม่รักเรา ถ้าเราไม่ทำอย่างนั้น พระเจ้าจะไม่รักเรา อย่าให้โดนหลอก แต่ให้ทุกอย่างที่เราทำ มันออกจากข้างในวิญญาณของเรา แล้วเรามีความสุข

            พี่น้องมีความสุขไหมที่ได้มาโบสถ์ ดิฉันคนหนึ่งมีความสุขมากที่ได้อยู่โบสถ์ แล้วดิฉันก็ขอบคุณพระเจ้า ที่พระเจ้าให้อยู่โบสถ์ มันเป็นความสุขที่โลกนี้ให้เราไม่ได้  แต่พระเจ้า พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่อยู่ข้างใน พระองค์ให้กับพวกเรา เวลาเรามาโบสถ์ เราจะมีความสุขทุกครั้ง เวลาเราได้เจอพี่น้อง เราก็มีความสุขทุกครั้ง  เวลาเราได้ยินถ้อยคำของพระเจ้า เป็นเหมือนพระเจ้าคุยกับเรา เวลาเรามาอ่านพระคัมภีร์ เหมือนพระเจ้าคุยกับเรา  เราก็มีความสุข เหมือนพ่อกับลูกได้คุยกัน ถ้าอยู่ในครอบครัว พ่อลูกไม่คุยกันเลย  แม่ลูกไม่คุยกันเลย พี่น้องไม่คุยกันเลย มันก็ดูแปลกๆ อย่างน้อยได้คุยกันบ้าง? แต่ไม่ใช่ว่าคุยจ้อทั้งวัน มันไม่ใช่ ก็คือเราได้คุยกันบ้าง เรารู้ว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน หรือแม้บางคนคุยไม่เก่ง เรานั่งอยู่ด้วยกัน เราก็สัมผัสถึงความรักที่มันอยู่ข้างในออกมา  บางคนคุยไม่เก่ง แต่แค่เราได้เห็นหน้าเขา เราก็มีความสุข  เพราะเราได้ผูกพันเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่แล้ว

            ฉะนั้น ภาพพวกนี้ ให้พี่น้องเห็นถึงเสรีภาพที่พระเจ้าให้กับพวกเรา  อย่าให้เราโดนหลอก ขโมยเสรีภาพ ออกไปจากชีวิตของเรา  ทำให้ชีวิตของเราถูกผูกมัดด้วยกฎเกณฑ์อะไรก็ไม่รู้ที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่ให้เรารับรู้ความจริงว่าพระเจ้าที่อยู่ในเรา พระองค์จะทำการงานในวิญญาณของเรา พระองค์จะบอกเราเอง ผลักดันเราให้ไปทำอะไรตามน้ำพระทัยของพระองค์ ตรงนี้มันขึ้นอยู่กับว่าถ้าเรายอมพระองค์ บางครั้งพระเจ้าผลักดัน แต่เราไม่ยอม เราดื้อดึง พระเจ้าก็โอเค ต้องปล่อยตามนั้น  ก็ให้เราทำตามใจตัวเอง  แต่ว่าทุกครั้งที่เราทำตามใจตัวเอง พี่น้องหันกลับไปดู หลังจากนั้น เราจะรู้สึกไม่สบายใจ …

            “ทำไมเราถึงทำอย่างนี้ เราไม่น่าทำเลย”

            แต่ว่าทุกครั้งที่เราทำตามการนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราจะมีความสุข มันเป็นสุขที่อยู่ลึกๆ ข้างในวิญญาณ ตรงนี้ อาจารย์เปาโลบอกว่าทิตัส เป็นคนกรีก ซึ่งคนต่างชาติ หลังจากที่เขามาเชื่อพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอดแล้ว กฎเดิม ที่พระเจ้าตั้งไว้ สำหรับคนอิสราเอล ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา คนต่างชาติไม่จำเป็นต้องเข้าสุหนัต หรือแม้แต่คนยิวที่มาเชื่อพระเจ้า ที่เขายังไม่ได้เข้าสุหนัต ก็ไม่ต้องพยายามไปทำพิธีกรรมนี้  เพราะว่าพิธีกรรมนี้ ไม่มีผลอะไรกับความรอดของเขาแล้ว ฉะนั้น อาจารย์เปาโลพยายามให้เห็นถึงภาพว่านี่แหละ คือเสรีภาพที่แท้จริง

        กาลาเทีย 2:4 “เรื่องนี้ลุกลามขึ้นมา เพราะพี่น้องจอมปลอมบางคนที่แทรกซึมเข้ามาในหมู่เรา เพื่อสืบดูเสรีภาพที่เรามีในพระเยซูคริสต์ และเพื่อจะทำให้เราเป็นทาส”

            ทำให้เราเป็นทาส  ทำเป็นทาสตรงไหน?  ตรงที่เราไปเชื่อไง เชื่อฟังพี่น้องจอมปลอมว่าเราได้รับความรอดแล้ว  แค่เชื่ออย่างเดียวไม่พอ  เราควรจะทำอันนี้เพิ่ม  ทำอันโน้นเพิ่ม ด้วยกำลังของเราเอง ซึ่งอาจารย์เปาโลบอกว่าไม่ได้ อันนั้น ผิดจากเป้าหมายจริงๆ ที่พระเจ้าได้ตั้งไว้

        กาลาเทีย 2:5 “แต่เราไม่อ่อนข้อให้เขาแม้สักขณะหนึ่ง เพื่อความจริงของข่าวประเสริฐจะได้คงอยู่กับท่าน”

            อาจารย์เปาโลไม่ยอม แบบว่าหยวนๆ เขาบอกให้ไปทำพิธีเข้าสุหนัต ก็ไปทำๆ ให้เขาเถอะ อะไรประมาณนั้น อาจารย์เปาโลไม่ยอมนะ บอกว่าเราได้รับความรอด ผ่านทางความเชื่อเท่านั้น ไม่ใช่ผ่านทางการประพฤติใดๆ ของมนุษย์

            สมัยก่อน คนยิวคิดว่าเขาประพฤติปฏิบัติตามกฎบัญญัติของพระเจ้า เขาเป็นผู้ชอบธรรม อันนั้นกฎเดิม พระเจ้าได้ตั้งไว้อยู่แล้ว สำหรับคนยิวว่าเขายังคงเชื่อว่าพระเจ้าทรงพระชนม์อยู่ เชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า แล้วก็เชื่อตามพันธสัญญาที่พระเจ้าตั้งไว้ให้กับคนยิวในยุคเดิมว่าให้มาทำพิธีกรรมปีต่อปี เอาแพะเอาแกะมาถวายเครื่องบูชา ให้ปุโรหิตเอาเลือดมาปะพรมแท่นบูชา เขาจะได้รับการอภัยโทษ แล้วเขาจะเป็นประชากรของพระองค์ แต่ ณ ปัจจุบัน ก็คือตอนที่อาจารย์เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ กฎเหล่านั้นได้ถูกยกเลิกไปเรียบร้อยแล้ว  พระเยซูคริสต์ได้ทำพันธสัญญาใหม่กับผู้คนบนโลกใบนี้ แม้แต่คนยิวที่รักษากฎบัญญัติ เขายังจำเป็นจะต้องมาเชื่อในพระเยซูคริสต์ ตอน ณ เวลานี้ ไม่ได้โดยปริยายว่าคนยิวจะเป็นคนของพระเจ้า ตอนนี้กฎใหม่มาแล้ว  ก็คือคนยิวทุกคนจำเป็นจะต้องเหมือนคนต่างชาติ มาเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด ไม่พึ่งการประพฤติปฏิบัติ ตามกฎบัญญัติของโมเสสที่ตั้งไว้  ถ้าเขายังพึ่งกฎบัญญัติ เขาก็หล่นพ้นจากความรอดที่พระเยซูคริสต์ทำให้

        กาลาเทีย 2:6-8 “6 สำหรับบรรดาผู้ที่ดูเหมือนว่าเป็นคนสำคัญ ซึ่งเขาจะเป็นอย่างไรนั้น ไม่มีความหมายอะไรสำหรับข้าพเจ้า  พระเจ้าไม่ได้ทรงพิจารณาที่รูปลักษณ์ภายนอก พวกเขาไม่ได้เพิ่มเติมอะไรแก่ถ้อยคำที่ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้เลย 7 ตรงกันข้าม  เขาเห็นว่าข้าพเจ้าได้รับมอบหมายภารกิจในการประกาศข่าวประเสริฐ แก่คนต่างชาติเช่นเดียวกับที่เปโตรประกาศแก่คนยิว 8 เพราะพระเจ้าผู้ทรงดำเนินการในพันธกิจของเปโตร ผู้เป็นอัครทูตไปยังคนยิว ก็ทรงดำเนินการในพันธกิจของข้าพเจ้า ผู้เป็นอัครทูตไปยังคนต่างชาติด้วย”

            อาจารย์เปาโลก็ยังคงยืนยันว่าการทรงเรียกของแต่ละคนไม่เหมือนกัน  พระเจ้าใช้แต่ละคนไม่เหมือนกันด้วย พระเจ้าใช้เปโตรกับอัครทูตคนอื่นๆ ไปประกาศกับคนยิว ซึ่งคนยิวก็ต้องได้รับข่าวดีของพระเจ้า และต้องกลับใจใหม่ด้วย  ไม่ใช่โดยปริยายว่าจะได้รับความรอด ผ่านทางการประพฤติ เขาจำเป็นจะต้องกลับใจใหม่ แล้วอาจารย์เปาโลก็ถูกมอบหมายให้ประกาศกับคนต่างชาติ

            ทุกคนพอได้ยินดังนั้น ก็มีความสุข โอเค พระเจ้าได้เลือกแล้ว ต่างคนต่างทำหน้าที่ของแต่ละคนให้ดีที่สุดตามที่พระเจ้าได้มอบหมายไว้

        กาลาเทีย 2:9 “เมื่อยากอบ เปโตรและยอห์น ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเสาหลักเห็นถึงพระคุณที่ทรงมีต่อข้าพเจ้า ก็จับมือขวาของข้าพเจ้ากับบารนาบัส เพื่อแสดงว่าเราร่วมงานกัน เขาเหล่านี้เห็นด้วยว่าเราควรไปยังคนต่างชาติ ส่วนพวกเขาไปหาคนยิว”

            เมื่อได้รับฟังความจริงที่อาจารย์เปาโลได้บอกแล้ว ก็มีความสุข เหมือนกับพวกเราทุกคน ณ เวลานี้ เราได้ยินว่าใครได้รับการทรงนำจากพระเจ้า ให้ไปประกาศกับคนอื่น ที่ยังไม่เชื่อ เราก็มีความสุข เพราะว่าแต่ละคนจะถูกเรียกไม่เหมือนกัน บางคนพระเจ้าใช้เขาในการประกาศข่าวดี อาจจะไม่ใช่เป็นลักษณะเป็นผู้รับใช้ แต่ว่าพระเจ้าให้ของประทาน เขาก็จะมีความสามารถในการประกาศกับคนนี้ คนโน้น คนนั้น แล้วพาเขามารับเชื่อ เราก็มีความสุขร่วมกัน ฉะนั้น แต่ละคนมีหน้าที่ที่ไม่เหมือนกัน

            พี่น้องเชื่อหรือไม่ ดิฉันเชื่อพระเจ้ามาแล้ว จะ 38 ปีแล้ว ดิฉันยังไม่สามารถประกาศเอาใครมารับเชื่อสัก 1 คน เมื่อเราเชื่อพระเจ้าใหม่ๆ เราก็ได้รับคำสอนว่าเราจำเป็นจะต้องไปประกาศ ทุกโอกาสเลย คือเมื่อมีโอกาส เราต้องรีบประกาศ  ไม่อย่างนั้น ข้อพระคัมภีร์ข้อหนึ่ง ที่ถูกยกมาใส่สมองของเราว่า …

            “วิบัติแก่เจ้า ถ้าเจ้าไม่ประกาศ”

            ข้อนี้ทำให้แป๊กได้ทุกครั้ง  ก็คือ … “ถ้าเราไม่ประกาศ วิบัติจะเกิดกับเราไหม? แล้วจะเป็นอย่างไร? เราจะถูกลงโทษไหม? เราจะโน่นนี่นั่นไหม?”

            พอเรารู้ความจริง ขอบคุณพระเจ้าจริงๆ เลย ขอบคุณ เพราะว่าคำนี้ ประโยคนี้ พระเจ้าใช้เฉพาะอาจารย์เปาโลเท่านั้น ดังนั้น เวลาเราอ่านพระคัมภีร์ ให้รู้ว่าบริบทนั้น พระเจ้ากำลังคุยกับใคร?  คำนี้อาจารย์เปาโลเป็นคนพูดเอง พระเจ้าได้ใช้และเรียกอาจารย์เปาโลให้ไปประกาศกับคนต่างชาติ ฉะนั้น อาจารย์เปาโลก็เลยพูดคำนี้ขึ้นมาว่า …

            “วิบัติแก่ข้าพเจ้า ถ้าข้าพเจ้าไม่ประกาศ”

            เพราะว่าพระเจ้าใช้และให้ของประทาน ให้กำลัง ให้ความสามารถ ให้สิทธิอำนาจกับอาจารย์เปาโล อาจารย์เปาโลเลยยืนยันตรงนี้ ให้กับคนที่เขียนถึง ให้รู้ว่ามันเป็นเรื่องแบบนี้ เรื่องของเรื่อง คือเราผู้เชื่อ เราก็เก็บเอามาเป็นของเราเอง  แล้วเราก็มาทุกข์ใจ ดิฉันทุกข์ใจเป็นสิบปี เพราะว่าดิฉันประกาศไม่ได้สักที แล้วดิฉันก็หาทุกโอกาสด้วย เขาบอกเวลาขึ้นรถเมล์ คนมานั่งข้างๆ ต้องหาวิธีประกาศเรื่องพระเยซูให้เขาให้ได้  แล้วก็ตั้งใจมาก  แบบจ้องเขา ตั้งแต่ขึ้นรถ จนเขาเดินลงรถ ยังพูดไม่ได้สักที ปากมันไม่ออกมา มันไม่ได้ หรือหลายครั้ง ขึ้นแท็กซี่ด้วย ตั้งแต่ขึ้นรถ จนลงรถ ก็ไม่สามารถประกาศ คือมันพูดไม่ออก เราพูดไม่ได้ แต่อย่ามาถามเรื่องพระเจ้า  ถ้าถามปุ๊บ คุยได้สบาย  มันต้องมีที่มาที่ไป มีเหตุว่าพอคนมาถาม เราก็เล่าให้เขาฟังได้ใช่ไหม? เขานั่งอยู่ เขาไม่รู้จักเราเลย เราก็ไม่รู้จักเขา อยู่ดีๆ เราก็ไปบอกเขาเรื่องของพระเจ้า มันไม่ได้ คือเราไม่ได้ถูกเรียกมาแบบนี้ แล้วก็ทุกข์ใจมากว่า …

            “แล้วตกลง ฉันจะรอดไหม? เพราะฉันวิบัติแน่ๆ เลย  ฉันเชื่อมา 30 กว่าปีแล้ว ฉันยังประกาศกับใครไม่ได้เลย”

            แล้วพระเยซูก็บอกกับเราว่า … “ถ้าท่านรู้ความจริง ความจริงจะปลดปล่อยท่านให้เป็นไท”

            พอเรารู้ความจริง ขอบคุณพระเจ้า เราแต่ละคน เหมือนเป็นอวัยวะที่แตกต่างกัน ในร่างกายของมนุษย์คนหนึ่ง พระเจ้าสร้างบางคนเป็นผม บางคนเป็นคิ้ว บางคนเป็นตา บางคนเป็นจมูก เป็นปาก เป็นแก้ม เป็นมือ เป็นเท้า เป็นตับ ไต ไส้ พุง คือแต่ละคน แต่ละส่วนทำหน้าที่ไม่เหมือนกัน แต่เราถูกสอนว่าทุกคนต้องทำเหมือนกัน อันนี้แหละเป็นเรื่อง ทุกคนต้อง แล้วก็ต้อง เลยกลายเป็นว่าคำสอนนี้ ไปบีบคั้นผู้เชื่อ ที่เขามาเชื่อพระเจ้า แล้วเขาทำไม่ได้ แล้วเขาก็ทุกข์ใจ แล้วเขาก็เกิดความสงสัยว่า …

            “แล้วตกลงฉันจะรอดหรือไม่รอด”

            แต่อาจารย์เปาโลบอกชัดเจนว่าความรอด ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการประพฤติ  ความรอดขึ้นอยู่กับความเชื่อ ในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ เพื่อเราบนไม้กางเขนเท่านั้น เราได้รับความรอด หลังจากนั้น พระเจ้าจะใช้เราแบบไหน? อย่างไร?  นั่นเป็นเรื่องของพระองค์ พระองค์ใช้แต่ละคนไม่เหมือนกัน

            ตรงนี้แหละ คือประเด็นหลัก ที่เราจำเป็นจะต้องรับรู้ความจริง เมื่อพระเจ้าใช้แต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนก็ถูกใช้เยอะมาก อย่างเช่นอาจารย์เปาโลถูกใช้ให้ไปประกาศกับคนต่างชาติ พาคนมารับเชื่อเป็นแสน เป็นหมื่นคน แต่สิ่งที่อาจารย์เปาโลได้รับ ได้รับเหมือนพวกเรา คือได้รับพระพร ได้รับมรดกเท่ากับผู้เชื่อคนหนึ่ง ที่เพิ่งกลับใจใหม่ คือได้รับชีวิตนิรันดร์ในพระเยซูคริสต์ ได้รับความรอด ผ่านทางการเชื่อในสิ่งที่พระเยซูคริสต์กระทำ ได้รับพระพรนานัประการในสวรรคสถาน คือได้รับเท่ากันเลย เพียงแต่ว่าของประทานของแต่ละคนไม่เท่ากัน และของประทานของแต่ละคนไม่เหมือนกันปุ๊บ ในพระคัมภีร์จะพูดถึงคำว่า “บำเหน็จ”

            เรามาคุยเรื่องบำเหน็จ พอพระคัมภีร์พูดถึงคำว่า “บำเหน็จ” ปุ๊บ หรือ “รางวัล” เราก็ไปเข้าใจว่าถ้าเรารับใช้พระเจ้าเยอะๆ หลังจากที่เราจากโลกนี้ไป  เราจะได้รางวัลพิเศษมากกว่าคนอื่น เมื่อก่อนดิฉันก็เชื่ออย่างนั้น เราจะได้รับรางวัลพิเศษมากกว่าคนอื่น เหมือนผู้รับใช้เก่าๆ เขาก็เล่ากันมา …

            “ถ้าเรารับใช้พระเจ้ามากๆ เราขึ้นไปสวรรค์ เราก็จะได้บ้านเดี่ยวสวยงาม  ถ้าเราอยู่บนโลกใบนี้ เราไม่ได้รับใช้พระเจ้า เราไม่ยอมรับใช้อะไร?  ขึ้นไปสวรรค์ เราก็จะได้กระต๊อบหลังเล็กๆ แถมหลังคารั่วด้วย”

            เป็นอย่างนั้น พอคำสอนนี้ออกไป คริสเตียนก็ตกใจสิ … “แล้วอย่างนี้ทำอย่างไร? ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันเป็นผู้เชื่อคนหนึ่ง หรือฉันเป็นแม่บ้าน ฉันเชื่อพระเจ้า ฉันเชื่อว่าพระองค์ทรงประทานความรอดให้กับฉัน ฉันได้รับชีวิตนิรันดร์ แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย? ฉันอยู่บ้านเฉยๆ แล้วตกลงฉันจะได้รางวัลไหม? ขึ้นไปบนสวรรค์ ฉันจะเฉียดสวรรค์ไหม? ฉันจะได้เข้าไปในที่ที่สวยงามไหม? หรือฉันต้องอยู่นอกขอบสวรรค์”

            นั่นแหละ เรียกว่าสร้างความงุนงงให้กับผู้เชื่อ  แต่ความเป็นจริงแล้ว ทุกคนจะได้เท่ากัน คือได้รับชีวิตนิรันดร์แบบพระเยซูคริสต์เลย ได้นั่งอยู่ที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า ร่วมกับพระเยซูคริสต์เลย ทุกคนได้เท่ากันหมด เพราะพระเจ้าบอกว่าทันทีที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราได้บังเกิดใหม่ คือพระเจ้าได้บัพติศมาเรา ผ่าตัดวิญญาณเรา ให้เราเข้าไปตายพร้อมกับพระองค์ ตัวเก่าที่เป็นบาปของเรา ตายพร้อมกับพระองค์แล้ว แล้วเราได้บังเกิดใหม่ เป็นวิญญาณใหม่เหมือนกับพระองค์ด้วย ตั้งแต่เราอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เรากับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกันพระเจ้าพระบิดา พระเยซูคริสต์ พระวิญญาณบริสุทธิ์เข้ามาอยู่ในเราด้วย เราเป็นที่สถิตของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เราเป็นวิหารของพระเจ้า เราอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์

            ถ้อยคำเหล่านี้ เป็นความจริงหมดเลยในโลกวิญญาณ ก็คือตั้งแต่ที่เราอยู่บนโลกใบนี้แล้ว เรากับพระเจ้าเป็นหนึ่งเดียวกัน หรือพูดอีกนัยหนึ่งเราได้อาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์ และพระเยซูคริสต์เข้ามาอาศัยอยู่ในเรา  แล้ว ณ วันนี้ที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ ข้างในวิญญาณ พระเจ้าบอกเราว่า …

            “เรารู้จักเจ้า”

            แค่คำนี้เป็นคำที่สำคัญมากๆ สำหรับพวกเรา  พระเจ้าพระเยซูคริสต์ พระเจ้าพระบิดา พระเจ้าพระวิญญาณบริสุทธิ์รู้จักเรา ตั้งแต่วันที่เราเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์ เป็นพระผู้ช่วยให้รอด รู้จักตั้งแต่วันนั้น จนดำเนินชีวิต จนถึงวันสุดท้าย ลมหายใจออกจากร่าง เราได้ไปพบพระเจ้าหน้าต่อหน้า พระเยซูยังคงพูดว่า …

            “เรารู้จักเจ้า” … เพราะว่ารู้จักตั้งแต่ยังอยู่บนโลกใบนี้

            แต่ที่พระเยซูบอกว่า … “เราไม่เคยรู้จักเจ้า” แปลว่าตั้งแต่อยู่บนโลกใบนี้ เราก็ไม่รู้จักพระเยซู พระเยซูก็ไม่รู้จักเรา เราไม่ยอมเข้ามาอาศัยอยู่ในพระเยซูคริสต์ เราไม่ยอมเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด เราไม่ยอมรับว่าพระองค์ คือผู้นั้น ที่จะสามารถช่วยเราให้รอดได้ คนนั้น ก็คือปฏิเสธผู้ที่จะมาช่วยเขาให้รอด เมื่อปฏิเสธ พระเจ้าก็ทำอะไรไม่ได้ พี่น้องนึกภาพออกไหม? ในพระคัมภีร์ พระองค์บอกว่าพระองค์เป็นพระเจ้าแห่งเอเมน ไม่ว่ามนุษย์จะตัดสินใจอะไรก็ตาม พระเจ้าเอเมนด้วย ก็คือเป็นไปตามนั้น พระเจ้าไม่บังคับ มนุษย์ที่ไม่ยอมตัดสินใจย้ายข้าง จากการอยู่ในบาป อยู่ในคำสาปแช่ง เข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ พระเจ้าก็ทำอะไรไม่ได้ พระเจ้าก็ต้องเอเมนตามนั้น

            แต่ใช่พระประสงค์ของพระเจ้าไหม?  ไม่ใช่แน่นอน  เพราะพระประสงค์ของพระเจ้า คือต้องการให้มนุษย์ทุกคนได้รับความรอด นี่คือเป้าหมาย นี่คือพระประสงค์ ฉะนั้น คนที่ไม่ยอมเปิดใจต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด  พระเยซูก็ต้องบอกว่าเอเมน หรือพูดอีกนัยหนึ่ง ที่เราชอบพูดว่า …

            “พระเจ้าอนุญาต”

            “ทำไมพระเจ้าอนุญาตล่ะ”

            “ก็พระเจ้าทำอะไรไม่ได้ พระเจ้าต้องอนุญาติให้เป็นอย่างนั้น  เพราะว่าเธอไม่ยอม”

            แต่ไม่ใช่พระประสงค์ของพระองค์แน่นอน นี่คือภาพที่เราแยกออก เราจะขอบคุณพระเจ้า เราได้เข้ามาอยู่ในพระเยซูคริสต์ เราได้รับผลสำเร็จทุกอย่างที่พระเยซูคริสต์ได้ทำให้เราเรียบร้อยไปแล้ว ต่อจากนี้ไป เราก็แค่ยอมให้พระเจ้าใช้เราแค่นั้นเอง พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่อยู่ในเรา ก็จะทำงานขับเคลื่อนเรา เหมือนกับเวลาเรามาโบสถ์ เราก็มาจากข้างในวิญญาณ อยากมา เวลาเราถวายทรัพย์ ก็จากข้างในวิญญาณเราอยากถวาย ไม่ใช่ว่าพอถุงถวายทรัพย์เดินผ่าน เราอึกอักๆ เราไม่อยากถวาย แล้วทำอย่างไร? เกรงใจคนข้างๆ เขามองหน้าเรา ควักสักหน่อย อะไรอย่างนี้ ไม่ต้องเลยนะพี่น้อง ให้ทุกอย่างทำจากข้างในวิญญาณ ให้สิ่งที่เราทำ มีเป้าหมายเรียบร้อยไปแล้วในใจของเราว่าเรามีเป้าหมายอย่างนั้น

            ดังนั้น ทุกอย่างที่เราทำ พระวิญญาณบริสุทธิ์จะเป็นผู้นำเรา หรือหลายครั้งเราออกนอกลู่นอกทาง พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็ลุ้นเรานั่นแหละ …

            “ลูกๆ เหวนะเหว กำลังออกนอกลู่นอกทางแล้ว กลับมาๆ”

            พระวิญญาณบริสุทธิ์ทำแค่นี้จริงๆ เพราะว่าบังคับเราไม่ได้ เราก็ขอบคุณพระเจ้า อย่าทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ต้องพูดคำนี้ทุกวันเนอะ …

            “ลูกๆ กลับมาๆ เหวนะเหว” … อะไรแบบนี้

            ก็ขอบคุณพระเจ้า สำหรับความรักที่ยิ่งใหญ่ที่พระเจ้ามีให้กับพวกเรา เป็นความรักที่พระองค์ไม่เคยบังคับเรา แล้วพอเรามาอยู่ในพระเจ้าเรามีความสุขไง คือเราได้อยู่กับพ่อของเราที่เข้าใจเรา เป็นพ่อที่อบอุ่นมากๆ เป็นพ่อที่ไม่เคยบังคับเรา เป็นพ่อที่พยายามโน้มนำเรา นำเสนอ เสนอแนะทางดีให้กับเรา แค่หลายครั้งเราก็ดื้อบ้าง? อะไรบ้าง? ไม่เป็นไร พอลูกเราดื้อ พ่อก็คงไม่ตัดออกจากกองมรดกแน่นอน ถ้าดื้อคุณพ่อคุณแม่ก็เสียใจนิดๆ  แต่ยังรักลูกเหมือนเดิม  ความรักที่พ่อแม่ให้กับลูกไม่เคยถดถอย รักเหมือนเดิมตั้งแต่วันแรกที่เขาเกิด จนวันที่เขาตาย เหมือนเดิม แล้วยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด? ความรักที่พระเจ้ามีต่อเรา หนักกว่านั้นอีก พระองค์รักเราตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงสุดท้าย แล้วพระองค์ก็ดูแลนำพาชีวิตของเรา ระหว่างที่เราดำเนินอยู่บนโลกใบนี้  พระองค์เริ่มต้นการงานดีแล้ว พระองค์ก็จะพาเราไปถึงจุดหมายปลายทาง ทำให้สำเร็จตามน้ำพระทัยของพระองค์ เอเมน พระเจ้าอวยพรค่ะ

*************************

จากใจคณะศิษยาภิบาล

            โลกบอกว่า … “ทุกทางของความเชื่อ ต่างสอนให้คนทำดี เพื่อไปสู่สวรรค์ หลังความตายเหมือนๆ กัน”

            แต่พระเจ้าบอกว่า … “ไม่มีทางไหนมาถึงสวรรค์ของเราได้ นอกจากทางพระเยซูเท่านั้น”

            ยอห์น 14:6 … “พระเยซูตรัสตอบว่า “เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีใครมาถึงพระบิดา (ผู้สถิตในสวรรค์) ได้นอกจากมาทางเรา”

            พระเยซูได้นำสวรรค์ของพระเจ้า ที่ตามนุษย์มองไม่เห็น ลงมาตั้งอยู่บนโลกนี้แล้วทางฝ่ายวิญญาณ

            พระเยซู คือประตูสวรรค์ที่เปิดรับมนุษย์ทุกคนบนโลก  ให้เข้าไปอาศัยอยู่กับพระเจ้า  ผู้บริสุทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์ ตราบนิรันดร์

            ยอห์น  14:1-2  พระเยซูตรัสว่า … “1 อย่าให้ใจท่านทั้งหลายวิตกเลย ท่านวางใจในพระเจ้า จงวางใจในเราด้วย 2 ในพระนิเวศพระบิดาของเรา (คือในสวรรค์ของพระบิดา) มีที่อยู่เป็นอันมาก ถ้าไม่มี เราคงได้บอกท่านแล้ว เพราะเราไปจัดเตรียมที่ไว้  สำหรับท่านทั้งหลาย”

            ยอห์น 14:23 … “ถ้าผู้ใดรักเรา เขาจะเชื่อฟังคำสอน (ข่าวดี) ของเรา พระบิดาของเราจะทรงรักเขา พระบิดากับเราจะมาหาเขา และอยู่กับเขา”

            • เป็นข่าวดี  ที่มีมาถึงมนุษย์ทุกคน  ที่จะสามารถมีความหวัง  เข้าสวรรค์ได้เลย ในขณะที่ยังดำเนินชีวิตอยู่ในร่างกายนี้  เข้าอยู่ทันที  ไม่ต้องรอให้ตายก่อน

            • คือแต่ไหนแต่ไรมา  สิ่งที่มนุษย์เคยเรียนรู้มาตลอด ในทุกยุคทุกสมัย และแทบจะ ทุกความเชื่อเลย ก็คือมนุษย์ต้องสั่งสมความดี  ต้องละเว้นการกระทำบาป  เพื่อที่ว่าหลังจากที่ตายจากโลกนี้ไปแล้ว   จะสามารถไปอยู่ในสวรรค์ได้

            • คำสอนและความเชื่อแบบนี้   เป็นข่าวธรรมดา ที่มนุษย์ทุกคนคุ้นเคยกันดี  แต่ความเป็นจริง ก็คือมันเป็นความหวัง ที่ไม่แน่นอน เพราะอย่างที่เราย้ำมาตลอดว่าไม่มีใครไม่ทำบาป ทุกคนไม่มั่นใจในความบริสุทธิ์เพียงพอที่จะเข้าสวรรค์ อยู่กับพระเจ้าได้ เพราะฉะนั้น ความเชื่อแบบนี้ จึงทำให้มนุษย์ไม่สามารถมั่นใจ ในชีวิตหลังความตายได้เลยว่าตัวเองจะได้ไปสวรรค์หรือไม่ ต้องทำดีแค่ไหน  ต้องละเว้นบาปขนาดไหน  จึงจะเพียงพอ

            • จนกระทั่ง หลังจากที่พระเยซูคริสต์ได้เป็นขึ้นจากความตาย มนุษย์ที่เชื่อในคำประกาศข่าวดีของพระเยซู จึงสามารถมั่นใจได้แล้วว่าได้ไปสวรรค์แน่นอน   โดยไม่ต้องพึ่งการกระทำใดใดของตนเลย  แต่หันกลับมาพึ่งการกระทำของพระเยซูคริสต์บนไม้กางเขนแทน

            พระเจ้าอวยพรครับ